ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΜΗΝΑΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

2012

Για ένατη συνεχή χρονιά, το Ίδρυμα Τεχνών Φάρος, το Επίτιμο Προξενείο της Βραζιλίας, και η

Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Κύπρο, παρουσιάζουν τον ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΜΗΝΑ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ.

Διάφορες εκδηλώσεις που θα προβάλλουν τις ποικίλες πτυχές του πολιτισμού της Βραζιλίας μέσω

της τέχνης, της μουσικής, του κινηματογράφου, της λογοτεχνίας και διαφόρων εκπαιδευτικών

προγραμμάτων θα πραγματοποιηθούν καθ' όλη τη διάρκεια του Φθινοπώρου, με επίκεντρο τον

Οκτώβριο. Οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν το 9ο Φεστιβάλ Βραζιλιάνικου Κινηματογράφου, Μήνα

Βραζιλιάνικου Βιβλίου, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Η Βραζιλία στη Δημοτική Εκπαίδευση,

παρουσίαση βιβλίου από τον Δρ. Ιωάννη Λύρα (Επίτιμο Πρόξενο της Βραζιλίας στον Πειραιά), καθώς

και συναυλίες με την εντυπωσιακή τραγουδίστρια της τζαζ Ithamara Koorax, ένα ρεσιτάλ από τον

δημοφιλή Βραζιλιάνο τραγουδιστή Cadu de Andrade και τον πιανίστα Farlley Derze, καθώς και ένα

ρεσιτάλ κλασικής κιθάρας από τον διεθνούς φήμης κιθαρίστα Marcos Vinicius.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ:

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΗΣ ΤΖΑΖ ΜΕ ΤΗΝ ITHAMARA KOORAX

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012 / 8:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012 / 10:00μμ – Graffiti Lounge Bar, Λεμεσός

Ο ΔΡ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΥΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΗΣ

ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Ακολουθεί δεξίωση και ένα σύντομο ρεσιτάλ πιάνου από τον Farlley Derze

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012 / 7:30μμ – 9:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία

ΡΕΣΙΤΑΛ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ CADU DE ANDRADE & ΤΟΝ ΠΙΑΝΙΣΤΑ

FARLLEY DERZE

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012 / 8:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία

ΡΕΣΙΤΑΛ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΚΙΘΑΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ MARCOS VINICIUS

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012 / 8:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία

9ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Δευτέρα 5 – Σάββατο 10 Νοεμβρίου / Προβολές 7:30μμ & 9:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία

ΜΗΝΑΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

1 – 31 Οκτωβρίου 2012 / Βιβλιοπωλείο Moufflon, Λευκωσία

(10% έκπτωση σε όλα τα βιβλία που αφορούν τη Βραζιλία)

Πληροφορίες: www.pharosartsfoundation.org Email: info@pharosartsfoundation.org Τηλ: +357 22663871

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΗΣ

ΤΖΑΖ ΜΕ ΤΗΝ

ITHAMARA KOORAX

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012 / 8:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία Εισιτήρια: €15 Τηλ. 7000-9304 (καθημερινά 9.30-11.30πμ) / www.pharostickets.org

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012 / 10:00μμ – Graffiti Lounge Bar, Λεμεσός Κρατήσεις: +357 25 747 552 Είσοδος: €15 συμπεριλαμβανομένου ενός ποτού Έχοντας αποκτήσει τη φήμη μιας από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες της μουσικής τζαζ, η Ithamara Koorax έχει ψηφιστεί από τους αναγνώστες του περιοδικού Downbeat (2008, 2009) ως η 3η «Καλύτερη γυναίκα τραγουδίστρια» (μετά τις Diana Krall και Cassandra Wilson), ενώ παράλληλα χαρακτηρίζεται ως «μία από τις καλύτερες τραγουδίστριες της Τζαζ όλων των εποχών», από τον οδηγό The Jazz Singers - The Ultimate Guide που εκδόθηκε πρόσφατα από τον δημοσιογράφο και ιστορικό Scott Yanow.

Ο δίσκος της, Bim Bom - The Complete Joao Gilberto Songbook, κέρδισε τους διθυράμβους των New York Times, JazzTimes, Cashbox, Billboard, Jazz Hot, Jazz 'n' More, και πολλών άλλων εντύπων και μουσικών ιστοσελίδων. Ψηφίστηκε δε ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2009 από τα All About Jazz-NY, Village Voice και Latin Jazz Network. Ο πρόσφατος δίσκος της, O Grande Amor, που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στην Ευρώπη το 2010, κυκλοφόρησε ανά το παγκόσμιο και κέρδισε εξαίρετες κριτικές, λαμβάνοντας 4.5 αστέρες και 5 αστέρες στα τεύχη Μαΐου των περιοδικών DownBeat και Jazz 'n' More αντίστοιχα. Ο Chris Slawecki, αρχισυντάκτης του περιοδικού All About Jazz, αναφερόμενος στον δίσκο, δήλωσε: «Ίσως υπάρχει ένας πιο εύκολος τρόπος να περιγράψω αυτό το άλμπουμ, αν όμως η Barbara Streisand συνεργαζόταν στο στούντιο με τον Michel Legrand και τον Miles Davis, τότε το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι το O Grande Amor. Είναι απλά εξαιρετικό… θεαματικό». Η Koorax έχει ηχογραφήσει 15 σόλο άλμπουμ, 17 σάουντρακ και έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 200 πρότζεκτ και συλλογές. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Antonio Carlos Jobim, Luiz Bonfa, Ron Carter, Larry Coryell, Elizeth Cardoso, Gonzalo Rubalcaba, John McLaughlin, Sadao Watanabe, Hermeto Pascoal, Marcos Valle, Jay Berliner, Edu Lobo, Martinho da Vila, Jurgen Friedrich, Claus Ogerman, Dave Brubeck, Joao Donato, Dom Um Romao, Thiago de Mello, Mario Castro-Neves, Raul de Souza, Lou Volpe, Laudir de Oliveira, Rodgers Grant, Gil Goldstein, Art Farmer, Eddie Gomez, τα συγκροτήματα Azymuth, Gazzara και Os Cariocas, και συνέπραξε με ορχήστρες όπως οι big band Ορχήστρα Τζαζ του Ρίο ντε Τζανέιρο, Συμφωνική Ορχήστρα Petrobras και Jazz Sinfonica. «Δεν χρειάστηκα πολύ χρόνο για να γίνω προσήλυτος της Koorax» έγραψε ο διάσημος ιστορικός της τζαζ, Ira Gitler. «Η Koorax είναι μια αυτοδύναμη γυναίκα. Έχει μια πολύπλευρη προσωπικότητα και είναι πολύγλωσση, είναι άνετη σε όλες τις καταστάσεις και εκφραστική σε όλες τις γλώσσες. Η έκταση και η τεχνική της είναι αξιοσημείωτες, αλλά ο ακροατής αφοσιώνεται πρωτίστως στο μουσικό της μήνυμα, και μετά θαυμάζει την εξαιρετική τεχνική της. Η δυναμική της ερμηνεία μιλάει από μόνη της με ουράνια ευγλωττία.»

