2ο Γενικό Λύκειο Ηρακλείου 2014-2015

Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία πού έχουν γραφεί για την Άλωση της Πόλης από τούς Φράγκους είναι τού ERNLE BRADFORD,THE GREAT

BETRAYAL(Η μεγάλη προδοσία) 1966.

Νικήτας Χωνιάτης, υψηλός αξιωματούχος του βυζαντινού κράτους και ο σημαντικότερος ιστορικός του 12ου αιώνα, ήταν αυτόπτης μάρτυς της

κατάληψης της Κωνσταντινούπολης απο τους σταυροφόρους στις 13 Απριλίου 1204.

Η Αγγελική Λαΐου είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ

H διάλυση τη Βυζαντινής Αυτοκρατορίας οδήγησε σεμεγάλες αλλαγές στην περιοχή. Εξελίξεις που είχαν ήδηαρχίσει επιταχύνθηκαν, καθώς ο πολιτικός χώρος τουΒυζαντίου διασπάστηκε σε κράτη και κρατίδια, μερικάελληνικά, μερικά, όπως η Σερβία και η Βουλγαρία, όχι.

Ολόκληρες περιοχές και νησιά, μεταξύ των οποίων ηΚρήτη, πέρασαν στην κυριαρχία δυτικών δυνάμεων,κυρίως των Γάλλων και των Ενετών στην αρχή.

Σφαγές και λεηλασίες χωρίς προηγούμενο, πολύτιμαέργα κλέβονται και μεταφέρονται στη Δύση.

Αρχίζει η μακρά περίοδος της Φραγκοκρατίας – σεορισμένες περιοχές συνεχίζεται μέχρι το 17ο αιώνα.

Ιδρύεται η Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης και οι Βενετοί αποκτούν τεράστια εμπορικά και εδαφικά προνόμια. 13 Απριλίου 1204, έπειτα από μια πεισματική και μακρόχρονη πολιορκία, κατελάμβαναν οι Φραγκολατίνοι Σταυροφόροι την Κωνσταντινούπολη. Η χριστιανική Αυτοκρατορία της Ρωμανίας/Βυζαντίου έσβηνε κάτω από το θανάσιμο πλήγμα της φραγκικής Δύσεως. Το γεγονός αυτό ήταν σημαντικότατο σε δύο κατευθύνσεις: α. εσωτερικά, διότι σφράγισε καθοριστικά την περαιτέρω πορεία της Αυτοκρατορίας β. εξωτερικά, διότι καθόρισε επίσης τελεσίδικα τις σχέσεις με τη Δύση, αλλά και με την ανερχόμενη δύναμη των Οθωμανών. Αποκαλύπτονται αδιάστατα οι διαθέσεις της Φραγκιάς έναντι της Ρωμαίικης Ανατολής.Επρόκειτο για καλά οργανωμένο σχέδιο, πού αποσκοπούσε στο να δοθεί ισχυρό κτύπημα στηΟρθόδοξη Αυτοκρατορία, πού περνούσε περίοδο κάμψεως, λόγω της εντάσεως τού τουρκικού κινδύνου.κάτω από την «πνευματική» ηγεσία τού Πάπα και τη στρατιωτική τού Δόγη, πού μετέβαλε την Βενετία σεθαλασσοκράτειρα δύναμη, με την εκμηδένιση τού «Βυζαντίου». Ο Βενετικός στόλος μετέφερε στηνΠροποντίδα άγριες μάζες Φλαμανδών, Φράγκων, Γερμανών, εγκληματίες, καιροσκόπους. Η αμοιβήτού Δόγη: η μισή λεία από τη λεηλασία της πλουσιότερης πρωτεύουσας τού τότε κόσμου.

Ο συγγραφέας, αποτιμώντας αντικειμενικά τα πράγματα, χαρακτηρίζει την άλωσηκαι λεηλάτηση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους, ως μια «από τιςφοβερότερες πράξεις της Ιστορίας». Ονομάζει, μάλιστα, την Πόλη «προμαχώνα τηςΔύσεως».«Ο χωρισμός και απομόνωση της ανατολικής από τη δυτική Ευρώπη ανάγεται σετελευταία ανάλυση σε αυτό το γεγονός». Οι συνέπειές του είναι αισθητές ως σήμερα.Στη διάσπαση της Αυτοκρατορίας ο συγγραφέας αποδίδει το μεταγενέστερο«βαλκανικό πρόβλημα», ως και τη διαίρεση της Ευρώπης σε Ανατολική και Δυτική.Σημαντικότατη είναι η διαπίστωσή του, ότι «η συμπεριφορά των χριστιανώνκατακτητών στα 1204, ήταν πολύ χειρότερη από εκείνη των Τούρκων το 1453. Οιδυτικοί κατακτητές μισούσαν περισσότερο τούς εν πίστει αδελφούς τους από όσο οιΜουσουλμάνοι δύο αιώνες μετά». Δέχεται δε και αυτός, ότι μία από τις σοβαρότερεςσυνέπειες τού 1204 ήταν το άνοιγμα του δρόμου των Τούρκων προς την Ευρώπη.

Η Δ' Σταυροφορία υπήρξε σημαντικός σταθμός στην ιστορία του Ελληνισμού και της Ελλάδας, ενώ ήταν καταστρεπτική για το Βυζάντιο.

http://www.tovima.gr/

http://byzantin-history.blogspot.gr/2011/06/blog-post_21.html

http://greekworldhistory.blogspot.gr/

http://www.egolpion.com/0534244F.el.aspx