ΤΟΣ EAR V · I 16...(Γένεσις Β 7), µε την δυνατότητα να µη...

14
ΤΕΥΧΟΣ · ISSUE 16 ΕΤΟΣ · YEAR V (2016) Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ° THE ARCHANGEL ΕΝΗΜΕΡΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ TΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ & ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ INFORMATION BULLETIN OF THE COMMUNITY OF THE HOLY CROSS & ST MICHAEL Αγαπητοί Ενορίτες, Το διάστημα που πέρασε από την έκδοση του τελευταίου δελτίου μας σημαδεύτηκε από ένα σπουδαίο για όλους μας γεγονός: την έκδοση και την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου με την ιστορία της Κοινότητάς μας. Είναι, πράγματι, αξιέπαινη η προσπάθεια των συγγραφέων Καββάδα και Κιτρομηλίδη, οι οποίοι κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν και να αποτυπώσουν στις σελίδες του βιβλίου με τρόπο γραφυρό και αντικειμενικό την 50ετή πορεία της Κοινότητάς μας στο Hendon. Στις σελίδες αυτού του τεύχους θα βρείτε μια πλήρη παρουσίαση της εκδήλωσης, στην οποία παρουσίαστηκε επίσημα το Βιβλίο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Θα ήταν λάθος να περιορίσουμε τη σημασία της έκδοσης της Ιστορίας της Κοινότητάς μας μόνο στο γεγονός της συγγραφής της. Η σπουδαιότητα αυτού του έργου συνίσταται, πάνω από όλα, στο γεγονός ότι αποτελεί μια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές, για εκείνους που θα έλθουν μετά από εμάς και στους οποίους εμείς θα πρέπει να παραδώσουμε τη σκυτάλη. Νομίζω ότι αυτό το βιβλίο αποτελεί το καλύτερο «δώρο» για όσους αποφασίσουν να συνεχίσουν το έργο που άρχισε πριν 50 χρόνια! Πρωτ. Βασίλειος Παπαθανασίου Ιερατικώς προϊστάμενος 50 YEARS AND COUNTING Περί της σ π ουδαιότητας της ιεροσύνης , σελ . 2 St John Chrysostom on the priesthood, p. 3 Περί μνημοσύνων , σελ . 4. Η κωδικο π οίηση της μνήμης , σελ . 6

Transcript of ΤΟΣ EAR V · I 16...(Γένεσις Β 7), µε την δυνατότητα να µη...

  • ΤΕΥΧΟΣ · ISSUE 16ΕΤΟΣ · YEAR V (2016)

    Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ° THE ARCHANGEL

    ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ TΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ & ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ INFORMATION BULLETIN OF THE COMMUNITY OF THE HOLY CROSS & ST MICHAEL

    Αγαπητοί Ενορίτες, Το διάστηµα που πέρασε από την έκδοση του τελευταίου δελτίου µας σηµαδεύτηκε από ένα σπουδαίο για όλους µας γεγονός: την έκδοση και την επίσηµη παρουσίαση του βιβλίου µε την ιστορία της Κοινότητάς µας. Είναι, πράγµατι, αξιέπαινη η προσπάθεια των συγγραφέων Καββάδα και Κιτροµηλίδη, οι οποίοι κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν και να αποτυπώσουν στις σελίδες του βιβλίου µε τρόπο γραφυρό και αντικειµενικό την 50ετή πορεία της Κοινότητάς µας στο Hendon. Στις σελίδες αυτού του τεύχους θα βρείτε µια πλήρη παρουσίαση της εκδήλωσης, στην οποία παρουσίαστηκε επίσηµα το Βιβλίο µε πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Θα ήταν λάθος να περιορίσουµε τη σηµασία της έκδοσης της Ιστορίας της Κοινότητάς µας µόνο στο γεγονός της συγγραφής της. Η σπουδαιότητα αυτού του έργου συνίσταται, πάνω από όλα, στο γεγονός ότι αποτελεί µια παρακαταθήκη για τις επόµενες γενεές, για εκείνους που θα έλθουν µετά από εµάς και στους οποίους εµείς θα πρέπει να παραδώσουµε τη σκυτάλη. Νοµίζω ότι αυτό το βιβλίο αποτελεί το καλύτερο «δώρο» για όσους αποφασίσουν να συνεχίσουν το έργο που άρχισε πριν 50 χρόνια!

    ✝Πρωτ. Βασίλειος Παπαθανασίου Ιερατικώς προϊστάµενος

    50 YEARS AND COUNTING

    Περί της σπουδαιότητας της ιεροσύνης, σελ. 2

    St John Chrysostom on the priesthood, p. 3

    Περί μνημοσύνων, σελ. 4.