Ο ΠΛΑΣΤΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

ΔΡ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΥΡΑΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΤΟ

ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΗΣ

ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Ακολουθεί δεξίωση και ένα σύντομο

ρεσιτάλ πιάνου από τον Farlley Derze

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012 / 7:30μμ – 9:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία

Ο Δρ. Ιωάννης Λύρας, είναι ένας από τους σημαντικότερους πλαστικούς χειρουργούς στην Αθήνα, την πόλη όπου γεννήθηκε, το 1961. Το 1985, αποφοίτησε με πτυχίο Γενικής Ιατρικής και έλαβε τις πιστοποιήσεις για την ειδίκευση του το 1993 και το 1994. Το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης του στην Πλαστική Χειρουργική, ο Δρ. Λύρας το απέκτησε ως εκπαιδευόμενος-βοηθός δίπλα στον παγκοσμίου φήμης πρωτοπόρο καθηγητή Ivo Pitanguy στο Ινστιτούτο Ivo Pitanguy στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Ο Ivo Pitanguy αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους Πλαστικούς Χειρουργούς στον

κόσμο και θεωρείται μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του αιώνα μας στην Ιατρική. Ο Δρ. Λύρας είναι σήμερα Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής Ivo Pitanguy, η οποία είναι μέλος του Ινστιτούτου Ivo Pitanguy στο Ρίο ντε Τζανέιρο, εκτελώντας όλες τις τεχνικές που εφαρμόζονται στη Βραζιλία, αλλά και πολλές άλλες προσωπικές, καινοτόμες τεχνικές που εφαρμόζονται σήμερα σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία. Ο Δρ. Λύρας έχει ασκήσει την ιατρική σε Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική, και έχει άδεια άσκησης της πλαστικής χειρουργικής σε Ελλάδα και Κύπρο, διατηρώντας ιατρεία στην Αθήνα και τη Λεμεσό. Ο Δρ. Λύρας είναι Επίτιμος Πρόξενος της Βραζιλίας στον Πειραιά. ΒΙΒΛΙΟ: Το Μυστικό της Βραζιλιάνικης Ομορφιάς Στη Βραζιλία, χώρα των χρωμάτων, των αντιθέσεων, της αρμονίας, της «σάμπα» και των όμορφων σωμάτων, υπάρχει ίσως ένα μυστικό, το μυστικό της Βραζιλιάνικης ομορφιάς. Το μυστικό αυτής της φυσικής ή δημιουργημένης από τους πλαστικούς χειρουργούς ομορφιάς ξεδιπλώνεται και αποκαλύπτεται στους Έλληνες αναγνώστες με τρόπο απλό και ανεπιτήδευτο στις σελίδες του βιβλίου του διακεκριμένου πλαστικού χειρουργού και επίτιμου προξένου της Βραζιλίας Δρ Ιωάννη Λύρα. Η εσωτερική ανάγκη του συγγραφέα να προσαρμόσει τις βραζιλιάνικες γραμμές στη χώρα που εισήγαγε το μέτρο και το κάλλος -την Ελλάδα- καθώς και η πολυετής εμπειρία του στη Βραζιλία – τη χώρα της ομορφιάς, κοντά στον παγκοσμίου φήμης πρωτοπόρο πλαστικό χειρουργό καθηγητή Ivo Pitanguy εγγυώνται μία ολοκληρωμένη ενημέρωση. H έκδοση έγινε υπό την αιγίδα της Ευρωπαικής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής ( EAPS- ACEIP) και με την υποστήριξη του Προξενικού Σώματος ( CCG). Τα έσοδα του συγγραφέα δίνονται σε ιδρύματα που φροντίζουν άτομα με γενετικού ή επίκτητου τύπου σωματική δυσμορφία ή αναπηρία.

ΡΕΣΙΤΑΛ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ

CADU DE ANDRADE & ΤΟΝ ΠΙΑΝΙΣΤΑ FARLLEY DERZE

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012 / 8:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία Εισιτήρια: €15 Τηλ. 7000-9304 (καθημερινά 9.30-11.30πμ) / www.pharostickets.org

Ένας Βραζιλιάνος μουσικός, ο οποίος έχει ήδη συγκεντρώσει πάνω του το διεθνές ενδιαφέρον, ο Cadu de Andrade χαρίζει, αυτή τη φορά, το ταλέντο

και την παρουσία του, καθώς και τη μεγάλη του ερμηνευτική ικανότητα σε ένα πολύ ιδιαίτερο πρότζεκτ: τη λαϊκή μουσική της Βραζιλίας στον βραζιλιάνικο κινηματογράφο. Η έξοχη φωνή του de Andrade χαρακτηρίζεται από ένα σπάνιο ηχόχρωμα, όπου οι ψηλές, μεσαίες και χαμηλές νότες ρέουν αβίαστα και σε τέλεια αρμονία. Ένας αυθεντικός «σόου μαν» που δεν κρύβει ποτέ την ευαισθησία και το ταλέντο του στο στούντιο ή καθώς ερμηνεύει ανθολογίες από τις κλασικές και ρομαντικές ταινίες που συνενώνονται σε αυτό το πρότζεκτ, ο Cadu μας μεταφέρει με τη φωνή του σε μια ονειρική περιοχή. Το τραγούδι του μας προκαλεί βαθειά συγκίνηση – τόσο γνήσια είναι η ερμηνεία του.

Το θαυμάσιο σόου «Cinema» εξελίχθηκε σε έναν θαυμάσιο ψηφιακό δίσκο. Μαζί με τη νέα του μορφή, υιοθέτησε κι έναν νέο τίτλο, αφήνοντας πίσω του τις αριστοτεχνικές Χολιγουντιανές παραποιήσεις για να «βουτήξει» στη βραζιλιάνικη μουσική, που είναι η βασική έμπνευση του [βραζιλιάνικου] κινηματογράφου μας. Στο «Cine Brasil», ο Cadu, αξιοποιώντας την άριστη έκφραση και τεχνική του, και βοηθούμενος από το ποιητικό περιεχόμενο των στίχων της βραζιλιάνικης μουσικής, καταφέρνει να απογειώσει το εθνικό λαϊκό τραγούδι της Βραζιλίας. Το ρεπερτόριο περιλαμβάνει έργα τα οποία είναι σημαντικά κυρίως λόγω της καταγωγής τους: το πρότζεκτ, ως εκ τούτου, είναι πλημμυρισμένο με πλούσιες μελωδίες και αρμονίες. Την παραγωγή και επιμέλεια του ψηφιακού αυτού δίσκου είχε ο Geraldo Vianna – θρύλος της κιθάρας στη Βραζιλία, ο οποίος τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης. Βοηθήθηκε, νοερά, από τους Jose Sebastião Maria de Souza και Uta Schwietzer. Το μουσικό συνονθύλευμα αποτελεί μια ιδιαίτερα ευχάριστη εμπειρία – όταν ο συνδυασμός των ήχων είναι σαφής και καλά κατανεμημένος, όταν η εμβρίθεια δεσπόζει. Η αίσθηση που δημιουργείται στον ακροατή είναι ότι βρίσκεται σε ένα θέατρο κι ακούει ζωντανά τα μουσικά διαμάντια που απαρτίζουν τον δίσκο. Ακούγοντας τον Cadu de Andrade, είναι πρόδηλη η απόλαυση που ο ίδιος αισθάνεται για τη δουλειά αυτή. Είναι ένας ερωτευμένος μουσικός που ξεπερνά τον οποιονδήποτε απλουστευμένο προσδιορισμό, και είναι συνοδοιπόρος με την ομορφιά και τον σεβασμό του επαγγέλματος που τόσο θαρραλέα επέλεξε: το τραγούδι José Carlos Buzelin, μουσικοκριτικός

