ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΦΛΙΩΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2015 / Α.Φ. 25 / ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Η ταυτότητα του Συλλόγου

Παφλιωτών Αθήνα

Το νέο Δ.Σ. του συλλόγου Παφλιωτών Αθήνας, που προέκυψε μετά τις αρχαιρεσίες της 26-01-2014, έχει την εξής σύνθεση:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κουρσούνης Μάκης

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατσιάνου Μάρω του Μαλλιάκα

ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Αγγελίνος Γιώργος του Νικολάου

ΤΑΜΙΑΣ: Μοσχόβης Σαράντος

ΜΕΛΟΣ: Νικολοπούλου Ελένη

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΜΕΛΗ: Κατσιάνου Μαρία του Μιχαήλ (υπεύθυνη καλλιτεχνικών) Κουτσοβίλης Στρατής

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΣΤΗΝ ΟΛΣΑ: Κουρσούνης Μάκης, Επαμεινώνδας Κώστας

Με το παρόν τεύχος, το 12ο της νέας εκδοτικής περιόδου, τα μέλη της Συντακτικής Επιτρο-

πής του περιοδικού συμπληρώσαμε αισίως 4 συναπτά έτη δραστηριότη-τας. Στόχος μας εξαρχής ήταν η αλλη-λοενημέρωση για τις πρωτοβουλίες πολιτισμού τόσο του Συλλόγου Πα-φλιωτών της Αθήνας όσο και των συ-ντοπιτών μας στο νησί, η προβολή του έργου όλων των Συλλόγων του χω-ριού μας και η ενίσχυση της συνέργει-ας σε καιρούς τόσο δύσκολους, όπου μόνο η συλλογικότητα μπορεί να μας εμψυχώνει για τα μικρότερα ή τα με-γαλύτερα θαύματα της καθημερινής μας ζωής. Ιδιαίτερη βαρύτητα δώσαμε στην ανάδειξη των νέων του χωριού

μας, σε τόσες πρωτιές και βραβεία μα-θητών και αθλητών, σε εκθέσεις νέων καλλιτεχνών, σε θεατρικές απόπειρες λιλιπούτειων ηθοποιών και άλλες ακόμα εκδηλώσεις, γιατί είμαστε από αυτούς που πιστεύουν πως το μέλ-λον ενός τόπου βασίζεται στα όνειρα και τις προσδοκίες των νέων… όλων των ηλικιών! Είμαστε χαρούμενοι γιατί ο σύλλογος Παφλιωτών Αθήνας, σε συνεργασία και με τους άλλους συλ-λόγους -και εν τη πλήρη απουσία της στήριξης της δημοτικής αρχής- καθιε-ρώσαμε κάθε καλοκαίρι εκδηλώσεις πολιτισμού και ψυχαγωγίας, όπως η τι-μητική βράβευση των αποφοίτων του Λυκείου, κινηματογραφικές βραδιές, μουσικά ταξίδια, βραδιές γλεντιού

στην πλατεία. Καθώς η συμμετοχή των συγχωριανών αυξάνει χρόνο με το χρόνο, νιώθουμε ότι το στοίχημα, η εφημερίδα μας να είναι μια γέφυρα πολιτισμού που καλλιεργεί τις σχέσεις μας και τον κοινοτικό δεσμό, κερδί-ζεται! Σ’ αυτό το τεύχος το κυρίαρχο θέμα δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το προσφυγικό, ένα θέμα που ανασύρει συλλογικές μνήμες και βιώ-ματα πολέμου και εκτοπισμών και για τους ίδιους τους Μυτιληνιούς. Ας μην ξεχνάμε, η φιλοξενία και η ανθρωπιά που επιδεικνύουμε είναι και αυτά εκ-φάνσεις του πολιτισμού μας. Ας ευχη-θούμε η καινούρια χρονιά να είναι πιο ειρηνική, δημιουργική και ανθρώπινη για όλους μας !

ΤΕΛΙΚΑ…. ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΔΕΝ ΠΗΡΑΝ

ΤΟ ΣΠΡΕΥ ΤΟΥΣ

ΛΕΣΒΟΣ 1922 ΛΕΣΒΟΣ 2015

Στο προηγούμενο φύλλο της εφη-μερίδας δημοσιεύσαμε μια φωτο-γραφία με γραμμένο ένα μήνυμα

–παράκληση στον τοίχο του Αγίου Νι-κόλα. Το μήνυμα δεν είχε αναγραφεί από τους παπάδες όπως εσφαλμένα αναφέρει το κείμενο, αλλά από άλλο κάτοικο του χωριού. Μετά από τη δη-μοσίευση στην εφημερίδα ο τοίχος κα-θαρίστηκε με παρέμβαση του πατέρα Στρατή Μανδαμαδιώτη.

Στην σελ.2 δημοσιεύουμε την επι-στολή που λάβαμε για το θέμα αυτό από το εκκλησιαστικό συμβούλιο.

Ατέλειωτα καραβάνια προσφύ-γων, άψυχα κορμιά στις παρα-λίες, ανθρωπιστική κρίση. Αυτή

είναι η εικόνα της Λέσβου το 2015. Η ζωή στη Λέσβο, όπως και στ' άλλα νησιά του Β. Αιγαίου, έχει αλλάξει.

Είδαμε με τα μάτια μας αυτούς που ξεριζώνονται, που μας θύμισαν την προσφυγιά των προγόνων μας, αυτή για την οποία μιλούσαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας και που εμείς οι νεότεροι νομίζαμε ότι αποτελεί ένα οριστικά ξεχασμένο παρελθόν. Και βρεθήκαμε ξαφνικά αντιμέτωποι με

ένα τεράστιο προσφυγικό κύμα που ήρθε να δοκιμάσει την αντοχή και την ανοχή της τοπικής κοινωνίας.Το κρά-τος και η Περιφέρεια απόντες. Μόνο η Δημοτική αρχή πήρε κάποιες πρω-τοβουλίες και προσπάθησε να διαχει-ριστεί την πολύ δύσκολη κατάσταση.

Οι λέξεις όμως είναι φτωχές για να περιγράψουν την τραγωδία, αλλά και την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά με την οποία οι συμπολίτες μας αγκαλιά-ζουν τους πρόσφυγες. Στην αντίπερα όχθη , υπάρχει η εκμετάλλευση. Αυ-τοί που πλουτίζουν πατώντας στην

ανάγκη ταλαιπωρημένων και εξαθλι-ωμένων ανθρώπων.

Και φυσικά δε λείπουν οι «υψηλοί επισκέπτες» εγχώριοι και Ευρωπαίοι, που φθάνουν στο νησί, επισκέπτο-νται τη Μόρια, φωτογραφίζονται με τα προσφυγόπουλα και αποχωρούν «συγκινημένοι», για να οργανώσουν μια νέα σύσκεψη για το προσφυγικό.

Αν και βαδίζουμε προς τη νέα χρο-νιά δεν φαίνεται λύση στον ορίζοντα. Τα νησιά συνεχίζουν να δέχονται προ-σφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα, αλλά με τα βόρεια σύνορα μας κλει-

στά από φράχτες, η χώρα μετατρέπε-ται σε φυλακή για χιλιάδες μετανάστες που αναζητούν την ελπίδα.

Γιατί όσο τους βομβαρδίζουν και τους σκοτώνουν στις χώρες τους, όσο τους καταδικάζουν σε αργό θάνατο από πείνα, δεν θα σταματήσουν να αναζητούν δρόμους για να ζήσουν. Ταυτόχρονα εμείς καλούμαστε να αγωνιστούμε τόσο για να ανοίξουν νό-μιμες και ασφαλείς δίοδοι μετανάστευ-σης προς την Ευρώπη, όσο και για να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι κατα-στροφές που γεννούν την προσφυγιά

O ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ

Καλές γιορτές, & ευτυχισμένο το

2016

2

Εκδότης: Σύλλογος Παφλιωτών Αθήνας

Συντακτική Επιτροπή: Ανθοπούλου Θεοδοσία Ξιφαρά Αγγελική Νικολοπούλου Ελένη Ανθοπούλου Ελένη Τσιτσάνου Χρύσα Κατσιάνου ΜαρίαΚαλλιτεχνική Δ/νση: Σμυρνής Παναγιώτης [psmirnis@gmail.com] τηλ. 6944 454 203Για την αποστολή κειμένων, σχολιασμούς και παρατηρήσεις: ηλεκτρονική δ/νση: koursounis@tee.gr - t.anthopoulou@gmail.comτηλ. επικ.: 6944316272

βοηθειστε τη συνέχιση της προσπάθειας ΜΑΣ

με συνδρομές, χορηγίες, διαφημΙσεις

Για κατοίκους εσωτερικούΛογαριασμός ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ715/710222-44

Για κατοίκους εξωτερικούΛογαριασμός ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣIBANGR970 11071500000 715 710 22244SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC)ETHNGRAA

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Ο.Λ.Σ.Α.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για τον παπά-Στρατή Δήμου

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομο-σπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (OΛΣΑ) εκφράζει την βα-

θύτατη θλίψη των συμπατριωτών μας του Λεκανοπεδίου Αττικής για τον άδικο και πρόωρο θάνατο ενός γνήσιου τέκνου της Λέσβου, του παπά- Στρατή Δήμου. Από τα πρώτα βήματα και τους αγώνες του, διαβλέψαμε ότι η ΑΓΚΑΛΙΑ, μια ορ-γάνωση για την περίθαλψη των μετανα-στών και προσφύγων που δημιούργησε

ο ίδιος, θα ήταν κάτι σημαντικό, γι’ αυτό και ήταν από τους πρώτους που τιμήσα-με για το ουσιαστικό έργο του. Πράγματι η οργάνωση ΑΓΚΑΛΙΑ του παπά-Στρατή έγινε τόσο μεγάλη που χώρεσε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι ΜΜΕ απ’ όλο τον πλανήτη ενδιαφέρθηκαν για τη Λέσβο και το πρόβλημα των μεταναστών που συρρέουν στις δικές μας "πολιτι-σμένες" χώρες οι οποίες δημιούργησαν και κατασκεύασαν τη σημερινή τραγική κατάσταση που επικρατεί στις χώρες των προσφύγων.

Ο παπά-Στρατής ήταν η αιχμή του δό-ρατος μιας μαχητικής στάσης και έκανε γνωστή τη Λέσβο σε όλο τον κόσμο ως ένα νησί ανθρωπιάς και ελπίδας, όπου η φιλοξενία υπάρχει μέχρι σήμερα, τονίζο-ντας με κάθε τρόπο πως πρέπει να εξα-λειφθούν οι αιτίες που δημιουργούν τους πρόσφυγες. Κατάφερε να αναδείξει σε σημαντικό βαθμό την ουσία του προβλή-ματος και τις πραγματικές του διαστάσεις, μιλώντας απλά, αλλά καίρια. Παράλ-ληλα σε κάθε ευκαιρία πρόβαλε και τις ομορφιές και τον πολιτισμό της Λέσβου.

Την στιγμή που κάποιοι χύνουν κρο-κοδείλια δάκρυα πάνω από τα πτώματα των παιδιών που ξεβράζει η θάλασσά μας και οι φωτογραφίες τους πουλάνε, ο παπά Στρατής μας έδειξε το δρόμο που πρέπει να πορευτούμε. Έκανε πράξη την εντολή της αγάπης και της αλληλεγγύης με τον καλύτερο τρόπο. Κριτήριο για να λάβει κάποιος βοήθεια δεν μπορεί να είναι το χρώμα του, η γλώσσα ή η θρη-σκεία του. Ήταν ο καλός Σαμαρείτης που ζούσε για να βοηθήσει τους άλλους, σε βάρος της υγείας του. Ζούσε για να μπο-ρέσει να εξασφαλίσει την αξιοπρέπεια και να ενδυναμώσει στην ψυχή των ανθρώ-πων που βρίσκονταν σε ανάγκη την αισι-οδοξία για ένα καλύτερο αύριο. Ακόμη και στις δύσκολες μέρες τον βλέπαμε και στο νοσοκομείο «Σωτηρία» να ασχολεί-ται και να νοιάζεται για τους πρόσφυγες που έφθαναν κατά χιλιάδες.

Το κενό που αφήνει είναι τεράστιο και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Με την προ-σφορά του αναδεικνύεται ως ένας πα-γκόσμιος σταυροφόρος της αγάπης και της αλληλεγγύης, σύμβολο του αγώνα για το δοκιμαζόμενο άνθρωπο, που βρί-σκεται στην ανάγκη να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να χτυπήσει τις κλειστές θύρες αυτών που του δημιούργησαν τα προβλήματα.

Ο παπά- Στρατής βοήθησε σε πολύ σημαντικό βαθμό μαζί με άλλους φορείς, οργανώσεις, πρόσωπα κλπ ώστε να γίνει γνωστό και να αναδειχθεί το πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα πρόβλημα τεράστιο, πολύπλοκο, που θα πρέπει να αναλάβουν σοβαρά να το λύσουν αυτοί που το δημιούργησαν. Ο παπά-Στρατής μας έβγαλε από την απάθεια και τον εφησυχασμό και μας έδειξε πόσο απλό, αν και δύσκολο, είναι να περάσει κανείς από τα λόγια σε πράξεις.Η απουσία του είναι μεγάλη για την κοινωνία της Λέ-σβου, τη χώρα μας, τον κόσμο. Σε μια κοινωνία χωρίς πρότυπα ο παπά-Στρατής ήταν το ζωντανό πρότυπο του αληθινού πρωτοπόρου, του αγωνιστή της ζωής που έφερε το χαμόγελο και την ελπίδα,

που κατάφερε να εμπνεύσει και να οδη-γήσει στο δρόμο της ΑΓΚΑΛΙΑΣ πολλούς και κυρίως νέους.

Υποσχόμαστε να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο τους άξιους συνεργάτες του οργανισμού ΑΓΚΑΛΙΑ του παπά-Στρατή, ώστε να παραμείνει πάντοτε ανοικτή και το ίδιο ζεστή και να γεμίσει ο κόσμος με πολλές ΑΓΚΑΛΙΕΣ. Τότε θα λεγόμαστε άνθρωποι όπως ο ίδιος έλεγε. Τον ευχαριστούμε για όσα πρόσφερε και είμαστε βέβαιοι ότι θα προσφέρει και μετά την αναχώρηση του, αφού ήδη έγινε ένα παράδειγμα προς μί-μηση που θα ξυπνήσει, θα ξεκλειδώσει και θα ζεστάνει κι άλλες ΑΓΚΑΛΙΕΣ.

Στους δικούς του ανθρώπους, την άξια γυναίκα του που γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο στάθηκε δίπλα του, τα παιδιά του και τους συνεργάτες του, εκφράζουμε τα πιο βαθειά και ειλικρινή μας συλλυπητή-ρια. Θα τον θυμόμαστε πάντα. Θα είναι κοντά μας.

