8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ · Ὁ ἐκ μὴ...

21
1 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ Ηχος γ´ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον,... Συναπτὴ μεγάλη καὶ ἡ Ἐκφώνησις Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα... Ἦχος γ' ὁ α’ χορὸς Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. ὁ β’ χορὸς Στίχ, α'. ξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῡ Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ὁ α’ χορὸς Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ὁ β’ χορὸς Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ὁ α’ χορὸς Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ´.

Transcript of 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ · Ὁ ἐκ μὴ...

  • 1

    8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019 +ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

    ῏Ηχος γ´ ῾

    ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον,...

    Συναπτὴ μεγάλη καὶ ἡ Ἐκφώνησις

    Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα...

    Ἦχος γ'

    ὁ α’ χορὸς

    Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

    ὁ β’ χορὸς

    Στίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῡ

    Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν...

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.

    Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν...

    ὁ β’ χορὸς

    Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.

    Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν...

    ὁ α’ χορὸς

    Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ´.

  • 2

    Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια, ἀγαλλιάσθω τὰ ἐπίγεια, ὅτι ἐποίησε κράτος, ἐν βραχίονι

    αὐτοῦ, ὁ Κύριος, ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον, πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο,

    ἐκ κοιλίας ᾅδου ἐῤῥύσατο ἡμᾶς, καὶ παρέσχε τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

    ὁ β’ χορός

    Δόξα Πατρί... Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς Ἦχος δ'

    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ

    ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν

    εὐλογίαν· καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον..

    ὁ α’ χορὸς

    Καὶ νῦν... Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς Ἦχος δ'

    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, …………

    Συναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις

    Ὅτι σὸν τὸ κράτος...

    ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Μετὰ τὴν α´ Στιχολογίαν.

    ὁ α’ χορός

    Ἦχος γ'

    Χριστὸς ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, ἡ ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων. Ὁ Πρωτότοκος τῆς

    κτίσεως, καὶ Δημιουργὸς πάντων τῶν γεγονότων, τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν τοῦ

    γένους ἡμῶν, ἐν ἑαυτῷ ἀνεκαίνισεν. Οὐκέτι θάνατε κυριεύεις. Ὁ γὰρ τῶν ὅλων

    Δεσπότης, τὸ κράτος σου κατέλυσε.

    ὁ β’ χορός

    Δόξα Πατρί...

    Σαρκὶ τοῦ θανάτου γευσάμενος Κύριε, τὸ πικρὸν τοῦ θανάτου ἐξέτεμες τῇ Ἐγέρσει

    σου, καὶ τὸν ἄνθρωπον κατ' αὐτοῦ ἐνισχύσας, τῆς ἀρχαίας κατάρας τὴν ἧτταν

    ἀνακαλούμενος, ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.

    ὁ α’ χορός

    Καὶ νῦν... τῆς Ἑορτῆς Ἦχος δ' Κατεπλάγη Ἰωσὴφ

    Ἀναβόησον Δαυΐδ, τί ὤμοσέ σοι ὁ Θεός; Ἃ μοι ὤμοσε φησί, καὶ ἐκπεπλήρωκεν ἰδού, ἐκ

    τοῦ καρποῦ τῆς κοιλίας μου δοὺς τὴν Παρθένον΄ ἐξ ἧς ὁ πλαστουργός, Χριστός ὁ νέος

    Ἀδάμ, ἐτέχθη Βασιλεύς, ἐπὶ τοῦ θρόνου μου΄ καὶ βασιλεύει σήμερον, ὁ ἔχων τὴν

    βασιλείαν ἀσάλευτον. Ἡ στεῖρα τίκτει, τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

    ὁ β’ χορός

    Μετὰ τὴν β’ Στιχολογίαν, ἕτερα

    Ἦχος γ'

    Τὴν ὡραιότητα τῆς παρθενίας σου

    Τὸ ἀναλλοίωτον τὸ τῆς θεότητος, καὶ τὸ ἑκούσιον πάθος σου Κύριε, εἰς ἑαυτὸν

    καταπλαγείς, ὁ ᾅδης ἐπωδύρετο. Τρέμω τὴν τοῦ σώματος, μὴ φθαρεῖσαν ὑπόστασιν,

    βλέπω τὸν ἀόρατον, μυστικῶς πολεμοῦντά με, διὸ καὶ οὓς κατέχω κραυγάζουσι΄ Δόξα

    Χριστὲ τῇ Ἀναστάσει σου.

    ὁ α’ χορός

    Δόξα Πατρί...

    Τὸ ἀκατάληπτον τὸ τῆς Σταυρώσεως, καὶ ἀνερμήνευτον τὸ τῆς Ἐγέρσεως,

    θεολογοῦμεν οἱ πιστοί, ἀπόῤῥητον Μυστήριον΄ σήμερον γὰρ θάνατος, καὶ ὁ ᾅδης

    ἐσκύλευται, γένος δὲ ἀνθρώπινον ἀφθαρσίαν ἐνδέδυται, διὸ καὶ εὐχαρίστως

    κραυγάζομεν. Δόξα Χριστὲ τῇ Ἀναστάσει σου.

  • 3

    ὁ β’ χορός

    Καὶ νῦν... Τῆς Ἑορτῆς Ἦχος δ' Κατεπλάγη Ἰωσὴφ

    Ἐκ τῆς ῥίζης Ἱεσσαί, καὶ ἐξ ὀσφύος τοῦ Δαυΐδ, ἡ θεόπαις Μαριάμ, τίκτεται σήμερον

    ἡμῖν, καὶ νεουργεῖται, ἡ σύμπασα καὶ θεουργεῖται. Συγχάρητε ὁμοῦ, ὁ οὐρανός καὶ ἡ

    γῆ΄ αἰνέσατε αὐτήν, αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν. Ἰωακεὶμ εὐφραίνεται, καὶ Ἄννα

    πανηγυρίζει κραυγάζουσα. Ἡ στεῖρα τίκτει, τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

    Μετὰ τὸν Πολυέλεον

    Κάθισμα ὁ α’ χορὸς

    Ἦχος πλ.δ' - Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς

    Ἀγαλλιάσθω οὐρανός, γῆ εὐφραινέσθω΄ ὁ τοῦ Θεοῦ γὰρ οὐρανός, ἐν γῇ ἐτέχθη, ἡ

    Θεόνυμφος αὕτη ἐξ ἐπαγγελίας. Ἡ στεῖρα βρέφος θηλάζει τὴν Μαριὰμ΄ καὶ χαίρει ἐπὶ

    τῷ τόκῳ Ἰωακείμ, Ῥάβδος λέγων ἐτέχθη μοι, ἐξ ἧς τὸ ἄνθος Χριστός, ἐβλάστησεν ἐκ

    ῥίζης Δαυΐδ. Ὄντως θαῦμα παράδοξον!

    ὁ β’ χορὸς

    Δόξα Πατρὶ... Καὶ νῦν... Τὸ αὐτὸ

    Ἀγαλλιάσθω οὐρανός,...

    .Συναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις

    Ὅτι ηὐλόγηταί σου...

    Ἡ Ὑπακοὴ Ἦχος γ'

    Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει, δροσίζων τοῖς ῥήμασιν, ὁ ἀστράπτων Ἄγγελος, ταῖς

    μυροφόροις ἔλεγε. Τὸν ζῶντα τί ζητεῖτε ἐν μνήματι; ἠγέρθη κενώσας τὰ μνήματα΄ τῆς

    φθορᾶς ἀλλοιωτήν, γνῶτε τὸν ἀναλλοίωτον, εἴπατε τῷ Θεῷ΄ Ὡς φοβερὰ τὰ ἔργα σου!

    ὅτι τὸ γένος ἔσωσας τῶν ἀνθρώπων.

    ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ Ἀντίφωνον Α’

    ὁ α’ χορός

    Τὴν αἰχμαλωσίαν Σιών, σὺ ἐξείλου ἐκ Βαβυλῶνος κἀμὲ ἐκ τῶν παθῶν, πρός ζωήν

    ἕλκυσον Λόγε.

    ὁ β’ χορός

    Ἐν τῷ νότῳ οἱ σπείροντες δάκρυσιν ἐνθέοις, θεριοῦσι στάχυας, ἐν χαρᾷ ἀειζωΐας.

    ὁ α’ χορός

    Δόξα Πατρί... Καὶ νῦν...

    Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ἀγαθοδωρία, ὡς Πατρὶ καὶ Υἱῷ συναστράπτει, ἐν ᾧ τὰ πάντα ζῇ

    καὶ κινεῖται.