Ο Farlley Derze ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές σε ηλικία 5 ετών,

επιλέγοντας αρχικά το ακορντεόν ως το πρώτο του μουσικό όργανο. Σε ηλικία 7 ετών, άρχισε να μαθαίνει το πιάνο. Μετά τις σπουδές του Κονσερβατόριο Πιάνου Carminha Alonso στο Ρίο ντε Τζανέιρο, έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο, από όπου αποφοίτησε με πτυχίο στη Μουσική. Ακολούθως, απέσπασε μεταπτυχιακό δίπλωμα (Master’s) από το Πανεπιστήμιο της Μπραζίλια και ειδικεύτηκε στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Dulcina de Moraes. Το 1985, άρχισε να συνεργάζεται επαγγελματικά με διάφορα σύνολα, και να συμπράττει με τραγουδιστές σε συναυλίες σε όλη τη Βραζιλία, μεταξύ άλλων, Claudia Telles, Golden Boys, Leila Pinheiro, Sandra Duailibe, Rita Ribeiro, Claudio Lins, Miúcha, Antenor Bogea, Janette Dornellas, Mariana de Moraes, Simone Guimarães και Celia Rabelo. Έχει επίσης εμφανισθεί σε Αφρική, Ευρώπη και Νότια Αμερική.

Έχει συνθέσει μουσική για τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και ταινίες και έργα του έχουν κυκλοφορήσει σε πολλούς ψηφιακούς δίσκους (GÊNESE - 2000, - ACALANTO 2001, NAQUELAS NOITES DE NATAL - 2001 κλπ). Έχει επίσης συμμετάσχει σε ψηφιακούς δίσκους πολλών τραγουδιστών, σε έργα τα οποία έχει ο ίδιος διασκευάσει. Ο Farlley Derze ειδικεύεται κυρίως στη βραζιλιάνικη μουσική, όπως μπόσα νόβα, σάμπα, βραζιλιάνικη τζαζ και μουσική λάτιν. Ο Γάλλος δημοσιογράφος Any Collin, αναφερόμενος στον Farlley Derze, έγραψε: "… είναι τόσο ξεχωριστός ως πιανίστας, που όταν εκτελεί δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο. Στις συναυλίες του, νιώθω μετέωρος ανάμεσα στα αστέρια, σε ένα απόγειο διάστημα. Η ερμηνεία του είναι όχι απλά δυναμική, αλλά παράλληλα λεπτή και ευαίσθητη». Εκτός από εμφανίσεις στη Βραζιλία, ο Farlley Derze έχει εμφανισθεί σε διάφορες χώρες όπως Γαλλία, Ελλάδα, Πράσινο Ακρωτήριο, Ισπανία, Πορτογαλία. Τον Απρίλιο του 2010, έπαιξε σε μια ιδιαίτερα ξεχωριστή συναυλία στην Ελλάδα, για την παρουσίαση του δίσκου Innaxos του Antenor Bogea, με τη συμμετοχή της Νένας Βενετσάνου, της Elena Kisseleva, της Αφεντούλας Ραζέλη, του Antenor Bogea, του Γιάννη Αρβανιτάκη, του Jean-Philippe Crespin και του Βασίλη Κονταξή.

ΡΕΣΙΤΑΛ ΚΛΑΣΙΚΗΣ

ΚΙΘΑΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ

MARCOS VINICIUS

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012 / 8:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία Εισιτήρια: €15 Τηλ. 7000-9304 (καθημερινά 9.30-11.30μμ) / www.pharostickets.org

«... Εκτός από τη δεξιοτεχνία του, ο Μάρκος Vinicius μας επιτρέπει να ακούσουμε τους ποιητικούς ήχους που είναι κρυμμένοι στις χορδές αυτού του υπέροχου οργάνου»

Riccardo Chailly - Διευθυντής της Royal Concertgbouw -

Άμστερνταμ

O Μarcos Vinicius, ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, και έκτοτε σημειώνει ολοένα και περισσότερες επιτυχίες ανάμεσα στο μουσικόφιλο κοινό και τους μουσικοκριτικούς, ερμηνεύοντας στις πιο φημισμένες αίθουσες συναυλιών σε Βραζιλία και Ευρώπη. Η ιστορία της πρώτης του επαφής με την κιθάρα, σε ηλικία 8 χρονών, είναι πραγματικά ξεχωριστή: «... Πάντα έπαιρνα τον ίδιο δρόμο για να επιστρέψω στο σπίτι από το σχολείο... Μια μέρα, η μητέρα μου ανησύχησε γιατί δεν επέστρεψα στην ώρα μου, έτσι άρχισε να με ψάχνει στο δρόμο που ήξερε ότι ακολουθούσα. Ξαφνικά με είδε, ακίνητο, μπροστά από

μια βιτρίνα, να χαζεύω μια κιθάρα που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο. Θυμάμαι αυτό το γεγονός σαν να έχει συμβεί σήμερα…. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος είπε στη μητέρα μου ότι στεκόμουν εκεί, αποχαυνωμένος, για περισσότερη από μια ώρα, και της εξήγησε: ‘κυρία ... είναι σαν να έχει ανακαλύψει κάτι εξαιρετικά πολύτιμο για αυτόν’. Εκείνη τη στιγμή, η μητέρα μου συνειδητοποίησε, ευτυχώς, τη δύναμη της έλξης που είχε σε μένα αυτό το όργανο, και παρότι δυσκολευόταν οικονομικά, μου αγόρασε την πρώτη μου κιθάρα. Ακόμα την ευγνωμονώ γι’ αυτό το γεγονός, επειδή κατάλαβε ότι αυτό το δώρο θα μου επέτρεπε να ακολουθήσω αυτόν τον δύσκολο, αλλά φανταστικό δρόμο.». O Μarcos Vinicius ήταν μόλις δεκαέξι χρόνων όταν απέσπασε το Τιμητικό Δίπλωμα από το Πολιτιστικό Τμήμα του Κονγκόνιας (πόλη της Βραζιλίας που προστατεύεται από την Παγκόσμια Ιστορική Κληρονομιά της UNESCO). Το 1984, κέρδισε παμψηφεί τον διεθνούς κύρους Κρατικό Μουσικό Διαγωνισμό Βίλα-Λόμπος. Το 1987, διακρίθηκε ως ο καλύτερος κιθαρίστας που συμμετείχε στα εργαστήρια μουσικής του Όσκαρ Γκίλια και έλαβε το Δίπλωμα Διάκρισης από τη Μουσική Ακαδημία Chigiana της Σιένα. Απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βραζιλίας, απέσπασε τον τίτλο «Δάσκαλος Κλασικής Κιθάρας στην Ανώτατη Θέση» και δέχεται συχνά προσκλήσεις για να συνεργαστεί ως καθηγητής αλλά και να εμφανισθεί ως ερμηνευτής, από τα σημαντικότερα κονσερβατόρια της Βραζιλίας, μεταξύ άλλων το Κονσερβατόριο της Ρεσίφε και το Μουσικό Γυμνάσιο του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Μίνας Ζεράις. Έχει εμφανιστεί ως σολίστ με σπουδαίες ορχήστρες, όπως Milan Ensemble, Συμφωνική Ορχήστρα του Περναμπούκο και Συμφωνική Ορχήστρα του Μίνας Ζεράις, κερδίζοντας, το 1992, την τιμητική διάκριση Σολίστ της Χρονιάς για την ερμηνεία του στο περίφημο Concierto de Aranjuez, για το οποίο συνέπραξε με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βραζιλίας.\

