Platform Culture Central EuropePresidency of the Czech Republic, 1 January – 30 June 2017

Πλατφορμα Πολιτισμου Κεντρικησ ΕυρωπησΠροεδρία της Τσεχικής Δημοκρατίας, 1 Ιανουαρίου – 30 Ιουνίου 2017

ΦΕΣΤΙΒΑΛΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

PCCEFILMFESTIVAL

THESSALONIKI | ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ11-15.05.2017OLYMPION CINEMAS • PAVLOS ZANNAS THEATREΟΛΥΜΠΙΟΝ • ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

This brochure was published in May 2017 in Thessaloniki on the occasion of the film tribute organized by the PCCE countries.

Text editor: Zdeněk Lyčka Photos: @freibeuterfilm.at, © Dor Film, Petro Domenigg, @TVORBA Films, @Bio Illusion, Judit Szlovák, © Jon Attenborough, Anna Wloch, Hubert Komerski, ©TRIGON PRODUCTION, © FORZA PRODUCTION HOUSETranslation: Katerina ZampeliLay-out: Dimitris MilosisProduction: mougos - communication in print

Το έντυπο αυτό εκδόθηκε το Μάιο του 2017 με αφορμή το κινηματογραφικό αφιέρωμα που οργανώθηκε από τις χώρες του PCCE.

Επιμέλεια κειμένων: Zdeněk Lyčka Φωτογραφίες: @freibeuterfilm.at, © Dor Film, Petro Domenigg, @TVORBA Films, @Bio Illusion, Judit Szlovák, © Jon Attenborough, Anna Wloch, Hubert Komerski, ©TRIGON PRODUCTION, © FORZA PRODUCTION HOUSEΜετάφραση: Κατερίνα ΖαμπέληΣχεδιασμός εντύπου: Δημήτρης ΜηλώσηςΕκτύπωση: μουγκοσ - εντυπη επικοινωνια

Friendship& HumanityΦιλία& Ανθρωπιά

Humanity and Friendship in Central Europe

The Central European region is interconnected in many ways. Besides com-mon historical formations and links, cultural identity plays the most signifi-cant role. Therefore six Central European countries – Austria, Czechia, Hungary,

Poland, Slovakia and Slovenia – initiated a cultural cluster called Platform Culture Central Europe (PCCE). The launch took place in Vienna in 2001 and since then each country has been holding a regular semi-annual Presidency. The main ob-jective of PCCE is positioning the Central European region in the European Union, upkeeping mutual cultural dialogue, providing and supporting bilateral and multi-lateral projects focused on common Central European cultural interests and val-ues. Since 2011, PCCE cultural activities have been aimed at the Balkans and the Eastern Partnership countries, mostly in the form of one shared project dur-ing the respective Presidency. While the Polish Presidency in 2015 conducted the joint PCCE cultural project in Ukraine, the Hungarian Presidency (the first half of 2016) took the Platform to FYROM and the Austrian Presidency (the second half of 2016) to Slovenia, the Czech Presidency (the first half of 2017) has decided to organize a non-commercial PCCE feature film festival in Greece, one of the most burdened EU countries due to the economic and refugee crises. The chosen films are therefore focusing on humanity and friendship – two crucial and timeless val-ues in people’s lives – and striving to introduce Central European aspects in these fields. Each European country can be subject to all possible sorts of pressure but with a competent insight, eligible views and common endeavour with the help of culture we can make it.

Kristina LarischováJunior Deputy Minister of Foreign Affairs

of the Czech RepublicΑναπληρώτρια Υφυπουργός Εξωτερικών

της Τσεχικής Δημοκρατίας

PCCE Film Festival

Ανθρωπιά και Φιλία στην Κεντρική Ευρώπη

Η περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης περικλείει διαφόρων ειδών αλληλοσυνδέσεις. Εκτός από τους κοινούς ιστορικούς σχηματισμούς και συνδέσμους, η πολιτιστι-κή ταυτότητα παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Ως εκ τούτου, έξι χώρες της

Κεντρικής Ευρώπης – η Αυστρία, η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Σλοβενία – ξεκίνησαν ένα πολιτιστικό σύμπλεγμα με τίτλο Πλατφόρμα Πολιτισμού Κεντρικής Ευρώπης (Platform Culture Central Europe, PCCE). Η παρουσίαση έγινε στη Βιέννη το 2001 και έκτοτε η κάθε χώρα διαδοχικά αναλαμβάνει την εξαμηνιαία προεδρία. Ο κύριος στόχος της PCCE είναι η εισαγωγή της περιοχής της Κεντρικής Ευρώπης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η διατήρηση του αμοιβαίου πολιτισμικού διαλό-γου, η παροχή και υποστήριξη διμερών και πολυμερών προγραμμάτων, επικεντρω-μένων στα κοινά πολιτιστικά συμφέροντα και αξίες της Κεντρικής Ευρώπης. Από το 2011, οι πολιτιστικές δραστηριότητες της PCCE επικεντρώνονται στις χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, κυρίως με τη μορφή ενός από κοι-νού προγράμματος κατά τη διάρκεια της εκάστοτε Προεδρίας. Η πολωνική Προεδρία το 2015 διοργάνωσε το κοινό πολιτιστικό έργο της PCCE στην Ουκρανία, η ουγγρική Προεδρία (το πρώτο εξάμηνο του 2016), πήγε την πλατφόρμα στην ΠΓΔΜ, η αυστρι-ακή Προεδρία (το δεύτερο εξάμηνο του 2016) στη Σλοβενία, ενώ η τσεχική Προεδρία (το πρώτο εξάμηνο του 2017) αποφάσισε να διοργανώσει ένα μη-εμπορικό φεστι-βάλ κινηματογράφου της PCCE στην Ελλάδα, που είναι μία από τις πιο επιβαρυμένες χώρες της ΕΕ λόγω της οικονομικής και προσφυγικής κρίσης. Ως εκ τούτου, οι επι-λεγμένες ταινίες επικεντρώνονται στην ανθρωπιά και τη φιλία - δύο κρίσιμες και δια-χρονικές αξίες στη ζωή των ανθρώπων - και προσπαθούν να εισαγάγουν πτυχές της Κεντρική Ευρώπης σε αυτούς τους τομείς. Κάθε ευρωπαϊκή χώρα ενδέχεται να υπο-στεί διαφόρων ειδών πιέσεις, αλλά με την κατάλληλη ενημέρωση, την σωστή ματιά και κοινές προσπάθειες με τη βοήθεια του πολιτισμού, μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Culture has always played an important role in connecting nations, calming tensions, setting higher aims. In that vein, the Embassy of the Czech Repub-lic in Athens has been on a long-term basis and systematically introducing

various and the most typical genres of Czech culture in Greece. Equally, we are proud to be part of a larger cultural dialogue forum, “Platform Culture Central Eu-rope”, the aim of which is to make cultural life of all participating countries bet-ter known, both within and outside the EU, through diverse cultural events. One of them being held these days in Thessaloniki, the PCCE Film Festival, presents a care-ful selection of films dealing with crucial human issues from various points of view. I would like to cordially invite you to the Festival and I truly hope you will enjoy the cinematography of our countries.