    Ἀντίφωνον Β’

    ὁ β’ χορός

    Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον τῶν ἀρετῶν, μάτην κοπιῶμεν, τὴν δὲ ψυχὴν

    σκέποντος, οὐδεὶς ἡμῶν πορθεῖται τὴν πόλιν.

    ὁ α’ χορός

    Τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός, τῷ Πνεύματι υἱοποιητῶς σοι τῷ Χριστῷ, ὡς Πατρὶ οἱ Ἅγιοι

    πάντοτέ εἰσι.

    ὁ β’ χορός

    Δόξα Πατρί... Καὶ νῦν...

    Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐνθεωρεῖται πᾶσα ἁγιότης σοφία, οὐσιοῖ πᾶσαν γὰρ κτίσιν, αὐτῷ

    λατρεύσωμεν΄ Θεὸς γάρ, ὡς Πατρί τε καὶ Λόγῳ.

  • 4

    Ἀντίφωνον Γ’

    ὁ α’ χορός

    Οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, μακάριοι τρίβους βαδιοῦνται, τῶν ἐντολῶν φάγονται,

    ζωηρὰν γὰρ παγκαρπίαν.

    ὁ β’ χορός

    Κύκλῳ τῆς τραπέζης σου εὐφράνθητι, καθορῶν σου Ποιμενάρχα, τὰ ἔκγονα φέροντα,

    κλάδους ἀγαθοεργίας.

    ὁ α’ χορός

    Δόξα Πατρὶ... Καὶ νῦν...

    Ἁγίῳ Πνεύματι, ὁ πᾶς πλοῦτος τῆς δόξης, ἐξ οὗ χάρις καὶ ζωὴ πάσῃ τῇ κτίσει, σὺν

    Πατρὶ γάρ,

    ὁ β’ χορός

    ... ἀνυμνεῖται καὶ τῷ Λόγῳ.

    ὁ α’ χορός

    Προκείμενον

    Προκείμενον Ἦχος δ'

    ὁ α’ χορὸς

    Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ.

    ὁ β’ χορὸς

    Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν.

    Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ.

    Τάξις Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου ὁ α΄ χορὸς

    Ἦχος β'

    Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.

    ὁ β’ χορὸς

    Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.

    ὁ α΄ χορὸς

    Αἰνεσάτω πνοὴ πᾶσα τὸν Κύριον.

    Κατὰ Λουκᾶν Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀναστᾶσα Μαριὰμ, ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ

    σπουδῆς, εἰς πόλιν Ἰούδα · καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο

    τήν Ἐλισάβετ. Καὶ ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας,

    ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς · καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ

    Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν · Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί,

    καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ

    μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς με; ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου

    εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. Καὶ

    μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ

    Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ · Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε

    τὸ πνεῦμα μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι μου. Ὃτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν

  • 5

    τῆς δούλης αὐτοῦ · ἰδοὺ γάρ, ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Ὃτι

    ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ

    σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

    Ὁ Προεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης:

    Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον

    ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν

    ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ

    ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ

    ἁγίαν Ἀνάστασιν, ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διὰ παντὸς

    εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ. Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι'

    ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

    Ὁ Ν' ψαλμὸς (χύμα)

    ὁ α΄ χορὸς

    Δόξα Πατρί... Ἦχος β’

    Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

    ὁ β΄ χορὸς

    Καὶ νῦν...

    Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

    ὁ α’ χορὸς

    Ἦχος δ'

    Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν

    σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.

    Στιχηρὸν Ἰδιόμελον

    Γερμανοῦ Πατριάρχου

    Ἡ παγκόσμιος χαρά, ἐκ τῶν δικαίων ἀνέτειλεν ἡμῖν, ἐξ Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης, ἡ

    πανύμνητος Παρθένος΄ ἥτις δι' ὑπερβολὴν ἀγαθότητος, ναὸς Θεοῦ ἔμψυχος γίνεται,

    καὶ μόνη κατὰ ἀλήθειαν, Θεοτόκος γνωρίζεται. Αὐτῆς ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, τῷ

    κόσμῳ τὴν εἰρήνην κατάπεμψον, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

    Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαὸν σου...Ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς...

    Κανὼν Ἀναστάσιμος ᾠδὴ α'

    ὁ α’ χορὸς

    Ἦχος γ' - Ὁ Εἱρμὸς

    Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ, εἰς μίαν συναγωγὴν συναθροίσας, καὶ τεμὼν

    θάλασσαν Ἰσραηλίτῃ λαῷ, οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, δεδοξασμένος ὑπάρχει, αὐτῷ μόνῳ

    ᾄσωμεν, ὅτι δεδόξασται.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Ὁ τὴν γῆν κατακρίνας, τῷ παραβάντι, ἱδρῶτος φέρειν καρπὸν τὰς ἀκάνθας, ἀκανθῶν

    στέφανον ἐκ παρανόμου χειρός, οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, σωματικῶς δεδεγμένος, τήν

    κατάραν ἔλυσεν, ὅτι δεδόξασται.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

  • 6

    Νικητὴς τροπαιοῦχος, κατὰ θανάτου, ὁ θάνατος δεδοικὼς ἀνεδείχθη, παθητὴν σάρκα

    γάρ, ἐμψυχωμένην λαβών, οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ συμπλακεὶς τῷ τυράννῳ, πάντας

    συνανέστησεν, ὅτι δεδόξασται.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον

    Ἀληθῆ Θεοτόκον, πάντα τὰ ἔθνη, δοξάζει σε τὴν ἀσπόρως τεκοῦσαν, ὑποδὺς μήτραν

    γὰρ ἡγιασμένην τὴν σήν, οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν, τὸ καθ' ἡμᾶς οὐσιώθη, καὶ Θεός καὶ

    ἄνθρωπος, ἐκ σοῦ γεγέννηται.

    Εἶθ' οὕτως οἱ δύο Κανόνες τῆς Ἑορτῆς. Kανὼν πρῶτος,

    Ποίημα τοῦ Κυρίου Ἰωάννου.

    ᾠδὴ α'

    Ἦχος β' Ὁ Εἱρμὸς «Δεῦτε λαοί»

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Δεῦτε πιστοί, Πνεύματι θείῳ γηθόμενοι, τὴν ἐξ ἀκάρπου σήμερον, ἐπιδημήσασαν, εἰς

    βροτῶν σωτηρίαν, ἀειπάρθενον Κόρην, ὕμνοις τιμήσωμεν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Δεῦτε πιστοί, Πνεύματι ……

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Χαῖρε σεμνή, Μήτηρ καὶ δούλη Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, ἡ τῆς ἀρχαίας πρόξενος,

    μακαριότητος, τῶν ἀνθρώπων τῷ γένει, σὲ πάντες ἐπαξίως, ὕμνοις δοξάζομεν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἡ τῆς ζωῆς, τίκτεται σήμερον γέφυρα, δι' ἧς βροτοὶ ἀνάκλησιν, τῆς καταπτώσεως, τῆς

    εἰς ᾍδου εὑρόντες, Χριστὸν τὸν ζωοδότην, ὕμνοις δοξάζουσιν.

    Κανὼν δεύτερος

    Ποίημα Κυρίου Ἀνδρέου.

    ᾠδὴ α'

    Ἦχος πλ.δ' Ὁ Εἱρμὸς

    Τῷ συντρίψαντι

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Χορευέτω πᾶσα κτίσις, εὐφραινέσθω καὶ Δαυΐδ, ὅτι ἐκ φυλῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκ τοῦ

    σπέρματος αὐτοῦ, προῆλθε ῥάβδος, ἄνθος φέρουσα τὸν Κύριον, καὶ λυτρωτὴν τοῦ

    παντός.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἡ Ἁγία τῶν Ἁγίων, ἐν ἁγίῳ ἱερῷ βρέφος ἀνατίθεται, ἀνατραφῆναι ἐκ χειρὸς Ἀγγέλου,

    πάντες οὖν πιστῶς συνεορτάσωμεν, ἐν τῇ γεννήσει αὐτῆς.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Στεῖρα ἄγονος ἡ Ἄννα, ἀλλ' οὐκ ἄτεκνος Θεῷ, ἤδη γὰρ προώριστο, ἐκ γενεῶν ἁγνῆς

    Παρθένου Μήτηρ, ὅθεν ὁ τῆς κτίσεως ἐβλάστησε, Κτίστης ἐν δούλου μορφῇ.

  • 7

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Σὲ τὴν ἄσπιλον ἀμνάδα, τὴν τὸ ἔριον Χριστῷ, μόνην ἐκ κοιλίας σου προσαγαγοῦσαν,

    τὴν ἡμῶν οὐσίαν, πάντες ἐκ τῆς Ἄννης τικτομένην σε, ὕμνοις γεραίρομεν.

