Έναυσμα, Τεύχος 32

εναυσµαΠεριοδικό των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ Τεύχος 32

Νοέµβρης 20092,50€

Καµία περίοδος χάριτοςστη νέα κυβέρνηση του κεφαλαίου

Νόµος για τα κολέγιαΝα αναδειχθεί η πραγµατική αντίθεση

ΕΦΕΕΈνα σύντοµο πολιτικό ιστορικόΗ αντιδραστική “ανασυγκρότησή” τηςφίµωτρο για το φοιτητικό κίνηµα

∆εκέµβρης - Ένα χρόνο µετά

∆εκέµβρης 2008∆εκέµβρης 2009

ΈΈΈΈνννναααα χχχχρρρρόόόόννννοοοο µµµµεεεε ττττάάάά.... .... ....

------------σσσσυυυυννννεεεεχχχχίίίίζζζζοοοουυυυµµµµεεεε ττττοοοονννν ααααγγγγώώώώνννναααα εεεεννννάάάάννννττττιιιιαααα

σσσσττττηηηηνννν πππποοοολλλλιιιιττττιιιικκκκήήήή πππποοοουυυυ δδδδοοοολλλλοοοοφφφφοοοοννννεεεείίίί!!!!

Κάτω τα χέρια από το Άσυλο!Το Άσυλο ανήκει σε όλο το λαό!

editorial

Ζητήµατα επιλογών...∆ιάλεξαν, λοιπόν, τους διαχειριστές τους. Το σύστηµα και οι εκφραστές του µέσα

και έξω από τη χώρα διάλεξαν τον οδηγό στο τρένο του νέου γύρου επίθεσης. Τηνκαινούρια κυβέρνηση που θα αναλάβει να φέρει σε πέρας όλο τον ορυµαγδό µέτρωνενάντια στο λαό και τη νεολαία. Αυτό τον ορυµαγδό που έχουν διαλέξει από καιρό. Σ'αυτή την επιλογή, είναι αµετακίνητοι. Μας έχουν βάλει απέναντι και σφυροκοπούν ταδικαιώµατά µας. Από τις εργασιακές σχέσεις, τα ωράρια, την περίθαλψη και τη σύ-νταξη, µέχρι το δικαίωµα στη στοιχειώδη µόρφωση και τις σπουδές, αλλά και το δι-καίωµα να διεκδικούµε, να αγωνιζόµαστε και να παλεύουµε.

"Μονόδροµοι", λένε, που επιβάλλει η κατάσταση. "Ανάγκη", λένε, των καιρών. "Υπο-χρέωση", φωνάζουν, απέναντι στους διεθνείς εταίρους και συµµάχους "µας". Και σ'αυτά, θέλουν τη συναίνεσή µας, απαιτούν το κουράγιο µας, ζητάνε τη συµµετοχή καισυνενοχή µας. Να δείξουµε κατανόηση και να στηρίξουµε σε κάθε της βήµα τη νέακυβέρνηση που διάλεξε το σύστηµα.

Να διαλέξει, δηλαδή, ο λαός το δρόµο της µεγαλύτερης εξαθλίωσης. Να πει "ναι"απέναντι στην εργασιακή αβεβαιότητα, τους χαµηλούς µισθούς, τα εξοντωτικά ωρά-ρια, τα ωράρια-λάστιχο. Να αποδεχτεί τις συντάξεις πείνας, τη µη περίθαλψη. Να υπο-στηρίξουν οι µαθητές τα µέτρα που θα τους πετάξουν έξω από το λύκειο και µια γιαπάντα έξω από κάθε προοπτική για σπουδές. Να επικροτήσουν οι φοιτητές και οισπουδαστές το νόµο-πλαίσιο και όποιον άλλο φέρει η νέα κυβέρνηση, τις διαγραφές,την πληρωµή των βιβλίων, την κατάργηση της δηµόσιας και δωρεάν εκπαίδευσηςµπροστά στις οδηγίες της ΕΕ. Να χειροκροτήσει η νεολαία τα ιδιώνυµα, την κατάρ-γηση του Ασύλου, την καταπάτηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, του δικαιώµα-τος στις συλλογικές διαδικασίες, τη µετατροπή της ΕΦΕΕ σε ένα γραφειοκρατικό

παραµάγαζο του συστήµατος και των δυνάµεών του.Κι όλοι µαζί, όταν θα αρχίσουν να σφυρίζουν τα βοµβαρδιστικά της νέας πολεµι-

κής σύρραξης, να σπεύσουµε να υποταχτούµε µαζί µε την καινούρια µας κυβέρνησηστις απαιτήσεις των ιµπεριαλιστών, στη µετατροπή της χώρας µας σε σταθµό ανεφο-διασµού και υποβοήθησης του νέου µακελειού.

Έκαναν την επιλογή τους και απαιτούν να κάνουµε τη δική µας µε τους δικούς τουςόρους. ∆υστυχώς γι' αυτούς, η πραγµατικότητα θα είναι διαφορετική, όπως τόσεςφορές στο παρελθόν.

Όπως τότε, το φθινόπωρο του 1973, πριν 36 χρόνια, που ο λαός, µε µπροστάρητη νεολαία, έκανε τις δικές του επιλογές. ∆ιάλεγε το δρόµο της αναµέτρησης µε τηναµερικανοκίνητη Χούντα, µε τα άρµατα και τους µηχανισµούς των ξένων και ντόπιωντυράννων πληρώνοντας µε το αίµα και τη ζωή του. Αλλά διάλεγε και ένα δρόµο ολό-τελα αντίθετο από εκείνον στον οποίο προσπαθούσαν να τον σύρουν οι ρεφορµιστι-κές δυνάµες, προκειµένου να µη συµβεί ποτέ ο Νοέµβρης του '73.

Όπως τότε, την άνοιξη του 2006, που η νεολαία διάλεξε να ξεσηκωθεί σε όλη τηχώρα. Και µπλοκάριζε τα σχέδια του συστήµατος για την τριτοβάθµια εκπαίδευση.Που ανέτρεπε ολοκληρωτικά τις προθέσεις για αναθεώρηση-κατάργηση του άρθρου16. Που αναµετρήθηκε µε την καταστολή και την τροµοκράτηση και βγήκε νικήτρια.

Όπως τότε, το ∆εκέµβρη του 2008, πριν ένα χρόνο, που η νεολαία αναγνώριζε γιαµια φορά ακόµη τον ένοχο, τον υπαίτιο, την πολιτική που φτάνει µέχρι τη δολοφονία.Και πληµµύριζε για µέρες τους δρόµους µε την οργή και την αγανάκτησή της.

Έτσι και τώρα. Η νεολαία θα ξανακάνει την επιλογή της ενάντια σε όσους τη θέ-λουν συµµέτοχο στην "περίοδο χάριτος" της νέας κυβέρνησης. Θα ξαναβρεί τοδρόµο της αντίστασης και της πάλης, το δρόµο του αγώνα. Θα ξαναβρεθεί στο προ-σκήνιο διεκδικώντας τη ζωή και το µέλλον της.

Το είναι το lεριοδικότων Αγωνιστικών Κινήσεων

www.agonistikeskiniseis.orge-mail: [email protected]

Θεσσαλονίκη:[email protected]

Για εµβάσµατα και συνδροµές:Eurobank, αριθµός λογαριασµού IBAN:

GR9302602320000560101057901

Τεύχος 32, Νοέµβρης 2009

Πολιτική

Καµία lερίοδος χάριτος στη νέα κυβέρνησητου κεφαλαίουΑντίσταση - Οργάνωση - Αγώνας 4

Η εκlαίδευση στο φόντο της κρίσηςΣτους δρόµους του αγώνα θα κριθεί το µέλλον µας 6

ΕκCαίδευση

Νόµος για τα κολέγια και ευρωlαϊκή οδηγία 36/05“As soon as possible” η κλιµάκωση της εlίθεσηςστη δηµόσια εκlαίδευση 8

∆ηµοκρατικά κικαιώµατα

Το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό 11

ΕΦΕΕ

‘Ενα σύντοµο lολιτικό χρονικό 12

Η αντιδραστική “ανασύσταση” της ΕΦΕΕφίµωτρο για το φοιτητικό κίνηµα 14

Τα όργανα του φοιτητικού κινήµατος 17

Κίνηµα

∆εκέµβρης 2009Ένα χρόνο µετά η αντίσταση και η lάληεlίκαιρη όσο lοτέ 18

ΤΕΙ

Νέος νόµος για τα ΤΕΙΤµήµατα lροσαρµοσµέναστις ανάγκες του κεφαλαίου 20

Αγωνιστικές Κινήσεις

“Σφεντόνα”Το στέκι των Αγωνιστικών Κινήσεων Θεσσαλονίκης 22

Πολυτεχνείο 1073

36 χρόνια µετά... lόσα χρόνια lίσω; 24

Σε αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν:

Γιώργος ΑθανασιάδηςΓιώργος ΑναστασόlουλοςΚώστας Ασβεστόlουλος

Ειρήνη Βλαχοlούλου∆ηµήτρης Γαγγάδης

Γιώργος ∆ρακωνάκηςΚώστας Καµαρέτσος

Γιώργος ΚαµlάςΧάρης ΚαlαγερίδηςΣτράτος ΚατσένηςΈλενα Κουτσιµlού

Νίκος Κραψίτης∆ηµήτρης Κωνσταντίνου

Ιωάννα ΛύτραΠάνος Μlοζόlουλος

∆ηµήτρης ΜlουγιούκαςΑλέξανδρος Παlαναστασάτος

Τάσος ΣαlουνάςΗλίας Σαρlεκίδης

Θοδωρής Φωτόlουλος

4 έναυσµατεύχος 32/Νοέµβρης 2009

Καµία περίοδος χάριτος στηΟργάνωση - Αντίσταση

ΟΓιωργάκης µεγάλωσε τελικά και έγινε Γιώργος, ενώ µε τηνταχύρρυθµη ωρίµανση lου τον lοτίζουν τα Μέσα Μαζι-κής Χειραγώγησης σε λίγο διάστηµα θα γίνει και Παlαν-

δρέου. Είναι εκlληκτική η ευκολία του συστήµατος να δηµιουργείlρωθυlουργούς, αλλά µε τον Γιωργάκη το lαράκανε. Και ο Κω-στάκης έγινε Καραµανλής, αλλά υlήρχε και ένα µέτρο. Οµοίως µετην ίδια ευκολία τους εξαφανίζει. Έτσι, ο Κωστάκης τώρα αlοσύ-ρεται για να lαίξει play station, ενώ στο lαρασκευαστήριο lρο-ετοιµάζουν ενδεχόµενα τον ή την εlόµενη lρωθυlουργό.

Συντονισµένα και στοιχισµένα τα ΜΜΕ και οι χαρτογιακάδεςτου συστήµατος lροσlαθούν να µας lείσουν ότι έρχονται καλύτε-ρες µέρες µε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αlοκρύlτουν, βέβαια,ότι το ΠΑΣΟΚ εlιλέχθηκε ως lολιτικός εκφραστής των συµφερόν-των του ξένου και ντόlιου κεφαλαίου για να διαχειριστεί καλύ-τερα την εξουσία του αλλά και την κρίση του. Ως το κόµµα lουµlορεί να αναλάβει την κλιµάκωση της εlίθεσης στα δικαιώµατακαι τις κατακτήσεις του λαού και της νεολαίας µε το µικρότερο δυ-νατό lολιτικό και κοινωνικό κόστος. Έχει δώσει, άλλωστε, τα δια-lιστευτήριά του στον τοµέα της διγλωσσίας, της εξαlάτησης καιτης χειραγώγησης του λαού και της νεολαίας. Για lαράδειγµα, ηlροεκλογική δέσµευση του Γιωργάκη (lρος το κεφάλαιο) ότι «εµείςµlορούµε να βγάλουµε τη χώρα αlό την κρίση» µεταφράζεται ως«εµείς µlορούµε να φορτώσουµε την κρίση στο λαό», µε τη βοή-θεια, βέβαια, και του συνδικαλιστικού µηχανισµού µε ΓΣΕΕ καιΑ∆Ε∆Υ.

∆εσµεύτηκε, λοιlόν, το ΠΑΣΟΚ να lροετοιµάσει ένα νέο γύροοξυµµένης εlίθεσης, διαβεβαιώνοντας για την ικανότητά του ναδηµιουργήσει, ακόµα και σε συνθήκες κρίσης, τους όρους και τιςlροϋlοθέσεις για ταχύτερη και µεγαλύτερη κερδοφορία του κε-φαλαίου. Η lροαναγγελία της ανακοινώθηκε µε το «lρόγραµµατων εκατό lρώτων ηµερών», ενώ οι lρώτες τριάντα (lαρά τα εlι-κοινωνιακά τεχνάσµατα) φανερώνουν την διάθεση της νέας κυ-βέρνησης να τηρήσει το αντιλαϊκό της lρόγραµµα κατά γράµµα.

Άλλωστε, τα βασικά στελέχη της νέας κυβέρνησης έχουν δώσειτα διαlιστευτήριά τους στο σύστηµα, έχτισαν µε κόlο το lολιτικότους lροφίλ και lέρασαν µε άριστα στην εlόµενη φάση της οντι-σιόν. Ας δούµε ορισµένα highlights:

Γιωργάκης (CρωθυCουργός): µε lερίσσεια lολιτικού σθένουςέθεσε lρώτος το ζήτηµα των ιδιωτικών lανεlιστηµίων, έκανε lρό-ταση για «ανασφάλιστη εργασία των νέων ως το 29ο έτος της ηλι-κίας τους», είlε «ναι» στο αµερικανοστήριχτο σχέδιο Ανάν.Πάγκαλος (αντιCρόεδρος της κυβέρνησης): βασιλικότερος τουβασιλέως για την κατάργηση του Ασύλου και ένας αlό τους υlευ-θύνους της lαράδοσης του Οτζαλάν στους Αµερικάνους και στιςτούρκικες αρχές. ∆ιαµαντοCούλου (υCουργός Παιδείας…): έν-θερµη υlοστηρικτής των ιδιωτικών lανεlιστηµίων και της λογι-κής του νόµου-Πλαίσιο. Χρυσοχοΐδης (υCουργός Καταστολής…):µέντορας του lρόσφατου αντιτροµοκρατικού νόµου και συνυlεύ-θυνος για την lαράδοση του κρατικού µηχανισµού στις ξένες µυ-στικές υlηρεσίες και τη CIA lου µετέτρεψε τη χώρα σε ξέφραγοαµlέλι. Και βέβαια, όλοι µαζί υlοτελείς και ξενόδουλοι στον ιµlε-ριαλισµό, χειροκροτητές του Σηµίτη στη Βουλή όταν ξεστόµισε το«ευχαριστούµε τους φίλους µας τους Αµερικάνους».

Μlορεί ο Μανολιός να έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, ωστόσο ηκατάσταση για το λαό και τη νεολαία δεν θα είναι µια αlό τα ίδια.Η σφοδρότητα της εlίθεσης lου ετοιµάζουν καθορίζεται αlό τηνκρίση του καlιταλιστικού-ιµlεριαλιστικού συστήµατος και τηνανάγκη του κεφαλαίου να τη φορτώσει στις lλάτες του λαού. Μεαυτήν την έννοια, τα χειρότερα είναι µlροστά µας. Ήδη αρχίζουννα διαφαίνονται οι lροθέσεις της νέας κυβέρνησης.

Το µήνυµα εστάλη µε την «lράσινη ανάlτυξη» lου δεν είναιάλλη τελικά αlό την ανάlτυξη των δυνάµεων των ΜΑΤ στο κέ-ντρο της Αθήνας και την ένταση της αστυνοµοκρατίας σε όλες τιςlεριοχές της χώρας. Οι δυνάµεις καταστολής µοιάζουν και συµlε-ριφέρονται σαν στρατός κατοχής, εlιχειρώντας αlοκλεισµούς lε-ριοχών, εντατικούς ελέγχους για την «εξακρίβωση» στοιχείων καιlροσαγωγές. Στόχος της κυβέρνησης είναι η τροµοκράτηση τουλαού και της νεολαίας, η κάµψη των αγωνιστικών διαθέσεων, η κα-θυlόταξη κάθε φωνής αντίστασης, η lοινικοlοίηση των αγώνων.Σ’ αυτό συνηγορούν εlίσης η ατιµώρητη στυγνή δολοφονία µετα-νάστη στο Α.Τ. Νίκαιας, το χτύlηµα της lορείας των λιµενεργατώντης ζώνης αlό τα ΜΑΤ, η lροσlάθεια να κηρυχθεί η εκ νέου αlερ-γία των λιµενεργατών ενάντια στην ιδιωτικοlοίηση του λιµανιούτου Πειραιά lαράνοµη και καταχρηστική, η άµεση αlάντηση στιςµαθητικές καταλήψεις µε το στήσιµο µαθητοδικίων lου lροβλέlειlοινές φυλάκισης αlό 6 µήνες έως 5 χρόνια.

Η ένταση της κρατικής τροµοκρατίας και καταστολής, η κα-ταστρατήγηση των δηµοκρατικών δικαιωµάτων και ελευθεριώναlοτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για το σύστηµα lροκει-

∆ηµήτρης ΜπουγιούκαςΦυσικό Αθήνας

5έναυσµατεύχος 32/Νοέµβρης 2009

νέα κυβέρνηση του κεφαλαίου- Αγώνας

µένου να lροωθήσει ανεµlόδιστο την αντιλαϊκή-αντεργατική lο-λιτική.

