Nέο πακέτο ύψους 30 δισ. ευρώ χαρίζει η κυβέρνηση Πα-πανδρέου στους τραπεζίτες, αυξάνοντας στα 108 δισ. τα χρήματα που έχουν πάρει την τελευταία τετραετία, αρχής

γενομένης από το πακέτο των 28 δισ. που είχε εγκρίνει ο Γ. Αλο-γοσκούφης. Το γεγονός ότι οι ταμειακές ενισχύσεις είναι ίσες σχεδόν με τα χρήματα που μας δάνεισε η τρόικα, δείχνει ανάγλυ-φα ποιοί είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι της προσφυγής στο μηχα-νισμό ΔΝΤ - ΕΕ και της κοινω-νικής οπισθοδρόμησης που έχει επέλθει με την καταστρατήγηση των εργατικών δικαιωμάτων, τη συγχώνευση - διάλυση των νο-σοκομείων, την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων και το κλείσιμο των σχολείων.

Τα δώρα της κυβέρνησης προς την αστική τάξη δεν αφο-ρούν μόνο τους τραπεζίτες. Πε-ρισσότερα από 5,5 δισ. ετησίως θα βάλει στην τσέπη η αστική τάξη με αφορμή τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης από το 24% στο 20%. Η ίδια κυβέρνηση που αύξησε δύο φορές τους συντελεστές φορολόγησης του ΦΠΑ και τώρα, με το νέο μισθο-λόγιο, ετοιμάζεται να μειώσει ακόμη και στο μισό τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων χαρίζει στο κεφάλαιο ζεστό χρήμα.

Τόσο υπό τη μορφή της θεσμοθετημένης φοροαπαλλαγής όσο και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Υπό τις επευ-φημίες φυσικά της ΕΕ, που θεωρείται βέβαιο πως στην ιστορική σύνοδο κορυφής, που είναι σε εξέλιξη όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, θα ψηφίσει τις οδηγίες φωτιά που αφορούν δήθεν την άνοδο της ανταγωνιστικότητας. Η ΕΕ διεκδικεί ρόλο πρωτερ-γάτη στην κατεδάφιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και στην

επιστροφή στον εργασιακό Με-σαίωνα. Το μαρτυρά η πρόταση να συγκρίνεται η πορεία του ερ-γατικού κόστους στις χώρες μέ-λη της ΕΕ με βάση την πορεία στους βασικούς εμπορικούς της εταίρους, δηλαδή την Κίνα!

Αυτή η πολιτική όμως δεν εί-ναι αήττητη. Φάνηκε στην Πορ-τογαλία όπου ο Ζοζέ Σόκρατες, σύντροφος κι αυτός του Γ. Πα-

πανδρέου (όπως ο Μπεν Άλι της Τυνησίας, ο Μουμπάρακ της Αιγύπτου) έφυγε, κάτω από την επίδραση των γιγαντιαίων δια-δηλώσεων των προηγούμενων ημερών, με σκυμμένο το κεφάλι ακούγοντας γιουχαΐσματα μέσα στη Βουλή! Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τον Γ. Παπανδρέου. Η κυβέρνησή του να ανατρα-πεί από εργατικούς αγώνες! σελ. 2, 3 10-11

Ο ελληνικός λαός λέει«όχι» στην ιμπεριαλιστική επίθεση κατά του λαού της Λιβύης. Κλιμακώνεται η επέμβαση με προετοιμασία για χερσαίες επιχειρήσεις μετά τους βομβαρδισμούς, γεγονός που θα οδηγήσει σε κατοχή. Οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Παρά τις διαψεύσεις, βαθιά είναι η εμπλοκή της Ελλάδας με ευθύνη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Γράφουν οιΑλέκος ΑναγνωστάκηςΝατάσα ΚεφαλληνούΚώστας ΜάρκουΚατερίνα Σταυρούλασελ. 12-13

ΛΙΒΥΗ Όχι στην επέμβαση

Ο Θ. Πάγκαλος αιχμή του δόρατοςσελ. 5

Εταιρεία - μαϊμού για τα 50 δισ.

B αριά εκτεθειμένος είναι ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ο

ίδιος ο πρωθυπουργός Γ. Πα-πανδρέου και ολόκληρη η κυ-βέρνηση μετά τις αποκαλύψεις της εφημερίδας Ελεύθερος Τύ-πος για την απίθανη εταιρεία που θα αναλάμβανε το ξεπού-λημα της δημόσιας περιουσίας. Πρόκειται για μια εταιρεία που στήθηκε στην Αγγλία, πριν από...τρεις μήνες (!) από ένα και μόνο άτομο ηλικίας 31 ετών και με κε-φάλαια ...1 (μία) λίρα!!!Η δουλειά της δόθηκε με απ’ ευ-θείας ανάθεση, χωρίς δηλαδή να γίνει διαγωνισμός όπως συ-νηθίζεται σε ανάλογες περιπτώ-σεις. Η εταιρεία ...απαρτίζεται από τον 31χρονο Κρίστοφερ Γι-ουρετζιάν, σταζιέρ στην Ευρω-παϊκή Ένωση κατά το παρελ-θόν και με προϋπηρεσία στην Παγκόσμια Τράπεζα, που συ-χνά περιγράφεται και ως δίδυμο αδερφάκι του ΔΝΤ. Είναι να τρελαίνεται κανείς για το νοητικό επίπεδο της κυβέρ-νησης, αν ηλιθίως δεχτούμε ότι από αφέλεια και όχι από δόλο διάλεξαν αυτή την εταιρεία.Ποιος άνθρωπος σε ολόκλη-ρο τον πλανήτη θα ανέθετε πο-τέ σε ένα νεαρό γιάπη με κεφά-λαιο μια λίρα να πουλήσει για το ελληνικό Δημόσιο ακίνητα και επιχειρήσεις αξίας 50 δισ. ευ-ρώ; Όποιος δεξιός πρωθυπουρ-γός έκανε τέτοια απατεωνιά θα τον είχαν κυριολεκτικά ξεσκίσει όλα τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα μας.Τι συμβαίνει άραγε και ο Γιώρ-γος Παπανδρέου, ο Γ. Παπα-κωνσταντίνου και οι υπόλοιποι υπουργοί δεν έχουν εξευτελι-στεί και διασυρθεί ως πολιτικοί απατεώνες για το στήσιμο αυ-τής της εταιρείας;

Σ Χ O Λ Ι O

Καταλαμβάνουν δημαρχεία

οι συμβασιούχοισελ. 19

Όχι στην ανεργία από τους εργάτες

της Φίλκεραμ Τζόνσονσελ. 15

Mετά τον Σόκρατες, «κώνειο» στον Γιωργάκη

Η παιδεία στη μέγγενη ΔΝΤ - ΕΕ

σελ. 6-7

Νέα μείωση μισθών στο Δημόσιο, απαλλαγές

στο μεγάλο κεφάλαιο

ΣΑΒΒΑΤΟ26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ETOΣ 22O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.028

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPIN

� / ΠPIN ΠOΛITIKH ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Η Χαλκιδική αντιστέκεταισελ. 18

Σε ένα απέραντο ορυχείο απειλεί να μετατρέψει τη Χαλκιδική η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός που σχεδιάζει μεταλλεία ακόμα και σε παρθένα δάση. Αντιδρούν δυναμικά οι κάτοικοι.

Ιρλανδέζικος δρόμος στη Βαγδάτησελ. 21

Στοιχεία πολιτικού θρίλερ και ερευνητικού ντοκιμαντέρ συνυπάρχουν στη νέα ταινία Ιρλανδέζικος δρόμος του Κεν Λόουτς, ο οποίος επιβεβαιώνει την αντιπολεμική του στράτευση.

Δεν κρύβεται η καταστροφήσελ. 23

Ανεξέλεγκτη παραμένει η κατάσταση στην Ιαπωνία, όπου παρά τις επίμονες προσπάθειες της κυβέρνησης να αποσιωπήσει τον κίνδυνο, η ραδιενέργεια απειλεί τους κατοίκους.

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Ακρως επιλεκτική αποδεικνύεται η κινδυνολογία για τα δημοσιονομικά ελλείμματα και την

αύξηση του δημοσίου χρέους από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέ-ου. Καθώς, την ίδια ώρα που ανα-κοινώνει ή ετοιμάζεται να ανακοι-νώσει το ένα αντιλαϊκό μέτρο με-τά το άλλο εις βάρος των εργαζο-μένων, επικαλούμενη τη «δεινή» υποτίθεται οικονομική κατάστα-ση, την ίδια στιγμή κάνει ότι μπο-ρεί για να την επιδεινώσει ακό-μη περισσότερο, ανακοινώνοντας νέα μέτρα φορολογικής ελάφρυν-σης της αστικής τάξης. Πρόκειται για μια πολιτική η οποία αποδει-κνύεται ιδανικός προβοκάτορας, που πρώτα βάζει φωτιές και με-τά ζητάει θυσίες για να τις σβή-σουμε, μέσω βρισιών μάλιστα ότι «μαζί το κάψαμε»...

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου βαδίζοντας στα χνάρια της κυβέρ-νησης Κ. Καραμανλή, που μείωσε σχεδόν κατά ένα τρίτο τη φορο-λογία των ΑΕ των Σεπτέμβρη του 2004 ρίχνοντας τους συντελεστές από το 35% στο 25%, ψήφισε τη μείωση του συντελεστή φορολόγη-σης των ΑΕ σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα, στο 20% από 24% που βρίσκεται τώρα. Το αποτέλεσμα θα είναι οι Ανώνυμες Εταιρείες να πληρώσουν ακόμη λιγότερους φόρους, μειώνοντας τα δημόσια έσοδα και οδηγώντας σε παροξυ-σμό με αυτό τον τρόπο το δημοσι-

ονομικό πρόβλημα, που κατά βά-ση οι ίδιες δημιούργησαν. Αρκεί να αναφερθεί η σταθερή μείω-ση του φόρου εισοδήματος νομι-κών προσώπων τα τελευταία χρό-νια. Αναφέρεται για παράδειγμα στον προϋπολογισμό του 2011 ότι οι προβλέψεις από εισπράξεις του φόρου εισοδήματος νομικών προ-σώπων το 2011 θα είναι 2,8 δισ. ευρώ, μειωμένες κατά 16% από το 2010 (όταν ήταν 3,3 δισ. ευ-ρώ) που κι αυτές ήταν μειωμένες κατά 12% σε σχέση με το 2009 (όταν ήταν 3,8 δισ. ευρώ). Πρό-κειται προφανώς για την ευχάρι-στη πλευρά των φόρων. Αντίθετα με την εκτίναξη που παρατηρεί-ται στην πλευρά των έμμεσων φό-ρων, λόγω συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ, τους οποίους πληρώνουν οι εργαζόμενοι, η αντίπερα όχθη μειώνει ολοένα και περισσότερο τη συμμετοχή της στα φορολογικά έσοδα, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για το σημερινό εκτροχι-ασμό. Η συμμετοχή του κεφαλαί-ου στους φόρους θα αυξηθεί κα-θώς μπορούμε να αναμένουμε ότι η μείωση των συντελεστών φορο-λόγησής τους κατά 20% (από το 24% στο 20%), σε συγκερασμό και με άλλα μέτρα, θα προκαλέ-σει μια αναλογική μείωση του φό-ρου που πληρώνουν κατά 5,6 δισ. (από τα 2,8 δισ.).

Στο φορολογικό νομοσχέδιο υπάρχουν κι άλλα μέτρα, ακόμη πιο σκανδαλώδη, που μειώνουν αν δεν καταργούν τη φορολογία

των επιχειρήσεων. Για παράδειγ-μα: μείωση του συντελεστή φορο-λόγησης των μερισμάτων από 40% σε 25% και φωτογραφική διάταξη για πλήρη φοροαπαλλαγή εισαγό-μενων μερισμάτων, η οποία προ-φανώς αφορά ελληνικούς πολυ-εθνικούς ομίλους. Φοροαπαλλα-γή σε ότι αφορά τον ειδικό φόρο ακινήτων προβλέπεται και για τις ναυτιλιακές εταιρείες. Το ελλη-νικό Δημόσιο επίσης αναλαμβά-

νει να πληρώσει δάνειο ύψους 95 εκατ. του Μεγάρου Μουσικής (για να μη μείνει η εντύπωση πως Χρ. Λαμπράκης σημαίνει μόνο «χού-ντες και πολέμοι», όπως έδειξε ο φάκελος της Κύπρου) εξαγοράζο-ντας έτσι την ευνοϊκή στάση του συγκροτήματος απέναντι στην κυ-βέρνηση. Για τον ΔΟΛ επομένως «λεφτά υπάρχουν» κι είναι αυτά που θα βρεθούν από το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων...

Η κυβέρνηση δεν παραλείπει να τείνει χέρι φιλίας και σε άλ-λα τμήματα της αστικής τάξης και των ανώτερων μεσαίων στρωμά-των, όπως έκανε με την εξαγγε-λία του Μιχ. Χρυσοχοΐδη ότι θα καταργηθεί το καθεστώς διατί-μησης σε αγορές όπως τα κυλι-κεία των σχολείων και των πλοί-ων. Ανοιχτό άφησε επίσης το εν-δεχόμενο απελευθέρωσης των πε-ριθωρίων κέρδους σε αγορές που ίσχυε ως τώρα όπως των οπωρο-κηπευτικών. Το αποτέλεσμα αυ-τών των μέτρων (που ανακοινώθη-καν με πρόσχημα την ανάγκη μεί-ωσης των τιμών!) θα είναι ένα νέο σαρωτικό κύμα ακρίβειας που θα πλήξει τα βασικά είδη λαϊκής κα-τανάλωσης, δυσχεραίνοντας ακό-μη περισσότερο τη θέση των ερ-γαζομένων.

Από την ίδια τσέπη, των ερ-γαζομένων, θα επιχειρήσει η κυ-βέρνηση να καλύψει με κάθε τρό-πο και τη σημαντική απόκλιση που καταγράφεται στα μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού. Τα στοιχεία που υπάρχουν (και αφορούν μόλις το πρώτο δίμη-νο του έτους) προμηνύονται πλή-ρη εκτροχιασμό των προβλέψε-ων επί των οποίων καταρτίσθη-κε το Μνημόνιο και προσδιορί-στηκαν οι... δόσεις μας: Απόκλι-ση στα καθαρά έσοδα κατά 860 εκατ. ευρώ και στις δαπάνες κα-τά 284 εκατ. ευρώ σε σχέση πά-ντα με το στόχο. Στη βάση αυτών η κυβέρνηση «διαρρέει» ότι πέ-

ραν της επίσπευσης του προγράμ-ματος ξεπουλήματος της δημόσι-ας περιουσίας μια ώρα αρχύτερα έρχεται και η πείνα στους δημόσι-ους υπάλληλους. Όχημα το νέο μι-σθολόγιο που καταρτίζεται με μία και μοναδική επιδίωξη: Να μειω-θεί το κονδύλι της μισθοδοσίας στο δημόσιο τομέα, μέσα από την κατάργηση επιδομάτων και έξτρα παροχών.

Ακόμη κι έτσι ωστόσο κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα τους βγουν τα νούμερα και δεν θα απαιτηθεί άρον - άρον νέο δά-νειο σωτηρίας με τους γνωστούς εξοντωτικούς όρους. Η απόφα-ση όμως της ΕΕ να μην καταλήξει στην σύνοδο της 25ης - 26ης Μαρ-τίου τα επίμαχα θέματα (για το Ταμείο Σταθερότητας και τη δυ-νατότητα δανειοδότησης) και η παραπομπή του θέματος για τον Ιούνη περιπλέκει τα πράγματα, αυξάνοντας την αβεβαιότητα για την ελληνική κυβέρνηση. Το ση-μαντικότερο ωστόσο είναι πως η κρίσιμη σύνοδο κορυφής θα δώ-σει το πράσινο φως για να εφαρ-μοστεί σε όλη την ΕΕ το ελληνι-κό Μνημόνιο. Δέκα μέτρα - φω-τιά υπό τον τίτλο «Σύμφωνο για το ευρώ» και με πρόσχημα την ισχυ-ροποίηση του κοινού νομίσματος που επιβεβαιώνουν πως η Ελλά-δα ήταν το πειραματόζωο της οπι-σθοδρόμησης πανευρωπαϊκής κλί-μακας που επιχειρείται με πολιορ-κητικό κριό την ΕΕ.

Θα τους αφήσουμε;

Οδύρονται για τα ελλείμματα

αλλά μειώνουν στο 20%, από 24%,

τη φορολογία των κερδών

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ n ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Στους επάνω χαρίζουν φόρους και στους κάτω νέες περικοπέςΜνημόνιο για όλη την Ευρώπη αποφασίζουν στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ

Εφιαλτικό το τοπίο για την ανεργία, αφού μέ-χρι τα τέλη του τρέχο-ντος έτους ο ένας στους τέσσερις Έλληνες θα εί-ναι άνεργος. Σε 22% εκτι-μάται ότι θα εκτιναχτεί η ανεργία, ενώ οι άνεργοι θα ξεπεράσουν το 1.200.000. Αυτή την πρόβλεψη έκα-νε την Τετάρτη ο επιστημονικός διευθυ-ντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββας Ρομπόλης, μιλώντας στην Ειδική Επιτροπή της Βουλής για την Κοινωνική Ασφάλιση.O ίδιος υπογράμμισε ότι για να μειωθεί

η ανεργία και να φτάσει στα επίπεδα του 2008 (7,8%) θα πρέπει να πε-ριμένουμε έως το 2022 ή το 2023, δηλαδή πάνω από 10 χρόνια. Να υπεν-θυμίσουμε ότι, σύμφωνα

με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας και του ΟΑΕΔ, η καταγεγραμμένη ανερ-γία έφτασε το 2010 περίπου το 15%, πο-σοστό που αντιστοιχεί σε 730.000 ανέρ-γους. Ταυτόχρονα, αυξάνεται δραματικά η με-ρική απασχόληση, γεγονός που σημαί-νει ότι εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες

επιβιώνουν κάτω από τα όρια της φτώ-χειας. Η μακρόχρονη συμπίεση της τι-μής και της αξίας της εργασίας αντικα-θίσταται στα χρόνια της κρίσης και του Μνημονίου από μια απόλυτη και βάρβα-ρη επιδείνωση των ορίων επιβίωσης. Πυ-ρήνας της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» που αποφάσισαν πρόσφατα οι υπουργοί απασχόλησης της ΕΕ για μια «έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη» αποτελεί η διατήρη-ση των σημερινών ποσοστών ανεργίας με εκτίναξη των μορφών ελαστικών σχέσε-ων παράλληλα με την προώθηση άλλων ακόμα πιο αντιδραστικών μεταρρυθμίσε-ων στην αγορά εργασίας για τουλάχιστον

μια δεκαετία! Γίνεται φανερό ότι πόλεμο δεν έχουμε μόνο στη Λιβύη. Ο κόσμος της εργασίας στη χώρα μας και στον κό-σμο γίνεται θύμα ενός αδυσώπητου κοι-νωνικού και πολιτικού πολέμου που διε-ξάγουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, ενός πολέμου που η σφοδρότητα και η εξέλιξη του ξεπερνούν κατά πολύ τις μέχρι τώρα ιστορικές εμπειρίες. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφα-νή κρίση μακρόχρονης ανεργίας και από-λυτης εξαθλίωσης και μόνη ελπίδα παρα-μένει ένα αντίπαλο αγωνιστικό σχέδιο για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της αστι-κής στρατηγικής.