    Η κωδικοποίηση της μνήμης, σελ. 6

  • 2

    ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Οφείλετε ακόµη να έχετε ύπ' όψιν σας ότι η κακή συµπεριφορά των ενοριτών προς τον Ιερέα των δύναται να επιφέρη πολλήν ψυχικήν και εκκλησιαστικήν ζηµίαν. Ας λάβωµε το παράδειγµα από τον κυβερνήτην του πλοίου. Του αναγνωρίζουν οι επιβάται το αξίωµα και την αρχήν του και του αποδίδουν την οφειλοµένην τιµήν και υπακοήν; Κυβερνά τότε µε την απαιτουµένην επιστασίαν και καταβάλλει κάθε προσπάθειαν δια την ασφάλειαν του πλοίου και των επιβατών. Εάν όµως τον στενοχωρούν και τον ταράττουν µε την εναντίον του κακολογίαν των, και αν ήθελαν τον παρακούει και τον περιφρονεί, τότε, χάνει και την αντοχήν του και την τέχνην του και, χωρίς να το θέλη, τους εκθέτει εις µυρίους κινδύνους. Οµοίως συµβαίνει και µε τους ιερείς. Εάν τους τιµάτε, θα ηµπορέσουν να βοηθήσουν εις την ψυχικήν σας ασφάλειαν. Αν όµως, µε την περιφρονητικήν προς αυτούς διαγωγήν σας και την καταλαλιάν σας, τους κάµνετε να αθυµούν , θα παραλύσετε την προθυµίαν των και θα επιφέρετε το ψυχικόν σας ναυάγιον. Οφείλετε ακόµη να έχετε ύπ' όψιν σας ότι η κακή συµπεριφορά των ενοριτών προς τον Ιερέα των δύναται να επ ιφέρη πολλήν ψυχ ικήν κα ι εκκλησιαστικήν ζηµίαν. Ας λάβωµε το παράδειγµα από τον κυβερνήτην του πλοίου. Του αναγνωρίζουν οι επιβάται το αξίωµα και την αρχήν του και του αποδίδουν την οφειλοµένην τιµήν και υπακοήν; Κυβερνά τότε µε την απαι τουµένην επ ιστασίαν κα ι καταβάλλει κάθε προσπάθειαν δια την ασφάλειαν του πλοίου και των επιβατών. Εάν όµως τον στενοχωρούν και τον ταράττουν µε την εναντίον του κακολογίαν των, και αν ήθελαν τον παρακούει και τον περιφρονεί, τότε, χάνει και την αντοχήν του και την τέχνην του και, χωρίς να το θέλη, τους εκθέτει εις µυρίους κινδύνους. Ο Παύλος, δια να παραστήση πόση ήτο η προς αυτόν αγάπη και αφοσίωσις των χριστιανών της εκκλησίας της Γαλατίας, έγραφε: µαρτυρώ γαρ υµίν ότι, ει δυνατόν, τους οφθαλµούς υµών εξορύξαντες αν εδώκατέ µοι (Γαλ. Β' 30). Ποίοι θα ηµπορούσαν να γίνουν περισσότερον µακάριοι από εκείνους, ποίοι δε περισσότερον άθλιοι από µερικούς σηµερινούς χριστιανούς; Διότι εκείνοι µεν θα έδιδαν, αν ήτο ανάγκη, χάριν του διδασκάλου των, ό,τι πολυτιµότερον είχαν, τους οφθαλµούς των αυτούς, το αίµα των, την ζωήν των, ούτοι δε ουδέ µε λόγον φροντίζουν να δείξουν ενδιαφέρον δια τους πνευµατικούς των πατέρας, άλλ' ενώ ακούουν να υβρίζωνται οι ιερείς και να τους κακολογούν ο ένας και ο άλλος, δεν τους εµποδίζουν, δεν τους αποστοµώνουν, δεν κάµνουν καµµίαν παρατήρησιν! Και αν µεν κακολογήση κανείς τον αδελφόν του,

    κρίνεται ανάξιος και ν' αναγινώσκη τας Αγίας Γραφάς. Ίνα τι αναλαµβάνεις την διαθήκην µου δια στόµατός σου; λέγει ο Θεός (Ψαλµ. ΜΘ' 16)• έπειτα, δηλώνων δια τι η τοιαύτη απαγόρευσις, προσθέτει, καθήµενος κατά του αδελφού σου κατελάλεις (Αυτόθι 20). Πως, λοιπόν, όταν καταλαλής τον πνευµατικόν πατέρα σου, πως θεωρείς τον εαυτόν σου άξιον να πατήση εις τα ιερά πρόθυρα του ναού; Πως τολµείς να νοµίζης ότι σου είναι το τοιούτο συγχωρηµένον; Όσοι

    κακολογούν τον πατέρα των ή την µητέρα των θεωρούνται από την Γραφήν άξιοι µεγίστης τιµωρίας. Ποία, λοιπόν, ποινή δεν θα έπρεπε να επιβληθή κατ' εκείνου, ο οποίος κακολογεί τον Ιερέα; Δεν φοβείσαι µήπως άνοιξη η γη και σε καταπίη ή κεραυνός πέση άνωθεν και σε κατακαύση; Δι' αυτό παρακαλώ και συµβουλεύω να λείψη η πονηρά αυτή συνήθεια. Δια να µάθης δε καλά ότι, και αν ακόµη περιπίπτουν εις αµαρτήµατα οι ι ερε ίς , συ δεν δικαιολογείσαι να γίνεσαι παρήκοος, άκουσε τι λέγει δια τους συγχρόνους του άρχοντας των Ιουδαίων ο Χριστός Επί της Μωσέως καθέδρας εκάθησαν οι γραµµατείς και οι φαρισαίοι πάντα ουν, όσα αν λέγωσιν υµίν ποιείν, ποιείτε˙ κατά δε τα έργα αυτών µη ποιείτε (Ματθ. ΚΓ' 23).Και όµως τι ηµπορούσε να είναι χειρότερον από εκείνους, των οποίων τα πάθη διέστρεφαν τους µαθητάς των; Αλλά και πάλιν δεν ηθέλησε να εκµηδένιση το κύρος των και να συστήση εις τον λαόν να παρακούη. Και πολύ σωστά. Διότι, αν οι λαϊκοί ήθελαν λάβη

    τοιαύτην εξουσίαν, θα τους εβλέπατε να καταληφθούν από την µανίαν να καθαιρούν και να εκβάλλουν τους ιερείς από το άγιον βήµα....Όχι, δεν είναι επιτετραµµένον εις τους λαϊκούς, οφείλοντας υποταγήν, να εµφανίζωνται επικριταί των Ιερέων και να αξιούν ότι αυτοί είναι αρµόδιοι να διορθώσουν την Εκκλησίαν. Διότι, εάν ο ένας και ο άλλος, µε πρόφασιν να διορθώσουν τα κακώς κείµενα, έκαµνον επέµβασιν εις τα Ιερατικά δικαιώµατα, ούτε πρόφασις επεµβάσεως θα λείψη ποτέ, ούτε θα γνωρίζωµεν ποίοι είναι εις την Εκκλησίαν οι άρχοντες και ποίοι οι αρχόµενοι, αλλά θα επήρχετο γενικόν ανακάτευµα και θαλάσσωµα.

