«Δεν ελπίζω τίποτα , δε φοβούμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος »

Νίκος ΚαζαντζάκηςΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ

ΓΚΡΕΚΟ

Πρώτη φορά είδα βιβλία στη γλώσσα που μιλούσα, κι ένιωθα ως μέσα στα βάθια της ψυχής μου τη γλύκα των γραμμάτων. Κι είπα με το μικρό μου το παιδιακίστικό μου το μυαλό: “Γιατί να μην είναι έτσι γραμμένα και τα βιβλία του σκολειού, για να τα καταλαβαίνομε;

Χρήστος ΧριστοβασίληςΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ

ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Αλέξανδρος ΔελμούζοςΠΩΣ ΕΓΙΝΑ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ζητούσα τη δική μου ψυχή, μα δεν την έβρισκα στο σχολείο, παρά στο σπίτι και στο περιβόλι μας ή έξω στα βουνά, στο λόγκο και στα χωράφια…

Kώστας Βάρναλης«Ἐθνικὴ Παιδεία»Γανιάσατε, δασκάλοι, νὰ ξεμάθω νά ῾μαι ἐγώ, νὰ στοχάζομαι, νὰ θέλω ψέματα ὅλο ν᾿ ἀκούω, νὰ λέω, νὰ πράττω,γιὰ ψέματα νὰ ζῶ καὶ νὰ πεθαίνω.

Νίκος ΚαζαντζάκηςΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ

- Ζώα, αν δεν πλένεστε κάθε μέρα με σαπούνι, δε θα γίνετε ποτέ σας άνθρωποι. Τι θα πει μαθές άνθρωπος; Αυτός που πλένεται με σαπούνι. Τα μυαλό δε φτάνει, κακομοίρηδες, χρειάζεται και σαπούνι. Πώς θα παρουσιαστείτε στο Θεό με τέτοια χέρια; Πηγαίνετε έξω στην αυλή να πλυθείτε.

Γεώργιος ΒιζυηνόςΓΙΑΤΙ Η ΜΗΛΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ

ΜΗΛΕΑΤί πρᾶγμα ἐν᾿ αὐτὸ τὸ δένδρον, δάσκαλε, τὸν ἠρώτησα, δείξας πρὸς αὐτὸν διὰ τοῦ δακτύλου.- Μηλέα, ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.-Ὄχι! ἀπήντησα ἐγώ, δὲν τὸ ξέρεις! -Αὐτό ῾ν᾿ μηλιά!

Μενέλαος ΛουντέμηςΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ Τ΄ ΑΣΤΡΑ

«…ο Μέλιος απ’ τη θέση του έμεινε άφωνος. Ύστερα, άρχισε σιγά σιγά να καταλαβαίνει… Κάποιοι άνθρωποι που δεν ήξερε ποιοι, ούτε για ποιο λόγο, σκάβανε ανάμεσα απ’ τους ανθρώπους χαντάκια. Ποιοι ήταν και γιατί το κάνανε; Ένα μόνο καταλάβαινε. Ότι σ’ αυτή τη ζωή είχε ο καθένας τη θέση του, που δεν ήταν όμοια για όλους. Τώρα, ποιος ήταν αυτός που μοίραζε τις θέσεις ;…Μα οι μεγάλοι, εξόν από τ’ άλλα κακά που κάνανε, κάνανε και τούτο : Φτιάξανε το Θεό σύμφωνα με το μπόι τους και δεν περίσσευε Θεός για παιδιά…»

Έλλη ΑλεξίουΓ΄ Χριστιανικόν

ΠαρθεναγωγείονΗ Ελλη Αλεξίου ως αριστούχα μαθήτρια διορίζεται δασκάλα στο Γ΄ Χριστιανικό Παρθεναγωγείο της πόλης της. Έρχεται σ’ ένα ανήλιαγο ‘‘ψωροσκολειό’’, όπως το λένε οι ντόπιοι, για να μοιραστεί τα 120 κοριτσόπουλα της Α΄ τάξης.

Η βέργα έπεφτε βροχή µαζί µε τις βρισιές. Κι αυτό ήταν το µόνο που συγκέντρωνε την προσοχή όλων µας. Μόλις τελείωνε όµως και φώναζε για µάθηµα άλλο παιδί, γυρίζαµε αµέσως στη δουλειά µας. Άλλοι διάβαζαν κλεφτά κάτω από το θρανίο το παρακάτω, άλλοι παίζαµε µε κλωτσιές αθόρυβες, ώσπου να συγκεντρωθούµε πάλι µε νέο ξύλο και νέες βρισιές.

Αλέξανδρος Δελμούζος ΠΑΛΑΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ…

Κωστής ΠαλαμάςΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Τὰ σκολειὰ χτίστε… Λιτὰ χτίστε τα, ἁπλόχωρα,μεγάλα, γερὰ θεμελιωμένα,ἀπὸ τῆς χώρας, ἀκάθαρτης,πολύβοης, ἀρρωστιάρας, μακριά.Μακριὰ τ᾿ ἀνήλιαγα σοκάκια,τὰ σκολειὰ χτίστε.Καὶ τὰ πορτοπαράθυρα τῶν τοίχωνπερίσσια ἀνοῖχτε, νά ᾿ρχεται ὁ κὺρ Ἥλιος,διαφεντευτής, νὰ χύνεται,νὰ φεύγει, ὀνειρεμένο πίσω τουἀργοσέρνοντας τὸ φεγγάρι.

Εις μίαν γωνίαν, λοιπόν, του σχολείου εμβάπτουσα τους ωραίους μικρούς δακτύλους της εις το μελανοδοχείον εζωγράφει το μικρόν προσωπάκι μου. Μοι εσχεδίασε μύστακα αρειμάνιον και γένειον μελανότατον, τον ήλιον και την σελήνην επί των παρειών μου, διόπτρα επί της ρινός μου….

Κώστας ΚρυστάλληςΗ γάνωσις…

Δημήτρης ΓκιώνηςΤΩΡΑ … ΘΑ ΔΕΙΣ!!!

Το σχολείο μόνιμος βραχνάς αλλά και καταφύγιο. Γιατί όταν δεν είχε σχολείο, είχε δουλειά στο μαγαζί, θελήματα στο σπίτι. Μόνο που στο σχολείο έπρεπε να είσαι πάντα διαβασμένος και προσεχτικός, γιατί διαφορετικά έπεφτε ραβδί…Αυτά τα αναθεματισμένα μέρη του λόγου.

Νίκος ΚαζαντζάκηςΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ

Νίκος ΚαζαντζάκηςΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ

Το κρέας δικό σου… τα κόκαλα δικά μου!!!

Χαρά στο νέο που θαρρεί πως έχει χρέος να ξαναδημιουργήσει τον κόσμο, να τον κάμει πιο σύμφωνο με την αρετή και τη δικαιοσύνη, πιο σύμφωνο με την καρδιά του, αλίμονο σε όποιον αρχίζει τη ζωή του χωρίς παραφροσύνη.

Συρτός

Μαλεβιζιώτης

Σούστα

Πεντοζάλης

… 57 χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του μεγάλου Ν.Καζαντζάκη τη σημερινή γιορτή την αφιερώνουμε σ’ αυτόν…και σ΄ όσους έδωσαν και δίνουν την ψυχή τους για το σπουδαίο λειτούργημα που λέγεται διδασκαλία… Αυτούς ας θυμηθούμε τώρα που τελείωσε η γιορτή μας τους άλλους ας τους σκεπάσει η λήθη….ΣΤ1-ΣΤ2 ΙΟΥΝΙΟΣ 2014