Ανακοίνωση του ΚΣ της ΚΝΕγια την Οικονομική Εξόρμηση

3ος Πανελλαδικός Διαγωνισμόςσυλλογικής ερευνητικής εργασίας μαθητών της ΚΝΕ και του "Οδηγητή"

Νέοι και επιχειρηματικότητα:

μύθοι και πραγματικότητα

ΚΝΕ και του "Οδηγητή"

# 1031 | ΓΕΝΑΡΗΣ 2016 | 2 ευρώ

Μ εγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση, που εντάσσεται στους εορτασμούς του Κόμματος για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, διοργανώνει η ΚΟ

Αττικής του ΚΚΕ, την Κυριακή 17 Γενάρη, στις 6.30 το απόγευμα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.Η εκδήλωση περιλαμβάνει επίσης μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο: “Οι

ρίζες μας φτάνουν τόσο μακριά όσο και οι ελπίδες μας”, το περιεχόμενο της οποίας αναδεικνύει τη ζωή, τη σκέψη και τη δράση των χιλιάδων αγωνι-στών που δε λύγισαν στις φυλακές και τις εξορίες.

Αγόρασέ τονΔιάβασέ τονΔιάδωσέ τον!

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα,

Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210

3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ).

8

28

9

16

3 Συνέντευξη με τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος

6 Σχόλια

8 Οικονομική Εξόρμηση Δεκέμβρης 2015 – Γενά-ρης 2016. Όλοι στη μάχη της υπερκάλυψης!

9 Οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι αιτία πολέμου!

11 Κανένας νέος - νέα χωρίς ασφάλιση - βιβλιάριο υγείας!

12 Πυκνώνουμε τις γραμμές του ταξικού κινήμα-τος, δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ!

13 Ανακοίνωση της ΚΝΕ για τους σπουδαστές στην κατάρτιση

15 Μέρες μαθητικής δημιουργίας: Η έκφραση και η δημιουργία αποτελεί ανάγκη της νεολαίας

16 3ος Πανελλαδικός Μαθητικός Διαγωνισμός Συλλογικής Ερευνητικής Εργασίας της ΚΝΕ και του Οδηγητή.

17 Εθνικός και Κοινωνικός Διάλογος για την Παιδεία: Αυταπάτες με το τσουβάλι και κοινωνική συναίνεση

18 Οχτώ χρόνια αυτοτελούς κυκλοφορίαςΔιαδίδουμε μαχητικά τον “Οδηγητή” στο σχολείο, τη σχολή, τη δουλειά, τη γειτονιά!

20 Καζαμίας

22 Προσεχώς στην τάξη... Η δημοκρατία στον καπιταλισμό

24 ΕΠΑΛ Μέρος 3ο: Να μπει τέλος στην οδύσ-σεια που αντιμετωπίζουν οι μαθητές

25 ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: Δημαγωγία και ψέμα με τη σέσουλα…

26 Σύμφωνο Συμβίωσης (ΣΣ) για ομόφυλα ζευ-γάρια. Η θέση του ΚΚΕ είναι η μόνη πραγματικά προοδευτική

28 Νέοι και επιχειτηματικότητα: Μύθοι και πραγματικότητα

31 Καινοτομία: επιχειρηματική εκμετάλλευση ή αξιοποίηση προς όφελος του λαού;

33 Πολύμορφη δραστηριότητα φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων για ζωή στα μέτρα των σύγχρονων αναγκών

34 Όταν “το μικρότερο κακό” ...μεγαλώνει

35 Συνέντευξη με τη Μαρίνα Τσίγκα, πρόεδρο του ΕΣΥΝ για την Πανελλαδική Καμπάνια του Εθνι-κού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών

36 Εορταστικές εκδηλώσεις της ΚΝΕ για παιδιά

37 Εβδομάδα Βιβλίου στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ

38 Πολιτιστικές προτάσεις για σκέψη και προ-βληματισμό

39 Τα προβλήματα των σπουδαστών σχολών θεάτρου, χορού και κινηματογράφου

Μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στις 17 Γενάρη στο ΣΕΦ

Κομμουνιστική Επιθεώρηση

Κυκλοφορεί το τεύχος 1/2016Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους: Ελισαίου Βαγενά: Η στρατιωτικο-πολιτική εξίσωση στη Συρία

Κείµενο του Τµήµατος για την Ισοτιµία των Γυναικών της ΚΕ του ΚΚΕ: Για το Σύµφωνο Συµβίωσης

Βασίλη Όψιµου: Οι εξελίξεις στη Νέα ∆ηµοκρατία, στο φόντο της αναµόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήµατος

Κείµενο της Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια: Οι αλύγιστες της ταξικής πάλης

Εύης Γεωργιάδου: Η υγεία και ασφάλεια των εργαζοµένων στο στόχα-στρο του κεφαλαίου

Κομματικά Ντοκουμέντα

2

“Οδηγητής”: Εδώ και πολύ καιρό η ευ-ρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής πραγματικά μυρίζει μπαρούτι, εντείνονται οι πολεμικές συ-γκρούσεις, ενώ καθημερινά οι εκτιμήσεις “δίνουν και παίρνουν”. Τι οδηγεί σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις;

Κώστας Παπαδάκης: Πρόκειται για πραγ-ματικά πυκνές και ιδιαίτερα επικίνδυνες εξε-λίξεις που βάζουν σε ανησυχία τον λαό μας και τη νεολαία. Ψυλλιάζουν ακόμα και τον πιο ανυποψίαστο ότι εδώ κάτι βαθύτερο συμ-βαίνει. Αυτή την στιγμή το επίκεντρο είναι η Συρία με τη συνεχιζόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, τη μαζική συγκέντρωση στρατιωτικών τους δυνάμεων στην περιοχή, σε σφοδρό ανταγωνισμό με τη Ρωσία που επεμβαίνει κι αυτή στην περιοχή για τα δικά της συμφέροντα. Η Συρία όμως δεν είναι η μόνη εστία. “Βράζει ο τόπος” από τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία, τη Λιβύη, το Μάλι, την Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία, τα Βαλκάνια ως και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Αρκτική. Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι περιοχές που άλλες φλέγονται, άλλες ακόμα σιγοβράζουν “σε χαμηλότερη φωτιά”, όμως θα ξεσπάσουν κι αυτές αντικειμενικά αργότερα; Μα τι άλλο από τον σφοδρό αντα-γωνισμό ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομί-λους για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς τους, το ποιος όμιλος θα επικρατήσει, ποιος θα έχει τη μερίδα του λέο-ντος στις αγορές αυτές που είναι προϋπόθεση για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους. Πίσω από κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση κρύβονται ψυχροί υπολογισμοί συμφερόντων που συγκρούονται με άλλα αντίπαλα κι αντα-γωνιστικά σχέδια. Τα μονοπώλια επιχειρούν να βγουν από τη δίνη της καπιταλιστικής κρί-

Όλο το προηγούμενο διάστημα οι εξελίξεις στην ευρύτερη γειτονιά

μας όχι μόνο δε σταμάτησαν, αλλά φαίνεται να φουντώνουν με

την εμπλοκή της Ελλάδας να είναι άμεση και τους κινδύνους να

μεγαλώνουν για τη νεολαία και τον λαό μας. Γι’ αυτές τις εξελίξεις αλλά

και για την στάση που πρέπει να κρατήσει η νεολαία απέναντι σε αυτές

ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της Κεντρικής

Επιτροπής του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος.

με τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος

της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

και ευρωβουλευτή του Κόμματος.

σης επιτυγχάνοντας την ανάκαμψη των ρυθ-μών κερδοφορίας τους. Αν και αδημονούν, αυτή καθυστερεί. Γι’ αυτό γίνονται ακόμα πιο επιθετικά σε βάρος των λαών. Περιγράφουμε με μια λέξη τον καπιταλισμό, αυτό το βάρ-βαρο εκμεταλλευτικό σύστημα. Αυτός είναι ο ένοχος, αυτός πρέπει να κάτσει στο σκαμνί, είναι ο πραγματικός αντίπαλος του λαού και της νεολαίας. Ενας αντίπαλος που διαθέτει κυβερνήσεις, ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, επιτελεία, στηρίγ-ματα, υπηρέτες και μηχανισμούς που επιχει-ρούν να συσκοτίσουν, να κρύψουν αυτήν την αλήθεια. Καλλιεργούν συστηματικά μια “ομί-χλη” από προσχήματα. Τώρα οι τζιχαντιστές,

προηγούμενα η Αλ Κάιντα κι οι Ταλιμπάν, τα τέρατα δηλαδή που οι ίδιοι ανέθρεψαν. Επι-καλούνται την “αποκατάσταση της δημοκρα-τίας” στην Ουκρανία, τον “κακό Σαντάμ”, τον “τύρρανο Καντάφι”, που μέχρι πρότινως ήταν σύμμαχοι και συνεργάτες τους. Εκτρέφουν επίσης τις “αντιπολιτευόμενες δυνάμεις” για να έχουν την επόμενη μέρα και πάλι το πάνω χέρι στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των αγορών. Αυτό κρύβεται πίσω από τον άξαφνο κι επιλεκτικό ...πόνο που τους πήρε για τα “ανθρώπινα δικαιώματα” τις “γενοκτονίες” κ.ά. Σήμερα πλέον οι λαοί έχουν μεγαλύτερη πείρα ότι τέτοιες “επιχειρήσεις σωτηρίας” των καπιταλι-

στών οδηγούν σε νέες εκατόμβες νεκρών, διαμελισμούς κρατών, αλλαγές συνόρων, κατατρεγμούς και προσφυγιά. Στην ουσία λαοί που ζουν σε πλούσιες πλουτοπαραγωγι-κά χώρες δεν μπορούν να απολαύσουν αυτόν τον πλούτο που τελικά τον καρπώνονται μια χούφτα μονοπώλια.

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι οι εργάτες, οι λαοί να μη χύνουν το αίμα τους για τα συμφέροντα των κεφαλαίου. Η οργή τους να μην “ξοδεύε-ται”, να μην εκτονώνεται στις πλατείες τύπου “Αραβικής Ανοιξης” οι οποίες προετοίμασαν τις εξελίξεις και ενίσχυσαν συγκεκριμένες μερίδες της αστικής τάξης σε κάθε χώρα για να υλοποιηθεί το σχέδιο των ΗΠΑ για τη “Μεγάλη Μέση Ανατολή” που επιδιώκει την επικράτησή τους στον οξύτατο ανταγωνισμό που έχουν με την Ρωσία και την Κίνα. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο Κόμμα που τότε είχε προειδο-ποιήσει για την εξέλιξη της λεγόμενης Αρα-βικής Ανοιξης.

Η εργατική τάξη, οι λαοί μπορούν βγάζο-ντας συμπεράσματα να χαράξουν δική τους πορεία με βάση τα δικά τους συμφέροντα σε σύγκρουση με τους εκμεταλλευτές τους, να γίνουν οι ίδιοι από θύματα, πρωταγωνιστές των εξελίξεων.

“O”: Πρόσφατα ο υπουργός εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, σε σχέση με τις εξελίξεις δήλωσε ότι “Η Ελλάδα είναι σημαντικός παίκτης της περιοχής”. Τι σημαίνει για τον λαό και τη νεολαία της Ελλάδας η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;

Κ.Π.: Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την ώρα που κλιμακώνει από κοινού με την ΕΕ και το ΔΝΤ την ισοπέδωση των ασφαλιστικών δι-

Χάρτης της περιοχής της Συρίας και της ευρύτερης περιοχής στη Μέση Ανατολή, όπου φαίνονται τα αλληλοσυγκρουόμενα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των διαφόρων “μεγατόνων” που “παίζουν μπάλα” στην περιοχή, με βάση τα στοιχεία στις αρχές Δεκέμβρη.

3

καιωμάτων, την ολομέτωπη επίθεση ενάντια στα εργατικά λαικά δικαιώματα δρομολογεί και την περαιτέρω συμμετοχή της στα επικίν-δυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή. Δεν προκειται για δυο επιθέσεις που είναι άσχετες η μία με την άλλη. Η αντιλαική επίθεση “μέσα” κι η συμ-μετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς “έξω” είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η αστική τάξη της Ελλάδας όσο συμφέ-ρον έχει να μειώσει κι άλλο την αξία της εργατικής δύναμης, να ρίξει στα τάρταρα μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα και να ενισχύσει την κερδοφορία της, άλλο τόσο επιδιώκει να αναβαθμίσει τον ρόλο και την παρέμβασή της διεθνώς. Συμμετέχο-ντας στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή επι-διώκει να αποκομίσει κι από εκεί οφέλη. Η κυβέρνηση επίσης ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα αποτελεί “όαση σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή”. Πρόκειται για μια επιχείρησή της για να νανουρίσει τον λαό την ώρα που οι ανταγωνισμοί στην ευρύτερη περιοχή “λυσ-σομανούν”. Εχοντας δώσει όλα τα δείγματα αμερικανοΝΑΤΟικής γραφής προσφέρει γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές. Οι βάσεις που ήδη λειτουργούν στην χώρα μας κι αποτελούν ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για τους πολέμους τους κι όσες καινούργιες βάσεις και ΝΑΤΟικές υποδομές εξήγγειλε η κυβέρνηση

στο Αιγαίο, τι άλλο από επικίνδυνη εμπλοκή μπορεί να σημαίνουν; Την ίδια ώρα παίρνει “πρωτοβουλίες” για να οργανώσει “διεθνείς συνόδους” αναπαράγοντας όλα τα προκλητι-κά προσχήματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων περί θρησκευτικών συγκρούσεων-τζιχαντι-σμού κ.λπ. Το λέμε καθαρά “όαση και ασφά-λεια” δεν μπορεί να υπάρξει όντας η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα άλλωστε, στην αγκαλιά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Οσο κι αν επιχειρεί να αποκοιμίσει τον λαό η κυβέρνηση, η αλήθεια δεν μπορεί να κρύφτεί: Οι εστίες ιμπεριαλι-στικών συγκρούσεων στην γειτονιά μας πυ-κνώνουν. Όσο για τα ανοιχτά μέτωπα, όπως το Κυπριακό, το Παλαιστινιακό, βρίσκονται σε μεγάλη κινητικότητα προδιαγράφοντας ιδιαίτερα ανησυχητικές, αντιλαϊκές εξελίξεις.

Από που λοιπόν προκύπτει ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι υπάρχει “όαση κι ασφάλεια” για τους λαούς στο Αιγαίο; Μήπως από τις τούρκικες παραβιάσεις χωρικών υδάτων, ενα-έριου χώρου, συνόρων που αποτελούν “καθη-μερινή ρουτίνα”; Από πού κι ως πού “νησίδα σταθερότητας” η Ελλάδα, όταν η Τουρκία προκειμένου να διεξάγει στρατιωτικές ασκή-σεις, εξέδωσε τις τελευταίες ημέρες 8 ΝΟ-ΤΑΜ (οδηγίες για πτήσεις αεροσκαφών) με τις οποίες “γκριζάρει” ένα μεγάλο μέρος του Αιγαίου, από την Λήμνο και τη Θάσο ως την Ρόδο και το Καστελόριζο; Κι όλα αυτά ενώ η προκλητικότητα της Τουρκίας μεγαλώνει, την ίδια ώρα που το ΝΑΤΟ ενισχύει την τουρκική αεράμυνα, η ΕΕ έχει εκπονήσει σχέδιο για “κοινές περιπολίες” στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας με αφορμή το προσφυ-γικό. Τι άλλο λοιπόν από σκηνικό συνολικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και συνόρων της χώρας στήνεται μπροστά στα μάτια μας και η κυβέρνηση προσποιείται ότι “δεν τρέχει κάστανο”; Δεν υπάρχει πολυτέ-λεια για τον παραμικρό εφησυχασμό. Ο λαός μας πρέπει να επαγρυπνεί.

“O”: Συνεχώς η Ευρωπαϊκή Ένωση επα-νέρχεται με συνόδους και αποφάσεις γύρω από το ζήτημα των αυξημένων προ-σφυγικών - μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα. Ποιο είναι το “νέο” στοιχείο στις αποφάσεις της ΕΕ; Ποια είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης;

Κ.Π.: Σκόπιμα η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της

επιχειρούν να αυτονομήσουν το προσφυ-γικό ζήτημα, τις συνεχιζόμενες τραγωδίες στο Αιγαίο από την αιτία τους, τις ιμπερι-αλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, την εξασφάλιση στρατιών πάμφθηνων εργα-τών. Να γιατί αυτοί που για τα συμφέροντά τους όχι μόνο ευθύνονται για το πρόβλημα, αλλά το φουντώνουν και το αναπαράγουν κιόλας πάει πολύ να αυτοπροβάλλονται κι από πάνω ως σωτήρες των προσφύγων. Αυ-τοί δηλαδή που έχουν ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς καταστολής της ΕΕ, τη Σένγκεν, τη Φρόντεξ, το Δουβλίνο, τις δυνάμεις τα-χείας επέμβασης RABIT που οδηγούν τους πρόσφυγες και μετανάστες στα νύχια των κυκλωμάτων. Γιατί είναι αυτοί οι κατασταλτι-κοί μηχανισμοί τους που εξαναγκάζουν τους πρόσφυγες να ακολουθούν τα επικίνδυνα δρομολόγια που καταλήγουν στις θαλάσσιες τραγωδίες.

Το τελευταίο διάστημα μάλιστα επανέρχεται η συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από τη Σένγκεν. Σκόπιμα αναφέρονται στη Σέγκεν μιλώντας μόνο για τα “ανοικτά σύνορα χωρίς διαβατήριο”. Πρόκειται για την ωμή απόκρυψη του τι πραγματικά είναι η Σένγκεν. Γιατί Σέν-γκεν δεν είναι μόνο τα ανοικτά σύνορα που όπως διαπιστώνουμε αυτές τις μέρες δεν είναι και... τόσο ανοικτά. Να θυμίσουμε ότι χωρίς να έχει αρθεί η Σέγκεν κάθε κράτος μέλος μπορεί να επιβάλλει ελέγχους συνόρων, διαβατηρίων, απελάσεις, όπως αυτό το διάστημα έχουν προ-χωρήσει η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Δανία, η Αυστρία, η Ουγγαρία κ.α. Τα λεγόμε-να λοιπόν “έξυπνα Συνορα” της ΕΕ, της Σεγκεν, ανοίγουν και κλείνουν σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, για να έχει αυτό όταν, όποτε κι όσους φτηνούς εργαζομένους χρειαστεί. Τους πρόσφυγες λοιπόν για φθηνό εργατικό δυνα-μικό τους χρειάζονται. ΄Ομως Σέγκεν σημαίνει -κι ας το κρύβουν η ΕΕ κι η κυβέρνηση και τα άλλα κομματα του ευρωμονόδρομου-ένα ολό-κληρο οπλοστάσιο αντιλαϊκών μηχανισμών και κανονισμών της ΕΕ. Μεταξύ αυτών το μαζικό ηλεκτρονικό φακέλωμα, η καταγραφή προσω-πικών στοιχείων, οι “τράπεζες πληροφοριών”, οι παρακολουθήσεις με βασικό στόχο το ερ-γατικό λαικό κίνημα. Να γιατί οι λαοί πρέπει να εναντιωθούν και στην ΕΕ και στους μηχανι-σμούς καταστολής της.

Για την ΕΕ, τις κυβερνήσεις της, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ το δράμα των προσφύγων δεν είναι τίποτε άλλο από ένα διαπραγμα-τευτικό χαρτί, ένας επιπλέον παράγοντας που περιπλέκει τους ανταγωνισμούς τους. Το ΚΚΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνε-ται. Απαιτεί να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και η συμμετοχή της χώρας μας στις πολε-μικές τους επιχειρήσεις

4

Η αλήθεια λοιπόν βοά. Για την ΕΕ, τις κυ-βερνήσεις της, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ το δράμα των προσφύγων δεν είναι τίποτε άλλο από ένα διαπραγματευτικό χαρτί, ένας επιπλεόν παρά-γοντας που περιπλέκει τους ανταγωνισμούς τους. Δείτε π.χ. την απόφαση της ΕΕ για τη νέα συνοριακή ακτοφυλακή με την πρότα-ση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να περάσει η φύλαξη των συνόρων στους ευρωενωσιακούς μηχανισμούς που θα επεμβαίνουν χωρίς καν τη συγκατάθεση των κρατών – μελών.Για την χώρα μας αυτό συνιστά ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, με την σφραγίδα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αποτελεί προώθηση της συνδιαχείρισης του Αιγαίου με την Τουρκία, κάτι το οποίο ανοικτά έχει θέσει η ΕΕ, στο όνομα της αντιμετώπισης των προ-σφυγικών - μεταναστευτικών ροών. Αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια τόσο τα κόμματα της συ-γκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ όσο και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ πίνουν νερό στο όνομα των ευρωπαϊκών συνόρων, που όπως λένε “εί-ναι μια πρόσθετη εγγύηση για την ασφάλεια της Ελλάδας”. Αλήθεια λοιπόν η ΕΕ όπως και το ΝΑΤΟ που κάνουν όλα αυτά τα χρόνια τα στραβά μάτια στην Τουρκία, ποια εννοούν για σύνορα της Ελλάδας, αυτά που ανέκαθεν

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την ώρα που κλιμακώνει από κοινού με την ΕΕ και το ΔΝΤ την ολομέτωπη επίθεση ενάντια στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα δρομολογεί, και την περαι-τέρω συμμετοχή της στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η αντιλαϊκή επίθεση «μέσα» κι η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς «έξω» εί-ναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

ισχύουν ή αυτά που παραβιάζει συστηματικά η Τουρκία έδω και χρόνια με την ασυλία τους;

Απέναντι σε όλα αυτά η κυβέρνηση προ-κλητικά εξωραΐζει την ΕΕ, ζητά ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής, της Φρόντεξ και “βλογάει τα ευρωπαικά σύνορα”. Μάλιστα ο Υπουργος Εξωτερικών Κοτζιάς σε ερώτηση για το αν μπορεί η Ελλάδα να συμφωνήσει σε αποφάσεις “που εγκαταλείπουν μερικώς την κυριαρχία κρατών μελών της ΕΕ επί των εξωτερικών συνόρων”, απάντησε κυνικά ότι: “Μπορούμε να συμφωνήσουμε, αλλά μετά από μια διαπραγμάτευση μεταξύ κυρίαρ-χων μερών”... Να γιατί λοιπόν στα χέρια της αστικής τάξης τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα βρίσκονται σε μόνιμο κίνδυνο.

“O”: Ποιες είναι οι θέσεις του ΚΚΕ για το προσφυγικό-μεταναστευτικό με βάση και την κατάσταση που ήδη έχει διαμορφω-θεί;

Κ.Π.: Το ΚΚΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύ-νου για την επικίνδυνη κατάσταση που δια-μορφώνεται. Απαιτεί να σταματήσουν οι ιμπε-ριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και η συμμετοχή της χώρας μας στις πολεμικές τους

Από πού κι ως πού «νησίδα σταθερότητας» η Ελλάδα - όπως λέει η συγκυβέρνηση - όταν η Τουρκία προκειμένου να διε-ξάγει στρατιωτικές ασκήσεις, εξέδωσε τις τελευταίες ημέρες 8 ΝΟΤΑΜ (οδηγίες για πτήσεις αεροσκαφών) με τις οποίες «γκριζάρει» ένα μεγάλο μέρος του Αιγαίου; Τι άλλο λοιπόν από σκηνικό συνολικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δι-καιωμάτων και συνόρων της χώρας στήνεται μπροστά στα μάτια μας και η κυβέρνηση προσποιείται ότι «δεν τρέχει κά-στανο»;

επιχειρήσεις. Τονίζει ιδιαίτερα ότι υπάρχει κίνδυνος μαζικού εγκλωβισμού απελπισμέ-νων προσφύγων και μεταναστών από τους μηχανισμούς της ΕΕ, η οποία έχει την πρώτη ευθύνη μαζί με τις ΗΠΑ για τους πολέμους, τη σφαγή και την καταλήστευση των λαών, τα μαζικά κύματα προσφύγων και μεταναστών. Η πρόγευση με την κυβερνητική καταστολή στην Ειδομένη ήταν ενδεικτική. Να γιατί πρέ-πει να καταργηθεί η Σένγκεν, η “Frontex”, το Δουβλίνο και οι άλλοι κατασταλτικοί μηχα-νισμοί της ΕΕ, που εγκλωβίζουν πρόσφυγες και μετανάστες. Να μην λειτουργήσουν τα hotspots, τα “κέντρα διαλογής” προσφύγων και μεταναστών. Για αυτό απαιτούμε να διευ-κολυνθεί η απευθείας ασφαλής μετακίνηση των προσφύγων και μεταναστών στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.

Παράλληλα απαιτούμε τη δημιουργία αξι-οπρεπών και υγιεινών προσωρινών χώρων υποδοχής, καταγραφής και φιλοξενίας, όπου θα παρέχονται δωρεάν σίτιση, ιατρο-φαρμακευτική φροντίδα, διερμηνεία και νομική βοήθεια, με ευθύνη των ελληνικών αρχών και όχι των διαφόρων ύποπτων ΜΚΟ. Χρηματοδοτούμενες και στηριζόμενες από την ΕΕ και την κυβέρνηση, οι ΜΚΟ αποτε-λούν “κράτος εν κράτει” και λυμαίνονται, στο όνομα της αλληλεγγύης, την διαχείριση της παραμονής των προσφύγων – μετανα-στών, επιβάλλοντας στην πράξη τη διαιώ-νιση της γύμνιας των κρατικών υποδομών. Ζητούμε δε την ενίσχυση των υποδομών και του προσωπικού που σχετίζονται με τη διά-σωση των προσφύγων.

“O”: Τι στάση πρέπει να κρατήσει η νεο-λαία μπροστά σε όλες αυτές τις εξελίξεις;

Κ.Π.: Πάνω απ’ όλα η νεολαία χρειάζεται να σκεφτεί ότι αυτά τα ζητήματα δεν είναι “μα-κρινά”, “διεθνή”, για “ειδικούς”. Είναι άμεσα ζητήματα πάλης που σχετίζονται με την ίδια την ζωή της, την ζωή όλων μας. Η εξέλιξη ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου για πότε γίνεται πρώτο ζήτημα, ζήτημα ζωής και θανάτου δεν το κατα-λαβαίνεις... Πρέπει να απασχολήσει κάθε νέο και νεα από την εργατική τάξη και τα φτωχα λαϊκά στρώματα αυτό το ζήτημα. Ο λαός την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δι-καιωμάτων δεν μπορεί να τα αφήσει στα χέρια της αστικής τάξης. Αυτά μπορούν πραγματικά να διασφαλιστούν μόνο όταν ο λαός πάρει ο ίδιος την εξουσία στα χέρια του. Ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την κάθε είδους εμπλοκή της χώρας μας είναι άμεση ανάγκη να ενισχυθεί, να συνδυαστεί με την πάλη ενάντια στην γενικευμένη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, της ΕΕ. Είναι ανάγκη να γίνει υπόθεση των συνδι-κάτων, κάτι που αποτελεί όρο για να ενισχυθεί αποφασιστικά το ταξικό εργατικό κίνημα, να ενι-σχυθεί η λαϊκή συμμαχία που θα θέσει το κύριο ζήτημα, ο ίδιος ο λαός να έχει στα χέρια του την εξουσία. Να μπορεί να απολαμβάνει όλον τον πλούτο που αυτός παράγει. Με αυτήν την προϋ-πόθεση η αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα είναι προς το συμφέρον του. Είμαστε σίγου-ροι ότι ο λαός θα βρει την δύναμη να ξεπεράσει και τις πιο σύνθετες και μεγάλες δυσκολίες, θα βρει τον δρόμο του.

Η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ διοργάνωσε μεγάλη εκδήλωση στις 15 Δεκέμβρη στο γήπεδο Σπόρτινγκ με θέμα “Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να μην υπάρχει καμιά εμπλοκή, καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς”. Την κεντρική ομιλία έκανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ χαιρέτησαν επίσης ο Βίκτορ Τιούλκιν, Α' Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, ο Αμάρ Μπαγκντάς, ΓΓ της ΚΕ του Συριακού Κομμουνιστικού Κόμματος και ο Κεμάλ Οκουγιάν, μέλος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας.

5Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Το κρέας... ψάριΟ μύθος θέλει μοναχούς να “βαφτίζουν” το κρέας... ψάρι, προκειμένου να μην “χαλάσει”

η νηστεία τους. Το ίδιο ακριβώς κάνει και η κυβέρνηση, με συνεχείς τοποθετήσεις Υπουρ-γών της που κλείνουν το μάτι στον Βασίλη Λεβέντη. Έτσι π.χ., ο Φλαμπουράρης δήλωσε πως ο Λεβέντης υπερασπίζεται τα «συμφέροντα των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων». Επίσης, ο Μάρδας μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή είπε πως το κόμμα του Λεβέντη «δεν έχει σχέση με το παρελθόν» (!!!??) και πως έχει «ενδιαφέρουσες θέσεις».

Η κυβέρνηση “βαφτίζει” τον Λεβέντη... Ρομπέν των δασών προσβλέποντας στην στήριξή του στην αντιλαϊκή της πολιτική και αν κανείς αμφιβάλλει για το “ποιόν” του Λεβέντη είναι άκρως “ενδιαφέροντα” (για το κεφάλαιο, φυσικά) όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο “Κανάλι 1” του Πειραιά. Μεταξύ άλλων δήλωσε υπέρ της περαιτέρω ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν είναι “σωστό’ να δου-λεύει κανείς 12 ώρες για 400 ευρώ απάντησε: «Θα το δεχτώ», επικαλούμενος «έκτακτες συνθήκες». Τέτοιος υπερασπιστής των αδυνάτων! Ο υπερασπιστής “των δυνατών” δηλαδή πώς είναι;

Υ.Γ. Μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να σχολιάσει κανείς το ότι ο Λεβέντης “δεν έχει σχέση με το παρελθόν”... που έχει περάσει και από ΠΑΣΟΚ και από ΝΔ...

Σατανική σύμπτωση...Την ώρα που η Κυβέρνηση δεν αφήνει πέτρα πάνω στην πέτρα στην κοινωνική ασφά-

λιση, καταργώντας κάθε δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην σύνταξη κ.λπ., “όλως τυχαίως” φέρνει στη Βουλή σχέδιο νόμου, που αφορά την “ανάληψη και την άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης”. Ένα σχέδιο νόμου, δηλαδή, που διευκολύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα των ασφαλίσεων, προσαρμόζο-ντας την υπάρχουσα νομοθεσία στα ευέλικτα πλαίσια της ΕΕ. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθεί μεθοδικά ένα προς ένα τα βήματα που οδηγούν στην παράδοση της ασφάλισης στα κοράκια. Κατά τα άλλα, όμως, προσπαθούν να μας πείσουν ότι σώζουν την κοινωνική ασφάλιση και πως τίποτα δεν αλλάζει προς το χειρότερο...

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από... ...το χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ της ΚΝΕ

«Σάλο και οργή στην σχολική και εκπαιδευτική κοινότητα έχει προκαλέσει η προσπά-θεια δασκάλων και γονέων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ να “προσηλυτίσουν” μικρούς μα-θητές, προκειμένου να συμμετάσχουν στο 6ο Χριστουγεννιάτικο Φεστιβάλ της ΚΝΕ για τα παιδιά στον Περισσό». Τα παραπάνω έγραψε η χρυσαυγίτικη εφημερίδα "Εμπρός". Τι είναι όμως αυτό που συμβαίνει στο συγκεκριμένο φεστιβάλ και έχει προκαλέσει "σάλο"; Τα λαγωνικά του "Εμπρός" έχουν το ρεπορτάζ: «Για όσους δεν το γνωρίζουν, σε τέτοιες εκδηλώσεις αντί για χριστουγεννιάτικα τραγούδια, τα μεγάφωνα, αλλά και η χορωδία του κόμματος παίζουν "αντάρτικα" και συνθήματα κατά των "μοναρχοφασιστών"». Πώς δεν γράψανε ότι αντί για κουραμπιέδες και μελομακάρονα μοιράζονται στα παιδάκια κον-σέρβες με παστή σαρδέλα για να τους μείνει και το κονσερβοκούτι. Και οι αποκαλύψεις συνεχίζονται: «Μέχρι και οι καλικάντζαροι χρησιμοποιούνται από την μουσικοθεατρική ομάδα Τρομπετίνι, προκειμένου τα παιδιά να διδαχθούν την αλληλεγγύη και την στήριξη των συνομηλίκων τους από άλλες χώρες». Η αλήθεια είναι ότι ο "κόκκινος εγκέφαλός" μας δεν αντιλαμβάνεται την παραπάνω σύνδεση, αλλά κάτι παραπάνω θα ξέρουν οι φασίστες, όπως άλλωστε μόνο αυτοί ξέρουν γιατί η αλληλεγγύη είναι κάτι κακό.

Στα επόμενα φύλλα της φασιστο-φυλλάδας αναμένονται συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τα κρυφά κομμουνιστικά μηνύματα που περνάνε στα ελληνόπουλα ο "εβραιομπολσεβίκος" παπουτσωμένος γάτος και τα στρουμφάκια.

Όταν η φαντασία οργιάζει...Στα τέλη Δεκέμβρη ήρθε για επανεξέταση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της

Βουλής το θέμα του συμβιβασμού του ελληνικού κράτους με την Siemens. Στο περιοδικό Unfollow θεώρησαν ότι βρήκαν την ευκαιρία (που προφανώς έψαχναν) για να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Ο αρθρογράφος Χαραλαμπόπουλος, μάλιστα, αποφάνθηκε ότι ο Στουρνάρας, που είχε υπογράψει το συγκεκριμένο συμβιβασμό, βρήκε τον καλύτερό του σύμμαχο στο... ΚΚΕ!!!

Αντί οποιασδήποτε απάντησης παραθέτουμε απόσπασμα από την τοποθέτηση του κοινο-βουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Θ. Παφίλη: «Τον συμβιβασμό τον θεωρούμε απαρά-δεκτο, ξέπλυνε τη “Siemens” και στο οικονομικό και σε άλλες πλευρές. Και εφόσον με αυτό συμφωνούσαν τότε και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, ιδού τώρα που έχετε την κυβέρνηση, προχωρήστε να ακυρωθεί ο συμβιβασμός και να κινηθούν όλες εκείνες οι διαδικασίες για να ξαναδιεκδικήσουμε αυτά που μας οφείλει η “Siemens” στο σύνολό τους». Τέτοια... κάλυψη λοιπόν από το ΚΚΕ. Τελικά μάλλον η κυβέρνηση, που διατηρεί το συμβιβασμό που υπέγραψε ο Στουρνάρας, βρήκε έναν καλό σύμμαχο στο Unfollow για να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν τα κατάφεραν και πολύ καλά.

Το “όραμα” του υπουργού Άμυνας για τη στράτευση των γυναικών είναι εμπνευσμένο από ελληνική ταινία των 80s...

Βέβαια, στην πραγματική ζωή δεν έχει και τόση πλάκα...

6

ΣΕ ΑΚΟΥΣΑΝα μιλάς για διεύρυνση της κυβέρνησης με “ανένταχτους σοσιαλδημο-κράτες”. Εντελώς τυχαία, κύριε Φίλη, μας ήρθε στο μυαλό ένα παλιό ΣΥΡΙ-ΖΑίικο σύνθημα με τον Κουβέλη που έκανε τους μισθούς και τις συντάξεις κουρέλι. Περασμένα - ξεχασμένα...

ΜΙΚΡΕΣΑΓΓΕΛΙΕΣ

ΣΑΣ ΑΚΟΥΣΑΝα το παίζετε αντισυστημικοί και να καταγγέλλετε τη διαφθορά και τα “σκάνδαλα των πολιτικών”. Μετά σας είδα να διορίζετε ο ένας την κόρη του άλλου στο ευρωκοινοβούλιο. Αλλά πάντα τέτοια σιχάματα ήσασταν οι φασίστες...

ΣΑΣ ΕΙΔΑΝα ψηφίζετε τον μνημονιακό προϋπολογισμό της Δούρου στην Περιφέρεια Αττικής που προβλέπει μεταξύ άλλων 27 εκατομμύρια ευρώ δωράκι σε ΠΑΕ από την τσέπη του λαού. Μα τόσο αριστεροί εκεί στη ΛΑΕ;

ΣΕ ΑΚΟΥΣΑΝα λες ότι στα χωράφια υπάρχουν δουλειές, αλλά οι νέοι κάθονται στις κα-φετέριες, και αυτό έχει προκαλέσει έκπληξη στους τουρίστες που έρχονται με τα κρουαζιερόπλοια (!!!). Μήπως, κύριε δήμαρχε της Καλαμάτας, εννο-είς κάτι φοβερές ευκαιρίες καριέρας που προσφέρονται στη Μανωλάδα;

ΣΕ ΕΙΔΑΝα λες ότι βλέπεις το ΚΚΕ “στην γωνία, να μην κάνει τίποτα”. ΣΥΡΙΖΑίε Ζαχαριάδη, μη στενοχωριέσαι. Οι εργάτες ξέρουν καλά και τι κάνει το ΚΚΕ, αλλά και τι κάνεις εσύ και οι υπόλοιποι ΣΥΡΙΖΑίοι, που τους πίνετε το αίμα κάθε μέρα.

Το έχουμε ξαναδεί το έργοΕίναι γνωστό το παραμύθι που επί δεκαετίες πουλούσε το ΠΑΣΟΚ στην χώρα μας και η

σοσιαλδημοκρατία διεθνώς, ότι «άλλο η κυβέρνηση, άλλο το κόμμα και άλλο η νεολαία». Το κόλπο ήταν ότι το κόμμα και η νεολαία ναι μεν στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά ταυτό-χρονα «αφουγκράζονται την κοινωνία» και ασκούν κριτική. Στην πραγματικότητα έκαναν τα πάντα για να κρατούν εγκλωβισμένο τον κόσμο που αγανακτούσε με την αντιλαϊκή πολιτική τέτοιων κυβερνήσεων.

Τώρα τελευταία, το ίδιο παραμύθι έχουν αρχίσει να πουλάνε πιο έντονα και οι νέοι σοσι-αλδημοκράτες, οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Έτσι, η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που στηρίζει την κυβέρνηση, η οποία υλοποιεί τα προγράμματα υπερεκμετάλλευσης των ανέργων ακριβώς όπως και η προ-ηγούμενη, διαφωνεί δήθεν με αυτά και ζητά να καταργηθούν. Στο διά ταύτα όμως καταλήγει ότι... «αφού τώρα υπάρχουν, τι να κάνουμε; Να δούμε μπας και μπορούμε να τα κάνουμε καλύτερα». Ας ψάξουν να βρουν τίποτα καλύτερο γιατί αυτό το έργο είναι πια χιλιοπαιγμένο και δεν πείθει ούτε τα μικρά παιδιά!

Μπούρδες και πολιτικά φληναφήματα...«Κούφια λόγια του αέρα! Μπούρδες! Πολιτικά φληναφήματα. Πριν περάσουν έξι μήνες,

ο δήθεν αριστερός πρωθυπουργός είχε υπογράψει το Μνημόνιο Τσίπρα». Τα παραπάνω γράφει ο διευθυντής του “ΠΡΙΝ” και στέλεχος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γ. Δελαστίκ μνη-μονεύοντας έναν χρόνο μετά τις διακηρύξεις του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ περί κατάργησης των μνημονίων. Για να δούμε, όμως, τι... “διακηρύξεις” έκανε ο ίδιος ο Δελαστίκ την ίδια ακριβώς περίοδο: Στο “Έθνος”, όπου επίσης αρθρογραφεί, έγραφε ότι η νέα κυβέρνηση «μπορεί να

ασκήσει (…) πολιτική ανακούφισης του λαού μας (…) μέσα στο αστικό πλαίσιο». Στην εκπομπή “Enikos” είχε σχολιάσει θετικά το ότι ο Τσίπρας «δεν δίστασε να συνερ-

γαστεί με τους ΑΝΕΛ, που είναι ένα συνεπές αντιμνημονιακό κόμμα». Στο “ΠΡΙΝ” έγραφε: «οι Γερμανοί έχουν σκυλιάσει εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα

(...)Ξίδι!»Άρα, για να είμαστε δίκαιοι και επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου: Μπούρδες

και πολιτικά φληναφήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπούρδες και πολιτικά φληναφήματα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι, κύριε Δελαστίκ;

Το χριστουγεννιάτικο “δωράκι” της κυβέρνησης στα αφεντικά...

Με άλλη μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (κατά την προσφιλή της τακτική) η κυ-βέρνηση αποφάσισε την επέκταση του θεσμού της μαθητείας στα ΕΠΑΛ λίγες ώρες πριν μπούμε στο 2016. Πρόκειται για ένα ακόμα “δωράκι” για τις επιχειρήσεις, καθώς θα έχουν την δυνατότητα να απασχολούν τζάμπα μαθητές και να τους μαθαίνουν ταυτόχρονα από μικρή ηλικία στην εκμετάλλευση και στην ανασφάλιστη δουλειά για τρεις επιπλέον μήνες, αφού η “Πιλοτική τάξη μαθητείας” αποκτά διάρκεια 9 μηνών, από 6 που ήταν αρχικά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από εκεί που μιλούσε (δειλά) για κατάργηση της μαθητείας, τώρα την επεκτείνει παραπάνω από τους προκατόχους της. Τους απαντάμε: σκλάβοι στον 21ο αιώνα δεν θα γίνουμε!

