Οι μαθητές μας εργάστηκαν σε δύο επίπεδα:

Οι μαθητές της Β΄ Λυκείου μέσα από την Ιστορία του Μεσαιωνικού και Νεότερου Κόσμου μελέτησαν τα πρόσωπα, τα γεγονότα, τα μνημεία, την τέχνη, την καθημερινότητα του Βυζαντίου.Οι μαθητές της Α΄ Τάξης μέσα από το μάθημα επιλογής: Ελληνικός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, μελέτησαν τις επαφές και την αλληλεπίδραση του Βυζαντίου με τη Δύση και τη συμβολή του στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Μελέτησαν τα ιστορικά πρόσωπα, τα γεγονότα και τις περιόδους της Βυζαντινής Ιστορίας…

Υπέγραψε το διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 μ.Χ. με το οποίο θεσπιζόταν η αρχή ανεξιθρησκίας και η θρησκευτική ελευθερία.

Μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του από τη  Ρώμη στην αρχαία πόλη Βυζάντιο το 330 μ.Χ (Κωνσταντινούπολη)

Συγκάλεσε την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, την πλέον καθοριστική για την μετέπειτα εξέλιξη της παγκόσμιας Χριστιανικής Εκκλησίας.

Α΄ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Καταστολή εξέγερσης δήμων Περιορισμός της δύναμης των γαιοκτη- μόνων και προστασία των αγροτών Διωγμός εθνικών και οπαδών των αιρέσεων Διάδοση Χριστιανισμού στον Καύκασο και την Ανατολική Αφρική Αναθεώρηση και κωδικοποίηση του Ρωμαϊκού Δικαίου, έκδοση νέων νόμων

Β΄ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΤΟΧΟΣ: Η αποκατάσταση της Ρωμαϊκής οικουμένης Στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Δύση και Ανατολή

Γ΄ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Έργα Υποδομής και Κοινωνικής Ωφέλειας (δρόμοι, υδραγωγεία, νοσοκομεία…) Οχυρωματικά και Αμυντικά Έργα Αγία Σοφία (532- 537 μ.Χ)

Α΄ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Εκστρατείες εναντίον των Περσών, Αβάρων και Σλάβων

Ανάκτηση του Τίμιου Σταυρού, συμβόλου του Χριστιανισμού.

Β΄ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Διοικητική διαίρεση της αυτοκρατορίας στα Θέματα Καθιέρωση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημη γλώσσα του κράτους

Νέα ταυτότητα του Βυζαντίου: Τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αρχή της

μεσαιωνικής ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Α΄ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σταθεροποιούνται τα σύνορα του Βυζαντίου με το Χαλιφάτο Αντιμετωπίζονται με επιτυχία οι Βούλγαροι στα Βαλκάνια

Β΄ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Τολμηρά δημοσιονομικά μέτρα για

ανόρθωση της οικονομίας : κακώσεις Στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας Δημιουργία ναυτικών θεμάτων Εποικιστική πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος

των Σλάβων

ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ: εκκλησιαστική και πολιτική διαμάχη (726 – 802 μ.Χ)

Επί Μακεδονικής Δυναστείας, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία φθάνει στη μέγιστη ακμή της. Με την ανασυγκρότηση του στρατού ανακόπτονται οι αραβικές εισβολές. Χάρη στους επικούς αγώνες των μεγάλων στρατηγών- αυτοκρατόρων, Νικηφόρου Β΄ Φωκά, Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή και Βασιλείου Β΄ (Βουλγαροκτόνου), το Βυζαντινό Κράτος κατάφερε να ανακτήσει τα νησιά του Αιγαίου και να κατακτήσει τη Συρία και τη Βουλγαρία. Στο εσωτερικό επιτυγχάνεται σταθερότητα, εύρυθμη λειτουργία της διοίκησης και οικονομική ανάπτυξη. Αρχίζει ο εκχριστιανισμός των Ρώσων, Σλάβων και Βούλγαρων. Ο ανταγωνισμός μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας κορυφώνεται και δημιουργείται το Πρώτο Σχίσμα (867μ.Χ)

Οι Κομνηνοί εφάρμοσαν το θεσμό της Πρόνοιας για την ενίσχυση του στρατού. Με την παραχώρηση εμπορικών προνομίων στους Βενετούς, σε αντάλλαγμα για τη βοήθειά τους στην απειλή των Νορμανδών, το Βυζάντιο χάνει τον κυρίαρχο ρόλο του στο εμπόριο στην Μεσόγειο. Σημαντικός εχθρός του Βυζαντίου είναι οι Σελτζούκοι Τούρκοι . Η μάχη στο Μυριοκέφαλο (1176 μ.Χ) έχει ως συνέπεια την απώλεια της Μ. Ασίας και τον εξισλαμισμό μεγάλου τμήματος του πληθυσμού της. Οριστική ρήξη στις σχέσεις των πατρι-αρχείων Ρώμης και Κωνσταντινούπολης : Σχίσμα των δύο εκκλησιών (1054 μ.Χ)

