ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

...του ΚΕΡΔΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

τεύχος 7 ιούνης 2009 τιμή ενίσχυσης 1 €

NO PASARAN!

Τώρα που το σύστημά τους βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κρίση από το 1929, τώρα που οι μύθοι περί ελεύθερου

ανταγωνισμού και εμπορίου έχουν καταρρεύσει και που οι εργαζόμενοι, πιο πολύ από ποτέ, έχουν μετατραπεί

σε εμπορεύματα. Τώρα λοιπόν το σύνθημα «Εργάτες όλου του κόσμου,

ενωθείτε» είναι ξανά επίκαιρο.Ο Μαρξ μας καλεί να ενωθούμε και να παλέψουμε, να κινητοποιηθούμε, να

δράσουμε επειδή τα πάντα μπορούν να αλλάξουν με τη δράση μας.

Σας καλούμε στο Κάμπινγκ Νεολαίας να διασκεδάσουμε, να χαλαρώσουμε αλλά και να συζητήσουμε για τις επαναστατικές

ιδέες του Μαρξ.

...ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

MARX IS BACK

Βαρικό Πιερίας (Camping Elisabeth)

Καθηµερινά: Προβολές •συναυλίες•beach party •έκθεση βιβλίου •παιχνίδια

«Μαρξισµός: µια θεωρία

για ν΄αλλάξουµε τον κόσµ

ο»

camping

νεολαιασ

Συζητήσεις για οικονοµία

και κρίσεις, το περιβάλλον

τους νόµους της ιστορίας

, τη θρησκεία,

την καταπίεση, τον αναρχισµό,

το ρεφορµισµό, την Παρισινή Κοµµούνα

ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

mes.dea.org.gr fes.dea.org.gr 210-3306286

29Ιούλη

5Αυγούστου

Αφιέρωµα στον Μπ. Μπρεχτ

Αντιρατσιστικές

εκδηλώσεις

συνέλευσητης Κίνησης «ΑΠΕΛΑΣΤΕ

ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ»

-

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...

...ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΠΛΑΙΣΙΟΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ...

2 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα είμαστε ομάδες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που αγωνιζόμαστε ενάντια στο σύστημα του κέρδους, του πολέμου και του ρατσισμού, μέσα και έξω από τις σχολές μας.Παλεύουμε για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και όλες. Για ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς εξετάσεις και βαθ-μολογία. Διεκδικούμε γενναία αύξηση της χρηματοδότησης για καλύτερες υποδομές, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των καθηγητών και των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια. Θέλου-με ένα πανεπιστήμιο που οι φοιτητές θα μπορούν να συζητούν και να παλεύουν ελεύθερα, γι’ αυτό υπερασπιζόμαστε το άσυλο και διεκδικούμε τη διεύρυνση του.Τα πιο αποτελεσματικά μέσα για να παλεύουμε και να πετυ-χαίνουμε νίκες είναι οι συνελεύσεις, οι καταλήψεις, οι απεργί-ες, οι διαδηλώσεις. Σε αυτούς τους αγώνες έχουμε συμμάχους τους πανεπιστημιακούς αλλά και όλους τους εργαζόμενους.Η δράση μας δεν περιορίζεται μόνο στις σχολές. Παλεύου-με ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, την ανεργία, τη λιτότητα, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στηρίζουμε τις κινητοποιή-σεις των εργαζομένων επιδιώκοντας τον κοινό αγώνα μαζί τους γιατί έχουμε κοινά συμφέροντα να υπερασπιστούμε απέναντι σε κοινούς εχθρούς. Ταυτόχρονα παλεύουμε για το τσάκισμα του ρατσισμού και του σεξισμού μέσα στις σχολές, και κάθε διαχωρισμού που μας επι-βάλλουν οι «από πάνω». Παλεύουμε ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, την καταστροφή του περιβάλλο-ντος, που απειλούν τους λαούς όλου του κόσμου.Βασικό μας όπλο η ενότητα της Αριστεράς στη δράση, γι’ αυτό συμμετέχουμε στην Αριστερή Ενότητα μαζί με άλλα φοι-τητικά σχήματα, γι’ αυτό στηρίζουμε το εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις σχολές. Αλλά χρειαζόμαστε και μια Αριστερά που να εμπνέ-εται από τις εξεγέρσεις του παρελθόντος και να παλεύει για την ανατροπή αυτού του συστήματος.Όραμά μας ένας διαφορετικός κόσμος όπου την εξουσία θα την έχουν οι εργαζόμενοι και όπου όλοι μαζί θα αποφασί-ζουμε για τις ανάγκες μας. Ένας πραγματικά σοσιαλιστικός κό-σμος, μακριά από καταπιεστικά καθεστώτα ή δήθεν σοσιαλιστι-κές κυβερνήσεις.Για να τα πετύχουμε όλα αυτά χρειαζόμαστε συλλογικότητα και ριζοσπαστική πολιτική, γι’ αυτό σας καλούμε να δυναμώσε-τε τους Φοιτητες-τριες Ενάντια στο Σύστημα σε κάθε σχολή. Να παλέψουμε μαζί για να αλλάξουμε τον κόσμο.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: Δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία για όλους Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης 5% του ΑΕΠ για την παιδεία Καμιά εφαρμογή - Κατάργηση του νέου Νόμου-πλαίσιο Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες - Κάτω τα χέρια από το άσυλο Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα Καμιά συμμετοχή των φασιστών στους φοιτητικούς συλλόγους Ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες - Δικαίωμα ελληνικής ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών που το επιθυμούν Κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης - Αντίσταση στο μιλιταρισμό Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις - Όχι δαπά-νες για πολεμικούς εξοπλισμούς

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

...του ΚΕΡΔΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Βρισκόμαστε στο τέλος μια κινηματικής χρονιάς με κορυφαίο γεγο-νός την εξέγερση του Δεκέμβρη για τη δολοφονία του Αλέξη. Το τε-λευταίο διάστημα το πολιτικό κλίμα καθορίστηκε από τις ευρωεκλο-γές και κυρίως από τα αποτελέσματα τις κάλπης, αποτελέσματα που σε μεγάλο βαθμό ήρθαν να συμπληρώσουν την εικόνα που έδωσαν οι φετινές φοιτητικές εκλογές.

Τ α αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων καταγράφουν την τεράστια αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος μετά από πολλά χρόνια εφαρμογής των πολιτικών του νεοφιλελευ-θερισμού και κάτω από τη σκιά των σκανδάλων. Πρόκειται για

την αμφισβήτηση που εμφανίζεται όλο και πιο συχνά, όπως και φέτος από τις πρώτες μαθητικές καταλήψεις της χρονιάς μέχρι τις κινητοποι-ήσεις στους εργατικούς χώρους και τις απεργίες για το ασφαλιστικό κι από τις διαδηλώσεις για τον αποκλεισμό της Γάζας μέχρι τις αντιρα-τσιστικές και αντιφασιστικές διαδηλώσεις (όπως η 21η Μάρτη). Είναι η αμφισβήτηση που παίρνει διάφορες μορφές, από την εξέγερση του Δεκέμβρη, μέχρι τις μικρές καθημερινές μάχες μέσα στις σχολές και τα αμφιθέατρα, ενάντια στην εντατικοποίηση και την υποβάθμιση της παιδείας, ενάντια στην εφαρμογή του νόμου πλαίσιο.

ΕκλογέςΌλο αυτό το κλίμα δεν κατόρθωσε να εκφραστεί εκλογικά στην Αριστε-ρά. Στην προκήρυξη απολογισμού των φοιτητικών εκλογών, οι ΦΕΣ το-νίσαμε ιδιαίτερα: «Κομμάτι της αριστεράς, ακόμα και μέσα στην ΑΡΕΝ, εκτιμούσε ότι ο Δεκέμβρης θα μεταφραζόταν αυτόματα σε εκλογική άνοδο της αριστεράς. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντίθετα φέτος το ποσο-στό της αποχής στα πανεπιστήμια άγγιξε περίπου τις 15,000 σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Πολλοί από αυτούς που τελικά απείχαν, ήταν φοιτητές που το προηγούμενο διάστημα συμμετείχαν σε όλες τις κινηματικές διαδι-κασίες. Η αριστερά δεν κατάφερε ούτε να πολιτικοποιήσει αυτή την οργή έτσι ώστε να εκφραστεί και σε πολιτικό επίπεδο αλλά ούτε και να πείσει ότι οι εκλογές ήταν άλλη μια μάχη ενάντια στην κυβέρνηση των

ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙθΕΣΕΙΣ,

Ετοιμαζόμαστε

2009 2008 Διαφορά

ΨΗΦΙΣΑΝ 39794 - % 45722 - % -5928 0%

ΕΓΚΥΡΑ 38656 - % 44725 - % -6069 0%

ΑΚΥΡΑ 1138 - % 997 - % 141 0%

ΛΕΥΚΑ 342 0.88% 306 0.68% 36 0.2%

ΠΚΣ 5595 14.47% 6999 15.65% -1404 -1.18%

ΔΑΠ 17014 44.01% 20308 45.41% -3294 -1.4%

ΠΑΣΠ 12857 33.26% 13139 29.38% -282 3.88%

ΕΑΑΚ 618 1.60% 659 1.47% -41 0.13%

ΑΡ.ΕΝ. 902 2.33% 926 2.07% -24 0.26%

Σε: 60 από 68 συλλόγους

Συγκεντρωτικά αποτελέσματα ΤΕΙ

2009 2008 Διαφορά

ΨΗΦΙΣΑΝ 93237 - % 99755 - % -6518 0%

ΕΓΚΥΡΑ 90013 - % 97070 - % -7057 0%

ΑΚΥΡΑ 3224 - % 2685 - % 539 0%

ΛΕΥΚΑ 1222 1.36% 912 0.94% 310 0.42%

ΠΚΣ 13175 14.64% 15560 16.03% -2385 -1.39%

ΔΑΠ 34534 38.37% 37456 38.59% -2922 -0.22%

ΠΑΣΠ 25565 28.40% 25243 26.00% 322 2.4%

ΕΑΑΚ 7378 8.20% 7654 7.89% -276 0.31%

ΑΡ.ΕΝ. 4442 4.93% 5380 5.54% -938 -0.61%

Σε: 190 από 196 συλλόγους

Συγκεντρωτικά αποτελέσματα ΑΕΙ

3ιούνης 2009

Γνωριμία με το έντυπο των Φοιτητών-τριών Ενάντια στο ΣύστημαΣτο προηγούμενο τεύχος είχαμε υποσχεθεί «μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση του αγαπημένου μας ¨Μαρξ στο Σόχο¨. Αυτή η παράσταση έγινε πραγματικότητα στις 26/5 στη Φιλοσοφική Αθήνας, χάρη στη δική μας μεγάλη προσπάθεια (βλ. σελ. 6-7). Η συζήτηση για τον Μαρξ είναι πολύ επίκαι-ρη, λόγω κρίσης αλλά και ψαξίματος για εναλλακτική λύση απέναντι στον καπιταλισμό. Γι’ αυτό το φετινό Κάμπινγκ Νεολαίας θα είναι αφιερωμένο στη «συζήτηση με τον Μαρξ». Το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας (το Νο7) είναι επικεντρωμένο σ’ αυτά τα γεγονότα. Ελπίζουμε, παρόλο που κυκλοφορεί μέσα στο καλοκαίρι, να διαβαστεί από πολλούς-ές. Στο κάμπινγκ μας θα έχουμε την ευκαιρία να ετοιμάσουμε το επόμενο και με τη βοήθεια των Μαθητών-τριών Ενάντια στο Σύ-στημα που πέρασαν σε σχολές. Ο Σεπτέμβρης θα μας βρει δυνατότερους από ποτέ, πανέτοιμους για καινούργιους αγώνες. Περιμένουμε παρατηρήσεις, άρθρα, φωτό, ή απλά ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων στο e-mail fes@dea.org.gr. Θα μας βρείτε στις παρακάτω πόλεις: Αθήνα 6945498732 - 210 3306286 Θεσσαλονίκη 6976034706 Πάτρα 6945077461Ηράκλειο 6975206490Κοζάνη 6975522509