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το δούλεμα επιστήμη

Το πρωτοσέλιδο της "Αυγής" στις 05.01.2015.Το πρωτοσέλιδο της "Αυγής" στις 05.01.2015.

7Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

ΟικΟνΟμική ΕξΟρμήσή ΔΕκΕμβρή 2015 - ΓΕνάρή 2016

Όλοι στη μάχη της υπερκάλυψης!

«…Η Ομάδα μας χαιρέτισε με ενθουσια-σμό την απόφαση του Γραφείου για συμ-μετοχή μας στον έρανο. Με την δραστήρια δουλειά της Ειδικής Επιτροπής άρχισαν να μαζεύονται τα πρώτα ποσά. Οι σύντροφοί μας έκοψαν το τσιγάρο, το πρωινό ψωμί και τσάι για 15-30 ή 38 μέρες, κόβουν και απ’ αυτή την ελάχιστη τροφή τους δίνουν ό,τι έχουν στον έρανο. Έτσι συγκεντρώ-θηκαν μέχρι τώρα περίπου τρεις χιλιάδες δραχμές. Ποτέ άλλοτε έρανος δεν συγκέ-ντρωσε τόσο την προσοχή της Ομάδας μας. Όλοι είναι ενθουσιασμένοι για τον έρανο και μιλούν γι’ αυτόν. Και δεν έχουν

άδικο. Ο έρανος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας αξίζει να ενισχυθεί με όλα τα μέσα και με κάθε θυσία. Πρέπει να ενισχύσουμε με το υστέρημά μας την πρωτοπόρα δύναμη του λαού μας, που αγωνίζεται και για την δική μας λευτε-ριά…» (Απόσπασμα από το άρθρο “Ο έρανός μας: Να ξεπεράσουμε τις πέντε χιλιάδες!” από το περιοδικό των πολιτικών κρατουμένων Ανάφης “Το Δελτίο μας”, 1938). Παραδείγ-ματα σαν αυτά υπάρχουν εκατοντάδες από την Ιστορία του Κόμματός μας, που κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες εξασφάλιζε την οικονομική του στήριξη από τον λαό και τη

νεολαία. Αυτά τα παραδείγματα φωτίζουν σαν φάρος τις σημερινές μας μάχες!

Το Κεντρικό Συμβούλιο καλεί τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ να δώσουν με ορμή, πεί-σμα και αποφασιστικότητα την μάχη για την υπερκάλυψη των πλάνων της Οικονομικής Εξόρμησης. Στο θετικό ξεκίνημα συνεχί-ζουμε με βάση τους στόχους μας!

Να φτάσουμε στους χιλιάδες νέους που το προηγούμενο διάστημα δώσαμε μα-ζί μάχες, που συναντιόμαστε καθημερινά στους χώρους που μορφώνεται, σπουδάζει και ζει η νεολαία. Στους μαθητές, στους φοιτητές, στους σπουδαστές που βρεθήκαμε στον δρόμο του αγώνα για την παιδεία και την ζωή που δικαιούμαστε. Στους εργαζόμε-νους, στους σπουδαστές των επαγγελματικών σχολών, στους νέους που περιπλανώνται από την ανεργία στα προγράμματα απασχόλησης, στην κακοπληρωμένη και χωρίς δικαιώματα δουλειά. Στο δικό τους υστέρημα στηρίζεται το ΚΚΕ που είναι μπροστάρης στον αγώνα για τα συμφέροντά τους. Γιατί έτσι ισχυροποιούν τη δύναμη που μάχεται ασυμβίβαστα για το δίκιο και την προοπτική του λαού, κόντρα στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας.

Οργανώνουμε πλατύ άνοιγμα στους νέους με τους οποίους έχουμε τις ίδιες ανησυχίες και τα ίδια όνειρα για το μέλ-λον μας.

Ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα της Κεντρι-κής Επιτροπής του Κόμματός μας:

«Όλοι με το κουπόνι για να κερδηθεί η μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης! Ανα-πτύσσουμε την κομμουνιστική άμιλλα και πρωτοβουλία με αυταπάρνηση: Για να υπερκαλυφθούν οι στόχοι όλων των Ορ-γανώσεων. Για να βγει το ΚΚΕ πολλαπλά ενισχυμένο και από καλύτερες θέσεις να συνεχίσει την πάλη κατά της καπιταλιστι-κής βαρβαρότητας, για να οργανώσουμε τη λαϊκή αντεπίθεση και συμμαχία για την ανατροπή, την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό».

Τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ δίνουμε το παράδειγμα με προσωπικές εισφορές και κόκκινα μεροκάματα για την ισχυρο-ποίηση του Κόμματός μας.

Το Κεντρικό Συμβούλιο προκηρύσσει άμιλ-λα. Η άμιλλα θα λήξει στις 31 Γέναρη και θα βραβευτούν:

Ο πρώτος σύντροφος: με κριτήριο από πό-σους νέους πήρε οικονομική ενίσχυση για το ΚΚΕ. Για βραβείο θα δοθεί ετήσια συνδρομή στη Σύγχρονη Εποχή.

Η πρώτη ΟΒ: με κριτήριο από πόσους νέ-ους πήρε οικονομική ενίσχυση αναλογικά με τη δύναμη της ΟΒ. Το βραβείο για την ΟΒ θα είναι οργανωμένο ταξίδι στη Φλώρινα, στην εκδήλωση παρουσίασης του μνημείου για τους μαχητές του ΔΣΕ.

Οι τρεις πρώτες Οργανώσεις Περιοχής: με κριτήρια το ποσοστό κάλυψης του πλάνου, από πόσους νέους πήρε οικονομική ενίσχυ-ση αναλογικά με τη δύναμη της ΟΠ και τη στράτευση και την προσωπική συνεισφορά των μελών.

Τα βραβεία για τις ΟΠ είναι τα εξής:Στην πρώτη ΟΠ θα δοθεί η σημαία του

Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης και φωτοτυπικό μηχάνημα.

Η δεύτερη ΟΠ θα φιλοξενήσει καλλιτεχνική παραγωγή με έξοδα του Κεντρικού Συμβουλίου.

Στην Τρίτη ΟΠ θα δοθεί πολυμηχάνημα (εκτυπωτής, scanner).

Αττική 81.15%

Ήπειρος 73.90%

Αιγαίο 55.50%

Αν. Στερεά - Εύβοια 77.12%

Δυτική Μακεδονία 49.20%

Θεσσαλία 59.40%

Πελοπόννησος

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ Ποσοστό

140.42%

Δυτική Ελλάδα 96.90%

Κρήτη 61.01%

Εξωτερικό 103%

Κεντρική Μακεδονία 85%

Αν. Μακεδονία - Θράκη 74.60%

Το πανελλαδικό ποσοστό κάλυψης του πλάνου της ΚΝΕ βρίσκεται ήδη στο 80.18% και επιβεβαι-ώνει τη δυνατότητα για υπερκάλυψη των στόχων.

Έ χουμε διανύσει τον πρώτο μήνα της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης με το πανελλαδικό ποσοστό της ΚΝΕ να φτάνει στο 80.18% του πλάνου της. Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ με την έναρξη της Οικονομικής Εξόρμησης έθεσαν στόχους συλλογικά και ατομικά ο κάθε σύντροφος, ρίχτηκαν με αποφασιστικότητα στην μάχη,

πήραν πρωτοβουλίες για να την στηρίξουν, από όμορφες εκδόσεις (π.χ. ημερολόγια) μέχρι και γλέντια, αλλά και τα “κόκκινα” κάλαντα που οργάνωσαν. Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ έχουν απευθυνθεί ήδη με το κουπόνι στο χέρι σε χιλιάδες νέους και νέες. Η άμιλλα έχει φουντώσει με αφορμή και την ανακοίνωση του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ για την κήρυξη άμιλλας για την Οικονομική Εξόρμηση. Συνεχίζουμε με την ίδια αποφασιστικότητα και αισιοδοξία για την υπερκάλυψη των πλάνων! Παρακάτω δημοσιεύεται ολόκληρη η Ανακοίνωση του Κεντρικού Συμβουλίου:

Tο άρθρο “Ο έρανός μας: Να ξεπεράσουμε τις πέντε χιλιάδες!” δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα του περιοδικού των πολιτικών κρατουμένων Ανάφης “Το Δελτίο μας”, το 1938. Ολόκληρο το πρωτοσέλιδο, και άλλο αρχειακό υλικό βρίσκεται στο Λεύκωμα του ΚΣ της ΚΝΕ “Στων φρουρών το πείσμα θα σταθούμε ορθοί στις καρδιές ατσάλι φλόγα στην ψυχή”.

8

Π ρώτον, ελάχιστα ενδιαφέρει τους εργαζoμένους αν η σφαγή του

ασφαλιστικού γράφτηκε στα Ελληνι-κά ή σε άλλη γλώσσα. Δεύτερον, η

πρόταση που παρουσιάστηκε βασίζεται στο 3ο βάρβαρο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους δανειστές το καλοκαίρι, το οποίο προβλέπει μείωση της δαπάνης για τις συντάξεις κατά 1,8 δισ. ευρώ από το 2016. Τρίτον, η αντιλαϊκή πρόταση της κυβέρνησης δεν θα είναι απαραίτητα και αυτό που θα έρθει προς ψήφιση στην Βουλή. Μεσολαβεί η συζήτηση με τους “θεσμούς”, με κρίσιμες παραμέτρους να είναι ανοιχτές (π.χ. εισοδηματικά κριτήρια για την εθνική σύνταξη, αύξηση των αναγκαίων ημερών ασφάλισης από τις 4.500 στις 6.000).

Για τους εργαζομένους και τους ανέργους, “ελληνικές θέσεις” δεν είναι το έκτρωμα που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση, αλλά η υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, η μεί-ωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες, η επαναφορά των συντάξεων εκεί που βρίσκονταν πριν την κρίση, οι παροχές υγείας και πρόνοιας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Αιτία πολέμου για το σύνολο του λαού το κυβερνητικό σχέδιο για το Ασφαλιστικό

Σ ε σχόλιο για το σχέδιο της κυβέρνησης και τις δηλώσεις της κυβερνητικής εκ-

προσώπου για το Ασφαλιστικό το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που διαλύει πλήρως τον κοινωνικό χαρακτή-ρα της Ασφάλισης και συνεχίζει το έγκλημα

Κάτω τα χέρια από την Κοινωνική Ασφάλιση!

Τ ην “χαριστική βολή” σε ό,τι έχει απομείνει από την Κοινωνική

Ασφάλιση δίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το σχέδιο που

παρουσίασε και έστειλε για έγκριση στο “κουαρτέτο”. Πρόκειται

για πρόταση-σφαγείο των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των ασφα-

λισμένων, όλων των Ταμείων και γενεών, καθώς χτυπάει όχι μόνο τους

σημερινούς συνταξιούχους, αλλά κυρίως τους νέους εργαζόμενους που

δουλεύουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία με ευέλικτες μορφές απα-

σχόλησης και μεροκάματα της πείνας και για τους οποίους με το νέο τρό-

πο υπολογισμού θα προκύψουν πολύ χαμηλότερες συντάξεις από τις ση-

μερινές. Φυσικά χτυπάει τους νέους ανέργους, για τους οποίους θα είναι

αδύνατον να συγκεντρώσουν τα χρόνια ασφάλισης που απαιτούνται. Και

ενώ όλα τα παραπάνω “ο κόσμος τα ‘χει τούμπανο”, η κυβέρνηση παίζει

για ακόμη μια φορά με τη νοημοσύνη μας υποστηρίζοντας ότι “σώζει το

ασφαλιστικό σύστημα ευνοώντας τους αδύναμους”.

Ε δώ η κοροϊδία σπάει τα κοντέρ. Η κυβέρνηση λέει ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν 11

μειώσεις στις συντάξεις και αυτή δε θα κάνει καμία καινούργια. Πρώτον, οι μειώσεις των προηγούμενων,

που ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι θα καταργούσε, γίνονται γαργάρα. Δεύτερον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη φέρει νέες μειώσεις. Μείωσε τις κατώτερες συντάξεις κατά 20% και αύξησε τις κρατήσεις σε όλες τις συντάξεις. Ακόμα, ψήφισε την κατάργηση του ΕΚΑΣ, δηλαδή του συμπληρώματος που δίνεται στους χαμηλοσυνταξιούχους. Τρίτον, στο σχέδιο που δημοσιεύτηκε με το νέο τρόπο υπολογισμού προβλέπονται μειώσεις της τάξης του 25% ακόμα και γι’ αυτούς που θα καταφέρουν να συμπλη-ρώσουν 35 χρόνια ασφάλισης. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων εργαζομένων που μπορεί να βγουν στην σύνταξη για παράδειγμα με 15 ή 20 χρόνια ασφάλισης και με τους μισθούς πείνας που επικρατούν (και οι οποίοι παίζουν ρόλο στον υπολογισμό της σύνταξης) θα προβλέπεται ουσιαστικά μόνο η κατάπτυστη εθνική σύνταξη των 384 ευρώ μεικτά. Για τους ήδη συνταξιούχους οι συντάξεις θα υπολογιστούν ξανά με τον καινούριο τρόπο και οι μειώσεις θα εφαρμοστούν το 2018. Τέλος, με την ενοποίηση όλων των Ταμείων σε ένα, θα προκύψει για χιλιάδες εργαζομένους κατάργηση παροχών που έχουν να κάνουν με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με το εφάπαξ, παι-δικές κατασκηνώσεις κ.λπ.

Συμπέρασμα: Πρόκειται για κοινούς ψεύτες! Η υπεράσπιση των συντάξεων των γονιών μας και των παππούδων μας, η υπεράσπιση του δικαιώματός μας να έχουμε κάποτε μια αξιοπρεπή σύνταξη, του δικαιώματος στην Υγεία και την Πρόνοια είναι μόνο στα δικά μας χέρια.

Τ ώρα είναι η ώρα να σημάνει συναγερμός για την υπερά-

σπιση της κοινωνικής ασφάλισης! Στους χώρους δουλειάς, στις σχολές

να ανοίξει η συζήτηση, να παρθούν κι άλλες αγωνιστικές αποφάσεις, όπως αυτές που έχουν ήδη πάρει πάνω από 80 Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και συνδικάτα για μεγάλη πανεργατική απεργία μέσα στον Γενάρη. Η υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, η διεύρυνση των ασφα-λιστικών δικαιωμάτων στο ύψος των σύγχρονων αναγκών να γίνει βασική αιχμή, μαζί με τα αιτήματα για αξιοπρεπή μισθό, ωράρια, προστασία των ανέργων, της λαϊκής κατοικίας από τους πλειστηριασμούς.

Να βγούμε στην αντεπίθεση, με μοναδικό κριτήριο την πλήρη ικανοποίηση των δικών μας αναγκών και να διεκδικήσουμε ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε τον φόβο, τα εκβιαστικά διλήμματα είναι η συλλογική δράση, η οργάνωση και ο αγώνας, η εμπιστοσύνη στην δύναμη της εργατικής τάξης και των παιδιών της. Αυτή είναι που παράγει όλο τον πλούτο. Η αντιασφαλιστική λαίλα-πα μπορεί να ανατραπεί μόνο με οργανωμένη μαζική δράση παντού!

από εκεί που το άφησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αποτελεί αιτία πολέμου για το σύνολο του λαού.

Κανείς δεν εξαιρείται από τη νέα σφαγή. Οι σημερινοί και αυριανοί συνταξιούχοι, οι ερ-γατοϋπάλληλοι, οι φτωχοί αγρότες, οι επαγ-γελματίες, η νέα γενιά και οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών θα κληθούν να πληρώ-σουν ακριβά το μάρμαρο για την διαχρονική λεηλασία των Ταμείων απ’ το μεγάλο κεφά-

λαιο και το κράτος, καθώς και για την καπι-ταλιστική κερδοφορία, στον βωμό της οποίας θυσιάζονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η κυβέρνηση εκβιάζει ωμά και κυνικά, όταν καλεί τον λαό να επιλέξει ανάμεσα στο δικό της σχέδιο και την πλήρη κατάρρευση του Ασφαλιστικού, αναπαράγοντας τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Επίσης, κοροϊδεύει προκλητι-κά όταν βαφτίζει την πρότασή της “κοινωνικά

δίκαιη”. Η “δικαιοσύνη” της κυβέρνησης είναι το μοίρασμα της φτώχειας και η προς τα κάτω εξομοίωση μισθών, συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων στην ιδιωτική Υγεία και Ασφάλιση.

Για την εργατική τάξη και τον λαό δύο δρόμοι υπάρχουν: Υποταγή στην σφαγή ή οργάνωση του αγώνα στον δρόμο της ριζικής ανατροπής».

Κοροϊδία Νο 1: «Το σχέδιο αποτελεί ελληνική πρόταση. Θα δοθεί μάχη για την υπεράσπισή του»

Κοροϊδία Νο 2: «Δεν μειώνουμε τις συντάξεις για 12η φορά»

Απαντάμε με απεργία: Δεν θυσιάζουμε την κοινωνική ασφάλιση στον βωμό της κερδοφορίας των λίγων!

9Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι αιτία πολέμου!*

Η Κοινωνική Ασφάλιση μας αφορά όλους και ιδιαίτερα τους νέους

που έχουν μπροστά τους όλο τον εργασιακό τους βίο, που θα ζή-

σουν όλα τα επόμενα χρόνια με αυτές τις άθλιες εργασιακές σχέ-

σεις, αλλά και τα άθλια ασφαλιστικά δικαιώματα τα οποία θα υπάρχουν ή

με την παντελή κατάργησή τους. Το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο η σύνταξη.

Είναι ένα πλέγμα κοινωνικής προστασίας, ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε

με πάρα πολύ σκληρούς αγώνες. Είναι η προστασία της υγείας τόσο κατά

τον εργάσιμο βίο όσο και μετά. Το ασφαλιστικό αποτελεί ένα ολόκληρο

πλέγμα που αφορά την Υγεία, την Πρόνοια, την ιατροφαρμακευτική περί-

θαλψη, τα επιδόματα, την προστασία από τον επαγγελματικό κίνδυνο, την

προστασία της μητρότητας. Κατά συνέπεια, αυτό το τεράστιο θέμα αφορά

και τους άνεργους, αφορά όσους δεν έχουν πιάσει ακόμα δουλειά, αφορά

όσους δούλευαν χρόνια ολόκληρα με σταθερή σχέση εργασίας, αλλά και

τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δουλεύουν με μερική απασχόληση, με

ελαστικές μορφές απασχόλησης που κυνηγούν τα διάφορα προγράμματα

για να υπάρχει και ένα εισόδημα μέσα στο σπίτι αλλά και τους βιοτέχνες,

τους επαγγελματίες, τους αγρότες, όλο τον κόσμο. Πολύ σωστά το Κόμμα

μας λέει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει αναλάβει να αποτελειώσει τη

βρώμικη δουλειά που άφησαν στη μέση οι προηγούμενοι. Ετοιμάζεται να

δώσει τη χαριστική βολή σε ό,τι έχει απομείνει από τον κοινωνικό χαρα-

κτήρα της Ασφάλισης, σε ό,τι κατάφερε με νύχια και με δόντια η εργατική

τάξη, με τους αγώνες που έκανε μέσα στα χρόνια της κρίσης να κρατήσει.

Άποψη από την πρόσφατη εκδήλωση των οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, με θέμα την Κοινωνική Ασφάλιση.

Πώς θεμελιώθηκε η κοινωνική ασφάλιση

Έχει ενδιαφέρον να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στο πώς θεμελιώθηκε το κοινωνι-κοασφαλιστικό σύστημα στις πρώτες δεκαε-τίες του 20ου αιώνα και πώς αναπτύχθηκε τα επόμενα χρόνια. Αυτή η περιβόητη αστική πολιτική του λεγόμενου κράτους πρόνοι-ας εφαρμόστηκε κάτω από την πίεση που ασκούσε τότε στον καπιταλιστικό κόσμο η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, οι εργα-τικές επαναστάσεις που ακολούθησαν στην Ουγγαρία, στη Γερμανία, οι κατακτήσεις της σοσιαλιστικής οικοδόμησης ιδιαίτερα μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά βέβαια και η ίδια η ανάπτυξη της ταξικής πάλης στις χώρες του καπιταλισμού. Υπήρχε μία πίεση από το σοσιαλισμό που οικοδομούνταν τον 20ο αιώνα, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του αγώνα των εργαζομένων στις χώρες του καπιταλισμού. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην ακτινοβολία, στα συνθήματα και στα οράματα. Υπήρχαν δικαιώματα σε αυτές τις χώρες, τα οποία δεν μπορούσαν να τα αγνοή-σουν οι καπιταλιστικές χώρες, ιδιαίτερα όταν υπήρχε ένα ρωμαλέο, οργανωμένο εργατικό κίνημα που διεκδικούσε τη ζωή που ανήκε στην εργατική τάξη και τα παιδιά της.

Η επίδραση των πρωτόγνωρων εργασιακών κατακτήσεων στο σοσιαλισμό

Η Σοβιετική Ένωση, η οποία τόσο πολύ συ-κοφαντείται και λοιδορείται, ήταν η πρώτη χώρα που καθιέρωσε σε όλη την επικράτειά της δημόσιο, καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφά-λισης. Ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία καθιερώθηκε, για παράδειγμα, γενική ιατρική παρακολούθηση όλων των ανθρώπων, των παιδιών από παιδιάτρους, μόνιμες νοσο-κόμες και όλου του υπόλοιπου πληθυσμού χωρίς να πληρώνουν. Δηλαδή να μπορείς όχι

μόνο όταν σου τύχει κάτι να πας στο νοσοκο-μείο και να γιατρευτείς χωρίς να πληρώνεις, αλλά να έχεις και δωρεάν ιατρικές εξετάσεις και παρακολούθηση. Πρώτη φορά στον κόσμο καθιερώθηκε δημόσιο σύστημα προστασίας των παιδιών από την παιδική τους ηλικία και μετέπειτα. Από πού γέμιζε αυτός ο κουμπαράς του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, ποιοι πλήρωναν; Δεν πλήρωναν οι εργαζόμενοι, πλή-ρωνε το κράτος και οι επιχειρήσεις που υπήρ-χαν, τα κολχόζ κ.λπ. Εξήντα και εβδομήντα χρόνια πριν στη μισή Ευρώπη υπήρχε ένα σύστημα όπου δεν ήταν εμπορευματοποιη-μένη η υγεία, η παιδεία κ.λπ., αλλά προστα-τεύονταν δημόσια και δωρεάν οι γέροντες, τα παιδιά, οι ασθενείς, οι ανάπηροι και όχι με συνθήκες παροχών ακραίας φτώχειας, «κάτι να τους δίνουμε για να μην πεθαίνουν στην ψάθα», αλλά με πολύ υψηλού επιπέδου πα-ροχές, οι οποίες ακόμα και εν έτει 2015 είναι αξεπέραστες. Δηλαδή, ό,τι είχε κατακτηθεί σε αυτές τις χώρες από την άποψη της επιστήμης, της τεχνικής, της ικανότητας να βοηθήσουν τους εργαζόμενους, τους παρέχονταν. Αυτό δεν μπορούσε να αγνοηθεί από τον καπιταλιστικό

κόσμο και κάτω από τους πολύ μεγάλους αγώ-νες, τα επαναστατικά κινήματα που υπήρχαν και στην Ευρώπη και γενικότερα, αναγκάστη-καν τα αστικά κράτη να δώσουν τέτοιου είδους παροχές και στους εργαζόμενους μέσα στον καπιταλισμό, δηλαδή να φτιάξουν κοινωνικο-ασφαλιστικά συστήματα.

Ένα ερώτημα: Γιατί υπήρξαν κοινωνικοασφαλι-στικά συστήματα στην Ευρώπη και δεν υπάρχει για παράδειγμα τέτοιο σύστημα στις ΗΠΑ που ήταν και παραμένει η πιο ανεπτυγμένη καπιταλι-στική χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο, με απίστευτη αύξηση της παραγωγικότητας κ.λπ.; Μία από τις αιτίες είναι ο συσχετισμός του κινήματος, δηλα-δή η ταξική πάλη που αναπτύχθηκε σε αυτές τις χώρες αλλά και γιατί η μισή Ευρώπη ήταν σοσιαλιστική και αυτό το λάμβαναν πάρα πολύ σοβαρά υπόψη τους οι καπιταλιστές, ιδιαίτερα με-τά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που είδαν τον χάρο με τα μάτια τους, φοβήθηκαν ότι θα τα χάσουν όλα. Σήμερα αυτό το ομολογούν ακόμα και οι πιο φανατικοί πολέμιοι του σοσιαλισμού. Λένε ότι το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα είναι κατάλοιπο του παρελθόντος, ότι δήθεν “η Ελλάδα είναι η τελευταία Σοβιετική χώρα της Ευρώπης”.

Το διαχρονικό ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης

Είναι πολύ μεγάλο ψέμα ότι αυτά τα μέτρα που παίρνονται στην Κοινωνική Ασφάλιση, τα παίρνουν λόγω κρίσης ή λόγω μνημονίου. Είναι μέτρα προαποφασισμένα, σχεδια-σμός, στρατηγική επιλογή η οποία εφαρ-μόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, σε όλες τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες που είχαν τέτοιου είδους κοινωνικοασφα-λιστικά συστήματα.

Ξεκίνησαν από τη δεκαετία του ’70 να ξη-λώνονται τέτοιου είδους παροχές προς τους εργαζόμενους και να αντικαθίστανται από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Ιδιωτι-κοποίηση των κοινωνικοασφαλιστικών συ-στημάτων, ακόμη κι όταν ήταν υπό δημόσιο έλεγχο, και ίδρυση ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Αυτό είναι που συμβαίνει και στην χώρα μας. Οι βασικές ανατροπές που έχουν συντελεστεί στην Ελλάδα (αυτή τώρα που συ-ζητάμε πρέπει να είναι η 8η) έχουν ξεκινήσει από το 1990 με τους νόμους Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά κ.λπ. Το 1990 η πρώτη μεγάλη ανα-τροπή αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότη-σης και άρχισε να ιδιωτικοποιεί το σύστημα υγείας, να απαλλάσσει από εισφορές τους εργοδότες και να αυξάνει τις εισφορές των εργαζομένων στα ταμεία και τους όρους και προϋποθέσεις συνταξιοδότησης ή πα-ροχών υγείας κ.λπ. Το 1992 έγινε η δεύτερη μεγάλη ανατροπή, μετά πήγαμε το 2002 στο νόμο Γιαν-νίτση -που λένε ότι δυστυχώς με τους αγώνες του κόσμου δεν πέρασε, γιατί θα είχανε ανατρέψει το ασφαλιστικό 10-15 χρόνια πριν-, στη συ-νέχεια το 2006, το 2008 και τελευταία η κυβέρνη-ση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο Λοβέρδου το 2010.

Οι ίδιοι οι αστοί ομο-

10

λογούν ότι το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα έτσι όπως υπήρχε, πέρα από συσχετισμό, αντανακλούσε και άλλου εί-δους εργασιακές σχέσεις. Δηλαδή υπήρχε η σταθερή δουλειά, το 8ωρο, τα δικαιώματα στη δουλειά κ.λπ. Σήμερα με την μερική απα-σχόληση, την ανασφάλιστη εργασία, τα πολύ μεγάλα διαστήματα ανεργίας, την κινητικό-τητα, λένε «θα αντιστοιχήσουμε το ασφαλι-στικό σύστημα σε αυτού του είδους τις ερ-γασιακές σχέσεις». Και τι παρουσιάζουν σαν σύγχρονο, σαν φρεσκάδα, σαν ρηξικέλευθο; Το να μην υπάρχει αυτό το πλέγμα κοινωνι-κής προστασίας, αλλά ένα ατομοκεντρικό σύ-στημα. Δηλαδή ο άνθρωπος-θηρίο, ο καθένας μόνος του κι όποιος επιβιώσει. Λένε ότι πρέ-πει να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί, πιο ικανοί, να επιβραβεύουμε την ανταγωνιστικότητα, την εξυπνάδα, την εργατικότητα κ.λπ. για να δικαιολογήσουν αυτό που ήδη υπάρχει σε μια σειρά χώρες που δεν υπάρχει κοινωνικοα-σφαλιστικό σύστημα, δηλαδή όποιος έχει να πληρώσει να γιατρεύεται, όποιος δεν έχει να πεθάνει στην ψάθα. Όποιος έχει να πληρώσει να ασφαλίζει τα παιδιά του, όποιος δεν έχει να μην τα ασφαλίζει. Όποιος έχει να πληρώ-σει τα πανάκριβα ιδιωτικά συμβόλαια σε όλη την διάρκεια του εργασιακού του βίου, ξεπερ-νώντας και τις ανεργίες και τα προβλήματα και τις ασθένειες, και τις αναποδιές, θα πάρει μια πενιχρή σύνταξη, όποιος δεν έχει να μην έχει καμιά απολύτως προστασία.

Το παράδειγμα των ΗΠΑ

Ας δούμε μια εικόνα από το μέλλον. Στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή υπάρχουν 50 εκ. ανα-σφάλιστοι, και οι περισσότεροι από αυτούς σιτίζονται από τα περιβόητα κουπόνια σίτι-σης. Όταν λέμε ανασφάλιστοι, εννοούμε ότι αν πάθουν κάτι, βρίσκουν μια άκρη σε διά-φορες φιλανθρωπικές οργανώσεις, ΜΚΟ, στην φιλανθρωπία. Τι γίνεται όμως με τα 250 εκ. που είναι ασφαλισμένοι; Δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, είναι ασφα-λισμένοι στις ιδιωτικές εταιρείες. Υπάρχει μια υποτυπώδης πρόνοια και κυρίως υπάρχουν ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Στο ιδιωτικό σύστημα δεν υπάρχει αυτό που λέμε “όσο έχω δουλέψει στον εργασιακό μου βίο αυτό θα πάρω”. Εκεί ισχύει το “τι έχεις πληρώσει,

τι συμβόλαιο έχεις κάνει; Φθηνό ή ακριβό”; Αν κάποιος έχει πληρώσει ακριβό, υπάρχει περίπτωση να βρει μια άκρη, όταν αρρωστή-σει να γιατρευτεί, αν και αυτό είναι αμφίβολο γιατί πάντα υπάρχει ο έλεγχος της εταιρείας και έχει το δικαίωμα να πει «κύριε δεν μας μίλησες για την κληρονομικότητα που έχεις στο σόι σου, δεν μας είπες ότι είχες περάσει βρογχίτιδα μικρός». Στα φθηνά είναι ό,τι πλη-ρώσεις. Δηλαδή «κύριε η ιδιωτική ασφάλιση που έχετε δεν μας φτάνει για να σας κάνου-με πλήρως καλά, να σας βάλουμε γύψο στο χέρι. Θα σας βάλουμε κάτι ποιο φθηνό, να σας το δέσουμε. Δεν φτάνει για τα φάρμακα που πρέπει να πάρετε, άρα πάρτε κάτι φθηνό-τερο, πάρτε ασπιρίνη για τον καρκίνο». Αυτό έχεις πληρώσει για να πάρεις αυτό θα πάρεις.

Η λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων

Υπάρχουν και ορισμένοι στην κυβέρνηση οι οποίοι λένε ότι «εμείς σε καμιά περίπτωση δεν θέλουμε να υπάρξει αυτό που λέτε, αλλά θέλουμε να σώσουμε την κοινωνική ασφάλι-ση, γιατί τα ταμεία είναι άδεια». Για να δού-με τι ισχύει: Από την δεκαετία του ‘30 μέχρι και σήμερα υπάρχει, ας το πούμε έτσι, ένας κουμπαράς όπου μπαίνουν οι ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή τα λεφτά των εργαζομένων, των εργοδοτών και του κράτους. Βέβαια είναι απάτη ότι μπαίνουν λεφτά των εργοδοτών και του κράτους, γιατί αυτοί από πού τα βρίσκουνε

στον καπιταλισμό; Από τους εργαζόμενους, την απλήρωτη εργασία και την παραγωγικότητά τους. Δεν δούλευε το κράτος και οι εργοδότες αλλά οι εργαζόμενοι. Αυτά τα χρήματα φυλάσ-σονται με κρατική εγγύηση στα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, ΝΑΤ, ΟΑΕΕ κ.λπ.) για να έχει ο κόσμος για την κοινωνική του ασφάλιση.

Αυτά τα τεράστια ποσά διαχρονικά πού πή-γαιναν; Χρησιμοποιούνταν με συγκεκριμένες πολιτικές για την καπιταλιστική κερδοφορία, πήγαιναν με νόμους στους καπιταλιστές. Πριν την δεκαετία του ‘50 πρώτος ο δικτάτορας Μεταξάς έβαλε χέρι σε αυτό τον κουμπαρά. 400.000 χρυσές λίρες, από τα πρώτα που είχανε μπει κιόλας, τα βούτηξε για τις ανά-γκες του κράτους, δηλαδή τις ανάγκες των καπιταλιστών εκείνη την περίοδο της κρίσης. Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα χρήματα του κουμπαρά -ακόμη δεν είχαν βγει άνθρωποι στη σύνταξη- δόθηκαν για την βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδας. Απίστευτα δισεκατομμύρια στην ουσία λεηλατήθηκαν και έγιναν εργοστάσια, καράβια στα χέρια των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ιδιοκτητών των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων. Οι “αυτοδημιούρ-γητοι” βιομήχανοι από εκεί φτιάχτηκαν, με τα λεφτά των εργαζομένων. Αμέσως μετά

έχουμε τις εισφοροαπαλλαγές, δηλαδή χαρι-στικά και αγύριστα στους εργοδότες. Οι εφο-πλιστές συνολικά πρέπει να χρωστάνε 15,5 δισ. όλα αυτά τα χρόνια στο ΝΑΤ που είναι το ταμείο των ναυτικών. Και δεν έφτανε που τα έπαιρναν έτσι, ξεκίνησαν να τα παίζουν και στο χρηματιστήριο. Και μέσω του χρηματιστη-ρίου πάλι να τα παίρνουν οι μεγάλες μετοχι-κές εταιρείες, τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές. Ιδιαίτερα την περίοδο την καπιταλιστικής κρί-σης πάλι αυτά τα αποθεματικά χρησίμευσαν στο να σώσουν τις επιχειρήσεις τους, να χρη-ματοδοτήσουν το κρατικό χρέος, τα μεγάλα δηλαδή μονοπώλια με τα διάφορα κουρέμα-τα. Δηλαδή έγιναν κρατικά ομόλογα, πήγαν στην τράπεζα της Ελλάδας και κουρεύτηκαν με το περιβόητο PSI σε ποσό περίπου 12 με 16 δισ. Με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, της κυβέρνησης Τσίπρα–Καμέ-νου, σύμφωνα και με τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες, πάνω από 1.5 δισ έκαναν πάλι φτερά. Αυτοί είναι που θα σώσουν το κοινω-νικό-ασφαλιστικό σύστημα, που λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά στα ταμεία.

Κατά συνέπεια οι αλλαγές που συντελού-νται αυτή την περίοδο είναι αντιδραστικές αλλαγές που σχεδιαστήκαν συγκεκριμένα και υλοποιούνται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, πολύ πριν την εκδήλωση της κρίσης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με μια πολύ μεγάλη κατάκτηση των εργαζομένων τον 20ο αιώνα. Είναι στο χέρι των εργαζομένων να βάλουν όχι μόνο φρένο, αλλά πολύ περισσότερο να αναζη-τήσουν και να σκεφτούν ποιος δρόμος μπορεί να μας απαλλάξει από όλα τα βάσανα που τε-λειωμό δεν έχουν, αφού κάθε τόσο υπάρχει νέα επίθεση στα δικαιώματα του λαού.

* Το κείμενο βασίζεται στην ομιλία του Γιάννη Πρωτούλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, σε πρόσφατη εκδήλωση των οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πανεπιστήμιο Πειραιά με θέμα την Κοινωνική Ασφάλιση.

Στην Σοβιετική Ένωση ήταν εξασφαλισμένη η προστασία της μητρότη-τας, η βοήθεια και στήριξη στη μητέρα και τους γονείς: Συμβουλευτικά γραφεία, βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, “σπίτια μητέρας και βρέφους”.Η ΕΣΣΔ ήταν η πρώτη χώρα όπου καθιερώθηκε δημόσιο, δωρεάν, καθολικό πλέγμα κοινωνικής προστασίας για την Υγεία, την Πρό-νοια, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την προστασία από τον επαγγελματικό κίνδυνο κ.ά.

11Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Κανένας νέος - νέα χωρίς ασφάλιση - βιβλιάριο υγείας!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με το νο-μοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση, βάζει ταφόπλακα σε κάθε ασφα-

λιστικό δικαίωμα, σε κάθε έννοια δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και προστα-σίας της υγείας στο χώρο δουλειάς, στην προ-οπτική της σύνταξης, στην πρόνοια. Να μην το δεχτούμε! Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει ο αγώνας για πλήρη δωρεάν ιατροφαρμα-κευτική περίθαλψη για όλους τους νέους και τις νέες χωρίς όρους και προϋποθέσεις μέσα από ένα ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δη-μόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, προληπτικής και επείγουσας ιατρικής για όλους, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Καμιά απολύτως πληρωμή για υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας. Η δωρεάν Υγεία - Πρόνοια να γίνει κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλους τους νέους και τις νέες και όχι εμπόρευμα όπως είναι σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από τα σωματεία μας, τις επιτροπές αγώνα, τους συλλόγους μας να παλέψουμε για:

Βιβλιάριο υγείας σε όλους τους φοιτη-τές και σπουδαστές στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, στην τε-χνική και επαγγελματική εκπαίδευση για όλη τη διάρκεια των σπουδών τους.

Κανένας άνεργος νέος και παιδί ανέρ-γου χωρίς πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμα-κευτική περίθαλψη και υπηρεσίες Πρό-νοιας. Οι παροχές Υγείας - Πρόνοιας να είναι καθολικές και να μην εξαρτώνται από την ανεργία, την εργασιακή σχέση και το ύψος του μισθού. Να χρηματοδοτούνται και να παρέχονται πλήρως και αποκλειστικά από το κράτος με κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας όλων των ασφαλιστικών ταμείων.

Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τους σπουδαστές που κάνουν πρακτική, με συντάξιμα ένσημα. “Ο τζάμπας πέθανε”. Δεν είμαστε τζάμπα εργαζόμενοι για όλες τις δουλειές. Κανένας εργαζόμενος χωρίς ΣΣΕ, κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ. Κατάργηση του άθλιου μι-σθολογικού διαχωρισμού των εργαζομένων με βάση την ηλικία σε άνω και κάτω των 25 ετών.

Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά

δικαιώματα για τη μαθητεία με μειωμένο ωράριο. 6ωρο με αποδοχές 8ώρου. Οι μα-θητευόμενοι να απασχολούνται στο αντικεί-μενό τους. Εποπτεία και έλεγχος στην εργο-δοσία που απασχολεί μαθητευόμενους νέους από τη σχολή με τη συμμετοχή των εργατικών σωματείων του κλάδου. Οι νέοι της μαθητείας δεν είναι σύγχρονοι δούλοι!

Να έχουν πλήρη ασφαλιστικά και ερ-γασιακά δικαιώματα, πλήρεις και δωρεάν παροχές Υγείας – Πρόνοιας οι νέοι που ερ-γάζονται στα προγράμματα απασχόλησης, είτε πρόκειται για voucher είτε για κοινω-φελή εργασία. Να σταματήσει το άθλιο κα-θεστώς του να παρατείνεται το πρόγραμμα αν κάποιος αρρωστήσει και μάλιστα να πληρώνει ο ίδιος για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επίδομα ανεργίας μετά τη λήξη του προγράμ-ματος χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, επίδομα άδειας μητρότητας και επίδομα τοκετού για όλες τις εργαζόμενες εγκύους ανεξάρτητα εργασιακής σχέσης. Επίδομα τοκετού σε όλες τις άνεργες και αυτοαπασχολούμενες, δωρεάν κάλυψη όλων των απαραίτητων ιατρικών και διαγνωστικών εξετάσεων (προληπτικός και προγεννητικός έλεγχος) από το κράτος.

Αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας ως χρόνου ασφάλισης, χωρίς καμία επιβά-ρυνση. Χορήγηση μηνιαίου επιδόματος που

να καλύπτει βασικές ανάγκες των στρατιω-τών, όχι στην κοροϊδία του μισθού των 8,62 ευρώ.

Πιστοποιητικά υγείας από τις δημόσι-ες μονάδες Υγείας, με δωρεάν, πλήρη και ουσιαστικό ιατρικό έλεγχο και εξετάσεις για τη συμμετοχή των νέων σε αθλητικές δραστηριότητες. Εξασφάλιση εξειδικευμέ-νου νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού στις αθλητικές δραστηριότητες και υποδομές με σύγχρονο και επαρκή εξοπλισμό.

