Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

ΚΑΙ Ο KΑΛΟΣ ΛΥΚΟΣ

• ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

«ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΘΑΝΟΥΛΗ ΣΤΟΣΧΟΛΕΙΟ»

• ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΑΕΡΙΟΥ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε.

• Κωνσταντίνος Καϊτελίδης

∆ιευθυντής Εικόνας, Επικοινωνίας& Σχέσεων µε τα ΜΜΕ

Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

ΚΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΛΥΚΟΣ

• Μια φορά και ένανκαιρό σε ένα µικρόσπιτάκι δίπλα σε µιαλιµνούλα ζούσε µιαοικογένεια που είχεένα κοριτσάκι τηνΚοκκινοσκουφίτσα. Τη φώναζανΚοκκινοσκουφίτσαγιατί φορούσε πάνταένα κόκκινο σκουφάκι.

• Ένα ωραίο πρωινό που ηΚοκκινοσκουφίτσα δεν είχεσχολείο συµφώνησε µε τη µαµάτης να κάνει µια επίσκεψη στηγιαγιά της που ζούσε πέρα από τηλιµνούλα µακριά στο δάσος. Γέµισε λοιπόν το καλαθάκι της µελίγα φαγητά, ντύθηκε, φόρεσε τοκόκκινο καπέλο της και βγήκε απότο σπίτι της να µπει στη βαρκούλακαι να περάσει στην απέναντιόχθη για να διασχίσει το δάσος καινα φτάσει στο σπίτι της γιαγιάς. Λίγο πριν βγει από το σπίτι ηµαµά της φώναξε

-«κοριτσάκι µου πρόσεχε τον κακότον λύκο στο δάσος»-«Καλά µαµά» φώναξε ηΚοκκινοσκουφίτσα «θα προσέχω»

• Έκλεισε πίσω της την πόρτακαι προχώρησε προς τηλιµνούλα για να µπει στηβάρκα. Έκανε αρκετά βήµαταγια να φτάσει στη βάρκα αλλάπαρατήρησε ότι η λίµνη δενείχε νερό. «Περίεργο»σκέφτηκε «εδώ άλλοτε είχενερό τι έγινε τώρα»; Ηβαρκούλα της ήταν πολύ πιοπέρα και περπάτησε αρκετάγια να την φθάσει. Μπήκε µέσακαι µετά από λίγο έφθασε στηναπέναντι ακτή όπου άρχιζε τοδάσος. Έδεσε τη βαρκούλα σεένα στύλο και άρχισε ναπερπατά στο δάσος.

• -«Περίεργο που είναι τοδάσος σήµερα»! «∆ενµοιάζει µε το δάσος πουξέρω. Το δάσος πουξέρω είναι καταπράσινοπετούνε παντούπεταλούδες και τιτιβίζουνπουλάκια. Έχει ωραίεςµυρουδιές. Εδώ σήµεραµυρίζει απαίσια». Προσπάθησε να βρει λίγαλουλούδια για να τα πάειστη γιαγιά αλλά δενβρήκε τίποτε.

• Κοιτούσε δεξιά και αριστεράµήπως δει το λύκο αλλάπουθενά ο λύκος. Προσπάθησε να δει το φίλοτης το λαγό για να τονχαιρετήσει αλλά πουθενά. Μόνο µια πολύχρωµηπεταλούδα άνοιξε τα φτερά τηςκαι πέταξε µακριά µέσα στοµαύρο τοπίο. Στενοχωρήθηκε, έβαλε κάτω το κεφάλι καισυνέχισε να προχωρεί µέχρινα φτάσει στο σπίτι τηςγιαγιάς.

• Τα παπούτσια της γίνανεµαύρα από κόκκινα που ήτανκαι τα άσπρα της καλτσάκιαγίνανε και αυτά κατάµαυρα. -«Ωχ θα φωνάζει η µαµά όταντα δει αλλά τι να κάνω δενφταίω εγώ. Αυτή η απαίσιαµυρουδιά µε ακολουθεί παντούαλλά δεν καταλαβαίνω τι είναι»µονολογούσε καιπροχωρούσε. Λίγο πιο πέρασυναντούσε συνήθως µιααλεπού µε τα αλεπουδάκια τηςπου τα χαιρετούσε αλλά ούτεαυτά τα είδε.

• Ο κυρ σκαντζόχοιρος µετην κυρά χελώνα πουκάθε πρωί λιάζοντανσήµερα δεν ήταν εκεί. «Μα τι γίνεται»ξανασκέφτηκε. Καθώςπροχωρούσε καισκέφτονταν δεν κατάλαβεπως πέρασε η ώρα καιέφθασε στο σπίτι τηςγιαγιάς. Έξω από το σπίτιτης γιαγιάς υπήρχανλουλούδια και έτσι έκοψεµερικά για να τα δώσειστη γιαγιά.

