ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POIΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2013ΕΤΟΣ Θ’ - ΤΕΥ ΧΟΣ 137

Ει κό να εξω φύλ λου: Σταυρός έξω από τη Μονή Χοτζεβά - Ιεροσόλυμα● Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης.

● Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ

Αρ χι μαν δρί τηςΙγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου[Θε ο λό γος – τέ ως Λυ κειάρ χης]

Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος

Ιωάννης Μάγκος[Εκπαιδευτικός ΤεχνολόγοςΗλεκτρολόγος Μηχανικός]

Μαρία ΠαπαχρίστουΠαθολόγος - Ενταντικολόγος

Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης[Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ]

Σο φία Αντω νιά δου[Κα θη γή τρια Φι λό λο γος]

Ξαν θή Σπυ ροπού λου[Φι λό λο γος]

Θε ο δώ ρα Κάπου[Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος]

Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού[Διαι το λό γος]

Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου

Αρ χείο-Φω το γρα φι κό υλι κό:Ι ε ρός Να ός

Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ. 4097 / 102 10 ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: 210–3633282 Τη λέ φω νο & Φαξ: 210–3635805 http://www.agioi-isidoroi.gr, e-mail: ai si dor@ote net.gr

TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ .........................................................................................................................................ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Ίνδικτος ή Ινδικτιών ................................................................................................................................................................ 4 2ο Ο Άγιος Αριστείδης ................................................................................................................................................................. 6 3ο Παραλληλισμοί μετάξύ γάμου και μοναχισμού ..................................................................................................... 7 4ο Πως πρεπει να προσευχόμαστε ......................................................................................................................................10 5ο Σεπτέμβριος 1922, 91 χρόνια πριν ................................................................................................................................12 6ο Ο Άγιος Ζηνόβιος ...................................................................................................................................................................15 7ο Καλή σχολική χρονιά... ........................................................................................................................................................17 8ο Κρίση παντού.. ..........................................................................................................................................................................19 9o Ιατρικό θέμα- Ρινόφυμα ....................................................................................................................................................20 10ο Τα νέα από τη ζωή του προσκυνήματός μας ...........................................................................................................21 11o Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Σεπτεμβρίου ........................................................................................24 12o Διηγήσεις από το γεροντικό ..............................................................................................................................................26

- 3 -

- 4 -

ΊΝΔΊΚΤΟΣ Ή ΊΝΔΊΚΤΊΏΝ

Χάριτι και Ευδοκία του θεού εισήλ-θαμε στον μήνα Σεπτέμβριον με την

1η του μηνός το Συναξάριο να μας ε-νημερώνει: «Αρχή της Ινδίκτου ήτοι του νέου εκκλησιαστικού έτους».Στα «ΔΙΠΤΥΧΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» 2013 και στην σελί-δα 34 διαβάζουμε: ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ του δίσεκτου έτους βιγ’ (2013). Από κτίσε-ως κόσμου 7521 ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ 6».Την 1η Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδί-

κτου, υπάρχουν ειδικά τροπάρια, εκτός των εορταζομένων αγίων, για την αρχή της Ινδίκτου, δειγματολογικά παραθέτομε το Απολυτίκιον και το Κοντάκιον και που είναι η πεμπτουσία της Εορτής:Απολυτίκιον: Ο πάσης δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς και χρό-νους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητός σου, Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, και σώσον ημάς.Κοντάκιον: Ο των αιώνων Ποιητής και Δεσπότης, Θεέ των όλων, υπε-ρούσιε όντως, την ενιαύσιον ευλόγησον περίοδον, σώζων τω ελέει σου τω απείρω, Οικτίρμον, πάντας τους λατρεύοντας σοι τω μόνω Δεσπότη, και εκβοώντας φόβω λυτρωτά. Εύφορον πάσι το έτος χορήγησον.Έπειτα από τα ως εισαγωγή αναφερθέντα, θα θέλαμε, έστω και περιλη-πτικά, λόγω χώρου, να δούμε τι σημαίνει η λέξις Ίνδικτος ή Ίνδικτιών: Η λέξις Ίνδικτος είναι λατινική ελληνοποιημένη και σημαίνει ορισμός, διάγγελμα, που εκδιδόταν από του Ρωμαίους αυτοκράτορες, με σκοπό να καθορίζουν το ύψος το φόρων επί της παραγωγής της γης, που θα έπρεπε να πληρώσουν οι υπήκοοι της Ρώμης για την συντήρηση του στρατού. Το διάγγελμα αυτό ίσχυε για δεκαπέντε χρόνια και τούτο, γιατί κάθε δεκαπέντε χρόνια απολύονταν οι παλαιοί στρατιώτες και κατατάσ-σονταν οι νέοι. Να σημειωθεί ότι το ύψος των σχετικών φόρων καθορι-ζόταν από τη νέα δύναμη του στρατού για την επόμενη, δεκαπενταετία.Με την πάροδο του χρόνου η λέξις Ίνδικτος έπαψε να σημαίνει μόνο διάγγελμα αλλά σήμαινε και το διάστημα των δεκαπέντε ετών. Ετσι άρχισαν να μετρούν το χρόνο σε Ινδίκτους (πρώτη Ίνδικτος, δεύτερη Ίνδικτος κ.λπ.).Πρώτος ο Μ. Κωνσταντίνος όρισε ως επίσημη μέτρηση του χρόνου (το 312 ή 313 μ.Χ.) την Ίνδικτο, που άρχιζε την 1η Σεπτεμβρίου, εποχή που

- 5 -

είχε τελειώσει η συγκομιδή των καρπών της γης. Η μέτρησις αυτή του χρόνου ονομάσθηκε, από το όνομα του Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνειος Ινδικτιών και Ελληνική.Η Εκκλησία υιοθέτησε αυτό το σύστημα μετρήσεως του χρόνου και μετρούσε τα έτη με τις Ινδικτιώνες. Ετσι, το Εκκλησιαστικό έτος άρχιζε την 1η Σεπτεμβρίου με πατριαρχική Θεία Λειτουργία και ιδιαίτερη Ιερά Παράκληση, ώστε να ευλογήσει ο Θεός τον νέον χρόνον.Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Α’ εισήγαγε το 537 την μέτρηση κατά Ινδικτιώνες στα κρατικά έγγραφα και στις δικαστικές αποφάσεις. Ελεγαν δηλαδή: 1ο έτος της τάδε Ινδικτιώνος, 2ο έτος της τάδε Ινδικτιώνος κ.ο.κ..Με τον καιρό ορίστηκαν δύο είδη Ινδίκτου, η Καισαρική, δηλ. η παλιά ρωμαϊκή, που άρχιζε την 1η Σεπτεμβρίου και την οποία συνέχισε το Βυζάντιο, και η παπική Εκκλησία που άρχιζε την 25η Δεκεμβρίου και αργότερα την 1η Ιανουαρίου.Στη Δύση σιγά-σιγά επεκράτησε ως αρχή του νέου έτους η 1η Ιανουα-ρίου, ενώ στην Ανατολή είχε παραμείνει η 1η Σεπτεμβρίου. Αυτός είναι και ο λόγος που η 1η Σεπτεμβρίου παρέμεινε μέχρι και σήμερα η αρχή του Εκκλησιαστικού έτους, μετά την καθιέρωση για όλους ως αρχής του πολιτικού έτους της 1ης Ιανουαρίου. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η Εκκλησία μας όρισε την ημέρα αυτή να αναγινώσκεται στους Ιερούς Ναούς η περικοπή από το Ευαγγελίο του Λουκά που αναφέρει το πρώ-το κήρυγμα του Χριστού στη Συναγωγή της Ναζαρέτ (Λουκ. 4,16 - 18).Τελειώνοντας, και αφού σημειώσουμε ότι οι Ινδικτιώνες μετριούνται από τη Γέννηση του Χριστού, να ευχηθούμε στους αγαπητούς μας ανα-γνώστες ευλογημένος ο νέος ενιαυτός της χρηστότητός Του και να μας σώσει με το άπειρον έλεός Του.

Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου Ιεροκήρυξ. Θεολόγος – τ. Λυκειάρχης

- 6 -

Ο ΑΓΊΟΣ ΑΡΊΣΤΕΊΔΉΣ

Ήταν Αθηναίος ευπατρίδης, φιλόσοφος εξ ενδόξου αθηναϊκού γένους, και έζησε κατά

τον Β’ μετά Χριστόν αιώνα επί αυτοκρατορίας Α-δριανού. Ό Ιερώνυμος έγραψε εγκωμίων εξυψών αυτόν ως Ισαπόστολον. Εμυήθη την ευσέβειαν εις Χριστόν, παρά του Αγίου Διονυσίου και του Αγίου Ιεροθέου. Έγραψε εις τον Αδριανόν απο-λογία υπέρ των διωκομένων Χριστιανών στην οποία αναπτύσσει τη θεμελιώδη αλήθεια ότι οι χριστιανοί κατέχουν τη μόνη ορθή περί Θεού ιδέα και ότι μόνο ο Χριστιανισμός είναι η αλη-θής θρησκεία, ενώ οι βάρβαροι, οι Έλληνες και οι Ιουδαίοι πλανήθηκαν. Ταυτόχρονα ο απολο-γητής αποδεικνύει ότι οι χριστιανοί, κατέχοντες

την αλήθεια όχι ως απλή θεωρία, αλλά ως πράξη, την εφαρμόζουν στη ζωή τους. Εδιώχθη και επειδή έλειπε ο Αδριανός μετέβη εις την Ρώμη και απολογηθεί. Κατόπιν μεταφέρθει εις Αθήνας όπου μαρτύρησε, κρε-μασθείς εις την κοίλην της αγοράς των Αθηνών, την 13ήν Σεπτεμβρίου του 120 μ.Χ. κατά το πάλαιαν συναξάριον το όποιον μεταφράσθει εις τα λατινικά παρά του Ιερωνύμου.Στον ιστορικό λόφο του Λυκαβηττού σ’ ένα κατανυκτικό σπήλαιο, το οποίο βρίσκεται πλησίον του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, αποτέ-λεσε το πνευματικό καταφύγιο για τον ένδοξο Αθηναίο Άγιο στις δύ-σκολες στιγμές του. Στο σπήλαιο αυτό ο επιφανής χριστιανός φιλόσοφος και απολογητής κατέφευγε για να προσευχηθεί στον Κύριο μας Ιησού Χριστό και έφευγε ενισχυμένος και ανανεωμένος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Εκ του διαδικτύουΕπιμέλεια κειμένου

π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης

- 7 -

ΠΑΡΑΛΛΉΛΊΣΜΟΊ ΜΕΤΑΞΎ ΓΑΜΟΎ ΚΑΊ ΜΟΝΑΧΊΣΜΟΎ

Δεν μπορώ να πω ότι χρειάστηκε να περάσω από την εμπειρία

της «αποταγής», όταν αποφάσισα να ακολουθήσω τον μοναχισμό. Όταν άφηνα τον «κόσμο», δεν δοκίμασα εσωτερική πάλη με τον εαυτό μου, δηλαδή δυσκολία να αρνηθώ κάτι που με τραβούσε στην κοσμική ζωή. Τίποτε δεν απέρριπτα ούτε υποτιμού-σα. Πήγα στο μοναστήρι, γιατί μου ήταν πνευματικά απαραίτητο να βρω μια τέτοια μορφή ζωής, στην οποία θα μπορούσα να δοθώ στον Θεό ο-λοκληρωτικά, δηλαδή με όλες τις σκέψεις, όλη την καρδιά, όλες τις φυσικές και ψυχικές δυνάμεις του είναι μου. Ωστόσο, αυτό δεν απέκλεισε κάποια πε-ρίοδο οδυνηρής πάλης ανάμεσα στην προσευχή και την εμπαθή αγάπη μου προς τη ζωγραφική. Η τέχνη ήταν για μένα η οδός προς τη γνώση του είναι. Έτσι αντιλαμβανόμουν την τέχνη, έτσι την ζούσα· με διεκδικούσε ολόκληρο, ακόμη και περισσότερο από «ολόκληρο». Χωρίς την πλήρη παράδοση του εαυτού μας στην τέχνη, αυτή δεν γίνεται ποτέ γνήσια, δηλαδή δεν μπορεί να οδηγήσει τον θεράποντά της πέρα από τα όρια του χρόνου και του χώρου. Αυθεντικά καλλιτεχνικό έργο είναι μόνο εκείνο, που φέρει μέσα του στοιχεία του αιωνίου· έξω από αυτό παραμένει μόνο «διακοσμητικό» αντικείμενο των σπιτιών μας. Η σκέψη για το αιώνιο με συνόδευε από τα παιδικά μου χρόνια. Η προσευχή, βαθαίνοντας μέσα μου, με οδηγούσε με μεγαλύτερη δύναμη στην ψηλάφηση της αιωνιότητας. Και αύτη νίκησε.Αργότερα ο μοναχισμός έθεσε το πρόβλημα του «προσώπου». Γνωρίζουμε από την παγκόσμια λογοτεχνία ότι η ένωση δύο προσώπων στον γάμο, όταν αύτη φέρει περισσότερο ή λιγότερο τέλειο χαρακτήρα προσωπικής αγάπης, δίνει στους ανθρώπους την εμπειρία κάποιας «αιωνιότητας», δηλαδή εξω-χρονικότητας διανοίξεως πέρα από το στενό πλαίσιο της ατομικής υπάρξεως. Όσοι πέρασαν από την εμπειρία αυτή δοκίμασαν ενθουσιασμό, θαυμασμό. Από αυτό κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο γάμος είναι «μυστήριο» καθε-αυτό: υπερνίκηση του εγωισμού, συνένωση των δύο σε «ενότητα». Έτσι, ένας θεολόγος στο Παρίσι έφθασε και ως το σημείο να ισχυρίζεται ότι, έξω

- 8 -

από την εμπειρία αυτού του είδους, είναι αδύνατον να συλλάβει κάποιος το δόγμα για την ενότητα της Αγίας Τριάδος.Δεν ισχυρίζομαι καθόλου ότι τα γνωρίζω όλα. Εξαιτίας των συνθηκών της επίγειας υπάρξεώς μας, κανένας δεν μπορεί να τα βιώσει «όλα» στην προ-σωπική του ζωή. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αναγκαιότητα επιλογής αποφάσεως, οπωσδήποτε κατηγορηματικής. Σε αυτό μάς βοηθά τόσο η παρατήρηση της ζωής των ανθρώπων που μάς περιβάλλουν και που στη συντριπτική πλειονότητα τους φέρουν μέσα τους τη σφραγίδα του κενού, της απογοητεύσεως, όσο και η διείσδυση στα γεγονότα του είναι μέσω της προσευχής. Είναι αδύνατον να αποσπάσουμε από την ψυχή την ελπίδα σε κάτι καλύτερο γι’ αυτή την ίδια. Με τη φαντασία σχεδιάζουμε θαυμάσιο πίνακα αρμονικού γάμου. Στην περίπτωσή μου όμως νίκησε η προσευχή. Σε αυτή διανοίγεται το «πρόσωπο» ασυγκρίτως βαθύτερα από όσο στη συ-νένωση δύο αγαπημένων προσώπων. Η προσευχή πρόσωπο με Πρόσωπο του Θεού εισάγει το πνεύμα του ανθρώπου στη γεμάτη από ιδιαίτερη αγάπη και θαυμαστή ειρήνη περιοχή του Ακτίστου Φωτός. Επίσης η προσευχή για όλο τον κόσμο, για όλη την ανθρωπότητα, μας αποκαλύπτει νέες σφαίρες του είναι. Την εμπειρία αυτή δεν την παρέχει ο γάμος.Κάθε γνήσια ανθρώπινη συνάντηση αντανακλά μέσα της την ομορφιά της κοσμικής ζωής. Ο κάθε άνθρωπος περιμένει από μας την πληρότητα της προσοχής μας απέναντί του. Παρ’ όλη όμως τη χαρά που προσελκύει η συ-νάντηση με ζωντανό πρόσωπο, στην προσευχή για όλο τον κόσμο η ψυχή διαβλέπει το μεγαλείο της πάγκοινης πραγματικότητος και δεν μπορεί πλέον να αφήσει τους ορίζοντες που διανοίχθηκαν μπροστά της. Είναι υπέροχο πράγμα να αγαπάς κάποιο πολύτιμο για σένα πρόσωπο. Αλλά να προσεύ-χεσαι είναι κάτι περισσότερο. Για να επιτύχουμε την αδιάλειπτη προσευχή, για την οποία μάς δόθηκε εντολή (βλ. Εφεσ. 6,18· Α’ Θεσ. 5,17), είναι απα-ραίτητο να οργανώσουμε τη ζωή μας με τέτοιον τρόπο, ώστε όλη αυτή να γίνει ενιαία, αδιάλειπτη πράξη παραστάσεως ενώπιον του Μεγάλου Θεού με επίκεντρο την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Η ιστορική πείρα κατέδειξε ότι ο καλύτερος τρόπος για τον άγιο αυτό σκοπό είναι ο μοναχισμός. Η απουσία ευθυνών για την προστασία οποιουδήποτε, είτε πρόκειται για γυναίκα είτε για παιδιά και τα όμοια, δίνει στον μοναχό την ελευθερία να διακινδυνεύσει όλη τη ζωή του στον αγώνα της νηστείας, της αγρυπνίας, της λήθης για τις φυσικές ανάγκες του: διατροφής, ενδυμασίας, ανέσεων κλπ. Ο νους του μοναχού είναι ελεύθερος να παραμείνει απερίσπαστα στη μνήμη του Θεού. Κινείται φυσιολογικά στη σφαίρα της καθαρής προσευχής. Δοκιμάζει την επαφή με τη ζώσα αιωνιότητα. Κατοπτεύει το Άκτιστο Φως, που εκπορεύεται από το Πρόσωπο του Θεού. Αναπνέει το άρωμα της Αγάπης, που κατέρχε-