Σπρώχνουν τους νέους εργαζόμενους στα κοράκια της ιδιωτικής ασφάλισης

Μεγάλοι κερδισμένοι από τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι οι επιχειρηματι-κοί όμιλοι της ιδιωτικής ασφάλισης, οι οποίοι τρίβουν τα χέρια τους για τα νέα τεράστια πεδία κερδοφορίας που τους εξασφαλίζονται. Σε ορισμένους κλάδους, όπως σε αυτόν της πληροφορικής που συγκεντρώνει χιλιάδες νέους εργαζόμενους, το... (μαύρο) μέλλον που ετοιμάζουν για το σύνολο της εργατικής τάξης είναι ήδη εδώ. Η ίδια η εργοδοσία σπρώχνει τους εργαζόμενους στα κοράκια της ιδιωτικής ασφάλισης. Πλέον, στις περισσότε-ρες εταιρείες πληροφορικής όταν πιάνει ένας εργαζόμενος δουλεία μαζί με τη σύμβασή του υπογράφει και την ιδιωτική ασφάλιση και κά-

ποια ασφάλεια ζωής. Οι κυριότερες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες στην πληροφορική είναι η MetLife και η Interamerican. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Στη NOKIA και στη Unify δίνουν στους εργαζόμενους ορισμένα προσπέκτους που περιγράφουν τι ακριβώς περιλαμβάνει το πρό-γραμμα ιδιωτικής ασφάλισης, ποιες εξετάσεις καλύπτει κ.λπ. Η ιδιωτική ασφάλιση παρέ-χεται σαν “benefit” όπως χαρακτηριστικά το παρουσιάζουν, σαν κάτι που αποδεικνύει ότι η εργοδοσία νοιάζεται για τους εργαζόμενους.

Σε άλλες επιχειρήσεις, όπως στην Accenture και την Upstream γίνονται και σχετικά σεμι-νάρια στους νεοπροσλαμβανόμενους απευ-θείας από την ιδιωτική ασφαλιστική.

Στη Vodafone όσοι έχουν απευθείας σύμβα-ση με την εταιρεία έχουν και παροχή ιδιω-τικής ασφάλισης. Για τους επινοικιαζόμενους εργαζόμενους γίνονται σεμινάρια από εταιρεί-ες ιδιωτικής ασφάλισης στα οποία οι εργαζό-μενοι παροτρύνονται να συναινέσουν στο να τους κρατούνται λεφτά από το μισθό τους για να έχουν ιδιωτική ασφάλιση. Όσοι δεν επιλέ-γουν την ιδιωτική ασφάλιση, συμπληρώνουν χαρτί αιτιολόγησης της απόφασής τους.

Η εργοδοσία και τα κοράκια των ασφαλιστι-κών έχουν σαν πάτημα την κατάσταση που διαμορφώνεται με τη διάλυση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Πολλοί εργαζόμενοι σκέφτονται: “Δε γίνεται να είμαι μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή και να προγραμ-ματίζω μέχρι τα 67. Αφού δεν πρόκειται να πάρω ποτέ σύνταξη από το ασφαλισιτκό μου ταμείο, αναγκαστικά θα πληρώσω κάτι παραπάνω και θα κάνω μια ιδιωτική ασφάλι-ση”. Η Κοινωνική Ασφάλιση, όμως, δεν είναι κάτι που χαρίστηκε στους εργαζόμενους. Κατακτήθηκε με αίμα και θυσίες και δεν πρέπει κανείς να συναινέσει έτσι απλά στην κατάργησή της. Ακόμα, όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από το αν επιλέγουν την ιδιωτική ασφάλιση ή όχι, συνεχίζουν να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Δεν πρέπει να απο-δεχτούν, λοιπόν, σαν κάτι φυσιολογικό το ότι “δε θα πάρουμε ποτέ σύνταξη” ή ότι “αν αρρωστήσουμε πρέπει να πληρώσουμε”. Η κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι για τους νέους εργαζόμενους αιτία πολέμου! Να μην τους επιτρέψουμε να ολοκληρώσουν το έγκλημα που έχουν σχεδιάσει εδώ και δεκαετίες!

12

Πυκνώνουμε τις γραμμές του ταξικού κινήματος, δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ!

Τ ο Π.Α.ΜΕ. (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο) είναι ενιαίο, ταξικό συνδικαλιστικό μέτω-πο πρωτοβάθμιων σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, επιτροπών αγώ-

να και αγωνιστών εργατών. Ιδρύθηκε στις 3 Απρίλη 1999, από την Πανελλαδική Συνδιάσκε-ψη που έγινε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με τη συμμετοχή 230 πρωτοβάθμιων Σωματείων 18 κλαδικών και περιφερειακών οργανώσεων και 2.500 εκλεγμένων συνδικαλιστών. Το ΠΑΜΕ δεν είναι κόμμα, ούτε συνδικαλιστική παράταξη. Σε αυτό συμμετέχουν οι πιο δραστήριες συν-δικαλιστικές οργανώσεις, που ακολουθούν το δρόμο της σύγκρουσης και όχι της συνδιαλλαγής με την εργοδοσία στην προοπτική της κατάργησης της εκμετάλλευσης.

Έχει πανελλαδικό χαρακτήρα και ρίχνει το βάρος του σε όλους τους χώρους δουλειάς και τους κλάδους παραγωγής, του Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα. Είναι ανοιχτό, δημοκρατικό, ενωτικό και επιδιώκει να έχει στις γραμμές του τις πιο ζωντανές, αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Κοινή συμφωνία των δυνάμεων που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ είναι να ακολουθούν τη γραμμή του αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αστικές κυβερνήσεις, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Το ΠΑΜΕ είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση της εργατικής τάξης τις τελευταίες δεκαετίες. Αποτελεί το απο-κούμπι χιλιάδων εργατών που βλέπουν σε αυτό τη μόνη δύναμη που μπορεί να οργανώσει τον αγώνα τους ενάντια στην εκμετάλλευση, την εργοδοτική τρομοκρατία.

Τ ο ΠΑΜΕ συνενώνει αγωνιστές με διαφορετικές αφετηρίες, ιδεολογίες, αντιλήψεις. Δεν είναι “του ΚΚΕ”, άλλωστε συμμετέχουν σε αυτό συνδικαλιστές και απλοί εργάτες που δεν συμφωνούν με το

σύνολο της πολιτικής του ΚΚΕ. Οι εργαζόμενοι που παίρνουν μέρος στις κινητοποιήσεις, τις απεργιακές και άλλες συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, αυτοί που είναι μέλη στις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συ-σπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι εκατοντάδες χιλιάδες, ακόμα περισσότεροι είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τη δράση του, λένε ότι «είναι το μόνο που παλεύει». Ανεξάρτητα από το τι έχει ψηφίσει ο καθένας, βλέπουν το ΠΑΜΕ καθημερινά στο πλευρό τους, το έχουν για στήριγμα απέναντι στη σύγκρουση με την εργοδοσία, βλέπουν ότι διαφέρει από τους εργατοπατέρες που βρίσκονται στην ηγεσία της ΓΣΕΕ.

Φυσικά, το ΠΑΜΕ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών συν-δικαλιστών, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ μέσω των μελών τους, δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για τη μαζικοποίηση των συνδικάτων, για να κερδίζει έδαφος η γραμμή της σύγκρουσης στο συνδικαλιστικό κίνημα, για να αλλάζει ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα συνδικάτα που πλειοψηφούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού, για να αποφασίζουν όλο και περισσότερα σωματεία τη συμπόρευσή τους με το ΠΑΜΕ. Αποτελούν εγγύηση για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα του ΠΑΜΕ.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είναι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις που στηρίζουν την ΕΕ, την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα των

επιχειρήσεων (ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ), ΝΔ (ΔΑΚΕ), ΣΥΡΙΖΑ (Αυτόνομη Παρέμβαση) κ.ά.). Είναι φορείς του κοινωνικού εταιρισμού και του κυβερνητικού και εργοδοτικού ελέγχου στα συνδικάτα. Όλη την περίοδο της κρίσης ήταν μεγάλο εμπόδιο στην οργάνωση των αγώνων και μεγάλο όπλο στα χέρια του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ το 2009 στην αρχή της κρίσης ότι «απεργία μέσα στην κρίση είναι τρέλα».

Η διαφορά του ΠΑΜΕ με αυτές τις δυνάμεις βρίσκεται στην βασική κατεύθυνση, στο συνολικό πλαίσιο όπου κινούνται. Στηρίζουν ενεργητικά την στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική. Κινούνται με βάση τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και της κερδο-φορίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τοποθετούνται υπέρ της “αντοχής της οικονομίας”. Δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν την εργατική τάξη, γιατί εκπροσωπούν τα αντίπαλα συμφέρο-ντα. Γι’ αυτό έχουν βάλει δεκάδες φορές την υπογραφή τους σε μειώσεις μισθών και κατάργη-ση δικαιωμάτων. Το αίσχος του βασικού μισθού των 586 και 511 ευρώ μεικτά, τα προγράμματα υπερεκμετάλλευσης και ανασφάλιστης δουλειάς τύπου “voucher” έχoυν την υπογραφή και της ΓΣΕΕ. Κάτω από την πίεση του ταξικού κινήματος και των εργαζομένων, αλλά και για διάφορες σκοπιμότητες, παίρνουν αποφάσεις για κάποιες κινητοποιήσεις τις οποίες οι ίδιοι υπονομεύουν και οργανωτικά, αλλά και εξ’ αρχής, με τον προσανατολισμό που δίνουν στο κίνημα.

Το ΠΑΜΕ παλεύει αταλάντευτα για την ενότητα της εργατικής τάξης. Επιδιώκει τη συ-γκέντρωση και την κινητοποίηση περισσότερων εργατών, εργατριών, νέων εργαζόμενων, σε

ταξική - αγωνιστική κατεύθυνση, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του. Θέλει όλη την εργατική τάξη ενωμένη και οργανωμένη στα συνδικάτα της, σε αντίθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που διαχωρίζουν τους εργάτες σε παλιούς και νέους, μόνιμους και συμβασιούχους κ.λπ., τους θέλουν ανοργάνωτους, έρμαια της εργοδοσίας. Επιδιώκει την κοινή πάλη των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, των Ελλήνων και μεταναστών εργατών. Την συμμαχία τους με τους φτωχούς αγρότες και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, το νεολαιίστικο και γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα.

Σε αυτό το έδαφος, στο έδαφος της ταξικής πάλης, του αγώνα για την κατάργηση της εκ-μετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο μπορεί να ενισχυθεί η ενότητα της εργατικής τάξης. Η ενότητα, για την οποία μιλάει ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, είναι ενότητα στην υποταγή, στην αποδοχή της στρατηγικής των αντιπάλων της εργατικής τάξης.

To ΠΑΜΕ είναι του ΚΚΕ;

Τι είναι το ΠΑΜΕ;Γιατί χρειάζεται το ΠΑΜΕ, αφού υπάρχει η ΓΣΕΕ;

Μήπως το ΠΑΜΕ διασπάει το συνδικαλιστικό κίνημα;

Σ το άρθρο του προηγούμενου τεύχους με θέμα τα συν-

δικάτα αναφέραμε ότι: «Μέσα στο εσωτερικό του

Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος δεν υπήρχε

ποτέ και δεν μπορεί να υπάρξει ενιαία πολιτική αντίληψη.

Απ’ την πρώτη στιγμή της εμφάνισης και της συγκρότη-

σής του αντιμάχονται δύο κεντρικές γραμμές. Απ’ τη μία

η γραμμή της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης με τους εκ-

μεταλλευτές και απ’ την άλλη η γραμμή της συνεργασίας μα-

ζί τους». Ο παραπάνω διαχωρισμός είναι αντικειμενικός και όχι

τεχνητός. Δεν έχει να κάνει με την “αδυναμία των συνδικαλιστών να συ-

νεννοηθούν μεταξύ τους”, ή με την “ποδηγέτηση του συνδικαλιστικού

κινήματος από τα κόμματα”, όπως λένε κάποιοι. Αντανακλά

τα αντίθετα ταξικά συμφέροντα που υπάρχουν σε κάθε

καπιταλιστική κοινωνία και εκφράζονται και μέσα στο

εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο οποίο παρεμβαίνει

και η αστική τάξη με την ιδεολογία της, αλλά και με την

εξαγορά τμήματος της εργατικής τάξης και των συνδικα-

λιστών. Αυτή είναι και η αντικειμενική βάση του οπορ-

τουνισμού, των απόψεων που προσπαθούν να συμβιβάσουν

τα αντίθετα ταξικά συμφέροντα εργατών και αφεντικών. Στην

Ελλάδα, εδώ και σχεδόν 17 χρόνια, η γραμμή της ταξικής πάλης και της

σύγκρουσης εκφράζεται μέσα από τις θέσεις και τη δράση του ΠΑΜΕ.

13Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για τους σπουδαστές στην κατάρτιση

Σ πουδαστή-Σπουδάστρια στις επαγγελµατικές σχολές, στην κατάρτιση και τη μαθητεία, όλοι εµείς που ζούµε και ξέρουµε τι σημαίνει εγκατάλειψη και υπο-

βάθµιση στη σχολή, προβλήµατα στην πρακτική, τις ειδικότητες, εκµετάλ-λευση στο χώρο δουλειάς, που βιώνουµε τη φτώχεια στο σπίτι, είµαστε πολλοί.Όλοι εµείς εάν ενωθούµε και παλέψουµε είµαστε µια τεράστια δύ-

ναµη. Μαζί µε τους συναδέλφους µας, από την πρώτη µέρα στη σχολή και στη δουλειά να σταθούµε µε το κεφάλι ψηλά.Γιατί έχουµε δικαίωµα να µάθουµε, έχουµε δικαίωµα να κάνουµε πρακτι-

κή, έχουµε δικαίωµα να δουλέψουµε, έχουµε δικαίωµα να πληρωνόµαστε για να ζούµε µια αξιοπρεπή ζωή.

Γιατί δικαιούµαστε:

Χρηµατοδότηση για όλες τις σχολές από τον κρατικό προϋπολογισµό. Για σύγχρονα εργαστήρια, υποδοµές, βιβλία. Για να καλυ-φθούν άµεσα τα κενά σε εκπαιδευτικούς. Ού-τε ένα ευρώ από τις τσέπες µας για αναλώσιµα και υλικά. Πάσο για δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ένα γεύµα σε όλες τις σχολές. Δωρεάν στέγαση για όσους βρίσκονται µακριά από τις πόλεις τους. Όλοι οι σπουδαστές να µπορούν να κάνουν πρακτική άσκηση η οποία να είναι οργανικά ενταγµένη στη µάθηση. Να αποτελεί, δηλα-δή, διαδικασία για να µάθουµε την τέχνη µας και όχι να αξιοποιούνται οι πρακτικάριοι από τους εργοδότες σαν τσάµπα εργατικά χέρια. Για όλη τη διάρκεια της πρακτικής, να υπάρχει ασφάλιση και πληρωµή µε βάση την κλαδική συλλογική σύµβαση εργασίας. Πενθήµερο, επτάωρο για όλους τους πρακτι-κάριους και µαθητευόµενους. Ενιαίο σύστηµα επαγγελµατικής εκπαίδευ-σης δηµόσιο και δωρεάν. Με αναβάθµιση των υλικοτεχνικών υποδοµών στην βάση της εξέ-λιξης της τεχνολογίας και πρόσληψη µόνιµου εκπαιδευτικού προσωπικου. Πρακτική άσκη-

ση µε βάση την ειδικότητα, µε εποπτεία της σχολής και του υπουργείου. Κανένα εµπόδιο για την άδεια ασκήσεως επαγγέλµατος.

Δεν τους ζητάµε χάρη και δεν τους κάνουµε τη χάρη να µας τα στερούν.

Μας λένε ότι δεν έχουµε δικαιώµατα γιατί είµαστε µαθητευόµενοι, να κάνουµε κου-ράγιο, να είµαστε φρόνιµοι γιατί όταν µά-θουµε την τέχνη θα εξασφαλίσουµε τη ζωή µας. Την ίδια ώρα γενικεύεται η εργασιακή ζούγκλα στους τόπους δουλειάς, ακόµα και όσοι έκαναν κάτι δικό τους τώρα δυσκολεύ-ονται, πολλοί κλείνουν. Έτσι εξασφαλίζεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των βιοµηχάνων, των µεγαλοεπιχειρηµατιών, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών.

Τα λένε αυτά γιατί θέλουν να ρίχνουµε τις απαιτήσεις µας για όσα δικαιούµαστε, για τους όρους σπουδών και πρακτικής, για την ιατρική και φαρµακευτική περίθαλψη. Για να περιπλανιόµαστε από την ανεργία στην ψευτοκατάρτιση, στη δουλειά χωρίς δικαι-ώµατα, για ένα κοµµάτι ψωµί και µετά πάλι στην ανεργία. Για να είµαστε αποµονωµένοι στην πρακτική, φοβισµένοι απέναντι στις επιδιώξεις των αφεντικών, ανοργάνωτοι. Για να µη διεκδικούµε, ιδιαίτερα τώρα που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ολοκληρώ-

νει τη βρώµικη δουλειά για το σύστηµα, συνεχίζοντας ό,τι άφησαν στη µέση οι

προηγούµενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Να τους χαλάσουµε τα σχέδια. Να κάνουµε τα δικά µας!

Είναι η ώρα να δυναµώ-σουµε την οργανωµένη συλλογική διεκδίκηση πα-ντού στις σχολές και τους

χώρους δουλειάς.Με Γενικές Συνελεύσεις σε κά-

θε τµήµα, ειδικότητα, τάξη.Με εκλογή εκπροσώπων για την

οργάνωση του αγώνα, των διεκδικήσεων, της δραστηριότητας.

Με αγωνιστικούς συλλόγους. Με συντο-νισµό των σχολών µας!

Πιο µαχητικά και µαζικά, µαζί µε τα σωµα-τεία, το ΠΑΜΕ, που παλεύουν για τα συµφέ-ροντα των εργαζοµένων, κόντρα στις απαιτή-σεις των εκµεταλλευτών, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις κυβερνήσεις που την στηρίζουν.

Αυτό είναι το καλύτερο µάθηµα που εµπνέει δύναµη και κουράγιο.

Το µάθηµα της οργάνωσης και του αγώνα, της αλληλεγγύης, της δύναµης που έχουν οι σπουδαστές και οι εργαζόµενοι όταν είναι µια γροθιά. Όταν απορρίπτουν την αυταπάτη του ατοµικού “βολέµατος”.

Ανοργάνωτους µας θέλει το σύστηµα και η εργοδοσία για να είµαστε ευάλωτοι σε πιέσεις και εκβιασµούς, για να µας καταπατούν δι-καιώµατα. Με εµπιστοσύνη στην οργανωµένη δύναµη των εργατών, των παιδιών τους, του λαϊκού κινήµατος µπορούµε να ΓΚΡΕΜΙΣΟΥ-ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.

Δούλοι στον 21ο αιώνα δεν θα γίνουµε!

Παλεύουµε σήµερα για να συγκεντρώνουµε δυνάµεις και πολύτιµη πείρα για να σπάσουµε

τα δεσµά του εκµεταλλευτικού συστήµατος. Γιατί είναι αναγκαία σήµερα µια δίκαιη κοινω-νία που θα είναι απαλλαγµένη από την εκµε-τάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σήµερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζήσουµε καλύτερα. Η χώρα µας έχει πολλές παραγωγικές δυνατότητες, έµπειρο εργατικό και επιστηµονικό δυναµικό. Αυτά µπορούν να αξιοποιηθούν για να καλύπτο-νται οι ανάγκες µας, εάν βγούν από τη µέση οι εκµεταλλευτές και το σύστηµά τους, εάν πάρουν τα κλειδιά την οικονοµίας και της εξουσίας οι εργαζόµενοι.

Έτσι όλα τα παιδιά θα µορφώνονται ως τα 18 και µετά θα έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν στο ενιαίο σύστηµα επαγγελµα-τικής εκπαίδευσης. Να υπάρχει δηλαδή ένας τύπος σχολής για όλες τις ειδικότητες, που τα χρόνια σπουδών θα καθορίζονται µε βάση τις ανάγκες του κάθε επαγγέλµατος.

Έτσι κανένας νέος, κανένας τεχνίτης δε θα περισσεύει. Θα εξασφαλίζεται σε όλους στα-θερή δουλειά µε δικαιώματα, χωρίς ανεργία και ανασφάλεια. Η ολόπλευρη µόρφωση, η υγεία, ο αθλητισμός και ο πολιτισμός, η ξε-κούραση και η ψυχαγωγία θα είναι εξασφα-λισµένα για όλους τους νέους.

Για αυτή την προοπτική αξίζει σήµερα να παλέψουµε!

14

Μπορεί ένας νέος σήμερα να εκφραστεί ελεύθερα και να ακολουθήσει το μεράκι του;

Η σημερινή κοινωνία, ο καπιταλισμός, φέρ-νει τις περισσότερες οικογένειες σε όλο και χειρότερη θέση. Η παιδεία, η πρόσβαση στην ψυχαγωγία, στον αθλητισμό και τον πολιτι-σμό είναι ακριβοπληρωμένη. Όποιος μαθητής θέλει να ασχοληθεί με ένα μουσικό όργανο, με τον χορό, το θέατρο, πρέπει να πληρώσει ακριβά σε ιδιωτικές δομές, ενώ ακόμα και στα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία η κα-τάσταση είναι εκρηκτική με τα εμπόδια να αυξάνουν για τους μαθητές που φοιτούν σε αυτά.

Η ανάγκη για ψυχαγωγία, άθληση, νεανική δημιουργία μετατρέπεται σήμερα σε πεδίο κερδοφορίας των λίγων. Έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία γύρω από τον πολιτισμό, τον κινηματογράφο, τη μουσι-κή, τη διοργάνωση φεστιβάλ, εκθέσεων κ.λπ. Ο σκοπός της είναι ένα θέαμα που να εξυπηρετεί διαφημιστικούς σκοπούς, με γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Αυτό επηρεάζει, όπως είναι φυσικό, και το περιεχόμενο του θεάματος. Αυτό τις περισσότερες φορές είναι ρηχό, εύπεπτο και ακόμα πιο πέρα αντιδρα-στικό (π.χ. πολλές φορές πλασάρεται ότι “η χρήση ναρκωτικών δίνει έμπνευση”).

Η τέχνη, ο πολιτισμός,η δημιουργική έκφραση είναι ανάγκη και δικαίωμα όλων

Ο πολιτισμός μπορεί να γίνει ηχηρή φω-νή, να μας ενώνει στις χαρές και τις λύπες, στον αγώνα για μόρφωση, δουλειά, ζωή, δίνει δύναμη για τη συνέχεια. Η έμπνευ-ση πηγάζει από την ίδια την ζωή, από την πάλη για να την αλλάξουμε και όχι από ψεύτικους κόσμους και τάσεις φυγής από την πραγματικότητα, όχι από την αναπαραγωγή των σάπιων ιδανικών αυτού του συστήματος.

Στην χώρα μας, αλλά και διεθνώς, πρω-τοπόρες καλλιτεχνικές δημιουργίες έχουν συνδεθεί με τους αγώνες του λαού. Τις προ-ηγούμενες δεκαετίες, δεκάδες κομμουνιστές και αγωνιστές καλλιτέχνες αφιέρωσαν το έργο

Η έκφραση και η δημιουργίααποτελεί ανάγκη της νεολαίας

Σ ήμερα οι περισσότεροι νέοι έχουν ανάγκη να εκφραστούν και να

δημιουργήσουν. Άλλοι ασχολούνται με τη μουσική, άλλοι με τον

χορό, το θέατρο, την λογοτεχνία, την ποίηση και πολλές ακόμα

μορφές τέχνης. Αυτή η ενασχόληση δίνει τροφή για σκέψη, αναπτύσσει τις

κλίσεις, την προσωπικότητα, τη συλλογικότητα. Σε αυτή τη βάση, η ΚΝΕ

σταθερά παίρνει πολύμορφες πρωτοβουλίες που ακουμπάνε στην ανάγκη

των νέων για καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία. Τέτοια δραστηριό-

τητα θα αναπτυχθεί και στα μέσα Γενάρη όπου σε διάφορες περιοχές,

Oργανώσεις της ΚΝΕ θα διοργανώσουν “Μέρες Μαθητικής Δημιουργίας”.

τους στον λαό, στις αγωνίες και τις ανάγκες του, όπως ο Γ. Ρίτσος, ο Κ. Βάρναλης, ο Τ. Λειβαδίτης και άλλοι. Αντίστοιχα σε άλλες χώρες αναδείχτηκαν προσωπικότητες όπως ο Πικάσο, ο Μπρεχτ, ο Τσ. Τσάπλιν. Ακριβώς γι’ αυτό τα έργα τους είναι διαχρονικά, ανεξίτηλα στον χρόνο, αγαπήθηκαν από ολόκληρες γενιές έως και τη δική μας. Ο Μπρεχτ έγραφε:

«Τέχνη δεν είναι να βάζει κανείς ωραίες λέξεις τη μία δίπλα στην άλλη.

Πώς να συγκινήσει η τέχνη τους ανθρώ-πους, όταν δεν συγκινείται η ίδια

από τη μοίρα τους;» Στις χώρες όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλι-

σμός, όπως η ΕΣΣΔ, ο πολιτισμός και η ψυ-χαγωγία ήταν καθολικό δικαίωμα. Όλοι είχαν δωρεάν πρόσβαση στο θέατρο, στον κινηματο-γράφο, το μπαλέτο. Η εργατική εξουσία μέσα από τις κοινωνικές δομές μεριμνούσε για την ανάπτυξη των κλίσεων και της προσωπικότη-τας, της συλλογικότητας των νέων, ακριβώς για-τί δεν τους κοίταγε στην τσέπη, αλλά κοιτούσε την πρόοδο της πλειοψηφίας του λαού.

Η ΚΝΕ είναι η μόνη πολιτική νεολαία που δίνει βήμα στη νεανική δημιουργία

Εκατοντάδες είναι οι δραστηριότητες που ορ-γανώνονται από την ΚΝΕ σε σχολεία, σχολές, χώρους δουλειάς και γειτονιές, μακριά από χορηγούς, σπόνσορες και μεγάλα συμφέροντα της βιομηχανίας του θεάματος. Για 41 ολόκληρα χρόνια πραγματοποιείται το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, η μεγαλύτερη πολιτική πολι-τιστική εκδήλωση νεολαίας. Σε όλη την Ελλά-δα, οργανώνονται τα μαθητικά φεστιβάλ. Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο λειτουργεί στην Αθήνα το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, στο οποίο πραγματοποιούνται δωρεάν μα-θήματα μουσικής και φωνητικής, λειτουργούν θεατρικές, μουσικές και χορευτικές ομάδες, οργανώνονται δεκάδες εκδηλώσεις, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις κ.ά. Παράλληλα δεκάδες μουσικές και θεατρικές ομάδες αξιο-ποιούν τους χώρους του Στεκιού για να κάνουν δωρεάν τις πρόβες τους.

Οι πολιτιστικές πρωτοβουλίες που παίρ-

νουν οι οργανώσεις της ΚΝΕ δεν αφορούν μόνο κάποιους “ειδικούς”, αλλά την πλειο-ψηφία των νέων. Μέσα από αφιερώματα, πα-ραστάσεις, εργασίες, προωθείται η συλλογική έρευνα, η μάθηση, η δημιουργία, αξίες και ιδα-νικά που δίνουν προοπτική στους νέους. Αυτή η διαδικασία δίνει και άλλο, ανώτερο αισθητικό αποτέλεσμα, μπορεί να εμπνεύσει σε βάθος.

Μέρεςμαθητικής δημιουργίας

Φέτος σε μια σειρά περιοχές, οργανώσεις της ΚΝΕ παίρνουν μια ακόμα πρωτοβουλία, οργανώνοντας “μέρες μαθητικής δημιουρ-γίας” στα μέσα Γενάρη. Μέσα από τις “μέρες μαθητικής δημιουργίας” οι οργανώσεις της ΚΝΕ επιδιώκουν να δώσουν βήμα σε πολιτιστι-κές ομάδες σχολείων, συγκροτήματα, ομάδες project, σε μαθητές που ασχολούνται με το σκίτσο, το graffity, τη ζωγραφική, το video, την ποίηση και τη λογοτεχνία, τη φωτογραφία, το θέατρο και άλλες μορφές τέχνης. Στόχος είναι οι μαθητές και οι ομάδες που θα πάρουν μέρος να παρουσιάσουν τα έργα τους, να ανταλλά-ξουν απόψεις πάνω στα θέματα της νεανικής δημιουργίας, να παρακολουθήσουν τα έργα των συμμαθητών τους, να δημιουργήσουν και νέες ομάδες. Οι μέρες αυτές μπορούν να αποτελέσουν μια πραγματική ανάσα δημι-ουργίας μέσα στη χρονιά για τους μαθητές.

Ήδη λειτουργούν θεατρικές, κινηματογρα-φικές ομάδες, χορωδίες σχολείων, μουσικά σύνολα, ομάδες χορού και πολλά άλλα. Όλες αυτές οι ομάδες μπορούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να πάρουν μέρος στις “μέρες μαθητικής δημιουργίας”.

Παράλληλα στις εκδηλώσεις που θα πραγ-ματοποιηθούν στις μέρες αυτές, μπορεί να ανοίξει η συζήτηση και ο προβληματισμός για τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα και την ανάγκη να παλέψουμε σε κάθε χώρο, για να έχουμε δωρεάν πρόσβαση σε βιβλιοθήκες, θεατρικές σκηνές, αίθουσες κινηματογραφι-κών προβολών, συναυλιών κ.ά. Να ανοίξει η συζήτηση για το σχολείο για το οποίο παλεύ-ουμε. Το ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο που μαζί με τη γνώση θα καλλιεργεί και τον συναισθηματικό κόσμο των μαθητών, αναπτύσσοντας την Αισθητική Αγωγή και με-

τά από αυτό θα δίνεται η δυνατότητα στους νέους που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε κάποιο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό τομέα να φοιτούν σε δημόσια και δωρεάν κέντρα καλλι-τεχνικής εκπαίδευσης.

Οι “μέρες μαθητικής δημιουργίας” θα είναι μέρες δημιουργικής έκφρασης των μαθητών, μέρες συζήτησης, προ-βληματισμού και ψυχαγωγίας που είναι σίγουρο πως θα εκπλήξουν μικρούς και μεγάλους.

Βιβή Σιώραμέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Μαθητικές δημιουργίες σε εκδηλώσεις μαθη-τικών φεστιβάλ. Η δημιουργική έκφραση των μαθητών παίρνει άλλες διαστάσεις όταν τους δίνεται η δυνατότητα να ανακαλύψουν την αλήθεια, να εκφραστούν με βάση τα ενδιαφέ-ροντά τους.

15Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Μια πρώτη γεύση από όσα μας επιφυλάσσουν οι ομάδες για τη συνέχεια!

Οι μαθητικές ομάδες στέλνοντας την συμ-μετοχή τους στον διαγωνισμό αναφέρθηκαν και στους λόγους για τους οποίους επέλεξαν το θέμα με το οποίο θα ασχοληθούν. Χαρα-κτηριστικά είναι τα παρακάτω λόγια που μας έγραψαν ομάδες για να αιτιολογήσουν την επιλογή του θέματος που κατέληξαν πως θα δουλέψουν!

1ο θέμα: Ένα ταξίδι αδιάκοπης εξέλι-ξης του σύμπαντος και της ζωής ή η δημι-ουργία του κόσμου σε 7 ημέρες;

Το θέμα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον μαθη-τικών ομάδων με μια από αυτές να αναφέρει:

«…είναι σημαντικό και πολύ ενδιαφέρον θέμα, το οποίο κεντρίζει τις συζητήσεις των συμμαθητών μας εντός και εκτός μαθήμα-τος. Μπορούμε (…) να θίξουμε ζητήματα τα οποία δεν λέγονται στην τάξη και δεν διδά-σκονται στα βιβλία του σχολείου».

2ο θέμα: Μυστικά και ιστορίες που κρύβονται πίσω από τραγούδια της περιο-χής, της χώρας μου, του κόσμου

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευνα φαίνε-ται πως σκοπεύουν να κάνουν οι ομάδες που επέλεξαν αυτό το θέμα. Ενδεικτικά μάλιστα αυτής της δουλειάς είναι όσα μας γράφει μια από τις ομάδες που το επέλεξαν:

«Επιδιώκουμε να βρούμε και να μάθουμε την ιστορία που κρύβεται μέσα στα παραδο-σιακά τραγούδια του τόπου μας. Μέσα από στίχους που ακόμη και σήμερα ακούγονται να ασχοληθούμε με το πώς αποτυπωνόταν η καθημερινότητα του λαού της περιοχής μας». 3o θέμα: Έργα τέχνης ενάντια στον φα-

σισμό και τον πόλεμο Φαίνεται πως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον

και όρεξη από τις μαθητικές ομάδες να ψά-ξουν και να αναφερθούν σε έργα τέχνης με αυτό το περιεχόμενο. Χαρακτηριστικά είναι μάλιστα όσα αναφέρει μια από τις ομάδες που διάλεξε το συγκεκριμένο θέμα:

«…μέσα από την αναζήτηση που θα κάνουμε, αποσκοπούμε να εμβαθύνουμε τις ιστορικές

μας γνώσεις και να στερεωθούν οι ρίζες μας ενάντια στον φασισμό αλλά και τον πόλεμο».

Ενώ μια άλλη ομάδα γράφει:«(Ο καλλιτέχνης) …πρέπει να παίρνει θέ-

ση και η θέση της πραγματικά πρωτοπόρας τέχνης είναι στον αγώνα για μια άλλη κοι-νωνία, κόντρα σε ό,τι παλιό και σάπιο. Και τι πιο σάπιο από τους νεκροζώντανους ναζί, που αντιπροσωπεύουν ό,τι χειρότερο γνώρι-σε η ανθρωπότητα;» 4ο θέμα: Εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε των

εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε τα σύνορα να δρασκελίσει

Μεγάλος είναι επίσης ο προβληματισμός που υπάρχει γύρω από το ζήτημα του πολέμου και των μεταναστών. Χαρακτηριστικά αναφέρει μια από τις ομάδες που επέλεξε το παραπάνω θέμα:

«Είναι ένα θέμα που συζητιέται έντονα σε όλα τα σχολεία της περιοχής και θέλουμε πέ-ρα από το πρόγραμμα τύπου project που μας έχουν βάλει στο σχολείο να αναζητήσουμε τις πραγματικές αιτίες της προσφυγιάς». 5o θέμα: Αθλητισμός: Πολυτέλεια για

λίγους ή ανάγκη για όλους;Αντιπροσωπευτικό για τους λόγους για τους

οποίους πολλές μαθητικές ομάδες το επέλεξαν είναι όσα μας αναφέρει μια από αυτές: «…ασχο-λούμαστε με τον αθλητισμό και η περιοχή μας είναι περιοχή με έντονα προβλήματα. Αποφασί-σαμε να ερευνήσουμε καλύτερα τις συνθήκες στις οποίες αθλούνται οι νέοι της περιοχής». 6ο θέμα: Γεγονότα που άλλαξαν την

Ιστορία του κόσμουΣημαντικό φαίνεται πως είναι και το ενδια-

φέρον γύρω από τέτοια γεγονότα, με μια από τις ομάδες που το διάλεξαν να γράφει:

«…Μέσα από την ομαδική μας προσπάθεια θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια που δεν μας μαθαίνουν στο σχολείο».

Κάθε χρόνο και καλύτερα!

Η δουλειά των μαθητών και οι εργασίες που τελικά έφτιαξαν στον 1ο και 2ο πανελλαδικό μαθητικό διαγωνισμό είναι ενδεικτικά για το τι μπορούν να δημιουργήσουν οι μαθητές όταν τους δίνεται η δυνατότητα να εκφρα-στούν, να ψάξουν και να ανακαλύψουν την αλήθεια, μελετώντας για πράγματα και γε-γονότα που είτε αγνοούσαν είτε γνώριζαν γι’ αυτά μισές και διαστρεβλωμένες “αλήθειες”.

Αυτό σε συνδυασμό με τα παραπάνω χαρα-κτηριστικά αποσπάσματα για τους λόγους για τους οποίους οι μαθητικές ομάδες επέλεξαν το θέμα με το οποίο θα ασχοληθούν, μας προ-διαθέτουν ευχάριστα και για τη συνέχεια του διαγωνισμού, που όλα δείχνουν πως για μια ακόμα φορά θα μας εκπλήξει!

Για τη συνέχεια του διαγωνισμού

Πλέον βρισκόμαστε στην δεύτερη φάση του διαγωνισμού στην οποία οι μαθητικές ομάδες πρέπει μέχρι τις 31 Γενάρη να στείλουν στο email diagonismos@kne.gr τις περιλήψεις τους (μέχρι 200 λέξεις). Στις περιλήψεις αυτές οι ομά-δες των μαθητών καλούνται να αναφερθούν πιο αναλυτικά στο θέμα που έχουν επιλέξει και στα πιο συγκεκριμένα ζητήματα που επιδιώκουν να αναδείξουν. Η δεύτερη φάση του διαγωνισμού μάλιστα είναι αυτή στην οποία οι ομάδες θα καταλήξουν στην μορφή που θα αξιοποιήσουν (Τραγούδι, μουσική, graffiti, φωτογραφία, θε-ατρικά, σκίτσα, comic, ταινίες μικρού μήκους, κείμενα, video, ζωγραφική, ποιήματα, συνεντεύ-ξεις, ρεπορτάζ, ερωτηματολόγια) στις εργασίες τους και θα μας το αποκαλύψουν μέσα από τις περιλήψεις που θα στείλουν. Με μεγάλο ενδια-φέρον λοιπόν περιμένουμε την ολοκλήρωση και της δεύτερης φάσης του διαγωνισμού μέσα από την οποία θα μάθουμε περισσότερες λεπτομέρει-ες για όσα ετοιμάζουν οι μαθητικές ομάδες που έχουν βάλει στόχο για μια ακόμα χρονιά να μας εντυπωσιάσουν!

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η φάση ολο-κλήρωσης των εργασιών, οι οποίες πρέπει να αποσταλούν έως 17 Απρίλη.

Μέχρι 15 Ιούλη θα πραγματοποιηθούν οι εκ-δηλώσεις σε κάθε πόλη, όπου κάθε ομάδα θα παρουσιάσει την εργασία της και μέσα από ψη-φοφορία του κοινού θα αναδειχθεί μία νικήτρια ομάδα ανά θέμα που θα περάσει στον τελικό.

Τρόποι επικοινωνίας και ενημέρωσης:Στα παρακάτω sites θα υπάρχει συνεχής

ενημέρωση για την εξέλιξη του διαγωνισμού: www.kne.grwww.902.grΓια περισσότερες πληροφορίες μπορείτε

να απευθύνεστε μέσω e-mail στη διεύθυν-ση: diagonismos@kne.gr και στο τηλέφωνο 6971747085.

Καλή επιτυχία σε όλες τις ομάδες!

3

Μ ε μεγάλη ανταπόκριση και συμμετοχή μαθητών από όλη την

Ελλάδα και όχι μόνο ολοκληρώθηκε και φέτος η πρώτη φάση

του 3ου Πανελλαδικού Μαθητικού Διαγωνισμού Συλλογικής και

Ερευνητικής Εργασίας που διοργανώνει η ΚΝΕ και ο Οδηγητής. Περισσό-

τερες από 170 ομάδες μαθητών από σχολεία όλης της Ελλάδας αλλά και

από το εξωτερικό δήλωσαν συμμετοχή για να διαγωνιστούν με βάση τις

εργασίες που θα ετοιμάσουν για το θέμα που επέλεξαν.

Φέτος τα θέματα του διαγωνισμού είναι περισσότερα από τις άλλες χρο-

νιές και το ενδιαφέρον φαίνεται πως είναι έντονο γύρω από τα ζητήματα

που επέλεξαν οι μαθητικές ομάδες να αναπτύξουν. Τα θέματα που ήρθαν

πρώτα στην προτίμηση των μαθητικών ομάδων είναι “Έργα τέχνης ενάντια

στο φασισμό και τον πόλεμο” και “Αθλητισμός: Πολυτέλεια για λίγους ή

ανάγκη για όλους;”. Ακολούθησαν τα θέματα: “Γεγονότα που άλλαξαν την

ιστορία του κόσμου” και “Εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε των εγκλημάτων τους

απόηχος, που κατάφερε τα σύνορα να δρασκελίσει”, “Μυστικά και ιστορί-

ες που κρύβονται πίσω από τραγούδια της περιοχής, της χώρας μου, του

κόσμου” και “Ένα ταξίδι αδιάκοπης εξέλιξης του σύμπαντος και της ζωής

ή η δημιουργία του κόσμου σε 7 ημέρες;”.

