ΒΑΣΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΗ

ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ- ΑΛΛΑΓΗ

ΕΣΤΙΑΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ- ΕΣΤΙΑΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΡΟΛΟΙ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ• Ηγέτης έργου• Ηγέτης ομάδας• Εμψυχωτής• ‘Συγκινησιακό βαρόμετρο’• Χιουμορίστας• Αμφισβητίας-αντιρρησίας• Αποδιοπομπαίος τράγος• …………………………..

Οι ρόλοι οδηγούν σε δυσλειτουργία

• Όταν παγιώνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα

• Όταν δεν αξιοποιούνται για την αντιμετώπιση των αναγκών της ομάδας, αλλά εκλαμβάνονται ως ενόχληση και επιχειρείται η αποσιώπησή τους

Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΛΕΙΤΑΙ

• Να αναγνωρίσει την ανάγκη διεργασίας που εκφράζεται και να παρέμβει αξιοποιώντας τη συγκεκριμένη συμπεριφορά

• Να ενθαρρύνει την εναλλαγή ρόλων

• Να ενισχύσει τα αδύναμα μέλη της ομάδας

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ

• Φροντίδα για το συμβόλαιο• Αξιοποίηση τυχαίων συμβάντων, του

απρόβλεπτου και της κρίσης• Αναγνώριση αναγκών και δυνατοτήτων των

μελών της ομάδας• Προστασία των ορίων της ομάδας• Σύνδεση και ισορροπία έργου και διεργασίας• Ανακάλυψη του ‘κρυφού προγράμματος’, όπου

υπάρχει

Φροντίδα για το κλίμα της ομάδας

• Καλλιέργεια σχέσεων• Σεβασμός στους ρυθμούς λειτουργίας της ομάδας και

στους προσωπικούς ρυθμούς μάθησης των μελών• Παροχή δυνατότητας έκφρασης συναισθημάτων• Ενθάρρυνση της ανατροφοδότησης - κυρίως της

θετικής- μεταξύ των μελών της ομάδας (η διορθωτική αξιολόγηση γίνεται αποδεκτή όταν έχει αναπτυχθεί βασική εμπιστοσύνη)

• Αναγνώριση της προσφοράς του κάθε μέλους στο έργο• Αυτοαποκάλυψη και οικειότητα• Καλλιέργεια κοινού κώδικα

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ

Ενεργοποίηση της προσωπικής ευθύνης των μελών

Θετική επαναπλαισίωση και αξιοποίηση της ατομικής συμβολής (η προσωπική ευθύνη και η αίσθηση του ‘ανήκειν’ ενεργοποιούνται στο βαθμό που κάποιος αισθάνεται χρήσιμος σε μια διεργασία)

Αξιοποίηση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς (οι συμπεριφορές ως εκφράσεις της διεργασίας της ομάδας)

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ, ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ,

ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ• Η αξιοποίηση της διαφοράς οδηγεί στη διεύρυνση του

αντιληπτικού πεδίου και στη σφαιρικότερη αντίληψη του θέματος

• Η σύγκρουση μπορεί να οφείλεται – μεταξύ άλλων-σε ασύμβατους στόχους μεταξύ υποομάδων, σε ανταγωνισμούς, σε διαφορετικές ερμηνείες μιας κατάστασης, σε απορρύθμιση ως προς την στοχοθεσία, την οριοθέτηση, τις σχέσεις συντονιστή-μελών της ομάδας κ.ά.

• Η έγκαιρη αντιμετώπιση της σύγκρουσης βοηθά στην αποσαφήνιση των στόχων, των κανόνων των ρόλων και των διαδικασιών

• Ο δισταγμός ή η απροθυμία για συμμετοχή μπορεί να εκφράζει μια επιφύλαξη για το ‘πως εγώ, ως μέλος, θα ανταποκριθώ σε αυτό που μου ζητείται’