Καλό σου ταξίδι παπά Στρατή, καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας φίλε

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΣΑ

Τα «ΠΑΜΦΙΛΑ» θα τα βρίσκετε και

στα παρακάτω στέκια• Φυσικοθεραπευτήριο ΤΣΑΠΕΛΑ ΑΘΗΝΑ Λ. Γέρακα & Ηράκλειας 12 Γέρακας

• Ζαχαροπλαστείο Δ. ΚΟΥΤΡΑΣ Ελ. Βενιζέλου 165 Νέα Σμύρνη

• Κρεοπωλείο Π. Τσαλδάρη 71 Αμφιάλη

• Ουζερί Η ΛΕΣΒΟΣ Εμ. Μπενάκη 38, Αθήνα

• Παντοπωλείο ΠΕΡΙ ΛΕΣΒΟΥ Αθηνάς 27 – Μοναστηράκι

• Κέντρο Ενεργειακής Αναβάθμισης ΚτιρίωνΜάκης Κουρσούνης Μάχης Αναλάτου 87 Νέος Κόσμος

• Ηλεκτρονική Πηγή Α. Α Χατζημανωλάκης Φιλοκτήτου 112΄ Ιλιον

3

Μεταρρυθμίσεις στη μεταστοιχειώδη εκπαίδευση της μεσοπολεμικής Λέσβου

Το ζωτικό θέμα που ταλανίζει και σήμερα την ελληνική πραγματι-κότητα είναι η σύνδεση της εκπαί-

δευσης και της οικονομικής ανάπτυξης, της σχέσης δηλαδή του σχολείου με την εργασία και την οικονομία. Η χρο-νοκαθυστέρηση αυτή είναι χαρα-κτηρι-στική της εκπαιδευτικής πολιτικής που ασκήθηκε στη χώρα από την απελευ-θέρωσή της το 1828. Στις μέρες μας αρκετά σύγχρονα κράτη, έχοντας πε-ράσει σε δεύτερο στάδιο, αξιολογούν τη σκοπιμότητα της μονοδιάστατης κατεύθυν¬σης, που προσφέρει η απο-δοτικότητα και αποτελεσματικότητα ενός εκπαιδευτικού συ¬στήματος στο να βελτιώνει την παραγωγικότητα του εργατικού δυναμικού και όχι ολόκλη-ρης της κοινωνίας.

Το ζήτημα του αλφαβητισμού των λαϊκών στρωμάτων ξεκίνησε στη βιο-μη-χανική Ευρώπη, ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα, καθώς πρόβαλε οξύ το θέμα της σχέ¬σης εργασίας και εκπαί-δευσης. Η εγκατάλειψη του σχολείου από τους μαθητές και η εργασία τους κυρίως στο χώρο των εργοστασίων υποχρέωσε τους Ευρωπαίους στην οργάνωση ενός εκπαιδευτικού πλαι-σίου που συμπεριέλαβε την ίδρυση Εσπερινών, Νυχτερινών, Σαββατια-νών, Κυριακών και άλλων σχολείων. Στόχος ήταν η κατα¬πο-λέ-μηση του αναλφαβητισμού και η παροχή γνώ-σεων σε τεχνικά θέματα των παι¬διών μαθητικής ηλικίας, που εργαζόταν κατά τη διάρκεια της μέρας σε τεχνικά κυρίως επαγγέλματα.

Στην Ελλάδα, κυρίαρχο στοιχείο της νεότερης εκπαιδευτικής ιστορίας υπήρ-ξε η λεγόμενη «κλασσική παιδεία» ή οι «κλασσικές σπουδές», απόρροια κυρίως της αρχαιολατρίας. Η μονο-διάστατη αυτή κατεύθυνση οδήγησε στην περιθωριοποίηση κάθε προσπά-θεια για την ένταξη στο εκπαιδευτικό σύστημα της τεχνικής ή της πρακτικής εκπαίδευσης. Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Ε. Βενιζέλο (1928-31) για πρώτη φορά η λαϊκή εκπαίδευση απευθύνθηκε ως θεσμός στο μεγαλύτερο πληθυσμιακό στοιχείο της που το αποτελούσαν κυ-ρίως οι λαϊκές μάζες, αγρότες, εργάτες και τεχνίτες και το οποίο εισέρχονταν στην εργασία χωρίς καμία μόρφωση. Το κόμμα των Φιλελευθέρων σε μια προσπάθεια κοινωνικής και οικο-νο-μικής ενσωμάτωσης των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων στη διαδικασία

παραγωγής και ανάπτυξης της οικο-νομίας, αναδιάρθρωσε βαθμίδες εκ-παίδευσης, κατευθύνσεις, φιλοσοφία, αναλυτικά προγράμματα, μεθόδους διδασκαλίας, κ.λ.π.

Η προαναφερόμενη περίοδος υπήρ-ξε ιδιαίτερα σπουδαία για το νησί της Λέσβου. Ο Μεσοπόλεμος ήταν η μετα-βατική περίοδος κατά την οποία το ελ-ληνικό κράτος έλαβε τη σημερινή του συνοριακή μορφή και η Λέσβος άλ-λαξε ιστορικό πλαίσιο καθώς μετά το 1922 εξαρτήθηκε πλέον από το αθη-ναϊκό κέντρο. Εν μέσω των σημαντι-κότερων γεγονότων της νεοελληνικής ιστορίας (μικρασιατική κατα¬στροφή, σταθεροποίηση του αστικού πολιτεύ-ματος, μεταρρυθμίσεις σε οικονομία και παιδεία, η κοινωνία της Μυτιλήνης, παράλληλα με τις μεταρρυθμίσεις του κεντρικού κράτους, επιχείρησε να αντι-μετωπίσει το οξυμμένο πρόβλημα της εκπαίδευσης των λαϊκών στρωμάτων , που επέτεινε ο μεγάλος αριθμός μικρα-σιατών προσφύγων μαθητών και μα-θητριών. Πρώτη δράση της ανώτερης αστικής τάξης της πόλης ήταν η επανί-δρυση το 1924 της Νυχτερινής Σχολής, που είχε καταργηθεί το 1914 από τη μεταρρύθμιση των «Νέων Χωρών». Όπως υποστηρίχτηκε αργότερα στον τοπικό τύπο, η επανίδρυση ήταν έργο της Τεκτονικής Στοάς της Μυτιλήνης, η οποία ίδρυσε για τον σκοπό αυτό τον σύλλογο «Βερναρδάκης». Τα οικονο-μικά, θεσμικά, αλλά και λειτουργικά προβλήματα της Νυχτερινής Σχολής ανέδειξαν την ύπαρξη δύο ρευμάτων στη δημόσια συζήτηση για τον ρόλο του κεντρικού κράτους στα περιφερει-ακά εκπαιδευτικά πράγματα, δηλαδή τον έλεγχο των εκπαιδευτικών θεσμών από την κοινότητα των τοπικών ελίτ ή την εκκλησία ή από το ρεύμα των εκσυγχρονιστών , που συστοιχίζονταν με τις βενιζελικές μεταρρυθμίσεις. Η σχολή παρουσίασε θετικό πρόσημο λειτουργίας, καθώς κατά την περίοδο 1925-40 οι μαθη-τές της έφτασαν τους 2.870.

Κατά την ίδια χρονική περίοδο ει-σήλθε στο εκπαιδευτικό σύστημα της Λέσβου και το Πρακτικό Λύκειο της Μυτιλήνης. Το πρώτο σχολείο με έμ-φαση στις θετικές επιστήμες και στην

πρακτική εκπαίδευση ιδρύθηκε το 1922 και ως εκπαιδευτήριο νέου τύ-που, ομοταγές και ισοδύναμο με το κλασικό Γυμνάσιο της πόλης, τάραξε με τον ριζοσπαστισμό του, όπως ανα-φέρει ένας από τους πρώτους καθη-γητές του, ο μετέπειτα Δήμαρχος Μυ-τιλήνης, Απόστολος Αποστόλου, τα «λιμνά-ζοντα ύδατα της κλασικής παι-δείας». Για την ταραχή που προκάλεσε αντι-μετώπισε την υπόγεια πολεμική που του άσκησε το Γυμνάσιο. Δήθεν θεσμικές , λειτουργικές, αλλά και ου-σιαστικές αδυναμίες, υποχρέωναν τους Διευθυντές του να ανακοινώνουν κάθε τόσο την αξία του σχολείου. Ακόμη και στην περίοδο της ακμής του, επί διεύ-θυνσης Λ. Λάζου στην αρχή της δεκα-ετίας του 1930, το σχολείο αντιμε-τώ-πισε την ίδια πολεμική. Η εγκαθίδρυση της μεταξικής δικτατορίας σήμανε και την κατάργηση του σχολείου εξαιτίας της μεταρρύθμισης που επιβλήθηκε. Έκλεισε το 1944.

Στο πλαίσιο μιας συγκροτημένης αγροτικής πολιτικής και γεωργικής εκπαίδευσης, ακολούθησε από την κυβέρνηση των Φιλελευθέρων η ίδρυση και λειτουργία τριών Γεωρ-γικών Σχολών στην Καλλονή, στην Πέτρα και στην Ερεσό. Στόχος ήταν

η δημιουργία αγροτών –ανατρο-φοδωτών των γνώσεων που είχαν από-κτή¬σει με σκοπό την περαιτέρω ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής. Η μεταρ-ρύθμιση της γεωργικής εκ-παίδευσης ήταν η μοναδική κρατική παρέμβαση για την επαγγελματική εκπαίδευση στη Λέσβο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παραμείνει ελεύθερο πεδίο στην ιδιωτική πρωτοβουλία η οποία και ίδρυσε στη Μυτιλήνη τις ακόλουθες σχολές: Δ.Ε. Αγγελομά-τη, Αδελφών Γαληνού και Σίγγερ. Η σχολή Αγγελομάτη ήταν μέση Εμπο-ρική και λειτούργησε σύμφωνα με τα πρότυπα της Εμπορικής Σχολής Αρώ-νη της Σμύρνης και οι άλλες δύο ήταν γυναικείες Σχολές κοπτικής-ραπτικής (η Σίγγερ είχε δημιουργήσει ένα δί-κτυο σε ολόκληρο το νησί).

Το ισοζύγιο που προέκυψε από τη λειτουργία των σχολείων αυτών στο νησί μας είχε θετικό πρόσημο ως προς τη μείωση του αναλφαβητισμού, την επαγγελ¬ματική διέξοδο των αποφοί-των τους, αλλά κυρίως ως προς τη συγκρότηση μιας αντίληψης σχετικά με την αναμφισβήτητη σπουδαιότητα της τεχνικής εκπαίδευσης.

Δημήτρης Μπούμπας

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΟΥΜΠΑ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Πανυγήρι Αγίας Βαρβάρας, 1960, στο καφενείο του Απόστολου Κούβαρου. Από αριστερά, Παναγιώτης Βαγγελάκης, Αντώνης Τσεκμετζέλης, Χρίστος και Στρατής Τσεκμετζέλης.

4

ΟΜΑΔΑ ΒΟΛΛΕΥ ΕΡΜΗΣ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΡΜΗ

Πριν 13 περίπου χρόνια μια μικρή ομάδα κορι-τσιών παίρνοντας μια μπάλα του βόλεϊ άρχισε να παίζει στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου.

Το ταλέντο τους και την αγάπη τους για το άθλη-μα διέκρινε ο γυμναστής του σχολείου Δημήτρης Βογιατζής , που τα οργάνωσε σε ομάδα και κάπως έτσι ξεκίνησαν οι πρώτες προπονήσεις για την ομά-δα του Ερμή Παμφίλων. Ο ζήλος και η προσπάθεια αθλητριών και προπονητή οδήγησε την ομάδα στην πρώτη θέση στο νησί. Από τότε μέχρι και σήμερα κατακτάει ανελλιπώς την πρώτη θέση στα πρωτα-θλήματα παγκορασίδων και κορασίδων στο τοπικό

πρωτάθλημα, ενώ δεν έχουν λείψει και οι Πανελλή-νιες διακρίσεις του συλλόγου με την 4η θέση στο Πα-νελλήνιο Πρωτάθλημα Παγκορασίδων το 2006 και την 8η θέση στο Πρωτάθλημα Κορασίδων το 2007.

Πέρυσι, στο Πρωτάθλημα Δημοτικών Σχολείων που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στο νησί της Λέ-σβου, τα κορίτσια του συλλόγου μας κατέκτησαν την 1η θέση, ενώ η ομάδα των αγοριών την 4η. Επίσης, την πρώτη θέση κατέκτησε στο τοπικό πρωτάθλημα παγκορασίδων.

Από το 2003 και μετά που η ομάδα πήρε τη ση-μερινή της μορφή, κάποιες από τις αθλήτριες του

συλλόγου μας έχουν αποτελέσει μέλη των Εθνικών Ομάδων, ενώ αρκετές βρίσκονται μέχρι και σήμερα σε ομάδες που συμμετέχουν στα πρωταθλήματα των μεγάλων Εθνικών Κατηγοριών.

Σήμερα, η ομάδα μας λειτουργεί με δύο τμήματα Mini Volley για παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτι-κού Σχολείου (Α,Β και Γ,Δ αντίστοιχα) με προπονήτρια μια από τις πρώτες αθλήτριες και σημερινή γυμνάστρια Βογιατζή Ελευθερία, τμήματα βόλεϊ για παιδιά απο Ε' δημοτικού και μεγαλύτερα, τμήματα Παγκορασίδων, Κορασίδων ενώ ενισχύθηκε και η ομάδα των Γυναικών, με προπονητή το Βογιατζή Δημήτρη.

Και οι θεατές στην κερκίδα.

Στη νήσο Λέσβο, σε από-σταση 17 χιλ. από την πρωτεύουσα του νησιού Μυτιλήνη, στην πλαζ των Νέων Κυδωνίων κατα-

σκευάστηκε το συγκρότημα αυτόνομων και αυτο-διαχειριζόμενων κατοικιών "Nitelli's Houses" το οποίο αποτελείται από μεζονέτες και διαμερίσμα-τα πλήρως επιπλωμένα, με αποθήκες, πάρκιν και προαύλιο χώρο με γκαζόν, δάφνες και φοινικό-δενδρα. Τα διαμερίσματα και οι μεζονέτες έχουν κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν όλα ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα, καθώς και άμεση πρόσβαση σε αυτή όλων των λουομένων. Οι κα-τοικίες έχουν προσεγμένη αρχιτεκτονική, επίπλωση και εξοπλισμό ώστε η παραμονή των επισκεπτών να είναι ευχάριστη και άνετη. Το συγκρότημα κατοι-κιών "Nitelli's Houses" είναι καινούριο με έναρξη λειτουργίας το 2015 και η περίοδος λειτουργίας είναι από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο.

www.nitellishouses.grΣκάλα Νέων Κυδωνίων, Λέσβος

info@nitellishouses.gr

Τηλέφωνα κρατήσεων+30 6981 494199+30 6934 920543

5

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Γλέντι ιππικού συλλόγου.Oύζο και αναμνήσεις από Πάμφιλα, Αμερική, Βενεζουέλα.

Ουζάκι στην πλατεία. Disco party, κέφι και ζεστή φιλοξενία από την οικογένεια Philippe Μαρινέλλη στις Λυγαριές.

ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ-ΛΕΝΙΝ.Απολαμβάνοντας την πανσέληνο του Αυγούστου.

6

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ

Σ' ένα καράβι προς τον Πειραιά βρί-σκονται στοιβαγμένοι μετανάστες, τοποθετημένοι σαν στρείδια στο

κατάστρωμα, ο ένας πάνω στον άλλο... Μοναδικό τους δικαίωμα να βγάλουν τον σκασμό και να κάνουν ησυχία προ-κειμένου να μην ξυπνήσουν τον Έλληνα, ο οποίος κοιμάται στο εσωτερικό του καραβιού, στο πολυτελές σαλόνι και αναπαύεται από τις διακοπές του μετά τα μέσα Αυγούστου.