Ρέθυμνο 6932008743 Γιάννενα 6945704488Λιβαδειά 6948364232Βόλος 6979459034Λαμία 22310-38006

οικονομικη κριση, εφαρμογη του νομου-πλαισιο

για ένα «θερμό φθινόπωρο»

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ...του ΚΕΡ∆ΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

τεύχος 6 απρίλης 2009 τιμή ενίσχυσης 1 €

ΑντιρατσιστικόΜετά την 21 Μάρτη, η ηάλη ενάντια στο ρατσισµό συνεχίζεται

(σελ. 6-7)

Μαρξ στο ΣόχοΜια θεατρικήπαράσταση για τηνεπικαιρότητα τουµαρξισµού(σελ. 7)

ΠρωτοµαγιάΦοιτητές-εργαζόµενοι κοινός αγώναςΟΛΟΙ στις διαδηλώσεις την 1η του Μάη(σελ. 13)

ΓυναικείοΗ πάλη ενάντια στο σεξισµό και οι ρίζες της γυναικείας καταπίεσης(σελ. 12)

στην κρίση στα µέτρα τους

στη συνθήκη της Μπολόνια

στην καταστολήΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ:µε την ριζοσπαστική

Αριστερά των αγώνων και της ανατροπής

Πανευρωπαικη αντισταση

δολοφόνων». Στο διήμερο της Αριστερής Ενότητας πριν τις εκλογές είχαμε εκτιμήσαμε ότι «για να συνδεθούμε με όλους όσους συμμετεί-χαν στην εξέγερση του Δεκέμβρη, πρέπει να πάρουμε ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες».Δυστυχώς, αυτή η εκτίμηση ήρθε να επιβεβαιωθεί και από την κάλπη των ευρωεκλογών και μάλιστα σε πολύ πιο γενικευμένο βαθμό. Παρά το χαρμόσυνο γεγονός της πτώσης της ΝΔ, η άνοδος της ακροδεξιάς και το άσχημο αποτέλεσμα της Αριστεράς (κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ) μας χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου. Η άνοδος του ΛΑΟΣ έσπρωξε την κυβέρνηση σε σκληρά ρατσιστικές και «τρομο-ϋστερικές» (όπως το νομοσχέδιο για την «κουκούλα») πολιτικές, με κλιμάκωση της προ-παγάνδας για την ισλαμοφοβία και την έμμεση στήριξη στα διάφορα φασιστοειδή.

Ενάντια στο ρατσισμό...Η απάντηση από την Αριστερά και το αντιρατσιστικό κίνημα επείγει. Τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ αποκτούν μεγάλη σημασία, ενώ χρειάζε-

ται να αναβαθμίσουμε την αντιρατσιστική μας δράση να την απλώ-σουμε παντού. Το αντιρατσιστικό συλλαλητήριο που προγραμματίζε-ται για τις 9 Ιούλη αποκτά κεντρική σημασία (σελ.12).

...και το νόμο-πλαίσιοΣε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε με αφορμή τα αποτελέσματα να μιλάμε για «παθητικοποίηση» ή «συντηρητικοποίηση» του κόσμου. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που έχουν προκύψει και να ανταποκριθούμε στις πραγματικές και άμεσες ανάγκες της οργάνω-σης του αγώνα. Η επιμονή στην εφαρμογή της διάταξης του νόμου πλαίσιο για τις προεδρικές εκλογές ως δήθεν «δημοκρατική», μας πη-γαίνει πίσω από το καθήκον μπλοκαρίσματος των μεταρρυθμίσεων (σελ. 4). Το βάρος πέφτει πάνω στην Αριστερή Ενότητα να συσπει-ρώσει την αμφισβήτηση, την κριτική απέναντι στο σύστημα, σε κι-νηματικές πρωτοβουλίες και δράσεις μέσα στις σχολές. Στο ζήτημα των εργολαβιών το έδαφος προετοιμάζεται με διάφορες εκδηλώσεις για να ανοίξει πανελλαδικά με μεγάλη καμπάνια από το Σεπτέμβρη (σελ.5).

Με τις ιδέες του ΜαρξΌμως, οι αγώνες μας χρειάζονται και ιδέες. Ιδέες για να αλλάξου-με τον κόσμο, για να οργανώσουμε καλύτερα τις μάχες μας. Γι’ αυτό βοηθήσαμε στην οργά-νωση της παράστασης «Ο Μαρξ στο Σόχο» στην ΦΛΣ (σελ. 6-7) . Γι’ αυτό φέτος στο κάμπινγκ μας (σελ. 8-9) επιλέγουμε να «συζητήσουμε» με τον Μαρξ για όλα αυτά που μας απασχολούν σήμε-ρα, για το πώς μπορούμε να ανατρέψουμε αυτό το σύστημα!

4 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Ε ίναι μια διάταξη του νόμου-πλαίσιο που φαίνεται δημοκρατική και αυτό έχει ανοίξει μια ολόκληρη συζήτηση και μέσα στην Αριστερή Ενότητα. 

Να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. ξεκίνησε την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο ένα χρόνο πριν με αυτήν ακριβώς την διάταξη γιατί φαίνεται πως προωθεί τον εκδημοκρατισμό, την αξιοκρατία και πατάσσει την διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις. Τότε η Αριστερή Ενότητα, είχε ταχτεί ενάντια στην εφαρμογή του μέτρου και είχε κινητοποιηθεί μαζί με άλλα κομμάτια της Αριστεράς για το μπλοκάρισμα του νόμου. Και σωστά. Γιατί στην πραγματικότητα η διάταξη αυτή μόνο δημοκρατική δεν είναι. Υπάρχει το επιχείρημα ότι η καθολική ψηφοφορία, επειδή ενισχύει την φωνή των φοιτητών στα όργανα διοίκησης, ήταν πάγιο αίτημα της αριστεράς. Στην πραγματικότητα, οι φοιτητές μετατρέπονται σε ψηφοφόρους χωρίς ουσιαστικά να μπορούν να παρεμβαίνουν στα ζητήματα του τμήματος. Για παράδειγμα, στα περισσότερα τμήματα της Φιλοσοφικής οι φοιτητές δεν έχουν δικαίωμα να παρακολουθούν τις συνελεύσεις των οργάνων όπου παίρνονται οι αποφάσεις και δεν έχουν καμία ενημέρωση και κανένα λόγο στις αποφάσεις αυτές. Επιπλέον, η ψήφος των φοιτητών έχει μειωμένο συντελεστή βαρύτητας (που βέβαια ίσχυε και στον προηγούμενο νόμο) που σημαίνει ότι η γνώμη των φοιτητών εξακολουθεί να μην μετράει και πολύ. Τέλος, έχει επισημανθεί ότι οι φοιτητές δεν ενημερώθηκαν για τις προεδρικές εκλογές, οι υποψήφιοι δεν παρουσίασαν τις θέσεις τους 

και πολύ περισσότερο δεν εγγυήθηκαν για τη μη εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο. Κι αυτό δεν ήταν απλά ένα λάθος στην εφαρμογή του νόμου αλλά η ίδια η λογική του νόμου που ζητάει τη συναίνεση των φοιτητών για να εφαρμόσει πιο αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Ένα δεύτερο ζήτημα είναι η καθολική ψηφοφορία όχι μόνο δεν δυσχεραίνει τις πελατειακές σχέσεις μεταξύ καθηγητών και ΔΑΠ- ΠΑΣΠ αλλά αντίθετα, τις εντείνει. Πλέον, οι καθεστωτικές παρατάξεις μπορούν να «διαπραγματευτούν» περισσότερους ψήφους στους καθηγητές της επιλογής τους με αντάλλαγμα βαθμούς, πτυχία, μεταπτυχιακά κλπ. Στη Φιλοσοφική για παράδειγμα, οι ελάχιστοι φοιτητές που ψήφισαν ήταν μέλη των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ. Έχει ειπωθεί άλλωστε ότι η διαπλοκή μεταξύ διοικήσεων και καθεστωτικών παρατάξεων είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης και όχι τεχνικό. Αυτό που ουσιαστικά αλλάζει με το νόμο αυτό είναι ότι πλέον καλείται ο κάθε φοιτητής ατομικά να διαπραγμευτεί την ψήφο του και γίνεται ευάλωτος σε τυχόν εκβιασμούς. Μέχρι στιγμής, οι φοιτητές παίρνουν αποφάσεις μέσα από συλλογικές διαδικασίες, όπως οι συνελεύσεις και οι φοιτητικές εκλογές όπου τα κριτήρια είναι σαφώς πιο πολιτικά (στις δε εκλογές, οι φοιτητές εκλέγουν και τους εκπροσώπους τους στα όργανα συνδιοίκησης). Η καθολική ψηφοφορία στην ουσία παρακάμπτει αυτές τις διαδικασίες και παρακάμπτει και τις παρατάξεις (κυρίως τις αριστερές) και τις πολιτικές που υπερασπίζονται. Είναι ένα μέτρο που εξοβελίζει την πολιτική συζήτηση και μετατρέπει το σύνολο των φοιτητών σε αμέτοχους ψηφοφόρους. Να ξεκαθαρίσουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν μας καλύπτει ο προηγούμενος νόμος. Σίγουρα 