16

Πίσω από τα πανηγύριακρύβεται ο βασικός στόχος

Τα παραπάνω ομολογούν άλλωστε και παράγοντες του διαλόγου. Ο πρόεδρος της επιτροπής διαλόγου, Α. Λιάκος, γνωστός πα-νεπιστημιακός που έχει στο βιογραφικό του και άλλες αντίστοιχες προσπάθειες εκπαιδευ-τικών μεταρρυθμίσεων, σημείωσε «Θα πρέ-πει να έχουμε συνείδηση ότι η κυβέρνηση είναι εξαναγκασμένη να παίρνει υπόψιν τις δεσμεύσεις που προέρχονται από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ και από τις μνη-μονιακές υποχρεώσεις». Από τη μεριά του ο υπουργός υπογράμμισε πως η χρηματο-δότηση της εκπαίδευσης συνδέεται με «την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών και την εξέλιξή τους και τη διαδικασία εξόδου από την κρίση», ενώ ουτε απλή αναφορά δεν υπήρχε για δωρεάν εκπαίδευση.

Το πού οδηγούν οι παραπάνω “δεσμεύ-σεις” και “υποχρεώσεις” ήδη φαίνεται σε άλλα κράτη της ΕΕ, στα οποία εφαρμόζονται εδώ και χρόνια. Θα μπορούσαμε να κωδι-κοποιήσουμε κάποιους βασικούς άξονες:

Βαθύτερη σύνδεση των επιχειρήσεων με τα σχολεία, είτε μέσω της μαθητείας για τα ΕΠΑΛ, είτε και με άμεση παρέμβαση στο πε-ριεχόμενο και τη διοίκηση των σχολείων. Μείωση των σχολικών μονάδων. Αύξηση των μαθητών ανά τμήμα παράλληλα με τη μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών. Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και ανάληψη της κύριας ευθύνης από την τοπική διοίκηση. Ώθηση των μαθητών στην επαγγελματική εκπαίδευση που θα γίνεται με ακόμα χειρό-τερους όρους.

Ήδη οι μέχρι στιγμής εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας εναρμονίζονται με τα παραπάνω. Αυτές είναι οι κατευθύνσεις της ΕΕ, οι εκθέσεις και τα εργαλεία του περιβόητου ΟΟΣΑ, δηλαδή των ενώσεων και των μηχανισμών των καπιταλιστών.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Αυταπάτες με το τσουβάλι και κοινωνική συναίνεση

Σ τα τέλη του Δεκέμβρη ξεκίνησε ο λεγόμενος “Εθνικός και Κοινωνικός

Διάλογος για την Παιδεία”. Η εναρκτήρια συνεδρίαση της επιτροπής,

που έγινε στις 28 του Δεκέμβρη, ξεκίνησε με στομφώδεις δηλώσεις

του Υπουργού Παιδείας για τους στόχους του διαλόγου, για «ένα νέο παρά-

δειγμα σχολείου, ώστε από το σχολείο της κρίσης να περάσουμε στο σχολείο

της πολιτισμικής - δημοκρατικής ανάτασης και της γενικότερης ανάπτυξης». Η

κυβέρνηση μιλάει για ριζικές αλλαγές που θα φέρουν λύσεις στα προβλήματα

της εκπαίδευσης και τα αστικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για φιλόδοξες σαρωτικές

αλλαγές. Είναι φανερό ότι μέσα από το διάλογο γίνεται μια προσπάθεια να

καλλιεργηθούν νέες προσδοκίες στη λαϊκή οικογένεια και τους νέους.

Ο διάλογος όμως δεν είναι καινοτομία της “αριστερής” κυβέρνησης. Δι-

αχρονικά χρησιμοποιείται όταν σχεδιάζονται αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις,

για να εξασφαλίσει «τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση της κοινωνίας στην

εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», όπως είπε ο ίδιος ο Φίλης.

Οι αλλαγές αυτές γίνονται έτσι ώστε το εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά να

εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Επιδιώκουν δηλαδή:

Καλύτερη σύνδεση με την αγορά. Μια αγορά που σήμερα επιβάλλει

ευέλικτο και υποταγμένο εργατικό δυναμικό, με μειωμένες απαιτήσεις.

Οι επιχειρήσεις να μπουν όσο γίνεται πιο βαθιά στο εκπαιδευτικό σύ-

στημα, στην μέριμνα, στις υποδομές και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης.

Συμφέροντα δηλαδή που καμία σχέση δεν έχουν με τις σύγχρονες ανά-

γκες των νέων, αντίθετα τις υπονομεύουν.

Ταυτόχρονα τέθηκαν και στόχοι για την “αναβάθμιση” της εκπαιδευτικής διαδικα-σίας, στάχτη στα μάτια του κόσμου. Ένας τέτοιος στόχος είναι και η καθιέρωση της υποχρεωτικής 14χρονης εκπαίδευσης, που συμπεριλαμβάνει τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή, που προπαγανδίστηκε δεόντως τις προηγούμενες μέρες. Σήμερα όμως, χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός των δη-μόσιων νηπιαγωγείων, γιατί οι κατάλληλες υποδομές είναι ελάχιστες και ο αριθμός μό-νιμων νηπιαγωγών βρίσκεται έτη φωτός πίσω από τις σημερινές ανάγκες. Υπολογίζεται δη-λαδή ότι περίπου 60.000 νήπια μένουν εκτός δημοσίων δομών και απαιτούνται πάνω από 1500 νέα νηπιαγωγεία για να καλύψουν την υποχρεωτική φοίτηση όλων των νηπίων.

Μέχρι πού φτάνει η“εκπαιδευτική μεταρρύθμιση”;

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω γίνεται και μια προσπάθεια να παρουσιαστεί το εκ-παιδευτικό σύστημα ως ανεξάρτητο από το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα στο οποίο βρίσκεται.

Όμως ποτέ κανένα σχολείο δεν δια-μορφώθηκε

ανεξάρτητα από την κοινωνία στην οποία αντιστοιχεί. Σήμερα, που ζούμε στον κα-πιταλισμό, βασικός νόμος και κριτήριο της παραγωγής και κάθε θεσμού/λειτουργίας είναι το πώς η αστική τάξη, δηλαδή οι βι-ομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι εκμεταλλευτές συνολικά θα βγάζουν όλο και περισσότερα κέρδη. Είναι το σύστημα που βασίζεται στον ανταγωνισμό και την εκμετάλλευση, τους φθηνούς εργαζόμενους, που γεννά την ανεργία, που έχει ανάγκη για να “αναπνεύσει” το τσάκισμα των δικαιωμά-των του λαού και της νεολαίας.

Γι’ αυτό, παρά τις διάφορες αλλαγές, μεταρ-ρυθμίσεις, “τομές” των διαφόρων κυβερνήσε-ων, το σχολείο εξακολουθεί να διαμορφώνε-ται από το αστικό κράτος, δηλαδή το κράτος των εκμεταλλευτών, με βάση τα δικά τους κριτήρια και συμφέροντα, που είναι εχθρικά για την πλειοψηφία των μαθητών.

Αυτό το σχολείο απευθύνεται στη μεγάλη μάζα των παιδιών από τις λαϊκές οικογένειες και τους βλέπει σαν αυριανούς εργαζόμενους που πρέπει να είναι φθηνοί, υποταγμένοι στα μελλοντικά τους αφεντικά, με γνώσεις συγκεκριμένες ανά-

λογα με τις ανάγκες που έχουν κάθε φορά οι μεγάλες επιχειρή-

σεις, οι μονοπωλια-κοί όμιλοι.

Θέλουν τη νέα γενιά αμόρφωτη;

Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν πως θέλουν τη νεολαία αμόρφωτη, αλλά την θέλουν με συγκεκριμένες δεξιότητες, με αποσπασματικές γνώσεις, αλλά μακριά από τον πλούτο της γνώσης που έχει συσ-σωρευτεί σήμερα και μέσα από την ανά-πτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας. Θέ-λουν τη νέα γενιά μακριά από την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας, της κριτικής σκέψης, την αλήθεια για τον κόσμο γύρω της. Θέλουν να μπορείς να σκέφτεσαι, αλλά μόνο τόσο όσο χρειάζεται για να είσαι αποδοτικός και αποτελεσματικός για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτός είναι ο στόχος του σημερινού σχολεί-ου και με βάση αυτόν γίνονται οι διάφορες αλλαγές στη δομή του, το περιεχόμενό του από τις διάφορες κυβερνήσεις.

Σύγχρονο και ρεαλιστικό είναι αυτό που καλύπτει τις ανάγκες των νέων

Οι ανάγκες των μαθητών για σύγχρονη, ολόπλευρη μόρφωση δε χωράνε σε στημέ-νους διαλόγους, που ρεαλιστικό θεωρούν το τρίτο μνημόνιο και σύχρονο ό,τι έχει σχέση με τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Αντίθε-τα το σχολείο πρέπει να µορφώνει πραγµα-τικά, να διδάσκει την αλήθεια, να βοηθάει τον κάθε µαθητή να διαµορφώνει ολόπλευρα την προσωπικότητά του, αναπτύσσοντας τις ιδιαίτερες κλίσεις του και αυτό δε χωράει σε καμία εκδοχή του σχολείου στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος.

Το νέο υπάρχει στο δυνάµωµα της συλ-λογικής δράσης και της αλληλεγγύης µε-ταξύ µας. Το νέο υπάρχει στο δρόµο της ανατροπής αυτού του σάπιου συστήµατος και σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋπο-θέσεις για να γίνει αυτό και να ζήσουμε καλύτερα.

17Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Πριν 8 χρόνια...

Απ’ τον Μάρτη του 2000 ως και τον Δεκέμ-βρη του 2007, ο “Οδηγητής” κυκλοφορούσε μαζί με τον “Ριζοσπάστη” κάθε πρώτη Κυ-ριακή του μήνα. Η μορφή αυτή κυκλοφορίας επιλέχθηκε τότε προκειμένου να γίνει πιο μετρήσιμη και ελεγχόμενη η κυκλοφορία του “Οδηγητή” αλλά και για να βελτιωθεί η επα-φή της ΚΝΕ με τον κομματικό τύπο.

Στις 12 Γενάρη του 2008, και αφού είχαν περάσει σχεδόν 7 χρόνια, ο “Οδηγητής” επέστρεψε στη φυσική μορφή κυκλοφο-ρίας του. Με νέο σχήμα, με περισσότερες σελίδες, με νέες στήλες. Ανανεωμένος στην εμφάνιση και το περιεχόμενο.

Για το νέο αυτό “ξεκίνημα”, ο “Οδηγητής” έγραφε τότε: “Ξεκίνημα του νέου χρόνου, ξεκίνημα και του νέου βήματος που κάνου-με με τον “Οδηγητή”, με την επαναφορά στην αυτοτελή του κυκλοφορία, με τη νέα βελτιωμένη μορφή και τον εμπλουτισμό της

Διαδίδουμε μαχητικά τον “Οδηγητή”στο σχολείο, τη σχολή, τη δουλειά, τη γειτονιά!NEWS

LOREM IPSUM DOLOR SIT AMET

No.

11:12:2014

8 ΧΡΟΝΙΑΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

8 ΧΡΟΝΙΑΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

ύλης του. Ο στόχος μας σαφής: ο “Οδηγητής” - το μόνο περιο-δικό που μιλάει πραγματικά για τις αγωνίες και τους αγώνες των νέων, για το πώς αυτοί οι αγώνες μπορούν να γίνουν αποτελεσμα-τικοί και νικηφόροι, να φτάσει παντού, να γίνει το πρώτο έντυ-πο της νεολαίας.

Κόντρα στον αποπροσανατολι-σμό και τη χειραγώγηση που μας “πασάρουνε” από 500 μεριές ...»

Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ υπο-δέχονται ζεστά τον “καινούργιο” “Οδηγητή” με πανεξορμήσεις, αυξημένα πλάνα και εκδηλώσεις. Έτσι, ένα μήνα μετά, ο “Οδηγη-τής” έγραφε, χωρίς να υπερβάλ-λει: «Ενθουσιασμός! Αν αρκούσε μια λέξη για να περιγράψουμε τις πρώτες ώρες και μέρες κυκλο-φορίας του “Οδηγητή” με τη νέα

μορφή του, αυτή θα διαλέγαμε. Η εικόνα είναι από κάθε άποψη ενθαρρυντική, η μεγαλύτερη διακίνηση των τελευταίων χρόνων είναι γεγο-νός. Και έπεται συνέχεια...»

Η συνέχεια

Όπως πολύ σωστά έγραφε τότε ο “Οδη-γητής” θ’ ακολουθούσαν και άλλα βήματα, περισσότερη δουλειά. Πράγματι στα χρό-νια που μεσολάβησαν, ο “Οδηγητής” βελτιώθηκε κι άλλο. Συνεχίζει διαρκώς να βελτιώνεται, να εμπλουτίζει την ύλη του, να ανανεώνει την εμφάνισή του, να αξιοποιεί νέα στοιχεία και μορφές.

Η πορεία αυτή φυσικά δεν ήταν χωρίς “αναποδιές”. Έτσι, για παράδειγμα, τέ-τοιο καιρό πριν 3 χρόνια, κατά τη διάρκεια της ετοιμασίας του χιλιοστού φύλλου του “Οδηγητή” παρουσιάστηκε σοβαρό τεχνικό πρόβλημα λίγο πριν σταλεί για εκτύπωση. Για λίγες ώρες, η έκδοσή του βρισκόταν στον

ιστορία ϐ 21Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2011

Αυτά τα λόγια ανήκουν στο Νικολάϊ Οστρόφσκι, που τη δεκαετία του ‘30 έγραψε το βιβλίο “Πώς δενότανε τ’ ατσάλι”. Σήμερα οι 400 χαλυβουργοί της Ελευσίνας, με το σκληρό τους ταξικό αγώνα, έρχονται να κάνουν πράξη αυτά

τα λόγια. Με αποφασιστικότητα ατσάλινη σαν το υλικό που δουλεύουν, απεργούν υπερασπιζόμενοι τη ζωή τους από την εργοδοτική επιθετικότητα που τους ζητά να λιώνουν στα καζάνια για 500 ευρώ.Συσπειρωμένοι γύρω από το σωματείο τους, διδάσκουν σε όλους τους εργάτες πώς

πρέπει να στέκεται σήμερα η εργατική τάξη απέναντι στους κεφαλαιοκράτες, πως οι εργάτες έχουν τη δύναμη να σμπαραλιάσουν την εργοδοτική τρομοκρατία και δεν μπορεί να τους σταματήσει καμία απειλή, κανένας εκβιασμός. Διδάσκουν με τον καλύτερο τρόπο τι σημασία έχει σήμερα στα εργοστάσια και τις βιομηχανίες να παρεμβαίνει το ΚΚΕ και οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Διδάσκουν ιδιαίτερα στους νέους εργαζομένους, που από φόβο ή απειρία δεν έχουν μπει ακόμα στην πάλη, πώς οργανώνεται, πώς φουντώνει και πώς νικά ένας εργατικός αγώνας. Γιατί οι 400 χαλυβουργοί είναι ήδη νικητές! Η μεγαλύτερη νίκη τους είναι η ταξική τους ενότητα, είναι η ταξική αλληλεγγύη

που ξεπερνάει τα σύνορα της χώρας μας. Η μεγαλύτερη νίκη είναι ότι έκαναν στην άκρη τους υποτακτικούς του κεφαλαίου, ξεχώρισαν τους φίλους από τους εχθρούς και πορεύονται με ψηλά το κεφάλι, έχοντας κάνει ξεκάθαρο ότι είναι έτοιμοι για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση. Από την πρώτη στιγμή βρήκαν δίπλα τους οργανω-τή, εμψυχωτή το ΚΚΕ και τη νεολαία του, την ΚΝΕ. Οι κομμουνιστές δεν αφήσανε χώρο δουλειάς, εργοστάσιο, γιαπί, γραφείο, εργατική γειτονιά, σχολείο, αμφιθέατρο και εργαστήριο που δεν έμαθε για το τι γίνεται εδώ και ένα μήνα στην πύλη της Χα-λυβουργίας. Με το “Ριζοσπάστη” στο χέρι, την εφημερίδα της εργατιάς, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συνέβαλαν αποφασιστικά ώστε να αγκαλια-στεί από κάθε εργαζόμενο, άνεργο, μαθητή και σπουδαστή ο τίμιος και δίκαιος αγώνας των χαλυβουργών. Ο “Οδηγητής” βρέθηκε στη Χαλυβουργία για πολλές μέρες. Συζητήσαμε με τους εργάτες, πήγαμε μαζί τους στα υπόλοιπα εργοστάσια της περιοχής, στους χώρους κατάρτισης, στα σχολεία, στους δρόμους της Ελευσίνας, στα συλλαλητήρια των χαλυβουργών και των οικογενειών τους στην Αθήνα. Σε κάθε νέο και νέα που σήμερα ζει στο πέτσι του την κυρίαρχη πολιτική, σε κάθε

νέο που δεν αντέχει άλλο τα βάρη της αντιλαϊκής πολιτικής αλλά μένει ανοργάνωτος, πρέπει να φτάσει το μήνυμα των πρωτοπόρων εργατών της Χαλυβουργίας: «Συνάδελ-φοι εργάτες, τα μέτρα γενικεύονται, δεν είναι μόνο οι χαλυβουργοί, στο στόχο είμαστε όλοι. Ηρθε η ώρα ο αγώνας να ανάψει σα φωτιά στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την εργατική τάξη (…) Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μήνυμα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει». Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι για μας ένα μεγάλο ταξικό σχολείο, ένα μεγάλο

φορτίο με ταξική πείρα που έχουμε ευθύνη να το μεταφέρουμε και να το δώσουμε σε κάθε νέο και νέα της εργατικής τάξης. Η απεργία των 400 χαλυβουργών δείχνει το δρόμο!

Επιμέλεια κειμένων:Συντακτική Επιτροπή του Οδηγητή

«Οι δρόμοι του πετρελαίου είναι ματωμένοι

είναι καμένοι»

Μπορεί εκεί που

βλέπεις καμένη

γη και πιάνεται

η ψυχή σου, κά-

ποιος άλλος να βλέπει “προοπτι-

κές” κερδών; Και όμως, όταν η γη

αγοράζεται και πουλιέται, όταν

είναι εμπόρευμα, όλα γίνονται.

Στην περίπτωση της Ηλείας, όσα

μεσολάβησαν 2 χρόνια μετά τις

πυρκαγιές του 2007 και θα δια-

βάσετε παρακάτω, επιβεβαιώνουν

πως «οι δρόμοι των φιλέτων γης

είναι καμένοι» και ότι τα κόμματα

του κεφαλαίου φροντίζουν να τους

διατηρούν “ανοιχτούς” για το κε-

φάλαιο.

22 και 23 Αυγούστου 2007Κυριολεκτικά λίγες ώρες πριν ξεκινήσουν οι

φονικές πυρκαγιές, εκπρόσωποι μεγάλων πο-λυεθνικών κατασκευαστικών και τουριστικών ομίλων, Αμερικανοί και Ασιάτες επενδυτές

πραγματοποιούσαν επίσημη επίσκεψη στην περιοχή της Ζαχάρως και της Ολυμπίας, μαζί με Ελληνες επιχειρηματίες και κορυφαία στε-λέχη της τότε κυβέρνησης. Στα σχέδιά τους η κατασκευή υποδομών ελλιμενισμού και μεγάλων τουριστικών μονάδων στην περιοχή. Οπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, η κατα-σκευή όλων των παραπάνω προϋπέθετε την ύπαρξη τεράστιων αποχαρακτηρισμένων, ως προς τη χρήση τους, εκτάσεων γης και οι φο-νικές πυρκαγιές άνοιξαν τέτοιες κερδοφόρες προοπτικές.

24-30 Αυγούστου 2007 Η Ηλεία παραδίνεται στις φονικότερες και

καταστρεπτικότερες πυρκαγιές της νεότερης ιστορίας στην Ελλάδα κατά τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 45 άνθρωποι, καταστράφηκαν περισσότερα από χίλια σπίτια και εκατοντά-δες αποθήκες, εκατομμύρια ελαιόδεντρα και αμπέλια, 352.800 στρέμματα δασικής έκτα-σης σε σύνολο 906.000, δεκάδες χιλιάδες ζωντανά (25.000 γιδοπρόβατα) και μελίσσια. Και ενώ η φωτιά ακόμη μαινόταν, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης κάλεσε τους επιχειρηματίες να υποβάλουν προτάσεις για το Σχέδιο Ανασυγκρότησης των κατεστραμμένων περιοχών, ενώ δεν παρέλει-ψε να αναφέρει ότι θα υπάρξουν και συμπρά-ξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα πάνω στα κα-μένα! Λίγες μέρες αργότερα δημιουργείται το Ειδικό Ταμείο Εκτάκτων Αναγκών με πρόεδρο τον Π. Μολυβιάτη και συνδιαχειριστή το ΣΕΒ. Τα 3/4 των πόρων παραμένουν μέχρι και σή-μερα κλειδωμένα χωρίς να διατίθενται στους πυρόπληκτους.

Σεπτέμβριος του 2007Σχέδιο νόμου του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ανάμε-

σα σε άλλα, τη δημιουργία ενός «πολυδύνα-μου πόλου ανάπτυξης» κοντά στην αρχαία Ολυμπία, που θα περιλαμβάνει διεθνή πα-νεπιστημιούπολη, ξενοδοχειακές εγκαταστά-σεις κ.α. Στόχος του παραπάνω σχεδίου όπως αναφερόταν τότε ήταν να δοθεί «ξανά νόημα και περιεχόμενο στην έννοια του Εθνικού Ευεργέτη».

Η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) παραχωρεί στο Δήμο Ζαχάρως, παραθαλάσ-σια έκταση 2.593 στεμμάτων σε περιοχή ει-δικής περιβαλλοντικής προστασίας NATURA. Ετσι ένα μήνα μετά τις πυρκαγιές, ο Δήμος Ζαχάρως ξεκινούσε παρεμβάσεις για την εκποίηση της καμένης παραλίας στα ιδιωτι-κά συμφέροντα, αντί για τα αντιπλημμυρικά έργα που είχε ανάγκη η περιοχή. Ωστόσο, η ακαριαία αντίδραση της ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ και η δυναμική λαϊκή κινητοποίηση στην πε-ριοχή απέτρεψε τα σχέδια.

2008Οι μικροί αγροτοκτηνοτρόφοι αναγκάζονται

να πουλάνε τα κοπάδια τους και τα χωράφια τους κοψοχρονιά. Οι μόνες αποζημιώσεις που είχαν πάρει για παράδειγμα οι ελαιοπαραγω-γοί μέχρι τότε ήταν 150 ευρώ ανά στρέμμα στα καμένα και μόνο το 20% της παραγωγής που κάηκε. Με Κοινή Υπουργική Απόφαση καθιερώθηκαν περίπου 50 διαφορετικές εξαι-ρέσεις (!) από την πενιχρή αποζημίωση.

Οκτώβρης 2009 Η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω του υπουργείου

Οικονομικών, στέλνει ειδοποιητήρια σε περί

που 12.000 πυρόπληκτες οικογένειες για την επιστροφή του έκτακτου βοηθήματος των 3.000 ευρώ που τους είχε αποδοθεί πριν από ένα χρόνο, μετά τις πυρκαγιές. Εκεί που τους χρωστούσανε, τους παίρνουν και το βόδι.

Σήμερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επαναφέ-ρει το σχέδιο του 2007 και χρησιμοποιώντας σαν όχημα την “πράσινη οικονομία” για την επιβολή του, δηλώνει έτοιμη να αναθέσει την ανασυγκρότηση των καμένων περιοχών στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους με την εφαρμογή ενός «νέου παραγωγικού προ-τύπου» προφανώς κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και των κατευθύνσεων της ΕΕ και της ΚΑΠ, που θα στηριχτεί στο ξεκλήρισμα των τοπικών αγρο-τοκτηνοτροφικών νοικοκυριών.

Εκταση: 2.681 τετραγωνικά χιλιόμετρα

Πληθυσμός: 193.288

Πρωτεύουσα: Πύργος

Αγροτοκτηνοτροφικό κεφάλαιο:ετήσια παραγωγή 20.000 τόνων ελαιόλαδου,

8.000 τόνων σταφίδας (30.000 πριν την έντα-

ξη στην ΕΕ), πρώτος νομός στη χώρα σε πα-

ραγωγή καρπουζιού, δεύτερος σε παραγωγή

πατάτας και βιομηχανικής ντομάτας (43.000

τόνοι τομάτας απορροφούνται από τις εται-

ρείες ΕΛΑΪΣ και ΚΥΚΝΟΣ που εδρεύουν στο

νομό), 150.000 γαλακτοπαραγωγά ζώα

H σημαντικότερη στιγμή της χρονιάς, ήταν η επιστροφή στην αυτοτελή κυκλοφορία με το φύλλο του Γενάρη του 2008. Επίσης, τον Σεπτέμβρη του 2008, για πρώτη φορά ο “Ο” συνοδεύονταν από μια ειδική έκδοση – αφιέ-ρωμα στα 40 χρόνια της ΚΝΕ.

2008 2009 2010 2011

Ξεχώρισαν οι αποστολές του “Ο” στο εργο-στάσιο της “Λάρκο” στην Λάρυμνα και στην Ηλεία, δυο χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές (Σεπτέμβρης και Νοέμβρης 2009).

Η Συντακτική Επιτροπή του “Ο” επιμελείται και εκδίδει την μπροσούρα “Κομματικός – Επαναστατικός Τύπος”.

Στα τέλη της χρονιάς, το Νοέμβρη ξεκίνη-σε η μεγάλη απεργία των Χαλυβουργών του Ασπροπύργου. Ο “Ο” δημοσίευσε αφιέρωμα τον Δεκέμβρη, ενώ και την επόμενη χρονιά βρέθηκε αρκετές φορές στο εργοστάσιο, φι-λοξένησε ρεπορτάζ και συνεντεύξεις.

Π ολλοί απ’ τους αναγνώστες του “Οδηγητή” ή μάλλον οι περισσότεροι, πρω-

τογνώρισαν τον “Οδηγητή” με τη μορφή που κυκλοφορεί σήμερα. Για πολ-

λούς το 2008, όταν και ο “Οδηγητής” επανήλθε στην αυτοτελή κυκλοφορία,

φαντάζει... μακρινό. Είναι άλλωστε, αν λάβει υπόψη κανείς και όσα μεσολάβησαν σ’

αυτά τα 8 χρόνια. Για την ιστορία λοιπόν και για τους... μικρότερους, που αποτελούν

και την πλειοψηφία των αναγνωστών του “Οδηγητή”, ας υπενθυμίσουμε...

18

# 1000 | ΓΕΝΑΡΗΣ 2013 | 2 ευρώ

ww

w.o

digi

tis.g

r

1

Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης

ο πλαστουργός της νιάς ζωής.

Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης

κι ώριμο τέκνο της οργής

Κ. Βάρναλης# 1016 | ΙΟΥΛΗΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014 | 2 ευρώ

11-12-13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΑΤΡΑ 12-13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ ΤΕΙ ΠΑΤΡΑΣ

# 991 | ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2012 | 2 ευρώ

ww

w.o

digi

tis.g

r

Νέοι εργαζόμενοι Συνέντευξη με τον Αλέκο Αρβανιτίδη, μέλος του εργατικού-συνδικαλιστικού τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ Μαθητές Τεχνολογικό Λύκειο. Νέος “Καιάδας” για πιο φτηνούς και εκμεταλλεύσιμους εργάτες Οχι σε όλα τα ναρκωτικά Να μην περάσει το

νομοσχέδιο αθώωσης, απελευθέρωσης και διάδοσης των ναρκωτικών Διεθνή Συνέντευξη με τον Α’ Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Μεξικού

Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα

Ο “Ο” του Φλεβάρη αφιερώνει το εξώφυλλό του στην πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά καθώς η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ δημοσιοποίησε νο-μοσχέδιο που προωθούσε την απελευθέρωση και τη διάδοση των ναρκωτικών.

2012 2013 2014 2015

Ο “Οδηγητής” συμπληρώνει 1000 φύλλα και το “γιορτάζει” με τη διοργάνωση μεγάλης έκθεσης στην Αθήνα και εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα! Ακόμα, τον Φλεβάρη κυκλοφορεί ειδική έκδοση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά που διακινήθηκε σε δεκάδες χιλιάδες φύλλα.

Το Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή συμπληρώνει 40 χρόνια και ο “Ο” δημοσιεύει πλούσιο υλικό για την ιστορική διαδρομή αυτού του μεγάλου νεανικού – πολιτιστικού – πολιτικού θεσμού.

Ξεχωρίζουμε τα αφιερώματα στα 70 χρό-νια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και στον κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Ακόμα, την ειδική έκδοση για τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

“αέρα” καθώς κείμενα και άλλα απαραίτητα ηλεκτρονικά αρχεία χάθηκαν. Όμως με απο-φασιστικότητα και ψυχραιμία, με τη συμβολή και άλλων συντρόφων, η δουλειά “έτρεξε” με ταχείς ρυθμούς, το πρόβλημα αντιμετωπί-στηκε και το φύλλο παραδόθηκε έγκαιρα για εκτύπωση.

Σ’ αυτά τα χρόνια, ο “Οδηγητής” εξέδωσε ειδικές εκδόσεις–αφιερώματα, ανανέωσε την ιστοσελίδα του, κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή τα πρώτα του φύλλα απ’ την περίοδο της παρανομίας (1968-74), επιμελήθηκε την έκ-δοση “Κομματικός – Επαναστατικός Τύπος”. Τα βήματα αυτά δεν μας εφησυχάζουν, άλλωστε οι κομμουνιστές πάντοτε –και σ’ όλες τις συνθή-κες, προσπαθούν σ’ όλους τους τομείς, και έτσι και στον Τύπο, να γίνονται καλύτεροι. Όπως λοιπόν έγραψαν οι σύντροφοι μας, πριν 8 χρόνια, μπορούμε να το πούμε και εμείς: Έπεται συνέχεια...

Πιο ψηλά

Άρα η προσπάθεια βελτίωσης της εφημε-ρίδας μας δεν έχει όριο, πάντα θα διαρκεί, έχει στόχο ο “Οδηγητής” να γίνεται πιο αποκαλυπτικός, πιο μαχητικός, να εξο-πλίζει καλύτερα τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ στη μάχη με τον πολυπλόκαμο ιδεολογικό μηχανισμό του εκμεταλλευτι-κού συστήματος. Να διαδίδει πλατιά στη νεολαία την πολιτική και τις θέσεις της ΚΝΕ και την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, να αναδεικνύει την επικαιρότητα και την ανα-γκαιότητα του σοσιαλισμού.

Ο στόχος της βελτίωσης του “Οδηγη-τή”, αφορά συνολικά όλα τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ. Γιατί καλύτερος “Οδη-γητής” σημαίνει πάνω απ’ όλα, “Οδηγη-τής” ριζωμένος στα σχολεία, τις σχολές κατάρτισης, τους τόπους δουλειάς, τις λαϊκές γειτονιές, τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Με μάτια και αυτιά παντού, πολλούς και

πολλές, ανταποκριτές και ανταποκρίτριες, νέους και νέες που θα συμβάλλουν με την μαρτυρία, την καταγγελία, το “ρεπορτάζ” απ’ τα προβλήματα, τις αγωνίες και τους αγώνες τους.

Το καθήκον αυτό μας αφορά όλους, ακρι-βώς γιατί συνδέεται άμεσα με την αύξηση της κυκλοφορίας του “Οδηγητή”, το στόχο να φτάνει πάντα και παντού όπου ζει, εργάζεται και σπουδάζει η νεολαία της εργατικής τάξης και της φτωχολογιάς.

Να αυξήσουμε σημαντικά την διακίνηση του “Οδηγητή”!

Ο “Οδηγητής”, το όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, κατέχει ένα σημαντικό “ρεκόρ”: είναι το μο-ναδικό έντυπο νεολαίας που η διακίνησή του, η διάδοσή του γίνεται υπόθεση χιλιά-δων νέων σ’ όλη τη χώρα. Φυσικά υπάρ-

Μπορούμε και πρέπει να τα δώσουμε όλα για να γίνει ο “Οδηγητής” ο σύντροφος χιλιάδων και χιλιάδων νέων

χουν δυνατότητες να γίνει υπόθεση πολύ περισσότερων και μελών και φίλων της ΚΝΕ αλλά και άλλων νέων που προβληματίζονται, που θέλουν να δράσουν για ν’ αλλάξουν τα πράγματα, να παλέψουν ενάντια στο καπιτα-λιστικό σύστημα.

Το ίδιο σημαντικές είναι οι δυνατότη-τες για την αύξηση της διακίνησης του “Οδηγητή”. Αυτό έχει αποδείξει η 8χρονη αυτοτελής κυκλοφορία. Κάθε Οργάνωση, από το επίπεδο της Οργάνωσης Περιοχής ως κάθε Οργάνωση Βάσης έχει αντίστοιχη εμπει-ρία. Όποτε η διακίνηση σχεδιάστηκε καλά, οργανώθηκε η συζήτηση για το περιεχόμενο του “Οδηγητή”, για τον τρόπο που θα δου-λέψουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας ,τότε η διακίνηση “απογειώθηκε”. Μπορού-με λοιπόν και πρέπει να τα δώσουμε όλα για να γίνει ο “Ο” ο σύντροφος χιλιάδων και χιλιάδων νέων, ώστε περισσότεροι

Η δική σου εφημερίδα!

Γιατί: Γράφεται από νέους για νέ-ους, που ζουν τα ίδια προβλήματα και έχουν τις ίδιες ανάγκες.

Γιατί: Έχει “φωνή” ανατρεπτική και ασυμβίβαστη, παλεύει για την ανατρο-πή του συστήματος της εκμετάλλευ-σης.

Γιατί: Γράφει όσα οι άλλοι σου κρύ-βουν, όσα δεν θέλουν να μάθεις.

Γιατί: Δεν αποδέχεται την μοιρολα-τρία, την υποταγή αλλά αναδεικνύει την ομορφιά και την αισιοδοξία του αγώνα, για να πάρουν τα όνειρα εκδί-κηση!

Γιατί: “Ενώνει” τον αγώνα των εργα-ζομένων, των ανέργων, των μαθητών, των σπουδαστών. Γιατί: Ανοίγει “παράθυρο” στον νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Γράφει για την ιστορική πείρα και όσα μπορεί να πετύχει ο λαός, όταν γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.

Γιατί: Η αλήθεια γράφεται με κόκκινο!

νέοι άνθρωποι να έρθουν σε επικοινωνία με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ και να επιλέξουν τη στρατευμένη πάλη για την ανατροπή αυτού του συστήματος.

19Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

ΚαξαμίαϚ 2016

Μ ΑΡΤΗΣΝέο πακέτο μέτρων από την κυβέρνηση. Σε σύσκεψη της κυβέρνησης με το Κουαρτέτο αποφασίζεται η λήψη έκτακτων μέτρων μπροστά στον εορτασμό

της Καθαράς Δευτέρας στις 14 Mαρτίου. Μπαίνει έκτακτη εισφορά με κοινωνικά κριτή-ρια για το πέταγμα του χαρταετού (15 ευρώ για όποιον πετάει αετό, 5 ευρώ για τα παιδιά, ενώ οι άνεργοι με την επίδειξη ειδικού εγγράφου του ΟΑΕΔ θα πληρώνουν το 50% -στις τιμές δεν περιλαμβάνεται ο αετός). «Το μέτρο είναι αναδιανεμητικό», αναφέρει ο πρωθυπουργός. Σε μια συμβολική κίνηση ο Σταθάκης την Καθαρά Δευτέρα αμολάει 37 χαρταετούς, όλους στη “ζούλα” για να μην πληρώσει την έκτακτη εισφορά.

Γ ΕΝΑΡΗΣΗ συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει για ψήφιση το νέο ασφαλιστικό. Το νομοσχέδιο κατοχυρώνει σύνταξη στα 77 με 60 χρόνια δουλειάς, κατώτερη σύ-

νταξη 157,87 ευρώ. Η κυβέρνηση δηλώνει περήφανη καθώς απέρριψε τους εκβιασμούς του κουαρτέτου για δουλειά ως τα 77 χρόνια και 6 μήνες! Στο Σύνταγμα στήνονται χοροί! Η ΓΣΕΕ καλεί σε κινητοποίηση στήριξης της κυβέρνησης με σύνθημα “Γκρέμισ’ τα, γκρέμισ’ τα όλα πια”. Ο ΣΕΒ -σε συνεργασία με το Ποτάμι και το Νικήτα Κλιντ- για να στηρίξουν τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού κυκλοφορούν ένα single με χιπ-χοπ διασκευή ενός γνωστού τραγουδιού «κι αν τα μάτια σου πια θα με βλέπουν θολά, δεν πειράζει θα δουλεύεις καλά, και τ’ άσπρα μαλλιά έχουν χάρη κι αυτά σαν τα χιόνια που παίζουν παιδιά». Η ΝΔ δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί, καθώς καταμετρούν τις ψήφους από το Β’ γύρο των προεδρικών εκλογών (περιμένουν ένα φαξ), ο Λεβέ-ντης δηλώνει ότι θα υπερψηφίσει, καθώς «εγώ είμαι 66 και θα δουλεύω όσο μπορώ γιατί όχι και ένας μεταλλεργάτης;». Η Χρυσή Αυγή στην Βουλή τοποθετείται για τα “εγκλήματα των ληστοσυμμοριτών την περίοδο 1946-1949” και το χριστουγεννιάτικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ!!!

Φ ΛΕΒΑΡΗΣΧιονιάς σε όλη την Ελλάδα με τα νοικοκυριά να μην μπορούν να ζεστάνουν τα σπίτια τους. Η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο, είναι απροετοίμα-

στη. Ο Μιχελογιαννάκης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξη, προσπαθώντας να εξη-γήσει τη στάση της κυβέρνησής του λέει: «Εγώ σαν καρδιολόγος ξέρω ότι ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει, οπότε πού να το ξέρουμε ότι θα έχει χιονιά!».

Με τη μορφή του κατεπείγοντος στη Βουλή, η κυβέρνηση προωθεί στη Βουλή νέο νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές συχνότητες με φωτογραφική διάταξη που δίνει το δι-καίωμα στο Βασίλη το Λεβέντη να ξανανοίξει το κανάλι 67 και να ξεκινήσει βραδινές μεταμεσονύχτιες εκπομπές. Ξαναζεσταίνεται η συζήτηση για τη συμμετοχή της Ένωσης Κεντρώων στην κυβέρνηση.

Μ ΑΗΣΗ κυβέρνηση δε μεταφέρει την Πρωτομαγιά, που φέτος συμπίπτει με την Κυριακή του Πάσχα. Τα σωματεία καλούν σε απεργία για να τιμήσουν την

Εργατική Πρωτομαγιά αργότερα. Η απεργία κηρύσσεται παράνομη και καταχρηστική. Πρόταση σοκ από τον Πάνο Καμμένο! Προτείνει σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας να

υψωθεί η σημαία του ΝΑΤΟ. Σε μία συμβολική κίνηση, όπως δηλώνει ο Νίκος Φίλης, η σημαία του ΝΑΤΟ υψώνεται πρώτα σε ένα δημοτικό στην Κάρπαθο. Οι μαθητές αντι-δρούν στην απόφαση της κυβέρνησης και ο Πάνος Καμμένος προτείνει «να κοπούν πρόωρα όλες οι αναβολές των μαθητών που κινητοποιήθηκαν και να υπηρετήσουν τη θητεία τους τώρα όσοι είναι πάνω από 15 χρόνων. Οι μαθητές θα τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης υπηρετώντας αποκλειστικά σε αποστολές εκτός συνόρων για να δουν από κοντά το φιλανθρωπικό έργο του ΝΑΤΟ».

Α ΠΡΙΛΗΣΜετά από μυστικές ζυμώσεις πολλών μηνών, ανακοινώνεται νέο σχήμα της ριζοσπαστικής αριστεράς! Η ιδρυτική σύσκεψη πραγματοποιείται στο μουσικό

μεζεδοπωλείο “Της Κακομοίρας” με τη συμμετοχή της ΛΑΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του Καζά-κη, του Σάββα Μιχαήλ, του Νίκου Νικολόπουλου, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της ΚΟΤΑ που πλέον έχει μετονομαστεί σε ΠΑΠΙΑ (Πρώην Αριστεροί Προπονητές Ιππασί-ας – Ακοντισμού). Μετά από πολλές αντεγκλήσεις και εντάσεις μεταξύ ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ αλλά και 32 τοποθετήσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου συνολικής διάρκειας 27 ωρών υπογράφεται η ιδρυτική διακήρυξη του νέου κόμματος, η οποία έχει τίτλο: “Πρώτα να πάμε εκεί, και αφού φτάσουμε, θα πάμε λίγο δεξιά και μετά καπάκι αριστερά και κάποτε (σίγουρα μέσα στον 21ο αιώνα) θα φτάσουμε στο σοσιαλισμό απαλλαγμένο από κομφορμισμό και μονομερή πολιτικά επίδικα”.

