Avant Garde January 2011 volume11

www.avant-garde.cy.net

01 / 2011

έκδοση10

η

book l♥vers issue

2

highΕκδοτικός Οίκος: Μ.P. AVANT-GARDE PRESS Ltd Art director: RockBaroque ([email protected])Guest graphic designer: Aristos Christodoulou http://aristoschristodoulou.tumblr.com/Avant-Garde Team: AnnaK ([email protected]) Αντάρης ([email protected])ELMAR ([email protected])Ζωή Οικονομοπούλου ([email protected])H pRaSiNi tOuFa ([email protected])ikastik* ([email protected])jean d'arc ([email protected])Κλειώ ([email protected]) Κυριάκος Ιωαννίδης ([email protected])Μαρία Αποστολίδου ([email protected])Μαρίνα Κωστάνς ([email protected])Μύρια ([email protected])Νικ Καρδάκης ([email protected])Στέλιος Παπαπέτρου ([email protected])Τζου ([email protected])Χαράλαμπος Αριστοτέλους ([email protected])Φωτογραφία: Ελένη Ονάσογλου, http://www.elenionasoglouphotography.gr, [email protected], τηλ.: 97741238Συνεργασία με:• τον πολυχώρο Rivergate Center για την παρουσίαση βιβλίων • την ιστοσελίδα music.net.cy για τα μουσικά νέα• το DIVA MODEL AGENCY για τις σελίδες μόδαςΥπεύθυνη διαφήμισης: Ιωάννα Παντοπώλη ([email protected]), τηλ.: +357 99870053, φαξ: 22610239Οικονομικός Υπεύθυνος: Γιώργος Μοδέστου ([email protected]), τηλ.: +357 96451341, φαξ: 22610239Υπεύθυνη Λογιστηρίου: Άντρη Γαβριηλίδου ([email protected]), τηλ.: 99642858Εκτύπωση: Cassoulides Masterprinters

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η αναμετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την άδεια του εκδοτικού οίκου. Ευχαριστούμε.

JOIN US @ /AVANT-GARDE

Επιμέλεια εξωφύλλου:Χριστίνα Χριστοφή

Ο David Bachelor γράφει στο βιβλίο του chromophobia: “Colour is everything, but is also independent of everything. Or it promises or threatens independence .Or is it the case that the more we treat colour as independent, the more we come aware of its dependence of materials and surfaces, the more its distinctiveness become apparent?”.

Το έργο στο εξώφυλλο αποτελεί μέρος της καινούργιας δουλειάς της ζωγράφου Χριστίνας Χριστοφή.Τίτλος: Cindy Ακρυλικό σε καμβά

Email: [email protected]Τηλ.: 99748132

Πέταξέ μας τα μάτια! στείλε και συ το δικό σου εξώφυλλο...που ξέρεις μπορεί να είναι το επόμενο: [email protected]

> Πανεπιστήμιο Frederick > Πανεπιστήμιο Λευκωσίας > Πανεπιστήμιο Κύπρου> Πανεπιστημιούπολη > Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο > Σχολή Καλών Τεχνών Αιγαία> Βιβλιοπωλείο-πολυχώρος-καφέ Rivergate Center (Πάφου 4, 2236 Λατσιά)> Moufflon Bookshop (Σοφούλη 1, Λευκωσία)> Pantheon cultural association (Λεωφ. Ευαγόρου 40, Λευκωσία)> Costa coffee (σε όλες τις καφετέριες, σε Λευκωσία και Λάρνακα)> Coffee Beanery (Ανδρέα Χαλίου 1, Έγκωμη, Λευκωσία)> Ξενοδοχεία TSOKKOS> Φούρνοι ΜΑΡΑΓΚΟΣ (σε όλους τους φούρνους)> Φούρνοι VIENNA> FLO café> GOODY’S (σε όλα τα εστιατόρια, σε Λευκωσία και Λάρνακα)> ΜONDO (Λεωφ. Αρχ. Μακαρίου 9Α, Λευκωσία)> Le Café (Λεωφ. Αρχ. Μακαρίου, Λευκωσία)> Da Capo (Λεωφ. Αρχ. Μακαρίου, Λευκωσία)> SEVEN lounge (Μυκηνών 7, 1065 Λευκωσία)> Brew tea bar & lounge (Ιπποκράτους 30Β, Λαϊκή Γειτονιά, 1011 Λευκωσία)> Octana (Αριστείδου 6, 1015 Λευκωσία)> Cafe City (Καλλιπόλεως, Λευκωσία)> Vinyl bar (Κωστή Παλαμά 12-14, Λευκωσία)> Maze lounge (Στασικράτους 42, 1065 Λευκωσία)> i-berry cafe (Αρχ. Μακαρίου, Λευκωσία)> allou Cafe (Νικοκρέοντος 1 ΕΖ, Λευκωσία) > Scarabeo island (Νικοκρέοντος, Λευκωσία)> Klubd (Λευκωσία)> Coffee Direct (Θεμιστοκλή Δέρβη, Λευκωσία)> Κόκκινο Ποδήλατο (Πίσω από παλιό ΓΣΠ, Λευκωσία)> Coffee Lounge (Αρμενίας 38, Ακρόπολη, Λευκωσία) > Time off cafe (Λατσιά, Λευκωσία)> Καλά καθούμενα (Φανερωμένης, Λευκωσία)> Academy 32 (Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 32, Παλιά Λευκωσία)> Περίπτερο Άγιος Αντώνιος (Λεωφ. Διγενή Ακρίτα 13Β, Λευκωσία)> Περίπτερο Καντάρας (Καντάρας 116, Στρόβολος)> HOME kiosk (Ιφιγενείας 39, Ακρόπολη)> Εστιατόριο Καρβουνομαγειρέματα (Λήδρας 154, Λευκωσία)> Dalvero cafe (Κίμωνος 1, Λάρνακα)> Times bar (Πλατεία Αθηνών, Φοινικούδες, Λάρνακα)> Hungry Max (central, Λευκωσία)> Εστιατόριο Chop’t (Λήδρας, Λευκωσία)> Παντοπωλείο (εστιατόριο πίσω από το παλιό Γ.Σ.Π, Λευκωσία)> Chopsticks (Λήδρας, Λευκωσία)> Εστιατόριο Il forno (Λήδρας 216-218, 1011 Λευκωσία)> Κατάστημα Sobe (Νικοκρέοντος 5Α, 1066 Λευκωσία)> MY SHOP (Λήδρας 51, 1011 Λευκωσία)> PSEMA (Φωκίωνος 16, Λευκωσία)> X-EYES (Λεωφ. Αρχ. Μακαρίου, City Plaza)> ENERGIE κατάστημα (Λήδρας, Λευκωσία)> Κατάστημα Πουά (Αριστοκύπρου 35, Λαϊκή Γειτονιά, 111 Λευκωσία)> Carpe diem (Τρικούπη 102, Παλιά Λευκωσία)> boa sorte (Αισχύλου 79, Παλιά Λευκωσία)> Κατάστημα DELIRIO (Στασίνου και Μπουμπουλίνας, Λευκωσία)> Flexi (Αφροδίτης 23, 1680 Λευκωσία) > Threesixty (Στασίνου 43Α, 203 Στρόβολος)> Kristos Avraam fashion designer (οδός Ευγενίας-Αντωνίου Θεοδότου 3Β)> Κομμωτήριο C.H. Hair Art (Θεοτόκη 4, Άγιος Αντώνιος, Λευκωσία)> Κομμωτήριο MOJO HAIR STUDIO (Γεράσιμου Μαρκορά 8Β, Λευκωσία)> Κομμωτήριο ΙCΟΝ HAIRDRESSING (Στασίνου 34Κ, Ακρόπολη, Λευκωσία)> FITNESSLIM (Αρχ. Μακαρίου 42, 2220 Λατσιά)> IL SPORTIVO (Έγκωμη, Λευκωσία)> Ερμού 300 Studio (Ερμού 300, 1017, Λευκωσία)

lights

www.avant-garde.cy.net

4

Σε σχέση με τα ενδιαφέροντά μου, δύο πράγματα μπορώ να δηλώσω με σιγουριά. Δηλώνω λάτρης της τέχνης και μανιακή με τα βιβλία. Οποιοδήποτε βιβλίο μου κεντρίσει έστω και λίγο το ενδιαφέρον σίγουρα θα περάσει από εξέταση. Βιβλία μαγειρικής, τέχνης, επιστήμης, αρχαιολογίας, λογοτεχνικά, ποίηση αφηρημένη και μη, εναλλακτικά, κλασσικά, παραδοσιακά, «κουλτουριάρικα», μεγάλα, μικρά, ξενόγλωσσα (αγγλικά κυρίως), ελληνικά, παλιά, καινούργια. Όλα δηλαδή!

Γενικά ο τύπος, τα γράμματα, οι λέξεις πάντα με ενθουσίαζαν και ως έκφραση σκέψεων, γνώμεων, πεποιθήσεων αλλά και ως σχήματα, το κάθε γράμμα ως οντότητα. Η μαγεία που κρύβεται πίσω απο ένα σύνολο σχημάτων στο να παράξουν ήχο και έννοια και εικόνα και συναίσθημα πάντα με εξίταρε. Όντας λοιπόν λάτρης των βιβλίων όπως προείπα και γενικά παντός είδους κειμένου από φυλλάδια διαφημιστικά, οδηγίες χρήσεως πάνω σε κουτιά, ταμπέλες στο δρόμο, πινακίδες και γενικά ό,τι περιέχει λέξεις, άρχισα να ψάχνω καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με τα βιβλία πέρα από τη δουλειά του εικονογράφου, για να μπορέσω να τα δω (τα βιβλία) από μια άλλη οπτική γωνία, αυτή της τέχνης.

Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο (ομολογουμένως ο πιο εύκολος τρόπος αναζήτησης), τις λέξεις book art, βρήκα προς μεγάλη μου ικανοποίηση, τεράστια αποθέματα πληροφοριών. Καλλιτέχνες που ασχολούνται με τα βιβλία όχι ως αναγνώστες αλλά ως τεχνίτες, παίρνοντάς τα ως πρώτη ύλη για τη δημιουργία έργων τέχνης. Αντί λοιπόν τα βιβλία να φιλοξενούν στις σελίδες τους θέματα τέχνης γίνονται τα ίδια θέματα για τέχνη, σκαλίζοντάς τα, ζωγραφίζοντάς τα, κόβοντας, κολλώντας, επικολλώντας, επεκτείνοντάς τα, τοποθετώντας τα στο πάτωμα, στην οροφή, σε γυάλες, στο δρόμο, δίνοντάς τους σε τελική ανάλυση άλλη υπόσταση, έναν άλλο εαυτό, δείχνοντας προς τους θεατές τώρα κι όχι τους αναγνώστες, το alter ego τους. Τα βιβλία έτσι, βρίσκουν την ευκαιρία να “δράσουν” και να δείξουν στο κοινό από τι είναι φτιαγμένα, χαρτί, μελάνι αλλά και όνειρα, ιστορίες, χαμένες αγάπες, φιλίες, αναμνήσεις, μίση και πάθη, θυμίζοντάς μας ότι κατά βάθος τους μοιάζουμε πολύ.

Jean d’arc / [email protected]

6

«Η ζέστη ήταν αφόρητη και ο ήλιος έμοιαζε πιο μεγάλος

από ποτέ! Η ατμόσφαιρα θολή ενώ η υγρασία έκανε τα

πάντα να κολλάνε. Ο μελαμψός άντρας έβαλε αργά το χέρι

του κάτω από τη φούστα της κι εκείνη ξαφνικά…»!

Τίποτα δεν μπορεί να ευχαριστήσει καλύτερα την

περιέργεια κάποιου από την ίδια του τη φαντασία. Και το

βιβλίο ήταν ανέκαθεν παιδί της φαντασίας! Τόσο κατά τη

δημιουργία του, τόσο και κατά τη «βρώση» του!

Το μυστικό του; Λέξεις. Λέξεις που μέσα τους

στριμώχνονται εικόνες. Δικές μας εικόνες, στα μέτρα μας.

Περιγραφές τοπίων, προσώπων, καταστάσεων. Λέξεις που

κρύβουν τόση ένταση ώστε να μπορούν να σε μεταφέρουν

ως άλλη χρονομηχανή στο «πεδίο δράσης». Και μη μου

πείτε πως η λέξη «φόνος» δεν κρύβει ένταση… Καθώς

επίσης είναι γνωστό ότι οι πιο τολμηρές σκηνές δεν έχουν

ως καταφύγιο την κάμερα κάποιου σκηνοθέτη αλλά την

πένα κάποιου συγγραφέα!

Μπορεί όμως μια τέτοια σχέση να χαρακτηριστεί ερωτική;

Το μυστήριο του αγνώστου διακρίνεται και στις δύο

περιπτώσεις. Όπως και τα συνεχή σκαμπανεβάσματα

και η αναζήτηση εξισορρόπησης μεταξύ κορύφωσης και

καταβαράθρωσης.

Επομένως ο έρωτας έχει ως βάση του τη φαντασία!

Κι αυτό το διαρκές «ναι μεν, αλλά» που βασανίζει τον

αναγνώστη μέχρι να φτάσει και στην τελευταία σελίδα

και να νιώσει εκείνο το κενό που νιώθεις πάντα όταν

τελειώνει κάτι, κι ας βιάστηκες να το τελειώσεις, και

ας βαρέθηκες σε κάποια στιγμή, κι ας σε ξάφνιασε με

ανατροπές και εκπλήξεις. Κάπως έτσι δεν είναι και με

τις σχέσεις; Σε εξιτάρουν, σε εκπλήσσουν, σε κάνουν να

βαριέσαι, να ανυπομονείς, να ψάχνεις, να φαντάζεσαι,

να ονειρεύεσαι και πάντα όταν φτάνουν στο τέλος, σου

αφήνουν ένα αίσθημα λύτρωσης και λύπης το οποίο δεν

ξέρεις αν πηγάζει από το ίδιο το τέλος της ιστορίας ή από

την επικείμενη αρχή της επόμενης, η οποία γνωρίζεις

ότι θα έχει την ίδια κατάληξη. Κάπως σαν το σύνδρομο

ψυχαναγκαστικής επανάληψης.

Ο αναγνώστης, γνωρίζοντας από πριν τα συναισθηματικά

κανάλια μέσα από τα οποία θα περάσει επιλέγει να κάνει

αυτή τη βόλτα στις σελίδες, ξέροντας πως κάθε φορά θα

είναι διαφορετική από την προηγούμενη κι ας καταλήξει

στο ίδιο σημείο. Εκεί ακριβώς κρύβεται η γοητεία όλου

του πράγματος. Κάθε ανάγνωση κι ένα καινούργιο ταξίδι

στα νερά της φαντασίας, κάθε ανάγνωση κι ένας νέος

έρωτας.

Άραγε είναι η αίσθηση του ανεκπλήρωτου που μας

οδηγεί εκεί ή απλή περιέργεια; Είναι που ξέρεις πως

ανά πάσα στιγμή κλείνεις το βιβλίο και επανέρχεσαι

στην πραγματικότητα με φοβερή ευκολία. Κάτι σαν

μυστικό πέρασμα όπου μόνο εμείς έχουμε πρόσβαση,

κάτι σαν μια κρυφή ζωή, παράλληλη με την κανονική.

Μπαίνεις και βγαίνεις όποτε θες, ζεις αυτά που θες, με

τους χαρακτήρες που θες, στα μέρη που θες! Κάτι σαν

τα όνειρα, μόνο που έχεις τον πλήρη έλεγχο… Ανάγκη

επομένως η κάθε ανάγνωση εκείνες τις στιγμές που θες

να ξεφύγεις, όπως και ο έρωτας.

Ζωή Οικονομοπούλου ([email protected])

7

Διαβάζω σημαίνει ταξιδεύω σε καινούργια σύμπαντα. Άπειρα και μαγικά, γοητευτικά και άγνωστα. Βυθίζεσαι στις σελίδες της ιστορίας, ξεχνιέσαι, αλλάζεις και δημιουργείς. Γίνεσαι στην ουσία εσύ ο ίδιος ο συγγραφέας (λογοτεχνική θεωρία).

Τις νύχτες, τα γράμματα ενός βιβλίου κάνουν απίστευτους έρωτες. Γι αυτό να τα σέβεστε και να είστε σεμνοί απέναντί τους.

Γεμίζεις περιέργεια, τα παράθυρα όλα ανοίγουν, σβήνουν οι παλιές έγνοιες, έρχονται νέες, αναπνέεις καθαρότερα, κοιτάς μακριά. Είναι η πιο φτηνή πτήση, μια καυλωτική απογείωση, πάντα σε προσφορά, κάθε στιγμή και ώρα, όπου και να βρίσκεσαι. Ένα ανοιχτό και νόμιμο μπουρδέλο, που όλους και όλες τις χωρά στο πάρτι της μεγάλης αναγνωστικής έκστασης. Θυμηθείτε πόσες φορές μυριστήκατε ένα βιβλίο. Ναι, με τα βιβλία υπάρχει και σωματική σχέση. Αυτά βρίσκονται δίπλα στο κρεβάτι μας ή συχνότερα πάνω σ’ αυτό. Ακόμα βρίσκονται μέσα στην τουαλέτα ως η φυσική βοήθειά μας προς ομαλότερη αφόδευση. Σελίδες παλιών και αδιάφορων βιβλίων από τα πολύ παλιά χρόνια χρησιμοποιούνται και ως χαρτί τουαλέτας σε πολλές χώρες, όχι δυτικές.

Με αυτά ανάβουμε το τζάκι μας ή τα κάρβουνα και φτιάχνουμε βαρκούλες πάνω στις οποίες γράφουμε το όνομα της αγαπημένης μας. Τα δίνουμε ως δώρα, τελευταίας στιγμής. Βιβλία βρίσκονται στα περίπτερα. Επίσης ποζάρουν και ως προσφορά των εφημερίδων. Κάπως έτσι γνώρισα τον Μπαλζάκ…«Ο έρωτας μοιάζει με την αναπνοή. Δεν μπορεί μόνο να εκπνέεις, χωρίς και να εισπνέεις. Αν σταματήσει η εισπνοή, αν δεν γίνει η ανταπόδοση του αισθήματος, χάνεται η αναπνοή, χάνεται ο έρωτας».

Η ιστορία ενός και μόνου βιβλίου δεν είναι ποτέ μία διότι η μία είναι στην πραγματικότητα άπειρη εφόσον το διαβάζουν άπειροι αναγνώστες. Επομένως, μόνο μέσω του βιβλίου το ένα και το άπειρο ταυτίζονται, συμπίπτουν αδιαχώριστα, και με αυτό, ανατρέπονται όλα τα μαθηματικά.

Χωρίς το βιβλίο δε θα υπήρχε ο κινηματογράφος εφόσον οι ταινίες βασίζονται στο σενάριο. Πολλοί πίνακες ζωγραφικής βασίζονται στα βιβλία ή σε αυτά που διάβασαν οι ζωγράφοι, τι λες Αντάρη;

Στη ζωή σου θα διαβάσεις πολλά βιβλία μα πολύ λίγα θα θυμάσαι στο τέλος. Μήπως αυτό να σημαίνει πως η ουσία της ζωής είναι μικρή, μικρούλα και πως εσύ ο άμυαλος ακόμα ψάχνεις ακριβό αυτοκίνητο και καινούργιο κινητό και την πρώτη ευκαιρία; Δεν είσαι ευκαιρία, είσαι ΟΥΣΙΑ. Αυτό είναι το σύνθημα που πρέπει να γραφτεί παντού στις δύσκολες ώρες που περνάμε. Να αντιδράσουμε.

Διαβάζοντας ένα βιβλίο αντιδράς, εκφράζεσαι και γλιτώνεις και το διαζύγιο εφόσον επιτέλους της μίλησες…πολιτισμένα. Να γιατί λένε πως το βιβλίο είναι και πολιτισμός. Διότι μέσω αυτού τεκνοποιούμε. Υπάρχουν και τα ροζ βιβλία τα οποία τρέφουν αποκλειστικά τις σεξουαλικές ορέξεις μας ως άλλο βιάγκρα, έτσι με τα βιβλία «χέζεις» και τις ύπουλες φαρμακοβιομηχανίες.

Με τα βιβλία έγινα κάποτε ο Μάρλον Μπράντο και κοιμήθηκα με την πεντάμορφη και ήμουν το τέρας και ο βάτραχος και γούσταρα την τρελή μου τύχη. Έγινα θιβετιανός μοναχός και φριχτός δολοφόνος. Από τα βιβλία έμαθα για το φως και τη νύχτα και την έξαλλη ζωή και τις μορφές του κακού και εσένα.

Βιβλίο είναι όλη η ζωή, όχι το χρήμα και η αγωνία και το στρες και τα καρδιακά.

Επίσης οι βιβλιοθήκες (δηλαδή τα βιβλία), είναι το τέλειο μονωτικό υλικό για τους τοίχους μας.

Μας κάνουν αέρα τα κολασμένα κυπριακά καλοκαίρια. Επίσης κρατάνε τις πόρτες ανοιχτές για να μη χτυπούν. Μπαίνουν κάτω από το κρεβάτι για να το κρατάνε ισορροπημένο όταν αυτό παίζει και εσύ παίζεις πάνω σε αυτό.

Όταν θες να του/της πετάξεις κάτι επειδή τον/την μισείς, πέτα το βιβλίο καλύτερα παρά την καρέκλα ή το κουζινομάχαιρο. Με το βιβλίο θα σωθείς από βέβαια ισόβια.

Με το βιβλίο ταυτίζεσαι με ήρωες. Ωχ! Ωχ! Τώρα με χτύπησε μια σφαίρα, πρέπει να κλείσω να τηλεφωνήσω ασθενοφόρο. Εκεί στο νοσοκομείο τι δώρο θα μου φέρετε; Το αρθράκι αυτό δε γράφτηκε από μένα μα άπο όλους αυτούς που διάβασα, έτσι τους το αφιερώνω… Κούντερα, Μπόρχες , Μάρκες, Νερούδα μου και τόσοι μα τόσοι άλλοι πολλοί… μονωτικοί!

Α, και για να μην ξεχάσω…Όταν θα του πετάξεις το βιβλίο φρόντισε να είναι η…Βίβλος. Κάνει ό,τι κάνει και το κουζινομάχαιρο και μην τολμήσεις να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο, επειδή απλά κάποιος το είπε.Να τον αμφισβητήσεις. Αυτά.

Νικ Καρδάκης ([email protected])

Το άτιτλο

8

Βιβλία διαβάζω από μικρή. Ποτέ δεν είχα αδυναμία στους “μεγάλους” συγγραφείς. Έχω μεγάλη αδυναμία όμως στα “μικρά” βιβλία, σ’ αυτά τα όχι και τόσο γνωστά, έως καθόλου γνωστά. Σ’ αυτά που κρύβονται στα πίσω ράφια. Σ’ αυτά που θέλουν μια επιπλέον προσπάθεια να τα ανακαλύψεις κι εκεί άλλωστε κρύβεται η μαγεία τους. Μικρούς θησαυρούς, έτσι μου αρέσει να τα αποκαλώ. Αυτό το αλλοπρόσαλλο χόμπι πήρε μεγάλες διαστάσεις αφότου ανακάλυψα ότι η σύγχρονη κυπριακή λογοτεχνία ξεπέρασε αλλοτινά σύνδρομα “πατριδογνωσίας”. Μετά που ανακάλυψα ότι μικροί θησαυροί κυπριακής προέλευσης κρύβονται στα πίσω (δυστυχώς) ράφια των βιβλιοπωλείων.