δεν εξασφάλιζε ούτε τη δημοκρατία ούτε τη αξιοκρατία μέσα στα όργανα διοίκησης. Αλλά αυτά τα προβλήματα όχι μόνο δεν λύνονται στο καινούριο νόμο αλλά εντείνονται. Η συμμετοχή των (αριστερών) παρατάξεων στα όργανα διοίκησης είναι αυτή που εξασφαλίζει την πολιτική συζήτηση ανάμεσα σε φοιτητές και καθηγητές και όχι η απουσία της. Και αυτήν την πολιτικοποίηση προσπαθεί να καταργήσει η δήθεν καθολική ψηφοφορία και συνολικά ο νόμος-πλαίσιο. Η καθολική ψηφοφορία είναι πτυχή του νόμου-πλαίσιο κι αυτό και μόνο αρκεί κατά τη γνώμη μας για να μπλοκάρουμε την εφαρμογή της. Ένα χρόνο πριν, αυτή ακριβώς η διάταξη λειτούργησε ως δεδικασμένο για να εφαρμοστούν κι άλλες διατάξεις που αφορούν τα συγγράμματα, την ποινικοποίηση των καταλήψεων, τις πιστωτικές μονάδες και επίσης ο Πρότυπος Εσωτερικός Κανονισμός και η Αξιολόγηση. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση απείλησε τα Πανεπιστήμια με μείωση της χρηματοδότησης προκειμένου να εφαρμόσουν τα παραπάνω, αποδεικνύει τη δημοκρατικότητα της. Η καθολική ψηφοφορία εξαρχής υπήρχε στο νόμο-πλαίσιο, όχι ως υποχώρηση της κυβέρνησης, αλλά για να χρυσώσει το χάπι και να διασπάσει την αριστερά και το σύνολο των φοιτητών. Με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να πούμε ότι καλό θα ήταν συμμετέχουμε στο καινούριο στημένο διάλογο γιατί και η κατάργηση των πανελληνίων είναι επίσης αίτημα της αριστεράς. Είναι η γνωστή τακτική του καρότου με το μαστίγιο που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί σε κάθε αντεργατικό και αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Είναι απαράδεκτο για την Αριστερά να υποκύπτει και να παρασύρεται σε τέτοια τεχνάσματα. 

Ελένη Πελέκη, ΦΛΣ Αθήνας

Καθολική ψηφοφορία και Προεδρικές ΕκλογέςΑυτές τις μέρες διεξάγονται σε πολλές σχολές προεδρικές εκλογές σύμφωνα με το νόμο-πλαίσιο που προβλέπει καθολική ψηφοφορία των φοιτητών.

[...] Αυτό όμως που πραγματικά παίζεται είναι η εφαρμογή ή όχι του νόμου-πλαίσιο. Η κυβέρνηση καταλαβαίνοντας πως είναι εξαιρετικά αδύναμη και φοβούμενη της αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος, δεν τόλμησε να εφαρμόσει το νόμο-πλαίσιο στο σύνολο του. Παρόλα αυτά και ιδιαίτερα στο φόντο της οικονομικής κρίσης η εμπορευματοποίηση της Παιδείας γίνεται επιτακτικό καθήκον για τους από πάνω. Εδώ και ένα χρόνο, προσπαθεί να εφαρμόσει επιμέρους διατάξεις του εκβιάζοντας τα Πανεπιστήμια με περαιτέρω υποχρηματοδότηση. Έτσι στο Αγγλικό για παράδειγμα, το τμήμα είναι υποχρεωμένο να ευθυγραμμιστεί με τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό και την Αξιολόγηση για να μην κοπεί λόγω υποχρηματοδότησης το Μεταπτυχιακό ενώ η διαβόητη λίστα συγγραμμάτων έχει ως αποτέλεσμα η διανομή των βιβλίων να αρχίζει 2 εβδομάδες πριν την εξεταστική. Είναι επομένως ξεκάθαρη η προσπάθεια υποβάθμισης της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας και η εμπορευματοποίηση της αφού τα Πανεπιστήμια ή λειτουργούν με τα κριτήρια της αγοράς ή θα κλείνουν. Μόνη απάντηση στα σχέδια τους είναι οι αγώνες, οι συλλογικές μαζικές διαδικασίες των φοιτητών αλλά και των εργαζομένων. Λίγους μήνες μετά την εξέγερση της νεολαίας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αγώνες μας είναι ό μόνος τρόπος για να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση του συστήματος! Η Αριστερή Ενότητα από την ίδρυση της έχει δεσμευτεί να παλεύει ενάντια στην εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο μέχρι την απόσυρσή του. Δε θα μπορούσαμε λοιπόν να νομιμοποιήσουμε με τη συμμετοχή μας μια τέτοια διαδικασία που και η ίδια είναι προβληματική αλλά και δημιουργεί άσχημα προηγούμενα για το φοιτητικό

κίνημα. Παρόλες τις δυσκολίες που δημιουργεί η εξεταστική, καλούμε τους φοιτητές να μποϋκοτάρουν τη διαδικασία των προεδρικών εκλογών μη συμμετέχοντας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Αριστερά πρέπει πιο τολμηρά να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ενημέρωση των φοιτητών και την οργάνωση μαζικών δράσεων. Προφανώς, η λύση δεν είναι να κάψουμε τις κάλπες με όρους ηρωικής μειοψηφίας αλλά φοιτητές και καθηγητές που αγωνιστήκαμε και στο παρελθόν μαζί για την υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου, μαζικά και μαχητικά να συνεχίσουμε τους αγώνες για το μπλοκάρισμα του νόμου-πλαίσιο σε κάθε τμήμα και σχολή.

Δεν εφαρμόζόυμε τό νόμό-ΠλαίσίόΔεν συμμετεχόυμε στίσ ΠρόεΔρίκεσ εκλόγεσ!

(Απόσπασμα από την προκήρυξη των ΦΕΣ Φιλοσοφικής)

5ιούνης 2009

Έξω οι εργολαβίες από τις σχολέςΤο τελευταίο διάστημα έχει έρθει στη δημοσιότητα –κύρια µμέσα από κινηματικές παρεμβάσεις– το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων μέσα στα πανεπιστήμια.

Σ ήμερα στο δημόσιο πανεπιστήμιο υπάρχει πολυδιάσπαση των δικαιωμάτων και των όρων µε τους οποίους απασχολούνται οι εργαζόμενοι. Μέσα από το πάγωμα των προσλήψεων, τα πανεπιστήμια έχουν ουσιαστικά οδηγηθεί στο να αναθέτουν 

ολόκληρες υπηρεσίες σε εργολαβικές εταιρείες.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι καθαρίστριες σχεδόν σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, οι οποίες πληρώνονται – τουλάχιστον στα χαρτιά – 600 ή 700 ευρώ και για κάθε μια από αυτές ο εργολάβος εισπράττει 400 ή 500 ευρώ περισσότερα, όπως ορίζει η σύμβασή του µε το πανεπιστήμιο. Αλλά πέρα από το «νόμιμο» κέρδος του, ο εργολάβος στις περισσότερες των περιπτώσεων εξαναγκάζει το προσωπικό να υπογράφει για περισσότερα λεφτά από όσα παίρνει ή του κολλάει από λίγα έως καθόλου ένσημα στο ΙΚΑ. Πρόκειται για περιπτώσεις εργοδοτικής τρομοκρατίας, καθώς η οποιαδήποτε αντίρρηση μπορεί να σημαίνει την απόλυση, αφού στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες, πολλές από αυτές μετανάστριες και ο συνδικαλισμός είναι υπό διωγμό. Και όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα δημόσιο οργανισμό.Όμως τα προβλήματα δεν περιορίζονται εδώ. Τα τελευταία 15 χρόνια το καθεστώς των εργολαβιών έχει επεκταθεί και σε άλλες λειτουργίες. Από τις εστίες σίτισης που λειτουργούν από ιδιώτες εστιάτορες μέχρι τη 

στελέχωση των γραμματειών των τμημάτων, από τη φύλαξη των χώρων από εταιρείες σεκιούριτι μέχρι τους συμβασιούχους στις βιβλιοθήκες, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων μέσα στο πανεπιστήμιο έρχεται σαν συμπλήρωμα της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης.Κοινός αγώνας φοιτητών – εργαζομένωνΑπέναντι σε αυτή την κατάσταση χρειάζεται δράση κυρίως των παρατάξεων της Αριστεράς και των φοιτητικών συλλόγων. Η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ πριν λίγους μήνες, ακόμη κι αν δεν το έκανε µε τους καλύτερους όρους, ήταν ένα πρώτο βήμα για να ανοίξει το θέμα σε ένα πλατύ κομμάτι των φοιτητών. Χρειάζεται να δώσουμε συνέχεια µε εκδηλώσεις και ενημερώσεις πάνω στα ζητήματα αυτά, να προετοιμάσουμε το έδαφος για πιο συγκροτημένες και μαζικές κινητοποιήσεις. Ο Σύλλογος ΔΕΠ Παντείου πραγματοποίησε ήδη μια εκδήλωση µε θέμα τις εργασιακές σχέσεις του πανεπιστημίου, ανοίγοντας όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων από τους συμβασιούχους αορίστου χρόνου μέχρι τη λήξη των συμβάσεων των βιβλιοθηκάριων και από τις καθαρίστριες μέχρι τους συμβασιούχους καθηγητές και την απλήρωτη εργασία μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων.Στο διήμερο της Αριστερής Ενότητας τον Απρίλη, µε πρόταση των Φοιτητών-τριών Ενάντια στο Σύστημα, αποφασίσαμε να ανοίξουμε καμπανιά για το ζήτημα των εργολαβιών στις σχολές, µε την προοπτική συντονισμού για μια πανελλαδική μέρα δράσης.