Παρακολουθεί "ειδήσεις" του Αντ-1, μετά σαπουνόπερες των 22:00, πιο αργά τον εκατομμυριούχο Θέμο, και στο τέλος ευχαριστημένος πέφτει για ύπνο μετά από κουβέντες και γέλια... Και έξω, στο κατάστρωμα των μεταναστών τι γί-νεται;; Έξω λοιπόν παρακολουθεί κανείς εικόνες Ανθρώπων οι οποίοι κοιμούνται πραγματικά οπουδήποτε, (μωρά πάνω στα πλαστικά τραπέζια, γονείς κάτω από τις σκάλες), Άνθρωποι που μπορεί να έχασαν το σπίτι και την πατρίδα τους, δεν ξέχασαν όμως να είναι περήφανοι ακό-μα κι όταν γίνονται αντικείμενα χλεύης, ειρωνείας και σαρκασμού..

Ακόμη κι αν τους κακομεταχειρίζονται, αφού πρώτα έδωσαν ολόκληρη την πε-ριουσία τους, προκειμένου να περάσουν σε μια χώρα ξένη, λαθραία μέσα σ' ένα φουσκωτό και επειδή τους λυπήθηκε το κύμα βρεθήκανε στην Μυτιλήνη... Ακό-μη και όταν είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν την νόμιμη οδύσσεια τους (με εισιτήριο καταστρώματος) παραμένουν περήφα-νοι και ενωμένοι...

Έγιναν πρόσφυγες και ικέτες σε μια χώρα που ξέχασε ότι είναι ιερό το βλέμ-μα και το χέρι του ικέτη, σε μια χώρα που δημιούργησε τον όρο φιλοξενία και τώρα πλέον σέρνεται από μισάνθρω-πους και οικονομικούς δολοφόνους... Σε μια μικρή ευρωπαϊκή αποικία εν έτι 2015 μ.Χ, την Ελλάδα, η οποία μαστί-ζεται από πνευματική, ηθική και οικονο-μική κρίση...

Το σλόγκαν του χθες "απελάστε τους τουρκόσπουρους" μεταμορφώθηκε στο διώξτε τους Σύριους, τους Πακιστανούς και τους Αφγανούς, πόσους να αντέ-ξουμε ακόμα; Το tweet του βουλευτή

Λοβέρδου: Πόλεμος στη Συρία υπάρχει εδώ κ χρόνια. Τώρα όμως η ψευδοαρι-στερά κάλεσε τους λαθρέμπορους να μεταφέρουν μετανάστες από παντού. Άπατο βαρέλι>>

Σε μια ιστορική αναφορά σημειώνου-με: «Εφθάσαμεν ούτω να γίνομεν πόλις του Αφγανιστάν, ενώ δεν υπήρχε κανείς λόγος και ενώ μια τοιαύτη κατάστασις δεν είναι αρεστή».Αν εξαιρέσουμε την καθαρευουσιάνικη γλώσσα, η παρα-πάνω πρόταση θα μπορούσε να προ-έρχεται από οποιαδήποτε ρατσιστική κιτρινοφυλλάδα του σήμερα. Όμως, οι γραμμές αυτές γράφτηκαν ενενήντα χρό-νια πριν και ο στόχος ήταν οι Μικρασιά-τες πρόσφυγες

Οι πολιτικοί πρόγονοι των φασιστών, έδειχναν μίσος για τους Μικρασιάτες και Πόντιους πρόσφυγες αντίστοιχο με αυτό που επιφυλάσσουν οι απόγονοί τους για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώ-να. Το «ομόαιμον» και το «ομόεθνον» των τότε προσφύγων καθόλου δεν τους εμπόδιζε να χύνουν το πιο χυδαίο ρατσι-στικό δηλητήριο.

Πόσο δύσκολο είναι να συμπεριφερ-θεί κανείς με συμπόνια και ανθρωπιά και να προσφέρει μια κοινωνική βοήθεια προς τους πρόσφυγες; Μάλλον πολύ όταν Άνθρωποι κοιμούνται στο λιμάνι της Μυτιλήνης, στα πεζοδρόμια και τους δρόμους, έχοντας μόνο ένα sleeping bag, όταν πλένονται με μπουκάλια νε-ρού ή στην καλύτερη με πλαστικό λά-στιχο στο δρόμο και με ανύπαρκτες συν-θήκες υγιεινής. Μάλλον είναι μεγάλο το κόστος όταν σερβίρονται πράσινα λου-κάνικα και πωλούνται σάντουιτς 5€ από 2,5€ ή όταν στις καθιστικές διαμαρτυρίες στους δρόμους, οι οδηγοί βρίζουν και διαμαρτύρονται αντί να ενώσουν τις φω-νές τους μαζί με πρόσφυγες και μετανά-στες οι οποίοι ζητάνε απλά δικαίωμα στη ζωή. Το κόστος είναι ακόμα μεγαλύτερο όταν επιτρέπεις συνθήκες διαβίωσης στις παραγκουπόλεις του Καρά Τεπέ με σκη-νές και παραπήγματα.

Αξίζει να θυμόμαστε, όλοι, ότι οι μετα-νάστες δεν είναι ανθρώπινα σκουπίδια.

Και ότι τον ίδιο αυτό ρόλο, του απελπι-σμένου πρόσφυγα, τον έπαιξαν κάποτε οι παππούδες μας. Αύριο θα τον παί-ξουμε και εμείς... Ρόδα είναι και γυρίζει και καλό είναι να το θυμάται αυτό κανείς, ειδικά όταν βρίσκεται πάνω..

Η παιδικότητα έχει μια ιδιαίτερη δύ-ναμη. Για τους Deleuze-Guattari, το γίγνεσθαι-παιδί δεν έχει ηλικία. Εκφρά-ζει μια διαδικασία δυνητικοποίησης, ή αποστασιοποίησης από την ενεργό μας παρουσία στον κόσμο. Ακόμα και αυτός που δεν είναι παιδί, μπορεί να ταυτιστεί με τη παιδικότητα, γιατί η παιδικότητα είναι αυτό που μέσα μας δεν είναι ακό-μη εξημερωμένο, εξορθολογισμένο, προγραμματισμένο, ”πολιτισμένο”. Την παιδικότητα δεν βαραίνουν εγκλήματα, ούτε μεγάλες ευθύνες.

Η δολοφονημένη παιδικότητα δείχνει ότι οι μετανάστες σκοτώνονται όχι επειδή είναι ”κακοί”, ”παράνομοι” κλπ, αλλά

επειδή ο καπιταλισμός δολοφονεί αν-θρώπους αδιακρίτως, όταν είναι για τη λειτουργία του μη παραγωγικοί. Όπως δολοφονεί την παιδικότητα όλων των ανθρώπων κατά τη προσαρμογή τους στο κράτος και το κεφάλαιο.

Η παιδικότητα πρέπει να ανακτηθεί, σε μια κοινωνία που όχι απλώς δεν θα πεινάει κανείς, είτε θα δουλεύει είτε όχι, αλλά και που η παιδικότητα θα έχει ξα-νακερδηθεί, και το παιχνίδι θα είναι ο τελετουργικός κανόνας της ζωής. Η παι-δικότητα πρέπει να εκδικηθεί.

Μάνος Βοστάνης 27/9/ 2015

Στην αρχή νομίσαμε oτι οι ομάδες αυτές των ανθρώπων οι οποίες κα-τέβαιναν τον κεντρικό δρόμο Παμ-

φιλων-Παναγιουδας προς Μυτιλήνη, πως είχαν χάσει το δρόμο τους πηγαίνο-ντας προς το Ταξιάρχη, όπως την παρα-μονή της εορτής του, αλλά αντίθετα. Τα-λαιπωρημένοι, θλιμμένοι, κουρασμένοι άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες με παιδιά στο χέρι, στους ώμους, στην αγκαλιά. Ξαφνιασμένοι μπαίναμε στα μαγαζιά του δρόμου να τους δώσουμε νερό και ότι άλλο μπορούσε η τσέπη μας να αντέξει.

-Από που έρχεστε βρε παιδιά; που πάτε; πως ήρθατε;

-Από Συρία ερχόμαστε, πόλεμος!!! πόλεμος!!!, ήρθαμε από θάλασσα με βάρκες

Έτσι ξεκίνησε το μεγάλο δράμα του προσφυγικού, μεταναστευτικού προ-βλήματος, η μεγαλύτερη αναταραχή και μετακίνηση πληθυσμών με τα το β' παγκόσμιο πόλεμος που οι Λέσβιοι ζήσαμε και ζούμε στο πετσί μας.

Δεν ήταν μόνο οι Σύριοι, από όλες τις θαλάσσιες περιοχές καθημερινά έβγαιναν μισοπεθαμένοι άνθρωποι, στοιβαγμένοι κατά δεκάδες μέσα σε πλαστικές βάρκες, με κάθε καιρό, άλ-λοι γελώντας γιατί πάτησαν γη, άλλοι

κλαίγοντας για τους δικούς τους και κυρίως για τα παιδιά τους που κατά εκατοντάδες κατάπινε η θάλασσα.

Όσο και να σου περιγράφουν τις καταστάσεις αυτές, δεν μπορείς να τις πιστέψεις και να τις νιώσεις όταν δεν τις δεις από κοντά.

Το τεράστιο αυτό θέμα του παγκό-σμιου μεταναστευτικού ζητήματος κα-τέστησε πια σαφές πως οι άνθρωποι στα 3/4 του πλανήτη προτιμούν να ξε-ριζωθούν, να πεθάνουν, παρά να μεί-νουν στη χώρα τους, έτσι όπως την κα-τέστησε το υπόλοιπο 1/4 του πλανήτη. Πόλεμοι, φτώχεια, εμφύλιοι, τρομο-κρατία υποδαυλισμένη από εγκάθε-τους, πείνα, βασανισμοί και θάνατος.

Η βόμβα εξεράγη... Δεν πολεμιέται αυτό το κακό... Ρίχεις μαύρη πέτρα πίσω σου και φεύγεις. Αν επιζήσεις κα-λώς, τουλάχιστον τόλμησες.

Υπάρχει περίπτωση να καταλάβουν αυτοί που πρέπει, αυτοί που καθορί-ζουν τις τύχες του κόσμου;

Το μεταναστευτικού με τις παγκόσμι-ες διαστάσεις που πήρε, με την πραγ-ματικότητα που έγινε ολοφάνερη πια, ευαισθητοποίησε τουλάχιστον «τους πραγματικούς ανθρώπους». Η Λέσβος έγινε κέντρο συγκέντρωσης εθελο-

ντών, ακτιβιστών, αλληλέγγυων από ολοφάνερη τον πλανήτη. Ακούς όλες τις γλώσσες της υφηλίου. Οι Λέσβιοι πρώτοι σε προσφορά, βοήθεια και αλ-ληλεγγύη προς τους πρόσφυγες.

Θα ονομαστεί λέει η Μυτιλήνη πο-

λιτιστική πρωτεύουσα το 2021. Καλύ-τερα να μη μας γνώριζε κάνεις, παρά το δράμα αυτό που ζήσαμε και ζούμε από πρώτο χέρι.

Νατάσσα Γαζιδέλλη-Αβαγιανού

7

ΚΑΡΑΒΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ

ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ

«Το «κυνηγητό» για κάποια παιδιά εί-ναι η προσπάθεια να ξεφύγουν από τις σφαίρες. Το «κρυφτό» ο αγώνας να γλιτώσουν από τις βόμβες. Η ζωή τους δεν έχει πλέον παιχνίδι. Είναι τα παιδιά στη Συρία, που προσπαθούν να επιβι-ώσουν, ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά, σε μία πολεμική σύγκρουση δίχως τέλος. Το φωτογραφικό ρεπορ-τάζ του Reuters καταγράφει το δράμα που ζουν αυτά τα παιδιά σε όλη του τη φρίκη». (Πηγή: http://www.iefimerida.gr/news)

Αυτές οι φωτογραφίες θα μπορού-σαν να έχουν τραβηχτεί στη Λωρίδα της Γάζας, στο Λίβανο, στο Αφγανι-στάν, στο Ιράκ, στη Σομαλία.

Η αιτία του προσφυγικού δράματος που εξελίσσεται εδώ και καιρό είναι γνωστή και δεν είναι άλλη από τις ιμπε-ριαλιστικές αντιθέσεις στο φόντο των γεωπολιτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ρωσίας.

Ποιος πληρώνει όμως με τη ζωή του όλο αυτό το... παιχνίδι; Οι εικόνες με τα μικρά παιδιά που ανασύρονται νεκρά από τα χαλάσματα ή από τα πα-γωμένα νερά του Αιγαίου, δεν πρέπει να μας γίνουν συνήθεια, όπως τόσα άλλα. Γίναμε απαθείς θεατές της ζωής μας. Τώρα γινόμαστε και απαθείς θεα-τές του θανάτου των άλλων.

Οι πρόσφυγες μπαίνουν στις βάρκες -μαζί με τα παιδιά τους-, επειδή τους απαγορεύουμε να φτάσουν στην Ελλά-δα και στην Ευρώπη με ασφαλή τρό-

πο. Τους πρόσφυγες στις βάρκες δεν τους βάζουν μόνο οι διακινητές. Τους πρόσφυγες στις βάρκες τους βάζουν οι χώρες, οι ηγέτες και οι πολίτες της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δυνατό να μην εξοργίζεσαι και να μην αναζητάς τρόπο να σταματήσει αυτό το διαρκές έγκλη-μα ; Κι όμως η Περιφέρεια Βόρειου Αιγαίου, η Δημοτική Αρχή και φορείς εντός και εκτός Λέσβου προωθούν την υποψηφιότητα της Μυτιλήνης ως πο-λιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, (ενοείται της Ευρωπαικής Ενωσης.). Δηλαδή επιδιώκουμε η Μυτιλήνη του ανθρωπισμού,της αλληλεγγύης και του αντιρατσισμού να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ε.Ε που κάνει πολέ-μους, σκοτώνει άμαχους, ξεριζώνει εκατομμύρια ανθρώπων απο τις χώρες τους και μετά υψώνει τείχη για να μην περάσουν στο έδαφός της. Βέβαια χύ-νει κροκοδείλια δάκρυα και χρησιμο-ποιεί hashtags στη θέα των πνιγμένων παιδιών. Επιδιώκουμε να γίνουμε πο-λιτιστική πρωτεύουσα της Ε.Ε που με τις περιφερειακές στρατιωτικές επεμ-βάσεις ανα την υφήλιο κατάφερε να μεταφέρει τον πόλεμο στο εσωτερικό της. Της Ε.Ε που έχει κηρύξει οικονομι-κό πόλεμο στους ευρωπαικούς λαούς , στραγγαλίζοντας την ελληνική κοινω-νία, καταπατώντας δημοκρατικά,εργα-σιακά και κυριαρχικά δικαιώματα.

Η Ευρώπη δεν είναι πια η ήπειρος του Διαφωτισμού, της Γαλλικής επα-νάστασης, των μεγάλων κοινωνικών κινημάτων και της Οκτωβριανής Επανά-στασης. Είναι η ήπειρος της ξενοφοβίας,

του ρατσισμού,του μίσους,της κοινωνι-κής ππεριθωριοποίησης ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Και δυστυ-χώς οι λαοί στην μεγάλη τους πλειοψη-φία συμφωνούν, ανέχονται ή παραμέ-νουν απαθείς απέναντι στα τεκταινόμενα

Η Μυτιλήνη θα μείνει στην ιστορία γιατί οι κάτοικοι της άπλωσαν το χέρι και στήριξαν ξεριζωμένους και βασα-νισμένους ανθρώπους χωρίς διακρί-σεις, παρά τις αρνητικές συνέπειες στην προσωπική και οικονομική τους ζωή. Οι γιαγιάδες της Συκαμιάς δίδαξαν την ΑΝΘΡΩΠΙΑ ,χωρίς φανφάρες και χω-ρίς να περιμένουν ανταλλάγματα.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ

Αγγελική Ξιφαρά

Αγόρι στέκεται πάνω στα χαλάσματα, καθώς άνθρωποι προσπαθούν να σβήσουν τις φλό-γες μετά από βομβαρδισμό της Δαμασκού.