Άνεργος ένας στους τέσσερις Έλληνες

ΠPIN

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠOΛITIKH ΠPIN / �

ΠΑΝΙΚΟΣ κατέλαβε την κυβέρνηση ενόψει της παρέ-λασης της 25ης Μαρτίου και της αναγκαστικής έκθεσης των στελεχών της σε δημόσιους χώρους. Επιστρέφοντας σε άλλες εποχές ολοκληρωτι-σμού, αστυνομικοί με πολιτικά και ένστολοι προ-έβησαν σε εκφοβιστικές προσαγωγές εκπαιδευ-τικών έξω από τα γραφεία της ΔΟΕ, τα οποία και παρακολουθούσαν! Ήταν τέτοιος ο φόβος για τη λαϊκή κατακραυγή και τα πιθανά γιαουρτώματα, που γέμισε το κέντρο της Αθήνας με άνδρες της Ασφάλειας και των ΜΑΤ που παρακολουθούσαν τα συνδικάτα. Με τρομοκρατικό στιλ που έφερε μνήμες χούντας, αστυνομικοί επιτέθηκαν και στην ομάδα των Καλλιτεχνών Eνάντια στο Mνημόνιο που είχαν συγκεντρωθεί ειρηνικά στην πλατεία Συντάγματος. Προχώρησαν σε προσαγωγές, ενώ «συνέλαβαν» και κάποια ...ανδρείκελα που είχαν κατασκευάσει οι καλλιτέχνες, ως μέρος της εικα-στικής τους διαμαρτυρίας! Η πρόγκα των κυβερ-νητικών στελεχών άλλωστε, δεν γνωρίζει σύνορα, αφού και στις Βρυξέλλες, η Πρωτοβουλία Αλλη-λεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται παρενέ-βη με πανό και συνθήματα σε εκδήλωση - φιέστα, όπου συμμετείχε ο υπουργός Πολιτισμού, Παύ-λος Γερουλάνος και η Μαρία Δαμανάκη.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ δεν είναι το ρατσιστικό «αλβανός τουρίστας» αλλά το «καθαρός Ολυμπι-ονίκης», μετά την τιμωρία με διετή αποκλεισμό της Ολυμπιονίκη Πηγής Δεβετζή από την Παγκό-σμια Ομοσπονδία επειδή αρνήθηκε να υποβλη-θεί σε αιφνιδιαστική εξέταση ντόπινγκ το 2009. Ο ΣΕΓΑΣ γνώριζε για το περιστατικό εδώ και δύο χρόνια αλλά ουδέποτε κίνησε πειθαρχική δι-αδικασία, ενώ περιορίστηκε στο «να εκφράσει τη λύπη του» μετά την απόφαση της Ομοσπονδί-ας. Το έντονο παρασκήνιο και η τραβηγμένη εκ-δοχή της αθλήτριας ότι ο ελεγκτής δεν της επέ-δειξε ταυτότητα, δεν πείθουν πλέον κανέναν. Η Χρυσοπηγή αποτέλεσε το καμάρι του ελληνικού αθλητισμού μετά τα δύσκολα χρόνια που ακολού-θησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και διαφημίστηκε ως πρότυπο καθαρής αθλήτρι-ας, ως η… εξαίρεση που ανατρέπει τον κανόνα. Ωστόσο η «χρυσή εποχή» του ελληνικού αθλητι-σμού αποδεικνύεται στο σύνολο της τόσο ψεύτι-κη και σάπια όσο και η ισχυρή Ελλάδα του ευ-ρώ, του Euro 2004 των Ολυμπιακών Αγώνων και της Eurovision.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ θα είναι σε λίγο το Ελ. Βενιζέλος, αν εξακολουθήσει να έχει αυτό το όνομα και δεν μετονομαστεί σε... «Ότο φον Μπί-σμαρκ». Η διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποι-ήσεων αποφάσισε την Τετάρτη αφενός να επεκτεί-νει τη σύμβαση παραχώρησης του αεροδρομίου για άλλα 20 χρόνια στη γερμανική Χόχτιφ, αφε-τέρου να πουλήσει ένα πακέτο μετοχών του Δημο-σίου. Οι Γερμανοί έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέ-ρον για την εξαγορά, κάτι που θα ανεβάσει το δικό τους πακέτο στο 60%, την ίδια στιγμή που το ελλη-νικό Δημόσιο θα κατέχει πλέον μόλις 33%.

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Πάει και ο Σόκρατες!

Γιουχάισμα άγριο, πολύ άγριο συνόδευσε την Τε-τάρτη το βράδυ την εσπευσμένη αποχώρηση του πορτογάλου πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες από το κοινοβούλιο της χώρας του. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η πορτογαλική Bουλή θα απέρ-

ριπτε πανηγυρικά το νέο πακέτο μέτρων λιτότητας –το...τέταρτο(!) που έφερνε μέσα σε ένα χρόνο– ο Σόκρατες προτίμησε να μην παρακολουθήσει τις ομιλίες των εκ-προσώπων των τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αυτή τη φορά η σκληρή Δεξιά που φέρει το... ψευδώνυμο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είχε αποφασίσει να μη στηρί-ξει το τέταρτο πακέτο λιτότητας, όπως είχε κάνει με τα τρία προηγούμενα.

Η ψηφοφορία στη Bουλή ήταν καταλυτική. Ούτε ένας –κυριολεκτικά ούτε ένας– βουλευτής κόμματος της αντι-πολίτευσης, αριστερός ή δεξιός, δεν υπερψήφισε το νέο πακέτο μέτρων λιτότητας του Σόκρατες. Επίσης ούτε ένας από τους 97 κυβερνητικούς βουλευτές (σε σύνο-λο 230 που έχει η πορτογαλική Bουλή) δεν διαφοροποι-ήθηκε από τα μέτρα αυτά, τα οποία βεβαίως δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την υποτιθέμενη σοσιαλιστι-κή ιδεολογία τους. Ο Σόκρατες σαρώθη-κε κοινοβουλευτικά. Δύο ώρες αργότερα πήγε στο δεξιό πρόεδρο της Δημοκρα-τίας Ανίβαλ Καβάκου Σίλβα και υπέβα-λε την παραίτηση της κυβέρνησής του, όπως είχε αναγγείλει πριν από την κρίσι-μη ψηφοφορία. Αμέσως μετά την παραί-τησή του άρχισε να παριστάνει τον οσιο-μάρτυρα. «Ας είμαστε καθαροί, ένας “συ-νασπισμός άρνησης” πολιτικών δυνάμε-ων επέβαλε την παραίτηση της κυβέρ-νησης γιατί της απέσυρε τις ελάχιστες προϋποθέσεις που απαιτούνται για να κυβερνήσει» δήλωσε ο Σόκρατες και ως νέος ...λουδοβίκος ταύτισε τον εαυτό του με τη χώρα: «Αυτό που συνέβη στο κοινοβούλιο δεν έχει να κάνει με εμένα ούτε με την κυβέρνηση. Σήμερα έχα-σε η χώρα. Στις οικονομικές δυσκολίες προστίθενται και οι πολιτικές δυσκολίες. Αυτή η πολιτική κρίση θα έχει πο-λύ βαριές συνέπειες για την εμπιστοσύνη που έχει ανά-γκη η Πορτογαλία από τους θεσμούς (σ.σ. της ΕΕ) και τις χρηματοπιστωτικές αγορές» διακήρυξε μελοδραματικά, σπεύδοντας όμως να εξαγγείλει αμέσως ότι θα είναι και πάλι υποψήφιος των σοσιαλιστών μην τυχόν και του φά-ει κανείς τη θέση του αρχηγού!

Ο αρχηγός της Δεξιάς, ο οποίος δικαίως προαλείφεται για πρωθυπουργός στις πρόωρες εκλογές που θα γίνουν βάσει του πορτογαλικού Συντάγματος στα τέλη Μαΐου, δεν κρατιέται: «Είμαι πεπεισμένος ότι ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε, ο φυσιολογικός δρόμος της δημοκρα-τίας, θα δώσει ξανά το λόγο στους Πορτογάλους για να εκλέξουν μια νέα, ισχυρότερη κυβέρνηση με περισσότε-ρη εμπιστοσύνη για να καταπολεμήσει την κρίση» διακή-ρυξε πανηγυρικά ο Πέδρο Πάσους Κοέλιο, καθιστώντας

σαφέστατο ότι δεν είναι διατεθειμένος να συμπράξει με τους σοσιαλιστές κατά κανένα τρόπο πριν γίνουν οι πρό-ωρες εκλογές που είναι βέβαιο ότι θα αναδείξουν πρώτο και με διαφορά το κόμμα του. Μετά τις εκλογές όμως τα πάντα θα είναι ανοιχτά γιατί αποκλείεται η Δεξιά να κερ-δίσει αυτοδυναμία. Δεν είναι καν σίγουρο ότι θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση σε συνασπισμό με τη φασίζου-σα πορτογαλική Ακροδεξιά, οπότε δεν αποκλείεται καθό-λου να επιδιώξει να συγκυβερνήσει με τους σοσιαλιστές, αλλά με πρωθυπουργό πλέον τον δεξιό Κοέλιο και όχι το σοσιαλιστή Σόκρατες. Είναι πολύ νωρίς όμως για τη συ-ζήτηση τέτοιων σεναρίων.

Στη σημερινή πορτογαλική Βουλή των 230 βουλευτών, όπου η αυτοδυναμία απαιτεί τουλάχιστον 116, οι σοσιαλι-στές έχουν 97 έδρες, οι δεξιοί 81, οι ακροδεξιοί 21, το Αρι-στερό μπλοκ 16 και οι κομμουνιστές 15 έδρες. Ο συσχετι-σμός των εδρών είναι βέβαιο πως θα υποστεί ριζικές ανα-κατατάξεις στις εκλογές που θα γίνουν στο τέλος της άνοι-ξης. Καθόλου βέβαιο όμως δεν είναι ότι θα αλλάξει η μοί-ρα των Πορτογάλων, αν δεν ενιχυθεί εντυπωσιακά η Αρι-στερά, κάτι που σήμερα δεν διαφαίνεται. Η πορτογαλική

Δεξιά είναι φουλ υπέρ των μέτρων λι-τότητας και θα αξιοποιήσει στο έπακρο όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει πάρει ο Σόκρατες. Με τους σοσιαλιστές όμως στην αντιπολίτευση θα έχει πολύ δυ-σκολότερο έργο, αν δεν κατακτήσει ιδί-ως κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Αυ-τό το γνωρίζουν τόσο η αστική τάξη της Πορτογαλίας όσο και οι ηγεμονικές δυ-νάμεις της ΕΕ με επικεφαλής τη Γερμα-νία. Καθώς ο θλιβερός Σόκρατες θα πα-ραμείνει υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι τις εκλογές, άρχισε ήδη η συζή-τηση μήπως ο Σόκρατες οδηγήσει πρα-ξικοπηματικά την Πορτογαλία υπό κα-

θεστώς Μνημονίου με την ΕΕ και το ΔΝΤ...πριν(!) από τις εκλογές του Ιουνίου. Άρχισαν μάλιστα να ασκούνται και οι σχετικές, διερευνητικές σε αυτή τη φάση, πιέσεις. Κάτι τέτοιο όμως πρέπει να θεωρηθεί μάλλον απίθανο, καθώς συνιστά πολιτική αυτοκτονία και για τον Σόκρατες προσω-πικά και για τους πορτογάλου σοσιαλιστές.

Τα μέτρα λιτότητας πάντως που πήρε ο Σόκρατες και οδήγησαν στην ανατροπή της κυβέρνησής του, καταρρί-πτουν το μύθο ότι αυτά που υφίστανται οι Έλληνες οφεί-λονται στο υψηλό δημόσιο χρέος και στο υψηλό έλλειμ-μα του προϋπολογισμού. Το πορτογαλικό δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι θα είναι φέτος 80% του ΑΕΠ, την ώρα που προβλέπεται πως το μέσο χρέος των χωρών της ευρω-ζώνης φέτος θα είναι ...87%! Όσο για το έλλειμμα, εκτι-μάται ότι θα πέσει από το 7% στο 4,6% φέτος. Πού είναι το «υπερβολικό έλλειμμα» που δήθεν καθιστά «αναγκαία» τα αντιλαϊκά μέτρα;

Με πολιτική επιλογή της ΕΕ έχουμε να κάνουμε, με τί-ποτε λιγότερο.

Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ για την κρίσηnΓΕΩΠΟΝΙΚΗ, 2 ΚΑΙ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

M ετά από μια πορεία δύο μηνών, που συνδύασε τις διαδι-κασίες του ΝΑΡ και της νΚΑ με τις συζητήσεις στο δυ-

ναμικό της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, το γόνιμο θεωρη-τικοπολιτικό διάλογο με την πλούσια πολιτική και κινηματι-κή δράση, το ΝΑΡ φτάνει στις τελικές εργασίες του Πανελ-λαδικού Σώματος με θέμα «Καπιταλιστική κρίση και Αριστε-ρά», που ξεκινούν το Σάββατο 2 Απριλίου, 1 μ.μ. και ολοκλη-ρώνονται την Κυριακή 3 Απριλίου, στο Μεγάλο Αμφιθέατρο της Γεωπονικής.

Οι βασικές επεξεργασίες του «Κειμένου Εργασίας» ανα-μετρήθηκαν αυτή την περίοδο με τους προβληματισμούς των μελών του ΝΑΡ και της νΚΑ, των πρωτοπόρων αγωνιστών του κινήματος και της αντικαπιταλιιστικής πάλης, σε ένα διάλογο που προφανώς δεν θα κλείσει το επόμενο Σαββατοκύριακο. Κυρίως όμως αναμετρήθηκαν με την πραγματικότητα της κρί-σης και της αστικής απάντησης. Θέματα όπως η ουσία της κρί-σης και οι επιπτώσεις της στην ταξική πάλη, η σχέση του χρέ-ους με την κρίση, τα όρια και οι αντιφάσεις της αστικής πολιτι-κής, το εθνικό και το διεθνικό στην πολιτική που προωθεί η κυ-βέρνηση Παπανδρέου και στην αντικαπιταλιστική απάντηση,

ο πόλεμος και οι εξελίξεις στην ΕΕ, οι ανακατατάξεις στο διε-θνές πλέγμα και στο πολιτικό σκηνικό, οι αραβικές εξεγέρσεις και η πορεία των κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών βρέθηκαν στο επίκεντρο. Έχοντας ως αφετηρία τις θέσεις του «Κειμένου Εργασίας» αλλά και τα στοιχεία που αναδείχνονταν μετά τη δημοσίευσή του από την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.

Ταυτόχρονα, τόσο στο κείμενο όσο και στη συζήτηση, ανα-δείχτηκαν τα θέματα που σχετίζονται με τον ιστορικό χαρα-κτήρα της κρίσης, τις τάσεις των κοινωνικοπολιτικών συσχε-τισμών και το γενικό στίγμα της εποχής μας και, στη βάση αυ-τή τέθηκαν καίρια θέματα για την αναγκαία αντικαπιταλιστι-κή απάντηση στην κρίση, την επικαιρότητα της αντικαπιταλι-στικής επανάστασης και της κομμουνιστικής διεθνιστικής απε-λευθέρωσης και τη σχέση της με τον τακτικό στόχο της αντικα-πιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου, αλλά και θέματα που αφορούν τα πολιτικά υπο-κείμενα αυτής της γραμμής, ο κομμουνιστικός φορέας της νέ-ας εποχής, ο αντικαπιταλιστικός πόλος μέτωπο και η συμβο-λή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και το ταξικά ανασυγκροτημένο εργα-τικό κίνημα.

� / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Σε έναν αντιφατικό πόλο ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ εξε-λίσσεται το Αριστερό Ρεύ-μα του Συνασπισμού, μετά

την πανελλαδική του σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το Σάβ-βατο. Στην απόφαση που ψη-φίστηκε καταγράφεται μεν η αντίθεση με την ΕΕ, την ίδια στιγμή όμως οι δυνάμεις του Αριστερού Ρεύματος παρα-μένουν εγκλωβισμένες στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της ηγεσίας της Κουμουνδού-ρου, κατεύθυνση που ενισχύ-θηκε σημαντικά μετά το διε-θνές Συνέδριο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η πολιτική «συγκατοίκηση» του Αριστερού Ρεύματος με τη φιλοΕΕ ηγετική πτέρυγα του Συνασπισμού δεν αναμένεται να διαταραχθεί τουλάχιστον στο προσεχές διάστημα, κα-θώς ο προγραμματισμός του Ρεύματος είναι να ακολου-θήσουν τοπικές συσκέψεις σε όλη την Ελλάδα με βάση την απόφα-ση, ώστε να διαμορφωθεί το αργότε-ρο εντός δύο μηνών μια «πλατφόρ-μα» της τάσης.

«Αποτελεί πελώρια αυταπάτη ότι η ευρωζώνη και η ΕΕ, αυτές οι υπε-ρεθνικές νομισματικές και αγοραίες ιμπεριαλιστικές ενώσεις του χρημα-τιστικού και πολυεθνικού κεφαλαί-ου, μπορούν να μετασχηματιστούν στο αντίθετό τους», υπογράμμισε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης με συνέ-ντευξή του στην Αυγή της Κυριακής. Η ρήξη με τη μεταρρυθμιστική στρα-τηγική που έχει σαν πυξίδα για την ΕΕ ο Συνασπισμός έγινε σαφής και από το κείμενο απόφασης της σύσκε-ψης του Αριστερού Ρεύματος: «Σή-μερα, η ΕΕ εμφανίζει ένα αποκρου-στικό ταξικό πρόσωπο και προσο-μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα αντεργατικό γερμανικό στρατόπεδο,

ενώ από τους κόλπους της αναδύε-ται ένας νέος υπερεθνικός ολοκλη-ρωτισμός», σημειώνεται χωρίς περι-στροφές, για να τονιστεί ότι «το Αρι-στερό Ρεύμα, έκφρασε τη ριζική του αντίθεση στη Συνθήκη του Μάαστρι-

χτ και στη συνέχεια στη Συνθήκη του Άμστερνταμ αλλά και στις μετέπειτα απαράδεκτες συνθήκες».

Και το «ταμπού» του ευρώ έσπα-σε με τη σύσκεψη του Σαββάτου: «Το ευρώ και ο μηχανισμός του εί-ναι ένας μηχανισμός συνεχούς δι-εύρυνσης των αποκλίσεων και ανι-σοτήτων στην ευρωζώνη και μηχα-νισμός κοινωνικού και ταξικού πο-λέμου στην Ευρώπη», σημειώνεται, χρησιμοποιώντας διατυπώσεις που η ηγεσία του Συνασπισμού δεν θα δι-εννοείτο καν να σκεφτεί, ενώ και το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατρο-πής αποφεύγει επιμελώς. Στο ίδιο μήκος κύματος καταγράφεται και η διαφωνία του Αριστερού Ρεύμα-τος με την τακτική απάντηση του Συ-νασπισμού στο ζήτημα της διαχεί-ρισης του χρέους: «Τόσο τα ευρω-ομόλογα όσο και η χρηματοδότηση

για την αγορά ή επαναγορά χρέους δεν συνιστούν διέξοδο ούτε για την Ελλάδα ούτε για την ΕΕ. Αντίθετα, στη βάση αυτών των εργαλείων θα εφαρμοστούν σε βάρος της χώρας μας, αλλά και οποιασδήποτε άλ-

λης, τα πολύ σκληρά και μακροχρό-νια προγράμματα κατεδάφισης και επιτήρησης» υπογραμμίζεται σχε-τικά στην απόφαση. Αναλόγως ση-μαντική είναι και η διαφοροποίη-ση του «Ρεύματος» σε σχέση με την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου και χαρακτήρα της: «Η ΕΛΕ θα πρέπει να γίνει πρώτα απ’ όλα και κυρίως μια μεγάλη λαϊκή κινηματική υπό-θεση αλήθειας για το χρέος και όχι κρατικό παράρτημα ή παραμάγαζο της Βουλής», τονίζεται στο κείμενο που τηρεί σαφείς αποστάσεις από την πρωτοβουλία της Κοινοβουλευ-τικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να κατα-θέσει στον πρόεδρο της Βουλής ανά-λογη πρόταση.

Παρά τα βήματα διαφοροποίη-σης σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, ο αντιευρωπαϊσμός του Αριστερού Ρεύματος υποτάσσεται τελικά, λόγω

συσχετισμών, στο δυναμικό φιλοευ-ρωπαϊκό και φιλοΕΕ ρεύμα

του Συνασπισμού. Όσο κι αν εί-ναι πολύτιμη αυτή η ρήξη σε συμ-βολικό και όχι μόνο επίπεδο, στην πραγματικότητα το Αριστερό Ρεύμα

δίνει περισσότερο άλλοθι πο-λυσυλλεκτικότητας στον Συνα-σπισμό, παρά συμβάλει σε αλ-λαγή πλεύσης. Επιπλέον, από το κείμενο της απόφασης προ-κύπτει ότι το «Ρεύμα» δεν τολ-μά και άλλες ρήξεις: Για πα-ράδειγμα, δεν ασκείται που-θενά στο κείμενο κριτική στην πορεία και τα αδιέξοδα του σημερινού εργατικού κινή-ματος, όπως εκφράζεται επί-σημα από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Η απόφαση της πα-νελλαδικής σύσκεψης αναφέ-ρεται στην «ανάπτυξη λαϊκών επιτροπών», όμως σαν μοναδι-κό αίτημα αυτού του «μεγάλου λαϊκού κινήματος» τίθεται μια διευρυμένη εκδοχή του «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω», που θα «αγκαλιάζει» και τις πλη-

ρωμές για το δημόσιο χρέος. Λεί-πουν με άλλα λόγια τα ριζοσπαστικά αιτήματα που καθιστούν ένα μαζικό κίνημα πολιτικοποιημένο.

Ακολούθως, η πολιτική πλατ-φόρμα του Αριστερού Ρεύματος πα-ραμένει στο δοσμένο θεσμικό πλαί-σιο, προσδοκώντας από το κράτος να αλλάξει χαρακτήρα. Όπως το-νίζεται χαρακτηριστικά, η ριζοσπα-στική Αριστερά καλείται να διαμορ-φώσει «ένα πρόγραμμα μεγάλων αλλαγών για ένα σύγχρονο, απο-δοτικό και αποτελεσματικό κράτος και δημόσιο τομέα, ικανούς να ανα-κτήσουν τον έλεγχο των στρατηγι-κών τομέων της οικονομίας». Υπο-βαθμίζεται δηλαδή ο ρόλος των ανε-ξάρτητων μαζικών οργάνων του λα-ϊκού κινήματος, ενώ περιγράφεται ένας μάλλον θεσμικός τρόπος αλλα-γής της πολιτικής.

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Έξω από την ΕΕ, μέσα στον ευρω-ΣΥΝΡιζοσπαστική πλατφόρμα αλλά με «θεσμική» μεταρρυθμιστική απάντηση

ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΕ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΔ ΑΠΟ WIKILEAKSn ΝΤΟΡΑ ΚΑΤΑ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ

Μυστική διπλωματία στο Κυπριακό, παρεμβάσεις στα εσωτερικά της ΝΔ και πολιτικές ...γκάφες του Θό-δωρου Πάγκαλου έφεραν στο φως απόρρητα έγγραφα που δημοσιεύ-τηκαν από την ιστοσελίδα Wikileaks και αφορούν τη χώρα μας.

