Vol. 6 |Esc| FreePress

Vol.06

τεύχος σεπυεμβρίου 2010

_reality/ hop

eless_line_50

_art/la_conga

_inte

rview

/giannis_mitsop

oulos

_eco

/barcod

ed_trees

_inte

rview

/ilias_chatzichristodoulou

_reality/m

ercedes_b

irthname

_cin

em

a/fashion

_eco

/world

_greatest_dam

Οι παραλίες, οι άδειες, οι γεμάτες κόσμο αμμουδιές δίνουν σιγά σιγά τη θέση τους στο αστικό

τοπίο. Λίγα πράγματα μένουν για να μας θυμίζουν τη ραστώνη των προηγούμενων μηνών, το

μαύρισμα στο σώμα που και αυτό μας εγκαταλείπει και μερικές φωτογραφίες στην οθόνη του

υπολογιστή από τις φετινές διακοπές.

Η πόλη, μας υποδέχεται με κίνηση, με κορναρίσματα και άγχος. «Δύσκολο χειμώνα θα έχουμε

φέτος». Παντού η ίδια κουβέντα και οι ίδιες δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον. Ασυγκράτητο

όπως είναι το μυαλό ψάχνει να πιαστεί από ευχάριστες αναμνήσεις και να σου ξανά μπροστά οι

παραλίες και οι ακτές του φετινού καλοκαιριού.

Είναι η φυσική άμυνα του οργανισμού ενάντια σε ένα μέλλον το οποίο περιγράφεται τρομακτικό.

Μάταια ψάχνουμε να γαντζωθούμε από το παρελθόν και να πείσουμε τον εαυτό μας ότι όλα

θα πάνε καλά. Άραγε οι 23 εργαζόμενοι στη France Telecom οι οποίοι αυτοκτόνησαν μέσα στο

2010 αλλά και οι 19 συνάδελφοι τους οι οποίοι προτίμησαν τη «φυγή» μέσα στο 2009, πίστευαν

το ίδιο;

Ίσως να ήρθε η ώρα πλέον να σταματήσουμε να ζούμε με τις αναμνήσεις μας και να αρχίσουμε

να ΖΟΥΜΕ την κάθε μέρα ξεχωριστά, να πάρουμε τη δική μας ζωή στα δικά μας χέρια και να την

κάνουμε ότι θέλουμε. Δεν έχει σημασία αν θα την ανεβάσουμε στα ουράνια ή αν θα την ρίξουμε

στα τάρταρα, σημασία έχει ότι η επιλογή θα είναι δική μας!

Καλό επόμενο καλοκαίρι!!!

_editorial

εκδότης/διευθυντής: Γιάννης Καπλανίδης

αρχισυνταξία: Αλέξης Γκάτσης

σχεδιασμός: Αχιλλέας Τσομκόπουλος

συνεργάτες: Έκτωρ Γιούργης,

Αναστασία Χ. Παπαδοπούλου,

Παρασκευή Δημούδη, Μυρτώ Παπαδάκη,

Θωμάς Παρπούλας, Ευτυχία Δασκαλοπούλου

ιδιοκτησία: IDEAGENESIS.gr

έδρα: Κορομηλά 23 & Κίμωνος Βόγα 73

Θεσσαλονίκη, 546 45

2310.813.835

Μ: [email protected] S: www.ideagenesis.gr

τυπογραφείο: Μ.Διαμαντίδη Α.Ε

Editorial

4

Free PressEsc

6

Free PressEsci

nd

ex

Τα άρθρα του περιοδικού εκφράζουν τις απόψεις του κάθε συνεργάτη και όχι του εκδότη.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή και η διάδοση πληροφοριών.

Επιθυμία του περιοδικού είναι να αναφέρεται η πηγή.

04. editorial

06. index

08/09/10. reality

12/13/14/15/16. interview

18/19/20. art

22/23. eco

26/27/28/29/30. interview

34/35. eco

36/38/39/40. cinema

42/43. art

44/45/46. reality

48. the bookcase

52/53/54. reality

56. cinema

58/59/60/61. interview

hopless line 50

ilias chatzichristodoulou

la conga

barcoded trees

lexicon project

world’s biggest dam

fashion

bruce munro

mercedes birthname

paco ignacio taibo

beer pong

idiocracy

giannis mitsopoulos

EscapeFreePress

τεύχος 06/σεπτέμβρης 2010/μηνιαία δωρεάν έκδοση

Εξώφυλλο: σκίτσο: Μυρτώ Παπαδάκη

6

8

Free PressEsc _reality/ hopeless_line_50

ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗΓΡΑΜΜΗ 50Εδώ και ένα χρόνο έχει ξεκινήσει η λειτουργία της «πολιτιστικής γραμ-μής 50» του Ο.Α.Σ.Θ., η οποία έχει σα στόχο να δείξει σε κατοίκους και επισκέπτες τα βασικά αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης. Όσοι πάρουν το συ-γκεκριμένο λεωφορείο έχουν τη δυ-νατότητα να περάσουν ανάμεσα από μνημεία και κτίρια τα οποία καταδει-κνύουν την ιστορική αλλά και τη σύγ-χρονη μορφή της πόλης.

9

Free PressEschopeless_line_50/reality_

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης πολλοί θα είναι οι επισκέπτες οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν τη

συγκεκριμένη γραμμή του Ο.Α.Σ.Θ. για να ξεναγηθούν στην πόλη. Είναι σίγουρο δε, ότι αφού

επιστρέψουν στις πόλεις τους θα αρχίσουν να αναμασούν και πάλι τα γνωστά κλισέ περί ερωτι-

κής και χαλαρής πόλης, τα οποία απέχουν χιλιόμετρα από την πραγματικότητα.

Το Esc σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της αλήθειας, προτείνει τη ριζική αλλαγή της συγκε-

κριμένης γραμμής. Αρχικά η ονομασία της αλλάζει, στο εξής θα λέγεται «απελπιστική γραμμή

50», ενώ μεγάλες θα είναι και οι αλλαγές στο δρομολόγιο που θα πραγματοποιεί.

Αφετηρία, τι άλλο; Μα φυσικά το ανάκτορο της πόλης, το νέο δημαρχιακό μέγαρο. Ένα έκτρωμα

αρχιτεκτονικής το οποίο στοίχισε τον κούκο αηδόνι για τον πάντα ανοιχτοχέρη λαό της Θεσ-

σαλονίκης. Πληροφορίες οι οποίες θέλουν την επίπλωση του γραφείου του δημάρχου να έχει

στοιχίσει 80.000 ευρώ ελέγχονται ως ανακριβείς! Δεύτερη στάση λίγα μέτρα πιο κάτω στο Πάρ-

κο Ξαρχάκου. Στο συγκεκριμένο πάρκο μπορούμε να θαυμάσουμε την κοινωνική πολιτική της

πόλης μας. Χρήστες ναρκωτικών οι οποίοι εκδιώχτηκαν πριν χρόνια από την πλατεία Ναυαρίνου,

έχουν πλέον καταφύγει στο συγκεκριμένο πάρκο όπου ανάμεσα από διμοιρίες των ΜΑΤ και

μοτοσικλετιστές της ομάδας Ζ, προσπαθούν να επιβιώσουν. Συνεχίζουμε στην οδό Τσιμισκή και

στρίβουμε δεξιά στην οδό Βενιζέλου. Εκεί μπορούμε να θαυμάσουμε το «Μνημείο Μποτιλιαρί-

σματος»,

10

Free PressEsc _reality/ hopeless_line_50

ένα μοναδικό και πρωτότυπο δημιούργημα το οποίο δείχνει πόσο

μπροστά είναι η πόλη μας! Όταν καταφέρουμε να διασχίσουμε την

οδό Βενιζέλου, συνεχίζουμε ευθεία όπου μέσα από την Άνω Πόλη

φτάνουμε στο Επταπύργιο. Από το συγκεκριμένο σημείο η θέα εί-

ναι καταπληκτική και μπορούμε να παρατηρήσουμε δύο στοιχεία τα

οποία δίνουν κάθε χρόνο την πρωτιά στη Θεσσαλονίκη έναντι των

υπολοίπων ελληνικών πόλεων. Το νέφος το οποίο έδιωξε η Αθήνα

από τον ουρανό της και κατόρθωσε να το εισάγει η Θεσσαλονίκη,

ενώ παράλληλα καταστρέφοντας όλα τα πάρκα της έγινε η πόλη με

τη χαμηλότερη αντιστοιχία τετραγωνικών πρασίνου ανά πολίτη στην

Ευρώπη. Συνεχίζοντας το ταξίδι μας μπαίνουμε στον περιφερειακό

όπου αν είμαστε τυχεροί, θα μπορέσουμε να θαυμάσουμε το κατα-

πληκτικό τοπίο το οποίο δημιουργείται στο μποτιλιάρισμα. Από εκεί

θα κινηθούμε προς τα δυτικά και μέσω Σταυρούπολης και Αμπελο-

κήπων θα φτάσουμε στο σταθμό του ΟΣΕ όπου μπορούμε να δούμε

από τη μια απελπισμένους μετανάστες να περιμένουν κάποιον να

τους προσφέρει δουλειά, ενώ από την άλλη μπορούμε να θαυμά-

σουμε την αγένεια αλλά και τη γαϊδουριά των οδηγών ταξί που βρί-

σκονται μπροστά στο σταθμό. Εδώ κάπου τελειώνει το δρομολόγιο

της απελπιστικής γραμμής 50, η οποία ιδιαίτερα κατά τη λειτουργία

της έκθεσης θα έπρεπε να «ταξιδέψει» πολλούς και κυρίως τους

υπευθύνους αυτής της κατάστασης!