Ο ΚΤ�ΒΡΗΣΗ Χρυσή Αυγή για να τιμήσει την 28η Οκτώβρη παίρνει την πρωτοβουλία “κουκούλες μόνο για Έλληνες”. Στήνει πάγκους έξω από τα σχολεία για να

μοιράσει κουκούλες -από χαρτοσακούλες- σε μαθητές για να τιμήσουν τους ταγματα-σφαλίτες και τους χαφιέδες της κατοχής. Οι μαθητές γυρνάνε την πλάτη στους φα-σίστες. Σε όλη την Ελλάδα συνολικά 7 μαθητές παίρνουν κουκούλα-χαρτοσακούλα, 7 ανίψια βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Σε ανάρτηση στο site της ΧΑ αναφέρεται: «Μεγάλη επιτυχία της Χ.Α. – Χιλιάδες μαθητές τίμησαν τους ήρωες του Έθνους και καταδίκασαν τον εβραιομασονοσταλινοΕΑΜομπολσεβικισυμμοριτισμό του ΚΚΕ.»

Α ΥΓΟΥΣΤΟΣΣτους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο όλοι οι αθλητές αγωνίζονται ντοπαρισμέ-νοι υποχρεωτικά. Σε κάθε αγώνισμα συμμετέχουν μόνο τρεις αθλητές που

παίρνουν και τα μετάλλια. Οι δρομείς φοράνε από δύο ζευγάρια παπούτσια ο καθένας, ένα στα χέρια και ένα στα πόδια, για να αυξηθούν τα έσοδα από τις χορηγίες αλλά και για τη βελτίωση των επιδόσεων.

Στα εγχώρια, για πρώτη φορά, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 85% του πληθυ-σμού δεν πηγαίνει ούτε μια μέρα διακοπές. Η κυβέρνηση εξηγεί ότι πρόκειται για θετική εξέλιξη καθώς έτσι πλήττονται τα κατεστημένα συμφέροντα των ξενοδόχων (οι οποίοι, βέβαια, είναι φουλ από ξένους τουρίστες). Εν τω μεταξύ, στα θερινά τμήματα της Βουλής η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο ώστε να μπορούν να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης όσα ενήλικα άτομα το επιθυμούν, ανεξάρτητα από φύλο και αριθμό καθώς και για την παιδοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Ο Γιάνης Βαρουφάκης σε μια από τις σπάνιες συνε-ντεύξεις του στο Al Jazeera προτείνει το “τρίο” να μετονομαστεί σε “θεσμός”.

Ι ΟΥΛΙΟΣΣτις 5 Ιουλίου, η κυβέρνηση διοργανώνει μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την επέτειο του δημοψηφίσματος. Στην εξέδρα εμφανίζονται αγκαλιασμένοι

Τσίπρας, Καμμένος και Γιούνκερ. ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Λαφαζάνης συμμετέχουν με δικό τους πανό που καλεί την κυβέρνηση να μην κάνει “ούτε βήμα πίσω” και να υπερασπιστεί το “ΟΧΙ μέχρι τέλους”.

Στα μέσα του μήνα, κύμα καύσωνα πλήττει τη χώρα. Στα σπίτια κανείς δεν ανάβει air-condition αφού οι τιμές του ρεύματος για τα νοικοκυριά έχουν αυξηθεί 100% (ήταν αντισταθμιστικό μέτρο για τη μείωση της τιμής τους ρεύματος για τους βιομήχανους).

Ι ΟΥΝΙΟΣΨηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το οποίο περιλαμβάνει απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων χωρίς αποζημίωση, υποχρεωτική προ-

κήρυξη των απεργιών 78 μέρες νωρίτερα, ενώ αλλάζει και το καθεστώς των δώρων χριστουγέννων και Πάσχα. Το πρώτο θα το δίνει ο εργοδότης στον εργαζόμενο και το δεύτερο ο εργαζόμενος στον εργοδότη. Ο Κατρούγκαλος δηλώνει: «Η κυβέρνηση της αριστεράς εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Δεν είναι ευγενικό να σου κάνουν δώρο και να μην ανταποδίδεις». Ο Τσίπρας δηλώνει ότι «ανοίγει ο δρόμος για την επαναφορά του βασικού μισθού, όταν πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης 20%». Ο Λά-κης Λαζόπουλος, σε έκτακτη εκπομπή, κατακεραυνώνει το νομοσχέδιο, αλλά προτείνει να στηριχθεί η κυβέρνηση γιατί, όπως λέει, «υπάρχει σχέδιο να ρίξουν την κυβέρνηση οι ξένοι. Να, χτες, μιλούσα στο Skype με ένα Γερμανό φίλο μου και μου είπε ότι δεν συμπαθεί τον Τσίπρα».

Ν ΟΕΜΒΡΗΣΟμάδα αναρχοαυτόνομων επιτίθεται σε οπαδούς του Πλατανιά. Στειλιάρια, καδρόνια, μολότοφ, μπαζούκας ήταν μερικά από τα σύνεργα. Λίγο μετά την

επίθεση βγαίνει μία ανακοίνωση όπου μεταξύ άλλων γράφεται ότι: «Αυτή η επίθεση ήταν άστοχη και λανθασμένη. Στόχος της επίθεσής μας δεν ήταν οι οπαδοί του Πλα-τανιά αλλά η ΚΝΕ. Ξέραμε ότι ήταν προγραμματισμένη συνεδρίαση της ΟΒ της ΚΝΕ. Επιβεβαιώσαμε 3 φορές ότι η ΟΒ συνεδρίαζε στο στενό όπου έγινε η επίθεση… Μετά το τέλος της επίθεσης μεταβήκαμε στο καφενείο των φιλάθλων του Πλατανιά. Τους είπαμε πως εμείς τους επιτεθήκαμε και πως θα μπορούσαν να πράξουν αναλόγως σε βάρος μας. Ένας παππούς μας πέταξε ένα φλιτζάνι ελληνικό καφέ το οποίο και τραυ-μάτισε ένα σύντροφο από τη “συνέλευση ενάντια στη γούνινη επένδυση κουκούλας σε μπουφάν”. Απαντήσαμε αναλόγως. Νομίζαμε ότι ο παππούς ήταν μέλος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, όπως μας είχε επιβεβαιώσει ιδιοκτήτης διπλανού καφενείου σε επικοινωνία που είχαμε. Τελικά κάναμε λάθος…»

Δ ΕΚΕΜΒΡΗΣΤολμηρή απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ! Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσί-πρας με έκτακτο μεταμεσονύκτιο διάγγελμα ανακοινώνει τη διεξαγωγή δη-

μοψηφίσματος με ερώτημα: “Συμφωνείτε με την είσοδο του Βασίλη του Λεβέντη στην κυβέρνηση;”. Ακολουθούν τριγμοί στο πολιτικό σκηνικό. Οι ΑΝΕΛ εξεγείρονται και διοργανώνουν ανοιχτές συγκεντρώσεις με σύνθημα “ΜΕΝΟΥΜΕ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ”. Η ΝΔ προτείνει αναβολή του δημοψηφίσματος καθώς ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η κατα-μέτρηση από τις εκλογές για τον πρόεδρο του κόμματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετείται υπέρ του “ΟΧΙ μέχρι το τέλος”, ενώ η ΛΑΕ τοποθετείται υπέρ του ΟΧΙ με το σκεπτικό ότι η έξωση των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα οδηγεί στον αφελληνισμό. Οι εξελί-ξεις προμηνύονται ραγδαίες…

Σ ΕΠΤΕΜΒΡΗΣΓια πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, δεν ανοίγουν τα σχολεία. Ο Φί-λης ανακοινώνει πως πρόκειται για μια ριζοσπαστική τομή της κυβέρνησης

κόντρα στο απαρχαιωμένο κατεστημένο της “11ης Σεπτέμβρη”. Η απόφαση αυτή προκαλεί σοβαρούς τριγμούς στην συγκυβέρνηση καθώς οι ΑΝΕΛ ζητούν να γίνουν αγιασμό-ψεκασμοί στα σχολεία μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη. Στη πραγματικότητα βέβαια τα σχολεία δεν ανοίγουν γιατί λείπουν 32.678 εκπαιδευτι-κοί, 123.478 θρανία, 242.111 καρέκλες και όλα τα βιβλία καθώς η εκ νέου συγγραφή τους δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Διαρρέουν όμως αποσπάσματα από το νέο βιβλίο Σύγχρονης Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού όπου έχουν προστεθεί τα εξής κεφάλαια: “Το εθνοσωτήριο Μνημόνιο 3”, “Συντάξεις” (θεωρούνται πλέον ιστορικό παρελθόν) και “Περνάει ο στρατός της Ελλάδας φρουρός...” (το κεφάλαιο προστέθηκε με πρόταση του Δημήτρη Καμμένου).

Η δημοκρατία στον καπιταλισμό

Σ το προηγούμενο φύλλο του “Οδηγητή” αναδείξαμε ποιος είναι ο ρόλος του κράτους, των τάξεων, πότε και κάτω από ποιες συνθήκες εμφανίστηκαν. Αποκαλύψαμε για ποιον δούλευε το κράτος και η δημοκρατία στην Αρχαία Αθήνα, ποιος ήταν ελεύθερος και ποιος

όχι. Είδαμε ότι την εξουσία την ασκούσε μια πολύ μικρή μειοψηφία, η τάξη των δουλοκτητών.

Ότι το κράτος, άρα και η δημοκρατία, δεν είναι κάτι ουδέτερο απέναντι στις τάξεις που υπάρχουν στην κοινωνία. Ότι είναι μηχανισμός επιβολής της κυρίαρχης τάξης που έχει στα χέρια της την εξουσία, απέναντι στην τάξη στην οποία θέλει να επιβληθεί. Σ'αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τι σημαίνει δημοκρατία και ελευθερία στον καπιταλισμό. Δηλαδή στη σημερινή κοινωνία.

«Στις 14 Ιουλίου με το σύνθημα “ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη”, ο λαός κατέλαβε τη Βαστίλλη, σύμβολο της απολυταρχικής καταπίεσης, αφού χρησίμευε ως φυλακή για τους αντιφρονούντες».

Ιστορία της Β΄ Λυκείου

Ο καπιταλισμός από την γέννησή του έθεσε ως πρωτεύοντα τα ζήτηματα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα ήταν γραμμένες με μεγάλα γράμματα στις σημαίες όλων των αστικών επαναστάσεων, όπως της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, της Αμερικάνικης του 1775-1783 ακόμα και της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Εκείνη την εποχή η αστική τάξη ήταν ακόμη επαναστατική. Με βάση αυτά τα συνθήματα η αστική τάξη μαζί με το λαό ανέτρεψε την προηγούμενη εκμεταλλευτική κοινωνία, τη φεουδαρχία. Προχώρησε μπροστά τον τροχό της Ιστορίας αφού έσπασε τα δεσμά που ένωναν τον δουλοπάροικο με το φέουδο, δη-λαδή ένα συγκεκριμένο κομμάτι γης, και με τον φεουδάρχη-άρχοντα. Ταυτόχρονα όμως, με την απελευθέρωσή του από το φέουδο, ο εργαζόμενος δεν είχε πλέον κανέναν τρόπο να εξασφαλίσει το φαγητό του. Πλέον είχε απελευθερωθεί από οποιαδήποτε ιδιοκτησία γης, εργαλείων, μηχανών. Ήταν “ελεύθερος” να θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία των καπιταλιστών, και οι αστοί ήταν ελεύθεροι πλέον, χωρίς περιορισμούς, να αγοράζουν αυτές τις “υπηρεσίες”.

Τι έγινε όταν οι αστοί πήραν την εξουσία στα χέρια τους, όταν έφτιαξαν το δικό τους κράτος; Τα συνθήματα περί “ελευθερίας, ισότητας, αδελφοσύνης” πήραν τέτοιο περιεχό-μενο ώστε να διασφαλιστεί η εξουσία των αστών. Για παράδειγμα, η δημοκρατία πήγε περί-πατο αφού μόλις δύο χρόνια μετά την επικράτηση της γαλλικής αστικής επανάστασης πάρθηκαν μέτρα για τη διάλυση όλων των εργατικών ενώσεων και την απαγόρευση των απεργιών. Αυτό έγινε με τους λεγόμενους νόμους Λε Σαπελιέ που κράτησαν επί 73 χρόνια!

Ποιες είναι οι βασικές τάξεις μέσα στον καπιταλισμό; Στην Αρχαία Ελλάδα συναντήσαμε τους δουλοκτήτες και τους δούλους, σαν τις δύο τάξεις από

τις οποίες η πρώτη εκμεταλλευόταν την δεύτερη. Σήμερα υπάρχει ταξικός διαχωρισμός μέσα στην κοινωνία; Στον καπιταλισμό ποιες είναι οι δύο βασικές τάξεις;

Ο Φρ. Ένγκελς, έδωσε τον εξής συνοπτικό ορισμό των δύο βασικών τάξεων της καπιταλιστικής κοινωνίας: «Με τη λέξη αστική τάξη εννοούμε την τάξη των σύγχρονων καπιταλιστών, που είναι κάτοχοι των βασικών μέσων παραγωγής και που εκμεταλλεύονται τη μισθωτή ερ-γασία. Με τη λέξη προλεταριάτο, εννοούμε την τάξη των σύγχρονων μισθωτών εργατών που, επειδή δεν κατέχουν καθόλου δικά τους μέσα παραγωγής, είναι αναγκασμένοι να πουλούν την εργατική τους δύναμη για να μπορούν να ζήσουν.» (Σημείωση του Φ. Ένγκελς στην αγγλική έκδοση του έργου “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος” του 1888).

Σήμερα, μέσα στο σχολείο αλλά και γενικότερα, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ότι είναι ξεπερασμένο να μιλάμε για τάξεις, ταξική πάλη.

Υπάρχει σήμερα αστική και εργατική τάξη; Αλήθεια, σήμερα ποιοι είναι οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής; Ανήκουν σε όλους τα εργοστάσια, τα πλοία κ.τ.λ.; Προφανώς και όχι. Ανήκουν σε μια χούφτα ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, τους καπιταλιστές, ενώ οι πολλοί, οι εργάτες, δεν έχουν κανένα μέσο παραγωγής στα χέρια τους. Ο πλούτος που παράγεται σε ποιανού τσέπη καταλήγει; Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων εταιρειών είναι που παίρνουν τον πλούτο που παράγεται. Άλλωστε και τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 48% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ στην Ελλάδα το 1% συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου. Όπως και σε όλα τα εκμεταλλευτικά συστήματα, ο πλούτος των καταπιεστών πηγάζει από την εκμετάλλευση των καταπιεζόμενων. Όπως στη δουλοκτησία οι δουλοκτήτες πλού-τιζαν σε βάρος των δούλων, έτσι και στον καπιταλισμό οι αστοί βγάζουν αμύθητα πλούτη από την εκμετάλλευση των εργαζόμενων!

«Η δημοκρατία στηρίζεται σε δύο θεμελιώδεις και αδιαπραγμάτευτες αρχές: την ελευθερία και την ισότητα. (…) Ίσοι, αφού όλοι έχουν μία ψήφο.»

Πολιτική Παιδεία Β΄ Λυκείου

Στον καπιταλισμό υπήρξε βελτίωση στη ζωή του εργαζόμενου ανθρώπου. Ο φυσικός εξαναγκασμός, για παρά-δειγμα το μαστίγιο που έπεφτε πάνω στον δούλο, με το πέρασμα των χρόνων έπαψε να υπάρχει. Στον καπιταλισμό εμφανίστηκε η έννοια της ισότητας. Αποδείχτηκε όμως ότι είναι τυπική ισότητα και όχι πραγματική αφού οι καπιταλιστές έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής. Στα χέρια τους βρίσκεται και το κράτος που λειτουργεί για να διασφαλίζει τα δικά τους συμφέροντα και όχι των εργαζόμενων.

Τα δικαιώματα που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι παραχωρήθηκαν γενναιόδωρα από τους αστούς; Για παρά-δειγμα, το γενικό εκλογικό δικαίωμα υπήρχε πάντα; Στην αρχή το εκλογικό δικαίωμα το είχαν μόνο όσοι είχαν ιδιοκτησία στα χέρια τους. Πουθενά δεν είχε δικαίωμα η γυναίκα να ψηφίσει. Όταν το εργατικό κίνημα άρχισε να αγωνίζεται για τα στοιχειώδη οικονομικά και πολιτικά αιτήματά του, ειδικότερα στην Αγγλία τον 19ο αιώνα, κατάφερε να αποσπάσει το δικαίωμα ψήφου. Στους αγώνες αυτούς η εργατική τάξη μέτρησε πολλές φορές και νεκρούς. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι το εκλογικό δικαίωμα των γυναικών στην Ελβετία θεσπίστηκε μόλις το 1971, ενώ για τους έγχρωμους στις ΗΠΑ, το δικαίωμα ψήφου κατακτήθηκε το 1965. Ωστόσο και σή-μερα που το γενικό εκλογικό δικαίωμα ψήφου θεωρείται αναφαίρετο, αποτελεί μόνο τυπική ισότητα. Αξίζει να σκεφτούμε, το παιδί ενός εργαζόμενου και το παιδί ενός βιομήχανου έχουν “ίσες ευκαιρίες” απέναντι στη μόρφωση, στο δικαίωμα του Πολιτισμού, του Αθλητισμού κ.ά.; Ένας εργαζόμενος, ένας άνεργος και ένας βιομήχανος είναι ίσοι απέναντι στην κάλυψη των αναγκών τους;Διαδήλωση γυναικών το Μάη του 1912 στη Νέα Υόρκη, για να τους δοθεί δικαίωμα ψήφου.

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Το 1% του παγκόσμιου πλη-θυσμού κατέχει το 48% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ στην Ελλάδα το 1% συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου

22

«Η δημοκρατία θέλει κανόνες και η ελευθερία θέλει όρια.» Πολιτική Παιδεία Β΄ Λυκείου

Σήμερα για ποια τάξη μπαίνουν τα όρια; Οι κανόνες, οι νόμοι δουλεύουν για όλους το ίδιο; Τι προστατεύεται τελικά με τους κανόνες και τα όρια;

Και στη χώρα μας δεν είναι λίγα τα ιστορικά παραδείγματα κατά τα οποία αποδεικνύεται πως το αστικό κράτος, ειδικά όταν θίγεται η κερδοφορία και η εξουσία της αστικής τάξης, αναλαμ-βάνει δράση:

• Από τις αρχές του 1900 που έγιναν οι πρώτοι μαζικοί εργατικοί αγώνες, οι αγώνες βάφτη-καν με αίμα, σημαδεύτηκαν από τη βία και τη καταστολή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μεγάλες κινητοποιήσεις των καπνεργατών της Καβάλας.

• Ολόκληρη σχεδόν την ιστορική περίοδο από την ίδρυσή του το 1918 έως το 1974, το ΚΚΕ βρισκόταν υπό καθεστώς απάνθρωπων διώξεων (παρανομία, εξορία, φυλακίσεις, εκτελέσεις).

• Πρόσφατα, στην απεργία των εργαζόμενων στην “Ανακύκλωση” στην Κρήτη για να δι-εκδικήσουν τη δουλειά τους, η κυβέρνηση και η εργοδοσία έστειλαν τα ΜΑΤ για να την καταστείλουν.

Όταν ένας μαθητής πάει να σηκώσει κεφάλι, να διεκδικήσει και να παλέψει για τα δικαιώματά του περνάει ακόμα και από μαθητοδικείο.

Η αστική δημοκρατία θεσπίζει κανόνες για να προστατεύσει την δική της εξουσία. Βάζει όρια στις όποιες ελευθερίες αναγνωρίζει τυπικά “για όλους”, ώστε να μην αμφισβητηθεί ο πυρήνας του εκμεταλλευτικού συστήματος, ενώ δεν έχει πρόβλημα να τις ξαναβάλει στον πάγο όταν νιώσει ότι απειλείται η εξουσία της.

“Το υπόγειο ρευμά”: Επεισόδια από τα σκοτεινά χρόνια της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών

“Ο βασιλιάς άνθρακας”

“Αναμνήσεις για τον Ερνστ Τέλμαν”

“Αλήθειες και ψέματα για τον Σοσιαλισμό 2: Για την σοσιαλιστική εξουσία”

Ψάξ’ το

...παραπάνω

Πώς µας θέλει η «αληθής δηµοκρατία»

Να µην ακούω και να µη βλέπω να πατώ.Να µη νογάω και νά 'χω το στόµα βουλωτό.Να µη µε φαρµακών' η µπόχα του καιρού µου.Χωρίς αυτιά και µάτια, µύτη και µυαλό,µουγκός να πηαίνω, όποτε µου 'ρθει, προς νερού µου,κι άµα τσινάει ο γάϊδαρος να µη γελώ.Και σα µε καρυδώνουνε µουνούχο σκλάβοοι Αµερικάνοι, εγώ να βλαστηµάω το Σλάβο»

Κ. Βάρναλης

«Η ισότητα δεν είναι μόνο πολιτική αλλά είναι και οικονομική και κοινωνική.»

Πολιτική Παιδεία Β΄Λυκείου Σήμερα αποτελεί πρόκληση για τους μαθητές των λαϊκών οικογενειών να διδάσκονται

ότι υπάρχει οικονομική και κοινωνική ισότητα. Ισότητα για ποιον όταν οι πολλοί μοιράζονται τη φτώχεια και μια χούφτα κεφαλαιοκράτες τα πλούτη; Είναι οικονομικά ίσοι οι 26.000.000 άνεργοι, οι 120.000.000 που ζουν στα όρια της φτώχειας μέσα στην ΕΕ με τους καπιταλιστές που “τσεπώνουν” εκατομμύρια τον χρόνο; Υπάρχει οικονομική ισότητα ανάμεσα στους 4,1 εκατ. άστεγους της ΕΕ με αυτούς που ζουν σε τεράστιες βίλες με πισίνες, ιδιωτικά γυμναστήρια κ.ά.;

Μήπως όμως υπάρχει ισότητα εκεί που παράγεται ο πλούτος, στον τόπο δουλειάς;Μέσα στο χώρο δουλειάς τελειώνει κάθε τυπική ισότητα που θεωρητικά υπάρχει. Ο εργάτης

είναι στα πλαίσια του κοινοβουλευτισμού “ελεύθερος” να ψηφίζει όποιο κόμμα θέλει, να έχει όποιες απόψεις θέλει, τυπικά έχει το δικαίωμα να απεργήσει. Αλλά μόλις πραγματικά σηκώσει το κεφάλι στον χώρο δουλειάς του, ο εργοδότης θα προσπαθήσει να τον εμποδί-σει, να τον τρομοκρατήσει. Υπάρχουν νόμοι που διασφαλίζουν εργατικά δικαιώματα, όμως εύκο-λα στην πράξη δεν εφαρμόζονται ή αξιοποιούνται για τον περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, ενώ οι απεργίες των εργατών επιτρέπονται από τον νόμο, παράλληλα στην Ελλάδα 9 στις 10 βγαίνουν παράνομες από τα δικαστήρια. Άλλωστε θεσπίζονται νέοι νόμοι που καταργούν τα όποια εργατικά δικαιώματα υπάρχουν ακόμα, για παράδειγμα ο νόμος για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Στόχος είναι η ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων, όπως αντίστοιχα γίνεται με τις μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων. Το καπιταλιστικό σύστη-μα θέλει οι εργάτες να βάζουν όρια στις απαιτήσεις τους, να μην τολμάνε να διεκδικήσουν ούτε τα στοιχειώδη.

23Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Να δυναμώσει ο αγώνας για άμεσα μέτρα ανακούφισηςτων σπουδαστών στα ΕΠΑΛ:

Το υπουργείο και η κυβέρνηση να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για να λειτουρ-γήσουν κανονικά τα ΕΠΑΛ. Να αντιμετωπιστούν τα κενά, οι ελλείψεις σε καθηγητές, βιβλία, να δοθούν λεφτά για αναλώσιμα. Σύγχρονα εργαστήρια για να μπορούν να παρακολουθούν την ειδικότητά τους, χωρίς την εμπλοκή ιδιωτών και εταιρειών. Δωρεάν και ασφαλής μεταφορά για όλους τους μαθητές, όλες τις ώρες της μέρας. Ένα γεύμα για όλους τους μαθητές. Σε κάθε περιοχή να υπάρχουν όλες οι ειδικότητες των ΕΠΑΛ. Κάθε νέος να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει. Η πρακτική άσκηση στα ΕΠΑΛ να είναι ενταγμένη στη μάθηση. Πτυχίο στα 3 χρόνια. Να καταργηθεί το έτος μαθητείας που είναι τσάμπα εργασία για τα αφεντικά. Να είναι το απολυτήριο η μοναδική προϋπόθεση για δουλειά. Οι σπουδαστές να μπορούν να δίνουν εισαγωγικές εξετάσεις για ΑΕΙ-ΤΕΙ όσες φορές θέλουν και να κρατάνε βαθμολογία στα μαθήματα που επιθυμούν. Να εξασφαλιστεί για όλους τους σπουδαστές η δυνατότητα πρόσβασης στα ΑΕΙ. Καμία αύξηση των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων στα νυχτερινά ΕΠΑΛ.

Να μπει τέλος στην οδύσσειαπου αντιμετωπίζουν οι μαθητέςΕΠΑΛ

Μέρος 3ο

Τ α τελευταία χρόνια γίνεται πολλή συζήτηση για τη λεγόμενη

“αναβάθμιση” της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Εμείς θέτουμε

το ερώτημα: αναβάθμιση για ποιον; Είναι αναβάθμιση για τις ανά-

γκες των νέων και του λαού σήμερα να δίνονται σκόρπιες δεξιότητες με

ημερομηνία λήξης, οι οποίες λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης γρήγορα

ξεπερνιούνται; Είναι αναβάθμιση το πρόγραμμα της μαθητείας, που δίνει

“χαρτζιλίκι” στους σπουδαστές και τζάμπα εργάτες στα αφεντικά;

Η εκπαίδευση συνδέεται πάντα με την οικονομία

Σήμερα, στον καπιταλισμό, η παραγωγή δεν έχει σκοπό τη κάλυψη των λαϊκών ανα-γκών, αλλά το να μεγαλώνουν τα κέρδη των λίγων. Η ανάγκη για ολοένα και μεγαλύτερο κέρδος είναι που γεννά την ανάγκη για φτηνούς εργαζόμενους, με λιγότερα δικαιώματα και σκυφτό κεφάλι. Τι σχέση έχει η εκπαίδευση με όλα τα παραπάνω; Με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου καθορίζεται, από τις κυβερνήσεις και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, η γνώση που προσφέρεται στους σπουδαστές των ΕΠΑΛ, οι πρόσκαιρες δεξιότητες που οδηγούν στη δια βίου μάθηση, το σύστημα της μαθητείας. Η αναβάθμιση λοιπόν στην οποία αναφέρονται, δεν έχει καμία σχέση με τις σημερινές ανάγκες των νέων. Αφορά την ακόμα πιο άμεση σύνδεση των όρων μόρφωσης και κατάρτισης των σπουδαστών με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θέλουν, δηλαδή, να παρεμβαίνουν πιο άμεσα ώστε ένας νέος σήμερα από πολύ νωρίς να συμβιβάζεται με μεροκάματα και μισθούς πείνας, με δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Υπάρχουν σήμερα δυνατότητες για αναβάθμισητης επαγγελματικής εκπαίδευσης με βάση τις λαϊκές ανάγκες;

Σε ποια κοινωνία μπορούν να ικανοποιηθούναυτές οι δυνατότητες;

Στον 21° αιώνα, σε μια περίοδο δηλαδή κατά την οποία η ίδια η επιστήμη διευρύνε-ται και επιδρά σε ολοένα και περισσότερες σφαίρες της ανθρώπινης δραστηριότητας, υπάρχουν όλα τα υλικά μέσα και οι προϋποθέσεις για την άνοδο της μορφωτικής και επιστημονικής στάθμης της κοινωνίας, αντί να γενικεύεται η αμορφωσιά και η αμάθεια. Υπάρχει ανάγκη για σύγχρονες επαγγελματικές γνώσεις που θα είναι αντίστοιχες με τις δυνατότητες που προσφέρει η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, η εξέλιξη της τεχνικής. Χωρίς τέτοιες γνώσεις, οι σπουδαστές είναι αναγκασμένοι μια ζωή να τρέχουν λαχανιασμένοι πίσω από την παραμικρή μεταβολή της τεχνολογίας κυνηγώντας καταρτίσεις επί πληρωμή, ενώ οι εργοδότες έχουν ένα καλό πρόσχημα να τους απολύουν προκειμένου να ανανεώσουν δήθεν τις γνώσεις τους. Οι σημερινές συνθήκες απαιτούν από τον εργαζόμενο να έχει υψηλότερο επί-πεδο γνώσεων και μόρφωσης, να μπορεί να κατανοήσει το πώς κινείται ο κόσμος, να μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη της τεχνολογίας και της τέχνης του. Να έχει πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές του για να γνωρίσει το πώς παράγεται ο πλούτος, την οργάνωση και τις αρχές της παραγωγής. Παράλληλα με τις γενικές γνώ-σεις της θεωρίας υπάρχει και η ανάγκη για ολόπλευρη μόρφωση που θα αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητα του εργαζομένου, τη δημιουργική του σκέψη, ώστε να είναι σε θέση να συμμετέχει πιο ενεργά στην παραγωγή, να αξιοποιηθούν οι ικανότητες και οι κλίσεις του για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας.

Οι παραπάνω δυνατότητες μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο στα πλαίσια μια κοινωνίας, στην οποία σκοπός της παραγωγής δε θα είναι το κέρδος, αλλά η κά-λυψη των λαϊκών αναγκών. Για να αλλάξει η ρότα της σημερινής επαγγελματικής εκ-παίδευσης χρειάζεται να αλλάξει το κίνητρο της παραγωγής. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να αλλάξει χέρια η εξουσία, να περάσει από τα χέρια των λίγων, των καπιταλιστών, στα χέρια των εργαζομένων. Η παραγωγή, η κάλυψη των αναγκών θα γίνεται στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας. Στα πλαίσια του εργατικού-σοσιαλιστικού κράτους, θα ασκείται ο εργατικός-λαϊκός έλεγχος και θα είναι επιτακτική η ανάγκη για μορφωμένη εργατική τάξη για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τη δική της εξουσία.

Μια τέτοια οικονομία θα στηρίζεται και από μια αντίστοιχη εκπαίδευση: με ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, που προσφέρει μια πλατιά μορφωτική βάση, όπου θα υπάρχει σύνδεση θεωρίας και επαφής με όλη την παραγωγική δραστηριότητα.

Η επαγγελματική εκπαίδευση-ειδίκευση ξεκινά μετά το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, είτε ως ανώτατη είτε μέσα από επαγγελματικές σχολές. Η φοίτηση σε αυτές τις σχολές αφορά την επαγγελματική ειδίκευση στις δραστηριότητες που δεν απαιτούν επιστημο-νική ειδίκευση και πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδές και πτυχίο. Δίνουν πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια. Παράλληλα είναι σε πλήρη διασύνδεση με τους αντιστοίχους κλάδους της σοσιαλιστικής οικονομίας. Έτσι ο σπουδαστής εντάσσεται στην παραγωγή μέσω του κεντρικού σχεδιασμού με μονή προϋπόθεση το πτυχίο.

Το εργατικό κράτος φροντίζει κάθε εργαζόμενος να έχει γενική μόρφωση και βαθιά γνώση του επαγγελματικού του αντικειμένου, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τις εξε-λίξεις στην τεχνολογία, στην εργασία του, στην ίδια την οικονομία και παίρνει μέτρα για τη συστηματική και συνεχή του επιμόρφωση με προγράμματα διδασκαλίας.

Στα πλαίσια της σοσιαλιστικής οικονομίας και κοινωνίας, που στο κέντρο της έχει τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δίνεται λύση στο πρόβλημα της ανεργίας. Όλοι αξιοποιούνται με βάση τις ανάγκες της οικονομίας, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους για το καλό του κοινωνι-κού συνόλου, κανείς δεν περισσεύει.

Σήμερα είναι επιτακτική η ανάγκη να ανοίξει συζήτηση σε όλα τα ΕΠΑΛ από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ για την κατάσταση που επικρατεί. Να κατανοηθεί ότι η εκ-παίδευση που προσφέρεται στους σπουδαστές εξαρτάται άμεσα από το σάπιο σύστημα όπου ζούμε σήμερα. Παράλληλα, συζητώντας πλατιά την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για μια σοσιαλιστική κοινωνία να ανοίξει η συζήτηση για το τι σημαίνει πραγματικά αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, σε ποια κοινωνία μπορεί να γίνει πραγ-ματικότητα με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Με βάση αυτές τις δυνατότητες να ασκήσουμε κριτική και στη σημερινή κατάσταση, να παλέψουμε για μια επαγγελματική εκπαίδευση που θα ανταποκρίνεται στις δυνατότητες που προσφέρει η ανάπτυξη της τεχνολογίας και θα αξιοποιείται για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

24

““

”

”

Κλείνοντας, το εν λόγω άρθρο αναφέρει: «Η Χρυσή Αυγή είναι η Εθνική φωνή που επι-τάσσει μια γενικευμένη πνευματική Έγερση» (“πνευματική έγερση” θεωρούν μάλλον τις σαβουρομουσικές που έγραφαν οι καιάδες και τα στελέχη της ΧΑ με στίχους όπως «αχ, το άουσβιτς πόσο το αγαπώ»). Και συνεχίζει: «Η Χρυσή Αυγή είναι η υφέρπουσα Εθνική Συνεί-δηση…». Αν το έκανε έρπουσα θα ήταν πιο πιστευτό. Με ερπετά ταιριάζουν οι χρυσαυγίτες. “Φίδια κολοβά” που λένε…

Δημαγωγία και ψέμα με τη σέσουλα…

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Πολλοί θα έχουν ακούσει ένα τραγούδι με τίτλο “του Αδόλφου τα

εγγόνια”, που είναι αφιερωμένο στην αντιφασιστική νίκη των λα-

ών. Οι στίχοι του τραγουδιού “στολίζουν” εύστοχα τους φασίστες

της Χρυσής Αυγής… Ένα στιχάκι αποκαλεί τους φασίστες “τη σαβούρα του

ντουνιά”. Ε! Τέτοια σαβούρα παράγουν κάθε μέρα οι ναζίδες και στα sites

τους.

Και δε μιλάμε μόνο για τον αντικομμουνιστικό τους οίστρο (πώς γί-νεται άλλωστε να είσαι ναζί χωρίς να είσαι αντικομμουνιστής;), αλλά

και για όλα τα υπόλοιπα. Ξεχωριστή θέση έχουν κάτι κείμενα που με πο-

μπώδεις τίτλους, μπόλικο ψέμα και δημαγωγία αναφέρονται σε αυτά που

θεωρούν “αξίες” οι Χρυσαυγίτες. Σε αυτά τα κείμενα θα βρει κανείς πολλά

που θα ήθελε να σχολιάσει. Ένα τέτοιο κείμενο αναρτήθηκε πρόσφατα

με τίτλο “Είμαστε Χρυσαυγίτες και Αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα”. Λόγω

χώρου δε μας δίνεται η ευκαιρία να σταθούμε αναλυτικά στο κείμενο.

Κάναμε απλά μία επιλογή…

Αφήνουμε στην άκρη τα περί κινήματος και κινητήριου μοχλού. Για να δούμε κάποια άλλα:

Με στελέχη αυτού του “φαύλου καθεστώτος” δεν τα έλεγε σαν φίλος ο Κασιδιάρης; Η λέξη “διαφθορά” γελάει μόνη της όταν την καταγγέλλουν οι ναζί. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και οι ναζί κρυφό καμάρι για τις προσλήψεις συγγενών και φίλων των Ναζί σε πόστα της Βουλής και της Ευρωβουλής με το αζημίωτο...

Όσο για το “ξενοκίνητο”; Σιγά ναζίδες μη σκίσετε κανένα καλσόν. Πρότυπά σας είναι τα SS, ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι και κάτι άλλα φασιστικά και εθνικιστικά απολιθώματα. Από Έλ-ληνες τα πρότυπά σας είναι κάτι τύποι που ήταν τόσο… “ελληνόψυχοι”, που στην Ιστορία έμειναν ως Γερμανοτσολιάδες και από την πολλή… περηφάνια, φορούσαν κουκούλες! Α και κάτι άλλοι, οι χουντικοί, που τα είχαν πλακάκια με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Με όλα αυτά περί φαύλων, ξενοκίνητων κ.τ.λ. οι ναζί θέλουν να κρύψουν τον πραγματικό αντίπαλο της νεολαίας και του λαού: το καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί το κρύβουν; Μα γιατί το στηρίζουν. Αυτό τους γεννά και τους θρέφει.

Γιατί δεν πάει να τα πει αυτά στους Ευρωβουλευτές της Χρυσής Αυγής που στην Ευρω-βουλή ψηφίζουν με χέρια και με πόδια αντιλαϊκά (μνημονιακά) μέτρα; Αυτό έκαναν και πρόσφατα που ψήφισαν το λεγόμενο “Ευρωπαϊκό Εξάμηνο” που μεταξύ άλλων βάζει σαν προτεραιότητα την απαλλαγή των εργοδοτών από τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας (τα 3ωρα, τα 4ωρα, τη μερική απασχόληση), σύνδεση μισθών-παραγωγικότητας (όχι σταθερούς μισθούς για όλους τους εργαζόμενους δηλαδή). Ψήφισαν δηλαδή υπέρ των μέτρων που τσακίζουν τη ζωή και τα δικαιώματα των νέων.

Τα ίδια ταξικά συμφέροντα που υπηρετούν οι θέσεις της ΧΑ για την “εσωτερική” πολιτική, τα ίδια υπηρετούν και οι πατριδοκάπηλες κραυγές της και οι θέσεις της για την “εξωτερική” πολιτική. Η Χρυσή Αυγή δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Στηρίζει τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στις ιμπεριαλιστι-κές επεμβάσεις που οργανώνουν. Στα πλαίσια της συμμετοχής της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ-ΕΕ και για να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της και την εξουσία της η ντόπια πλουτοκρατία εκχωρεί και μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Η Χρυσή Αυγή της… “αντιστάσεως” γι’ αυτά δε βγάζει κιχ.

Ενώ οι χρυσαυγίτες είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικοί, όταν εξηγούν τι εννοούν όταν μιλά-νε για “γεωπολιτική στροφή” προς τη Ρωσία. «Η Χρυσή Αυγή αναφέρεται σε γεωπολιτική στροφή της Ελλάδας στη Ρωσία. Οι Ρώσοι κάνουν μπίζνες. Αν κάνουν μπίζνες και βγάλουν κέρδος στην Ελλάδα, θα μπουν στο παιχνίδι (…) δεν είπαμε να φύγουμε από την ΕΕ» (δη-λώσεις Κασιδιάρη). Να λοιπόν ποια “δίκαια” θέλει να διασφαλίσει η ΧΑ: τα δίκαια των λίγων, τα κέρδη των εκμεταλλευτών ντόπιων και ξένων, που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα των πολλών.

Η ΧΑ είναι με τους “Έλληνες πλούσιους” (όπως λέει και ο φυρερίσκος Μιχαλολιάκος), εί-ναι με τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους και τους εργολάβους (όπως τους εργολάβους στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος που προσέλαβαν Χρυσαυγίτες–όλως τυχαίως-μετά τη δολοφονία του Φύσσα). Οι θέσεις της είναι κομμένες και ραμμένες προς όφελος των καπιταλιστών. Γι’ αυτό η ΧΑ προτείνει μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου έως και 50% για τους εφοπλιστές, ζητάει ακόμα περισσότερες φοροαπαλλαγές (οι εφοπλιστές απολαμβά-νουν ήδη πάνω από 45 φοροαπαλλαγές και η ΧΑ ζητάει κι άλλες!!!), για τους βιομήχανους στήνει δουλεμπορικά γραφεία και πουλάει (αφού τους φακελώνει πρώτα) έλληνες εργάτες με μεροκάματο 18 ευρώ (κάτω ακόμα και από το άθλιο μεροκάματο που ισχύει σήμερα). Η Χρυσή Αυγή είναι με την πατρίδα των καταπιεστών. Μισεί τους καταπιεσμένους και τη δική τους πατρίδα, τις ανάγκες τους, τους αγώνες και τα δικαιώματά τους.

Γι’ αυτό οι φασίστες βγάζουν σπυριά με το εργατικό λαϊκό κίνημα, με κάθε νέο που αγωνίζεται για τα δίκια του. Γι’ αυτό μισούν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Γιατί οι φασίστες ξέρουν ότι θα υπάρχουν, όσο υπάρχει το σύστημα που τους γεννά, που λέγεται καπιταλισμός. Και ξέρουν ότι αυτοί που παλεύουν για την ανατροπή του καπιταλισμού είναι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ.