Δημήτρης Μπάρκας, Υ.Δ. Παντείου

Την Τετάρτη 17/6 έγινε στο αίθριο της Φιλοσοφικής εκδήλωση της Αριστερής Ενότητας για τις καθαρίστριες της σχολής μας με ομιλητές την Βλασία Δημητρακοπούλου (πρόεδρος της ΠΕΚΟΠ), τον Χρήστο Γιαμπουράνη (γεν. γραμματέα ΣΕΤΤΕΑ) και τον Γιάννη Κουζή (πανεπιστημιακό). Η εκδήλωση ήταν αρκετά πετυχημένη αν αναλογιστούμε ότι έγινε σε περίοδο εξεταστικής και συμμετείχαν πάνω από 30 άτομα, φοιτητές-τριες, καθηγητές αλλά και πολλές καθαρίστριες της σχολής μας παρά τον περιορισμένο λόγω δουλειάς χρόνο τους. Ήταν η πρώτη εκδήλωση με αυτό το περιεχόμενο που γίνεται στη σχολή μας και μιλήσαμε για τις άθλιες συνθήκες δουλειάς των εργαζόμενων σε καθεστώτα εργολαβίας (μισά ένσημα, χαμηλοί μισθοί, μηδενικά συνδικαλιστικά δικαιώματα κλπ), αλλά και για τις δράσεις και πρωτοβουλίες που μπορούν να αναλάβουν οι φοιτητές και τα Πανεπιστήμια για να διώξουν τους εργολάβους και να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι. Πρέπει να πούμε ότι οι καθαρίστριες της σχολής μας έχουν αρχίσει το δικό τους αγώνα ενάντια στις εργολαβίες διεκδικώντας δυναμικά όλα τα δικαιώματα που προβλέπει η εργατική νομοθεσία μέχρι να προσληφθούν από το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Ούτως ή άλλως η Αριστερή Ενότητα στηρίζει αυτό τον αγώνα και αυτή η εκδήλωση μας γέμισε όλους με ενθουσιασμό. Ετοιμαζόμαστε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση να αναλάβουμε πρωτοβουλία για μια Πανελλαδική καμπάνια για τις εργολαβίες σε όσο το δυνατόν περισσότερες σχολές από Σεπτέμβρη. 

Εκδήλωση ενάντια στις εργολαβίες στη ΦΛΣ Αθήνας

Πρωτιά του Μανιφέστο, του σχήματος που συµµετέχει στην Αριστερή Ενότητα Μεταπτυχιακών, κατέγραψαν οι εκλογές του συλλόγου μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων του Παντείου και μάλιστα για δεύτερη συνεχή χρονιά. Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής (σε παρένθεση τα αποτελέσματα του 2008): Μανιφέστο 80 (105), ΡΑΠ 72 (74), ΠΚΣ 50 (78), ΕΑΑΚ 32 (35), ΠΑΣΠ 32 (δεν συμμετείχε).Καταγράφεται κατ’ αρχάς η  ανάγκη για συνδικαλισμό και συλλογικότητα σε έναν εντατικοποιημένο εκπαιδευτικό χώρο, όπου η πλειοψηφία των φοιτητών είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν παράλληλα µε τις σπουδές. Αυτή η ανάγκη ώθησε στη δημιουργία αρκετών νέων συλλόγων μετά τις κινητοποιήσεις του 2006 και 2007, αλλά και μετά την ψήφιση των νομοσχεδίων για την έρευνα και τα 

μεταπτυχιακά το 2008. Κερδισμένη βγαίνει η αριστερά, η οποία 

πρωτοστατεί στην ίδρυση και την προσπάθεια για λειτουργία των συλλόγων. Ανάλογα είναι τα αποτελέσματα για την Αριστερή Ενότητα σε συλλόγους που έχουν κάνει μέχρι στιγμής εκλογές. Πρώτοι µε αυτοδυναμία στο Οικονομικό Νομικής, πρώτοι στο Πολιτικό Νομικής, δεύτεροι στη Νομική Θεσσαλονίκης.Η δημιουργία ζωντανών συλλόγων σε αγωνιστική κατεύθυνση είναι κρίσιμη, καθώς η πίεση για εφαρμογή των διατάξεων των νέων ν/σ γίνεται όλο και μεγαλύτερη, οδηγώντας στην περαιτέρω εντατικοποίηση, αλλά και στο δίληµµα: «μαζικό κλείσιμο μεταπτυχιακών ή ολοκληρωτική στροφή στις επιχειρήσεις και την αγορά;».

Αριστερή Ενότητα Μεταπτυχιακών

6 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Ο Μαρξ (από το Σόχο) ήρθε στη Φιλοσοφική!Μια Μοναδικη θεατρικη παρασταση

26 Μάη. Το νέο πως «ο Μαρξ έρχεται στη φιλοσοφική» τελικά είχε διαδοθεί παντού. Η αίθουσα έχει πλημμυρίσει από κόσμο. Πάνω από 1000 άνθρωποι. Ούτε στις μεγάλες συνελεύσεις για το άρθρο 16, δεν είχαμε δει την AULA, τόσο ασφυκτικά γεμάτη. Ανάμεσα τους πολλοί φοιτητές, καθηγητές, απλοί άνθρωποι που πολλοί από αυτούς για πρώτη φορά διέσχιζαν το κατώφλι του πανεπιστημίου, αλλά και εργαζόμενοι της σχολής μας όπως οι καθαρίστριες. Μετά το σύντομο χαιρετισμό της κοσμήτορος Μαρίκας Θωμαδάκη παρακολουθούμε ένα σύντομο βιντεοσκοπημένο μήνυμα από τον Brian Jones τον ηθοποιό που τα τελευταία 10 χρόνια υποδύεται το Μαρξ στο Σόχο, στην Αμερική. Λίγο πριν μεταμορφωθεί σε Μαρξ, ο Άγγελος Αντωνόπουλος, βγαίνει στη σκηνή φανερά συγκινημένος που ανάμεσα στους θεατές της παράστασης θα ήταν και ο συγγραφέας του έργου «ο Μαρξ στο Σόχο». Μιλάει για τη δύναμη του έργου και για το «δημιουργικό τρακ» που νιώθει. Το χειροκρότημα δυναμώνει όταν ο Χάουαρντ Ζιν παίρνει το μικρόφωνο. Επικοινωνεί με πολύ χιούμορ με το κοινό, χωρίς να χρειάζεται μεταφραστή. Εντυπωσιάζεται με τη μαζικότητα της παράστασης, λέγοντας ότι ποτέ δεν έχει δει κάτι τέτοιο στην Αμερική. Είναι τόσο εντυπωσιασμένος που λέει να μείνει στην Ελλάδα. Το κοινό δεν σταματάει να τον χειροκροτά. Τα φώτα σβήνουν και η παράσταση ξεκινά. Ο κόσμος ανταποκρίνεται θερμά. Ο «Μαρξ» από τη πρώτη στιγμή κερδίζει τη συμπάθεια και το σεβασμό όλων. Είναι ένας μεγάλος επαναστάτης και ταυτόχρονα ένας απλός άνθρωπος. Το κοινό χειροκροτεί στις αστείες στιγμές του έργου(που είναι πολλές), και ενθουσιάζεται με την περιγραφή της Παρισινής Κομμούνας. Η παράσταση φτάνει στο τέλος της και όλοι χειροκροτούν όρθιοι τον Άγγελο Αντωνόπουλο και τον Χάουαρντ Ζιν. Αργότερα όλοι συζητούν για το γεγονός, ρωτούν πως οργανώθηκε κάτι τέτοιο, αγοράζουν βιβλία και μπλουζάκια του Μαρξ, θέλουν να μάθουν περισσότερα για τις ιδέες του. Η πραγματικότητα είναι πως το γεγονός που διοργάνωσε η κοσμητεία της φιλοσοφικής, δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την ενεργή στήριξη των Φοιτητών-τριων Ενάντια στο Σύστημα που καθημερινά προσπαθούν να φέρουν τις μαρξιστικές ιδέες μέσα στα πανεπιστήμια, αλλά και της ΑΡΕΝ φιλοσοφικής. Η παράσταση αυτή είναι από

τα γεγονότα εκείνα που η αριστερά χρειάζεται να οργανώνει, έτσι ώστε οι άνθρωποι να έρχονται σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες. Στις 26 Μάη, για μια μέρα το πανεπιστήμιο άνοιξε τις πόρτες του στην κοινωνία. Φοιτητές και εργαζόμενοι κάθισαν πλάι πλάι και εμπνεύστηκαν από τις ιδέες του Μαρξ, 160 χρόνια μετά από τότε που πρωτογράφτηκε το κομμουνιστικό μανιφέστο. Τώρα αυτό που μένει να κάνουμε είναι αυτό που έλεγε ο Μαρξ λίγο πριν τελειώσει η παράσταση. Να σκεφτούμε πως έχουμε «καλόγερους» και δεν μπορούμε να καθίσουμε σε καρέκλα ούτε στιγμή. Να σηκωθούμε, να δράσουμε, να αλλάξουμε τον κόσμο.

Κατερίνα Σεργίδου, ΦΛΣ Αθήνας

«Ένα από τα πράγματα που κάνει το Μαρξ στο Σόχο ένα τόσο σπουδαίο εργαλείο για να γνωριστεί μια νέα γενιά ανθρώπων με τον Μαρξ είναι ότι είναι αστείο.Αλλά το χιούμορ χρησιμοποιείται για να παρουσιάσει κάποιες πολύ σοβαρές και σημαντικές πολιτικές ιδέες. Πρώτον, ο Χάουαρντ σώνει τον Μαρξ από τον Στάλιν! Και για αυτούς από εμάς που αναφερόμαστε στο Μαρξ, αυτή είναι η πρώτη κατηγορία που έχουμε να απαντήσουμε συνήθως.Το έργο παρουσιάζει μια ριζοσπαστική κριτική του καπιταλισμού ΚΑΙ περιγράφει μια εναλλακτική –η περιγραφή της Παρισινής Κομμούνας από τον Μαρξ προκαλεί το κοινό να φανταστεί ένα τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής από αυτόν που ζούμε σήμερα. Συνέχεια μου συμβαίνει μετά την παράσταση να έρχονται άνθρωποι να με ρωτάνε

για την Παρισινή Κομμούνα. «Συνέβη αυτό στα αλήθεια;» θέλουν να μάθουν.Ναι, συνέβη στα αλήθεια. Και αν μπορέσουμε να χτίσουμε ένα ισχυρό, ριζοσπαστικό κίνημα, μπορούμε να το κάνουμε να συμβεί ξανά».

Ο Χάουαρντ Ζιν, καθηγητής πανεπιστημίου, γνωστός διανοούμενος, ακτιβιστής και συγγραφέας του βιβλίου «Η ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών» (εκδόσεις Αιώρα), γράφει στην εισαγωγή του έργου του «Ο Μαρξ στο Σόχο»:«Θεώρησα σημαντικό λοιπόν να κάνω σαφές ότι ούτε η Σοβιετική Ένωση, ούτε άλλες χώρες, που αυτοαποκαλούνταν “μαρξιστικές”, ενώ είχαν αυταρχικά καθεστώτα, δεν εκπροσωπούσαν την έννοια του σοσιαλισμού, όπως τον εννοούσε ο Μαρξ. Θέλησα να παρουσιάσω τον Μαρξ θυμωμένο με τη διαστρέβλωση των θεωριών του και τη σύνδεσή του με σταλινικές ωμότητες».

Απόσπασμα του χαιρετισμού του Μπράιαν Τζόουνς, του ηθοποιού που ενσαρκώνει

τον Μαρξ στις ΗΠΑ

Ο Χάουαρντ Ζιν για το έργο...