«Είναι -δυστυχώς- αλήθεια πως η σύγχρονη κυπριακή πεζογραφία δεν βρήκε ουδέποτε την ανταπόκριση που θα έπρεπε και που ίσως θα περίμεναν οι εκπρόσωποί της», ομολογεί ο ακαδημαϊκός Λευτέρης Παπαλεοντίου (Σύγχρονη κυπριακή πεζογραφία. Μια ευπρόσωπη και αξιόλογη παραγωγή, Φιλελεύθερος, 2009). Είναι καιρός λοιπόν να αρχίσουμε να ενισχύουμε τη σύγχρονη κυπριακή λογοτεχνική παραγωγή, είτε ως αναγνώστες είτε ως βιβλιοπώλες είτε ως εκδότες, ξεπερνώντας πια κάθε σύνδρομο ξενομανίας. Υπάρχει πρόσφορο έδαφος και είναι πολλοί οι σύγχρονοι δημιουργοί. Δυστυχώς, οι πλείστοι καταφεύγουν στο εξωτερικό, πολλοί “χάνονται” στα πίσω ράφια των βιβλιοπωλείων και άλλοι κλειδώνουν τις ανέκδοτες δουλειές τους στο συρτάρι. Στηρίζοντας τους Κύπριους συγγραφείς, συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της κυπριακής λογοτεχνικής παραγωγής και στην εξέλιξη της κυπριακής λογοτεχνικής παράδοσης, η οποία, παρά την έλλειψη πίστης ορισμένων, δε στερείται ουσίας, πρωτοτυπίας ή λογοτεχνικότητας.

Παραθέτω λοιπόν ορισμένα έργα Κυπρίων δημιουργών, που αποτελούν ένα πολύ μικρό δείγμα της σύγχρονης κυπριακής παραγωγής, το οποίο φυσικά δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Πρόκειται για ως επί το πλείστον πρώτες εκδοτικές απόπειρες και -αναπόφευκτα- προσωπικές αγαπημένες αναγνώσεις.

backround photos by Menelaos Theodosiades

…αφού ερώ, Χαριτίνη (Κυριάκου), 2006Η Χαριτίνη στην εικονογραφημένη από την ίδια ποιητική της συλλογή ερεί, έρεται και ερωτεύεται «όμορφα/μάτια/καθαρά» και γοητεύεται «από/πράγματα/μικρά» σ’ ένα μοναχικά αληθινό παιχνίδι με τις «σκέψεις/λέξεις». Στοχαστικά λακωνική, φυλακίζει στιγμές, εικόνες κι αισθήσεις τόσο κοινές μα τόσο αμφίδρομα προσωπικές.

Στον άγνωστο εραστή, Μαρίνα Κωνστάνς και Χρίστος Αβραάμ, 2010Η Μαρίνα Κωνστάνς και ο Χρίστος Αβραάμ τολμούν μια καλλιτεχνική «συνεύρεση» της ποίησης με τη ζωγραφική, σε ένα διάλογο λέξεων και εικόνων, τόσο ειλικρινή και τόσο αυθόρμητο όσο κι οι πρόχειρες σημειώσεις τους στην άκρη των σελίδων, πίσω από τις λέξεις, στο κέντρο της εικόνας. Προ-ορισμός στο ταξίδι αυτό ο ορισμός του τόσο σύγχρονα φθαρμένου ερωτισμού, συνεπώς και της ίδιας μας της ύπαρξης.

Ρέκβιεμ για τους απόντες, Κυριάκος Μαργαρίτης, εκδόσεις Ψυχογιός, 2009Ο Αρσένιος Θησέας, μετά από έξι χρόνια στο εξωτερικό, επιστρέφει στην Κύπρο και ανοίγει Ειδικό Γραφείο Ερευνών. Πρόκειται για μια ειδική μορφή εργασίας, αντικείμενο της οποίας είναι να ερμηνεύει το θάνατο. Ο υπαρξιακός ντετέκτιβ μεσολαβεί ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο και επιστρέφει στη δεκαετία του ’60, την πιο σκοτεινή της κυπριακής ιστορίας. Καθώς ερευνά τις πολιτικές συνωμοσίες του παρελθόντος και τα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών, βρίσκεται αντιμέτωπος με τους βρικόλακες της Ιστορίας που στοιχειώνουν ακόμα τη ζωή στο νησί και επιδιώκει τη δικαίωση των νεκρών συγγενών των πελατών του, του Ναχίμ Σεκί και της Έλλης Ανδρεάδη. Επιδιώκει τη δικαίωση του ίδιου του Θανάτου, υπό τους ήχους ενός επίμονου ρέκβιεμ.

Στο πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα ο Κυριάκος Μαργαρίτης, άλλοτε ρομαντικά κυνικός κι άλλοτε αυτοσαρκαστικός, στοχαστικά αναλυτικός και πεισματικά περιγραφικός, φτιάχνει μια ιστορία μέσα στην Ιστορία για έναν γοητευτικό αντι-ήρωα που σου είναι αδύνατο να αντιπαθήσεις και για έναν τόπο τόσο αμφιλεγόμενα ηρωικό.

9Το πείραμα, Μυρτώ Αζίνα Χρονίδη, εκδόσεις Αρμίδα, 2009Αυτή η «σπουδή του έρωτα και της ψυχής», που χάρισε στη συγγραφέα το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το 2010 μαζί με άλλους δέκα Ευρωπαίους λογοτέχνες, αποτελεί το πείραμα δύο ανθρώπων, στην αρχή της σχέσης τους να συγγράψουν ένα λογοτέχνημα από κοινού ένα λογοτέχνημα-καθρέφτη του εαυτού τους και της σχέσης τους. Παράλληλα, αποτελεί το πείραμα της ίδιας της δημιουργού να χρησιμοποιήσει διαφορετικές λογοτεχνικές μορφές μη υπαρκτές.

Μ’ αγαπούς;, Έρινα Χαραλάμπους, Πολιτιστικός Σύνδεσμος Πάνθεον, 2010Η Σοφία ζει την κάθε στιγμή της καθημερινότητάς της ανάμεσα σε φίλους: βασικό συστατικό της ζωής της. Η οικογένεια αποτελεί για την ίδια ένα κεφάλαιο ιδιαίτερα ευαίσθητο, το οποίο, ενώ αποφεύγει επιμελώς, εκείνο ξεδιπλώνεται απρόκλητα και την καλεί σε αναμέτρηση με την πραγματικότητα, την τόσο σχετική για τον καθένα. Οι ήρωες του βιβλίου, απλοί και καθημερινοί, περνούν από τη διαδικασία της αυτοκριτικής, της αυτογνωσίας, του ορισμού του βαθύτερου Εγώ και της προσωπικής τους ταυτότητας.

Μέσα από την πολυμορφική και συνειρμική γραφή της δημιουργού, αλλά και τη γραφιστική επιμέλεια της έκδοσης από την Ιωάννα Κανάρη Παπαδοπούλου, ζωντανεύουν εικόνες, δρόμοι, μυρωδιές, γεύσεις και άνθρωποι της Λευκωσίας του σήμερα.

Δευτερονόμιο για καλούς γραμματείς, Συλβάνα Βανέζου, εκδόσεις Εν Τύποις, 2010Πρόκειται για ένα αντισυμβατικό συνθετικό ποίημα σε πρωτότυπη μορφή με στοιχεία πολυφωνικής “αφήγησης” και πολλαπλές συνδηλώσεις. Το Δευτερονόμιο αποτελεί κι εδώ μια σύνοψη, ενός άλλου όμως νόμου, αυτού που διέπει την ανθρώπινη φύση σε ένα είδος αντίστιξης, ταυτόχρονης συνήχησης, με την ελλοχεύουσα σ’ αυτήν επιθυμία για υπέρβασή της. Η αντίληψη του ανθρώπου για το θείο, του ατελούς για την τελειότητα, συνιστά το νοητό μέτρο κάθε πραγμάτωσης. Υπό το πρίσμα της τελειότητας αυτής, καμιά πραγμάτωση δεν είναι δυνατή. Ο ποιητικός λόγος είναι στην προκειμένη περίπτωση το αποτέλεσμα της συντεθειμένης “επί αοράτων” υπονόμευσής της.

Σε μια άλλη συνάντηση της τέχνης με τη λογοτεχνία, το ποίημα της Συλβάνας Βανέζου κοσμείται από δύο έργα-Μελέτες του ζωγράφου Ανδρέα Καραγιάν από τις σειρές “TERRA INCOGNITA” (εξώφυλλο) και “PERSONAE”.

Έργα και ημέρες ενός χαμένου κορμιού, Απόστολος Μακρίδης, εκδόσεις Αιγαίον, 2008Τι γίνεται σήμερα; Ο καθένας ξεπουλά ό,τι πολυτιμότερο έχει, τη ψυχική γαλήνη του και την ησυχία του, για να κοινωνικοποιηθεί όσο το δυνατό περισσότερο. Για να ξεφύγει από τη μοναξιά δηλαδή. Και ποιος είπε πως η μοναξιά είναι κάτι κακό; Δεν έμαθες να κάνεις καλή παρέα με τον εαυτό σου; Θα υποφέρεις! Και θα εκθέτεις συνεχώς τη ψυχή σου σαν έναν ψωριάρη που εκλιπαρεί να τον ελεήσουν. Αυτός είναι ο σημερινός “πολιτισμένος” άνθρωπος: ένα πρόβατο που ακολουθεί άλλα πρόβατα εντελώς άκριτα. Η αληθινή μόρφωση τούτα τα αγαθά προσφέρει: τη σιωπή, την ησυχία, τη ψυχραιμία, τη γαλήνη. Περιτριγυρισμένος κάθε στιγμή από φαύλους, χάνεις το Εγώ σου. Όπως λέει κι ο Ζαρατούστρα, το λιοντάρι είναι μοναχικό…

Στα διηγήματά του ο Απόστολος Μακρίδης πραγματεύεται τη “μοναξιά” ενός “χαμένου κορμιού” -αυτή την τόσο προσωπική και συνάμα καθολική- απομυθοποιώντας την ανθρώπινη υπόσταση και κατ’ επέκταση την ίδια τη ζωή.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στα βιβλιοπωλεία Γιαλούσα και Οίκος των Κυπριακών &

Κυπρολογικών Εκδόσεων ΜΑΜ για τη βοήθειά τους και κυρίως για την αφοσίωσή τους και

την αποκλειστική αγάπη τους στην κυπριακή λογοτεχνική παραγωγή.

Κλειώ / [email protected]

10

Βρίσκεται στη λίστα με τους 50 σημαντικότερους καλλιτέχνες στον κόσμο της τέχνης σύμφωνα με το περιοδικό ARTNews. Τα τεραστίων διαστάσεων πορτρέτα του τον έχουν καθιερώσει ως έναν από τους σπουδαιότερους προσωπογράφους της εποχής μας. Ο Chuck Close κατ΄ακρίβειαν είναι τόσο σπουδαίος που απέρριψε μια σημαντικότατη επίδειξη των έργων του στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, απλά και μόνο γιατί κάποιες υποσχέσεις δεν είχαν τηρηθεί. Τη στιγμή που κανείς άλλος καλλιτέχνης στα χρονικά δεν έχει απορρίψει το συγκεκριμένο Μουσείο.

Τα έργα του βρίσκονται σε κορυφαία μουσεία σύγχρονης τέχνης και πωλούνται για δεκάδες χιλιάδες δολάρια. Όμως παρ΄όλη την επαγγελματική του επιβράβευση, η ζωή δεν υπήρξε και τόσο γενναιόδωρη με τον Chuck Close.

Σύμφωνα με τη βιογραφία του Christopher Finch, ο Close μεγάλωσε με νευρομυϊκές διαταραχές που του προκάλεσαν αρκετές δυσκολίες στο να μπορεί να περπατήσει ίσια ή στο να σηκώσει ψηλά τα χέρια του, επίσης υπέφερε από σοβαρής μορφής αστιγματισμό, δυσλεξία αλλά και μαθησιακές δυσκολίες. Σαν παιδί εξαιτίας της δυσλεξίας του, όλοι τον θεωρούσαν χαζό και τεμπέλη.“Δεν ήμουν καθόλου αθλητικός τύπος, δεν μπορούσα να ρίξω καν μια μπάλα, αλλά ούτε και να την πιάσω, είχα όλα τα είδη σωματικών περιορισμών”.

Αλλά όλα αυτά δεν ήταν τα μόνα που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Chuck Close. Στην ηλικία των έντεκα χρόνων η ζωή του μετατρέπεται σε πραγματική κόλαση. Ο πατέρας του ο οποίος υπέφερε πάντοτε από προβλήματα υγείας πεθαίνει. Η μητέρα του μετά τον θάνατο

του πατέρα του θα προσβληθεί με καρκίνο του μαστού. Έπειτα θα χάσουν το σπίτι τους μη έχοντας λεφτά για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους. Η γιαγιά του θα διαγνωστεί με την ασθένεια Πάρκινσον, ταυτόχρονα ο Chuck Close περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στο κρεβάτι με νεφρίτιδα.

Ένα πράγμα τον βοήθησε να αντιμετωπίσει τη δυστυχία και τη θλίψη του και αυτό ήταν η τέχνη. Στην προσπάθειά του να κερδίσει φίλους αλλά και όπως είχε πει να φέρει τα άλλα παιδιά κοντά του, έκανε μαγικά και ετοίμαζε παραστάσεις με κουκλοθέατρο. Ζωγράφιζε και σχεδίαζε και ο κόσμος παρατηρούσε.. Παρ΄όλο που τότε κανείς δεν πίστευε ότι ο Chuck Close θα καταφέρει να πάει στο κολλέγιο, το 1962 θα αποφοιτήσει όχι μόνο από το Πανεπιστήμιο της Washington αλλά και από το Yale.

Όταν αποφοίτησε από το Yale άρχισε να σχεδιάζει φωτορεαλιστικά πορτρέτα προσδίδοντας ασύλληπτη προσοχή στη λεπτομέρεια που είναι σχεδόν αδύνατο να διακρίνει κανείς τον πίνακα από τη φωτογραφία. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι καμία από τις εικόνες του Chuck Close δεν έχει δημιουργηθεί με ψηφιακά μέσα, τα πορτρέτα του είναι όλα φτιαγμένα στο χέρι.

Το αρχικό του θέμα από τη δεκαετία του 60 υπήρξε αποκλειστικά το ανθρώπινο πρόσωπο, το οποίο πρώτα φωτογραφίζει και έπειτα μεταφέρει στον καμβά σε τεράστιες διαστάσεις. Τα έργα του απεικόνιζαν το δέρμα του προσώπου σε πρώτο πλάνο με απίστευτη λεπτομέρεια διαγράφοντας ακόμη και την τελευταία ατέλεια από το κάθε σημείο του δέρματος.

Η ειρωνεία είναι ότι ο Chuck Close αν και είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους προσωπογράφους της εποχής μας, υποφέρει από προσωποαγνωσία, δηλαδή την ανικανότητα να ξεχωρίζει πρόσωπα! Σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στον Jeffrey Brown είχε πει: “Αντιμετωπίζω μεγάλη δυσκολία στο να αναγνωρίσω πρόσωπα και είμαι σίγουρος ότι αυτό με οδήγησε στα πορτρέτα από την αρχή. Ειδικά αν έχω μόλις γνωρίσει κάποιον είναι απλά μάταιο, δεν πρόκειται να τον ξαναθυμηθώ ποτέ. Αυτό συμβαίνει ακόμα και με τα άτομα τα οποία γνωρίζω πολύ καλά, αν δεν τους δω για κάποιο διάστημα είναι σαν ένας κουβάς με τρύπα στο πάτο. Οι πληροφορίες μπαίνουν αλλά έπειτα θα χυθούν και θα χαθούν”.

Ο Chuck Close ζωγραφίζει τα πρόσωπά του από φωτογραφίες τις οποίες μοιράζει σε διάφορα τετράγωνα και έπειτα τα ζωγραφίζει στον καμβά λεπτομέρεια προς λεπτομέρεια. Με άλλα λόγια μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πρόσωπα. Κατ΄ακρίβειαν μπορούμε να υποθέσουμε ότι η προσωποαγνωσία του, του έχει δώσει την ικανότητα να εστιάζει ακόμα περισσότερο στην λεπτομέρεια.

«Ο ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΡΟΣΩΠΑ»

11

“’Έχω εικονική- φωτογραφική μνήμη για οτιδήποτε είναι επίπεδο και θέλω να δεσμεύσω τα πρόσωπα που είναι σημαντικά στη ζωή μου στη μνήμη μου. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχω αυτό είναι να τους κάνω επίπεδους αποτυπώνοντάς τους στον καμβά και έτσι εισέρχονται στη μνήμη μου πιο εύκολα με ένα διαφορετικό τρόπο.Γιατί στην πραγματική ζωή, αν κουνήσεις το κεφάλι σου μιάμιση ίντσα προς εμένα είναι σαν να εμφανίζεται ένα ολοκαίνουργιο πρόσωπο που δεν το έχω ξαναδεί”.

Τον Δεκέμβριο του 1988 στην ηλικία των 49 χρόνων και όταν ο Close βρισκόταν στην κορύφωση της καριέρας του, υπέστη ένα κτύπημα που τον άφησε τετραπληγικό. Πολλοί ήταν αυτοί που πίστεψαν ότι η καριέρα του είχε πλέον τελειώσει.

Καθηλωμένος πλέον σε αναπηρικό καροτσάκι ανήμπορος να κινηθεί από το λαιμό και κάτω, με ελάχιστη ελπίδα για βελτίωση, ο μεγαλύτερος του φόβος ήταν ότι δεν θα μπορέσει να ξανά ζωγραφίσει. “Έβλεπα τους μύες μου να παραλύουν, τα χέρια μου δεν λειτουργούσαν πλέον”.

Αλλά παρ΄όλες τις δυσκολίες της ζωής του, αυτό το γεγονός, πάλι δεν τον εμπόδισε στο να συνεχίσει να δημιουργεί. Παρά την αναπηρία του άρχισε να ζωγραφίζει ξανά μέσα σε οχτώ μήνες.Χρησιμοποιώντας το πινέλο σφιχτά ανάμεσα σταδόντια του, δημιουργούσε έργα που από μακριάέμοιαζαν με φωτογραφίες διαβατηρίων χαμηλήςανάλυσης, αλλά από κοντά έμοιαζαν σαν ένα μωσαϊκό από διαφορετικούς αφηρημένους πίνακες. Ο τρόπος που το έκανε αυτό να δουλεύει ήταν απλά μαγικός.

Ο Close συνεχώς καινοτομούσε δημιουργώντας εικόνες από τελείες, από δακτυλικά αποτυπώματα, από πολτοποιημένο χαρτί και με διάφορα άλλα μέσα.

Ήταν η αρχή ενός καινούργιου στυλ που έδωσε στο Close ακόμη μεγαλύτερη φήμη και αναγνώριση από αυτή που είχε πριν την τραγωδία του. Ο Close δεν επέστρεψε απλά πίσω στη ζωγραφική αλλά ανέπτυξε ένα δικό του στυλ το οποίο τον κατέστησε ως έναν από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς ζωγράφους όλων των εποχών.

“Οι καλύτερες ιδέες βγαίνουν μέσα από την ίδια τη διαδικασία δημιουργίας”, είχε πει. “Βγαίνουν μέσα από την ίδια τη δουλειά. Τα πράγματα απλά σου συμβαίνουν, αν κάθεσαι περιμένοντας να σου έρθει η τέλεια ιδέα, θα κάθεσαι εκεί για πολύ καιρό μέχρι να συμβεί κάτι. Αλλά αν απλά αρχίσεις να εργάζεσαι, τότε κάτι θα σου συμβεί και έπειτα κάτι άλλο θα προκύψει και κάτι άλλο το οποίο θα απορρίψεις, θα σε σπρώξει σε μια άλλη κατεύθυνση.Η συμβουλή που θέλω να δώσω στους νέους καλλιτέχνες ή και σε οποιονδήποτε με ακούει,είναι να μην περιμένετε απλά να σας έρθει η έμπνευση, η έμπνευση είναι για τους ερασιτέχνες. Οι υπόλοιποι από εμάς απλά εμφανίζονται και αρχίζουν δουλειά. Αν περιμένετε μέχρι τα σύννεφα να φύγουν και η αστραπή να σας κτυπήσει στον εγκέφαλο, τότε δεν πρόκειται να πετύχετε και πολλά πράγματα”.

Χριστίνα Χριστοφή / [email protected]

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

12

It’s too early to be wiseYou’re 24 you say,And you haven’t seen the day,When serenity awakes with you,When you don’t awe the minutes clicking by you.

Elderly tell you these are the best years,Parents tell you to live with no fears,Yet you’re three steps ahead, Not realizing these years will go ahead.

Light up my child,Let your hair loose and wild,One day you will realizeIt’s too early to be wise.

You say humanity has gone insane,You name the people to blame,Yet your own insanity,Seems nothing more than reality.

You seek for forgiveness,For things you can’t express,But you touch the other,With what others wouldn’t bother.

Light up my child,Let your hair loose and wild,One day you will realizeIt’s too early to be wise.

Melissa Hekkers

Λένε πως οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν πολλά, μπορούν να φτάσουν πιο εύκολα στην ευτυχία. Μια απόλυτη άποψη που με βρίσκει αντίθετη καθώς πιστεύω πως ο καθένας μας με βάση τις συνθήκες διαβίωσης και τα βιώματά του δημιουργεί το δικό του μέτρο σύγκρισης της ευτυχίας του. Άρα δεν έχει σημασία αν κάποιος γνωρίζει λίγα ή πολλά καθώς η ευτυχία είναι και στις δυο περιπτώσεις ουσιαστική. Σημασία έχει ο δρόμος (ταξίδι) προς την ευτυχία, ο οποίος μπορεί να γίνει εύκολος, δύσκολος ή ακόμα και «ευκολοδύσκολος» (σίγουρη η μήνυση από τον Mπαμπινιώτη!).

Ένας ανθρωπολόγος είπε πως η κοινωνία πλάθει και ευτυχία αλλά χρειάζονται τουλάχιστον δύο άνθρωποι για να μπορούν να φτιάξουν μία, ώστε να μοιράζονται πράγματα όπως το φαγητό, τις ιδέες και σκέψεις τους. Για να μην έχετε τη δυστυχία στο τσεπάκι σας λοιπόν, χρειάζεται να επικοινωνείτε. Όταν επικοινωνείς με άλλους, δεν κρατάς πράγματα μέσα σου και άρα δεν γίνεσαι μονόπλευρος. Όταν επικοινωνείς με άλλους, μαθαίνεις να μοιράζεσαι και αυτό σε βοηθά να κρατάς τις ισορροπίες στη ζωή σου.