    Ιωάννου Χρυσοστόμου: Περί της σπουδαιότητος της ιερωσύνης και του προς τους ιερείς οφειλομένου σεβασμού

  • 
ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    St. John Chrysostom on the Priesthood

    For when you see the Lord sacrificed, and laid upon the altar, and the priest standing and praying over the victim, and all the worshippers empurpled with that precious blood, can you then think that you are still among men, and standing upon the earth? Are you not, on the contrary, straightway translated to Heaven, and casting out every carnal thought from the soul, do you not with disembodied spirit and pure reason contemplate the things which are in Heaven? Oh! What a marvel! What love of God to man! He who sits on high with the Father is at that hour held in the hands of all, and gives Himself to those who are willing to embrace and grasp Him. And this all do through the eyes of faith! (On the Priesthood, Book III.4)

    For if any one will consider how great a thing it is for one, being a man, and compassed with flesh and blood, to be enabled to draw near to that blessed and pure nature, he will then clearly see what great honor the grace of the Spirit has vouchsafed to priests; since by their agency these rites are celebrated, and others nowise inferior to these both in respect of our dignity and our salvation. For they [i.e. priests] who inhabit the earth and make their abode there are entrusted with the administration of things which are in Heaven, and have received an authority which God has not given to angels or archangels. For it has not been said to them [i.e. the angels], “Whatsoever you shall bind on earth shall be bound in Heaven, and whatsoever you shall loose on earth shall be loosed in Heaven.” (Matthew 18:18) They [i.e. political rulers] who rule on earth have indeed authority to bind, but only the body: whereas this binding lays hold of the soul and penetrates the heavens; and what priests do here below, God ratifies above, and the Master confirms the sentence of his servants. For indeed what is it but all manner of heavenly authority which He has given them when He says, “Whose sins ye remit they are remitted, and whose sins ye retain they are retained?” (John 20:23) What authority could be greater than this? “The Father has committed all judgment to the Son?” (John 5:22) But I see it all put into the hands of these men by the Son.

    For they have been conducted to this dignity as if they were already translated to Heaven, and had transcended human nature, and were released from the passions to which we are liable. Moreover, if a king should bestow this honor upon any of his subjects, authorizing him to cast into prison whom he pleased and to release them again, he becomes an object of envy and respect to all men; but he who has received from God an authority as much greater as heaven is more precious than earth, and souls more precious than bodies, seems to some to have received so small an honor that they are actually able to imagine that one of those who have been entrusted with these things will despise the gift. Away with such madness! For transparent madness it is to despise so great a dignity, without which it is not possible to obtain either our own salvation, or the good things which have been promised to us. For if no one can enter into the kingdom of Heaven except he be regenerate through water and the Spirit, and he who does not eat the flesh of the Lord and drink His blood is excluded f rom eterna l l i fe , and i f a l l these things are accomplished only by means of those holy hands, I mean the hands of the priest, how will any one, without these, be able to escape the fire of hell, or to win those crowns which are reserved for the victorious? (On the Priesthood, Book III.5)

    In this work, “On the Priesthood,” St. John Chrysostom is engaged in a dialogue with his friend Basil, who had just accepted the call to the priesthood. St. Chrysostom is seeking to explain to Basil the nature of the dignity of the priestly office, and so he turns to the Eucharist, of which he writes:

    3

    The priest praying at the altar in the mass, says St. Chrysostom, is the Elijah of the New Covenant, calling down not fire from Heaven, but calling down the Holy Spirit that by the grace of the sacrament the souls of the faithful may be enlightened. To despise the priestly office is to be “stark mad and senseless,” for only one who did not understand the divine work the priest does in his role in the Eucharistic sacrifice would have no regard for the office of priest. What then is the magnitude of the gift of the priestly vocation, the superior dignity of the office of priest?

  • ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Η Εκκλησία µας διδάσκει ότι ο άνθρωπος εδηµιουργήθηκε µε ιδιαίτερη δηµιουργική πράξι του Θεού από σώµα και ψυχή (Γένεσις Β 7), µε την δυνατότητα να µη αποθάνη εις τον αιώνα, εφ’ όσον θα τηρούσε την εντολή του Θεού. Δηλαδή εφ’όσον θα ήθελε να µένη κοντά στον Θεόν, που είναι η πηγή της ζωής (Γένεσις Γ 16-17). Ο άνθρωπος, δυστυχώς, παραπλανηθείς από τον αρχέκακον όφιν, τον Σατανάν, παρέβη την εντολή του Θεού, εξεδιώχθη του παραδείσου, ευρέθηκε στα αγκάθια και τα τριβόλια της ζωής, στην θλίψι, στον πόνο και στα δάκρυα, ωδηγήθηκε στη φθορά και στον θάνατον του σώµατος, «ίνα µη το κακόν αθάνατον γένηται». Όµως εδόθη εις τους Πρωτοπλάστους η πρώτη καλή είδησις, το λεγόµενον Πρωτευαγγέλιον· Ότι δηλαδή από την Εύα θα γεννηθή εκείνος που θα συντρίψη το κεφάλι του όφεως (του Σατανά) (Γένεσις Γ 15). Έτσι, «ότε ήλθε το πλήρωµα του χρόνου» (Γαλάτας Δ΄ 4), εγεννήθη εκ της Παρθένου Μαρίας ο Σωτήρ και Λυτρωτής του κόσµου, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Με την Σάρκωσί Του προσέλαβε τον άνθρωπο (ανθρώπινη φύσιν: ψυχή και σώµα) και αφού τον απάλλαξε από την κυριαρχία του Σατανά, τον καθάρισε και τον αγίασε στον Σταυρό· Δια της Αναστάσεώς του τον ανέστησε και δια της Αναλήψεώς του τον οδήγησε και πάλιν στα δεξιά του Θεού και Πατρός. Αυτά όλα πραγµατοποιούνται έκτοτε στον κάθε άνθρωπο που γεννιέται και ασπάζεται την χριστιανική πίστι, βαπτίζεται (Μάρκου ΙΣΤ 16, Ματθαίου ΚΗ 18-20), µυρώνεται και ζει ως ζωντανό µέλός της Εκκλησίας µας. Κεφαλή της Εκκλησίας µας όµως είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς, µέλη της δε είναι πάντες οι βαπτισµένοι καί µυρωµένοι χριστιανοί, ζώντες και κεκοιµηµένοι. Και όπως οι ζώντες προσευχόµεθα δια τους ζώντες συνανθρώπους µας,έτσι προσευχόµεθα και δια τους κεκοιµηµένους προσφιλείς µας. Το ίδιο κάνουν και οι κεκεοιµηµένοι (οι άγιοι) για µας. Διάβασε και την παραβολήν του άφρονος πλουσίου (Λουκά ΙΣΤ 19-31). Είναι σχετική και πολύ διδακτική. Αυτή είναι η σηµασία των Μνηµοσύνων· Είναι προσευχές ηµών των ζώντων δια τους κεκοιµηµένους προσφιλείς µας, προς τους οποίους έχουν κάποια ωφέλεια. Ποίαν, ο Θεός γνωρίζει.

