oria_2
5
ΘΑΛΑΣΣΟΧΩΡΗ ΝΤΟΥΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ MSc, MBA Αρ. Αδείας:3978/1999 6945-440483 Η θέσπιση ορίων προϋποθέτει την δική μας αυτονομία και πρωτοβουλία αλλά και την αντοχή στη γνώση των δικών του ατελειών και αδυναμιών . Προϋποθέτει την δική μας πίστη αλλά και εφαρμογή σε αυτό που ζητάμε. Δεν μπορεί να περιμένουμε από το παιδί να υιοθετήσει μία συμπεριφορά όταν δεν την βλέπει από εμάς: π.χ. κάποιοι μπορεί να προσπαθούν να πείσουν τα παιδιά τους να διαβάσουν ή να αθληθούν αντί να βλέπουν διαρκώς τηλεόραση. ενώ οι ίδιοι έχουν ελάχιστη επαφή με το διάβασμα ή τις υγιεινές συνήθειες και η αγαπημένη τους απασχόληση είναι να βλέπουν τηλεόραση Πάνω στα έργα μας, στις πράξεις μας δημιουργούνται τα όρια.. Στην παιδική ηλικία τα πολλά λόγια, οι ατέρμονες συζητήσεις κάνουν τα παιδιά να κωφεύουν σε όσα τους λέμε. Οι συνεχόμενες παρατηρήσεις καταντούν κουραστικές, χάνεται η προσοχή από το περιεχόμενο και επικεντρώνεται στον τρόπο και την επανάληψη, έτσι το παιδί να διαισθάνεται ασυνέπεια και χάνει το ενδιαφέρον και την εκτίμησή του. Πχ., πολύ συνηθισμένο στην πρώτη παιδική ηλικία, όταν τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο ή το νηπιαγωγείο, όταν τα παιδιά ξεπερνούν τα όρια στη χρήση απαγορευμένων λέξεων δεν ασχολούμαστε με την απαγορευμένη λέξη απαγορεύοντας την συνέχεια αλλά εξηγούμε μια φορά γιατί δεν είναι καλό να χρησιμοποιείται και μετά την αφήνουμε να ξεχαστεί, αλλιώς την ενισχύουμε. Ένα παιδί δεν αρνείται να υπακούσει τους γονείς του, επειδή θέλει ή έχει γεννηθεί άτακτο. «Αναγκάζεται» να αντισταθεί στις εντολές του περιβάλλοντος, γιατί φοβάται γιατί δεν μπορεί να κατανοήσει ακόμη τη σκοπιμότητα και την αναγκαιότητα αυτού που του λέμε. Πχ. το μικρό σας ζητάει να είστε μαζί του κάθε βράδυ μέχρι να το πάρει ο ύπνος, δεν το κάνει για να σας βασανίσει αλλά απλά, κάθε μέρα παλεύει με τον φόβο που του προκαλεί η απουσία σας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα κοιμάται όποια ώρα θέλει, ότι θα κοιμάστε μαζί του μέχρι να ενηλικιωθεί. Δείξτε του ότι το καταλαβαίνετε, αφήστε το φως του δωματίου του αναμμένο, καθίστε κοντά του, αλλά σταδιακά και σταθερά μειώστε την ώρα που βρίσκεστε μαζί του και δείξτε του έτσι και τα δικά σας όρια αντοχής. Επίσης καλό είναι αυτή να είναι μια υπ6θεση που αφορά και τους δύο γονείς κι όχι μια υπόθεση που αναλαμβάνει μόνον η μητέρα. 1
description
ΚΑΘΟΡΙΜΟΣ ΟΡΙΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Β΄ΜΕΡΟΣ
Transcript of oria_2
ΘΑΛΑΣΣΟΧΩΡΗ ΝΤΟΥΛΗΨΥΧΟΛΟΓΟΣ MSc, MBA
Αρ. Αδείας:3978/1999 6945-440483
Η θέσπιση ορίων προϋποθέτει την δική μας αυτονομία και πρωτοβουλία αλλά και την αντοχή στη γνώση των δικών του ατελειών και αδυναμιών. Προϋποθέτει την δική μας πίστη αλλά και εφαρμογή σε αυτό που ζητάμε. Δεν μπορεί να περιμένουμε από το παιδί να υιοθετήσει μία συμπεριφορά όταν δεν την βλέπει από εμάς:
π.χ. κάποιοι μπορεί να προσπαθούν να πείσουν τα παιδιά τους να διαβάσουν ή να αθληθούν αντί να βλέπουν διαρκώς τηλεόραση. ενώ οι ίδιοι έχουν ελάχιστη επαφή με το διάβασμα ή τις υγιεινές συνήθειες και η αγαπημένη τους απασχόληση είναι να βλέπουν τηλεόραση
Πάνω στα έργα μας, στις πράξεις μας δημιουργούνται τα όρια.. Στην παιδική ηλικία τα πολλά λόγια, οι ατέρμονες συζητήσεις κάνουν τα παιδιά να κωφεύουν σε όσα τους λέμε. Οι συνεχόμενες παρατηρήσεις καταντούν κουραστικές, χάνεται η προσοχή από το περιεχόμενο και επικεντρώνεται στον τρόπο και την επανάληψη, έτσι το παιδί να διαισθάνεται ασυνέπεια και χάνει το ενδιαφέρον και την εκτίμησή του.
