ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΝΕΚΡΩΣΙΝ…

α_) Το φοβερό μυστήριο του θανάτου

Ο θάνατος είναι έξω από τη θέληση

του Θεού, δεν είναι φυσική κατάσταση, αλλά αποτέλεσμα της πτώσης, της

αμαρτίας.

Η πτώση μάς χώρισε από το Θεό . Αυτός ο χωρισμός που ονομάζεται πνευματικός θάνατος, προκάλεσε και το σωματικό μας θάνατο.

β) To νόημα τον θανάτου.

Ο σωματικός θάνατος είναι διάσπαση της αρμονίας, διακοπή της συλλειτουργίας ψυχής και σώματος, πρόσκαιρος χωρισμός της ψυχής από το σώμα μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Η ανθρώπινη σάρκα νεκρώνεται, φθείρεται και επιστρέφοντας στο χώμα διαλύεται.

Η ψυχή, όμως, περιμένει το

«κέλευσμα» (παράγγελμα) του Χριστού , για να ξαναενωθεί με το αναστημένο σώμα και να ζήσει αιώνια μαζί του, σε μίαν άλλη ζωή

γ) Η ανθρώπινη «αθανασία»

Αθάνατος είναι μόνο ο «άκτιστος» Τριαδικός Θεός . Ο άνθρωπος δεν είναι από την ίδια του τη φύση αθάνατος.

Η αθανασία τού χαρίστηκε από το Θεό.

Αθανασία δεν είναι απλή επιβίωση ή συνέχεια της βιολογικής ζωής, αλλά η μετοχή στον «παράδεισο».

Παράδεισος είναι η αιώνια κοινωνία με το Χριστό και με τον συνάνθρωπό μας.

Είναι η θέωση, η θεοπτία του Θεού.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη δωρεά του Θεού στον άνθρωπο.

δ) Η μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή

Ο θάνατος είναι ένα οδυνηρό γεγονός που δημιουργεί στον άνθρωπο πόνο και θλίψη. Η νίκη όμως του Χριστού κατά του θανάτου τού δίνει ελπίδα και τον ενδυναμώνει, ώστε να μην τον φοβάται.

ΚΟΙΜΗΣΗ

Στη γλώσσα της Εκκλησίας, ο

θάνατος δεν έχει την έννοια του τέλους της ανθρώπινης

ύπαρξης, της εκμηδένισης, αλλά της μετάβασης σε μια άλλη κατάσταση, που

χαρακτηρίζεται ως κοίμηση γι' αυτό και τα νεκροταφεία ονομάζονται κοιμητήρια

Ο θάνατος βιώνεται χριστιανικά ως «μετάβαση» στην αληθινή ζωή.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

1. Ο θάνατος είναι

α. Δημιούργημα του Θεού. β. Αποτέλεσμα της αμαρτίας. γ. Δημιούργημα του διαβόλου

2. Μετά την πτώση ο θεός επέτρεψε τον θάνατο

α. Για να βάλει μυαλό ο άνθρωπος.

β. Για να μη μείνει το κακό αθάνατο.

γ. Για να θυμάται ο άνθρωπος την πτώση του.

Για τους χριστιανούς ο θάνατος πρέπει να έχει την έννοια:

  α.    κανένα από τα δύο   β.   του τέλους αυτής της ζωής   γ.   και τα δύο   δ.    της μετάβασης στην αιώνια

ζωή

3. Η Ανάσταση του Χριστού

α. Δίνει στον πιστό την ελπίδα ότι και αυτός είναι πιθανόν να αναστηθεί.

β. Δίνει στον πιστό τη βεβαιότητα και της δικής του ανάστασης.

γ. Ήταν ένα γεγονός που αφορούσε μόνο το Χριστό.

4. Μετά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού το σώμα μας

α. Θα είναι όπως ακριβώς και το τωρινό μας σώμα.

β. Θα είναι αέρινο σαν σύννεφο. γ. Θα είναι όπως το τωρινό μας,

αλλά πνευματικό και άφθαρτο.

Ποια από τις παρακάτω προτάσεις είναι λανθασμένη;

 α.  Η ψυχή με το θάνατο φθείρεται και διαλύεται

  β.    Το σώμα με το θάνατο φθείρεται   γ.     Το σώμα μας θα αναστηθεί στη

Δευτέρα Παρουσία δ.   Ο άνθρωπος θα συνεχίζει να ζει

στην αιώνια ζωή τη συνέχεια αυτής της ζωής, κοντά ή μακριά από το Θεό.

5. Αθανασία σημαίνει

α. Μια επιβίωση χωρίς τέλος. β. Συμμετοχή στη Βασιλεία του

Θεού. γ. Να μείνει η μνήμη μας αιώνια.

Για τους ορθοδόξους η αθανασία:

  α.    όλες οι υπόλοιπες 3 απαντήσεις

  β.  είναι αιώνια κοινωνία με το Θεό

  γ.  είναι μετοχή στον παράδεισο

  δ.    δεν είναι απλή επιβίωση ή συνέχιση της βιολογικής ζωής

Ποια από τις παρακάτω προτάσεις είναι λανθασμένη;1.  Η ψυχή με το θάνατο φθείρεται και διαλύεται2.  Το σώμα με το θάνατο φθείρεται3.  Το σώμα μας θα αναστηθεί στη Δευτέρα Παρουσία4.  Ο άνθρωπος θα συνεχίζει να ζει στην αιώνια ζωή τη συνέχεια αυτής της ζωής, κοντά ή μακριά από το Θεό

"Πνευματικός θάνατος" είναι:   α.    ο χωρισμός του ανθρώπου

από το Θεό   β.   η νέκρωση της κακίας, του

κακού εαυτού μας   γ.   καμία από τις υπόλοιπες 3

απαντήσεις   δ.    η διάσπαση της ψυχής από

το σώμα