Η πρώτη αποκάλυψη αφορά τους μυστικοσυμβούλους που φέ-ρεται να αξιοποιεί ο πρωθυπουρ-γός στα βαρύνουσας σημασίας θέ-ματα εξωτερικής πολιτικής, όπως το Κυπριακό και οι ελληνοτουρκι-κές σχέσεις. Τηλεγράφημα με την υπογραφή του πρώην πρεσβευ-τή των ΗΠΑ στην Ελλάδα Ντάνιελ Σπέκχαρτ, αναφέρει λεπτομέρει-ες από τη δράση και τις εκτιμήσεις της συμβούλου του Γ. Παπανδρέου, Πωλίνας Λάμψα, η οποία φέρεται να ηγείται ενός ανεξάρτητου γραφείου υπό τον πρωθυπουργό, που δεν δί-νει λογαριασμό ούτε στην κυβέρ-νηση ούτε πουθενά. Ανάλογο ρόλο φέρεται να διαδραμάτισε και ο Άλεξ Ρόντος, πάντα μακριά από το προ-σκήνιο, αναλαμβάνοντας ειδικούς ρόλους και αποστολές για λογαρι-ασμό του Γ. Παπανδρέου. Σύμφω-να με τον αμερικανό πρέσβη, η κ. Λάμψα φέρεται να προωθεί συγκε-κριμένους ανθρώπους στο γραφείο ελληνοτουρκικών υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ δεν παραλείπει να σχολιάσει τη στάση του Τύπου απέναντι στις θέσεις της κυβέρνησης για το Κυπριακό, διευ-κρινίζοντας ποια είναι τα «φιλικά» ή όχι συγκροτήματα. Η συγκεκριμένη αναφορά του πρέσβη των ΗΠΑ έγι-νε τον Δεκέμβριο του 2009.

Οι διαρροές του Wikileaks άνα-ψαν «φωτιές» και στη Νέα Δημο-κρατία. Στα έγγραφα που είδαν το «φως» στελέχη της κυβέρνησης Κα-ραμανλή φέρονται να έχουν έρθει σε επαφή με Αμερικανούς για τη δι-αδοχή του πρώην πρωθυπουργού. Η Ντόρα Μπακογιάννη με δηλώσεις της υπέδειξε τον Πέτρο Μολυβιάτη ως ενορχηστρωτή αυτής της υπό-γειας διαβούλευσης, που της στέ-ρησε την αρχηγεία στη ΝΔ.

Από τα έγγραφα όμως εκτίθεται και ο Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποί-

ος σε συζητήσεις του με τον Ντά-νιελ Σπέκχαρτ χαρακτήριζε τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέ-ου ως «μη ηγέτη» και σε αντίθεση με την επίσημη πολιτική της χώ-ρας και του κόμματός του, δήλωνε ότι η ΠΓΔΜ μπορεί, αν το θέλει, να ονομάζεται «Μακεδονία». Ο σημε-ρινός αντιπρόεδρος της κυβέρνη-σης επιχειρεί να εξηγήσει τα χαμη-λά ποσοστά του κόμματός του που εμφάνιζαν οι δημοσκοπήσεις εκεί-νη την εποχή, λέγοντας ότι «το ΠΑ-ΣΟΚ υποφέρει από φτωχή ηγεσία και τις κακές αποφάσεις της. Ο Γ. Παπανδρέου είναι έντιμος και ευ-θύς, αλλά κακός στην επικοινωνία και όχι ηγέτης».

Τα έγγραφα του Wikileaks έδω-σε στη δημοσιότητα η εφημερίδα Καθημερινή, έπειτα από αποκλει-στική πρόσβαση που της παρα-χώρησε η νορβηγική AftenPosten σε 250.000 διπλωματικά έγγραφα. Άρα, ότι μαθαίνουμε είναι ελεγχό-μενο…

Οργανωτική πλειοδοσία και προ-γραμματική αναζήτηση χαρακτη-ρίζουν τα βήματα συγκρότησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανα-τροπής, που πραγματοποιεί το επό-μενο Σαββατοκύριακο στο αμφιθέ-ατρο της ΑΣΟΕΕ την Πανελλαδική του Συνάντηση.

Ειλημμένη απόφαση των συμμετε-χόντων είναι να τερματιστεί η ιδιότυ-πη μονοπρόσωπη εκπροσώπηση του Μετώπου από τον Αλέκο Αλαβάνο και πλέον να λάβει μονιμότερα χαρα-κτηριστικά η συμμαχία. Για το λόγο αυτό κυκλοφόρησε και θα συζητηθεί στη Συνάντηση κείμενο με επτά κα-νόνες λειτουργίας. Σ’ αυτό ξεκαθα-ρίζεται ότι το Μέτωπο «δεν αποτελεί κόμμα ή οργάνωση, αλλά συνάντηση συλλογικοτήτων, κινημάτων, προσώ-πων» και διαπιστώνεται η μεταβατι-κή κατάστασή του. Από τη Συνάντη-ση της ΑΣΟΕΕ θα εκλεγεί το Συντο-νιστικό του Μετώπου, στο οποίο ανα-δεικνύονται αριστίνδην κάποια μέλη

ως εκπρόσωποι των συνιστωσών και με ψηφοφορία τα υπόλοιπα. Ως ορί-ζοντας του νέου οργάνου τίθεται το προσεχές φθινόπωρο. Απαντώντας έμμεσα στις ατολμίες του οργανωτι-κού μοντέλου του ΣΥΡΙΖΑ, το Μέ-τωπο θεσπίζει ψήφο για όλα τα μέλη και ορίζει ότι καμία συνιστώσα δεν μπορεί να ελέγχει πάνω από το 30% των μελών του Συντονιστικού.

Η πολιτική πρόταση προς τη Συ-νάντηση συνιστά ένα κράμα εξεγερ-τικών καλεσμάτων μαζί με μια θεσμι-κή απάντηση στο ζήτημα της εξουσί-ας. Συγκεκριμένα, ως κεντρική θέση παρουσιάζεται το σχήμα «λαϊκή εξέ-γερση, να φύγει η κυβέρνηση, μέτω-πο, υπάρχει άλλος δρόμος», την ίδια

στιγμή όμως ως στρατηγικός στόχος τίθεται η «προοδευτική αριστερή λύ-ση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας και η συγκρότηση, με πυρήνα όλες τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστε-ράς, αλλά και με τη συμμετοχή της ρι-ζοσπαστικής οικολογίας και των δυ-νάμεων που διαφοροποιούνται ορι-στικά από τις επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, μιας νέας λαϊκής πλει-οψηφίας ικανής να οδηγήσει στην ήτ-τα του νεοφιλελευθερισμού και των επιλογών του».

Δειλά βήματα χαρακτηρίζουν τη στάση του Μετώπου απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση φανερώνοντας εσωτερικές αντιθέσεις. Μολονό-τι δηλώνεται ότι «η συμμετοχή στην

ευρωζώνη, το ευρώ δεν αποτελεί τα-μπού», δεν υπάρχει στο κείμενο κρι-τική στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Έτσι, ο ευρωσκεπτικισμός εξαντλεί-ται στο νόμισμα: «Ένα ριζοσπαστι-κό πρόγραμμα οικονομικής αναγέν-νησης και κοινωνικής προστασίας εί-ναι σαφές ότι είναι εντελώς αδύνα-το να υπάρξει στα πλαίσια της ζώνης του ευρώ», δηλώνεται.

Σημαντικό στοιχείο για τη φυ-σιογνωμία του εγχειρήματος είναι το γεγονός ότι παρά τη σαφή τάση του Μετώπου να καταστεί ανεξάρ-τητος πόλος, ο βηματισμός του γίνε-ται εντός του πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, για το ΣΥΡΙΖΑ, «η μικρή περιπετειώδης αλλά αξιόλογη ιστορία του, η στήρι-ξή του στα κινήματα του άρθρου 16 και του Δεκέμβρη, η αρχική ενωτική και κινηματική δυναμική του, η ελπί-δα που είναι ακόμα ζωντανή σε πολ-λά μέλη του, του επιτρέπουν να παί-ξει ένα σημαντικό ρόλο».

ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Μέτωπο μεν, ΣΥΡΙΖΑ δε…Η Πανελλαδική Συνάντηση εκλέγει Συντονιστικό

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / �

ΔιαλύουντουςαγροτικούςσυνεταιρισμούςΤ ηδιάλυσηκαιτοτέλοςτηςσημε-

ρινής–έστωεκφυλισμένης–μορ-φής των αγροτικών συνεταιρισμώνπροωθείηκυβέρνησημετοσχέδιονόμου του υπουργείου ΑγροτικήςΑνάπτυξηςγιατουςαγροτικούςσυνε-ταιρισμούςπουτηνΤετάρτηενέκρινετουπουργικόσυμβούλιο.Τονομοσχέ-διοαναμένεταιναοδηγήσεισεκλείσι-μοχιλιάδεςπρωτοβάθμιουςκαιδευ-τεροβάθμιουςσυνεταιρισμούς.Ηαρ-μόδιαυφυπουργόςΜιλέναΑποστολά-κηχαρακτήρισεμονόδρομοτο«νοικο-κύρεμα»–όπωςαποκαλεί-τωναγρο-τικώνσυνεταιρισμώνπροκειμένουνα«επιτευχθείηεξυγίανσητουαγροτι-κούκινήματος».

Τοσχέδιονόμουμετατρέπειτουςεναπομείναντες συνεταιρισμούς σε

ανώνυμεςεταιρείες-επιχειρήσειςθέ-τονταςωςπροϋπόθεσηαρχικόμετο-χικόκεφάλαιοτηςτάξεωςτων60.000ευρώ.Απότους6.500συνεταιρισμούςπουυπολογίζεταιότιυπάρχουνσήμε-ρα,ζήτημαείναιανθαμπορέσουνναδιατηρηθούνοι500.

Ουσιαστικάοινέοισυνεταιρισμοίπουθαδημιουργηθούνθααποτελούνιδιοκτησίατωντραπεζώνκαιτωνμε-γαλοαγροτών-επιχειρηματιών.Οιμι-κρομεσαίοιαγρότεςθαέχουνωςμό-νηλύσητηνυποθήκευσητηςγηςτουςστιςτράπεζεςήτηνυποταγήτουςσεένανσυνεταιρισμόπουδενθαεξυπη-ρετείτιςδικέςτουςανάγκες.Ηπο-λυδιαφημισμένη «ηλεκτρονική δια-βούλευση»αποδείχτηκεμιαμεγάληαπάτηκαιτουπουργείοδενκατέθε-σεούτεμιασυγκεκριμένηπρόταση.Ωςδικαιολογίαγιατηνπροαποφασι-σμένη«λύση»δόθηκανταασφυκτικάόριατουΜνημονίουκαιτουκοινοτι-κούπλαισίου.

ΠΓΔΜ:ΤοδικαίωμαβέτοστοειδώλιοΞεκίνησε στο Διεθνές Δικαστήριο

της Χάγης η εκδίκαση της προ-σφυγής της ΠΓΔΜ κατά της Ελλά-δας για το βέτο της κυβέρνησης Κα-ραμανλή απέναντι στην υποψηφιό-τητα ένταξης της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ κατά τη Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου τον Απρίλιο του 2008. Ζητούμενο της προσφυγής εί-ναι να αποδείξει ότι η συμπεριφορά της Ελλάδας συνιστά παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών.

Τα κριτήρια του δικαστηρίου της Χάγης είναι περισσότερο πολιτικά παρά νομικά οπότε κανείς δεν μπο-ρεί να είναι σίγουρος για την έκβα-ση της με την οριστική απόφαση να αναμένεται μετά το καλοκαίρι. Οι πι-θανότητες δικαστικής επικράτησης των Σκοπίων είναι σχετικά μικρές καθώς θα συνιστούσε μέγιστη πα-ρέμβαση στα εσωτερικά της Συμ-μαχίας και θα συναντούσε αντιδρά-σεις από άλλες χώρες καθώς απο-τελεί αμφισβήτηση του δικαιώματος βέτο. Οι επιπτώσεις πάντως μιας ήτ-τας της Ελλάδας θα ήταν συντριπτι-κές για την ελληνική εξωτερική πολι-τική. Το σίγουρο είναι το νέο γήπε-δο της νομικής και πολιτικής μάχης μεταξύ των δύο χωρών θα αποτελέ-σει πεδίο νέων μυστικών διαπραγ-ματεύσεων.

Μετά το μεγάλο κουκούλω-μα των σκανδάλων της Ζίμενς, των υποκλοπών και του Βατοπεδίου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιχειρούν να ξε-πλύνουν τις αμαρτίες τους επενδύο-ντας στη «διαλεύκανση» της διαρρο-ής μαύρου πολιτικού χρήματος στην υπόθεση των πωλήσεων και της προ-μήθειας των τεσσάρων γερμανικών υποβρυχίων. Φυσικά η υπόθεση των υποβρυχίων δεν αποτελεί παρά μια παρανυχίδα σε σχέση με το σκάν-δαλο της Ζίμενς και η σκανδαλώδης συγκάλυψη των πολιτικών ευθυνών στις προηγούμενες εξεταστικές επι-τροπές αποδεικνύει ότι τα κριτήρια είναι στενά κομματικά ή στην «κα-λύτερη» περίπτωση στη σκοπιά των συμφερόντων του δικομματικού πο-λιτικού συστήματος.

Στην υπόθεση των υποβρυχίων η

ζημιά για το ελληνι-κό Δημόσιο σύμφω-να με όλα τα στοι-χεία φαίνεται να εί-ναι μεγαλύτερη από τις αρχικές εκτι-μήσεις. Το ελληνι-κό Δημόσιο φέρε-ται να ζημιώθηκε περισσότερα από 250 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι μίζες που δόθηκαν σύμφωνα με τους γερ-μανούς για την υπόθεση ξεπερνούν τα 55 εκατομμύρια. Στο πόρισμα γί-νεται λόγος για διασπάθιση δημό-σιου χρήματος μέσα από τις συναλ-λαγές των εμπλεκόμενων εταιρειών και φυσικών προσώπων ενώ πολλά ερωτηματικά δημιουργούν οι πα-ραλείψεις των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών.

Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται

ο πρώην υπουρ-γός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος επί των ημερών του οποίου υπε-γράφη η σκανδα-λώδης σύμβαση για τα υποβρύχια.

Όπως έγραψε το γερμανικό περιο-δικό Spiegel βασισμένο σε καταθέ-σεις στην εισαγγελία Μονάχου είχε συστήσει συνεργάτη του στους Γερ-μανούς που διαχειρίζονταν τις μί-ζες. Ο Α. Τσοχατζόπουλος αρνεί-ται ότι σύστησε «κάποιον σε οποι-ονδήποτε»

Όπως όλα δείχνουν η υπόθεση των υποβρυχίων θα «καταδυθεί» σε μια εξεταστική επιτροπή στη Βουλή το επόμενο διάστημα καθώς τα στοι-χεία παραπέμπουν σε ενδεχόμενες

ευθύνες πολιτικών προσώπων. Την Τρίτη συζητήθηκε στη Βου-

λή η τροποποίηση των διατάξεων του νόμου, στην κατεύθυνση της κα-τάργησης των πέντε ετών για την παραγραφή των αδικημάτων, δια-τηρώντας ωστόσο την «αποσβεστι-κή προθεσμία» για την άσκηση δίω-ξης η οποία διατηρεί τους περιορι-σμούς και τις εξαιρέσεις για τη δίω-ξη των υπουργών.

Αρκετοί στο κυβερνητικό στρα-τόπεδο βλέπουν την υπόθεση των υποβρυχίων ως μια ευκαιρία ώστε στο πρόσωπο ξοφλημένων πολιτι-κών να κλείσουν εσωκομματικούς λογαριασμούς με το παρελθόν του κόμματος επενδύοντας παράλληλα στην επικοινωνιακή και αποπροσα-νατολιστική αξιοποίηση μιας τέτοι-ας εξέλιξης.

Υποβρύχια αποστολή «καθαρά χέρια»nΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

nΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

Το «Βήμα» του Γκέμπελς στο ΠΑΣΟΚ

ση «εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, εις βάρος της Αρι-στεράς και του λαϊκού κινήματος». Υποστηρί-ζει ότι ο ΣΥΝ δεν είναι ούτε ο αδύναμος κρί-κος της πολιτικής ζωής, ούτε οι πανταχού πα-ρόντες και εντάσσει την κυβερνητική επίθεση στην προσπάθεια αποτροπής της «συνάντη-σης της λαϊκής δυσαρέσκειας με την εναλλα-κτική ρεαλιστική πρόταση της Αριστεράς». Η πραγματικότητα είναι ότι δεν φοβούνται τόσο την εναλλακτική πρόταση εξουσίας του ΣΥΝ όσο το λαϊκό μέτωπο ανυπακοής και το μαζι-κό κίνημα –για «διεξαγωγή αντάρτικου εναντί-ον του κράτους» έκανε λόγο ο Πάγκαλος– το οποίο επιχειρούν ιδιαίτερα άκομψα, λαθεμέ-να και απελπισμένα να ταυτίσουν με τον έναν από τους δύο πυλώνες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, και μάλιστα με την –με μια έννοια– πιο αντιφατική, θεσμική και ακίνδυνη εκδοχή της, εξυπηρετώντας με αυτόν τον τρόπο πολ-λαπλές σκοπιμότητες.

Ο ίδιος Θ. Πάγκαλος παρά το γεγονός ότι επικοινωνιακά αποτελεί το πιο μισητό και φθαρμένο πρόσωπο του καθεστώτος ΠΑ-ΣΟΚ αποτελεί διαχρονική επιλογή του κυρί-αρχου συστήματος εξουσίας μέσα και υπε-ράνω της κυβέρνησης στο ρόλο του άτυπου υπουργού Προπαγάνδας και τοποτηρητή των διαπλεκομένων συμφερόντων από τη σκοπιά υπεράσπισης των μακροχρόνιων συμφερό-ντων τους.

Ο διορισμός του 73χρονου Θ. Πάγκαλου στη νέα θέση του αντιπρόεδρου και συντονι-στή της κυβέρνησης του Μνημονίου αποτέ-λεσε τη «λευκή σημαία» του Γ. Παπανδρέου απέναντι στα εκδοτικά συγκροτήματα μετά την πρόσκαιρη διατάραξη των σχέσεων των δύο πλευρών στην εσωκομματική σύγκρου-ση για τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο παρά τις προνομιακές σχέσεις του αντιπροέδρου με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, το «αλεξι-κέραυνο» του συστήματος όπως παραδέχο-νται και οι ίδιοι, έχει εξαντλήσει πλέον τα όρια της χρησιμότητας του.

εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, ο οποίος υιοθε-τώντας τη παγκαλική λογική κάλεσε το Συνα-σπισμό προκαταβολικά να καταδικάσει εκδη-λώσεις διαμαρτυρίας που τυχόν γίνουν στην παρέλαση της 25ης Μάρτη!

Ο Θ. Πάγκαλος εκφράζει ωστόσο όχι μό-νο την κυβέρνηση αλλά το συνολικό σύστη-μα εξουσίας του επιχειρηματικού υπερκρά-τους και το φόβο του μπροστά στις ισχυρές

τάσεις αμφισβήτησης και σε μια εν-δεχόμενη έκρηξη της εργατικής αντί-στασης και του ανερχόμενου ρεύμα-τος ανυπακοής. Όπως καταλήγει και στην ανακοίνωση του ο Θ. Πάγκαλος μέγιστο ζητούμενο σήμερα είναι να αντέξει ο κοινοβουλευτισμός και το πολιτικό σύστημα.

Για να διασκεδάσει τις εντυπώ-σεις ότι ο Θ. Πάγκαλος παίζει το ρόλο του «κακού μπάτσου», ο ίδιος ο πρω-θυπουργός Γ. Παπανδρέου τόνισε μι-λώντας στο υπουργικό συμβούλιο ότι «δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κλείσει στα γραφεία μας» παρα-δεχόμενος ουσιαστικά ότι οι τελευ-ταίες κινήσεις του αντιπροέδρου του αποτελούν μέρος συγκεκριμένου κυ-βερνητικού σχεδίου εναντίον του μα-

ζικού κινήματος. Σε αυτό το πλαίσιο ο Θ. Πάγκαλος έφτασε

στο σημείο να ξεστομίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πλη-ρώνει Αλβανούς για να του επιτίθενται! Ακό-μα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υποστή-ριξε ότι με όσα λέει ο Α. Τσίπρας «οδηγεί στη δολοφονία μου» και πως είναι υπεύθυνος για οποιαδήποτε πράξη γίνει εναντίον του. Η εμ-μονή του Θ. Πάγκαλου ξεπερνά κάθε έννοια πολιτικής αθλιότητας καθώς χρεώνει στη συμ-μαχία της Βαλτετσίου εκτός των άλλων ακόμα και τον εμπρησμό της Marfin, συσχετίζοντας τη δολοφονική ενέργεια και την επίθεση στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ με τις διαμαρτυρίες εναντί-ον του στο Παρίσι τον περασμένο μήνα.