    ὁ α’ χορὸς

    Δόξα Πατρί...

    Τρία ἄναρχα δοξάζω, τρία ἅγια ὑμνῶ, τρία συναΐδια, ἐν οὐσιότητι μιᾷ κηρύττω, εἷς

    γὰρ ἐν Πατρὶ Υἱῷ καὶ Πνεύματι, δοξολογεῖται Θεός.

    ὁ β’ χορός

    Καὶ νῦν...

    Τίς ἑώρακε παιδίον, ὃ οὐκ ἔσπειρε πατήρ, γάλακτι τρεφόμενον; ἢ ποῦ τεθέαται

    παρθένος Μήτηρ; ὄντως ὑπὲρ ἔννοιαν ἀμφότερα, Θεογεννῆτορ ἁγνή.

    . ᾠδὴ γ'

    ὁ α’ χορὸς

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ὁ ἐκ μὴ ὄντων τὰ πάντα παραγαγών, τῷ Λόγῳ κτιζόμενα, τελειούμενα Πνεύματι,

    Παντοκράτορ Δέσποτα, ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ σῇ στερέωσόν με.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Διὰ Σταυροῦ σου ᾐσχύνθη ὁ ἀσεβής, εἰργάσατο βόθρον γάρ, ὃν ὀρύξας εἰσπέπτωκε,

    ταπεινῶν ὑψώθη δὲ Χριστέ, τὸ κέρας ἐν τῇ σῇ Ἀναστάσει.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Τῆς εὐσεβείας τὸ κήρυγμα τῶν ἐθνῶν, ὡς ὕδωρ ἐκάλυψε τὰς θαλάσσας φιλάνθρωπε,

    ἀναστὰς ἐκ τάφου γάρ, τὸ τῆς Τριάδος ἀπεκάλυψας φέγγος.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον

    Δεδοξασμένα λελάληνται περὶ σοῦ, ἡ πόλις ἡ ἔμψυχος, τοῦ ἀεὶ βασιλεύοντος, διὰ σοῦ

    γὰρ Δέσποινα, τοῖς ἐπὶ γῆς Θεὸς συνανεστράφη.

    ᾠδὴ γ'

    Ὁ Εἱρμὸς Στερέωσον ἡμᾶς

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀμέμπτως τῷ Θεῷ πολιτευσάμενοι, τὴν πάντων ἐκύησαν σωτηρίαν, οἱ θεόφρονες

    γεννήτορες, τῆς τὸν Κτίστην τεκούσης καὶ Θεὸν ἡμῶν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀμέμπτως τῷ Θεῷ πολιτευσάμενοι,…….

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ὁ πᾶσι τὴν ζωὴν πηγάζων Κύριος, ἐκ στείρας προήγαγε τὴν Παρθένον΄ ἣν εἰσδῦναι

    κατηξίωσε, μετὰ τόκον φυλάξας ἀδιάφθορον.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Τῆς Ἄννης τὸν καρπὸν Μαρίαν σήμερον, τὴν βότρυν κυήσασαν ζωηφόρον, ὡς

    Θεοτόκον ἀνυμνήσωμεν, προστασίαν τε πάντων καὶ βοήθειαν.

    Κανὼν δεύτερος

  • 8

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ἐστερεώθη ἡ καρδία μου

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Εὐλογημένη ἡ κοιλία σου σῶφρον Ἄννα, καρπὸν γὰρ ἤνθησε παρθενίας, τὴν ἀσπόρως

    τὸν τροφέα τῆς κτίσεως, τεκοῦσαν καὶ λυτρωτὴν Ἰησοῦν.

    ὁ β’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Σὲ μακαρίζει Ἀειπάρθενε πᾶσα κτίσις, ἐξ Ἄννης σήμερον γεννηθεῖσαν, τὴν ἐκ ῥίζης

    Ἱεσσαὶ ῥάβδον ἄχραντον, τὸ ἄνθος Χριστὸν βλαστήσασαν.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῷσον ἡμᾶς.

    Σὲ ἀνωτέραν πάσης κτίσεως Θεοτόκε, δεικνύων ἄχραντε ὁ Υἱός σου, τὴν ἐξ Ἄννης

    μεγαλύνει σου γέννησιν, καὶ πάντας εὐφραίνει σήμερον.

    ὁ β’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀνατραφεῖσα εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, Παρθένε ἄχραντε Θεοτόκε, ἀνωτέρα

    ἀνεδείχθης τῆς κτίσεως, τὸν Κτίστην σαρκὶ κυήσασα.

    ὁ α’ χορὸς

    Δόξα Πατρί...

    Σὲ προσκυνοῦμεν Πάτερ ἄναρχε τῇ οὐσίᾳ, ὑμνοῦμεν ἄχρονον τὸν Υἱόν σου, καὶ τὸ

    Πνεῦμα συναΐδιον σέβομεν, ὡς ἕνα τὰ τρία φύσει Θεόν.

    ὁ β’ χορός

    Καὶ νῦν...

    Τὸν φωτοδότην καὶ ἀρχίζωον τῶν ἀνθρώπων, τεκοῦσα ἄχραντε Θεοτόκε, ἀνεδείχθης

    θησαυρὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, καὶ πύλη τοῦ ἀπροσίτου φωτός.

    Συναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις

    Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν...

    Κοντάκιον Ἦχος γ'

    Ἐξανέστης σήμερον, ἀπὸ τοῦ τάφου Οἰκτίρμον, καὶ ἡμᾶς ἐξήγαγες, ἐκ τῶν πυλῶν τοῦ

    θανάτου, σήμερον Ἀδὰμ χορεύει, καὶ χαίρει Εὔα, ἅμα δέ, καὶ οἱ Προφῆται, σὺν

    Πατριάρχαις, ἀνυμνοῦσιν ἀκαταπαύστως, τὸ θεῖον κράτος τῆς ἐξουσίας σου.

    Ὁ Οἶκος

    Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ σήμερον χορευέτωσαν, καὶ Χριστὸν τὸν Θεὸν ὁμοφρόνως

    ὑμνείτωσαν, ὅτι τοὺς δεσμίους ἐκ τῶν τάφων ἀνέστησε. Συγχαίρει πᾶσα ἡ κτίσις,

    προσφέρουσα ἐπάξια ᾄσματα, τῷ πάντων Κτίστῃ καὶ Λυτρωτῇ ἡμῶν, ὅτι τοὺς βροτοὺς

    ἐξ ᾅδου σήμερον, Ζωοδότης συνανελκύσας, πρὸς οὐρανοὺς συνανυψοῖ, καὶ

    καταράσσει τοῦ ἐχθροῦ τὰς ἐπάρσεις, καὶ πύλας τοῦ ᾅδου διαθλάττει, τῷ θείῳ κράτει

    τῆς ἐξουσίας αὐτοῦ.

    ὁ α’ χορὸς

    Κάθισμα Ἦχος δ' Κατεπλάγη Ἰωσὴφ

    Ἡ Παρθένος Μαριάμ, καὶ Θεοτόκος ἀληθῶς, ὡς νεφέλη τοῦ φωτός, σήμερον ἔλαμψεν

    ἡμῖν, καὶ ἐκ Δικαίων προέρχεται εἰς δόξαν ἡμῶν. Οὐκ ἔτι ὁ Ἀδὰμ κατακρίνεται· ἡ Εὔα

    τῷν δεσμῶν ἠλευθέρωται· καὶ διὰ τοῦτο κράζομεν βοῶντες, ἐν παρρησίᾳ τῇ μόνῃ

    Ἁγνῇ· Χαρὰν μηνύει, ἡ γέννησίς σου, πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ.

  • 9

    ᾠδὴ δ'

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ἔθου πρὸς ἡμᾶς, κραταιὰν ἀγάπησιν Κύριε, τὸν μονογενῆ γάρ σου Υἱόν, ὑπὲρ ἡμῶν

    εἰς θάνατον δέδωκας, διὸ σοι κραυγάζομεν, εὐχαριστοῦντες. Δόξα τῇ δυνάμει σου

    Κύριε.

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Στίγματα Χριστέ, συμπαθῶς καὶ μώλωπας ἤνεγκας, ὕβριν ῥαπισμάτων καρτερῶν, καὶ

    μακροθύμως φέρων ἐμπτύσματα, δι' ὧν κατειργάσω μοι τὴν σωτηρίαν. Δόξα τῇ

    δυνάμει σου Κύριε.