Ο πολιτισμός ανέκαθεν έπαιζε σημαντικό ρόλο στη σύνδεση των εθνών, κατευ-νάζοντας τις εντάσεις και θέτοντας υψηλότερους στόχους. Σε αυτό το πνεύμα, η Πρεσβεία της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Αθήνα, μακροπρόθεσμα και συ-

στηματικά, παρουσιάζει ποικίλα και χαρακτηριστικά είδη πολιτισμού της Τσεχίας στην Ελλάδα. Επίσης, έχουμε την τιμή να ανήκουμε σε ένα μεγαλύτερο φόρουμ πολιτιστι-κού διαλόγου, την Πλατφόρμα Πολιτισμού της Κεντρικής Ευρώπης, σκοπός της οποί-ας είναι να επικοινωνήσει την πολιτιστική ζωή όλων των χωρών που συμμετέχουν, τό-σο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, μέσα από ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μία από αυτές, που διοργανώνεται αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη, το Φεστιβάλ Κινηματο-γράφου PCCE, παρουσιάζει μια προσεκτικά επιλεγμένη συλλογή ταινιών που ασχο-λούνται με σημαντικά ανθρωπιστικά θέματα από διάφορες οπτικές γωνίες. Σας προ-σκαλώ από καρδιάς στο Φεστιβάλ και πραγματικά ελπίζω ότι θα απολαύσετε τον κι-νηματογράφο των χωρών μας.

Jan BondyAmbassador of the Czech Republic to Greece

Πρέσβης της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα

PCCE Film Festival

Macondo, 2014

1h 38min / Written and directed by Sudabeh Mortezai

Ramasan has a lot of responsibili-ty for an 11-year-old. In traditional Chechen society, he is now consid-ered the man of the house in charge of his mother and two younger sis-ters. His world is now centred in Macondo, a tough ethnic neigh-bourhood in the industrial suburbs of Vienna. Ramasan speaks German much better than his mother Aminat, and he often translates for her re-garding school and government wel-fare matters. Aminat is still coping with having lost her husband, fleeing Chechnya and trying to make ends meet as a single mother and for-eigner in a new society. Ramasan’s

confined world is disrupted when Isa, his father’s war buddy, moves into the low-in-come housing complex. Isa pays his respects to Aminat and her children, giving them the watch and a family photo his dead friend always carried with him. This encounter awakens Ramasan’s interest in his father. He seeks Isa’s company, but the outsider remains secretive about the past. Isa gradually opens up and a bond evolves between them that helps young Ramasan face and overcome his worst fear. Isa could become a new, much more human, father figure than the boy’s abstract memory of the war hero at the family altar. But when Aminat begins to warm up to Isa, conflicted Ramasan feels the need to protect the image of his dead father…

A touching first feature by Sudabeh Mortezai, directress of the acclaimed documen-taries Im Bazar der Geschlechter and Children of the Prophet. Sudabeh was born in Germany to Iranian parents, grew up in Tehran and Vienna and received her MA in theatre and film studies from the University of Vienna.

FESTIVALS AND AWARDS: Berlinale, Hong Kong IFF, Sydney Film Festival, Karlovy Vary IFF, BFI London Film Festival, Haifa IFF, Viennale

AUSTRIA

A Chechen boy struggles with family responsibility, refugee life in a tough

neighbourhood and images of the dead war hero father he barely remembers…

http://www.macondo-film.com/english/index.html

@freibeuterfilm.at

Σημαδεμένοι δρόμοι, 2014

1 ώρα 38 λεπτά / Σενάριο και σκηνοθεσία της Sudabeh Mortezai

Ο Ραμαζάν έχει αναλάβει δυσανάλο-γα μεγάλες ευθύνες για έναν εντε-κάχρονο. Στην παραδοσιακή κοινω-νία της Τσετσενίας, τώρα θεωρείται ο άντρας του σπιτιού και είναι υπεύ-θυνος για τη μητέρα του και δύο μι-κρότερες αδερφές του. Ο κόσμος του πλέον είναι στην Μακόντο, μια σκλη-ρή έθνικ γειτονιά στα βιομηχανικά προάστια της Βιέννης. Ο Ραμαζάν μι-λάει γερμανικά πολύ καλύτερα από ό, τι η μητέρα του, η Αμινάτ, και συχνά αναλαμβάνει χρέη μεταφραστή για τα θέματα του σχολείου και της κοινωνι-κής πρόνοιας. Η Αμινάτ προσπαθεί να διαχειριστεί την απώλεια του συζύ-γου της, την φυγή από την Τσετσενία και τα προβλήματα της μόνης μητέ-ρας, που είναι ξένη σε μία νέα κοι-νωνία. Ο περιορισμένος κόσμος του Ραμαζάν διαταράσσεται όταν ο Ίσα, συμπολεμι-στής του πατέρα του, μετακομίζει στο συγκρότημα κατοικιών. Ο Ίσα επισκέπτεται την Αμινάτ και τα παιδιά της, και τους δίνει το ρολόι και μια οικογενειακή φωτογραφία που είχε ο νεκρός φίλος του πάντα μαζί του. Αυτή η συνάντηση ξυπνάει το ενδιαφέ-ρον του Ραμαζάν για τον πατέρα του. Αναζητά την παρέα του Ίσα, αλλά εκείνος πα-ραμένει μυστικοπαθής σχετικά με το παρελθόν. Ο Ίσα ανοίγεται σταδιακά, και μεταξύ τους αναπτύσσεται ένα δέσιμο που βοηθά τον νεαρό Ραμαζάν να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει τον χειρότερο φόβο του. Ο Ίσα θα μπορούσε να γίνει μια νέα πατρική φιγούρα, πολύ πιο ανθρώπινη από τις αφηρημένες αναμνήσεις που έχει το παιδί από τον ήρωα πολέμου που βλέπει στον οικογενειακό βωμό. Αλλά όταν η Αμινάτ αρχίζει να γίνεται πιο θερμή απέναντι στον Ίσα, ο Ραμαζάν νιώθει μία εσωτερική σύγκρουση και την ανάγκη να προστατεύσει τη μνήμη του νεκρού πατέρα του...

Πρόκειται για τη συγκινητική, πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Sudabeh Mortezai, σκηνοθέτρια των βραβευμένων ντοκιμαντέρ Im Bazar der Geschlechter και Children of the Prophet. Η Sudabeh γεννήθηκε στη Γερμανία από ιρανούς γονείς, μεγάλωσε στην Τεχεράνη και τη Βιέννη και πήρε το μεταπτυχιακό της στις σπουδές θεάτρου και κινηματογράφου από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Berlinale, Hong Kong IFF, Sydney Film Festival, Karlovy Vary IFF, BFI London Film Festival, Haifa IFF, Viennale

ΑΥΣΤΡΊΑ

Ένας μικρός Τσετσένος βρίσκεται αντιμέτωπος με την οικογενειακή ευθύνη, την προσφυγική ζωή σε μία σκληρή γειτονιά και τις εικόνες του νεκρού πατέρα του, έναν ήρωα πολέμου μου ελάχιστα τον θυμάται…

PCCE Film Festival

@freibeuterfilm.at

Chucks, 2015

1h 33min / Directed by Sabine Hiebler and Gerhard Ertl

Live. Love. Dance. Now! Mae roams the streets of Vienna as a punk in her dead brother’s Converse shoes. She lives on canned beer, sprays walls, tries her hand at poetry slams. She is not interested in bourgeois life but in extreme experiences. When she is sent to an AIDS centre to work off a punishment, she meets and falls in love with the AIDS pa-tient Paul.