«Ανήκουμε στη Κίνημα της Χρυσής Αυγής, το οποίο ως ο κινητήριος εκείνος μοχλός αγωνίζεται να ανατρέψει

το φαύλο, διεφθαρμένο και ξενοκίνητο πολιτικό καθεστώς»

Συνεχίζει γράφοντας: «Ξεσκεπάσαμε τον μνημονιακό προδοτικό συρφετό»

Και αφού έχει φουσκώσει σαν το παγόνι γράφει ο πανέξυπνος αρθρογράφος: «Το Κίνημα (σ.σ. η Χρυσή Αυγή), ως η Ύστατη

γραμμή Άμυνας και Αντιστάσεως, αγωνίζεται να περιφρουρήσει και να διασφαλίσει τα Εθνικά μας Δίκαια»

Για ποια πατρίδα μιλάνε οι ναζί;

25Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Για την συζήτηση στην Βουλή και τις τοποθετήσεις των κομμάτων

Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στην Βουλή είναι χαρακτηριστική της κυβερνητι-κής υποκρισίας: «Είναι μία σημαντική μέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την υπε-ράσπιση της ισοτιμίας απέναντι στο νόμο για όλους τους συμπολίτες μας, γιατί σήμερα αναγνωρίζουμε τη δυνατότητα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου και σεξου-αλικού προσανατολισμού, να συμβιώσουν και να πορευθούν το δικό τους δρόμο στην ζωή, (...) να έχουν ίσα δικαιώματα απέναντι στην ζωή και στον θάνατο, όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες, (...) κλείνει λοιπόν έτσι ένας κύκλος οπισθοδρόμησης». Υπέρ του νομοσχεδίου, με λογική όμοια με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκαν το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων. Διαφοροποιήσεις υπήρξαν στην ψήφο των βουλευτών της ΝΔ και του κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ.

Κοινή αφετηρία τοποθέτησης όλων των κομ-μάτων ή βουλευτών που τάσσονται υπέρ της ψήφισης του σχεδίου νόμου είναι η αναγνώ-ριση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστη-ρίου, που καταδίκασε την Ελλάδα για “διά-κριση”, επειδή το 2008 δεν επέκτεινε το ΣΣ στα ομόφυλα ζευγάρια. Επίσης επικαλούνται τα “ανθρώπινα δικαιώματα”, την “ισονομία”.

Είναι θράσος πολιτικές δυνάμεις που στη-ρίζουν και ψηφίζουν μέτρα που τσακίζουν

Σύμφωνο ΣύμβίωΣηΣ (ΣΣ) γία ομοφύλα ζεύγαρία

Η θέση του ΚΚΕ είναι η μόνη πραγματικά προοδευτική

Τ ο προηγούμενο διάστημα ψηφίστηκε από την Βουλή το νομοσχέ-

διο που ανάμεσα σε άλλα περιλάμβανε τροποποιήσεις στον θεσμό

του ΣΣ, που είχε θεσμοθετηθεί το 2008, με βασικότερη από αυτές

την επέκταση της δυνατότητας σύναψής του και στα ομόφυλα ζευγάρια.

Στα 14 πρώτα άρθρα και στο άρθρο 56 του νόμου «Σύμφωνο συμβίω-

σης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις» ρυθμίζονται τα

κληρονομικά, εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, το

ζήτημα της διατροφής και άλλες αξιώσεις μεταξύ των δύο ατόμων που

υπογράφουν το ΣΣ, όπως ρυθμίζεται από τον Αστικό Κώδικα για τους συ-

ζύγους. Πιο συγκεκριμένα, για να εφαρμοστούν οι διατάξεις για τα εργα-

σιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα, προβλέπεται η έκδοση

σχετικού Προεδρικού Διατάγματος με πρόταση του αρμόδιου υπουργού

εντός 6 μηνών. Πλέον, υπάρχει δυνατότητα για τα ετερόφυλα και ομόφυλα

ζευγάρια που συνάπτουν ΣΣ να δημιουργούν κοινή οικογενειακή μερίδα.

Ενώ το 2008 παρουσίαζαν το ΣΣ ως μια πιο χαλαρή μορφή γάμου για τα

ετερόφυλα ζευγάρια, με τον τωρινό νόμο τα δικαιώματα των συμβιούντων

προσεγγίζουν αυτά των συζύγων με εξαίρεση την δυνατότητα υιοθεσίας

και ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Ακόμα και η λύση του ΣΣ

γίνεται πιο δύσκολη.

Τόσο από την συζήτηση που προηγήθηκε της ψήφισης του νόμου και την

αιτιολογική έκθεση, όσο και από τις τοποθετήσεις των κομμάτων και βου-

λευτών που ψήφισαν υπέρ του ΣΣ επιβεβαιώνεται ότι ανοίγει ο δρόμος για

την επέκταση του κοινωνικού θεσμού της οικογένειας και σε νέες μορφές

συμβίωσης. Αποκαλύφθηκε η υποκρισία πολιτικών δυνάμεων, που στο

όνομα των “ατομικών ελευθεριών” αποδέχονται ότι η οικογένεια πρέπει

να βασίζεται στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό καταναγκασμό.

Το νομοσχέδιο, που υπερψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, η

Ένωση Κεντρώων, αλλά και ορισμένοι από τους παρόντες βουλευτές της

ΝΔ και των ΑΝΕΛ, παρουσιάστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα τόσο

από τον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο όσο και από διάφορες ομάδες ομο-

φυλόφιλων ως “εκσυγχρονισμός”, “βήμα μπροστά για την Ελλάδα με βά-

ση την αρχή της ισότητας” κ.λπ.

κοινωνικά, ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώ-ματα να εμφανίζονται, υποκριτικά, ως υπε-ρασπιστές τους. Προσπαθούν να αποκρύψουν ότι κανένας και καμία, ανεξαρτήτως σεξουα-λικού προσανατολισμού, δεν εξαιρείται της επίθεσης απέναντι συνολικά στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα. Όσο επικρατεί η ατομι-κή-καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα πα-ραγωγής, συλλογικά κοινωνικά δικαιώματα δεν ικανοποιούνται. Η λεγόμενη ισονομία που επικαλούνται είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Για παράδειγμα, η εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο όνομα της “ισότητας των φύλων”, οδήγησε στην εξίσωση προς τα κάτω των συνταξιοδο-

τικών δικαιωμάτων. Βέβαια, δεν είναι το ίδιο ευαίσθητοι με το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία.

Αντίστοιχα, μέσα από τις τοποθετήσεις ορισμένων βουλευτών, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε προσπάθεια να αναπαραχθούν οι αντι-επιστημονικές και ιδεαλιστικές θεωρίες για το “κοινωνικό φύλο”. Λένε: «ο ομόφυλος σεξουαλικός προσανατολισμός είναι κάτι που χαρακτηρίζει κάποιον, είναι η ταυτότητα φύλου». Ακριβώς επειδή βλέπουν το φύλο ως μορφή και όχι τη σχέση μεταξύ των δύο φύλων, με βάση τα χαρακτηριστικά που έχει το καθένα και πηγάζουν από την φυσιολογία του ανθρώπινου είδους, δεν παραδέχονται ότι υπάρχει ένα βιολογικό υπόβαθρο στην έλξη

άντρα - γυναίκας για την πραγματοποίηση της σεξουαλικής πράξης. Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι η έλξη έχει αποκλειστικά κοινωνικά αίτια. Υποστηρίζουν λοιπόν ότι το φύλο είναι κοι-νωνική και γλωσσική κατασκευή. Άρα διατυ-πώνουν τη θέση ότι ο καθένας διαμορφώνει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις με βάση τις δικές του απόψεις ή απόψεις που κυριαρχούν στην κοινωνία. Ότι είναι κάτι ρευστό και μπορείς να περνάς οποιαδήποτε στιγμή από το ένα φύλο στο άλλο. Στην πιο ακραία τους εκδοχή, οι απόψεις αυτές αρνούνται ακόμα και τη βιολογική βάση στην αναπαραγω-γική διαδικασία. Θεωρούν ότι μπορούν να ξεπεραστούν οι βιολογικές διαφορές. Είναι άλλο πράγμα αυτό και άλλο ότι τα βιολογικά στοιχεία δεν δεσμεύουν τον σεξουαλικό προ-σανατολισμό. Έφτασαν μάλιστα να αντιδρούν στην θέση του ΚΚΕ, όπως εκφράστηκε στη Βουλή, ότι τα παιδιά είναι αποτέλεσμα της βιολογικής σχέσης άντρα-γυναίκας.

Κάποιοι, ανάμεσά τους και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, έφτασαν να υιοθετήσουν την θεωρία των δύο άκρων (τόση προοδευτικότητα...) ταυτίζοντας την ανάλυση του ΚΚΕ με τις αντιδραστικές από-ψεις της ΧΑ. Με μπόλικες δόσεις αντικομ-μουνισμού επιχείρησαν να μετατρέψουν την στήριξή τους στο ΣΣ σε “πλυντήριο” για να ξεπλυθούν από την στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής. Με αυτή την λογική πρέπει να

26

δεχτούμε ότι είναι προοδευτικό το ΠΑΣΟΚ, που έχει ψηφίσει και τα τρία μνημόνια, το Ποτάμι με τις γνωστές συνταγές παράδοσης των πάντων “στην αγορά”, ο Λεβέντης που μόλις πριν λίγες μέρες μιλούσε για “στρατό-πεδα εργασίας μεταναστών”, ακόμα και η ΝΔ, από τα σημαντικά στηρίγματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, αφού μέρος της ψήφισε υπέρ του νομοσχεδίου.

Η ΧΑ από τη πλευρά της καταψήφισε το νομοσχέδιο με απαράδεκτες φραστικές επιθέσεις στους ομοφυλόφιλους, απέναντι στους οποίους εντείνει απ’ ότι φαίνεται και τις σωματικές επιθέσεις. Όχι μόνο στιγματί-ζει τους ομοφυλόφιλους, αλλά αναπαράγει τη γνωστή ιδεολογική γραμμή “Πατρίς-Θρη-σκεία-Οικογένεια”. Αυτό φαίνεται και από τις διάσπαρτες, αντιδραστικές τοποθετήσεις στελεχών περί της αναγκαιότητας παραμονής της γυναίκας “στο σπίτι” με στόχο την φροντί-δα της οικογένειας και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Αντιμετωπίζουν τον γάμο, την οικογένεια ως “θρησκευτικό μυστήριο”, που προάγει το “έθνος των Ελλήνων”.

Η θέση του ΚΚΕ για το ΣΣ

Το ΚΚΕ καταψήφισε επί της αρχής το νομο-σχέδιο αποκαλύπτοντας το υποκριτικό ενδια-φέρον των άλλων πολιτικών δυνάμεων για τις “ατομικές ελευθερίες” αλλά και τις ρατσιστι-κές, απαράδεκτες τοποθετήσεις βουλευτών των ΑΝΕΛ και της ΧΑ.

Πολύς λόγος έγινε για το ζήτημα της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης. Προβλήθηκε μια βαθιά αντιδραστική αντίληψη- που πα-ρουσιάστηκε ως λογικοφανής άποψη- η οποία λέει ότι για να έχει κανείς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη πρέπει να είναι ασφαλισμένος, εί-τε συγκεντρώνοντας τα απαραίτητα ένσημα, είτε μέσω κάποιου άλλου π.χ. με τη σύναψη ΣΣ. Το πραγματικά προοδευτικό, όμως, είναι να υπάρχει καθολικό δικαίωμα στην δημόσια δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους και όλες. Το πόσο οπισθοδρομικές είναι στην πραγματικότητα αυτές οι λογικές φαίνεται και από το γεγονός ότι υπάρχουν σή-μερα οικογένειες, όπου οι γυναίκες συνήθως παραμένουν σε μια βίαιη συζυγική σχέση, επειδή δεν έχουν την δυνατότητα να ζήσουν μόνες τους.

Άλλα ζητήματα που προβλήθηκαν μπορούν να λυθούν με ιδιωτικό τρόπο (π.χ. με τη δια-θήκη όσον αφορά τα κληρονομικά) και αφο-ρούν το σύνολο του πληθυσμού, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Μπο-ρούν να λυθούν με τροποποιήσεις στη νομο-θεσία (π.χ. να μπορεί ο καθένας να εξουσιο-δοτήσει όποιον θέλει για να λάβει γνώση και να χειριστεί, αν παραστεί ανάγκη, ζητήματα της υγείας του). Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο γάμος, η οικογένεια, από μόνα τους, δεν είναι μέσο ικανοποίησης μιας σειράς κοινωνικών δικαιωμάτων που πρέπει να ικανοποιούνται καθολικά, για όλους.

Το ΚΚΕ παλεύει για μια σειρά κοινωνικά δικαιώματα που αφορούν την εργατική τάξη και τον λαό (εργασιακά, ασφαλιστι-κά, συνταξιοδοτικά, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) χωρίς να βάζει διαχωρισμούς ανάλογα με το φύλο, τον σεξουαλικό προ-

σανατολισμό, την φυλή, την θρησκεία. Λέ-ει καθαρά ότι δεν υπάρχει άλλη διαχωριστική γραμμή στην κοινωνία εκτός από την ταξική, την γραμμή που διαχωρίζει το κεφάλαιο από τους εργάτες, τους εκμεταλλευτές από τους εκμεταλλευόμενους με βάση την θέση τους στην παραγωγή και όχι με βάση την ατομική ιδιαιτερότητα.

Ποια είναι τελικά η προοδευτική άποψη για τα ζητήματα της οικογένειας;

Για το ΚΚΕ οικογένεια σημαίνει αμοιβαία αγάπη, ένωση μετά από ελεύθερη επιλο-γή, μακριά από κάθε μορφής καταναγκα-σμό. Στον καπιταλισμό αυτό δεν μπορεί να υπάρξει, αφού η οικογένεια συνεχίζει να απο-τελεί οικονομική μονάδα, με τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, του ατομικού νοι-κοκυριού να είναι στην αποκλειστική ευθύ-νη ιδιαίτερα της γυναίκας. Οι οικονομικοί, κοινωνικοί, πολιτιστικοί καταναγκασμοί στα πλαίσια της οικογένειας παραμένουν.

Αυτό δεν αναιρείται παρά τις αλλαγές στην οικογένεια και στις σχέσεις των δύο φύλων, από ιστορική εποχή σε ιστορική εποχή, ακό-μα και από χώρα σε χώρα. Και μέσα στον καπιταλισμό εξελίσσεται η οικογένεια. Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια υπήρχε η προίκα, υπήρχε το επώνυμο, η μη αναγνώ-ριση παιδιών εκτός γάμου και υπήρχαν και αγώνες για να αλλάξουν όλα αυτά. Και το ΚΚΕ είχε πρωτοστατήσει σε αυτούς τους αγώνες.

Βέβαια, σε καμία περίπτωση ακόμη και οι όποιοι αστικοί εκσυγχρονισμοί έγιναν δεν αναί-ρεσαν το βασικό: την ταξική ανισότητα και την ανισοτιμία της γυναίκας που υπάρχει σήμερα στο πλαίσιο της εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Μπορεί σήμερα οι “παραδοσιακοί ρόλοι” μέ-σα στην οικογένεια εν μέρει να έχουν αλλά-ξει, όμως δεν άλλαξε η διπλή καταπίεση της

γυναίκας, οι κοινωνικές αντιλήψεις- που ανα-παράγονται αιώνες και σε φάση κρίσης επα-νέρχονται στο προσκήνιο- για την θέση της στην κοινωνία. Ας σκεφτούμε ότι η γενίκευση της μερικής απασχόλησης στις γυναίκες και σή-μερα σε όλους τους εργαζόμενους βασίστηκε στην ανάγκη συνδυασμού των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Η οικογένεια ως κοινωνική σχέση, όπως δια-μορφώθηκε από την πρώτη εκμεταλλευτική κοι-νωνία σχετίζεται κυρίως με τους όρους αναπα-ραγωγής, ανατροφής και διαπαιδαγώγησης των παιδιών και συμβαδίζει με το σύστημα σχέσεων παραγωγής και ιδιοκτησίας, με τις σχέσεις των τάξεων στην κοινωνία όπως επίσης και με το σύ-στημα αξιών και αντιλήψεων που τις συνοδεύει. Για παράδειγμα, στα πλαίσια του καπιταλισμού, ο ατομισμός, ο ατομικός τρόπος ζωής και δρά-σης, η προσπάθεια να βρεις ατομική λύση στα προβλήματα, εκφράζεται και στις σχέσεις μετα-ξύ των ανθρώπων, μεταξύ των δύο φύλων, μετα-ξύ των φυσικών γονέων με τα παιδιά.

Ο σύγχρονος γάμος αποτελεί τη νομική έκ-φραση αυτής της κοινωνικής σχέσης, που πε-

ριλαμβάνει τη γονική μέριμνα (προστασία και φροντίδα των παιδιών), δηλαδή τις υποχρεώ-σεις και τα δικαιώματα των γονιών απέναντι στα παιδιά. Από αυτή την βάση παράγονται και οι υποχρεώσεις μεταξύ των συζύγων και τα κληρονομικά δικαιώματα. Στηρίζεται δυνά-μει στην αναπαραγωγή του είδους, γεγονός που δεν αλλάζει στην περίπτωση ζευγαριών που για διάφορους λόγους δεν τεκνοποιούν. Δεν σχετίζεται κυρίως με την επιλογή της συμβίωσης για την σχετικά σταθερή ικανο-ποίηση της σεξουαλικότητας, την ανάπτυξη συναισθηματικών δεσμών. Αν αυτό είναι κρι-τήριο για την δημιουργία οικογένειας, γιατί αύριο να μην τεθεί θέμα και για πολυγαμικά, πολυμερή σύμφωνα συμβίωσης;

Δεν προκύπτει από πουθενά, ούτε αποτελεί προοδευτική άποψη, ότι μια οποιαδήποτε

σεξουαλική σχέση πρέπει να κατοχυρώνεται με νόμο, να αποτελεί οικογένεια. Για να το πούμε αλλιώς, κανείς δε χρειάζεται την άδεια κανενός, πόσο μάλλον της Βουλής, για να ακολουθήσει τον σεξουαλικό προσανατο-λισμό που έχει επιλέξει ή για να αναπτύξει συναισθηματικό δεσμό, να συμβιώσει.

Η επαναστατική ανατροπή του καπιταλι-σμού δημιουργεί τη βάση για μια συνολική αναμόρφωση της οικογένειας και των οικο-γενειακών δεσμών, της σχέσης ατόμου και κοινωνίας. Παίρνουν άλλο περιεχόμενο οι απόψεις για τις σχέσεις των δύο φύλων, για τις σχέσεις ανθρώπου προς άνθρωπο, όπως και όλα τα αισθήματα και οι ιδέες των ανθρώ-πων. Παρεμβάλλονται νέοι κανόνες ανάμεσα στις υποχρεώσεις του ατόμου απέναντι στην κοινωνία που οδηγούν στην επαναστατικο-ποίηση των σχέσεων και μέσα στην οικογέ-νεια. Από την στιγμή που έχουν φύγει από τη μέση όλοι οι οικονομικοί παράγοντες που παίζουν στον καπιταλισμό τον καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία οικογένειας, μένει το έδαφος για την ελεύθερη ανάπτυξη των αμοι-βαίων σχέσεων μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Το ζήτημα της επιλογής συμβίωσης ενός ζευγαριού γίνεται με κριτήριο την αμοιβαία πνευματική, ψυχική, συναισθηματική, σωμα-τική και οποιαδήποτε άλλη έλξη και γι’ αυτό διαρκεί όσο κρατάει αυτή η έλξη.

Όμως, η πάλη αυτών των νέων κοινωνικών αντιλήψεων και αξιών, η κοινωνική συνείδη-ση πάνω στο παλιό είναι μια αργή και βασα-νιστική πορεία.

Βασικό στοιχείο της ρύθμισης αυτών των σχέσεων σε νέα βάση είναι η ισότιμη θέση της γυναίκας, η προστασία της με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες που προκύπτουν από τον ρόλο της στην αναπαραγωγική διαδικασία, η απελευθέρωσή της από την σκλαβιά του ατο-μικού νοικοκυριού, η εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για την ισότιμη συμμετοχή της στην οργάνωση και διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής. Αυτό είναι το πραγματικά ρι-ζοσπαστικό και προοδευτικό και όχι αυτό που προβάλλεται σήμερα από όσους υπε-ρασπίζονται το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο αναπαράγει την κοινωνική ανισότη-τα, την ανισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα.

Το ΚΚΕ παλεύει για μια σειρά κοινωνικά δικαιώματα που αφορούν την εργατική τάξη και τον λαό (εργασιακά, ασφα-λιστικά, συνταξιοδοτικά, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) χωρίς να βάζει διαχωρισμούς ανάλογα με το φύλο, τον σε-ξουαλικό προσανατολισμό, την φυλή, την θρησκεία

27Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

“Οδηγητής”: Πώς κρίνετε το γεγονός ότι το 81% των ερωτηθέντων φοιτητών και σπουδαστών απαντούν ότι βλέπουν θετι-κά την επιχειρηματικότητα;

Άρης Ευαγγελίδης (Α.Ε.): Οι νέοι απαντούν με βάση αυτό που ζουν κι αυτό που ξέρουν, που το μαθαίνουν από την ώρα που γεννιού-νται. Αντικειμενικά απαντούν από τη σκοπιά του καπιταλισμού, του συστήματος στο οποίο έχουμε μεγαλώσει. Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσει κάποιος έξω από αυτό το πλαίσιο, εκτός αν είναι κομμουνιστής ή αν γίνεται τέ-τοια συζήτηση στο φιλικό ή τον οικογενειακό του περίγυρο για να δει ότι υπάρχει και κάτι άλλο. Συνολικά στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στη νεολαία είναι αυτό που υπάρχει σήμερα.

Σταύρος Σκουλλής (Σ.Σ.): Οι απαντήσεις που δίνουν οι φοιτητές εξηγούνται, δεν είναι να απορεί κανείς.

Νέοι και επιχειρηματικότητα:

μύθοι και πραγματικότητα

Π ρόσφατα δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα μίας έρευνας με τίτλο

“Η επιχειρηματικότητα μέσα από τα μάτια των νέων: κάτι αλλάζει”.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της εταιρείας ΕΥ, του

Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Endeavor Greece (“διεθνής μη

κερδοσκοπικός οργανισμός στήριξης της επιχειρηματικότητας”), καθώς και

του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητήριου (πρόκειται για την επιχειρηματική

φωνή της Αμερικάνικης Πρεσβείας στην Ελλάδα). Ερωτηθέντες στην έρευνα

ήταν 2.222 φοιτητές και σπουδαστές, άντρες και γυναίκες, από 35 ΑΕΙ και ΤΕΙ

της χώρας. Πέρα από το τι σκοπιμότητες μπορεί άμεσα να εξυπηρετεί αυτή

η έρευνα –μόνο τυχαία δεν μπορεί να συναντήθηκαν και να αποφάσισαν το

συγκεκριμένο περιεχόμενο της έρευνας όλοι αυτοί οι διοργανωτές – έχουν

σημασία και τα ευρήματα της έρευνας, οι απαντήσεις που φαίνεται ότι έδω-

σαν οι νέοι που συμμετείχαν στην έρευνα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα

αποτελέσματα της έρευνας τα υποδέχθηκαν με θέρμη πέρα από τους διορ-

γανωτές της έρευνας και μια σειρά αστικά ΜΜΕ – έντυπα και ηλεκτρονικά.

Με αφορμή λοιπόν την συγκεκριμένη έρευνα και τα αποτελέσματά της

ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον Άρη Ευαγγελίδη, τη Ζωή Χαχάμη και το

Σταύρο Σκουλλή, μέλη του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Δηλαδή δεν μπορούν να φανταστούν κάτι, μία ανάπτυξη, μία κοινωνία, έξω από τα ση-μερινά πλαίσια, μακριά από την αντίληψη ότι ο εργάτης πρέπει να ευχαριστεί που του δίνει δουλειά ο εργοδότης. Αυτό αντικειμενικά επι-δρά και στους νέους των εργατικών λαϊκών οικογενειών και όχι μόνο μέσω του εκπαιδευ-τικού συστήματος. Τι καταλαβαίνει το παιδί, ο νέος της οικογένειας αν έχει τον πατέρα του ας πούμε και τη μάνα του να λένε «πάλι καλά που υπάρχει ο Χ μεγαλοβιομήχανος που δίνει δουλειά και μας πληρώνει»; Βλέπει το μεγα-λοβιομήχανο σαν αυτόν που προσφέρει στην κοινωνία, άρα ο μόνος δρόμος είναι η επιχεί-ρηση. Μέσα σε όλο αυτό ένας νέος βλέπει τον εαυτό του είτε ως στέλεχος μίας επιχείρησης, είτε ως “αυτόνομο” επιχειρηματία. Πολλοί νέοι σκέφτονται έτσι.

Μέσα από τα διάφορα ερωτήματα της έρευ-νας φαίνεται ότι πολλοί νέοι (το 74% των ερωτηθέντων στην συγκεκριμένη έρευνα) αντιλαμβάνονται την επιχειρηματικότητα ως προϊόν σκληρής δουλειάς και προσπάθειας αλλά κρύβεται επιμελώς -και αυτό αποτυπώ-νεται και στην έρευνα- ότι η “επιτυχία” για τον επιχειρηματία προέρχεται από την εκ-μετάλλευση της εργατικής δύναμης και την απόσπαση της υπεραξίας, του κέρδους. Τον σιδερένιο νόμο της καπιταλιστικής παραγω-γής, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άν-θρωπο τον προσπερνάνε ή καλύτερα τους τον κρύβει το ίδιο το σύστημα που διδάσκει τους δικούς του “νόμους”, τις δικές του θεωρίες, την δική του ιδεολογία μέσα στα ιδρύματα.

Αντίστοιχα η επιχειρηματική αποτυχία, μέσα από τις απαντήσεις, ερμηνεύεται από το 68% των ερωτηθέντων ως ευκαιρία για μάθηση. Μπορεί να είναι και θέμα μάθησης; Μπορεί. Σίγουρα όμως αυτό που λένε “επιχειρηματι-κή αποτυχία” συνδέεται με τον αδυσώπητο ανταγωνισμό ανάμεσα στους επιχειρηματι-κούς ομίλους. Και αυτό το κρύβουν από τους φοιτητές με μεγάλη επιμέλεια.

Ζωή Χαχάμη (Ζ.Χ.): Υπάρχουν μεγάλα πο-σοστά από φοιτητές που έχουν απαντήσει ότι βλέπουν θετικά την επιχειρηματικότητα από

τη σκοπιά της δημιουργίας, «για να κάνουμε νέα πράγματα και να βοηθήσουμε». Δηλαδή σκέφτονται περισσότερο το πώς θα συμβάλουν σε μία ανάπτυξη. Βέβαια ανάπτυξη για όλους σε μία ταξική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει. Άρα και η ανάπτυξη στα πλαίσια της καπιτα-λιστικής οικονομίας δεν μπορεί να ευνοεί και την τάξη των καπιταλιστών και την τάξη των εργατών. Αντικειμενικά όμως όλη αυτή η “δίψα” για δημιουργία, για συμβολή και μέσω της καινοτομίας και της επιστήμης στην κοινωνία, χαρακτηριστικά που πρέπει όντως να τα έχει ένας νέος επιστήμονας, μπορούν να απελευθερωθούν και να επι-δράσουν θετικά, δηλαδή για την ικανοποί-ηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών, μόνο στα πλαίσια μίας άλλης οικονομίας, με κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής. Όπου σκοπός της παραγωγής δε θα είναι το καπιταλιστικό κέρδος, όπως είναι σήμερα, αλλά η ανάπτυξη με στόχο την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. Το κίνητρο του κέρδους είναι που σήμερα από τη μία στραγγαλίζει τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν για να

λυθούν μια σειρά λαϊκά προβλήματα και από την άλλη επιδιώκει την ανάπτυξη της καινοτο-μίας, της έρευνας και την εφαρμογή τους στην παραγωγή με αποκλειστικό στόχο το κέρδος.

Σ.Σ.: Και μέσα από τα στοιχεία της έρευνας αποτυπώνεται ότι ένα κομμάτι των νέων –ένας στους τρεις στην συγκεκριμένη έρευνα- βλέ-πουν ως διέξοδο την επιχειρηματικότητα. Σκέφτονται απ’ ότι φαίνεται ότι αν φτιάξουν μία επιχείρηση, αν δοκιμάσουν τις δυνατότη-τές τους στην επιχειρηματικότητα μπορούν να βρουν μία άκρη. Και αυτό πιστεύουμε πως εξηγείται. Για παράδειγμα, μία νέα που σπουδάζει νηπιαγωγός σκέφτεται: είμαι αδι-όριστη, σε ιδιωτικά δεν παίρνουν, μήπως να βρω κάποια σαν κι εμένα και να φτιάξουμε ιδιωτικό παιδικό σταθμό; Το σκέφτεται ως επαγγελματική αποκατάσταση απέναντι στην ανεργία, στην καπιταλιστική κρίση. Μέσα στα πλαίσια του συστήματος. Ή οι καθηγητές σκέ-φτονται θα βρω έναν φιλόλογο, έναν μαθη-ματικό να φτιάξουμε ένα φροντιστήριο σε μία επαρχιακή πόλη. Γιατί να μην το κάνω κι εγώ, να βγάζω και περισσότερα λεφτά, να μην έχω

Ήδη από το 2002 στα ελληνικά σχολεία υλοποι-ούνται τα προγράμματα επιχειρηματικότητας του οργανισμού Junior Achievement. Στην Ελλάδα μάλιστα, τη σχετική πρωτοβουλία είχε ο ΣΕΒ και η ιδέα υιοθετήθηκε πρόθυμα τότε από το υπουρ-γείο Παιδείας. Στόχος του είναι μέσα από διαγω-νισμούς, πρότζεκτ, επισκέψεις σε επιχειρήσεις, επαφή με στελέχη κ.ο.κ, οι μαθητές «να αποκτή-σουν ικανότητες εύρεσης εργασίας», να μάθουν «τα γνωρίσματα μιας ελεύθερης οικονομίας και το ρόλο των επιχειρήσεων σ’ αυτήν», ώστε να μυ-ηθεί από νωρίς η αυριανή εργατική δύναμη στο πνεύμα της “καπιταλιστικής αγοράς”.

με τον Άρη Ευαγγελίδη, την Ζωή Χαχάμη και τον Σταύρο Σκουλλή, μέλη του Γρα-φείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ

28

καθυστέρηση στον μισθό μου ή απληρωσιά ή πίεση από τον εργοδότη;

Ταυτόχρονα όμως πάλι από την έρευνα προκύπτει ότι ένα τμήμα έχει αμφιβολίες για το κεφάλαιο, για τους επιχειρηματίες και έτσι π.χ. ενώ το 81% των ερωτηθέντων απαντά πως έχει θετική γνώμη για την επιχειρηματικότη-τα, αντίστοιχα για τους επιχειρηματίες το πο-σοστό που έχει θετική άποψη πέφτει στο 47%.

“Ο”: Τι συνέπειες έχει για τους σπου-δαστές και τους φοιτητές η στενότερη σύνδεση των ιδρυμάτων με την αγορά, με τις επιχειρήσεις; Στα συμπεράσματα της έρευνας καταγράφεται ότι αυτή η σύνδε-ση πρέπει να προχωρήσει κι άλλο…

Α.Ε.: Στόχος της ίδιας της λειτουργίας των ΑΕΙ και των ΤΕΙ είναι ένα τμήμα φοιτητών ολοκληρώνοντας την φοίτηση να στελεχώ-σει την καπιταλιστική παραγωγή, το αστικό κράτος, την εκπαίδευση, ερευνητικά κέντρα, επιτελεία, ινστιτούτα, άλλους αστικούς θεσμούς. Όμως το μεγάλο τμήμα των φοιτητών και των σπουδαστών είναι το αυριανό ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες.

Η ιδεολογική χειραγώγηση, η ενσωμάτωση είναι μία από τις βασικές λειτουργίες του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες τις βαθ-μίδες. Και αυτό έχει προφανώς συνέπεια, επιδρά αρνητικά στην οργάνωση της πάλης,

στον προσανατολισμό και στην συμμετοχή των φοιτητών, συνολικά στην στάση της νε-ολαίας των εργατικών λαϊκών στρωμάτων απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Βέβαια σύνδεση της αγοράς με τα πανεπι-στήμια και τα ΤΕΙ υπάρχει αντικειμενικά. Δεν είναι αυτό που λείπει σήμερα για να δώσει λύση στα αδιέξοδα της ανεργίας, της ανασφά-λειας που αντιμετωπίζουν οι απόφοιτοι. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η σύνδεση της παραγωγής και της οικονομίας με τις πραγ-ματικές ανάγκες της κοινωνίας και του λαού. Ώστε να πάψουν να έχουν κριτήριο το κέρδος μιας μειοψηφίας και στην θέση του να βά-λουν τη γενική πρόοδο και ευημερία. Αυτό να υπηρετεί και το εκπαιδευτικό σύστημα.

Ζ.Χ.: Ιδιαίτερα μέσα στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ οι επιχειρήσεις είναι πλέον μέσα με διάφο-ρους τρόπους. Είτε κάνοντας απευθείας μαθή-ματα (π.χ. στελέχη τραπεζών σε οικονομικές σχολές), χρηματοδοτώντας έδρες και υποδομές αναγκαίες για τα ιδρύματα, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι δεν μπορεί να καλυφθεί από κρατι-κούς πόρους, είτε αναπτύσσοντας άλλη δρα-στηριότητα όπως συνεντεύξεις με φοιτητές για δουλειά – στη συντριπτική πλειοψηφία βέβαια δεν προσλαμβάνουν κάποιον, αλλά συντάσ-σουν λίστες με πιθανούς αυριανούς εργαζομέ-νους, ενώ ακόμα στενότερη σύνδεση προκύπτει και από την γενίκευση της πρακτικής άσκησης. Βέβαια εκ του αποτελέσματος ούτε αυτή η σύνδεση θα λύσει το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας. Ήδη η πρακτική είναι υποχρεωτική

για σπουδαστές ΙΕΚ, για μαθητές των ΕΠΑΛ, για σπουδαστές των ΤΕΙ. Αυτό όμως δεν έλυσε το πρόβλημα της ανεργίας για τους αποφοίτους. Τέτοιες πρωτοβουλίες γύρω από την σύνδεση των πανεπιστημίων ακόμα πιο στενά με τις επιχειρήσεις των αντίστοιχων κλάδων έχει πά-ρει και η ΔΑΠ, η παράταξη της ΝΔ στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Με βάση τις απαντήσεις, το 77% όσων

συμμετείχαν στην έρευνα συμμετέχει σε μία τουλάχιστον δράση επιχειρηματικότητας.

Σ.Σ.: Αντίστοιχη δραστηριότητα γύρω από την επιχειρηματικότητα και με τον ίδιο σκοπό ανα-πτύσσεται και σε άλλους χώρους της εκπαίδευ-σης, όχι μόνο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Σεμινάρια επιχειρη-ματικότητας γίνονται και στα σχολεία και στις εκατοντάδες σχολές κατάρτισης. Και σε όλη αυτή την δραστηριότητα γύρω μπλέκονται πέρα από τις επιχειρήσεις, δήμοι, περιφέρειες, ΜΚΟ.

Αυτή η σύνδεση των επιχειρήσεων με το πανεπιστήμιο επιδρά και στη λειτουργία, στο περιεχόμενο σπουδών, αλλά ταυτόχρονα εί-ναι και προετοιμασία για το αύριο. Γιατί και η αστική τάξη ξέρει ότι πρέπει να προετοιμά-σει την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης πειθαρχημένη, ενσωματωμένη μέσα στο σύ-στημα. Που να αγαπάει τον εργοδότη, να τον θεωρεί οικογένειά της και να θέλει να γίνει κι ο ίδιος ένας από αυτούς. Βάζουν ουσιαστικά τους φοιτητές να σκέφτονται όχι σαν αυριανοί εργαζόμενοι –που στην πλειοψηφία τέτοιοι θα είναι– αλλά σαν εν δυνάμει επιχειρηματίες, ούτως ώστε να δικαιολογούν τον επιχειρη-ματία. Να μάθεις να σκέφτεσαι σαν κι αυτόν άρα να τον δικαιολογήσεις όταν σε βάλει να δουλέψεις υπερωρία, να τον δικαιολογήσεις όταν σε απολύσει, όταν ζητήσει από μια ερ-γαζόμενη να μην κάνει παιδί κ.ο.κ.

“O”: Στην ίδια έρευνα καταγράφεται ότι απαιτείται «η βελτίωση του θεσμικού πε-ριβάλλοντος για την έναρξη και λειτουρ-γία των startups». Πώς το σχολιάζετε;

Α.Ε.: Τα τελευταία χρόνια με πολύ μεγαλύτερη ένταση προβάλλεται στη νεολαία το πρότυπο των startups επιχειρήσεων που δεν είναι εκτεταμένο

στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα όσων έχουν προσανατολι-σμό προς την ανάπτυξη εφαρμογών λογισμικού. Βέβαια και στη συγκεκριμένη περίπτωση η συ-ντριπτική πλειοψηφία των startups εξαγοράζεται από μεγαλύτερα μονοπώλια και λειτουργούν σαν “φυτώριο” που τελικά αξιοποιείται από τα πραγ-ματικά μεγάλα μονοπώλια. Σύμφωνα με δικές τους μελέτες περίπου 1 στις 10 startups επιχειρή-σεις επιβιώνουν πάνω από 1 χρόνο.

Και το παράδειγμα των startups επιβεβαι-ώνει την τάση συγκέντρωσης και συγκεντρο-ποίησης του κεφαλαίου, την κυριαρχία των μονοπωλίων. Μία μικρή επιχείρηση θα είναι ο “πλασιέ” ή θα παίρνει δουλειά φασόν για το μονοπώλιο και αν πάει καλά o “πλασιέ” θα εξαγοράζεται. Ο μεγάλος λύκος τρώει το μικρό πρόβατο, τον αυτοαπασχολούμενο ή αυτόν που έχει μέχρι πέντε εργαζομένους. Αυτό δείχνει και η πορεία των startups.

Σ.Σ.: Παράλληλα προβάλλεται η υγιής επιχει-ρηματικότητα σε σύγκρουση με τον λεγόμενο “κρατισμό”, όπως και ο διαχωρισμός ανάμε-σα σε καλούς επιχειρηματίες και σε κακούς (λαμόγια, διεφθαρμένους). Τα περί ενίσχυσης της υγιούς επιχειρηματικότητας ήταν άλλωστε από τα βασικά σημεία και στην προεκλογική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η διαφθορά όμως είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό. Οι κομπίνες, το λαθρεμπόριο, Από περσινό διαγωνισμό επιχειρηματικότητας με τη συμμετοχή σχολείων όλης της χώρας.

Αντικειμενικά η “δίψα” για δημιουργία, για συμβολή και μέσω της καινοτομίας και της επιστήμης στην κοινωνία, μπορούν να απελευθερωθούν και να επιδράσουν για την ικανοποίηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών μόνο με κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής

Σύνδεση της αγοράς με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ υπάρχει αντικειμενικά. Δεν είναι αυτό που λείπει σήμερα για να δώ-σει λύση στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι απόφοιτοι. Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η σύνδεση της παραγωγής και της οικονομίας με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνί-ας και του λαού.

29Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Βασικά στοιχεία της έρευνας...

“Η επιχειρηματικότητα μέσα από τα μάτια των νέων:

κάτι αλλάζει”

Το 81% έχει θετική/πολύ θετική άποψη για την επιχειρηματικότητα.

Το 47% έχει θετική/πολύ θετική άποψη για τους επιχειρηματίες.

Το 43% έχει σκεφτεί σοβαρά να ξεκινήσει μια νέα επιχειρηματική προσπάθεια,

ενώ το 30% έχει την πρόθεση να ξεκινήσει μια

νέα επιχειρηματική προσπάθεια στο άμεσο μέλλον.

Το 66% θεωρεί τη δυνατότητα δημιουργίας ως το σημαντικότερο λόγο ίδρυσης επιχείρη-σης.

Το 67% των δυνητικών επιχειρηματιών εκτιμούν πως η επιχειρηματική τους προσπά-θεια πρέπει να βασίζεται στην καινοτομία.

Το 27% των δυνητικών επιχειρηματιών θέ-λει να δραστηριοποιηθεί στην Πληροφορική & Τηλεπικοινωνίες.

Το 24% των δυνητικών επιχειρηματιών προσδοκά να πετύχει ποσοστό των εξαγωγών πάνω από 50%.

Το 74% αντιλαμβάνεται την επιχειρηματική επιτυχία ως προϊόν σκληρής δουλειάς.

Το 68% αντιλαμβάνεται την επιχειρηματι-κή αποτυχία ως ευκαιρία για μάθηση.

Το 77% συμμετέχει σε μία τουλάχιστον δράση επιχειρηματικότητας.

Το 78% θεωρεί την προετοιμασία από τα Πανεπιστήμια για να γίνει κάποιος επιχειρη-ματίας μέτρια έως ανεπαρκή.

Εμπόδια για να γίνει κάποιος επιχειρηματίας

65%: η έλλειψη κεφαλαίων για την έναρξη της επιχείρησης.51%: η αβέβαιη οικονομική κατάσταση.39%: η υπερβολική γραφειοκρατία.31%: ο φόβος της αποτυχίας.

Σημαντικότερες δράσεις ανά-πτυξης του επιχειρηματικού πνεύματος στο Πανεπιστήμιο

Πρακτική άσκηση σε εταιρείες γνωστές ή startups. Προσομοιώσεις: πώς να δημιουργήσετε και να διαχειρίζεστε την δική σας επιχείρηση; Συναντήσεις και σεμινάρια με επιτυχημέ-νους επιχειρηματίες.

Η έρευνα ολοκληρώνεται με το κεφάλαιο “10+1 προτάσεις για τη στήριξη της επι-χειρηματικότητας”. Όπως είναι φυσικό αυτές εκφράζουν ακριβώς τους στόχους του κεφαλαίου για την ανώτατη εκπαίδευ-ση. Ταυτόχρονα μαρτυρούν και τις πραγ-ματικές επιδιώξεις των διοργανωτών της έρευνας.