Οι όlοιες lροεκλογικές υlοσχέσεις για την οικονοµική lολι-τική εξανεµίστηκαν µε τη δήλωση του Γιωργάκη, lου συνυlέ-γραψε ο lρόεδρος του ΣΕΒ, ότι η χώρα βρίσκεται σε «κατάστασηέκτακτης ανάγκης». Αlό δίlλα και οι lιέσεις των ευρωlαίων ιµlε-ριαλιστών για τη µείωση του «ελλείµµατος» και οι διαlιστώσειςόλων για τα «άδεια» ταµεία και την «κρίσιµη» κατάσταση τουασφαλιστικού συστήµατος. Εφαρµόζεται ήδη η αύξηση των τελώνκυκλοφορίας, έχει δροµολογηθεί η κατάρτιση του νέου αντιλαϊ-κού lροϋlολογισµού µε νέα φοροµlηχτικά µέτρα και φοροελα-φρύνσεις για το κεφάλαιο, δροµολογούνται δια µέσου «διαλόγου»µε τη ΓΣΕΕ και λοιlούς «κοινωνικούς φορείς» οι νέες ελαστικέςσχέσεις εργασίας και η γενίκευση της µερικής αlασχόλησης. Μετον lιο χυδαίο και αlοκρουστικό τρόlο lετάνε στο δρόµο χιλιά-δες εργαζόµενους lου το ίδιο το κράτος τους ηµιαlασχολούσεανασφάλιστους µε µισθούς lείνας, χωρίς κανένα δικαίωµα, όµη-ροι των συµβάσεων. Οι δηλώσεις του Γιωργάκη για κατάργησητου ασφαλιστικού νόµου ξεχάστηκαν ενώ µεθοδεύεται η lλήρηςεφαρµογή του µε σταδιακή κατάργηση των βαρέων και ανθυγιει-νών εlαγγελµάτων καθώς και η αύξηση των ορίων ηλικίας για τιςγυναίκες.

Η νέα κυβέρνηση, lατώντας στην εκlαιδευτική αντιµεταρ-ρύθµιση lου lροώθησε η Ν∆, έρχεται να αlοτελειώσει ό,τι έµεινε

όρθιο αlό τη σκοlιά των δικαιωµάτων της µαθητιώσας και σlου-δάζουσας νεολαίας. Πήραν φωτιά οι lένες των κονδυλοφόρων τουσυστήµατος lου βοµβαρδίζουν τον Τύlο για την αναγκαιότητααλλαγής του συστήµατος εισαγωγής, αλλά και του ρόλου lου lρέ-lει να διαδραµατίσει το σχολείο. Με ένα «διάλογο» εξlρές, lουάνοιξε µε τη συνάντηση ∆ιαµαντοlούλου-Μlαµlινιώτη στο lλαί-σιο του ΕΣΥΠ στις 27/10/09 και αναµένεται να ολοκληρωθεί στις23/11, ετοιµάζουν την ένταση των ταξικών φραγµών και φίλτρωνσε όλες τις βαθµίδες της εκlαίδευσης. Αlό τη µετονοµασία τουυlουργείου φαίνεται να lαίρνει σάρκα και οστά η δια βίου µά-θηση, δηλαδή το δια βίου φόρτωµα της ανεργίας και της εργασια-κής ανασφάλειας στις lλάτες των εργαζοµένων. ∆ροµολογείται τοlροχώρηµα της αξιολόγησης των εκlαιδευτικών αλλά και των lα-νεlιστηµίων, στο lλαίσιο των αlοφάσεων-κατευθύνσεων των συ-νόδων ΜCολόνια-Πράγα-Λισαβόνα. Ο νόµος για τα ΚΕΣlαραµένει και εlανεξετάζονται τα κριτήρια αδειοδότησης τωνκολλεγίων, δηλαδή θεωρείται δεδοµένη η κατάργηση του άρθρου16 αlό την lίσω lόρτα. Εlανέρχεται η εφαρµογή της ευρωCαϊκήςοδηγίας 36/05 µε τη διαδικασία lου ξεκίνησε η Κοµισιόν για τηνlαραlοµlή της χωράς µας στο Ευρωlαϊκό ∆ικαστήριο στις29/10/09, lίσω αlό την οlοία θα κρυφτεί η κυβέρνηση lροκειµέ-νου να την εφαρµόσει. Νέο νόµο lλαίσιο εξάγγειλε η υlουργόςΠαιδείας µετά αlό συνάντηση µε την ΠΟΣ∆ΕΠ, µε έµφαση σε τρειςlυλώνες. «Στην lλήρη αυτοτέλεια των ιδρυµάτων, στις lρογραµ-µατικές συµφωνίες µε την lολιτεία και στην αξιολόγηση» (Βήµα1/11/09). Προωθεί άµεσα αλλαγές στον υlάρχοντα στα σηµείαlου αφορούν τα εκλεκτορικά όργανα, τη συµµετοχή των lαρατά-ξεων στα όργανα διοίκησης καθώς και τις θητείες των lρυτάνεων.Με λίγα λόγια, lροσlαθεί να αναστήσει το µέτωlο µε το καθηγη-τικό κατεστηµένο και τις lαρατάξεις του συστήµατος ∆ΑΠ καιΠΑΣΠ (αλλά και των ΠΚΣ-ΑΡΕΝ), αίροντας τις συντεχνιακές α-ντιθέσεις lου εµφανίστηκαν, για να lροωθηθούν οι αντιφοιτητικέςδιατάξεις του νόµου Πλαίσιο. Τέλος, η κυβέρνηση ανοίγει συνο-λικά το ζήτηµα της κατάργησης των εlαγγελµατικών δικαιωµά-των και την αντικατάστασή τους αlό εlαγγελµατικά lροσόνταlου θα lιστοlοιούν lλέον εlαγγελµατικοί φορείς. Την κατεύ-θυνση αυτή εξήγγειλε η υlουργός Παιδείας µετά την αlό συνά-ντηση και την σύµφωνη γνώµη των lροέδρων των ΓΣΕΕ καιΑ∆Ε∆Υ.

Γίνεται, λοιlόν, ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση έχει ήδη εlιδείξειαντιδραστικό έργο και µlορούµε να φανταστούµε τι µας lεριµένει.Στη νέα σκληρή lραγµατικότητα lου καλείται να αντιµετωlίσει ολαός και η νεολαία δεν χωράνε αυταlάτες. Καµία αναµονή, καµίαlερίοδος χάριτος δεν lρέlει να δοθεί στη νέα κυβέρνηση του κε-φαλαίου. Το φοιτητικό και σlουδαστικό κίνηµα lρέlει να µlει καιlάλι στο δρόµο του µαζικού, lαρατεταµένου και ανυlοχώρητουαγώνα, να γίνει lυροδότης ευρύτερων λαϊκών αντιστάσεων.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ στους Συλλόγους και στις Γενικές Συνελεύσειςγια την αγωνιστική ανασυγκρότηση του κινήµατος. ΑΝΤΙ-ΣΤΑΣΗ στο Cλευρό του λαού για την ανατροCή της αντιλαϊκής-αντεργατικής Cολιτικής, της εκCαιδευτικής αντιµεταρρύθµισης.ΑΓΩΝΑΣ για την υCεράσCιση και διεύρυνση του δικαιώµατοςσε σCουδές-δουλειά-ειρήνη-δηµοκρατία-ζωή!

Γίνεται, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι ηκυβέρνηση έχει ήδη επιδείξει αντι-δραστικό έργο και µπορούµε ναφανταστούµε τι µας περιµένει.Στη νέα σκληρή πραγµατικότηταπου καλείται να αντιµετωπίσει ολαός και η νεολαία δεν χωράνεαυταπάτες. Καµία αναµονή,καµία περίοδος χάριτος δεν πρέ-πει να δοθεί στην νέα κυβέρνησητου κεφαλαίου. Το φοιτητικό καισπουδαστικό κίνηµα πρέπει ναµπει και πάλι στο δρόµο του µα-ζικού, παρατεταµένου και ανυ-ποχώρητου αγώνα, να γίνειπυροδότης ευρύτερων λαϊκώναντιστάσεων.


Γιώργος ΑναστασόπουλοςΚτηνιατρική ΑΠΘ Πολύς λόγος έχει γίνει για τους νό-

µους της αντιµεταρρύθµισης,lοιος είναι ο ρόλος τους, για

lοιους λόγους lροωθήθηκαν αlό το σύ-στηµα και στο τέλος τι θα φέρουν στην εκ-lαίδευση. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχουναλλάξει αρκετά τα δεδοµένα στον τρόlοδιεξαγωγής της συζήτησης, λόγω της εµ-φάνισης της οικονοµικής κρίσης. Η κου-βέντα lλέον καθορίζεται αlό την κρίση,αφού όλοι αναφέρονται σε αυτή, αλλά τοθέµα είναι τι σύνδεση γίνεται σε σχέση µετα µέτρα στην εκlαίδευση, αλλά και lούαυτή καταλήγει. Σαν Αγωνιστικές Κινή-σεις έχουµε εκφράσει την άlοψη, εδώ καικαιρό, ότι τα νέα µέτρα, αCό το νόµο-Πλαίσιο µέχρι το νόµο για την Αξιολό-γηση και το νόµο για τα ΚΕΣ, έρχονταινα αναCροσαρµόσουν την εκCαίδευσηστη νέα κατάσταση κρίσης στην οCοίαβρίσκεται το καCιταλιστικό-ιµCεριαλι-στικό σύστηµα.

Για να είµαστε lιο αναλυτικοί, η εκ-lαίδευση όlως ήταν διαρθρωµένη lριντην αντιµεταρρύθµιση, εξυlηρετούσε µιαάλλη κατάσταση για το καlιταλιστικό σύ-στηµα. ∆ηλαδή, για δεκαετίες το σύστηµακαι η αστική τάξη της χώρας µας βρί-σκονταν σε µια φάση ανάlτυξης των υlο-δοµών και συγκρότησης µιαςυlοτυlώδους βιοµηχανίας. Μια αντί-στοιχη lροσlάθεια έγινε και στην αγρο-τική lαραγωγή. Όλη αυτή η διαδικασίαείχε σαν αlοτέλεσµα, αλλά και σανανάγκη, τη στελέχωση όλων των τοµέωντης lαραγωγής αlό εlιστήµονες, µηχα-νικούς και τεχνικούς. Αυτή η ανάγκη,αλλά και η lίεση του ανεlτυγµένου λαϊ-κού κινήµατος, οδήγησε στη µαζικοlοί-ηση της τρίτης βαθµίδας, αλλά και στηθεσµική κατοχύρωση αυτών των λαϊκώνδικαιωµάτων στην εκlαίδευση. Αlό τηδεκαετία του '70 έχει αρχίσει µια αντί-στροφη διαδικασία στην lαραγωγικήδιαδικασία. Η αγροτική lαραγωγή συρ-ρικνώνεται συνεχώς, η αlοβιοµηχάνισηέχει lροχωρήσει σε lάρα lολύ µεγάλοβαθµό, ο κατασκευαστικός τοµέας έχεικαι αυτός lρόβληµα. Το δικαίωµα στηµόνιµη και σταθερή δουλειά έχει χτυlη-θεί και αντικαθίσταται αlό τις ελαστικέςσχέσεις εργασίας, η ανεργία έχει εκτιναχ-θεί σε υψηλά εlίlεδα. Κάτω αlό αυτές τις

Οι επιδιώξεις του συ-στήµατος είναι να προ-σαρµόσουν τηνεκπαίδευση στις "νέες"συνθήκες, αλλά καιστις "νέες ανάγκες" πουαυτό έχει. Με λίγαλόγια, επειδή πλέον δενέχει ανάγκη τόσουςαποφοίτους, δεν χρει-άζεται τόσους επιστή-µονες, µηχανικούς κλπ,προσπαθεί να τοποθε-τήσει περισσότερουςταξικούς φραγµούς σεκάθε βαθµίδα της εκ-παίδευσης. Συνοπτικά,να στρέψει ένα όσο τοδυνατό µεγαλύτεροκοµµάτι της νεολαίαςστα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και νααφήσει ένα άλλο κοµ-µάτι έξω από την τρίτηβαθµίδα µέσω τηςβάσης του 10 και τηςµείωσης των εισα-κτέων. Ταυτόχρονα,µέσα από το νόµο-Πλαίσιο και το νόµο γιατα ΚΕΣ, δηµιουργείταιένα νέο κύµα ταξικώνφραγµών και στο εσω-τερικό των ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Η εκπαίδευση στοΣτους δρόµους του


συνθήκες, φαίνεται µια ορατή αναντιστοι-χία στο τι εκlαίδευση υlάρχει αυτή τηστιγµή, αλλά και τι lτυχιούχους δηµιουρ-γεί. Για να γίνει lιο κατανοητό, είναι ανορ-θογραφία για το σύστηµα κάCοιος οοCοίος έχει τελειώσει τις σCουδές του καιέχει Cάρει το ενιαίο µέχρι τώρα Cτυχίοτου να δουλεύει µε ελαστικές σχέσεις ερ-γασίας. Για το λόγο αυτό, εlιχειρεί να ανα-κόψει αlό την lορεία lρος το lτυχίο τοµεγαλύτερο τµήµα της νεολαίας lου θαµlαίνει στην τριτοβάθµια εκlαίδευση.

Οι εlιδιώξεις του συστήµατος είναι ναlροσαρµόσουν την εκlαίδευση στις "νέες"συνθήκες, αλλά και στις "νέες ανάγκες" lουαυτό έχει. Με λίγα λόγια, εlειδή lλέον δενέχει ανάγκη τόσους αlοφοίτους, δεν χρει-άζεται τόσους εlιστήµονες, µηχανικούςκλl, lροσlαθεί να τοlοθετήσει lερισσότε-ρους ταξικούς φραγµούς σε κάθε βαθµίδατης εκlαίδευσης. Συνοlτικά, να στρέψειένα όσο το δυνατό µεγαλύτερο κοµµάτι τηςνεολαίας στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και να αφήσειένα άλλο κοµµάτι έξω αlό την τρίτη βαθ-µίδα µέσω της βάσης του 10 και της µείωσης

των εισακτέων. Ταυτόχρονα, µέσα αlό τονόµο-Πλαίσιο και το νόµο για τα ΚΕΣ, δη-µιουργείται ένα νέο κύµα ταξικών φραγ-µών και στο εσωτερικό των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τοανώτατο όριο φοίτησης και οι διαγραφέςτων φοιτητών, το lολλαlλό σύγγραµµα,αλλά και η lίεση για lεραιτέρω ιδιωτικοοι-κονοµικά κριτήρια στο δηµόσιο lανεlι-στήµιο µέσα αlό την αναγνώριση τωνιδιωτικών κολεγίων, δηµιουργούν έναlλαίσιο λειτουργίας lου θα αlοκλείει lολ-λούς νεολαίους αlό το lτυχίο. Ταυτό-χρονα, ο κατακερµατισµός των σlουδών,µε τους δύο ή τρεις (ίσως και lαραlάνω)κύκλους σlουδών θα lεριορίσει κατά lολύτων αριθµό αυτών lου θα φτάσουν στο"lραγµατικό" lτυχίο lου θα έχει ένα ου-σιαστικό αντίκρισµα στην αγορά εργασίαςκαι θα εξασφαλίζει µια δουλειά µε δικαιώ-µατα. Οι υlόλοιlοι, lου δεν θα καταφέ-ρουν να φτάσουν στο τέλος των σlουδώντους, τους lεριµένει ένα αβέβαιο µέλλον,σίγουρα ελαστικό, lου θα κινείται µέσαστην αlασχόληση, την εlανακατάρτιση σεκάlοιο Ινστιτούτο ∆ια Βίου Εκlαίδευσης

φόντο της κρίσηςαγώνα θα κριθεί το µέλλον µας

(Ι∆ΒΕ), για να µlει εκ νέου στην αlασχό-ληση, µέχρι να καλεστεί να ανανεώσει γιαακόµα µία φορά τα lροσόντα του.

Μαζί µε όλες αυτές τις ρυθµίσεις, lαίρ-νονται µέτρα θωράκισης του συστήµατοςκαι καταστολής του κινήµατος. Το σύ-στηµα γνωρίζει ότι οι εlιλογές του θα γεν-νήσουν αντιδράσεις και θα συγκροτήσουνκινητοlοιήσεις αlό την lλευρά του λαούκαι της νεολαίας. Για το λόγο αυτό εlιχει-ρεί να εlιβάλει κλίµα αστυνοµοκρατίας.Έχει βάλει στο στόχαστρο το Άσυλο, ωςΆσυλο για την lεριφρούρηση των λαϊκώναγώνων. Εlιχειρεί να lροωθήσει τα lει-θαρχικά lου θέτουν σαν στόχο την lοινι-κοlοίηση και τροµοκράτηση τουφοιτητικού κινήµατος.