    Πότε και πού γίνονται τα µνηµόσυνα Τα µνηµόσυνα µπορεί να γίνωνται παντού και πάντοτε, κυρίως κατά την τέλεσι της Θ ε ί α ς λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α ς . Η Εκκλησία µας έχει όλα τα Σάββατα αφιερώσει για προσευχές υπέρ των κεκοιµηµένων. Όµως δύο Σάββατα, το Σάββατο προ των Απόκρεω και το Σάββατο πρό της Πεντηκοστής είναι τα δύο κύρια Ψυχοσάββατα. Και το µεν Σάββατο προ των Α π ό κ ρ ε ω , δ ι ά ν α προσευχηθούµε και δια τους κεκοιµηµένους προσφιλείς µας, ώστε να δικαιωθούν και αυτοί κατά την δευτέραν

    παρουσίαν του Κυρίου και να τους κατατάξη ο Θεός στα δεξιά Του µετά των αγίων του, το δε πρό της Πεντηκοστής, ίνα το Πανάγιο Πνεύµα καθαρίση και αγιάση και τους κεκοιµηµένους προσφιλείς µας. Κυρίως τα µνηµόσυνα γίνονται εντός των ιερών Ναών µε την τέλεσι της Θείας Λειτουργίας, κατά τήν οποίαν εις την Προσκοµιδή τίθεται στό Δισκάριον ο «Αµνός», ο Σωτήρας µας Κύριος Ιησούς Χριστός, η Θεοτόκος, οι Άγγελοι και πάντες οι άγιοι και οι κεκοιµηµένοι προσφιλείς µας, που τους µνηµονεύει ο ιερέας, αλλά και εµείς οι ζώντες. Στην αγία Προσκοµιδή δηλαδή είναι ολοκληρη η Εκκλησία, ζώντες (οι αγωνιζόµενοι) και κεκοιµηµένοι (η θριαµβεύουσα Εκκλησία). Βεβαίως τελούνται επιµνηµόσυνες δεήσεις (Τρισάγια) και επί του τάφου των προσφιλών µας, γιατί έτσι αισθανόµεθα ζωηροτέραν την ανάµνησι της παρουσίας των και οι προσευχές µας είναι περισσότερον θερµές (σαν τα δάκρυά µας) και κατανυκτικές. Με τη θεία κοινωνία αναπαύονται οι ψυχές; Βεβαίως. Διότι, ως παραπάνω εσηµειώθη, προσφέρεται υπέρ αυτών η θεία Ευχαριστία. Αλλά η συµµετοχή των πενθούντων στην θεία κοινωνία κατά την τέλεσι των µνηµοσύνων ευχαριστεί τις ψυχές, κυρίως διότι έτσι δείχνεται ότι έχει ήδη γίνη πραγµατικότητα γι' αυτούς, τους πενθούντας δηλαδή, ό,τι ο άφρονας πλούσιος παρεκάλεσε τόν Αβραάµ για τα αδέλφια του. Να στείλη δηλαδή τον Λάζαρον να ειπή στα αδέλφια του να µετανοήσουν, για να µη πάνε καί αυτά στην κόλασι. Η ιδική µας χριαστιανική ζωή, η ζωή σύµφωνα µε το θέληµα του Θεού, ασφαλώς ευχαριστεί τους κεκοιµηµένους προσφιλείς µας, αλλά κάνει και τις προσευχές µας να εισακούωνται από τον Θεόν καλύτερα, γιατί ενώ «αµαρτωλών ο Θεός ουκ ακούει», «πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουµένη» ( Ιακώβου Ε΄ 16). Οι ψυχές βλέπουν; Βεβαίως.Έχοµε τα παραδείγµατα των αγίων µας, οι οποίοι προστρέχουν εις βοήθειά µας, αλλά και του άφρονος πλουσίου που ευρίσκεται στην κόλασι και βλέπει τον Αβραάµ και στούς κόλπους του τον Λάζαρον, αλλά θυµάται και τούς αδελφούς του στήν γη και εκφράζει την επιθυµία να µετανοήσουν και νά σωθούν (Λουκά ΙΣΤ΄ 19-31). 4

    Περί Μνημοσύνων

  • ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    5

    In the Scriptures, 40 is used as a symbolic number. It is the number which represents a long period of time during which something of great significance is accomplished. In the time of Noah, God caused a great flood by making it to rain for 40 days and 40 nights. After leaving Egypt, the children of Israel wandered in the wilderness for 40 years. After being Baptized, Christ fasted for 40 days. Jesus ascended to heaven 40 days after resurrection.According to Orthodox custom, a woman is excused from attending public worship for 40 days after giving birth. Thus it is that 40 days signals the end of a period of mourning, and we mark the occasion by remembering our departed and praying God for their souls. Customs vary. But in the Russian tradition, memorial prayers are said on the 1st, 3rd, 9th, 40th, and on every anniversary of of a family member's death. There is a view that the period of the 40 days after death is it the time when the soul is 'judged' and on the 40h day itself, decided upon which direction the soul will go. There is also a view that the soul travels around for during that time visiting places of significance in its life.