- 9 -

ται άνωθεν. Όταν μετά από πραγματικά ευλογημένο γάμο -όχι σύντομο ούτε απλώς σαρκικό, αλλά με βαθειά προσωπική αγάπη-, κάποιος από τους συ-ζύγους πεθαίνει αφήνοντας τον άλλο μόνο, τότε αυτός που μένει αισθάνεται τον εαυτό του χαμένο, διαλυμένο, «μισό». Ο κόσμος γι’ αυτόν αδειάζει. Και μόνο μερικοί με φλογερή προσευχή υπερνίκησαν τη μοναξιά τους, βγήκαν στην ελευθερία για καλύτερη ανάβαση προς τον ουρανό. Συνεπώς, ο γάμος, ακόμη και στην καλύτερή του μορφή, ενέχει τον κίνδυνο της στενώσεως της ανθρωπινής προσωπικότητος. Ο μοναχισμός προφυλάσσει από παρόμοια υποβάθμιση. Η ακατάπαυστη στροφή προς τον Ουράνιο Πατέρα, χωρίς την ανάγκη για επικοινωνία στα χαμηλότερα επίπεδα της υπάρξεώς μας, πλαταίνει την καρδιά του μοναχού για την πρόσληψη της κοσμικής ζωής, που δεν μπο-ρεί να του αφαιρεθεί με τον φυσικό θάνατο. Το πρόσωπό του αναπτύσσεται και προσλαμβάνει χαρακτήρα χριστοειδούς παγκοσμιότητας. Στον μοναχό δίνεται άνωθεν να αισθανθεί τους λόγους του Κυρίου, την ανταύγεια του Άναρχου Είναι. Ο ίδιος ο Πατέρας έδωσε τους λόγους στον Υιό Του, και ο Υιός τους μετέδωσε στους ανθρώπους.«Το Μυστήριο της χριστιανικής ζωής», Έκδοση Ι. Μ. Τιμίου Προ-δρόμου-Έσσεξ)

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Ο Γολγοθάς-Ιεροσόλυμα

- 10 -

ΟΣΊΟΎ ΝΊΚΟΔΉΜΟΎ ΤΟΎ ΑΓΊΟΡΕΊΤΟΎ

Πώς πρέπει να μελετά κανείς και να προσεύχεται δια μέσου των Αγγέλων και όλων των Αγίων

Δύο τρόπους μπορείς να μεταχειρισθής για να δεχθείς την βοήθεια και προστασία των επουρανίων αγίων. Ο ένας είναι να στραφείς προς

τον Ουράνιο Πατέρα και να του δείξεις την αγάπη με την οποία αγαπάται και τους αίνους με τους οποίους υμνείται από όλους τους αγίους του ουρανού, και τους αγώνες και τα βάσανα που υπέφεραν αυτοί οι άγιοι

πάνω στη γη για την δόξα του· και έτσι με την δύναμη αυτών των πραγμάτων να ζητήσεις από την Μεγαλειότητά του εκείνο που χρειάζεσαι. Ο άλλος είναι να προστρέξεις σ αυτά τα ίδια τα πνεύ-ματα των Αγγέλων και των Αγίων, διότι εκείνα επιθυμούν όχι μόνο την επίγεια σωτηρία μας και τελειότητα, αλλά και την δόξα μας στους ουρανούς και να ζη-τήσεις να σε βοηθήσουν εναντίον όλων των κακιών των εχθρών σου και να σε προστατέψουν ακόμη κατά την ώρα του

θανάτου σου. Σκέψου καμμία φορά και τις πολλές και εξαιρετικές χάριτες που δέχθηκαν από τον Θεό αυτοί οι Άγιοι του ουρανού, διεγείροντας και ανάβοντας μέσα σου μία δυνατή χαρά και αγάπη γι αυτούς, γιατί είναι πλουτισμένοι με τόσα υπερφυσικά χαρίσματα τα οποία να τα υπο-λογίζεις σαν να είναι δικά σου. Μάλιστα, αν είναι δυνατόν να χαίρεσαι περισσότερο γιατί τα έχουν αυτοί και όχι εσύ, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, που είναι αινετός και ευλογημένος. Και για να κάνεις αυτή την άσκηση με ευκολία και τάξη, διαίρεσε τα τάγματα των Αγίων της ημέρας με την εξής τάξι: Την Δευτέρα να παρακαλείς τα εννέα Τάγματα των Αγγέλων· την Τρίτη τον Τίμιο Πρόδρομο· την Τετάρτη τους Πατρι-άρχας και Προφήτας· την Πέμπτη τους Αποστόλους· την Παρασκευή τους μάρτυρες· το Σάββατο τους Ιεράρχες με τους άλλους Αγίους· την Κυριακή τις Παρθένες με τις άλλες Αγίες.Αλλά καθημερινά μη σταματήσεις να προστρέχεις στην Θεοτόκο, την Βασίλισσα όλων των Αγίων, στον Άγγελο τον φύλακά σου, στον Αρχάγ-γελο Μιχαήλ και σε όλους τους Αγίους τους συνηγόρους και βοηθούς