A new film by Sabine Hiebler and Gerhard Ertl (Coming of Age, NOGO).

FESTIVALS AND AWARDS: Mont­real World Film Festival (World Com­petition), Filmtage Hof, Thessaloniki IFF, Poznan (Ale Kino!), San Francisco (Berlin & Beyond), Santa Barbara IFF, Cleveland IFF

A featherlight story of growing up between life and death, full of humor, at times rebelliously loud, then extremely

tender. Based on the successful novel by Cornelia Travnicek about which the

Austrian writer Clemens Johann Setz wrote: “If I were to get stuck in a lift with

a character of contemporary literature, I would want it to be Mae. I don’t know

whether I would come out safe and sound, but it would be worth it.”

AUSTRIA

http://chucks-derfilm.at/en/

© Dor Film, Photo: Petro Domenigg

Τα Σταράκια, 2015

1 ώρα 33 λεπτά / Σκηνοθεσία των Sabine Hiebler και Gerhard Ertl

Ζήσε. Αγάπησε. Χόρεψε. Τώρα! Η Μέι περιπλανιέται στους δρόμους της Βιέννης ντυμένη πανκ με τα Converse παπούτσια του νεκρού αδελφού της. Ζει με κουτάκια μπύρα, ζωγραφίζει με σπρέι στους τοίχους, δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε διαγωνισμούς ανά-γνωσης ποίησης. Δεν ενδιαφέρεται για την αστική ζωή, αλλά για ακραί-ες εμπειρίες. Όταν την στέλνουν να δουλέψει για τιμωρία σε ένα κέντρο θεραπείας ασθενών με AIDS, γνωρί-ζει και ερωτεύεται με τον Πολ, ασθε-νή με AIDS.

Η νέα ταινία των Sabine Hiebler και Gerhard Ertl (Ενηλικίωση, NOGO).

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Montreal World Fi lm Festival (World Competition), Filmtage Hof, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Poznan (Ale Kino!), San Francisco (Berlin & Beyond), Santa Barbara IFF, Cleveland IFF

Μια ανάλαφρη ιστορία ενηλικίωσης ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, γεμάτη χιούμορ, μερικές φορές επαναστατικά μεγαλόφωνη, άλλες πολύ τρυφερή. Βασισμένη στο επιτυχημένο μυθιστόρημα της Cornelia Travnicek, για το οποίο ο αυστριακός συγγραφέας Clemens Johann Setz έγραψε: «Αν έπρεπε να κλειστώ σε ασανσέρ μαζί με έναν χαρακτήρα της σύγχρονης λογοτεχνίας, αυτός θα ήθελα να είναι η Μέι. Δεν ξέρω αν θα έβγαινα σώος και αβλαβής, αλλά θα άξιζε τον κόπο.»

ΑΥΣΤΡΊΑ

PCCE Film Festival

© Dor Film, Photo: Petro Domenigg

Home Care (Domácí péče), 2015 Co-produced with Slovakia

1h 32min / Written (screenplay) and directed by Slávek Horák

Dedicated home care nurse Vlasta attends her capricious patients in the Czech wine country, and lives for her husband Láďa and her daugh-ter, giving them more than they are asking for. In contrast, her husband is a traditional small-town male, whose only responsibilities seem to revolve around tending his work-shop and drinking plum brandy. But his jokes and light-hearted attitude are only a masculine facade and his true emotions will soon show, be-cause one day things change and Vlasta is forced to step outside of her comfort zone. She is forced to learn that putting everyone’s needs above her own is not just selfless but also self-destructive. Drama and gentle humor intertwine as Vlasta

realizes, for the first time in her life, that she might need some care, too.

Writer and director Slávek Horák is a graduate from Zlín Film School. His rapid ca-reer growth as a director of various international commercial campaigns earned him several awards at international advertising festivals. His statement: “My aim was to create an honest film about universal subjects that people are hesitant to discuss, in this case the subjects of compassion and dying. I wanted to make an emotional drama with specific humour, to tell a story that will remind the viewers about their mortality in order to better appreciate their loved ones, and also to re-mind them to take better care of themselves.“

FESTIVALS AND AWARDS: IFF in Karlovy Vary, Busan (Crystal Globe for Best Actress), Haifa, Vancouver, Mannheim­Heidelberg, Valladolid, Leeds, Cairo, Arras, Ljubljana, Za­greb, Dubai, Palm Springs

CZECHIA

The film confronts the most important questions of life and examines the finality of human existence in an

engaging way. At times it is darkly funny, at times bittersweet.

http://www.home-care-film.com/

@TVORBA Films

Κατ’ οίκον φροντίδα (Domácí péče), 2015 Συμπαραγωγή με Σλοβακία

1 ώρα 32 λεπτά / Σενάριο και σκηνοθεσία του Slávek Horák

Η αφοσιωμένη κατ’οίκον νοσοκό-μα Βλάστα φροντίζει τους ιδιότρο-πους ασθενείς της στους τσεχικούς αμπελώνες, και ζει για το σύζυγό της Λάντα και την κόρη της, δίνοντάς τους περισσότερα από όσα ζητούν. Αντίθετα, ο σύζυγός της είναι ο πα-ραδοσιακός επαρχιώτης, του οποίου οι μόνες ευθύνες δείχνουν να περιο-ρίζονται στη φροντίδα του εργαστηρί-ου του και στην κατανάλωση μπράντι από δαμάσκηνα. Αλλά τα αστεία του και η αμέριμνη συμπεριφορά του δεν είναι παρά μία ανδροπρεπής πρόσο-ψη και τα αληθινά συναισθήματά του σύντομα θα φανούν, γιατί μια μέρα τα πράγματα αλλάζουν όταν η Βλάστα αναγκάζεται να βγει από την ασφά-λειά της. Αναγκάζεται να μάθει ότι το να βάζει τις ανάγκες όλων πάνω από τις δικές της δεν είναι μόνο ανιδιοτε-λές, είναι και αυτοκαταστροφικό. Το δράμα και το ήπιο χιούμορ διασταυρώνονται όταν η Βλάστα, για πρώτη φορά στη ζωή της, αντιλαμβάνεται ότι ίσως χρειάζεται κι εκείνη κάποια φροντίδα.

Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Slávek Horák είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου του Ζλιν. Η καριέρα του στη σκηνοθεσία διαφόρων διεθνών διαφημιστικών προγραμμάτων του χάρισε ταχύτατα πολλά βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ διαφήμισης. Η δήλωσή του: «Στόχος μου ήταν να φτιάξω μια ειλικρινή ταινία για πανανθρώπινα θέματα, που ο κόσμος διστάζει να συζητήσει, δηλαδή το θέμα της συμπόνοιας και του θανάτου. Ήθελα να κάνω ένα συναισθηματικό δράμα με ιδιαίτερο χιούμορ, να πω μια ιστορία που θα υπενθυμίσει στους θεατές ότι δεν είναι αθάνατοι, για να εκτιμήσουν καλύτερα τους αγαπημένους τους, αλλά και για να τους θυμίσω να φροντίζουν καλύτερα τον εαυτό τους.»

