ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ [στα ισπανικά & σε δική μου μετάφραση στα ελληνικά]

Uno llega a ser grande por lo que lee y no por lo que escribe. Γίνεται κανείς σπουδαίος με όσα διαβάζει, όχι με όσα γράφει.

Hay que tener cuidado al elegir a los enemigos porque uno termina pareciéndose a ellos. Πρέπει να διαλέγουμε προσεκτικά τους εχθρούς μας γιατί στο τέλος καταλήγουμε να τους μοιάζουμε.

El infierno y el paraíso me parecen desproporcionados. Los actos de los hombres no merecen tanto.Η κόλαση και ο παράδεισος μου φαίνονται δυσανάλογα. Οι πράξεις των ανθρώπων δεν αξίζουν τόσο.

Yo no hablo de venganzas ni perdones, el olvido es la única venganza y el único perdón.Εγώ δεν μιλάω για εκδίκηση ούτε για συγχώρεση, η λήθη είναι η μόνη εκδίκηση και η μόνη συγχώρεση.

Somos nuestra memoria, somos ese quimérico museo de formas inconstantes, ese montón de espejos rotos. Είμαστε η μνήμη μας, είμαστε αυτό το χιμαιρικό μουσείο από αλλοπρόσαλλα σχήματα, αυτός ο σωρός από σπασμένους καθρέφτες.

Todas las palabras fueron alguna vez un neologismo.Όλες οι λέξεις ήταν κάποτε νεολογισμοί.

-- Jorge Luis Borges