Δυο κοριτσάκια κρατιούνται από το χέρι σοκαρισμένα. Κατάφεραν να επιζήσουν από πλήγμα με πύραυλο εδάφους -εδάφους στο Χαλέπι.

Η θάλασσα· πώς έγινε έτσι η θάλασσα;

Αλήθεια, πώς να αποκριθούμε στους στίχους του ποιητή της Ιωνίας; Κακοφόρμισε το νερό του Αι-γαίου Πελάγους, τούτο το φθινόπωρο, κι ας έχει τόσο ιώδιο.

Από τη θάλασσα έρχεται στα νησιά καθετί το απα-ραίτητο, το αναγκαίο· τρόφιμα, φάρμακα, πρώτες ύλες, τουρίστες, αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και αγροτικοί γιατροί· αλλά κι η ποθητή λευτεριά.

«Σπεύσατε να μας καταλάβετε», έγραψε εναγωνί-ως, τέτοιες μέρες το 1912, σε επιστολή του προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο Λέσβιος ευπατρίδης Θρασύβουλος Μελανδινός.

Και πράγματι, ο ελληνικός στόλος έσπευσε στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου. 8 Νοεμβρί-ου 1912· έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης ναυ-λοχούν τα πολεμικά πλοία Αβέρωφ, Ύδρα, Ψαρά, Νίκη, Κανάρης, Πέλοψ, Ασπίς, Ιέραξ.

Μεταφέρουν ναύτες και στρατιώτες για να λευτε-ρώσουν τη Λέσβο. Σε έναν μήνα το νησί απελευ-θερώνεται, μαζί με τα άλλα νησιά της περιοχής.

Κι έρχονται οι παλιοελλαδίτες δημόσιοι υπάλλη-λοι φέρνοντας τους δικούς τους τρόπους λειτουρ-γίας και συμπεριφοράς, άγνωστους και παράξε-νους στους ντόπιους κατοίκους.

«Ερχόταν στη Μυτιλήνη με αίσθημα ανωτερότη-τας», γράφει ο Ασημάκης Πανσέληνος.

Νοέμβρης 2015· στο λιμάνι της Μυτιλήνης δένουν σχεδόν κάθε μέρα τα επιβατηγά πλοία Ελ. Βενιζέ-λος, Αριάδνη, Πάτμος, Ρόδος.

Οι επιβάτες για Πειραιά δυσκολεύονται να βρουν εισιτήριο.

Μα έχει τόση επιβατική κίνηση η Λέσβος στις αρ-χές του χειμώνα;

Ήρθαν Ευρωπαίοι τουρίστες να ενισχύσουν οικο-

νομικά τα νησιά;

Όχι, μετακινούνται στη στεριανή Ελλάδα οι δεκά-δες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που βρή-καν προσώρας απάγκιο στη Λέσβο.

Όλοι αυτοί αποδιωγμένοι από τις πατρίδες τους λόγω πολέμου.

Ο ποιητής επαληθεύεται και στον νέο αιώνα:

Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν. Έτυχε/ να ’ναι τα χρόνια δίσεχτα· πόλεμοι, χαλασμοί, ξενιτεμοί.

Εδώ στην άκρη της θάλασσας, στην κουκκίδα της Λέσβος όπου «ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδο-χείο», οι κατατρεγμένοι συνάντησαν την ανθρω-πιά, την προστασία, την αγάπη, την ανεκτικότητα.

Το χριστιανικό «αγαπάτε αλλήλους» δέθηκε με το πολιτικοκοινωνικό διεθνιστικό «πολίτες του κόσμου».

Εδώ, μέσα στην κρίση, οι άνθρωποι έδωσαν πίσω το νόημα στις λέξεις ανθρωπιά κι αλληλεγγύη.

Δεν μπόρεσαν όμως να ξεπεράσουν τη φύση. Κι ήρθαν οι αγέρηδες, που έφεραν κύματα κι αυτά με τη σειρά τους ναυάγια και πνιγμένους.

Δεν είναι μόνο η Σκαμιά, η Κάγια κι η Εφταλού, οι αμμουδιές όπου ξεβράζονται σώματα πνιγμένων.

Σε πολλές αμμουδιές, εκεί όπου το καλοκαίρι λιά-ζονται ξένοιαστοι κολυμβητές, ξεβράζονται άψυχα κορμιά· στην Τσιχράντα, στο Καλό Λιμάνι, στα Αμπέλια, ώς και μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης, στη Φυκιότρυπα και στου Καλαμάρη.

Οι τόποι παραθερισμού κι αναψυχής μετατράπη-καν σε αποθέτες νεκρών. Οι άταφοι νεκροί θα στοιχειώσουν στον ύπνο μας, επί δικαίους και αδίκους.

Ε! σεις του κόσμου οι δυνατοί, των Βρυξελλών, της Νέας Υόρκης, της Αθήνας, ρίξτε τη ματιά σας

στην κουκκίδα της Σαπφούς, στο «νησί που αργό-τερα όταν κατοικήθηκε, ονομάστηκε “Λέσβος”», κατά τον Ελύτη.

Δεν χρειαζόμαστε άλλο τον έπαινό σας, την ανα-φορά στη λυρική ποίηση του νησιού μας, στους ανθρώπους και στην πολιτιστική δημιουργία τους.

Ούτε τον καλό λόγο στις ανταποκρίσεις των δημο-σιογράφων.

Θέλουμε στη θάλασσα να αρμενίζουν πλεούμε-να ταξιδιάρικα κι όχι υπολείμματα ναυαγίων· στις παραλίες να τριζοβολάνε βότσαλα και στις αμμου-διές η άμμος να περιμένει τα παιδικά παιχνίδια.

Θέλουμε οι άνθρωποι απ’ την απέναντι γης, όπως και να τους ονοματίσουν οι χολιασμένοι (που κά-νουν τον σταυρό τους τρεις φορές και φιλούν τις εικόνες των αγίων), να επιβιβάζονται από τη γη της Μικράς Ασίας στα καράβια της γραμμής κι όχι στα σαπιοκάραβα.

Θέλουμε να πάψει να ορθώνεται ο ελληνικός φρά-χτης. Δεν θέλουμε τα βραβεία και τους επαίνους σας.

Αλλά να πάψουμε να είμαστε εθελοντές του πό-νου και της κακουχίας των ανθρώπων της γειτονι-κής ηπείρου· να μείνουμε απλοί κάτοικοι της πα-ραμεθορίου· με τα νοσοκομεία και τους γιατρούς, τα σχολειά και τους δασκάλους και τα καράβια για τις ανάγκες μας· με τις μικρές και μεγάλες χαρές της ζωής των ακριτών.

Νησιώτες στις αμμουδιές της Σαπφούς, του Ομή-ρου και του Πυθαγόρα, με τις ελιές, τα αμπέλια και τον πολιτισμό μας.

Συντάκτης: Αριστείδης Καλαργάληςσυγγραφέας, διδάκτορας

Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΣΤΙΣ 13/11/2015

8

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2015

Με μεγάλη επιτυχία πραγματο-ποιήθηκε η εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν φέτος το κα-

λοκαίρι ο Σύλλογος Παφλιωτών Αθή-νας και ο Σύλλογος Γυναικών Παμφί-λων στο Βοστάνειο Δημοτικό σχολείο του χωριού μας.

Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης ξεκίνησε με χαιρετισμό και ομιλία του κ. Γιώργου Αγγελίνου , μέλους του Συλλόγου Παφλιωτών Αθήνας .Στη συνέχεια τιμήθηκαν οι απόφοιτοι του Λυκείου Παμφίλων καθώς και οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ με καταγωγή από τα Πάμφιλα με αναμνηστικό-βραβείο που τους δόθηκε από το Σύλλογο Παφλιωτών .

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης η χορωδία του Συλλόγου Γυναικών Παμ-φίλων παρουσίασε το φετινό μουσικό της θέμα με τίτλο << Ό,τι κι αν πω ,δεν σε ξεχνώ>> που ήταν αφιερωμένο στα

εκατό χρόνια από τη γέννηση του με-γάλου Έλληνα μουσικού Βασίλη Τσι-τσάνη. Τα μέλη της Χορωδίας υπό την διεύθυνση του μαέστρου κ. Μιχαήλ Δήσσου και η ορχήστρα από μαθητές του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης απέδωσαν με υπέροχο τρόπο τις ανε-πανάληπτες μελωδίες του σπουδαίου συνθέτη. Ο διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης και συγχωριανός μας , κ. Νίκος Ζαφειρίου διάβασε τα κείμενα που αφορούσαν τη ζωή και το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη .Τα κείμενα της εκδήλωσης επιμελήθηκε η δασκά-λα και μέλος της Χορωδίας κ. Πόπη Χατζημανωλάκη.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρου-σία τους ο πρόεδρος του Συλλόγου Πα-φλιωτών Αθήνας κ. Μάκης Κουρσού-νης,η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Παμφίλων κ. Νατάσσα Αβαγιαννού, τα μελη των Δ.Σ. των δυο Συλλόγων, ο

πρωτοπρεσβύτερος του χωριού μας κ. Ευστράτιος Μανδαμαδιώτης ,η πρόε-δρος της Λεσβιακής Παροικίας κ. Καίτη Μεσσηνέζη , οι κκ. Διευθυντές των σχο-λείων του τόπου, δάσκαλοι, καθηγητές και πλήθος συγχωριανών μας που ήρ-θαν για να τιμήσουν την απόφοιτη νεο-λαία και να απολαύσουν μια υπέροχη μουσική βραδιά.

Συγχαίρουμε τους Συλλόγους που συνδιοργάνωσαν αυτή την ωραία εκ-δήλωση. Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν για την πραγματοποίησή της και ιδιαίτερα την Εκπαιδευτική Κοι-νότητα των Παμφίλων.

Ευχόμαστε στους νέους μας καλή επιτυχία σε οτιδήποτε κι αν κάνουν στο ξεκίνημα της νέας τους ζωής και στη Χορωδία Παμφίλων να είναι πά-ντα δραστήρια και δημιουργική με συνεχή καλλιτεχνική παρουσία στα Πάμφιλα και τη Λέσβο.

Αγγελή Καίτη

Βαριάμη Ευαγγελια

Βέκιου Χρυση

Γιοβαννάκη Δεσποινα

Ζερβού Ευτυχια

Μπουρέκα Ευαγγελια

Κουτρή Βαρβαρα

Κριπιντίρη Αναστασια

Κριπιντίρη Ασπασια

Περτζικλή Ειρηνη

Πολυχρόνη Μαρια

Ράπτη Ευαγγελια

Σγουρέλλη Ειρηνη

Τριανταφύλλου Βιργινια

Τσιβγούλη Μελπω

Φιάσκα Μυρσινη

Χατζημανωλάκη Ποπη

Βέκιος Ευαγγελος

Γραμματάς Μιχαλης

Ζερβός Γιαννης

Πρικές Παρασκευας

Σγουρέλλης Γιάννης

Βέκιου Χρύσα

ΟΝΟΜΑΤΑ ΧΟΡΩΔΩΝ

9

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2015

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΕΤΣΟΥΣ

Το εγχείρημα ξεκίνησε το περα-σμένο καλοκαίρι, φέτος όμως τα παιδιά μας εντυπωσίασαν.

Η γνωστή παρέα από τη γειτονιά στο Χριστό μας παρουσίασε το θεα-τρικό έργο ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ από το βιβλίο «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΑΡΙΣΤΟ-ΦΑΝΗ». Ο Σπύρος Φιάσκας ανέλαβε την ενδυματολογική παρουσία των μικρών ηθοποιών και το σκηνικό της παράστασης. Οι πιτσιρικάδες με κέφι, αλλά και απόλυτα πειστικοί στους ρόλους τους, μας μετέφεραν για λίγο στη χώρα των πουλιών Οι θεατές που από νωρίς είχαν μαζευτεί στη φιλόξενη αυλή της Μυρσίνης και του Σπύρου το κατευχαριστήθηκαν.

Και τότε έπεσε η ιδέα να δοθεί και δεύτερη παράσταση. Αυτή τη φορά σε έναν άλλο φιλόξενο χώρο, την αυλή του Ν.Α.Π.Σ.ΑΙΟΛΟΣ στην παραλία, που για μια βδομάδα ειχε μετατραπεί σε θερινό σινεμά. Και η δεύτερη παρά-σταση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Με τη φόρα που έχει πάρει ο παιδι-κός θίασος από του χρόνου θα κάνει και περιοδεία.

Δεν έλειψαν βέβαια και οι κινημα-τογραφικές προβολές,. Φέτος είχαμε βδομάδα ευρωπαϊκού κινηματογρά-φου, με σύγχρονες ευρωπαικές ταινί-ες. Οι προβολές πραγματοποιήθηκαν στον υπαίθριο χώρο του «ΑΙΟΛΟΥ», δίπλα στο κύμα. Στήσιμο σκηνικών.

Ο θίασος στη σκηνή.

Απαγγελία ποιήματος του Γκίντερ Γκρας πριν την προβολή.

Το κοινό.

Θερινό σινεμά στον ΑΙΟΛΟ.

