3 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΜΝΗΜΗ

ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

" Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και το

αίμα μου - το σώμα και το αίμα του Γρηγόρη

Αυξεντίου

ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ, απ' το χωριό Λύση,

οδηγού ταξί το επάγγελμα,

πού μαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα

μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν τη λέξη

" Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α "

Πρότυπο Αγωνιστή

Ενσάρκωση Γενναιότητας και

Παλικαριάς

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου

γεννήθηκε στις 22

Φεβρουαρίου 1928

στο χωριό Λύση Αμμοχώστου.

Τελειώνοντας το γυμνάσιο

πήγε στην Ελλάδα, για να

σπουδάσει στη Στρατιωτική

Σχολή Ευελπίδων.

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου

υπηρέτησε στα

ελληνοβουλγαρικά σύνορα ως

Ανθυπολοχαγός πεζικού για

λίγους μήνες και επέστρεψε

στην Κύπρο.

• η οικογένεια του ήρωα

• με τη σύζυγό του

«Αξιότιμον Κυπριακόν Λαόν

Αξιούμεν Ένωσην της Κύπρου με

την Ελλάδα»

Γρηγόρης Αυξεντίου

Ο Υπαρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α.

Στις 20 Ιανουαρίου 1955 έγινε

η πρώτη συνάντηση του

Αυξεντίου με τον Γρίβα που

ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α.

(Εθνική οργάνωση Κυπρίων

Αγωνιστών) και μπήκε στον

αγώνα κατά των Άγγλων. Του

δόθηκαν τα ψευδώνυμα:

«Ζήδρος», «Ρήγας»,

«Αίαντας», «Άρης»,

«Μάστρος» και «Ζώτος».

ΖΗΔΡΟΣ – ΡΗΓΑΣ – ΑΙΑΝΤΑΣ

ΑΡΗΣ – ΜΑΣΤΡΟΣ - ΖΩΤΟΣ

«Χρέος έχεις και μπορείς και στο

δικό σου τομέα να γίνεις ήρωας...»• Εκπαίδευε ομάδες, κατασκεύαζε

λημέρια και κρύπτες, εφοδιαζόταν με

υλικό για τη δράση του, κατάστρωνε

σχέδια. Φωτιά και λαύρα τα λόγια του

προς τους αγωνιστές. "Δεν σας κρύβω

- τους έλεγε - ότι μεγαλύτερη

πιθανότητα υπάρχει να πεθάνουμε,

παρά να ζήσουμε σ' αυτό τον ένοπλο

αγώνα. Το σίγουρο είναι πως θα

λευτερωθούμε. Και τότε εμείς έστω και

κάτω από το χώμα, θα πανηγυρίσουμε

μαζί με τους ζωντανούς".

ΕΠΙΚΗΡΥΞΗ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

«ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ »

ΜΟΝΗ ΜΑΧΑΙΡΑ

Η ομάδα Αυξεντίου εγκαθίσταται στο κρησφύγετο,

στην κατηφοριά του μοναστηριού. Οι Άγγλοι

κατόπιν πληροφοριών, εντόπισαν το κρησφύγετο.

Ακολούθησαν οκτώ ολόκληρες ώρες μάχη. Οι

Άγγλοι λυσσασμένοι από την ανέλπιστη αντίσταση

των ηρωικών παλικαριών και βιαζόμενοι να

τελειώσουν πριν από τη νύκτα αποφάσισαν να τους

κάψουν ζωντανούς. Περιέλουσαν το κρησφύγετο με

βενζίνη.

Ξημερώνει Κυριακή, 3 Μαρτίου 1957

Ώρα 2 μ.μ. της 3ης Μαρτίου 1957. Έτσι έφυγε ο ήρωας

Αυξεντίου. Το καρβουνιασμένο του σώμα τάφηκε στις 4

Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας.

«Κάλλιο μια χούφτα τιμημένη στάχτη,

παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου..»

• Άντε, γριά μάνα, μην αρχίσεις τώρα τις

κλάψες. -Όχι;-

Έτσι σε θέλω. Ρωμιά. Σου παίρνω λες τη

ζωή σου ; Σου αφήνω την περφάνεια σου.

Δε θα σει δει ο εχτρός καμπουριασμένη.

Το ξέρω. Θα πεις: “Είμαι πέρφανη για το

γιο μου, – κάλλιο μια φούχτα τιμημένη

στάχτη παρά γονατισμένος ο λεβέντης

μου”.

Έτσι. Γεια σου, μάνα.

«Του ανδρειωμένου ο θάνατος,

θάνατος δεν λογιέται...»

Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου, Μονή

Μαχαιρά, Όρος Τροόδους 3/3/1957 μ.Χ.

« ελάτε να με πάρετε »

«Και εμείς,

να πάρουμε μια σταγόνα απ’ το αίμα

σου να μπολιάσουμε το δικό μας...»

« Κράτα γενναία τα στενά που σου

εμπιστεύτηκα... Μην τα προδώσεις...»

• ” Τ’ αληθινό μπόι του

ανθρώπου μετριέται πάντα

με το μέτρο της λευτεριάς “.

Τίποτ’ άλλο. Γεια σας.

Επιμέλεια παρουσίασης: Θεοδώρα Κούρτη

Φιλόλογος