ΕΙΚΟΝΑΝικηφοράκης Γεώργιος

Τάξη: Γ’2

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ• Πίνακας ζωγραφικής σε ξύλινη επιφάνεια κυρίως για τη θρησκευτική

λατρεία, τώρα πια και σε πλαστικοποιημένη μορφή, εικόνισμα• Δισδιάστατη εμφάνιση ή αναπαράσταση με τεχνικά μέσα

πραγματικού αντικειμένου• Γενική, λιτή, αλλά ουσιαστική και πιστή αναπαράσταση ή η εμφάνιση

μιας κατάστασης• Εμφάνιση αντικειμένου ή γεγονότος ή φωτογραφίας με ηλεκτρονικά

μέσα• Το είδωλο ατόμου ή αντικειμένου• Ομοιότητα προς άλλον σαν αντίγραφο (είναι η εικόνα του)

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ• Σύμφωνα με τη θεωρία της «κοινωνικής ειικόνας», κάθε άτομο που ζει στα πλαίσια ενός οργανωμένου

κοινωνικού συνόλου τείνει να τοποθετεί τον εαυτό του σε ένα πλήθος κοινωνικών κατηγοριών-ομάδων. Το γεγονός αυτό έχει ως άμεση συνέπεια τον -σε μεγάλο βαθμό- προσδιορισμό της εικόνας του εαυτού μέσα από την ιδιότητα του μέλους αυτών των ομάδων. Σε πολλές περιπτώσεις η επιλογή της ιδιότητας του μέλους μιας ομάδας και συνεπώς ο προσδιορισμός του εαυτού από αυτή την επιλογή, δεν συντελείται τυχαία. Αντίθετα, εξυπηρετεί τη βασική ανάγκη του ατόμου να διαθέτει θετική εικόνα για τον εαυτό. Το άτομο έχει την ανάγκη να νιώθει ότι αξίζει. Περιπλανώμενο στον ωκεανό του κοινωνικού του κόσμου καταβάλει προσπάθεια να δαμάσει τον κυκεώνα των κοινωνικών δεδομένων, να τα τιθασεύσει και να επιβληθεί σε αυτά. Για το λόγο αυτό προβαίνει στην οργάνωσή τους μέσα από τη διαδικασία της κατηγοριοποίησης, η οποία έχει διττή σημασία: Κατηγοριοποιεί οτιδήποτε κοινωνικό και την ίδια στιγμή χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα της κατηγοριοποίησης για να κατηγοριοποιήσει και τον εαυτό. Η διαδικασία αυτή υπακούει πάντοτε στον βασικό κανόνα της διατήρησης της θετικής εικόνας του εαυτού. Αυτή η ιδιομορφία στην οργάνωση του κοινωνικού κόσμου έχει ως άμεση και διακριτή συνέπεια την απώλεια της αντικειμενικότητας, της αμεροληψίας στην κρίση του ατόμου. Τα κοινωνικά γεγονότα, οι κοινωνικές συνθήκες, τα πρόσωπα και η συμπεριφορά, η στάση και οι προθέσεις τους θεωρούνται σύμφωνα με μία υποκειμενική λογική που αποσκοπεί στην διαφύλαξη της θετικής εικόνας του ατόμου για τον εαυτό. Έτσι, το άτομο δεν κρίνει, αλλά συγκρίνει και ταυτόχρονα συγκρίνεται και τείνει να αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά των εισερχόμενων κοινωνικών δεδομένων, προκειμένου να διατηρεί την αίσθηση της αξίας, η οποία λαμβάνει τη μορφή της διαφορετικότητας και της ανωτερότητας.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

• Η πρώτη καί πρωταρχική εικόνα είναι ο ίδιος ο Χριστός: «ος εστίν εικών του Θεού του αοράτου» (Κολ. 1, 15). Ο Χριστός είναι «η απαράλλακτος εικών του Πατρός». Ε κείνος, δια του οποίου έγιναν τα πάντα και χωρίς τον ό ποιο δεν έγινε τίποτε. ο απερίγραπτος Λόγος, που περιεγράφη σαρκούμενος εκ της Θεοτόκου (Ιω. 1, 3). Το μυστήριο αυτό της περιγραφής του α περίγραπτου Λόγου του Θεού, που έκανε δυνατή και την περιγραφή του εν «εικονίσμασιν», είναι η αλήθεια της Εκκλησίας· είναι το θεμέλιο της Ορθοδοξίας, πάνω στο οποίο οικοδομείται η ανακαίνιση του ανθρώπου: «Ο α περίγραπτος Λόγος του Πατρός, εκ σου Θεοτόκε περιε γράφη σαρκούμενος, και την ρυπωθείσαν εικόνα εις το αρχαίον αναμορφώσας, τω θείω κάλλει συγκατέμιξεν» (Κοντάκιον Κυριακής Ορθοδοξίας).

ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ• http://www.imconstantias.org.cy/2309.html• https://el.wiktionary.org/wiki/%

CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1• http://aienaristeyein.com/2013/12/08/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%B

D%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80/