- 11 -

σου. Να παρακαλείς καθημερινά την Αειπάρθενο Μαρία, τον Υιό της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και τον ουράνιο Πατέρα του, για να σε αξιώσουν της χάριτος αυτής· δηλαδή για να σου δώσουν για κύριο και καθολικό σου συνήγορο και υπερασπιστή τον δίκαιο Ιωσήφ τον μνήστο-ρα. Και κατόπιν πρόστρεχε σ αυτόν τον ίδιο τον Ιωσήφ με δεήσεις και θάρρος για να σε δεχθεί στην προστασία του. Διότι αναρίθμητες ήταν οι ευεργεσίες που δέχθηκαν από αυτόν εκείνοι που τον είχαν σε ευλάβεια και πρόστρεξαν σ αυτόν, όχι μόνον όταν είχαν πνευματικές ανάγκες, αλλά και υλικές, και ιδιαίτερα να τους καθοδηγεί. Πως πρέπει να προσεύχονται και να μελετούν σωστά. Γιατί αν τους άλλους Αγίους τους αγαπά ο Θεός επειδή τον τίμη-σαν και υποτάγησαν σ αυτόν, πόσο περισσότερο πρέπει να πιστεύουμε ότι αγαπά τον τα-πεινότατο αυτόν και άγιο,και πόσο ισχύουν οι παρακλήσεις του ενώπιον του Θεού, αφού είχε τόση τιμή από τον ίδιο τον Θεό, όταν σωματικά ήταν στη γη, που θέλησε να υποτάσσεται σ αυτόν και να τον υπακούει ως Πατέρα του, όπως αναφέρει το ιερό Ευαγγέλιο (Λουκ. 2,51), και να τον υπηρετεί σε ό,τι ήταν ανάγκη, όπως καθαρά αποδεικνύει στα Ασκη-τικά του ο Μέγας Βασίλειος.Τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου είναι τα εξής: Κατά την πρώτη του ηλικία υποτασσόμενος στους γονείς του, κάθε κόπο σωματικό εκτελούσε με πραότητα και υπακοή. Γιατί όντας άνθρωποι δίκαι-οι και ευσεβείς, φτωχοί όμως και χωρίς να έχουν τα απαραίτητα (και το αποδεικνύει η φάτνη ως τόπος του θείου τοκετού), φυ-σικά εργάζονταν συνέχεια οικονομώντας για τον εαυτό τους τα απαραίτητα. Και ο Ιησούς υποτασσόμενος σ αυτούς, όπως λέγει η Γραφή, έδειχνε ότι στους κόπους έδειχνε την απαραίτητη υπακοή.

- 12 -

ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΣ 1922 - 91 ΧΡΟΝΊΑ ΠΡΊΝ

Με τον Ν. 2645 της 9/13-10-1998 που εψήφισε η Βουλή των Ελ-λήνων, καθιερώθηκε να εορτάζεται η 14η Σεπτεμβρίου εκάστου

έτους, ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Μικρασιατικής καταστροφής.Η Μικρά Ασία, υπήρξε κοιτίδα πολλών αρχαίων λαών και πολιτισμών, ε-νώ έντονη ήταν σ’ αυτήν και η ελληνική παρουσία ήδη από την Μυκηναϊ-κή εποχή. Ειδικότερα, στα παράλια προς το Αιγαίο, εγκαταστάθηκαν πολύ νω-ρίς διάφορα ελληνικά φύλα (Αιολικά, Ιωνικά, Δωρι-

κά), τα οποία ίδρυσαν σημαντικότατες αποικίες, οι οποίες απέκτησαν μεγάλη ακμή κατά τους ιστορικούς χρόνους και συνέβαλαν στην ολοκλή-ρωση του Ελληνικού Πολιτισμού. Σπουδαιότερες από αυτές τις αποικίες, υπήρξαν η Μίλητος, η Φώκαια, η Έφεσος, η Σμύρνη, η Μαγνησία, η Αλικαρνασσός και άλλες.Ο μικρασιατικός ελληνισμός ήταν γεωγραφικά διάσπαρτος σε όλο το μήκος και το πλάτος της Ανατολίας. Η παρουσία του Ελληνικού στοι-χείου ήταν ιδιαίτερα έντονη στην κοσμοπολίτικη Σμύρνη, ένα από τα σπουδαιότερα εμπορικά και πολιτιστικά κέντρα της Μεσογείου κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος. Για τον μικρασιατικό ελληνισμό η Σμύρνη αποτελούσε οικονομικό, πολιτιστικό και εθνικό κέντρο, ιδιαί-τερα για τους τουρκόφωνους ελληνορθοδόξους της ενδοχώρας. Γενικά, ο μικρασιατικός ελληνισμός μπορεί να διαχωριστεί σε τέσσερις βασικές ομάδες: Της Ιωνίας, της Προποντίδος, της Καππαδοκίας και του Πόντου.Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος με το υπό-μνημά του στη «Συνδιάσκεψη της Ειρήνης» του Παρισιού, στη Μικρά Ασία ζούσαν 1.694.000 Έλληνες. Στην Θράκη και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης 731.000. Στην περιοχή της Τραπεζούντας 350.000 και στα Άδανα 70.000. Σύνολο 2.845.000 Έλληνες που αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της περιοχής που κυριαρχούσε οικονομικά , είχε δε καταφέρει να διατηρήσει την πολιτιστική του κληρονομιά παρ΄ ότι αποτελούσε μειονότητα σε εχθρικό περιβάλλον .Τα υπάρχοντα στοιχεία συγκλίνουν, χωρίς αμφιβολία, στο συμπέρασμα ότι ο ανατολικός ελληνισμός αποτελούσε σημαντικό τμήμα του πληθυ-

- 13 -

σμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και είχε υψηλή μορφωτική και οικονομική στάθμη. Σε ορισμένες περιοχές της Ανατολικής Θράκης, στην Κωνσταντινούπολη, στη Δυτική Μικρά Ασία και τον Πόντο οι Έλληνες συχνά κυριαρχούσαν.Οι ελληνικές κοινότητες ελέγχουν, πριν το 1922, το 50% του κεφαλαί-ου του επενδεδυμένου στη βιομηχανία, το 60% των θέσεων εργασίας στους μεταποιητικούς κλάδους. Κυριαρχούν απόλυτα στο εισαγωγικό και το εξαγωγικό εμπόριο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 1914 το 46% από τούς ιδιοκτήτες τραπεζών και τραπεζίτες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν Έλληνες. Την ίδια χρονιά από τις 6.507 βιομηχανίες και βιοτεχνίες το 49% ανήκε σε Έλληνες. Το 1914 πάλι, Έλληνες ήταν το 52% των γιατρών, το 49% των φαρμακοποιών, το 52% των αρχιτε-κτόνων, το 37% των μηχανικών και το 29% των δικηγόρων. Οι Ρωμιοί μαθητές αντιπροσωπεύουν σε απόλυτους αριθμούς το διπλάσιο σχεδόν των Μουσουλμάνων μαθητών. Η ελληνική γλώσσα είχε γίνει η γλώσσα των εμπόρων και της καλής κοινωνίας, σε βαθμό που σημαντικό ποσο-στό Ρωμιών αγνοούσε την τουρκική.Η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, είναι η μεγαλύτερη εθνική συμ-φορά στην ιστορία του νεωτέρου Ελληνισμού. Κι αυτό, γιατί έβαλε τέλος στο όνειρο που προσέβλεπε στην επανένωση όλων των εδαφών που κα-τοικούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων από Έλληνες. Κυρίως όμως, επειδή ξεριζώθηκε οριστικά η μακραίωνη ελληνική παρουσία στην περιοχή, με τον πιο δραματικό τρόπο. Την μεγάλη αυτή συμφορά συνθέτουν, εκτός των άλλων, η κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου, η πυρπόληση της Σμύρνης από τους Τούρκους, και οι σφαγές, λεηλασίες και άλλες φρικαλεότητες εις βάρος των Ελλήνων και των Αρμενίων χριστιανών, στη Σμύρνη και στις πόλεις και τα χωριά που ανακαταλαμβάνονταν από τον τουρκικό στρατό, οι μαρτυρικές πορείες των αιχμαλώτων και των ομήρων προς το εσωτερικό της Ανατολής, η εξόντωση και η εκδίωξη εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και Αρμενίων από τις πατρογονικές εστίες τους και προ πάντων το ξερίζωμα του Ελληνισμού από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη.... Στον ιερό ναό της Αγίας Φωτεινής ο μητροπολίτης Χρυσόστομος κάνει το τελευταίο του κήρυγμα ενθαρρύνοντας το ποίμνιό του. Η εκ-κλησία μας έδωσε ιεράρχες που έδειξαν το μεγαλείο της ψυχής τους, την γενναιότητά και την πίστη τους στα Αγωνίστηκαν για την πατρίδα και δεν δίστασαν να δώσουν και αυτήν ακόμα την ζωή τους, όπως ο μητρο-πολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος Καλαφάτης.Κι ενώ οι Έλληνες προσπαθούν να φύγουν με κάθε μέσο, ο Χρυσό-στομος παραμένει στον μητροπολιτικό ναό, περιμένοντας καρτερικά

- 14 -

το θέλημα Θεού αποποιούμενος κάθε πρόταση να φύγει. Στρατιωτικό απόσπασμα τον συλλαμβάνει και τον φυλακίζει με την κατηγορία της ε-σχάτης προδοσίας, Ο ίδιος ο Νουρεντίν πασάς, τον χαστουκίζει και τον παραδίδει στον όχλο. Τον χτυπούν με ρόπαλα, του ξεριζώνουν την γε-νειάδα του βγάζουν τα μάτια και αφού τον σέρνουν σιδηροδέσμιο στους τουρκομαχαλάδες, του κόβουν το κεφάλι πριν πεθάνει… Έτσι ο Σμύρνης Χρυσόστομος γράφτηκε στη χορεία των μαρτύρων… Η Μικρασιατική Καταστροφή, δεν είναι ένα γεγονός που προέκυψε ξαφ-νικά, αλλά ήταν αποτέλεσμα χρόνιων διεργασιών στις οποίες συμμετείχαν και αλληλεπιδρούσαν αρκετοί παράγοντες. Ήταν αποτέλεσμα αντικειμε-νικών δυσκολιών, λαθών, αντικρουώμενων συμφερόντων, ενίοτε και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και παθών.