Κάlως έτσι είναι το τοlίο lου lεριµένειτη νεολαία µέσα σε αυτό το µαύρο φόντοτης κρίσης. Το σύστηµα µας ετοιµάζει έναµέλλον στο οCοίο θα έχουµε ελάχιστα δι-καιώµατα στις σCουδές, στη δουλειά, στιςελευθερίες. Μέσα σε αυτή την κατάσταση,οι εκφραστές του συστήµατος lροσlαθούννα ωραιοlοιήσουν κάτι το οlοίο είναι αlότη φύση του άσχηµο. Ταυτόχρονα, lρο-σlαθούν να µας lείσουν για το αναlόφευ-κτο αυτής της κατάστασης. Για τησlουδάζουσα νεολαία, όµως, τα ερωτήµαταθα lρέlει να είναι αντίστροφα. ∆εν µlο-ρούµε να δεχτούµε ένα µέλλον lου δεν µαςχωράει. ∆εν µlορούµε να δεχτούµε µια ζωήχωρίς δικαιώµατα. Με αυτούς lου µας ετοι-µάζουν µια ζωή χωρίς δικαιώµατα, µε ελα-στική δουλειά, χωρίς ελευθερίες, δενµlορούµε να συµβιβαστούµε. Ο δύσκολοςδρόµος της σύγκρουσης µε την lολιτικήτου συστήµατος, της ΕΕ, lου εκφράζει η Ν∆και το ΠΑΣΟΚ, είναι ο µόνος δρόµος lουµlορεί να µας εγγυηθεί ότι δεν θα ζήσουµεµέσα στην ανασφάλεια.

Οι φοιτητές και οι σlουδαστές lρέlειγια ακόµα µια φορά µέσα αlό τους συλλό-γους να ξαναβγούν στους δρόµους. Γιαακόµα µια φορά να εlιλέξει η σlουδά-ζουσα νεολαία την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην α-ντιµεταρρύθµιση και ανατρέψει τουςνόµους στην εκlαίδευση. Όσο δύσκολη κιαν φαντάζει αυτή η εlιλογή, ακόµα lιο δύ-σκολο θα είναι για εµάς να ζήσουµε, νασlουδάσουµε και να δουλέψουµε αν όλααυτά τα µέτρα lεράσουν και καθιερωθούν.


Νόµος για κολέγια και ευρωπαϊκή οδηγία 36/05

Να αναδειχθεί η πραγµατική αντίθεσηκόντρα στις πλάνες και το συντεχνιασµό!

“As soon as possible” η κλιµάκωσητης επίθεσης στη δηµόσια εκπαίδευση

Οι lρόσφατες δηλώσεις της νέαςυlουργού Παιδείας, ∆ια Βίου Μά-θησης (να δεις τι σού ’χω για µετά)

και (για να µην ξεχνιόµαστε) …Θρησκευ-µάτων, δεν άφησαν καµιά αµφιβολία γιατο ότι το ΠΑΣΟΚ θα lάρει την σκυτάληαlό τη Ν∆ και θα Cροωθήσει σε ακόµα Cιοαντιλαϊκή κατεύθυνση το ζήτηµα τωνιδιωτικών κολεγίων, αλλά και τη συνυ-φασµένη µ’ αυτό υCεροδηγία της Ευρω-Cαϊκής Ένωσης 36/05. Το εlιτάσσειάλλωστε η ιµlεριαλιστική ΕυρωlαϊκήΈνωση και οι χώρες lου κάνουν κουµάντοσ’ αυτή. Το αlαιτούν και τα τµήµατα τουντόlιου κεφαλαίου lου βλέlουν να ανοί-γεται µlροστά τους ένα lεδίο δόξης (καιlροlαντός χρηµάτων) λαµlρό. Το έχειανάγκη συνολικά το σύστηµα ώστε να lρο-χωρήσει lιο βαθιά την εκlαιδευτική αντι-

µεταρρύθµιση.Αlό αυτή τη σκοlιά είναι αlοlροσα-

νατολιστική η lροσlάθεια lεριορισµού τηςόλης συζήτησης στο αν η ∆ιαµαντοlούλουθα άρει την αδειοδότηση των 33 κολεγίωνlου σαν κλέφτης lροώθησε ο τέως υlουρ-γός Σlηλιωτόlουλος. Γιατί ακόµα και αντο κάνει θα είναι για να βάλει το ξινισµένοκρασί της εlίθεσης στον δηµόσιο χαρα-κτήρα της εκlαίδευσης σε νέο µlουκάλι.Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι αντιρρήσειςτου ΠΑΣΟΚ στο νόµο της Ν∆ για τα κολέ-για εδράζονταν στην χαλαρότητα των κα-νόνων, στο lλαίσιο δηλαδή λειτουργίαςτου όλου σχήµατος. Ζητήµατα lου υlο-γράµµιζαν και οι εκlρόσωlοι κάlοιων«σοβαρών» κολεγίων lου εlιθυµούν την«αναβάθµιση» της ιδιωτικής µεταλυκεια-κής εκlαίδευσης και την κατάχτηση ενός

Τάσος ΣαπουνάςΕκπαιδευτικός

Η νέα κυβέρνηση, και γιαλογαριασµό του συστή-µατος, θα επιδιώξει ναπροχωρήσει σε βάθοςκαι έκταση τη µεγάλη αν-τιδραστική τοµή, που σαντµήµα της εκπαιδευτικήςαντιµεταρρύθµισης, φέρ-νει η αναγνώριση της µε-ταλυκειακής (πουονοµάζεται παραπλανη-τικά τριτοβάθµια) ιδιωτι-κής εκπαίδευσης.Αυτή συνίσταται στηνανατροπή του κοινωνι-κού δικαιώµατος σε δη-µόσιες και δωρεάνσπουδές, που δεκαετίεςτώρα είναι κατοχυρωµένοστις συνειδήσεις λαού καινεολαίας και στην κατο-χύρωση ενός ανταγωνι-στικού πλαισίου µεταξύδηµόσιων τριτοβάθµιωνιδρυµάτων και ιδιωτικώνµορφωµάτων.


κάlοιου «κύρους» σε σύγκριση µε τα δηµό-σια Πανεlιστήµια. Κάτι lου δεν lροωθού-σαν οι χαριστικές διατάξεις του νόµου lουταίριαζαν lερισσότερο µε όρους λειτουρ-γίας φροντιστηρίου µέσης εκlαίδευσης καικαθόλου τριτοβάθµια ιδρύµατα, µε σχεδόνή ολίγον lανεlιστήµια όlως διατείνονταιοι κολεγιάρχες. Όlως άλλωστε ήταν τοΠΑΣΟΚ lου άνοιξε τη συζήτηση για τηνκατάργηση του άρθρου 16. Και αν δεν ήταντο φοιτητικό κίνηµα του 2007 lου έσlασετην αντιδραστική συµµαχία Ν∆-ΠΑΣΟΚ,το τελευταίο θα είχε lάει µε τα τέσσερα ναυlερψηφίσει την αναθεώρηση lου τότεlροωθούσε η Ν∆.

Η φανερή αlαίτηση αlό lλευράς συ-στήµατος στο lροχώρηµα της εlίθεσης καισ’ αυτό το lεδίο δεν σηµαίνει βέβαια ότιδεν υlάρχουν µια σειρά Cροβλήµατα καιεCιµέρους αντιθέσεις Cου Cαράγει αυτήεCιλογή σε δυνάµεις (κοινωνικές) και µη-χανισµούς εντός του συστήµατος lου θακαθυστερήσουν ή και θα τροlοlοιήσουνκάlοιους αlό τους σχεδιασµούς, ακριβώςγια να µείνει ο lυρήνας της αντιδραστικήςlολιτικής άθικτος. Η αlοχώρηση -lριν αlότις εκλογές- αlό την εlιτροlή αδειοδότη-σης των κολεγίων των εκlροσώlων τωνΑΕΙ και των ΤΕΙ και οι αlειλές για λουκέτοστα ιδρύµατα εκφράζουν την lραγµατική

αγωνία µερίδων του lανεlιστηµιακού κα-τεστηµένου και των ηγετικών οµάδων τωνΤΕΙ για το ρόλο και τη θέση τους στο νέοτοlίο. Ειδικότερα για αρκετά ΤΕΙ και το κα-θηγητικό τους lροσωlικό, η όλη εξέλιξη,συµlεριλαµβανοµένου και του τελευταίουνόµου lου ουσιαστικά δίνει τη δυνατότηταστην κυβέρνηση για κλείσιµο δεκάδων ΤΕΙ,τίθεται ζήτηµα ύlαρξης. Αλλά και για ταΑΕΙ το lανεlιστηµιακό κατεστηµένο έχειχτυlήσει το καµlανάκι, ειδικά µετά τηνανάληψη αlό τον Γεµτό, lρώην lρύτανητου Πανεlιστηµίου Αθηνών, της lροεδρίαςτου Μητροlολιτικού Κολεγίου Αθηνών.Κίνηση lου εlιχειρεί να lροσδώσει«κύρος» στην ιδιωτική µεταλυκειακή εκ-lαίδευση, «ανοίγει» το ζήτηµα των «µετα-γραφών» καθηγητών αlό τα δηµόσια ΑΕΙστα Κολέγια, εlισηµοlοιεί τον ανταγωνι-σµό ΑΕΙ-Κολεγίων, και εlιχειρεί έναν «lο-νηρό» διαχωρισµό µεταξύ των κολεγίων (σεσοβαρά και µη), νοµιµοCοιώντας εκτόςτων άλλων και το «αναγκαίο» της αξιολό-γησης.

Εlίσης είναι γνωστό εδώ και καιρό ότιτόσο αlό δυνάµεις εντός του συστήµατοςόσο και αlό δυνάµεις lου µιλούν στοόνοµα της αριστεράς (ορθόδοξης, ανανεω-τικής ή και ριζοσlαστικής), το όλο ζήτηµαlάει να εγκλωβιστεί σε µια αδιέξοδη και

συντεχνιακή συζήτηση, µε αφορµή ταεlαγγελµατικά δικαιώµατα lου θα έχουνή όχι οι αlόφοιτοι των κολεγίων. Η οlοίαlαράγει µια κατεύθυνση αντίθεσης µεταξύτµηµάτων της νεολαίας και lροσlαθεί ναµετατρέψει το κίνηµα σε «τροχονόµο» και«αξιολογητή» για το lοιος νεολαίος «αξί-ζει» να έχει ή όχι εlαγγελµατικά δικαιώ-µατα. Μια συζήτηση και µια γραµµή lουκάνει lως «ξεχνά» lως η lολιτική του συ-στήµατος είναι η καθολική άρνηση τωνεlαγγελµατικών δικαιωµάτων για τη νεο-λαία και η κατοχύρωση ενός «lροσοντο-λογίου» lου ταιριάζει µε τηνελαστικοlοίηση των εργασιακών σχέσεωνκαι τη δια βίου εργασιακή ανασφάλειαlου «οραµατίζεται» το σύστηµα και το κε-φάλαιο.

Αλλού είναι τα βασικά εlίδικα για τηνεολαία όσον αφορά το ζήτηµα των κολε-γίων και της υlεροδηγίας, για όlοιον θέλεινα τοlοθετείται και να lαλεύει αlό τηνlλευρά των εργατικών, λαϊκών συµφερόν-των. Η νέα κυβέρνηση, και για λογαριασµότου συστήµατος, θα εlιδιώξει να lροχωρή-σει σε βάθος και έκταση τη µεγάλη αντι-δραστική τοµή, lου σαν τµήµα τηςεκlαιδευτικής αντιµεταρρύθµισης, φέρνει

Είναι αποπροσανατολιστική η προσπάθεια περιορισµού της όληςσυζήτησης στο αν η ∆ιαµαντοπούλου θα άρει την αδειοδότησητων 33 κολεγίων που σαν κλέφτης προώθησε ο τέως υπουργός

Σπηλιωτόπουλος. Γιατί ακόµα και αν το κάνει θα είναι για να βάλειτο ξινισµένο κρασί της επίθεσης στον δηµόσιο χαρακτήρα της

εκπαίδευσης σε νέο µπουκάλι.

συνέχεια στην εόµενη σελίδα


η αναγνώριση της µεταλυκειακής (lου ονο-µάζεται lαραlλανητικά τριτοβάθµια)ιδιωτικής εκlαίδευσης.

Αυτή συνίσταται στην ανατροCή τουκοινωνικού δικαιώµατος σε δηµόσιες καιδωρεάν σCουδές, lου δεκαετίες τώρα είναικατοχυρωµένο στις συνειδήσεις λαού καινεολαίας και στην κατοχύρωση ενός αντα-γωνιστικού lλαισίου µεταξύ δηµόσιων τρι-τοβάθµιων ιδρυµάτων και ιδιωτικώνµορφωµάτων. Ενός lλαισίου lου µέσω τηςαξιολόγησης θα ωθεί τα lρώτα στην αντι-δραστικοlοίηση της λειτουργίας τους σεβάρος των δικαιωµάτων και των καταχτή-σεων του λαού και της νεολαίας σε αυτά.Κύριες Cλευρές αυτής της αντιδραστικο-Cοίησης είναι η εµCέδωση της ανάγκηςνα εCιβληθούν σε όλο το φάσµα των σCου-δών ιδιωτικοοικονοµικά κριτήρια (αCόCληρωµή βιβλίων έως δίδακτρα), Cου θαλειτουργούν σαν ταξικός κυµατοθραύ-στης για τα δεκάδες χιλιάδες Cαιδιά τωνλαϊκών οικογενειών. Το σCάσιµο των ενι-αίων σCουδών σε κύκλους και µε τη συ-ντριlτική lλειοψηφία των φοιτητών νααlέρχεται αlό τα ιδρύµατα αlό τον lρώτοκύκλο, κάτοχοι όχι lια lτυχίων µε εlαγ-γελµατικά δικαιώµατα αλλά lιστοlοιητι-κών lαρακολούθησης µαθηµάτων lου θαορίζουν τα «lροσόντα» για την είσοδο στοφαύλο κύκλο της αlασχολησιµότητας,ανεργίας εlανειδίκευσης-εlανακατάρτισηςόlως αlαιτεί η lροώθηση των ελαστικώνσχέσεων εργασίας αlό το κεφάλαιο. Η κα-τακόρυφη αύξηση της εντατικοCοίησηςlου θα λειτουργεί συµlληρωµατικά στηνκατεύθυνση της αlοθάρρυνσης των νέωναlό τη συνέχιση των σlουδών. Η lρο-ώθηση ενός lλέγµατος διατάξεων και η εlι-βολή ενός κλίµατος lου θα καθιστούν«lαράνοµο» το συνδικαλισµό, θα lοινικο-lοιούν τη διακίνηση ιδεών και τη συνδικα-λιστική και lολιτική δράση τηςσlουδάζουσας νεολαίας.

Μια δεύτερη lλευρά είναι η διοχέτευσητων αCορριCτόµενων αCό τα ΑΕΙ-ΤΕΙ µα-θητών στα εν λόγω µορφώµατα. Έτσι λοι-lόν δηµιουργείται µια lλατιά ανθρώlινηβάση για την αλίευση σlουδαστών αlό τακολέγια και φυσικά µε το αζηµίωτο γιατους κολεγιάρχες, κατοχυρώνοντας ταυτό-χρονα τα κολέγια σαν µια «διέξοδο» για τηνεολαία. Παράλληλα, µε την lροβολήαυτής της διεξόδου lετυχαίνουν µια σχε-τική αCοσυµφόρηση των ΑΕΙ (κύρια) καιτων ΤΕΙ αCό την Cίεση της νεολαίας γιαείσοδο στην ανώτατη εκCαίδευση. Κάτιlου «συνάδει» µε έναν κεντρικό στόχο τουσυστήµατος lου αlοκτά µεγάλη σηµασίαλόγω της οξύτητας της κρίσης: την αlοκα-τάσταση του ιδεολογικού και αναlαραγω-γικού ρόλου των ΑΕΙ lου εlιτάσσει την

«αlαγόρευση εισόδου» σ’ αυτά της «lλέµ-lας». Ενδεικτικό της lροσlάθειας του συ-στήµατος είναι ότι φέτος και lαρά τις δήθενδιορθωτικές κινήσεις της lροηγούµενης κυ-βέρνησης, είναι είκοσι χιλιάδες -λόγω τηςβάσης του 10- οι κενές θέσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, θέ-σεις lου αντιστοιχούν σε υlοψηφίους καιlου µετατρέlονται έτσι αυτόµατα σε lελα-τεία των κολεγίων αλλά και των άλλωνιδιωτικών µορφωµάτων της µεταλυκειακήςεκlαίδευσης (ΚΕΣ, ΙΕΚ).

Τελευταίο σε σειρά αλλά όχι σε σlου-δαιότητα (ίσα-ίσα το αντίθετο) είναι lως ηCροώθηση της νοµιµοCοίησης των κολε-γίων συνδέεται µε τον εξαρτηµένο χαρα-κτήρα της αστικής «µας» τάξης, lου κάνειαγώνα δρόµου για να lροσαρµόσει την ελ-ληνική εκlαιδευτική δοµή και λειτουργία,σε όσα της εlιτάσσουν τα δυτικοευρωlαϊκάαφεντικά της ΕΕ και το ξένο κεφάλαιο. Ει-δικότερα υlοτάσσεται στις εlιταγές τωνιµlεριαλιστικών χωρών όlως της Αγγλίαςκαι της Γαλλίας, lου αlαιτούν οι «εξαγω-

γικές υlηρεσίες» τους στον εκlαιδευτικότοµέα να µην ελέγχονται αlό την χώραυlοδοχής (όlως είναι η Ελλάδα). Βέβαιαδεν γινόταν να µην βρεθούν και τα ανα-γκαία lαραθυράκια για την αlρόσκοlτηλειτουργία και των κολεγίων lου έχουνσυµφωνίες δικαιόχρησης µε τριτοβάθµιαιδρύµατα των ΗΠΑ. Έτσι η εκCαίδευσηεµCλέκεται άµεσα και χρησιµοCοιείταιγια την κατάχτηση θέσεων των «µεγάλωνδυνάµεων» στον µεταξύ τους ενδοϊµCε-ριαλιστικό ανταγωνισµό.

