Ρατσισμός και ΜΜΕ

Πρεβελιανάκη Μαριλένα

Σαράντη Εριέττα Τμήμα: Γ2

4ο Γυμνάσιο Ηρακλείου Κρήτης

Ρατσισμός Ρατσισμός είναι να θεωρούμε κάποια άλλη ομάδα

ανθρώπων ως κατώτερη ή ακόμη και άξια περιφρόνησης, λόγω της φυλετικής ή εθνικής τους καταγωγής.

  Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μίγμα υπεροψίας

και φόβου. Δηλαδή, από τη μια πλευρά αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη - πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη κτλ. - ενώ από την άλλη αισθανόμαστε ότι η άλλη φυλή με κάποιο τρόπο μας απειλεί: Είτε στρατιωτικά, είτε πολιτιστικά.Το αποτέλεσμα, μέσα μας, είναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα και προκατάληψη.

Ο ρατσισμός ενέχει πάντοτε το στοιχείο της διαστρεβλωμένης όρασης. Στους μεν εαυτούς μας, βλέπουμε μόνο καλά, μόνο αρετές, μόνο μεγαλείο. Αν κατά σύμπτωση προσέξουμε κάποιο ελάττωμα, εύκολα το δικαιολογούμε. Στη δε αντίπαλη φυλή βλέπουμε μόνο πάθη, μόνο πονηρία, μόνο μικρότητα. Αν κατά σύμπτωση προσέξουμε κάποια καλοσύνη, εύκολα την ανάγουμε στην υστεροβουλία. Είναι βέβαια αλήθεια ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας συνεισέφεραν πολλά στoν πανανθρώπινο πολιτισμό, ίσως και περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο λαό της εποχής εκείνης. Το έκαναν όμως αυτό καλλιεργώντας τη δημοκρατία και το σεβασμό προς τον κάθε άνθρωπο, προς το ανθρώπινο πρόσωπο αυτό καθ’ εαυτό. Αν τώρα εμείς - εν ονόματι των αρχαίων - περιφρονούμε κάποιους εκ των συνανθρώπων μας, τότε το μόνο που κάνουμε είναι να φανερώνουμε ότι δεν είμαστε γνήσια παιδιά τους.

 

Η σχέση του ρατσισμού με τα ΜΜΕ

Τα ΜΜΕ έχουν άμεση σχέση με το ρατσισμό, αφού παρουσιάζουν όλα τα κοινωνικά φαινόμενα όπου συμπεριλαμβάνεται και αυτό το πρόβλημα. Οι επιδράσεις των ΜΜΕ στα παιδιά και τους νέους είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα θέματα συζήτησης τόσο στους ειδικούς όσο και στο ευρύτερο κοινό. Ο ενισχυμένος ρόλος των μέσων στη σύγχρονη κοινωνία σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφηβικής και παιδικής ηλικίας προβληματίζουν ιδιαίτερα όσους ασχολούνται με την εκπαίδευση και την αγωγή της νέας γενιάς. Για παράδειγμα, η τηλεόραση συμβάλλει σημαντικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων. Έτσι, η προβολή των μεταναστών και γενικότερα της διαφορετικότητας από τα ΜΜΕ ως ένα αρνητικό φαινόμενο με μεγάλες συνέπειες, επηρεάζει τους νέους και τους περνάει το μήνυμα που επιθυμεί έχει μεγάλες επιπτώσεις στην προσωπική άποψη των ατόμων. Ο Μπάσι Κουρέσι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά του Ρατσισμού αναφέρει:

«Αν δεν σταματήσουν τα μέσα ενημέρωσης, αν η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, ο Τύπος που έχουν δύναμη στην Ευρώπη δεν σταματήσουν να προβάλουν τους μετανάστες ή τις ξένες κοινότητες ως εχθρούς, ως άνθρωποι που απειλούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, δεν θα υπάρξει κλίμα αλληλοκατανόησης»

Άλλωστε, ο κάθε τηλεοπτικός σταθμός ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πολιτικό κίνημα , πράγμα που δεν είναι τυχαίο όσον αφορά τις αμφιλεγόμενες απόψεις για τον ρατσισμό.

Όπως αναφέρει και ο καθηγητής Τρένχαρτ«Τα μέσα ενημέρωσης ευθύνονται για πολλά προβλήματα. Υπάρχει διαπλοκή ανάμεσα σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης που προβάλλουν ξανά και ξανά τις δηλώσεις των πολιτικών που υποστηρίζουν. Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε χώρα υποδοχής μεταναστών υπάρχει μια μερίδα της κοινής γνώμης που ρίχνει την ευθύνη για όλα τα προβλήματα στους μετανάστες».

Παρόλα αυτά οι μορφές του ρατσισμού δεν περιορίζονται μόνο σε θέματα εθνοτήτων ή φυλετικών χαρακτηριστικών. Ρατσισμός εμφανίζεται επίσης και σε άτομα με διαφορετική θρησκεία , κοινωνική ή οικονομική θέση ή ακόμα και σε προβλήματα υγείας. Ένα παράδειγμα του ρατσισμού μέσω των ΜΜΕ είναι η υποτιμητική στάση απέναντι στους ανθρώπους διαφορετικού θρησκεύματος όπως επίσης η προκατειλημμένη στάση απέναντι στους ανθρώπους χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Αυτό βέβαια , έχει τεράστιες συνέπειες, αφού η πλειοψηφία των πολιτών ενημερώνεται μέσω των ΜΜΕ και ουσιαστικά γίνεται αποδέκτης των απόψεων αυτών.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι ο κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την παιδεία που έλαβε και από τον πολιτισμό στον οποίο ανατράφηκε, έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρώπινης φύσης που έχουμε κι εμείς: Έχει δηλαδή την ικανότητα να αγαπά, να δημιουργεί, να ζει σε κοινωνία, να σκέπτεται, να χαίρεται, να θαυμάζει. Ίσως σε κάποια εξωτερικά ιδιώματα ή σε κάποιες συνήθειες να διαφέρει από εμάς, αλλά αυτό θα έπρεπε να ξυπνούσε το ενδιαφέρον μας μάλλον - πώς να γνωριστούμε καλύτερα - παρά το φόβο, την κατάκριση, την περιφρόνηση.

Aς σκεφτούμε λίγο περισσότερο τα λόγια που ακολουθούν κι ας τα κάνουμε πράξη. Μπορεί τελικά αυτή να είναι η λύση…

Μην είσαι ρατσιστής με το χρώμα του δέρματος, αλλά με το χρώμα της καρδιάς..