7ιούνης 2009

Ο Μαρξ (από το Σόχο) ήρθε στη Φιλοσοφική!Μια Μοναδικη θεατρικη παρασταση

Γ νωρίζουμε ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι από τα πιο «ελεύθερα» του κόσμου. Το άσυλο, που τόσο λυσσαλέα προσπαθούν να καταργήσουν, επιτρέπει στα ελληνικά πανεπιστήμια να είναι χώροι διακίνησης ιδεών, αμφισβήτησης και αγώνων. Το παράδοξο είναι ότι πολιτικές παραστάσεις όπως «Ο Μαρξ στο Σόχο» ανεβαίνουν σπάνια ή και καθόλου στα πανεπιστήμια. Αντίθετα, στην Αμερική, στην καρδιά του καπιταλισμού, όπου το άσυλο είναι μια άγνωστη έννοια, η παράσταση «Ο Μαρξ στο Σόχο» παίζεται κυρίως σε κοινωνικούς χώρους, όπως σε  πανεπιστήμια, κολλέγια , εργατικά  κέντρα, 

μουσεία,  συνέδρια της Αριστεράς. Συγκεκριμένα η παράσταση από το 1999 μέχρι σήμερα έχει ανέβει σε 25 περίπου πανεπιστήμια-κολλέγια σε όλη την Αμερική.  Επίσης έχει παιχτεί σε μεγάλες εκδηλώσεις της ISO (International Socialist Organization), της μεγαλύτερης  οργάνωσης της επαναστατικής αριστεράς στις ΗΠΑ. Το έργο μάλιστα θα παιχτεί στο τριήμερο «Socialism 2009», στις 2 Ιουλίου στο Σαν Φρανσίσκο. 

Ριζοσπαστικό, όπως αναμενόταν, λόγω του θέματος του, το θεατρικό έργο του Ηoward Zinn «ο Μαρξ στο Σόχο» έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς από αυτούς που το παρακολουθήσαμε να έρθουμε σε μια πρώτη επαφή με τη μαρξιστική θεωρία με τρόπο ευχάριστο και διεισδυτικό. Μέσω της κριτικής που ασκεί  στον καπιταλισμό καταφέρνει να συγκινήσει και να παρακινήσει τον θεατή να δει τις ομοιότητες του χθες με το σήμερα όσον αφορά την αλαζονεία της εξουσίας. Mας  μίλησε για την αξία της πολιτικής ανυπακοής   και την αλλαγή που αυτή μπορεί να επιφέρει στις ανθρώπινες κοινωνίες μέσω της προσωπικής επανάστασης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Κ όπως λέει  και στο έργο του ο Η. Zinn , «η μεγαλύτερη επανάσταση είναι να λές την αλήθεια», γεγονός που καθιστά επιτακτική ανάγκη της εποχής μας την αναζήτηση μιας τέτοιας αλήθειας σε κάθε επίπεδο και την εναντίωση σε οποιοδήποτε κομμάτι της εξουσίας προσπαθεί να την αλλοιώσει.

Δώρα Μήτσιου φοιτήτρια φιλοσοφικής

Μασ ειπαν...Η παράσταση ήταν καταπληκτική. Είχα ακούσει για τον Μαρξ, αλλά  δεν είχα διαβάσει για τις ιδέες του, γιατί δεν είχα ποτέ αρκετό χρόνο. Το έργο μου έδωσε την ευκαιρία να μάθω για μια ιστορία που δεν ήξερα. Δεν ξέρω αν ο κόσμος μπορεί να αλλάξει αλλά όλα αυτά που άκουσα, μου φάνηκαν πολύ ρεαλιστικά και πραγματικά. Μακάρι ν’ αλλάξει αυτός ο κόσμος. Μου έκανε επίσης εντύπωση, ο ενθουσιασμός και το πάθος του κοινού.  Πρέπει να σας πω επίσης ότι το έργο ενθουσίασε όλες τις συναδέλφισσες. Όλες εμείς που μπαίνουμε στην AULA συνήθως  μόνο για να την καθαρίσουμε, είχαμε την ευκαιρία να καθίσουμε στις θέσεις που μας κράτησε το πανεπιστήμιο και να απολαύσουμε με όλους τους υπόλοιπους αυτό το μοναδικό έργο.Μετά από αυτή την παράσταση, αποφάσισα ότι θέλω να μάθω περισσότερα γι αυτές τις ιδέες. Πιστεύω ότι  θα έπρεπε να γίνονται πιο συχνά τέτοια γεγονότα στη σχολή μας, για να προχωράμε σαν άνθρωποι, να σκεφτόμαστε περισσότερο, να ανεβαίνει το επίπεδο μας. Συγχαρητήρια στην κοσμητεία αλλά και σε σας που καταφέρατε να φέρετε ένα τέτοιο γεγονός σε όλους εμάς! 

Ασπασία Ψαρούδα,εργαζόμενη στο

ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού

φιλοσοφικής

Βλέποντας το έργο κατάλαβα, ότι οι ιδέες του Μαρξ αν και γράφτηκαν πριν πολύ καιρό, δεν είναι καθόλου παλιές. Διαπίστωσα ότι και τότε και τώρα οι καταστάσεις είναι ίδιες και πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα. Η αδικία, η φτώχεια, η εκμετάλλευση συνεχίζουν να υπάρχουν και στις μέρες μας. Καθώς μιλούσε ο Μαρξ, άκουσα πράγματα που ζω και σκέφτομαι καθημερινά. Το έργο έκφρασε τα θέλω μου. Δηλαδή τη δικαιοσύνη. Στο τέλος έφυγα ενθουσιασμένη, εμπνευσμένη αλλά και προβληματισμένη, όπως και πολλοί άλλοι. Ο κόσμος πρέπει να αλλάξει, αν και μου φαίνεται πολύ δύσκολο, δεν ξέρω αν και πως μπορεί να γίνει αυτό. Πάντως τέτοια γεγονότα πρέπει να ξαναγίνουν στη σχολή και κυρίως πρέπει να είναι ανοιχτά στο κοινό, όχι μόνο στους φοιτητές αλλά και σε μας τους εργαζόμενους.

Ρία Κλαδά εργαζόμενη στο ιδιωτικό συνεργείο καθαρισμού φιλοσοφικής

Ήταν η δεύτερη φορά που παρακολουθούσα την παράσταση και παρ’ όλα αυτά δεν βαρέθηκα ούτε λεπτό. Ο τρόπος που  συμπεριφέρθηκε το κοινό ήταν καταπληκτικός. Παρ’ όλο που βρίσκονταν πάνω από 1500 άνθρωποι στο μεγάλο αμφιθέατρο δεν ακουγόταν ο παραμικρός θόρυβος. Όλοι κρέμονταν από τα χείλη του Μαρξ. Το αγαπημένο μου κομμάτι στο συγκεκριμένο έργο, είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται η παρισινή κομμούνα, η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια των εργατών στην ιστορία να αλλάξουν τον κόσμο. Ακούγοντας τον ηθοποιό, νομίζεις πως βρίσκεσαι ανάμεσα στο πλήθος την ώρα της επανάστασης. Όπως μας είπε και ο Brian Jones στο βιντεοσκοπημένο του μήνυμα, οι άνθρωποι στην Αμερική μετά από κάθε παράσταση τον ρωτούσαν αν αυτό το γεγονός έγινε στα αλήθεια. Και αυτός απαντούσε «ναι και αν έγινε εκείνη την 

εποχή τότε μπορεί να ξανασυμβεί». Το συγκεκριμένο απόσπασμα στάθηκε η αφορμή για να διαβάσω και να μάθω περισσότερα πράγματα για την παρισινή κομμούνα. Το έργο μιλάει για την πραγματικότητα με τον πιο απλό τρόπο. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει εύκολα  με το παρακάτω απόσπασμα; «Ας σταματήσουμε να μιλάμε για καπιταλισμό και σοσιαλισμό. Ας μιλήσουμε απλώς για το πώς θα χρησιμοποιήσουμε τον απίστευτό πλούτο της γης προς όφελος των ανθρώπων. Δώστε στους ανθρώπους αυτά που χρειάζονται: φαγητό, φάρμακα, καθαρό αέρα, πόσιμο νερό, δέντρα και γρασίδι, ευχάριστα σπίτια να μένουν, μερικές ώρες δουλειάς, μερικές ώρες ελευθερίας. Μη ρωτήσετε ποιος το αξίζει. Όλοι οι άνθρωποι το αξίζουν.»

Ερωφύλη Αναστάκη ΤΕΙ Αθήνας

8 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Camping

Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε μια χρονιά δύσκολη, γεμάτη πολύ σημαντικά γεγονότα. Ήταν  η χρονιά του Δεκέμβρη, οι βδομάδες  της  εξέγερσης. Χιλιάδες  νεολαίοι οργιστή-καμε  για  τη  δολοφονία  του  συμμαθητή  μας,  βγήκαμε 

στους δρόμους, για όλα αυτά που μας πνίγουν και μας καταπιέζουν καθημερινά. Δεν ήταν όμως μόνο εμείς που «φτάσαμε στα όρια μας», αλλά και το ίδιο το σύστημα. Φέτος μάθαμε τι σημαίνει οικονομική κρίση και μάλιστα παγκόσμια. Είδαμε ότι το σύστημα στο οποίο ζούμε, δηλαδή ο καπιταλισμός με τη πιο σύγχρονη του μορφή, το νεοφιλελευθερισμό, δεν λειτουργεί, καταρ-ρέει. Μόνο που καταρρέει πάνω στα κεφάλια μας. Ανακαλύψαμε  επί-σης, πως όταν γίνεται αυτό, τότε «οι από πάνω» ζητούν από όλους εμάς να πληρώσουμε τη κρίση που αυτοί δημιούργησαν. Δυστυχώς κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να την πληρώνουν. Το σύστημα ξεκινάει πάντα από τους πιο αδύναμους, με στόχο κάποια στιγμή να τους τσακίσει όλους και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους μετα-νάστες. Όσο για μας, συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τους μετανά-στες με κάθε τρόπο. Είμαστε δίπλα τους , αποκαλύπτουμε τα ρατσιστι-κά ψέματα και παλεύουμε μαζί τους, γιατί ξέρουμε ότι καλύτερη ζωή για τους μετανάστες, σημαίνει καλύτερη ζωή για όλους.

Το καλοκαίρι είναι εδώ και τα σχέδια για το που θα πάμε δια-κοπές, έχουν ήδη αρχίσει. Ευτυχώς τελείωσαν τα σχολεία και οι εξετάσεις για τους μαθητές, τελειώνει και η εξεταστική των φοιτητών. Τώρα χρειάζεται να ξεκουραστούμε, να γεμίσουμε μπαταρίες για να συνεχίσουμε με περισσότερες δυνάμεις από Σεπτέμβρη. Εμείς λοιπόν που παλεύουμε καθημερινά στα σχο-λεία και στις σχολές μας, που δίνουμε μαζί μάχες, θέλουμε να περάσουμε μαζί και ένα μέρος των διακοπών μας. Για άλλη μια χρονιά, λοιπόν οργανώνουμε κάμπινγκ, στήνοντας αυτή τη φορά τις σκηνές μας, στο Βαρικό, στην Πιερία από τις 29 Ιουλί-ου μέχρι τις 5 Αυγούστου.