    All these concepts of a lingering soul are pious opinions but are not doctrines of the Church. In the greek tradition its popular to believe the soul lingers for 40 days whereas the Russian tradition believes it lingers for 3 days. St John Chrysostom completely rejected the belief of a lingering soul altogether. In the Greek version of the toll houses (the souls being tested by demons for a period of 3 days after death) the journey of the soul corresponding with the 3rd, 6th, 9th and 40th day memorial is completely absent. St Symeon of Thessaloniki who wrote extensively on the memorial services makes no mention of a lingering soul or any connection of the souls journey with the memorial services, likewise the canons give simple non sensationalistic explanations for why these days were chosen as memorials. The Russian tradition has been influenced by the tale of St Basil the new and Theodora, so in the past 200 years the sensationalistic aspects of the toll houses and have become popular. The Memorial Services:THIRD DAY SERVICEThe third day service is celebrated for the reason that the reposed one received his being through the Trinity, and having been translated, he hopes to be changed back to the ancient beauty in which man was first made before the fall, or one better [at the resurrection].NINTH DAY SERVICEThe ninth day service is celebrated that his spirit may dwell together with the holy spirits, the angels, since it is immaterial as is their nature. They are ranked according to nine orders, and in three trinities they proclaim and praise God in Trinity.40TH DAY SERVICEThe 40th day service is celebrated in the memory of the Saviour's Ascension 40 days after His Resurrection and that the reposed one, when he is resurrected, may be taken up in the clouds to meet the Judge, our Saviour and Master, and thus be with Him forever (1 Thes. 4:17).ANNUAL MEMORIAL SERVICES FOR THE DEADEach year [thereafter] the relatives observe the memorial of the departed to demonstrate that he lives and is immortal of soul and he shall be restored when the Creator raises up his body.

    On memorial Services

  • 
ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Η ΚΩ∆ΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

    6

    ια ιδιαίτερη για την Κοινότητα του Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ εκδήλωση έλαβε χώρα το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου. Στον κατάμεστο χώρο της Κοινοτικής Αίθουσας έγινε η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου, στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία των 50 ετών της Κοινότητας του Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Οι συγγραφείς του Κ. Καββάδας και Χ. Κιτρομηλίδης κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν και να επεξεργαστούν σημαντικό αρχειακό υλικό, αρχής γενομένης από την πρώτη συνεδρία του Κοινοτικού Συμβουλίου μέχρι τις μέρες μας,

    όπως επίσης και πλήθος φωτογραφιών, οι οποίες απεικονίζουν εύγλωττα τις σημαντικές στιγμές στην 50χρονη πορεία της Κοινότητας. Την εκδήλωση παρακολούθησαν και απεύθυναν χαιρετισμό ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μ. Βρετανίας κ. Γρηγόριος, ο Διευθυντής του Προξενικού Γραφείου της Ελλάδας κ. Σωτήριος Δεμέστιχας, ο Μορφωτικός Σύμβουλος της Κυπριακής Ύπατης Αρμοστείας κ. Αχιλλέας Χατζηκυριάκου και η Δημοτική Σύμβουλος του Barnet κα Λίζα Rutter. Την έναρξη της εκδήλωσης κήρυξε ο Ιερατικώς προϊστάμενος Πρωτ. Βασίλειος Παπαθανασίου, ο οποίος τόνισε τη μεγάλη σημασία αυτού του ιστορικού πονήματος, εφόσον θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τις επόμενες γενεές των ορθοδόξων της περιοχής. Στη συνέχεια ο εφημέριος Πρεσβ. Σάββας Βασιλειάδης ανάγνωσε το Μήνυμα της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, το οποίο αναφέρεται συγκεκριμένα στην έκδοση αυτού του σημαντικού βιβλίου. Στη συνέχεια έλαβαν το λόγο οι συγγραφείς του βιβλίου με πρώτο τον Χ. Κιτρομηλίδη (φώτο), ο οποίος φανερά συγκινημένος ευχαρίστησε όλους εκείνους που βοήθησαν στην επιτυχία της έκδοσης. Κατόπιν ο Κ. Καββάδας αναφέρθηκε εκτενώς στο περιεχόμενο του βιβλίου και στην ιδιαίτερη σημασία του τονίζοντας ότι, «ο λαός εκείνος που δεν συντηρεί την Θρησκεία, την γλώσσα, την ιστορία και τις παραδόσεις του αν δεν είναι νεκρός… είναι ετοιμοθάνατος!». Μετά τους συγγραφε ίς έλαβε το λόγο ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου των Κηδεμόνων κ. Σπ. Πολέμης, η συμβολή του οποίου, ειρήσθω εν παρόδω, στην έκδοση του βιβλίου ήταν ανεκτίμητη. Στη σύντομη αλλά πλήρη νοημάτων ομιλία του αναφέρθηκε στη σημασία του ιστορικού έργου για το μέλλον της Κοινότητας και ευχήθηκε το βιβλίο να είναι καλοτάξιδο. Στην ομιλία του ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Ξ. Πρωτοπαπάς ανάγνωσε απόσπασμα από την απόφαση ίδρυσης της Κοινότητας, τόνισε και αυτός τη σπουδαιότητα του εγχειρήματος για το μελλοντικό έργο της Κοινότητας και με ιδιαίτερη συγκίνηση συνεχάρη των κ. Χ. Κιτρομηλίδη για την επέτειο των 100 γενεθλίων του. Σύντομο χαιρετισμό απηύθυναν επίσης οι εκπρόσωποι των διπλωματικών αρχών της Ελλάδας και της Κύπρου και η Δημοτική Σύμβουλος κα Λίζα Rutter. Τελευταίος έλαβε το λόγο ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μ. Βρετανίας κ. Γρηγόριος, ο οποίος αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις προσπάθειες που κατέβαλαν οι προκάτοχοί του για την ίδρυση ελληνορθόδοξων κοινοτήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το επίσημο μέρος της εκδήλωσης έκλεισε με την απονομή από τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο ειδικών μεταλλίων για τα 50 χρόνια της Κοινότητας του Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Μεταξύ αυτών που τιμήθηκαν αναφέρουμε ιδιαίτερα τον π. Σπυρίδωνα Παπαγαβριήλ, ο οποίος υπηρετεί την κοινότητα από το 1988.