Πχ., πολύ συνηθισμένο στην πρώτη παιδική ηλικία, όταν τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο ή το νηπιαγωγείο, όταν τα παιδιά ξεπερνούν τα όρια στη χρήση απαγορευμένων λέξεων δεν ασχολούμαστε με την απαγορευμένη λέξη απαγορεύοντας την συνέχεια αλλά εξηγούμε μια φορά γιατί δεν είναι καλό να χρησιμοποιείται και μετά την αφήνουμε να ξεχαστεί, αλλιώς την ενισχύουμε.
Ένα παιδί δεν αρνείται να υπακούσει τους γονείς του, επειδή θέλει ή έχει γεννηθεί άτακτο. «Αναγκάζεται» να αντισταθεί στις εντολές του περιβάλλοντος, γιατί φοβάται γιατί δεν μπορεί να κατανοήσει ακόμη τη σκοπιμότητα και την αναγκαιότητα αυτού που του λέμε.
Πχ. το μικρό σας ζητάει να είστε μαζί του κάθε βράδυ μέχρι να το πάρει ο ύπνος, δεν το κάνει για να σας βασανίσει αλλά απλά, κάθε μέρα παλεύει με τον φόβο που του προκαλεί η απουσία σας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα κοιμάται όποια ώρα θέλει, ότι θα κοιμάστε μαζί του μέχρι να ενηλικιωθεί. Δείξτε του ότι το καταλαβαίνετε, αφήστε το φως του δωματίου του αναμμένο, καθίστε κοντά του, αλλά σταδιακά και σταθερά μειώστε την ώρα που βρίσκεστε μαζί του και δείξτε του έτσι και τα δικά σας όρια αντοχής. Επίσης καλό είναι αυτή να είναι μια υπ6θεση που αφορά και τους δύο γονείς κι όχι μια υπόθεση που αναλαμβάνει μόνον η μητέρα.
1
ΘΑΛΑΣΣΟΧΩΡΗ ΝΤΟΥΛΗΨΥΧΟΛΟΓΟΣ MSc, MBA
Αρ. Αδείας:3978/1999 6945-440483
ΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΤΆ ΝΟΥ ΌΤΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΎΜΕ ΝΑΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΤΆ ΝΟΥ ΌΤΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΎΜΕ ΝΑ ΘΕΣΠΊΣΟΥΜΕ ΌΡΙΑ?ΘΕΣΠΊΣΟΥΜΕ ΌΡΙΑ?
Όρια ανάλογα με το περιβάλλον
Όρια ανάλογα με την ηλικία
Όριο στα όρια.
Αποδοχή του ρίσκου
ΠΩΣΠΩΣ ΘΈΤΟΥΜΕΘΈΤΟΥΜΕ ΤΑΤΑ ΌΡΙΑΌΡΙΑ??
as little, as possible, as much, as necessary.
«Παν μέτρον άριστον»
Το ότι μιλάμε διαρκώς για κατανόηση δεν σημαίνει ότι ο γονιός πρέπει να οδηγηθεί στο να επιτρέπει στο παιδί να κάνει όλα όσα του έρχονται στο μυαλό,. Είναι σημαντικό να επιδιώκουμε το μέτρο στη ζωή μας, προκειμένου να το μεταφέρουμε και στα παιδιά μας. Δεν έχει τόση σημασία αν θα του φωνάξουμε κάποιες φορές γιατί παραβίασε τα όριά μας, σημασία έχει να μην το συνθλίβουμε με τις συνεχείς διορθώσεις μας. Οι τιμωρίες δεν απαγο ρεύονται εξ’ ορισμού, όμως έχει σημασία αν η τιμωρία που επιβάλλουμε μπορεί γα γίνει κατανοητή και δεν εί-ναι προσβλητική για την προσωπικότητα του παιδιού
5 σκέψεις κατά νου
1. Διαύγεια
Τα όρια είναι ξεκάθαρα, συγκεκριμένα και τα επικοινωνούμε στους άλλους με ευκρίνεια. Λειτουργούν καλύτερα όταν έχετε τραβήξει την προσοχή του παιδιού σας, όταν το παιδί σας έχει κατανοήσει τι ζητάτε, όταν το θετικό αποτέλεσμα της συνεργασίας είναι ξεκάθαρο και όταν αφορά συγκεκριμένα θέματα και καταστάσεις.