η διαπλοκή με το κράτος για να τύχει ένας επιχειρηματίας ή ένας όμιλος ευνοϊκών ρυθ-μίσεων είναι “πάντα στο παιχνίδι”.

Αυτό είναι το καπιταλιστικό κράτος που λειτουργεί για τις ανάγκες των επιχειρηματι-κών ομίλων και όχι του λαού. Ταυτόχρονα, σκόπιμα συγχέεται ο “κρατισμός” ή οι κρα-τικοποιήσεις στον καπιταλισμό με την πρό-ταση του ΚΚΕ για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Αυτό το κάνουν και πολιτικές δυνάμεις είτε λοιδορώντας την κοινωνικο-ποίηση των μέσων παραγωγής στα πλαί-σια του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είτε αποθεώνοντας την κρατικοποίηση στα πλαίσια του καπιταλισμού, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι οι κρατικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις είναι πιο φιλικές στα λαϊκά συμφέροντα σε αντίθεση με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις.

“O”: Με βάση όλα αυτά τι καθήκοντα προκύπτουν για την ΚΝΕ και τις οργανώ-σεις της στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ;

Α.Ε.: Τα αποτελέσματα της έρευνας ουσια-στικά δείχνουν και τον πραγματικό συσχε-τισμό, που είναι αρνητικός. Άρα και τα κα-θήκοντα της ΚΝΕ μεγαλώνουν, ανεβαίνουν οι απαιτήσεις της παρέμβασής μας. Επιβε-βαιώνονται και συνεχίζουν να ισχύουν μια σειρά εκτιμήσεις που είχαμε κάνει και στο 11ο συνέδριο της Οργάνωσής μας πριν από έναν χρόνο σε σχέση με τις σύνθετες συνθήκες μέσα στις οποίες καλούμαστε να δράσουμε. Στην απόφαση του 11ου συνεδρίου σημειώνεται ότι: «Η δράση μας απαιτεί αντοχή, γνώση και μεγάλη ικανότητα δουλειάς μέσα σε μάζες νέων που όχι απλά επηρεάζονται, αλλά ενσωματώνονται από την κυρίαρ-χη ιδεολογία, τις αποχρώσεις της, τον οπορτουνισμό… Σήμερα η προσέγγιση, η συσπείρωση και η κοινή δράση με μάζες νέων απαιτεί επεξεργασμένη ιδεολογική-πολιτική, πλατιά αυτοτελή δράση της ΚΝΕ γύρω από οξυμένα προβλήματα της νεο-λαίας, προσαρμοσμένη στις εμπειρίες και την ψυχολογία των νέων σε κάθε χώρο, κόντρα στις αντιδραστικές αξίες και τα ιδεολογήματα του συστήματος, άμεσα δε-μένη με το τι μαθαίνουν οι νέοι στο αστικό εκπαιδευτικό σύστημα.»

Σ.Σ.: Γι’ αυτό άλλωστε και οι οργανώσεις της ΚΝΕ παίρνουν μία σειρά πρωτοβουλίες

Μόλις πριν ένα μήνα η ΚΝΕ, πανελλαδικά σε ΑΕΙ και ΤΕΙ πραγματοποίησε δεκάδες εκδηλώσεις που αφορούσαν τις εξελίξεις στους κλάδους των αντίστοιχων σχολών αλλά και την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη που αναπτύσσεται μέσα στα ιδρύματα.

συζήτησης με τους φοιτητές. Μόλις πριν ένα μήνα η ΚΝΕ, πανελλαδικά σε ΑΕΙ και ΤΕΙ πραγματοποίησε δεκάδες εκδηλώσεις που αφορούσαν τις εξελίξεις στους κλάδους των αντίστοιχων σχολών αλλά και την ιδεολογι-κοπολιτική διαπάλη που αναπτύσσεται μέ-

σα στα ιδρύματα. Πρωτοβουλίες που πρέπει και μπορούν να πληθύνουν ταυτόχρονα με την διαρκή προσπάθεια για την αναβάθμιση και της λειτουργίας των ΟΒ. Τον ιδεολογικό-πολιτικό εξοπλισμό, τη συζήτηση ιδεολογι-κών και πολιτικών ζητημάτων που βγαίνουν από την παρέμβαση στο χώρο ευθύνης και από την ιδεολογική παρέμβαση του αντιπά-λου.

Ζ.Χ.: Έτσι από καλύτερες θέσεις οι οργανώ-σεις της ΚΝΕ θα μπορούν να αποκαλύπτουν τον μηχανισμό της εκμετάλλευσης, τους νόμους του καπιταλισμού που είναι σιδερέ-νιοι και δε φτιασιδώνονται προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Ότι πίσω και από την

“υγιή” και από… την άρρωστη επιχειρημα-τικότητα βρίσκεται η εκμετάλλευση. Ότι η ανεργία δεν είναι απλά ένα κακώς κείμενο της Ελλάδας, αλλά είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και τον συνοδεύει είτε σε φά-ση κρίσης –όπου διογκώνεται- είτε σε φάση ανάπτυξης. Μοναδική και ελπιδοφόρα διέξο-δος για τη νεολαία σήμερα, για την ικανοποί-ηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών είναι η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Ο αγώνας για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, για τον δρόμο ανάπτυξης που η οικονομία απαλλαγμένη από το κίνητρο του κέρδους θα λειτουργεί και θα αναπτύσσεται με αποκλειστικό σκοπό την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια. Σε αυτό τον δρόμο θα “απελευ-θερωθεί” παίζοντας τον πραγματικό της ρόλο η επιστήμη και η έρευνα. Γι’ αυτήν την υπό-θεση έχει αξία να αγωνιστεί κάθε νέος και ιδιαίτερα κάθε νέος επιστήμονας που διψάει να μάθει και να συμβάλει, υπηρετώντας με τις γνώσεις του, την επιστήμη και την έρευνα το λαό και τις ανάγκες του και όχι τα κέρδη των λίγων.

H σύνδεση των επιχειρήσεων με το πανεπιστήμιο επιδρά και στη λειτουργία, στο περιεχόμενο σπουδών, αλλά ταυτόχρο-να είναι και προετοιμασία για το αύριο. Γιατί και η αστική τάξη ξέρει ότι πρέπει να προετοιμάσει την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης πειθαρχημένη, ενσωματωμένη μέσα στο σύστημα

30

«Φίλες και φίλοι,Η καινοτομία εμφανίζεται συχνά, ειδικά

στις σημερινές συνθήκες, ως “φως στην άκρη του τούνελ”. Απ’ τους καθηγητές μέσα στα αμφιθέατρα μέχρι τις life-style εκπομπές, απ’ την επίσημη κυβερνητική πολιτική μέχρι τις εργοδοτικές οργανώσεις, όλοι “ορκίζονται” πως η καινοτομία είναι η “απόλυτη λύση”. Ακούμε πως το πρόβλημα στην Ελλάδα ήταν πως δεν είχαμε αρκετή καινοτομία. Πως οι νέες καινοτόμες οικονομικές δραστηριότητες εξασφαλίζουν ταυτόχρονα οικονομική ανά-πτυξη και νέες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Μας παρακινούν να ασχοληθούμε με μια καινοτόμα ιδέα ώστε να γίνουμε επι-χειρηματίες και να “πιάσουμε την καλή”.

Αξίζει λοιπόν να σκεφτούμε. Είναι πραγ-ματικά η καινοτομία το μαγικό ραβδί που μπορεί να εγγυηθεί φιλολαϊκή καπιταλι-στική ανάπτυξη;

Ας ξεκινήσουμε ιστορικά. Η καινοτομία δεν ξεπήδησε με την Πληροφορική και το ίντερ-νετ, δεν αφορά αποκλειστικά τον 21ο αιώνα. Ας αναλογιστούμε τον τομέα των μεταφορών. Για ολόκληρες χιλιετίες, απ’ το Μ. Αλέξανδρο μέχρι τον Μάρκο Πόλο, χρειάζονταν πολλοί μήνες για να διασχίσεις την Ασία. Όμως ο Φι-λέας Φογκ χρειάστηκε μόλις 80 ημέρες για να διασχίσει όλο τον κόσμο, ενώ απ’ τη δεκαετία του 70 χρειάζονται μόλις 48 ώρες. Σχεδόν σε κάθε πλευρά της ανθρώπινης δραστηριότητας μπορεί κανείς να εντοπίσει αντίστοιχες ριζι-κές αλλαγές.

Η καινοτομία, τελικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ανακάλυψη και η εφαρμογή νέων και πιο αποδοτικών μέσων παραγωγής. Και η “καινοτομία” βίωσε κυριολεκτικά μια απογείωση με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. «Η αστική τάξη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς να επαναστατικοποιεί αδιά-κοπα τα εργαλεία παραγωγής, και συνεπώς τις σχέσεις παραγωγής, και μαζί μ’ αυτές το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων» έγραφε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο ήδη απ’ τα μέσα του 19ου αιώνα, φωτογραφίζοντας αυτή τη διαδικασία. Η διαπάλη για νέα, ακόμα πιο σύγχρονα μέσα παραγωγής είναι κυρίαρ-

χος μηχανισμός ανταγωνισμού ανάμεσα στις επιχειρήσεις. Η καινοτόμα επιχείρηση παράγει φθηνότερα και κερδίζει στον αντα-γωνισμό.

Όμως η καινοτομία γλιστράει σαν χέλι. Δεν μένει σε μια επιχείρηση ή σε μια χώρα, αλλά διαχέεται. Οι επιχειρήσεις που χάνουν στον ανταγωνισμό αντιγράφουν την καινοτομία, παράγουν νέα, την εξαγοράζουν. Και το παιχνίδι “έρχεται στα ίσα του”. Παρά τις με-γάλες επενδύσεις στην καινοτομία, μετά από μια περίοδο που ο καινοτόμος κερδίζει περισσότερα, το παιχνίδι εξισώνεται και οι μεγάλες επενδύσεις δεν είναι πλέον

αποδοτικές. Όχι απλά οι όροι κερδοφορίας εξισώνονται για όλους, αλλά διαμορφώνο-νται σε ένα χαμηλότερο επίπεδο απ’ τους αρχικούς, αφού οι μεγάλες επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί για την εφαρμογή της καινοτομίας δεν οδηγούν πια σε αυξημέ-νη κερδοφορία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δια-φορά ΗΠΑ και ευρωπαϊκών κρατών απ’ τη μία και του υπόλοιπου καπιταλιστικού πλανήτη απ’ την άλλη τις μεταπολεμικές δεκαετίες. Οι όροι παραγωγής ήταν πολύ πιο ανεβασμένοι, καθώς παρήγαν αυτοκίνητα, αεροπλάνα και φάρμακα, όταν οι υπόλοιποι

παρήγαν πολύ “απλούστερα” εμπορεύματα. Η παραγωγικότητα της εργασίας ήταν πολύ αυξημένη στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, και τα κέρδη του κεφαλαίου τεράστια.

Μερικές δεκαετίες μετά η κατάσταση άλ-λαξε. Οι καινοτομία και η υψηλή τεχνολογία αγκάλιασαν ολόκληρο τον πλανήτη. Η διαφο-ρά παραγωγικότητας ανάμεσα σε ΕΕ και ΗΠΑ απ’ τη μία και στις αναδυόμενες οικονομίες απ’ την άλλη μειώθηκε δραστικά, και συγχρό-νως η κερδοφορία του κεφαλαίου μειώθηκε σημαντικά σ’ ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο σε σχέση με τα μεταπολεμικά επίπεδα.

Αυτή η διαδικασία επέδρασε στα δικαιώ-

ματα των εργαζομένων. Η μεγάλη διαφορά παραγωγικότητας Ευρώπης - ΗΠΑ και του υπόλοιπου κόσμου διαμόρφωνε, εκείνη την περίοδο, όρους μεγάλης κερδοφορίας του κεφαλαίου σ’ αυτές τις περιοχές. Συγ-χρόνως υπήρχε η ανάγκη απόκρουσης της επιρροής απ’ το σοσιαλιστικό σύστημα καθώς και η αντιμετώπιση ενός ισχυρού εργατικού κινήματος. Η οικονομική πραγ-ματικότητα της περιόδου επέτρεπε μια σει-ρά από παραχωρήσεις του κεφαλαίου προς την εργατική τάξη ενώ η ταξική πάλη και η ανάγκη ενσωμάτωσης τις επέβαλλε. Αυτές οι κατακτήσεις των εργαζόμενων διαμόρφω-σαν την εικόνα ενός καπιταλισμού που οδη-γεί στην “πρόοδο” των λαϊκών μαζών. Όμως, καθώς χάθηκε ανεπιστρεπτί το τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των μονοπωλι-ακών ομίλων σε Ευρώπη και ΗΠΑ, χάθηκε και η δυνατότητα να δίνουν και ένα παραπάνω κομματάκι στους εργαζόμενους.

Με πολύ απλά λόγια, τις δεκαετίες του '70 και του '80, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ παράγονταν αεροπλάνα και αυτοκίνητα και το κεφάλαιο μπορούσε να αμείβει λί-γο καλύτερα τους εργαζόμενους διασφα-λίζοντας συγχρόνως και τα κέρδη του. Σήμερα, παράγονται αυτοκίνητα και αερο-πλάνα σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κό-σμο και δεν υπάρχει πλέον η οικονομική δυνατότητα τόσο για σχετικά καλύτερους μισθούς όσο και για τα κέρδη των μονο-

Καινοτομία: επιχειρηματική εκμετάλλευση ή αξιοποίηση προς όφελος του λαού;

Τ ο προηγούμενο διάστημα οι οργανώσεις της ΚΝΕ διοργάνωσαν δεκάδες δραστηριότητες και συζητήσεις

που απαντούν σε ζητήματα που απασχολούν τους νέους σε σχέση με το αντικείμενο σπουδών και το

εργασιακό μέλλον. Διάφοροι καθηγητές και παράγοντες της αγοράς προβάλλουν στους νέους που ανα-

ζητούν διέξοδο από την ανεργία και την ανασφάλεια, ως λύση τον ατομικό δρόμο. Με γνώμονα τους προβλημα-

τισμούς που έχει σήμερα η νεολαία, η οργάνωση της ΚΝΕ στο τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημιού Αθηνών.

διοργάνωσε μια συζήτηση για το ζήτημα της καινοτομίας με τίτλο “Καινοτομία: επιχειρηματική εκμετάλλευση ή

αξιοποίηση προς όφελος του λαού;”, με εισηγητή τον Γρηγόρη Λιονή, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Παρακάτω παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την εισηγητική ομιλία.

Η μεγάλη αντίφαση είναι πως ενώ σήμερα υπάρχουν οι αντι-κειμενικές προϋποθέσεις για μια γενική μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών, ο καπιταλισμός, λόγω των ίδιων των σχέσεων παραγωγής που τον διέπουν, οδηγεί σε αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης

Ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση που διοργάνωσε η οργάνωση της ΚΝΕ στο τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημιού Αθηνών. .

31Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

πωλίων. Κάτι θα πρέπει να θυσιαστεί. Και στον καπιταλισμό θυσιάζονται οι όποιες κατακτήσεις των εργαζόμενων.

Θα μπορούσε φυσικά κάποιος να σκεφτεί πως αυτή η ανάλυση μεταφράζεται ακριβώς στο αντίθετο. Στην ανάγκη διασφάλισης καινοτομίας για να επανέλθουν οι υψηλοί μισθοί. Όμως, σήμερα η καινοτομία διαχέε-ται άμεσα και παράγεται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Γι’ αυτό και η δυνατότητα μιας τέτοιας διαφοροποίησης των όρων παρα-γωγικότητας απλά δεν υπάρχει.

Γι’ αυτό και τις τελευταίες δεκαετίες η πολιτική της ΕΕ για τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων έχει ως βασικό άξονα τη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης, δηλαδή το ξήλωμα των όποιων κατακτήσεων των προηγούμενων δεκαετιών. Τέτοια μέτρα εφαρμόζονται σ’ ολόκληρη την ΕΕ διαχρο-νικά, πολύ πριν την κρίση. Στη χώρα μας, τα μέτρα αυτά εξειδικεύτηκαν με τα Μνημόνια που εκφράζουν ακριβώς την ανάγκη των μονοπωλίων για φθηνότερη εργατική δύνα-μη, για αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης. Γι’ αυτό και τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να αρθούν στην περίοδο της ανάπτυξης. Αντίθετα το τσάκισμα των εργαζόμενων αποτελεί την προϋπόθεση της οικονομικής ανάπτυξης.

Φίλες και φίλοι, Το δεύτερο μεγάλο επιχείρημα που ακού-

με είναι πως όσο προχωράει η τεχνολογία και η επιστήμη, όσο παράγεται καινοτομία, όσο αναπτύσσονται οι παραγωγικές δυνάμεις, πα-ράγονται νέα εργαλεία, νέα μέσα με τα οποία αντιμετωπίζονται οι ανάγκες και λύνονται τα προβλήματα των εργαζόμενων.

Σίγουρα η καινοτομία αυξάνει την παραγω-γικότητα της εργασίας. Όμως ποιος καρπώ-νεται αυτή την αύξηση της παραγωγικότη-τας;

Αρκεί να σκεφτούμε πως ένας εργαζόμενος γραφείου με ένα PC κάνει τη δουλειά του στο 1/3 του χρόνου, σε σχέση με το αν δεν είχε PC. Η παραγωγικότητα της εργασίας του τριπλασιάστηκε.

Όμως, δεν οδηγεί σε μείωση του χρόνου εργασίας και του κόπου του. Αντίθετα, αυτό μεταφράζεται σε μείωση των εργαζόμενων στο γραφείο, ενώ όσοι μένουν δουλεύουν συχνά ακόμα περισσότερο από πριν. Την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας την καρπώνεται το κεφάλαιο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως το κατακτημένο 5ήμε-ρο και 8ωρο της προηγούμενης γενιάς, σήμε-ρα αποτελεί “όνειρο θερινής νυκτός”.

Η μεγάλη αντίφαση είναι πως ενώ σήμε-ρα υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋπο-θέσεις για μια γενική μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών, ο κα-πιταλισμός, λόγω των ίδιων των σχέσεων παραγωγής που τον διέπουν, οδηγεί σε αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Κοντολογίς, τα οφέλη της καινο-

τομίας αφορούν το κεφάλαιο και όχι τα λαϊκά στρώματα.

Συγχρόνως, οι σχέσεις παραγωγής και η ανάγκη κερδοφορίας των μονοπωλίων καθορίζουν τις κατευθύνσεις και τον προσανατολισμό της έρευνας και της καινοτομίας. Οι ερευνητικές κατευθύνσεις που προωθούνται, η καινοτομία που πα-ράγεται δεν καθορίζεται απ’ τις λαϊκές ανάγκες και την ικανοποίησή τους, αλλά απ’ τη δυνατότητα αξιοποίησής τους για την εκτόξευση της κερδοφορίας. Γι’ αυτό και σήμερα διοχετεύονται εκατονταπλάσι-οι πόροι στην έρευνα της φαλάκρας σε σχέση με την καταπολέμηση της ελονο-σίας που καταστρέφει εκατομμύρια ζωές ετησίως.

Αυτή η στυγνή οικονομική πραγματικότητα της διάχυσης της καινοτομίας αφορά άμεσα και όλους εσάς, τη νέα βάρδια της εργα-τικής τάξης. Προβάλλεται συχνά το επιχεί-ρημα πως η λύση για τους νέους είναι να μορφωθούν περισσότερο, να εξειδικευτούν σε έναν νέο καινοτόμο τομέα, να φτιάξουν μια καινοτόμα επιχείρηση.

Όμως, η παγκόσμια διάχυση της καινοτομί-ας μεταφράζεται και σε διάχυση της εκπαί-δευσης και του εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού, που αντανακλάται για παράδειγ-μα στη δυνατότητα της IBM να έχει περισ-σότερους εργαζόμενους στην Ινδία απ’ ό,τι στις ΗΠΑ. Το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης γενικεύεται. Οι “δαπάνες παραγωγής” του εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού μει-ώνονται διεθνώς. Δηλαδή η εργατική δύ-ναμη, ακόμα και η εξειδικευμένη, γίνεται ολοένα και πιο φθηνή. Έτσι, ακόμα και οι ανώτερες ακαδημαϊκές σπουδές δεν μετα-φράζονται πλέον σε υψηλούς μισθούς και σαφώς βελτιωμένο βιοτικό επίπεδο, όπως μόλις δυο-τρεις δεκαετίες νωρίτερα. Η φθηνή εργατική δύναμη αφορά και υψηλά ει-δικευμένους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η IBM, που προτιμά την Ινδία, γιατί οι εργαζόμενοι εκεί είναι αρκετά καλοί και σημαντικά φθηνότεροι.

Βέβαια, ορισμένοι θα συνεχίσουν να σκέφτονται πως αρκεί να βρουν μια καλή καινοτόμα ιδέα, να την κάνουν επιχείρηση για “να πιάσουν την καλή”. Όμως, απ’ τις 100 ιδέες, μια χούφτα απ’ αυτές θα απο-δειχτούν καλές ιδέες. Όπως αποδεικνύουν οι στατιστικές, για κάθε spin-off που πε-τυχαίνει υπάρχουν δεκάδες που κλείνουν. Η επιδίωξη της καινοτομίας απ' όλους εσάς σημαίνει πως ακόμα και αν, στην “καλύτερη” περίπτωση, ένας από εσάς βρει την κατάλληλη ιδέα, θα “πετύχει” να γίνει αφεντικό, απλά για να προσλά-

βει όλους τους υπόλοιπους να δουλεύ-ουν γι’ αυτόν. Και επειδή στην διεθνή αρένα του ανταγωνισμού θα πρέπει να μην χάσει από μια άλλη αντίστοιχη ινδική spin-off, οι εργαζόμενοί του, δηλαδή όλοι εσείς οι υπόλοιποι, θα πρέπει να δουλεύετε με χαμηλούς μισθούς, ελαστικές σχέσεις εργασίας, πιθανά ανασφάλιστοι.

Έτσι, ακόμα το κυνήγι της καινοτόμας επιχειρηματικότητας μεταφράζεται στο ότι θα δουλεύετε με μειωμένα δικαιώμα-τα, με χαμηλούς μισθούς, με όρους όξυν-σης της εκμετάλλευσης, προσδοκώντας πως, στην καλύτερη περίπτωση, ένας θα “πιάσει την καλή”.

Φίλες και φίλοι,Λύση στα προβλήματα της ανθρωπότη-

τας δεν είναι η περισσότερη καινοτομία. Το πραγματικά νέο που μπορεί να αντι-μετωπίσει τα λαϊκά προβλήματα είναι η αποτίναξη των παλιών, άχρηστων και επικίνδυνων πλέον καπιταλιστικών σχέ-σεων παραγωγής που γεννούν φτώχεια, κρίσεις και πολέμους. Λύση στα προβλή-ματά μας είναι ο δρόμος της σύγκρουσης και της ανατροπής του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης της εργατικής λαϊκής εξουσίας, της κοινωνικοποίη-σης του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της ανάπτυξής τους με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, το “ξερίζωμα” του κέρδους ως κινήτρου της παραγωγής, θα οδηγήσει στο σχεδιασμό της έρευνας και της καινοτομίας με γνώμο-να τις κοινωνικές ανάγκες. Σ’ αυτές τις συν-θήκες η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας θα γίνεται κτήμα της κοινωνίας, οδηγώντας σε γενική μείωση του εργάσι-μου χρόνου με κάλυψη των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Μόνο σ’ αυτές τις συνθήκες, οι φρέσκιες ιδέες σας, οι καινοτόμες λύσεις που μπορείτε να δώσετε θα προσανατολίζονται στη γενική κοινωνική ευημερία, στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Γι’ αυτό ως ΚΚΕ σας καλούμε να βα-δίσουμε μαζί γι’ αυτόν τον μοναδικό ελπιδοφόρο δρόμο. Το δύσκολο καθή-κον που μπαίνει μπροστά μας σήμερα είναι πώς θα βάλουμε πλάτη σ’ αυτόν τον δύσκολο αγώνα, προετοιμασίας και συγκέντρωσης δυνάμεων για αυτόν τον ριζικά διαφορετικό δρόμο. Απ’ την κάθε θέση που θα βρεθούμε, να αξιοποιήσουμε τις ικανότητές μας, τις γνώσεις μας για να βάλουμε το λιθαράκι μας στην πραγματικά καινοτόμα λύση, στη νιότη του κόσμου, στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στη δι-κή μας υπόθεση.»

τομίας αφορούν το κεφάλαιο και όχι τα λαϊκά στρώματα.

η ανάγκη κερδοφορίας των μονοπωλίων

Πλήθος συνεδρίων, σεμιναρίων, εκδηλώσεων πραγματοποιούνται συχνά πυκνά στα ΑΕΙ – ΤΕΙ για την “καινοτομία” και την “επιχειρηματικό-τητα”. Η κεντρική ιδέα όλων αυτών των δρα-στηριοτήτων είναι πως αν έχεις μια “έξυπνη” ιδέα θα πετύχεις, θα βρεις λύση σε όλα σου τα προβλήματα. Στην πραγματικότητα όμως, για κάθε μια επιχείρηση εφαρμογής “καινοτόμων επιχειρηματικών ιδεών” (spin-off) που πετυχαί-νει, δεκάδες κλείνουν...

Το πραγματικά νέο που μπορεί να αντιμετωπίσει τα λαϊκά προβλήματα είναι η αποτίναξη των παλιών, άχρηστων και επικίνδυνων πλέον καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής που γεννούν φτώχεια, κρίσεις και πολέμους

32

ΠΟΛΥΜΟΡΦΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Δεν στριμώχνουμε τις σπουδές και τη ζωή μας στα μέτρα τους!

Φ οιτητικοί και σπουδαστικοί Σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα

αναπτύσσουν πολύμορφες παρεμβάσεις για πλευρές που

αγκαλιάζουν όλη τη ζωή της νεολαίας που σπουδάζει, με

καθοριστική την συμβολή των επιτροπών αγώνα του Μετώπου Αγώνα

Σπουδαστών, των αγωνιστών φοιτητών και σπουδαστών. Τέτοια δράση

έχουν αναπτύξει οι σύλλογοι του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία (ΤΕΑΠΗ), Παιδαγωγικού Τμήματος Δημο-

τικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ), Τουρκικών Σπουδών, Νοσηλευτική ΤΕΙ Αθήνας, ΣΓΤΚΣ ΤΕΙ Αθήνας, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πάτρας, ΣΕΥΠ ΤΕΙ Πάτρας. Οι

πρωτοβουλίες και οι παρεμβάσεις των συλλόγων αυτών δείχνουν έναν άλλο δρόμο, απέναντι στην διάλυση και τον εκφυλισμό των φοιτη-τικών και σπουδαστικών συλλόγων, κόντρα στην απογοήτευση και την μιζέρια. Το ΜΑΣ δίνει τη μάχη για την αναζωογόνηση του φοι-τητικού κινήματος.

Με πρωτοβουλία των Συλλόγων Νοσηλευτικής ΤΕΙ Αθήνας και ΣΓΤΚΣ ΤΕΙ Αθήνας, ανανεώνεται η προσπάθεια συντονισμού της δράσης όλων των Συλλόγων των ΤΕΙ

ενάντια στις ελλείψεις που προκαλεί η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Οι περικοπές στους προϋπολογισμούς των σχολών έχουν οδηγήσει σε τραγικές ελλείψεις σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, ελλείψεις σε υποδομές και αναλώσιμα που πλέον γίνονται εμπόδιο στις απρόσκοπτες σπουδές των σπουδαστών των ΤΕΙ. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών προχώρησε στις αρχές του Δεκέμβρη σε συνέντευξη τύπου απευθύνοντας κάλεσμα για μαζικό συντονισμένο αγώνα για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Στη συνέχεια, την Παρασκευή 18 Δεκέμβρη πραγμα-τοποιήθηκε Πανελλαδική Συνάντηση Διοικητικών Συμβουλίων Συλλόγων ΤΕΙ με τη συμμετοχή 12 Συλλόγων από Αθήνα, Πειραιά, Πάτρα, Θεσσαλία, Πύργο και Ρέθυμνο. Στην συνάντηση απο-φασίστηκε να γίνει ενιαία προσπάθεια ενημέρωσης των σπουδαστών και συντονισμού δράσης όλων των συλλόγων ώστε να μπουν εμπόδια στην πολιτική που τους στερεί το δικαίωμα στη μόρφωση. Ήδη έχουν γίνει αρκετές κινητοποιήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας στις διοικήσεις των Ιδρυμάτων κ.ά. Αποκορύφωμα του προηγούμενου διαστήματος ήταν η συμμε-τοχή δεκάδων συλλόγων στα φοιτητικά Συλλαλητήρια στις 5 του Νοέμβρη και στις μεγαλειώδεις απεργίες στις 12 Νοέμβρη και 3 Δεκέμβρη. Μέσα από αυτόν τον συντονισμό δυναμώνει η πάλη για διεκδίκηση σπουδών σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες της νεολαίας.

Συντονισμένη δράση των ΤΕΙ ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ

Ο σύλλογος φοιτητών του ΤΕΑΠΗ μαζί με τον σύλλογο ΠΤΔΕ πραγματοποίησαν συζήτηση με θέμα “Λέμε ΟΧΙ στο νέο σχολείο της αμορφωσιάς και των διαλυμένων εργασιακών

σχέσεων! Αγωνιζόμαστε σαν νέοι εκπαιδευτικοί για μόρφωση, σταθερή δουλειά, ζωή με δικαιώματα!” Η συζήτηση αφορούσε τις εξελίξεις στην εκπαίδευση, τι προοπτική έχει σήμερα ένας παιδαγωγός τελειώνοντας τις σπουδές. Για να βοηθήσει στην συζήτηση του συλλόγου, η κύρια ομιλία έγινε από τον εκπαιδευτικό Σπύρο Μαρίνη, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ. Η συζήτηση προσέλκυσε μαζικό ενδιαφέρον καθώς αποτελεί το πρώτο και κύριο ζήτημα που απασχολεί σή-μερα έναν νέο. Αξιόλογη είναι η εμπειρία που μεταφέρθηκε τόσο εισηγητικά όσο και από άλλους εργαζόμενους του κλάδου για την κατάσταση που επικρατεί, τις δυσκολίες που συναντάνε αλλά και τη στάση που πρέπει να κρατήσει ένας νέος εργαζόμενος. Οι παρεμβάσεις αυτές συνέβαλαν ώστε να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα για τους φοιτητές που παρακολούθησαν.

Ο ι αθλητικές υποδομές στην εκπαίδευση είναι στην πλειοψηφία τους ασυντήρητες ή ανύ-παρκτες με ευθύνη του κράτους, τη στιγμή που η ανάγκη των νέων για φυσική άσκηση

διαρκώς αυξάνεται λόγω και του σύγχρονου ρυθμού ζωής. Το πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη για ελεύθερη πρόσβαση στον αθλητισμό επιβεβαιώνεται από το παράδειγμα του ΤΕΙ Πάτρας. Πάνω από 300 σπουδαστές από το ΤΕΙ συμμετέχουν και φέτος στο τουρνουά ποδοσφαίρου. Η Αθλητι-κή Επιτροπή των σπουδαστικών συλλόγων ΣΤΕΦ και ΣΕΥΠ ΤΕΙ Πάτρας για τρίτη συνεχό-μενη χρονιά διοργανώνει τέτοια πλούσια αθλητική δραστηριότητα. Πέρα από το τουρνουά όμως οι σύλλογοι αυτοί έχουν διαμορφώσει ένα διεκδικητικό πλαίσιο που απαντάει στις σύγχρονες ανάγκες των νέων. Διεκδικούν περισσότερους ελεύθερους χώρους με υποδομές για άθληση με κρατική μέριμνα, δημιουργία γηπέδου για το ΤΕΙ, αναβάθμιση του εξοπλισμού του γυμναστηρίου του ΤΕΙ, άμεση πρόσληψη γυμναστών. Αναπτύσσουν δράση ώστε όλοι οι σπου-δαστές να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε δημοτικούς χώρους άθλησης μόνο με την επίδειξη του πάσο. Στα πλαίσια αυτά το προηγούμενο διάστημα έκαναν κινητοποιήσεις στον Πρόεδρο του ΤΕΙ, ώστε να καταθέσουν τα αιτήματά τους και πραγματοποίησαν συνάντηση με τον υπεύθυνο αθλητισμού του δήμου μεταφέροντας μια ζωντανή εικόνα από τις ανάγκες που υπάρχουν και στο ΤΕΙ.

Ο Αθλητισμός είναι δικαίωμα για όλους, όχι πολυτέλεια για τους λίγους

Ο πολιτισμός και η τέχνη είναι όπλο στα χέρια των νέων

Από το περσινό τουρνουά του Συλλόγου ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πάτρας.

Ποιο είναι το μέλλον του νέου που σπουδάζει σήμερα; Ό πως και στον αθλητισμό έτσι και στον πολιτισμό ένας νέος που χρειάζεται να βρει μια δημιουργική διέξοδο συναντάει ελλιπείς υποδομές, πανάκριβες συνδρομές σε συλλόγους,

περιορισμένες επιλογές και χιλιάδες άλλα εμπόδια. Ο σπουδαστικός σύλλογος της ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πάτρας έχει δημιουργήσει 20μελή πολιτιστική επιτροπή που είναι υπεύθυνη για τη δρα-στηριότητα των ομάδων κινηματογράφου, χορού, θεάτρου που έχει ο σύλλογος. Οι ομάδες αυτές μαζί με το διεκδικητικό πλαίσιο για ελεύθερη πρόσβαση σε χώρους πολιτισμού για τους σπουδαστές, για δημιουργία χώρου θεάτρου και μουσικής στο ΤΕΙ, αναπτύσσουν δραστηριότητα για να ψυχαγωγούνται οι σπουδαστές και να βρίσκουν δημιουργική διέξοδο στον ελεύθερό τους χρόνο. Η κινηματογραφική ομάδα κάνει προβολές ανά βδομάδα, ενώ η θεατρική και η μουσική ομάδα προετοιμάζουν παραστάσεις μέσα στη χρονιά.

Αντίστοιχη πρωτοβουλία έχει πάρει και ο σύλλογος Τουρκικών σπουδών. Ο σύλλογος στα πλαίσια του φεστιβάλ που διοργανώνει 20-21 Γενάρη για τη ζωή και το έργο του Ναζίμ Χικμέτ, προχώρησε σε συνεργασία με το 8ο Γυμνάσιο Αθήνας για να οργανώσει μια πολύμορφη δραστη-ριότητα για την προετοιμασία του φεστιβάλ. Έτσι έγιναν ήδη 2 συναντήσεις με την υπεύθυνη καθηγήτρια από το σχολείο, η οποία κάθε χρόνο διοργανώνει στο σχολείο εκδηλώσεις γνωριμίας με κάποιον σύγχρονο καλλιτέχνη. Στις συναντήσεις αυτές έγιναν κοινές πρόβες της θεατρικής ομάδας του σχολείου με τη θεατρική ομάδα του φοιτητικού συλλόγου, που θα ανεβάσουν πα-ράσταση αφιερωμένη στον Τούρκο ποιητή, ενώ στη μία από τις συναντήσεις οι φοιτητές έκαναν “μάθημα” στα παιδιά, παρουσιάζοντας το έργο του Χικμέτ.

33Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

Όταν “το μικρότερο κακό” ...μεγαλώνει

Ο ι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στην Γαλλία, με την αλματώ-

δη άνοδο του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος της Λεπέν, αλλά

και αλλού, επιβεβαιώνουν ορισμένες από τις βασικές εκτιμήσεις

του ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια. Επιβεβαιώνεται πως το εργατικό-λαϊκό κίνημα

και η πρωτοπορία του, το Κομμουνιστικό Κόμμα, δεν μπορούν να αποτρέ-

ψουν τα χειρότερα για το λαό όταν στοιχίζονται πίσω από τις επιδιώξεις ενός

τμήματος των αστικών δυνάμεων ενάντια σε ένα άλλο, στην λογική του “μι-

κρότερου κακού”. Η ιστορική πείρα δείχνει πως όποτε ακολουθήθηκε από το

επαναστατικό κίνημα η λογική αυτή, “το μικρότερο κακό” τελικά μεγάλωνε…

Από τα αντιφασιστικά και λαϊκά μέτωπα τη δεκαετία του ‘30, που τελικά δε

ματαίωσαν την άνοδο του φασισμού, μέχρι την σημερινή Γαλλία, ποτέ και πουθενά δεν επιβεβαιώθηκε η ορθότητα αυτής της στρατηγικής. Και το

χειρότερο, έδεσε χειροπόδαρα το κίνημα στη γραμμή υπεράσπισης της μί-

ας ή της άλλης μορφής διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Μια (παλιά) γαλλική κολόνια...

Δεν είναι η πρώτη φορά που στη Γαλλία γί-νονται εκλογικοί συνασπισμοί ή στήριξη αστι-κών κυβερνήσεων, με συμμετοχή ακόμη και Κομουνιστικών Κομμάτων, στην λογική του μικρότερου κακού ή του “να μην έρθει η δε-ξιά”. Στην πρόσφατη ιστορία, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία το 2002, όπου στο δεύτερο γύρο όλες οι δυνάμεις τότε, στήριξαν τον “δεξιό” Ζακ Σι-ράκ για να μη βγει ο ακροδεξιός Ζαν Μαρί Λε-πέν, πατέρας της Λεπέν. Το αποτέλεσμα ήταν να εγκλωβιστεί ο γαλλικός λαός μεταξύ Σκύλ-λας και Χάρυβδης και να ακολουθήσει σχεδόν μια δεκαπενταετία αλλεπάλληλων αντιλαϊκών επιθέσεων, παρότι τότε ηττήθηκε ο Λεπέν…

Η “χαμένη” …νικήτρια Λεπέν και ο μεγάλος νικητής

Το Δεκέμβρη του 2015 στον α’ γύρο των περιφερειακών εκλογών το “Εθνικό Μέτωπο” (FN) της Μαρίν Λεπέν ήρθε πρώτο κόμμα σε 6 από τις 13 Περιφέρειες της Γαλλίας. Τότε είδαμε πλήθος αναλύσεων (και στην Ελλάδα) για την απειλή της δημοκρατίας από μια ακραία πολιτική δύναμη. Οι υπόλοιπες “δημοκρατικές” δυνάμεις επικέντρωσαν όλη την προεκλογική τους δράση στο να δημι-ουργηθεί “φράγμα” στο FN. Σοσιαλιστές και άλλοι “αριστεροί” υποψήφιοι αποσύρθηκαν στο όνομα της δημιουργίας ενός “δημοκρα-τικού φράγματος στην ακροδεξιά” και δήλωσαν ότι θα στηρίξουν τους υποψήφιους των συντηρητικών “ρεπουμπλικάνων” (του

Ν. Σαρκοζί). Το ίδιο έκανε και το “Μέτωπο της Αριστεράς”, όπου συμμετέχει και το με-ταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ κόμμα, που πρωτα-γωνιστεί μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Στο β’ γύρο, δύο βδομάδες μετά, οι συ-ντηρητικοί “ρεπουμπλικάνοι” αναδείχθηκαν σε πρώτη δύναμη και επικράτησαν στις πε-ρισσότερες περιφέρειες, εξαιτίας κυρίως της στήριξής τους από τα άλλα κόμματα. Στην πραγματικότητα το Εθνικό Μέτωπο που τελικά δεν κέρδισε καμία περιφέρεια, όχι μόνο δεν αποδυναμώθηκε, αλλά βγαίνει ενισχυμένο σε ψήφους (με πρωτοφανές στην ιστορία του αποτέλεσμα), εδραιώνει την παρουσία του, και βάζει στόχο την επικράτη-ση στις προεδρικές εκλογές του 2017.

Το αποτέλεσμα φυσικά, είναι η ενίσχυση μίας αστικής εθνικιστικής, ρατσιστικής, ξενο-φοβικής πολιτικής δύναμης, με φασιστικές δυνάμεις στο εσωτερικό της. Το σημαντικό-

τερο όλων βέβαια, είναι ότι το σύνολο του κόσμου που ψήφισε, είναι εγκλωβισμέ-νο τόσο στον πρώτο γύρο, όσο και στον δεύτερο, μέσα σε εκδοχές της αστικής διαχείρισης, που παρά τις υπαρκτές διαφο-ρές τους στηρίζουν την καπιταλιστική βαρβα-ρότητα. Και φυσικά, έμεινε στο απυρόβλητο η ουσία, τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ήδη συμφωνηθεί, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι νέες αντεργατικές ανατροπές, η μείωση δημόσιων δαπανών. Η συμμετοχή της Γαλλίας με πρωτα-γωνιστικό ρόλο στην ιμπεριαλιστική επέμβα-ση στη Μέση Ανατολή, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, η ενισχυμένη καταστολή και το κλί-μα ξενοφοβίας από το ίδιο το αστικό κράτος ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, όλα αυτά έμειναν ανέγγιχτα. Δε θα ήταν υπερβο-λή να πούμε ότι ο μεγάλος νικητής ήταν ο καπιταλισμός, αφού στο δικό του γήπεδο έπαιζαν όλες “οι ομάδες” που κατέβαιναν στις εκλογές.