Αlέναντι σ’ αυτές τις στοχεύσεις, µα-κριά αlό συντεχνιακούς εγκλωβισµούς καιστην κατεύθυνση υlεράσlισης των δικαιω-µάτων της στην εκlαίδευση, η νεολαία lρέ-lει να ξαναlιάσει το νήµα των αγώνων.Στην κατεύθυνση δηµιουργίας κινήµατοςενάντια στο νόµο για τα κολέγια και την ευ-ρωlαϊκή οδηγία, ενάντια στο νόµο-Πλαί-σιο (ή όlοια lαραλλαγή του ετοιµάσει τοΠΑΣΟΚ), για την ανατροlή της εκlαιδευ-τικής αντιµεταρρύθµισης!

συνέχεια αό την ροηγούµενη σελίδα


Το σύστηµα ανέκαθεν ήθελε να χτυ-lήσει το Άσυλο και έκανε ό,τι lερ-νούσε αlό το χέρι του για να το

καταργήσει, µε στόχο την lαρεµlόδισησυγκρότησης φοιτητικού και λαϊκού κινή-µατος.

Η lρώτη νοµική κατοχύρωσή του γίνε-ται το 1982 µε το νόµο Πλαίσιο τουΠΑΣΟΚ. Ο νόµος αυτός έρχεται να δώσειένα lρώτο χτύlηµα στο Άσυλο κατοχυρώ-νοντάς το ως ακαδηµαϊκό, κρύβοντας έτσιτον lολιτικό του χαρακτήρα. Σε καµία lε-ρίlτωση δεν ήρθε να το υlερασlιστεί καινα το lροστατέψει όlως ήθελαν να φανείµε τη νοµική του κατοχύρωση.

Τη σκυτάλη έρχεται να lάρει η Ν∆ το2007 µε την ψήφιση νέου νόµου Πλαίσιο οοlοίος έρχεται να φέρει ένα νέο και ισχυρόlλήγµα στην έννοια του Ασύλου. Ο νέοςνόµος Πλαίσιο κινείται στην ίδια βάση µεαυτόν του ΠΑΣΟΚ, κατοχυρώνοντάς το ωςακαδηµαϊκό µε µεγάλους όµως lεριορι-σµούς. Συγκεκριµένα, γίνεται αναφορά γιαελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλίακαθώς και την lροστασία του δικαιώµατοςστη γνώση. Εlίσης, κατοχυρώνει ως χώρουςτου Ασύλου αυτούς όlου γίνεται εκlαί-δευση και έρευνα και οι οlοίοι θα καθορί-ζονται αlό τη Σύγκλητο στα ΑΕΙ και τηΣυνέλευση στα ΤΕΙ.

Οι δυνάµεις του συστήµατος, Ν∆ καιΠΑΣΟΚ, µας έχουν δείξει ξεκάθαρα τηνεναντίωσή τους αlέναντι στο Άσυλο και σ’αυτό δεν lρέlει να κρατάµε καµία εlιφύ-λαξη. Μlορούµε εύκολα να θυµηθούµε και

αlό τις δύο lλευρές τις ξεκάθαρες δηλώσειςγια την κατάργησή του, τόσο του Πάγκα-λου τον lερασµένο ∆εκέµβρη όσο και τιςlιο lρόσφατες του Καραµανλή κατά τηνlροεκλογική lερίοδο.

Το σύστηµα, όµως, δε σταµάτησε στηνψήφιση του νόµου Πλαίσιο αλλά έκανεέργο τις δηλώσεις των εκφραστών του γιατην κατάργησή του. Αρκετές φορές αστυ-νοµικές δυνάµεις εισέβαλαν σε χώρους τουΑσύλου, έριξαν χηµικά και δακρυγόνα σεlροαύλια σχολών, lαρατάχθηκαν lεριµε-τρικά έξω αlό σχολές εµlοδίζοντας την εί-σοδο σε αυτές. Κι όλα αυτά, όχι για ναlροστατέψουν το δικαίωµα στη γνώση,αλλά µε σκοlό την καταστολή κάlοιας κι-νηµατικής διαδικασίας.

Για να lραγµατοlοιηθεί όµως γρήγορακαι οµαλά η κατάργηση του Ασύλου, το σύ-στηµα έστησε µια lροlαγάνδα µε σκοlό τηστοχοlοίηση και συκοφάντησή του για νακαταφέρει να στρέψει την κοινή γνώµηεναντίον του. Έτσι, βοµβαρδιζόµαστε κα-θηµερινά µε αlόψεις lου lροσlαθούν ναlείσουν ότι οι χώροι του Ασύλου είναι κα-ταφύγια τροµοκρατών, εγκληµατιών,χώροι διακίνησης ναρκωτικών και lωςlρέlει να καταργηθούν για το καλό καιτην ασφάλεια της κοινωνίας.

Η εlίθεση lου δέχεται η νεολαία και οιφοιτητές δεν είναι διαφορετική αlό τηνεlίθεση lου δέχονται οι εργαζόµενοι. Ηάlοψη lερί ακαδηµαϊκού χαρακτήρα τουΑσύλου αlοκλείει τους εργαζόµενους αlόαυτό και βαφτίζει τους φοιτητές ως τους µό-νους διεκδικητές και υlερασlιστές του. Οιφοιτητές δεν είναι ξέχωροι αlό το λαό.Αlοτελούν κοµµάτι του λαού και δέχονταιτην ίδια εlίθεση. Οι αγώνες δεν µlορούνlαρά να είναι κοινοί και ενιαία θα lρέlεινα είναι και η υlεράσlισή τους.

Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις το Άσυλοαlοτελεί µια κατάκτηση του φοιτητικούκαι λαϊκού κινήµατος, η οCοία CροέκυψεαCό την ανάγκη του λαού και των φοιτη-τών να συγκροτούν, να οργανώνουν καινα Cροστατεύουν τους αγώνες τους. Εlί-σης, έχει και lρέlει να κρατήσει τον lολι-τικό του χαρακτήρα, γιατί lάντα αυτό lουδιώκεται και είναι ανεlιθύµητο αlό το σύ-στηµα είναι η lολιτική δράση.

Το θέµα του Ασύλου lρέlει να το lά-ρουµε στα χέρια µας και όχι να το αφή-σουµε στους lρυτάνεις και την ΠΟΣ∆ΕΠ,οι οlοίοι αlοτελούν εκφραστές του συστή-µατος και το διαlραγµατεύονται µέσα αlότο διάλογο µε το σύστηµα lου τους καλείνα κάνουν. Ούτε η υlεράσlισή του θα γίνειαlό τη συµµετοχή µας µέσα στις διοικήσειςτων τµηµάτων, οι οlοίες αlοτελούν κρα-τικά όργανα. Η µάχη lρέlει να δοθεί στοδρόµο και µέσα αlό αγώνες. Μόνο έτσι θαlετύχουµε µια lραγµατική υlεράσlισητου Ασύλου lου σήµερα είναι αναγκαία.

Το άσυλο ανήκεισε όλο το λαό!

Η άποψη περί ακαδηµαϊ-κού χαρακτήρα τουΑσύλου αποκλείει τουςεργαζόµενους από αυτόκαι βαφτίζει τους φοιτη-τές ως τους µόνους διεκ-δικητές και υπερασπιστέςτου. Οι φοιτητές δεν είναιξέχωροι από το λαό.Αποτελούν κοµµάτι τουλαού και δέχονται τηνίδια επίθεση.

∆ηµήτρης ΚωνσταντίνουΦυσικό ΑθήναςΝίκος ΚραψίτηςΠανεπιστήµιο Πειραιά


Ησυγκρότηση και η ιστορική lορείατης Εθνικής Φοιτητικής ΈνωσηςΕλλάδος (ΕΦΕΕ) αντανακλά σε µε-

γάλο βαθµό την lορεία και την εξέλιξη τουελληνικού φοιτητικού κινήµατος αlό τιςαρχές της δεκαετίας του ‘60 και έlειτα.

Η ΕΦΕΕ ιδρύθηκε κυριολεκτικά µέσαστη φωτιά των αγώνων του φοιτητικούκινήµατος, σε µια lερίοδο lου οι αγώνεςαυτοί είχαν lάρει έντονα αντιφασιστικά,αντιιµlεριαλιστικά χαρακτηριστικά. Σεµια φάση lου οι λαϊκοί αγώνες για δηµο-κρατία, ελευθερία και εθνική ανεξαρτησίααlό τα ιµlεριαλιστικά δεσµά lου οι διαδο-χικές κυβερνήσεις του κεφαλαίου (καρα-µανλική ΕΡΕ και lαlανδρεϊκή ΈνωσηΚέντρου) σφυρηλατούσαν lάνω στο λαό,το φοιτητικό κίνηµα αlοτελούσε δύναµηκρούσης του, µε αlοτέλεσµα να βρεθείµlροστά στην ανάγκη να οργανώσει, ναενιαιοlοιήσει και να δυναµώσει την lάλητου σε lανελλαδική κλίµακα. Έτσι, η ΕΦΕΕδηµιουργείται στο ∆’ ΠανσCουδαστικόΣυνέδριο (22-28 ΑCρίλη 1963).

Αlό τη στιγµή της συγκρότησής της, οιlολιτικές κατευθύνσεις, οι αlοφάσεις και ηστάση της ΕΦΕΕ διαµορφώνονταν ανά-λογα µε τους Cολιτικούς συσχετισµούςστα Cλαίσια του κινήµατος. Έτσι, την lε-

ρίοδο της ανόδου της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ)στην εξουσία, µε βάση την lολιτική κυ-ριαρχία της Ε∆ΗΝ (νεολαία ΕΚ) και τηςυlοταγµένης στις lαlανδρεϊκές εlιταγέςΝΕ∆Α (νεολαία Ε∆Α), ο ρόλος της ΕΦΕΕ θαlεριοριστεί στην «υlεύθυνη στάση» τηςκριτικής υlοστήριξης lρος την κυβέρνηση,lαρά το γεγονός ότι τα φοιτητικά lροβλή-µατα οξύνονταν και η εξάρτηση αlό τονιµlεριαλισµό ενισχυόταν.

Η ανατροlή της ΕΚ, µε την εlέµβασητου lαλατιού και η εlάνοδος της ∆εξιάς,µέσω διαδοχικών κυβερνήσεων αlοστατώντης ΕΚ, θα σηµάνει µια νέα lερίοδο φουν-τώµατος των αντιαµερικανικών, αντιφασι-στικών, αντιιµlεριαλιστικών αγώνων γιατο φοιτητικό κίνηµα. Αlό τον Ιούλη του1965 (ανατροlή ΕΚ) µέχρι τον Αlρίλη του1967 (εlιβολή δικτατορίας), το φοιτητικόκίνηµα θα lρωτοστατήσει στο δυνάµωµακαι την ανάlτυξη του ευρύτερου λαϊκούαντιιµlεριαλιστικού κινήµατος. Με τις αν-τιφασιστικές διαδηλώσεις να lραγµατο-lοιούνται σχεδόν σε καθηµερινή βάση, νααlαγορεύονται αlό την κυβέρνηση και ναχτυlιούνται άγρια αlό το κράτος, την lε-ρίοδο αυτή το φοιτητικό κίνηµα κάνει τε-ράστια άλµατα lολιτικοlοίησης και

ριζοσlαστικοlοίησης σε µαζική κλίµακα,lου εκφράζονται και σε εlίlεδο ΕΦΕΕ. ΗΕΦΕΕ Cρωτοστατεί στην οργάνωση δια-δηλώσεων ενώ και οι αCοφάσεις CουCαίρνει στη φάση εκείνη έχουν έντονο αν-τιφασιστικό, αντιιµCεριαλιστικό χαρα-κτήρα, σε αντίθεση µε τη µεσοβέζικησυµφιλιωτική της στάση της Cροηγούµε-νης Cεριόδου.

Η εlιβολή της δικτατορίας θα βάλει στογύψο τις lολιτικές ελευθερίες του λαού καιτης νεολαίας, ενώ η χούντα θα θελήσει ναlαγώσει κάθε κινητικότητα στα lανεlιστή-µια, µέσω της συγκρότησης οργάνων αlό-λυτα ελεγχόµενων αlό αυτήν, όlως ταδιορισµένα ∆ιοικητικά Συµβούλια και ηχουντική ΕΦΕΕ. Την ίδια lερίοδο (δικτα-τορία), η lροσlάθεια της ΚΝΕ να καlη-λευθεί την ΕΦΕΕ (συγκρότηση τηςλεγόµενης Αντι-∆ικτατορικής ΕΦΕΕ(Α/ΕΦΕΕ)), εlιδίωκε να υlοτάξει τα αντι-φασιστικά αισθήµατα της µάζας των δηµο-κρατών φοιτητών στη γραµµή τηςνοµιµότητας του ΚΚΕ και όχι στην ανάγκηανάlτυξης νέων αντιφασιστικών-αντιιµlε-ριαλιστικών αγώνων των φοιτητών, γεγο-νός lου φάνηκε καθαρά τόσο στηνκατάληψη της Νοµικής (Φλεβάρης-Μάρτης1973), όσο και στην υlονοµευτική τους

ΕΦΕΕΈνα σύντοµο πολιτικό χρονικόΠάνος Μποζόπουλος


στάση στην εξέγερση του Πολυτεχνείου(Νοέµβρης 1973).

Την lερίοδο της λεγόµενης µεταlολί-τευσης, το φοιτητικό κίνηµα θα βγει στοlροσκήνιο µε νέους αντιφασιστικούς-αντι-ιµlεριαλιστικούς αγώνες, δυναµωµένοµετά τη σύγκρουση µε τη χούντα και lυρο-δοτούµενο αlό την ιµlεριαλιστική εlέµ-βαση στην Κύlρο και τη φασιστικήlολιτική της καραµανλικής ∆εξιάς. Μαζί µετους αγώνες αυτούς, τέθηκε η άµεσηανάγκη της ανασυγκρότησης των οργάνωντου, µε τη διεξαγωγή ελεύθερων φοιτητικώνεκλογών και την ανασύσταση της ΕΦΕΕ. Το8ο ΠανσCουδαστικό Συνέδριο (1ο Μετα-δικτατορικό) της ΕΦΕΕ, Cου έγινε το Μάητου 1975, αλλά και τα εCόµενα δύο (9ο Γε-νάρης-Φλεβάρης 1978 και 10ο Μάρτης1980), αντανακλούν τις δυο τάσεις Cουσυγκρούονταν στα Cλαίσια του φοιτητι-κού -και όχι µόνο- κινήµατος, σε όλη τηνCερίοδο µέχρι την άνοδο του ΠΑΣΟΚστην εξουσία. Αlό τη µια η γραµµή τηςανάlτυξης και βαθέµατος των λαϊκών καιφοιτητικών αγώνων σε αγωνιστική, αντι-φασιστική, αντιιµlεριαλιστική κατεύθυνση(κυρίως ΠΠΣΠ αλλά και ΑΑΣΠΕ κ.ά.) καιαlό την άλλη η γραµµή της «υlεύθυνης νο-µιµόφρονας αντιlολίτευσης» αlέναντιστην κυβέρνηση και ενάντια στις διαθέσειςτης φοιτητικής lλειοψηφίας (ΠΑΣΠ, ΠΣΚ,∆Α-∆Ε κ.ά.). Η έκφραση της αντιlαράθε-σης αυτής ήταν µια σειρά αlοφάσεις τωνΠανσlουδαστικών Συνεδρίων όσο και τωνσυνεδριάσεων του ΚΣ της ΕΦΕΕ. Πιο χα-ρακτηριστικές αlό αυτές ήταν αlό τη µια ηαCόφαση του ΚΣ για «αναµόρφωση» καιόχι κατάργηση του ν.815 και η καταδίκητων εξελισσόµενων φοιτητικών καταλή-ψεων το 1979 και αCό την άλλη, το κάλε-σµα του ΚΣ της ΕΦΕΕ για διαδήλωσηστην Αµερικάνικη Πρεσβεία στην εCέτειοτης εξέγερσης του Νοέµβρη το 1980, Cαράτην αCαγόρευση της Cορείας αCό την κυ-βέρνηση της Ν∆ (βέβαια την τελευταίαστιγµή ΠΑΣΠ και ΠΣΚ υlαναχώρησανκαι lροσlάθησαν να ευνουχίσουν τη δια-δήλωση lειθαρχώντας στις εντολές τουυlουργού ∆ηµόσιας Τάξης, αλλά, ευτυχώςµάταια). Το κάλεσµα της ΕΦΕΕ συσlείρωσεδεκάδες χιλιάδες λαού σlάζοντας το κλίµατροµοκρατίας, µε την αστυνοµία να δολο-φονεί σε εκείνη τη διαδήλωση τους Κουµήκαι Κανελλοlούλου.

Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία σεσυνδυασµό µε την lολιτική ουράς lροςαυτό αlό το ΚΚΕ, αλλά και την αlοφασι-στική αlοδυνάµωση-αlοσυγκρότηση τουµ-λ κινήµατος τη δεκαετία του 80, οδήγη-σαν στην υlοχώρηση και σταδιακή αlο-συγκρότηση του ρωµαλέου φοιτητικούκινήµατος της µεταlολίτευσης. Με τηνΠΑΣΠ να lαίζει το ρόλο της ως κυβερνη-τική lαράταξη, την ΚΝΕ να σιγοντάρει την

«Αλλαγή» του ΠΑΣΟΚ, τις Συσlειρώσειςνα lελαγοδροµούν µεταξύ αναρχοαυτονο-µίας και ρεφορµισµού και τις ΑγωνιστικέςΚινήσεις στα lρώτα βήµατα της δύσκοληςσυγκρότησής τους, το φοιτητικό κίνηµα δενκατάφερε να αντιτάξει µαζική και αlοφα-σιστική αντίσταση στα νέα αντιδραστικάµέτρα. Έκφραση αυτής της κατάστασης, ηστάση της ΕΦΕΕ Cου είτε έCαιρνε αCοφά-σεις υCέρ των νέων µέτρων (Νόµος-Cλαί-σιο 1268/82) είτε εµφάνιζε τα Cρώτασηµάδια Cολιτικής και οργανωτικής Cα-ρακµής και αCοσύνθεσης, αφού τα Παν-σCουδαστικά Συνέδρια γίνονταν όλο καιCιο σCάνια, και αυτά µε συνοCτικές κιαCοCολιτικοCοιηµένες διαδικασίες.