Free PressEsc _interview/ilias_chatzichristodoulou

12

Συνέντευξη: Αλέξης Γκάτσης

Αφού με ξέρεις.. μπορώ!

Μια φράση που δηλώνει ποιος είναι ο Ηλίας Χατζηχριστοδούλου.

Μόλις στα 27 του έχει αναλάβει ως υπεύθυνος παραγωγής να πάει το ATHENS VIDEO ART FESTIVAL μια βόλτα σε όλη την Ελλάδα. Σύρο, Λευ-κάδα, Ρέθυμνο, Μυτιλήνη, Τήλο, Κα-λαμαριά, Κοζάνη, Ορεστιάδα, Βόλο, Τρίπολη, είναι οι 10 στάσεις του φε-στιβάλ για το 2010.

Ilias Chatzichristodoulou

K O Z A N H

K E N T Ρ Ι Κ Η Π Λ Α Τ Ε Ι Α 2 0 : 3 0 - 0 0 : 3 0

VIDEO ART \ ANIMATION \ VIDEO INSTALLATION \ DIGITAL IMAGE \ CONCERT \ WORKSHOPSPECIAL FEATURE: FEEL FREE TO FEEL GREEN \ EUROPEAN YOUTH CARD INFORMATION DESK

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ε Ι Σ Ο Δ Ο Σ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η

L IVE STAGE

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:

18 + 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

A T H E N S V I D E O A R T F E S T I V A L 2 0 1 0 O N T O U R

ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ

To Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών και Νέων Μέσων στην Ελληνική περιφέρεια

ATHENS VIDEO ART FESTIVAL O N T O U R

AT H E N S V I D E O A R T F E S T I VA L 2 0 1 0 O N T O U R

www.athensvideoartfestival.gr



13

Free PressEscilias_chatzichristodoulou/interview_

Σε μια χώρα όπου η πολιτιστική μιζέρια είναι εμφανής, πόσο δύσκολο είναι να δημιουργή-

σει κανείς ένα τέτοιο project και να το επικοινωνήσει με το ευρύ κοινό;

Ξεκινάω με τη λέξη δημιουργία, δεδομένου ότι από αυτό πηγάζει η θέληση για κάθε νέο project.

Η διάθεση για ελεύθερη έκφραση, πειραματισμό και δημιουργία ήταν η αρχή για αυτό το εγ-

χείρημα. Και το εγχείρημα δε μπορείς να το πεις εύκολο, από τη στιγμή που πρεσβεύεις τα νέα

μέσα ότι έχει να κάνει με τον σύγχρονο ψηφιακό πολιτισμό, ψάχνεσαι και δεν εφησυχάζεις σε

κάτι δεδομένο. Το κοινό αφουγκράζεται αυτή τη φιλοσοφία και για αυτό είμαστε σε αυτή τη

θέση. Το Athens Video Art Festival ξεκίνησε σαν ένα γεγονός αφιερωμένο στους λάτρεις της

κινούμενης εικόνας με στόχο να δώσει βήμα σε καλλιτέχνες και ανθρώπους που έχουν διάθεση

για έκφραση, ώστε να δημιουργήσουν χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο και

κατέληξε να απασχολεί περισσότερες από 7 θεματικές κατηγορίες δίνοντας επιπλέον κίνητρα

για δημιουργία στο χώρο και στο ευρύτερο κοινό. Σίγουρα η μεγαλύτερη δυσκολία και εκεί είναι

που κρίνεσαι και σα διοργάνωση, είναι το να μπορείς να υλοποιήσεις από πλευράς παραγωγής

τους στόχους όχι μόνο του ίδιου του φεστιβάλ (διεθνή αφιερώματα, συνεργασίες, παράλληλες

δράσεις κλπ.), αλλά και τις απαιτήσεις των δημιουργών, οι οποίες -και απολύτως λογικό- αυξά-

νονται και χάριν του ίδιου του μέσου, δίνοντας παράλληλα ένα παραπάνω από εντυπωσιακό

αποτέλεσμα. Στο κομμάτι όμως της επικοινωνίας σταθήκαμε παραπάνω από τυχεροί και θα ήταν

πολύ σημαντικό να μας δοθεί η ευκαιρία να ευχαριστήσουμε όλα τα μέσα τα οποία μας στήριξαν

από την πρώτη διοργάνωση με συνέπεια την άμεση επαφή τόσο με τους δημιουργούς όσο και

με το ευρύ κοινό.

Όσο για την πολιτιστική μιζέρια, ενώ πιστεύω ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι και ανήσυχα μυαλά

έτοιμα να βουτήξουν στο επόμενο καινοτόμο project, ποιος θα διαλέξει το δύσκολο μονοπάτι

στην εποχή που βασιλεύει η μετριότητα και τα κλισέ δείχνουν να μην έχουν τελειωμό;

Ilias Chatzichristodoulou

14


Ο Γκι Ντεμπόρ στο βιβλίο του «H κοινωνία του θεάματος», αναφέρει ότι έχουμε ξεπεράσει

πλέον τον έκδηλο υποβιβασμό του "είναι" σε "έχειν", και έχουμε οδηγηθεί σε μια "γενικευ-

μένη διολίσθηση από το "έχειν" στο "φαίνεσθαι". Συγκεκριμένα εξηγεί ότι ο άνθρωπος δεν

παράγει την πραγματικότητα που τον αφορά, αλλά ολοένα και περισσότερο την αλλοτρίω-

σή του. Ποιος ο ρόλος της ψηφιακής τέχνης σε ένα τέτοιο περιβάλλον;

Η ψηφιακή τεχνολογία και η σύγχρονη κουλτούρα επιτρέπουν στον άνθρωπο με μεγάλη ευκολία

να αλλοιώσουν την εικόνα του και να επαναδημιουργήσουν μία καινούργια, την οποία από όποιο

πρίσμα και να την κοιτάξεις δύσκολα θα καταλάβεις ποια είναι η σωστή. Υπάρχουν καλλιτέχνες

που μπορεί να θαυμάζεις τα έργα τους και καλλιτέχνες – άνθρωποι στους οποίους πάνω απ’

όλα θαυμάζεις τη στάση και τον τρόπο ζωής τους. Ότι μπορεί με τόση ευκολία να μας δώσει μια

τέλεια ψευδαίσθηση, μπορεί εύκολα να μας κάνει να κλειστούμε σε αυτή. Οι άνθρωποι στο χώρο

μας, νομίζω ότι πλέον προσπαθούν να απομυθοποιήσουν τα πάντα, να αποτάξουν καταστάσεις

που αρχικά οι ίδιοι δημιούργησαν και να βγάλουν προς τα έξω την πιο καθαρή εικόνα που θα

μπορούσαν. Και το ένα πίξελ αρκεί για να κριθείς και να σε κρίνει. Το μέσο είναι πλέον περισσό-

τερο προσβάσιμο από ποτέ, ο ανταγωνισμός αγγίζει το κόκκινο και αυτός που θα κριθεί δε θα

είναι μόνο στο αποτέλεσμα αλλά στη διάρκεια και τη συνέπεια.

Φέτος το Athens Video Art Festival βγαίνει για πρώτη φορά από το κλεινόν άστυ και τα-

ξιδεύει ανά την Ελλάδα. Ποιες είναι μέχρι στιγμής οι εντυπώσεις σας από αυτή τη γύρα

μακριά από τα αστικά κέντρα;

Και ναι, ανακαλύψαμε τον τροχό σε πολλά μέρη, μας έκανε καλό που είδαμε και αντιληφθήκαμε

το γεωγραφικό μήκος και πλάτος μας. Το να κάνεις πράξη μια παραγωγή τέτοιου τύπου στα πιο

απίθανα μέρη της Ελλάδας θέλει σίγουρα να το γουστάρεις. Στόχος ένας να μεταμορφώσουμε

την εικόνα που έχουν οι κάτοικοι μιας περιοχής στον κάθε τόπο τον οποίο επισκεπτόμαστε με

αρκετές παρεμβάσεις, κατάλληλα projections και τα καλύτερα έργα απο την ιστορία του Athens

Video Art Festival προς θέαση. Σίγουρα αυτή η γύρα, μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμα πιο

15

Free PressEscilias_chatzichristodoulou/interview_

πολύ αυτό το οποίο πρεσβεύουμε. Πεισμώσαμε πολλές φορές για το καλύτερο αποτέλεσμα και

ευχαριστηθήκαμε τα ανήσυχα βλέμματα του κοινού. Άλλο να το λες και άλλο να το βλέπεις, ότι

το κοινό της περιφέρειας διψάει από επιλογές. Θέλαμε τρία χρόνια τώρα να το κάνουμε και

έπρεπε να σχεδιαστεί με κάθε λεπτομέρεια. Πιστέψαμε σε αυτό, ακόμα περισσότερο όμως οι

άνθρωποι της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς που έκαναν αυτό το εγχείρημα πραγματικότητα.

