Σχεδίαση Εκπαιδευτικού Λογισμικού (2η Εργασία)

Σπυριδούλα ΞενάκηΑλέξανδρος ΜπάρδηςΓρηγορία Τρικαλιώτη

Αθήνα 2012

Τι είναι;

Το ALMA (Adaptive Learning Models from texts and Activities) είναι ένα Προσαρμοστικό Εκπαιδευτικό Περιβάλλον για Κατανόηση και Μάθηση από Κείμενα και Δραστηριότητες.

Ποιος το ανέπτυξε;

Aναπτύχθηκε μέσα από τις ερευνητικές δραστηριότητες του Εργαστηρίου Εκπαιδευτικής και Γλωσσικής Τεχνολογίας.Tώρα κυκλοφορεί η 3η έκδοση. Άλλα εκπαιδευτικά λογισμικά είναι SCALE, INSPIRE, Κασταλία.

Σε ποιους απευθύνεται;

Εξαρτάται από το επίπεδο των μαθησιακών στόχων και τις ενότητες που αναπτύσσονται σε κάθε έκδοση.

Για περισσότερες πληροφορίες στο site http://hermes.di.uoa.gr:8088/alma3

Εφαρμόζει την τεχνική της προσαρμοστικής παρουσίασης και προσαρμόζει το περιεχόμενο του εκπαιδευτικού υλικού σε δύο χαρακτηριστικά του εκπαιδευόμενου:Στο γνωστικό του υπόβαθρο και στο μαθησιακό του στυλ.

Με τη βοήθεια της δραστηριότητας «ανίχνευση πρότερης γνώσης» εκτιμά το γνωστικό υπόβαθρο του εκπαιδευόμενου και στη συνέχεια προτείνει στον αναγνώστη το καταλληλότερο κείμενο γι’ αυτόν, σύμφωνα με το γνωστικό του υπόβαθρο.

O εκπαιδευόμενος προτού ξεκινήσει τη μελέτη συμπληρώνει ένα ερωτηματολόγιο LSI μαθησιακό στιλ Kolb και προτείνεται η πιο κατάλληλη γι’ αυτόν σειρά εκπόνησης των δραστηριοτήτων ανάλογα με το μαθησιακό του στυλ.

Τα 4 Μαθησιακά Μοντέλα του Κοlb:

Το συγκλίνον στυλ (αφηρημένος, ενεργός) στηρίζεται κυρίως στην αφηρημένη αντίληψη (σκέφτομαι) και τον ενεργό πειραματισμό (κάνω). Η συνηθέστερη ερώτηση που τους εκφράζει είναι πώς; Π.χ. η ερώτηση «πώς λειτουργεί αυτό».

Το αποκλίνον στυλ (συγκεκριμένος, αντανακλαστικός). Στηρίζεται στη συγκεκριμένη εμπειρία (αισθάνομαι) και την αντανακλαστική παρατήρηση (παρατηρώ). Η ερώτηση που αντιπροσωπεύει αυτούς που ανήκουν στο συγκεκριμένο μαθησιακό στυλ είναι γιατί;

Το αφομοιωτικό στυλ (αφηρημένος, αντανακλαστικός). Βασίζεται την αφηρημένη αντίληψη (σκέφτομαι) και την αντανακλαστική παρατήρηση (παρατηρώ). Οι θεωρητικοί κινητοποιούνται να απαντήσουν την ερώτηση: τι υπάρχει που μπορώ να γνωρίζω;

Το προσαρμοστικό μοντέλο (συγκεκριμένος, ενεργός). Δίνει έμφαση στη συγκεκριμένη εμπειρία (αισθάνομαι) και τον ενεργό πειραματισμό (κάνω). Χαρακτηριστική ερώτηση αυτού του μαθησιακού στυλ είναι τι θα γινόταν αν;

Κείμενο lg :Ένα κείμενο με ελάχιστη συνάφεια σε τοπικό και σε συνολικό επίπεδο.

Kείμενο lG: Ένα κείμενο με ελάχιστη συνάφεια σε τοπικό και μέγιστη σε συνολικό επίπεδο.

Κείμενο LG: Ένα κείμενο με μέγιστη συνάφεια σε τοπικό και σε συνολικό επίπεδο.

Κείμενο Lg: Ένα κείμενο με μέγιστη συνάφεια σε τοπικό και ελάχιστη σε συνολικό επίπεδο.

Για να μεγιστοποιηθεί η τοπική συνάφεια χρησιμοποιήθηκαν οι παρακάτω τρεις κανόνες:

Προστίθενται πληροφορίες οι οποίες συνδέουν μη γνωστές έννοιες με γνωστές (π.χ. στη φράση: «Οι συνδέσεις είναι μιας κατεύθυνσης», γίνεται «Οι συνδέσεις είναι μιας κατεύθυνσης, δηλαδή η ροή των πληροφοριών έχει την ίδια πάντα φορά επάνω στο δακτύλιο (είτε αυτή των δεικτών του ρολογιού είτε την αντίστροφη),

Προστίθενται συνδετικές προτάσεις (π.χ., όμως, συνεπώς, διότι, έτσι ώστε) ώστε να καθοριστεί η σχέση μεταξύ φράσεων ή ιδεών και

Οι αντωνυμίες αντικαθίστανται με ονοματικές φράσεις όταν οι αναφορές είναι διφορούμενες (π.χ. στη φράση: «Αυτός είναι ο κρίσιμος κόμβος» η αντωνυμία «αυτός» αντικαθίσταται με το ουσιαστικό «η ρίζα»,

Για να μεγιστοποιηθεί η συνολική συνάφεια χρησιμοποιήθηκαν οι παρακάτω κανόνες:

Προστίθενται τίτλοι (π.χ. τοπολογία δακτυλίου) και

Προστίθενται μακρο-προτάσεις που χρησιμεύουν για τη

σύνδεση κάθε παραγράφου με την επόμενη και με το συνολικό κείμενο (π.χ. «Στη συνέχεια θα συζητηθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της τοπολογίας αστέρα»).