10

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

«H ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΤΟ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ»

Βίκτωρ Ουγκώ

Με αφορμή το προσφυγικό θέμα, τις τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά τον ρατσισμό και το κλί-

μα ισλαμοφοβίας που αναπτύσσεται, παρουσιάζουμε μερικά αποσπάσματα από δημοσιεύματα στον τύπο. Ο Κώ-στας Νασίκας, ψυχαναλυτής, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Λυών και ιατρι-κός υπεύθυνος του Οίκου Εφήβων της Λυών, σε συνέντευξή του στην σύμ-βουλο ανθρωπίνων σχέσεων Κρυστα-λία Πατούλη (με αφορμή την τρομο-κρατική επίθεση στο Παρίσι) προσπαθεί να εξηγήσει τα αίτια που οδηγούν νέους ανθρώπους στην αυτοθυσία.[...] «Η ριζοσπαστικοποίηση της εφηβικής αμφισβήτησης», κατά διαστήματα στην ιστορία παίρνει διάφορες μορφές. Τώρα έχουμε αυτή τη μορφή, τη ριζοσπαστικο-ποίηση μέσα από τη θρησκευτικοποίηση της νεολαίας. Γιατί αυτοί που αυτοθυσιά-ζονται, είναι νέα παιδιά. [...] Δεν στρέφονται ενάντια στον χριστια-νισμό μόνο. Αυτή τη φορά νομίζω στρέ-φονται στη Γαλλία, η οποία βομβαρδίζει το ισλαμικό κράτος στη Συρία και στο Ιράκ. Αυτό είναι σχεδόν σίγουρο.[...] Αυτός λοιπόν είναι ένας πόλεμος, ο οποίος συνεχίζεται με διάφορους τρό-πους. Αλλά το βαθύτερο πρόβλημα γι’ αυτή τη νεολαία που φεύγει από τη Γαλ-λία και από πολλές χώρες της Ευρώπης για να πάνε να πολεμήσουν γι’ αυτό το ισλαμικό κράτος και μετά επιστρέφουν, είναι στο πλαίσιο, στο γενικότερο κίνη-μα της νεολαίας, που εδώ δεν βρίσκουν

ιδανικά για να παλέψουν…[...] Όλοι οι νέοι οι περιθωριοποιημέ-νοι, που είναι στα διάφορα προάστια της Γαλλίας, έχουν μια λύση π.χ. να πουλάνε ινδική κάνναβη, και κάποιοι άλλοι τους προτείνουν λύσεις πιο «βα-θύτερες» με την έννοια των θρησκευ-τικών αξιών, βλέπουμε ότι ορισμένοι πάνε προς αυτή τη λύση.[...] Γενικά είναι παιδιά περιθωριοποιη-μένα και βρίσκουν νόημα στη ζωή τους μόνο μέσα από αυτή τη διαδικασία, στο να πολεμήσουνε τις αξίες του δυ-τικού πολιτισμού, μέσα από το φανατι-κό Ισλάμ. Πολλά παιδιά που φεύγουν από τη Γαλλία, και μετά επιστρέφουν για να πολεμήσουν εδώ πλέον. Αυτή είναι η πορεία. . [...] Αυτά τα δύο αδέλφια που λίγους μήνες πριν σκότωσαν τους δημοσιογρά-φους του Charlie Hebdo (επειδή είχαν βλασφημήσει τον Μωάμεθ), είχαν πάει στη νότια Υεμένη για να εκπαιδευτούν δίπλα σε έναν ιμάμη και γύρισαν μετά στη Γαλλία για να βάλουν σε εφαρμο-γή όσα έμαθαν. Αυτά τα αδέλφια από μικρά παιδιά δεν ζούσαν με την οικογέ-νειά τους, τα είχαν βάλει σε ιδρύματα/ειδικά κέντρα, και μετά τα ανέλαβαν δι-άφορες ανάδοχες οικογένειες, και ήταν δυο παιδιά τα οποία δεν είχαν καμία κοινωνική ένταξη, καμία κοινωνική δι-αδικασία ενσωμάτωσης στην κοινωνία. [...] Η εφηβεία γενικότερα ρωτάει με την αμφισβήτησή της, και πολλές φο-ρές την κρίνει και την κατακρίνει, ότι οι υλικές αξίες δεν αρκούν με τίποτα, να θρέψουν έναν νέο. Και γι’ αυτό γίνεται η επίθεση όλων αυτών των ριζοσπαστι-κοποιημένων πλέον, νέων.[...] Αφενός μεν η εφηβική αμφισβήτηση

η οποία είναι φυσική διαδικασία και μά-λιστα απαραίτητη για τους εφήβους για να αμφισβητήσουν το πώς λειτουργούν οι κοινωνικές αξίες, πώς λειτουργούν οι κοινωνικές ομάδες, οι γονείς που παραι-τήθηκαν από τα κοινωνικά ιδανικά, κ.λπ. Και αφετέρου αυτή η αμφισβήτηση απαι-τεί οι αμφισβητούμενοι (ενήλικες/ γονείς/ οικογένεια) να κοντά στους αμφισβητίες (εφήβους/νέους), να τους συνοδέψουν σ' αυτήν την αμφισβήτηση, για να εξελιχθεί σε κοινωνική δημιουργία κατά κάποιον τρόπο και να μη γίνει μια στείρα σύ-γκρουση. Τελικά οι νέοι όταν αμφισβη-τούν, θέτουν ερωτήσεις για τα θεμέλια της κοινωνικής λειτουργίας. Όταν οι ενή-λικες τους συνθλίβουν εντελώς, τελικά τι τους μένει; Τους μένει η ριζοσπαστικοποί-ηση και η βία.Και όταν αυτά τα παιδιά, δεν έχουν αυτή τη συνοδεία από τους μεγάλους, έτσι ώστε η αμφισβήτηση να πάρει δημιουργικές διαστάσεις, η μόνη λύση που τους προτείνεται σήμερα είναι να βρουν μια «θετή οικογένεια» μέσα από το θρησκευτικό πλέον περιβάλλον, στην οποία δίνουν τα πάντα για να γίνουν μέλη, και δίνουν ακόμα και τη ζωή τους.[...] Έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη, να τους αγαπάει κάποιος, να υπακούουν σε κά-ποιον για να τους αγαπάει, που σημαίνει ότι δεν έχουν καμία υποκειμενική διάστα-ση. Είναι πεπεισμένοι ότι τους αγαπάει ο αρχηγός τους γιατί τον υπακούουν από-λυτα. Μέχρι να θυσιάσουν και τη ζωή τους. Η ζωή τους, είναι λεπτομέρεια. Προτεραιότητα είναι το να τους αγαπάει κάποιος. Και καθώς η θρησκευτική εξή-γηση τους δίνει και ένα μετά θάνατον πολύ ωραίο σχέδιο, δεν έχουν κανένα δισταγμό πλέον. Η προτεραιότητά τους είναι κάποιος να τους αγαπάει.

[...] Ένα παιδί, γύρω στα 17, που είδα πρόσφατα με τους γονείς του -που έχει και εξαιρετικές συγγραφικές ικανότητες- ο οποίος έχει μητέρα από την Τυνησία και πατέρα Γάλλο.(….) το παιδί βρίσκεται σε ένα συνεχές παραμιλητό, λέει διάφορα παλαβά πράγματα και από ό,τι φαίνεται είναι μπλεγμένο, προφανώς ενταγμένο σε κάποια ομάδα, δεν ξέρουμε σε πιο σημείο, αλλά βρέθηκε με πολλά χρήμα-τα στην τσέπη του. Οι γονείς δεν ξέρουν τι γίνεται, τι κάνει, που είναι. Αυτό το παι-δί, που έχει ένα όνομα γαλλικό: Πέτρος, αυτοαποκαλείται πλέον, Μοχάμεντ. Λέει στους γονείς του ότι είναι ισλαμιστής. [...] καταλάβαμε ότι ερχόμενη η μητέρα του στη Γαλλία, κατά κάποιον τρόπο έκρυψε την μουσουλμανική της ταυτό-τητα για να ενταχθεί στην οικογένεια του άντρα της. Και δεν είπε τίποτα, ούτε από τη γλώσσα της, ούτε από τη θρησκεία της, ούτε τίποτα από την ιστορία της. Και ο γιος της ως έφηβος, γίνεται ξαφνικά μουσουλμάνος, φανατικός, και με ένα παραμιλητό ότι θα εκδικηθεί, κ.λπ. Δι-ηγείται, ότι σκότωσε ανθρώπους, κ.λπ. Το παιδί, πάει να διορθώσει, μέσω πα-ραμιλήματος, την περιθωριοποιημένη και ξεχασμένη ιστορία της μαμάς του. Το παρελθόν της μαμάς του το οποίο έμεινε κατά κάποιον τρόπο ενταφιασμένο μέσα στη μικρή οικογενειακή ιστορία, το παι-δί θέλει να το ξυπνήσει, και το ξυπνάει άγρια, με έντονους τρόπους. (….) δεν μπορεί το παιδί να φτιάξει τη δική του ιστορία, χωρίς να ενσωματώσει σ’ αυ-τήν, την ιστορία των γονιών του. Οπότε φτιάχνει πράγματα εντελώς ξεκομμένα, ακραία, και χάνει και τον ψυχικό του ειρ-μό τελικά.[...]

Το άρθρο γνώμης του δημοσιο-γράφου Luc Le Vaillant στην εφη-μερίδα Liberation, στο οποίο υπε-

ρασπίζεται τον κοσμικό χαρακτήρα της Γαλλίας, ένα άρθρο που έσπασε ρεκόρ δημοφιλίας, με τίτλο «Σας παρακαλώ, μην αισθάνεστε υποχρεωμένοι να προ-σεύχεστε για το Παρίσι

«Γεμίζω σπυριά με αυτό το hashtag, το οποίο κάνει τον γύρο του κόσμου. Ονομάζεται «#prayforparis» και το έχουν πάρει από την Χίλαρι Κλίντον ως τον Τιάγκο Σίλβα και θέλουν να προ-σευχηθούν για το Παρίσι, να τιμήσουν τα θύματα. Αλλά, όχι, όχι, δεν πρέπει, μην το κάνετε, γιατί η προσευχή είναι το παιχνίδι των θρησκόληπτων και των πολέμων τους. Δεν θα έλεγα ότι η προσευχή παίζει το παιχνίδι των ισλα-μιστών, αλλά σχεδόν... Ισως θεωρηθεί λίγο περιφρονητικό, ένα πνεύμα κάπως επιθετικό να αρνείται κάποιος τόσο κα-λές προθέσεις και να απορρίπτει τη συμπάθεια και τη συμπόνοια. Μάλλον κανείς στον αγγλο-σαξωνικό κόσμο δεν θα καταλάβει την αντίδρασή μου.

Θα σας εξηγήσω. Η Γαλλία είναι ένα κράτος κοσμικό όπου όλες οι θρησκεί-ες δικαιούνται να συνυπάρχουν, αλλά πρέπει να παραμένουν κρυφές, στον ιδιωτικό χώρο. Η δημόσια σφαίρα ανήκει σε όλους τους πολίτες, χωρίς διάκριση ράτσας, πεποιθήσεων ή θρη-σκεύματος. Η μάχη υπήρξε μακρά από το 1789 (Γαλλική Επανάσταση) ανάμε-σα στην καθολική συντήρηση και στην δημοκρατική προοδευτικότητα γι'αυτό το θέμα. Και κατέληξε με τον διαχωρι-σμό εκκλησίας-κράτους το 1905.

Γι'αυτό ο Γάλλος πρόεδρος δεν ορ-κίζεται στη Βίβλο όταν αναλαμβάνει τα

καθήκοντά του, αντίθετα με ό,τι συμ-βαίνει στις ΗΠΑ. Η Μασσαλιώτιδα, την οποία τραγούδησαν ενωμένοι οι αγα-πημένοι μας εχθροί, τα χαριτωμένα ξα-δέλφια μας οι Αγγλοι, στο ματς Αγγλία-Γαλλία, είναι ένα επαναστατικός εθνικός ύμνος. Οι Βρετανοί τραγουδούν ότι ο Θεός πρέπει να σώσει τη Βασίλισσά τους. Γι'αυτό η γαλάζια-άσπρη-κόκκινη δημοκρατία δεν υποκύπτει στην σαρία, ούτε στους κανόνες των κληρικών, ούτε στους πιστούς, ούτε στους παπάδες, ούτε στους ραβίνους.

Δεν είμαι αφελής. Ξέρω τα κάθε εί-δους αστειάκια που γίνονται για τις επι-λογές της χώρας μου. Αλλά το μεγα-λείο της Γαλλίας είναι ότι αντιστέκεται όσο μπορεί. Και όταν υποκύπτει, αυτό με κάνει έξαλλο από θυμό.

Θέλω να προσθέσω ότι πρέπει να μεταρρυθμίσουμε τον νόμο του 1905, να κατασκευάσουμε τζαμιά, να εκπαι-δεύσουμε αν όχι να αποζημιώνουμε τους ιμάμηδες, όπως οι φόροι μας χρηματοδοτούν τα καθολικά ιδιωτικά σχολεία και τα ιστορικά μνημεία που είναι οι εκκλησίες μας.

Γι'αυτό όταν χρησιμοποιεί κάποιος το hashtag «#prayforparis», κάνει ένα θεμελιώδες λάθος. Το Παρίσι δέχτηκε επίθεση γι'αυτήν ακριβώς την απιστία του, για την πλευρά Σόδομα και Γό-μορρα που διαθέτει, για την ανοχή που δείχνει απέναντι σε όλες τις θρησκείες.

Σας παρακαλώ, αγαπητοί μου φίλοι του ελεύθερου κόσμου και της χρι-στιανικής Δύσης, αποφύγετε να μας στείλετε σε πόλεμο θρησκειών. Κάνετε αφιέρωμα, καλύτερα, στον Πύργο του Αϊφελ ή στη γαλλική σημαία.

Αν έχετε πραγματικά ανάγκη από ένα hashtag, προσπαθήστε το «peace

for Paris», «Paris Is About Life» ή όπως έλεγε και ο Χεμινγουέι «Το Πα-ρίσι είναι πάντα μια γιορτή» «Paris est toujours une fête». Αν χρειάζεστε και ένα σηματάκι για την περίσταση, χρησι-μοποιήστε αυτό με τον Πύργο του Αϊ-φελ και το σήμα της ειρήνης. Αυτό το τέρας από σίδερα που το σιχαίνομαι, ξαναβρίσκει μια φρεσκάδα με το χίπικο peace and love. Ο σκιτσογράφος και σκηνοθέτης Joann Sfar το είπε τέλεια: «Φίλοι όλου του κόσμου, ευχαρι-στούμε για το #prayforparis, αλλά δεν χρειαζόμαστε άλλη θρησκεία. Εμείς πι-στεύουμε στη μουσική, στη ζωή, στην σαμπάνια και στη χαρά».

Λοιπόν, εντάξει, σταματάμε τις προ-σευχές; Ας πιούμε ένα ποτήρι εναντίον του φονταμενταλισμού και ας ρίξουμε ένα πυροτέχνημα εναντίον του σκοτα-δισμού».

πηγές(http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/

kostas-nasikas-ekdikoyntai-tis-dytikes-aksies , 18:32 | 14 Νοε. 2015

ww.iefimerida.gr/news/236398/sas-parakalo-einai-eygeniko-alla-min-

proseyheste-gia-parisi-mia-apopsi-poy-xafniazei#ixzz3sOM0pBwl)

Επιμέλεια: Ελένη Ανθοπούλου

11

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΙΑΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΠΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρουσιάζοντας το Κέντρο Τέ-χνης ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ είναι σαν ένα πανέμορφο κουτί γεμάτο

απίστευτα πολύπλοκα χρώματα και προτιμήσεις, ιδιαίτερο και προσωπικό σχήμα και προστατευτικά διαλεγμένο φωτισμό. Σε αυτό το μοναδικό, για μια ολόκληρη εβδομάδα «κουτί», ας το ονομάσουμε «της Πανδώρας» βρίσκονται τα Δώρα. Τα Δώρα για τους καλλιτέχνες, τους επισκέπτες και τον πολιτισμικό όμιλο, που συμπλη-ρώνει μαζί με την καινούργια Ομα-δική Εικαστική Έκθεση με τον τίτλο «10ο Εαρινό Bazaaart 2015 – Δώρα από την Πανδώρα» τα 10 ολόκληρα χρόνια Ομαδικών Εκθέσεων. Ο Δη-μήτρης Πανταζίδης και ο γιος του Ιάν-νης Πανταζίδης έχουν καταγωγή από τη Λέσβο.