    Μ

  • 7

    ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Κ. ΚΑΒΒΑ∆Α

    Σεβασμιώτατε, Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι, Μέλη και Φίλοι της Κοινότητας. Το ∆.Σ. της Κοινότητας μας στην Συνεδρίασή του της 12 Νοεμβρίου 2012, εδέχθηκε την πρότασή μου να εκδοθεί η Ιστορία της Κοινίτητας μας προσβλέποντας στον χρονικό ορίζοντα της 15ης Ιουνίου 2015, τότε που θα συμπληρωνόταν τα 50 χρόνια ζωής και δράσης της.Εκφράζομε ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Πρόεδρο και τα Μέλη του Συμβουλίου που μας εμπιστεύθηκαν και ανέθεσαν αυτήν την αξιομνημόνευτη αποστολή. Κι από τότε - 12/11/2012 - μέχρι τον Ιούνιο 2015 πραγματοποιήσαμε, με την βοήθεια του Θεού, την συλλογή εγγράφων, στοιχείων, προσωπικών μαρτυριών και φωτογραφιών,

    έγινε η επεξεργασία τους ακολούθησε και καταγραφή τους μ' ένα διηγηματικό ύφος που αναπαριστά τα Πεπραγμένα καθεμιά περιόδου κατά δεκαετίες. Την Ψηφιακή μορφή των χειρογράφων οφείλομε στην γεναιόδωρη προσφορά του κ. Σπύρου Πολέμη και της Γραμματείας του Γραφείου του. Σ' αυτά τα διόμισυ χρόνια παρήλασαν μπροστά μας πολλά γεγονότα, πολλά πρόσωπα, πολλές ευχάριστες στιγμές και ευτυχώς λίγες δυσάρεστες. Καταγράψαμε τα σπουδαιότερα με ευσυνείδητη επιμέλεια! Στην έρευνά μας εβοήθησαν αρκετά παλαιά και νέα μέλη ως και φίλοι, τα ονόματα των οποίων έχομε αναφέρει στην Εισαγωγή. Ο χρόνος σήμερα δέν μας αφήνει να μπούμε σε λεπτομέρειες, γι' αυτό απευθύνομε και δημοσίως ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και όλες που ποικιλοτρόπως συμπαραστάθηκαν στην προσπάθειά μας.

    ∆έν είναι όμως μόνο το περιεχόμενο του Βιβλίου. Είναι και η εμφάνισή του που εντυπωσιάζει τον αναγνώστη. Γι' αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω αυτήν την στιγμή την συμβολή του κ.Μιχάλη Νικολαϊδη του καλλιτεχνικού σχεδιαστή του Βιβλίου, από την επαγγελματική εμπειρία του οποίου εβγήκε ο πολυτελής τόμος που βλέπετε σήμερα..! Οπως καταλαβαίνετε δεν μας φτάνει η ώρα για να γίνει αναλυτική παρουσίαση τών περιεχομένων του Βιβλίου. Επιλέξαμε λοιπόν κάποιες σελίδες του σε σλάιτς και θα πάμε μαζύ - γρήγορα-γρήγορα - να τις δούμε στην οθόνη στα επόμενα 15 λεπτά.Η κατάταξη της ύλης στο Βιβλίο έγινε με βάση δεκαετίες εκτός της πρώτης περιόδου που είναι 3 χρόνια και της τελευταίας που είναι επτά. Σ' αυτές εξιστορούνται τα Πεπραγμένα με χρονολογική σειρά και επισημαίνονται οι πιό σπουδαίες Κοινοτικές Εκδηλώσεις και

    γεγονότα που ξεχωρίζουν από το σύνολο...όπως για παράδειγμα ο αρχικός επίμονος αγώνας για ανεύρεση Ναού και μεταγενέστερα η αγορά του Ναού και Χώλ, η εξασφάλιση της Κοινοτικής περιουσίας με την ίδρυση μή κερδοσκοπικού Τράστ, η πυρκαγιά του παλαού Χώλ και η σταυροφορία για την ανέγερση τούτου εδώ τού κτιρίου τον θεμέλιο λίθο του οποίου ετοποθέτησε και ευλόγησε

    η Α Θ Π ο Πατριάρχης μας, επίσης τα Εγκαίνια το Ιερου Ναού από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπισκοπό μας ως και μεγάλος αριθμός Ιεροπραξιών και εορταστικών συναθροίσεων θρησκευτικών και εθνικών επετείων. Αφιερώσαμε ξεχωριστά κεφάλαια για το Ελληνικό μας Σχολείο, την Φιλανθρωπική Αδελφότητα Κυριών και ∆εσποινίδων και για την Νεολαία γνωστή ως G.O.Y.A. ( Greek Orthodox Youth Association). Στίς τελεταίες 33 σελίδες παραθέτομε φωτογραφίες παλαιές και νεώτερες από τίς εκδηλώσεις όλων των κοινοτικών Οργανώσεων μέσα και έξω από το χώρο της Εκκλησίας. (συνέχεια στην σελ. 8)