Τόσα χρόνια στο χώρο αυτό, πρώτη φορά είδα τόσα άτομα απο μια υπηρεσία όλοι μαζί να προ-

σπαθούν -σαν να είναι μέλη της παραγωγής- να επιτύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα και αυτό δε

μπορώ να μην το αναγνωρίσω. Για εμάς το να γίνει επίσημο πρόγραμμα η περιοδεία του Athens

Video Art Festival στην Ελληνική περιφέρεια ήταν ευκαιρία να παρουσιάσουμε κορυφαία έργα

καλλιτεχνών απο όλο τον κόσμο σε ενα διαφορετικό κοινό που έχει ανάγκη απο ερεθίσματα τέ-

τοιου τύπου, αλλά και να εμπλουτίσουμε το χαρακτήρα μας με παράλληλες κοινωνικές δράσεις

τις οποίες έχουμε θεσπίσει (θεματική Feel Free To Feel Green – εργαστήριο κινούμενης εικόνας

(animation workshop) για παιδιά 6-9 ετών, πρόγραμμα εθελοντικής συμμετοχής στο γεγονός)

και να γίνουμε ακόμα πιο ενεργοί σε κοινωνικά θέματα με τη βοήθεια της Γενικής Γραμματείας

Νέας Γενιάς (καμπάνια Ευρωπαϊκής Κάρτας Νέων, ανακύκλωση, περιβαλλοντολογικές δράσεις,

πρόληψη, θέματα κοινωνικής εργασίας) με πλούσιο μάλιστα υλικό.

Feel free to feel green…ένα πέρασμα από το αστικό τοπίο στο φυσικό περιβάλλον. Ποια

ήταν η ανταπόκριση του κοινού;

Χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, η ανταπόκριση του κοινού ξεπέρασε τις προβλέψεις μέχρι και

του πιο αισιόδοξου από εμάς. Όταν αποφασίσαμε να προσθέσουμε στο πρόγραμμα του φεστι-

βάλ την ενότητα με έργα οικολογικού προσανατολισμού θέλαμε να υπογραμμίσουμε τη σημασία

προβολής του θέματος της οικολογίας και να δράσουμε με το δικό μας τρόπο ώστε να εκφρα-

στούν οι σκέψεις των συμμετεχόντων. Όσοι έχουν ζήσει στα αστικά κέντρα είναι μάρτυρες της

εισβολής του μπετόν στο φυσικό περιβάλλον και γνωρίζουν πόσο αχόρταγες είναι οι μεγάλες

πόλεις. Γνωρίζαμε από την αρχή πως έχουν ειπωθεί πολλά αλλά έχουν γίνει λίγα, οπότε θελή-

σαμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση με έναν κάπως παράδοξο τρόπο…επανοικειοποιούμενοι

ένα ελάχιστο μέρος της φύσης μέσα στις πόλεις, έστω και μέσα από μία απλή ψηφιακή φωτο-

γραφία.

Το Athens Video Art festival συμπλήρωσε έξι χρόνια ζωής. Χιλιάδες θεατές, εκατοντάδες

καλλιτέχνες, γνωριμίες, εμπειρίες, γνώση. Άλλαξε κάτι μέσα σας σε αυτά τα έξι χρόνια;

Είναι δύσκολο να απαντήσω. Αναπόφευκτα αλλάζει κάποιος ζώντας κάτι τέτοιο. Είναι μία μάχη

άνιση απέναντι στον εαυτό σου, γιατί προσπαθείς συνεχώς να επαναπροσδιορίζεις τις αρχές,

τις προτεραιότητες και τις αναγκαιότητες σου. Έχεις την αίσθηση πως απομακρύνεσαι από την

πραγματικότητα αλλά συνειδητοποιείς πως αυτό που κάνεις είναι η καθημερινότητα σου και μαζί

της προχωράς και αλλάζεις κι εσύ.

Τις τελευταίες δεκαετίες η εξέλιξη των ψηφιακών μέσων και όχι μόνο είναι το λιγότερο

ραγδαία. Από τη μια εδραιώνεται αυτό που ο Τόνυ Μπένετ αποκαλούσε «κουλτούρα της

μάζας», από την άλλη όμως δίνεται η ευκαιρία στον καθένα να δημιουργήσει κάτι δικό του

εμπλουτίζοντας την ήδη υπάρχουσα λαϊκή κουλτούρα. Σε αυτή τη σύγκρουση, μπορούμε

να προβλέψουμε τον νικητή;

Για να απαντήσω θα ανατρέξω στα λόγια του Καρόλου Μαρξ, σύμφωνα με τον οποίο δεν υπάρχει

λόγος να διαχωρίζουμε τη θέση μας από το σύστημα αφού αποτελούμε κι εμείς με τη σειρά μας

ένα κομμάτι του. Κάτι τέτοιο μπορούμε να ισχυριστούμε για τα ψηφιακά μέσα και τη μαζική κουλ-

τούρα που αναπαρήχθη από αυτά. Αποτέλεσαν την αφετηρία για την έκφραση των ανθρώπων

απελευθερώνοντας τους από δυϊσμούς τύπου «καλλιτέχνης – κοινός θνητός» ή «τέχνη – πραγ-

ματικότητα». Τα ψηφιακά μέσα αποτελούν το πιο σύγχρονο παράδειγμα της αυτοοργάνωσης

μέσα στη ζωή και κατ’ επέκταση στην τέχνη. Από το διαδίκτυο μέχρι τις απλές οικιακές συσκευ-

ές ο καθένας μας μπορεί να βρει τα εργαλεία για να δημιουργήσει κάτι καινούργιο. Άρα θα

ισχυριζόμουν πως πρόκειται περισσότερο για μία σχέση διάδρασης και συνεργασίας παρά για

σύγκρουση.

16


*οι φωτογραφίες των σελίδων 14-15 είναι απο το έργο “Unfolding” της Αναστασίας Μελέκου (συμμετοχή στο VIDEO ART FESTIVAL 2008)

*οι φωτογραφία της σελίδας 16 είναι απο την συναυλία των deadbeat escapement (VIDEO ART FESTIVAL 2007)

K O Z A N H





L IVE STAGE











K O Z A N H





L IVE STAGE











18

Free PressEsc _art/la_conga

La Conga είναι χορός που χορεύεται αυθόρμητα στις λαϊκές γιορτές, στους δρόμους και στις πλατείες. Λέγεται πως κατάγεται από τους χορούς των αφρικανών σκλάβων την περίοδο της αποικιοκρατίας ενώ η ίδια λέξη είναι και το όνομα αφρικανικού τυμπάνου που δίνει το ρυθμό!

La Congaτης Πηνελόπης Θωμαϊδη

19

Free PressEscla_conga/art_

Από εκεί και το όνομα μιας ομάδας καλλιτεχνών που εργάζεται στο δημόσιο χώρο, πιστεύει στην

ανάγκη για κοινωνικοποίηση και εκτιμά τη διασκέδαση! Η LaConga πρόεκυψε από την ανάγκη

μεταπτυχιακών φοιτητών (Καλών) Τεχνών να πειραματιστούν έξω από τα καθορισμένα πλαίσια

παραγωγής και έκθεσης της τέχνης και από την επιθυμία τους να εργαστούν ομαδικά, σε αντί-

θεση με το πρότυπο του μοναχικού μισότρελλου καλλιτέχνη που από τότε που τελείωσε εκείνη η

Ρομαντική περίοδος, δε σταμάτησε να στοιχειώνει τα μυαλά μας με την αναχρονιστικότητα του!

Η ομάδα συγκροτήθηκε και δρα μέχρι στιγμής στη Βαρκελώνη, έναν από τους πιο διάσημους

τουριστικούς προορισμούς του κόσμου. Αυτό σημαίνει και από τους πιο ελεγχόμενους τόπους,

όσον αφορά στις εγκαταστάσεις της πόλης που ολοένα και περισσότερο εξελίσσεται σε θεματι-

κό πάρκο, αλλά και τη συμπεριφορά των κατοίκων που όπως συνηθίζεται στο νεοφιλελέυθερο

μοντέλο της σύγχρονης πόλης, αντιμετωπίζονται σαν πελάτες και όχι σαν χρήστες με ανάγκες

και επιθυμίες. Η χρήση των δημόσιων χώρων ορίζεται από τη Διάταξη Κοινωνικής Συμπεριφο-

ράς, που προτείνει “σωστές” χρήσεις και τιμωρεί με πρόστιμα τις λανθασμένες.

Αυτή η εμμονή με τον έλεγχο είναι ο λόγος που η LaConga, -όπως και τόσοι άλλοι ως τώρα-,

επέλεξε το δημόσιο χώρο σαν πεδίο δράσης και παρέμβασης, ενεργής συνάντησης και παι-

χνιδιού. Μέσα από τη χρήση των νέων μέσων, κυρίως του βίντεο αλλά και απλών γραφιστικών

εφαρμογών που εστιάζουν στην επικοινωνία, οι δράσεις της ομάδας αποσκοπούν στην τυχαία

συνάντηση, τη συλλογική εμπειρία και την από κοινού παραγωγή γνώσης με το χρήστη.