Ο Αλέξης Τσίπρας σχολιάζοντας τον Γ. Πεταλωτή καταδικάζει την πολιτική σκευωρία και προβοκάτσια που έχει επιλέξει η κυβέρνη-

Ο Θοδωρος Πάγκαλος όπως και κάθε άνθρωπος που έχει εξουσία δεν είναι γραφικός. Ούτε ο Χίτλερ ήταν γραφικός όταν είχε υπό το ζυγό του

σχεδόν όλη την Ευρώπη, ούτε ο Παπαδόπου-λος όσο είχε τη στήριξη της αστικής τάξης και των ΗΠΑ, ούτε ο δικτάτορας Θ. Πάγκαλος –παππούς του σημερινού πολιτικού– όταν πα-ρέπεμπε σε στρατοδικείο όσους στρέφονταν εναντίον της εξουσίας του, ακόμα και δημο-σιογράφους του Ριζοσπάστη, της Καθημερι-νής και της Εστίας.

Μετά από 86 χρόνια ο 73χρονος εγγονός του δικτάτορα απειλεί ξανά δημοσιογράφους ότι «θα πάνε φυλακή» αν δεν αποκαλύψουν τις πηγές τους για την κομματική ταυτότητα ενός από αυτούς που του πέταξαν γιαούρ-τι στο περιστατικό στα Καλύβια. Ο αντιπρό-εδρος της κυβέρνησης του Μνημονίου χρη-σιμοποιώντας μια ακραία δεξιά εμφυλιοπο-λεμική φρασεολογία επιδίδεται τις τελευταί-

ες εβδομάδες σε μια συντονισμένη πολεμική εναντίον του μαζικού κινήματος, κάθε πολίτη που αντιστέκεται και όλης της Αριστεράς, με ιδιαίτερη εμμονή απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιχειρηματολογία του Θ. Πάγκαλου και των επιχειρηματικών και πολιτικών «φί-λων» του απέναντι στην Αριστερά δεν απο-τελεί κάτι νέο, αφού προέρχεται σχεδόν αυ-τούσια από το νεοναζιστικό ιδεολογικό οπλο-στάσιο της Χρυσής Αυγής και άλλων ακραίων φορέων του παρακράτους, με τη διαφορά ότι η ακροδεξιά προπαγάνδα δείχνει να αποτελεί πλέον επίσημη κυβερνητική θέση. Χαρακτηρι-στική είναι η πλήρης κάλυψη που πρόσφερε στις γκεμπελικές επιθέσεις ο κυβερνητικός

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / ��/ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΘEMAΑυτοχρηματοδοτούμενηεκπαίδευση

n ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΤΟΜΕΣ

Το αντιεκπαιδευτικό τσουνάμι των τελευταίων μηνών είναι πρωτοφανές σε σφοδρότητα και οξύτητα παρόλο που δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Τα 1.200 κατηργημένα σχολεία είναι το πρώτο κύμα μιας συντονισμένης επίθεσης που έχει βάθος. Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια σαρωτικού χαρακτήρα μετάλλαξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας στην κατεύθυνση της λειτουργίας του σχολείου ως επιχείρηση. Οι σημερινές εξελίξεις εμπνεύστηκαν από το αγγλοσαξωνικό μοντέλο συντηρητικής αναδιάρθρωσης: τη Λισαβόνα, τη Μπολόνια και τον ΟΟΣΑ. Απόπειρες εφαρμογής τους στην ελληνική εκπαίδευση έχουν γίνει κατ’ επανάληψη την τελευταία 20ετία. Το μοντέλο της εκπαίδευσης άλλαζε αλλά η ταξική πάλη, ιδιαίτερα σε ένα χώρο με μαχητικό ανατρεπτικό κίνημα διαρκείας καθώς και οι εσωτερικές αντιφάσεις των αναδιαρθρώσεων δεν ευνοούσαν την πλήρη μετάλλαξή της. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια άνευ προηγουμένου χρονική συμπύκνωση με σοβαρότατο βάθεμα των ποιοτικών χαρακτηριστικών λόγω της κρίσης και του Μνημονίου. Η επιλογή της κυβέρνησης με την καθοδήγηση του ελληνικού κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ για ευρείας κλίμακας περικοπές στα κοινωνικά αγαθά οδηγεί με ραγδαίο τρόπο την εκπαίδευση στο απόλυτο μηδέν και δημιουργεί ανεξέλεγκτες απώλειες που δεν πρέπει να αγνοηθούν από το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα. Είναι σαφές ότι το κεφάλαιο δεν επιλέγει σήμερα το μαζικό διωγμό μαθητών από τη βασική εκπαίδευση. Αν όμως δεν κατορθώσει να μειώσει αισθητά τις δαπάνες με άλλους τρόπους (επιχειρηματική λειτουργία του σχολείου και τσάκισμα των εργαζόμενων σ’ αυτό), είναι έτοιμο ακόμα και για μέτρα που θα «πετάξουν» σημαντικά τμήματα του μαθητικού πληθυσμού εκτός εκπαίδευσης, κυρίως από τα λαϊκά στρώματα και τους μετανάστες. Γι’ αυτό οι τομές που προωθούνται δεν είναι μια απλή επανάληψη κι αντιγραφή της συντηρητικής αναδιάρθρωσης της δεκαετίας του ’90 αλλά ποιοτικό βάθεμά της. Το κεφάλαιο έχει στόχο μια εκπαίδευση αυτοχρηματοδοτούμενη, χωρίς σταθερή κεντρική κρατική χρηματοδότηση, την επέκταση της κερδοφορίας του στον τομέα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών και τη δυνατότητά του να επεμβαίνει απευθείας στο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας για την εξυπηρέτηση των αναγκών της καπιταλιστικής αγοράς εργασίας. Είναι φανερό ότι ο πρώτος στόχος αυτήν την περίοδο αποκτά επείγοντα ρόλο γι’ αυτό και οι τομές που προωθούνται έχουν ισχυρά τα λογιστικά χαρακτηριστικά. Η πολιτική της κυβέρνησης όμως, δεν είναι η προσθαφαίρεση. Το ποιοτικό βάθεμα όλων των χαρακτηριστικών τις επίθεσης είναι ο βασικός πολλαπλασιαστικός παράγοντας. Γι’ αυτό και δομεί ένα απίστευτα συντηρητικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό και ιεραρχικό μοντέλο εκπαίδευσης, που αντιστοιχεί στις επιχειρήσεις κι όχι απλά λιγότερη εκπαίδευση.

ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Ενιαίο12χρονο,δωρεάν,δημόσιοσχολείοn ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ

Η αποτυχία του παλιού σχολείου και η σημερι-νή του απαξίωση, δεν απαντιέται με το «νέο σχο-λείο» της κυβέρνησης. Χρειάζεται ριζοσπαστική άρνηση της σημερινής κατάστασης, των κριτη-ρίων και του πλαισίου του σχολείου της αγοράς. Μια τέτοια αντίληψη για την εκπαίδευση βασίζε-ται στη γνώση και τη διεκδίκηση των πρωτόγνω-ρων απελευθερωτικών δυνατοτήτων που γεννά η εργασία, η επιστήμη, η τεχνική.

Οι δυνάμεις του αντικαπιταλιστικού κινήματος ξεκινούν από την ανάγκη αλλά και τη δυνατότη-τα να αμείβεται, να ζει και να μορφώνεται ολό-πλευρα ο εργάτης - δημιουργός του συνολικού πλούτου. Ο αγώνας για μια απελευθερωτική παι-δεία συνδυάζεται με την πάλη για τη χειραφετη-μένη και χωρίς εκμετάλλευση εργασία, με την πά-λη για να κυριαρχούν οι ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας στο τι, πώς, γιατί μαθαίνουμε, κα-θώς και στο τι, πώς και γιατί παράγουμε. Όλα τα παιδιά μέχρι τα 18 πρέπει να μορφώνονται και να μη δουλεύουν. Είναι αναγκαία η πρόσβαση σε ένα ενιαίο 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν σχο-λείο. Στήριγμά του η δωρεάν, δίχρονη, προσχο-λική αγωγή. Προϋπόθεσή του η κατάργηση του διπλού δικτύου γενικής - τεχνικής εκπαίδευσης και η παροχή μετά τα 18 της όποιας δημόσιας τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης. Η εισαγω-γή σε μια ενιαία, δημόσια και δωρεάν, πανεπιστη-μιακή παιδεία και σε οποιαδήποτε μορφή εκπαί-δευσης μετά το σχολείο, πρέπει να είναι ελεύθε-ρη εφ’ όρου ζωής, με την αναγκαία υποστήριξη (οικονομική κ.ά.). Είναι δικαίωμα των παιδιών να αποκτούν στο σχολείο ένα ολοκληρωμένο επίπε-δο γνώσεων, σχέσεων, κριτηρίων, αξιών και ικα-νοτήτων. Η θεωρία ότι κάποιοι «δεν παίρνουν τα γράμματα» καλύπτει τις άνισες κοινωνικά απο-σκευές που κουβαλούν οι μαθητές, γίνεται άλλο-θι για τη σύγχρονη αμάθεια και εκμετάλλευση.

Η ουσιαστική γνώση στοχεύει στην κριτική δι-άνοια, την ανθρώπινη ικανότητα να κατανοεί τον κόσμο που ζει, να τον αμφισβητεί, να τον αλλά-ζει. Όχι να εξασφαλίζει απλά το χειρισμό πληρο-φοριών και την επικοινωνία. Αρνείται τον ιδεα-λισμό, τα θρησκευτικά και άλλα δόγματα, τους εθνικούς, ρατσιστικούς, σεξιστικούς διαχωρι-σμούς. Απέναντι στην κατατεμαχισμένη, απο-σπασματική γνώση, άθροισμα πληροφοριών, διεκδικούμε την ενιαία πολύμορφη γνώση που προωθεί το δέσιμο θεωρίας και πράξης, τη μελέ-τη των επιστημών σε σύνδεση με τις εφαρμογές τους στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Η ανα-γκαία παιδεία αντιμετωπίζει τη γλώσσα (μητρική και ξένη) όχι απλά ως μέσο επικοινωνίας αλλά ως όργανο σκέψης, συνειδητής συλλογικής ερ-γασίας, συνδεμένης με το κοινωνικό γίγνεσθαι. Σαν δρόμο ενότητας, συλλογικότητας, αλληλεγ-γύης. Η απελευθερωτική παιδεία οικοδομεί δη-μοκρατικές διαδικασίες προσέγγισης της μόρ-φωσης. Αντίθετα από τα απόλυτα δεσμευτικά αναλυτικά προγράμματα, την αυθεντία του κα-θηγητή, τον παπαγαλισμό, τον πειθαναγκασμό. Σε αντιπαράθεση με τις αλλεπάλληλες αξιολογή-σεις που προωθούν την τυποποίηση γνώσεων, δεξιοτήτων και επιδόσεων του μαθητή, καθώς και της εργασιακής απόδοσης του εκπαιδευτι-κού. Η εξετασιομανία του σημερινού σχολείου καταργεί το μορφωτικό - παιδαγωγικό του ρόλο. Προετοιμάζει την αποδοχή της ανισότητας, της κατάταξης, της απόρριψης και του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας.

Στόχος ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ο χρόνος και ο ρυθμός του θα αφήνουν περιθώ-ρια ανάπτυξης στη σκέψη, δημιουργίας ταυτότη-τας και συνείδησης στο άτομο. Όχι στην εκπαί-δευση των ευέλικτων ροών, της προσαρμοστικό-τητας στους εργασιακούς χρόνους, της συμπε-ριφοράς του «βραχυπρόθεσμου».Δεν είναι σπα-τάλη η χρηματοδότηση αυτού του σχολείου ού-τε η διασφάλιση του αναγκαίου αριθμού εκπαι-δευτικών, αποκλειστικής, πλήρους και μόνιμης εργασίας, με παιδαγωγική ελευθερία και αξιο-πρεπή μισθό.

Αυτό το σχολείο δεν μπορεί παρά να στηρί-ζεται στο συλλογικό, αποφασιστικό έλεγχο από το ζωντανό στοιχείο της εκπαίδευσης στο σύνο-λο της λειτουργίας της. Με δημοκρατία και όχι με ιεραρχία και μάνατζερ. Με λογοδοσία στους εργαζόμενους, για τις κοινωνικές ανάγκες κι όχι στην αγορά και την κυβέρνηση για τις ανάγκες του κέρδους.

Μέσα από τις επιχειρούμενες αλ-λαγές, ένας βασικός στόχος εί-ναι το φτηνότερο σχολείο. Εν-δεικτική είναι η επιλογή των συγχωνεύσεων που έχει ήδη ξε-

σηκώσει αντιδράσεις, την οποία η κυβερ-νητική προπαγάνδα της κυβέρνησης εμφα-νίζει ως ένα νοικοκύρεμα. Στην πραγματι-κότητα τα κριτήρια είναι λογιστικά, καθώς μείωση σχολείων σημαίνει μείωση δαπα-νών. Αυτό συνδυάζεται με τη δραστική μεί-ωση των κονδυλίων που μέσω Δήμων κα-λύπτουν τα λειτουργικά έξοδα των σχο-λείων. Επειδή οι δαπάνες αυτές είναι ανε-λαστικές, το κόστος περνάει στους γονείς, που δεν μπορούν να αφήσουν τα παιδιά χω-ρίς π.χ. θέρμανση. Έκτακτες εισφο-ρές, λαχεία, εκδηλώσεις με εισιτήριο έγιναν φέτος σε πολλές περιοχές της Ελλάδας για να αντιμετωπιστούν τέ-τοιες ανάγκες. Πεδίο δοκιμής και η κρίση χρηματοδότησης της μετακίνη-σης μαθητών της Περιφέρειας, που δεν έχουν σχολείο στο χωριό τους. Χιλιά-δες μαθητές έχασαν χιλιάδες ώρες από την αρχή του 2011 επειδή με τον «Καλλικράτη» δεν υπήρχε κάποιος να πληρώσει τους λε-ωφορειούχους. Οι αρμόδιοι δήλωναν αναρ-μόδιοι ή απλά άφραγκοι... Οι γονείς καλού-νται ή να βάλουν το χέρι στην τσέπη ή να βρουν σπόνσορα.

Μια άλλη πλευρά των αλλαγών είναι η προσπάθεια συγκεντρωτικού ελέγχου της εκπαιδευτικής δομής. Ο «εκπαιδευτικός Καλλικράτης» αλλάζει, διευρύνει και ρευ-στοποιεί τα όρια της περιοχής που αντιστοι-χεί σε κάθε σχολείο, επιτρέποντας τις με-τακινήσεις μαθητών και τα «μαγειρέματα»

ώστε τα τμήματα να παραμένουν μεγάλα, αλλά όχι τόσο όσο να επιτρέπουν τη δημι-ουργία νέου τμήματος. Αντίστοιχες νομοθε-τικές προβλέψεις επιτρέπουν τις μετακινή-σεις εκπαιδευτικών σε ευρύτερη περιοχή.

Το πλαίσιο συμπληρώνει η πρόταση για το νέο ρόλο του διευθυντή «με υπερξουσί-ες και δυνατότητα τιμωρίας των εκπαιδευ-τικών ακόμη και με περικοπή μισθού» αλλά και η πρωτοβουλία διαμόρφωσης του Με-γάλου Αδερφού της εκπαίδευσης, της ηλε-κτρονικής βάσης δεδομένων «Survey». Εκεί θα καταχωρούνται περίπου όλα όσα αφο-ρούν στο σχολείο. Με το διευθυντή - μάνα-τζερ και το άγρυπνο μάτι του «Survey» επι-χειρείται ο ολοκληρωτικός έλεγχος της εκ-

παιδευτικής καθημερινότητας, καθώς πολύ συχνά η πραγματικότητα επέβαλε μικρότε-ρες ή μεγαλύτερες αποκλίσεις από το ανα-λυτικό πρόγραμμα και τις εγκυκλίους, ακό-μη και από εκπαιδευτικούς που δεν είχαν προθέσεις αμφισβήτησης. Η καταδίκη των καθηγητών από τα Γιαννιτσά που δεν έγι-ναν εχθροί των μαθητών τους τηρώντας το γράμμα του κανονισμού είναι διδακτική.

Ταυτόχρονα δρομολογούνται σημαντι-κές αλλαγές στο περιεχόμενο της εκπαί-δευσης. Δυο στρατηγικές επιλογές της κυ-βέρνησης είναι τα 800 ολοήμερα δημοτι-κά ως μοντέλο για τη βασική εκπαίδευση και το «νέο λύκειο», όπως περιγράφεται

στις διαρροές στα ΜΜΕ. Το πρόγραμμα σπουδών για τα 800 ολοήμερα δημιούργη-σε πολλά ερωτηματικά, π.χ. για τη διδασκα-λία πληροφορικής και αγγλικών από την Α’ δημοτικού. Μπορούν τα παιδιά να μάθουν αγγλικά, ενώ δεν ξέρουν να γράφουν στα ελληνικά ή πληροφορική χωρίς να ξέρουν καλά καλά να διαβάζουν;

Η απάντηση έρχεται όταν ρωτήσουμε τι είδους αγγλικά θέλουμε να μάθουν. Αυτά των οδηγιών χρήσης, του κινητού και της ταμειακής μηχανής; Τότε δεν υπάρχει πρό-βλημα. Με αυτά εργάζεται και καταναλώ-νει η γενιά των 500 ευρώ.

Ανάλογα πορεύεται και το περίφημο «νέο λύκειο» κάθε εκδοχής. Η γενική παι-

δεία ξορκίζεται ως σπατάλη χρόνου, άχρηστη γνώση. Όλο το βάρος πέ-φτει στα μαθήματα ειδίκευσης. Από αυτά θα κρίνεται η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Τα μαθήματα επιλο-γής παραμένουν χωρίς συνεκτική λογική και χωρίς συνάφεια με την

ειδίκευση. Στην εποχή της ελαστασφάλει-ας αποθεώνονται οι αποσπασματικές «δε-ξιότητες» και όχι η ουσιαστική μόρφωση, ο χειρισμός πληροφοριών αντί της κριτι-κής σκέψης, ο κατακερματισμός της γνώ-σης σε χρήσιμα στοιχεία. Από κοντά και η «μάθηση της μάθησης», η τεχνική αναβάθ-μισης πληροφοριών. Αυτή η χρησιμοθηρία οδηγεί στην αδυναμία συνολικής θεώρησης του σύγχρονου κόσμου, εξήγησης και αμφι-σβήτησής του.

Είναι όσα ζητά το «Σύμφωνο για το ευ-ρώ» ζητώντας ανάμεσα στα μέτρα για την παραγωγικότητα, τη βελτίωση των εκπαι-δευτικών συστημάτων. Για την ΕΕ ο άν-

Από το «μπαμπούλα» επιθεωρητή στο διευθυντή - μάνατζερn ΚΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΑΙΟ, ΙΕΡΑΡΧΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

4 Ηλεκτρονική βάση - Μεγάλο Αδελφό δημιουργεί η κυβέρνηση στα σχολεία Σ

τις 5 Μάρτη είδαν το φως της δημοσιότητας αποσπάσμα-τα από το σχέδιο νόμου «για την αναδιοργάνωση των πε-ριφερειακών υπηρεσιών της

εκπαίδευσης». Διαβάζοντας κανείς τα βασικά σημεία του νόμου, καταλαβαίνει εξαρχής ότι η «αναδιοργάνωση» αυτή μό-νο στόχο έχει τη δημιουργία μιας αυστη-ρά ιεραρχικής πυραμίδας, που θα στραγ-γαλίζει οποιαδήποτε ελευθερία έχει απο-μείνει στο δημόσιο σχολείο.

Εξάλλου το «αγοραίο» σχολείο προϋ-ποθέτει ιεραρχία και διοίκηση «κατ’ ει-κόνα και καθ’ ομοίωση» του ιδιωτικού το-μέα.

Προβλέπεται λοιπόν πως ο διευθυντής μετέχει στην αξιολόγηση του εκπαιδευτι-κού έργου του σχολείου και του κάθε εκ-παιδευτικού χωριστά, έχει την ευθύνη δι-οργάνωσης διαδικασιών αυτοαξιολόγη-

σης της σχολικής μονάδας –συνεπώς αυ-τή γίνεται υποχρεωτική– είναι υπεύθυ-νος για τα προγράμματα ενδοσχολικής επιμόρφωσης, είναι ο πειθαρχικός προ-ϊστάμενος για το προσωπικό και μπορεί να επιβάλει στον εκπαιδευτικό έγγραφη επίπληξη καθώς και την πειθαρχική ποι-νή του προστίμου μέχρι το ένα έκτο των μηνιαίων αποδοχών του.

Αυτά συνδυάζονται με πλήρη απαλ-λαγή από διδακτικά καθήκοντα. Ο σύλ-λογος διδασκόντων μένει σε ρόλο διακο-σμητικό, αφού θα κάνει μόνο προτάσεις, με την τελική απόφαση να ανήκει στο δι-ευθυντή.

Το νέο μοντέλο συνδέεται με το περι-εχόμενο και το ρόλο του «νέου» αγοραί-ου σχολείου. Η διοικητική και ιδεολογι-κή χειραγώγηση των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη προϋπόθεσή του.