  • 8

    ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Ιδιαίτερο κεφάλαιο εγράψαμε για τον Ναό του Ταξ. Μιχαήλ και Τιμίου Σταυρού με βάση την προ'ι'στορία του ως Αγγλικανικού και την μεταφορά του στην Ορθόδοξη φροντίδα. Εκεί θα βρήτε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για διάφορα στοιχεία που εκληρονομήσαμε κατα την απόκτησή του και τα οποία κρατήσαμε, σεβόμενοι την Αγγλικανική Εκκλησιαστική Παράδοση. Τα των δικών μας Τοιχογραφιών του Ιερού Τέμπλου και του εκκλ.Εξοπλισμού τα ξέρετε!Συμπλήρωση της Κοινοτικής Ιστορίας αποτελούν και οι αναφορές στα Εντυπα, Περιοδικά, Φυλλάδια, Προγράμματα, Εγκυκλίους που κατα καιρούς εκυκλοφόρησαν και χάρις σε αυτά έχομε σήμερα πολλές πληροφορίες από τα Συμβάντα των ημερών εκείνων.Βέβαια όλα αυτά και άλλα πολλά έγιναν με την αδιάκοπη προσφορά ηθική και υλική όλων εκείνων που εξεκίνησαν την Κοινότητα και από ''μωρό'' το 1965 την είδαν να μεγαλώνει νεαρή και προοδευτική για πολλα χρόνια και να παραδίδεται στους μεταγενεστέρους ώριμη και δραστήρια.Σ' ολόκληρο το Βιβλίο συχνά γίνεται μνεία στούς Ιδρυτές, στα πρώτα Μέλη του ∆.Σ. και στην συνέχεια στους μετέπειτα Συμβούλους όλων των Κοινοτ. Οργανώσεων... Επίμονη αναφορά

    καλύπτει την πολύτιμη συμβολή των Ιερατικώς Προϊσταμένων από τον αλησμόνητο Επίσκοπο Αρίσταρχο μέχρι τον σημερινό Ιερέα μας πρωτοπρ. Βασίλειο (και βέβαια από φέτος και για τα επόμενα… 50 χρόνια θα είναι κοντά μας και ο π. Σάββας.).Εχομε καταγράψει όσα ονόματα Κοινοτικών Παραγόντων ευρήκαμε στην έρευνά μας και εσταθήκαμε με συναισθήματα ευγνωμοσυνης μπροστά σε εκείνους τους Ευεργέτες και ∆ωρητές μικρούς και μεγάλους που με χρηματικές προσφορές με δωρεές εικόνων, Ιερών σκευών κ.λ.π., εκάλυψαν τις ανάγκες του Ιερού Ναού και την εστήριξαν Κοινότητα ποικιλοτρόπως για να προχωρήσει στό έργο της!!Αγαπητοί μου, ήμουν βιαστικός στην πολύ περιληπτική αναφορά μου στην παρουσίαση του Βιβλίου διότι εκτός του ότι ο κ. Πρόεδρος με επίεσε να μην μακρυγορήσω σκέπτομαι και τον Σεβασμιώτατο μας που δεν βλέπει την ώρα να κρίνει και να ευλογήσει το έργο μας.Αργότερα θα δήτε στην οθόνη ένα μικρό δείγμα των Περιεχομένων του Βιβλίου σε σλάιντς που έφτιαξε ο κ.Νικολαϊδης και εφρόντισε να προβληθούν ο κ.Στέφανος Καββάδας… ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ, αλλά και Εσάς που με ακούσατε.

    Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣΣΠΥΡΟΥ Μ. ΠΟΛΕΜΗ

    Σεβασμιότατε, πάτερ Βασίλειε, πάτερ Σπυρίδων, πάτερ Σάββα, κ. Πρόεδρε, Κυρίες και Κύριοι.Είναι τιμή μου που βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να πω δύο λόγια για την σημασία του βιβλίου αυτού στην εξέλιξη της Κοινότητάς μας, ενός βιβλίου

    ιστορίας 50 ετών, μιας ιστορίας που άρχισε με όνειρα δημιουργίας, με όρεξη και με αισιοδοξία.Η προσπάθεια επέτυχε και εμεγαλούργησε, μία νέα Κοινότης Ελληνορθόδοξων Χριστιανών πήρε σάρκα και οστά και όλοι όσοι ακολούθησαν επωφελήθησαν εν πολλοίς όχι μόνο γιατί μας εδόθη η ευκαιρία να έχουμε την δική μας εκκλησία όπου παρακολουθούσαμε την θρησκεία μας αλλά και εξ ίσου σπουδαίο το ότι συγκεντρωνόμαστε συχνά, δημιουργούσαμε στενότερες σχέσεις, αναπτύσσαμε μία οικογενειακή θαλπωρή και ένα συναίσθημα αδελφοσύνης. Τα παιδιά του καθενός ήταν παιδιά δικά μας, παιδιά όλων. Αυτά προσφέρει μία Ελληνορθόδοξη Κοινότης σαν την δική μας, μία πράγματι αξιοθαύμαστη προσφορά σε μας και τα παιδιά μας. (Συνέχεια στη σελίδα 9)

  • 
ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Έτσι λοιπόν και το βιβλίο του οποίου την παρουσίαση γιορτάζουμε σήμερα, ένα εγχειρίδιο προσεχτικά γραμμένο, βιβλίο ιστορικό, το οποίο καταγράφει γεγονότα 50

