ECUMENICAL PATRIARCHATEARCHDIOCESE OF

THYATEIRA & GREAT BRITAIN

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ

ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ & Μ. ΒΡΕΤΑΝΝΙΑΣ

ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥTHE WORD OF OUR LORD

CHEESEFARE (OR FORGIVENESS) SUNDAY1 March 2020

4th Mode. No. 09

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ1 Μαρτίου 2020

Ἦχος δ΄. Ἀριθμ. 09

Εὐδοκίας ὁσιομάρτυρος, Μαρκέλλου & Ἀντωνίνης μαρτύρων, Δομνίνης ὁσίας, Παρασκευᾶ νεομάρτυροςEudocia, Marcellus & Antonina, Domnina, Paraskevas Neomartyr, Charisius Martyr

AΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ AΝΑΓΝΩΣΜΑΡωμ. ιγ΄ 11 - ιδ΄ 4

Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν· ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους, καί ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ, εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ. Ἀλλʼ ἐνδύσασθε τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε, εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. Ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει. Σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ θεὸς στῆσαι αὐτόν.

EPISTLE READINGRomans 13: 11 - 14: 4

Brethren, salvation is nearer to us now than when we fi rst believed; the night is far gone, the day is at hand. Let us then cast off the works of darkness and put on the armor of light; let us conduct ourselves becomingly as in the day, not in reveling and drunkenness, not in debauchery and licentiousness, not in quarreling and jealousy. But put on the Lord Jesus Christ, and make no provision for the fl esh, to gratify its desires. As for the man who is weak in faith, welcome him, but not for disputes over opinions. One believes he may eat anything, while the weak man eats only vegetables. Let not him who eats despise him who abstains, and let not him who abstains pass judgment on him who eats; for God has welcomed him. Who are you to pass judgment on the servant of another? It is before his own master that he stands or falls. And he will be upheld, for God is able to make him stand.

“Practice inward stillness amid the twistings and turbulence of your limbs... keep your soul undisturbed while tumult rages about you”

(St John of the Ladder)

RESURRECTION APOLYTIKION4th Mode

When the women Disciples of the Lord learned from the Angel the joyful message of the Resurrection and cast away the ancestral sentence, triumphantly they said to the Apostles: Death has been despoiled, Christ God has risen, granting the world his great mercy.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΜατθ. στ΄, 14-21

Εἶπεν ὁ Κύριος· ᾿Εὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. ῞Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι,ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

GOSPEL READINGMatthew 6: 14-21

The Lord said, «If you forgive men their trespasses, your heavenly Father also will forgive you; but if you do not forgive men their trespasses, neither will your Father forgive your trespasses. «And when you fast, do not look dismal, like the hypocrites, for they disfigure their faces that their fasting may be seen by men. Truly, I say to you, they have received their reward. But when you fast, anoint your head and wash your face, that your fasting may not be seen by men but by your Father who is in secret; and your Father who sees in secret will reward you. «Do not lay up for yourselves treasures on earth, where moth and rust consume and where thieves break in and steal, but lay up for yourselves treasures in heaven, where neither moth nor rust consumes and where thieves do not break in and steal. For where your treasure is, there will your heart be also.»“Hold back your mind, so busy with its own concerns, so ready to turn to the reckless criticism and condem-nation of your brother” (St John of the Ladder).

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΟΣ

Αύριο εισερχόμεθα στην κατανυκτική και ψυχοφελέστατη περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι με προορισμό το Άγιον Πάσχα. Και

καθώς ξεκινάει ο άνθρωπος ένα ταξίδι, δεν κινείται αστόχως και ασκόπως αλλά γνωρίζει τον προορισμό του, το ίδιο και οι χριστιανοί κατά την διάρκεια της Αγίας Σαρακοστης αποβλέπουν προς το ανέσπερο και αίδιο φως της του Χριστού Αναστάσεως.

Όμως για να ξεκινήσει κανείς σωστά την πορεία προς το Πάσχα βασική προϋπόθεση είναι η συγχώρηση. Άλλωστε γι’ αυτό και η σημερινή Κυριακή λέγεται της συγχωρήσεως και αυτό είναι και το κεντρικό μήνυμα του σημερινού Ευαγγελίου, η συγχώρηση: «Εάν γάρ αφήτε τοις ανθρώποις τά παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος, εάν δέ μή αφήτε τοις ανθρώποις τά παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών». Όλη η πνευματική εργασία του πιστού στηρίζεται σ’ αυτή τη βάση.