Συνδυάζεται επίσης με την προσπά-

θεια δημιουργίας ενός τμήματος εκπαι-δευτικών «παρά τω διευθυντή», με την ελ-πίδα «καλής» αξιολόγησης, που θα συν-δέεται πλέον με τις αποδοχές. Όπως το-νίζει και η περίφημη ακριβοπληρωμένη μελέτη για το μισθολογικό του Δημοσίου, πρέπει να φύγουμε από την εποχή που «η εκπαίδευση και τα χρόνια υπηρεσίας εί-ναι τα μοναδικά κριτήρια για την ένταξη και την εξέλιξη στα μισθολογικά κλιμά-κια χωρίς να δίνεται καμιά έμφαση στο ειδικό βάρος του ρόλου, στην προσωπική συνεισφορά και πρωτοβουλία για αποτε-λέσματα».

Η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσου-με από την εποχή του συλλογικού κεκτη-μένου στην εποχή της ατομικής νομιμο-φροσύνης, της αυταπάτη του «εγώ ελπί-ζω να τη βολέψω». Είναι λοιπόν επιτακτι-κή η ανάγκη αποφασιστικής συλλογικής απάντησης.

ΦΘΗΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΦΕΡΝΟΥΝ

ΟΙ ΣΥΓXΩΝΕΥΣΕΙΣ

nΓ. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, Γ. ΚΡΕΑΣΙΔΗΣ, ΝΤ. ΡΕΠΠΑ, ΑΙΜ. ΤΣΑΓΚΑΡΑΤΟΥ

θρωπος γεννιέται για να γίνει παραγωγι-κός μισθωτός...

Κρίσιμη διάσταση είναι η εντατικοποίη-ση με την πολύωρη παραμονή στο σχολείο, την ανάγκη εξωσχολικής δουλειάς, τη «δι-πλωματική» του λυκείου και φυσικά για το φροντιστήριο. Η ανάγκη για αυτό οξύνεται με την αύξηση της ύλης και τον ολοκληρω-τικό προσανατολισμό του λυκείου στην ει-σαγωγή στο πανεπιστήμιο, καθώς μετράνε οι βαθμοί όλων των τάξεων.

Ο ανταγωνισμός είναι μια ακόμα πλευ-ρά που διαπερνά το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, κυρίως μέσα από τις εξετάσεις. Έτσι τα πειραματικά σχολεία «που έτσι κι αλλιώς είναι σε κρίση» από χώρος όπου δοκιμά-ζονται παιδαγωγικές πρακτικές σε ένα δείγμα μαθητικού πληθυσμού, γίνονται χώροι επιβράβευσης των νικητών στην κούρσα ανταγωνι-σμού. Μαζί με την εντατικοποίηση χαράζουν το δρόμο για να εμπεδω-θεί το νέο εργασιακό ήθος του Μνη-μονίου. Δηλαδή πολλή δουλειά για ψίχουλα, σκυμμένο κεφάλι από φό-βο και κούραση...

Τέλος, το περιεχόμενο διεκδι-κούν να σφραγίσουν πλάι στις νε-οφιλελεύθερες αντιλήψεις και οι νεοσυντηρητικές. Δεν λείπουν λοι-πόν τα αρχαία ελληνικά ως ιδεολο-γική κατήχηση και εργαλείο ταξι-κών φραγμών, τα θρησκευτικά που θα πείσουν ότι αυτός ο κόσμος δεν εξηγείται με τα ανθρώπινα μέτρα και δεν αλλάζει, η Ιστορία ως μέ-σο εμπέδωσης της τρέχουσας εθνι-κής ιδεολογίας, καθώς ο εθνικισμός μπορεί να συναντηθεί με τον ευρω-παϊσμό σε μια αντι-ισλαμική, ξενοφοβική ΕΕ, αρκεί να αγνοηθεί ο «κινητής της Ιστο-ρίας», ο λαός.

Παραπέρα η προοπτική που δίνεται στους μαθητές θα καθορίσει και την πραγ-ματικότητα των εκπαιδευτικών. Αν το μέλ-λον που επιφυλάσσεται για τη μεγάλη πλει-οψηφία των νέων μετά το σχολείο είναι η ελαστασφάλεια, η ριζική υποβάθμιση της εξαρτημένης εργασίας μαζί με τη γενίκευ-σή της, τότε ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να περιμένει πολλά.

Σε πρώτο επίπεδο βλέπουμε να πιέζε-ται ο μισθός του και η παιδαγωγική ελευ-

θερία, με τις αλλεπάλληλες μειώσεις απο-δοχών του Μνημονίου, με αποκορύφωμα το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων που εξαρτά αποδοχές και μισθολογική εξέ-λιξη από τη συμμόρφωση.

Βλέπουμε ακόμη μια διπλή κίνηση που αφορά στις εργασιακές σχέσεις: Η πρώ-τη αφορά τη μείωση του μόνιμου προσω-πικού με παράλληλη αύξηση των συμβασι-ούχων (αναπληρωτών, ωρομισθίων). Αυτό γίνεται με τον περίφημο κανόνα μία πρό-σληψη (στις οποίες συνυπολογίζονται και

οι μετατάξεις από τις ΔΕΚΟ που ιδιωτικο-ποιούνται) για πέντε αποχωρήσεις, καθώς και με την κατάργηση οργανικών θέσεων με τις συγχωνεύσεις που μόνο στην πρω-τοβάθμια προσεγγίζουν τις 2.000. Η δεύ-τερη αφορά στη διαμόρφωση ενός ακόμη δυσμενέστερου εργασιακού περιβάλλοντος για τους συμβασιούχους με τις προσλήψεις μέσω ΕΣΠΑ, που νομιμοποιούν την πληρω-μή με σημαντική καθυστέρηση, την υποαπα-σχόληση, την αφαίρεση ασφαλιστικών δι-καιωμάτων. Ακόμη μέσω ΕΣΠΑ μεθοδεύε-ται η ριζική υπονόμευση της σύμβασης ερ-γασίας, καθώς ζητήθηκε από εκπαιδευτι-

κούς να υπογράψουν συμβάσεις όπου δεν αναγράφονται οι αποδοχές!

Κρίσιμη παράμετρος είναι η δουλειά σε πολλά σχολεία, πάνω από δύο, κάτι που αφορά μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Εί-ναι το τρίτο επίπεδο αλλαγών στις εργασι-ακές σχέσεις, αυτό που υπονομεύει τη παι-δαγωγική σχέση και το δέσιμο με τους μα-θητές: Είναι πολλοί, σε πολυπληθείς τάξεις, για λίγες ώρες.

Τέλος έρχεται η διαρκής υποτίμηση του εκπαιδευτικού. Ο Γ. Παπανδρέου και η Α.

Διαμαντοπούλου διαπιστώνουν συ-χνά πυκνά πως υπάρχουν και κά-ποιοι που δουλεύουν. Αποθεώνο-νται οι διαδραστικοί πίνακες, τα λάπτοπ, τα βίντεο με φροντιστη-ριακά μαθήματα. Την προηγού-μενη Κυριακή δημοσιεύτηκε πλη-ρωμένη δημοσκόπηση του υπουρ-γείου όπου το δείγμα κατευθυνό-ταν να καταδείξει τους εκπαιδευ-τικούς ως υπεύθυνους για τα χάλια στην εκπαίδευση. Η κεντρική ιδέα είναι πως οι εκπαιδευτικοί δεν κά-νουν δα και την πιο περίπλοκη δου-λειά, δεν είναι αναντικατάστατοι και απ’ την άλλη δεν την κάνουν και καλά...

Η κυβέρνηση επιχειρεί να κερ-δίσει την κοινωνία με ένα λαϊκιστι-κό λόγο κριτικής όσων είναι αρνη-τικά στην εκπαίδευση, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις αιτίες και φυσι-κά τον υπαίτιο. Αξιοποιεί αδυναμίες και αντιφάσεις της πολιτικής της λ.χ. η αδυναμία να καλυφθούν οι θέσεις με το δεδομένο προσωπικό γίνεται ο δρόμος για τη μαζική πρόσληψη ανα-πληρωτών και γενίκευσης της ελαστι-

κής απασχόλησης. Παρ’ όλα αυτά, αλλά και παρά την επίδειξη πυγμής της Α. Διαμαντο-πούλου, η κρίση της εκπαίδευσης είναι κάτι που δεν θα αποφύγει η κυβέρνηση. Δεν διδά-χτηκε από την απαξίωση της «μεταρρύθμισης Αρσένη». Η κρίση του σχολείου είναι «ειδικά στο λύκειο» κρίση στόχων που να αγγίζουν τους μαθητές. Αυτό δημιουργεί το ασφυκτι-κό κλίμα πίεσης και δυσφορίας για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς. Σύντομα θα ανα-δειχτούν αδιέξοδα που προκαλούν εκρήξεις. Το ερώτημα είναι αν οι εκρήξεις θα ανοίξουν μια νέα εποχή κοινωνικών κατακτήσεων στην εκπαίδευση.

Βαθιά το χέρι στην τσέπη αναγκάστηκαν να βάλουν φέτος δεκάδες χιλιάδες γονείς που με έκτακτες εισφορές, λαχεία

και εκδηλώσεις κλήθηκαν να αναλάβουν τα έξοδα λειτουργίας του σχολείου, μετά τη δήλωση αδυναμίας της κυβέρνησης

και πιο συχνά του Δήμου να πληρώσουν αυτά που τους αναλογούν για την παιδεία. H κυβέρνηση δε θα διστάσει να

πετάξει έξω από τα σχολεία τα παιδιά των πιο φτωχών, λαϊκών οικογενειών για να μειώσει το κόστος λειτουργίας τους.

� / ΠPIN ΠPINHΔON ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Συμπληρώνοντας ένα χρόνο Mνη-μονίου, είναι αρκετά σαφές ότι η περί-οδος που διανύουμε είναι μεταβατική, κατά την οποία επιδιώκεται από πλευ-ράς κεφαλαίου να διαμορφωθούν οι νέ-ες συνθήκες ανασυγκρότησης του καπι-ταλισμού για την επόμενη περίοδο, ενώ αντίστοιχα από την πλευρά του κινήμα-τος και της Αριστεράς αναδύεται εκείνη η ιστορική ευκαιρία για διαφορετικού τύ-που τομές. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους η κρίση μετα-φέρεται με αρκετά έντονο τρόπο και στο εσωτερικό της Αριστεράς, καθώς τίθεται σε όλες τις εκδοχές της, όχι το ερώτημα των διακηρυκτικών στόχων όπως έμπαι-

νε τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά το ζήτημα της στρατη-

γικής προς την υλοποίη-ση τους, η οποία δεν

περνά μονάχα μέσα από τη ρήξη με το κράτος και τους μηχανισμούς του, αλλά και με πτυ-χές του ίδιου της του εαυτού.

Οι κοινωνικές δυναμικές που ανα-

πτύσσονται, η κρίση στο οικονομικό - ιδεο-

λογικό - πολιτικό επίπε-δο, οι σαρωτικές ανατρο-

πές στις εργατικές και νεολαιί-στικες κατακτήσεις, στα δημοκρατικά δι-

καιώματα και το ίδιο το πολιτικό σύστημα αλλάζουν την πραγματικότητα και είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι η Αρι-στερά, και δη η εκδοχή της που εκπροσω-πεί το πιο ανατρεπτικό κομμάτι, θα μείνει στατική, ή ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί με τους όρους που λειτουργούσε τα προ-ηγούμενα χρόνια. Η κρίση δεν είναι μια παρένθεση στην ομαλότητα του παρελ-θόντος, αλλά διαμορφώνει την μελλοντι-κή πραγματικότητα. Οι όροι ύπαρξης όχι μόνο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και της ίδιας της αντι-καπιταλιστικής Αριστεράς, θα διαμορ-

φωθούν εν πολλοίς από την έκβαση αυ-τής της μάχης.

Η δομική κρίση του καπιταλισμού, οι εκρηκτικές αντιφάσεις που οξύνονται θέ-τουν ξανά θεμελιώδη ερωτήματα όπως ο ρόλος των τραπεζών, των αγορών, της ΕΕ και της ΟΝΕ στο τραπέζι του διαλό-γου, όχι πλέον για το εσωτερικό της Αρι-στεράς, αλλά για το σύνολο της κοινωνί-ας με ιδιαίτερα προνομιακούς όρους. Η ρευστότητα αυτή, παρότι εν πολλοίς δι-καιώνει την κριτική που ασκούσε η Αρι-στερά και δη η αντικαπιταλιστική Αριστε-ρά – ούτε μόνιμη θα είναι, ούτε μονοδιά-στατα οδηγεί σε μια αριστερή ριζοσπαστι-κοποίηση. Ο χρόνος δεν κυλά απαραίτη-τα αντίστροφα προς μια εξέγερση για την ανατροπή της κυβέρνησης και της τρόι-κας, αλλά πιθανόν προς νέες αυταρχικό-τερες πολιτικές «λύσεις» από την πλευρά του αστισμού.

Παρ’ όλες αυτές τις προβληματικές, η βασική οπτική είναι ότι η αντικαπιτα-λιστική Αριστερά βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία, μια συγκυρία αδυ-ναμίας του αστισμού να συγκροτήσει μια διέξοδο, μια συγκυρία σύνθλιψης της κα-θεστωτικής Αριστεράς στις συμπληγάδες των κοινωνικών της εκπροσωπήσεων και της ενσωμάτωσής της στο επίσημο πολιτι-κό σκηνικό. Η πραγματικότητα αυτή απε-λευθερώνει ευρύτερες δυνάμεις οι οποί-ες όμως δεν αρκούνται σε μια αντικαπιτα-λιστική ρητορεία αλλά απαιτούν μια ρε-αλιστική στρατηγική. Ρεαλιστική όχι με την έννοια που συγκαλύπτει ρεφορμιστι-κές επιλογές, αλλά ρεαλιστική ως προς την ικανότητά της να αντιλαμβάνεται τον αντίπαλο, τις κομβικές διαχωριστικές, τις δυνατές συμμαχίες και εν τέλει τη δυνατό-τητά της να αποτελέσει τον πυροδότη για ένα ρεύμα ριζοσπαστικό και μαζικό, που να μπορεί σταθεί απέναντι στην κυβέρνη-ση, την ΕΕ και το ΔΝΤ και να ανατρέψει την παρούσα κατάσταση. Με την έννοια αυτή θετική συμβολή έχουν οι πρωτοβου-λίες που αναπτύσσονται όλο το προηγού-μενο χρονικό διάστημα (Αριστερό Βή-μα, Πρωτοβουλία Oικονομολόγων), ενώ

ανοιχτό ζήτημα με περισσότερες αντιφά-σεις αποτελεί και η ΕΛΕ.

Στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να μην υπάρχουν έτοιμες συνταγές ή διαμορφω-μένα επαναστατικά προγράμματα, ωστό-σο μπορεί κανείς να αντιληφθεί εκείνες τις κινήσεις που βελτιώνουν τους όρους της πάλης. Κλειδί στη διαδικασία αυτή εί-ναι η διαμόρφωση ενός μετώπου πολιτι-κών και κοινωνικών δυνάμεων σε αντικα-πιταλιστική κατεύθυνση, με βασικό το ρό-λο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακριβώς γιατί μπορεί να συναρθρώσει αυτές τις δυνάμεις (όχι με έναν στενό αυτοαναφορικό τρόπο) και να αποτελέσει τον καταλύτη μιας συ-νολικής αντεπίθεσης. Τέτοιου τύπου επι-λογές αναμφισβήτητα περνούν μέσα από ρήξεις και τομές τόσο στη λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσο και στην πολιτική γεω-γραφία του χώρου.

Η συνδιάσκεψη αποτελεί ένα σημαντι-κό κόμβο, ο οποίος δεν θα πρέπει να υπο-τιμάται ούτε να μετατίθεται στις ελληνικές καλένδες, όχι μόνο γιατί θα κατοχυρώσει τη δημοκρατική λειτουργία και τη φυσιο-γνωμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και γιατί θα θέσει νέους, πιο ουσιαστικούς όρους ανοίγματος του διαλόγου στο εσωτερικό της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για τις απαντήσεις και τις στρατηγικές της επό-μενης περιόδου. Στο πλαίσιο αυτό εντάσ-σεται και η συζήτηση που έχει ανοίξει δι-ευρυμένα πλέον για τη συγκρότηση ενός κομμουνιστικού φορέα, ο οποίος θα υπερ-βαίνει τον πολυκατακερματισμό του χώ-ρου και χωρίς να προσπερνά τις αντιθέ-σεις, θα ανοίγει νέα πεδία σύνθεσης και νέες δυνατότητες.

Η εμπειρία του τελευταίου χρόνου δεί-χνει ότι ο ιστορικός χρόνος συμπυκνώνε-ται και δεν θα περιμένει τη σταδιακή ωρί-μανση των πολιτικών όρων στο εσωτερι-κό της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Το επόμενο διάστημα είναι απαραίτητη η λή-ψη πολιτικών πρωτοβουλιών για τη δια-μόρφωση νέων όρων, για μια αντεπίθεση στο κοινωνικό επίπεδο και τη συγκρότη-ση της αντικαπιταλιστικής - ανατρεπτικής απάντησης στην κρίση.

Τα θέλουν όλα ακόμη και τώρα που η πτώση (τους) συνεχίζεται. Στο τελευταίο, πολυδιαφημισμένο, συνέδριο που έγινε, με τη συμμετοχή διαφημιστών , διαφημιζομέ-νων και στελεχών ΜΜΕ, προκύπτει πως η «αγία αυτή τριάδα» δεν έχει κάποιο σχέ-διο, μετάβασης στην επόμενη εποχή, αλλά προσπαθεί να σώσει τα προνομία της, ζη-τώντας την κρίση να πληρώσουν οι άλλοι.

Για παράδειγμα, όλοι γνωρίζουν το μεγάλο σκάνδαλο των επιστροφών που επέτρεψε σε διευθυντές και ιδιοκτήτες, κυ-ρίως διαφημιστικών εταιρειών να πλουτί-σουν, με τα λεφτά των διαφημιζομένων, σε

βάρος των μητρικών πολυεθνικών εταιρει-ών και των Μέσων. Αντί να λογοδοτήσουν έναντι του κράτους, συνδιαλέγονται μαζί του, ζητώντας και νέες ελαφρύνσεις!

Έτσι θέλουν την κατάργηση του αγγε-λιοσήμου, που είναι η αλήθεια πως επιβα-ρύνει τον καταναλωτή και επιτρέπει στον εργοδότη να μην πληρώνει την ασφάλιση των εργαζομένων για να συνεχίσουν να εν-σωματώνουν το 20% επί της αμοιβής. Είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που έκαναν με τις επι-στροφές, που ακόμη και τα Μέσα που συ-νηγορούσαν στην –κάτω από το τραπέζι– συναλλαγή να πουν πως δεν πάει άλλο.

Ούτε όμως και τα Μέσα πάνε πίσω. Στην τηλεόραση οι απολύσεις συνεχίζο-νται, αν και οι ιδιοκτήτες ζητούσαν από την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει τον ει-δικό φόρο τηλεόρασης. Πέτυχαν την ανα-βολή του, τώρα ζητούν να μην επιστρέψει ποτέ, ενώ εξακολουθούν να πληρώνουν ελάχιστα για τις συχνότητες μέσω των οποίων εκπέμπουν! Συνεχίζουν δηλαδή να ανήκουν στο κίνημα «Δεν πληρώνω», το οποίο ούτε θέλει , ούτε μπορεί να ακου-μπήσει η κυβέρνηση.

Οι απολύσεις και οι περικοπές την ίδια ώρα συνεχίζονται στον Τύπο. Όπως δεν βγαίνει το Μνημόνιο έτσι και η πολιτι-κή τους δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα αφού ο Τύπος καταρρέει. Οι εκδότες λοι-πόν έχουν αποφασίσει πως ο συνδυασμός τεχνολογίας και Μνημονίου, με την εξαφά-νιση του κρατικού χρήματος τους οδηγεί σε μια μεγάλη αλλαγή, με τη συγκρότηση νέ-ων μεγαλύτερων ομίλων, όπου όσοι θα θε-λήσουν να παραμείνουν στο χώρο θα ανα-γκαστούν να συνεργαστούν και μετοχικά.

Τι θέλουν τώρα; Να πετύχουν όσο μπορούν τη μείωση του κόστους εργασίας, να ξεφορτωθούν το προσωπικό και όταν η εκκαθάριση ολοκληρωθεί όσοι εκδότες διασωθούν να κάνουν το επόμενο βήμα της συγκρότησης των ομίλων. Παράλληλα, ο πολιτικός στόχος είναι να φύγουν από την αγορά όχι μόνο όσοι δεν αντέχουν, αλλά και οι εφημερίδες των κομμάτων. Προς αυτή την κατεύθυνση πιέζουν για την κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσί-ευσης ισολογισμών. Το πρόβλημα είναι πως οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι εμφα-νίζονται να μην έχουν συνολικά μια οργα-νωμένη σοβαρή απάντηση.