(αποσπάσματα από δημοσιεύσεις του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών)Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος

Δάσκαλος (kdteacher@sch.gr)

Ο Τίμιος Σταυρός

- 15 -

Ο ΑΓΊΟΣ ΖΉΝΟΒΊΟΣ

Ο Άγιος Ζηνόβιος καταγόταν από την πόλη Αιγαίς της Κιλικίας, από γο-

νείς θεοφιλείς και ενάρετους, οι οποίοι τον οδήγησαν στην χριστιανική πίστη μαζί με την αδελφή του Ζηνοβία. Είχε λάβει εξαιρετική μόρφωση και στο επάγ-γελμα ήταν ιατρός. Φρόντιζε με πολλή αγάπη τους ασθενείς και τους θεράπευε όλους δωρεάν με την βοήθεια και την χάρη του Θεού μάλλον, παρά με την επιστημονική γνώση. Ο Θεός του είχε δώσει το χάρισμα της θαυματουργίας, με το οποίο θεράπευε δύσκολες και ανίατες ασθένειες και μάλιστα την νόσο του καρ-κίνου. Εξασκούσε σε μεγάλο βαθμό την αρετή της ελεημοσύνης και χάριζε στους φτωχούς όλα τα απαραίτητα για την συ-

ντήρησή τους. Μάλιστα, μετά τον θάνατο των γονέων του, μοίρασε όλη την περιουσία του σε όσους είχαν ανάγκη. Ήταν τόσο πολύ ενάρετος, ώστε οι χριστιανοί της Κιλικίας τον ανέδειξαν επίσκοπό τους. Έτσι, ο ευσεβής Ζηνόβιος ανέλαβε χάριτι Θεού και την πνευματική φροντίδα των ψυχών των συμπατριωτών του, που τόσο πολύ αγαπούσε. Κατά την εποχή εκείνη (290 μΧ) βασίλευε ο σκληρός και άσπλαχνος Διο-κλητιανός, ο οποίος είχε διορίσει στην Κιλικία τον έπαρχο Λυσία, άνδρα εξ ίσου σκληρό, δεισιδαίμονα και φανατικό ειδωλολάτρη. Αυτός έτρεφε μεγάλο μίσος κατά τον χριστιανών και επεδίωκε με κάθε τρόπο να εξα-φανίσει την χριστιανική πίστη. Όταν άκουσε ότι ο Ζηνόβιος κηρύττει την πίστη στον Χριστό και ότι με την δύναμή του θεραπεύει αφιλοκερδώς και τις πιο δύσκολες ασθένειες, θύμωσε πολύ και διέταξε τους στρατιώτες να τον συλλάβουν και να τον οδηγήσουν μπροστά του. Όταν τον είδε ο Λυσίας του είπε: «Πολλά άκουσα για σένα Ζηνόβιε, αλλά εγώ δεν πι-στεύω αυτά αν δεν τα ιδώ με τα ίδια μου τα μάτια. Γι αυτό σε έφερα εδώ για να βεβαιωθώ. Διάλεξε, λοιπόν, ένα από τα δύο, ή να θυσιάσεις μαζί μου στους θεούς, οπότε θα ζήσης ζωή με πλούτο και λαμπρότητα, ή θα πεθάνεις με μεγάλα βάσανα και μαρτύρια». Ο Άγιος τότε του απάντησε: «Εγώ έχω έναν Θεό αληθινό, τον Ιησού Χριστό. Αυτός με έπλασε και μου χάρισε τη ζωή και επιθυμώ να θυσιαστώ γι αυτόν». Όταν άκουσε

- 16 -

αυτά τα λόγια ο Λυσίας θύμωσε πολύ και διέταξε να τον κρεμάσουν και να τον δείρουν αλύπητα. Και ενώ γίνονταν αυτά, έφτασε η αδελφή του Αγίου, η Ζηνοβία, η οποία μόλις είδε τον αδελφό της κρεμασμένο, χωρίς καθόλου να δειλιάσει, ήλεγξε με θάρρος τον τύραννο και του είπε: «Κακέ και υπερή-φανε τύραννε, ποιά κακουργία έκανε ο αδελφός μου και τον δέρνεις;» Ο Λυσίας όμως, αντί να θυμώσει, προσπάθησε με γλυκόλογα και πολλές υπο-σχέσεις να την πείσει να αρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Αλλά εκείνη έμεινε σταθερή στην πίστη της, οπότε ο έπαρχος διέταξε να τους βάλουν και τους δύο πάνω σε πυρακτωμένο σιδερένιο κρεβάτι και να τους κάψουν. Αφού έβαλαν τους μάρτυρες στο κρεβάτι, τοποθέτησαν από κάτω αναμμένα κάρβουνα, τα οποία τους κατέκαιαν. Γεμάτος χαιρεκακία ο Λυσίας έλεγε: «Ας έλθει τώρα ο Χριστός να τους βοηθήσει». Τότε ο Άγιος του απάντησε με γλυκύτητα: «Εδώ είναι ο Δεσπότης Χριστός, ταλαίπωρε, και μας δροσίζει, αλλά εσύ είσαι τυφλός και δεν τον βλέπεις». Βλέποντας ο τύραννος ότι δεν μπορεί να τους βλάψει, προσπάθησε πάλι να τους δε-λεάσει προσφέροντάς τους πλούτη και αξιώματα, αρκεί να αρνηθούν την πίστη τους. Τα δύο αδέλφια όμως με μια φωνή του απάντησαν: «Εμείς σε συμβουλεύουμε να λυπηθείς την ψυχή σου και να πιστέψεις στο Χριστό για να την σώσεις». Όταν άκουσε αυτά τα λόγια ο Λυσίας θύμωσε περισσότε-ρο και διέταξε να τους βάλουν σε καζάνι με νερό που βράζει και να τους βράσουν μέχρι να διαλυθούν. Πράγματι τους έβαλαν στο καζάνι και ενώ το νερό κόχλαζε, θεία δρόσος κατέβαινε και τους δρόσιζε και στέκονταν χαρούμενοι υμνούντες και ευλογούντες τον Θεό. Μη έχοντας πλέον ο Λυσίας καμιά ελπίδα να μεταπείσει τους μάρτυρες, αποφάσισε να δώσει οριστικό τέλος και διέταξε να τους αποκεφαλίσουν δια ξίφους. Τότε οι δήμιοι τους οδήγησαν έξω από την πόλη, όπου τους απο-κεφάλισαν. Τη νύχτα ήλθαν κρυφά δύο πρεσβύτεροι, ο Ερμογένης και ο Γάιος, πήραν τα σώματα των Αγίων αδελφών και τα μετέφεραν σε σπήλαιο, όπου τα ενταφίασαν. Η μνήμη του Αγίου μάρτυρος Ζηνοβίου, επισκόπου και ιατρού και της αδελφής αυτού Ζηνοβίας τιμάται στις 30 Οκτωβρίου.