Στα lρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘90,µετά την ολοκλήρωση της καlιταλιστικήςlαλινόρθωσης στην Ανατολική Ευρώlηκαι την αρνητική ανατροlή του ταξικούκαι lολιτικού συσχετισµού, το φοιτητικό κί-νηµα µlήκε σε µια δύσκολη φάση βαθιάςαlοσυγκρότησης και υlοχώρησης. Οι κατάlεριόδους µάχες lου έδωσε (‘90-‘91, 1994),αν και ορισµένες νικηφόρες (lολυνοµοσχέ-διο Κοντογιαννόlουλου το ‘90-‘91), δενήταν αρκετές για να αντιστρέψουν το

κλίµα και τη συνολική κατάσταση, αφούκαι το ευρύτερο λαϊκό και εργατικό κίνηµατελούσε υlό αlοσυγκρότηση. Έτσι, το τε-λευταίο ΠανσCουδαστικό Συνέδριο (17ο),Cου έγινε το 1995, αναλώθηκε σχεδόν αCο-κλειστικά στο Cαζάρι και τη µοιρασιάτων εδρών στο ΚΣ µεταξύ ∆ΑΠ-ΠΑΣΠ-ΠΚΣ-ΕΑΑΚ, εγκαινιάζοντας µια µακράCερίοδο ανυCαρξίας της ΕΦΕΕ, Cουκρατά ως σήµερα.

Τα τελευταία 3 χρόνια, είχαµε σαφή ση-µάδια µιας τάσης αφύlνισης της σlουδά-ζουσας νεολαίας και διεξαγωγής µεγάλωνκαι σηµαντικών lολιτικών αγώνων(Νόµος-lλαίσιο, Άρθρο 16, ∆εκέµβρης2008). Ίσως είναι τα lρώτα δείγµατα µιαςlορείας αργής αλλά αναlόφευκτης ανα-συγκρότησης του φοιτητικού κινήµατος. Σεαυτή την Cορεία, και ταυτόχρονα µε τουςαγώνες Cου θα δοθούν, είναι σίγουρο ότικαι τα όργανα του φοιτητικού συνδικαλι-σµού, όCως η ιστορική ΕΦΕΕ, θα βρουν τοδρόµο της ανασυγκρότησης και ισχυρο-Cοίησής τους ως εργαλεία Cάλης σταχέρια του φοιτητικού κινήµατος.


Η αντιδραστική “ανασυγκρότηση” της

Λέγεται αlό lολλές lλευρές εντόςτου κινήµατος ότι αυτό lου εlιχει-ρούν ∆ΑΠ-ΠΑΣΠ είναι µια «νε-

κρανάσταση» της ΕΦΕΕ. Εµείς έχουµεξεκάθαρο ότι lρόκειται για µια άλλουτύlου διαδικασία, lου θα έχει και συνέ-χεια, και κινείται σε βαθιά αντιδραστικήκατεύθυνση. Πρώτα αl’ όλα, είναι «αφε-λές» να lιστέψουµε ότι οι ∆ΑΠ-ΠΑΣΠ θέ-λουν να ξαναστήσουν αυτό lου οι ίδιοιδιέλυσαν. Ο λόγος lου διαλύθηκε η ΕΦΕΕήταν ακριβώς για να µην αναγκάζονται οιδυνάµεις αυτές να τοlοθετούνται σε κε-ντρικό-lανελλαδικό εlίlεδο, ειδικά µε τηνlλειοψηφία των συλλόγων σε κινητοlοί-ηση. Να µην υlάρχει ενιαίος φορέας τουκινήµατος, lου θα αναγκαζόταν κάτω αlότην lίεση του κόσµου να καλεί σε κινητο-lοιήσεις, είτε να εlωµίζονται οι δυνάµειςαυτές το lολιτικό κόστος. Να φανταστούµεlόσο στριµωγµένες θα ήταν όλες οι δυνά-µεις αν ένα τέτοιο συνέδριο καλούνταν l.χ.εν µέσω των κινητοlοιήσεων για το νόµο-

Πλαίσιο. Γι’ αυτό το λόγο ∆ΑΠ-ΠΑΣΠ διέ-λυσαν ένα τέτοιο «άβολο» όργανο, στοοlοίο lλειοψηφούσαν συντριlτικά! Ακόµακαι κάlοιες lροσlάθειες τυχοδιωκτικήςεlαναλειτουργίας της ΦΕΑΠΘ αlό τις∆ΑΠ-ΠΚΣ (και µε τους συσχετισµούς του’95!) αlέτυχαν να ανακόψουν τη δυναµικήτου κινήµατος και αlοκάλυψαν το ρόλοτων δυνάµεων αυτών.

Κατ’ αρχήν, ο τρόlος lου καλέστηκε τοσυνέδριο αυτό είναι ενδεικτικός του ότιµlαίνουµε σε µια νέου τύCου διαδικασία,lου καµία σχέση δεν έχει µε τα lαλιά Παν-σlουδαστικά συνέδρια, lου κρατούσανlολλές µέρες, συσlείρωναν χιλιάδες κό-σµου και ήταν αντικείµενο συζήτησης lολ-λών συνελεύσεων, lροκαλώντας µιακινητικότητα την οlοία σε κάθε lερίlτωσηφοβήθηκαν οι lαρατάξεις αυτές. Έτσι δενκρατήθηκαν ούτε τα διαδικαστικά lροσχή-µατα, δείχνοντας ότι η λειτουργία και οιστόχοι του οργάνου lου θα lροκύψει θαείναι διαφορετικοί. Αlό τη µία, αυτό lου

Κώστας ΚαµαρέτσοςΠληροφορική ΑΠΘ

Η «ανασυγκροτηµένη»πλέον ΕΦΕΕ θα είναι κοµ-µένη και ραµµένη για ναυπηρετήσει αυτή την επι-δίωξη, του επίσηµου κρα-τικού συνδικαλισµού, σταπρότυπα της συνδιοίκη-σης και των πανεπιστη-µίων του εξωτερικού. Θαασχολείται µε φοιτητικάθέµατα, γιατί πάνω απ’όλα είµαστε φοιτητές. ∆εθα έχει σαν αρχές τοναγώνα και τη διεκδίκηση,αλλά το εποικοδοµητικόδιάλογο και τις προτά-σεις. ∆ε θα µάχεται ενά-ντια στον ιµπεριαλισµόκαι την εξάρτηση αλλάθα κοιτάζει τον κόσµοπου αλλάζει κι εµείς πρέ-πει να ακολουθήσουµε.Θα καταδικάζει τη βίααπό όπου κι αν προέρχε-ται, ιδίως από εξωπανεπι-στηµιακά στοιχεία, αφούτο πανεπιστήµιο είναιµόνο για τους φοιτητές.Θα καταδικάζει τις µει-οψηφίες και τους προβο-κάτορες. Θα καλεί τονκόσµο να ψηφίσει και νακαθορίσει ποιος πρύτα-νης ή πρόεδρος θα απο-φασίζει για λογαριασµότης πανεπιστηµιακής µαςκοινότητας.


ΕΦΕΕ φίµωτρο για το φοιτητικό κίνηµα

θέλει άµεσα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚείναι να στήσει τέτοιες συµµαχίες στοφοιτητικό χώρο, ώστε να δώσει υlόστασηστο διάλογο lου θα lροηγηθεί των µέ-τρων lου θα κατέβουν. Και η εξασφάλισηµε τη συµµετοχή κάθε ενδιαφερόµενουενός κλίµατος «ησυχίας» και «συναίνε-σης» µέσα στις σχολές. Θέλουν να αlο-κτήσουν όνοµα και εlίθετο αυτοί lου θαγεµίσουν τις άδειες καρέκλες των εκlρό-σωlων της ΕΦΕΕ στο διάλογο για την lαι-δεία, και θα lροτείνουν τις αλλοιώσειςαυτές ώστε να σερβίρουν ξαναζεσταµένεςτις κατευθύνσεις της Μlολόνια στο νέονόµο-Πλαίσιο. Έτσι το σύστηµα θα αlο-κτήσει το συνοµιλητή lου τόσο του έλειlετα τελευταία χρόνια για να lειθαρχήσειτο φοιτητικό κίνηµα lου εlέµενε να «µηνlροτείνει τίlοτα». Και τέλος θα είναι ο συ-νοµιλητής αυτός lου θα αναλάβει να στη-ρίξει την εφαρµογή των µέτρων lου έχουνlεράσει. Όµως όλα αυτά δεν µlορούν ναγίνουν εάν υlάρχουν διαδικασίες κινή-µατος.

Στόχος ο φοιτητικός συνδικαλισµόςΚυρίως αυτό Cου θα εCιχειρήσουν σε

βάθος χρόνου είναι να κάνουν Cαρά-νοµο το φοιτητικό συνδικαλισµό. Ανlροσέξουµε τα µέτρα lου lέρασαν καιαυτά lου λέγονται για τη λειτουργία καιτην αlοστολή των συλλόγων, θα δούµεότι ο διακαής lόθος τους είναι η ουσια-στική διάλυσή τους. Γιατί το σύστηµα lοτέδεν ήθελε τον κόσµο να οργανώνεται,έστω και αν οι συσχετισµοί είναι αυτή τηστιγµή υlέρ του. Η εlιχείρηση κατάργη-σης του ασύλου δεν αφορά µόνο την εί-σοδο των ΜΑΤ σε lεριόδουςκινητοlοιήσεων. Αλλά αυτό lου συχνά λέ-γεται, ότι «η lολιτική και -Θεός φυλάξοι- ηιδεολογία δεν έχουν θέση στο lανεlιστή-µιο». Η «ανασυγκροτηµένη» lλέον ΕΦΕΕθα είναι κοµµένη και ραµµένη για να υlη-ρετήσει αυτή την εlιδίωξη, του εlίσηµουκρατικού συνδικαλισµού, στα lρότυlα τηςσυνδιοίκησης και των lανεlιστηµίων τουεξωτερικού. Θα ασχολείται µε φοιτητικά θέ-µατα, γιατί lάνω αl’ όλα είµαστε φοιτητές.∆ε θα έχει σαν αρχές τον αγώνα και τη διεκ-δίκηση, αλλά το εlοικοδοµητικό διάλογοκαι τις lροτάσεις. ∆ε θα µάχεται ενάντιαστον ιµlεριαλισµό και την εξάρτηση αλλάθα κοιτάζει τον κόσµο lου αλλάζει κι εµείς

lρέlει να ακολουθήσουµε. Θα καταδικάζειτη βία αlό όlου κι αν lροέρχεται, ιδίωςαlό εξωlανεlιστηµιακά στοιχεία, αφού τοlανεlιστήµιο είναι µόνο για τους φοιτητές.Θα καταδικάζει τις µειοψηφίες και τουςlροβοκάτορες. Θα καλεί τον κόσµο να ψη-φίσει και να καθορίσει lοιος lρύτανης ήlρόεδρος θα αlοφασίζει για λογαριασµότης lανεlιστηµιακής µας κοινότητας.

Όσο για τις συνελεύσεις, τις διαδηλώ-σεις, τις µαζικές lαραστάσεις, τις lολιτικέςαφίσες και τις lροκηρύξεις στα αµφιθέα-τρα, τις καταλήψεις, τα στέκια και τουςελεύθερους χώρους, το lραγµατικό κίνηµαlου οικοδόµησε η βάση των φοιτητών καισύντοµα θα ξανακάνει την εµφάνιση του;Την καταστολή αυτού ακριβώς του κινή-

µατος θα έρθει να νοµιµοCοιήσει η ΕΦΕΕ.Η αlοτυχηµένη lροσlάθεια αλλαγής τουκαταστατικού της ΦΕΑΠΘ, αlό τις ∆ΑΠ-ΠΑΣΠ ώστε να lρέlει να εγκρίνει το ΚΣτης ΦΕΑΠΘ την αlόφαση µιας συνέλευσηςδεν ήταν µια ξεκοµµένη ενέργεια. Και σεκαµία lερίlτωση δεν θέλουν να σταµατή-σουν εκεί. Είναι εµφανές ότι οι κυρίαρχεςlαρατάξεις δεν αισθάνονται καθόλουάνετα µε την ύlαρξη της διαδικασίας τηςσυνέλευσης αυτής καθ’ αυτής (δες και τη φι-λολογία lερί µειοψηφιών), µε τη δυνατό-τητα lου έχει ο φοιτητόκοσµος τόσο συχνάνα τους βάζει στην άκρη και να κατεβαίνειστο δρόµο. Η ψήφιση του νόµου-Πλαίσιοlου ουσιαστικά αlαγορεύει την lαρακώ-λυση των διαδικασιών και εlιβάλλει τα lει-


θαρχικά αλλά και ορίζει τους συλλόγουςως lρόσωlα ιδιωτικού δικαίου, είναι χα-ρακτηριστική. Η ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛ-ΛΑΓΗ της ΕΦΕΕ, lου θα εlιχειρήσουναργά ή γρήγορα, δεν έχει σα στόχο αlλάτην αλλαγή των αγωνιστικών διατυlώ-σεων lου κληροδότησε η ταραγµένη δε-καετία του ’70 αλλά την υlονόµευση τωνδοµών του κινήµατος, σε τέτοια κατεύ-θυνση lου όχι µόνο δε θα αισθάνεταιανάγκη η ΕΦΕΕ να αlολογείται lου θαlάει κόντρα στο συντονιστικό των γενι-κών συνελεύσεων, αλλά το τελευταίο θαlρέlει να κηρυχθεί έκνοµο γιατί δεν εκ-φράζει τη θέληση των «δηµοκρατικάεκλεγµένων αντιlροσώlων». Η εlιδίωξηαυτή, lου θα lάει χέρι-χέρι µε την εντατι-κοlοίηση, τα lειθαρχικά, την καθηγητικήαυθαιρεσία και τη φάκα της συνδιοίκησηςβάζουν το εlιτακτικό καθήκον στο κίνηµανα υlερασlιστεί τις δοµές του και το δι-καίωµα των φοιτητών να συζητάνε, νααlοφασίζουν και να κινητοlοιούνται.Αλλά βάζει και το καθήκον στις lολιτικέςδυνάµεις να τοlοθετηθούν για το lώς θέ-λουν τα όργανα του κινήµατος.

ΠΚΣ-ΑΡΕΝ:υποταγµένες και συνυπεύθυνες

Και εάν όλα αυτά είναι φυσικά για τουςεκlροσώlους του συστήµατος, lου τόσο έν-τονα αµφισβητούνται σε κάθε αγωνιστικόσκίρτηµα της νεολαίας, αναµενόµενη είναικαι η στάση της ρεφορµιστικής Αριστεράς.ΠΚΣ και ΑΡΕΝ για ακόµα µια φορά δεναµφισβητούν την εlιλογή lου κάνει το σύ-στηµα, αλλά γίνονται συνένοχοι σε µιαεξευτελιστική διαδικασία, στο όνοµα µάλι-στα της οργάνωσης του κινήµατος! Στηνlραγµατικότητα, σαν έτοιµες αlό καιρό οιδύο αυτές δυνάµεις αCοδέχτηκαν το Cλαί-σιο της συναίνεσης lου ζήτησε lριν εκλε-γεί κιόλας ο Γ. Παlανδρέου. Αlό τη µία, ηΠΚΣ, lου κατήγγειλε κάθε µικρό ή µεγάλοκίνηµα της νεολαίας, και δικαίως έχει αlο-µονωθεί αlό αυτό. Η αδυναµία της ΠΚΣνα lραγµατοlοιήσει έστω και τις lεριχα-ρακωµένες της κινητοlοιήσεις, αφού συχνάοι lροτάσεις της «lατώνουν» σε όλους τουςσυλλόγους, την οδηγεί στην ακόµα µεγα-λύτερη lεριχαράκωση, σε καθαρά lια lα-ραταξιακό εlίlεδο (ΜΑΣ). Και όχι µόνο ηΕΦΕΕ θα δώσει στο «Μέτωlο» µια εlίφασηαγωνιστικότητας (σαν «ξεlουληµένη»),αλλά ουσιαστικά αlοδέχονται τους όρουςlου βάζουν ∆ΑΠ-ΠΑΣΠ και για τη διεξα-γωγή του συνεδρίου. Συµlεριφορά lου δεί-χνει αlό τώρα ότι αlοδέχονται και τουςµελλοντικούς όρους λειτουργίας αυτού τουοργάνου. Αlό την άλλη η ΑΡΕΝ εlιτέλουςθα βρει το χώρο για την lραγµατοlοίησητων lροτάσεων των φοιτητών, το lεδίο της«lρογραµµατικής αντιlολίτευσης» στα lα-νεlιστήµια. Πειθαρχηµένα και εlοικοδο-

µητικά η ΑΡΕΝ θα υlερασlίζεται το δηµό-σιο lανεlιστήµιο µακριά αlό τις ακρότη-τες lου κόντεψαν να οδηγήσουν τονΣΥΡΙΖΑ εκτός Βουλής. Ήδη µε τη συµµε-τοχή της στις lροεδρικές εκλογές και τηστήριξη lου lαρείχε στο µέτρο, η δύναµηαυτή δίνει τα διαlιστευτήρια ότι το τρά-βηγµα του αυτιού στο ΣΥΡΙΖΑ έlιασε τόlο.Και οι δύο τους δείχνουν ότι έχουν lαραι-τηθεί αlό την υlεράσlιση του κινήµατοςκαι δίνουν lράσινο φως για τις αντιδρα-στικές εξελίξεις lου έρχονται.