AΠO

σπόντα••• Ειδική πρωθυπουργική παραίνεση θέλουν πια οι κυβερνητικοί για να βγουν στο δρόμο και να κάνουν μια βόλτα • Το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία βράζει σε τόσους βαθμούς, που απειλεί να τσουρουφλήσει ακόμα και τους άσχετους • Τα παθήματα του K. Χατζηδάκη πριν κάποιους μήνες αλλά και του Θ. Πάγκαλου εσχάτως έχουν θορυβήσει όλο το πολιτικό προσωπικό που συναισθάνεται με χειροπιαστό πλέον τρόπο τη σοβούσα λαϊκή οργή • Καθημερινό είναι το δελτίο γιουχαΐσματος και κανείς δεν ξέρει από πού θα του έρθει • Το κλίμα το πιάνει και ο Γ. Παπανδρέου που ενόψει παρέλασης βγήκε επιθετικά • «Δεν θα κλειστούμε στα γραφεία» είπε στο υπουργικό συμβούλιο για να παραδεχτεί εμμέσως ότι το ζήτημα νομιμοποίησης της κυβέρνησης είναι πια υπαρκτό.••• Στην ίδια συνεδρίαση του υπουργικού ξεσπάθωσε ο Β. Βενιζέλος κατά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου • Επιστρατεύοντας όλο του το λαϊκισμό επιτέθηκε στον «τσάρο» για την πρόταση που έκανε να δοθούν στις τράπεζες άλλα 30 δισ. με τη μορφή εγγυήσεων • Ο υπουργός Οικονομίας είναι ο καλύτερος σάκος του μποξ τελευταία, παρόλο που φαίνεται να απολαμβάνει της πλήρους στήριξης του πρωθυπουργού • Δίνει όμως καλές ευκαιρίες και για επικοινωνιακά πυροτεχνήματα σε εκείνα τα πράσινα στελέχη που θέλουν να διαδραματίσουν ένα ρόλο κατά την επόμενη μέρα... • Η οποία όπως φαίνεται δεν θα ξημερώσει ποτέ για πολλούς από τους πρωταγωνιστές του σημερινού πολιτικού σκηνικού.••• Ο Αντώνης Σαμαράς από την άλλη δεν φαίνεται να κεφαλαιοποιεί πολιτικά ούτε λίγη από τη φθορά της κυβέρνησης • Άλλαξε το έμβλημα, μετακόμισε γραφεία, όμως παραμένει δέσμιος του καραμανλικού παρελθόντος και όλης της καμαρίλας που κυριαρχεί στη δεξιά παράταξη • Ξέφραγο αμπέλι άλλωστε αποδεικνύεται η κοινοβουλευτική του ομάδα που συνεχώς λοξοκοιτά προς το ΛΑΟΣ • Το σίριαλ με το βουλευτή Λιάσκο που σαν εκκρεμές μετεωριζόταν μεταξύ Σαμαρά και Καρατζαφέρη αποδεικνύει ότι ο μεσσήνιος πολιτικός δεν έχει εξασφαλίσει ούτε καν την εμπιστοσύνη των δικών του, πόσω μάλλον του λαού... • Η δε δυναμική Καρατζαφέρη αλλά και οι προοπτικές που διαμορφώνονται να διαδραματίσει ρυθμιστικό ρόλο υπό προϋποθέσεις, πρέπει να προβληματίσουν.

ΔIA-

λογος

Κρίση και αντικαπιταλιστική Αριστεράn ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠPINHΔON ΠPIN / �

Αριστερά μετά το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας και έμεινε εκεί από τότε». Είναι φανερό το μίσος του πρώην τρα-πεζίτη για τα όποια δικαιώματα είχε κα-τακτήσει η ελληνική εργατική τάξη μέσα από σκληρούς αγώνες πριν και μετά τη χούντα. Βέβαια, η «κρατικοδίαιτη οικο-νομία» οδήγησε στη λεηλασία των κρατι-κών ταμείων από το κεφάλαιο με πλήθος επιχορηγήσεων και φοροαπαλλαγών, με

στες που η ελληνική κυβέρνηση στοιβάζει στα κατ’ όνομα κέντρα κράτησης μετανα-στών του Έβρου. Εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες, έγκυες και ασυνόδευτοι ανή-λικοι άνθρωποι διαβιούν σε άθλιες συν-θήκες, προσβλητικές για την ανθρώπινη υπόσταση. Όπως καταγγέλλουν οι Για-τροί Χωρίς Σύνορα εκατοντάδες κρατού-μενοι υποφέρουν από αναπνευστικές λοι-μώξεις, γαστρεντερικά προβλήματα και

των μιντιαρχόντων, επέβαλε παρά την κα-τακραυγή ακόμα κι εντός της Βουλής, τη ρύθμιση βάσει της οποίας οι φορολογού-μενοι θα… αποπληρώσουν το δάνειο που έλαβε το 2007 το Μέγαρο από την Εθνική Τράπεζα με εγγύηση του Ελληνικού Δη-μοσίου. Προφανώς μια τέτοια σπουδαία εκδούλευση ξεπληρώνεται με ανάλογη φι-λοκυβερνητική προπαγάνδα από τα… με-γάλα κανάλια.

Εδώ και …Ντόρα ξεπούλημα!

Φτωχή σε νεοφιλελεύθερες ιδέες εμφανίστηκε η Ντόρα παρουσιάζοντας το οικονομι-κό πρόγραμμα της «Δημοκρα-τικής Συμμαχίας» της. Ακού-ραστη να λέει τα ίδια και τα ίδια, εμφανίστηκε υπέρμαχος (κι αυτή…) των ιδιωτικοποιή-σεων όλων των ΔΕΚΟ, ακό-μα και του άκρως κερδοφόρου ΟΠΑΠ, της μείωσης των κρατι-κών δαπανών, αλλά και της φο-ρολογίας (για τις επιχειρήσεις, φυσικά) ενώ λειτουργώντας ως λαγός του ρίαλ εστέιτ δημόσιας περιουσίας, κάλεσε «όπου εί-ναι εφικτό να γίνει και πώλη-ση»! Φυσικά δεν παρέλειψε να ζητήσει μείωση των εργοδοτι-κών εισφορών και άλλα παρό-μοια. Το κακό για τη Ντόρα εί-ναι ότι όλα αυτά τα λένε κι άλ-λοι πολλοί, στην κυβέρνηση και τη δεξιά αντιπολίτευση….

Μας κυβερνούν οι…αριστεριστές;

«Η Ελλάδα είναι μία αριστερίστικη χώρα από το 1974», δήλωσε στον Εκόνο-μιστ ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ Γ. Στουρνάρας. Στο ίδιο μοτίβο επεξήγησε ότι «η ελληνική πολιτική έκλινε προς τα

Ο Γιώργος στο Ίδρυμα Καντάφι!Οι σχέσεις του Γ. Παπανδρέου με τον

M. Καντάφι μέχρι προ ολίγων μηνών ήταν τόσο στενές που μάλιστα συμμετείχε ως μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύ-ματος Καντάφι! Μάλιστα στην τελευταία συνεδρίαση του Ιδρύματος, τον περασμέ-νο Δεκέμβρη, ο Γιωργάκης δεν κατάφερε να παραβρεθεί, λόγω του… επιβαρημένου φόρτου εργασίας κατά του ελληνικού λα-ού! Σήμερα δίνει γη και ύδωρ για τις επι-δρομές των ΝΑΤΟικών αεροσκαφών κα-τά της Λιβύης και του άλλοτε …συντρόφου του. Να θυμίσουμε ότι κι οι άλλοι δύο λα-ομίσητοι ηγέτες στην εξεγερμένη Τυνησία και την Αίγυπτο (Μπεν Αλί και Μουμπά-ρακ) υπήρξαν σύντροφοι του Γ. Παπαν-δρέου στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Πες μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι!

Άννα η απεργοκτόνος!Ως νέα …τσαρίνα Παιδείας η Ά. Δια-

μαντοπούλου βάλθηκε να… νουθετήσει τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς. Με επιστολή της σε ΟΛΜΕ - ΔΟΕ, ζητά να της προτείνουν άμεσα «τρόπους αναπλή-ρωσης των μαθημάτων για τις ώρες που χάθηκαν από τις απεργίες και τις στάσεις εργασίας», αλλά και από τις καταλήψεις που γίνονται ενάντια στις συγχωνεύσεις σχολείων. Η πάγια κυβερνητική τακτική είναι να χρεώνει –με απίστευτη υποκρι-σία– σε άλλους τις επιπτώσεις της δικής της πολιτικής. Ευθύνονται οι απεργίες για τη διάλυση της Παιδείας, τις απώλει-ες διδακτικών ωρών κι όχι οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, υποδομές κ.α. Όχι τυχαία, η επιστολή στάλθηκε την ημέρα εξαγγελίας των νέων απεργιών ενάντια στις συγχωνεύσεις!

Ξελασπώνουν το Μέγαρο!Τα χρέη 95 εκατ. ευρώ του Μεγάρου

Μουσικής και του Χρ. Λαμπράκη, αποφά-σισε η κυβέρνηση να τα επωμιστεί το ελ-ληνικό Δημόσιο! Πρόκειται για μια ακό-μα απόφαση - πρόκληση προς τον ελλη-νικό λαό, ο οποίος την ίδια στιγμή στενά-ζει από την πιο βάρβαρη λιτότητα της με-ταπολεμικής Ιστορίας. Ο Γ. Παπακωνστα-ντίνου, λειτουργώντας ως πρωτοπαλίκαρο

Στη Φουκοσίμα η εταιρεία TEPCO κατασκεύασε το 1971 τον πρώτο πυρηνι-κό αντιδραστήρα στην Ια-πωνία. Οι κάτοικοι της πε-ριοχής, που ήξεραν ως Γι-απωνέζοι καλύτερα από όλους τους κατοίκους του πλανήτη, τι σημαίνει ραδιε-νέργεια και ποιες συνέπει-ες έχει στη ζωή τους, υπέκυψαν στη διαφή-μιση των κυβερνήσεων και των εταιρειών. Και στις επιδοτήσεις, τις θέσεις εργασίας και τα λοιπά σε μια περιοχή που είχε πλη-γεί από την ύφεση. Τα εργοστάσια έγιναν, τα χρόνια πέρασαν καλά, με μικροεπεισό-δια και άλλες απειλές που δεν στάθηκαν ικανές να σκιάσουν την ευημερία και την

ευτυχία των ανυποψία-στων. Ώσπου ήρθε ο σει-σμός, το τσουνάμι και οι εκρήξεις, για να αποδεί-ξουν πως η ευημερία των σαράντα χρόνων πληρώ-θηκε πολύ ακριβά και από τους ίδιους και από τις γενιές που θα ακολου-θήσουν.

Η Ιστορία έχει μικρές και μεγάλες επα-ναλήψεις κάθε μέρα. Έτσι έγινε κι όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση για χάρη της κοινής αγροτικής πολιτικής έδινε επιδοτήσεις και οδηγούσε τους έλληνες αγρότες σε έναν εύ-κολο πλουτισμό και στην καταστροφή των καλλιεργειών. Ήρθε καιρός και η απώλεια ήταν ανεπανόρθωτη.

Έτσι γίνεται και με το Ελληνικό σήμε-ρα. Εκποιούν τον πνεύμονα της Αττικής. Σε εποχή κρίσης αυτό μπορεί να γίνεται μια οι-κονομική ανάσα, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα ανοίξει ένας κύκλος εργασι-ών, θα εισρεύσει συνάλλαγμα, κοκ. Οπότε η ανάσα του λεκανοπεδίου παραπέμπεται στις επόμενες τερατογενέσεις. Και το... πε-ριβαλλοντικά ευαίσθητο συγκρότημα Αλα-φούζου θα υπερθεματίζει υπέρ της εκποί-ησης του πνεύμονα αλλά τις Κυριακές θα φυτεύει δεντράκια στον Υμηττό! Αναλόγως πολιτεύτηκαν με τις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και με όλα τα σχετικά.

Θέτουν αδιάκοπα δραματικά διλήμμα-τα στους ανθρώπους, για να τους οδηγή-σουν σε αποφάσεις που διασώζουν κάτι στο παρόν και υπονομεύουν το μέλλον.

Κι όταν το μέλλον έρθει, άλλοτε με δρα-ματική ένταση, άλλοτε με πιο ήπιες μορ-φές, αλλά πάντα αμείλικτο και πάντα με τους ίδια θύματα, θα κινητοποιηθεί η συμ-μαχία των προθύμων –κυβερνητικοί, δημο-σιογράφοι, ακαδημαϊκοί, και λοιποί παρά-γοντες– να δώσουν ερμηνείες προκειμένου να ξαναρχίσει πάλι το μαγκάνι από την αρ-χή, στο γνωστό ρυθμό, με τους ίδιους θύτες και τα ίδια θύματα.

Κατά τον τρόπο αυτό δημιουργείται μια γενική συνενοχή, όπου εκείνοι που τρώνε τα αποφάγια έχουν την εντύπωση πως τρώ-νε από το ίδιο πιάτο με εκείνους που ει-σπράττουν, ακόμα κι αν βράζουν σε δια-φορετικό καζάνι.

Είναι μια ιδέα του τι σημαίνει ακριβώς αυτό το «μαζί τα φάγαμε».

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Όταν είναι πλέον αργά…

TEΛEYTAIA

λέξη

δερματικές μολύνσεις, ακόμα και κρυο-παγήματα. Αρκετοί από αυτούς πάσχουν από κατάθλιψη και αυτοκτονικές τάσεις. Αλλά και η Διεθνής Αμνηστία με δημό-σια δήλωσή της κάνει λόγο για «βάναυ-ση, απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχεί-ριση» αφού οι μετανάστες μπορεί να μη δουν ήλιο ή να προαυλιστούν μέχρι και έξι μήνες.

αποκορύφωμα τα πάνω από 100 δισ. δη-μόσιου χρήματος που τσέπωσαν τα πρώ-ην αφεντικά του - οι τράπεζες, για να μη βάλουν λουκέτο…

Το Δέλτα του αίσχουςΒασανιστικά κυλούν οι μέρες και οι

μήνες για τους φυλακισμένους μετανά-

ΤΟΥΣTAΘHAΠOTHNEΛEYΘEPOTYΠIA

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΚΟΒΟΥΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Προκρούστεια κλίνη …Λοβέρδου

n ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

Στην πολιτική, ιδιαιτέρως δε την αστική, υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να παρουσιάσει κανείς το μαύρο άσπρο και τανάπαλιν. Μά-λιστα όσο κι αν οι υπουργοί και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αναρωτιούνταν με δήθεν αθώο ύφος για τη ΝΔ, αν υπάρχουν μαγικές συντα-γές και Χάρι Πότερ για τη «διάσωση» της οι-κονομίας, μάλλον δεν κοιτούν ενδελεχώς τα έδρανα της συμπολίτευσης. Αν παρατηρούσαν ίσως πρόσεχαν ότι ισάξιος ή και καλύτερος του μικρού μάγου είναι ο Α. Λοβέρδος νύν υπουργός Υγείας, γνωστός και από την ιστο-ρική φράση «δεν υπάρχει σάλιο». Μέγας ανα-μορφωτής του συστήματος κοινωνικής ασφά-λισης ανέλαβε ως ο άνθρωπος ειδικών απο-στολών, καθώς μάγος, την αναδιάρθρωση και τον εξορθολογισμό και του συστήματος Υγεί-ας. Του ΕΣΥ το οποίο η κυβέρνηση φυσικά θέλει να αναβαθμίσει ποιοτικά καταργώντας απλώς και συγχωνεύοντας μερικά από τα 137 νοσοκομεία της χώρας. Τη σαφή κυβερνητική επιλογή για επιπλέον υποβάθμιση και αποδι-άρθρωση του συστήματος υγείας, μόνο ο Α. Λοβέρδος θα ήταν ικανός να την περάσει επι-κοινωνιακά ως… αναβάθμιση και εξορθολογι-σμό. Ρίχνοντας τα όλα σε ένα τσουβάλι, μίζες, κακοδιοίκηση, ελλείψεις σε οργάνωση και συ-ντονισμό, το υπουργείο Υγείας κατέληξε ότι το βασικό πρόβλημα είναι …τα πολλά νοσο-κομεία τα οποία τα αντιμετωπίζει και αυτά πε-ρίπου ως προϊόντα της διαφθοράς και του πε-λατειακού κράτους του πα-ρελθόντος το οποίο βεβαί-ως η σημερινή κυβέρνηση και τα στελέχη της ποτέ δεν υπηρέτησαν. Απλώς αφέθη-καν κατά τη λογική του Θ. Πάγκαλου να διαφθαρούν από τους πολίτες και για το λόγο αυτό με ένα απύθμενο θράσος καθηλώνουν όλες τις κοινωνικές ανάγκες σε προκρούστειες κλίνες λοι-δορώντας και συκοφαντώ-ντας τάχα με ανεπιτήδευτη ειλικρίνεια κάθε τι δημόσιο. Θαυμάστε δε την ίδια τη θέ-ση του υπουργού Υγείας ο οποίος προεξοφλεί τη μείω-ση του αριθμού των νοσοκο-μείων καθίζοντας την υγεία στη δική του προκρούστεια κλίνη: «Mε την ολοκλήρω-ση του Υγειονομικού Χάρ-τη προχωράμε στο επόμενο βήμα, που είναι η έναρξη του κοινωνικού διαλόγου για τις επικείμενες συγχωνεύσεις νοσοκομείων. Τα 137 νοσοκο-μεία (132 νοσοκομεία του ΕΣΥ και 5 του ΙΚΑ) είναι πολλά και καταδεικνύουν τον ανορθολο-γισμό που επικρατούσε».

Όλα αυτά στην παρουσίαση του υγειονο-μικού χάρτη της Ελλάδας ο οποίος κατά το υπουργείο θα είναι ο καθοριστικός εκείνος κρίκος ενεργοποιούμενος στο διαδίκτυο ο οποίος θα συλλέγει, θα αξιολογεί και θα αξι-οποιεί με τον τρόπο που οι μανδαρίνοι των υπουργείων αντιλαμβάνονται, τα δεδομένα της υγείας και των δεικτών της στην ελληνι-κή επικράτεια. Ωστόσο το βασικό είναι η πλή-ρης υπαγωγή τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας υγειονομικής περίθαλ-ψης στα κριτήρια της οικονομίας της αγοράς, στην αποσάθρωση και τελική καταβαράθρω-ση του ΕΣΥ μέσω της συρρίκνωσής του κά-τι που δείχνει και την πρόθεση να υπαχθούν όλες οι ανάγκες του κοινωνικού κράτους κά-τω από τη δαμόκλειο σπάθη του μνημονίου, γεγονός που θα οδηγήσει στη διαιώνιση των ελλείψεων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προ-σωπικό με την ουσιαστική επέκταση του κανό-να πέντε (και ίσως, εφτά) αποχωρήσεις προς μία πρόσληψη.

Το Μνημόνιο βλάπτει τη

λαϊκή υγεία και θεραπεύει τα

επιχειρηματικά κέρδη στην

ιδιωτική

Μια ματιά στον τρόπο που δι-αχειρίστηκαν συγκεκριμένα «φιλέτα» του Δημοσίου οι κυ-βερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κατά την περίοδο 1999-

2010 μάς οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσί-ας είναι η ασφαλέστερη μέθοδος λεηλασί-ας του δημόσιου ταμείου και του δημόσιου συμφέροντος. Η τοποθέτηση αυτή δεν προ-έρχεται από κάποιο παλιότερο άρθρο του Πριν ή κάποιου άλλου εντύπου της Αριστε-ράς, αλλά από πρόσφατο κείμενο του Γι-ώργου Κύρτσου, στη Φρι Σάντεϊ. Καθώς θα γυρίζουν οι Παπανδρέου, Παπακωνσταντί-νου και ο υπόλοιπος κυβερνητικός θίασος από τις Βρυξέλλες, με το λογαριασμό των 50 δισ. ευρώ από το προωθούμενο ξεπού-λημα του δημόσιου πλούτου στο χέρι, πα-ρόμοιες τοποθετήσεις, όπως κι αυτές που προαναφέραμε, δείχνουν ότι «ο κόσμος το’ χει τούμπανο, και η κυβέρνηση κρυφό κα-μάρι»…

Όπως φαίνεται η κυβέρνηση θα επιλέ-ξει τη μέθοδο της «αξιοποίησης» της δημό-σιας γης, προσπαθώντας να αποφύγει τις άμεσες καταγγελίες για ξεπούλημα. Σύμ-φωνα με αυτή τη μέθοδο θα δίνεται η δυνα-τότητα σε κάποια ιδιωτική εταιρεία να μι-σθώνει το χώρο για πολλές δεκαετίες, πι-θανόν για 49 χρόνια ή και περισσότερο. Το βρετανικό μοντέλο, το οποίο η κυβέρνηση φέρεται να θέλει να αντιγράψει, προβλέπει μίσθωση για 99 χρόνια! Στο διάστημα αυ-τό θα μπορεί να αναπτύσσει ένα σωρό δρα-στηριότητες πάνω στο «φιλέτο» αυτό, ενώ αναμένεται να γίνουν και ρυθμίσεις που θα προβλέπουν κατάργηση των υφιστάμενων πολεοδομικών, χωροταξικών και περιβαλ-λοντικών ρυθμίσεων, έτσι ώστε να μπορεί ο ιδιώτης να κάνει σχεδόν ότι του... καπνίσει για να βγάλει κέρδος. Ήδη κάτι τέτοιο έχει ρυθμιστεί στις μεγάλες επενδύσεις, που θα ενταχθούν στη διαδικασία φαστ τρακ.