Τώρα με τον καινούριο χρόνο, τολμήστε να βγείτε από το κουτί σας (σημείωση, το να κτίζεις κουτιά είναι σαν να κτίζεις τη μοναξιά σου) και βρείτε την ευτυχία σε απλά πράγματα και στιγμές. Και γιατί όχι, αγαπητοί μου αναγνώστες, διαβάστε και ένα παιδικό παραμύθι όπως το βιβλίο της Melissa Hekkers, «Κροκόδειλος». Καλή Χρονιά!

P.S. Το άρθρο γράφτηκε με βάση την συζήτηση/ συνέντευξη που είχα με την Melissa Hekkers. Σε ευχαριστώ Melissa!

Μαρίνα Κωστάνς ([email protected])

στο π

εριθ

ώρ

ιο

Βιβλία-σταθμοίΙανουάριος.Χμ.Χριστιανικά μιλώντας, ο Ιανουάριος είναι ο μήνας των γραμμάτων και της παιδείας. Ας μην το πάρουμε όμως χριστιανικά, γιατί δε θα μας βγει σε καλό (!). Ας το πάρουμε ειδωλολατρικά (;). Ο Ιανουάριος, ο πρώτος μήνας του ημερολογίου μας, πήρε το όνομά του από το ρωμαϊκό θεό Ιανό, του οποίου η λατρεία συνδεόταν με κάθε νέα αρχή, κάθε νέο ξεκίνημα, συνεκδοχικά, με τη μετάβαση από ένα στάδιο της ζωής σε άλλο. Νέος μήνας, νέος χρόνος, νέα αρχή λοιπόν! Τα “σύγχρονα” new year’s eve resolutions δεν είναι και τόσο σύγχρονα τελικά (άσχετο, αλλά δεν είναι μυστικιστικά διεγερτικό να συνειδητοποιείς ότι οι σύγχρονες συνήθειες, από τις πιο ευτελείς μέχρι και τις πιο ουσιαστικές, αποτελούν συνέχιση μιας παράδοσης χιλιάδων χρόνων;).Τώρα, πώς συνδέονται όλα αυτά με το θέμα του μήνα;Booklovers…Χμ…Λοιπόν, συνδέονται! (τι σου είναι οι συνειρμοί!)Ένα βιβλίο μπορεί να αποτελέσει αφορμή για μια νέα αρχή, ένα νέο ξεκίνημα! Ένα βιβλίο, σύμφωνα με την αμφιλεγόμενη αλλά αγαπημένη Σώτη Τριανταφύλλου, μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή.Βιβλία-σταθμοί λοιπόν.Πέντε προσωπικά βιβλία-σταθμοί.

• Το κυνήγι της χαμένης παρτιτούρας, Εύη ΚοντόραΒιβλίο-σταθμός σε ό,τι αφορά τη σχέση μου με τη λογοτεχνία. Το κυνήγι της χαμένης παρτιτούρας, ένα παιδικό βιβλίο-ύμνος στη φαντασία, απελευθερωμένο από κάθε στερεότυπο των παιδικών παραμυθιών της εποχής μου (Της εποχής μου; Άουτς, πόνεσε αυτό…) σε πολύ μικρή ηλικία -γύρω στα 12, αν θυμάμαι καλά- καθόρισε και τις μέχρι σήμερα λογοτεχνικές μου επιλογές, παραμερίζοντας όλα τα “κλασικά” στην άκρη.

• Επάγγελμα Πόρνη, Λιλή ΖωγράφουΒιβλίο-σταθμός στην ευαίσθητη ηλικία των 16. Η Λιλή Ζωγράφου, με την οξύτητα του λόγου της, την τόλμη της ν’ αντικρίσει τη στυγνή αλήθεια στα μάτια, την ευθύτητα και τη μεγαλοπρέπειά της, με ξύπνησε από το λήθαργο της φαντασίωσης του “πρίγκιπα καβαλάρη” κι αποτέλεσε την απαρχή μιας νέας προσωπικής διαμάχης -εσωτερικής κι εξωτερικής- κατά της πατριαρχίας και των συνεπακόλουθών της. Μετά το Επάγγελμα Πόρνη, οι έννοιες “ισότητα”, “χειραφέτηση” και “κακοποίηση” ανταποκρίνονταν σε μια εντελώς διαφορετική σημειολογία μέσα μου.

• Το άρωμα του ονείρου, Τομ Ρόμπινς Βιβλίο-σταθμός στην τρυφερή ηλικία των 22. Ευρηματικό, διαβολικό, “φαντασιόπληκτο” και απρόβλεπτα σουρεαλιστικό, σε μυεί στα μονοπάτια του εγκεφαλικού οργασμού. Μετά Το άρωμα του ονείρου αναθεώρησα τη σχέση μου με το θάνατο και συναφώς τη σχέση μου με την ίδια τη ζωή. Για τον Τομ Ρόμπινς η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σ’ αυτές τις δυο όχθες είναι πολύ λεπτή, έως… ανύπαρκτη.

• Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις, Λεό ΜπουσκάλιαΒιβλίο-“σταθμός;” στην ευαίσθητη μεν συνειδητοποιημένη δε ηλικία των 23. Βιβλίο-σταθμός σε ό,τι αφορά τη σχέση μου με την “αισιόδοξη πλευρά της ζωής”, τα λογοτεχνικά “μηνύματα ζωής” και άλλες παρα-φιλοσοφίες, που στερούνται υπόστασης, ρεαλισμού και πιθανοτήτων. Οι πρώτες 20 σελίδες του Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις (και οι μοναδικές που διάβασα) (σημείωση: σπάνια αφήνω στη μέση ένα βιβλίο!) μου έδωσαν το έναυσμα για μια νέα αρχή: κομμένα τα νταραβέρια με ανθρώπους -λογοτέχνες, γκόμενους, γνωστούς- που αναπτύσσουν “μανιφέστα” περί ζωής!

• Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας, Τσαρλς ΜπουκόφσκιΜετά την τραυματική εμπειρία με τον Μπουσκάλια, ήρθε ο Μπουκόφσκι λίγο μετά να μου αλλάξει κυριολεκτικά τα φώτα! Ξεπερνώντας κάθε ενοχή απέναντι στην παλιά αγαπημένη Λιλή Ζωγράφου, αφέθηκα στη, “φαλλοκρατική”, κυνική, άσωτη, αλκοολική, αντιποιητική πένα του ανθρώπου που με βοήθησε να αποδεχτώ κάθε περιθώριο προσωπικού “λάθους” και “αποτυχίας”, κάθε πτυχή του “κακού” μου εαυτού ως φυσικό επακόλουθο μιας ειλικρινούς ελευθερίας.

Ιανουάριος.Νέα αρχή λοιπόν.Και καλή μας “ανάγνωση”…

Κλειώ, η στήλη-στρια ([email protected])

Διανύουμε τη σεζόν που το facebook μου κλέβει τις καλύτερες ατάκες! Αλλά είμαι σίγουρη πως όλοι ακούμε συζητήσεις ή «ανακοινώσεις», που τις λέμε στους φίλους μας και “κλάνουμε” γέλιο! So my dear friends, ακολουθήστε με στα ζωντανά κουτσομπολιά των δρόμων!

☮ Η πουρού έπαιξε!(Κύριος αναλύει την οικονομική κατηφόρα της Κύπρου)

☮ -Ψάχνετε κάτι συγκεκριμένο; -Ψάχνω τη μάρκα BOUFKARI!!(Κιουρρρία ψάχνει τη μάρκα BULGARI)

☮ -Συγγνώμη εσύ εν ήσουν που πίσω μου; -Ναι, αλλά έβαλε με η φίλη μου!(μεσημέρι στην ουρά του Ζara)

☮ -Μανορεζίλισσαααα!!! -Καλά Χριστούγεννα!!!!!! (Η κοπέλα που την έβαλε η φίλη της, βρίζει την ανωτερότητα προσωποποιημένη, για τη σκηνή που ακολούθησε με τραγική συνέπεια το χάσιμο της θέσης στην ουρά)

☮ Ρά ευτυχώς που εν θα έρτει για να μπορούμε να τσιαρίζουμε τζε να σσισσινίζουμε!!(χαρούμενες κορούες σε τουαλέτες γνωστού club)

☮ Bάρτο Χάλουπα-Χάλουπα !...!(φιλενάδες λύνουν σταυρόλεξο σε γνωστό οπτικό οίκο. Τι είναι το χάλουπα-χάλουπα;;;;)

☮ -Μα γιατί έκοψες τα μαλλιά σου; -Εκολλούσαν κάτω που τη μασχάλη μου το καλοτζιαίρι!!!!!(Τα λόγια είναι περιττάααααα)

☮ -Ένα κάραμελ μακίτο! (Starbucks Λήδρας, μπαρίστας σε πελάτισσες)

☮ Θέλετε και springrolls;(O ίδιος μπαρίστας, ρωτά αν θέλουν sprinkles στον καφέ τους)

☮ Πάμε να πκιούμε ένα Μαλιμπουάνα;(Φίλες στα φανάρια θέλουν να πιούν ένα Μάλιμπου Ανανά)

☮ -ΑΑΑΑ παπά κοίτα! Τι ράτσα ένει; -ΔΑΛΜΑΤΙΑΝΟΣ!!!(Πατέρας παντογνώστης στo Flo.)

☮ -Κούκλα μου έμαθα ότι ασχολείσαι με το χορό; -ΝΑΙ! Κάμνω head-banging!Εν μένταλ thing!(Μητέρα εφήβου μιλάει με την φίλη του γιου της που θεωρεί το τίναγμα των μαλλιών είδος χορού)

☮ -Πού ένι τα Φουλί-Φουλί;(Απορημένες καταναλώτριες σε πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο ψάχνοντας τα Folie-Folie)

☮ -Ίντα μπου μου τη βάλλετε τη βελόνα κάθε φόρα τζιαι τρυπάτε με! Φέρτε μου ένα καλαμάκι να το ρουφήσω!(Ασθενής σε νοσοκόμα στο Μακάρειο, την ώρα της μετάγγισης!!!)

☮ -Τι χρώμα με θωρείς? -Dark Brown!(Nοσοκόμα προσπαθεί να πείσει τον ασθενή να βγάλει τα γυαλιά ηλίου μέσα στο νοσοκομείο!)

Αν θέλετε και εσείς να δείτε τα κουτσομπολιά σας δημοσιευμένα στείλτε μου στο [email protected]

Γράφει η Μαρία Αποστολίδου.

Street oices

14

προφανώς, πρασινίζω από μικρή

...τώρα μαθαίνωεμένα.

Κεφάλαιο: «Σπίτι»!

Με αφορμή το θέμα ενός έντυπου που έπεσε στα χέρια μου τις προάλλες, αποφάσισα να ανοίξω κι εγώ το κεφάλαιο «σπίτι». Πάντως με το που τελείωσα τις σπουδές μου και ήρθα στην Κύπρο να μείνω ΜΟΝΗ μου και ΧΩΡΙΣ συγκάτοικους, είπα σε κάποια φάση ότι πρέπει να γράψω ένα βιβλίο για τις τότε ιστορίες και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας που έζησα, σε σχέση με το θέμα «σπίτι». Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι το «σπίτι» δηλαδή για σένα; Στην αρχή, είναι το σπίτι της οικογένειάς σου. Είναι το υπνοδωμάτιο που μοιράζεσαι με τις δύο αδελφές σου, που μαλλιοτραβιέστε, που αγκαλιάζεστε, που κλαίτε, που τα ξαναβρίσκετε και μετά πάλι από την αρχή.

Μετά, είναι το σπίτι το φοιτητικό. Είναι το σπίτι που βρήκες μετά από τρεις ολόκληρους μήνες που σε φιλοξενούσε μια πολύ καλή φίλη και ήσουνα με μια βαλίτσα στο χέρι, έτοιμη να τα παρατήσεις. Εκείνο το καινούριο σπίτι όμως που τελικά βρήκες, σε έκανε να αλλάξεις γνώμη και ήτανδικό σου. Ήταν το σπίτι που συγκατοίκησες με δύο γνωστές και στη συνέχεια η μία έγινε σαν η μεγαλύτερη σου αδελφή και όταν έφυγε αυτή και η άλλη αποφάσισε να συγκατοικήσει με τον γκόμενο, έμεινες μόνη με ένα νοίκι που δεν το σήκωνε ο μισθός της σερβιτόρας που τότε ήσουν.

Και ύστερα ήρθαν τα αγόρια (και όχι οι μέλισσες)! Η ανάγκη βλέπεις να καλύψεις τα έξοδα, κάποτε σε κάνει πολύ συμβιβαστική. Πολύ όμως! Γιατί η μόνη επαφή που είχες σε σχέση με τη συγκατοίκηση με το αντίθετο φύλο, ήταν αυτή με τον boyfriend σε κάτι ανέμελες διακοπές που όλα ήταν μέλι, ζάχαρη, ζωή και κότα και γλυκό του κουταλιού. Άρα, όταν ήρθαν τα αγόρια στο σπίτι, εσύ νόμιζες ότι η τάξη και η καθαριότητα εννοούνται. Ότι για παράδειγμα αν ο ένας από τους δύο ήθελε να κοιμηθεί ημίγυμνος, θα το έκανε με την πόρτα του υπνοδωματίου του κλειστή! Και ότι αν ο άλλος γυρνούσε από το ξενύχτι «πάνω στα ποτά του», δεν θα θέλει να σε ξυπνήσει για να συνεχίσετε να πίνετε μαζί και να μετατρέψετε το διαμέρισμα σε Studio 54!

Και μετά αφού τελείωσαν τα γλέντια και έφυγαν οι προαναφερόμενοι (ευτυχώς, Θεέ μου) και βρήκες αυτή την πολύ ήσυχη, συγυρισμένη και συνεσταλμένη κοπελίτσα, πίστευες ότι όλα θα ερχόντουσαν σε νορμάλ επίπεδα. Ότι για παράδειγμα δεν θα ξυπνούσε μια μέρα και θα διαμαρτυρόταν επίμονα να μην πληρώσει τους κοινούς λογαριασμούς του σπιτιού (βλ. ρεύμα και τηλέφωνο), γιατί πολύ απλά δεν συμφωνούσε με αυτό το σκεπτικό. Ναι μεν τα χρησιμοποιούσε, αλλά γιατί να τα πληρώνει;;; Άραγε, γιατί;!!!

Μάλιστα κύριε! Υπάρχουν και αυτά. Και άλλα πολλά δηλαδή που αν δεν έφευγα από το σπίτι το οικογενειακό και δεν μετακόμιζα χιλιάδες μίλια μακριά στο σπίτι το φοιτητικό, δεν θα τα βίωνα. Γιατί αυτό το σπίτι με «μεγάλωσε». Το «οικογενειακό» μου έδωσε τις βάσεις και στο «φοιτητικό» τις εφάρμοσα.

Και μετά ήρθα στο σπίτι το δικό μου, όπου συνεχίζω να «μεγαλώνω» μόνη μου. Εννοώ χωρίς συγκάτοικους. Μην με παρεξηγείτε. Δεν αποκλείστηκα από τα εγκόσμια. Απλά βλέπω τη συγκατοίκηση με φίλους και γνωστούς από μακριά και της χαμογελώ. Γιατί τώρα μαθαίνω εμένα. Σε αυτό το σπίτι μαθαίνω εμένα, τους φίλους μου, την οικογένειά μου, τα συγυρισμένα μου, τα ασιδέρωτά μου και τα όριά μου. Αυτά που βάζω εγώ! Όχι, δεν είναι εγωιστικό. Καμιά φορά χρειάζεται να δούμε και εμάς. Τον εαυτούλη μας. Και σε αυτό το «σπίτι» αυτό κάνω. Κλείνω την πόρτα και βλέπω εμένα μέσα από τους αγαπημένους μου και ηρεμώ. Ηρεμώ και παίρνω δύναμη για ακόμη πιο πολλά!

Annak ([email protected])

Μεγάλωσα σε πολυκατοικία (πρώτο απωθημένο) που δεν είχε ούτε καν μεγάλη βεράντα (δεύτερο απωθημένο), χτισμένη σε κεντρικό δρόμο με ένα πλατύ πεζοδρόμιο, που δεν άφηνε ούτε και το παραμικρό αγριόχορτο να φυτρώσει (τρίτο απωθημένο). Το δημοτικό σχολείο που πήγαινα ήταν σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι μου, που σε συνδυασμό με τον κεντρικό δρόμο (που ήταν και πολύ επικίνδυνος), είχαν ως αποτέλεσμα να μην μάθω ποτέ ποδήλατο (τέταρτο και πολύ μεγάλο απωθημένο)! Βέβαια για πράσινο, είχαμε την κληματαριά που κάλυπτε όλο το γκαράζ των αυτοκινήτων (δηλαδή αν και υπήρχε ένα «touch of» πράσινο, δεν μπορούσαμε να παίξουμε εκεί). Τουλάχιστον τρώγαμε σταφύλι «very good», βέρικο!

Πολλά τα απωθημένα και μαζί με όλα αυτά, στη βιβλιοθήκη στο σαλόνι, δίπλα από τον τσελεμεντέ, υπήρχε και το βιβλίο «Διακοσμητικά Φυτά για το Σπίτι και το Γραφείο», της Σύνθια Γουίτμαν, γραμμένο το 1979 (χρονολογία της γέννησής μου. Τυχαίο; Δεν νομίζω). Πρόσφατα το πήρε το μάτι μου στην ίδια θέση, πλέον να μοιράζεται το ράφι με τη Σάντρη Λυσάντρου, τον Μαμαλάκη και την κυρία Βέφα. Μετροφυλλώντας το, με έβαλε σε σκέψεις. Τελικά όλα αυτά που ονειρεύομαι για κήπους και πράσινα μπαλκόνια με αναρριχητικά φυτά και τζαμαρίες με ντοματιές, από αυτό το βιβλίο τα θυμάμαι.

Τέλειες φωτογραφίες με 70’s και 80’s χαρακτήρα και απίθανα σπίτια με τεράστιους φωταγωγούς γεμάτα (αλλά κυριολεκτικά γεμάτα) με πράσινο. Να ‘το, να ‘το από πού πηγάζει η πράσινη μου φλέβα. «Ψαρεύοντας» τη μητέρα μου (μπας και μου το χαρίσει το βιβλίο, που τελικά το έκανε), ανακάλυψα και την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτό. Προφανώς μια κολλητή φίλη της μαμάς μου, το έφερε δώρο στον γάμο τους! Καιροί δύσκολοι μετά τον πόλεμο κ.λπ. Και εγώ ερωτώ: «Πού πάεις αγάπη μου με το βιβλίο της κηπουρικής στο γάμο;» Προφανώς, η «κολλητή» δεν είχε ούτε εκείνη κήπο, έμενε σε πολυκατοικία και ο σύζυγός της, την άφησε για μια κηπουρίνα, (Απωθημένο; Ναι, νομίζω)! Να μην σας τα πολυλογώ, αυτός πήγε με την κηπουρίνα και ζήσανε σε ένα αγρόκτημα, ενώ η «κολλητή» ξαναπαντρεύτηκε με ένα γεωπόνο. Όπως και να ‘χει το πράμα, το φανταστικό αυτό βιβλίο κατέληξε σε μένα!

Και εγώ με τη σειρά μου θέλω να μοιραστώ μαζί σας το παρακάτω υπέροχο απόσπασμα από αυτό:«Φυτά σαν έργα γλυπτικής. Ζώντας μαζί με τα φυτά, αρχίζετε να τα βλέπετε σαν πραγματικά έργα τέχνης. Μοιάζουν με κινούμενα γλυπτά που αδιάκοπα αλλάζουν μορφή καθώς ξεδιπλώνεται ένα καινούριο φύλλο ή ανοίγει ένα λουλούδι. Όπως ένας πίνακας ή ένα μπρούτζινο αγαλματάκι, ένα φυτό μπορεί να γίνει το επίκεντρο της προσοχής σας, στο κέντρο ενός δωματίου, αν του δοθεί η ευκαιρία να επιδείξει το ξεχωριστό του σχήμα, τη μορφή και το χρώμα, με μια λέξη την «προσωπικότητά» του».

Με αυτό τον σουρεαλιστικό τρόπο, η Σύνθια περιγράφει τα φυτά στο μπάνιο, στην κουζίνα, στο υπνοδωμάτιο ή ακόμη ποιες είναι οι κατάλληλες θέσεις για φυτά, γλάστρες κ.λπ. Ακόμη και όταν μιλά για αρρώστιες και εχθρούς, δηλαδή τα ζιζάνια των φυτών, τα λέει με ποιητικό τρόπο.

Και πριν ολοκληρώσω και αυτό το άρθρο, ένα τελευταίο tip που πήρα από τη Σύνθια που μας λέει: «Φτιάξτε μια δική σας έρημο με μικρούς κάκτους και μοσχεύματα που τα τακτοποιείτε ανάλογα με τη φαντασία σας μέσα σε ένα ρηχό δίσκο με αμμώδες χώμα. Μικροί καουμπόηδες και Ινδιάνοι εν δράσει, δημιουργούν ένα πειστικό σκηνικό ουέστερν»!

Κάντε και εσείς ένα πειστικό σκηνικό «ουέστερν»! Θα περάσει απαρατήρητο; Δεν νομίζω!

Μύρια([email protected])

η μικρή αννούλακάθεται και γράφει!

15

7. Να είσαι σπάταλος/η. Τη λέξη αποταμίευση την έχεις ακουστά. Σωστά; Ε, ώρα να την κάνεις πράξη, όχι γιατί θα έρθουν δύσκολοι καιροί. Μακριά από μας. Αλλά γιατί ο υπερκαταναλωτισμός, δεν κάνει καλό στο πορτοφόλι μας. Και άλλωστε, τι θα τα κάνεις τόσα ρούχα πια;

8. Να συνεχίσεις να παρακολουθείς «Πανσέληνο». Όχι δεν έχω τίποτα με το συγκεκριμένο σήριαλ, απλά άμα το παρακολουθείς πολύ, σεληνιάζεσαι κομματάκι! Αντί να βλέπεις λοιπόν τηλε-σκουπίδια, δεν ανοίγουμε κανένα βιβλίο και εσύ και εγώ να ξεστραβωθούμε; Άντε να μας δω…

9. Να μείνεις ακόμα ένα καλοκαίρι στην Κύπρο. Εντάξει ρε φίλε, θα μου πεις «σαν την Κύπρο δεν έχει». Οκ, και εγώ μαζί σου. Όμως, καλό είναι πού και πού και κανένα ταξιδάκι στο εξωτερικό να ανοίξει το “μάτι”. Και αν δεν το έχεις κάνει μέχρι τώρα, βάλε το σκοπό τη νέα χρονιά να ταξιδέψεις όσο πιο πολύ μπορείς, γιατί μόνο έτσι θα καταλάβεις ότι η ζωή είναι από μόνη της ένα μεγάλο ταξίδι.