Αλλά τι σημαίνει το να συγχωρούμε; Στα Ευαγγέλια η συγχώρηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Βασιλεία του Θεού. Ο

Θεός θεμελιώνοντας την Βασιλεία του, μας εντάσσει εντός της αιωνίου Του Βασιλείας.

Αλλά και κάθε φορά που κάνουμε επίκληση του ερχομού της Βασιλείας του Θεού καλούμεθα να συγχωρούμε αλλήλους καθώς Εκείνος μας συγχωρά. Γι’ αυτό και δεν μπορείς να μετάσχεις στην θεία ευχαριστία εάν δεν έχεις συγχωρέσει τους άλλους. Και οι σωστοί πνευματικοί εκεί βάζουν όλο το βάρος και όχι σε άλλου είδους αμαρτήματα. Σε στέλνουν πίσω να συμφιλιωθείς πρώτα με τον εχθρό σου και μετά να κοινωνήσεις, διότι η συγχώρηση αποτελεί βασική προυπόθεση της Βασιλείας του Θεού. Άλλωστε και η λέξη συχώρησις (συν-χωρώ) σημαίνει συνύπαρξις. Υπάρχω μαζί με τους άλλούς στον ίδιο χώρο. Ο χώρος είναι η καρδία του ανθρώπου.

Σήμερα συνηθίζουμε και λέμε: «Ναί, ναί σου το συγχωρώ» όμως δεν ξεχνούμε. Και δυστυχώς και τον Ιδιο τον Θεό τον αντιλαμβανόμαστε ως συγχωρούντα με αυτόν τον τρόπο. Αλλά είναι σαφής ο Θεός όταν λέει στη Γραφή: «ότι και των ανομιών αυτών ου μή μνησθώ έτι». Διαγράφεται και δεν υπάρχει πια η αμαρτία. Άρα το να συγχωρώ κάποιον, σημαίνει ότι δεν ταυτίζω πλέον τον άλλο βάση του παρελθόντος αλλά τον ταυτίζω με το μέλλον. Είναι το μέλλον και όχι το παρελθόν που καθορίζει πλέον την ταυτότητα του άλλου, αφού εκείνο που θα υπάρχει είναι η Βασιλεία του Θεού. Άρα τον τελευταίο λόγο δεν την έχει η αμαρτία αλλά ο Θεός. Συνεπώς όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως έχουν την δυνατότητα, εάν θέλουν, να ζήσουν αιώνια μετά του Θεού. Με την Ανάσταση του Χριστού αυτός ο κόσμος εξασφάλισε την αιώνια ύπαρξή του, το «αεί είναι» καθώς διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας.

Αυτό βέβαια δεν είναι μια θεωρητική κουβέντα αλλά θέτει επί τάπητος και ένα άλλο σοβαρό πρακτικό και υπαρξιακό θέμα. Το θέμα της κρίσεως που αλληλοσυνδέεται άμεσα με την έννοια της συγχωρήσεως. Στην χριστιανική διδασκαλία η κρίση δεν είναι μια δικανική πράξη που καταδικάζει ή αθωώνει τον άλλο, αλλά μια πρόκληση για την ελευθερία μου. Διότι όταν ο Θεός εν Χριστώ εισάγει την ανθρώπινη φύση και την φύση του κόσμου στην αιώνια μακαριότητα της ζωής της Αγίας Τριάδος, με αφήνει όμως εμένα ελεύθερο να κάνω ή να μην κάνω το ίδιο. Τον θέλουμε αυτόν τον κόσμο που μας αποκαλύπτει ο Χριστός ή όχι; Εδώ έγκειται η κρίση. Αλλά και από δω αρχίζει η τραγωδία μας.