Με την επιλογή του ο καλλιτέχνης για το τι δώρο θα παρουσιάσει φω-τογραφίζει τον άνθρωπο, που τα-ξιδεύοντας και ακολουθώντας την πορεία του δημιουργεί με την τέχνη του μια ολόκληρη πόλη. Καθώς επι-σκεπτόμαστε τον καλλιτεχνικό χώρο ας τον φανταστούμε πριν καν στηθεί η έκθεση σαν την ανθρώπινη πορεία στην εμφάνισή της, κοντά στο νερό! Σιγά σιγά δημιουργείται αυτός ο χώ-ρος με την συνεργασία της Ιστορικού Τέχνης και των καλλιτεχνών. Ο άν-θρωπος ξεκινά να ζει εκεί που μπορεί να επιζεί. Στο ταξίδι του γονιμοποιεί και γονιμοποιείται. Ο άντρας «γυμνα-σμένος» από την προσπάθεια του να επιβληθεί και η γυναίκα λατρεμένη «ευτραφής» ως Θεά – Αφροδίτη. Στη σκέψη του ανθρώπου υπάρ-χει κάτι προστατευτικό για τον ίδιο, όπως κάτι μαγικό ή μυθολογικό. Η πέτρα (φυσική σπηλιά) αποτελεί από ανταλλαγή ευχής έως και συνύπαρξη δημιουργώντας και ευνοώντας την οι-κογένεια, φυλή. Μετά την καλή δια-τροφή και τη σιγουριά της επιβίωσης, το ταλέντο! Γεννιέται ή γίνεται από τα προσωπικά σύμβολα όπως από την διακόσμηση του προσώπου έως τα πρώτα αγγεία. Τη νύχτα προφυλαγ-μένος ο άνθρωπος στο σκοτάδι, μη γνωρίζοντας, εμπνέεται από τις σκιές, το φόβο και την φαντασία. Την ημέρα χαίρεται τον Ήλιο, γιατί ο πλανήτης του έτσι δημιουργήθηκε. Οι Συμβο-λισμοί του στη Ζωή και τον Πολιτι-σμό: Γλώσσα, Θρησκεία, Ιστορία. Με αυτή την καλύτερη συνεννόηση η δική του Τέχνη, το Ευ ζην. Η προ-σωπικότητα του σημερινού «Θεαν-θρώπου» (όμορφος, έξυπνος, πετυ-χημένος) τον ξεχωρίζει, δηλαδή του Θεού που ο άνθρωπος κρύβει μέσα του. Η γυναίκα με την πολυπλοκότη-τά της. Ο άνδρας με τη φυσική του ορμή. Συνήθως όταν αυτά συνταιριά-ζουν γεννιέται η πόλη, συνεχίζοντας την αρχαιότητα της δημιουργίας ξανά στην μοναδικότητα της «απλότητας».

Από τις 3.4. έως τις 9.4.2015 η Μα-ρία Κατσιάνου στην Ομαδική Εικαστι-κή Έκθεση «10ο Εαρινό Bazaaart: Δώρα από την Πανδώρα» στο επίσης Κέντρο Μαρμαρογλυπτικής Τέχνης Πανταζίδης γράφει και ποίηση και εκ-θέτει για πρώτη φορά δύο έργα της. Η έκθεση ήταν στο πλαίσιο της Εα-

ρινής Ισημερίας και της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης.

1) «Μικρός Πίνακας Συμβολίζει την Τέχνη του Καλλιτέχνη», μαρκαδόρος.

Συνοδεύεται από ποίημα με τίτλο «ΣΟΛ-ΗΛΙΟΣ», 2015.

2) «Prochus», κερί. Συνοδεύεται από ποίημα «Χωρίς Τίτλο» 2014. Το συγκεκριμένο έργο υπήρξε έμπνευση για την συμμετοχή και διεκδίκηση θέ-σης στο ΜοΜa στη Νέα Υόρκη 2013 – 2014 με την οικονομική ενίσχυση του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.Το παραπάνω είναι το κείμενο της Ιστο-ρικού Τέχνης και Διπλωματούχου Ξε-ναγού Μαρίας Κατσιάνου για την συ-γκεκριμένη έκθεση. Η Ιστορικός Τέχνης και Διπλωματούχος Ξεναγός Μαρία Κατσιάνου τελείωσε τις σπουδές της στην Ιστορία Τέχνης στο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙ-ΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ (Deree) το 2002 με distinction (εξαιρετικό έπαινο) και συνέχισε με επιτυχία το Master της (2007) στην Ιστορία Τέχνης στο Essex University (UK) με υποτροφία από τον ΟΤΕΚ και θέμα «MA in Modern Art: Painting and its Discontents».

Συμμετείχε ήδη σε δύο πασίγνω-στα παγκοσμίως καλλιτεχνικά γεγο-νότα: Στην δεύτερη Athens Biennale (Heaven) το 2009 και στην τρίτη Athens Biennale (Monodrome) το 2011 ως Ιστορικός Τέχνης και Διπλωματούχος Ξεναγός και στις δύο αντίστοιχα.

Συνεργάστηκε το 2011 με την Α.Δ. Gallery στο Remap 3 ως υπεύθυνη Ιστορικός Τέχνης και Διπλωματούχος Ξεναγός.

Η επιλογή της να στήσει την πρώτη της προσωπική εικαστική και καλλι-τεχνική έκθεση ως Επιμελήτρια Ιστορι-κός Τέχνης με τη συμμετοχή εξαιρετικά ταλαντούχων και βραβευμένων καλλι-τεχνών στο Κέντρο Τέχνης του Δημή-τρη Πανταζίδη με τίτλο «ΘΑΛΑΣΣΑ», 19.12 – 21.12 2014 προήλθε από την νησιωτική καταγωγή της από την πλευ-ρά των γονιών της και την ομορφιά της θάλασσας.Επίσης από την εμπειρία της με τους θαλασσινούς, γιατί ανήκει σε οικογένεια πλοιοκτητών.

Έχει γράψει πολλά κείμενα για ιδιαί-τερους χώρους τέχνης και καλλιτέχνες και πρόκειται σύντομα να εκδόσει την πρώτη της ποιητική ερωτική συλλο-γή με τίτλο «20 ερωτικά ποιήματα εμπνευσμένα από την ομορφιά της Θά-λασσας, γραμμένα για τους θαλασσι-νούς από την ομορφιά της Γυναίκας». Η έμπνευση είναι από τα ταξίδια της στα πανέμορφα ελληνικά νησιά: Ρό-δος, Λέσβος, Μήλος, Σαντορίνη και κάποιες απομακρυσμένες ακτές της Ατ-τικής το 2014 και κυρίως το 2015.

Στις 19.09.2015 παρουσιάζει σε απαγγελία τα 20 ερωτικά της ποιή-ματα στον Πολυχώρο Τέχνης «Αλε-ξάνδρεια» και μπαίνει για δεύτερη φορά σε Δελτίου Τύπου (με βιντεο-σκόπηση και φωτογράφιση) την ίδια χρονιά 2015. Στις 04.10.2015 ξανα-παρουσιάζει σε απαγγελία τα 20 ερω-τικά ποιήματά της στο «Μαλλίδειον» Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ναού Αγ. Βαρβάρας Παμφίλων Μυτιλήνης Λέ-σβου μπροστά σε περίπου 100 άτομα και χειροκροτείται. Σύντομα πρόκειται να εκδοθεί το βιβλίο των 20 ερωτικών ποιημάτων της αφιερωμένα στην αρ-χαία ποιήτρια ΣΑΠΦΩ.

Μαρία ΚατσιάνουΕπιμελήτρια Ιστορικός Τέχνης,

Διπλωματούχος ΞεναγόςΚαλλιτέχνης και Ποιήτρια

ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΙΑΝΟΥ: ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΡΙΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Εφυγε από κοντά μας ο καθηγητής Δημήτριος Νιάνιας.

Ο Σύλλογος Παφλιωτών Αθήνας εκφράζει στους οικείους του τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Απεβίωσε η Μαρίνα Βαριάμη. Στα παιδιά της και μέλη του συλλόγου μας Ελένη & Μιχάλη εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας.

Ο Σύλλογος Παφλιωτών Αθήνας εκφράζει στη Γιούλα (συζ. Κώστα Επαμεινώνδα) τα συλλυπητήρια του για την απώλεια της μητέρας της.

Ο Μάκης Κουρσούνης προσέφερε 50,00 € στην εφημερίδα μας αντί στεφάνου, στη μνήμη της νύφης του Τασίας Κουρσούνη.

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΙΕΡΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ Στις 25.04.2015 το Σάββατο, η Μαρία Κατσιάνου του Μιχαήλ και της Τριανταφυλλιώς έγινε για πρώτη φορά στη ζωή της νονά. Βάφτισε τον γιο του φίλου της Στέλιου Χατζηγιάννη και της Μαρίας Θεοχάρη. Ο δεύτερος ανάδοχος ήταν ο Παναγιώτης Φίλιππος Μαρινέλλης.Το όνομα του τυχερού βαφτισιμιού, του λατρεμένου μωρού, Ευστράτιος.

Το μυστήριο τελέστηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας Παμφίλων πρωτοστατούντος του Πρωτοσύγκελου Ιακώβου

Καραμούζη και οι ιερείς π. Ευστράτιος Μανδαμαδιώτης και π. Παναγιώτης Βουλάς.

Η Μαρία Κατσιάνου εύχεται στο βαφτισιμιό της και στους γονείς του. «Να είναι πάντα υγιείς, χαρούμενοι και ξεχωριστοί οι καινούργιοι συγγενείς μου. Εύχομαι ο βαφτισιμιός μου να έχει τύχη, εξυπνάδα και υγιείς ανθρώπινες σχέσεις, όπως η παιδική φιλία που έφερε όλους μας κοντά δένοντάς μας με το μοναδικό ελληνικό, ορθόδοξο μυστήριο».

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣΜανώλης Αλεπουδέλλης

20,00 €

Δημ. Αβαγιανός του Χριστόφορου

20,00 €

Παν. Αβαγιανός του Χριστόφορου

10,00 €

Στρατής Κουνάκας 20,00 €

Παναγιώτης & Αμαλία Καπετανέλλη

100,00 €

Παναγιώτης Σαββαδέλλης 20,00 €

Τάκης Σμυρλής 20,00 €

Παναγιώτης Γραμματάς 20,00 €

Μιχάλης Βαριάμης 20,00 €

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΠΑΦΛΙΩΤΩΝ

Η ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ

Το χωριό μας τα Πάμφυλα από τα παλιά χρόνια ήτανε ξεχωριστό από τα γύρω χωριά. Ζωσμένο

γύρω γύρω από ελιές ,όμορφες πα-ραλίες ,Βίγλα, Κολοσύρτη, Νησέλια. Μοναδική στο νησί η Αγία Βαρβάρα, κόσμημα το Βοστάνειο Σχολείο. Η αγορά άλλοτε έσφιζε από κόσμο. Πληθώρα τα καφενεία. Οι συναλ-λαγές,η διασκέδαση, τα πανηγύρια, όλα εκεί γινόντανε. Βεβαίως αυτά είναι γνωστά, τα γνωρίζουν καλύτε-ρα οι παλιοί συγχωριανοί οι οποίοι φυσιολογικά μας εγκαταλείπουν. Σε μια δεκαετία περίπου ογδόντα άτομα έχουν φύγει. Η αγορά ερημώνει, τα καφενεία άδεια. Ηλικίες των είκοσι, τριάντα ,σαράντα, πενήντα, τα νιάτα που θα στηρίζανε την αγορά απόντα.

Βεβαίως ο τρόπος διασκέδασης έχει αλλάξει, ΟΜΩΣ ΕΣΤΩ ΕΝΑ ΒΡΑ-ΔΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΥ Ή ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΝΑ ΟΥΖΑΚΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΙ ΛΕΝΕ; ΕΧΩ ΑΔΙΚΟ;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΙΑΝΟΣ

Ελευθέρια 2015 από την ΟΛΣΑ.

Χειροποίητα προϊόντα από ξύλο ελιάςHandmade products • Workshop & Showroom

Elyapımı ürünler • Atölye & Galeri

Join us in our love for olive treeZeytin ağacına duyduğumuz sevgiye eşlik edin

Αγαπήστε μαζί μας την ελιά

Pamfi la, 81100 Lesvos, Greecet/f: 0030 22510 32083

olivewood.handicraft@gmail.com

www.olivewoodcraft.comΑνοιχτά | Opening Hours | Açık olduğu saatler | 10.00 - 22.00

Pamfi la, 81100 Lesvos, Greece

Χειροποίητα προϊόντα από ξύλο ελιάς

The only

Workshop in Lesvos

Κουτρής Χρήστος τηλ. 693 7388766

ΕπιχρείσματαΕλαιοχρωματισμοί

ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟΙΓΝΑΤΙΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

τηλ. 22510 31734

Πάμφιλα Μυτιλήνης

ΚΟΜ

ΜΩ

ΣΕΙΣ

ΔΗ

ΜΗ

ΤΡΗ

Σ

Τηλ.: 22510 32703Κιν.: 6945 255717

ΠΑΜΦΙΛΑ - ΛΕΣΒΟΥ

Αθηνάς 27Μοναστηράκι210 3233227

«ΜΑΣ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ….ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ»

Απόστολος Μαυρίκος ΠΑΜΦΙΛΑ

τηλ. 22510 31761

ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ

Εισαγωγή ΕμπορίαΗλεκτρονικών Ειδών

Α.Α. ΧατζημανωλάκηςΚεντρικό: Φιλοκτήτου 112

Β' Χώροι: Φιλοκτήτου 97 - Φιλο-κτήτου 114

Ίλιον Αττικής 131 22Τηλ.: 210.26.26.421 -

210.26.38.202e-mail: xatziq@yahoo.gr

ΕΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 38 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: 2103814525

Δωροθέα ΚυριακίδουΛυκαρδοπούλου

Καβέτσου 22 ΜυτιλήνηΤηλ: 22510 45608 – 6932 963222

ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ

«ΜΑΣ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ….ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ»«ΜΑΣ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ….ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ»

ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ ΑΝΝΑλογιστικά - φοροτεχνικά

ΣΑΠΦΟΥΣ 16 - ΜΥΤΙΛΗΝΗΤ.Κ. 81100

e-mail: annakoutroumbi@hotmail.com22510 212126974 665365

14

Ένα απ' τα αρχαιότερα έθιμα είναι τα κάλαντα ή "άσματα Αγερμού", κατά τους βυζαντινούς χρόνους,

η μαγευτική μελωδία των γιορτών του Δωδεκαημέρου. Η απαρχή τους χάνεται στα βάθη των αιώνων και συνδέεται με το έθιμο της Ειρεσιώνης στην αρχαία Ελ-λάδα. Το έθιμο του στολισμού ενός δέντρου την περίοδο των Χριστουγέννων δεν είναι ξενόφερτο. Παρόμοιο έθιμο συναντάται αρχαία Ελλάδα, μόνο που το φυτό δεν ήταν έλατο, αλλά η ελιά. Η Ειρεσιώνη (από το είρος, έριον= μαλλί προβάτου), ήταν ένα κλαδί ελιάς στολι-σμένο με κορδέλες από μαλλί λευκό και κόκκινο και με τους πρώτους φθινοπωρι-νούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδα-λα, κάστανα, δημητριακά).Έφερε επίσης φιάλες με μέλι και ελαιόλαδο και μικρές σφαίρες από μέταλλο, που παρίσταναν τους πλανήτες Ήλιο και Σελήνη. Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου), παι-διά των οποίων και οι δύο γονείς ζού-σαν("παίδες αμφιθαλείς"), περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου και έμενε μέχρι την ίδια ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν σε τελεστική φωτιά,με τον ίδιο τρόπο που κρεμάμε σήμερα τα πρωτο-μαγιάτικα στεφάνια και τα καίμε στις φω-τιές του Αη-Γιάννη. Άλλα παιδιά κρεμού-σαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνα. Στη γιορτή των Παναθηναίων, το κλαδί κόβονταν από ιερή ελιά που βρισκόταν στην Ακαδημία. Τα ελαιόδεντρα ονομάζονταν "μόριαι ελαίαι", διότι θεωρούνταν πως προέρχο-νταν από την πρωταρχική ελιά της Ακρό-πολης. Από αυτά τα ελαιόδεντρα λαμ-βάνει ο Ζευς το προσωνύμιο Μόριος, ως προστάτης και φύλακας των ιερών αυτών ελαιόδεντρων. Μετά την κατασκευή της Ειρεσιώνης γινόταν περιφορά με πομπή και άσματα στην Ακρόπολη, προς τιμήν της Πολιάδας Αθηνάς. Σύμφωνα με την μυθολογία, το έθιμο αυτό καθιερώθηκε από τον Θησέα, όταν ξεκίνησε για την Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Ύστερα, σταμάτησε στην Δήλο, όπου έκανε θυσία στον Απόλλωνα, λέγοντας ότι, σε περίπτωση που κερδίσει την μάχη με τον Μινώταυρο, θα του προσέφερε στολισμένα κλαδιά ελιάς για να τον ευ-χαριστήσει. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, ο Θησέας εκπλήρωσε τη υπόσχεσή του καθιερώνοντας τον θεσμό της Ειρεσι-ώνης. Το έθιμο απηχούσε τις ευχαριστίες για την καρποφόρα χρονιά που πέρασε και τον εξευμενισμό των θεών για την ευφορία και ευκαρπία της Γης για τη χρο-νιά που ερχόταν. Η γονιμότητα της Γης ήταν πολύ σημαντική για την επιβίωση

των αρχαίων Ελλήνων και την ευζωία τους. Χαρα-κ τηρ ισ τ ι κό απόσπασμα διασώζει ο Πλούταρχος («Βίοι Πα-ράλληλο ι , Θησεύς 22¬) :

Επίσης ένα από τα σημαντικά σωζόμε-να αρχαία δημώδη άσματα της Ειρεσιώ-νης που φαίνεται να τραγούδησε ο Όμη-ρος κατά την παραμονή του στη Σάμο και μνημονεύει ο συντάκτης του Βίου του Ομήρου( Ομήρου Βίοι,εκδ.Oxford,v5) έχει το χρώμα, την υφή και την έννοια, τα οποία έχουν τα πολυποίκιλα κατά τό-πους νεοελληνικά κάλαντα.