πράγματα που ΔΕΝ πρέπει να κάνεις το 2011!10

10. Να μαλώνεις με τους γείτονες σου. Κοίτα τώρα, εδώ υπάρχει ένα θεματάκι. Γιατί, αν έχεις για γειτόνισσες την Πέπα και τη Γιαννούλα, λυπάμαι, αλλά τα μαλλιοτραβήγματα, δεν θα μπορέσεις δυστυχώς να τα σταματήσεις, ό,τι και να κάνεις. Για όλους τους υπόλοιπους, ειρήνη ημίν παιδιά!

Η νέα χρονιά είναι εδώ, έτοιμη να μας προσφέρει τις καλύτερες στιγμές της ζωής μας! Για οτιδήποτε θέλετε να συζητήσουμε, το κόλπο το ξέρετε: [email protected]. Καλή χρονιά να έχουμε!

Η Σούζη Τσούζη κάνει ζάπινγκ, αλλάζει συχνότητα, κυκλοφορεί και σχολιάζει χωρίς φόβο, αλλά με πάθος ό,τι της κάνει κλικ, ό,τι βγάζει μάτι, ό,τι τη βγάζει έξω από τα ‘ρούχα’ της βρε αδερφέ!

1. Να παίρνεις το αυτοκίνητο. Δηλαδή για να πας μέχρι το περίπτερο, πρέπει να πάρεις την κούρσα ντε και καλά; Άστο το καημένο το αυτοκινητάκι σου και καμιά μέρα σπίτι να ξεκουραστεί κι αυτό, πέρα - δώθε όλη την ημέρα. Μπαααα! Πάρε και κανένα λεωφορείο πού και πού. Άμα θες, πήγαινε και με τα πόδια, μπας και πέσουν και τα πατσοκιλάκια των γιορτών. Λοιπόν, δεν ακούω τίποτα… Εμπρός, μαρς!

2. Να μιζεριάζεις. Εντάξει το ξέρουμε ότι έχει κρίση, ότι δεν έχεις γκόμενο/α, δεν έχεις λεφτά, δεν έχεις Ferrari, ότι δεν συμβαίνει τίποτα συνταρακτικό στη ζωή σου. Και τι θα κάνεις γι’ αυτό; Θα τριγυρνάς με τις πυτζάμες από καναπέ σε καναπέ για να ξορκίσεις το κακό ή θα δεις τη ζωή με θετική ματιά και θα βγεις έξω να τη διεκδικήσεις; Η επιλογή είναι δική σου!

3. Να μείνεις μόνος/ μόνη. Οκ, όπως λέει και ο Πάριος «πιο καλή η μοναξιάααα»… Αλλά δεν είναι πιο ωραία να βρεις ένα ταίρι να σε ζεσταίνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα, να του κάνεις τα νεύρα κρόσσια και να αναλύεις μαζί του το Grey’s Anatomy; Δες το σαν χόμπι βρε αδερφέ και έλα να βάλουμε τέρμα στη μοναξιά. Ζήτω ο έρωτας!

4. Να συνεχίσεις να τρως fast food. Τι θα μου πεις, ότι δεν ξέρεις να μαγειρεύεις ή ότι δεν έχεις χρόνο; Αλλά προτιμάς να τρέφεσαι με σκουπίδια, να βάζεις κιλά και να δίνεις τα λεφτά σου σε άνοστο, άγευστο, πλαστικό φαγητό. Δες την αλλιώς και ζήτα από τη μάνα σου να σου κάνει δώρο τον πρώτο τόμο της Σάνδρη Λυσάνδρου με τα βασικά: πώς να κάνεις το αυγό μελάτο. Γιατί; Το παν είναι να ξεκινήσεις και ύστερα μπορεί να σε δούμε και σε κανένα Master Chef. Πού ξέρεις δηλαδή;

5. Να παραμείνεις σε μια δουλειά που δεν σε ευχαριστεί. Εντάξει, το ξέρω δεν είναι εύκολο να παρατήσεις τη δουλειά σου έτσι απλά. Τα άτιμα τα ευρώ είναι αναγκαία για τον οργανισμό μας πρωί – μεσημέρι - βράδυ. Όμως, το πιο σημαντικό, είναι η δουλειά που κάνεις πάνω απ’ όλα να σε ευχαριστεί και να σε γεμίζει. Γιατί διαφορετικά, κάθε πρωί που χτυπάει το ξυπνητήρι, θα θέλεις γερανό για να σε σηκώσει από το κρεβάτι. Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, μην αφήνεις τα πράγματα στην τύχη. Ξεκίνα να “ψάχνεσαι” τώρα!

6. Να καταστρέφεις το περιβάλλον. Ξεκίνα με τα απλά. Ανακύκλωσε. Μην πετάς σκουπίδια στους δρόμους. Περιόρισε τη χρήση του αυτοκινήτου. Σβήνε τα φώτα που δεν χρειάζεσαι. Άλλαξε τις λάμπες σου με λάμπες φιλικές προς το περιβάλλον. Ανακύκλωσε τις μπαταρίες σου. Ε καλά, όλα εγώ θα στα πω; Τι είσαι, μικρό παιδάκι; Για να σε δω να αλλάζεις τις συνήθειές σου με τη νέα χρονιά (αν βέβαια δεν το έχεις κάνει ήδη).

Τζου ([email protected])

16

αλλάξω,ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΑ!

θα κάνω, θα ράνω,Νέος χρόνος μπαίνει και είθισται να παίρνουμε δραματικές αποφάσεις αλλαγής (resolutions). Με το νέο χρόνο θα κόψω το κάπνισμα, θα ελαττώσω το ποτό, θα κάνω δίαιτα, θα αθλούμαι, θα χωρίσω αυτόν τον άχρηστο γκόμενο, θα αρχίσω το τένις κτλ.Πόσοι όμως από μας καταφέρνουμε να τηρήσουμε αυτές τις ριζικές αποφάσεις; Οι περισσότεροι προσπαθούμε για λίγο και μετά τα παρατάμε…

Γραφόμαστε στο γυμναστήριο, παίρνουμε και το χρονιαίο πακέτο, τρομάρα μας, πάμε μια φορά, δύο, πιανόμαστε, κουραζόμαστε και κρεμάμε την αθλητική τσάντα πάνω στον διάδρομο που έχουμε στο σπίτι. Εκεί όπου κρεμάμε και τα ρούχα μας…Αρχίζουμε τη δίαιτα, συνήθως μια που μας έδωσε η ξαδέλφη μας, ή αυτήν που μας είχε δώσει η διαιτολόγος πρόπερσι. Ξεκινούμε σταθερά, πάμε μια-δυο μέρες, άντε και μια βδομάδα το πολύ και μετά, αν φάω αυτή την σοκολάτα δεν πειράζει, ξέμεινα στον δρόμο και δεν έχω φαγητό μαζί μου ας φάω κανένα κουτάκι πατατάκια και δώσ΄του ο κατήφορος … Ώσπου φτάνουμε στο σημείο να πούμε αφού τη χάλασα που τη χάλασα τη δίαιτα, ας τρώω ό,τι θέλω. Και βάζουμε και δυο – τρία κιλά από αυτή την ιστορία.

θα κόψουμε το κάπνισμα από την πρώτη του χρόνου. Ως την τελευταία μέρα, ακόμη και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς καπνίζουμε αβέρτα κουβέρτα, αφού θα το κόψουμε που θα το κόψουμε, έρχεται η Πρωτοχρονιά, πετούμε επιδεικτικά στον κάλαθο το τελευταίο μισοκαπνισμένο πακέτο και το κόψαμε! Ως την επόμενη φορά που θα μας πιάσουν τα νεύρα για κάτι που έγινε στο σπίτι, ή θα μας την σπάσουν τα παιδιά ή οι γονείς μας, ή θα έχουμε ένα καβγαδάκι με τον σύντροφό μας και πεταγόμαστε ως τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ προς το πλησιέστερο περίπτερο να εφοδιαστούμε με το ναρκωτικό μας….Και με το ποτό το ίδιο. Δεν θα ξαναπιώ, σταγόνα δεν θα βάλω στο στόμα μου. Το κόβω από την Πρωτοχρονιά. Εννοείται, πως την Παραμονή γινόμαστε στουπί, αφού με την πρώτη του χρόνου δεν θα ξαναπιούμε σταγόνα. Και κοιμόμαστε ήσυχοι μέχρι το επόμενο πάρτι που θα μας ρωτήσουν τι θα πιείτε; Και καλά τι θα πάθω με ένα ποτηράκι κρασί, τι θα γίνει αν πιω λίγη σαμπάνια, λίγο ουίσκι με πάγο; Και το λίγο γίνεται πολύ, κι αφού ήπια απόψε γιατί να μην πιω και αύριο βράδυ που γιορτάζει και ο τάδε και φτου κι απ’ την αρχή…

Όσο για το θα χωρίσω από μια προβληματική σχέση, αυτό κι αν είναι δύσκολο να το πετύχουμε, όσο κι αν το αποφασίσουμε… Κατ’ ακρίβεια, αφορμή για να γράψω γι’ αυτό το θέμα είναι η τεράστια δυσκολία που συναντώ συχνά σε ανθρώπους που έρχονται να πάρουν επαγγελματική βοήθεια από μένα για να πετύχουν μια τέτοια απόφαση. Κόλλημα βρε παιδί μου, κόλλημα. Να το βλέπουν από μόνοι τους πως το άτομο δεν αξίζει, πως τους έχει κάνει τα κέρατα τους να πιάνουν Κάιρο, πως τους κακομεταχειρίζεται, πως τους βλάπτει ψυχικά ίσως και σωματικά κάποιες φορές, πως κινδυνεύουν τα παιδιά τους από αυτόν τον σύντροφο, πως τους τρώει τα χρήματα τους και καθαρά είναι μια βδέλλα κολλημένη στην πλάτη τους και τους ρουφάει το αίμα. Και παρ΄όλα αυτά να μην ξεκολλούν. Να το παίρνουν απόφαση, να το ξαναπαίρνουν και πάλι να μωρέ τον/την λυπάμαι, μα έχω αισθήματα, μα δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα και ούτω καθεξής… Και το πιο θεϊκό απ’ όλα! “Μου υποσχέθηκε πως θ’ αλλάξει! Και τον/την πιστεύω και γιατί εσύ δεν πείθεσαι;”

ψ υ χ ο λ ο γ ί α κ ι ν ή τ ρ ω ν

17Δεν πείθομαι γιατί τα έχω δει εκατοντάδες φορές αυτά τα πράγματα. Όταν κάνουμε πράγματα για τους άλλους, όταν υποσχόμαστε πως θα αλλάξουμε για να ευχαριστήσουμε κάποιον άλλο και όχι τον εαυτό μας, όταν το κίνητρο μας για αλλαγή είναι να μην χάσουμε τη βολή μας, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε! Κι ερχόμαστε στο ζουμί. Οι αποφάσεις μας για αλλαγή δεν πετυχαίνουν όταν τα κίνητρα μας δεν είναι βοηθητικά προς αυτόν τον σκοπό. Μπορεί να το λέμε και να το εννοούμε. Και σίγουρα δεν γουστάρουμε να περιπαίζουμε τον εαυτό μας πρώτα για το ότι θα πετύχουμε κάτι, αλλά αν από μέσα μας, υποσυνείδητα δεν είμαστε σίγουροι για αυτό ή έχουμε αμφιβολίες και διάφορα άλλα «αντικίνητρα», τότε η προσπάθειά μας είναι καταδικασμένη για αποτυχία…

Και εδώ θα με ρωτήσετε, και πότε βρε Θέκλα, είναι τα κίνητρα μας βοηθητικά; Πότε δεν σαμποτάρουμε υποσυνείδητα οι ίδιοι τις αποφάσεις μας; Όταν αυτές τις παίρνουμε για εμάς και καθαρά για εμάς και όλο μας το “είναι” συνηγορεί πως κάτι τέτοιο είναι για το καλό μας. Για παράδειγμα αν θέλω να κόψω το κάπνισμα επειδή εγώ νιώθω πως μου κάνει κακό στην υγεία ή στην τσέπη μου, ή επειδή εγώ δεν γουστάρω πλέον την μυρωδιά του καπνού στο χώρο μου, στα ρούχα μου και στα μαλλιά μου, τότε θα το πετύχω.

Αν το κάνω όμως επειδή απαιτεί κάτι τέτοιο ο σύντροφός μου ή οι γονείς μου, και νιώθω καταπίεση γι’ αυτό, το πιο πιθανό είναι να ξαναρχίζω το κάπνισμα έχοντας το υποσυνείδητο αντικίνητρο να “πικάρω” τον άλλο που με καταπιέζει έτσι. Ή αν ξεκινούμε τη δίαιτα επειδή εμείς νιώθουμε πως χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο, επειδή μπουχτίσαμε το ακατάσχετο φαγητό, επειδή δεν μας χωράν τα ρούχα που μας αρέσουν και θέλουμε εμείς να νιώθουμε πιο κομψοί και αδύνατοι, τότε έχουμε πολλές πιθανότητες να το καταφέρουμε. Και είναι και πιο πιθανό να αναζητήσουμε και να λάβουμε τη βοήθεια ενός ειδικού για αυτό το θέμα όπως είναι ο διατροφολόγος ή ο διαιτολόγος. Και θα πηγαίνουμε στα ραντεβού μας και θα συνεργαζόμαστε με χαρά με τον ειδικό, επειδή θα είναι κάτι που θέλουμε εμείς για τον εαυτό μας. Η πιο συνηθισμένη περίπτωση αντικινήτρου για το αδυνάτισμα, είναι όταν ένα άτομο μπορεί μεν να λέει και να πιστεύει πως θέλει να αδυνατίσει, ενώ υποσυνείδητα να επιθυμεί να παραμείνει παχουλό ώστε να είναι λιγότερο ελκυστικό και να μην εκτίθεται σε πειρασμούς και κινδύνους, όπως για παράδειγμα να απατήσει τον σύντροφό του αν είναι δεσμευμένο ή να μπει σε μια ερωτική σχέση αν είναι ελεύθερο και να κινδυνεύει να πληγωθεί.

Άρα λοιπόν, τα resolutions μας έχουν πιθανότητες να επιτευχθούν όταν τα κίνητρα μας αφορούν τον εαυτό μας και όταν το κάνουμε καθαρά για εμάς και όχι για κανέναν άλλο. Επειδή όταν κάνουμε πράγματα για τους άλλους, θα έρθει μια στιγμή που θα θυμώσουμε μαζί τους για κάτι, ή που θα διαταραχθεί η σχέση μας με οποιονδήποτε τρόπο και τότε το πιο πιθανόν είναι να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων την όποια απόφαση πήραμε και να νιώθουμε και άσχημα για τον εαυτό μας από πάνω…

Καλή Χρονιά, φίλοι μου, σας εύχομαι! Ό,τι επιθυμείτε εσείς για εσάς, για το δικό σας καλό εύχομαι να το πετύχετε! Κι η ευχή μου δεν είναι και τόσο απαραίτητη, γιατί είπαμε, ό,τι κάνουμε για εμάς και μόνον, αυτό γίνεται εύκολα και σίγουρα…

Θέκλα ΠετρίδουΨυχολόγος

E-mail: [email protected]

Δεν είναι ανισόρροπη, το καράβι κουνάει. Σε μια εποχή που ο δενξερωτιθελωτισμός κάνει θραύση, ψάχνει να βρει αυτό που θέλει-αν βρίσκεται στον πλανήτη Γη- στο χάος της Αθήνας.

Soundtrack// Portishead - Roads

Ξέχασα να στο πω τις προάλλες. Είμαι πριγκήπισσα. Μη γελάς, αλήθεια σου λέω.Κι επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, βαρέθηκα να παίζω τον ρόλο της μη πριγκήπισσας.Γιατί εγώ, είμαι πριγκήπισσα.Άκουσες εσύ ποτέ πριγκήπισσα να κρέμεται από τις λέξεις ενός μη πρίγκιπα; Aκριβώς, ούτε κι εγώ. Γι'αυτό αφού έφαγα τα 2,3,17 “χαστουκάκια” μου ξανασηκώνομαι, φτιάχνω το πανέμορφο φουστάνι μου, ισιώνω την τιάρα μου και φεύγω.Με φίλησες ξανά και ξανά αλλά δεν ξύπνησα, το δηλητήριο δεν έφυγε ποτέ.

Τα βιβλία κάνουν κακό.Μαθαίνουμε να διαβάζουμε περίπου στα 6 μας και όσοι γινόμαστε εραστές του σπορ ελπίζουμε πάντα ότι το επόμενο καρέ της ζωής μας θα είναι βγαλμένο από κάποιο αριστούργημα που έτυχε να πέσει στα χέρια μας. Κι αν δεν είναι, απογοητευόμαστε. Γιατί έτσι μάθαμε ότι πρέπει να είναι η ζωή. Γεμάτη εικόνες που σε ανατριχιάζουν, γεμάτη ιστορίες που αξίζει να γραφτούν σε όλες τις γλώσσες, να τις μάθει και ο τελευταίος ανθρωπάκος στην άκρη του κόσμου. Αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Όσο κι αν επιζητούμε το δράμα για να γράψουμε την καλύτερη ιστορία.

Σε είδα που έκρυψες το “επανιδείν” μας στη βαλίτσα μου. Το πέταξα σε μια λεκάνη στο αεροδρόμιο, τράβηξα το καζανάκι κι αυτό έμεινε να επιπλέει λες και ήθελε κάτι να μου πει.Και έγινε το κλίκ;Δεν ξέρω, πάντως έζησες εσύ καλά κι εγώ καλύτερα.

“η αλήθεια είναι ότι η πληρότητα της ψυχής μπορεί μερικές φορές να υπερχειλίσει σε μια απόλυτη κενότητα της γλώσσας,γιατί κανένας μας δεν μπορεί ποτέ να εκφράσει ακριβώς το μέτρο των αναγκών ή των σκέψεων ή των θλίψεών του. Κι η ανθρώπινη ομιλία είναι σαν στραβωμένος τέντζερης, που πάνω του χτυπάμε πρωτόγονους ρυθμούς κατάλληλους μόνο για να χορεύουν αρκούδες, ενώ λαχταράμε να παίξουμε μια μουσική που να λιώσει τ'αστέρια.”Μαντάμ Μποβαρύ, Φλωμπέρ ikastik*[email protected]

Urban stories

Πάνω στο τραπέζι υπάρχει ακουμπισμένο ένα βιβλίο. Δεν έχει καμιά απολύτως αξία έστω κι αν πρόκειται για ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας. Είναι ακόμη ένα αντικείμενο ανάμεσα σε άλλα. Είμαστε ελεύθεροι να το αγνοήσουμε. Άπαξ, όμως, και το ανοίξουμε, αναλαμβάνουμε μια τρομερή ευθύνη. Να συμπληρώσουμε το ανεκπλήρωτο. Να αποκαταστήσουμε τη σχέση ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη. Μέσα σε κάθε βιβλίο, όπως μέσα σε κάθε έργο τέχνης, υπάρχει μια έκκληση, ένα κάλεσμα. Σε αυτό το κάλεσμα έγκειται η αξία του.

Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει για την επίδραση και την γοητεία που ασκεί πάνω μας η ανάγνωση ενός βιβλίου. Η Ιστορία μας παρέδωσε παραδείγματα βιβλίων που οι διαφορετικές ερμηνείες τους στάθηκαν αφορμή να ξεσπάσουν πόλεμοι, πατρίδες να διαχωριστούν, εκκλησίες να διαιρεθούν, ακόμη και άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Το βιβλίο δεν φιλοδόξησε ποτέ τέτοιο ρόλο. Γιατί απλούστατα, το βιβλίο δεν είναι ούτε αφέντης για να τον υπηρετούμε, ούτε σκλάβος για να τον διαφεντεύουμε. Πόσες φορές άραγε, όλοι μας, καταγοητευμένοι από την ανάγνωση ενός βιβλίου, θελήσαμε να οικειοποιηθούμε το περιεχόμενό του, να το χωρέσουμε στα μέτρα της καθημερινότητάς μας, να το πραγματώσουμε μέσα στις ζωές μας, για να διαπιστώσουμε στο τέλος απογοητευμένοι, πως άλλο είναι το δέντρο της γνώσης και άλλο της ζωής. Ένα βιβλίο δεν έχει σκοπό, είναι το ίδιο σκοπός.

Ενίοτε επιστρέφουμε ξανά στα ίδια βιβλία, για να ανακαλύψουμε έκπληκτοι κάτι καινούριο, μια σκέψη που μας γλίστρησε από την προηγούμενη φορά, μια παλιά περιγραφή που έρχεται τώρα να ταιριάξει με μια δικιά μας φρέσκια εμπειρία. Επιστρέφουμε όχι γιατί αλλάζει το περιεχόμενο του βιβλίου –που παρατήσαμε σκονισμένο σε μια γωνιά της βιβλιοθήκης- αλλά γιατί αλλάζουμε εμείς. Είναι όπως εκείνη τη στιγμή, που ένα χειμωνιάτικο βράδυ κερδισμένο από χρόνο, μπροστά στη βιβλιοθήκη, αναζητείς χωρίς να αναγνωρίζεις το γιατί, τα παιδικά σου αναγνώσματα. Τον Ιούλιο Βερν σου. Γιατί, μεγάλος πια, πρόλαβες να κάνεις πολλά ταξίδια, εκείνα όμως τα παιδικά τα πρώτα, τα φυλάς για πάντα.

Ένα βιβλίο δεν είναι μόνο λέξεις. Αποτελείται από αυτές αλλά δεν είναι μόνο αυτές. Θα μπορούσαμε να διαβάσουμε μία προς μία τις χιλιάδες λέξεις ενός βιβλίου χωρίς να καταλάβουμε απολύτως τίποτα. Γιατί η σημασία δεν κρύβεται στις λέξεις αλλά στη δική μας ικανότητα να διαβάσουμε πέρα από αυτές. Να διαβάσουμε τις σιωπές, τις παύσεις, να ανακαλύψουμε μέσα στην απουσία του συγγραφέα τη δική μας παρουσία.

Είναι μια άλλη μοναδική στιγμή, εκείνη που ο συγγραφέας πεθαμένος πια, αφήνει τη πένα του –συμβολική πια- στα επιδέξια χέρια του προσεχτικού αναγνώστη. Διαβάζω… δηλαδή γράφω αυτό που δεν αξιώθηκα να πω.