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Σώματι θνητῷ, ἡ ζωὴ θανάτῳ ὡμίλησας, τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν, καὶ

    στεναγμοῦ πενήτων σου ἕνεκεν, καὶ φθείρας τὸν φθείραντα δεδοξασμένε, πάντας

    συνανέστησας, μόνε φιλάνθρωπε.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον

    Μνήσθητι Χριστέ, ἧς ἐκτήσω ποίμνης τῷ πάθει σου, τῆς δεδοξασμένης σου Μητρός,

    τὰς συμπαθεῖς ἐντεύξεις δεξάμενος, καὶ ἐπισκεψάμενος, κεκακωμένην ῥῦσαι, τῇ

    δυνάμει σου Κύριε.

    ᾠδὴ δ'

    Ὁ Εἱρμὸς «Εἰσακήκοα Κύριε,»

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀνυμνοῦμέν σε Κύριε, τὸν τοῖς πιστοῖς σωτήριον λιμένα, παρασχόντα πᾶσι τὴν σὲ

    κυήσασαν.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Σὲ Θεόνυμφε καύχημα, πᾶσι Χριστὸς ἀνέδειξε καὶ κράτος, τοῖς ὑμνοῦσι πίστει σοῦ τὸ

    μυστήριον.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀπειρόγαμε Δέσποινα, ταῖς σαῖς λιταῖς λυτρούμενοι πταισμάτων, εὐγνωμόνως

    πάντες σὲ μακαρίζομεν.

    Κανὼν δεύτερος

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ἀκήκοα Κύριε

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Τὴν πάνσεπτον γέννησιν τῆς Θεοτόκου, ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, δοξολογοῦντες πιστοί,

    τὸν ἄψευστον, τὸν τῶ Δαυΐδ προομόσαντα καρπόν, ἐκ τῆς ὀσφύος παρασχεῖν, πίστει

    προσκυνήσωμεν.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Διήνοιξας Κύριε τὴν μήτραν Σάῤῥας, καρπὸν ἐν γήρᾳ τὸν Ἰσαὰκ παρασχὼν΄ ὁ αὐτὸς

    καὶ σήμερον, τῇ εὐσεβεῖ Ἄννῃ δέδωκας Σωτήρ, ἐκ μήτρας γόνιμον καρπόν, ἄσπιλον

    Μητέρα τὴν σήν.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἐπήκουσας Κύριε τῆς προσευχῆς μου, λεγέτω Ἄννα, ἐπαγγελίας καρπόν, παρασχών

    μοι σήμερον, τὴν ἐκ πασῶν γενεῶν καὶ γυναικῶν προορισθεῖσαν, εἰς ἁγνὴν ἄχραντον

    Μητέρα σου.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

  • 10

    Συγχαίρει σοι σήμερον θεόφρον Ἄννα, ἡ οἰκουμένη, τοῦ Λυτρωτοῦ γὰρ αὐτῆς, τὴν

    Μητέρα ἤνθησας, τὴν ἐκ ῥίζης βλαστήσασαν Δαυΐδ, δυνάμεως ῥάβδον ἡμῖν,

    φέρουσαν τὸ ἄνθος Χριστόν.

    Δόξα Πατρί...

    Δοξάζω σε ἄναρχε Τριάς, ἀμέριστε τῇ οὐσίᾳ, χερουβικῶς ἐκβοῶν, τῇ πηλίνῃ γλώσσῃ

    μου΄ Ἅγιος Ἅγιος Ἅγιος, ὁ ὢν καὶ διαμένων εἰς ἀεί, εἷς Θεὸς ἀΐδιος.

    Καὶ νῦν...

    Πεπλήρωνται Ἄχραντε, τῶν θεηγόρων αἱ προφητεῖαι, ἐν τῇ γεννήσει τῇ σῇ, τῶν

    πιστῶς καλούντων σε, σκηνὴν καὶ πύλην καὶ ὄρος νοητόν, βάτον καὶ ῥάβδον Ἀαρών,

    φυεῖσαν ἐκ ῥίζης Δαυΐδ.

    ᾠδὴ ε'

    Ὁ Εἱρμὸς

    Πρὸς σὲ ὀρθρίζω, τὸν τοῦ παντὸς Δημιουργόν, τὴν ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν εἰρήνην,

    διότι φῶς τὰ προστάγματά σου, ἐν οἷς με καθοδήγησον.

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Κριτῇ ἀδίκῳ, Ἑβραίων φθόνῳ προδοθεὶς ὁ παντεπόπτης, καὶ ἅπασαν δικαίως, κρίνων

    τὴν γῆν, τὸν Ἀδὰμ τῆς πάλαι, ἐῤῥύσω κατακρίσεως.

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Τὴν σὴν εἰρήνην, ταῖς Ἐκκλησίαις σου Χριστέ, τῇ ἀηττήτῳ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου, ὁ

    ἐκ νεκρῶν ἀναστὰς παράσχου, καὶ σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον

    Σκηνὴ ἁγία, καὶ πλατυτέρα οὐρανῶν, ὡς τὸν ἐν πάσῃ ἀχώρητον τῇ κτίσει, Λόγον

    Θεοῦ δεξαμένη, μόνη ἐδείχθης Ἀειπάρθενος.

    ᾠδὴ ε'

    Ὁ Εἱρμὸς «Ὁ σκιόγραφον ἀχλύν»

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀνυμνήσωμεν λαοί, τὴν τῶν πάντων αἰτίαν, τοῦ καθ' ἡμᾶς γενέσθαι τὸν αἴτιον, ἧς

    τὸν τύπον ἔχαιρον, ἀξιούμενοι Προφῆται, ἐναργῆ σωτηρίαν ταύτης καρπούμενοι.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Τῆς ἀνίκμου ὁ βλαστὸς ῥάβδου τοῦ Ἱερέως, τῷ Ἰσραὴλ ἐδήλωσε πρόκρισιν΄ καὶ νῦν

    τὴν λαμπρότητα, τῶν φυσάντων παραδόξως, δᾳδουχεῖ τὸ ἐκ στείρας πανένδοξον

    κύημα.

    Κανὼν δεύτερος

    Ὁ Εἱρμὸς

    Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν,

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἂχραντός σου ἡ γέννησις, Παρθένε ἄχραντε, ἄφραστος καὶ ἡ σύλληψις, καὶ ἡ ὠδίς΄

    ἄῤῥητος ὁ τόκος σου, νύμφη ἀνύμφυτε, Θεὸς γὰρ ἦν, ὅλον φορέσας ἐμέ.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Σήμερον εὐφραινέσθωσαν, Ἀγγέλων τάγματα, ᾄσμασι χορευέτωσαν οἱ ἐξ Ἀδάμ,

    ἐτέχθη γὰρ ῥάβδος, τὸ ἄνθος βλαστάνουσα, Χριστὸν τὸν μόνον λυτρωτὴν τοῦ Ἀδάμ.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Σήμερον Εὔα λέλυται τῆς καταδίκης, λέλυται καὶ ὁ Ἀδάμ, τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς, ἐπὶ τῇ

    γεννήσει τῇ σῇ βοῶν ἄχραντε. Ἐν σοὶ τῆς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

  • 11

    Δόξα σοι τῷ δοξάσαντι, τὴν στεῖραν σήμερον, ἔτεκε γὰρ τὴν ῥάβδον τὴν ἀειθαλῆ, ἐξ

    ἐπαγγελίας, ἐξ ἧς ἀνεβλάστησε Χριστός, τὸ ἄνθος τῆς ζωῆς ἡμῶν.

    Δόξα Πατρί...

    Ἄναρχον προσκυνοῦμέν σε Τριὰς ἀμέριστε, ἄκτιστον συναΐδιον καὶ συμφυῆ, ἐν μιᾷ

    οὐσίᾳ, τρισὶν ὑποστάσεσιν, ὑπερφυῶς κηρυττομένην ἀεί.

    Καὶ νῦν...

    Γέγονεν ἡ κοιλία σου Ἁγία Τράπεζα, ἔμεινεν ἡ ἁγνεία σου ὥσπερ τὸ πρίν, ἀσινὴς

    Παρθένε, Χριστὸς γὰρ ὁ ἥλιος ὡς ἐκ παστοῦ νυμφίος ὤφθη ἐκ σοῦ.

    ᾠδὴ ς'

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ἄβυσσος ἐσχάτη ἁμαρτιῶν ἐκύκλωσέ με, καὶ ἐκλείπει τὸ πνεῦμά μου, ἀλλ' ἐκτείνας

    Δέσποτα, σὸν ὑψηλὸν βραχίονα, ὡς τὸν Πέτρον με, κυβερνῆτα διάσωσον.

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Ἄβυσσος ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν, ἐκύκλωσέ με, τῆ εὐσπλάγχνῳ καθόδῳ σου, σαρκωθεὶς

    γὰρ Δέσποτα, καὶ γεγονὼς ἐν δούλου μορφῇ, ἐθεούργησας, καὶ σεαυτῷ συνεδόξασας.