Το νέο …παλιό

Το θετικό αποτέλεσμα για τη Λεπέν ήρθε μετά και την παταγώδη διάψευση των όποιων λαϊ-κών προσδοκιών από την εκλογή Ολάντ το 2012 στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία (τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι μιλούσαν για “άνεμο αλ-λαγής”). Μάλιστα, έρχεται σήμερα η Λεπέν με φόρα φορώντας το μανδύα της “νέας” απέναντι στους “παλιούς πολιτικούς”, το κατεστημένο και το σύστημα. Η διεισδυτικότητα που φαίνε-ται να έχει η Λεπέν σε φτωχά λαϊκά στρώματα, τα συνθήματά της περί “εθνικής παραγωγής”, στόχος που αντικειμενικά ενισχύει κλάδους του γαλλικού κεφαλαίου που έχασαν έδαφος στον ανταγωνισμό τους με τα γερμανικά μονοπώλια τα τελευταία χρόνια, είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που το ίδιο το σύστημα, δηλαδή πολλοί μονοπωλιακοί όμιλοι, στηρίζουν την κατά άλλα …αντισυστημική Λεπέν.

Όπως σημειωνόταν στις θέσεις του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ:

«Η στήριξη από το σύστημα και η άνοδος αστικών εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμε-ων δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία. Σε ολόκλη-ρη την Ευρώπη, αλλού πιο καθαρόαιμες φα-σιστικές, αλλού πιο συγκαλυμμένες εθνικιστι-κές, ρατσιστικές δυνάμεις βρίσκουν έδαφος όπως στην Ουγγαρία, στη Γαλλία και αλλού ή στην Ουκρανία όπου οι ναζί συμμετέχουν στην κυβέρνηση με τη στήριξη της ΕΕ και των ΗΠΑ. Ο εθνικισμός κι ο φασισμός αναπτύσ-σονται σε συνθήκες που η συνοχή της ΕΕ αντικειμενικά υφίσταται κλυδωνισμούς, λόγω των οξυμένων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνι-σμών. Έτσι ενισχύεται ένα αστικό εθνικιστικό ρεύμα για την σκοπιμότητα της συμμετοχής ή όχι στην ΕΕ από την σκοπιά του κεφαλαίου κι όχι η εργατική-λαϊκή πάλη για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς».

Μάρκο Νάστος, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων

του ΚΣ της ΚΝΕ

Από τις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία.

Μετά τις πρόσφατες εκλογές στη Γαλλία αυτή που ενισχύθηκε ήταν η καπιταλιστική βαρβαρότητα, με την αυξημένη καταστολή και το κλίμα τρομολαγνεί-ας να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στους δρό-μους της γαλλικής πρωτεύουσας.

34

“Οδηγητής”: Ποιες είναι οι αιτίες που ένας νέος σήμερα στρέφεται στα ναρκω-τικά;

Μαρίνα Τσίγκα: H τελευταία Ετήσια Έκθε-ση του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών αναφέρει ως βασικές αιτίες για τη ροπή προς την χρήση ναρκωτικών ουσιών: την φτώχεια, την ανεργία, τα επισιτιστικά προβλήματα σε τμήματα του πληθυσμού, την αναγκαστική μετανάστευση, τις οικονομικές ανισότητες, την έλλειψη πρόσβασης τμημάτων της νε-ολαίας στην μόρφωση, την αθλητική – πο-λιτιστική δραστηριότητα. Στοιχεία που στη χώρα μας έχουν αυξηθεί δραματικά λόγω της καπιταλιστικής κρίσης, με συνέπειες ιδιαίτε-ρα έντονες στους έφηβους και τους νέους. Η πολύ συχνά αφόρητη πραγματικότητα, τους δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας, φόβου, έλλειψης κινήτρων, παραίτησης, αλλά και θυμού που στρέφεται στο άμεσο περιβάλλον ή ακόμα και στον εαυτό τους.

Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι δράσεις από τα μέσα ενημέρωσης αλλά και μέσα από το σχολείο, που στοχεύουν στη διαχείριση των παραπάνω προβλημάτων με ανώδυνους για το σύστημα τρόπους, π.χ. προγράμματα για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας.

Δίπλα σ' αυτούς τους παράγοντες έρχεται να προστεθεί και μια συστηματική ιδεολογι-κή προσπάθεια να θεωρητικοποιηθεί ο δια-χωρισμός των ναρκωτικών σε “σκληρά” και “μαλακά”, με στόχο την αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης.

“Ο”: Πολλές παρεμβάσεις του ΕΣΥΝ αφο-ρούν μικρές ηλικίες. Υπάρχει κάποιο και-νούργιο στοιχείο που το επιβάλλει;

Μ.Τ.: Η αθώωση των ναρκωτικών και η κοι-νωνική ανοχή στη διάδοσή τους είναι μια από τις αιτίες του τριπλασιασμού της χρήσης στους μαθητές την τελευταία δεκαετία.

Αυτές οι απόψεις βάζουν τελικά εμπόδια στην πρόληψη αφού δημιουργούν συγχύσεις στους νέους ανθρώπους και τους καθιστούν πιο ευάλωτους. Την ίδια στιγμή, τα προγράμ-

ματα πρόληψης στα σχολεία περιορίστηκαν για άλλη μια χρονιά στο 2% μαθητών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και στο 6% της δευτεροβάθμιας.

Έτσι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (έρευ-νες ΕΠΙΨΥ, ΕΚΤΕΠΝ) η κατάσταση της χρήσης ουσιών στις νέες ηλικίες (όπου μπαίνουν και οι βάσεις για τη στάση των νέων στην ενήλικη ζωή) είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.

Ενδεικτικά μερικά ποιοτικά χαρακτηριστι-κά: Έχει μειωθεί ο μέσος όρος ηλικίας στην οποία αρχίζει ο πειραματισμός με τα ναρκωτικά στα 13.5 έτη. Το ποσοστό των έφηβων μαθητών (15 χρονών) που έχει δο-κιμάσει κάνναβη έχει ανέβει στο 9,6%, με αυξητική τάση.

“Ο”: Ποιες είναι οι κεντρικές δραστηριό-τητες που θα ανοίξει το ΕΣΥΝ το επόμενο διάστημα;

Μ.Τ.: Στην τελευταία συνεδρίασή της η Εκτε-λεστική Επιτροπή του ΕΣΥΝ αποφάσισε η δράση του για το 2016, να έχει κύριο άξονα την ενημέρωση της νέας γενιάς σχετικά με τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό των ναρκωτικών σε “σκληρά” και “μαλακά”.

Γύρω από αυτόν τον στόχο θα αναπτύξουν πολύμορφες δράσεις τα παραρτήματα του ΕΣΥΝ σε όλη την Ελλάδα. Θα επιδιώξουμε να συναντηθούμε με συλλόγους γονέων, εκ-παιδευτικών, με 15μελή μαθητών, πολιτιστι-κούς–αθλητικούς φορείς και να οργανώσουμε μαζί τους συσκέψεις, συζητήσεις αλλά και πολιτιστικές–αθλητικές δραστηριότητες. Σημα-ντικό κομμάτι της πρωτογενούς πρόληψης είναι η έγκυρη επιστημονικά ενημέρωση, που όμως πρέπει να είναι προσιτή και να απαντάει στις ανάγκες των νέων. Γι’ αυτό θέλουμε οι παραπάνω προσπάθειες να χαρα-κτηρίζονται από ζωντανή επαφή όπου θα μετα-φέρουμε την επιστημονική μας γνώση και την εμπειρία μας αλλά παράλληλα θα ακούσουμε και τους προβληματισμούς και τις ανάγκες των νέων. Θα προβάλουμε τελικά την ανάγκη για έναν άλλο τρόπο ζωής, χωρίς ναρκωτικά, έναν τρόπο ζωής δημιουργικό, με αξίες, στόχους και αξιοπρέπεια, μέσα από τη συλλογικότητα.

Σε κεντρικό επίπεδο, το ΕΣΥΝ προετοιμάζει πανελλαδική καμπάνια με θέμα: “σκληρά” και “μαλακά” ναρκωτικά – μύθοι και πραγ-ματικότητα, στα πλαίσια της οποίας θα πραγματοποιηθεί Επιστημονικό Συνέδριο.

“Ο”: Για ποιο λόγο θα πραγματοποιηθεί το επιστημονικό συνέδριο;

Μ.Τ.: Η προβολή παλιών και “νέων” απόψε-ων σχετικά με τη δράση των ουσιών, το δια-χωρισμό τους σε “σκληρά” και “μαλακά”, τις πολιτικές αντιμετώπισης κ.λπ. συσκοτίζουν τις αιτίες και δίνουν άλλοθι σε αναποτελεσμα-τικές πολιτικές αντιμετώπισης.

Θεωρούμε ότι απέναντι σε αυτή την κα-τάσταση είναι απαραίτητο να υπάρξει μια ολοκληρωμένη επιστημονική απάντηση που να φωτίζει σε βάθος όλες τις πτυχές του θέ-ματος. Η απάντηση αυτή πιστεύουμε ότι μπο-ρεί να δοθεί μέσα από έναν εποικοδομητικό διάλογο επιστημόνων όλων των ειδικοτήτων που σχετίζονται με το πρόβλημα της τοξικο-εξάρτησης.

Τα υλικά του συνέδριου μπορούν να απο-τελέσουν πολύτιμο εργαλείο για επιστήμονες, εργαζόμενους στις σχετικές δομές, για φοιτη-τές–σπουδαστές αλλά και για τον περαιτέρω εμπλουτισμό των θέσεων του αντιναρκωτικού κινήματος, την εκλαΐκευση και τη διάδοσή τους.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗμε τη Μαρίνα Τσίγκα, πρόεδρο του ΕΣΥΝ

σε όλα τα ναρκωτικά

στο διαχωρισμό σε “σκληρά” και “μαλακά”

στη νομιμοποίηση της κάνναβης

Όλα τα ναρκωτικά, ανεξάρτητα από τη χημική τους σύνθε-ση και τις διαφορές τους, επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν σωματική και ψυχική εξάρτηση. Οδηγούν τη νεολαία στη διαμόρφωση ενός τρόπου ζωής που χαρακτηρίζεται από την παθητικότητας, την παραίτηση, την απομόνωση

Τ ο Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) είναι φορέας που δραστηριοποιείται από το 1980 και

έχει ως βασική κατεύθυνση τη διεκδίκηση από την πολιτεία αντιναρκωτικής πολιτικής με κεντρικό σχεδι-

ασμό, με ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη στην πρόληψη, την θεραπεία και την κοινωνική επανένταξη. Η

θέση αυτή διαπερνάει όλες τις δραστηριότητες που αναπτύσσει.

Το ΕΣΥΝ προετοιμάζει για το επόμενο διάστημα πανελλαδική καμπάνια με τίτλο “σκληρά” και “μαλακά” ναρ-κωτικά – μύθοι και πραγματικότητα και σύνθημα: Λέμε ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά, στο διαχωρισμό σε "σκληρά"

και "μαλακά", στη νομιμοποίηση της κάνναβης.

Ο "Οδηγητής" φιλοξενεί συνέντευξη με την Μαρίνα Τσίγκα, πρόεδρο του ΕΣΥΝ, η οποία μας μίλησε για τις εξελί-

ξεις που υπάρχουν, για τους στόχους της καμπάνιας αλλά και την υπόλοιπη δραστηριότητα που αναπτύσσει το ΕΣΥΝ.

35Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

H παράσταση “Ντενεκεδούπολη” από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ.

Σ τις 20 Δεκέμβρη το φουαγιέ στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό γέμισε παιδικές φωνές, χρώματα και τραγού-

δια. Το χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ της ΚΝΕ για παιδιά είναι πλέον μια “συνήθεια” που κρα-τά έξι χρόνια. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το φεστιβάλ αγκαλιάστηκε από παλιούς αλλά και νέους επισκέπτες, αντανακλώντας την ανάγκη των νέων ζευγαριών για ποιοτική ψυχαγωγία των παιδιών τους που δεν κοστίζει.

Δεκάδες παιδιά μαζί με τους γονείς τους απόλαυσαν ένα πλούσιο πρόγραμμα που επι-μελήθηκαν από κοινού η Επιτροπή Φεστιβάλ

του ΚΣ της ΚΝΕ με ομάδα παιδαγωγών. Τη χριστουγεννιάτικη γιορτή έστησαν με μεράκι και εθελοντική δουλειά μέλη της ΚΝΕ. Τα βα-σικά υλικά της επιτυχίας της: το παιχνίδι, η δημιουργία και η φαντασία.

Το πρωί της Κυριακής τα παιδιά αφού έφτιαξαν τα καπέλα τους απασχολήθηκαν στο εργαστήρι σοκολάτας. Στη συνέχεια μαζί με τους γονείς τους, παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση “Ντενεκεδούπο-λη” από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ. Το από-γευμα που συνεχίστηκαν οι δραστηριότητες, τα παιδιά έφτιαξαν “το ψηφιδωτό δέντρο”, ενώ το φεστιβάλ “έκλεισε” με την μουσικο-θεατρική παράσταση “Ο Παπουτσής και οι καλικάντζαροι” από τους “Τρομπετίνι”.

Και φέτος ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκέντρω-σαν τα βιβλιοπωλεία με ποικιλία βιβλίων για μικρούς και μεγάλους.

Μπορεί στο χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ οι πρωταγωνιστές να ήταν τα παιδιά, όμως και για τους γονείς αποτέλεσε ένα ευχάριστο διά-λειμμα από την καθημερινότητά τους και τις συνέπειες της κρίσης που βιώνουν.

Σ το Χριστουγεννιάτικο Φεστιβάλ παρα-βρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κου-

τσούμπας, ο οποίος δήλωσε: «Καλές γιορτές σε όλα τα παιδιά. Τα Χριστουγεννιάτικα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που γίνονται πάνω από έξι χρόνια τώρα, έχουν καθιερωθεί σαν μια πραγματική όαση χαράς, ξεγνοιασιάς, δημι-ουργίας των παιδιών, με παιχνίδι, τραγούδι, χορό, με κατασκευές, με θεατρικές παραστά-σεις. Είναι πραγματικά μια όαση μέσα σ’ αυτή την κόλαση που ζει ο λαός μας και οι λαϊκές οικογένειες, με την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Eίναι ταυτόχρονα φροντίδα για τους νέους γονείς, για τις νέες οικογένειες που βιώ-νουν φτώχεια, ανεργία, απληρωσιά, μια σειρά προβλήματα που βιώνουν όλες οι οικογένειες της πατρίδας μας. Καλή δύναμη σε όλους και όλες, καλές γιορτές, να περάσετε καλά.»

Μ ε παιδικές φωνές, γέλιο και χαρά πλημ-μύρισε η πρωτοχρονιάτικη γιορτή για

παιδιά στη Θεσσαλονίκη. Γονείς και παιδιά απόλαυσαν την κάθε στιγμή. Το πρόγραμμα περιελάμβανε εργαστήρια, συλλογικά μουσι-κοκινητικά παιχνίδια, θεατρική παράσταση “12 μέρες από την ζωή του Αϊ-Βασίλη” της Εύης Κοντορά, χορό, τραγούδι με πρωταγωνιστές φυσικά τα ίδια τα παιδιά και "οδηγούς" στο πολύωρο όμορφο ταξίδι τους μου-σικούς, παιδαγωγούς, δασκάλους χορού, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών, μέλη και φίλους της ΚΝΕ.

Παράλληλα, τα παιδιά ετοί-μασαν ευχετήριες κάρτες για τα προσφυγόπουλα που βρί-σκονται στην Ειδομένη του Κιλκίς. Στον χώρο εκτιθόταν ένας πίνακας της εικαστικού Κωνσταντίας Αμπατζόγλου με θέμα τους πρόσφυγες, τον οποίο πρόσφερε στην ΚΝΕ.

Ο πίνακας της εικαστικού Κωνσταντίας Αμπατζόγλου με θέμα τους πρό-σφυγες, τον οποίο πρόσφερε στην ΚΝΕ.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

6Ο ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

36

Εβδομάδα Βιβλίουστο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ

Τ ις μέρες των γιορτών η Οργάνωση Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ πήρε μια πολύ αξιόλογη πρωτοβουλία με στόχο οι νέοι και οι νέες να έρθουν σε επαφή με το μαρξιστικό βιβλίο αλλά και το καλό λογοτεχνικό βιβλίο μέσα από τις εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής.

Έτσι οργανώθηκε η Εβδομάδα Βιβλίου στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας (Τροίας 36, Βικτώρια). Παράλληλα με την έκθεση βιβλίου που λειτουργούσε στο χώρο του στεκιού, ξε-διπλώθηκαν και μια σειρά εκδηλώσεις και δραστηριότητες, βιβλιοπαρουσιάσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, προβολές.

Η πρωτοβουλία της ΟΠ Αττικής σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία, γι’αυτό άλλωστε και η έκθεση βιβλίου πήρε παράταση. Μαθητές, φοιτητές και νέοι εργαζόμενοι αξιοποίησαν αυτή την ευκαιρία για να γεμίσουν τις βιβλιοθήκες τους και για να δωρίσουν βιβλία σε φίλους και συγγενείς. Το ενδιαφέρον των μαθητών κέντρισαν τα βιβλία “ο Μηχανικός Μένι” και “Ά Παγκόσμιος Πόλεμος και η προϊστορία του”.

Ο “Οδηγητής” βρέθηκε στην Εβδομάδα Βιβλίου και μίλησε με νέους που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις. Ο Γιώργος, φοιτητής του ΕΜΠ, αφού τον ρωτήσαμε πώς του φάνηκε η πρωτοβουλία της ΚΝΕ, μας απάντησε: «Νομίζω ότι είναι συνέχεια μιας προσπάθειας που κάνει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ και μέσα από το εκδοτικό της Σύγχρονης Εποχής να έρθει σε επαφή η νεολαία με το μαρ-ξιστικό-λενινιστικό βιβλίο, την ιστορία του ΚΚΕ και των αγώνων στην χώρα μας, αλλά και με την λογοτεχνία που μπορεί να εμπνεύσει και να δώσει δύναμη στους σημερινούς αγώνες». «Πολύ ωραίος χώρος, πολύ όμορφη πρωτοβουλία», μας είπαν οι φίλοι της ΚΝΕ από τις ανατολικές συ-νοικίες της Αθήνας που επισκέφτηκαν την έκθεση 2 φορές για να πάρουν βιβλία για τους ίδιους και τους φίλους τους.

Την ίδια περίοδο οργανώσεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε όλη την Ελλάδα πήραν αντίστοιχες πρω-τοβουλίες γνωριμίας και διάδοσης των εκδόσεων της Σύγχρονης Εποχής.

Την εκδήλωση για την παρουσίαση του λευκώματος του ΚΣ της ΚΝΕ με έντυ-πα από φυλακές και τόπους εξορίας

ακολούθησε η παρου-σίαση των τραγουδιών

από τις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ από το συγκρότημα της

ΚΝΕ. Στην ίδια εκδήλωση έγινε και η απονομή αναμνηστικών σε όσους συμμετείχαν στο διαγωνισμό αφίσας και φωτογραφί-ας του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή.

Από τις νέες εκ-δόσεις της Σύγχρο-νης Εποχής, στην έκθεση βιβλίου το ενδιαφέρον κέντρι-σαν τα βιβλία “Ευ-ρωκομμουνισμός” και “Μέρες και νύχτες στις φλόγες του Στάλινγκραντ”.

Στα πλαίσια της Εβδομάδας Βιβλίου, πραγ-ματοποιήθηκε εδκήλωση-παρουσίαση των έργων του Φρίντριχ Ένγκελς για τον ιστορικό υλισμό μέσα από τις εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής. Παρουσιάστηκαν

τα βιβλία “Αντι-Ντίρινγκ”,

“Κείμενα για την οικονομία και την

πολιτική”, “Κείμενα για την οικονομική κρίση”, “Ο πόλεμος των χωρικών” και “Ο Λουδοβίκος Φόιερμπαχ και το τέλος της κλασικής γερμανικής φιλοσοφίας”.

Οι βιβλιοπαρουσιάσεις των εκδό-σεων “Ο Λένιν τον Οκτώβρη” και

“Μέρες και νύχτες στις φλόγες του Στάλινγκραντ” συνοδεύτη-καν από την προβολή ντοκι-μαντέρ και τανίας.

Σ υνεχίζεται το πρόγραμμα στο Στέκι Πο-λιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της

ΚΝΕ. Από αυτό το μήνα ξεκινάει το μάθημα: Θεωρία της Μουσικής για το οποίο οι δη-λώσεις συμμετοχής είναι μέχρι και τις 31/1.

Επίσης, έχουν προγραμματιστεί οι εξής εκδη-λώσεις για τον Γενάρη:

Το Σάββατο 23/1 στις 7:00 μ.μ η Τ.Ο. Ά Αθήνας διοργανώνει εκδήλωση υποδοχής νέ-ων μελών και γνωριμίας με την ΚΝΕ με θέμα «Η διαχρονική αξία ύπαρξης Κομμουνιστικής Νεολαίας στο πλευρό του Κόμματος». Η εκ-δήλωση περιλαμβάνει ομιλία-συζήτηση με τη

Στοιχεία επικοινωνίας: Εmail: steki@kne.gr // Τηλ.: 210.882.3674 (από τις 10.00 έως τις 21.00).Τροίας 36, Βικτώρια

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ& ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

ΤΗΣ ΤΗΣ

Βιβή Σιώρα μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, καλλιτεχνι-κό πρόγραμμα και μικρή έκθεση με ιστορική αναδρομή από τα χρόνια της ΟΚΝΕ μέχρι και την ΚΝΕ.

Την Κυριακή 24/1, στις 6:30 μ.μ. θα πραγ-ματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση της χρονιάς για την παιδική θεατρική ομάδα και για την παιδική χορωδία.

37Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

“Bloody Sunday”

Πολιτική ταινία, ιρλανδικής παραγωγής 2002Σκηνοθεσία: Πολ Γκρίνγκρας.Με τους: Τζέιμς Νέσμπιτ, Νίκολας Φαρέλ, Τιμ Πίγκοτ Σμιθ, Αλαν Γκίλντι, Μέρι Μολντς.

Στις 30 Ιανουαρίου του 1972, 13 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 14 ακόμα τραυματίστηκαν από σφαίρες στους δρόμους του Ντέρι στη Βόρεια Ιρλανδία. Όλα σχεδόν τα θύματα είναι νέοι και παιδιά, ηλικίας 16-25 ετών.

Όλοι τους ήταν άοπλοι πολίτες που έπαιρ-ναν μέρος σε διαδήλωση ενάντια στη βρετανι-κή κατοχή και σε ένα νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι συλλήψεις υπόπτων θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον οποιονδήποτε στη φυλακή χωρίς να προηγηθεί δίκη. Αυτή η μέρα έμεινε στην ιστορία ως “Ματωμένη Κυριακή”.

Ο Πολ Γκρίνγκρας αναπλάθει τα γεγονότα και φτιάχνει μια ταινία με στοιχεία ντοκιμα-ντέρ. Αφήνει τον θεατή να κρίνει μόνος του και παράλληλα “ξυπνά” τη μνήμη του.

Σ ε μια εποχή όπου το αστικό σύστημα χρησιμοποιεί την τέχνη και

τον πολιτισμό ως εμπόρευμα για την αναπαραγωγή της κυρίαρ-

χης ιδεολογίας περί καπιταλιστικού μονόδρομου, έχει σημασία να

μπορούμε να ξεχωρίζουμε και να αναδεικνύουμε θεατρικές –και όχι μόνο–

δουλειές, που μπορούν να προβληματίσουν, να εμπνεύσουν, να αποτελέ-

σουν τροφή για συζήτηση. Μια τέτοια προσπάθεια γίνεται με τις προτάσεις

που παρουσιάζουμε παρακάτω.

“Πού 'ναι η μάνα σου μωρή” της Δήμητρας Πέτρουλα

Σκηνή LAB του θεάτρου Σημείο (Χαρ. Τρι-κούπη 10, Καλλιθέα)

Εκείνο το κρύο πρωινό του Γενάρη του 1946, λίγα μέτρα έξω από το σπίτι τους, δο-λοφονούνται ομαδικά τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Πέτρουλα, από τους Χίτες. Το τρίχρονο κοριτσάκι της οικογένειας που επέζησε της σφαγής κατέγραψε αργότερα τα φοβερά εκείνα γεγονότα της εξόντωσης της μάνας της, των αδελφιών της, των άλλων συγ-γενών της στο βιβλίο “Πού ‘ναι η μάνα σου μωρή”. Τη θεατρική διασκευή υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου.

«Εγώ κείνη τη στιγμή ήθελα να μπόραγε η μάνα μου να με πάρει αγκαλιά, να με κρύψει

“Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού”του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3)Για την υπόθεση του έργου, ο ίδιος ο δημι-

ουργός του έγραψε τα εξής:«...Τα εφτά αδέρφια, γυναίκες κι άντρες,

κληρονόμοι μιας μεγάλης βιομηχανικής επι-χείρησης, ζουν κάτω από την τυραννική αθα-νασία ενός εφτάψυχου πατέρα που, μολονότι είναι σε μόνιμη αφασία, διατηρεί το 51% των μετοχών, κρατώντας έτσι τους διαδόχους του σε άγνοια για τη μελλοντική υπόσταση του καθενός μέσα στην εταιρεία. Ανελέητες ρα-διουργίες και λυσσαλέοι καυγάδες γίνονται συνέχεια ανάμεσά τους με στόχο την εξασφά-λιση του πόστου της ηγεσίας. Στην πιο άγρια απ’ τις μεταξύ τους διαμάχες και ενώ έχουν φτάσει στη με όλα τα μέσα αλληλοεξουθένω-ση, διαπιστώνουν σε απόγνωση ότι κυνηγούν μια “τελειωμένη” υπόθεση, επενδύουν ένα μέλλον που δεν το ορίζουν...»

Παραστάσεις: κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21.00 Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος 14 ευρώ, προπώληση 12 ευρώ, μειωμένο 8 ευρώ.Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Γιώργος Δάμπα-σης, Σκηνικά - Κοστούμια: Μίκα Πανάγου, Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου, Επιμέ-λεια Κίνησης: Εύα Μιχαλά, Βοηθός Σκηνο-θέτη: Θαλασσιά Αντωνοπούλου, Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς.Παίζουν: Ντίνα Μιχαηλίδη, Ιωάννα Ασημα-κοπούλου, Φώτης Λαζάρου, Ηρώ Μπέζου, Μιχάλης Τιτόπουλος, Αλέξανδρος Σωτη-ρίου, Πέτρος Σπυρόπουλος, Κλεοπάτρα Μάρκου, Εύα Μιχαλά.

“Τα παιδιά του ήλιου”του Μαξίμ Γκόρκι σε απόδοση - δραμα-

τουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη

Θέατρο Τέχνης - Υπόγειο (Πεσμαζόγλου 5)Το 1905, ο Γκόρκι γράφει “Τα παιδιά του

ήλιου”, ενώ βρίσκεται ακόμα στη φυλα-κή μετά την αιματηρή καταστολή των μεγάλων διαδηλώσεων στην Αγία Πετρούπολη από τη φρουρά του τσάρου, που πυροδότησε ουσια-στικά την πρώτη Ρωσι-κή Επανάσταση.

Σε αυτό το έργο επικεντρώνεται στους επιστήμονες και τους δι-ανοούμενους, που “βου-λιάζουν” στα αδιέξοδα του καταδικασμένου “κόσμου” τους και παραμένουν εμμονικά ανυποψίαστοι για οτιδήποτε συμβαί-νει πέρα από τη μικρή τους πραγματικότητα, ενώ έξω μαίνεται μια φονική επιδημία χολέρας....

Ποιος είναι ο Μαξίμ Γκόρκι: Ορφανεμέ-νος από γονείς στα παιδικά του χρόνια, βγή-κε από μικρός στη βιοπάλη. Δουλεύοντας σε διάφορα επαγγέλματα, ήρθε σε επαφή με όλους τους κατατρεγμένους, τους φτωχούς εργάτες και μουζίκους, γνώρισε από κοντά την αθλιότητα, την ανέχεια και τον κατα-τρεγμό. Δωδεκάχρονος αρχίζει να διαβάζει λογοτεχνία και συνδέεται με επαναστάτες φοιτητές. Περιπλανώμενος και διωκόμενος

Πολιτιστικές προτάσεις για σκέψη

και προβληματισμό

ΘΕΑΤΡΟ

για τις επαναστατικές ιδέες του, απαγκιάζο-ντας σε τρώγλες, αρχίζει να γράφει για των αμέτρητων εξαθλιωμένων Ρώσων, όπως και η δική του, την πικρή ζωή, με το ψευδώνυμο “Γκόρκι” (πικρός). Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση καθιερώθηκε ως πρωτεργάτης της νέας σοβιετικής λογοτεχνίας και συνέ-

βαλε στη θεμελίωση του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Παραστάσεις: Τετάρτη & Κυριακή στις 20.00,

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15 Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη, Παρασκευή 15 ευρώ | 10 ευρώ (μειωμένο ) | 5 ευρώ

(άνεργοι), Σάββατο 18 ευρώ | 12 ευρώ (μειω-

μένο) | 5 ευρώ (άνεργοι), Κυριακή

16 ευρώ | 12 ευρώ (μειωμένο) | 5 ευρώ (άνεργοι), Πέμπτη: 10 ευρώ γενική

είσοδος Συντελεστές: Μετάφραση: Ελένη Μπα-κοπούλου. Σκηνικά - κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρ-μπίλης. Παίζουν: Μαρία Καλλιμάνη, Γιάννης Κότσι-φας, Ιωάννα Μαυρέα, Φωτεινή Μπαξεβά-νη, Μάκης Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης και οι Αδρι-ανός Γκάτσος, Αρης Ντελία.

στον κόρφο της, να μη βλέπω, να μη βλέπω... Αλλά “αυτοί” τήνε σέρνανε έτσι άγρια και γρήγορα, που δεν μπόραγε ούτε αγκαλιά να με πάρει ούτε στον κόρφο της να με κρύψει. Αναγκαζότανε μόνο να τρέχει, ήθελε δεν ήθε-λε. Ετσι το μόνο που μου απόμενε ήτανε να κολλήσω μ’ όλη μου τη δύναμη στη φουστάνα της. Με τίποτα δεν έπρεπε να ξεκολλήσω από

κει, γιατί θα την έχανα. Τήνε σέρνανε, τήνε χτυπάγανε... Ενιωσα το χέρι της να σφίγγει το δικό μου. Ακουσα τη φωνή της: «Μπεμπέκα μου, μπεμπέκα μου, αν ζήσεις τ’ όνομά μας να κρατάς πάντα ψηλά. Ορκίσου μου... Ορκί-σου μου...».

Παραστάσεις: Παρασκευή - Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00 Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 ευρώ, φοιτητικό - συνταξιούχοι 10 ευρώ και ελεύθερη είσοδος στους ανέργους.Συντελεστές: Σκηνοθεσία - μουσική επιμέ-λεια: Ένκε Φεζολλάρι. Σκηνικά - κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα. Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξαν-δροπούλου. Παίζουν: Βέρα Κρούσκα, Ορνέλα Λούτη και Αγάπη Παπαθανασιάδου.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

38

Ν α δυναμώσει η διεκδίκηση για κρατικές δομές, για ενιαία, ανώ-τατη, δημόσια και δωρεάν Καλλι-

τεχνική Εκπαίδευση.Ο Σύλλογος παλεύει για κρατικές δομές, για ενιαία, ανώτατη, δημόσια και δωρεάν Καλλι-τεχνική Εκπαίδευση με κατάργηση παράλλη-λα της ιδιωτικής καλλιτεχνικής εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων.

Στη βάση αυτή απαιτεί: Γενναία αύξηση του κρατικού προϋπολο-γισμού για τον Πολιτισμό. Κατάλληλες δομές και κριτήρια που θα διαμορφώνουν ένα πλήρες ενιαίο και ολο-κληρωμένο πρόγραμμα σπουδών, το οποίο θα ελέγχεται από επιτροπή του ΥΠΠΟ, με τέτοια σύσταση ώστε να αποφεύγονται οι υποκειμενισμοί. Κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων του ΥΠΠΟ για τις δραματικές σχολές . Ενιαίο μέτρο μείωσης διδάκτρων τουλάχι-στον στο 25%. Κατάργηση της εγγραφής σε κάθε έναρξη νέας χρονιάς και ενιαία δίδακτρα για όλους τους σπουδαστές. Γιατρούς και φυσιοθεραπευτές για τους τραυματισμούς, ειδικά στις σχολές χορού.

Ισχύ της ατέλειας στο σύνολο των θεάτρων και μάλιστα δωρεάν χωρίς εξαιρέσεις, όλες τις μέρες της βδομάδας. Παροχή ατέλειας στις σχολές χορού. Χορήγηση πάσο για μετακίνηση με μειω-μένο εισιτήριο. Να μην απαιτείται έξτρα χρηματικό ποσό για την παραλαβή του διπλώματος. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για ανα-λώσιμα και εξοπλισμό, έξοδα παράστασης, υλικοτεχνική υποδομή και βιβλία. Δωρεάν είσοδο σε όλους τους αρχαιολογι-κούς χώρους, μουσεία, πινακοθήκες.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση διεκδικεί: Εργασιακή και οικονομική αναβάθμιση όλων των καλλιτεχνών. Υπογραφή ουσιαστι-κών ΣΣΕ και υποχρεωτική εφαρμογή τους σε κάθε χώρο. Επίδομα ανεργίας στο 80% του μισθού, υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου. Επιδότηση των ανέργων χωρίς καμία προϋπόθεση.

Ενιαίο καθολικό και αποκλειστικά δημό-σιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Βιβλιά-ριο Υγείας για όλους. Κατάργηση του ορίου των 50 ενσήμων για την έκδοσή του.

Χ ρόνο με το χρόνο οι απαραίτητες παροχές για την εκπαίδευση των σπουδαστών των καλλιτεχνικών

σχολών μειώνονται δραματικά. Τμήματα που συγχωνεύονται, μαθήματα που κόβονται, απλήρωτοι καθη-

γητές, ελλιπές και κατά βούληση του καθενός πρόγραμμα σπουδών, έλλειψη βιβλίων και υλικοτεχνικών

υποδομών, πάσο, ατέλειες είναι μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές με την είσοδό

τους στις σχολές. Ταυτόχρονα, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη για τους σπουδαστές που εργάζονται για

να τα βγάλουν πέρα. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο Σύλλογος Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και

Κινηματογράφου παλεύει για τη συσπείρωση των σπουδαστών και διεκδικεί καλύτερους όρους σπουδών.

Ο “Οδηγητής” συζήτησε με μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και

Κινηματογράφου, την Ειρήνη Λιγάτου και τη Δώρα Χάγιου για την κατάσταση που επικρατεί στις σχολές τους.

“Οδηγητής”: Η εκπαίδευση σε αυτές τις σχολές είναι κατά συντριπτική πλειοψη-φία ιδιωτική. Πώς επιδρά αυτό;

Ειρήνη Λιγάτου: Η εκπαίδευσή μας είναι ιδιωτική έκτος από την δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, τη δραματική του Κρατι-κού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, την Κρατική σχόλη Ορχηστρικής τέχνης. Επιπλέον υπάρ-χουν δύο δημοτικές δραματικές σχολές και το Ωδείο Αθηνών. Στα τρία τελευταία βέβαια ενώ είναι δημοτικά και ημικρατικά, υπάρ-χουν δίδακτρα τα οποία χρόνο με το χρόνο αυξάνονται. Στο Ωδείο Αθηνών μάλιστα, ενώ τα δίδακτρα έχουν αυξηθεί πάνω από 150% τα τελευταία 4 χρόνια, οι καθηγητές παραμέ-νουν απλήρωτοι.

Από κει και πέρα υπάρχουν πάνω από 30 ιδιωτικές σχολές. Για έναν μελλοντικό καλλι-τέχνη λοιπόν η ιδιωτική εκπαίδευση είναι μο-νόδρομος, αφού οι κρατικές δομές είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Σε επίπεδο πανεπι-στημιακής μόρφωσης δε, δεν υπάρχει κανένα πρακτικό τμήμα, παρά μόνο τα θεωρητικά. Κα-λούμαστε λοιπόν να πληρώσουμε ποσά τα οποία εμποδίζουν πολλούς μελλοντικούς καλλιτέχνες να κάνουν αυτό που αγαπούν. Δεν είναι και λίγοι οι συμμαθητές μας που λόγω οικονομικών δυσκολιών αφήνουν τις σπουδές τους στη μέση. Οι σπουδαστές στην πλειοψη-φία τους είναι εργαζόμενοι και προκειμένου να αντεπεξέλθουν γίνονται λάστιχο...

Δώρα Χάγιου: Η πολιτική των κυβερνήσεων του κεφαλαίου δεν αφήνει ανέγγιχτη την εκ-παίδευση στις καλλιτεχνικές σχολές. Η κρατική μέριμνα είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αρκετοί είναι αυτοί που εγκαταλείπουν χωρίς να ολοκληρώ-σουν τις σπουδές γιατί δεν μπορούν να αντεπε-ξέλθουν. Εκτός των υπέρογκων ποσών για δίδα-κτρα, οι σπουδαστές καλούνται να πληρώνουν τη μεταφορά τους -καθώς δεν δικαιούμαστε πάσο- τα αναλώσιμα, τα έξοδα παράστασης κ.ά., ενώ και οι υλικοτεχνικές υποδομές των σχολών τις περισσότερες φορές δεν καλύπτουν τις ανάγκες των μαθημάτων (μικρές αίθουσες, ανυπαρξία βιβλιοθηκών, θεατρικής σκηνής, αποδυτηρίων κ.ά.). Απέναντι σε αυτά καλούμε τους υπόλοιπους σπουδαστές να συσπειρωθούν και να μαζικοποιήσουν το Σύλλογό τους και να μην υποκύψουν στο συμβιβασμό και την ατομι-κή λύση. Να παλέψουν συλλογικά για καλύτερες συνθήκες σπουδών αλλά και καλύτερους όρους ζωής μέσα και έξω από τις σχολές.

“Ο”: Το πρόγραμμα σπουδών ετοιμάζει τους σπουδαστές, ώστε να βγουν στο επάγ-γελμα σαν ολοκληρωμένοι καλλιτέχνες;

Ε.Λ.: Το πρόγραμμα σπουδών μας βασίζεται σε κάποιο υποτυπώδες πρόγραμμα του Υπουρ-γείου Πολιτισμού σχετικά με τις ώρες, τα βασικά και δευτερεύοντα μαθήματα που πρέ-πει να διδάσκονται (υποκριτική, φωνητική, ιστορία θεάτρου-χορού, ξιφασκία, κλασικό

μπαλέτο, σύγχρονος χορός κ.ά.). Αυτό όμως είναι ένας πολύ γενικός κορμός ο όποιος δεν καλύπτει τις ουσιαστικές ανάγκες και είναι πολύ μακριά από την επιστημονική κατάρτιση ενός ηθοποιού-χορευτή. Η κάθε σχολή, καθότι ιδιωτική, δεν ελέγχεται για την τήρηση του προγράμματος και φυσικά έχει το ελεύθερο να διαμορφώνει δικό της πρόγραμ-μα ανάλογα με τις δικές της ανάγκες, ανάλο-γα με την άποψη και θεωρητική προσέγγιση κάθε σχολάρχη. Έτσι δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια ενιαίο πρόγραμμα σπουδών. Για πα-ράδειγμα, δύο σπουδαστές που έχουν τε-λειώσει το 2014 δύο διαφορετικές σχολές, είναι πιθανό να μην διδάχθηκαν ούτε ένα κοινό μάθημα. Τα προγράμματα αλλάζουν από χρονιά σε χρονιά (ειδικά όσο οι σχολές

δυσκολεύονται και οικονομικά), κόβονται μαθήματα, μειώνονται ώρες κ.λπ. Παραδείγ-ματος χάρη η μουσική, το σολφέζ και ο χορός είναι από τα μαθήματα που ενώ είναι ανα-γκαία, σε κάποιες σχολές είτε δεν υπάρχουν, είτε διδάσκονται λίγες ώρες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες βγαίνουμε στο επάγγελμα μην έχοντας κοινά βασικά εφόδια πάνω στα όποια θα πατήσουμε για να εξελιχτούμε καλλιτεχνι-κά. Πολλές φόρες μας μιλάνε για την ανεργία στον κλάδο, αλλά συνήθως αυτό μας το λένε για να προσθέσουν ότι πρέπει να προσπαθή-σουμε να γίνουμε καλύτεροι, για να είμαστε ανταγωνιστικοί και να ξεχωρίσουμε. Να πατή-σουμε επί πτωμάτων δηλαδή, να δούμε τους συναδέλφους σαν αντιπάλους για να βρούμε δουλειά.

Από παλιότερη κινητοποίηση του Συλλόγου.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΧΟΡΟΥ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

39Οδηγητής ϐ Γενάρης 2016

ww

w.o

digi

tis.g

r

01