Πλάγιος είναι ο υποθετικός λόγος, όταν η ΑΠΟΔΟΣΗ του είναι ρήμα δευτερεύουσας πρότασης απαρέμφατο κατηγορηματική μετοχή

αν το ρήμα εξάρτησης είναι αρκτικού χρόνου, η ΥΠΟΘΕΣΗ έχει όπως και στον ευθύ λόγο

αν το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου, η ΥΠΟΘΕΣΗ μπορεί να εκφέρεται με

εἰ + Ευκτική του Πλαγίου Λόγου

Πλάγιος είναι ο υποθετικός λόγος, όταν η ΑΠΟΔΟΣΗ του είναι:

ρήμα δευτερεύουσας πρότασης

ὡς εἶπεν ὁ Σάτυρος ὅτι οἰμώξοιτο, εἰ μή σιωπήσειεν(ἐάν μή σιωπήσῃς, οἰμώξῃ) ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ

καί ταῦτ΄ ἐποίουν οὐχ ὡς οὐ δεινόν ἡγούμενος εἶναι Λακεδαιμονίοις μάχεσθαι, ἀλλ΄ ἵνα, εἴ ποτε ἀδίκως εἰς κίνδυνον καθισταίμην, διά ταῦτα βελτίων ὑφ΄ ὑμῶν νομιζόμενος ἁπάντων τῶν δικαίων τυγχάνοιμι( ἐάν καθιστῶμαι ἀδίκως εἰς κίνδυνον, τυγχάνω νομιζόμενος βελτίων ἁπάντων τῶν δικαίων) ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΕ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

απαρέμφατο

ἀλλά καί πρέσβεις ἐλθόντας ἐκ Λακεδαίμονος, ὥς φασιν, ἐξαιτήσαντάς τινας τῶν φυγάδων τῶν ὑμετέρων ἐψηφίσαντο, ἐάν μή πρό ἡλίου δύντος ἀπαλλάττωνται, πολεμίους κρίνειν(ἐάν μή πρό ἡλίου δύντος ἀπαλλάττωνται, πολέμιοι κρινοῦνται) ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ

ὁ δέ ἔφασκεν βούλεσθαι σῶσαι με, εἰ πολλά τά χρήματα εἴη(εἰ πολλά τά χρήματα ἐστί, βούλομαι σῶσαι σε)

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ

κατηγορηματική μετοχή

ὁρῶ δ΄ ἔγωγε καί ὁπόσοι σφῆκας ἐξαιρεῖν βούλονται, ἐάν μέν ἐκθέοντας τούς σφῆκας πειρῶνται θηρᾶν, ὑπό πολλῶν τυπτομένους(ἐάν μέν ἐκθέοντας τούς σφῆκας πειρῶνται θηρᾶν, ὑπό πολλῶν τύπτονται)

ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΕ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

αν το ρήμα εξάρτησης είναι αρκτικού χρόνου, η ΥΠΟΘΕΣΗ έχει όπως και στον ευθύ λόγο

τοῦτο μέν ἴστε ὅτι οὐδ΄ ἄν ἔγωγε ἐστασίαζον, εἰ ἄλλον εἵλεσθε (οὐδ΄ ἄν ἔγωγε ἐστασίαζον, εἰ ἄλλον εἵλεσθε) ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ

αν το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου, η ΥΠΟΘΕΣΗ μπορεί να εκφέρεται με: εἰ + Ευκτική του Πλαγίου Λόγου

εἰ ταῦτα διαπραξαίμην, ἤλπιζον χρήματα λήψεσθαι( ἐάν διαπράξωμαι ταῦτα, χρήματα λήψομαι )

Ἀγασίας δέ Στυμφάλιος εἶπεν ὅτι γελοῖον εἴη, εἰ οὕτως ἔχοι (γελοῖον ἔστι, εἰ οὕτως ἔχει )

εξάρτηση από ΑΡΚΤΙΚΟ χρόνο εξάρτηση από ΙΣΤΟΡΙΚΟ χρόνο ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ

λέγουσι ὅτι, εἰ ταῦτα πράττουσι, τήν πόλιν βλάπτουσι

ἔλεγον ὅτι, εἰ ταῦτα πράττοιεν, τήν πόλιν βλάπτοιεν (βλάπτουσι)η ΑΠΟΔΟΣΗ με Ευκτική του Πλαγίου Λόγου

ΤΟ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ

λέγουσι ὅτι, εἰ ταῦτα ἔπραττον, τήν πόλιν ἄν ἔβλαπτον

ἔλεγον ὅτι, εἰ ταῦτα πράττοιεν, τήν πόλιν ἄν ἔβλαπτονη ΑΠΟΔΟΣΗ με Δυνητική Οριστική

ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ

λέγουσι ὅτι, ἐάν ταῦτα πράξωσι, τήν πόλιν βλάψουσι

ἔλεγον ὅτι, εἰ ταῦτα πράξειεν, τήν πόλιν βλάψοιεν (Μέλλοντας →βλάψουσι)η ΑΠΟΔΟΣΗ σε Μέλλοντα

Η ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΕ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

λέγουσι ὅτι, ἐάν ταῦτα πράττωσιν, τήν πόλιν βλάπτουσι

ἔλεγον ὅτι, εἰ ταῦτα πράττοιεν, τήν πόλιν βλάπτοιεν (βλάπτουσι)η ΑΠΟΔΟΣΗ με Ευκτική του Πλαγίου Λόγου σε Ενεστώτα

Η ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ

λέγουσι ὅτι, εἰ ταῦτα πράττοιεν, τήν πόλιν ἄν βλάπτοιεν

ἔλεγον ὅτι, εἰ ταῦτα πράττοιεν, τήν πόλιν ἄν βλάπτοιενη ΑΠΟΔΟΣΗ με Δυνητική Ευκτική

Η ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

λέγουσι ὅτι, εἰ ταῦτα πράξειαν, τήν πόλιν ἔβλαπτον

ἔλεγον ὅτι, εἰ ταῦτα πράξειαν, τήν πόλιν ἔβλαπτονη ΑΠΟΔΟΣΗ σε Παρατατικό ή Αόριστο