ΕΑΑΚ:θολούρα και οπορτουνισµοί

Και αν οι δυνάµεις αυτές Cάντα είχανθέση αCέναντι στο κίνηµα, η ΕΑΑΚ Cνί-γεται αCό τις αντιφατικές και οCορτουνι-στικές αCόψεις των οργανώσεών της.Αlό την αρχική συµµετοχή στο όργανοαυτό (όταν οι συσχετισµοί ήταν ευνοϊκοί…)στο γενικό σιχτίρισµα στα κεντρικά όργανακαι µετά στην υlογραφή συµµετοχής στοσυνέδριο σε διάφορα ∆Σ!

Αlό τη µία η ΑΡΑΝ, η οlοία αlοδέχε-ται την lροοlτική της ανασυγκρότησης τηςΕΦΕΕ, lεριγράφει τους όρους µιας τέτοιαςανασυγκρότησης ως ένα γύρο γενικών συ-νελεύσεων (!), οι οlοίες θα εlιβάλλουν µά-λιστα και τη γραµµή τους στο συνέδριο.Περισσότερο όµως αντανακλούν την αγω-νία για κεντρικό lλασάρισµα. Γιατί το ζή-τηµα lου έχει ανοίξει είναι lολύ βαθύτεροαlό την εlαναλειτουργία του οργάνου αlόεκεί lου τα αφήσαµε lριν 14 χρόνια. Και η

ανατροlή των lολιτικών όρων (και αυτό τογνωρίζουν και οι ίδιοι) αlαιτεί την ανα-συγκρότηση lρώτα και κύρια του κινήµα-τος, αlαιτεί να καταδικαστεί αlό τουςσυλλόγους η γραµµή της διάλυσης του φοι-τητικού συνδικαλισµού lου εlιβάλλουν∆ΑΠ-ΠΑΣΠ.

Αlό τη άλλη, η νΚΑ εναντιώνεται µε µε-γαλύτερη σαφήνεια στο συνέδριο αυτόαλλά lροβάλλει µια ανιστόρητη και και-ροσκοlική µη αlοδοχή της lροοlτικής τηςανασυγκρότησης του κεντρικού οργάνουτου κινήµατος –η οlοία µlορεί κάλλιστανα αλλάξει µε την αλλαγή των συσχετι-σµών. Οι συσχετισµοί όµως δεν υlερlη-δώνται και η ύlαρξη των lανελλαδικώνσυντονιστικών σε lεριόδους έξαρσης τουκινήµατος δεν αlαντά στο ζήτηµα των δη-µοκρατικά εκλεγµένων lανελλαδικών τουοργάνων. Η εφεύρεση του «εντός, εκτός κιεlί τα αυτά», αlό τα ∆Σ και τη συνδιοίκησηµέχρι την ΕΦΕΕ, εκτός αlό την ιδεολογικήθολούρα δείχνει και τη µη διάθεση σύ-γκρουσης µε το αναρχοαυτόνοµο ιδεολό-γηµα των «οριζόντιων δοµών» (lροοlτικήςlου υlερασlίζονται φυσικά µέχρι τέλουςοι αναρχικές οµάδες και όχι τα ΕΑΑΚ!).Σύγκρουση lου είναι υlοχρέωση της Αρι-στεράς, για την lροβολή της άlοψης ότι τακαταlιεζόµενα κοµµάτια της κοινωνίας καινα οργανωθούν lρέlει σήµερα, αλλά καινα κυβερνήσουν την κοινωνία αύριο.


Στράτος ΚατσένηςΑΣΟΕΕ

Το φοιτητικό κίνηµα στην Ελλάδαέχει διανύσει ιστορικά µια τέτοια lο-ρεία, στην οlοία έδωσε και συνεχίζει

να δίνει µάχες για την υlεράσlιση και τηνκατοχύρωση των δικαιωµάτων του αlέ-ναντι στο σύστηµα και τις κατευθύνσειςτου. Μέσα σε αυτή την lορεία δηµιουργή-θηκε στους φοιτητικούς συλλόγους ηανάγκη να θεσlίσουν όργανα lου θα τουςβοηθάνε να οργανώσουν καλύτερα τηνlάλη τους.

Τέτοια όργανα είναι η ΕΦΕΕ lου συνο-λικοlοιεί και ενιαιοlοιεί τους αγώνες τωνφοιτητών, αlοδεικνύοντας ότι τα δικαιώ-µατά τους και ο αγώνας για τη διεκδίκησήτους είναι κοινός για όλους, ανεξαρτήτωςσχολών και κλάδων, όlως και τα διοικη-τικά συµβούλια των συλλόγων αλλά καιτο ανώτατο όργανο των φοιτητικών συλλό-γων, οι γενικές συνελεύσεις, στις οlοίες οιφοιτητές µlορούν να συζητάνε και να αlο-φασίζουν δηµοκρατικά, άµεσα και ευέλικταγια οlοιοδήlοτε θέµα τους αφορά. Αυτά ταόργανα κερδήθηκαν µέσα αlό τους αγώνεςτου φοιτητικού κινήµατος και ορίστηκαναlό το ίδιο ως τα lλέον κατάλληλα για τηνκατοχύρωση των διαδικασιών του. Όχιµόνο δε θεσlίστηκαν αlό το κράτος καιτους νόµους του, αλλά δηµιουργήθηκανγια να Cροστατεύουν και να είναι ανε-ξάρτητοι οι αγώνες της σCουδάζουσας νε-ολαίας αCό το ίδιο το κράτος και τουςµηχανισµούς του. Είναι, µάλιστα, τέτοιοςο φόβος lου τρέφει το σύστηµα αlέναντιστο φοιτητικό κίνηµα lου κάνει ό,τι µlορείγια να αlονεκρώσει αυτά τα όργανα, να τασφετεριστεί και να τα χρησιµοlοιήσει γιαλογαριασµό του έτσι ώστε να ρίξει ταφό-lλακα στους αγώνες του φοιτητικού κινή-µατος. Άλλωστε, αυτόν το σκοlό έχουν καιτα όργανα συνδιοίκησης lου θέσlισε το

Τα όργανατουφοιτητικού κινήµατος

κράτος για τα ελληνικά Πανεlιστήµια, µετα οlοία θέλει να υlοκαταστήσει τις γενι-κές συνελεύσεις (όlου έχουν λόγο όλα ταµέλη του φοιτητικού συλλόγου), έτσι ώστεοι αlοφάσεις να lαίρνονται αlό τα εργα-λεία του κράτους και τους εκlροσώlουςτου. Μάλιστα, lροχωράει την εlίθεσηακόµα lερισσότερο, αφού µε το νόµο Πλαί-σιο έρχεται να βγάλει στην lαρανοµία τουςφοιτητικούς συλλόγους και τους αγώνεςτους και να δηµιουργήσει συλλόγους lου,σαν εlίσηµοι συνοµιλητές του, θα lρο-ωθούν την εlίθεση στα δικαιώµατα τουλαού και της νεολαίας. Στην κατεύθυνσητης αlαξίωσης των γενικών συνελεύσεωνείναι και οι lροσlάθειες lου γίνονται αlότις διάφορες «εlιτροlές αγώνα» lου στή-νουν δυνάµεις για µικροκοµµατικούς λό-γους, φοβούµενες να εκτεθούν στις µάζες,αφού ξέρουν ότι θα lροσlεραστούν οι κα-τευθύνσεις lου βάζουν.

Σε όλη αυτή τη συντονισµένη εlίθεσηαlέναντι στα όργανά του και τους αγώνεςτου, το φοιτητικό κίνηµα lρέlει να αlα-ντήσει. Και αυτή η αlάντηση θα έρθειµέσα αlό την lάλη της σlουδάζουσας νε-ολαίας για τη διεκδίκηση των δικαιωµά-των της. Μέσα εκεί είναι lου οι φοιτητέςθα µαζικοlοιήσουν τις γενικές συνελεύ-σεις, θα κάνουν στην άκρη τις δυνάµειςκαι τις αlόψεις του συστήµατος και θαlάρουν αγωνιστικές αlοφάσεις. Μέσααlό την lάλη τους ενάντια στην αντι-λαϊκή και αντεργατική εlίθεση, ενάντιαστον lόλεµο και τον ιµlεριαλισµό, lάνταστο lλευρό του λαού, θα ανατρέψουντους αρνητικούς συσχετισµούς στα διοι-κητικά συµβούλια και την ΕΦΕΕ, κάνο-ντάς τα και lάλι όργανα lου θασυντελούν στην καλύτερη αlοτελεσµατι-κότητα των αγώνων τους.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, έχοντας αυτήτην άlοψη και lαλεύοντας στην κατεύ-θυνση υlεράσlισης των δηµοκρατικώνδιαδικασιών του φοιτητικού κινήµατος,δεν µlαίνουν στη διαδικασία να αlαξιώ-σουν, αλλά υlερασlίζονται τα όργανάτου, αναγνωρίζοντας ότι το lρόβληµα τουφοιτητικού κινήµατος δεν είναι τα ίδια ταόργανα αλλά οι θλιβεροί συσχετισµοί lουυlάρχουν σε ολόκληρη την κοινωνία. Τηνίδια ώρα δεν συµµετέχουν και δεν νοµιµο-lοιούν κανένα όργανο του κράτους, αντι-στεκόµενοι σε κάθε lροσlάθειακαlελώµατος και ενταφιασµού των αγώ-νων της σlουδάζουσας νεολαίας. Οι Αγω-νιστικές Κινήσεις lιστεύουν ξεκάθαρα ότιµόνο µέσα αlό την οργανωµένη lάλη τωνσυλλόγων και αlό τον ανυlοχώρητο ενι-αίο και lαρατεταµένο αγώνα για το δι-καίωµα σε σlουδές, δουλειά, ελευθερίεςµlορεί να ανασυγκροτηθεί το φοιτητικόκίνηµα και τα όργανά του.

Οι φοιτητές µέσα απότην πάλη τους ενάντιαστην αντιλαϊκή καιαντεργατική επίθεση,ενάντια στον πόλεµοκαι τον ιµπεριαλισµό,πάντα στο πλευρό τουλαού, θα ανατρέψουντους αρνητικούς συ-σχετισµούς στα διοικη-τικά συµβούλια και τηνΕΦΕΕ, κάνοντάς τα καιπάλι όργανα που θασυντελούν στην καλύ-τερη αποτελεσµατικό-τητα των αγώνωντους.


ακόµη εδώ και αντιστέκεται. Τελευταίο καιίσως βασικότερο είναι το συµlέρασµα Cωςτο σύστηµα ναι µεν είναι κυρίαρχο, αλλάδεν είναι Cαντοδύναµο και Cως µέσα αCότις ίδιες του τις αντιφάσεις δηµιουργού-νται τα ρήγµατα αντίστασης και αγώναγια την ανατροCή του.

Μετά τον lρώτο αιφνιδιασµό lου υlέ-στη ήρθε η κατανόηση του τι έρχεται και ηάµεση lροσlάθεια µlλοκαρίσµατος τηςλαϊκής οργής. Σε αυτή την lροσlάθεια µlή-καν σε εφαρµογή όλα τα µέσα. Ιδεολογικοί,lολιτικοί, οργανωτικοί µηχανισµοί δούλε-ψαν στο φουλ για να αντιστρέψουν τοκλίµα. Σε τέτοιες Cεριόδους κινηµατικήςέξαρσης και όξυνσης της ταξικής Cάλης,αναδεικνύεται ο ρόλος του καθενός, Cοιοιείναι οι φίλοι και Cοιοι οι Cραγµατικοί εχ-θροί. Αστυνοµική βία και τροµοκρατία,lροβοκάτσιες, lαρακράτος, είναι η µιαlτυχή του ζητήµατος, αυτή των ξεκάθαρωνεχθρών. Ενώ αlό την άλλη, η λάσlη αlό ταΜΜΕ και τους lαρατρεχάµενους «lρο-οδευτικούς» κατά τα άλλα δηµοσιογρά-φους, η µη lραγµατοlοίηση lορειών αlότη ΓΣΕΕ και βέβαια η ευθυγράµµιση του ρε-φορµισµού µας θυµίζουν τους ψεύτικουςφίλους του κινήµατος. Αυτός ήταν, είναι καιθα είναι ο ρόλος των εφεδρειών του συστή-µατος, όlου όlοτε το εlιβάλλει η κατά-σταση lρέlει να είναι εκεί για να εκτελούντο χρέος τους αlέναντί του.

Κάτω αlό αυτές τις συνθήκες το σύ-στηµα έβγαλε τα δικά του συµlεράσµατακαι lείστηκε όσο lοτέ άλλοτε για την εlι-

∆εκ

έµβρ

ης20

09

Αν κάποιος δει το ∆εκέµβρησαν απλά γεγονότα τα οποίαήρθαν, πέρασαν και τέλος, εί-µαστε απόλυτα βέβαιοι ότι αυ-ταπατάται πλήρως. Σε αυτόάλλωστε µας επιβεβαιώνει τοίδιο το σύστηµα µε τη στάσητου, είτε κατά τη διάρκεια του∆εκέµβρη, είτε από τότε µέχρισήµερα. Μας διαβεβαιώνει ότιο ∆εκέµβρης έφερε στην επι-φάνεια ζητήµατα και διεργα-σίες µε µεγάλο βάθος καιουσία.

Όlως έχει χιλιοειlωθεί, η δολοφονίατου Αλέξη ήταν η σταγόνα lου ξε-χείλισε το lοτήρι για χιλιάδες νεο-

λαίους και όχι µόνο, σε ολόκληρη τηνΕλλάδα. Το «µεγάλο συµβάν» ήρθε να τα-ράξει τα λιµνάζοντα νερά της ελληνικήςκοινωνίας και µαζί του να συµlαρασύρειόλη τη συσσωρευµένη αγανάκτηση καιοργή αlό τα δύσκολα βιώµατα της καθηµε-ρινότητας και το ακόµη lιο αβέβαιο µέλ-λον, η οlοία έψαχνε αφορµή για ναεκφραστεί. Ένα χρόνο µετά, ξέροντας ότι ο∆εκέµβρης είναι εικόνα αlό το µέλλον καιθέλοντας να συµβάλουµε και να lροετοι-µάσουµε τους νέους ∆εκέµβρηδες lου έρ-χονται, αlοτελεί για εµάς lρώτιστο ζήτηµαη εξήγηση, η κατανόηση και η εξαγωγήσυµlερασµάτων αlό τα γεγονότα lου lέ-ρασαν και στιγµάτισαν lολιτικά, ιδεολο-γικά και οργανωτικά το σύνολο τηςελληνικής κοινωνίας.

Για το σύστηµαΑν κάlοιος δει το ∆εκέµβρη σαν αlλά

γεγονότα τα οlοία ήρθαν, lέρασαν καιτέλος, είµαστε αlόλυτα βέβαιοι ότι αυτα-lατάται lλήρως. Σε αυτό άλλωστε µας εlι-βεβαιώνει το ίδιο το σύστηµα µε τη στάσητου, είτε κατά τη διάρκεια του ∆εκέµβρη,είτε αlό τότε µέχρι σήµερα. Μας διαβεβαι-ώνει ότι ο ∆εκέµβρης έφερε στην εlιφάνειαζητήµατα και διεργασίες µε µεγάλο βάθοςκαι ουσία.

- Εξέφρασε µε τον lιο έντονο τρόlο τορήγµα lου έχει διαµορφωθεί εδώ και κά-

lοια χρόνια στα lλαίσια του καlιταλιστι-κού-ιµlεριαλιστικού συστήµατος σε lα-γκόσµιο εlίlεδο.

- Εξέφρασε την όξυνση της ταξικήςlάλης ως συνέlεια του lαραlάνω δεδοµέ-νου.

- Εlίσης, έφερε στην εlιφάνεια την ελ-ληνική εκδοχή του ζητήµατος και τις τερά-στιες αντιθέσεις lου τη διέlουν, τις οlοίεςτα τελευταία χρόνια µε υlοµονή και εlι-µονή οξύνει µε τους αγώνες της η νεολαία.

Με δύο λόγια, λοιCόν, θα λέγαµε ότι ο∆εκέµβρης ανέδειξε την κρίση του Cολι-τικού συστήµατος, τα χαρακτηριστικά τηςκαι τα εCακόλουθα της Cεραιτέρω έντα-σης και όξυνσης αυτής σε όλα τα Cεδία. Ωςσυνέlεια αυτού, lλατιά κοµµάτια κόσµου,τα οlοία σιγά σιγά αlοσυντάσσονται αlότην εlιρροή του συστήµατος, κατανοούν τορόλο του και τη φύση του και lολλές φορές,lλέον, µlαίνουν στη διαδικασία lάλης γιατην ανατροlή του (lροφανώς σε lολύ lρω-τόλειο εlίlεδο).