Free PressEsc _art/la_conga

20

Κάθε δράση είναι μια προσπάθεια επανοικειοποίησης του δημόσιου χώρου! Με αυτό το σκεπτι-

κό δημιουργούνται αντικείμενα, κατάλληλα να χρησιμοποιούνται σε αυτό το χώρο από διαφορε-

τικά άτομα και να προσαρμόζονται σε διαφορετικές συνθήκες δημιουργώντας μικρά κενά στον

κώδικα της πόλης.

Έτσι, ένα καρότσι με έναν προτζέκτορα συνδεδεμένο σε μπαταρία, ένα λάπτοπ και μια επιφάνεια

σχεδίασης, επιτρέπει να γράψει κανείς ένα σύνθημα με φως χωρίς να εμπίπτει στη διάταξη Κοι-

νωνικής Συμπεριφοράς, ενώ η καταγραφή της δράσης και η διάδοσή της στο διαδίκτυο διατηρεί

το σύνθημα ανεξίτηλο.

Δύο “πειραγμένες” ψάθινες καρέκλες γίνονται το μέσο που βοηθά να καταλαμβάνουμε ζωτικό

χώρο σε δρόμους και πλατείες -όπως το κάνουν οι παππούδες στα χωριά, αλλά στην πόλη!- και

η αφορμή για να περνάμε “απογέυματα στη δροσιά”: συνεντεύξεις- δράσεις με καλλιτέχνες,

θεωρητικούς ή άλλα πρόσωπα που το έργο τους εξελίσσεται στα πλαίσια της δημόσιας σφαίρας

και της δράσης στο δημόσιο χώρο.

Πρόσφατα η LaConga συνεργάστηκε με την επιτροπή γειτονιάς της Barceloneta με σκοπό να

συνεισφέρει στην καμπάνια που ξεκίνησαν οι γείτονες -μπροστά στην ελλειψη ενδιαφέροντος

από πλευράς των δημοτικών αρχών- για να σώσουν μια επιγραφή από τα χρόνια του εμφυλίου.

Αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή ενός σποτ βίντεο όπου οι γείτονες εξηγούν τη κατάσταση. Το

αίτημα τους τελικά εισακούστηκε και η επιγραφή σώθηκε. Αναμένονται τώρα νέες δράσεις που

θα δημοσιοποιούν τη νίκη της επιμονής των γειτόνων.

Ταμ ταμ ταμ! και ο ρυθμός συνεχίζει..!

*Η LaConga συμμετείχε στο 10ο φεστιβάλ εικαστικών τεχνών Πεδίο Δράσης ΚΟΔΡΑ, 3-12

Σεπτεμβρίου στο πρώην στρατόπεδο Μακεδονομάχου Κόδρα.

*Όλες οι παρεμβάσεις βρίσκονται διαθέσιμες για αναπαραγωγή, αντιγραφή και επέκταση

κάτω από άδειες Creative Commons στο www.laconga.info.

Free PressEsc _eco/barcoded_trees

ΤΑ ΦΑΚΕΛΩΜΕΝΑ… ΔΕΝΤΡΑ

Εάν τα δέντρα είχαν αρ-χιεπίσκοπο, τότε είναι σί-γουρο ότι η πρώτη λαοσύ-ναξη δέντρων θα γινόταν πραγματικότητα. Θα κατέ-κλυζαν τους δρόμους των πόλεων για να διαμαρτυ-ρηθούν για το φακέλωμα, για το χάραγμα, για το 666 που έρχεται. `

22

Free PressEscbarcoded_trees/eco_

23

ΤΑ ΦΑΚΕΛΩΜΕΝΑ… ΔΕΝΤΡΑ

Ο λόγος για ένα πρόγραμμα προστασίας των τροπικών δασών ολόκληρης της γης το οποίο

προβλέπει την τοποθέτηση barcode στα δέντρα των δασών αυτών. Πολυπληθή συνεργεία «ορ-

γώνουν» τα δάση του Περού, της Βολιβίας, της Ινδονησίας, της Λιβερίας και άλλων χωρών και

σφραγίζουν με γραμμωτούς κώδικες χιλιάδες δέντρα. Σκοπός του προγράμματος είναι η κατα-

πολέμηση της παράνομης υλοτομίας, της διαφθοράς και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Είναι αυτά τα ξύλα με τα οποία ντύνουμε τα σπίτια μας, αυτά τα οποία βρίσκουμε, υπό μορφή

επίπλων, σε πολύ χαμηλές τιμές σε αχανή καταστήματα. Η προέλευση τους όμως δεν είναι τόσο

αθώα όσο φαίνεται. Ένα μεγάλο ποσοστό της ξυλείας που καταλήγει σε Ευρώπη και Αμερική

είναι προϊόν παράνομης υλοτομίας. Το συγκεκριμένο φαινόμενο προκαλεί καθημερινά τεράστια

προβλήματα τόσο στους τοπικούς πληθυσμούς όσο και στο περιβάλλον του πλανήτη γενικότε-

ρα. Η εταιρεία Helveta, η οποία έχει ξεκινήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, υποστηρίζει πως

τα barcode θα οδηγήσουν τις επιχειρήσεις στη συμμόρφωση με τη σκληρή νομοθεσία για την

εισαγωγή βιώσιμης ξυλείας στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. «Τα barcode δε μπορούν να αποτρέψουν

την υλοτόμηση, όμως, δυσκολεύουν την επεξεργασία και την εξαγωγή του ξύλου», ανέφερε ο

Πάτρικ Νιούτον, διευθύνων σύμβουλος της Helveta. Σύμφωνα με τον ίδιο, «στην όλη διαδικασία

υπάρχει και ένα σημαντικό εμπόδιο. Είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις τον ακριβή αριθμό των δέ-

ντρων που υπάρχουν έξω».

Για κάποιους είναι ένα σημάδι των καιρών, ενώ για άλλους αποτελεί ένα ακόμη γεγονός το οποίο

αποδεικνύει με το χειρότερο τρόπο το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει ο πλανήτης. Όπως και να

έχει είναι μια προσπάθεια η οποία πρέπει να επιτύχει για το καλό ολοκλήρου του πλανήτη!

áñôïðùëåßïí

êïíôÜ óáò áðü ôï 1974

áñéóôïôÝëïõò 23 êáé âëÜëç2310.242.996

äåëöþí 59 êáé µéáïýëç2310.855.866

40 ðïéêéëßåò øùµéïý, ôóïõñÝêé, ðßôåò, êÝéê, âïõôÞµáôá, ðôé-öïõñ, óéñïðéáóôÜ, ãëõêÜ ôáøéïý, êñýá óÜíôïõéôò

Óõíå÷ßæïíôáò ôçí ðáñÜäïóç ðïõ îåêßíçóå ôï

1974, ôï áñôïðïéåßï ÓôñÜôïò óáò ðñïóöÝñåé µå

µåñÜêé êáé óôéò êáëýôåñåò ôéµÝò ôçò áãïñÜò

íüóôéµá êáé áãíÜ ðñïúüíôá Üñôïõ êáé ãëõêïý.

...êáé ðïëëÜ áêüµá ðñïúüíôá

_interview/lexicon_project

LexiconProject

Αν επιχειρήσει κανείς να βρει την ετυ-μολογία της λέξης Lexicon, θα βρει φυσικά ότι αυτή προέρχεται από την ελληνική λέξη -Λεξικό- υπονοώντας γλωσσικά στοιχεία, ενώ η αγγλική λέξη Project δηλώνει το πειραματικό στοιχείο του γκρουπ. Πρόκειται για τους Lexicon Project, ένα νέο γκρουπ που καταφέρνει να συνδυάσει μονα-δικά αγγλόφωνους ήχους με ελληνικό στίχο, ή όπως οι ίδιοι λένε κιθαριστική μουσική με αγγλικές επιρροές και ελ-ληνικό στίχο.

Free PressEsc

Συνέντευξη: Αναστασία Χ. Παπαδοπούλου

26

Free PressEsclexicon_project/interview_

Παρουσιάστε μας τους Lexicon Project..

Δημιουργηθήκαμε το 2009 αν και γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια. Η

κοινή μας αισθητική και τα κοινά μας μουσικά ακούσματα είχαν ως

φυσικό επακόλουθο τη δημιουργία των Lexicon Project. Από το κα-

λοκαίρι του 2009 συγκεντρώσαμε υλικό για τις πρώτες μας ζωντα-

νές εμφανίσεις , ενώ ηχογραφούσαμε και τα κομμάτια του πρώτου

μας ομώνυμου δίσκου ο οποίος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2010

από τη Warner Music Greece σε επιμέλεια παραγωγής του Π. Μου-

ζάκη.. Απ’ την άνοιξη του 2009 πραγματοποιήσαμε τις πρώτες εμ-

φανίσεις μας στην Αθήνα (Κύτταρο ,Οξυγόνο, Αρχιτεκτονική, Κοο

Κοο ,Ρυθμός ...) , στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη στο Μύλο καθώς

επίσης και στην Κύπρο .