Η όλη υπόθεση είναι σίγουρο ότι θα

εξελιχθεί στο μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών, καθώς τα αρπακτικά του κε-φαλαίου αναμένεται να πέσουν πάνω στη δημόσια περιουσία. Αυτό μας δείχνει και η μέχρι τώρα προσπάθεια αξιοποίησης των Ολυμπιακών Ακινήτων, αλλά και άλλων φι-λέτων του Δημοσίου (η μέθοδος αυτή ξεκί-νησε από το 1999). Σε αυτές, το κράτος όχι μόνο δεν παίρνει λεφτά από τους ιδιώτες που παραχώρησε τα ακίνητα, αλλά μπαί-νει μέσα, ενώ τους «επιχορηγεί» κιόλας! Αυτό προκύπτει από ορισμένα, μετρημένα στα δάχτυλα φυσικά, ρεπορτάζ (Καθημερι-

νή, Φρι Σάντεϊ κ.ά.), που είδαν το φως της δημοσιότητας το προηγούμενο διάστημα…

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα, του καθόλα σκόπιμου αυτού «παραλογισμού». Για να πάρει επενδυτής τη μαρίνα του Φλοίσβου, το Δημόσιο δαπάνησε 12 εκατ. ευρώ για πρόσθετα λιμενικά έργα. Στη συ-νέχεια, ο μισθωτής κατάφερε να αποσπά-σει μείωση του αρχικά συμφωνηθέντος μι-σθώματος, με αποτέλεσμα –με βάση το κό-στος των συμπληρωματικών έργων– να έχει εκμηδενισθεί το όποιο όφελος για το Δημό-σιο. Στη μαρίνα της Ζέας, οι ιδιώτες διεκδί-κησαν από το Δημόσιο αποζημίωση 13 εκα-τομμυρίων ευρώ, επικαλούμενοι καθυστε-

ρήσεις στην αδειοδότηση, νομικά προβλή-ματα στη σύμβαση, ενώ απαίτησαν και απο-ζημίωση από τις καταστροφές λόγω καιρού τον Φεβρουάριο του 2005. Βεβαίως τα πή-ραν όλα αυτά, μαζί με μείωση του μισθώμα-τος. Ερώτημα αποτελεί εάν τελικά το κρά-τος βγάζει τίποτα ή μπαίνει μέσα… Στην πε-ριοχή του Ελληνικού ανήκει η μαρίνα του Αγίου Κοσμά, η οποία παραχωρήθηκε σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία. Αργότε-ρα όμως η εταιρεία εμφάνισε προβλήματα ρευστότητας. Επίσης, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε υπολογίσει χωρίς τον… ξενο-δόχο, δηλαδή τους κατοίκους του Ελληνι-κού, οι οποίοι διεκδικούσαν ένα σημαντι-κό μέρος της παραλίας για ελεύθερη πλαζ, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να παραχω-ρηθεί στην εταιρεία το σύνολο της έκτασης που εμφανιζόταν στα συμβόλαια, ενώ ο δή-μος Ελληνικού διαφωνούσε επιπλέον στην ανέγερση νέων κτιρίων και εγκαταστάσε-ων. Τελικά, η εταιρεία σταμάτησε να κατα-βάλει το ετήσιο μίσθωμα. Η κρατική εται-ρεία Ολυμπιακά Ακίνητα ζήτησε και πέτυ-χε να κηρυχθεί έκπτωτος ο παραχωρησιού-χος και ένας δικαστικός αγώνας αναμένε-ται να ξεκινήσει, ο οποίος θα «μπλεχθεί» και με τη νέα προσπάθεια «αξιοποίησης» του Ελληνικού.

Τρανταχτή είναι η περίπτωση «αξιοποί-ησης» του συγκροτήματος του Λαγονησίου. Εταιρεία ανέλαβε τη χρήση του χώρου το 2000, με δικαίωμα εκμετάλλευσης για 30 χρόνια. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, το αρχικό ετήσιο μίσθωμα των 1,2 εκατ. ευ-ρώ, περικόπηκε κατά 1/3, όταν η εταιρεία κατήγγειλε παρανομίες στον αιγιαλό και άλλα προβλήματα, που –σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της– μείωναν τις δυνατότητές της. Σαν να μην έφτανε αυτό, στη συνέχεια η εταιρεία στράφηκε κατά του Δημοσίου, επικαλούμενη σοβαρά τεχνικά πολεοδο-μικά προβλήματα στην περιουσία που της παραχωρήθηκε προς αξιοποίηση, και εξα-σφάλισε αποζημίωση 50 εκατ. ευρώ! Προ-

Το κράτος πληρώνει τους μισθωτές του!

n ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

«ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Σε νέα κλιμάκωση της επίθε-σης προς ό,τι κινείται στα αρι-στερά της προχώρησε η ηγεσία του ΚΚΕ, την εβδομάδα που πέ-ρασε. Με άρθρο του στο Ριζο-σπάστη (Τρίτη 22 Μάρτη, σελ. 14), μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ επιχειρεί να γελοιο-ποιήσει, με χυδαίο τρόπο, άρ-θρο του Γιώργου Ρούση στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία που θέτει, με συγκεκριμένα επι-χειρήματα, το αδιέξοδο της επι-λογής της ΚΝΕ για διάσπαση των φοιτητικών συλλόγων, στο όνομα των υπαρκτών και μεγά-λων δυσκολιών στο φοιτητικό κί-νημα. Στην ΟΛΜΕ, η Γραμμα-τεία του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών (βλέπε Ριζοσπάστη, Τετάρτη 23 Μαρτίου, σελ. 24) επιτέθηκε σε γνωστό αγωνιστή των Αγωνιστι-κών Παρεμβάσεων - Συσπειρώ-σεων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ, με τη βρόμικη κατηγορία ότι υποθάλπει τους «κουκου-

λοφόρους», συμπλέοντας έτσι αντικειμενικά με τη στοχοποίη-ση του ακροδεξιού παρακρατι-κού χώρου εναντίον του συγκε-κριμένου αγωνιστή.

Με το τελευταίο, που απο-τελεί μόνιμη επωδό, η ηγεσία του ΚΚΕ ευελπιστεί ότι έτσι θα πείσει εργαζόμενους και νέους να συμμετέχουν στις διαδηλώ-σεις μέσα από τις αποστειρω-μένες και καθώς πρέπει λιτα-νείες του ΠΑΜΕ, που θα τις ζήλευε και η ηγεσία της ΓΣΕΕ, οι οποίες έχουν να αντιμετωπί-σουν αστυνομική δύναμη στην πλατεία Συντάγματος από τον καιρό του… Σημίτη! Για πόσον

καιρό άραγε, η δράση των προ-βοκατόρων θα είναι το βολικό άλλοθι της ηγεσίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για αναχωρητι-σμό από τη μαχητική επιβολή του δημοκρατικού δικαιώμα-τος στη διαδήλωση και επανά-κτηση της ιστορικής πλατείας Συντάγματος, αλλά και για την πολύπλευρη αντιμετώπιση της αστυνομικής καταστολής;

Η δράση των προβοκατόρων του κράτους είναι υπαρκτό και μεγάλο πρόβλημα για το σημερι-νό κίνημα και πρέπει να αντιμε-τωπιστεί ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά και αποφασιστικά. Όχι όμως από κομματικά όρ-

γανα …ελέγχου των άλλων κομ-μουνιστών, αλλά από επιτροπές αυτοάμυνας του ίδιου του μαζι-κού κινήματος και με δημόσια γνωστές δημοκρατικές αποφά-σεις των οργάνων του, τις οποί-ες όποιος δεν τις σέβεται θα θε-ωρείται αντίπαλος και ανάλογα θα αντιμετωπίζεται – κάτι που πρέπει να εξετάσει πιο σοβα-ρά και η αντικαπιταλιστική Αρι-στερά. Προϋπόθεση για αυτό, όμως, είναι να αντιμετωπίζεις με την ίδια και παραπάνω απο-φασιστικότητα τη δράση των νό-μιμων μηχανισμών αστυνόμευ-σης του κράτους.

Δεύτερο, πιστεύει ειλικρινά η ηγεσία του ΚΚΕ ότι θα υπάρ-ξει αγώνας, σκληρή απεργία, αυθεντική εξέγερση και αντι-καπιταλιστική επανάσταση χω-ρίς προβοκάτορες; Γιατί ξε-χνάει ότι η Ματωμένη Κυριακή από την οποία ξεκίνησε η ρω-σική επανάσταση του 1905, εί-

ΚΚΕ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Προβοκάτορες, φοιτητικό κίνημα και… Τασκένδη

Οι εταιρείες που έχουν μισθώσει ολυμπιακά ή άλλα δημόσια ακίνητα συνήθως δεν καταβάλλουν ενοίκιο,

αλλά αποζημιώνονται κιόλας από το Δημόσιο

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

ANEPΓOI

Φως, νερό, τηλέφωνο δωρεάν

n ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΡΑΣΣΟΣ

Η υποκρισία περισσεύει στο υπουργείο Πε-ριβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλ-λαγής. Στο νομοσχέδιο για την απελευθέρωση ενέργειας που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσι-ότητα και αφορά το 3ο ενεργειακό πακέτο της ΕΕ, περιέχονται ρυθμίσεις για την αποπληρωμή με δόσεις των λογαριασμών του ρεύματος σε χα-μηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, ανέργους κ.λπ. Αυτή είναι η «νέας κοπής» κοινωνική πολι-τική: Τα «φουσκωμένα» τιμολόγια δεν πάνε ού-τε ευρώ παρακάτω, τα πάγια, οι δημοτικοί φόροι και τα τέλη προς την ΕΡΤ δεν μειώνονται ούτε κατ’ ελάχιστον, όμως δίνεται η δυνατότητα των δόσεων. Ημίμετρα χάριν εντυπωσιασμού, που ούτε λύνουν ούτε καν αναγνωρίζουν το σοβα-ρό οικονομικό και ευρύτερα κοινωνικό πρόβλη-μα που ακουμπά πλέον εκατοντάδες χιλιάδες οι-κογένειες. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικο-νομολόγος για να διαπιστώσει ότι ένας άνεργος χωρίς εισοδήματα, για όσο διάστημα μένει χω-ρίς εργασία, ούτε ολόκληρο το ποσό, ούτε και τις δόσεις δεν μπορεί να δώσει.

Όσον αφορά στους ανέργους, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι η ίδια η πολιτική της κυβέρνη-σης, της ΕΕ και της τρόικας τους στέρησε την εργασία. Η «απελευθέρωση» των απολύσεων, η βίαιες αλλαγές στην εργατική νομοθεσία και το πτωχευτικό δίκαιο έδωσαν «πράσινο φως» στους εργοδότες να στείλουν στο ταμείο ανερ-γίας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους, προ-κειμένου να διασφαλιστούν τα απειλούμενα

κέρδη τους. Δεν είναι μυστι-κό ότι η διεθνής οικονομική κρίση έδωσε το καλύτερο άλ-λοθι για χιλιάδες εργοδότες να τροποποιήσουν τις συμβά-σεις εργασίας και μάλιστα να απειλούν με απόλυση όποιον εργαζόμενο δεν αποδέχεται τους νέους όρους δουλειάς, όπως για παράδειγμα έγινε με εργαζόμενη στην Κοσμο-τέ. Και επειδή ένας άνερ-γος στερείται ακόμα και τα άκρως απαραίτητα προς το ζην, του είναι φυσικά αδύ-νατον να πληρώσει λογαρι-ασμούς, είτε εφάπαξ είτε με δόσεις. Το γεγονός αυτό άλ-λωστε αντανακλάται και στο γενικευμένο όσο ποτέ φαι-νόμενο να καθυστερεί χαρα-κτηριστικά η εξόφληση των λογαριασμών.

Οι άνεργοι και οι απολυ-μένοι είναι τα ταξικά μας αδέρφια. Πετάχτηκαν στην ανεργία, έχασαν τις δουλειές τους και κιν-δυνεύουν να βρεθούν στο κοινωνικό περιθώριο χωρίς δική τους υπαιτιότητα. Πρέπει να κρατη-θούν με αξιοπρέπεια στη ζωή και υπεύθυνη γι’ αυτό είναι σίγουρα η πολιτεία, αλλά έχουμε λό-γο και ευθύνη και εμείς οι υπόλοιποι εργαζόμε-νοι, που σήμερα μπορεί να έχουμε τη δουλειά μας αλλά δεν ξέρουμε αύριο τι μας ξημερώνει. Στο πλαίσιο αυτό, το Συνδικάτο Εργαζομένων στην Ενέργεια «Εργατική Αλληλεγγύη» πρότεινε στο υπουργείο Περιβάλλοντος και στη διοίκηση της ΔΕΗ να απαλλαγούν τελείως από την πληρωμή των λογαριασμών της ΔΕΗ οι άνεργοι, για όσο διάστημα βρίσκονται στην ανεργία και δεν έχουν άλλα εισοδήματα που να τους εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή διαβίωση. Το ίδιο πρέπει να ισχύσει φυσικά για το νερό και το τηλέφωνο.

Θα ρωτήσει κανείς: «Aντέχει η ΔΕΗ τέτοια επιβάρυνση;». Αν υπήρχε η πολιτική βούληση, θα μπορούσε η ΔΕΗ να εντάξει αυτούς τους λο-γαριασμούς των ανέργων στα τιμολόγια Υπηρε-σιών Κοινής Ωφέλειας. Πάντως, κατά τη γνώμη μας η ΔΕΗ δεν θα έπρεπε να μπει στον ανταγω-νισμό, ούτε να λειτουργεί με γνώμονα τα συμφέ-ροντα του κεφαλαίου αλλά να παραμείνει μια επιχείρηση κοινής ωφέλειας, με στόχο την εξυ-πηρέτηση των εργαζομένων και του λαού.

Χρειάζονται μέτρα ώστε οι άνεργοι και οι οικογένειές τους να μην οδηγηθούν στο περιθώριο

χε επικεφαλής έναν προβοκά-τορα χαφιέ του τσάρου, τον πα-πα-Γκαπόν;

Τελικά, πίσω από την προ-βοκατορολογία της ηγεσίας του ΚΚΕ εναντίον της αντικαπιτα-λιστικής Αριστεράς κρύβεται η έλλειψη αυτοπεποίθησης, ο φό-βος της και ο υπερβολικός σε-βασμός της αστικής νομιμότη-τας, για τον οποίο δεν ντρέπε-ται να δέχεται διαρκή εύσημα από τους αντιπάλους της. Αλ-λά, πάνω από όλα, κρύβεται η έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύ-ναμη του εργατικού και λαϊκού κινήματος να παίξει ουσιαστι-κό, σχετικά αυτοτελή, πολιτικό ρόλο αντικαπιταλιστικής ανα-τροπής της επίθεσης. Και σε αυ-τό δεν διαφέρει και πολύ από τη γραμμή της ηγεσίας του ΣΥΝ. Η γραμμή της λαϊκής εξουσίας του «Κόμματος», από μια γραμ-μή που θα έδινε –έστω μια δια-φορετική από τη δική μας– αυτο-

πεποίθηση και προοπτική στους σημερινούς αγώνες του μαζικού κινήματος, μετατρέπεται σε ητ-τοπάθεια και τροχοπέδη για το ίδιο το μαζικό κίνημα, αλλά, αρ-γά ή γρήγορα και για το ίδιο το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Δέσμιες αυτής της γραμμής, οι ηγεσίες τους είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε ακόμη ένα με-γάλο λάθος στο φοιτητικό κίνη-μα, με τη δημιουργία μιας κα-ρικατούρας κομματικής «αντι-ΕΦΕΕ», που θα απομονώσει τα μέλη της ΚΝΕ από το φοιτητι-κό πληθυσμό, αλλά και θα προ-σθέσει νέες δυσκολίες στις ήδη υπάρχουσες, στο ίδιο το φοιτη-τικό κίνημα. Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουν τις ευθύνες τους για τη σημερινή κατάστασή του και, κυρίως, για το γεγονός ότι στην κρίσιμη διετία 2006-‘07, δεν δημιουργήθηκαν κάποια νέα, μόνιμα, αιρετά και ανακλη-τά, ελεγχόμενα από τη βάση, όρ-

γανα. Ωστόσο, πέρα από τη δη-μιουργία οργάνων κομματικής συσπείρωσης, υπάρχει άλλος δρόμος και για την ΚΝΕ: Κοινή δράση με την ΕΑΑΚ –που δεν καταργεί ούτε την αυτοτέλεια, ούτε την αντιπαράθεση–, για μια δημοκρατική ανασυγκρό-τηση εκ βάθρων, όχι των σημε-ρινών άθλιων, κοινοβουλευτι-κά παρηκμασμένων φοιτητικών συλλόγων και της ΕΦΕΕ, αλλά ενός νέου φοιτητικού κινήματος εργατικής κατεύθυνσης και πο-λιτικής ανατροπής.

Εάν όλα τα παραπάνω κρα-τούνταν μέχρι τώρα στα όρια της έστω και χυδαίας πολεμι-κής, στα Γιάννενα, τα όρια αυ-τά έσπασαν. Σε διαμαρτυρία συμβασιούχων έξω από το Δη-μαρχείο, ο πρόεδρος του τοπι-κού Σωματείου Οικοδόμων και στέλεχος του ΚΚΕ χειροδίκησε εναντίον γνωστού εργάτη, στε-λέχους του ΝΑΡ (βλέπε, www.

agon. gr), ο οποίος συμπαραστε-κόταν στον αγώνα των συμβασι-ούχων, διότι προφανώς ο αγώ-νας αυτός θεωρείται …ιδιοκτη-σία του ΠΑΜΕ!

Υπενθυμίζουμε στην ηγε-σία του ΚΚΕ, ότι ο ενδοαριστε-ρή βία μεταξύ Αρχειομαρξιστών και ΚΚΕ και οι βίαιες επιθέσεις κατά της τροτσκιστικής διαφω-νίας, στη δεκαετία του 1930, στη μέση της μεγάλης οικονομικής κρίσης και πριν τον παγκόσμιο πόλεμο, δεν είναι άσχετες με τις ήττες που επακολούθησαν, το 1944 και 1949. Δεν είναι τυχαίο ότι, με ανάλογα μέσα «λύθηκαν» και οι διαφορές στην ηγεσία του ΚΚΕ, στην Τασκένδη, στη δεκα-ετία του 1950, με το γραμματέα του να σαπίζει τελικά, στη Σιβη-ρία. Συμπέρασμα: Με τα ίδια μέ-σα που αντιμετωπίζεις τους εν-δοαριστερούς αντιπάλους σου, θα αντιμετωπιστείς και εσύ μέ-σα στο κόμμα σου…

φανώς, με βάση αυτή την εξέλιξη το Δημό-σιο όχι μόνο δεν έχει οφέλη, αλλά πληρώ-νει από πάνω και τον παραχωρησιούχο! Η εταιρεία έχει αναλάβει την υποχρέωση να πραγματοποιήσει επένδυση 88 εκατομμυ-ρίων ευρώ, η οποία όμως μετά το πέρασμα 30 ετών θα έχει απαξιωθεί. Εάν δεν ζητή-σει και άλλες αποζημιώσεις μέχρι το τέλος της «μίσθωσης»…

Παρόμοια πρακτική ακολούθησε και η εταιρεία που ανέλαβε το τριπλό ξενο-δοχειακό κελεπούρι στο Ναύπλιο: Ξενία Παλλάς, Ξενία Ακροναυπλίας, ξενοδοχείο Αμφιτρύων. Η εταιρεία προσέφυγε αρκε-τές φορές κατά του Δημοσίου, πετυχαίνο-ντας μείωση του ετήσιου μισθώματος κατά 70%, ενώ κέρδισε μεγάλο μέρος της απο-ζημίωσης των 48 εκατομμυρίων ευρώ που απαίτησε. Το αποτέλεσμα; Η αποζημίω-ση που θα πάρει η εταιρεία να φέρεται ότι είναι μεγαλύτερη από τα μειωμένα ούτως ή άλλως μισθώματα της 30ετίας. Μία από τις αιτίες αυτής της κατάστασης ήταν ότι οι κυβερνήσεις και η Εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων που είχε αναλάβει να κλείσει τις παραχωρήσεις, προέβλεπε στις συμβάσεις παραχώρησης πράγματα που δεν μπορού-σαν να γίνουν (παρεμβάσεις αντίθετες στη νομοθεσία για την προστασία των αρχαιο-

τήτων κ.λπ.), με αποτέλεσμα να δίνεται στις μισθώτριες εταιρείες η δυνατότητα να προ-σφύγουν στη δικαιοσύνη. Τυχαίο, δεν νο-μίζω!

Το αποτέλεσμα; Η «αμαρτωλή ΕΤΑ», σύμφωνα με τη γαλάζια αντιπολίτευση μέ-χρι το 2004 (μετά τη διαχειρίστηκαν οι ίδι-οι…), αντιμετώπισε την περίοδο 2005-2006 διεκδικήσεις των «επενδυτών» (τρομάρα τους!) ύψους 180 εκατ. ευρώ.