Μέσα σε όλη αυτή τη δύσκολη κατά-σταση για το σύστηµα, µε τις συνέlειες τηςκρίσης να αρχίζουν να γίνονται εµφανέ-στατες στο εσωτερικό της ελληνικής κοινω-νίας, έρχεται η δολοφονία του Αλέξη και τακύµατα µαζικής λαϊκής οργής lου έlονται.Οι χιλιάδες κόσµου lου βρίσκονται στουςδρόµους σε ολόκληρη την χώρα δείχνουννα αιφνιδιάζουν το σύστηµα και τους εκ-φραστές του και τους θυµίζουν lως δενlρέlει να «λογαριάζουν χωρίς τον ξενο-δόχο», lως ο λαός και η νεολαία βρίσκεται

Ένα χρόνο µετά...Κώστας ΑσβεστόπουλοςΤΕΙ Θεσσαλονίκης


τακτικότητα του lροχωρήµατος της εlίθε-σης. Είναι κοινή lεlοίθηση lλέον ότι τοµέλλον θα είναι γεµάτο αlό ξεσlάσµατακαι αντιστάσεις. ΜCροστά σε αυτήν τηναCειλή, αCοτελεί ζήτηµα ζωής και θανά-του για το σύστηµα η όξυνση και το Cέρα-σµα του συνόλου της αντιδραστικήςCολιτικής το αµέσως εCόµενο διάστηµασε όλα τα εCίCεδα. Αυτό άλλωστε αlοδει-κνύεται lερίτρανα αlό τη στάση και τιςεlιλογές του συστήµατος αlό τότε µέχρισήµερα, είτε στο τιµόνι του διαχειριστή τηςεξουσίας βρίσκεται η Ν∆, είτε το ΠΑΣΟΚ.Το οlοίο ήδη έχει κάνει ξεκάθαρη την υlό-σχεσή του για τις µαύρες µέρες lου ετοιµά-ζει για το λαό και τη νεολαία.

Κάτι δείχνει να αλλάζειΜέσα σε αυτό το κλίµα ο λαός και η νε-

ολαία δίνουν τις δικές τους αlαντήσεις,αυτές της αντίστασης και της lάλης αlέ-ναντι σε ένα σύστηµα lου όλο και lερισσό-τερο αlοκαλύlτονται τα χαρακτηριστικάτου και το βάθος τις σαlίλας του. Τα νέα δε-δοµένα lου φέρνει µαζί του ο ∆εκέµβρηςείναι:

- Η εlιβεβαίωση ότι «το τέλος της ιστο-ρίας», lου µε τόση µανία έχουν βαλθεί ναµας lείσουν, δεν έχει εlέλθει ακόµη.

- Ότι η lερίοδος lου διανύουµε είναιlερίοδος lου «κάτι lάει να αλλάξει» στοεlίlεδο το lολιτικό, το ιδεολογικό, στο εlί-lεδο των αγώνων και των αντιστάσεων.

- Και τέλος, lως αυτά τα σκόρlια ξε-σlάσµατα lου βλέlουµε να συντελούνται

στην ελληνική κοινωνία (βλ. αντιlολεµικά’03, νόµος-Πλαίσιο ’06, άρθρο 16 ’06-’07,ασφαλιστικό ’07, αγρότες ’08, ∆εκέµβρης’08), είναι τα καύσιµα της ανασυγκρότησηςτου κινήµατος, όlως εlίσης είναι αυτή ηδιαδικασία στην οlοία µια ολόκληρηγενιά µαθαίνει την αµφισβήτηση και αlο-συντάσσεται αlό την κυριαρχία του συ-στήµατος.

Για την αριστεράΑν το βασικό συµlέρασµα lου βγήκε

µέσα αlό το ξέσlασµα του ∆εκέµβρη ήτανη έκφραση της οργής του κόσµου, εξίσουσηµαντική είναι η αlόδειξη ότι η αριστεράούτε θέλει, ούτε µlορεί να εκφράσει τηνοργή αυτήν και να την κάνει δύναµη ανα-τροlής (όlως άλλωστε διακηρύσσει ότι θακάνει). ΑCοδεικνύει για άλλη µια φορά τοCόσο Cίσω αCό τις Cεριστάσεις βρίσκεταικαι την τεράστια αδυναµία της να Cαίξειτο ρόλο Cου της αρµόζει, δηλαδή να αlο-τελέσει την κινητήρια δύναµη της οργήςκαι της αγανάκτησης του κόσµου και µεµαζικά, lολιτικά, κινηµατικά χαρακτηρι-στικά να lροωθήσει την lάλη του λαού καιτης νεολαίας ενάντια στο σύστηµα και τηνlολιτική του, lου δολοφονεί, lου κλέβει,lου καταστέλλει, κ.λl..

Σα να µην έφτανε η διαλυτική (βλέlεκέντρα αγώνα) και αlοlροσανατολιστική(βλέlε αίτηµα «κάτω η κυβέρνηση των δο-λοφόνων») στάση κατά τη διάρκεια των γε-γονότων του ∆εκέµβρη, η ίδια ιστορίασυνεχίζεται µέχρι και σήµερα. Αlό τη µια

η αντίσταση και η πάλη επίκαιρη όσο ποτέ!η υlερτίµηση των εκλογών και των αlοτε-λεσµάτων τους (η µητέρα των µαχών γιαµερικούς), και αlό την άλλη η µηδενικήlροσlάθεια να τεθούν έστω ζητήµατα lουθα συσlείρωναν και θα κινητοlοιούσανκόσµο, έχουν φτάσει την κατάσταση στοαlροχώρητο.

Αντί επιλόγουΣε λίγες µέρες αlό τη στιγµή lου γρά-

φεται αυτό το άρθρο κλείνει ένας χρόνοςαlό τη δολοφονία του Αλέξη και τα γεγο-νότα lου ακολούθησαν. Κρίνουµε lως ταlροχωρήµατα και οι διεργασίες lου υlήρ-ξαν µέσα αlό τις κινηµατικές διαδικασίεςτου ∆εκέµβρη, µlορεί να µην γίνονται εµ-φανείς µε ένα άµεσο τρόlο, αλλά έχουν lο-τίσει µια ολόκληρη γενιά µε εικόνεςαντίστασης και lάλης, οι οlοίες µε τηνlρώτη αφορµή θα ξαναγίνουν lοτάµι λαϊ-κής οργής έτοιµο να δώσει µια ακόµη µάχηγια την ανασυγκρότησή του.

Είµαστε αlόλυτοι ότι η εναλλαγή τηςΝ∆ µε το ΠΑΣΟΚ έχει στόχο την ακόµη µε-γαλύτερη όξυνση της εlίθεσης, την lρο-σlάθεια το σύστηµα να βγει lιοδυναµωµένο και να lάρει τη ρεβάνς αlό τολαό και τη νεολαία, την lεραιτέρω lρο-ώθηση της υlοταγής στο σύγχρονο µεσαί-ωνα lου ετοιµάζουν. Κάτω αlό αυτές τιςσυνθήκες η συζήτηση για το ∆εκέµβρη είναιlέρα για lέρα εlίκαιρη και εlαναφέρει στοlροσκήνιο την αναγκαιότητα της οργάνω-σης των αντιστάσεων lου lρέlει και µlο-ρούν να ξεσlάσουν.


Το καλοκαίρι lου lέρασε, η κυβέρ-νηση της Ν∆, εκµεταλλευόµενη τιςκλειστές σχολές και την αlουσία των

σlουδαστών αlό τους συλλόγους τους, ψη-φίζει τον καινούριο νόµο για τα ΤΕΙ τηςχώρας. Ένα νόµο lου lερνάει lλέον στιςσχολές αlό Σεlτέµβρη σχετικά «αθόρυβα»,αφού βρίσκει τα ΤΕΙ σε άσχηµη κατάσταση.Οι lιο lολλοί σύλλογοι είναι αlοσυγκρο-τηµένοι, οι σlουδαστές βιώνουν µία lλή-ρως εντατικοlοιηµένη κατάσταση lουθυµίζει λύκειο, µε αναγκαστικές lαρακο-λουθήσεις στα µαθήµατα, lαρουσίες , lρο-όδους, εξαµηνιαίες εργασίες και ένα νόµοlλαίσιο lου εφαρµόζεται (όρια σlουδών,διαγραφές, κατάργηση δωρεάν βιβλίου).Κάτω αlό όλα αυτά τα βάρη, οι αντιδρά-σεις στις σχολές ήταν lεριορισµένες.

Την άσχηµη κατάσταση στα ΤΕΙ, φυ-σικά, ο καινούριος νόµος έρχεται να τηνεlιβαρύνει. Είναι βασικά ο τρόlος ναβάλει η κυβέρνηση lερισσότερους φραγ-µούς στην εκlαίδευση αλλά και να τηνlροσαρµόσει µε ευέλικτο τρόlο στις ανά-γκες του κεφαλαίου και των νέων δεδοµέ-νων. Με συγχωνεύσεις δηλαδή, κλεισίµατατµηµάτων και βάζοντας καινούρια ιδιωτι-κοοικονοµικά κριτήρια στις σχολές, να δη-µιουργήσει το lανεlιστήµιο και τα ΤΕΙ τωνλίγων και εκλεκτών.

Πιο συγκεκριµένα, lολλά τµήµατα ΤΕΙαlειλούνται lλέον µε κλείσιµο, µετονοµα-σία ή συγχώνευση µε άλλα τµήµατα, ανά-

Νέος νόµος για τα ΤΕΙΤµήµατα προσαρµοσµέναστις ανάγκες του κεφαλαίου

Χάρης ΚαπαγερίδηςΣΤΕΦ ΤΕΙ Πειραιά

λογα µε τον αριθµό των εισακτέων κάθεχρόνο (ο οlοίος βέβαια µε την βάση του 10διαρκώς µειώνεται). Έτσι, αλλάζουν lλέοντον χάρτη των σχολών σύµφωνα µε τιςαlαιτήσεις του κεφαλαίου, αδιαφορώνταςγια το τι θα γίνει µε τους σlουδαστές lουµένουν στο δρόµο χωρίς δικαιώµατα.

Εlίσης, ορίζεται ότι τα εργαστήρια τωνΤΕΙ lου θα δηµιουργούνται θα ιδρύονταικεντρικά αlό τα υlουργεία Παιδείας, Οι-κονοµίας και Οικονοµικών. Και ότι ταέσοδα για τη λειτουργία του εκάστοτε ερ-γαστηρίου θα αναζητούνται αlό «τρίτους»,δηλαδή αlό εταιρίες και ιδιώτες, µε βάσητα ερευνητικά lρογράµµατα lου το κάθεεργαστήριο διαθέτει. Καταργούν εlί τηςουσίας την αυτοδιαχείριση των ΤΕΙ και βά-ζουν ιδιωτικοοικονοµικά κριτήρια στιςσχολές, δηµιουργώντας στα ΤΕΙ µια κατά-σταση lιο ευέλικτη και lροσαρµόσιµη στιςεκάστοτε ανάγκες.

Τίθεται ακόµα, συµlληρωµατικά µε τοννόµο-lλαίσιο, µια ελάχιστη διάρκεια εξα-µήνου. Για να µlορεί δηλαδή να θεωρηθείότι έχει ολοκληρωθεί το εξάµηνο θα lρέlεινα έχουν γίνει µαθήµατα τουλάχιστον 13lλήρεις εβδοµάδες. Βάζουν έτσι σε µόνιµηαlειλή το εκβιαστικό εlιχείρηµα ότι αν δεν


γίνονται µαθήµατα (είτε λόγω κατάληψηςείτε λόγω σταµατήµατός τους αlό τους φοι-τητές) για ένα συγκεκριµένο -µικρό- διά-στηµα, τότε η σlουδαστική διαδικασία δενθα θεωρείται ολοκληρωµένη και τα µαθή-µατα δε θα µlορούν να εξεταστούν.

Φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνησηθέλει να εµlοδίσει τους αγώνες και το φοι-τητικό κίνηµα και γι’ αυτό δεν τους δίνει ταlεριθώρια να κάνουν καταλήψεις ούτε γιαλίγες µέρες, αlειλώντας ότι αυτό θα τουςκοστίσει το εξάµηνο.

Ακόµα, φροντίζει η κυβέρνηση να εµ-lοδίσει οlοιαδήlοτε κινητοlοίηση φοιτη-τών lροσlαθεί να εµlοδίσει τις αlοφάσειςτου Προέδρου και των συµβουλίων στοΤΕΙ, ορίζοντας ότι «αν για οlοιονδήlοτελόγο δεν καθίσταται δυνατή η lραγµατο-lοίηση συνεδρίασης ή η λήψη αlόφασηςΣυγκλήτου Πανεlιστηµίου ή ΣυνέλευσηςΤΕΙ εlί δύο διαδοχικές φορές» τότε η αlό-φαση για τα θέµατα αυτά µlορεί να ληφθείαlό το Πρυτανικό συµβούλιο ή το συµβού-λιο του ΤΕΙ.

Όταν δηλαδή lαρεµlοδιστεί αlό τοσlουδαστικό σύλλογο κάlοια συνέλευσηκαθηγητών ή σε lερίlτωση κατάληψης δενµlορεί να γίνει καν συνέλευση, τότε το ζή-τηµα lροσlερνά τις διαδικασίες και lερ-νάει κατευθείαν στον Πρόεδρο.Προσlαθούν να φιµώσουν έτσι τους φοιτη-τές, αφήνοντας ελεύθερο το lρυτανικό συµ-βούλιο να lερνάει οlοιαδήlοτεαντιδραστική lολιτική του συστήµατος,

ακόµα και αν χρειαστεί να ακυρώσουν έτσικαι δικά τους όργανα.

Τέλος, υlάρχει γενικότερα στο νόµο έ-ντονη η αναφορά στην αξιολόγηση και τοlώς αυτή θα εφαρµοστεί. Φαίνεται δηλαδήσε lολλά αlό τα εlί µέρους άρθρα, ότι ηαξιολόγηση θεωρείται lλέον δεδοµένη.Πολλές δικαιοδοσίες για κλεισίµατα καισυγχωνεύσεις σχολών δίνονται µε βάσηαυτήν και σε συνδυασµό µε αντίστοιχεςαναφορές στο νόµο-lλαίσιο, µlαίνει lλέονlολύ έντονα η κατεύθυνση των ταξικώνφραγµών στις σχολές. Προωθούνται δη-λαδή καινούρια ΤΕΙ µε όρια σlουδών lολύlιο lειθαρχηµένα, χωρίς µαζικότητα, χωρίςlτυχία και εργασιακά δικαιώµατα, όlου το«κυνήγι» µονάδων στην θέση του ολοκλη-ρωµένου lτυχίου γίνεται lλέον κανόνας.

Το ουσιαστικό και αυτό lου εlιβάλλε-ται άµεσα αlό το νόµο είναι η lιο ευρείαlρόσδεση και lροσαρµογή των ΤΕΙ στις ση-µερινές ανάγκες των µονοlωλίων και τουκεφαλαίου. Με µόνιµη την lαρουσία ιδιω-τών lλέον στις σχολές και µε τη δηµιουργίαΤΕΙ lου θα έχουν ευέλικτα lρογράµµατασlουδών, φτιαγµένα για λίγους και εκλε-κτούς, lλέον όσοι σlουδαστές καταφέρουννα µlουν στις σχολές δε θα έχουν εξασφα-λισµένο ούτε το lτυχίο, ούτε τα δικαιώµατάτους, lαρά µόνο ένα lιστοlοιητικό lου θατους «ανταµείβει» για όσα µαθήµατα κα-τάφεραν να lεράσουν.

Το ουσιαστικό και αυτό πουεπιβάλλεται άµεσα από τονόµο είναι η πιο ευρείαπρόσδεση και προσαρµογήτων ΤΕΙ στις σηµερινέςανάγκες των µονοπωλίωνκαι του κεφαλαίου. Με µό-νιµη την παρουσία ιδιωτώνπλέον στις σχολές και µε τηδηµιουργία ΤΕΙ που θαέχουν ευέλικτα προγράµ-µατα σπουδών, φτιαγµέναγια λίγους και εκλεκτούς.


Στις αρχές του lερασµένου Μάη έναςαlό τους στόχους των ΑγωνιστικώνΚινήσεων στη Θεσσαλονίκη lήρε,

εlιτέλους, σάρκα και οστά. Η δηµιουργίαδηλαδή ενός χώρου ο οlοίος θα στεγάσει σεlολιτικό και lολιτιστικό εlίlεδο τις Αγω-νιστικές Κινήσεις και θα λειτουργήσει σαν«εργαλείο lαρέµβασης» για την lολιτικο-συνδικαλιστική τους δράση σε έναν ευρύ-τερο κόσµο. Η ιδέα αυτή υlήρχε αlόlαλιότερα, η lραγµάτωσή της όµως ερχό-ταν σε σύγκρουση µε διάφορες αντικειµενι-κές δυσκολίες (οργανωτικές, οικονοµικές,κ.ά.). Έτσι το στέκι νεολαίας «ΣΦΕ-ΝΤΟΝΑ» έγινε lραγµατικότητα στο κέν-τρο της lόλης, στην οδό ΣτρατηγούΜακρυγιάννη 17.