Μαρία Εφορακοπούλου-ΠαπαχρήστουΠαθολόγος - εντατικολόγος

- 17 -

ΚΑΛΉ; ΣΧΟΛΊΚΉ ΧΡΟΝΊΑ

Όπως διάβαζα προ τριμήνου σε άρθρο εφημερίδας, τα στατιστικά στοιχεία

που βλέπουν το φως της δημοσιότητας – φοβήθηκα να φανταστώ τι συμβαίνει με όσα δεν το βλέπουν – αποδεικνύουν πόσο η οι-κονομική κρίση ανέδειξε και επιδείνωσε τις συνθήκες, στις οποίες καλούνται να ζήσουν και να εργαστούν οι Ελληνίδες: με ανεργία συντριπτικά περισσότερη απ’ αυτή των αν-δρών, σε κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, με πιο αργή επαγγελματική ανέλιξη και με αύξηση των κρουσμάτων κακοποίησης!Δυστυχώς, στη χώρα μας, τα πράγματα είναι από τα χειρότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού μια εργαζόμενη μητέρα δεν έχει τη δυνατό-τητα των μητέρων σκανδιναβικών χωρών να αφήνει τα παιδιά της σε αξιόπιστους κρατικούς παιδικούς σταθμούς για παράδειγμα, μία στις τρεις γυναίκες με παιδιά ημιαπασχολείται με αντίστοιχο ποσοστό αν-δρών 5%, τα ανώτερα διοικητικά στελέχη επιχειρήσεων παραδοσιακά είναι άνδρες σε ποσοστό 64% και οι γυναίκες δέχονται πρωτίστως από τους συντρόφους- συζύγους σεξουαλική βία [στο Ηράκλειο Κρήτης τον προηγούμενο χρόνο ξεπέρασε το 30%].Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα παρατηρείται δυστυχώς και σχολική διαρροή που φτάνει το 25% από 12% που ήταν το 2009! Πώς να κρυφτεί κανείς από τα παιδιά; Πώς να υποκριθεί κανείς πως δεν τρέχει τίποτα, όταν συχνά ή πέφτουν και τα ίδια θύματα βίας – ψυχικής ή σωματικής ως απόρροιας των οικονομικών κυρίως προβλημάτων- ή όταν ζουν την προσπάθεια, την ανεπιτυχή, τις πιο πολλές φορές, των γονέων τους να μην τους δείξουν τι περνούν κάθε μέρα! Αλλά πώς γίνεται να κρύψει κανείς την ανεργία όταν ο μπαμπάς είναι σπίτι ενώ δεν θα έπρεπε; Και τότε; Τι θα απαντήσει στην ευθεία παιδική ερώτηση; Σύμφωνα με την παιδοψυχολόγο κ. Αλεξάνδρα Καππάτου, το σημαντικό είναι να υπάρχει διάλογος ειλικρινής και να λέγεται η αλήθεια. Βέβαια, τα παιδιά επιβάλ-λεται να μην χάνουν την ελπίδα και το όνειρο, γι’ αυτό τους οφείλεται μια προοπτική ελπίδας. Τεντωμένο σκοινί λοιπόν η ισορροπία και σταυ-ρόλεξο για δυνατούς λύτες η κατάλληλη προσέγγιση: λίγη νηφαλιότητα, πολλή ψυχραιμία, λίγη ειλικρίνεια, μεγάλη προσαρμοστικότητα, τεράστια ικανότητα επικοινωνίας, πολλή στοργή, υπέρμετρη αγάπη, συγκαλυμμέ-

- 18 -

νη ανασφάλεια (ή μήπως οι αναλογίες δεν είναι αυτές θα αναρωτιόταν κανείς; Δεν υπάρχει ακριβής συνταγή ∙ μόνο πολλοί δημιουργοί με πολλή υπομονή και κουράγιο).Απ’ την άλλη, έρευνα της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου σε 35 σχολεία της Αττικής σε μαθητές των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού ανέδειξε την άλλη όψη του ντόμινο των προς εξέταση ζητημάτων. Μετά την αύξηση των ψυχολογικών προβλημάτων και των περιπτώσεων κατάθλιψης και κρίσεων πανικού, που ζούμε στα σχολεία και πολύ φοβάμαι πως θα αυξηθούν κατακόρυφα την επόμενη δεκαετία, έρχεται να προστεθεί και το περιβόητο bullying, ο σχολικός εκφοβισμός δηλαδή μεταξύ μαθητών, που η έρευνα αποκαλύπτει πως έχει χτυπήσει το 16% των μαθητών Δημοτικού και έχει διπλασιαστεί από το 2010. Εύλογο το συμπέρασμα πως η ανέχεια και οι εντάσεις στην οικογένεια μεταφέρονται με αυτόν τον εκρηκτικό τρόπο στο σχολείο. Η κοινωνία μας έχει λόγω της αστάθειάς της αποδομηθεί σε πολλά επίπεδα. Αν δεν παραμείνει ενωμένος και δυνατός ο πυρήνας της, η οι-κογένεια, που στην Ελλάδα ειδικά υπήρξε λίκνο του έθνους για αιώνες, είναι αδύνατον να ορθοποδήσει τόσο το κράτος όσο και το αποδυνα-μωμένο έθνος. Το οφείλει κάθε παλαιότερη γενιά στη νεότερη αν θέλει να της αξίζει να σηκώνει το «ειδικό βάρος» του ονόματος «ελληνική». Καλή σχολική χρονιά, με ψυχική και σωματική υγεία, σε μαθητές και δασκάλους όλων των βαθμίδων!!

Σοφία ΑντωνιάδουΚαθηγήτρια Φιλόλογος

Η Αγία Τράπεζα στο σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου

- 19 -

ΚΡΊΣΉ ΠΑΝΤΟΎ....

Σύγχυση, αναταραχή, χαοτικές καταστάσεις. Γεγονότα συμβαίνουν με τόσο γρήγορους ρυθ-

μούς που πολλές φορές δεν τα αντιλαμβανόμαστε καθόλου.Συνανθρώπους μου βλέπω με σκυμμένα κεφάλια, σκυθρωπούς με μια πολλά υποσχόμενη απελπισία στο άδειο βλέμμα τους. Θα έλεγε κανείς, εύλογα διερωτώμενος γιατί δεν αντιδρούν σθεναρά,οι Έλ-ληνες το έχουν στο αίμα τους να προσαρμόζονται σε καταστάσεις ως άλλοι χαμελαίοντες και να εξέρ-χονται από αυτές πάντα ως νικητές. Η ιστορία άλ-λωστε το έχει αναδείξει το στοιχείο αυτό. Όμως,πώς ο Έλληνας να σηκωθεί στα δυο του πόδια έτσι όπως είναι λαβωμένος ψυχικά και σωματικά; Μόνο με τη βοήθεια του Θεού και την αδιάκοπη και αστείρευτη πίστη μας σε Αυτόν θα μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε. Να γίνουμε ξανά οι άνθρωποι ουσίας που ήμασταν. Ολοκληρωμένοι, πράοι και αγαθοί, με εκείνη τη σπουδαία αρχαία έννοια της λέξεως αυτής και όχι όπως έχει αλλοιωθεί μέσα στον χρόνο εξ’ ημών με μια πολύ άδικη και παράτερη σημασία. Εκτός των δεινών που υφιστάμεθα σε επίπεδο διαβίωσης πια, καθημερινώς στις μετακινήσεις μου σε κεντρικά αλλά και σε συνοικιακά σημεία διακρίνω μια διαφορετική και ίσως την πλέον σημαντική ρίζα της κρίσεως που μας διακατέχει. Ανήλικα αγόρια υπό τη συνοδεία νεαρών, πανομοιότυπα ενδεδυμένων με εκείνα πλησιάζουν με κάθε ευκαιρία ανυποψίαστα ‘θύματα’ με μοναδικό στόχο τον προσυλητισμό στην εαυτών αίρεση. Μια άλλη πάλι κατηγορία, είναι οι τρίτης ηλικίας άνθρωποι με τα κουρασμένα πρόσωπα, που κάθο-νται σε γωνιές μαζικής εστίασης-πχ στάσεις μέσων συγκοινωνίας, μετρό, πλατείες-, τείνοντας την χείρα με περιοδικό που φέρει πάντοτε έναν πολύ προκλητικό τίτλο, τύπου: Ο Θεός σε αγαπά άραγε; Και των δυο κατηγοριών άνθρωποι οπλισμένοι με υπομονή και την τέχνη του ωραιοποιημένου-ευγενικού λέγειν, έχουν ως απότερο σκοπό τη διαστρέβλωση των όσων η Εκκλησία και οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν έτη πολλά, ώστε να πολλαπλασιάσουν τους οπαδούς των όσων πρεσβεύουν δημι-ουργώντας άβουλα όντα. Αυτός λοιπόν, είναι ο πραγματικός κίνδυνος που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.. Αν αυτό γίνει, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως όλα έκτοτε θα βαίνουν προς το καλύτερο.