Εκτός από την εντατική συναυλιακή του δραστηριότητα, ο Marcos Vinicius επιμελείται σημαντικές διασκευές και αναθεωρήσεις έργων για κλασική κιθάρα για τον εκδοτικό οίκο Edizioni Carrara (Μπέργκαμο), ο οποίος του έχει αναθέσει επίσης την επιμέλεια μιας συλλογής υπό την επωνυμία Marcos Vinicius Guitar Collection, η οποία έχει τη δικαιοδοσία να

φέρνει στο φως νέους και συχνά ανεξερεύνητους θησαυρούς του ρεπερτορίου. Επιπλέον, τα πρωτότυπα έργα του για κλασική κιθάρα εκδίδονται από τους οίκους Sonitus και Preludio (Ιταλία) και Periferia Sheet Music (Ισπανία). Η βαθιά του γνώση σχετικά με το ρεπερτόριο της κιθάρας είχε ως αποτέλεσμα να προσκληθεί επανειλημμένα για διαλέξεις και εργαστήρια μουσικής ανά το παγκόσμιο. Η υψηλού επιπέδου τεχνική του, καθώς και η εκλεπτυσμένη στιλιστική του ερμηνεία, προσέλκυσαν επίσης το ενδιαφέρον πολλών συνθετών – μεταξύ άλλων William Lovelady (Αγγλία), Paolo Colombo, Antonio Brena (Ιταλία), Μαρσέλο Fortuna, Julio Borges και Claudio Tupinambà (Βραζιλία) – οι οποίοι αφιέρωσαν στον Marcos Vinicius πληθώρα ανεκτίμητων έργων για κιθάρα. Το δισκογραφικό του έργο, που περιλαμβάνει τους ψηφιακούς δίσκους Dedicatoria, My Hands...My Soul, Guitar Recital, Leyendas, Encanto και Viola...Violar (από την εταιρία Discantica του Μιλάνου) και τον πιο πρόσφατο Playing Marcos Vinicius, έχει δεχθεί ενθουσιώδεις κριτικές από τον Ευρωπαϊκό και Αμερικάνικο τύπο (Corriere della Sera, Repubblica, Io Donna, Amadeus, O Estado de Minas, The Independent, El Pais, μεταξύ άλλων). Ο Marcos Vinicius ζει και εργάζεται στην Ιταλία, όπου για αρκετά χρόνια κατείχε τη θέση του Προέδρου της Ακαδημίας Κλασικής Κιθάρας στο Μιλάνο. Ο Marcos Vinicius θα ερμηνεύσει μια επιλογή από βραζιλιάνικα κομμάτια καθώς και έργα των Heitor Villa-Lobos, Isaac Albeniz, Georg Frederic Handel, Radamés Gnatalli, David Kellner, Mauro Giuliani, Celso Machado, William Lovelady

9ο

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

5 Νοεμβρίου – 10 Νοεμβρίου / 7:30μμ & 9:30μμ – The Shoe Factory, Λευκωσία Είσοδος: ελεύθερη

Φέτος, το Φεστιβάλ Βραζιλιάνικου Κινηματογράφου περιλαμβάνει ταινίες που στέλνουν αλληλοσυγκρουόμενα μα και προκλητικά μηνύματα – ταινίες που παρουσιάζουν τη ζωή, τέχνη και πολιτική της Βραζιλίας από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Κάποιες είναι αρκετά εύθυμες ενώ άλλες διεισδύουν βαθύτερα στη σκοτεινή πλευρά της Βραζιλιάνικης πραγματικότητας - όλες τους όμως είναι συναρπαστικές και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.

ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 7.30μμ

Bróder Σκηνοθεσία: Jeferson De Έτος Κυκλοφορίας: 2011 Διάρκεια: 93’ Η ταινία-ντεμπούτο του Jeferson De, Bróder, περιγράφει την ιστορία του 23χρονου Macu, ο οποίος όλη του τη ζωή μένει στα προάστια του Σάο Πάολο. Η μητέρα του, Dona Sonia, διοργανώνει για τα γενέθλια του ένα πάρτι-έκπληξη, κι έτσι ο Macu ξανασυναντά δύο από τους καλύτερους του παιδικούς φίλους, οι οποίοι δεν ζουν πια στην ίδια γειτονιά: τον Jaiminho, που τώρα πια είναι ένας πετυχημένος ποδοσφαιριστής στην Ισπανία, και τον Pibe, ο οποίος προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην ως πωλητής σε ασφαλιστική εταιρία. Και μολονότι οι δύο φίλοι δεν ζούνε πια κοντά, εξακολουθούν ωστόσο να έχουν ανεπίλυτες διαφορές: ο Jaiminho, λίγο πριν φύγει, άφησε έγκυο την ετεροθαλή αδελφή του Macu, Elaine, ενώ ο Pibe παντρεύτηκε το πρώην κορίτσι του Macu, Claudia. Αυτό που δεν γνωρίζει ούτε η οικογένεια αλλά ούτε και οι φίλοι του Macu

είναι ότι ο ίδιος είναι χρεωμένος μέχρι το λαιμό σε εμπόρους ναρκωτικών, και έχει συμφωνήσει να τους παραχωρήσει το σπίτι του ως κρησφύγετο για ένα παιδί που πρόκειται να απαγάγουν. Όταν το σχέδιο της απαγωγής ναυγεί, οι αρχηγοί της συμμορίας αποφασίζουν ότι ο Macu μπορεί να τους ξεπληρώσει απαγάγοντας τον πολυεκατομμυριούχο ποδοσφαιριστή, Jaiminho! Ο Macu βρίσκεται σε δίλλημα κατά πόσο πρέπει να βοηθήσει τους εγκληματίες και να προδώσει τον φίλο του ή να έρθει σε αντιπαράθεση μαζί τους και να διακινδυνεύσει τη ζωή του. Η ταινία γυρίστηκε στο Capão Redondo, μια περιοχή όπου, από το 2000, δολοφονήθηκαν περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι , και η οποία είναι παράλληλα η γενέτειρα ορισμένων από των πιο ταλαντούχων προσωπικοτήτων της Βραζιλίας όπως του μουσικού Mano Brown, τα τραγούδια του οποίου περιλαμβάνονται στο σάουντρακ της ταινίας, και του συγγραφέα Ferrez, ο οποίος συνεργάστηκε για το σενάριο της ταινίας. Η ταινία έλαβε τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης και Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Gramado (2010) και στο Premio Contigo Cinema της Βραζιλίας (2011), καθώς και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Ένωση Κριτικών Τέχνης του Σάο Πάολο Βραβείο, το 2012.