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: IFF στο Karlovy Vary, Busan (Κρυστάλλινη Σφαίρα για την Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία), Haifa, Vancouver, Mannheim-Heidelberg, Valladolid, Leeds, Cairo, Arras, Ljubljana, Zagreb, Dubai, Palm Springs

ΤΣΕΧΊΑ

Η ταινία αντιμετωπίζει τα πιο σημαντικά ερωτήματα της ζωής και εξετάζει το αμετάκλητο της ανθρώπινης ύπαρξης με έναν ελκυστικό τρόπο. Μερικές φορές είναι σκοτεινά αστεία, άλλες φορές γλυκόπικρη.

PCCE Film Festival

@TVORBA Films

To See the Sea (Pojedeme k moři), 2014 Co-produced with Slovakia

1h 30min / Written (screenplay) and directed by Jiří Mádl

Tomáš (12) gets a camera and be-gins making a film about his fam-ily. His enigmatic father works from home. By hiding a camera in his office, Tomáš discovers that on Tuesdays and Thursdays his father leaves the house. On the pursuit of the great family secret Tomáš re-veals the hidden side of Haris, his best friend, who starts using a cam-era as the only way to get his mum and brother away from the hell of his violent father. Courage and pro-found friendship lead Tomáš and Haris to the final revelation and an unpredictable conclusion.

At 16, the young actor Jiří Mádl played the leading role in the Czech comedy Snowboarders, awarded a Czech Lion for the most success-

ful film of 2004. His role in Night Owls (2008) made him the youngest recipient ever of the Crystal Globe for Best Actor at the 2008 Karlovy Vary IFF. In 2013 he starred in the Holocaust drama Colette. In 2014 he wrote and directed his first fea-ture film To See the Sea.

FESTIVALS AND AWARDS: Finále Plzeň (Special Award for Best Film for Kids Audi­ence), Zlín IFF for Children and Youth 2014 (Best Actor, Best Feature Film for Children), Voices – Vologda /RU/ (Best Family Movie), IFF Motovun /HR/ (Main Prize in Buzz&Teen section), 16th Seoul International Youth Film Festival (Main Prize in the section Kid´s Eyes), Montreal International Children’s Film Festival – FIFEM (Main Prize, Kids Jury Prize, Prize for special contribution to the film)

http://www.bioillusion.com/en/feature-films/to-see-the-sea/about-the-film/about-the-film.aspx

The whole film is shot and edited as if by a boy. This technique allows the

audience to perceive the world through the eyes of a child, with typical child honesty and heart-warming humour.

CZECHIA

@Bio Illusion

Να δω τη θάλασσα (Pojedeme k moři), 2014 Συμπαραγωγή με τη Σλοβακία

1 ώρα 30 λεπτά / Σενάριο και σκηνοθεσία του Jiří Mádl

Ο Τομάς, δώδεκα ετών, παίρνει μια κάμερα και αρχίζει να κάνει μια ταινία για την οικογένειά του. Ο αινιγματικός πατέρας του εργάζεται στο σπίτι. Κρύβοντας μια κάμερα στο γραφείο του, ο Τομάς ανακαλύπτει ότι κά-θε Τρίτη και Πέμπτη ο πατέρας του φεύγει από το σπίτι. Κυνηγώντας το μεγάλο οικογενειακό μυστικό, ο Τομάς αποκαλύπτει την κρυφή πλευρά του Χάρις, του καλύτερου φίλου του, που αρχίζει να χρησιμοποιεί την κά-μερα ως το μοναδικό τρόπο να βγάλει τη μαμά και τον αδελφό του από την κόλαση του βίαιου πατέρα του. Το θάρρος και η βαθιά φιλία οδηγούν τον Τομάς και τον Χάρις στην τελική αποκάλυψη και σε μία απρόβλεπτη έκβαση.

Στα 16 του, ο νεαρός ηθοποιός Jiří Mádl έπαιξε τον πρώτο ρόλο στην τσέχικη κωμωδία Snowboarders, και κέρδισε τον τσέχικο Λεόντα για την καλύτερη ταινία του 2004. Με τον ρόλο του στο Night Owls (2008) έγινε ο νεαρότερος ηθοποιός που βραβεύτηκε με την Κρυστάλλινη Σφαίρα Καλύτερης Ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Κάρλοβυ Βάρυ το 2008. Το 2013 πρωταγωνίστησε στο δράμα Colette, με θέμα το Ολοκαύτωμα. Το 2014 έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους Να δω τη Θάλασσα.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Finále Plzeň (Ειδικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας για Παιδικό Κοινό), Zlín IFF for Children and Youth 2014 (Βραβείο Υποκριτικής, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους για Παιδιά), Voices – Vologda /RU/ (Καλύτερη Ταινία για Όλη την Οικογένεια), IFF Motovun /HR/ (Πρώτο Βραβείο στο Τμήμα Buzz&Teen), 16th Seoul International Youth Film Festival (Πρώτο Βραβείο στο Τμήμα Kid´s Eyes), Montreal International Children’s Film Festival – FIFEM (Πρώτο Βραβείο, Βραβείο Επιτροπής Παιδιών, Βραβείο για ειδική συμβολή στην ταινία)

Η όλη ταινία γυρίστηκε και μονταρίστηκε σαν να την έκανε ένα αγόρι. Αυτή η τεχνική επιτρέπει στους θεατές να αντιληφθούν τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, με την συνηθισμένη παιδική ειλικρίνεια και ένα χιούμορ που ζεσταίνει την καρδιά.

ΤΣΕΧΊΑ

PCCE Film Festival

@Bio Illusion

Mom and Other Loonies in the Family (Anyám és más futóbolondok a családból), 2015 Co-produced with Germany and Bulgaria

1h 53min / Written (screenplay) and directed by Ibolya Fekete

Four generations of “fools” with Mom in the focus, who has lived 94 years and moved 27 times in her life. Moving was her only means of dealing with trouble, danger or con-flicts. At the demented age of 94, Mom tells the story to her daugh-ter – a playful, heart-warming and occasionally heart-breaking span of a hundred years.

Director Ibolya Fekete has been working as literary consultant and script writer in feature films since 1980 and has been making doc-umentaries since 1989. She shot her first feature film Bolshe Vita in

1995 (27th Hungarian Film Week: Best First Feature, Gene Moskowitz Prize by International Film Critics; Sochi International Film Festival: Grand Prix, FIPRESCI Prize; Lagów, Central European Film Festival: Main Prize; Prix Europa Berlin: Prix Europa Special Award). She worked as dramaturge at Hunnia Film Studio between 1990 and 2002. She was one of the initiators and collaborators of the internation-ally co-produced television series Central Express. She won the Béla Balázs Prize in 1997.

FESTIVALS AND AWARDS: Brussels Festival of European Film, Cluj­Napoca Tran­silvania, Lagów IFF, Luxembourg CinÉast, Mill Valley Film Festival, Moscow IFF, Munich Film Festival

HUNGARY

A zany tale of a family in the 20th century.

https://vimeo.com/137930047

Photo: Judit Szlovák

Η Μαμά και οι άλλοι τρελοί της οικογένειας (Anyám és más futóbolondok a családból), 2015 Συμπαραγωγή με τη Γερμανία και τη Βουλγαρία

1 ώρα 53 λεπτά / Σενάριο και σκηνοθεσία της Ibolya Fekete

Τέσσερις γενιές «χαζών», με την μαμά στο επίκεντρο, που έχει ζήσει 94 χρόνια και έχει μετακομίσει 27 φορές στη ζωή της. Η μετακόμιση ήταν ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων, των κινδύνων ή των συγκρούσεων. Στην προχωρη-μένη ηλικία των 94 ετών, η μαμά λέει την ιστορία στην κόρη της - μια παιχνιδιάρικη, ζεστή και κάποιες φο-ρές θλιβερή περίοδος διάρκειας εκα-τό ετών.