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Νέκρωσιν ὑπέστη ὁ νεκρωτής, τὸν νεκρωθέντα ζωωθέντα θεώμενος, τῆς σῆς

    Ἀναστάσεως, ταῦτα Χριστὲ τὰ σύμβολα, καὶ τοῦ Πάθους σου, τοῦ ἀχράντου τὰ

    ἔπαθλα.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον

    Πάναγνε ἡ μόνη τῷ πλαστουργῷ, καὶ τοῖς ἀνθρώποις, ὑπὲρ νοῦν μεσιτεύσασα, τὸν

    Υἱόν σου ἵλεων, τοῖς ἐπταικόσι δούλοις σου, καὶ ὑπέρμαχον, χρηματίσαι δυσώπησον.

    ᾠδὴ ς'

    Ὁ Εἱρμὸς «Πρὸς Κύριον»

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Πρὸς Κύριον ἐν θλίψει στειρώσεως ἐβόησαν, τῆς Θεομήτορος, οἱ θεόφρονες

    γεννήτορες, καὶ ταύτην γενεαῖς γενεῶν ἐκύησαν, εἰς κοινὴν σωτηρίαν καὶ καύχημα.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἐδέξαντο οὐράνιον δῶρον ἀξιόθεον, τῆς Θεομήτορος, οἱ θεόφρονες γεννήτορες,

    αὐτῶν τῶν Χερουβὶμ ὑπερφέρον ὄχημα, τὴν τοῦ Λόγου καὶ Κτίστου λοχεύτριαν.

    Κανὼν δεύτερος

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ὡς ὕδατα θαλάσσης

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ὑμνοῦμεν τὴν ἁγίαν σου γέννησιν, τιμῶμεν καὶ τὴν ἄσπορον σύλληψιν, σοῦ νύμφη

    Θεόνυμφε καὶ Παρθένε΄ σκιρτῶσι δὲ σὺν ἡμῖν Ἀγγέλων τάξεις, καὶ τῶν Ἁγίων ψυχαί.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἁγίαν τῶν Ἁγίων ὑπάρχουσαν, οἱ σώφρονες πατέρες σου Ἄχραντε, ἀνέθεντό σε ἐν

    οἴκῳ Κυρίου, ἀνατραφῆναι σεμνῶς, καὶ εἰς Μητέρα ἑτοιμασθῆναι αὐτῷ.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Αἱ στεῖραι καὶ μητέρες χορεύσατε΄ θαρσεῖτε καὶ σκιρτήσατε ἄγονοι΄ ἡ ἄτεκνος γὰρ

    στεῖρα, τὴν Θεοτόκον βλαστάνει, ἥτις λύσει τῶν ὠδίνων τὴν Εὔαν, καὶ τῆς ἀρᾶς τὸν

    Ἀδάμ.

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀκούω τοῦ Δαυΐδ μελωδοῦντὸς σοι΄ Ἀχθήσονται παρθένοι ὀπίσω σου, ἀχθήσονται εἰς

    ναὸν Βασιλέως, καὶ σὺν αὐτῷ σὲ κᾀγώ, θυγατέρα τοῦ Βασιλέως ὑμνῶ.

    Δόξα Πατρί...

  • 12

    Ἐν σοὶ τὸ τῆς Τριάδος μυστήριον, ὑμνεῖται καὶ δοξάζεται Ἂχραντε΄ Πατὴρ γὰρ

    ηὐδόκησε, καὶ ὁ Λόγος ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ θεῖον Πνεῦμα σοὶ ἐπεσκίασε.

    Καὶ νῦν...

    Χρυσοῦν θυμιατήριον γέγονας, τὸ πῦρ γὰρ ἐν γαστρί σου ἐσκήνωσεν, ὁ Λόγος ἐκ

    Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, καὶ ἐν ἀνθρώπου μορφῇ καθωράθη, Θεογεννῆτορ ἁγνή.

    Συναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις

    Σὺ γὰρ εἶ ὁ Βασιλεύς...

    Κοντάκιον Ἦχος δ' Αὐτόμελον

    Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα ὀνειδισμοῦ ἀτεκνίας, καὶ Ἀδὰμ καὶ Εὔα, ἐκ τῆς φθορᾶς τοῦ

    θανάτου, ἠλευθερώθησαν Ἄχραντε, ἐν τῇ ἁγίᾳ γεννήσει σου΄ αὐτὴν ἑορτάζει καὶ ὁ

    λαός σου, ἐνοχῆς τῶν πταισμάτων, λυτρωθεὶς ἐν τῷ κράζειν σοι΄ Ἡ στεῖρα τίκτει τὴν

    Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

    Ὁ Οἶκος

    Ἡ προσευχὴ ὁμοῦ καὶ στεναγμός, τῆς στειρώσεως καὶ ἀτεκνώσεως Ἰωακείμ τε καὶ

    Ἄννης, εὐπρόσδεκτος, καὶ εἰς τὰ ὦτα Κυρίου ἐλήλυθε, καὶ ἐβλάστησαν καρπὸν

    ζωηφόρον τῷ κόσμῳ΄ ὁ μὲν γὰρ προσευχὴν ἐν τῷ ὄρει ἐτέλει, ἡ δὲ ἐν παραδείσῳ

    ὄνειδος φέρει΄ ἀλλὰ μετὰ χαρᾶς, ἡ στεῖρα τίκτει τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς

    ἡμῶν.

    Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

    Τῇ Η' τοῦ αὐτοῦ μηνός, τὸ Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ

    ἀειπαρθένου Μαρίας.

    Στίχοι

    Πάσας ἀληθῶς, Ἄννα, νικᾷς μητέρας,

    Μήτηρ ἕως ἂν σὴ γένηται θυγάτηρ.

    Ἐξάγαγε πρὸς φῶς Θεομήτορα ὀγδόῃ Ἄννα.

    Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι αὐτάδελφοι, Ῥοῦφος καὶ Pουφιανός, ξίφει τελειοῦνται.

    Στίχοι

    Κλίνων ἑαυτὸν Ῥουφιανὸς τῷ ξίφει,

    Μένω σε, φησί, Ῥοῦφε, μὴ μέλλῃς, ἓπου.

    Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Σεβῆρος ξίφει τελειοῦται.

    Στίχοι

    Ἓτοιμός εἰμι πρὸς τὸ πᾶν οἴσειν πάθος,

    Σεβῆρος εἶπε΄ καὶ πρὸς με τὸ ξίφος;

    Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Ἀρτεμίδωρος πυρὶ τελειοῦται.

    Στίχοι

    Ἀρτεμίδωρος ὡς καθάλλεσθαι σθένει,

    Καὶ τοῦ πυρὸς φλέγοντος ἔργῳ δεικνύει.

    Ὁ Ἅγιος νεομάρτυς Ἀθανάσιος ὁ ἐν Θεσσαλονίκῃ μαρτυρήσας κατὰ τὸ 1774

    ἀγχόνῃ τελειοῦται.

    Ταῖς τῶν ἁγίων σου πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

    ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ὁ α’ χορός

  • 13

    ᾠδὴ α' Ἦχος πλ. δ'

    Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς, ἐπ' εὐθείας ῥάβδῳ, τὴν Ἐρυθρὰν διέτεμε, τῷ Ἰσραὴλ

    πεζεύσαντι΄ τὴν δὲ ἐπιστρεπτικῶς, Φαραὼ τοῖς ἅρμασι, κροτήσας ἥνωσεν, ἐπ' εὔρους

    διαγράψας, τὸ ἀήττητον ὅπλον΄ διὸ Χριστῷ ᾄσωμεν, τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὅτι δεδόξασται.

    ὁ β’ χορὸς

    ᾠδὴ γ'

    Ῥάβδος εἰς τύπον τοῦ μυστηρίου παραλαμβάνεται΄ τῷ βλαστῷ γὰρ προκρίνει τὸν

    ἱερέα. Τῇ στειρευούσῃ δὲ πρῴην Ἐκκλησία νῦν ἐξήνθησε, ξύλον Σταυροῦ,...

    ὁ α’ χορός

    ...εἰς κράτος καὶ στερέωμα.

    ὁ β’ χορὸς

    ᾠδὴ δ'

    Εἰσακήκοα Κύριε, τῆς οἰκονομίας σου τὸ μυστήριον, κατενόησα τὰ ἔργα σου, καὶ

    ἐδόξασά σου τὴν θεότητα.

