Οι αγώνες του Nergal Το 3011, οι επιζήσαντες από τον πλανήτη Γη, που είχε πια καταστραφεί, κατευθύνονταν σε έναν απομονωμένο πλανήτη με το όνομα Alucard, που βρισκόταν στη ηλιακό σύστημα Orelia. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όμως τους χτύπησε μια διαστημική θύελλα και πέθαναν αρκετοί απ’ αυτούς, αλλά όσοι επέζησαν απέκτησαν περίεργες δυνάμεις.

Κατάφεραν τελικά να φτάσουν στον πλανήτη Alucard, αλλά μόλις προσγειώθηκαν τους επιτέθηκαν πλάσματα που έμοιαζαν με δράκοι. Αποδείχτηκε όμως ότι ήταν απλώς μέσα μεταφοράς, γιατί το χειρότερο ήρθε μετά. Κάτι τύποι κατέβηκαν από τους δράκους και άρχισαν να σκοτώνουν πολύ κόσμο. Οι κακοί αυτοί έμοιαζαν με δαίμονες, που είχαν κόκκινα σκουρόχρωμα φτερά νυχτερίδας και ήταν πολύ ψηλοί.

Τότε αποφάσισε να επέμβει ο Νergal , ένας μάγος με ειδικότητα στη μαύρη μαγεία. Ήταν πολύ οξύθυμος, αλλά νοιαζόταν πολύ για τους άλλους. Μπορεί να ήταν μόλις 16 χρονών, αλλά σκεφτόταν πολύ ώριμα, γιατί όταν γεννήθηκε είχε βγει από την κόλαση. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο ήξερε πώς να νικήσει τους δαίμονες.

Βγήκε, λοιπόν, από το σκάφος του και αντίκρισε μια αποκρουστική εικόνα, μια μεγάλη σφαγή. Τότε άνοιξε τη βίβλο του σατανά και με ξόρκια τους έστειλε πίσω στην κόλαση, εκεί όπου ανήκαν. Όμως έρχονταν συνέχεια άλλοι, φαίνονταν χιλιάδες. Τελικά με πολύ δυσκολία τους νίκησε, αλλά έμεινε ένας που φαινόταν πολύ πιο δυνατός. Γι’ αυτό ο Nergal έπρεπε να τον πολεμήσει πρόσωπο με πρόσωπο. Έβγαλε το φλεγόμενο σπαθί, που είχε πάρει από το θεριστή της κόλασης, όταν είχε πολεμήσει μαζί του πριν από ένα χρόνο, και η μάχη ξεκίνησε, αλλά δίχως αποτέλεσμα. Ο αντίπαλος ήταν πολύ δυνατός και ο Nergal δε θα μπορούσε να κρατήσει για πολύ ακόμα.

Την τελευταία στιγμή όμως ήρθαν βοηθοί του ο Hergel και ο Vargo. Ο Hergel γνωρίστηκε με τον Vargo και τον Nergal στον 9ο κύκλο της κολάσεως, ενώ πολεμούσαν τον Iucider. Ο Hergel είναι ο τελευταίος από τη φυλή Avatar, ενώ ο Vargo είναι ένας επαναστάτης από τoν πλανήτη Raptor. Οι δύο βοηθοί, λοιπόν, σκοτώνουν το δαίμονα και σώζουν τη ζωή του Nergal. Αυτός τους ευχαρίστησε και τους λέει να πάνε να πιούνε καμιά μπύρα, για να χαλαρώσουν.

Αφού ο είχε νικήσει τους αντιπάλους, o Nergal άρχισε να χτίζει έναν πρωτότυπο πολιτισμό με τις μαγικές του δυνάμεις. Σ’ αυτό τον πολιτισμό υπήρχαν πολλά είδη πλασμάτων πχ. Raptor, Avatar, δράκοι, Σαμάνοι, Δρυάδες και πολλά ακόμη. Είχε όμως συνεχώς προβλήματα από κάποιον που τον ονόμαζαν «μεγάλο αρχηγό».

Έτσι ο ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι για να βρει και να αναμετρηθεί με το μεγάλο αρχηγό. Μετά από πολλές ταλαιπωρίες συναντάει τελικά αυτό το πλάσμα, που ήταν ένα γλοιώδες τέρας, από τη μέση και κάτω φίδι και από τη μέση και πάνω δαίμονας. Είχε σκούρο κόκκινο χρώμα, ήταν

πολύ μυώδες και είχε συμπεριφορά ενός μεγάλου αιμοβόρου κτήνους. Μόλις είδε το τέρας το ρώτησε με θάρρος γιατί τους πολεμάει και

δεν τους αφήνει να ζήσουν στον πλανήτη και το τέρας απάντησε ότι ο πλανήτης είναι δικός του. Αυτό περίμενε να ακούσει ο Nergal και κατευθείαν κάρφωσε το σπαθί sτο μάτι του τέρατος, αλλά το τέρας καταπλάκωσε τον Nergal, που δεν μπορούσε να κουνηθεί. Τότε ξαφνικά του ήρθαν στο μυαλό τα πρόσωπα των παιδιών του πλανήτη, που περίμεναν απ’ αυτόν μια ευκαιρία για ν’ αρχίσουν μια νέα ζωή. Κάτι έγινε μέσα του, σα να του ήρθε μεγάλη δύναμη, πέταξε το τέρας μακριά και αμέσως έτρεξε κατά πάνω του. Άρπαξε το σπαθί από το μάτι του τέρατος και με ένα ειδικό ξόρκι κατάφερε να ψηλώσει, να φτάσει σχεδόν το μέγεθος του τέρατος και έτσι μπόρεσε να καρφώσει το σπαθί στην καρδιά του. Το τέρας είχε σκοτωθεί!

Όταν γύρισε πίσω νικητής, όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι. Η μάχη είχε τελειώσει ή …μήπως όχι;….

Συνεργάστηκε η ομάδα μαθητών:Βασίλης Κοψίδας

Δημήτρης Λιάτσος Μαρτσελίνο Μαντζάρη

Τελική σύνταξη κειμένου: Μαρτσελίνο Μαντζάρη