Γράφω για το βιβλίο, την ανάγνωση, γράφω για μένα και για σας. Τη στιγμή όμως που εσείς, συνένοχοί μου αναγνώστες, θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, εγώ θα είμαι ήδη νεκρός. Θα είναι ένας συμβολικός θάνατος. Σε μένα ανήκει μόνο αυτή η στιγμή, το εδώ και τώρα της γραφής, το οποίο αυτόματα καταργείται όταν εσύ θα κρατάς στα χέρια σου τις σελίδες αυτές. Ο αναγνώστης είναι ο τόπος που συναντώνται και ενοποιούνται όλες οι πολλαπλές γραφές ενός κειμένου, όλες οι σημασίες και οι ερμηνείες, ανεξάρτητα της κουλτούρας που τις γέννησε. Με το συμβολικό θάνατο του συγγραφέα, γεννιέται ο αναγνώστης, για να ολοκληρώσει τον κύκλο, να αποκαλύψει όλα τα μυστικά της γραφής. Σε αυτή τη συνενοχή μεταξύ συγγραφέα και αναγνώστη οφείλει το βιβλίο μέρος της ακαταμάχητης γοητείας του.

Γιατί διαβάζουμε; Διαβάζουμε επειδή φοβόμαστε το θάνατο ή τη ζωή; Διαβάζουμε γιατί θέλουμε να ξαναγίνουμε παιδιά; Μήπως διαβάζουμε για να σταματήσουμε το πέταγμα του χρόνου; Ή διαβάζουμε γιατί είμαστε εδώ ενώ θα θέλαμε να είμαστε κάπου αλλού; Ή ακόμη διαβάζουμε γιατί φτάσαμε κάπου αλλά θα θέλαμε να επιστρέψουμε πίσω;

Διαβάζω γιατί είμαι ένας από τους εφτά σαμουράι. Υπερασπίζομαι ενάντια στους ληστές ένα ταπεινό χωριό, με αντάλλαγμα τρία φτωχά γεύματα την ημέρα. Κι αν ακόμη πεθάνω σε τούτο τον ξεχασμένο από θεούς και ανθρώπους τόπο, παρατημένο στις ορέξεις των ληστών, πάνω από τον πρόχειρο φρεσκοσκαμμένο τάφο μου, ένα βροχερό θλιμμένο δειλινό, οι συμπολεμιστές μου θα καρφώσουν το σπαθί μου, απόδειξη ότι τίμησα με το θάνατό μου την φιλοσοφία των σαμουράι. Υπερασπίστηκα ως το τέλος τους αδύνατους και τους κατατρεγμένους –ακόμη και όταν αυτοί δείλιασαν και πρόδωσαν. Χωρίς ανταμοιβή, χωρίς ελπίδα, μόνο για τη χαρά της μάχης, τη συμφιλίωση με το θάνατο, την ομορφιά των «ακίνητων κόσμων». Και αν πάλι καταφέρω να επιζήσω, όταν οι χωρικοί ελεύθεροι πια, θα καλλιεργούν τις ρυζοφυτείες τραγουδώντας και κτυπώντας τα ταμπούρλα, θα χορέψω όχι στο σκοπό τους αλλά στου δρόμου το κάλεσμα, αφήνοντας πίσω ίχνος κανένα… Γι'αυτό διαβάζω!

Γράφει οΧαράλαμπος Αριστοτέλους[email protected]

18

I n f o r m a t i o n

A: Αγ. Ιλαρίωνος 32Α, Βόρειος Πόλος, Καϊμακλί, Λευκωσία, T: 22 346 415Ο: Δευτέρα - Σάββατο, 18:00 - 23:00

Take away

Delivery: 1.50€

o υδραυλικός που γύρισε από το Θιβέτ

20

Η αγάπη μου για τα βιβλία ξεκίνησε με το τέλος του σχολείου. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, δώδεκα χρόνια μαθητής, δεν βρήκα κανένα λόγο γιατί να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο, ούτε και απο περιέργεια. Μερικές συγκυρίες όμως στάθηκαν η αφορμή για να ανακαλύψω, έστω και αργά, οτι κάθε βιβλίο δεν είναι τίποτα άλλο, απο μια πόρτα που σε βγάζει σ'ένα δωμάτιο με άλλες πολλές πόρτες. Μια διαδρομή που σε επιστρέφει βαθιά, μέσα σου. Χωρίς τέλος και χωρίς επανάληψη.

Όταν ήμουν στρατιώτης, οι επισκέψεις μου στο βιβλιοπωλείο έγιναν συχνότερες. Αγόραζα και διάβαζα με μανία τα πάντα. Δεν ήξερα τι γύρευα. Απλά διάβαζα. Με εντυπωσίαζαν όλα εκείνα τα βιβλία που χάζευα στα ράφια. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως δεν υπήρχε αρχή ούτε τέλος σ'αυτό το χάος! Ο υπάλληλος του βιβλιοπωλείου, ένας αφοσιωμένος μεσήλικας βιβλιόφιλος, είχε αναλάβει ανεπίσημα το ρόλο του προσωπικού μου μέντορα. Με κάθε μου επίσκεψη συζητούσαμε για τα βιβλία που μου είχε προτείνει την προηγούμενη φορά, για το τί ήθελα να διαβάσω στη συνέχεια κ.λ.π. Και καθώς η συζήτηση προχωρούσε, ξαφνικά άπλωνε το χέρι σε κάποιο ράφι, άρπαζε ενα βιβλίο και μου το έδινε. “Δοκίμασε αυτό”, μου έλεγε χαμογελώντας. Φορτωνόμουν βιβλία, και επέστρεφα πίσω ικανοποιημένος και ανυπόμονος. Κάπως έτσι λοιπόν, κράτησε μια μέρα στα χέρια ένα βιβλίο με μαύρο εξώφυλλο και το πορτραίτο ενός φαλακρού γενειοφόρου στη μέση, που μου θύμισε αμέσως μοναχό ή φιλόσοφο. “Διάβασες ποτέ Λόπσανγκ Ράμπα;”, με ρώτησε. Και χωρίς φυσικά να περιμένει απάντηση, συνέχισε.“Είναι Βουδιστής μοναχός στο Θιβέτ, και γράφει κάπως αυτοβιογραφικά. Για τη ζωή στο μοναστήρι, για τις συνήθειες της κοινότητας και των λαών, για τα ταξίδια του. Νομίζω θα σου αρέσει”.

Ήδη οι πρώτες σελίδες του βιβλίου ήταν αρκετές για να εγκαινιάσω στο ρεπερτόριό μου το κεφάλαιο της μεταφυσικής, και μαζί τουνα αντιμετωπίσω, ίσως για πρώτη φορα, τις εφηβικές μου φοβίες, τα σκοτεινά αδιέξοδα και τα αιώνια βασανιστικά αναπάντητα ερωτήματά τους. Ο Λόπσανγκ Ράμπα έγινε μέσα σε λίγο καιρό ο πνευματικός μου καθοδηγητής. Μέσα απο τις απλές και φαινομενικά αθώες περιγραφές της καθημερινότητάς του, έβλεπα το σύμπαν να συγκλίνει προς το μέρος μου και το μυαλό μου να οπλίζεται με πρωτόγνωρες αόρατες δυνάμεις. Άρχισα, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, να αντιμετωπίζω τα πράγματα με μεγαλύτερη στωικότητα και ηρεμία. Στο βαθμό φυσικά που μπορούσα τότε να αντιληφθώ τέτοιες έννοιες. Τα βράδια καθόμουν για ώρες μπροστά στο σκοτεινό παράθυρο κοιτάζοντας τα φώτα των σπιτιών στον ορίζοντα και φανταζόμουν οτι κάπως έτσι θα φαίνονται τη νύχτα τα φωτάκια των σπιτιών στα Θιβετιανά οροπέδια όπως τα περιγράφει ο Λόπσανγκ Ράμπα. Ψηλά, από το μικρό παραθυράκι του μοναστηριού λίγο μετά τη δύση του ήλιου-όταν οι αγρότες επιστρέφουν στο σπίτι απο τα χωράφια με τα φαναράκια τους να λικνίζονται στο αόρατο μαύρο της νύχτας. Άρχισα να περιεργάζομαι τη φύση. Παρατηρούσα τους φλοιούς των δέντρων, παρακολουθούσα τα μυρμήγκια στις ατέλειωτες πορείες τους να παλεύουν με τα ψίχουλα και έψαχνα να βρώ και να καταλάβω επιτέλους κι εγώ τους νόμους αυτού του

τεράστιου συστήματος του οποίου είμαστε κι εμείς ενα μικρό απειροελάχιστο κομματάκι. Γινόμουν κόκκος σκόνης στο άπειρο σύμπαν και ερχόμουν για πρώτη φορά στα πραγματικά μου μέτρα. Ξάπλωνα στο κρεββάτι ακίνητος ώρα πολλή χωρίς να κοιμάμαι, και ονειρευόμουν αστρικά ταξίδια και φωτεινά σχοινιά να με ενώνουν με το σώμα μου. Δοκίμαζα διάφορες τεχνικές χαλάρωσης έτσι όπως τις περιέγραφε στα βιβλία του. Κατάφερνα να μουδιάζω το σώμα μου ή να φαντάζομαι ότι πετώ, και μόλις το συνειδητοποιούσα τιναζόμουν απο τη χαρά μου και τα χαλούσα όλα. Στο μεταξύ αγόραζα τα βιβλία του το ένα μετά το άλλο. Περνούσα μια περίοδο εμμονής που δεν μου άφηνε μυαλό αλλά ούτε χρόνο για οτιδήποτε άλλο. Οι επισκέψεις μου στο βιβλιοπωλείο γίνονταν τώρα αποκλειστικά για να αγοράσω το καινούργιο του βιβλίο, ή για να συζητήσω τη γνώμη μου για εκείνο που μόλις είχα διαβάσει.Έτσι λοιπόν έφτασα μια μέρα και πάλι στο βιβλιοπωλείο , κι αφού διάλεξα ένα-δύο άλλα βιβλία, μάλλον για κάλυψη, ρώτησα με ανυπομονησία,“Τώρα τι άλλο του Λόπσανγκ Ράμπα θα μου δώσεις να διαβάσω;”. Γύρισε, με κοίταξε με ένα απορημένο ύφος και επανέλαβε,“Λόπσανγκ Ράμπα; Μα δεν έμαθες ποιος είναι τελικά;. Δεν άκουσες για την απάτη;”“Απάτη;”, σκέφτηκα από μέσα μου,“τι να εννοεί”.Εκείνος άρχισε να χαμογελά και μου εξήγησε αμέσως τι εννοούσε.

Ο Λόπσανγκ Ράμπα μάλλον ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Δεν ήταν όμως και ο συγγραφέας των βιβλίων. Αυτός ήταν ένας υδραυλικός από την Αγγλία με το όνομα Cyril Hoskin που ποτέ δεν επισκέφτηκε το Θιβέτ ούτε έμεινε ποτέ σε βουδιστικό μοναστήρι. Όταν η απάτη του ξεσκεπάστηκε, ο ίδιος δήλωσε πως το πνεύμα του Λόπσανγκ Ράμπα ήρθε και πήρε το κορμί του, με τη συγκατάθεσή του, για να συνεχίσει το συγγραφικό του έργο. Άκουγα με προσοχή και απογοήτευση το μύθο μου να καταρρέει. Προσπάθησα να μην δείξω οτι στεναχωρήθηκα. Έκανα ακόμα μερικές διευκρινιστικές απορίες, δήθεν για να καταλάβω καλύτερα, χαμογέλασα κι εγώ με κόπο, πλήρωσα για τα βιβλία που είχα πάρει, και έφυγα. Δεν ήξερα τι να πρωτοσκεφτώ. Δεν ήξερα αν ένοιωθα ξεγελασμένος ή προδομένος, ανόητος, ευκολόπιστος, αφελής, θυμωμένος. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ. Μια σκέψη με καθησύχασε. “Πώς θα αντιμετώπιζε ο Λόπσανγκ Ράμπα κάτι τέτοιο;”, σκέφτηκα. “Με ηρεμία και ωριμότητα. Χωρίς θυμό, χωρίς σκοτεινές σκέψεις”. Πριν το καταλάβω, περπατούσα και πάλι χαμογελώντας χαρούμενα. Ο Λόπσανγκ Ράμπα με βοήθησε ξανά να επιλέξω το σωστό. Με βοήθησε να ξεπεράσω την απάτη του. Έτσι έμαθα πως οι ιδέες δεν εγκλωβίζονται στα βιβλία ούτε είναι ιδιοκτησία κανενός. Έμαθα ακόμα πως η αφορμή για το ταξίδι δεν έχει και τόση σημασία. Από παντού μπορείς να ξεκινήσεις. Ακόμα κι από ένα Άγγλο υδραυλικό που ισχυρίζεται ότι είναι η μετεμψύχωση ενος βουδιστή μοναχού. Το θέμα είναι, πού καταλήγεις.

Υ.Γ Το θέμα του Lobsang Rampa είναι πλέον αρκετά διαδεδομένο και με μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο ο καθένας μπορεί να μάθει όλη την ιστορία. Είναι ακόμη αρκετά δημοφιλές θέμα σε διάφορες μεταφυσικές αποκρυφιστικές κοινότητες που αναλύουν όλες τις πτυχές του. Εγώ απλά μεταφέρω τον τρόπο με τον οποίο το έζησα .

http://www.culturalportal.moec.gov.cy/CulturalPortalGR/index.htm

Καλωσορίσατε στην επίσημη πολιτιστική πύλη της Κύπρου.“..Οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές δημιουργίας της Πύλης είναι συγκέντρωση, αξιοποίηση και προβολή της αξιόπιστης πληροφορίας για όλους τους τομείς της πολιτιστικής δημιουργίας...”Παρ΄όλ'αυτά, η επίσημη ιστοσελίδα των πολιτιστικών υπηρεσιών, παραμένει άδεια για σχεδόν δυο χρόνια τώρα. Όποια και αν είναι τα συμπεράσματα, δεν νομίζω να απέχουν και πολύ από την “άδεια πολιτιστική” μας πραγματικότητα.

Νομίζετε ότι το επίπεδο των τηλεοπτικών σειρών Κυπριακής παραγωγής, μπορεί

να πέσει ακόμα πιο χαμηλά από αυτό που είναι σήμερα; Πιστεύετε ότι η τηλεθέαση αυτών των προγραμμάτων μπορεί να ανεβεί περισσότερο από εκεί που βρίσκεται τώρα; Ό,τι και να απαντήσεις, μελαγχολείς.

Πιστεύω πως αν στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δίναμε την κωδική

ονομασία “άλλαξε ο Μανωλιός”, θα ήμασταν πιο δίκαιοι απέναντι στους εαυτούς μας πρώτα απ'όλα. Περιμένετε και θα δείτε. Η “αιχμή του δόρατος” έγινε σαν βρεγμένο παξιμάδι κι εμείς ακόμα κορδώνουμε περήφανα.

Κανένας όμως δεν μας είπε: Στις πόσες πτωχευμένες εταιρείες κλονίζεται το

αλώβητο της Κυπριακής οικονομίας;

Ακόμα ένας χειμώνας με ξεχασμένες ερειπωμένες ορεινές κοινότητες. Αφού

για μας διακοπές όλες τις εποχές σημαίνει αποκλειστικά θάλασσα, πώς περιμένουμε να πουλήσουμε τα ορεινά θέρετρα ως τουριστικό προορισμό στους ξένους; Αλήθεια, έχουμε ορεινά θέρετρα;

Είπε: «Ο καινούργιος εχθρός της παντοδύναμης εξουσίας είναι το

διαδίκτυο. Η αμφισβήτηση και η ανατροπή θα ξεκινήσουν από εκεί. Το ασφαλέστερο καταφύγιο της αλήθειας βρίσκεται σήμερα στην διαδικτυακή ελευθερία της γνώμης και του λόγου». Και είχε τόσο δίκαιο.

Αντάρης ([email protected])

21

22

Περιμένουμε τις δικές σας φωτογραφίες συνοδευμένες με σκέψεις, απόψεις ή ό,τι άλλο κι αν είναι αυτό. Παγώστε το χρόνο και αναδείξετε κομμάτια της πόλης με τα οποία σας συνδέουν αόρατοι (;) δεσμοί. Οι φωτογραφίες να αποστέλλονται επώνυμα στο [email protected] και να είναι υψηλής ανάλυσης. Με το πέρας της ενότητας επιλογές από τις δημοσιεύσεις θα αναρτηθούν σε έκθεση που θα γίνει ειδικά για το σκοπό αυτό. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο [email protected], [email protected]

reflectedphoto by Menelaos Theodosiades

orange, orange containerphoto by Zenon Zinonos

your hand in minephoto by Stelios Papapetrou

23

Τ Η Ν Ε Ν Ο Τ Η Τ Α Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ο

punkedphoto by Stelios Papapetrou

rear viewphoto by Constantinos Kalapodas

street festival 17/04/10 photo by Stephanie Poly

24

Pho

togr

aphe

r: Ε

λένη

Ονά

σογλ

ου

25

Τι ακριβώς σημαίνει tailoring;Είναι η τεχνική που εφάρμοζαν και ακόμη εφαρμόζουν οι ράφτες, για να δημιουργήσουν ένα κοστούμι βασισμένο στις ανάγκες του πελάτη τους. Το πιο σημαντικό όμως είναι η ικανότητα του δημιουργού να αναδείξει μέσα από το ρούχο το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πελάτη και παράλληλα να καλύψει τυχόν ανατομικές δυσαρμονίες. Ο Κύπριος προτιμά το custom made;Η κουλτούρα μας δεν υποστηρίζει ιδιαίτερα το custom made, όσον αφορά τουλάχιστον την αντρική μόδα. Οι άντρες βασικά βαριόμαστε να το ψάξουμε λίγο παραπάνω και προτιμούμε να αγοράσουμε κάτι ready to wear και να τελειώνει. Φυσικά, δε θέλω να γενικεύω τα πράγματα, γιατί υπάρχουν και άντρες που θέλουν να διαφέρουν από την πλειοψηφία, οι οποίοι απευθύνονται σε ένα σχεδιαστή. Συζητώντας μαζί του, καταλήγουν σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα που δεν αφήνει περιθώρια απογοήτευσης. Από την εμπειρία μου, όταν έστω για μία φορά μπεις στον “κόπο” να υποστηρίξεις το custom made, πλέον το βρίσκεις πιο πρακτικό και σίγουρα πιο αποτελεσματικό, γιατί στην τελική δε συμβιβάζεσαι με ό,τι διατίθεται στην αγορά (χωρίς να θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν καλά κομμάτια στην αγορά), αλλά δημιουργείς αυτά που εσύ πραγματικά έχεις ανάγκη και σου ταιριάζουν.

Μετά από 3 χρόνια λειτουργίας του By Kristos Avraam, πώς βλέπεις την αγορά;Μετά από 3 χρόνια λειτουργίας του μαγαζιού μου το πιο σημαντικό είναι το πώς βλέπει εμένα ο κόσμος και όχι πώς βλέπω εγώ την αγορά.

Πώς και δεν έτυχε να ασχοληθείς με τη γυναικεία γραμμή;Παρ΄όλο που στα φοιτητικά μου χρόνια ασχολήθηκα σχεδόν αποκλειστικά με τη γυναικεία γραμμή και στο παρελθόν έλαβα μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς όπου παρουσίασα και γυναικείες συλλογές, το αντρικό ρούχο ανέκαθεν με ενέπνεε περισσότερο. Προσωπικά, βρίσκω μεγαλύτερη την πρόκληση στο αντρικό ρούχο σε σχέση με το γυναικείο. Τα περιθώρια δημιουργικότητας στο γυναικείο ρούχο είναι μικρότερα πια, ενώ το αντρικό ρούχο έχει ακόμη έδαφος να καλύψει.

Πότε είναι πιο δύσκολο να είσαι καλοντυμένος; Όταν είσαι άντρας ή γυναίκα;Εξαρτάται από ποια σκοπιά το βλέπεις. Οι γυναίκες σίγουρα έχουν περισσότερα πράγματα που “πρέπει” να συνδυάσουν, από την άλλη όμως έχουν περισσότερες επιλογές στην αγορά. Η αντρική αγορά είναι πολύ μικρότερη τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία. Νομίζω όμως ότι εναπόκειται στον καθένα. Βέβαια, ο όρος “καλοντυμένος” και πάλι είναι-όπως όλα-σχετικός.

Ποια είναι τα must-have μιας αντρικής γκαρνταρόμπας;Δεν είμαι της άποψης must-have. Φοράς αυτό που σε εκφράζει και έχεις στη γκαρνταρόμπα σου ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετος, στιλάτος και κυρίως ο εαυτός σου.

Τι είναι η γραβάτα για τον άντρα;Ό,τι είναι και η τσάντα για τις γυναίκες.Κατ’εμένα, δεν είναι σωστό να φοράς κοστούμι χωρίς γραβάτα -κάτι που βλέπω συχνά- ή ακόμη κι όταν φοράς μία να τη δένεις χαλαρά αφήνοντάς την να κρέμεται απλά από το λαιμό. Είναι σαν να φοράς παντελόνι και να μην το

κουμπώνεις! Σύμφωνα με τον Οscar Wilde, «η μέρα που ο άντρας μαθαίνει να δένει τη γραβάτα αποτελεί τη μετάβασή του από την εφηβεία στην ενηλικίωση».

Ποιους διεθνείς σχεδιαστές θαυμάζεις;Balenciaga και Jean Paul Knott.

Ποια στοιχεία χαρακτηρίζουν τη δουλειά σου;Συνηθίζω να χρησιμοποιώ στοιχεία που συναντάς κυρίως σε “γυναικεία” ρούχα, τα οποία προσαρμόζω σε αυστηρές, καθαρές γραμμές, ούτως ώστε να μη μεταλλάζουν το ύφος που απαιτείται να έχει η αντρική γραμμή. Έτσι, τα ρούχα μου χαρακτηρίζονται από δυνατές αλλά διακριτικά αυστηρές λεπτομέρειες.

Κάτι που θα άλλαζες στη μέχρι τώρα καριέρα σου;Ίσως να έκανα άλλη δουλεία; (!) Αφού με ρωτάς όμως για την καριέρα που έχω ήδη διαλέξει, νομίζω πως δε θα ήθελα να αλλάξω κάτι. Όσους στόχους έχω βάλει μέχρι στιγμής τους έχω πετύχει. Αν και είναι αρκετά δύσκολη δουλειά, πάντα ήμουν της άποψης πως, όταν θες να κάνεις κάτι, βρίσκεις τρόπους. Αν όμως δε “θες”, για να έχεις απλά ήσυχο το υποσυνείδητό σου, τότε βρίσκεις αιτίες. Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι;Αυτό θα προτιμούσα να το κρατήσω για μένα προς το παρόν. Προτιμώ να μην αποκαλύπτω τα σχέδια μου πριν ακολουθήσουν την πορεία υλοποίησής τους.