Η σκηνοθέτιδα Ibolya Fekete εργάζεται ως φιλόλογος και σεναριογράφος σε ταινίες μεγά-λου μήκους από το 1980 και κάνει ντοκιμαντέρ από το 1989. Γύρισε την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία Bolshe Vita το 1995 (27η Εβδομάδα Ουγγρικού Κινηματογράφου: Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη Μεγάλου Μήκους, Βραβείο Gene Moskowitz από τους Διεθνείς Κριτικούς Κινηματογράφου, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sochi: Πρώτο Βραβείο, Βραβείο FIPRESCI, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κεντρικής Ευρώπης: Πρώτο Βραβείο, Prix Europa Berlin: Ειδικό Βραβείο Prix Europa). Εργάστηκε ως δραματουργός στο Hunnia Film Studio από το 1990 έως το 2002. Ήταν μία από τους εμπνευστές και συνεργάτες της τηλεοπτικής σειράς Central Express, διεθνούς συμπαραγωγής. Κέρδισε το βραβείο Béla Balázs το 1997.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Brussels Festival of European Film, Cluj­Napoca Tran­silvania, Lagów IFF, Luxembourg CinÉast, Mill Valley Film Festival, Moscow IFF, Munich Film Festival

ΟΥΓΓΑΡΊΑ

Η φανταστική ιστορία μιας οικογένειας τον 20ό αιώνα.

PCCE Film Festival

Photo: Judit Szlovák

The Carer (Jutalomjáték), 2016 Co-produced with Great Britain

1h 29min / Directed by János Edelényi

Acting legend Brian Cox plays leg-endary actor Sir Michael Gifford. Alas, Sir Michael’s salad days are behind him and he is now suffering from an incurable illness. Since he insists on remaining in his palatial manor house in the Kent countryside, his daughter Sophia and a long-time companion Milly hire various car-ers, but Sir Michael takes against them all until he finally clicks with Hungarian expat Dorottya (a spirit-ed debut by Coco König). Dorottya comes from an artistic family and has a burning desire to make it on the English stage, although her English language skills are lacking.

It’s worth the price of admission to hear Brian Cox playing Shakespeare. Hungarians everywhere should be gratified since the script (the last one penned by the late crit-ic and novelist Gilbert Adair) gets a lot of comic mileage out of Dorottya’s attempts to educate the Brits about the Magyars and their accomplishments.

Graduating from the Academy of Films in Budapest, both as director and director of photography, János Edelényi joined the staff of the Hungarian Television, where he had worked prior to film school. He has directed and co-produced or/and pho-tographed over forty documentaries and seven feature films. Two of his document-aries won first prizes at the National Documentary Film Festival. Edelényi is exe-cutive director of the Tel Aviv based Prolitera Productions.

FESTIVALS AND AWARDS: Antalya Golden Orange IFF, Cairo IFF, Edinburgh IFF (Best of the Fest Selection), Haifa IFF, Palm Springs IFF (Best of the Fest Selection), Rovinj IS­FMF (Best Original Score to Attila Pacsay), Stony Brook Film Festival (Opening Film)

HUNGARY

A feel-good comedy about the unlikely relationship between a famous thespian

and his immigrant caregiver.

https://vimeo.com/138964170

© Jon Attenborough

Κάποια να με προσέχει (Jutalomjáték), 2016 Συμπαραγωγή με τη Μεγάλη Βρετανία

1 ώρα 29 λεπτά / Σκηνοθεσία του János Edelényi

Ο θρύλος της υποκριτικής Brian Cox παίζει τον θρυλικό ηθοποιό Σερ Μάικλ Γκίφορντ. Δυστυχώς, οι παλιές καλές μέρες του Σερ Μάικλ έχουν πε-ράσει ανεπιστρεπτί και τώρα πάσχει από μια ανίατη ασθένεια. Επιμένει να παραμείνει στην έπαυλή του, στην επαρχία του Κεντ, γι’ αυτό η κόρη του Σοφία και η παλιά του φίλη Μίλι επιχειρούν να προσλάβουν διάφο-ρους ανθρώπους για να τον φροντί-ζουν. Όμως ο Σερ Μάικλ απορρίπτει τους πάντες, μέχρι που ταιριάζει με την ουγγαρέζα μετανάστρια Ντορότια (η εμπνευσμένη ενσάρκωση από την πρωτοεμφανιζόμενη Coco König). Η Ντορότια προέρχεται από καλλιτεχνι-κή οικογένεια και επιθυμεί διακαώς να παίξει στο αγγλικό θέατρο, παρό-λο που τα αγγλικά της χωλαίνουν.

Αξίζει τον κόπο και το εισιτήριο, και μόνο για να ακούσει κανείς τον Brian Cox να παίζει Σαίξπηρ. Οι απανταχού Ούγγροι πρέπει να χαίρονται, αφού το σενάριο (το τελευταίο που έγραψε ο εκλιπών κριτικός και μυθιστοριογράφος Gilbert Adair) έχει πολλά κω-μικά στοιχεία στις προσπάθειες της Ντορότια να εκπαιδεύσει τους Βρετανούς σχετι-κά με τους Μαγιάρες και τα επιτεύγματά τους.

Ο János Edelényi αποφοίτησε από την Ακαδημία Κινηματογράφου στη Βουδαπέστη, με ειδίκευση στη σκηνοθεσία και στην φωτογραφία, και δούλεψε στην ουγγρική τηλε-όραση, όπου εργαζόταν πριν από την κινηματογραφική σχολή. Έχει κάνει σκηνοθεσία, συμπαραγωγή ή/και φωτογραφία σε πάνω από σαράντα ντοκιμαντέρ και επτά ταινί-ες μεγάλου μήκους. Δύο από τα ντοκιμαντέρ του κέρδισαν πρώτα βραβεία στο Εθνικό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Ο Edelényi είναι executive director της Prolitera Productions, με έδρα το Τελ Αβίβ.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Antalya Golden Orange IFF, Cairo IFF, Edinburgh IFF (Καλύτερη Ταινία), Haifa IFF, Palm Springs IFF (Καλύτερη Ταινία), Rovinj ISFMF (Βραβείιο Πρωτότυπης Μουσικής στον Attila Pacsay), Stony Brook Film Festival (Ταινία Έναρξης)

ΟΥΓΓΑΡΊΑ

Μια αισιόδοξη κωμωδία για την απίθανη σχέση μεταξύ ενός διάσημου ηθοποιού θεάτρου και της μετανάστριας που τον φροντίζει.