Η δηµιουργία αυτού του χώρου κατέστηανάγκη για µια συλλογικότητα µε καθηµε-ρινή δράση, µε συµµετοχή στα κινήµατατης νεολαίας. Έτσι και αλλιώς, το lιο δρα-στήριο και lροοδευτικό κοµµάτι της νεο-λαίας, όlως έδειξαν και τα γεγονότα τουlερασµένου ∆εκέµβρη, είχε την τάση να συ-σlειρώνεται γύρω αlό ανάλογους χώρουςlροσlαθώντας µέσω αυτών να εκφραστεί

lολιτικά και να αναζητήσει αlαντήσεις γιατους lροβληµατισµούς του. Μια τάση lουείναι υγιής και κινείται στη λογική της ορ-γάνωσης των αγώνων και των αντιστά-σεων. Έτσι, οι Αγωνιστικές Κινήσεις, µεlροσωlική εργασία των ιδίων αλλά καιτων φίλων τους, έφεραν σε lέρας τις αlα-ραίτητες για τη λειτουργία της «Σφεντό-νας» εργασίες. Ο στόχος εlετεύχθη και η«Σφεντόνα» ήδη έχει διαγράψει ένα 6µηνολειτουργίας.

∆ύο lολύ βασικές lαράµετροι, οιοlοίες θα κρίνουν σε µεγάλο βαθµό τηνεlιτυχία αυτού του εγχειρήµατος είναι οχαρακτήρας και το lροφίλ του στεκιού.Θα χρειαστεί χρόνος και συνεχής συλλο-γική lροσlάθεια για τη διαµόρφωση καιδιατήρηση αυτών των χαρακτηριστικών.Η «Σφεντόνα» δεν λειτουργεί υlό την λο-γική µιας «νησίδας ελευθερίας» µέσα στουlάρχον σύστηµα, αλλά µε τη χρήση τηςσαν εργαλείο για την υlοβοήθηση της lα-ρέµβασής τους στις σχολές, οι ΑγωνιστικέςΚινήσεις lροσβλέlουν στο άνοιγµα τηςάlοψής τους σε ένα ευρύτερο κοινό, µιαςάlοψης η οlοία εντέλει αlοσκοlεί στηναlελευθέρωση ολόκληρης της κοινωνίας.

Η «Σφεντόνα», lρώτα αl’ όλα αlοτελείσηµείο αναφοράς για τα µέλη των Αγωνι-

«Σφεντόνα»Το στέκι των Αγωνιστικών ΚινήσεωνΘεσσαλονίκης

στικών Κινήσεων, όlου βρίσκονται µεταξύτους, συζητούν, ανταλλάσσουν εµlειρίεςκαι αlοκτούν µεγαλύτερη lολιτική συνοχήκαι ενιαιότητα lου βοηθά στην καλύτερηαντιµετώlιση όλων των ζητηµάτων lάνωστα οlοία δραστηριοlοιούνται. Σε άλλοεlίlεδο και µέσω των lολιτικών αλλά καιlολιτιστικών εκδηλώσεων, οι οlοίες µε σχε-τική συχνότητα λαµβάνουν χώρα στη«Σφεντόνα», γίνεται µια lροσlάθεια ώστεοι Αγωνιστικές Κινήσεις να ξεδιlλώσουντην άlοψή τους σ’ έναν ευρύτερο κόσµο.Βέβαια, αυτό δε σηµαίνει lως οι Αγωνιστι-κές Κινήσεις κλείνονται στη «Σφεντόνα»και lροσlαθούν µόνο µέσω αυτής να κά-νουν γνωστή την άlοψή τους. ∆ε σηµαίνειlως οι Αγωνιστικές Κινήσεις ξεχνούν lοιοείναι το lεδίο δράσης τους, το οlοίο δενείναι άλλο αlό τους χώρους µαζικής αlεύ-θυνσης, δηλαδή οι σχολές και τα αµφιθέα-τρα.

Παρά την ολιγόµηνη λειτουργία της«Σφεντόνας» και lαρά τη µεσολάβηση της«νεκρής» lεριόδου των καλοκαιρινών δια-κοlών η διαµόρφωση του χώρου έχει lρο-χωρήσει σε ικανοlοιητικό βαθµό. Στη«Σφεντόνα» στεγάζονται και λειτουργούνεκτός αlό τον χώρο συνάθροισης και τοbar, µια δανειστική βιβλιοθήκη µε lολιτι-κοϊδεολογικούς τίτλους βιβλίων και lεριο-δικών εντύlων, όlως και ένα αρχείοδιαφόρων lολιτικών θεµατικών µε έγ-γραφα αlό µεγάλο αριθµό δυνάµεων µεαναφορά στο κίνηµα και την Αριστερά. Βε-βαίως η «Σφεντόνα» είναι ακόµη υlό δια-µόρφωση και lολλές ιδέες για τηδιακόσµηση και τον εξοlλισµό αναµένουντην υλοlοίησή τους!

Η «Σφεντόνα» στηρίζεται οικονοµικάκαι διαχειριστικά στα µέλη των Αγωνιστι-κών Κινήσεων και σε φίλους αυτών, ωςlροέκταση της γενικότερης αντίληψής µαςγια την lολιτική ανεξαρτησία lου lρέlεινα έχουµε. Η µηνιαία συνδροµή του lοσούτων 5€ διευκολύνει σε µεγάλο βαθµό τηνοµαλή λειτουργία του στεκιού και την οι-κονοµική κάλυψη των αναγκών του. Εlί-σης κυκλοφορεί και κουlόνι οικονοµικήςενίσχυσης το οlοίο αlευθύνεται κυρίως σεφίλους των Αγωνιστικών Κινήσεων, σε µιαlροσlάθεια να αlοτελέσει άλλο ένα βήµασυµφωνίας και στήριξης της lολιτικής µαςάlοψης.

Την ανάληψη της λειτουργίας του στε-κιού έχουν αναλάβει τα σχήµατα τωνΑγωνιστικών Κινήσεων, τα οlοία είναικαι υlεύθυνα για τη διεξαγωγή διάφορωνεκδηλώσεων οι οlοίες θα αlοτελέσουνlόλο έλξης για τον κόσµο στον οlοίοαlευθυνόµαστε. Πιο συγκεκριµένα η«Σφεντόνα» λειτουργεί τα αlογεύµατακάθε Τρίτη, ΠέµCτη, Παρασκευή, Σάβ-βατο και Κυριακή στη βάση ενός lρο-γράµµατος lου lροαlοφασίζεται αlό την

Ηλίας ΣαρπεκίδηςΒιολογικό ΑΠΘ


οργανωτική εlιτροlή του στεκιού, στηνοlοία συµµετέχουν µέλη των Αγωνιστι-κών Κινήσεων αντιlροσωlευτικά αlόδιάφορες σχολές. Ο lρογραµµατισµός τωνlολιτικών και lολιτιστικών δρώµενων της«Σφεντόνας» εlίσης γίνεται αlό την ορ-γανωτική εlιτροlή η οlοία δέχεται lρο-τάσεις για την lραγµατοlοίησηεκδηλώσεων αlό όλα τα µέλη των Αγωνι-στικών Κινήσεων αλλά και αlό φίλουςαυτών. Στόχος Cρος κατάκτηση είναι ησυνεCής διαµόρφωση και CροCαγάνδισηενός σταθερού Cρογράµµατος το οCοίοθα Cεριλαµβάνει όλες τις Cολιτικές καιCολιτιστικές εκδηλώσεις lου θα λαµβά-νουν χώρα στη «Σφεντόνα» για ένα συκε-κριµένο χρονικό διάστηµα. Αυτές οιεκδηλώσεις θα είναι lοικίλης θεµατολο-γίας ανάλογα και µε τις ανάγκες και αlαι-τήσεις της κάθε lεριόδου αλλά καιγενικότερες ιδεολογικού-lολιτικού χαρα-κτήρα.

Για να lάρει µια ιδέα ο αναγνώστης lα-ραθέτονται µερικές εκδηλώσεις lου έχουνήδη lραγµατοlοιηθεί:

Παρασκευή 12-6-09: «∆εκέµβρης καικαταστολή» - ενηµέρωση για τις διώξειςστην Ξάνθη µε οµιλητές 2 διωκόµενουςαγωνιστές.

∆ευτέρα 13-7-09: συζήτηση για την εξε-γερµένη φυλή των Αντιβάσι στην Ινδία.

ΠέµCτη 5-11-09: συζήτηση µε θέµα«∆ιώξεις συνδικαλιστών και αγώνες στηνεlοχή του εργασιακού Μεσαίωνα».

Τέλος, άξια αναφοράς θεωρούµε lωςείναι η εCίθεση µε εκρηκτικό µηχανισµό ηοlοία έγινε στη «Σφεντόνα» το Σάββατο 4Ιουλίου. Η lράξη αυτή, lου στόχο έχει τονεκφοβισµό και την τροµοκράτηση των lρο-οδευτικών και αγωνιζόµενων νέων, αlοτε-λεί τµήµα µιας αλυσίδας ανάλογωνεlιθέσεων lου lυκνώνουν το τελευταίοδιάστηµα, ενάντια σε στέκια νεολαίας, κι-νήσεων σε γειτονιές, στέκια µεταναστών καιάλλων lροοδευτικών και κοινωνικών ορ-γανώσεων και συνδέεται µε το γενικό κλίµατροµοκράτησης και καταστολής lου lρο-σlαθεί να εlιβληθεί ενάντια στους αγώνεςτων εργαζόµενων και της νεολαίας. Σχετί-ζεται ιδιαίτερα µε το χτύlηµα του κινήµα-τος της νεολαίας µετά το µεγάλο ξέσlασµατου lερασµένου ∆εκέµβρη, αλλά και µε τιςκυβερνητικές αντιδραστικές lολιτικέςενάντια στους µετανάστες lου εκτυλίσσον-ται την τελευταία lερίοδο σε µαζική κλί-µακα.

Οι αlαντήσεις φυσικά θα δοθούν στουςδρόµους, στη σύγκρουση µε την lολιτικήτου συστήµατος, lου θέλει χώρους όlως η«Σφεντόνα» να µην υlάρχουν και κάνει τοlαν για να σταµατήσει τον κόσµο αlό τονα αγωνίζεται και να αντιστέκεται. Καλήµας συνέχεια λοιlόν!

Η «Σφεντόνα» δε λειτουργεί υπό τηνλογική µιας «νησίδας ελευθερίας»µέσα στο υπάρχον σύστηµα, αλλάµε τη χρήση της σαν εργαλείο γιατην υποβοήθηση της παρέµβασήςτους στις σχολές, οι Αγωνιστικές Κι-νήσεις προσβλέπουν στο άνοιγµατης άποψής τους σε ένα ευρύτεροκοινό, µιας άποψης η οποία εντέλειαποσκοπεί στην απελευθέρωσηολόκληρης της κοινωνίας.


Εξέγερση Πολυτεχνείου 197336 χρόνια µετά... πόσα χρόνια πίσω;

Άλλη µια χρονιά φτάσαµε στο Νοέµ-βρη, εlέτειο της λαϊκής εξέγερσηςτου ’73, µε κορυφαία στιγµή την κα-

τάληψη του Πολυτεχνείου στην Αθήνα. Καισυνέχεια βλέlουµε και θα ξαναβλέlουµε τοσύστηµα να lροσlαθεί να την µετατρέψεισε µια «βαλσαµωµένη» εlετειακή γιορτή(αφού δεν µlόρεσε να τη θάψει εντελώς),µια µέρα κατά την οlοία βγαίνουν στα κα-νάλια διάφοροι εκlρόσωlοι του συστήµα-τος και θρηνούν το χαµό των εξεγερµένωνφοιτητών lου βρίσκονταν στο Πολυτεχνείο.(Εlειδή ίσως... υlήρξαν «εlιµελείς» φοιτη-τές -µόνο αυτό δεν έχουµε ακούσει ακόµα).Εµείς νιώθουµε την ανάγκη να διδαχτούµεαlό την εξέγερση του Πολυτεχνείου και ναακολουθήσουµε το δρόµο της αντίστασηςκαι του αγώνα lου αυτή έδειξε. Γιατί το Πο-λυτεχνείο ως lρόσφατη ιστορία µε αντί-κτυlο στο σήµερα αφήνει Cαρακαταθήκεςκαι εµCνέει τις εCόµενες γενιές. Χρησιµο-lοιείται ο όρος ανάγκη γιατί κυριολεκτικάείναι ανάγκη ενός ανθρώlου να αντιστέκε-ται και να αγωνίζεται όταν ζει καθηµερινάτην καταlίεση και την εξαθλίωση. Όταναlό µικρή ηλικία αντιµετωlίζει την εντατι-κοlοίηση της εκlαίδευσης µlαίνοντας σεένα ατελείωτο αγώνα γεµάτο άγχος καιστρες, lου του διδάσκει την υlοταγή καιτην ανέχεια, στην lροσlάθειά του να αlο-κτήσει κάlοια «εφόδια» για να έχει κάlοιεςlαραlάνω ελlίδες στη διεκδίκηση του (αβέ-βαιου) µέλλοντός του. Όταν ως εργαζόµε-νος, ή µάλλον «αlασχολούµενος» -αφού µετα σύγχρονα εργασιακά δεδοµένα η έννοιατης δουλειάς έχει αντικατασταθεί µε τηναlασχόληση- δεν µlορεί να εlιβιώσει µε τοµισθό lου του δίνουν και έτσι αναγκάζεταινα έχει και δεύτερη ή και τρίτη δουλειά,lάντα µε την τροµοκρατία της αlόλυσηςlου τον αlοτρέlει αlό το να αντιδράσεικαι να διεκδικήσει τα δίκια του. Και είναιακόµα µεγαλύτερη η ανάγκη να αντισταθεί,όταν βιώνοντας όλα αυτά, βλέlει τις κυβερ-νήσεις αlό τη µια να στηρίζουν τους µεγα-λοεlιχειρηµατίες και το κεφάλαιο, και αlότην άλλη να lερνάνε µετρά και νόµους lουδυσκολεύουν και άλλο τη ζωή του.

Το Πολυτεχνείο δεν ήταν µόνο η νίκητης δηµοκρατίας αCέναντι στη δικτατο-ρία. Ήταν ο ξεσηκωµός και η νίκη ενός

λαού ενάντια σε όσους αCό το 1967 είχανεCιβάλει τη στρατιωτική χούντα των συν-ταγµαταρχών. Ο ελληνικός λαός ξεσηκώ-θηκε αlέναντι στον αµερικάνικοιµlεριαλισµό, lου για 6 χρόνια µε µαριο-νέτα τη δικτατορία κατέστησε την Ελλάδααlόλυτα εξαρτηµένη χώρα, ένα lροτεκτο-ράτο της Αµερικής. Οι µισθοί των βιοlα-λαιστών καθηλώθηκαν, ευνοήθηκαν ταυψηλά κοινωνικά στρώµατα, ενώ εντάθηκεη καταστολή µε συλλήψεις, βασανιστήριακαι δολοφονίες, σε µια lροσlάθεια να κα-ταlνιγεί κάθε φωνή διαµαρτυρίας. Η διέ-ξοδος δεν ήρθε αlό τα αστικά κόµµατααλλά αlό τη συσlείρωση των λαϊκώνµαζών σε ένα µέτωlο µε αντιφασιστική–αντιιµlεριαλιστική lολιτική κατεύθυνση.Και βέβαια, όταν αναφερόµαστε στην εξέ-γερση του Πολυτεχνείου δεν αναφερόµαστεµόνο στο µαζικό κίνηµα των φοιτητών (lουξεκίνησε µε αφορµή το νοµοθετικό διά-ταγµα 1347 µε το οlοίο ανακαλούνταν οιαναβολές στράτευσης των φοιτητών), lουµεταξύ άλλων, αlαιτούσε και την ελεύθερηδιεξαγωγή εκλογών ενάντια στους διορι-

σµένους αlό την χούντα «εκlροσώlους»των φοιτητών. Αναφερόµαστε στη αντί-σταση όλου του λαού, των εργατών, των ερ-γαζοµένων και των αγροτών lουαγωνίζονταν για ασφάλιση, καλύτερους µι-σθούς και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.Ολόκληρη η κοινωνία αγκάλιασε το φοιτη-τικό κίνηµα και ενώθηκε µε αυτό ενάντιαστο φασισµό-ιµlεριαλισµό. Το Πολυτε-χνείο δεν ήταν µόνο οι φοιτητές lου βρί-σκονταν µέσα σε αυτό, αλλά οι χιλιάδεςκόσµου lου κατέβηκαν και διαδήλωσανµαχητικά στους δρόµους.

Τέλος, για όσους θυµήθηκαν τώρα να τι-µήσουν το ήθος και την αυτοθυσία των αγω-νιστών του Πολυτεχνείου, ας γνωρίζουν lωςη µεγαλύτερη τιµή για έναν αγωνιστήείναι η συνεχεία του αγώνα του. Μια συνέ-χεια lου θα έρθει µέσα αlό την lάλη για τηνυlεράσlιση των αναγκών µας στο σήµερα,lου lολύ λίγο διαφέρουν αlό τις ανάγκεςτου τότε. «Ψωµί-Παιδεία-Ελευθερία» ήταντο σύνθηµα των εξεγερµένων σlουδαστώνκαι νεολαίων του ’73, το οlοίο lαραµένειεlίκαιρο όσο lοτέ άλλοτε...

Γιώργος ∆ρακωνάκηςΠολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ

Κάτω τα χέρια από το Άσυλο!Το Άσυλο ανήκει σε όλο το λαό!

Η κυβέρνηση άλλαξε,η τροµοκρατία παραµένει...

Υπερασπιζόµαστετις δηµοκρατικές

ελευθερίες,το δικαίωµά µας

να αντιστεκόµαστεκαι να αγωνιζόµαστε!

Έναυσμα, Τεύχος 32

Documents

Transcript of Έναυσμα, Τεύχος 32