MONDAY 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 9.30μμ

Janela da Alma Σκηνοθεσία: João Jardim, Walter Carvalho Έτος Κυκλοφορίας: 2001 Διάρκεια: 73’ Ο Πορτογάλος συγγραφέας και βραβευμένος με Νόμπελ, José Saramago, είχε μια μέρα επισκεφτεί την όπερα, όπου κάθισε στο θεωρείο, και χάζευε τον πολυέλαιο, ο οποίος, από το έδαφος, έμοιαζε τόσο εκθαμβωτικός. Από εκεί ψηλά όμως, είδε ξαφνικά την αληθινή και ολοκληρωμένη φύση του αντικειμένου – ένα αντικείμενο που συνοδευόταν από βρωμιά και ιστούς της αράχνης. «Ήταν ένα μάθημα που ποτέ μου δεν θα ξεχάσω», ομολογεί στους σκηνοθέτες João Jardim και Walter Carvalho, οι οποίοι στήριξαν το ντοκιμαντέρ τους πάνω σε αυτή την υποκειμενική εμπειρία. Ο Βιμ Βέντερς ξεδιπλώνει για ακόμα μια φορά την εμμονή του

με τις έννοιες ‘του να παρακολουθείς’ και ‘να είσαι τυφλός’: ο ίδιος τάσσεται υπέρ των διορθωτικών γυαλιών, τα οποία, σε αντίθεση με τους φακούς επαφής, καταφέρνουν να πλαισιώνουν τον κόσμο. Ο Βέντερς βλέπει τα οφέλη αυτού του περιορισμού. Ο νευρολόγος Oliver Sacks τονίζει επιπλέον τη σημασία της φαντασίας: οι άνθρωποι μπορούν να εξαπατήσουν τους εαυτούς τους νομίζοντας πως, πάνω από ένα αντικείμενο, μπορούν να δουν ένα μαγνητικό πεδίου «με τα μάτια του νου». Οι Agnes Varda και Hanna Schygulla, καθώς και πολλοί άλλοι Βραζιλιάνοι συγγραφείς, ποιητές και μουσικοί μιλούν για τις προσωπικές τους εμπειρίες με τη μυωπία αλλά και την τύφλωση… Για παράδειγμα, ένας τυφλός επιβάτης λεωφορείου γνωρίζει ακριβώς σε ποιο σημείο της διαδρομής βρίσκεται σε μια δεδομένη στιγμή, κι αυτό γιατί γνωρίζει από καρδιάς τον χάρτη της περιοχής και όλες τις στροφές που εμπερικλείει αυτή η διαδρομή. Η τύφλωση, επίσης, είναι σχετική: γίνεται κριτική στον βομβαρδισμό από εικόνες που δέχεται ο σύγχρονος θεατής, οι οποίες τον αφήνουν όχι απλά αποχαυνωμένο, αλλά στην ουσία και «τυφλό». Η ταινία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Cinema Brazil, το 2003, το Βραβείο Χρυσού Κένταυρος στο Φεστιβάλ Message to Man της Αγίας Πετρούπολης το 2002, το Βραβείο Κοινού και Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σάο Πάολο, το 2001.

TUESDAY 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 7.30μμ

Bossa Nova Σκηνοθεσία: Bruno Barreto Έτος Κυκλοφορίας: 2000 Διάρκεια: 95’ Παραπέμποντας σε ταινίες εποχής, από Φρανσουά Τρυφό μέχρι τις αμερικανικές, εκκεντρικές κωμωδίες της δεκαετίας του 1930, η εκλεπτυσμένη ρομαντική κωμωδία του Bruno Barreto εκτυλίσσεται στη Βραζιλία. Η Mary Ann Simpson, μια μεσήλικη, χήρα Αμερικανίδα διδάσκει αγγλικά στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Εδώ και δύο χρόνια που ο πιλότος σύζυγος της πέθανε, η Mary Ann έχει απαλλαγεί από οποιεσδήποτε ιδέες για μια δεύτερη ευκαιρία στον έρωτα. Όταν ένας από τους μαθητές της επιμένει ότι βρήκε αυτό που θεωρεί τον τέλειο σύντροφο γι’ αυτήν, η Mary Ann επιμένει ότι τον κ. Τέλειο μπορεί να τον συναντήσει μόνο σε σάρκα και οστά. Αργότερα, συναντά στο ασανσέρ έναν ευχάριστο δικηγόρο, τον Pedro Paulo, ο οποίος περνά μια οδυνηρή φάση μιας και η γυναίκα του, Tania, τον εγκατέλειψε για έναν δάσκαλο του tai chi. Ο Pedro ερωτεύεται κεραυνοβόλα τη Mary Ann, και αποφασίζει να γραφτεί σε μια από τις τάξεις της, αν και ο ίδιος γνωρίζει άπταιστα την αγγλική. Εντωμεταξύ, ο άσος του

ποδοσφαίρου, Acacio, πασχίζει να αντεπεξέλθει με τα μαθήματα αγγλικών, προκειμένου να καταφέρει να ενταχθεί σε μια ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι γοητευτικός ποδοσφαιριστής φλερτάρει με τη δασκάλα του για κάποιο διάστημα, περιπλέκοντας έτσι την κατάσταση για τον Pedro Paulo. Η ταινία προβλήθηκε το 2000 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και ήταν υποψήφια για Καλύτερη Κινηματογραφική Κυκλοφορία, Καλύτερη Σκηνοθεσία και Καλύτερη Μουσική Επένδυση στο Cinema Brazil Grand Prize το 2001.

TUESDAY 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 9.30μμ

As Melhores Coisas do Mundo Σκηνοθεσία: Laís Bodanzky Release Year: 2010 Διάρκεια: 105’ Δοσμένη από τη σκοπιά των νέων της σημερινής εποχής , η ταινία Melhores Coisas Mundo (Τα Καλύτερα Πράγματα στον Κόσμο) περιστρέφεται γύρω από την καθημερινότητα ενός εφήβου καθώς αντιμετωπίζει τις αλλαγές που θα κάνουν τον κόσμο του άνω κάτω. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός 15χρονου αγοριού, του Hermano, γνωστού ως Μάνο, που αντιμετωπίζει ένα σενάριο εντελώς ξένο προς αυτόν – επιστρέφοντας μια μέρα από το σχολείο, μαθαίνει πως οι γονείς του πρόκειται να πάρουν διαζύγιο. Ο Μάνο θα ήταν απλά ένας ακόμα αριθμός στις στατιστικές που αφορούν όλους τους νέους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται από το διαζύγιο των γονιών τους – μόνο που η δική του η περίπτωση διαφοροποιείται από το κίνητρο αυτού του διαζυγίου. Η αγωνία και η απώλεια που επέφερε αυτή η έντονη εμπειρία βασανίζουν