Με εκτίμηση,Σμυρναίου Φωτείνη

- 20 -

ΊΑΤΡΊΚΟ ΘΕΜΑ

Ρινόφυμα

Είναι μία πάθηση η οποία οφείλεται σε

υπερπλασία των σμηγ-ματογόνων αδένων. Α-ποτελεί μία μορφή της ροδόχρου ακμής, η οποία εντοπίζεται στην κατώτε-ρη μοίρα του δέρματος της μύτης. Προσβάλλει συχνότερα τους άνδρες

της μέσης ηλικίας (η σχέση προς τις γυναίκες είναι 20:1). Δεν είναι γνωστή η αιτιολογία και δεν σχετίζεται με την λήψη οινοπνευματωδών ποτών. Θεωρείται, ότι σχετίζεται με χρονία φλεγμονή από το Demodex folicularum. Ιστολογικά παρατηρούνται τηλαγγειεκτασίες, υπερτροφία των σμηγματογόνων αδένων, χρόνια φλεγμονή και ανάπτυξη ινώδους ιστού. Η επιφάνεια της μύτης παρουσιάζεται ανώμαλη, σκληρή, λοβιώ-δης, κυανερύθρου ή ερυθροκαφεοειδούς χροιάς (μύτη πατάτα). Αυξάνει αργά και δεν προκαλεί πόνο. Όταν αυξηθεί πολύ προκαλεί δυσμορφία και δυσκολία στην αναπνοή και την λήψη τροφής. Συχνά συνδυάζεται με σμηγματόρροια και ροδόχρου ακμή.Η θεραπεία της είναι χειρουργική και συνίσταται στην αφαίρεση της επιφανειακής μοίρας του δέρματος. Με τις τεχνικές, που εφαρμόζονται, επιδιώκεται η αισθητική αποκατάσταση της περιοχής. Χρησιμοποιείται χειρουργικό μαχαιρίδιο, η δερματοαπόξεση, ή CO2 laser κ.ά.

Νικόλαος ΣυλλιγαρδάκηςΧειρουργός Ω.Ρ.Λ.

- 21 -

ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΉ ΖΏΉ ΤΟΎ ΠΡΟΣΚΎΝΉΜΑΤΟΣ ΜΑΣ

❖ Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τον Αύγουστο από την 1η έως την 13η του μηνός τελέστηκαν καθημερινά οι ακολουθίες του Μικρού και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος της Παναγίας μας κα-θώς και Νυχτερινές Θείες Λειτουργίες. Πλήθος προσκυνητών αλλά και πολλοί νέοι άνθρωποι παρακολούθησαν και προσευχήθηκαν με ευλάβεια και κατάνυξη στις ιερές ακολουθίες.

❖ Την Τρίτη 6 Αυγούστου η Εκκλησία μας εόρτασε την Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού.

Ο φετινός εορτασμός της Μεταμορφώσεως του Σω-τήρος ήταν πραγματικά διαφορετικός και ξεχωριστός. Όπως και ο περσινός. Ο Εσπερινός και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία με αρτοκλασία πραγματοποιήθηκαν υπαίθρια στο ιερό εικονοστάσιο το οποίο είναι αφιε-ρωμένο στον Κύριό μας και στην ομώνυμη Δεσποτική Εορτή, ενώ βρίσκεται στο πρώτο επίπεδο τη κλίμακας που ανεβαίνει στον ιερό ναό των Αγίων Ισιδώρων, χτισμένο εξ’ ολοκλή-ρου με πέτρα του Λυκαβηττού και σε σχήμα που θυμίζει μικρό ναΐσκο. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη, παρά τη ζέστη αλλά και την απουσία πολλών από την Αθήνα λόγω διακοπών. Στο τέλος κατά το έθιμο ευλογή-θηκαν τα σταφύλια τα οποία προσφέρθηκαν στους πιστούς προς αγιασμό.

❖ Την Τετάρτη 7 Αυγούστου τελέσθηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία. Μετά το πέρας της, εψάλλει το μνημόσυνο της μακαριστής Γερόντισσας Φιλοθέης μοναχής προσκυνητρίας, η οποία εξεδήμησε προς Κύριον πριν από 38 χρόνια. Η μακαριστή μοναχή γεννήθηκε στο Ρέθυμνο, αλλά έζησε στα Χανιά, επι-τελώντας ένα σπουδαίο πνευματικό έργο. Η Χάρις του Τιμίου Σταυρού που κρατούσε στα χέρια της, θερά-πευε τα σωματικά και ψυχικά νοσήματα των ανθρώ-πων που κατέφευγαν με πίστη στην Δύναμή Του. Είχε άκρα ταπείνωση, πραότητα, και η προσευχή της ήταν αδιάλειπτη, ενώ ο Κύριος την είχε χαριτώσει με το διορατικό και προορατικό χάρισμα. Αμέτρητοι ήταν οι πιστοί που καθημερινά επισκεπτόταν την αγιασμένη αυτή γερόντισσα για να πάρουν την ευχή και τη συμβουλή της αλλά και για να ζητήσουν την προσευχή της για τα προβλήματά τους αφού γνώριζαν ότι είχε μεγά-

- 22 -

λη παρρησία προς τον Κύριο. Ταξίδεψε πολλές φορές μόνη της σχεδόν σε όλη την Ελλάδα για να επισκεφθεί σπίτια ανθρώπων αγνώστων σε αυτήν με προβλήματα ανίατων ασθενειών, αλλά με την καθοδήγηση του προστάτου της Αγίου Σπυρίδωνα ώστε να λάβουν οι άνθρωποι την ίαση και την Χάρη του Τιμίου Σταυρού. Με τα άγια και σοφά λόγια της αλλά κυρίως με το έργο του Τιμίου Σταυρού έσωσε αμέτρητες ψυχές και μεταλαμπάδευσε το φως της πίστεώς μας σε όσους ανθρώπους ζούσαν στο σκοτάδι και την αμαρτία. Ας έχουμε όλοι την ευχή της.

❖ Την Πέμπτη 8 Αυγούστου τελέστηκε Νυχτερινή Θεία Λειτουργία εις ανάμνηση θαύματος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου.

❖ Την Κυριακή 11 Αυγούστου τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και εορτάστηκε η Ανάμνησις του θαύματος του Αγίου Σπυρίδω-νος που με θαυμαστό τρόπο ελευ-θέρωσε την Κέρκυρα από επιδρομή Αγαρηνών στις 11 Αυγούστου του 1716. Αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι στην Κέρκυρα αυτή η Πανήγυρη τελείται με ιδιαίτερη λαμπρότητα έως τις μέρες μας με την πάνδημη

λιτάνευση του ιερού και θαυματουργού σκηνώματος του Αγίου Σπυρί-δωνος.

❖ Την Τρίτη 13 Αυγούστου μέσα σε μια ζεστή και κατανυκτική ατμό-σφαιρα τελέστηκε ο εσπερινός και η τελευταία παράκληση στην Παναγία. Στο τέλος οι παρευρισκόμενοι προσκυνητές συμμετείχαν μαζί με τις κυρί-ες του ναού μας στον όμορφο στολισμό του Επιταφίου της Παναγίας κατά την αρχαία παράδοση της Αγίας Πόλεως των Ιεροσολύμων.