ΚΑΦΕΝΕΙΟ/ΜΠΑΡ: Στο χώρο θα δουλεύουμε  το δικό μας καφενείο, που θα παρέχει ότι χρεια-ζόμαστε για το πρωινό μας αλλά και τα ποτάκια και τις μπύρες το βραδάκι. Όσο για το φαγητό, θα λειτουργούμε καθημερινό μπάρμπεκιου.ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: Και επειδή διακοπές χωρίς βιβλίο δεν γίνονται, θα κρατάμε ανοιχτό το βιβλι-οπωλείο μας καθημερινά με πολλούς τίτλους (πολιτική, ιστορία, λογοτεχνία, θέατρο).ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ: Το θερινό μας σινεμά θα περιλαμβάνει καθημερινά παλιές και νέες ται-νίες. 

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ:  Μετά τη περσινή επιτυχία, τα «τουρνουά» παι-χνιδιών συνεχίζονται για δεύτερη χρονιά. Ποδόσφαιρο, σκάκι, το αγαπημένο μας τάβλι και -φυσικά-  θαλάσσια σπορ.ΠΑΡΤΥ/ΣΥΝΑΥΛΙΑ: Από τις βραδιές μας δεν θα λείπουν τα beach parties αλλά και συναυλία ΜΑΘΗΜΑΤΑ: Για  όσους  θέλουν  να  διδάξουν  και  να  διδαχτούν,  θα  γίνουν  μαθήματα  χειρισμού computer, δημιουργίας κειμένου και αφίσας,  stensil, πανώ κ.λπ. 

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΜΑΣΗ επιτυχία του εξαρτάται από τη συμμετοχή όλων μας!

Στο κάμπινγκ μας συζητάμε και διασκεδάζουμε παράλληλα. Οργανώνουμε συλλογικά τις συζητή-σεις μας, την καθημερινότητά μας (τροφή, καθαριότητα) και φυσικά τη διασκέδασή μας. Λειτουρ-γώντας ανά ομάδες επιλέγουμε που θα συμμετέχουμε, που θα προσφέρουμε και τι. Με λίγα λόγια αυτοοργανωνόμαστε. 

29 Ιούλη - 5 Αύγούστού

Βαρικό Πιερίας (Camping Elisabeth)

Καθημερινά: Προβολές •συναυλίες•beach party •έκθεση βιβλίου •παιχνίδια

«Μαρξισμός: μια θεωρία

για ν΄αλλάξουμε τον κόσμ

ο»

camping

νεολαιασ

Συζητήσεις για οικονομία

και κρίσεις, το περιβάλλον

τους νόμους της ιστορίας

, τη θρησκεία,

την καταπίεση, τον αναρχισμό,

το ρεφορμισμό, την Παρισινή Κομμούνα

ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

mes.dea.org.gr fes.dea.org.gr 210-3306286

29Ιούλη

5Αυγούστου

Αφιέρωμα στον Μπ. Μπρεχτ

Αντιρατσιστικές

εκδηλώσεις

συνέλευσητης Κίνησης «ΑΠΕΛΑΣΤΕ

ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ»

-

9ιούνης 2009

Για να παλέψουμε όμως για μια καλύτερη ζωή, για να αλλάξουμε τον κόσμο, χρειάζεται να τον καταλάβουμε. Για αυτό το καλοκαίρι λοιπόν προτείνουμε μια «βουτιά» στο κόσμο και στις ιδέες ενός πολύ μεγάλου επαναστάτη που έζησε και έδρασε πριν πολλά χρόνια. Του Καρλ Μαρξ. Ο Μαρξ στις αρχές του καπιταλισμού παρατηρώντας τον κόσμο γύρω του περιέγραφε , εξηγούσε και μας καλούσε να αλλάξουμε τον κόσμο πριν φτάσουμε στη Βαρβαρότητα. Στο φετινό μας κά-μπινγκ, λοιπόν, θα προ-σπαθήσουμε να γνωρι-στούμε καλύτερα με τον Μαρξ, θα επιχειρήσου-με να συνομιλήσουμε μαζί του, θα μάθουμε να χρησιμοποιούμε τις ιδέες του ως εργαλείο για την ερμηνεία όσων μας απασχολούν.

Ελάτε στο κάμπινγκ μας, να οργανώσουμε συζητήσεις, να απαντήσουμε σε ερωτήματα:

*Οικονομία και κρίσεις: Πως λειτουργεί ο καπιταλισμός, τι σημαίνει οικονομική εκμετάλλευ-ση, ποιος δημιουργεί τις κρίσεις και γιατί; Μαρξιστική οικονομία

*Οι νόμοι της ιστορίας: Τι είναι ο ιστορικός υλισμός, η ιστορία των από κάτω, των εξεγέρσεων και όχι των μεγάλων αντρών, θεω-ρίες εξέλιξης (Δαρβίνος κλπ)

*Θρησκεία: Παρουσίαση ενός καινούριου και πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου που περιλαμβάνει κείμενα των Μαρξ και Ένγκελς για το διαχρονικό ζήτημα της θρησκείας

*Καταπίεση: Η καταπίεση των πιο αδύναμων. Γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, μετανάστες. Οι ρίζες της καταπίεσης, η θεωρία του Ένγκελς, ο ρόλος της οικογένειας.

*Παρισινή Κομμούνα: Η πρώτη προσπάθεια των εργατών στην ιστορία να πάρουν την εξουσία και να οργανώσουν την κοινωνία τους. Μια προσπάθεια που έμπνευσε το Μαρξ και απέδειξε ότι οι απλοί άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.

*Για τον αναρχισμό και το ρεφορμισμό: Οι «διαμάχες» της Αριστεράς δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Ξεκινούν από πολύ παλιά και έχουν μεγάλη ιστορία. Παρακολουθούμε τις διαμάχες του Μαρξ με αναρχικούς και μεταρρυθμιστές της εποχής του.

* Αφιέρωμα στον Μπρεχτ, το μεγάλο ποιητή και θεατρικό συγγραφέα, που με το επαναστατικό του έργο προσπαθεί να κινητοποιήσει τον θεατή, να αλλάξει τον κόσμο. Συζητάμε για την συγκλονιστική εποχή στην οποία έζησε και δημιούρ-γησε ο Μπρεχτ (μεσοπόλεμος) αλλά και για τη δύναμη της επαναστατικής τέχνης.

«Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε.»

Μπερτολτ Μπρεχτ

Σ το φετινό μας κάμπινγκ θα έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε ένα τριήμερο με την «Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό» (ΚΑΡ). Θα συζητήσου-

με μαζί με άλλους αντιρατσιστές και μετανάστες, θα διασκεδάσουμε και θα έχουμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε στην πανελλαδική συνέ-λευση της ΚΑΡ, συζητώντας για το ρατσισμό και πως παλεύεται, για το τσάκισμα των φασιστικών ιδεών στις σχολές και στα σχολεία μας, για

τα δικαιώματα των μεταναστών δεύτερης γενιάς.

* Οργανώνουμε ομαδικό πακέτο (διαμονή και εισιτήρια από και για Αθήνα) κόστους 80€ (70€ για μαθητές και φοιτητές). Αναχώρη-ση για το κάμπινγκ Τετάρτη 29 Ιούλη στις 9.30 π.μ. (ώρα προσέλευσης 9) από το σταθμό ΚΤΕΛ στη Λιοσίων 260. Επιστροφή από το κάμπινγκ την Πέμπτη 5 Αυγούστου το μεσημέρι.

Νεολαίαςστο βαρικο πιεριασ

• Κομμουνιστικό Μανιφέστο (Μαρξ και Ένγκελς)• Μαρξισμός Θεωρία και Πράξη (Κρις Χάρμαν)• Μπρεχτ για Αρχάριους• Το Κεφάλαιο για Αρχάριους• Οι μέρες της Κομμούνας (Μπρεχτ)• Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους (Ένγκελς)• Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία (Μαρξ)• Μαρξ και Ένγκελς για τη Θρησκεία

Επειδή καλοκαίρι χωρίς βιβλίο δε γίνεται, και για να μπούμε στη «συζήτηση με τον Μαρξ» πιο εύκολα, προτείνουμε κάποιους από τους τίτλους που θα υπάρχουν στο βιβλιοπωλείο μας.

10 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Παγκόσμια αντίστασηΕπιμέλεια: Πάνος Πέτρου

Laurgeaud Anne, μεταπτυχιακή φοιτήτρια, μέλος του συλλόγου φοιτητών του Paris 3:

Ήταν ένα κίνημα εξαιρετικά δυναμικό. Στο γαλλικό πανεπιστήμιο έγι-νε για 1η φορά ενιαίο μέτωπο μεταξύ φοιτητών, διδασκόντων και δι-οικητικού προσωπικού. Πολλά καινούργια χαρακτηριστικά: ενίσχυση της αυτοοργάνωσης μεταξύ των συλλόγων λόγω της αδυναμίας των μεγαλύτερων συνδικάτων να εκ-φράσουν το φοιτητικό κίνημα, προσπάθεια σύνδεσης του με τα υπόλοιπα κοινωνικά μέτωπα, και τέλος η ιδέα του συντονισμού με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πανεπι-στημιακά κινήματα ενάντια στην διαδικασία της Μπολόνια αλλά και στη γενική προσπάθεια εμπορευ-ματοποίησης της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να «ρίχνει λάδι» στον θύμο που εκφράζουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές και εργαζόμενοι. Αλλά η μάχη ακόμη δεν έχει αρχίσει.