τον πρωταγωνιστή, ο οποίος ξέρει ότι από δω και πέρα πρέπει μαζί με τον αδερφό του να γίνουν οι άνδρες του σπιτιού. Τα Καλύτερα Πράγματα στον Κόσμο είναι μια ταινία πλημμυρισμένη με νεανική ενέργεια που επιχειρεί να απεικονίσει τη σημερινή νεολαία βάσει της εμπειρίας ενός 15-χρονου αγοριού, αποκαλύπτοντας τον δύσβατο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ούτως ώστε να φτάσει στην ωριμότητα. Τα αποτελέσματα ανακαλύψεων, όπως η ανοχή, συμπόνια και πραγματική αξία της φιλίας συνδυάζονται με το συναίσθημα ότι όλα όσα μοιάζουν στέρεα μπορούν να ρημαχτούν ανά πάσα στιγμή. Η ταινία κέρδισε Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου στο Cinema Brazil Grand Prize, το 2011, Βραβείο Β’ Γυναικείας Ερμηνείας στο Prêmio Contigo Cinema Brazil, το 2010, το Βραβείο Calunga του Recife Cine PE για Καλύτερη Σκηνοθεσία, Καλύτερη Ταινία, Καλύτερο Σενάριο, Καλύτερο Ηθοποιό, Καλλιτεχνική Διεύθυνση, Φωτογραφία, Μοντάζ Ήχου, καθώς και το Βραβείο APCA για Καλύτερη Σκηνοθεσία και Καλύτερο Σενάριο από την Ένωση Κριτικών Τέχνης του Σάο Πάολο.

WEDNESDAY 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 7.30μμ

Senna Σκηνοθεσία: Asif Kapadia Έτος Κυκλοφορίας: 2010 Διάρκεια: 106’ Η ταινία του Asif Kapadia, Senna, είναι ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ για τον, τρεις φορές, πρωταθλητή της Φόρμουλα 1, Ayrton Senna. Ο θεατής καθηλώνεται κυριολεκτικά, μπαίνοντας αμέσως στο θέμα της ταινίας, καθώς ο Senna ξεχύνεται σαν μια ξέφρενη σφαίρα στις πιο γρήγορες τροχιές. Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από δύο επίπεδα: μια ανεπαίσθητη εξύμνηση του γοητευτικού, γλυκομίλητου Senna, ο οποίος ήταν μόλις 34 ετών όταν έχασε τη ζωή του σε μια σύγκρουση στο Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο το 1994, και μια περιληπτική, εσωτερική ματιά στην ιστορία της Φόρμουλα 1 κατά τη διάρκεια της δεκαετούς ανόδου του Senna. Το ντοκιμαντέρ συγκροτεί συνεντεύξεις που έγιναν πίσω από τις κάμερες σε μια εξελιγμένη αφήγηση, ενώ η κάμερα

σπάνια ξεφεύγει από την πίστα. Έχοντας συνταχθεί μέσα από βίντεο-αρχεία χιλιάδων ωρών, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων από τη Φόρμουλα 1, η ταινία αποτελεί ένα σημαντικό κατόρθωμα στον χώρο του μοντάζ. Τα αποσπάσματα από τους αγώνες, τα οποία περιλαμβάνουν κυρίως τηλεοπτικά κλιπ και βίντεο από μίνι-κάμερες που είναι συνδεδεμένες με τα αυτοκίνητα, συχνά κόβουν την ανάσα του θεατή παρά το γεγονός ότι η ανάλυση τους είναι χαμηλή. Η ταινία φέρνει ξανά στο φως αρκετές αξιοσημείωτες συγκρούσεις – κάποιες μοιραίες, κάποιες όχι. Το 2012, η ταινία τιμήθηκε με Βραβείο BAFTA Καλύτερου Ντοκιμαντέρ και Καλύτερου Μοντάζ, το 2011, κέρδισε το British Independent Film Award Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, και το Βραβείο Κοινού για Καλύτερη Ταινία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γάνδης (2011), το Βραβείο Εξαιρετικού Μοντάζ για Ντοκιμαντέρ από τη Διεθνή Ένωση Ντοκιμαντέρ (2011), το Βραβείο Κοινού για Καλύτερη Διεθνή Ταινία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (2011), το Βραβείο Κοινού για Ξένο Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Sundance (2011), και το Βραβείο πιο Δημοφιλούς

Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μελβούρνης (2011).

WEDNESDAY 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 9.30μμ

Pelé Eterno Director: Anibal Massaini Neto Έτος Κυκλοφορίας: 2004 Διάρκεια: 125’ Το ντοκιμαντέρ Pelé Eterno (Πελέ για πάντα) καταπιάνεται με την

πορεία του Πελέ, ενός από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές του 20

ου αιώνα – μια πορεία συναισθημάτων και λύτρωσης χωρίς

προηγούμενο στη Βραζιλία. Η απαράμιλλη, θρυλική και συναρπαστική ιστορία του Πελέ ξεδιπλώνεται στους ρυθμούς του σάουντρακ που δημιουργήθηκε ειδικά για το ντοκιμαντέρ από τον Jorge Ben Jor. Το ντοκιμαντέρ ιχνηλατεί τη ζωή του Πελέ, βήμα με βήμα, από την παιδική του ηλικία όταν μεγάλωνε σε μια φτωχογειτονιά του Bauru μέχρι σήμερα. Με αρχεία που βλέπουν για πρώτη φορά το φως δημοσιότητας αλλά ταυτόχρονα και με νέες αποκαλύψεις σχετικά με την προσωπική και επαγγελματική του ζωή, η πραγματοποίηση της ταινίας χρειάστηκε πάνω από πέντε χρόνια έρευνας και αναδίφησης σε αρχεία της Βραζιλίας και του εξωτερικού. Ερευνήθηκαν εβδομήντα αρχεία, επιδεικνύοντας πάνω από 450 τέρματα, 210 περιγραφές τερμάτων και 1500 τίτλους εφημερίδων και περιοδικών της εποχής. Επιπλέον, συλλέχθηκαν πέραν των 150 μαγνητοσκοπημένων μαρτυριών από μέλη της οικογένειας του Πελέ, φίλους, παίχτες, πρώην συμπαίκτες

καθώς και διάφορους άλλους επωνύμους. Η ταινία κέρδισε το βραβείο της πόλης της Ρώμης στο Φεστιβάλ Καννών το 2005.

THURSDAY 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 7.30μμ

Brava gente brasileira Σκηνοθεσία: Lúcia Murat Έτος Κυκλοφορίας: 2000 Διάρκεια: 104’

Το Brava gente brasileira περιγράφει τις τραγικές συνέπειες που επέφερε η «ανακάλυψη» ενός ερευνητή. Ο Diogo είναι ένας χαρτογράφος από την Πορτογαλία, εγκατεστημένος στο Κοΐμπρα – έναν καταυλισμό στην περιοχή Μάτο Γκρόσο της Βραζιλίας. Ο Diogo ήρθε στη Βραζιλία για να αναζητήσει πόλεις που ήταν μέχρι πρότινος άγνωστες και για να χαρτογραφήσει την περιοχή. Η ζωή του παίρνει μια αναπάντεχη τροπή όμως, όταν ερωτεύεται την Anote, μια όμορφη νεαρή γυναίκα, η οικογένεια της οποίας άρχει μιας τοπικής φυλής των Ινδιάνων Guaicuru. Όταν η Anote μένει έγκυος με το παιδί του Diogo προκαλεί το μίσος των Guaicuru, οδηγώντας τους σε μάχες με τους στρατιώτες του Κοΐμπρα και στο θάνατο 54 Πορτογάλων. Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Candango Καλύτερης Ηθοποιού και Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης στο Φεστιβάλ Brazilia, το 2000.