Αγαπητοί εν Κυρίω, μεταξύ αυτού που έκανε ο Χριστός με την Ανάστασή Του και αυτού που τελικά θα γίνει με τον ερχομό της Βασιλείας Του, μεσολαβεί όλος αυτός ο χρόνος στον οποίο μας δίνει ο Θεός για να οικειωθούμε εν ελευθερία και εν Αγίω Πνεύματι, αυτό το μυστήριο της θετικής σχέσεως και κοινωνίας μας με το Θεό και με αλλήλους. Όλο το θέμα της συγχωρήσεως πρέπει να το δούμε μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της προοπτικής της ελευθερίας του ανθρώπου να αποδεχθεί ή να απορρίψει αυτό που έφερε ο Χριστός. Ας έχουμε, λοιπόν, διαρκώς στα χείλη μας αυτό που λέγει το Βιβλίο της αποκαλύψεως: «Αμήν, ναί έρχου, Κύριε Ιησού». Αμήν.

SERMON ON THE EPISTLE READING

In today’s Epistle, Saint Paul focuses on the necessity for us to exercise self-control in our spiritual lives, and to be watchful as “salvation is nearer now than when we became believers.” It should not surprise us, on Forgiveness Sunday, with Clean Monday falling tomorrow, that the Church should have chosen this passage to remind us of the ascetical endeavours of the Lenten period, how we should go about those endeavours, and how we should interact with others.

Αρχιμ. Χρυσόστομος Μιχαηλίδης

Archdiocese of Thyateira & Great Britain, 5 Craven Hill, London W2 3ENTel.: 020 7723 4787. Fax: 020 7224 9301. E-mail: mail@thyateira.org.uk . Website: www.thyateira.org.uk

St Paul exhorts us to flee sin, and instead to put on Christ - the Light of the world, to return to the illumined state we experienced at our baptism, and to prepare ourselves for spiritual struggle, by “putting on the armour of light”. St Paul does not flinch in telling us which are “the works of darkness” we should be avoiding and overcoming: “revelling… drunkenness… debauchery… licentiousness… quarrelling and jealousy”, all of which, like any sin, cause us to miss the mark and turn away from Christ. Instead he urges us to “put on the Lord Christ, and make no provision for the flesh”, and in doing so is not telling us to avoid the necessities we require to survive in following Christ, but rather to avoid excesses, and the sinful and distorted misuse of those necessities.

Having guided us as to how to conduct our own ascetic life, St Paul considers how we should interact with others, and their ascetic struggles. He notes we “should welcome those who are weak in faith, but not for quarrelling over opinions”. We are called to support those who are struggling in their faith and uphold them in love, avoiding, as we discover later in the passage, looking down or judging others for their ascetic efforts or lack of those efforts. St Paul is aware, as in our own time, that there are those who will fast, and those who will not, and this may be due to a whole host of reasons. He notes, “Those who eat must not despise those who abstain, and those who abstain must not pass judgement on those who eat; for God has welcomed them”. This is a clear urging by St Paul to avoid judging others who are answerable for their own life before Christ, and instead to show them love, and to respect their devotion and their being made in the image of God.

As we enter the period of Lent, let us offer a fast acceptable to God, and may each of us engage in the ascetic life according to the strength God has given us. Let us avoid taking an interest in the fasting of others, judging their efforts and spiritual lives, and instead think the best of our fellow Christians. If we judge others, it simply undermines our own fast, as fasting is not simply about food and our own actions, but also about what we think about others, and what we say to them. As St John Chrysostom says, “For what does it profit if we abstain from fish and fowl and yet bite and devour our brothers and sisters?”

In own our fasting let us avoid worrying about hospitality from those who are unaware that we are fasting, avoid being over-fastidious with reading food labels, ask for advice from our priest if our health or circumstances making fasting difficult, and if we stumble on our Lenten path, get up and carry on asking for forgiveness. After all, to paraphrase the Gospel, fasting was made for man, not man for fasting. Alongside our various forms of ascetic activity, let us also take the opportunity to help our neighbour through charity, to forgive those around us, to confess our sins to a priest, to read a spiritual book, or to attend the plethora of extra services that are celebrated at this time. As we follow Christ towards his Passion and Holy Resurrection, let us, through our participation in this Lenten season, enter ever more deeply into our life in Christ, conform ever closer to his image and likeness, and having reached the end of a blessed and well-struggled Lent, enjoy a glorious celebration of Pascha. Kalo Stadio!

Printed by Athina Press

Oeconomos Gregory Wellington