Είστε ευχαριστημένοι απ’ τη μέχρι τώρα πορεία σας?

Θεωρούμε ότι είμαστε απ’ τους ευνοημένους. Είμαστε μια καινούρ-

για μπάντα που την άκουσε ο κόσμος σχετικά γρήγορα. Μόλις στο

ξεκίνημα μας και έχουμε ήδη συνεργαστεί με πολλούς αξιόλογους

ανθρώπους όπως το Λάκη Παπαδόπουλο, τους Μπλε, τη Θεοδοσία

Τσάτσου και του Όναρ. Θα ήταν αχαριστία να μην είμαστε ευχαρι-

στημένοι και με την αχαριστία δεν έχουμε καλή σχέση.

27

Ποια η άποψή σας για το downloading?

Αν θες μια γενικότερη τοποθέτηση γύρω από την διακίνηση πλη-

ροφοριών μέσω του διαδικτύου , πέρα από τα νομικά ζητήματα της

πνευματικής ιδιοκτησίας ( γιατί είμαστε «εμπλεκόμενοι» ως δισκο-

γραφημένη μπάντα …..) θα είναι η ακόλουθη.

Το internet είναι ευχή και κατάρα. Είναι ευλογημένο μέσο ,

μία άποψη που έχουν διατυπώσει και αναπτύξει καλύτερα από μένα

ένα σωρό άλλοι και που σχετίζεται με τα δημοκρατικά χαρακτηριστι-

κά του και με τις τεράστιες δυνατότητες του ως μέσο ανταλλαγής

και διαμοιρασμού γνώσης.

Η ίδια του όμως η δύναμη, δηλαδή η «άπειρη» πληροφορία και η

απόλυτη ελευθερία(?) έκφρασης είναι και η παγίδα.

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην πνιγούμε στον ωκε-

ανό της υπέρ-πληροφόρησης. Πρέπει πρώτα να καλλιεργούμε το

ερώτημα και μετά να ζητάμε την πληροφορία αλλιώς νομίζω ότι

χάνουμε τον καιρό μας , κατά τον ίδιο τρόπο που χάνει κανείς τον

καιρό του βλέποντας τηλεόραση.

_interview/lexicon_projectFree PressEsc

28

Πώς κρίνετε ότι αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ την τέχνη και τον

πολιτισμό?

Εμπορικά , πως αλλιώς…

Και το λέμε χωρίς καμία υπεροψία ή διάθεση κακής κριτικής

απέναντι τους. Όπου υπάρχει η διαφήμιση και συνεπώς η άμεση

σχέση με την κατανάλωση, η μεγιστοποίηση του κέρδους είναι αυ-

τονόητη επιδίωξη.

Η συζήτηση γύρω από το τι είναι κάθε στιγμή αρεστό στην πλειο-

ψηφία του κοινού και στο κατά πόσο αυτή επηρεάζει ή επηρεάζεται

από τα ΜΜΕ θυμίζει την συζήτηση περί αυγού και κότας …Τα ΜΜΕ

παίζουν αυτά που αρέσουν στον κόσμο και του κόσμου του αρέ-

σουν αυτά που παίζουν τα ΜΜΕ..

Δυστυχώς ως επί των πλείστων η αντιμετώπιση της τέχνης από τα

ΜΜΕ είναι κατά την δική μας κρίση κακόγουστη…

Υπάρχουν όμως και κάποιες εξαιρέσεις όσο αφορά εκπομπές ρα-

διοφώνου καθώς και κάποιες τηλεοπτικές των οποίων το γούστο

συγκλίνει περισσότερο με το δικό μας.

Free PressEsclexicon_project/interview_

29

Ποια είναι τα σχέδια σας για το άμεσο

μέλλον?

Ο «Χειμώνας» για μας ξεκινάει σχετικά νωρίς,

στις 25 Σεπτεμβρίου που παίζουμε στο θέατρο

Πέτρας. Ενώ αργότερα στο Σταυρό του Νό-

του. Επίσης , προγραμματίζουμε και κάποιες

εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, θα

ξεκινήσουμε να δουλεύουμε εκτενέστερα στο

υλικό του δεύτερού μας δίσκου… Περισσότε-

ρες πληροφορίες θα βρείτε στις ιστοσελίδες

μας :

_interview/lexicon_projectFree PressEsc

Mysp

ace :w

ww

.mysp

ace.c

om

/lexic

on

pro

ject

facebook : L

exic

on P

roje

ct

30

Mysp

ace :w

ww

.mysp

ace.c

om

/lexic

on

pro

ject

facebook : L

exic

on P

roje

ct

Free PressEsc _eco/world’s_biggest_dam

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΦΡΑΓΜΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Οι κατασκευαστικές εταιρείες θα τους μισούσαν, οι υπουργοί ΥΠΕΧΩΔΕ θα έχαναν τα «προνόμια» τους, ενώ οι οι-κολογικές οργανώσεις δεν θα ήξεραν με ποιον να τα βάλουν. Όταν πρόκει-ται για το μεγαλύτερο φράγμα στον κόσμο, θα περιμέναμε να ακούσουμε για χιλιάδες εργάτες που ίδρωσαν στα θεμέλια του, για ένα θαύμα της μη-χανικής και αλλά τέτοια κλισέ. Όταν όμως μιλάμε για το φράγμα στη λίμνη Αλμπέρτα του Καναδά, το οποίο ση-μειωτέων φαίνεται από το διάστημα, τότε όλα τα παραπάνω αλλάζουν.

34

Free PressEscworld’s_biggest_dam/eco_

Ολόκληρες γενιές ακούραστων καστόρων πιστεύεται ότι εργάστη-

καν για να φτιαχτεί το συγκεκριμένο φράγμα, το οποίο ακόμα με-

γαλώνει. Οι κάστορες, που φαίνεται να ανακάμπτουν στην περιοχή

τα τελευταία χρόνια, εκτιμάται ότι ξεκίνησαν τις εργασίες στα μέσα

της δεκαετίας του 1970. Η κατασκευή έγινε αντιληπτή το 2007 από

τους υπεύθυνους του πάρκου, οι οποίοι το φωτογράφισαν πέρυσι

από τον αέρα χωρίς όμως να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν το με-

γαλύτερο που έχει βρεθεί ποτέ. Τα φράγματα των καστόρων του

Καναδά συνήθως έχουν μήκος από 10 έως 10 μέτρα και σε σπά-

νιες μόνο περιπτώσεις φτάνουν τα 500 μέτρα. Μέχρι σήμερα, το

ρεκόρ του μεγαλύτερου φράγματος καστόρων στον κόσμο κατείχε

μια κατασκευή μήκους 652 μέτρων που βρίσκεται στην πολιτεία της

Μοντάνα στις ΗΠΑ. Το φράγμα του Γουντ Μπάφαλο, τόσο παλιό

ώστε οι κομμένοι κορμοί να έχουν γεμίσει βρύα και φυτά, πιθανό-

τατα θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Σύμφωνα με τον ερευνητή που το

ανακάλυψε, οι κάστορες χτίζουν δύο νέα φράγματα στις άκρες του

παλιού. Σε περίπου μια δεκαετία, οι τρεις επιμέρους κατασκευές

θα έχουν ενωθεί σε ένα ενιαίο φράγμα μήκους περίπου ενός χι-

λιομέτρου.

Το φράγμα ανακαλύφθηκε τυχαία, Ο Jean Thie από την Ottawa

χρησιμοποιεί πολύ το Google Earth για να βρει στοιχεία για την

κλιματική αλλαγή του πλανήτη αφού είναι Executive Director στο

Canadian Institute of Geomatics. Πριν ένα περίπου χρόνο έπεσε

πάνω στη συγκεκριμένη περιοχή και διέκρινε πεντακάθαρα το τε-

ράστιο οικοδόμημα!

35

36

Free PressEsc _cinema/fashion

Ένα όμορφο ταξίδιστη μόδατου κινηματογράφου!Γυναίκα και μόδα. Ορισμοί απόλυτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους και από-λυτα αλληλοεξαρτημένοι. Οι εποχές αλλάζουν, εξελίσσονται φαινομενικά και ο χρόνος αφήνει τα σημάδια της εξέλιξης του. Έτσι και η γυναίκα ανε-ξαρτητοποιείται. Πότε ξεκίνησε αυτό; Τη δεκαετία του 1920. Δύο λέξεις κυ-ριαρχούν αυτή την περίοδο: Ανεξαρ-τησία και τα αποκαλούμενα flappergirl με μόττο «Ζω έντονα και προκλητικά». Αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο μυθιστόρημα του Victor Margueritte «La Garconne » και εγκαινιάζει μια ζωή διαφορετική για το γυναικείο φύλο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Μπορούμε επομένως να διακρίνουμε μέσα από τον κινηματογραφικό φακό αυτή την ανεξαρτητοποίηση της γυναίκας, από τον τρόπο που ντύνεται και πώς χρη-σιμοποιεί τη λέξη μόδα για να αναδεί-ξει έτσι την προσωπικότητα της.

της Ευτυχία Δασκαλοπούλου

Ένα όμορφο ταξίδιστη μόδατου κινηματογράφου!