"Ερχόμαστε στο αρχοντικό ενός πλού-σιου νοικοκύρη. Αφήστε τις πόρτες ανοιχτές, γιατί μπαίνει ο Πλούτος και μαζί του η Χαρά και η ΕιρήνηΝα 'ναι γεμάτα πάντα τα σταμνιά του και στη σκάφη του ζυμώματος το ζυμά-ρι να φουσκώνει ψηλά."

Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της επο-χής του Ομήρου το συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης:

Μέχρι ωστόσο να φτάσουμε από την αρχαία Ειρεσιώνη στα σημερινά κάλαντα, μεσολάβησε μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδος για τη σημερινή διαμόρφωση των καλάντων, η ρωμαϊ-κή περίοδος, τόσο σημαντική, που κα-τόρθωσε να τους χαρίσει ακόμα και το όνομα που έχουν σήμερα.

Στα αρχαία ρωμαϊκά χρόνια, κάθε μήνας διαρκούσε όσο μία περίοδος περιφοράς της σελήνης γύρω από τη γη (σεληνιακοί μήνες). Στην αρχή κα-θενός απ' αυτούς τους μήνες, οι ρω-μαίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν τις λε-γόμενες "calendae"-"νεομηνίες"(νέος + μήνας). Η λέξη calendae προέρχε-ται από τη λατινική φράση calo luna novella, δηλαδή «ανακηρύσσω τη νέα σελήνη», με την οποία ο αρχιερέας του Καπιτωλίου ανάγγελλε τη νεομη-νία. Το ρήμα calo είναι συγγενικό με το δικό μας ρήμα «καλώ». Από το calo προέκυψαν οι calendae και από εκεί και τα σημερινά calendar, calendrier και το δικό μας καλεντάρι. Η πιο εντυ-πωσιακή δε από όλες τις γιορτές των νεομηνιών, ήταν οι Καλένδες του Ια-νού δηλαδή του μήνα Ιανουαρίου. Έτσι λοιπόν από τις ρωμαϊκές καλένδες πήραν το όνομά τους τα κάλαντα, που αρχικά ήταν η πρώτη μέρα του μήνα, γρήγορα όμως ταυτίστηκαν με την 1η Ιανουαρίου και επομένως με την πρω-τοχρονιά.

Στα χρόνια του Βυζαντίου έχοντας δι-εισδύσει στην καθημερινή ζωή των αν-θρώπων της εποχής τα προχριστιανικά έθιμα και τελετουργίες, η χριστιανική

εκκλησία έπρεπε να βρει μια συμβιβα-στική λύση. Έτσι, λοιπόν παρά τις απα-γορεύσεις που επέβαλε η ΣΤ’ Οικουμε-νική Σύνοδος το 680 μ.Χ., η Εκκλησία διατήρησε τα περισσότερα λαοφιλή αρχαία έθιμα, αλλά με άλλη μορφή και διαφορετικό περιεχόμενο. Η λαϊκή παράδοση από τις αρχαίες Καλένδες ήθελε την Πρωτοχρονιά μια μέρα ση-μαδιακή για την εξέλιξη της χρονιάς και έδωσε στον «Αϊ Βασίλη», που ο θά-νατος του συνέπεσε με την Πρώτη του Γενάρη του 379 μ.Χ., όλες εκείνες τις ιδιότητες που ανταποκρίνονταν στους πόθους και τις ανάγκες της.

Στο πλαίσιο αυτό, σημαντικοί λόγιοι, κατά το Βυζάντιο, ανέλα-βαν να δημιουρ-γήσουν κάλαντα, με καθαρά χρι-στολογικό περι-εχόμενο :

Τα Κάλαντα ή Κάλενδοι, όπως ονο-μάζονταν στο Βυζάντιο έγιναν αναπό-σπαστο στοιχείο των γιορταστικών εκ-δηλώσεων για τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα και αποτε-λούσαν μια λαμπρή γιορτή. Μικροί και μεγάλοι χωρισμένοι σε ομάδες γυρ-νούσαν στα σπίτια και τραγουδούσαν διάφορα εγκωμιαστικά ή και σατιρικά τραγούδια παίρνοντας το ανάλογο φιλοδώρημα από κάθε νοικοκύρη. Κρατούσαν ραβδιά ή φανάρια ή ομοι-ώματα πλοίων στολισμένα και τρα-γουδούσαν με συνοδεία τριγώνου ή τύμπανου.

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε την ιδι-αίτερη περίπτωση που αποτελούν τα σημερινά κάλαντα της πρωτοχρονιάς που ανάγονται στα χρόνια του Βυζα-ντίου. Στη βυζαντινή εποχή οι φτωχοί και χαμηλών στρωμάτων άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες παρά μόνο σε γιορτές, όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές. Ένα φτωχό παλικάρι, λοιπόν, εκείνη την εποχή είχε ερωτευθεί σφο-δρά μια κόρη αυτοκρατορικής οικογέ-νειας, ψηλή, όμορφη και γλυκιά, που κυκλοφορούσε φορώντας ένα από τα συνηθισμένα ψηλά καπέλα της επο-χής. Επειδή δεν είχε άλλο τρόπο να της εκφράσει τον έρωτά του, σκέφτηκε να πάει την Πρωτοχρονιά να τις πει τις ευ-χές του για το νέο έτος, αλλά να τροπο-ποιήσει το ποιηματάκι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη γίνει αντιληπτός από τους άλλους. Σε κάθε στίχο από τα κάλα-ντα της πρωτοχρονιάς παρενέβαλλε και ένα στιχάκι δικό του, το οποίο θα απευθυνόταν στην κοπέλα, όπως δια-πιστώνουμε, αν εξετάσουμε προσεκτι-κά το περιεχόμενό τους [σε αγκύλες οι ενδιάμεσοι στίχοι, που απευθύνονται στην καλή του].

Όπως διαπιστώνουμε, την απο-καλεί ψηλή σαν δεντρολιβανιά, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με το Άγιο Θόλος (θόλος εκκλησίας), επειδή φορούσε ψηλό καπέλο με τούλι στην κορυφή, της λέει ότι δεν τον καταδέ-χεται, γιατί είναι αρχόντισσα κυρία, την αποκαλεί ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή γλυκιά σαν κάποιο παρα-δοσιακό γλύκισμα, και την παρακα-λάει να του ρίξει μια ματιά (δες και με το παλικάρι!). Αυτό το βυζαντινό τραγουδάκι πέρασε στις μέρες μας ως παράδοση που διατηρήθηκε από στόμα σε στόμα, αλλά η ιστορία ξε-χάστηκε στα βάθη των αιώνων. Έτσι ,λοιπόν, μια ιστορία αγάπης έγινε τραγούδι και για αιώνες τα παιδιά το τραγουδάνε κάθε Πρωτοχρονιά παίρ-νοντας τον μποναμά τους.

Από το Βυζάντιο το έθιμο των κα-λάντων εντάχθηκε στη νεοελληνική παράδοση, πέρασε στην υπόλοιπη Ελλάδα, διαδόθηκε και απέκτησε τις διάφορες τοπικές παραλλαγές, διατη-ρώντας μέχρι σήμερα τη μορφή με την οποία τα ξέρουμε.

Η τέλεση του εθίμου της Ειρεσιώ-νης απαγορεύτηκε στα χρόνια του Βυζαντίου ,καθώς θεωρούνταν έθι-μο ειδωλολατρικό, Αρκετούς αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλθε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου και Πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους Βαυαρούς που συνόδεψαν τον Όθω-να στην Ελλάδα, ως δικό τους Χρι-στουγεννιάτικο έθιμο. Πρόγονος ,λοι-πόν,του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , αφού μέσω αυτής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμέ-νου δέντρου στους βόρειους λαούς,( ενσωμάτωση και δικών τους λαϊκών παραδόσεων πχ δρυϊδικές τελετές), από τους Έλληνες αποίκους και τα-ξιδευτές, οι οποίοι ελλείψεως ελαι-όδεντρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που φύονταν στον κάθε τόπο.

Στενά συνδεδεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού ανά τους αιώνες, τόσο ουσιαστικά όσο και συμβολικά, η ελιά συνεχίζει να δια-δραματίζει μέχρι σήμερα σημαντικό-τατο ρόλο στη ζωή μας.

Μιχαηλάρας Νίκος

Βιβλιογραφία: - Γ.Α.Μέγα,"Ελληνικές Γιορτές και

Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας", εκδ. Εστία, 2004.

- Ν.Πολίτη,"Παραδόσεις Α&Β",1994.- Μ.Γ.Βαρβούνη,"Μελετήματα Ελληνι-

κής Λαογραφίας Α΄",2003.- Ομήρου Βίοι,εκδ.Oxford,v5.

- Η.Jeanmaire, " Ιστορία της λατρείας του Βάκχου", εκδ. Κλειώ, Μτφρ: ΄Αρ-

τεμις Μερτάνη-Λίζα, 1985.- http://argolikivivliothiki.gr/ tag/

ειρεσιώνη/

ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ-ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ

Στο σπίτι ετούτο πού ‘ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη

ν’ ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα

να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη

και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι, κρασί και λάδι

κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάρι.

Άναρχος Θεός καταβέβηκε και εν τη Παρθένω κατώκησε.

Ερρουρέμ, ερρουρέμ, ερρουρερουρέμ, χαίρε Δέσποινα.Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι.

Άγιος, άγιος, άγιος υπάρχεις και Κύριος.

Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρετε, τάξεις των Αγγέλων ευφραίνονται

Χερουβείμ, Χερουβείμ, χαίρε, χαίρε Παναγία Δέσποινα…

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά[ψιλή μου δεντρολιβανιά]Κι αρχή καλός μας χρόνος

[εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος]Άγιος Βασίλης έρχεται

[και δε μας καταδέχεται]από την Καισαρεία

[συ σ’ αρχόντισσα κυρία]Βαστάει πένα και χαρτί

[Ζαχαροκάντυο ζυμωτή]Χαρτί χαρτί και καλαμάρι[δες και με το παλικάρι]

15

ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ: ΝΕΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

Η μαστογραφία αποτελεί γνωστή και διαδεδομένη προληπτική μέθοδο ανίχνευσης καρκίνου

του μαστού.Ο στόχος των ανιχνευτικών εξετάσε-

ων για τον καρκίνο του μαστού είναι να εντοπιστεί ο καρκίνος στα αρχικά του στάδια. Σε αυτή τη φάση της εξέλι-ξης της νόσου η θεραπεία είναι ευκο-λότερη και αποτελεσματικότερη.

Στην Ελλάδα περίπου 1 γυναίκα σε κάθε 12 θα προσβληθεί από καρκί-νο του μαστού. Όταν ο καρκίνος του μαστού ανιχνευτεί στα αρχικά του στάδια, πράγμα το οποίο μπορεί να επιτευχθεί με τη μαστογραφία, συνή-θως είναι ιάσιμος. Υπάρχουν διάφο-ροι τρόποι που χρησιμοποιούνται για την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού. Σε αυτές περιλαμβάνονται η αυτοεξέταση του μαστού, η κλινική εξέταση από το γιατρό, η μαστογρα-φία, η εξέταση με υπερήχους του μα-στού και με μαγνητική τομογραφία.

Στη μαστογραφία χρησιμοποιού-νται ακτίνες Χ για να εξεταστούν οι μαστοί. Συχνά η μαστογραφία μπορεί να δείξει όγκους προτού αυτοί μεγα-λώσουν αρκετά για να γίνουν αντιλη-πτοί στην ψηλάφηση. Η εξέταση δυ-νατόν να πραγματοποιηθεί είτε με την κλασική μέθοδο ακτινογραφίας είτε με ψηφιακή μαστογραφία.

Σχετικά με την ηλικία στην οποία πρέπει να γίνεται η μαστογραφία και τη συχνότητα επανάληψης της εξέτασης, υπάρχουν οδηγίες από διάφορους σημαντικούς διεθνείς και εθνικούς οργανισμούς ειδικών. Οι εν λόγω συ-στάσεις επανεξετάζονται και ανανεώ-νονται σύμφωνα με νέα στοιχεία που προκύπτουν από έρευνες σχετικά με την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Η ομάδα εμπειρογνωμό-νων των Ηνωμένων Πολιτειών για τις προληπτικές υπηρεσίες (US Preventive Services Task Force, USPSTF) επανεξέ-τασε τα δεδομένα που προέκυψαν από έρευνες από το 2002 σχετικά με την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού. Με βάση τα αποδεδειγμένα ευρήματα και τα συμπεράσματα τους, ανανέωσαν τις οδηγίες που είχαν δη-μοσιεύσει για το πρόβλημα το 2002. Τα ευρήματα των εργασιών τους ήταν:

1. Οι γυναίκες που κάνουν ανιχνευτι-

κή μαστογραφία έχουν λιγότερες πιθα-νότητες να πεθάνουν από καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν κάνουν την εξέταση

2. Ωστόσο το όφελος είναι μικρό για τις γυναίκες ηλικίας 40 έως 49 ετών. Το όφελος αυξάνεται για τις γυναίκες των οποίων η ηλικία αυξάνεται και των οποίων ο κίνδυνος για καρκίνο του μα-στού αυξάνεται. Παρόλα αυτά υπάρ-χουν μόνο σχετικά λίγες έρευνες για τη μαστογραφία σε γυναίκες 75 ετών και μεγαλύτερες

3. Οι βλαπτικές επιδράσεις της μα-στογραφίας περιλαμβάνουν το άγχος που δημιουργείται, τη διενέργεια δια-δικασιών και το κόστος λόγω λανθα-σμένων θετικών αποτελεσμάτων όπου γίνεται διάγνωση και θεραπεία για καρ-κίνο χωρίς η γυναίκα να έχει τη νόσο

4. Το όφελος για τη γυναίκα να κά-νει τη μαστογραφία κάθε 2 χρόνια είναι σχεδόν το ίδιο όπως όταν η γυναίκα κάνει την εξέταση κάθε χρόνο. Όμως οι βλαπτικές επιδράσεις για τη γυναίκα πιθανόν να είναι 50% λιγότερες

5. Δεν βρέθηκαν αποδείξεις που να στηρίζουν ότι η αυτοεξέταση των μα-στών από την ίδια τη γυναίκα ή η κλινι-κή εξέταση με ψηλάφηση των μαστών μπορούν να μειώνουν τα ποσοστά θα-νάτου λόγω καρκίνου του μαστού.