Την Παλαιολόγεια Περίοδο και μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους (1204 μ.Χ) το βυζάντιο συρρικνώνεται βαθμιαία σε ένα αδύνατο και μικρό σε έκταση κράτος, πριν καταλυθεί οριστικά από τους Οθωμανούς το 1453 μ.Χ. Η καταστροφή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αποδίδεται στους εμφύλιους πολέμους, στην παρακμή του στρατού και της οικονομίας, στη στάση των δυτικών δυνάμεων, στην επέκταση των Σέρβων , αλλά πρωτίστως στην ισχύ των Οθωμανών Τούρκων.

….μελέτησαν επίσης μνημεία της Βυζαντινής Αρχιτεκτονικής ….

Παλάτι Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου

Παλάτι Βλαχερνών

Μονή Στουδίου

Θεοδοσιανά Τείχη

Υδραγωγείο

Βασιλικό Υδραγωγείο- Δεξαμενές

… την περίφημη βυζαντινή τέχνη…

…τα Ψηφιδωτά…

… την αγιογραφία …

…τη μικροτεχνία…

… και τέλος την καθημερινή ζωή και τις ασχολίες των Βυζαντινών…

ΤΕΛΟΣ Α΄ ΜΕΡΟΥΣ

Β΄ ΜΕΡΟΣ

ΕΠΑΦΕΣ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ Η ΔΥΣΗ Παρά την αμοιβαία έχθρα, η οποία εντάθηκε μετά το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών (1054 μ.Χ) και κυρίως μετά τις Σταυροφορίες , οι επαφές Βυζαντίου και Δύσης παρέμειναν πολυεπίπεδες.

Στον οικονομικό τομέα: Η Δύση βασίζεται στις βυζαντινές εισαγωγές, κυρίως ειδών πολυτελείας (μεταξωτά). Το βυζαντινό χρυσό νόμισμα, ο σόλιδος, αποτελούσε ισχυρό μέσο συναλλαγής και χαρακτηρίστηκε το «δολάριο του Μεσαίωνα»

Στον πνευματικό τομέα: Οι Έλληνες λόγιοι του Βυζαντίου συνέβαλαν στην άνθηση του Ευρωπαϊκού Ουμανισμού το 15ο και 16ο αιώνα. Η Αναγέννηση και η στροφή της Δύσης στα ελληνικά γράμματα οφείλεται σε ένα μεγάλο μέρος στους βυζαντινούς λόγιους που πριν και μετά την άλωση κατέφυγαν στη Δύση. Εξέχουσες προσωπικότητες διδάσκουν στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια ή διακρίνονται για το εκδοτικό τους έργο. Επιπλέον μεταφέρουν και διασώζουν πολλά αρχαία ελληνικά χειρόγραφα

Στην Τέχνη: Οι Βυζαντινοί ζωγράφοι, που ταξίδεψαν στη Δύση, δημιούργησαν έργα τα οποία λειτούργησαν ως πρότυπο στο ξεκίνημα της ευρωπαϊκής τέχνης.

Και η Αρχιτεκτονική της Δύσης δέχτηκε τις βυζαντινές επιδράσεις.

Παρεκκλήσι στο Άαχεν

… η Δύση πένθησε για την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς. Χαρακτηρίστηκε ως «ο δεύτερος οφθαλμός της Χριστιανοσύνης», «ο δεύτερος οφθαλμός της Ευρώπης» και ως «προπύργιο της ελευθερίας της Ευρώπης»

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Για να στηρίξει την ασφάλειά του και τη διεθνή δύναμή του, το Βυζάντιο κατέφευγε συχνά στην αποστολή διπλωματικών αντιπροσωπειών. Η βυζαντινή διπλωματία χρησιμοποιούσε ένα ευρύ φάσμα από τρόπους και μέσα, για να επιτύχει τους σκοπούς της. Τέτοια ήταν: οι χορηγίες (σε χρήματα ή δώρα) η σύναψη συμμαχιών (συχνά με επιγαμίες) οι εμπορικές συνθήκες ο εκχριστιανισμός των λαών (Σλάβους, Βούλγαρους, Ρώσους)

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ… Το 19ο αιώνα επανεκτιμήθηκε η συμβολή του Βυζαντίου στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Αναγνωρίζεται ότι διαφύλαξε την κληρονομιά της αρχαιότητας, που αξιοποιήθηκε από τους λόγιους της Αναγέννησης και τους Διαφωτιστές. Αναγνωρίζεται, επίσης, ο ρόλος του ως φρουρού απέναντι στους επιδρομείς που απειλούσαν την Ευρώπη.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