THURSDAY 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 9.30μμ

Secrets of the Tribe Σκηνοθεσία: José Padilha Έτος Κυκλοφορίας: 2010 Διάρκεια: 87’ Το ντοκιμαντέρ του Jose Padilha, Secrets of the Tribe, θυμίζει ένα ανθρωπολογικό πεδίο που μοιάζει με μια φωλιά από οχιές σε επίπεδο ηθικών κλονισμών και πισώπλατων μαχαιριών από τον ακαδημαϊκό χώρο. Μια συνεργασία των HBO Documentary Films, BBC και Stampede αυτό το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ αμφισβητεί την έρευνα αρκετών δεκαετιών που έχρησε τη φυλή Yanomami του Αμαζονίου της Βραζιλίας – η οποία κάποτε θεωρείτο η τελευταία και πιο αμιγής πρωτόγονη κοινωνία, άθικτη από οποιεσδήποτε εξωγενείς επιρροές – εξαιρετικά εχθρική απέναντι στους παρείσακτους του Πρώτου Κόσμου. Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τους δύο κύριους αντιπάλους της έρευνας που προέρχονται και οι δύο από γνωστές αμερικανικές αρχές: τον Napoleon Chagnon, ο οποίος ξεκίνησε να μελετά τους Yanomami στη δεκαετία του 1960 και έγραψε τον δημοφιλή τόμο Yanomamo: The Fierce People, που περιγράφεται τους

αιματηρούς διαφυλετικούς πολέμους. Τα δεδομένα , τα συμπεράσματα και οι τακτικές το, ωστόσο, καθώς και η συμμετοχή του στην επικίνδυνη εξάπλωση ασθενειών της Δύσης, έχει αμφισβητηθεί σοβαρά.

Ο φανατικός πολέμιος του Chagnon, Kenneth Good, το οποίου τα βιβλία έδωσαν το ερέθισμα για τη δημιουργία πολλών μέσων που ήταν επηρεασμένα από το κίνημα της Νέας Εποχής, απεικόνισε τους Yanomami ως φιλήσυχους και αθώους, αλλά επικρίθηκε γιατί παντρεύτηκε μια 13χρονη από τη φυλή. Ο προστατευόμενος του Levi-Strauss, Jacques Lizot (ο οποίος αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ) φέρεται να είχε αναμιχθεί σε εμπόριο αγαθών από τη Δύση (ακόμα και όπλων) σε ανταλλαγή παιδεραστικών σεξουαλικών «υπηρεσιών». Το συναρπαστικό αυτό ντοκιμαντέρ προβάλλει επίσης και τις αντιπαραθέσεις των συναδέλφων των πιο πάνω ακαδημαϊκών – άλλες δείχνοντας την υποστήριξη τους και άλλες τον αποτροπιασμό τους.

FRIDAY 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 7.30μμ

A musica segundo Tom Jobim Σκηνοθεσία: Nelson Pereira dos Santos Έτος Κυκλοφορίας: 2012 Διάρκεια: 84’ Ο εξαιρετικός κόσμος της μουσικής του Antonio Carlos Jobim δεν μπορεί να συλληφθεί με λέξεις. Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό και με μια έμφυτη ευαισθησία, οι σκηνοθέτες Nelson Pereira dos Santos και Dora Jobim ανέλαβαν αυτή την μεγάλη πρόκληση – να αποτυπώσουν στη μεγάλη οθόνη τη μουσική πορεία αυτού του μεγάλου συνθέτη της Βραζιλίας, και δημιουργού σπουδαίων και διαχρονικών ανθολογιών διεθνούς απήχησης. Σύμφωνα με τον Antonio Carlos Jobim, οι σκηνοθέτες επέλεξαν να υιοθετήσουν μια αισθητηριακή προσέγγιση στη χρήση της εικόνας και του ήχου για να αναδείξουν το έργο του μουσικού, που μαζί με τον Βίλα-Λόμπος, θεωρείται ο σπουδαιότερος της Βραζιλίας. Η ταινία δεν στολίζεται από λέξεις, από διαλόγους. Δεν υπάρχει η ανάγκη. Εικόνες, σπουδαίων Βραζιλιάνων και διεθνών ερμηνευτών, διαδέχονται η μία την άλλη, ανασταίνοντας αξέχαστες ερμηνείες, και ο ίδιος ο Jobim σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, περιγράφει τη μουσική πορεία αυτής της «τεράστιας μουσικής φυσιογνωμίας». Εμπερικλείονται τα πάντα: η δύναμη και η ομορφιά της μουσικής του, οι διάφορες φάσεις της ζωής του, η ευρεία απήχηση και η ποίηση των τραγουδιών του, η προσωπικότητα του, και κυρίως, η σημασία του έργου του. Όλα αυτά είναι δοσμένα σε μια έντονη και

ποιητική αφήγηση, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη περαιτέρω εξήγησης, παρά μόνο η ευχαρίστηση και η συγκίνηση του απλά να ακούς τη μουσική του Tom Jobim. Το ντοκιμαντέρ έχει προβληθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ άλλων, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κοπεγχάγης και Φεστιβάλ των Καννών.

FRIDAY 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 9.30μμ

Jogo de Cena Σκηνοθεσία: Eduardo Coutinho Έτος Κυκλοφορίας: 2007 Διάρκεια: 100’ Η προστριβή μεταξύ της αλήθειας και της φαντασίας, και η δύναμη που έχει η ερμηνεία ούτως ώστε να επιλύσει αυτήν την προστριβή, ήταν πάντα θέματα που αφορούσαν τον Βραζιλιάνο σκηνοθέτη Eduardo Coutinho. Η πρώτη του μεγάλη ταινία το 1984, Twenty Years Later, για παράδειγμα, αποτελείται από μια υβριδική αφήγηση και ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκαν με διαφορά είκοσι χρόνων. Αυτό που ο Coutinho ξεκίνησε το 1964 σαν μια άμεση εξιστόρηση του φόνου ενός εκπροσώπου εργατών, καταλήγει 20 χρόνια αργότερα, σαν μια μετά-άσκηση η οποία αντικατοπτρίζει τον ρόλο που διαδραμάτισε αυτή η ημιτελής ταινία στις ζωές των ηθοποιών όταν τα γυρίσματα διακόπηκαν ύστερα από παρέμβαση της κυβέρνησης της Βραζιλίας. Το Jogo de Cena είναι η πιο σύντονη εξερεύνηση του Coutinho στο ερώτημα «Τι