Το ταξίδι ξεκινάει λοιπόν, 1920 περιοδικά όπως η Vogue, The

Queen, Gazette, Harper’s αποτελούν τη Βίβλο των γυναικών εκεί-

νη την εποχή. Μέσα από τα ρούχα αποκαλύπτονται τα πόδια των

γυναικών και δίνεται τέλος στον κορσέ. Γραμμές πιο αέρινες και

φαρδιές. Η ταινία «Coco before Chanel», μας ταξιδεύει σ’ εκείνη

την εποχή. Ως προσωπικότητα αυτή η γυναίκα αποτέλεσε είδωλο.

Από την πλευρά της έδωσε τη δική της σφραγίδα σε αυτό που απο-

καλούμε μόδα. Αντισυμβατική ακόμα και στον τρόπο που έπρεπε να

ντυθεί, ο ορισμός μόδα για αυτήν νοείται διαφορετικά. Στη σημερι-

νή εποχή άραγε αυτό τηρείται; Σε μικρό ποσοστό. Από αξεσουάρ

κυριαρχεί, η γούνα, οι πέρλες και η ταμπακιέρα. Ταινία που μπο-

ρούμε να προτείνουμε και σηματοδοτεί αυτήν την εποχή; «Το ερ-

γαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι» // «Das Cabinet des Dr. Caligari»του

Robert Wiene.

Hollywood, 1930. Greta Garbo, Marlene Dietrich: δύο από τα ονό-

ματα που σηματοδοτούν αυτή τη δεκαετία. Επιθυμία για κομψότητα

και ανάδειξη της λάμψης τους. Το λεγόμενο bias-cut είναι αυτό που

κυριαρχεί στα φορέματα, καλύπτουν τις γάμπες και αφήνουν σχε-

δόν την πλάτη έξω. Είναι και η χρονιά που τα πολυπόθητα μεταξωτά

μαντήλια Hermes κάνουν την εμφάνιση τους. Γούνινοι γιακάδες,

καμπαρντίνες αναβιώνουν τη μόδα! Από αξεσουάρ έχουμε τις τσά-

ντες φακέλους και τα μεγάλα κοκάλινα γυαλιά τα οποία δυστυχώς

38

Free PressEscfashion/cinema_

ή ευτυχώς έχουν γίνει μόδα σήμερα! Μόδα που επηρεάζεται από

την τέχνη: σουρεαλισμός και κυβισμός. Ο Salvador Dali γνωστός

για το έργο του «Τα λιωμένα ρολόγια», συμμετέχει και δημιουργεί

το γνωστό φόρεμα αστακό. Ταινία; «Τα φώτα της πόλης» // «City

Lights» του Charles Chaplin. Όποιος είχε παρευρεθεί στη Μονή

Λαζαριστών λόγω της Biennale1 2007, ας πάει λίγο το χρόνο πίσω

και ας θυμηθεί εκείνο το καλοκαίρι.

Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, 1940. Οι γυναίκες δε νοιάζονται

τόσο για τη μόδα. Έτσι η εικόνα τους είναι πιο στρατιωτική και επι-

βλητική. Το κόστος των υφασμάτων πολύ υψηλό, το αντικαθιστά

το rayon.To 1947 έχουμε το New Look που λανσάρει ο Christian

Dior. Yφάσματα, όπως το βελούδο, η μουσελίνα και τα πρώτα prκt-

à-porter κάνουν την εμφάνιση τους. Είδωλα; Ingrid Bergman και

ταινία; Casablanca.

Audrey, Audrey, Audrey Hepburn, 1950!!! Αποτέλεσε και αποτελεί

σύμβολο ομορφιάς και μόδας. Η πιο κολακευτική δεκαετία για τη

γυναίκα. Τα πιο ωραία σημεία του σώματος της γυναίκας τονίζονται

περισσότερο. Το καθημερινό ρούχο γίνεται πιο πρακτικό και εύκο-

λο. Φορέματα σε Α γραμμή, κλος φούστες, μαντήλια στο κεφάλι,

πέρλες, βελούδινα καπέλα με βέλο ή όχι χαρακτηρίζουν αυτή την

εποχή. Το φόρεμα της Audrey Hepburn στην ταινία «Breakfast at

39


Tiffany’s» το σχεδίασε ο Givenchy. Ψηφίστηκε ως το καλύτερο κι-

νηματογραφικό φόρεμα όλων των εποχών και δικαιολογημένα. Ται-

νία; Όλες της Audrey και της Merilyn Μοnroe, αλλά δεν πρέπει να

ξεχνάμε και τη δικιά μας Μελίνα Μερκούρη.

Τα χρόνια περνούν. Τη δεκαετία του 1960 έχουμε τη γνωστή μικρο-

καμωμένη κοπέλα Twiggy που έγινε γνωστή για το αδυνατισμένο

σώμα της καθώς και η Βερούσκα. Στο θέμα της μόδας, η αγγλική

λέξη μίνι παίρνει σάρκα και οστά. Φούστες αρκετά κοντές αποτε-

λούν το σύμβολο της εποχής. Τα ζιβάγκο, τα εφαρμοστά πουλό-

βερ ακόμα και τα ταγιέρ τύπου Jackie Kennedy, είχαν γίνει μόδα.

Η Brigitte Bardot προσωπικότητα της εποχής μέσα από τις ταινίες

της όπως, «Η αλήθεια» // «La verità», και το «Γνωστοί Έρωτες» //

«Amours Celebres» μπορούν να αποτελέσουν την ταινία του Σαβ-

βάτου σας!

Ακολουθεί η δεκαετία του 1970, όταν το φολκλόρ στοιχείο αναμει-

γνύεται με το πανκ, το κιτς και το γκλίτερ. Μόδα επηρεασμένη από

τη μουσική και τα κινήματα της νεολαίας. Jane Birkin με το γνω-

στό τραγούδι “Je t ’aime, moi no plus” και την οποία απολαύσαμε

στο 11ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου του 2010, στην

παρουσίαση της ταινίας του Ζακ Ριβέτ «36 όψεις του Πικ Σεν-Λου».

Ταινίες , εποχές, που τυχαίως ταυτίζονται με το σήμερα. Προσωπι-

κότητες αλλά και ηθοποιοί-άνθρωποι-φώτα ζωής που πρέπει να μας

κάνουν πιο ενεργητικούς παρά παθητικούς. Οι ταινίες τους μπορούν

να μας δώσουν απαντήσεις σε πολλά, αλλά το θέμα είναι η σωστή

επιλογή. Η μόδα μάλλον που παρατηρούμε εμείς οι γυναίκες στις

ταινίες δεν παίζει τελικά τόσο ρόλο, όσο το τι συναισθήματα σου

αφήνει στο τέλος. Άλλη ομορφιά. Μπορούν να μας εμπνεύσουν για

μια αλλαγή στον τρόπο ζωής.

Κλείνοντας η Audrey είχε πει: «Έχω αναμνήσεις. Περισσότερες από

μία φορές βρέθηκα στο σταθμό βλέποντας τρένα γεμάτα Εβραίους

που μεταφέρονταν, βλέποντας όλα αυτά τα πρόσωπα από την κο-

ρυφή του βαγονιού. Θυμάμαι πολύ έντονα, ένα μικρό αγόρι να στέ-

κεται με τους γονείς του στην αποβάθρα, πολύ χλωμό, πολύ ξανθό,

να φορά ένα παλτό πολύ μεγάλο για εκείνο, και μπήκε στο τρένο.

Ήμουν ένα παιδί που παρατηρούσε ένα παιδί».

40

Free PressEsc _art/bruce_munro

BRUCE Αν ψαχουλέψουμε σε ένα οποιοδήπο-τε σπίτι ελληνικής οικογένειας είναι σί-γουρο ότι θα βρούμε καταχωνιασμένα cd μουσικής που ποτέ δεν ακούστη-καν από τους ιδιοκτήτες ή DVD με ται-νίες που ποτέ δεν προβλήθηκαν στις οθόνες του σπιτιού. Πρόκειται κυρίως για προσφορές Κυριακάτικων εφημε-ρίδων και περιοδικών. Κάποιοι τα πε-τούν με το που τα αγοράζουν, άλλοι γεμίζουν συρτάρια και ράφια με την προοπτική ότι κάποτε μπορεί να τους χρειαστούν.

MUNRO

42

Free PressEscbruce_munro/art_

Ο εκκεντρικός, Βρετανός καλλιτέχνης Bruce Munro, σκέφτηκε έναν πρωτότυπο τρόπο να αξιο-

ποιήσει 600.000 cd τα οποία είχαν πετάξει οι ιδιοκτήτες τους. Με τη βοήθεια του BBC τα συγκέ-

ντρωσε και έφτιαξε στο πάρκο Long Knoll κοντά στο Kilmington της Μ. Βρετανίας μια θάλασσα

από cd. Για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο μια παρέα 140 ατόμων με επικεφαλή τον Munro

γέμισαν κάθε γωνία του αχανούς πάρκου με δισκάκια τα οποία λαμπιρίζουν και αλλάζουν χρώμα

στον ήλιο. Ένα θέαμα καταπληκτικό το οποίο κράτησε όσο χρειάστηκε, ώστε να ξαναστρώσει η

φύση το πράσινο χαλί της στο έδαφος του πάρκου.