το πανεκπαιδευτικο κινημα στη γαλλιαΣτη Γαλλία εδώ και 6 μήνες εξελίσ-σεται ένα ισχυρό πανεπιστημιακό κίνημα που έχει φέρει τον Σαρκοζί και την κυβέρνηση του σε δύσκο-λη θέση πολλές φορές. Τον Ιούνη πολλά γαλλικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα έκλειναν 6 μή-νες απεργίας του προσωπικού τους κι αποχής των φοιτητών, ενάντια στις «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρ-νησης Φιγιόν – Σαρκοζί για τη νε-οφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της ανώτατης παιδείας. Οι κινητοποιή-σεις στρέφονται κυρίως κατά του νόμου του 2007 «για την ελευθερία και τις ευθύνες των πανεπιστημίων» (γνωστός σαν «νόμος L.R.U.»), που μετατρέπει τα ΑΕΙ σε επιχειρήσεις με άμεσο στόχο (και βασικό κρι-τήριο της λειτουργίας τους) το οικονομικό κέρδος, συρρικνώνοντας ταυτόχρονα τη συλλογική λειτουργία των πανεπιστημιακών οργάνων και παραχωρώντας έκτακτες εξουσίες στους προέδρους - μάνατζερ, αρμόδιους (και υπεύθυνους) για το ξεκαθάρισμα των ιδρυμάτων από το «πλεονάζον προσωπικό». Ταυτόχρονα οι δραστικές περικοπές κον-δυλίων από την κυβέρνηση ασκούν αφόρητη πίεση στα πανεπιστήμια να αναζητήσουν ιδιώτες για να πουλήσουν την έρευνά τους. Επιπρό-σθετα στην αντιμεταρρύθμιση της Βαλερί Πεκρές (υπουργού Ανώτα-της Εκπαίδευσης) περιέχονται διατάξεις που κόβουν 80.000 θέσεις εκπαιδευτικών, μειώνουν τις ακαδημαϊκές ελευθερίες, καταργούν τα ενιαία κριτήρια για εισαγωγή στα πανεπιστήμια με την επιβολή πρό-σθετων διδάκτρων (τώρα όλοι οι φοιτητές πληρώνουν για εγγραφή 300 ευρώ). Επίσης επιβάλλουν την εκχώρηση πολλών δραστηριοτή-των του πανεπιστημίου (σίτιση, καθαρισμός) σε εργολάβους ιδιώτες αλλά και την υποβάθμιση πτυχίων και μεταπτυχιακών. Μια απόπειρα

συνολικής νεοφιλελεύθερης επίθε-σης στην δημόσια παιδεία. Το πανεπιστημιακό κίνημα αντέ-δρασε από την αρχή σε αυτή την αντιμεταρρύθμιση που ήταν έτοι-μη να επιβληθεί. Πανεπιστημια-κοί, φοιτητές και λοιπό προσωπι-κό των πανεπιστημίων μετράνε 6 μήνες κινητοποιήσεις με μαζικές πανεκπαιδευτικές πορείες σχεδόν κάθε βδομάδα, με καταλήψεις και μπλοκαρίσματα των πανεπι-στημίων και με άλλες πολύμορφες δράσεις. Ένα κίνημα που δέχθηκε έντονη καταστολή από τη γαλλική αστυνομία αλλά και έντονη επί-θεση καθημερινά από τα μεγάλα ΜΜΕ. Αξίζει να αναφερθεί ότι το κίνημα βρήκε πολιτική κάλυψη

και ενισχύθηκε μόνο από την Αριστερά (ΝΑΚ, ΚΚΓ) με την υπόλοιπη αντιπολίτευση και τους Σοσιαλιστές να συναινούν ουσιαστικά στις κατευθύνσεις της κυβέρνησης. Οι αγώνες διαρκείας του γαλλικού πανεπιστημιακού κινήματος σταμάτησαν προσωρινά τις προσπάθειες του Σαρκοζί να ιδιωτικο-ποιήσει την γαλλική Ανώτατη Εκπαίδευση αλλά και έδωσε γενικό παράδειγμα στους υπόλοιπους κοινωνικούς χώρους στο πώς να αντισταθούν στις επιθέσεις της Δεξιάς. Παρόλα αυτά η ανθεκτικότη-τα του Σαρκοζί (λόγω της στήριξης των ΜΜΕ αλλά και μεγάλων κομ-ματιών της αντιπολίτευσης) αλλά και η νίκη του στις ευρωεκλογές κάνουν την κυβέρνηση της Δεξιάς να ανακοινώνει ότι θα προχωρή-σει στην εφαρμογή των νόμων αλλά και στην επιβολή άλλων. Ήδη το φοιτητικό κίνημα έχει ορίσει από τώρα την περίοδο του Σεπτέμβρη ως περιόδου ανασυγκρότησης των δυνάμεων και καθορισμού των κινητοποιήσεων. Ο αγώνας θα συνεχιστεί!!

Δημήτρης Σκαρπαλέζος, πανεπιστημιακός του Paris 7, μέλος της ομοσπονδίας πανεπιστημιακών:

Το πανεπιστημιακό κίνημα του 2007-2009 ήταν ένα από τα βα-σικά κινήματα που αντιστάθηκε στις αντιμεταρρυθμίσεις του Σαρ-κοζί. Ένα κίνημα που ανάγκασε την κυβέρνηση να υποχωρεί και να υπαναχωρεί. Με μαζικές κινη-τοποιήσεις κάθε βδομάδα. Ήταν ένα κίνημα όπου για πρώτη φορά βρέθηκαν μαζί φοιτητές, καθη-γητές, ερευνητές, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό. Ένα κίνημα που, εκτός από τους στόχους που έβαλε, βοήθησε σημαντικά στην ριζοσπαστικοποίηση των ιδεών και των δράσεων μέσα στον πανε-

πιστημιακό χώρο. Το μόνο που έσωσε το Σαρκοζί σε αυτήν την περίοδο ήταν ότι το κίνημα δεν είχε την πολιτική κάλυψη πολλών δυνάμεων της αντιπολίτευσης όπως του Σοσιαλιστικού Κόμματος που ουσιαστικά συναίνεσε στα σχέδια του Σαρκοζί.

δηλωσεισ απο τουσ πρωταγωνιστεσ...

Ανταπόκριση: Κώστας Παπανικολάου

11ιούνης 2009

Μετά την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ισπανία, ήρθε η σειρά της γερµανικής νεολαίας να βγει στους δρόµους. Από τις 17 Ιούνη οι µαθητές και οι φοιτητές ξεκίνησαν µια εβδοµαδιαία απεργία. Στα πλαίσια της απεργίας που είναι και βδοµάδα δράσεων, σχολές και διοικητικά κτίρια καταλήφθηκαν συµβολικά, έγιναν

αποκλεισµοί δρόµων και µια σειρά άλλες εκδηλώσεις. Το αποκορύφωµα ήταν η πανεθνική διαδήλωση, όταν πάνω από 250.000 διαδήλωσαν σε 70 πόλεις της Γερµανίας, διεκδικώντας καλύτερα σχολεία, αυξηµένες δαπάνες (εφό-σον η κυβέρνηση βρήκε χρήµατα για τις τράπεζες) και κατάργηση των διδάκτρων στα πανεπιστήµια. Η δράση αυτή είναι η συνέχεια ενός εκπαιδευτικού κινήµατος που προσπαθεί να συγκροτηθεί τον τελευταίο χρόνο στη χώρα και είναι χαρακτηριστικό ότι οι κινητοποιήσεις οργανώνονταν για µήνες από συµβούλια µαθητών και φοιτητών. Τα συνθήµατα των διαδηλωτών είναι: «Ελεύθερη παιδεία για όλους», «Οργανωµένη αντί-σταση, όχι ατοµική προσπάθεια», «Ξεσηκωµός ενάντια στους ληστές της κοινωνίας». Σε συνέντευξη Τύπου, η Σχολική Απεργιακή Επιτροπή δήλωσε πως δεν είναι µια τυπική απεργία στα σχολεία και τις σχολές, αλλά ένας ξεσηκωµός συνολικά ενάντια στο πα-ρόν εκπαιδευτικό σύστηµα. Ο αγώνας της νεολαίας έχει την αµέριστη υποστήριξη των γονιών, αλλά και 230 συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων που συµµετέχουν στην καµπάνια. Στόχος του κινήµατος είναι στις εθνικές εκλογές του Σεπτέµβρη να κυριαρχήσει ο διάλογος για τη δηµόσια παιδεία και τις κοινωνικές δαπάνες. Μέσα στο κλίµα του ξεσηκωµού άνοιξε και στη Γερµανία η συζήτηση για το νέο «1968». Όπως δήλωσε ένας φοιτητής: «Ο ξεσηκωµός των νέων σε όλη την Ευρώπη θυµίζει ’68, αλλά τότε οι νέοι διαδήλωναν και στο µέλλον ήλπιζαν να βρουν τη δουλειά που ήθελαν. Σήµερα µας οδηγούν στην ανεργία και η οργή είναι πολύ µεγαλύτερη».

ΒενεζουελαΣτη Βενεζουέλα, της αριστερής κυβέρνησης του Ούγκο Τσάβες, δύο αντιμαχόμενα φοιτητικά κινήματα διεκδικούν μια «άλλη παιδεία». Πριν εκλεγεί η αριστερή κυβέρνηση, τα πανεπιστήμια δεχόντουσαν μόνο παιδιά των εύπορων τάξεων και - αν και δεχόντουσαν χρηματοδότηση από το κράτος - λειτουργούσαν ως ιδιωτικά, με τους μάνατζερ να παίρνουν τις αποφάσεις, ήταν τα λεγόμενα «αυτόνομα» πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση Τσάβες προσπαθεί να δημιουργήσει ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, με την ίδρυση νέων δημόσιων πανεπιστημίων, ανοιχτών για τα φτωχόπαιδα που αποκλείονταν από την τριτοβάθμια. Σήμερα, τα εύπορα παιδιά των «αυτόνο-μων» πανεπιστημίων διεκδικούν «δημοκρατία», εννοώντας να μην ελέγχει το κράτος την παιδεία (αλλά να την ελέγχουν οι μάνατζερ). Από την άλλη, το φοιτητικό κίνημα των δημοσίων πανεπιστη-μίων διεκδικεί πραγματική δημοκρατία, δηλαδή, όπως λένε, ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί θα αποφασίζουν και που θα βοηθάει στο να χτιστεί πραγματικός σοσιαλισμός στη Βενεζουέλα. Παρά τις διαμαρ-τυρίες των εύπορων, ότι το κράτος «σπαταλάει» λεφτά στα κρατικά πανεπιστήμια, η αλήθεια είναι διαφορετική. Το πανώ των φτωχών φοιτητών στη διαδήλωση της 18 Ιούνη έγραφε: «Φοιτητές στο UCV («αυτόνομο» πανεπιστήμιο) 58.000, δαπάνες 442 εκατομμύρια δολάρια – φοιτητές στο UBV (δημόσιο) 260.305, δαπάνες 90 εκατομμύρια δολάρια, γιατί γκρινιάζουν οι αστοί;».Εκεί τα λένε «αυτόνομα», εδώ «μη κρατικά», πάντως αν περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης κατά εκεί θα μας πάνε και εμάς…