Κλειώ η στηλή-στρια / [email protected]

Βy Kristos AvraamΕυγενίας Αντωνίου Θεοδότου 3Β Λευκωσία[email protected] 106 716

Προσπάθησα να φτάσω στο ατελιέ του Χρήστου στην ώρα που ορίσαμε για τη συνέντευξη, γιατί γνωρίζω ότι είναι απόλυτα συνεπής στα ραντεβού του, όπως άλλωστε και στη δουλειά του. Είναι επίσης άνθρωπος που δίνει σημασία και αξία στη λεπτομέρεια και αυτό διακρίνεται και στις συλλογές του. Με περίμενε στο ατελιέ του ανάμεσα σε πατρόν, υφάσματα κι ιδέες, που με ταξίδεψαν σ’ άλλες εποχές, σ’ εκείνες όπου το κοστούμι είχε κυρίαρχη και πολύτιμη θέση στην αντρική γκαρνταρόμπα. Σ’ εκείνες όπου το tailoring αναδείχθηκε σε τέχνη…

26

Φόρεμα, Marina, 330€, sobeΚολιέ, KORES, 45€, Carpe diemΠαπούτσια suede, CHICAGO, 75€, prime timers

Λεωφ. Στασίνου 17Β-Γ (Γωνία Στασίνου & Μπουμπουλίνας), 1060 Λευκωσία, τηλ.: 22 75 74 40

50%

28

Πουκάμισο, G-STAR RAW, 138€, G-STAR Πολυμορφικό αξεσουάρ, Νeclush, 40€, PSEMAJean, G-STAR RAW, 110€, G-STAR

29

Bodysuit Akira Mushi, 106,40€, Carpe diemΚουκλάκια (man-woman), psarokokalo, 38€ το καθένα, sobeΜπότες laced up, 100€, DelirioΠίνακας, Bootleg series Yue Mintjun, 320€, PSEMA

30SHOPSCarpe Diem: Τρικούπη 102, Παλιά Λευκωσία, 22374842 Delirio shoe shop: Γωνία Στασίνου & Μπουμπουλίνας 17 Β,Γ, Λευκωσία, τηλ. 22757440 G-STAR RAW: Ζήνας Κάνθερ 8Ε, 22673470 PSEMA: Φωκίωνος 16, 1010 Λευκωσία, 99664554, 99578949Prime timers: Στασικράτους 11, Λευκωσία, 22681133sobe: Νικοκρέωντος 5Α, Λευκωσία, 22452559St. Lash by George G: 96525239, [email protected]: Αρμενίας 53 Ζ, 2006 Ακρόπολη, 99801580

Φόρεμα, St. Lash by George G, 70€, St. Lash by George GMπότες, 95€, DelirioΓάντια (μαλλί –δέρμα), G-STAR RAW, 108€, G-STAR

Model: Yuna PyzhovaHair styling: Νικόλας Χαντζάρας ,C.H. Hair Art, θεοτόκη 4Γ, ‘Αγιος Αντώνιος, 1055 Λεθκωσία, τηλ¨22252150Nail artist: Νικολέττα Ονάσογλου τηλ: 97741238Make up: Γιώργος ΓεωργίουStyling: Γιώργος ΓεωργίουArt director: Μενέλαος ΘεοδοσιάδηςPhotographer: Ελένη Ονάσογλου, www.elenionasoglouphotography.grEditing: Ελένη Ονάσογλου

31

Cotton μπλουζάκι με τούλι, 65€, St. Lash by George GPencil φούστα από δαντέλα, 58€, SUSANNEΜποτίνια, Dr. Martens, 149€, prime timers

32

Carpe Diem: Τρικούπη 102, Παλιά Λευκωσία, 22374842

PAMPINA: 99077133, [email protected]

PSEMA: Φωκίωνος 16, 1010 Λευκωσία, 99664554, 99578949

sobe: Νικοκρέωντος 5Α, Λευκωσία, 22452559

Photographer: Ελένη Ονάσογλου, www.elenionasoglouphotography.gr

κολιέ με ανακυκλωμένο χαρτί, PAMPINA, 27€

χειροποίητο κολιέ, meet the cat, 69€, sobe

κολιέ από μέτρα ραπτικής, theom designs,45€, Carpe diem

κολιέ από ασήμι, KRISTINA APOSTOLOU, 72€, Carpe diem

χειροποίητο κολιέ, St. Lash by George G, 45€, Carpe diem

κολιέ από Vegetable Ivory, Le ju, 54€, PSEMA

κολιέ από ασήμι, KRISTINA APOSTOLOU, 72€, Carpe diem

36

Βελιγράδι / Belgrade

ELMAR / [email protected] avant-garde

ΕL Πόσες φορές κατά τη διάρκεια της εργάσιμης βδομάδας σκέφτεσαι πόσο θα ήθελες το Σαββατοκύριακο να φεύγαμε για ένα τριήμερο κοντινό ταξίδι;MAR Αμέτρητες! Αλλά μετά κοιτάζω τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς και το ξεχνάω…ΕL Κι όμως πολλές φορές τα καταφέραμε και πραγματοποιήσαμε το όνειρό μας.MAR Βασικά όποτε οικονομούμε έστω και λίγα…!ΕL Όπως τον προηγούμενο μήνα που πετάξαμε για Βελιγράδι για ένα πολύ ξεκούραστο τριήμερο!MAR Εκτός του ότι είναι σχετικά κοντά, 2.5 ώρες απευθείας πτήση με τις Jat Αirways, η συγκεκριμένη πόλη έχει και πολλές ομοιότητες με την προσφιλέστερη κοντινή μας διαδρομή, την Αθήνα. ΕL Ναι, θυμάσαι που μας έκανε εντύπωση πόσο μοιάζουν αρχιτεκτονικά οι δύο αυτές πρωτεύουσες;MAR Και δεν μοιάζουν μόνο σε αυτό, αλλά και στο πως ο κόσμος βγαίνει έξω, συμπεριφέρεται, ντύνεται, διασκεδάζει.ΕL Η πτήση για το Βελιγράδι μας κόστισε μόνο ¬268 και από το αεροδρόμιο προς την πόλη φύγαμε με το μόνο μέσο μαζικής μεταφοράς που σε μεταφέρει στην πόλη, που είναι τα ταξί με σταθερό ναύλο διαδρομής τα ¬15.ΜΑR Θυμάσαι το υπέροχο ξενοδοχείο «Bg» το οποίο είναι καινούργιο και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και μας στοίχισε μόνο ¬60 το βράδυ με πρωινό;ΕL Και φυσικά το θυμάμαι αφού εγώ το διάλεξα από το ίντερνετ, για να μας βολεύει στις εντός πόλης διαδρομές μας.ΜΑR Που άρχισαν αμέσως μετά που αποθέσαμε τις βαλίτσες μας.ΕL Η πόλη σε προκαλεί να την εξερευνήσεις έχοντας κάτι το πολύ φιλόξενο και οικείο. MAR Ξεκινήσαμε αφού επέμενες από το πιο ξακουστό σημείο, το πάρκο Kalemegdan στο οποίο δεσπόζει και ένα επιβλητικότατο φρούριο. Τα λουλούδια σε άπειρους σχηματισμούς και τα παγκάκια τοποθετημένα στα πιο καλά σημεία, σε κρατάνε εκεί σαν μαγνήτης.ΕL Από το ύψωμα το οποίο βρίσκεται πήραμε τις πρώτες εικόνες της πόλης, αφού από εκεί βλέπαμε τόσο τις γέφυρες που την κοσμούν, όσο και τον ποταμό Δούναβη που τη διαπερνά.MAR Το γεγονός ότι το πάρκο συνορεύει με το κέντρο της πόλης, τα καταστήματα και τις κεντρικές καφετερίες ήταν το καλύτερό μου. Η κεντρική πλατεία που σφύζει από ζωή και φέρει το όνομα «πλατεία Δημοκρατίας» είναι η καρδιά της πόλης.

37

EL Μέσα στις πρώτες ώρες παραμονής μας στην πόλη νιώσαμε πραγματικά τον παλμό της. MAR Oι υπαίθριες αγορές με τις καλλιτεχνικές δημιουργίες ήτανε απίστευτες. Αφού δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω και στο τέλος πήραμε ένα σωρό πράγματα, αφού και οι τιμές ήταν ιδιαίτερα χαμηλές.ΕL Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια πολύ ζωντανή πόλη με παλμό και πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες.ΜΑR Η πιο όμορφη από αυτές αν και δεν μπορείς να την πεις και «λεπτομέρεια», ήταν η περιοχή Skadarlija που την βρήκαμε χωρίς να έχουμε διαβάσει γι’ αυτήν από πριν και μείναμε έκπληκτοι!ΕL Εμένα μου θύμιζε την περιοχή Ψυρρή στην Αθήνα, εσένα την Montmartre στο Παρίσι και με λίγα λόγια είναι το πιο γραφικό σημείο της πόλης με πεζόδρομους και ταβερνάκια, που θέλεις να αφιερώσεις όσο πιο πολύ χρόνο μπορείς εκεί, γιατί σε γεμίζει με όμορφες εικόνες.MAR Το εστιατόριο που διάλεξες ήταν θεσπέσιο και το ότι πληρώσαμε μόνο ¬20 και οι δύο για ένα λουκούλλειο δείπνο, ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό.ΕL Eκεί μας βρήκε η νύχτα και μετά από μια σύντομη επίσκεψη στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, θυμάμαι ότι δεν καταθέσαμε τα όπλα από την κούραση και ξαναβγήκαμε για να νιώσουμε την πόλη και το βράδυ.MAR Οι ρυθμοί το ίδιο ζωντανοί με αυτούς της Αθήνας το βράδυ και το Club Theatre που επισκεφτήκαμε έσφυζε από ζωή και όμορφα πρόσωπα.ΕL Σε κοίταζα πώς χάζευες την ομορφιά του Σέρβικου λαού.ΜΑR Έχουν κάτι το ιδιαίτερο δεν μπορείς να πεις και προσωπικά τους βρίσκω ως ένα από τους πιο όμορφους λαούς της Ευρώπης. ΕL Καλά, προσγειώσου τώρα πίσω στην περιγραφή μας, γιατί θα την πας αλλού τη συζήτηση και δεν κάνει.MAR Θυμάσαι το επόμενο πρωί που μας βρήκε σε ένα μικρό κρουαζιερόπλοιο να περιφερόμαστε στον Δούναβη και να χαζεύουμε την πόλη μέσα από τον ποταμό; ΕL Αυτή η διαδρομή δεν ξεχνιέται. Με μόνο ¬6 το άτομο περάσαμε 90 λεπτά πλεύσης σε ένα ποταμό με ιστορία κάτω από τις τεράστιες γέφυρες Dorcol και Pancevo.ΜΑR Και μετά το κρουαζιερόπλοιο μπήκαμε αμέσως στο τουριστικό τραμ Belgrade Sightseeing και είδαμε και το υπόλοιπο κέντρο της πόλης μέσα από μια διαδρομή 60 λεπτών.ΕL Κι αν θυμάσαι όλο αυτό ήτανε και δωρεάν αφού ο δήμος προσφέρει αυτή την εμπειρία χωρίς εισιτήριο.ΜΑR Το απογευματάκι είπαμε να αγγίξουμε και την πιο κουλτουριάρικη μας πλευρά, οπόταν οι επισκέψεις στα δύο μουσεία που είχαμε διαβάσει ότι είναι πολύ αξιόλογα, επιβάλλονταν! ΕL Και πάλι θυμάσαι που μείναμε έκπληκτοι, αφού η είσοδος στο Contemporary Art Museum ήταν δωρεάν, ενώ στο National Museum στοίχιζε μόνο ¬3 το άτομο. MAR Μέσα σε δύο μέρες ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας και ζήσαμε μια εμπειρία υπέροχη και πολύ οικεία. ΕL Το σίγουρο είναι ότι το Βελιγράδι θα το ξαναεπισκεφτούμε σύντομα.MAR Σε αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου, ίσως γιατί πού ξέρεις, μπορεί εκεί να γνωρίσω και τον έρωτα της ζωής μου.ΕL Να τα μας...... Κάτι ψυλλιάστηκα εγώ, αλλά τέτοιες δηλώσεις δεν τις περίμενα. ELΜΑR Do vidjenja Beograde!

38

θέατρο

Κεντρική Σκηνή

Το άνθος του κάκτουτων Πιέρ Μπαριγιέ και Ζαν-Πιέρ Γκρεντί

Ο Ζυλιέν, πλαστικός χειρούργος, η ιδιαιτέρα του Στεφανία, η σύντροφός του Τόνια και η νεόπλουτη πελατεία του, μπερδεύονται σε κωμικοτραγικές καταστάσεις που συνθέτουν την κλασική κωμωδία.

Εκείνος, πλαστικός χειρούργος με έφεση στις νεαρές υπάρξεις. Εκείνες όμως έχουν εντελώς διαφορετικούς ρόλους στη ζωή του. Η μία είναι η τελευταία νεαρά ύπαρξη που τον απασχολεί και της κάνει δώρα, την πηγαίνει παντού, αλλά και της δηλώνει ότι είναι παντρεμένος. Η άλλη είναι η γραμματέας του, συμπαθής, εξαιρετική στη δουλειά της και αφοσιωμένη. Όταν η γραμματέας καλείται να παίξει το ρόλο της συζύγου, η κατάσταση αρχίζει να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

• Μετάφραση/Διασκευή: Μιμή Ντενίση• Σκηνοθεσία: Χρίστος Ζάνος• Σκηνικά-Κοστούμια: Μάγια Αγγελή• Μουσική: Σάββας Σάββα • Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Κουκουμάς, Σταύρος Ευλαμπίου

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης):Μάρα Κωνσταντίνου (Τόνια), Ανδρέας Τσέλεπος (Ιγκόρ), Σάββας Σάββα (Μουσικός), Θέα Χριστοδουλίδου (Στεφανία), Έλενα Ευσταθίου (Μπριζίτ), Ανδρέας Τσουρής (Ζυλιέν), Μιχάλης Μουστάκας (Νορμπέρ), Γιώργος Μουαΐμης (Κοσέ), Ερμίνα Κυριαζή (Η «Άνοιξη του Μποτιτσέλι»)

ΠαραστάσειςΛευκωσία: Δημοτικό Θέατρο ΛατσιώνΕπίσημη πρώτη : Σάββατο 8 ΙανουαρίουΤακτικές παραστάσεις: κάθε Σάββατο & ΚυριακήΠάφος: Μαρκίδειο Θέατρο, Τετάρτη 19 Ιανουαρίου Παραλίμνι: Αμφιθέατρο Xenion High School, Παρασκευή 21 Ιανουαρίου Λεμεσός: Θέατρο Ριάλτο, Τρίτη 25 & Τετάρτη 26 Ιανουαρίου Λάρνακα: Δημοτικό Θέατρο, Παρασκευή 28 Ιανουαρίου

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 8.30μ.μ. με εξαίρεση την παράσταση της Κυριακής που αρχίζει στις 6.30μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων: € 12 € 6 (συνταξιούχοι, φοιτητές, στρατιώτες, μαθητές, παιδιά και γονείς στην Παιδική Σκηνή)

Νέα Σκηνή

Ο σακάτης του νησιούτου Μάρτιν ΜακΝτόνα

Μέσα από το χιούμορ και τη θλίψη τους, οι ήρωες του ΜακΝτόνα, παρ’ όλο που είναι παγιδευμένοι από τη ζωή, στερημένοι των κοινωνικών και πολιτιστικών ερεθισμάτων και των οικονομικών ανέσεων, ελπίζουν πάντα στο όνειρο… Σανίδα σωτηρίας για αυτούς, η άφιξη ενός διάσημου Αμερικανού σκηνοθέτη στο γειτονικό τους νησί, για τα γυρίσματα της νέας του ταινίας. Ένας νέος κόσμος ανοίγεται τώρα μπροστά τους…

Ο Μπίλλυ, ο Μπάρτλεϋ και η Έλεν, τρεις έφηβοι κάτοικοι του νησιού, θα έδιναν τα πάντα για να συμμετάσχουν στην ταινία, προκειμένου να ξεφύγουν από την ανιαρή και πικρή καθημερινή τους ζωή. Από μια σχεδόν ανέλπιστη εύνοια της τύχης, ο Μπίλλυ θα επιλεγεί να παίξει στην ταινία και θα ταξιδέψει στο μυθικό Χόλυγουντ. Επιστρέφοντας θα αντικρύσει την κατάπτυστη φαρισαϊκή στάση της μικρής κοινωνίας προς το, «επιτυχημένο» πια, πρόσωπό του.

Μια παραγωγή στο πλαίσιο πρωτοκόλλου συνεργασίας ΘΟΚ - Θέατρο Nowy της Πολωνίας (Teatr Nowy).

• Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές• Σκηνοθεσία: Lukasz Wisniewski• Σκηνικά-Κοστούμια: Szymon Gaszcyński• Μουσική Επένδυση: Μαριάννα Γαλίδη• Video Art: Άννα Φωτιάδου• Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Κουκουμάς

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης):Ζωή Κυπριανού (Κέητ), Έλενα Παπαδοπούλου (Αϊλήν), Σταύρος Λούρας (Τζωννυπατινμάικ), Νεκτάριος Θεοδώρου (Μπίλλυ, ο Σακάτης), Διομήδης Κουφτερός (Μπάρτλεϋ), Στέλα Φυρογένη (Έλεν), Χάρης Κκολός (Μπάμπυμπομπυ), Ανδρέας Βασιλείου (Γιατρός), Αννίτα Σαντοριναίου (Μάμμυ)

ΠαραστάσειςΛευκωσία: Θέατρο Νέας Σκηνής ΘΟΚΕπίσημη πρώτη : Παρασκευή 14 ΙανουαρίουΤακτικές παραστάσεις: κάθε Παρασκευή & ΣάββατοΛάρνακα: Δημοτικό Θέατρο, Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου Λεμεσός: Θέατρο Ριάλτο, Τρίτη 22 ΦεβρουαρίουΠάφος: Μαρκίδειο Θέατρο, Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 8.30μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων: € 12€ 6 (συνταξιούχοι, φοιτητές, στρατιώτες, μαθητές, παιδιά και γονείς στην Παιδική Σκηνή)

Πειραματική Σκηνή

Λίγο ακόμαΜια πρόταση των Θανάση Γεωργίου και Φώτη Νικολάου

Δεκατρείς άνθρωποι συναντιούνται σε ένα δωμάτιο ευχών, γύρω από ένα τραπέζι τοποθετημένο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Προσπαθούν να κερδίσουν λίγο χρόνο για τις επιθυμίες που δεν εκπληρώθηκαν ακόμα. Όλοι μαζί, αλλά και ο καθένας χωριστά, πλάθουν μία νέα γλώσσα για να αρθρώσουν το δικαίωμα στην εκπλήρωση των επιθυμιών τους.

Μοναδικοί τους σύμμαχοι σε αυτό το εσωτερικό ταξίδι, σε αυτή την προσπάθεια να ισορροπήσουν ανάμεσα στο πριν και στο μετά, είναι θραύσματα λόγου και κινήσεις που το σώμα θυμάται από παλιά.

Δεκατρείς άνθρωποι σε ένα δωμάτιο ευχών, ένα δωμάτιο που ο καθένας κρύβει μέσα του και που κάποια αναπάντεχη στιγμή θα το επισκεφθούμε όλοι.

• Σκηνοθεσία/ Έρευνα-Συρραφή κειμένων: Θανάσης Γεωργίου, Φώτης Νικολάου • Χορογραφία: Φώτης Νικολάου• Διδασκαλία τραγουδιών/Ενορχήστρωση/ Διασκευή: Νίκος Ευαγγέλου• Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Ανδρέου• Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Λάζογλου

Ερμηνεύουν: Θανάσης Δρακόπουλος, Μυρτώ Κουγιάλη, Κατερίνα Λούρα, Πάνος Μακρής, Λέα Μαλένη, Χρίστος Νικολάου, Νιόβη Χαραλάμπους

Χορευτές: Αντώνης Αντωνίου, Ριαλένα Νικοδήμου, Αλεξία Περδικάκη, Φωτεινή Περδικάκη, Βαλεντίνος Στέλιου

στο πιάνο: Νίκος Ευαγγέλου

ΠαραστάσειςΛευκωσία: Θέατρο Αγοράς Αγίου ΑνδρέαΕπίσημη πρώτη : Τετάρτη 19 Ιανουαρίου Τακτικές παραστάσεις: κάθε Τρίτη & ΤετάρτηΛάρνακα: Δημοτικό Θέατρο, Πέμπτη 3 ΦεβρουαρίουΛεμεσός: Θέατρο Ριάλτο, Πέμπτη 10 ΦεβρουαρίουΠάφος: Μαρκίδειο Θέατρο, Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 8.30μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων: € 12€ 6 (συνταξιούχοι, φοιτητές, στρατιώτες, μαθητές, παιδιά και γονείς στην Παιδική Σκηνή)

39

cinemaFair GameΠρεμιέρα: 07/01Η νέα ταινία του σκηνοθέτη Νταγκ Λάιμαν ("Mr. & Mrs. Smith") είναι ένα πολιτικό δράμα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, που φέρνει ξανά μαζί τον βραβευμένο με Όσκαρ Σον Πεν ("Milk") με την υποψήφια για Όσκαρ Ναόμι Ουότς ("Eastern Promises"). Συμπρωταγωνιστούν ο Σαμ Σέπαρντ ("Brothers") και ο Ντέιβιντ Ντένμαν (“Big Fish”).Η θέση της Βάλερι Πλέιμ, ως πράκτορας της CIA, αποκαλύπτεται από αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, που με αυτό τον τρόπο επιδιώκουν να δυσφημήσουν τον διπλωμάτη σύζυγό της, Τζόσεφ Γουίλσον. Το ατόπημά του; Σε ένα άρθρο των "New York Times", ο Γουίλσον είχε γράψει ότι η κυβέρνηση του Μπους χειρίστηκε επιδέξια τη χρήση των όπλων μαζικής καταστροφής, προκειμένου να δικαιολογήσει την εισβολή στο Ιράκ.

Director: Νταγκ ΛάιμανCast: Σον Πεν, Ναόμι Ουότς, Σαμ Σέπαρντ,

Ντέιβιντ Ντένμαν, Μπρους ΜακΓκίλ, Τάι Μπαρέλ

Ζητείται ψεύτης

Πρεμιέρα: 28/01Μετά την επιτυχία του έργου “Ηλίας του 16ου”, το κλασσικό έργο του Δημήτρη Ψαθά ξαναζωντανεύει στη σύγχρονη Αθήνα! Όταν ο Θεόφιλος Φερέκης αναλαμβάνει το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, έρχεται αντιμέτωπος με όλες τις “χάρες” που είχε τάξει προεκλογικά στους ψηφοφόρους του. Μόλις καταλάβει ότι δεν πρόκειται να τα βγάλει εύκολα πέρα, χρειάζεται επειγόντως να προσλάβει έναν… επαγγελματία ψεύτη! Την κατάσταση αναλαμβάνει ο Θεόδωρος Πάρλας ή Ψευτοθόδωρος, που με τις ψεύτικες υποσχέσεις του, ξεκινάει μια λαμπρή καριέρα, ως το δεξί χέρι του Φερέκη. Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο και σίγουρα χρειάζονται πολλά περισσότερα ψέματα για να ξεμπλέξουν από τις ξεκαρδιστικές καταστάσεις που αποδεικνύουν ότι το έργο του Δημήτρη Ψαθά παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό, 50 χρόνια μετά!