Ο ίδιος ο Munro δήλωσε για το έργο του, «δεν ήξερα αν το project θα είχε επιτυχία, όμως μόλις

είδα τα πυροτεχνήματα που ρίξαμε να αντικατοπτρίζονται πάνω σ’ αυτή την ιδιόμορφη θάλασσα,

όλα άλλαξαν και συνειδητοποίησα ότι είχαμε φτιάξει κάτι πολύ όμορφο».

Τέχνη, σπατάλη ή απλά ένα καπρίτσιο ενός εκκεντρικού καλλιτέχνη; Όπως και να έχει είναι ένας

κάλος τρόπος να ξεφορτωθεί κανείς τα αμέτρητα άχρηστα cd που φιλοξενούνται στα σπίτια.

MUNRO

43

Free PressEsc _reality/mercedes_birthname

Υπάρχουν στιγμές και γεγονότα τα οποία ίσως φαίνονται μικρά και ασή-μαντα, όμως μπορούν να καθορίσουν το μέλλον, μπορούν να διαμορφώ-σουν καταστάσεις ή ακόμα ακόμα να συμβάλλουν σε μια αποτυχία ή μια επιτυχία. Συνήθως πρόκειται για μι-κρές προσωπικές ιστορίες οι οποίες κλείνονται στο χρονοντούλαπο μέχρι κάποιος περίεργος να τις ξεθάψει χρόνια αργότερα και να φυσήξει από πάνω τους τη σκόνη του χρόνου.

Με όνομα βαρύ σαν ιστορία

Free PressEscmercedes_birthname/reality_

Μια τέτοια ιστορία, μικρή και προσωπική έδωσε το όνομα της στη

μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως. Τα αυτοκίνητα της

Mercedes είναι πασίγνωστα σε ολόκληρο τον κόσμο, οι ρόδες τους

διασχίζουν τους πολύβουους δρόμους του Μανχάταν αλλά και τα

λασπωμένα στενάκια του Πακιστάν. Όνειρο ζωής για πολλούς, σύμ-

βολο πλουτισμού για άλλους, ένα αξιόπιστο αυτοκίνητο για όλους.

Το 1897, ο αυστριακός επιχειρηματίας Emil Jellinek, ταξίδεψε από

το σπίτι του στη Νίκαια της Γαλλίας για να αγοράσει ένα αυτοκίνη-

το από την αυτοκινητοβιομηχανία Daimler στο Cannstatt της Γερ-

Free PressEsc _reality/mercedes_birthname

μανίας. Γυρνώντας στη Νίκαια με τη νέα του

Daimler Phoenix, προκάλεσε θαυμασμό σε

όλους όσους έτυχε να βρεθούν στο δρόμο

του. Ο Jellinek διέκρινε τα βλέμματα των περα-

στικών τα οποία καρφώνονταν στο καινούριο

του αυτοκίνητο και αποφάσισε να συμμετάσχει

σε έναν τοπικό διαγωνισμό αυτοκίνητων. Ονό-

μασε το αυτοκίνητο του Mercedes προς τιμήν

της 9χρονης κόρης του που ονομάζονταν

έτσι. Δεν κέρδισε μόνο τον αγώνα αλλά και το

αγοραστικό κοινό της Γαλλίας. Βλέποντας τις

επιχειρηματικές προοπτικές που ανοίγονταν

μπροστά του ο Jellinek συνεργάστηκε με τον

Gottlieb Daimler και συμφώνησαν να εισαχθεί

το συγκεκριμένο μοντέλο αυτοκινήτου με το

όνομα Mercedes.

Free PressEsc _the_bookcase/paco_ignacio_taibo

ΟΝΕΙΡΑ ΣΥΝΟΡΩΝPACO IGNACIO TAIBO

Σύνορα, νοητές γραμμές που χωρίζουν τη γη,

χωρίζουν ζωές, χωρίζουν ανθρώπους. Το ένα

πόδι μπορεί να πατάει στον παράδεισο και το

άλλο στην κόλαση. Με αυτή την πραγματικότη-

τα παίζει ένας δημοσιογράφος, ιστορικός και

μυθιστοριογράφος, ο Paco Ignacio Taibo και

αποτέλεσμα αυτού του παιχνιδιού είναι το μυ-

θιστόρημα «Όνειρα συνόρων».

Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ασκών το χείριστο επάγγελμα του

Μεξικανού δημοκρατικού και ανεξάρτητου ντετέκτιβ, παρατήρησε

προσεκτικά το πράσινο κάγκελο που χάραζε τα σύνορα με τις Ηνω-

μένες Πολιτείες κι έκοβε χώρες όπως το μαχαίρι το βούτυρο. […]

Τρεις ώρες σε μια αλλόκοτη χώρα, ούτε Μεξικό, ούτε Αμερική. Σε

μια γη όπου όλοι ήταν ξένοι. Δεν είναι διόλου εύκολο να είσαι Με-

ξικανός σ’ εκείνες τις πόλεις που είναι πλημμυρισμένες από εχθρι-

κό φως, σκόνη και εγγλέζικες πινακίδες. […] Τελικά είχε γούστο να

ψάχνει μια γυναίκα που έφευγε αφήνοντας πίσω της μόνο ονόματα

συνοριακών πόλεων. Αυτό και κάτι ακόμα. Τις δικές του αναμνή-

σεις, μέσα στο ντετεκτιβίστικο κεφάλι του. […] Ήταν το ιδανικό κι-

νηματογραφικό τοπίο: Ντετέκτιβ αναζητά ηθοποιό του σινεμά που

εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στη μέση των γυρισμάτων μιας ταινίας,

και με την οποία τον συνδέουν χαλαροί δεσμοί της παράλογης μνή-

μης του.

48

Free PressEsc _reality/beer_pong

Στην αρχαία Ελλάδα ένα πολύ διαδε-δομένο παιχνίδι κατά τη διάρκεια των συμποσίων ήταν ο «κότταβος». Κατά τη διάρκεια αυτού του παιχνιδιού οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να γεμίσουν μια πιατέλα με κρασί πετώντας το ειτε με το στόμα είτε με ένα ρηχό ποτήρι. Μέσω αυτού του παιχνιδιού έδιναν έναν αθλητικό χαρακτήρα στο μεθύσι τους και αν κρίνουμε με τα σημερινά στάνταρ ζωής, ίσως να αποτελούσε και μια καλή δικαιολογία για τους οι-κείους τους όταν γυρνούσαν υπό την επήρεια του αλκοόλ στο σπίτι τους.

BEER PONG

Free PressEscbeer_pong/reality_

Αιώνες μετά, πολύ μακριά από

τον ελλαδικό χώρο, ένα παρό-

μοιο παιχνίδι κάνει θραύση!

Ένα τραπέζι, 10 ποτήρια μπύ-

ρας, δυο μπαλάκια του πινγκ

πονγκ και καλή διάθεση είναι

ακριβώς ότι χρειάζεται για να

ξεκινήσει ένας αγώνας «beer

pong». Το παιχνίδι είναι απλό

και πάνω από όλα απολαυστι-

κό. Δυο ομάδες στέκονται στις

δυο άκρες ενός τραπεζιού.

Μπροστά τους υπάρχουν τοπο-

θετημένα, σε τριγωνικό σχήμα,

από πέντε εώς δέκα ποτήρια

μπύρας, ανάλογα με τις διαθέ-

σεις. Οι «αθλητές» έχουν στη

κατοχή τους ένα μπαλάκι του

πινγκ πονγκ και αντικειμενικός

τους σκοπός είναι να το βάλουν μέσα στα ποτήρια των αντιπά-

λων τους. Νικήτρια ομάδα αναδεικνύεται αυτή η όποια θα βάλει

πρώτη το μπαλάκι σε όλα τα ποτήρια των αντιπάλων, οι οποίοι,

τότε, πρέπει να πιουν όλη τη μπύρα από τα ποτήρια των νικητών.

Σίγουρα είναι ωραίο να κερδίζεις αλλά στη συγκεκριμένη περί-

πτωση δε θα με χαλούσε καθόλου και η ήττα!

Free PressEsc _reality/beer_pong

Το beer pong ξεκίνησε να παίζεται από φοιτητές των κολλεγίων

στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Οι αδελφότητες των φοιτητών, για

τις οποίες τόσες ταινίες έχει δημιουργήσει η βιομηχανία του Χόλυ-

γουντ, επινόησαν αυτό το παιχνίδι με σκοπό να σπάσουν τη ρουτίνα

τους και να συνδυάσουν το μεθύσι με το «αθλητικό πνεύμα» και την

πιο διαδεδομένη απόλαυση τους… τη μπύρα! Στην αρχή το παιχνίδι

περιείχε τη χρήση ρακέτας με την οποία χτυπούσαν το μπαλάκι με

τη πάροδο όμως των χρόνων το παιχνίδι απλουστεύτηκε και έφτασε

στη σημερινή του μορφή. Με τα χρόνια όμως δεν άλλαξαν μόνο

οι κανόνες. Το beer pong εδώ και καιρό έχει ξεφύγει από τα στε-

νά κολεγιακά πλαίσια, έχει γίνει ένα πολύ δημοφιλές παιχνίδι γύρω

από το οποίο έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία. Τραπέζια από

αλουμίνιο διαμορφωμένα για το beer pong, ειδικά μπαλάκια με το

κατάλληλο βάρος υπόσχονται την επιτυχία σε κάθε διαγωνιζόμενο,

ακόμα και πρωτάθλημα υπάρχει κατά το οποίο ο πρωταθλητής αμεί-

βεται με 50000 δολάρια.