❖ Την Τετάρτη 14 Αυγούστου, παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτό-κου τελέστηκε στις 7 το απόγευμα ο Πανηγυρικός Εσπερινός. Συγκινη-τική υπήρξε η αθρόα προσέλευση των πιστών και όλοι μαζί έψαλλαν τα εγκώμια της Παναγίας κατά τη διάρκεια της περιφοράς του επιταφίου της. Στο τέλος μοιράστηκαν σε όλους τους πιστούς φρούτα εποχής.

Την Πέμπτη 15 Αυγούστου εορτή της Παναγίας μας, τελέστηκε ε-πάνω στον Επιτάφιο της Παναγίας η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία όπως αντίστοιχα τελείται στον Θεομητορικό Τάφο της Γεθσημανής στην Αγία

- 23 -

Πόλη Ιερουσαλήμ. Πολλοί πιστοί συναθροίσθηκαν από τα προάστια των Αθηνών και κατέκλυσαν τον Ναό μας και τον περιβάλλοντα χώρο για να τιμήσουν την Μητέρα Παναγία μας. «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεσθημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα, και συ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα» Ευχόμαστε και προσευχόμαστε η Υπεραγία Θεοτόκο να σκεπάζει να φρου-ρεί να φυλλάτει και να σώζει τον κόσμο από τα δεινά και την καταστροφή και να μεσιτεύει προς τον Υιό της και Θεό ημών υπέρ της Πατρίδας και του Έθνους μας.Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκαν στους προσκυνητές χυμοί, φρούτα και γλυκίσματα. ❖ Την Τρίτη 27 Αυγούστου εορτάστηκε η μνήμη

του Αγίου ενδόξου νεοφανέντος μάρτυρος Φανουρίου. Την παραμονή Δευτέρα 26 Αυ-γούστου εψάλλει ο Πανηγυρικός Εσπερινός με μεγάλη προσέλευση πιστών, που προσκόμισαν τις καθιερωμένες φανουρόπιτες η ευλογία των οποίων έγινε μετά το πέρας της ακολουθίας. Ανήμερα της εορτής τελέσθηκε η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ενώ το απόγευμα της ίδιας ημέρας στην μεθεόρτια ακολουθία ευλογήθηκαν και πάλι πίτες του Αγίου. «Τα αιτήματα των καρδιών αυτών και πάσαν την βουλήν αυτών ταχέως πλήρωσον, οδηγών αυτούς προς εργασίαν των εντολών Σου, ίνα δια παντός εν ευφροσύνη και αγαλλιάσει υμνώσι και δοξάζωσι το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά Σου πρεσβείαις της Υπε-ρευλογημένης Θεοτόκου, του Αγίου ενδόξου νεομάρτυρος Φανουρίου του Θαυματουργού και πάντων Σου των Αγίων. Αμήν.»

ΕπιμέλειαΝικόλαος Καββαθάς

- 24 -

• O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. • Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. • Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. • Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό.

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας www.agioi-isidoroi.gr.Οι ιερές ακολουθίες μεταδίδονται ζωντανά από το διαδίκτυο

μέσω της ιστοσελίδας του ναού.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΊΕΡΏΝ ΑΚΟΛΟΎΘΊΏΝΜΉΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΎ 2013

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου Αρχή της Ινδίκτου, των Αγίων 40 παρθενομαρτύρων[7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία.

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταύρο[6.30 μ.μ.]

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταυρό[6.30 μ.μ.]

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταύρου[6.30 μ.μ.]

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταυρό[6.30 μ.μ.]

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταυρό[6.30 μ.μ.]

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ, Το Γενέθλιο της Θεοτόκου [7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταύρο[6.30 μ.μ.]

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταυρό[6.30 μ.μ.]

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Παράκληση στον Τίμιο Σταυρό[6.30 μ.μ.]

- 25 -

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ

Εορτάζει το σπήλαιο στο οποίο κατά την παράδοση ερχόταν ο Άγιος για προσευχή και περισυλλογή

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου Πανηγυρικός Εσπερινός[7μ.μ.] στο Σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ

ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ[7-11 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία στο Σπήλαιο του Αγίου[6 μ.μ.] Παράκληση του Αγίου Αριστείδου & Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος του Αγίου

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ & ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΕορτάζει το παρεκκλήσιο του Τιμίου Σταυρού

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου Πανηγυρικός Εσπερινός [7 μ.μ.]

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία [7-11π.μ.] Μεθεόρτιος Εσπερινός [6.30 μ.μ.] Παράκληση – Χαιρετισμοί & Εγκώμια του Τιμίου Σταυρού

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ, Αγίου μαρτ. Νικήτα[7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία. Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου Α΄ΛΟΥΚΑ, Σύλληψις Αγίου ιερομάρτ. Φωκά[7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία.

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου Εσπερινός & Νυχτερινή Θεία Λειτουργία[6.30 μ.μ.] Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, Θέκλης της Ισαποστόλου

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου Β΄ΛΟΥΚΑ, Κυριακού του αναχωρητού[7-10.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία.

Τρίτη 1 Οκτωβρίου Παναγίας της Γοργουπηκόου [7-9.30 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία.

ΔΊΉΓΉΣΕΊΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΊΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΊΚΟ

Διάφορες διηγήσεις που μας ενθαρρύνουν για υπομονή και ανδρεία

• Πήγαν κάποιοι στον αββά Αντώνιο και του είπαν:»Πες μας κάποιο λόγο πώς να σωθούμε».Και ο Γέροντας τους λέει:»Ακούσατε τι λέει η Γραφή; Σας αρκεί αυτή». Aλλά αυτοί είπαν: «Θέλουμε και από σένα, πάτερ, να ακούσουμε». Και ο Γέροντας τους είπε: «Το Ευαγγέλιο λέει: Αν κάποιος σε χτυπήσει στο δεξί μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο». «Δεν μπορούμε -του λένε- να το κάνουμε αυτό». «Εάν δεν μπορείτε να στρέψετε και το άλλο -λέει ο Γέροντας- υπομείνετε τουλάχιστον το ράπισμα στο ένα».»Ούτε αυτό μπορούμε», του απαντούν. Ξαναμιλάει ο Γέροντας: «Εάν ούτε αυτό μπο-ρείτε, μην ανταποδίδετε τα ίσα». Λένε πάλι:»Ούτε αυτό μπορούμε». Τότε ο Γέροντας γυρνάει και λέει στον μαθητή του: «Κάνε τους λίγο κουρκούτι, γιατί είναι άρρωστοι. Εάν το ένα δεν μπορείτε και το άλλο δεν θέλετε, τι να σας κάνω;»

• Κάποιος Γέροντας έμεινε σε κάποιο ιερό ειδωλολατρικό. Πήγαν λοιπόν οι δαίμονες και του λένε: «Φύγε από τον τόπο μας». Και ο Γέροντας τους είπε: «Εσείς δεν έχετε τόπο». Άρχισαν τότε να του σκορπίζουν εντελώς τα βάϊα του κι ο Γέροντας επέμενε να τα μαζεύει. Κατόπιν τον έπιασε ο δαίμονας από το χέρι και τον έσυρε έξω. Μόλις έφτασε στην πόρτα ο Γέροντας, με το άλλο του το χέρι έπιασε την πόρτα κράζοντας: «Ιησού, βοήθησέ με» και ευθύς ο δαίμονας εξαφανίστηκε και ο Γέροντας αναλύθηκε στα δάκρυα. Τον ρώτησε τότε ο Κύριος: «Γιατί κλαίς;» «Γιατί τολμούν -είπε ο Γέροντας- να πιάσουν τον άνθρωπο και να τον μεταχειρίζονται έτσι». «Εσύ αμέλησες -του παρατήρησε ο Κύριος- γιατί μόλις με ζήτησες, να πώς σου βρέθηκα». Και αυτά που λέω σημαίνουν ότι χρειάζεται πολύς κόπος. Εάν δεν κοπιάσει κανείς, δεν μπορεί να έχει τον Θεό μαζί του. Γιατί Αυτός για χάρη μας σταυρώθηκε.

Επιμέλειαπ. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης

- 26 -