είναι πραγματικό;» Μια διαφήμιση σε μια εφημερίδα καλεί τις γυναίκες του Ρίο ντε Τζανέιρο να προσέλθουν και να μοιραστούν τις ιστορίες τους στην κάμερα. Αυτές οι συνεντεύξεις διεξάγονται σε ένα άδειο θέατρο, με τη βοήθεια μόνο μιας

κινούμενης κάμερας. Αργότερα, οι ιστορίες που λένε αυτές οι γυναίκες θα επαναληφθούν από ηθοποιούς, στο ίδιο ακριβώς ύφος. Ο Coutinho δεν μας προσδιορίζει ποιος είναι ο «ηθοποιός» και ποιος ο «πραγματικός αφηγητής», μιας και συνυφαίνει τους μονολόγους - πανομοιότυπες προτάσεις που αρθρώνονται από δύο διαφορετικές γυναίκες, με δύο διαφορετικούς τρόπους ανακατεύονται μεταξύ τους, και εκτός αν ο θεατής γνωρίζει κάποια από τις ηθοποιούς, θα είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να διαχωρίσει το πραγματικό από το ψεύτικο. Ο στόχος του Coutinho είναι να εξερευνήσει αυτές τις δύο αυτές κατηγορίες - αν αυτό ακούγεται σαν ένα μάλλον άχαρο πνευματικό πυροτέχνημα, να είστε σίγουροι, οι τεχνικές του σκηνοθέτη στο Jogo de Cena και εκπληκτικά αγωνιώδεις και ενδιαφέρουσες. . Η ταινία ήταν υποψήφια για τα βραβεία Καλύτερης Ηθοποιού, Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Καλύτερου Μοντάζ σε Ντοκιμαντέρ, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου στο Cinema Brazil Grand Prize, το 2008, και κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας και ταο Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Premio Contigo Cinema της Βραζιλίας (2008 ), καθώς και το Βραβείο APCA Καλύτερης Ταινίας από την Ένωση Κριτικών Τέχνης του Σάο Πάολο (2008).

ΣΆΒΒΑΤΟ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 7.30μμ

Elite Squad Σκηνοθεσία: José Padilha Έτος Κυκλοφορίας: 2007 Διάρκεια: 115’ Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το Elite Squad αποκαλύπτει το

τεράστιο και σύνθετο δίκτυο διαφθοράς του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Η ταινία περιγράφει την ιστορία δύο νέων αστυνομικών, του Νέτο και του Ματίας, οι οποίοι είναι φίλοι από παιδιά. Ο ένας ονειρευόταν από μικρός να ασχοληθεί με την απονομή δικαιοσύνης, ενώ ο άλλος έχει ως κίνητρό του την αστική αναδόμηση. Ο ένας θα υποκύψει στις άγριες και διεφθαρμένες διαθέσεις της ομάδας και ο άλλος θα αγωνιστεί για να διατηρήσει τις ιδέες του. Πέρα από την ιστορία των δύο αντρών, η ταινία ρίχνει μια διεισδυτική ματιά στην άγνωστη, μέχρι σήμερα, πλευρά της ζωής στις περιβόητες φαβέλες του Ρίο, από την οπτική της αστυνομίας. Το Elite Squad σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία, και απεδείχθη

πολιτιστικό φαινόμενο στη Βραζιλία. Η ταινία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2008. Άλλα βραβεία περιλαμβάνουν το Silver Condor Καλύτερης Ξένης Ταινίας το 2008 από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Αργεντινής, και σάρωσε τα βραβεία στο Cinema Brazil Grand Prize το 2008 (Α’ Ανδρικού Ρόλου, Β’ Ανδρικού Ρόλου, Σκηνοθεσίας, Φωτογραφίας, Μοντάζ, Ήχου, Ειδικά Εφέ), το Χρυσό Μετάλλιο για Την Καλύτερη Απήχηση Μουσικής

Επένδυσης σε Ταινία Μεγάλου Μήκους στο Park City Music Film Festival το 2009, βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Μοντάζ βραβεία από την Ένωση Κριτικών Τέχνης στο Σάο Πάολο το 2008, καθώς και τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Σεναρίου, Σκηνοθεσίας, και Α και Β Ανδρικού Ρόλου στο Premio Contigo Cinema της Βραζιλίας.

ΣΆΒΒΑΤΟ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / 9.30μμ

Elite Squad 2 : The Enemy Within Σκηνοθεσία: José Padilha Έτος Κυκλοφορίας: 2010 Διάρκεια: 115' Η τεράστια φτωχογειτονιά που αμαυρώνει το Ρίο ντε Τζανέιρο θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη στον κόσμο, και όπως ο Captain Nascimento, επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας του Ρίο (BOPE) υποστηρίζει, έχει και ο ίδιος μερίδιο ευθυνών στα άσχημα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα εκεί. Όταν μια αποστολή (για πάταξη των αναταραχών σε μια φυλακή) καταλήγει σε βιαία επεισόδια, η θέση του Nascimento κινδυνεύει – και η BOPE κατηγορείται από τους ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο λαός ωστόσο, που έχει κουραστεί με τη βία και τις συμμορίες που μαστίζουν το Ρίο, ενθουσιάζεται με αυτό το γεγονός, και υποδέχεται τον

Nascimento σαν ένα τοπικό ήρωα που κάνει σωστά τη δουλειά του. Με τις εκλογές να πλησιάζουν, ο Nascimento προάγεται σε βοηθός Γραμματέας στην Υπηρεσία Πληροφοριών, ενδυναμώνοντας έτσι τη BOPE και κατατροπώνοντας τις συμμορίες που διακινούν ναρκωτικά στις φτωχογειτονιές. Καταλήγει όμως στο απογοητευτικό συμπέρασμα πως με αυτή του την πράξη, το μόνο που έχει καταφέρει είναι να διευκολύνει τους διεφθαρμένους αστυνομικούς και πολιτικούς που εντέλει είναι οι επικεφαλείς αυτού του βρώμικου παιγνιδιού. Έχοντας δεχτεί τις επευφημίες του κοινού και των κριτικών, η ταινία Elite Squad: The Enemy Within, παραμένει η ταινία με τις υψηλότερες πωλήσεις και προβολές όλων των εποχών στη Βραζιλία. Έχει βραβευθεί με τα εξής βραβεία: Καλύτερης Επεξεργασίας και Καλύτερου Ήχου στα Βραβεία Κινηματογράφου ABC (2011), Καλύτερου Ηθοποιού και Καλύτερης Ταινίας από την Ένωση Κριτικών Τέχνης του Σάο Πάολο (2011), Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Επεξεργασίας στο Φεστιβάλ Ταινιών της Αβάνας (2011), Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Κινηματογράφησης, Καλύτερου Σκηνοθέτη, Καλύτερης Επεξεργασίας, Καλύτερης Εικόνας, Καλύτερου Αυθεντικού Σεναρίου, Καλύτερου Ήχου και Αντρικού Ρόλου και Β’ Αντρικού Ρόλου στο Cinema Brazil Grand Prize (2011), και Καλύτερου Ηθοποιού, Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερου Σκηνοθέτη στο Prêmio Contigo Cinema Brazil, το 2011.