Το beer pong μπόρεσε να συνδυάσει δυο πολύ σημαντικά πράγμα-

τα τη ματαιοδοξία της νίκης με την απόλαυση της ήττας. Έδωσε και

ένα τεράστιο άλλοθι στους φοιτητές των κολλεγίων οι οποίοι πλέον

δε μεθούν αλλά… προπονούνται για το επερχόμενο πρωτάθλημα

beer pong!!!

56

Free PressEsc _cinema/idiocracy

Πόσες φορές δεν έχετε αναρωτηθεί ποιος κυ-

βερνά αυτόν τον τόπο; Πόσες φορές δεν αγα-

νακτήσατε με τη «δημοκρατία» του σήμερα;

Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκατε σε ποιόν

απευθύνονται η Πετρούλα, η Τατιάνα, η Φαίη

Σκορδά και οι συν αυτό;

Αν όλα αυτά περνούν από το μυαλό σας κα-

θημερινά τότε σίγουρα η «Ηλιθιοκρατία» θα

σας δώσει τις απαντήσεις που ζητάτε. Το 2006

ο δημιουργός των «Μπίβις & Μπάτχεντ», Mike

Judge, σκηνοθέτησε μια ταινία η οποία δυστυ-

χώς μοιάζει τόσο κοντά στη πραγματικότητα

μας που κανείς δε θα ήθελε να το παραδε-

χτεί.

Ο Τζο Μπάουερς και μια πόρνη, επιλέγονται

να συμμετάσχουν σε ένα άκρως απόρρητο

σχέδιο του στρατού. Το στρατιωτικό αυτό εγ-

χείρημα αποτυγχάνει και ξυπνούν μετά από

500 χρόνια. Αμέσως ανακαλύπτουν ότι η ζωή

στον πλανήτη έχει αλλάξει. Διαφημίσεις, υπερ-

καταναλωτισμός και πολιτιστική μιζέρια έχουν

μεταμορφώσει τους ανθρώπους σε ένα ηλίθιο

συνονθύλευμα άβουλων όντων. Ο Τζο είναι

πλέον ο πιο έξυπνος άνθρωπος του πλανήτη

και το μέλλον της ανθρωπότητας βρίσκεται

στα χέρια του.

Ο σκηνοθέτης μέσα από τη σάτιρα και την

υπερβολή χτυπά τον κώδωνα του κινδύνου για

το μέλλον που ίσως να είναι ήδη εδώ. Δείτε την

ταινία με την ελπίδα να μη βρείτε πολλές ομοι-

ότητες με τη δική σας καθημερινότητα.

IDIOCRACY

Free PressEsc _interview/giannis_mitsopoulos

Το «ευ κοινωνείν»της μουσικής

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να παίζεις μουσική και αυτός είναι παθιασμένα, αφήνοντας τον εαυτό σου να επικοι-νωνεί συναισθήματα και αισθήματα που ο λόγος δε μπορεί να επικοινω-νήσει. Αυτή την ομορφιά και καθο-λικότητα της μουσικής, καταδεικνύει ο Γιάννης Μητσόπουλος, Μουσικός – Διευθύνων Σύμβουλος του Ωδείου Βορείου Ελλάδος, “συνθέτοντας” μία συνέντευξη συναισθημάτων, οραμά-των και πραγματικοτήτων. Άλλωστε, όπως είπε και ο Μπετόβεν, «Ότι έχω στην καρδιά μου πρέπει να βγει προς τα έξω».

Συνέντευξη: Αναστασία Χ. ΠαπαδοπούλουΦωτογραφία: Θωμάς ΠαρπούλαςΠαραγωγή: IDEAGENESIS.gr

Free PressEscgiannis_mitsopoulos/interview_

Προέρχεστε από μια οικογένεια με μεγάλη μουσική παράδοση,

πόσο αυτό επηρέασε τον τρόπο σκέψης σας και την καθημε-

ρινότητα σας;

Όταν υπάρχει η μουσική ως άρμα πολιτισμού και μέσο διαπαιδαγώ-

γησης όχι μόνο στον οικογενειακό, αλλά και στον ευρύτερο κύκλο

της ζωής ενός ανθρώπου, είναι σαφές ότι έννοιες όπως ευγένεια,

ανθρωπιά, ωριμότητα, υπομονή, σύνεση και επικοινωνία, καλλιερ-

γούνται στο έπακρο και γίνονται στοιχεία του χαρακτήρα του, απο-

τελώντας εφόδια για το «ευ κοινωνείν».

Μιλήστε μας λίγο για αυτή την «άλλη» μουσική την κλασσική,

για την ομορφιά και το μεγαλείο της.

Καταρχήν δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η κλασσική μουσική απο-

τελεί την ανώτερη μορφή μουσικής σύνθεσης. Με ρίζες από τα

τέλη του 5ου αιώνα, η μεσαιωνική μουσική έδωσε τη σκυτάλη στην

αναγεννησιακή, περνώντας στην εποχή μπαρόκ και αργότερα στην

κλασσική εποχή με συνθέτες πασίγνωστους όπως Μπετόβεν και

Μότσαρτ. Από το 1810 και μετά, η εποχή του ρομαντισμού με τις

πανέμορφες μελωδίες, άγγιξε την πλειοψηφία των ανθρώπων μιλώ-

ντας κατευθείαν στην καρδιά και με συναίσθημα που κανένα άλλο

είδος μουσικής δε μπόρεσε να κάνει. Αργότερα, τον 20ο αιώνα, οι

σύγχρονοι κλασσικοί συνθέτες επηρεάστηκαν φυσικά από όλη τη

βαρύγδουπη ιστορία της κλασσικής μουσικής με στοιχεία δανεισμέ-

να από όλες τις εποχές. Όταν απο μικρό παιδί, μεγαλώνεις μέσα σε

ωδεία και ακροάζεσαι συναυλίες κλασσικής μουσικής, είναι φυσικό

να ασχοληθείς είτε ως μουσικός, είτε ως κοινωνός.

Free PressEsc _interview/giannis_mitsopoulos

Free PressEscgiannis_mitsopoulos/interview_

Τι θα απαντούσατε σε ένα νέο παιδί αν σας ρωτούσε γιατί να

αρχίσει μουσικές σπουδές;

Ό όρος μουσικές σπουδές πολλές φορές φοβίζει και έχει αρνητική

χροιά για τα περισσότερα παιδιά και η μουσική δεν έχει τέτοια «δι-

άθεση». Η ενασχόληση λοιπόν με τη μουσική, όπως εγώ το αποκα-

λώ, θέτοντας τις σωστές βάσεις ανάλογα με την ηλικία του παιδιού

πάντα, μόνο καλό μπορεί να κάνει στον ψυχισμό του και στη γενι-

κότερη καλλιέργειά του. Είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στα παιδιά

ότι η μουσική είναι γλώσσα παγκόσμια και έχει αποδειχτεί πλέον

και επιστημονικά ότι αποτελεί οργανικό στοιχείο της ανθρώπινης

φύσης μας και όλοι οι άνθρωποι, όπου και αν ζουν στον κόσμο,

έχουν την έμφυτη ικανότητα να "διαβάζουν" τα συναισθήματα που

κρύβονται στη μουσική και να την καταλαβαίνουν. Αυτό το καθολικό

χαρακτηριστικό των ανθρώπων κάθε χρώματος και φυλής οι επι-

στήμονες το αποδίδουν στην εξελικτική σημασία της μουσικής για

τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Είστε Διευθύνων Σύμβουλος στο μεγαλύτερο μουσικοεκπαι-

δευτικό οργανισμό της Μακεδονίας, στο Ωδείο Βορείου Ελλά-

δος αλλά ταυτόχρονα και νέος της εποχής με πολλά ενδιαφέ-

ροντα. Πώς τα συνδυάζετε όλα;

Πάνω απ’ όλα μετράει η αγάπη για αυτό που κάνεις και οι προτε-

ραιότητες που βάζεις στη ζωή σου. Είμαι χαρούμενος που έχω την

τύχη, αυτό που αγαπώ, να το επαγγέλλομαι. Η ίδια μου η οικογένεια,

μου έθεσε την πρόκληση του να αναλάβω τη θέση του Διευθύνο-

ντος Συμβούλου, έτσι ώστε να συνεχίσω για άλλα τόσα χρόνια την

70χρονη ιστορία του Ωδείου Βορείου Ελλάδος στη μουσική παιδεία

και την καλλιέργεια της ψυχής, προσφέροντας όσα περισσότερα

μπορέσω στον πολιτισμό και ειδικότερα στο φιλόμουσο κοινό της

πόλης μας και όχι μόνο. Αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα για μένα

και είμαι αποφασισμένος να το κερδίσω.

Vol. 6 |Esc| FreePress

Documents

Transcript of Vol. 6 |Esc| FreePress