Σκηνοθεσία: Ιεροκλής ΜιχαηλίδηςΠρωταγωνιστούν: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Ζέτα Μακρυπούλια, Oδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης

Love and Other DrugsΠρεμιέρα: 14/01Μια ρομαντική κωμωδία σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Όσκαρ Έντουαρντ Ζούικ ("Blood Diamond"), με πρωταγωνιστές τους υποψήφιους για Όσκαρ Τζέικ Τζίλενχαλ ("Brokeback Mountain") και Αν Χαθαγουέι ("Rachel Getting Married"). Η ταινία βασίζεται στα απομνημονεύματα του Τζέιμι Ράιντι, με τίτλο "Hard Sell: The Evolution of a Viagra Salesman". Η Μάγκι είναι μια ελκυστική κοπέλα με ελεύθερο πνεύμα, που δεν αφήνει κανέναν - ή τίποτα - να την δεσμεύσει. Βρίσκει το ταίρι της στο πρόσωπο του Τζέιμι, του οποίου η έντονη γοητεία και σιγουριά τον έχουν βοηθήσει πολύ στις σχέσεις του με το άλλο φύλο, αλλά και στον ανελέητο κόσμο της πώλησης φαρμακευτικών προϊόντων. Το νεαρό ζευγάρι θα βρεθεί ξαφνικά υπό την επιρροή του απόλυτου "ναρκωτικού", που δεν είναι άλλο από τον έρωτα.

Director: Έντουαρντ ΖούικCast: Τζέικ Τζίλενχαλ, Αν Χαθαγουέι, Χανκ

Αζάρια, Όλιβερ Πλατ

Amphibious (3D)

Πρεμιέρα: 21/01Μια θαλασσινή ιστορία που αναδεικνύει την περιπέτεια και τον τρόμο σε τρεις διαστάσεις!Η θαλάσσια βιολόγος Σκάιλαρ Σέιν προσλαμβάνει έναν καπετάνιο, τον Τζακ Μπόουμαν, για να τη βοηθήσει να βρει ίχνη προϊστορικής ζωής στη θάλασσα της βόρειας Σουμάτρα. Στη διάρκεια της αποστολής συναντούν μια συμμορία λαθρεμπόρων, που έχουν εγκατασταθεί σε μια αποβάθρα. Η Ταμάλ, ένα ορφανό κορίτσι που δουλεύει γι' αυτούς, παρακαλεί την Σκάιλαρ να την πάρει μαζί της. Εκείνη την συμπαθεί, γιατί της θυμίζει τη χαμένη της κόρη και αποφασίζει να τη βοηθήσει. Μόνο που δεν γνωρίζει πως κάτι κρύβεται κάτω από τα σκοτεινά νερά της θάλασσας που σύντομα θα αναδυθεί στην επιφάνεια, προκαλώντας τον τρόμο και τον πανικό σε όλους.

Director: Μπράιαν ΓιούζναCast: Μάικλ Παρέ, Φράνσις Μαγκί, Τζάνα Φασέρτ, Έλκε Σαλβέρδα

The King's SpeechΠρεμιέρα: 07/01Ακολουθώντας την παράδοση ταινιών, όπως το “The Queen”, το “The King's Speech” μας μεταφέρει στην καρδιά της ζωής της βρετανικής βασιλικής οικογένειας. Ο Τομ Χούπερ (“The Damned United”) σκηνοθετεί τους Κόλιν Φερθ ("A Single Man"), Έλενα Μπόναμ Κάρτερ (“Alice in Wonderland”), Τζέφρι Ρας (“Elizabeth”), Γκάι Πιρς (“Memento”) και Μάικλ Γκαμπόν (“The Good Shepherd”).O Άλμπερτ, Δούκας του Γιορκ και αρκετά κλειστός χαρακτήρας, ταλαιπωρείται από μια εξουθενωτική δυσκολία στην ομιλία. Ύστερα από ένα δημόσιο σκάνδαλο, ο Άλμπερτ πρέπει να αναλάβει τον θρόνο στη θέση του αδερφού του, Ντέιβιντ. Παρά το πρόβλημά του, είναι πλέον αυτός ο βασιλιάς. Η σύζυγός του Ελίζαμπεθ, βρίσκει έναν λογοθεραπευτή, τον Λάιονελ Λογκ, και έτσι μια σημαντική φιλία γεννιέται ανάμεσα στους δύο άντρες, που δεν διορθώνει απλά την ομιλία του Άλμπερτ, αλλά και τον βοηθά να βρει το σθένος να κυβερνήσει ως βασιλιάς.

Director: Τομ ΧούπερCast: Κόλιν Φερθ, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Τζέφρι

Ρας, Γκάι Πιρς, Μάικλ Γκαμπόν

www.divamodels.com.cy

40

must do

Αντιγόνη (100η Επετειακή Παραγωγή)

Το Θέατρο Ένα προσφέρει στο θεατρόφιλο κοινό και εμπλουτίζει την καλλιτεχνική ατζέντα της Κύπρου σταθερά από την ίδρυσή του το 1987. Αυτή η θαυμαστή πορεία έχει φτάσει αισίως στο 100ο έργο. Η πρεμιέρα της Αντιγόνης θα δοθεί στις 16 Δεκεμβρίου στην κύρια σκηνή του θεάτρου στη Λευκωσία, με την ευγενή στήριξη της Ελληνικής Πρεσβείας. Στον ομώνυμο ρόλο η Μαργαρίτα Ζαχαρίου και Κρέοντας ο Μανώλης Μιχαηλίδης. Παίζουν οι Σωτήρης Μεστάνας, Έρικα Μπεγέτη, Νικόλας Κουρουμτζής, Μαρία Φιλίππου, Κωνσταντίνος Αλκιβιάδης και Βαρβάρα Λάρμου. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Μαρία Χατζηκλεάνθους ενώ η σύνθεση μουσικής ανήκει στον Δημήτρη Ζαχαρίου.

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και ΚυριακήΑπό: Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου, 2010Μέχρι: Κυριακή, 27 Φεβρουαρίου, 2011Ώρα: Ξεκινά στις 20:30

Θέατρο ΈναΛεωφόρος Αθήνας 4, Λευκωσία, Λευκωσία 1021, ΚύπροςΤηλέφωνο: 22348203Τιμή: €15 / €10

MiniArt Έκθεση καλλιτεχνικής δημιουργίας από Κύπριους καλλιτέχνες

Η Χαράλαμπος Πηλακούτας Λτδ διοργανώνειΈκθεση σύγχρονης τέχνης από επώνυμουςΚύπριους καλλιτέχνες με δημιουργίεςεμπνευσμένες μέσα από το concept τηςμοναδικότητας και της διαφορετικότηταςπου χαρακτηρίζει το ΜΙΝΙ.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στηνέκθεση είναι οι σχεδιάστριες μόδας: ΚίκαΙωαννίδου, Έλενα Στρογγυλιώτου, ΛεβίνιαΚονιλιάν, Ιωάννα Λουκά, Μαρίνα Νικολαΐδουκαι Σία Δημητριάδη.Οι Σχεδιαστές/σχεδιάστριες ΚοσμημάτωνΓιάννος Ιωάννου, Κώστας Κυριάκου,Σκεύη Αφαντίτη και Μάρκος Πλατρίτης. Οι αρχιτέκτονες: Περικλής Λιάτσος και Άλκης Δίκαιος. Οι καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Κουγιάλης, Γιάννος Ιωάννου, Βασίλης Συρίμης, Αντριάνα Πάτσαλου και ο Μανώλης Εμμανουήλ. Οι στυλίστες Νικόλας Κυριάκου και Νότης Παναγιώτου και οι φωτογράφοιΑντώνης Φαρμακάς, Παναγιώτης Μηνά,Χρίστος Παναγίδης και ο Μάνος Μελετίου.

Πρόγραμμα Έκθεσης:• Λευκωσία: 08/12/10 - 20/12/10• Λεμεσός: 22/12/10 - 10/01/11• Πάφος: 12/01/11 - 14/01/11• Λάρνακα: 18/01/11 - 21/01/11• Λευκωσία: 24/01/11 - 31/01/11

Η πρωτότυπη αυτή ενέργεια, έχειυλοποιηθεί σε διάφορες χώρες με τησυμμετοχή επώνυμων σχεδιαστών - φίλωντου ΜΙΝΙ και διεξάγεται φέτος για πρώτηφορά στην Κύπρο. Σκοπός της ενέργειαςείναι η προώθηση της καλλιτεχνικής καιδημιουργικής έκφρασης στην Κύπρο, με τηδημιουργία πρωτότυπων έργων τέχνης, ταοποία θα δημοπρατηθούν και όλα τα έσοδαθα διατεθούν στη Θεραπευτική κοινότηταΑγίας Σκέπης. Η Αγία Σκέπη είναι ένας μηκερδοσκοπικός οργανισμός, που στόχο έχειτην ψυχολογική απεξάρτηση ατόμων απόεξαρτησιογόνες ουσίες, τη στήριξη και τηνεπανένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο.

Λευκωσίας (Παλιά Hλεκτρική), από τις 3 Δεκεμβρίου 2010 μέχρι τις 27 Μαρτίου 2011. Επιμέλεια: Λούλη Μιχαηλίδου, Γιάννης Τουμαζής.Ώρες Λειτουργίας:Τρίτη - Σάββατο: 10:00-15:00, 17:00-23:00Κυριακή: 10:00-16:00Από: Παρασκευή, 3 Δεκεμβρίου, 2010Μέχρι: Κυριακή, 27 Μαρτίου, 2011Δημοτικό Κέντρο Τεχνών ΛευκωσίαςΠαλιάς Ηλεκτρικής 19, Λευκωσία, Λευκωσία 1016, ΚύπροςΤηλέφωνο: 22797400

Μιχάλης Μιχαηλίδης, η πρώτη εποχή Το Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο Λευκωσίας φιλοξενεί στο Σπίτι Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων την έκθεση του καταξιωμένου καλλιτέχνη Μιχάλη Μιχαηλίδη με τίτλο “Μιχάλης Μιχαηλίδης, η πρώτη περίοδος – σημειώσεις για μια συνέχεια”. Τα έργα που θα παρουσιαστούν στην έκθεση αναφέρονται στην πρώτη περίοδο δημιουργίας του καλλιτέχνη και πήραν μορφή στην Κύπρο κατά τις δεκαετίες 1940-50, αποτελούν δε αξιόλογες μαρτυρίες για την καθημερινή ζωή στο νησί κατά την εποχή εκείνη.Από: Τρίτη, 23 Νοεμβρίου, 2010Μέχρι: Κυριακή, 30 Ιανουαρίου, 2011Ώρα: 10:00 - 16:30Λεβέντειο Δημοτικό ΜουσείοΟδός Ιπποκράτους 15-17, Λαϊκή Γειτονιά, Λευκωσία, Λευκωσία 1500, Κύπρος, Τηλέφωνο: 22661475

Η Κύπρος στη Βενετία, 1968 - 2009 Στο πλαίσιο του Επετειακού Προγράμματος για τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει ενταχθεί και η διοργάνωση μιας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης, αφιερωμένης στα 40 χρόνια συμμετοχής της Κύπρου στην Μπιενάλε Εικαστικών Τεχνών Βενετίας, από το 1968 μέχρι το 2009.Η έκθεση συνδιοργανώνεται από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Πολιτιστικές Υπηρεσίες, και το Ίδρυμα Πιερίδη και θα παρουσιάζεται στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών

41

Σφαγείο, Αδέλφια στη Δίνη του Πολέμου Οι ήρωες του έργου είναι τρία αδέρφια από την Παλαιστίνη, τρία νέα παιδιά πιασμένα στο δίχτυ της αδυσώπητης αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης. Είναι η τραγωδία μιας οικογένειας που συνθλίβεται μέσα στο άγριο σκηνικό μιας διαμάχης που μοιραία γίνεται και εμφύλια, ενδοοικογενειακή. Το πρόσωπο του «άλλου» μέσα από τα μάτια ενός νεαρού Ισραηλινού στη διάρκεια της πρώτης ιντιφάντα. Η μετάφραση είναι της Κοραλίας Σωτηριάδου. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Νίκου Κουρούση, που επιστρέφει στο θέατρο μετά από πολλά χρόνια. Η μουσική σύνθεση του Άλκη Αγαθοκλέους και οι φωτισμοί του Αλεξάνταρ Γιότοβιτς. Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Ιάκωβος Ιακώβου, Παναγιώτης Λάρκου και Αντρέας Νικολαΐδης.Από: Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου, 2011Μέχρι: Τετάρτη, 19 Ιανουαρίου, 2011Ώρα: Ξεκινά στις 20:30

Θέατρο ΈναΛεωφόρος Αθήνας 4, Λευκωσία, Λευκωσία 1021, ΚύπροςΤηλέφωνο: 22348203Τιμή: €15 / €10

Ακόμη μία εντυπωσιακή παρουσία στο CARPE DIEM Studio-Gallery, η φίρμα κοσμημάτων CHARISMATIC της Χάρις Καμινάρη από Αθήνα, που συνδυάζει το concept ανακύκλωσης, με ημιπολύτιμα μέταλλα, πέτρες και κρύσταλλα.

Η ολοκληρωμένη συλλογή της CHARISMATIC θα βρίσκεται στο CARPE DIEM Studio-Gallery μέχρι τέλος Φεβρουάριου 2011.

CARPE DIEM Studio-Gallery, Τρικούπη 100-102, Λευκωσία 1016Τηλέφωνο: 22374842

http://marinoskleanthous.com

''ήρθε η στιγμή να αλλάξεις στάση στα πράγματα. Πάρε την απόφαση τώρα: δράσε ή σκάσε

αντί να παραπονιέσαι, ανέβασε τα μανίκια και προσπάθησε να κάνεις εσύ την αλλαγή!''

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ

μαρίνος φρ . κλεάνθουςμαρ ίνος φρ . κλεάνθουςΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ

42

βιβλίοΣτους πάγκους των βιβλιοπωλείων...Η μάνα Εκδόσεις Γκοβόστης

Επιστροφή στις κλασικές αξίες των μεγάλων συγγραφέων της παγκόσμιας λογοτεχνίας προτείνουν οι εκδόσεις Γκοβόστη ως αντίδοτο στη σημερινή κρίση.Εκλαμβάνοντας τη σημερινή κρίση ως κρίση παιδείας και πολιτισμού προχωρά στην επανέκδοση έργων των μεγάλων κλασικών η διαπραγμάτευση των οποίων σε μείζονα ζητήματα του ανθρώπου και των κοινωνιών του, σίγουρα μπορούν να ωφελήσουν τον σημερινό αναγνώστη. Με το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ο Γκόρκη, έχοντας ήδη καθιερωθεί ως συγγραφέας και παραλλήλως έχει ενταχθεί στα πολιτικά δρώμενα που οδήγησαν στην Οκτωβριανή Επανάσταση, απεικονίζει για πρώτη φορά στη λογοτεχνία την πάλη του επαναστατικού προλεταριάτου για τον σοσιαλισμό κάτω από την καθοδήγηση του κόμματος της εργατικής τάξης, και τη γέννηση του νέου ανθρώπου μέσα σε αυτόν τον αγώνα.

Σκοτεινή πλευρά Εκδόσεις Μεταίχμιο

Με το βιβλίο αυτό ο Ιαν Ράνκιν αποδεικνύει γιατί είναι ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς αστυνομικού στον κόσμο. Καταιγιστικός ρυθμός και βαθύτερα ηθικά διλήμματα για το σωστό και το λάθος. Ο κορυφαίος συγγραφέας αστυνομικού στη Μ. Βρετανία Ίαν Ράνκιν που ξεπερνά σε πωλήσεις τον Στίβεν Κινγκ και τον Τζον Γκρίσαμ, μας συστήνει τον νέο επιθεωρητή Μάλκομ Φοξ στο βιβλίο του "Σκοτεινή πλευρά" ("The Com-plaints"). Κανένας δεν συμπαθεί τους Com-plaints - τους αστυνομικούς που ερευνούν άλλους αστυνομικούς. Το τμήμα εσωτερικών υποθέσεων της αστυνομίας έχει το παρατσούκλι "Σκοτεινή πλευρά" και εκεί εργάζεται ο Μάλκομ Φοξ. Είναι ένας σοβαρός άντρας, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά οικογενειακά προβλήματα. Ο πατέρας του είναι σε οίκο ευγηρίας και η αδερφή του έχει μια βασανιστική σχέση. Ο Φοξ αναλαμβάνει μια νέα υπόθεση, τη διερεύνηση του αστυνομικού Τζέιμι Μπρεκ, ο οποίος είναι βουτηγμένος στη βρωμιά αλλά κανείς δεν μπορεί να το αποδείξει. Καθώς ο Φοξ ερευνά, ανακαλύπτει ότι γύρω από τον Μπρεκ υπάρχουν πολλά επικίνδυνα μυστικά, ειδικά ένας βίαιος φόνος.

Το χρυσό σημειωματάριο Εκδόσεις Καστανιώτη

Νόμπελ λογοτεχνίας 2007. Το κέρδισε, όπως είναιγνωστό, η Ντόρις Λέσινγκ.Ήταν ένα Νόμπελκαθυστερημένο, αλλά δίκαιο.Μια συγγραφέας που έδωσε, με το δικό τηςμοναδικό ύφος, μεγάλες κοινωνικές μάχες.

Το «Χρυσό σημειωματάριο», ένα μυθιστόρημα-ποταμός 734 πυκνών σελίδων, θεωρείται το αριστούργημά της. Είχε ξανακυκλοφορήσει στη δεκαετία του '70, αλλά τώρα επαναπροτείνεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό σε νέα μετάφραση. Θέμα του μυθιστορήματος; Η συναρπαστική περιγραφή μιας γυναίκας σε αναζήτηση προσωπικής και πολιτικής ταυτότητας, αντιμέτωπης με προβλήματα συναισθηματικής απόρριψης και σεξουαλικής προδοσίας, επαγγελματικής αγωνίας και οικογενειακών συγκρούσεων.

Βιβλία για λίγους...Γιατί οι άνδρες θέλουν σεξ και οι γυναίκες χρειάζονται αγάπη Αποκαλύπτοντας την απλή αλήθεια

O Allan και η Barbara Pease, συγγραφείς του διεθνούς best seller "Tο Aπόλυτο Bιβλίο για τη γλώσσα του Σώματος", επιστρέφουν με το σημαντικότερο μέχρι τώρα βιβλίο τους. Tο βιβλίο αυτό μπορεί να βοηθήσει όσους είναι μόνοι και αναζητούν τον έρωτα, όσους έχουν ήδη μια σχέση και πραγματικά χρειάζονται συμβουλές, αλλά και εκείνους που επιθυμούν να διατηρήσουν την αρμονία με τον σύντροφό τους και να δρέψουν τα εκπληκτικά οφέλη μιας μακρόχρονης σχέσης. Σε αυτόν τον πρακτικό, ευκολοδιάβαστο, έγκυρο αλλά και χιουμοριστικό οδηγό, οι συγγραφείς απλά αποκαλύπτουν την αλήθεια για τους άνδρες και τις γυναίκες. Οι συγγραφείς του βιβλίου, αξιoποιώντας τις σύγχρονες επιστήμες και τα ευρήματα πρωτοποριακών ερευνών παρουσιάζουν ένα διαφωτιστικό βιβλίο που ξεκαθαρίζει, με εξαιρετικά διασκεδαστικό τρόπο, τις έμφυτες διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα και ανοίγει νέους ορίζοντες στον τρόπο με τον οποίο ο άνδρας και η γυναίκα κατανοούν τη σχέση τους.

Ο ερωτισμός στην τέχνη Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ο ερωτισμός είναι η πρώτη πατρίδα κάθε ανθρώπου, αναφέρει στο νέο του βιβλίο ο Ψυχαναλυτής Νίκος Σιδέρης. Η απαρχή κι ο τρόπος κάθε πόθου. Και οι μηχανές της ψυχής κινούνται πάντα με τη φλόγα της νοσταλγίας και του νόστου εκεί. Με όχημα, κυρίως, τις φαντασιώσεις. Η δημιουργία, πάλι, ισοδυναμεί με αναδιατύπωση της φαντασίωσης του δημιουργού στη γλώσσα μιας συγκεκριμένης τέχνης. Balthus, Goya, Schiele, Dali, Picasso είναι πέντε ξεχωριστοί ζωγράφοι, που με το έργο τους επέτρεψαν μια γεμάτη μαγεία και έκπληξη εξερεύνηση στον κόσμο του ερωτισμού: στις φαντασιωτικές του καταβολές, στην προσωπική επεξεργασία των φαντασιώσεων και στην εικαστική τους αναδιατύπωση, μέσα σε καθορισμένες ιστορικές και προσωπικές συνθήκες. Ένα ταξίδι που μιλά και για την τέχνη και για τον ερωτισμό και για τη φοβερή συνάντηση με τέτοιες τιτάνιες δυνάμεις. Συνάντηση που φέρνει την ψυχή αντιμέτωπη με απτές και ανείκαστες αλήθειες - με ρίσκο και απόλαυση.

Το νησί Βικτώρια Χισλοπ

Eat, Pray, Love Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ

Το Τελευταίο ΤσιγάροΛένα Μαντά

Η γυναίκα του φάρου Πασχαλία Τραυλού

Λευκή ΟρχιδέαΚαίτη Οικονόμου

Ο κουρσάρος της καρδιάς μου Φάνη Πανταζή

Δεσποινίς Πελαγία Γιάννης Ξανθούλης

Η Ξυπόλητη των ΑθηνώνΦιλομήλα Λαπατά

Το μυστικόΡόντα Μπερν

Η συμφωνία των ονείρων Νίκος Θέμελης

43

Σκοπός του Rivergate Centre είναι η ενθάρρυνση και ανάπτυξη της φιλογνωσίας μέσω της φιλανάγνωσης.Θεωρώντας ότι αυτό θα ήταν πλέον αδύνατο μέσω του

προτύπου ενός παραδοσιακού βιβλιοπωλείου, βασιστήκαμε και ανταποκριθήκαμε στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις για να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο πρότυπο βιβλιοπωλείου – αυτό της Βιβλιαγοράς – όπου το βιβλίο συν-στεγάζεται άψογα σε ένα κοινωνικό και πολιτιστικό χώρο.

Παρά τις νέες τεχνολογίες, το βιβλίο παραμένει, για όλες τις ηλικίες, ως το κατ'εξοχήν μέσο μετάδοσης γνώσης και πολιτισμού, το οποίο όχι μόνο προσφέρεται για εξερεύνηση, αλλά την απαιτεί κιόλας. Και επειδή θεωρούμε το βιβλίο ως ένα ξεχωριστό “αντικείμενο” το οποίο προσφέρεται για εξερεύνηση, δημιουργήσαμε ένα ελκυστικό και προσιτό περιβάλλον όπου ο κάθε αναγνώστης, μικρός ή μεγάλος σε ηλικία, νέος ή βετεράνος του βιβλίου, μπορεί να εξερευνήσει με άνεση. Σας καλούμε να εξερευνήσετε δίνοντάς σας μερικά δείγματα γραφής.