• Αµέσως µετά χτύπησε τηνπόρτα και… εµφανίστηκε ηγιαγιά. -«Γιαγιά τι κάνεις όρθια; Εσύέπρεπε να είσαι ξαπλωµένηγιατί είσαι άρρωστη». -«κοριτσάκι µου» της είπε ηγιαγιά «εγώ είµαι άρρωστηαλλά φιλοξενώ κάποιον πουείναι ακόµη ποιος άρρωστοςκαι χρειάζεται τη βοήθειά µας. Έλα να σου τον γνωρίσω». Ηγιαγιά την πήρε από το χέρι καιτην πήγε στο δωµάτιο της.

• Η κοκκινοσκουφίτσα έµεινε άφωνη. Αντίκρισε ένα λύκο στο κρεβάτι τηςγιαγιάς. -«Γιαγιά τι είναι αυτό»;-«Είναι ο λύκος κοριτσάκι µου»- «Γιατί είναι έτσι αδύνατος γιαγιά»;- «Γιατί πεινάει κοριτσάκι µου»- «Γιατί τρέµει γιαγιά»;- «Γιατί φοβάται κοριτσάκι µου»-«Ποιόν φοβάται γιαγιά ο Λύκος»; - «Τους ανθρώπους κοριτσάκι µου».- «Γιαγιά δεν µου λες την αλήθεια. Τοπαραµύθι είναι αλλιώς. Εγώ ξέρω ότι ολύκος πρέπει να σε φάει και να έρθωεγώ να σε σώσω»

-«Λάθος κοριτσάκι µου. ∆εν είναι έτσι. Οκακός ο λύκος που ξέρεις από το παραµύθιείναι αυτός εδώ. Ζούσε ήσυχος στο δάσοςµέχρι πριν µια εβδοµάδα. Το δάσος όµωςπήρε φωτιά από ένα τσιγάρο αναµµένο καικάηκε γι’ αυτό και µύριζε απαίσια. Γι’ αυτό ταπαπούτσια σου και οι κάλτσες σου γίνανεµαύρα. Ο φίλος σου ο λαγός εξαφανίστηκε, το ίδιο και ο σκαντζόχοιρος και η χελώνα. Ηαλεπού µε τα αλεπουδάκια τηςεξαφανίστηκαν δεν τους βλέπω πλέον. Ολύκος ήρθε στην πόρτα µου πριν µιαεβδοµάδα και κουβαλούσε στα δόντια τουένα από τα αλεπουδάκια της φίλης του τηςαλεπούς αλλά το χάσαµε και αυτό γιατί ήταντσουρουφλισµένο από τις φλόγες. Έκανα ότιµπορούσα αλλά δεν τα καταφέρα. Η γούνατου λύκου κάηκε σε πολλά σηµεία και είχεαδυνατίσει γιατί είχε να φάει µέρες.

• Βλέπεις δεν έβρισκε τίποτε να φάειγιατί όλα κάηκαν. Η φωτιά δεν άφησετίποτε πίσω της. Μόνο αποκαΐδια καιµια πεταλούδα πολύχρωµη που τηνείδα αρκετές φορές. Είδες που η λίµνηξεράθηκε; Τα αεροπλάνα και ταπυροσβεστικά οχήµατα άντλησανπολύ νερό για να σώσουν το δάσοςάλλα ούτε το δάσος σώθηκε καικοντεύουµε να χάσουµε και τη λίµνη»-«Έλα τώρα να ταΐσουµε το λύκο γιανα συνέλθει. Για να δούµε τι έφερες. Ελπίζω να έφερες λίγο κρέας να τουδώσουµε για να χορτάσει». Οι δύοτους λοιπόν ταΐσανε τον λύκο πουαισθάνονταν τρισευτυχισµένος γιατίβρισκόταν ανάµεσα σε φίλους που τοναγαπούσαν και δεν φοβόταν πια.

• -«Γεια σου κυρ λύκε είπεη Κοκκινοσκουφίτσα. Περαστικά σου, θα έρθω να σεβρω αύριο και να σου φέρωφαγητό για να µπορέσεις νασηκωθείς και µετά θα βρούµεµαζί ένα καινούριο δάσος γιανα κάνεις καινούρια οικογένειακαι να ζήσεις ευτυχισµένος»Ο λύκος έτρωγε σχεδόν κάθεµέρα από το χέρι τηςΚοκκινοσκουφίτσας και έγινεκαλά και έζησε πολλά χρόνιαευτυχισµένος µαζί µε ταλυκόπουλά του.