    ὁ α’ χορός

    ᾠδὴ ε'

    Ὢ τρισμακάριστον ξύλον! ἐν ᾧ ἐτάθη Χριστός, ὁ Βασιλεὺς καὶ Κύριος΄ δι’ οὗ πέπτωκεν

    ὁ ξύλῳ ἀπατήσας, τῷ ἐν σοὶ δελεασθείς, Θεῷ τῷ προσπαγέντι σαρκί΄ τῷ παρέχοντι,

    τὴν εἰρήνην ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

    ὁ β’ χορὸς

    ᾠδὴ Ϛ '

    Νοτίου θηρὸς ἐν σπλάγχνοις, παλάμας Ἰωνᾶς, σταυροειδῶς διεκπετάσας, τὸ σωτήριον

    πάθος προδιετύπου σαφῶς΄ ὃθεν τριήμερος ἐκδύς, τὴν ὑπερκόσμιον Ἀνάστασιν

    ὑπεζωγράφησε, τοῦ σαρκὶ προσπαγέντος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ τριημέρῳ ἐγέρσει τὸν

    κόσμον φωτίσαντος.

    ὁ α’ χορός

    ᾠδὴ ζ'

    Ἔκνοον πρόσταγμα τυράννου, δυσσεβοῦς, λαοὺς ἐκλόνησε, πνέον ἀπειλῆς, καὶ

    δυσφημίας θεοστυγοῦς΄ ὃμως τρεῖς Παῖδας οὐκ ἐδειμάτωσε, θυμὸς θηριώδης, οὐ πῦρ

    βρόμιον΄ ἀλλ' ἀντηχοῦντι δροσοβόλῳ πνεύματι, πυρὶ συνόντες ἔψαλλον΄ Ὁ

    ὑπερύμνητος, τῶν Πατέρων καὶ ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

    ὁ β’ χορὸς

    ᾠδὴ η'

    Στίχ. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καί προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον.

    Εὐλογεῖτε Παῖδες, τῆς Τριάδος ἰσάριθμοι, Δημιουργὸν Πατέρα Θεόν΄ ὑμνεῖτε τὸν

    συγκαταβάντα Λόγον, καὶ τὸ πῦρ εἰς δρόσον μεταποιήσαντα΄ καὶ ὑπερυψοῦτε, τὸ

    πᾶσι ζωὴν παρέχον, Πνεῦμα πανάγιον εἰς τοὺς αἰῶνας.

    Τὴν Θεοτόκον καὶ μητέρα τοῦ φωτὸς...

    Ἡ Τιμιωτέρα οὐ στιχολογεῖται

    ᾨδὴ θ', Κανὼν Ἀναστάσιμος. - Ὀκτώηχος

    Ἦχος γ΄

    Ὁ Εἱρμὸς

    ὁ α’ χορὸς

    Καινὸν τὸ θαῦμα καὶ θεοπρεπές! τῆς Παρθένου γὰρ τὴν κεκλεισμένην πύλην, σαφῶς

    διοδεύει Κύριος,γυμνὸς ἐν εἰσόδῳ,καὶ σαρκοφόρος ὤφθη ἐν ἐξόδῳ Θεός, καὶ μένει ἡ

    πύλη κεκλεισμένη,ταύτην ἀφράστως,ὡς Θεομήτορα μεγαλύνομεν».

    ὁ β’ χορός

  • 14

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Φρικτὸν ἰδέσθαι σὲ τὸν ποιητήν,ἐπὶ ξύλου ἀναρτηθέντα Λόγε Θεοῦ, σαρκικῶς δὲ

    πάσχοντα,Θεὸν ὑπὲρ δούλων,καὶ ἐν μνημείῳ ἄπνουν κατακείμενον, νεκροὺς δὲ τοῦ

    ᾅδου λελυκότα•ὅθεν Χριστέ σε,ὡς παντοδύναμον μεγαλύνομεν.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Δόξα τῇ Ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

    Φθορᾶς θανάτου ἔσωσας Χριστέ, τοὺς προπάτορας, κατατεθεὶς ἐν τάφῳ νεκρός, καὶ

    ζωὴν ἐξήνθησας,νεκροὺς ἀναστήσας,χειραγωγήσας φύσιν τὴν βροτείαν πρὸς φῶς,καὶ

    θείαν ἐνδύσας ἀφθαρσίαν•ὅθεν πηγήν σε,φωτὸς ἀειζώου μεγαλύνομεν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον

    Ναὸς καὶ θρόνος ὤφθης τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ᾤκησεν ὁ ἐν ὑψίστοις πέλων, τεχθεὶς

    ἀπειράνδρως Πάναγνε,σαρκὸς μὴ ἀνοίξας ὅλως σου πύλας•ὅθεν ταῖς ἀλήκτοις,

    σεμνὴ λιταῖς σου,τὰ φῦλα τῶν βαρβάρων,θᾶττον εἰς τέλος,τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν

    καθυπόταξον.

    ᾠδὴ θ'

    Ὁ Εἱρμὸς «Ἡ τὸν πρὸ ἡλίου»

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ὁ τοῖς ἀπειθοῦσι λαοῖς, ἐξ ἀκροτόμου βλύσας νάματα, τοῖς εὐπειθοῦσιν ἔθνεσι

    χαρίζεται, ἐκ λαγόνων στειρωτικῶν, καρπὸν εἰς εὐφροσύνην ἡμῖν, σὲ Θεομῆτορ

    ἄχραντε, ἣν ἐπαξίως μεγαλύνομεν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Τὴν τῆς ἀποτόμου ἀρχαίας, ἀναιρέτιν ἀποφάσεως, καὶ τῆς Προμήτορος τὴν

    ἐπανόρθωσιν, τὴν τοῦ γένους τῆς πρὸς Θεὸν αἰτίαν οἰκειώσεως, τὴν πρὸς τὸν Κτίστην

    γέφυραν, σὲ Θεοτόκε μεγαλύνομεν.

    Κανὼν δεύτερος

    Ὁ Εἱρμὸς «Ἀλλότριον τῶν μητέρων»

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἐπάξιον Θεομῆτορ τῆς σῆς ἁγνείας, τὸν τόκον ἐκληρώσω δι' ἐπαγγελίας΄ τῇ ποτὲ γὰρ

    ἀκάρπῳ, θεόβλαστος καρπὸς ἐδόθης΄ διὸ σε πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, ἀπαύστως

    μακαρίζομεν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Πεπλήρωται τοῦ βοῶντος ἡ προφητεία΄ φησὶ γάρ΄ Ἀναστήσω σκηνὴν τὴν

    πεπτωκυῖαν, τοῦ ἱεροῦ Δαυΐδ, ἐν σοί, Ἄχραντε προτυπωθεῖσαν, δι' ἧς ὁ σύμπας τῶν

    ἀνθρώπων χοῦς, εἰς σῶμα ἀνεπλάσθη Θεῷ.

    ὁ α’ χορὸς

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

    Τὰ σπάργανα προσκυνοῦμέν σου Θεοτόκε, δοξάζομεν τὸν δόντα καρπὸν τῇ πρῴην

    στεῖρα, καὶ ἀνοίξαντα μήτραν, τὴν ἄγονον ἐκ παραδόξου, ποιεῖ γὰρ πάντα ὅσα

    βούλεται, Θεὸς ὢν παντεξούσιος.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

  • 15

    Ἐβλάστησας νυμφοτόκε Ἄννα θεόφρον, ἐκ μήτρας παρ' ἐλπίδα, καὶ ἐξ ἐπαγγελίας,

    παρθενόφυτον ἄνθος, θεόβλαστον ἁγνείας κάλλος, διὸ σε πάντες μακαρίζομεν, ὡς

    ῥίζαν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

    ὁ α’ χορὸς

    Δόξα Πατρί...

    Ἀλλότριον τοῖς ἀνόμοις ἐστὶ δοξάζειν, τὴν ἄναρχον Τριάδα, Πατέρα καὶ Υἱόν τε, καὶ

    τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὴν ἄκτιστον παγκρατορίαν, δι' ἧς ὁ σύμπας κόσμος ἥδρασται, τῷ

    νεύματι τοῦ κράτους αὐτῆς.

    ὁ β’ χορός

    Καὶ νῦν...

    Ἐχώρησας ἐν γαστρί σου Παρθενομῆτορ, τὸν ἕνα τῆς Τριάδος Χριστὸν τὸν Βασιλέα, ὃν

    ὑμνεῖ πᾶσα κτίσις, καὶ τρέμουσιν οἱ ἄνω θρόνοι΄ αὐτὸν δυσώπει πανσεβάσμιε,

    σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

    ὁ α’ χορὸς

    Καταβασία

    ᾠδὴ θ’.