Όλος ο κόσμος παρακολουθεί συγκλονισμένος την εξέγερση του λαού στο Ιράν ενάντια στο καθε-στώς. Μέχρι πριν λίγο καιρό, η προπαγάνδα της Δύσης παρουσίαζε το Ιράν ως «απολίτιστη» χώρα που θα τη σώσουν οι …βόμβες των ΗΠΑ και τις ΕΕ. Οι απλοί Ιρανοί όμως απέδειξαν ότι η απελευθέ-ρωσή τους είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση. Άλλωστε ξέρουν καλά από επαναστάσεις. Το 1979 μια επανάσταση ανέτρεψε τον Σάχη

(δικτάτορας με την υποστήριξη των δυτικών). Σήμερα, εκατομμύρια έχουν εξεγερθεί ενάντια στη φτώχεια και την καταπίεση. Η πιο «νεολαιίστικη» χώρα του κόσμου (το 70% του πληθυσμού είναι κάτω των 30 ετών!) βράζει από διαδηλώσεις στους δρόμους, οδοφράγματα, μαζικές συγκρούσεις όταν οι διαδηλώσεις απαγορεύονται, ακόμα και οι ταράτσες είναι γεμάτες από κόσμο που φωνάζει υπέρ των διαδηλωτών. Η αφορμή ήταν η νοθεία στις προεδρικές εκλογές, όμως οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές δεν εξεγέρ-θηκαν υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου. Όπως δήλωσε ο σύντροφος της Νέντα, διαδηλώτριας που η δολοφονία της καταγράφηκε από βίντεο και την μετέτρεψε σε σύμβολο του αγώνα, «η Νέντα δεν ήταν με καμία από τις δύο παρατάξεις, πάλευε για την ελευθερία». Το φοιτητικό κίνημα που το βράδυ των εκλογών οργάνωσε μυστικές συνελεύσεις και κάλεσε σε μαζικές διαδηλώσεις παλεύει εδώ και χρόνια για ελευθερίες (το 1999 οι φοιτητές είχαν ξεσηκωθεί ξανά) αλλά σήμερα έχει τη συμπαράσταση εκατοντάδων χιλιάδων νέων, ανέργων, φτωχών, εργαζομένων που αγωνίζονται στους δρό-μους. Οι διάφοροι ιμπεριαλιστές είτε κοιτάνε αμήχανοι μη ξεφύγει τελείως

ο έλεγχος και το κίνημα ριζοσπαστικοποιηθεί (όπως ο Ομπάμα), είτε σκέφτονται να επέμβουν «υπέρ των εξεγερμένων» (όπως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν που ισοπέδωσαν τις χώρες για να τις «εκδημοκρατίσουν»), είτε μας προκαλούν καταδικάζοντας υποκριτικά τη βία ενάντια σε διαδηλωτές (ο Σαρκοζί, ο Μπερλουσκόνι και ο Καραμανλής που τόσα χρόνια έχουν αμολύσει τους μπάτσους να ρίχνουν χημικά και να δέρ-νουν φοιτητές…). Όλοι αυτοί καλά θα κάνουν να αφήσουν τους Ιρανούς ήσυχους, μόνο η δικιά τους δράση και η δική μας αλληλεγγύη στον αγώνα τους μπορούν να φέρουν τη νίκη!

Γερμανία

ίραν

12 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, με την άνοδο της ακροδεξιάς να εμφανίζεται σαν τάση σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα για το πώς το σύστημα όταν κινδυνεύει, αξιοποιεί το ρατσισμό ώστε να διαχωρίζει τους από κάτω σε μικρά και ανίσχυρα κομμάτια και κυρίως πώς μας κάνει όλους εμάς να βρίσκουμε στον πιο αδύναμο τον αποδιοπομπαίο τράγο για τα πιο βασικά καθημερινά μας προβλήματα: τη φτώχεια, την ανεργία, το ελλιπές σύστημα υγείας και παιδείας, την ασχήμια των αστικών κέντρων.

Ό λο το διάστημα προηγούμενο διάστημα είχαμε πολλά ρατσιστικά συμ-βάντα (Εφετείο, Αγ. Παντελεήμονας, Μανωλάδα). Επίσης η κυβέρνηση παίρνει ρατσιστικά μέτρα ενάντια στους μετανάστες (στρατόπεδα συγκέ-ντρωσης, μεγαλύτερες ποινές, μαζικές απελάσεις κ.λπ.). 

Την Πέµπτη 9 Ιούλη, δεκάδες αντιρατσιστικές και µεταναστευτικές οργανώσεις, συν-δικάτα όπως η ΟΛΜΕ, οργανώσεις και κόµµατα της αριστεράς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κατεβαίνουµε στο δρόµο ενάντια στα ρατσιστικά µέτρα ΝΔ-ΛΑΟΣ και τις φασιστικές προκλήσεις. Μεταξύ τους ασφαλώς η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισµό» και το «Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών», και οι βέβαια οι Φοιτητές και οι Μαθητές Ενάντια στο Σύστημα. Όλοι στο δρόµο στις 9 Ιούλη! Τα ρατσιστικά πογκρόµ δεν θα περάσουν!Κοινός αγώνας ελλήνων και µεταναστών για:1. Να σταµατήσουν τώρα οι σκούπες, οι απελάσεις, τα νέα στρατόπεδα συγκέντρω-σης.2. Νοµιµοποίηση των µεταναστών χωρίς χαρτιά. Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες λόγω πολέµου στις χώρες προέλευσής τους.3. Να ανοίξουν τα Δυτικά σύνορα για όσους µετανάστες και πρόσφυγες επιθυµούν να φύγουν προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Να καταγγελθούν από την Ελλάδα η συν-θήκη Δουβλίνο ΙΙ, η Ευρωπαϊκή Οδηγία επιστροφής προσώπων και το Σύµφωνο Με-τανάστευσης και Ασύλου, που µετατρέπουν την Ελλάδα σε φυλακή του Ευρωπαϊκού Νότου.4. Μέτρα κοινωνικής πολιτικής για έλληνες, πρόσφυγες και µετανάστες φτωχούς, αστέγους, άπορους και  τοξικοεξαρτηµένους. Ανοιχτοί  ξενώνες αστέγων και προ-σφύγων µε σίτιση και ιατροφαρµακευτική περίθαλψη.5. Αναβάθµιση των περιοχών που γκετοποιούνται στο κέντρο της Αθήνας (πράσινο και παιδικές χαρές, σχολικές αίθουσες και παιδικοί σταθµοί, καθαριότητα και κέ-ντρα υγείας, αντί για γκετοποίηση και αστυνοµοκρατία).

ΑπΑντήσεισ στή ρΑτσιστική προπΑγΑνδΑ

Οι νόμιμοι να μείνουν, οι παράνομοι να φύγουνΤο σύστημα έχει εισάγει τον πολύ βολικό όρο «λαθρο»-μετανάστες, ώστε να κατηγοριοποιούνται στη συνείδησή μας ως παράνομοι, άρα πιθανώς παραβατικοί και επικίνδυνοι. Δε μας λένε όμως πως δεν υπάρχει νόμιμος τρόπος να έλθει κανείς στην Ελλάδα και πως και αυτοί που τώρα θεωρού-νται νόμιμοι, ήταν επίσης παράνομοι όταν πρωτοήρθαν, αφού δεν υπήρχε διαδικασία νομιμοποίησης. 

Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους μετανάστεςΑκούγονται συχνά φωνές  που εύλογα ρωτούν: Πόσους μετανάστες μπο-ρούμε να αντέξουμε; Οι 400.000 μετανάστες που είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ συνεισφέρουν με 1 δις. ετησίως στο ταμείο. Οι ίδιοι με τη παρουσία τους δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και έτσι εξηγείται πως το ποσοστό ανεργίας στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήταν στο 8%, ενώ το 2000, με 1 

εκατ. περισσότερους  μετανάστες, ήταν περίπου το ίδιο νούμερο. Άλλωστε και οι μετανάστες πηγαίνουν στις χώρες που βρίσκουν δουλειά. Το καθε-στώς ομηρίας στο οποίο βρίσκονται εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των εργοδοτών που τους εκμεταλλεύονται και τους χρησιμοποιούν σαν εκβια-σμό για τους Έλληνες εργαζόμενους για να ρίχνουν τα μεροκάματα.  

Οι γειτονιές μας υποβαθμίζονται Η έλλειψη χώρων πρασίνου, τα παρατημένα πάρκα, η τσιμεντοποίηση, οι κακοί δρόμοι, τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, η αδιαφορία για τα άτομα με ει-δικές ανάγκες είναι μια κατάσταση που προϋπήρχε. Η παρουσία των αστέ-γων, Ελλήνων και μεταναστών, που δυσχεραίνει τη κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με ξενώνες στέγασης  και κοινωνικές υπηρεσίες. Υπάρχουν όμως χρήματα για όλα αυτά; Μα, τα ίδια που θα διατεθούν για στρατόπε-δα συγκέντρωσης, συνοριοφύλακες και πρόσληψη νέων ειδικών φρουρών. Πρόκειται δηλαδή, για διαφορετική διαχείριση των ήδη υπαρκτών πόρων.

Μύθοι και πραγματικότητα

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ!Η απάντηση μας στο ρατσιστικό δηλητήριο και την ξενοφοβία είναι η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας Ελλήνων και Μεταναστών. Γι’ αυτό, εκδηλώσεις όπως το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ και η 3η Γιορτή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, είναι μεγάλης σημασίας. Είναι έμπρακτες αποδείξεις συμβίωσης, αντίστασης στο ρατσισμό, διεκδίκησης μιας κοινωνίας με ίσα δικαιώματα για όλους. Συμμετέχουμε λοιπόν ενεργά και καλούμε όλους μας τους φίλους.

We're taught that after the war the Nazis vanished without a trace But batallions of fascists still dream of a master race The history books they tell of their defeat in forty-five But they all come out of the woodwork on the day the Nazi died  (...) So if you meet with these historians I'll tell you what to say Tell them that the Nazis never really went away They're out there burning houses down and peddling racist lies And we'll never rest again until every Nazi dies

Μας μαθαίνουν ότι μετά τον πόλεμο, οι Ναζί εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνοςΑλλά ομάδες φασιστών ακόμα ονειρεύονται την κυρίαρχη φυλή. Τα βιβλία ιστορίας γράφουν για την ήττα τους το ‘45. Αλλά όλοι βγήκαν από τις τρύπες τους τη μέρα που ο Ναζί πέθανε.(...) Οπότε αν συναντήσεις αυτούς τους ιστορικούς θα σου πω τί να τους πεις.Πες τους ότι οι Ναζί ποτέ δεν έφυγαν στα αλήθειαΕίναι εκεί έξω, καίνε σπίτια και διαδίδουν ρατσιστικά ψέματα.Και δεν θα ησυχάσουμε ποτέ, μέχρι να πεθάνει κάθε Ναζί.

Τη μέρα που ο Ναζί πέθανεThe day the Nazi died (Chumbawamba)