PCCE Film Festival

© Jon Attenborough

Afterimage (Powidoki), 2016

1h 38min / Directed by Andrzej Wajda, written by Andrzej Wajda and Andrzej Mularczyk

In post-war Poland, renowned paint-er Wladyslaw Strzemiński works as a professor at the National School of Fine Arts in Łódź. He became fa-mous before the Second World War as a co-creator of the theory of Unism. His students still treat him like the “Messiah of modern paint-ing”, but university authorities and the Ministry of Culture have very dif-ferent opinions. Unlike artists loyal to the doctrines of Socialist realism and fulfilling Party tasks, Strzemiński does not compromise his art. He re-fuses to comply with the Party regu-lations, and he is eventually expelled from the University and the Artists’ Union. But Strzemiński’s students

continue to support him, visiting him for private lectures. Jobless Strzemiński, im-paired due to a missing arm and leg, soon falls into poverty and poor health as the Communist authorities remain persistent in their actions to ruin him...

In his last masterpiece, the recently passed away acclaimed Polish director Andrzej Wajda proved once again his mastery and acuity in observing historic social chang-es and mechanisms, well-remembered from his earlier classics like Kanal, Ashes and Diamonds, Τhe Promised Land, Man of Marble, or Man of Iron.

FESTIVALS AND AWARDS: Camerimage IFF 2016 (nomination for the Golden Frog), Official Selection in Toronto IFF, Special Jury Prize of the Polish Film Festival, 89th Acad­emy Awards (Best Foreign Language Film, Poland’s official entry), Honorary Oscar from the Academy of Motion Picture Arts and Sciences (2000)

POLAND

A film about an artist destroyed by the system. An intellectual battle on a role

of art and freedom of expression.

Photo: Anna Wloch

http://www.akson-studio.pl/en/afterimage

Afterimage (Powidoki), 2016

1 ώρα 38 λεπτά / Σκηνοθεσία του Andrzej Wajda, σενάριο των Andrzej Wajda και Andrzej Mularczyk

Στη μεταπολεμική Πολωνία, ο γνωστός ζωγράφος Βλαντισλάβ Στρεμίνσκι (Wladyslaw Strzemiński) εργάζεται ως καθηγητής στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών του Λοτζ. Έγινε διάσημος πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως ο συν-δημι-ουργός της θεωρίας του Ουνισμού. Οι φοιτητές του εξακολουθούν να τον αντιμετωπίζουν ως «Μεσσία της σύγ-χρονης ζωγραφικής», αλλά οι πανε-πιστημιακές αρχές και το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις. Σε αντίθεση με τους καλλι-τέχνες που είναι πιστοί στα δόγμα-τα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και εκτελούν τα καθήκοντα του Κόμματος, ο Στρεμίνσκι δεν συμβιβάζει την τέ-χνη του. Αρνείται να συμμορφωθεί με τους κανονισμούς του Κόμματος και τελικά αποβάλλεται από το Πανεπιστήμιο και την Ένωση Καλλιτεχνών. Όμως οι μαθητές του Στρεμίνσκι συνεχίζουν να τον υποστηρί-ζουν, ζητώντας του να τους κάνει ιδιωτικές διαλέξεις. Ο άνεργος Στρεμίνσκι, ανάπηρος, έχοντας χάσει ένα χέρι και ένα πόδι, σύντομα βυθίζεται στη φτώχεια και την ασθένεια, καθώς οι κομουνιστικές αρχές επιμένουν να κάνουν το παν για να τον καταστρέψουν...

Στο τελευταίο του αριστούργημα, ο πρόσφατα αποθανών, αναγνωρισμένος πολωνός σκηνοθέτης Andrzej Wajda απέδειξε για άλλη μια φορά τη δεξιοτεχνία και την οξύτητά του στην παρατήρηση των ιστορικών κοινωνικών αλλαγών και μηχανισμών, που θυμόμαστε από τα παλαιότερα κλασικά έργα του, όπως τα: Κανάλ, Στάχτες και Διαμάντια, η Γη της Επαγγελίας, ο Άνθρωπος από Μάρμαρο ή ο Άνθρωπος από Σίδερο.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Camerimage IFF 2016 (υποψηφιότητα για τον Χρυσό Βάτραχο), Επίσημη συμμετοχή στο Toronto IFF, Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Polish Film Festival, 89th Academy Awards (Βραβείο Ξενόγλωσσης Ταινίας, επίσημη συμμετοχή της Πολωνίας), Τιμητικό Όσκαρ από την Ακαδημία Κινούμενης Εικόνας, Τεχνών και Επιστημών (2000)

ΠΟΛΩΝΊΑ

Μια ταινία για έναν καλλιτέχνη που καταστράφηκε από το σύστημα. Μια πνευματική μάχη για τον ρόλο της τέχνης και της ελευθερίας της έκφρασης.

Photo: Anna Wloch

PCCE Film Festival

The Last Family (Ostatnia rodzina), 2016

2h 4min / Directed by Jan P. Matuszyński

Beksiński is a gentle man with arachnophobia, despite his hard-core sexual fantasies and his fond-ness for painting disturbing dysto-pian works. He is a family man who wants only the best for his loving wife Zofia, neurotic son Tomasz and the couple’s aging mothers. His daily painting to classical music eventu-ally pays off and he makes a name for himself in contemporary art. The good catholic woman Zofia tries to hold the family together, but the troubled son Tomasz proves to be a handful with his violent outbursts and suicidal threats. Their relief is brief when he starts dating women and becomes a radio presenter and movie translator, and the concerned

parents must be on constant watch to prevent their son from hurting himself. As he tapes everything with his beloved camcorder, the 28-year Beksiński saga un-folds through paintings, near-death experiences, dance music trends and funerals...

Director, screenwriter and editor Jan P. Matuszyński graduated from the Film and Television Directing Department at the Kieślowski Radio and Television Faculty of the Silesian University in Katowice and Andrzej Wajda Master School of Film Directing. He directed the award-winning documentary Deep Love, and also Heaven, 15 Years of Silence, Offline and Afterparty.

FESTIVALS AND AWARDS: Nine awards including Eagle2017 (Polish Film Acade­my Award) and Golden Lions for Best Film at the 41st Polish Film Festival in Gdynia; 15 nominations.

POLAND

Based on the bizarre true story of the cult Polish surrealist painter

Zdzisław Beksiński, the film is not about explaining life, but documenting

its weirdness. Family life isn’t always sunshine and rainbows.

Photo: Hubert Komerski

http://www.aurumfilm.pl/portfolio/ostatnia-rodzina/?lang=en

Η τελευταία οικογένεια (Ostatnia rodzina), 2016

2 ώρες 4 λεπτά / Σκηνοθεσία του Jan P. Matuszyński

Ο Μπεκσίνσκι είναι ένας ευγενικός άνθρωπος με αραχνοφοβία, παρά τις ακραίες σεξουαλικές του φαντασιώ-σεις και την αγάπη του για τη ζωγρα-φική ενοχλητικών δυστοπικών έρ-γων. Είναι ένας οικογενειάρχης που θέλει το καλύτερο για την αγαπημέ-νη του σύζυγο Ζόφια, τον νευρωτικό γιο του Τόμας και τις γηραιές μητέρες του ζευγαριού. Η καθημερινή ζωγρα-φική του με συνοδεία κλασικής μου-σικής τελικά αποδίδει καρπούς, και γί-νεται ένας αναγνωρισμένος σύγχρο-νος καλλιτέχνης. Η καλή καθολική σύ-ζυγος Ζόφια προσπαθεί να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη, αλλά ο προ-βληματικός γιος Τόμας αποδεικνύεται μεγάλος μπελάς, με βίαιες εκρήξεις και αυτοκτονικές απειλές. Η ανακού-φισή τους είναι σύντομη όταν αρχίζει να βγαίνει ραντεβού και γίνεται ραδι-οφωνικός παρουσιαστής και μεταφραστής ταινιών και οι ανήσυχοι γονείς πρέπει να είναι σε συνεχή εγρήγορση για να εμποδίζουν τον γιο τους να βλάψει στον εαυτό του. Καθώς τραβάει τα πάντα με την αγαπημένη βιντεοκάμερά του, το χρονικό του 28χρο-νου Μπεκσίνσκι ξεδιπλώνεται μέσα από πίνακες ζωγραφικής, εμπειρίες που τον φέρ-νουν κοντά στο θάνατο, μόδες χορευτικής μουσικής και κηδείες...

Ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και μοντέρ Jan P. Matuszyński αποφοίτησε από το Τμήμα Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στη Σχολή Κινηματογράφου Κισλόφσκι του Πανεπιστημίου της Σιλεσίας στο Κατοβίτσε και από τη Σχολή Σκηνοθεσίας Κινηματογράφου Αντρέι Βάιντα. Σκηνοθέτησε το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Deep Love, καθώς επίσης και τα: Heaven, 15 Years of Silence, Offline και Afterparty.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Εννιά βραβεία, μεταξύ αυτών τα Eagle2017 (Βραβείο Πολωνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου) και Χρυσό Λιοντάρι Καλύτερης Ταινίας στο 41ο Φεστιβάλ Πολωνικού Κινηματογράφου της Gdynia - 15 υποψηφιότητες.

ΠΟΛΩΝΊΑ

Βασισμένη στην παράξενη, αληθινή ιστορία του καλτ πολωνού σουρεαλιστή ζωγράφου Τζισλάβ Μπεκσίνσκι, η ταινία δεν επιχειρεί την επεξήγηση της ζωής, αλλά την τεκμηρίωση του περίεργου χαρακτήρα της. Η οικογενειακή ζωή δεν είναι πάντα λιακάδες και ουράνια τόξα.

Photo: Hubert Komerski

PCCE Film Festival

Nicky’s Family (Nickyho rodina), 2011 Co-produced with Czechia

1h 36min / Directed by Matej Mináč

Nicky´s Family shows the complete dramatic story of the rescue oper-ation from the point of view of the rescued children. The reconstructed scenes in the film illustrate Winton’s and the children’s accounts of the real events. Besides the children, the main story of the film is also narrat-ed by the late Sir Nicholas Winton. Joe Schlesinger, the CBC report-er and one of the rescued children, guides us through the film. The sec-ondary narrative of the film illus-trates the events that happened af-ter Winton’s story came out of obliv-ion in the late 1980s and shows the deep reverberations that the sto-ry has caused in the world since, mostly the reactions of children and young people who have found Winton’s story inspiring and moti-vating enough to wish to follow in his footsteps. Doing good is not on-ly important for our “inner health”, but it is essential for the survival of mankind.

Film director, producer and writer Matej Mináč graduated in film directing from the Academy of Music and Dramatic Arts in Bratislava. Apart from his well-known trilogy about Sir Nicholas Winton he made also a film about his mother, a famous photographer Zuzana Mináčová.

FESTIVALS AND AWARDS: Grand Prix at Zlín Youth Film Festival 2011, XVII Inter­national TV Festival Bar 2012 in Montenegro, Audience Award – Best Film at the 10th European Film Festival in Buenos Aires 2013, etc.

SLOVAKIA

http://www.nickysfamily.com/

A true story of heroism, a loose follow-up to the Emmy Award winning feature documentary “The Power of Good” about

an extraordinary rescue mission, so called Kinder transports, that saved

669 children from Nazi-occupied Czechoslovakia by a young Englishman,

Nicholas Winton.

©TRIGON PRODUCTION

Η οικογένεια του Νίκι (Nickyho rodina), 2011 Συμπαραγωγή με την Τσεχία

1 ώρα 36 λεπτά / Σκηνοθεσία του Matej Mináč

Η οικογένεια του Νίκι παρουσιάζει ολόκληρη τη δραματική ιστορία της επιχείρησης διάσωσης μέσα από τα μάτια των διασωθέντων παιδιών. Οι τροποποιημένες σκηνές της ταινί-ας απεικονίζουν τις αφηγήσεις του Ουίντον και των παιδιών για τα πραγ-ματικά γεγονότα. Εκτός από τα παι-διά, τη βασική ιστορία της ταινίας δι-ηγείται επίσης ο εκλιπών Σερ Νίκολας Ουίντον. Ο Τζο Σλέσινγκερ, δημοσιο-γράφος του CBC και ένα από τα παι-διά που διασώθηκαν, μας ξεναγεί στην ταινία. Η δευτερεύουσα αφήγη-ση της ταινίας απεικονίζει τα γεγο-νότα που συνέβησαν αφού η ιστορία του Ουίντον ανασύρθηκε από τη λή-θη στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 και δείχνει τη βαθιά απήχηση που εί-χε η ιστορία στον κόσμο, και κυρίως τις αντιδράσεις παιδιών και νέων που βρήκαν στην ιστορία του Ουίντον τέ-τοια έμπνευση και κίνητρα, που θέ-λησαν να ακολουθήσουν τα βήματά του. Το να κάνει κανείς το καλό δεν είναι σημαντικό μόνο για την «εσωτερική υγεία» του, αλλά είναι και απαραίτητο για την επιβίωση της ανθρωπότητας.

Ο σκηνοθέτης, παραγωγός και συγγραφέας Matej Mináč σπούδασε σκηνοθεσία κι-νηματογράφου στην Ακαδημία Μουσικής και Δραματικών Τεχνών στη Μπρατισλάβα. Εκτός από την πολύ γνωστή του τριλογία για τον Σερ Νίκολας Ουίντον, έχει κάνει και μια ταινία για τη μητέρα του, τη φημισμένη φωτογράφο Zuzana Mináčová.

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: Πρώτο Βραβείο στο Zlín Youth Film Festival 2011, XVII International TV Festival Bar 2012 in Montenegro, Βραβείο Κοινού – Καλύτερης Ταινίας στο 10th European Film Festival in Buenos Aires 2013, κ.ά.

ΣΛΟΒΑΚΊΑ

Μια αληθινή ιστορία ηρωισμού, υπό μία έννοια η συνέχεια του βραβευμένου με Emmy ντοκιμαντέρ «Η Δύναμη του Καλού», σχετικά με μια έκτακτη αποστολή διάσωσης με τίτλο Μεταφορές Kinder, κατά την οποία ένας νεαρός Άγγλος, ο Νίκολας Ουίντον, έσωσε 669 παιδιά από την κατεχόμενη από τους ναζί Τσεχοσλοβακία.

PCCE Film Festival

©TRIGON PRODUCTION

Soul at Peace (Pokoj v duši), 2009

1h 37min / Directed by Vladimír Balko

Tono, an ex-convict, returns home after spending five years in pris-on for stealing lumber. He can see that everything has changed: he is a stranger to his own wife, he hard-ly knows his 5-year old son, and he cannot find any decent job because no one wants to hire a thief. But Tono does not want to earn his liv-ing the way he used to. Therefore, he loses his close ”buddy“ Štefan, an influential local businessman whose power in the region is grow-ing. Tono’s loyal childhood friends, a Roman Catholic priest Marek and a successful businessman Peter, try to help him to find his way back to normal life. But they also have to

deal with their own sorrows and problems typical of men in their forties. Their ex-pectations are confronted with the ruthless reality of life. Tono feels lonely and desperately looks for a way out of his problems.