    Μυστικὸς εἶ Θεοτόκε Παράδεισος, ἀγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν, ὑφ' οὗ τὸ τοῦ

    Σταυροῦ ζωηφόρον ἐν γῇ, πεφυτούργηται δένδρον. Διὸ νῦν ὑψουμένου

    προσκυνοῦντες αὐτόν, σὲ μεγαλύνομεν.

    ὁ β’ χορός

    Ὁ διὰ βρώσεως τοῦ ξύλου, τῷ γένει προσγενόμενος θάνατος, διὰ Σταυροῦ κατήργηται

    σήμερον·τῆς γὰρ Προμήτορος ἡ παγγενὴς κατάρα διαλέλυται,τῷ βλαστῷ τῆς ἁγνῆς

    Θεομήτορος, ἢν πᾶσαι αἱ Δυνάμεις,τῶν οὐρανῶν μεγαλύνουσι.

    Συναπτὴ μικρά καὶ ἡ Ἐκφώνησις

    Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις...

    ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ ὁ α’ χορός

    Ἦχος β’.

    Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.

    ὁ β’ χορός

    Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.

    ὁ α’ χορός

    Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ.

    ὁ β’ χορός

    Ὅτι ἅγιος ἐστι.

    ὁ α’ χορός

    Ἐξαποστειλάριον Α’

    Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν, ἐν ὄρει Γαλιλαίας, πίστει Χριστὸν θεάσασθαι, λέγοντα

    ἐξουσίαν, λαβεῖν τῶν ἄνω καὶ κάτω, μάθωμεν πῶς διδάσκει, βαπτίζειν εἰς τὸ ὄνομα

    τοῦ Πατρός, ἔθνη πάντα, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ ἁγίου Πνεύματος, καὶ συνεῖναι, τοῖς

    Μύσταις ὡς ὑπέσχετο, ἕως τῆς συντελείας.

    ὁ β’ χορός

    Ἦχος β’ - Γυναῖκες ἀκουτίσθητε

    Ἀγάλλονται τὰ πέρατα, τῆς οἰκουμένης σήμερον, ἐν τῇ γεννήσει σου Κόρη,

    Θεοκυῆτορ Μαρία, καὶ ἀπειρόγαμε νύμφη΄ ἐν ᾗ καὶ τῶν φυσάντων σε, τὸ λυπηρὸν

    διέλυσας, τῆς ἀτεκνίας ὄνειδος, καὶ τῆς Προμήτορος Εὔας, τὴν ἐν τῷ τίκτειν κατάραν.

  • 16

    ὁ α’ χορὸς

    Ἕτερον ὅμοιον

    Ἀδὰμ ἀνακαινίσθητι, καὶ Εὔα μεγαλύνθητι΄ Προφῆται σὺν Ἀποστόλοις, χορεύσατε

    καὶ Δικαίοις, κοινὴ χαρὰ ἐν τῷ κόσμῳ, Ἀγγέλων τε καὶ ἀνθρώπων, ἐκ τῶν Δικαίων

    σήμερον, Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης,…………

    ὁ β’ χορὸς

    …..γεννᾶται ἡ Θεοτόκος.

    ΑΙΝΟΙ ὁ α’ χορός

    Ἦχος γ’.

    Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν· αἰνεῖτε αὐτὸν

    ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.

    ὁ β’ χορός

    Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ

    πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.

    ὁ α’ χορός

    Στίχ. Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον. Δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις

    αὐτοῦ.

    Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη, γνῶτε τοῦ φρικτοῦ μυστηρίου τὴν δύναμιν, Χριστὸς γὰρ ὁ

    Σωτὴρ ἡμῶν, ὁ ἐν ἀρχῇ Λόγος, ἐσταυρώθη δι' ἡμᾶς, καὶ ἑκὼν ἐτάφη, καὶ ἀνέστη ἐκ

    νεκρῶν, τοῦ σῷσαι τὰ σύμπαντα. Αὐτὸν προσκυνήσωμεν.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς

    δυνάμεως αὐτοῦ.

    Διηγήσαντο πάντα τὰ θαυμάσια, οἱ φύλακές σου Κύριε, ἀλλὰ τὸ συνέδριον τῆς

    ματαιότητος, πληρῶσαν δώρων τὴν δεξιὰν αὐτῶν, κρύπτειν ἐνόμιζον τὴν Ἀνάστασίν

    σου, ἣν ὁ κόσμος δοξάζει. Ἐλέησον ἡμᾶς.

    ὁ α’ χορός

    Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς

    μεγαλωσύνης αὐτοῦ.

    Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα. Μαρία γὰρ ἡ

    Μαγδαληνή, ἐπὶ τὸ μνῆμα ἦλθεν, εὗρεν Ἄγγελον ἐπὶ τὸν λίθον καθήμενον, τοῖς

    ἱματίοις ἐξαστράπτοντα καὶ λέγοντα. Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν, οὐκ

    ἒστιν ὧδε, ἀλλ' ἐγήγερται, καθὼς εἶπε, προάγων ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ, σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ.

    Ἐν τῷ φωτί σου Δέσποτα, ὀψόμεθα φῶς φιλάνθρωπε, ἀνέστης γὰρ ἐκ τῶν νεκρῶν,

    σωτηρίαν τῶ γένει τῶν ἀνθρώπων δωρούμενος, ἵνα σε πᾶσα κτίσις δοξολογῇ, τόν

    μόνον ἀναμάρτητον. Ἐλέησον ἡμᾶς.

    Τῆς Θεοτόκου

    ὁ α’ χορός

    Ἦχος α'

    Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ.

    Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος

    Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς, ἐκ τῆς στείρας τίκτεται, ἡ χάρις

    καρπογονεῖν, λαμπρῶς ἀπάρχεται. Εὐφραίνου Ἰωακείμ, τῆς Θεοτόκου γεννήτωρ

  • 17

    γενόμενος΄ οὐκ ἔστιν ἄλλος ὡς σύ, τῶν γηγενῶν γεννητόρων θεόληπτε, ἡ γὰρ

    θεοδόχος Κόρη, τοῦ Θεοῦ τὸ σκήνωμα, τὸ πανάγιον ὄρος, διὰ σοῦ ἡμῖν δεδώρηται.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ.

    Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.

    Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς…………..

    ὁ α’ χορός

    Στίχ. Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε, καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου, καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου,

    καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, καὶ ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου.

    Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! ὁ ἐκ στείρας καρπός, ἀναλάμψας νεύματι, τοῦ πάντων

    Δημιουργοῦ, καὶ παντοκράτορος, εὐτόνως τὴν κοσμικήν, τῶν ἀγαθῶν διαλέλυκε

    στείρωσιν. Μητέρες σὺν τῇ Μητρί, τῆς Θεοτόκου χορεύσατε κράζουσαι΄ Κεχαριτωμένη

    χαῖρε, μετὰ σοῦ ὁ Κύριος, ὁ παρέχων τῷ κόσμω, διὰ σοῦ τὸ μέγα ἔλεος.

    ὁ β’ χορός

    Στίχ. Τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.

    Στήλη σωφροσύνης ἔμψυχος, καὶ λαμπρὸν δοχεῖον, ἀποστίλβον χάριτι, ἡ Ἄννα ἡ

    εὐκλεής, φανεῖσα τέτοκε, τὴν πρόβολον ἀληθῶς, τῆς παρθενίας τὸ θεῖον ἀπάνθισμα,

    τὴν πάσαις παρθενικαῖς, καὶ παρθενίας ποθούσαις τὸ χάρισμα, τὸ τῆς παρθενίας

    κάλλος, ἐμφανῶς βραβεύουσαν, καὶ παρέχουσαν πᾶσι, τοῖς πιστοῖς τὸ μέγα ἔλεος.

    ὁ α’ χορός

    Δόξα Πατρί.. Ἦχος πλ. β'

    Αὕτη ἡμέρα Κυρίου, ἀγαλλιᾶσθε λαοί΄ ἰδοὺ γὰρ τοῦ φωτὸς ὁ νυμφών, καὶ ἡ βίβλος τοῦ

    λόγου τῆς ζωῆς, ἐκ γαστρὸς προελήλυθε΄ καὶ ἡ κατὰ ἀνατολὰς πύλη ἀποκυηθεῖσα,

    προσμένει τὴν εἴσοδον, τοῦ Ἱερέως τοῦ μεγάλου΄ μόνη καὶ μόνον εἰσάγουσα Χριστὸν

    εἰς τὴν οἰκουμένην, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

    ὁ β’ χορός

    Καὶ νῦν... ἦχος β’ (πάντοτε)

    Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις, Θεοτόκε Παρθένε, διὰ γὰρ τοῦ ἐκ σοῦ σαρκωθέντος, ὁ

    ᾍδης ἠχμαλώτισται, ὁ Ἀδὰμ ἀνακέκληται, ἡ κατάρα νενέκρωται, ἡ Εὔα ἠλευθέρωται,

    ὁ θάνατος τεθανάτωται, καὶ ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν, διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν.

    Εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ οὕτως εὐδοκήσας, δόξα σοι.

    Δοξολογία Μεγάλη εἰς ἦχον γ’ ( Ἀργή ἢ σύντομος )

    ὁ α’ χορός

    Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις

    εὐδοκία.

    ὁ β’ χορός

    Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν

    σοι, διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν.

    ὁ α’ χορός

    Κύριε βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ

    Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα,

    ὁ β’ χορός

    Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ

    κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.

    ὁ α’ χορός

  • 18

    Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.

    ὁ β’ χορός

    Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.

    Ἀμήν.

    ὁ α’ χορός

    Καθ' ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς

    τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

    ὁ β’ χορός

    Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς.

    ὁ α’ χορός

    Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ

    ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

    ὁ β’ χορός

    Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ.

    ὁ α’ χορός

    Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.

    ὁ β’ χορός

    Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.

    ὁ α’ χορός

    Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.

    ὁ β’ χορός

    Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν, ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα΄ Κύριε, ἐλέησόν με,

    ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι.

    ὁ α’ χορός

    Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.

    ὁ β’ χορός

    Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.

    ὁ α’ χορός

    Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος

    Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.

    ὁ β’ χορός

    Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.

    ὁ α’ χορός

    Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.

    ὁ β’ χορός

    Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι.

    ὁ α’ χορός

    Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

    ὁ β’ χορός

    Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.

    ὁ α’ χορός

    καὶ πάλιν γεγονωτέρᾳ τῇ φωνῇ

    Ἅγιος ὁ Θεός,

    ὁ β’ χορός

    Ἅγιος Ἰσχυρός,

    ὁ α’ χορός

    Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.

  • 19

    καὶ εὐθύς

    ὁ β’ χορός

    τὸ παρόν Ἀναστάσιμον Τροπάριον

    Ἦχος γ’.

    Σήμερον σωτηρία τῷ κόσμῳ γέγονεν, ᾄσωμεν τῷ ἀναστάντι ἐκ τάφου καὶ ἀρχηγῷ τῆς

    ζωῆς ἡμῶν· καθελὼν γὰρ τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον, τὸ νῖκος ἔδωκεν ἡμῖν, καὶ τὸ μέγα

    ἔλεος.

    ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ ΑΝΤΙΦΩΝΑ

    Ἀντίφωνον Α'

    Στίχ. α'. Μνήσθητι Κύριε τοῦ Δαυΐδ καὶ πάσης τῆς πρᾳότητος αὐτοῦ.

    Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ σῶσον ἡμᾶς.

    Στίχ. β'. Ἰδοὺ ἠκούσαμεν αὐτὴν ἐν Ἐφραθᾷ, εὕρομεν αὐτὴν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ

    δρυμοῦ.

    Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...

    Στίχ. γ'. Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περὶ σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ.

    Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...

    Στίχ. δ'. Ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ οὐ σαλευθήσεται.

    Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...

    Δόξα Πατρί...Καὶ νῦν.

    Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...

    Ἀντίφωνον Β'

    Στίχ. α'. Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν.

    Σῷσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι. Ἀλληλούϊα.

    Στίχ. β'. Ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπὶ τοῦ θρόνου σου.

    Σῷσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ...

    Στίχ. γ'. Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου.

    Σῷσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ...

    Στίχ. δ'. Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τὴν Σιών, ᾑρετίσατο αὐτὴν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ.

    Σῷσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ...

    Δόξα Πατρὶ... Καὶ νῦν...

    Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων, καὶ καταδεξάμενος, διὰ

    τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου

    Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον

    πατήσας, Εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ

    Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

    Ἀντίφωνον Γ'

    Στίχ. α'. Ὧδε κατοικήσω, ὅτι ᾑρετισάμην αὐτήν.

    Ἦχος δ'

    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ΄ ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν

    ὁ Ἣλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν΄ καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν

    εὐλογίαν΄ καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

    Στίχ. β' . Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος.

    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε,...

  • 20

    Στίχ. γ’. Ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστὸς ἐν δικαιοσύνῃ.

    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε,...

    Μικρὰ Εἴσοδος.

    Εἰσοδικὸν ( ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερουργούντων μόνον ὅταν τελεῖται συλλείτουργον)

    Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ ὁ ἀναστάς

    ἐκ νεκρῶν.....

    ...ψάλλοντάς σοι΄ Ἀλληλούϊα.

    ( ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερουργούντων μόνον ὅταν τελεῖται συλλείτουργον)

    Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’.

    Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια, ἀγαλλιάσθω τὰ ἐπίγεια, ὅτι ἐποίησε κράτος, ἐν βραχίονι

    αὐτοῦ, ὁ Κύριος, ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον, πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο,

    ἐκ κοιλίας ᾅδου ἐῤῥύσατο ἡμᾶς, καὶ παρέσχε τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

    Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς Ἦχος δ'

    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ

    ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν

    εὐλογίαν· καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον..

    Κοντάκιον Ἦχος δ'

    ( ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερουργούντων μόνον ὅταν τελεῖται συλλείτουργον)

    Αὐτόμελον

    Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα ὀνειδισμοῦ ἀτεκνίας, καὶ Ἀδὰμ καὶ Εὔα, ἐκ τῆς φθορᾶς τοῦ

    θανάτου, ἠλευθερώθησαν Ἄχραντε, ἐν τῇ ἁγίᾳ γεννήσει σου΄ αὐτὴν ἑορτάζει καὶ ὁ

    λαός σου, ἐνοχῆς τῶν πταισμάτων, λυτρωθεὶς ἐν τῷ κράζειν σοι΄ Ἡ στεῖρα τίκτει τὴν

    Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

    Τρισάγιον.

    πόστολος (Γαλ. ς´ 11-18) Προκείμενον ἦχος πλ.β’

    Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου.

    Στίχ. Πρὸς σέ, Κύριε,κεκράξομαι ὁ Θεὸς μου.

    δελφοί, ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὅσοι

    θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς

    περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται.

    Οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ

    θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ

    καυχήσωνται. Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ

    τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται

    κἀγὼ κόσμῳ. Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε γὰρ περιτομή τι ἰσχύει

    οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. Καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ

    στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ᾽ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν ᾽Ισραὴλ τοῦ

    Θεοῦ. Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω, ἐγὼ γὰρ τὰ

  • 21

    στίγματα τοῦ Κυρίου᾽Ιησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω. ῾Η χάρις

    τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν,

    ἀδελφοί· ἀμήν.

    Ἀλληλούϊα (γ’) Ἦχος πλ. β΄

    Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ ῾Υψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ

    αὐλισθήσεται.

    Στίχ. Ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ μου εἶ.

    (᾽Ιω. γ´ 13-17) Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην.

    ἶπεν ὁ Κύριος· Οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανόν, εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ

    καταβάς͵ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ καθὼς Μωσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ

    ἐρήμῳ͵ οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου΄ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς

    αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν

    κόσμον͵ ὥστε τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν͵ ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς

    αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ΄ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν

    Υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον, ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον͵ ἀλλ΄ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι΄

    αὐτοῦ Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

    Καὶ καθεξῆς ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου

    Ἦχος πλ.δ'

    Ὁ Εἱρμὸς

    Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία, καὶ ξένον ταῖς παρθένοις ἡ παιδοποιΐα΄ ἐπὶ σοὶ

    Θεοτόκε ἀμφότερα ᾠκονομήθη. Διὸ σε πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, ἀπαύστως

    μακαρίζομεν.

    Κοινωνικόν Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι. Ἀλληλούϊα.

    Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ,

    ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες, αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν.

    Πληρωθήτω τό στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς σου, Κύριε, ὅπως ὑμνήσωμεν τήν δόξαν Σου,

    ὅτι ᾐξίωσας ἡμᾶς μετασχεῑν τῶν ᾁγίων μυστηρίων Σου. στήριξον ἡμᾶς ἐν τῶ σῶ

    ᾁγιασμῶ ὅλην τήν ἡμέραν μελετᾶν τήν δικαιοσύνην Σου. Ἀλληλουΐα, Ἀλληλουΐα,

    Ἀλληλουΐα

    ἦχος β’

    Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (τρίς).

    Ἀπόλυσις

    «...῾Ο ἀναστάς ἐκ νεκρῶν....»

    https://agioskosmasoaitolos.wordpress.com