Με βάση τα νέα δεδομένα οι Αμερικάνοι εμπειρογνώμονες του US Preventive Services Task Force συστήνουν τα ακόλουθα:

1. Η ανιχνευτική μαστογραφία δεν πρέπει να γίνεται συστηματικά για όλες τις γυναίκες ηλικίας 40 έως 49 ετών

2. Οι γυναίκες μαζί με τους γιατρούς τους πρέπει να βασίζουν την απόφαση τους για να αρχίσουν να κάνουν τη μα-στογραφία πριν από την ηλικία των 50 ετών με βάση τους παράγοντες κινδύ-νου που έχει η γυναίκα να προσβληθεί από καρκίνο και τις προτιμήσεις σχετι-κά με τα αναμενόμενα οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους. Οι γυναίκες που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού είναι:

α) Οι γυναίκες που έχουν 2 συγγενείς πρώτου ή δεύτερου βαθμού που προ-σβλήθηκαν από καρκίνο του μαστού πριν από την ηλικία των 50 ετών

β) Οι γυναίκες που έχουν 3 πρώτου

ή δεύτερου βαθμού συγγενείς που προσβλήθηκαν από καρκίνο του μα-στού σε οποιαδήποτε ηλικία

γ) Οι γυναίκες που έχουν μια με-τάλλαξη γονιδίου που σχετίζεται με καρκίνο του μαστού (BRCA1,BRCA2)-ανιχνεύεται με ειδικές γονιδιακές εξετά-σεις σε γυναίκες με οικογενειακή προ-διάθεση. Συγγενείς πρώτου βαθμού μιας γυναίκας είναι η μητέρα, η κόρη ή η αδελφή. Στους συγγενείς δευτέρου βαθμού περιλαμβάνονται οι γιαγιάδες και οι θείες

3. Οι γυναίκες ηλικίας 50 έως 74 ετών πρέπει να κάνουν μαστογραφία κάθε 2 χρόνια

4. Για τις γυναίκες άνω των 74 ετών, χρειάζονται περισσότερα αποδεδειγμέ-να δεδομένα από έρευνες για να μπο-ρέσει η ομάδα εμπειρογνωμόνων να συστήσει υπέρ ή κατά της διενέργειας της ανιχνευτικής μαστογραφίας

5. Η επιτροπή των Αμερικανών εμπειρογνωμόνων τάσσεται εναντίον της διδασκαλίας των γυναικών να κά-νουν αυτοεξέταση των μαστών. Δηλώ-νουν ότι τα διαθέσιμα στοιχεία δεν δί-νουν αρκετές πληροφορίες για το κατά πόσο η κλινική εξέταση των μαστών από εκπαιδευμένο γιατρό μπορεί να προσθέτει κάτι περισσότερο από ότι η μαστογραφία. Επιπρόσθετα, τα ευρή-ματα των γυναικών είναι συχνά υπερε-κτιμημένα οδηγώντας σε υπερβολικές εξετάσεις και αδικαιολόγητη ανησυχία

6. Δεν υπάρχουν επαρκείς πληρο-φορίες για να τεκμηριωθεί κατά πόσο οι νεότερες τεχνολογίες με ψηφιακή μαστογραφία και εξέταση του μαστού με μαγνητική τομογραφία είναι καλύ-τερες από την κλασική συνήθη μαστο-γραφία

7. Είναι γεγονός ότι οι εν λόγω οδη-γίες έρχονται σε μερικά σημεία σε αντί-θεση με προηγούμενες συστάσεις της εν λόγω ομάδας όπως επίσης και με τις συστάσεις άλλων ομάδων ειδικών από διαφορετικούς οργανισμούς αρμοδί-ους για το θέμα.

Τα πιο επίμαχα σημεία που θα συ-ζητηθούν από την ιατρική κοινότητα και τους υπόλοιπους ενδιαφερομένους είναι η μαστογραφία για τις γυναίκες μεταξύ 40 και 49 ετών, η συχνότητα διενέργειας της εξέτασης και η αυτοε-ξέταση του μαστού.

Στις γυναίκες κάτω των 50 ετών, η μαστογραφία είναι δυσκολότερο να ερμηνευτεί σωστά. Για το λόγο αυτό σχεδόν οι μισές γυναίκες κάτω των 50 ετών που κάνουν μαστογραφία χρειάζεται να επαναλάβουν την εξέτα-ση ή και να κάνουν βιοψίες λόγω του ότι υπάρχουν ύποπτα ευρήματα στη μαστογραφία. Συνήθως πρόκειται για λανθασμένα θετικά διότι οι επιπρόσθε-τες εξετάσεις δεν βρίσκουν καρκίνο.

Αναμφίβολα η εν λόγω κατάσταση με τη μαστογραφία στις γυναίκες κάτω των 50 ετών δημιουργεί άγχος και δυ-σκολίες που στις πλείστες περιπτώσεις είναι αχρείαστα. Μάλιστα σε ορισμένα περιστατικά που γίνεται βιοψία δημι-ουργούνται επιπρόσθετοι περιττοί κίν-δυνοι. Επισημαίνεται ότι η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου και το Εθνικό Ινστι-τούτο για τον Καρκίνο των Ηνωμένων Πολιτειών για περισσότερο από 5 χρό-νια σύστηναν να γίνεται μαστογραφία στις γυναίκες ηλικίας μεταξύ 40 και 49 ετών κάθε 1 -2 χρόνια. Την ίδια συμ-βουλή δίνουν και για γυναίκες 50 ετών και περισσότερο. Πριν περίπου 2 χρό-νια το Αμερικανικό Κολλέγιο Γιατρών εξέδωσε οδηγία λέγοντας ότι η μαστο-γραφία για τις γυναίκες 40 έως 49 ετών να είναι προαιρετική.

Δεν αποκλείεται ότι οι οδηγίες πιθα-νόν να τροποποιηθούν όταν θα είναι διαθέσιμα νέα στοιχεία που θα προκύ-ψουν από έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη ή που θα διενεργηθούν.

Η κάθε γυναίκα πρέπει να συζητά το ζήτημα του πότε πρέπει να αρχίζει να κάνει μαστογραφία και με ποια συχνότητα με τους γιατρούς της. Η κατάλληλη ιατρική ειδικότητα που αναλαμβάνει τον έλεγχο του μαστού είναι αυτή του κλινικού μαστολόγου ή γυναικολόγου με ειδίκευση στο μαστό. Το ατομικό και οικογενεια-κό ιατρικό ιστορικό, οι παράγοντες υψηλού κινδύνου για καρκίνο του μαστού που μπορεί να έχει, η ηλι-κία και οι ευαισθησίες της μαζί με τη συμβουλή του γιατρού της, είναι οι βάσεις για τη λήψη της απόφασης.

Μαρμαρά ΕλένηΙατρός ακτινοδιαγνώστης

Μ.D Επεμβατική ΑκτινολογιαM.Sc Αθλητιατρικής

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ από την Τασούλα Κουτρή

ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΓΕΜΙΣΤΗ ΥΛΙΚΑ

1 Γαλοπούλα

μισό κιλό συκωτάκια

1 κρεμμύδι μεγάλο

3 ντομάτες ώριμες κόκκινες

1 κιλό πατάτες

1 τέταρτο ρύζι Καρολίνα

λάδι

λίγα κάστανα

άνηθο

πιπέρι

αλάτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πλένουμε καλά την γαλοπούλα,

μετά πλένουμε και ψιλοκόβουμε

τα συκωτάκια της και τα αφήνουμε

να στραγγίξουν. Ψιλοκόβουμε

ένα κρεμμύδι, το σοτάρουμε με

λίγο λάδι μαζί με τα συκωτάκια

και ρίχνουμε τα κάστανα, αφού

τα έχουμε βράσει λίγο πρώτα.

Ρίχνουμε τη ντομάτα, τον άνηθο, το

πιπέρι, τα αφήνουμε να βράσουν

λίγο και μετά ρίχνουμε το ρύζι.

Γεμίζουμε την γαλοπούλα και την

κλείνουμε με οδοντογλυφίδες, την

βάζουμε στη γάστρα και ρίχνουμε

γύρω γύρω τις πατάτες, λίγο νερό

και την ψήνουμε για 2 ώρες στους

200 βαθμούς

ΣΕΛΙΝΑΤΟΥΛΙΚΑ

1,5 κιλό κρέας μοσχάρι η χοιρινό

1 κρεμμύδι μεγάλο

2 κιλά σέλινο

3 αυγά

2 λεμόνια

αλάτι, πιπέρι, λάδι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κόβουμε σε κομμάτια το κρέας, το

πλένουμε και το γιαχνίζουμε με το

ψιλοκομμένο κρεμμύδι και λίγο

λάδι. Στη συνέχεια ρίχνουμε λίγο

νερό, αλάτι, πιπέρι και το αφήνουμε

να βράσει. Παίρνουμε το σέλινο το

καθαρίζουμε, το πλένουμε, έχουμε

βρασμένο το νερό το ρίχνουμε

και το ζεματάμε σχεδόν μέχρι να

βράσει. Το ρίχνουμε μέσα στο κρέας

αφού έχει βράσει και το αφήνουμε

να πάρει μερικές βράσεις ακόμα.

Μετά κάνουμε το αυγολέμονο,

χτυπάμε τα αυγά, σουρώνουμε τα

λεμόνια και ρίχνουμε λίγο ζουμί

από το φαγητό,το χτυπάμε σιγά

σιγά και το ρίχνουμε μέσα, κουνάμε

λίγο την κατσαρόλα να πάει παντού

το αυγολέμονο.

Καλή επιτυχία και καλές γιορτές!!

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ

… ΚΑΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΡΩΤΙΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΣΤΑ ΠΑΜΦΙΛΑ ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ

ΠΙΤΑΣ

Βράβευση του Αλέξανδρου Βέ-ρου σε διαγωνισμό νέων επι-στημόνων για την εταιρική

κοινωνική ευθύνη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο διαγωνισμός για την εταιρική κοινωνική ευθύνη "Νίκος Αναλυτής 2014-2015" του δικτύου CSR Hellas, που πραγματοποιήθηκε με τη συνερ-γασία του Οικονομικού Πανεπιστημί-ου Αθηνών και την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενθαρρύνει τους νέους να σκεφτούν δράσεις οι οποίες προάγουν τη βιώσιμη ανάπτυ-ξη και αντισταθμίζουν τις αρνητικές συνέπειες του επιχειρείν ορίζοντας την ΕΚΕ ως μοχλό ανάπτυξης.

Ο Αλέξανδρος Βέρος, γιος της Ελέ-νης Ανθοπούλου, φίλης και ενεργού μέλους του Συλλόγου Παφλιωτών Αθήνας, βραβεύτηκε για την πρότα-σή του με θέμα «Η Εταιρική Κοινω-νική Ευθύνη αρωγός στην τουριστική και αγροτική σύμπραξη στο πλαίσιο της εδαφικής ανάπτυξης».

Η βράβευση έγινε στις 16 Νο-

εμβρίου στο Ευρωκοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες, στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου «Enterprise 2020 Summit 2015 - The Future of Europe». Εκεί παρουσίασε την πρό-τασή του, μαζί με τους προκριθέντες και από τις άλλες χώρες, παρουσία του προέδρου του ευρωκοινοβου-λίου Martin Schulz και του βασιλιά του Βελγίου Philippe.

Ο Αλέξανδρος, που είναι μόλις 27 ετών, είναι πτυχιούχος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχει-ρήσεων, του Οικονομικού Πανεπι-στημίου Αθηνών και κάτοχος M.Sc. στο αντικείμενο "Χωρικές Δυναμικές και Χωροταξία της Υπαίθρου" του κοινού ελληνογαλλικού ΜΠΣ της Πολυτεχνικής Σχολής του Παν/μίου Θεσσαλίας και του Παν/μίου Blaise- Pascal de Clermont Ferrand.

Τώρα ολοκληρώνει το μεταπτυ-χιακό του στη Διοίκηση Υπηρεσιών Κατεύθυνση: Διοικητική Συμβουλευ-τικήτης Σχολής Διοίκησης Επιχειρή-σεων, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η κλασσική οικογενειακή φωτογραφία του Συνεδρίου. Ο Αλέξανδρος πρώτος από αριστερά.

Η περιβαλλοντική ομάδα του Γυ-μνασίου Παμφίλων με υπεύθυ-νο καθηγητή τον κ. Δημήτρη

Φεργαδιώτη κατάφερε να κερδίσει την πρωτιά σε πανελλήνιο διαγωνι-σμό Επιστήμης και Τεχνολογίας στο πλαίσιο υλοποίησης περιβαλλοντι-κού προγράμματος “Με οδηγό το ρομποτάκι μας μαθαίνουμε για την θάλασσα της περιοχής μας” και συ-γκεκριμένα στην κατηγορία “ Bελτιώ-νοντας το Hydrobot”που διοργάνωσε το Ιδρυμα Ευγενίδου

Τα παιδιά δημιούργησαν ένα video https://youtu.be/RFtxAe9xp2Q στο οποίο παρουσίαζαν με σαφήνεια τις βελτιώσεις και τις προσθήκες που έκαναν στο Hydrobot σε σχέση με το αρχικό του σχέδιο και τον εξοπλι-σμό που ενσωμάτωσαν σ’ αυτό.

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

16/1/2016 ΣΤΙΣ 7.00Μ.Μ. ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΧΩΡΟ

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ GOLDEN AGE MIXAΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 57 (ΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ)

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη εθελοντική αιμοδοσία στα Πάμφιλα στις 09 Δεκεμ-

βρίου 2015 στο Μαλλίδειο Πνευματι-κό Κέντρο. Πολύ ικανοποιητικός ήταν ο αριθμός προσέλευσης των κατοίκων. Νέοι και παλαιοί εθελοντές ανταποκρί-

θηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Μυτιλήνης για προσφορά αγάπης προς τον συνάν-θρωπο. Δίνοντας αίμα δίνουμε δύνα-μη, κουράγιο και ελπίδα για ζωή. Είναι πολύ σημαντική αυτή η κίνηση για το χωριό μας ώστε να έχουμε μια δική

μας τράπεζα αίματος για τους συγχω-ριανούς μας. Έτσι λοιπόν θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να ενδιαφερ-θούν κι άλλοι ώστε να αυξηθούν οι φι-άλες αίματος στην επόμενη αιμοδοσία στα Πάμφιλα που θα πραγματοποιηθεί την Άνοιξη του 2016.