Ειδικά διαμορφωμένος χώρος για να φιλοξενεί βιβλιοπαρουσιάσεις από συγγραφείς, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις αλλά και επαγγελματικές συναθροίσεις που πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Στο Coffee Lounge μπορείτε επίσης να απολαύσετε καθημερινά τον καφέ σας παρέα με γνωστούς και άγνωστους συγγραφείς επιλέγοντας από τα βιβλία που βρίσκονται στις βιβλιοθήκες του.Ο χώρος αυτός προσφέρεται επίσης για εργασία, ξεκούραση και ψυχαγωγία μικρών και μεγάλων όπου μπορείτε με άνεση να περάσετε ήρεμες και ευχάριστες στιγμές διαβάζοντας, συζητώντας ή παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, ή εάν προτιμάτε, να 'σερφάρετε' στο διαδίκτυο με δωρεάν σύνδεση.

• Coffee Lounge

• Rivergate Centre κήπος για καλοκαιρινές παραστάσεις

Ένας ξεχωριστός και ευρύχωρος χώρος όπου μπορείτε να επιλέξετε με άνεση τα βιβλία σας από την υπό ανάπτυξη και συνέχεια

αναπτυσσόμενη συλλογή μας.Σκοπός μας είναι να καλύψουμε άμεσα ένα μεγάλο φάσμα της Ελληνικής Βιβλιογραφίας και για πιο εξειδικευμένα βιβλία γίνονται δεκτές ειδικές παραγγελίες.

Το Rivergate Centre σας προσφέρει το χώρο όπου μπορείτε να αξιοποιήσετε δημιουργικά τον χρόνο σας τόσο για ψυχαγωγία όσο και για εργασία.

• Είσοδος προς Γενικό Βιβλιοπωλείο και Coffee Lounge

• Χώρος Γενικού Βιβλιοπωλείου

Σε ένα ελκυστικό και ειδικά διαμορφωμένο και άνετο χώρο, που λαμβάνει υπ΄όψιν τις ανάγκες τόσο των παιδιών όσο και των γονέων, θα βρείτε μια μεγάλη γκάμα παιδικών και εφηβικών βιβλίων.Στον ίδιο χώρο

γονείς, ή και μέλλοντες γονείς, μπορούν να βρούν βιβλία που θα τους βοηθήσουν στην ανάπτυξη των παιδιών τους ή βιβλία που προσφέρουν συμβουλές και λύσεις σε παιδικά προβλήματα.

Οργανώνονται διάφορες δραστηριότητες με σκοπό την ανάπτυξη της βιβλιοφιλίας και φιλανάγνωσης στα παιδιά, όπως:> Παρουσίαση Παιδικών Βιβλίων από Συγγραφείς> Πρόγραμμα Εκπαιδευτικών Εκδρομών> Αφήγηση Παραμυθιών

όπως επίσης και διασκεδαστικές δραστηριότητες:> Face Painting> Ζωγραφική> Κατασκευές> Παντομίμα

• Το Θεατράκι στο Παιδικό τμήμα

• Είσοδος προς Παιδικό Βιβλιοπωλείο

Β Ι Β Λ Ι Α Γ Ο Ρ Α

44

Υλικά πέστο:

> 1/2 φλ. φρέσκο βασιλικό > 2 σκελίδες σκόρδο

> 1/4 φλ. πινόλια > 1/2 φλ. ελαιόλαδο

> αλάτι

Υλικά για Σαλάτα:

> Ρόκα> Μαρούλι σγουρό> Ντοματίνια> Πινόλια> 1 τυρί μοτσαρέλα> 1 αβοκάντο> Κρεμώδες βαλσάμικο ξύδι> Αλάτι> Λίγο αποξηραμένο βασιλικό και ρίγανη

Εκτέλεση:

Βάζουμε όλα τα υλικά για το πέστο στο μπλέντερ και τα κτυπάμε μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα.Παίρνουμε μια ξέβαθη πιατέλα για την σαλάτα και κόβουμε τη ρόκα και το μαρούλι. Προσθέτουμε τα ντοματίνια ολόκληρα.Καθαρίζουμε το αβοκάντο, το κόβουμε σε φέτες και το βάζουμε πάνω από τα λαχανικά. Κόβουμε την μοτσαρέλα σε φέτες και τις τοποθετούμε πάνω από το αβοκάντο.Απλώνουμε δύο κουταλιές της σούπας από την σάλτσα πέστο που φτιάξαμε.Σκορπίζουμε τα πινόλια στη σαλάτα και χύνουμε περιμετρικά της πιατέλας το κρεμώδες

βαλσάμικο ξύδι.Ρίχνουμε το αλάτι, τον αποξηραμένο

βασιλικό και τη ρίγανη.

Σερβίρεται με κριτσίνια ή κρουτόνς.

Καληδονία Παού

υγιεινή επιλογή

ΤΗ “ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ” ΧΟΡΗΓΕΙ ΤΟ:

45• Eating wellΟδός: Προδρόμου 37Δ, Λ/σίαΩράριο: Μ-Σ 8:00-16:00Τηλέφωνο: 77 77 74 47• ΕρωδόςΟδός: Πατριάρχου Γρηγορίου 1, Λ/σίαΩράριο: Τρ–Σ 10πμ–2μμ, Κ 16.00–2.00Τηλέφωνο: 22 75 22 50• Le CafeΟδός: Λεωφόρος, Μακαρίου 16BΓ,1065 Λ/σίαΩράριο: Δευτ - Κυρ, 21.30 - 01.30Τηλέφωνο: 22 46 65 66• Λωξάντρα (ταβέρνα)Οδός: Φανερωμένης 67, Λ/σίαΩράριο: Δευτ – Σάβ, 19.30 – 00.00Τηλέφωνο: 22 67 57 57• Nando’sΟδός: Λεωφόρος Ομήρου 16 & Λεωνίδου 9, Λ/σίαΩράριο: Δ-Πεμ.12.00-23.00,Παρ.-Κ. 12.00-30Τηλέφωνο: 22 44 51 51• Il FornoΟδός: Λήδρας 216-218, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ 11.30-23.00Τηλέφωνο: 22 45 64 54• ΚαρβουνομαγειρέματαΟδός: Λήδρας 152, Λ/σία / Λεωφόρος Μακαρίου 209 Π. ΛακατάμειαΩράριο: Δ-Κ 12.00-24.00Τηλέφωνο: 77 77 77 29• Pago PagoΟδός: Ουζουνιάν 38, ξενοδοχείο Castelli, Λ/σίαΩράριο: Τρ-Σ 12.00-15.00,19.30-23.30Τηλέφωνο: 22 71 28 12• Πολυχώρος 77 (ταβέρνα)Οδός: Φανερωμένης 75-77, Λ/σίαΩράριο: Δευτ-Κυρ, 19.30-00.00Τηλέφωνο: 22 43 39 50 • ΠυξίδαΟδός: Μενάνδρου 5, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Κυρ, 12.30-15.00 & 19.30-23.00Τηλέφωνο: 22 44 56 36• Στου Σαλά (ταβέρνα)Οδός: Αισχύλου 61-65, Παλαιά Λ/σία,Ωράριο: Δευτ - Σαβ, 12.00-15.30 και 19.00-00.00Τηλέφωνο: 22 66 66 00• Σούξου μούξου μανταλάκιαΟδός: Ονασαγόρου 47, Παλιά Λ/σίαΩράριο: Δ-Σ 12.30-15.00,20.00-23.00, Κ.12.30-16.00Τηλέφωνο: 22 66 66 00• Το ΠαντοπωλείοΟδός: Βασιλέως Παύλου 7 Λ/σία, (πίσω από το παλιό ΓΣΠ)Ωράριο: Δ-Σ 12.00-24.00Τηλέφωνο: 22 67 51 51• Ταβερνάκι του Πάμπου (κυπριακή κουζίνα)Οδός: Αχαιών 35, Άγιος Δομέτιος, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ 12.00-16.00,19.00-24.00Τηλέφωνο: 19.00 -23.00• The Noudle House (ασιατική κουζίνα)Οδός: Αγίου Αντρέα 3, Λ/σός Ωράριο: Δευτ – Κυρ, 11.00 – 00.00Τηλέφωνο: 25 82 02 82 • Vamos amigos (μεξικάνικη κουζίνα)Οδός: Αρχιεπισκόπου Μακαρίου 9Α, Λ/σίαΩράριο: Δευτ – Κυρ, 12.00 – 24.00Τηλέφωνο: 77 77 80 33 • Ζανέττος (κυπριακή ταβέρνα)Οδός: Τρικούπη 65, Λ/σίαΩράριο: Δ-Σ 19.00 – 23.00Τηλέφωνο: 22 76 55 01• Zebra Steak HouseΟδός: Κλήμεντος 43, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ 12.00-16.00,19.00-24.00Τηλέφωνο: 22 45 86 00• Οι 7 Αϊ-Γιώργηδες (κυπριακή κουζίνα)Οδός: Γεροσκήπου, ΠάφοςΩράριο: Τρ - Κυρ, 12.00-15.00 και 19.30-23.00Τηλέφωνο: 26 96 31 76

bars/clubs/restaurantsBars• Academy 32Οδός: Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 32, Παλιά Λ/σίαΩράριο: Τρ-Κυρ, 18.00-02.00Τηλέφωνο: 22 76 00 73• Aperitivo Jet Set Lounge (café-bar-restaurant)Οδός: Λεωφόρος Κέννετυ 1, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Κυρ, 10.00-2.00Τηλέφωνο: 22 10 09 90• Brew (tea bar & lounge)Οδός: Ιπποκράτους 30Β, Λαϊκή Γειτονιά, Λ/σίαΩράριο: Τρ-Κυρ, 11.30-02.00, Παρ & Σαβ μέχρι τις 03.00Τηλέφωνο: 22 10 01 33• Διαχρονική (μουσική Σκηνή)Οδός: Καλλιπόλεως 37, ΛευκωσίαΩράριο: Παρ-Σαβ, 22.00-02.00Τηλέφωνο: 22 25 11 77• Domus lounge bar (bar-restaurant)Οδός: Κοραή 5, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Σαβ, 20.30-02.00Τηλέφωνο: 22 43 37 22• Hustle (bar)Οδός: Γρίβα Διγενή, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ 19.00 – 02.00Τηλέφωνο: 22 45 85 88 • Jackson Hall (bar-restaurant)Οδός: Σπύρου Κυπριανού & Γιάννου Κρανιδιώτη γωνία, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ 10.00 – 02.00Τηλέφωνο: 7000 4424 • Little Buddha (bar-restuarant)Οδός: Σπύρου Κυπριανού 20, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ 12.00 – 02.00Τηλέφωνο: 22 76 60 00• New Division (bar)Οδός: Βασιλίσσης Φρειδερίκης 2, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Σαβ, 17.00-02.00, Κυρ. 21.30-02.00Τηλέφωνο: 22 67 99 57• Occhio (bar-restaurant)Οδός: Αλκαίου 23, Έγκωμη, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Κυρ, 11.00-02.00Τηλέφωνο: 22 25 51 11• Scarabeo (café & bar)Οδός: Νικοκρέοντος 4, Λ/σίαΩράριο: Δευτ-Κυρ, 11.00-03.00Τηλέφωνο: 96 69 66 69,www.scarabeoisland.com• Sky barΟδός: Λόρδου Βύρωνα & Γρηγόρη Αυξεντίου, 15-17, Λ/καΩράριο: Δευ-Κυρ, 22.00-02.00Τηλέφωνο: 99 89 53 10• Uqbar (bar)Οδός: Αριστείδου 6, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Κυρ, 17.00-02.00Τηλέφωνο: 22 76 00 99• Seven (café-bar-Restaurant)Οδός: Μυκηνών 7, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Κυρ, 10.00-02.00Τηλέφωνο: 22 25 11 77• Vinyl bar (café-bar)Οδός: Κωστή Παλαμά 12-14, Λ/σίαΩράριο: Δευ-Κυρ, 10.00-02.00Τηλέφωνο: 22 67 00 00

Clubs

• Breeze (club)Οδός: Γεωργίου Α’ 90, Ποταμός Γερμασόγειας, Λ/σόςΩράριο: Δευ-Κυρ, 22.00-03.00Τηλέφωνο: 25 32 12 94

• Cartel clubΟδός: Ποσειδώνος 31, Κ. ΠάφοςΩράριο: Παρ-Σαβ & αργίες, 22.30-04.00Τηλέφωνο: 77 77 77 93• Dolce (club)Οδός: Λεωφ. Αμαθούντος 138, Άγιος Τύχωνας, Λ/σόςΩράριο: Τετ-Κυρ, 11.00-4.30Τηλέφωνο: 25 31 49 00• KLUBDΟδός: Αμμοχώστου 36 (Πίσω από την Πύλη Αμμοχώστου), Λ/σίαΩράριο: Σαβ, 00.00-04.15Τηλέφωνο: 22 10 48 41• Toy (club)Οδός: στοά Πινδάρου, Λ/σίαΩράριο: Τετάρτη-Σαβ, 23.00-03.00Τηλέφωνο: 22 817 040• Σφηνάκια (club)Οδός: Σπύρου Κυπριανού 2, Λ/σίαΩράριο: Τετ-Κυρ, 23.00-3.00Τηλέφωνο: 22 76 66 61• Memfis (club)Οδός: Γωνία Λόρδου Βύρωνος & Γρ. Αυξεντίου 15-17, Λ/καΩράριο: Παρ-Σαβ, 24.00-04.30Τηλέφωνο: 99 65 94 98• Versus (club)Οδός: Capital Center, Αρχ. Μακαρίου, 3ος όροφος, Λ/σίαΩράριο: Σάβ, 23.30 – 04.00Τηλέφωνο: 99 39 30 09• Zoo (club)Οδός: Λεωφ. Στασίνου 15, Λ/σίαΩράριο: Πεμ.-Σαβ & συνήθως παραμονές αργιών, 23.00-04.00Τηλέφωνο: 22 45 88 11

Εστιατόρια• Brasserie Au Bon Plaisir (γαλλική κουζίνα)Οδός: Αλάσιας 15Ε, 1075 Λ/σίαΩράριο: 19.00 – 12.00Τηλέφωνο: 96 75 51 11• BonzaiΟδός: Ρηγαίνης 70, ξενοδοχείο Holiday Inn, Λ/σίαΩράριο: Δ.-Σ. 12.30-15.00,19.30-23.30Τηλέφωνο: 22 71 27 12• Casa Di Sub (fast food)Οδός: Αγίου Ιλαρίωνος 32Α, Βόρειος Πόλος, Λ/σίαΩράριο: Δευτ –Σάβ, 18.00 – 23.00 Τηλέφωνο: 22 34 64 15• Casa ViejaΟδός: Αρχ. Μιχαήλ 3, Λ/σίαΩράριο: Δ-Κ, 19.30-23.30Τηλέφωνο: 22 67 33 71• Chilies (μεξικάνικη Κουζίνα)Οδός: Ιπποκράτους 46, Λ/σίαΩράριο: Δευτ-Σαβ, 12.00-15.00& 19.00-23.00, Κ 19.00-23.00Τηλέφωνο: 22 67 16 47• ChopsticksΟδός: Αγίας Ελένης 44, Εμπορικό Κέντρο Γαλαξίας. (επίσης στη Λήδρας, Λακατάμεια, Mall of Cyprus)Ωράριο: Δ-Κ 11.30-23.00Τηλέφωνο: 77 77 77 28• Chop’tΟδός: Λήδρας 207, Στοά Κλόκκαρη, Λ/σίαΩράριο: Δ-Σ, Κ, 10.00-23.00, 10.00-18.00.Τηλέφωνο: 22 81 87 81• Da CapoΟδός: Λεωφόρος, Μακαρίου 30Β ,1065 Λ/σίαΩράριο: Δευτ - Κυρ, 21.30 - 01.00Τηλέφωνο: 22 75 74 27

46

ΚριόςΞεστόλισέ το το ρημάδι, ξεστόλα τοοοο! Πέρασαν οι γιορτές κι εσύ εκεί! Ό,τι δε σου ‘φερε, δε θα στο φέρει, άρα μη μας βγάζεις το λάδι άνοιξε-κλείσε τα φωτάκια. Βγάλε τις μπάλες, πέτα τες με δύναμη και εκτονώσου! Είναι πολύ πιο εποικοδομητικό! Επίσης, είσαι σίγουρος ότι στο γραμματοκιβώτιο που ξέχασες να ανοίξεις δεν είναι αυτό που περιμένεις; Ρίξε ένα βλέφαρο!

ΤαύροςΣταμάτα να κάνεις την Άννα Βίσση στο «Τρελαίνομαι» και υποδέξου το 2011 με ένα διαφορετικό κούρεμα, χτένισμα, βρακί ή πατάκι μπάνιου! Θα σε βοηθήσει να ξεβαλτώσεις, να ξαλαφρώσεις, να ξελασπώσεις και να ξεφλουμπώσεις! Το μήνυμα αγάπης θα φτάνει πάντα! Μην άγχεσαι πια τόσο! Και για να μιλήσουμε σοβαρά, η φράντζα στο πλάι δεν είναι στη μόδα, ποτέ δεν ήταν!

ΣκορπιόςΜε του Μαγιού τις μυρωδιές και με τα κόκκινα κεράσια! Αν δεν ερωτευτείς, παίζει να σε φάνε λάχανο. Κόψε την πολλή μαγκιά γιατί ίσως να στην έχουν φυλαγμένη σε καμιά γωνία όλοι αυτοί που ταπείνωσες ασύστολα, απύθμενα και ανηλεώς! Αν είσαι μπογιατζής, μπράβο σου! Αυτόν τον μήνα, θα κερδίσεις το Τζόκερ! Αν δεν είσαι… μην το σκέφτεσαι! Η προφητεία είναι σαφής!

ΤοξότηςΑν η προηγούμενη χρονιά σου έκανε απαλό και τρυφερό έρωτα, καιρός να κάνεις κι εσύ σε αυτήν που μπήκε! Ο άγνωστος που έμπασες στο σπίτι σου δεν ήταν το πνεύμα των Χριστουγέννων καθυστερημένο και όχι, το dvd player δεν έπεσε σε κάποια μαύρη τρύπα! Αν το λουκάνικο δε χωράει στο στόμα σου, σκέψου απλά να το μασήσεις, κι αν η ψυχή σου πονάει βαθιά, σταμάτα τις μπύρες!

ΑιγόκερωςΕίσαι πολύ πιεσμένος ε; Βάλε και το δυσκοίλιο στυλάκι σου και έχουμε τον τέλειο μήνα. Δεν έχεις χρόνο, το αφεντικό σου είναι ανάδρομο, οι μπάμιες δε σ’ αρέσουν, δε θέλεις σχέση! Καλά πάμε! Δεδομένο όμως ότι είσαι αρκούντως ψωροπερήφανος, προφανώς ακόμα και αυτές οι θεόπνευστες σοφιστείες μου σου μοιάζουν αστείες! Μπάνιο γρήγορα! Το νερό ζεστάθηκε!

ΥδροχόοςΦεβρουάριος! Αχ! Ζέστη, ήλιος, θάλασσα, παγωτά, τι όμορφος μήνας! Τα ποπ κορν στη μπανιέρα και ο καφές καυτός δίπλα στο χιονισμένο παράθυρο! Πόσα χρόνια! Οι ελιές φορτωμένες! Δες, ανθίσανε! Το βιτάμ μισο-λιωμένο… πάνω στη σανίδα σου! Όση άκρη έβγαλες εσύ, άλλη τόση βγάζουμε κι εμείς μαζί σου!

ΙχθείςΕίναι λέει από τη Βενεζουέλα και τον ερωτεύτηκες! Μπράβο! Τι να πω; Μιας που έχεις μπει σε τροχιά, γιατί δεν κάνεις αυτό το ένα και μοναδικό βήμα που θα σε φτάσει μέχρι το ταβάνι; Γιατί δεν ετοιμάζεις ένα διαφορετικό ταξίδι; Τόλμα! Ναι, αυτό σου λέμε! Και η χρυσόσκονη που βλέπεις δεν ξέμεινε από το δέντρο!

H pRaSiNi tOuFa([email protected])

ΔίδυμοιΈλα μη γίνεσαι μελό! Τα καλοριφέρ στα ανάψαμε! Τι άλλο θες πια; Άλλοι δεν έχουν ούτε αυτά! Σε δέκα εργάσιμες βλέπω να διαβαίνεις μεγάλη πόρτα ενώ σε τρία τέρμινα θα ανακαλύψεις επιτέλους τι σημαίνει η λέξη «τέρμινα». Πάρε τη μάνα σου κάνα τηλέφωνο και κάνε γαργάρες με εκείνο το πράσινο υγρό! Κάνει καλό!

ΚαρκίνοςΔε βαριέσαι; Την υγειά σου να΄χεις! Είναι αλήθεια ότι το να μη βάλεις ξυπνητήρι και να ξυπνήσεις μετά τις γιορτές είναι λιγάκι χοντρό αλλά από την άλλη, αφού λιαγκούριζες βρε έρμο! Τι να ‘κανες; Για αυτόν τον μήνα λοιπόν, προβλέπεται να τρως πολλή και παγωμένη γαλοπούλα! Αν θες τη συμβουλή μου, μη φας τη γέμιση αν έχει κάστανο! Άκου που σου λέω!

ΛέωνΌταν πριν αιώνες, η σοφία της πράσινης τούφας έπεσε πάνω στο τίμιο κεφάλι μου δεν είχα ποτέ φανταστεί τίποτα από όσα συμβαίνουν τώρα! Ούτε κι εσύ απ’ ότι φαίνεται γι΄αυτό και εξακολουθείς να είσαι στην καρακοσμάρα σου και να τρως κουραμπιέδες! Ναι, όλοι σε θέλουν, ναι, όλοι σε ποθούν, ακόμα κι αν ο Αποστόλης είναι άφαντος!

ΠαρθένοςΜια παλιά παροιμία λέει …ή αυτοκτόνα με κουζινομάχαιρο ή κάνε παρέα με Παρθένο! Δεν ξέρω ποιο είναι προτιμότερο, πάντως έχω να πω πως το 2011 θέλεις την άνοιξη να φέρει, το κορίτσι σου κι έναν φραπέ στο χέρι! Χαριτωμένος ο συνδυασμός δεδομένου ότι είσαι αρκούντως θρησκευόμενος για να εγκρίνεις αυτοκτονίες!

ΖυγόςΌταν η Μαίρη Λίντα τραγουδούσε το «Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω…», παίζει και να μην είχες γεννηθεί. Δεν κολλάει κάπου βέβαια, απλά ήθελα να

το αναφέρω! Αυτόν τον μήνα παίζει να πεθάνει το χρυσόψαρό σου! Πρόσεχε

αυτό καθώς και την έξαρση της λοιμώδους μονοπυρήνωσης που

έχει ξεσπάσει!

Avant Garde January 2011 volume11

Documents

Transcript of Avant Garde January 2011 volume11