2
ΘΑΛΑΣΣΟΧΩΡΗ ΝΤΟΥΛΗΨΥΧΟΛΟΓΟΣ MSc, MBA
Αρ. Αδείας:3978/1999 6945-440483
Για παράδειγμα: « Θα πας να παίξεις με τον Αλέξη αφού θα έχεις γράψει για το σχολείο σου κι έχεις ετοιμάσει την τσάντα σου για αύριο. Αλλιώς δεν θα μπορέσεις να παίξεις»
Εξήγηση-κατανόηση-αλληλουχία πράξεων και συνεπειών
2.Εκφράζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε όλοι αισθάνονται ότι είναι σημαντικοί και οι ανάγκες τους γίνονται κατανοητές
Τα όρια λαμβάνουν υπόψιν τους και σέβονται τις ανάγκες όλων των ατόμων που αφορούν. Προσπαθούν να βρουν τρόπους ώστε και εσείς και το παιδί σας να πάρετε αυτό που θέλετε.
Για παράδειγμα: «θέλω πολύ να μάθω πως περάσατε στο θέατρο σήμερα, όμως περίμενε 10λεπτά να τελειώσω με το φαγητό για να προσέχω όλα όσα μου λες»
3.Πρόληψη
Ρόλος των ορίων να προλαμβάνουν δυσάρεστες καταστάσεις ή συνέπειες. Για παράδειγμα: «θα σε αφήσω να παίξεις με το κινητό μου αρκεί να μου δείξεις ότι ξέρεις να το χρησιμοποιείς»
(έτσι ώστε δεν θα τιμωρήσουμε το παιδί αν κάνει κάτι στο κινητό και μετά το τιμωρήσουμε για κάτι που εμείς πρώτοι του επιτρέψαμε)
4.Είναι θετικά
Τα πιο αποτελεσματικά όρια επικεντρώνονται σε θετικά αποτελέσματα, όταν υπάρχει συνεργασία. Επίσης εκφράζονται με θετικό τρόπο, σαν υποσχέσεις και όχι σαν απειλές ή απλά σαν πληροφόρηση (με την ένδειξη ότι κάτι θετικό υπάρχει για παράδειγμα, μέχρι κάποια ώρα και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις).
Για παράδειγμα: «εάν μαζέψεις τα παιχνίδια σου μέχρι τις 6 θα προλάβουμε να διαβάσουμε το καινουριο παραμύθι»
5.Συνέπεια
Τι εννοούμε με αυτό; Να επιτρέπουμε μια θετική συνέπεια να συμβαίνει μόνο όταν το παιδί κάνει αυτό που του ζητήσατε. Με αυτόν τον τρόπο περνάτε το μήνυμα ότι εννοείτε αυτά που λέτε. Αυξάνει τις πιθανότητες να σας πάρει στα σοβαρά το παιδί σας και να συνεργαστεί. Και θα το κάνει αυτό μόνο όταν καταλάβει ότι η συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσει αυτά που θέλει.
3
ΘΑΛΑΣΣΟΧΩΡΗ ΝΤΟΥΛΗΨΥΧΟΛΟΓΟΣ MSc, MBA
Αρ. Αδείας:3978/1999 6945-440483
Ο μόνος που μπορεί να αμφισβητήσει την γονεϊκή μας «εξουσία» είναι ο ίδιος μας ο εαυτός
Ασκήσεις που θα δουλέψουμε στην ομάδα
1. Θυμηθείτε ένα όριο που έχετε θεσπίσει στο παιδί σας και συζητήστε
κατά πόσο ακολουθεί τα 5 βήματα που περιγράψαμε είναι ανάλογα με την ηλικία του και κατά πόσο προσαρμόζονται
/εξελίσσονται?
Αισθάνεστε άνετα με αυτό?
2. Τι είναι αυτό που σας εμποδίζει να τηρήσετε/θεσπίσετε το όριο?
3. θυμηθείτε σαν παιδί ένα όριο το οποίο στα δικά σας μάτια ήταν τιμωρία. Το ζητάτε από το παιδί σας τώρα?
4. Θυμηθείτε ένα όριο που έχετε θεσπίσει στο παιδί για το οποίο αισθάνεστε σίγουρος/η για την εφαρμογή και συνέπειά του και ένα για το οποίο δεν ισχύουν τα παραπάνω. Για ποιους λόγους συμβαίνει αυτό?
4