The captivating story by director Vladimír Balko, a graduate from the University of Economics and from the Faculty of Philosophy, Department of Film and TV Journalism in Bratislava, is set in the wild scenery of steep mountains and depicts features typical of Central Slovakia: patriarchal family order, problems with poach-ers, racial discrimination, lumber thefts, but also a strong tradition of family bonds, faith, friendship and love. Who would expect a story like this in the 21st century, in the heart of Europe, just some 50 kilometres from the regional centre?

FESTIVALS AND AWARDS: 44th Karlovy Vary IFF (Main Competition), IFF in Minsk, Cottbus, Riga, Dubai, Pécs (award), Mons, Bucharest, Trieste, Mumbai, Festroia, film festi­vals in Cran Gevrier (award), Lagow (award) and Kansas City (Main Award), Slovak Film Critics Award 2010, Slovak Film Prize IGRIC 2010, Slovak National Film Award 2010

SLOVAKIA

http://www.pokojvdusi.sk/index.php?id=38&L=1

A story of friendship and betrayal.

© FORZA PRODUCTION HOUSE

Η ειρήνη της ψυχής (Pokoj v duši), 2009

1 ώρα 37 λεπτά / Σκηνοθεσία του Vladimír Balko

Ο Τόνο, πρώην κατάδικος, επιστρέ-φει στο σπίτι του μετά από πέντε χρόνια φυλάκισης για κλοπή ξυλεί-ας. Βλέπει ότι όλα έχουν αλλάξει: εί-ναι ξένος στην ίδια του τη γυναίκα, σχεδόν δεν γνωρίζει τον πεντάχρο-νο γιο του και δε μπορεί να βρει αξι-οπρεπή δουλειά, γιατί κανείς δεν θέ-λει να προσλάβει έναν κλέφτη. Αλλά ο Τόνο δε θέλει να κερδίζει τη ζωή του με τον τρόπο που συνήθιζε. Έτσι χάνει τον στενό «φίλο» του Στεφάν, έναν τοπικό επιχειρηματία με μεγά-λη επιρροή, του οποίου η ισχύς στην περιοχή ολοένα αυξάνεται. Οι πιστοί παιδικοί φίλοι του Τόνο, ο ρωμαιοκα-θολικός ιερέας Μάρεκ και ο πετυχη-μένος επιχειρηματίας Πέτερ, προσπα-θούν να τον βοηθήσουν να επανέλθει στην κανονική ζωή. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους καημούς και προβλήματα, που συμβαίνουν συ-χνά στους σαραντάρηδες. Οι προσδοκίες τους βρίσκονται αντιμέτωπες με τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής. Ο Τόνο αισθάνεται μόνος και αναζητά απεγνωσμένα μια διέξοδο από τα προβλήματά του.

Η γοητευτική ιστορία του σκηνοθέτη Vladimír Balko, απόφοιτο του Οικονομικού Πανεπιστημίου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Τμήματος Κινηματογράφου και Τηλεοπτικής Δημοσιογραφίας στη Μπρατισλάβα, διαδραματίζεται στο άγριο τοπίο των απότομων βουνών και απεικονίζει τυπικά χαρακτηριστικά της Κεντρικής Σλοβακίας: πατριαρχική οικογένεια, προβλήματα με τους λαθροκυνηγούς, φυλετικές διακρίσεις, κλοπές ξυλείας, αλλά και μια ισχυρή παράδοση οικογενειακών δεσμών, πίστης, φιλί-ας και αγάπης. Ποιος θα περίμενε μια ιστορία σαν αυτή στον 21ο αιώνα, στην καρδιά της Ευρώπης, μόλις 50 χιλιόμετρα από το κέντρο της περιφέρειας;

ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΚΆΙ ΒΡΆΒΕΎΣΕΙΣ: 44th Karlovy Vary IFF (Διαγωνιστικό Πρόγραμμα), IFF in Minsk, Cottbus, Riga, Dubai, Pécs (βραβείο), Mons, Bucharest, Trieste, Mumbai, Fes­troia, Φεστιβάλ κινηματογράφου στο Cran Gevrier (βραβείο), Lagow (βραβείο) και Kansas City (Πρώτο βραβείο), Βραβεία Ταινιών των Κριτικών Κινηματογράφου της Σλοβακίας 2010, Κινηματογραφικό Βραβείο Σλοβακίας IGRIC 2010, Πανσλοβακικό Βραβείο Κινηματογράφου 2010

ΣΛΟΒΑΚΊΑ

Μία ιστορία φιλίας και προδοσίας.

PCCE Film Festival

© FORZA PRODUCTION HOUSE

PROGRAMME • ΠΡΟΓΡΆΜΜΆOLYMPION CINEMAS • PAVLOS ZANNAS THEATRE

ΚΙΝΗΜΆΤΟΓΡΆΦΟΣ ΟΛΎΜΠΙΟΝ • ΆΙΘΟΎΣΆ ΠΆΎΛΟΣ ΖΆΝΝΆΣ10, Aristotelous Sq., Thessaloniki / Πλ. Αριστοτέλους 10, Θεσσαλονίκη

Thursday • Πέμπτη 11/5 18:00 - 20:30 Opening of the PCCE Film Festival Έναρξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου PCCE

Home Care / Κατ’ οίκον φροντίδα / Domácí péče • Czechia / Τσεχία, 2015 93'

20:30 - 22:00 Reception / Δεξίωση

22:00 Macondo / Σημαδεμένοι δρόμοι • Austria / Αυστρία, 2014 98'

Friday • Παρασκευή 12/519:30 Αfterimage / Powidoki • Poland / Πολωνία, 2016 98'

21:30 The Carer / Κάποια να με προσέχει / Jutalomjáték • Hungary / Ουγγαρία, 2016 89'

Saturday • Σάββατο 13/519:30 To see the sea / Να δω τη θάλασσα / Pojedeme k moři •

Czechia / Τσεχία, 2014 90'

21:30 Chucks / Τα Σταράκια • Austria / Αυστρία, 2015 93'

Sunday • Κυριακή 14/519:30 Nicky’s family / Η οικογένεια του Νίκι / Nickyho rodina •

Slovakia / Σλοβακία, 2011 97'

21:30 Mom and other loonies in the family / Η μαμά και άλλοι τρελοί της οικογένειας / Anyám és más futóbolondok a családból • Hungary / Ουγγαρία, 2015 110'

Monday • Δευτέρα 15/519:30 Soul at peace / Η ειρήνη της ψυχής / Pokoj v duši •

Slovakia / Σλοβακία, 2009 98'

21:30 The last family / Η τελευταία οικογένεια / Ostatnia rodzina • Poland / Πολωνία, 2016 124'

FREE ENTRANCE • ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Zero value tickets will be available at the TIFF box offices on the day of the screening. Μηδενικά εισιτήρια θα διατίθενται στα ταμεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης την ημέρα κάθε

προβολής.

With the support of / Με την υποστήριξη