    ετών με πολλές και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και μας δείχνει ποιά είναι η σημασία του, στην εξέλιξη της Κοινότητός μας. Η σπουδή του μας διδάσκει πολλά, μας υπενθυμίζει τι περάσαμε, τις δυσκολίες που υπερνικήσαμε με πενιχρά μέσα, τον χαρακτήρα της Κοινότητός μας, τον ρόλο που έπαιξαν μικροί και μεγάλοι, παλαιοί και νεώτεροι και βεβαίως οι κληρικοί με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπό μας και την στενή συνεργασία που είχαμε πάντοτε μαζί του. Τα μαθήματα της ιστορίας μας, μα βοηθούν να κατανοήσουμε την σημασία μιας Κοινότητας σαν την δική μας, τον ρόλο που παίζει στην ζωή μας και στις σχέσεις μεταξύ μας, στην θρησκεία μας, στην πίστη μας, και επίσης να αναλογιστούμε πως θα ήμασταν χωρίς αυτήν. Όπως λένε δεν ξέρεις τι έχεις μέχρι να το χάσεις. Η σπουδαιότης του ρόλου αυτού είναι μεγάλη και μόνον η σκέψις αυτή δυναμώνει την επιθυμία μας να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, για να επιτύχουμε στο ιερό αυτό έργο μας και τα επόμενα 50 χρόνια.Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο η Ελληνορθόδοξη Κοινότητα του Τιμίου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ υπήρξε στυλοβάτης των οικογενειών μας, σχολείο για μας και τα παιδιά μας, και δύναμις συσφίξεως και αρμονίας στις σχέσεις μεταξύ μας. Σας συστήνω να το πάρετε να το διαβάσετε προσεκτικά και να δείτε με τι

    πίστη και θυσίες και προσπάθειες προχωρήσαμε τις τελευταίες 5 δεκαετίες για να φτάσουμε στο σημείο να έχουμε δική μας εκκλησία, δικό μας Κοινοτικό Κέντρο και μία αξιοζήλευτη δική μας οικογενειακή Παροικία.Είμαι ένας από τους παλαιότερους καθ’ όσον έρχομαι σ’ αυτήν την εκκλησία από το 1970 επί 46 χρόνια, δηλαδή σχεδόν από την αρχή της ιδρύσεως αυτής της Κοινότητας, και μπορώ να πω ότι ασφαλώς υπήρξαν και δύσκολες στιγμές. Παρ’ όλα αυτά όμως αυτό που μένει μέσα μου είναι πόσο μεγάλη υπήρξε η προσφορά αυτής της Κοινότητας στην

    Κοινωνία μας.Υπήρξαν μηχανορραφίες, εμπρησμός, προκαταλήψεις, διαμαρτυρίες και σοβαρές διαφωνίες, αλλά ήταν περαστικά, ήταν εφήμερα, δεν μας εκλόνισαν, δεν επτοήθημεν, δεν το βάλαμε κάτω, τα ξεπεράσαμε έντεχνα με πίστη στο δίκαιο, και για το καλό της Κοινότητάς μας. Oι ωραίες στιγμές ήταν πολύ περισσότερες και μας

    κράτησαν δεμένους.Υπήρξε εποχή που μαγειρεύαμε στα σπίτια μας κάθε φορά που είχαμε Συμβούλιο και έτσι γλυκαίναμε την σοβαρότητα των διαβουλεύσεων . Περνούσαμε καλά ενώ ταυτοχρόνως κάναμε πολύ σοβαρό έργο και την ίδια ώρα γινόμαστε φίλοι για πάντα. ‘Όλα αυτά και πολλά άλλα θα τα βρείτε στο βιβλίο Εύχομαι το μέλλον της Κοινότητάς μας να είναι λαμπερό, να επιτύχουμε ακόμη περισσότερα και να μείνουμε ενωμένοι, ως Παροικία και ως Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί. Σας ευχαριστώ.

    9

  • Την εκδήλωση επίσης χαιρέτησαν: ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μ. Βρετανίας κ. Γρηγόριος

    Η ∆ημοτική Σύμβουλος κα Λίζα Rutter

    Ο πρέσβυς της Ελλάδας κ. Σωτήριος ∆εμέστιχας

    Στη σύντομη ομιλία του πρόεδρος της Κοινότητας κ. Ξενοφών Πρωτόπαπας ευχαριστεί από καρδιάς τους συγγραφείς του βιβλίου, καθώς και όλους εκείνους που για πέντες δεκαετίες προσέφεραν ένα κομάτι του εαυτού τους για την πρόοδο της Κοινότητας.

    Ο Ιερατικώς Προϊστάμενος Πρωτ. Βασίλειος Παπαθανασίου κήρυξε την έναρξη της εκδηλώσεως.

    Ο μορφωτικός ακόλουθος της Κυπριακής Πρεσβείας κ. Αχιλλέας

    Χατζηκυριάκου

    9

    ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

  • 10

    ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

    Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

    Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού πιστών μας αξίωσε ο Πανάγαθος Θεός να εορτάσουμε και φέτος την εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, την κύρια εορτή της Κοινότητάς μας. Η δε συμμετοχή του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Θυατίρων & Μ. Βρετανίας μας γέμισε χαρά και ευλογία. Όπως κάθε χρόνο οι κυρίες της Βοηθητικής Αδελφότητας «Η Αγία Ελένη» ανέλαβαν όχι μόνο το στόλισμα του Τιμίου Σταυρού, αλλά και την προετοιμασία του γεύματος που κάθε χρόνο παραθέτει η Κοινότητά μας στον Σεβασμιώτατο και στην τίμια συνοδεία του.

  • ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

  • ΑΡXΑΓΓΕΛΟΣ·ARCHANGEL Έτος / Year 2016, Τεύχος / Issue 16

  • Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ · THE ARCHANGEL Ενηµερωτικό Δελτίο της Κοινότητας Τιµίου

    Σταυρού & Αρχαγγέλου Μιχαήλ Information Bulletin of the Greek Orthodox Community of the Holy Cross & St Michael Επιµέλεια Πρωτ. Βασίλειος Παπαθανασίου Golders Green Road, London NW11 8HL

    Tel.: +44(0)2084557510, Fax: +44(0)2084584752 email: [email protected]

    www.archangel.me.uk