Ανάλογη είναι η κατάσταση και στην αξιοποίηση των περιβόητων ολυμπιακών ακινήτων. Το κτίριο του Μπάντμιντον στου Γουδή, κτίστηκε στο κέντρο της έκτασης που προβλεπόταν να γίνει το Μητροπολι-τικό Πάρκο, παραβιάζοντας τις υποσχέ-σεις των κυβερνήσεων. Μάλιστα, ενώ ο φάκελος διεκδίκησης περιέγραφε ένα λυ-όμενο στάδιο, τελικά έγινε μια μεγάλη μό-νιμη –και πιο ακριβή– κατασκευή, πλήγμα για την προοπτική του πάρκου, η οποία δή-θεν θα έφερνε έσοδα στο Δημόσιο. Τώρα αποκαλύπτεται ότι, η εταιρεία που έχει με-τατρέψει το γήπεδο του Μπάντμιντον σε χώρο εκδηλώσεων και το εκμεταλλεύεται, έχει σταματήσει να καταβάλει ενοίκια εδώ και 1,5 έτος, δηλαδή χρωστά στο κράτος 1,3 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, φέρεται να χρωστάει 390.000 ευρώ στη ΔΕΗ, ανεβά-

ζοντας το συνολικό της χρέος προς το Δη-μόσιο σε 1,7 εκατ. ευρώ.

Στο Κανόε Καγιάκ Σλάλομ, εντός του Ελληνικού, ο ιδιώτης έχει προσφύγει στη διαδικασία διαιτησίας, ζητώντας να μην καταβάλει τα χρωστούμενα ενοίκια (έχει καταβάλει 4,6 εκατ., χρωστάει 10 εκατ. ευ-ρώ) και να του αφαιρεθούν από μελλοντικά ενοίκια ακόμα 10 εκατ. ευρώ, εξαιτίας της υπαιτιότητας της πολιτείας στην καθυστέρη-ση της διαδικασίας αδειοδότησης. Άρα πά-ει να βγάλει και πέντε εκατομμύρια… Επί-σης, στο γήπεδο του Μπιτς Βόλεϊ στο Μο-σχάτο, η εταιρεία - μισθωτής έκανε αγωγή κατά των Ολυμπιακών Ακινήτων διεκδικώ-ντας διαφυγόντα κέρδη λόγω καθυστέρη-σης των αδειοδοτήσεων. Μέχρι στιγμής έχει καταβάλει μόνο 340.000 ευρώ. Οι διεκδική-σεις του είναι μεγαλύτερες φυσικά…

Ιδού λοιπόν το έπος της αξιοποίησης των ακινήτων του Δημοσίου! Τώρα η κυ-βέρνηση θέλει να προχωρήσει σε ολική εκ-ποίηση του δημόσιου πλούτου.

Βεβαίως αυτή τη φορά καίγεται και για τα έσοδα, για να τα δώσει στους πιστωτές - τοκογλύφους. Το μοντέλο θα αλλάξει, αλ-λά η ουσία θα παραμείνει το ίδιο αρπακτι-κή απέναντι στο δημόσιο πλούτο. Γι’ αυτό μαζεύονται και τα κοράκια –και τα εγχώ-ρια–, που θέλουν να πάρουν κοψοτιμής πε-ριοχές φιλέτα. Πάνω στην πρόγραμμα της εκποίησης, η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα στή-σει νέες συμμαχίες με το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, που θα βρεθεί στη θέση του δι-αχειριστή –με πλείστες ευκολίες– για πολ-λές δεκαετίες, στερώντας από τον ελληνι-κό λαό πολύτιμες περιοχές για την αναψυ-χή του, την περιβαλλοντική ισορροπία και την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Ποιο μοντέλο μπορεί να ακολουθήσει η κυ-βέρνηση; Να προεξοφλήσει με χρηματοπι-στωτικά πακέτα τις αποδόσεις από την εκ-ποίηση και να πληρώσει με τα λεφτά αυ-τά τους τοκογλύφους. Στη συνέχεια, όμως με παρόμοιες πρακτικές όπως αυτές που περιγράψαμε, να μη μπορέσει καν να πά-ρει από τους μισθωτές το συμφωνηθέν τί-μημα και να υποχρεωθεί σε νέα εκποίη-ση των πολύτιμων εκτάσεων στο χρηματο-πιστωτικό σύστημα αυτή τη φορά… Όποια κι αν είναι η επιλογή, το μόνο σίγουρο εί-ναι ότι δεν θα είναι προς το συμφέρον του λαού. Το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνη-μα πρέπει να εντάξει την πάλη για να απο-τραπεί το αίσχος της αρπαγής της δημόσι-ας γης, στο συνολικό του αγώνα για να ανα-τραπεί η επιδρομή κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου.

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Hτρομοκρατική ιμπεριαλιστική επιδρομή κατά της Λιβύης, κλιμακώθηκε, ενώ έχει ήδη λάβει και τη μορφή προετοιμασίας για χερσαία επέμβαση

σωτηρίας των αντικανταφικών δυνάμεων με προοπτική καλυμμένης ή όχι κατοχής, όπως αποκάλυψε ο Ριζοσπάστης την Πέμπτη, επιβεβαιώνοντας τις μαρτυρίες δυτικών δημοσιογράφων για παρουσία στρατιωτικών συμβούλων και κομάντο.Την εβδομάδα που πέρασε, εκδηλώθηκαν με οξύτητα οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τη μοιρασιά της μελλοντικής λείας, από τη μια πλευρά, αλλά και οι υπόγειες ενδοαριστερές αντιθέσεις για τη στάση απέναντι στην επέμβαση, οι οποίες είχαν αρνητική επίδραση στις σχετικά υποτονικές διεθνείς λαϊκές αντιδράσεις, από την άλλη.Στο πεδίο των ιμπεριαλιστών, η κόντρα στους κόλπους του ΝΑΤΟ έφτασε στο σημείο να μην εκδοθεί, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, κοινή απόφαση, ενώ αποχώρησαν από τη συνεδρίαση της Κυριακής, οι πρεσβευτές Γαλλίας και Γερμανίας! Επίδικο της αντιπαράθεσης το ποιος θα έχει την ηγεσία της επίθεσης. Εντωμεταξύ, διάσπαση κορυφής μεταξύ Πούτιν - Μεντβέντεφ εκδηλώθηκε στη Ρωσία, ενώ, για την «αποχή» της Γερμανίας στον ΟΗΕ, χριστιανοδημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι και Πράσινοι διχάστηκαν κάθετα. Αντίστοιχα, εκδηλώθηκαν και τα πρώτα ρήγματα για την ελληνική στάση, με άρθρα σε αστικές εφημερίδες.Δυστυχώς, το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά δεν ήταν σε θέση να εκμεταλλευθούν τις διαφωνίες των «επάνω». Αιτία για αυτό είναι οι αντιφατικές γραμμές, ιδίως της γαλλικής Αριστεράς, αλλά και εν γένει της ευρωπαϊκής, για την ιμπεριαλιστική επέμβαση. Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και οι Πράσινοι χειροκροτούσαν, ο Μελανσόν του Αριστερού Κόμματος και επικεφαλής του Αριστερού Μετώπου, όπου συμμετέχει το ΚΚ Γαλλίας, μόνο «ευχαριστώ» δεν είπε στον Σαρκοζί, ενώ το ΚΚ Γαλλίας, τη στιγμή που επέκρινε στα λόγια την επέμβαση, δεν κούνησε το δαχτυλάκι του στην πράξη. Όταν η γαλλική αστική τάξη διαφωνούσε με την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ, όλοι αυτοί έβγαιναν στους δρόμους…Απογοητευτική, όμως, ήταν και η στάση του ΝΡΑ, το οποίο κράτησε «ίσες αποστάσεις» από ιμπεριαλιστές και Καντάφι, ενώ δεν έκανε καμία κριτική στους αντικαθεστωτικούς ηγέτες που πανηγύριζαν για τους βομβαρδισμούς.Στην Ελλάδα, η στάση της μεγάλης πλειοψηφίας της Αριστεράς τάχθηκε, με διαβαθμίσεις μαχητικότητας, κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Εξαίρεση κάποιες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του αντιπολεμικού κινήματος, οι οποίες κράτησαν επίσης στάση ίσων αποστάσεων, κατά το πρότυπο «ούτε Αμπάς - ούτε Χαμάς», ενώ οι αντιεξουσιαστές ήταν απόντες από τις αντιδράσεις. Αντίθετα, ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τις ανακοινώσεις τους, αλλά και με τη συμβολή τους στον αναπροσανατολισμό της διαδήλωσης του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, την Τρίτη, είπαν ηχηρό και ορθό «όχι» στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, χωρίς ταλαντεύσεις.

Κώστας Μάρκου

n ΑΛΕΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Συνέβη και αυτό. Η ιμπεριαλιστι-κή επίθεση στη Λιβύη γίνεται με την πλήρη κάλυψη του Οργανι-σμού Ηνωμένων Εθνών αλλά χω-ρίς ταυτόχρονη απόφαση και συμ-

φωνία του πλέον μισητού πολεμικού οργα-νισμού, του ΝΑΤΟ. «Αμφιθέατρο ελληνι-κού πανεπιστημίου» χαρακτηρίζει τη σύ-νοδο του της περασμένης Δευτέρας, διευ-θυντής έγκριτης ελληνικής αστικής εφη-μερίδας. Προσπάθεια της Γαλλίας να βά-λει το ΝΑΤΟ στην άκρη και να έχει αυ-τή την πρωτοκαθεδρία χαρακτηρίζουν οι Finational Times το μπλοκάρισμα και αδι-έξοδο στη λήψη απόφασης.

Ως «Kάλεσμα σε σταυροφορίες στη διάρκεια του Μεσαίωνα» παρουσίασε ο Πούτιν την απόφαση 1973 του Συμβουλί-ου Ασφαλείας του ΟΗΕ που επιτρέπει την προσφυγή στη βία για την προστασία δή-θεν των αμάχων.

Άμεση κατάπαυση του πυρός ζητά η κι-νέζικη κυβέρνηση καθώς και της Βραζιλί-

ας και Ινδιών. …Οι ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί σε παροξυσμό.

Παρά τις εναγώνιες προσπάθειες των ιμπεριαλιστών, τίποτε δεν μπορεί να πείσει πως η εισβολή γίνεται για ανθρωπιστικούς σκοπούς ή για τη Δημοκρατία. Η εισβο-λή σχετίζεται πρώτα από όλα με την αφύ-πνιση των αραβικών λαών. Με αυτόν «τον Αραβικό Μάη των φτωχών στο νέο αιώνα» που εκδηλώθηκε στην Τυνησία και Αίγυ-πτο και όπως ο «γαλλικός Μάης» εξαπλώ-θηκε στην Ιταλία στο Μεξικό και την Ιαπω-νία, εξαπλώνεται σε όλα σχεδόν τα αρα-βικά κράτη. Αυτός ο ανεπιθύμητος Αραβι-κός Μάης που εξελίσσεται στο καταχείμω-νο του 2011, αυτό των αγνώστων συνεπει-ών παράδειγμα, πρέπει να ποδηγετηθεί, ανακοπεί και ματαιωθεί. Φαίνεται να σχε-τίζεται επίσης με τη διαφαινόμενη τάση της ιδιότυπης λιβυκής ελίτ να παίξει ηγεμονι-κό ρόλο στην Αφρική στη διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της –όπου το εξαγόμενο πετρέλαιο αντιστοιχεί στο 70% των εσόδων του και στο 56% του ΑΕΠ– μέ-σω της ολοένα ισχυροποιούμενης λιβυκής

κρατικής οντότητας. Να είναι επομένως αυτή ισότιμος «γκρουπιέρης που μοιρά-ζει φύλλα» στον κρίσιμο τομέα της ενέρ-γειας. Εξάλλου, παρά τον εκφυλισμό της, η αντινεοαποικιοκρατική επανάσταση της δεκαετίας του 70, έχει αφήσει τις επιδρά-σεις της στον αραβικό κοινωνικό σχηματι-σμό ο οποίος πλέον αναζητεί «ύστερα δη-μοκρατικά δικαιώματα» χωρίς την επικυρι-αρχία της Δύσης. Η ειρωνεία της Iστορίας είναι πως η αστική δημοκρατία υπεραντι-δραστικοποιείται όχι πρόσκαιρα και κατ’ εξαίρεση αλλά ως φυσιολογική εξέλιξη της στη νέα εποχή. Δεν είναι τυχαία επομένως η πρόσκληση για ιμπεριαλιστική επέμβα-ση της αστικής ηγεσίας της λιβυκής αντι-κανταφικής αντιπολίτευσης. Έτσι το μόνο που μπορεί να οικοδομηθεί είναι μια κη-δευομένη δημοκρατία στα όρια προτεκτο-ράτου κάτω από τους αμερικανικούς, γαλ-λικούς και βρετανικούς πυραύλους.

Η Λιβύη είναι η 12η εξαγωγός χώρα πε-τρελαίου στον κόσμο. Αντλούσε περί το 1,6 εκατ. βαρέλια ημερησίως μέχρι πρότινος. Από το πετρέλαιο της Λιβύης εξαρτάται κατά κύριο λόγο η ενεργειακή ασφάλεια ορισμένων χωρών αφού από τα 1,33 εκατ βαρέλια που εξάγει ημερησίως το 8,6% πάει στην Ισπανία, το 13,4% στη Γερμανία, το 10% στη Γαλλία, το 10% Κίνα, το 32% Ιταλία και αντιστοιχεί στο 20 -25% της πε-τρελαϊκής τους κατανάλωσης. Να σημειω-θεί πως το καθεστώς Καντάφι είχε θέσει ως στόχο το διπλασιασμό της παραγωγής πετρελαίου ως τις αρχές του 2113. Στόχος - φιλέτο η επίτευξη του οποίου συνοδεύε-ται από απαιτούμενες επενδύσεις ύψους 32 δισ δολλαρίων.

Ο ελληνικός καπιταλισμός παρουσι-άζει ένα αξιοπρόσεκτο οικονομικό πάρε δώσε με το λιβυκό κράτος. Ο όμιλος Ιω-άννου - Παρασκευαΐδη - J&P Άβαξ έχει ίσως τη μεγαλύτερη παρουσία κατασκευ-αστικής εταιρείας, με έργα κατασκευής σταθμού επεξεργασίας καυσίμων και φυ-σικού αερίου. Ένα από τα μεγαλύτερα έρ-γα του είδους στη χώρα, με πρόβλεψη για ημερήσια παραγωγή 200.000.000 standard cubic feet φυσικού αερίου. Ο όμιλος Λά-τση (Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ) εγκαταστά-

Μαζικές αντιδράσεις στην Ελλάδαn ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

H ταύτιση της κυβέρνησης με το ΝΑΤΟ και τη καινούρια «συμ-μαχία των προθύμων» στη νέα «Οδύσσεια» έφερε στη Βουλή τη συζήτηση μεταξύ αρχηγών

κομμάτων για την επέμβαση στη Λιβύη, με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία να στη-ρίζουν τα πολεμικά σενάρια στο όνομα των «εθνικών συμφερόντων», αλλά την ίδια στιγ-μή ακριβώς έξω από το κοινοβούλιο τον τόνο έδιναν οι διαδηλωτές.

Η εμπλοκή των δυτικών στην εξέγερση της Λιβύης είχε άμεση αντίδραση από όλο το φάσμα της ελληνικής, όπως και τμημάτων –δυστυχώς– της διεθνούς Αριστεράς.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας τό-σο στη Bουλή με την ομιλία της Αλέκας Πα-παρήγα, όσο και σε ανακοίνωσή του κατήγ-γειλε τη στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, «που εξαπέλυσε ο διεθνής ιμπεριαλισμός,

με τη συμμετοχή και της Ελλάδας, έχοντας στην πρώτη γραμμή τον ευρωενωσιακό ιμπε-ριαλισμό, τους μακελάρηδες Γαλλία - Βρετα-νία, με τη στήριξη των ΗΠΑ. Αυτή είναι η ΕΕ της “δημοκρατίας και της ελευθερίας”, αυτός είναι ο “ελεύθερος κόσμος”!»

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε την επέμβαση στη Λιβύη και καλώντας «την κυβέρνηση Γ. Πα-πανδρέου να μην εμπλέξει τις ένοπλες δυ-νάμεις και το έδαφος της χώρας στις πολε-μικές επιχειρήσεις και το λαό να κινητοποι-ηθεί υπέρ της ειρήνης και ενάντια στον πό-λεμο. Καλεί τον ΟΗΕ να εγκαταλείψει την υποκριτική στάση του και να εργαστεί για την ειρηνική διευθέτηση της εμπόλεμης κα-τάστασης στη Λιβύη».

Η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν ξεκάθαρη: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τα σχέδια ιμπε-ριαλιστικής επίθεσης και επέμβασης στη Λι-βύη, από δυνάμεις του ΝΑΤΟ, με την κάλυ-ψη της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλεί-ας του ΟΗΕ. Η επέμβαση αυτή σε καμία πε-

Ακλόνητο «όχι» στην ιμπεριαλιστική επέμβαση

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

Μαζικές αντιδράσεις στην Ελλάδαρίπτωση δεν γίνεται για να προστατεύσει το λαό της Λιβύης από τη στρατιωτική καταστολή του αντιδραστικού εκφυλισμένου καθεστώτος Κα-ντάφι, αλλά για να επιβάλει την κυριαρχία των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών στην πετρελαι-οπαραγωγό Λιβύη και στην ευρύτερη περιοχή, που κλονίζεται από τις εξεγέρσεις των λαών.(...) Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει ιδιαίτερα την από-φαση της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετέχει στις πολεμικές επιδρομές, διαθέτοντας τις ΝΑ-ΤΟϊκές βάσεις, αλλά και δυνάμεις ναυτικού και αεροπορίας».

Άμεση και η ανακοίνωση του ΝΑΡ που ανα-φέρει μεταξύ άλλων: «Είναι χυδαία πρόκληση να εμφανίζονται όλοι αυτοί, πρώην και νυν συνεργά-τες των αυταρχικών και αντιδραστικών καθεστώ-των στη Β. Αφρική, ως υπερασπιστές των λαϊκών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων». Και συνεχίζει: «Η απόλυτη αντίθεση μας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση δεν σημαίνει κανενός είδους ανοχή στο καταπιεστικό και εκφυλισμένο καθεστώς Καντάφι».Το ΝΑΡ καταγγέλλει την κυ-βέρνηση του ΠΑΣΟΚ που, μαζί με το ΛΑΟΣ και

τη ΝΔ, και, σε συνέχεια της αντεργατικής επίθε-σης που προωθεί με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ταυτίζε-ται πλήρως με την ιμπεριαλιστική στρατηγική.

Στους ίδιους τόνους κινήθηκαν και οργανώ-σεις της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής και εξω-κοινοβουλευτικής που έσπευσαν να καλέσουν και άμεσα σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις. Η αρχή έγινε με την άμεση πικετοφορία της νΚΑ έξω από τα Γραφεία της ΕΕ, την Παρασκευή ενώ το ΚΚΕ διοργάνωσε τις πρώτες μαζικές αντιϊμπε-ριαλιστικές διαδηλώσεις την Κυριακή στην Αθή-να –όπου επικεφαλής τέθηκε η γ.γ. Αλέκα Παπα-ρήγα– και αλλού. Μαζική απάντηση δόθηκε και από το συλλαλητήριο των Πρωτοβάθμιων Σωμα-τείων την Τρίτη, που ενώ είχε αρχικά προγραμ-ματιστεί με αφορμή το νέο αντεργατικό «Σύμφω-νο για το ευρώ», γρήγορα μετατράπηκε σε μία δυ-ναμική αντιπολεμική διαδήλωση, που παρέσυρε στο δρόμο της και τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, αλλά και τη Νεολαία Συνασπισμού και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στην κεφαλή της πορείας βρίσκονταν ο Συ-ντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων και ακο-

λουθούσαν δεκάδες πανό, σωματείων, συλλογι-κοτήτων και οργανώσεων της Αριστεράς: ΝΑΡ, ΔΕΑ, νεολαία Συνασπισμού, ΚΚΕ (μ-λ), Μ-Λ ΚΚΕ, Πρωτοβουλία ενάντια στην ιμπεριαλιστι-κή επέμβαση στην Λιβύη, ΕΛΜΕ, Σωματείο Ερ-γαζομένων Ιντρακόμ, ΟΛΜΕ, Συμμαχία Σταμα-τήστε τον πόλεμο κ.λπ.. Ξεκινώντας από τα Προ-πύλαια, μέσω της Σταδίου η πορεία έφτασε στο Σύνταγμα όπου παρατεταγμένες περίμεναν οι δυ-νάμεις των ΜΑΤ. Μετά από πιέσεις των συγκε-ντρωμένων οι κλούβες των ΜΑΤ έφυγαν και οι χιλιάδες διαδηλωτές πορεύτηκαν προς την Αμε-ρικάνικη Πρεσβεία.

Μαζικότατη, με πάνω από 1.000 άτομα ήταν και η πορεία στη Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα, ενώ αντίστοιχες διαδηλώσεις έγιναν και σε άλλες επαρχιακές πόλεις.

Ίσως για πρώτη φορά εν μέσω κρίσης να γί-νεται τόσο ξεκάθαρο για τους εργαζόμενους ότι ο πόλεμος βρίσκεται στην καρδιά του καπιταλι-σμού και αυτό με γλαφυρό τρόπο περιγράφεται από τα συνθήματα της διαδήλωσης που τα περι-έχουν όλα. «Όχι στον πόλεμο κυβέρνησης - κε-

φαλαίου, Όχι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Λιβύη» ήταν το σύνθημα στο πανό του Συ-ντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, «Όχι στις καταργήσεις - συγχωνεύσεις των σχολείων που φέρνει το Μνημόνιο» έλεγε το πανό της ΟΛΜΕ, «Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αλληλεγγύη στο λιβυκό λαό. Κάτω η κυβέρνηση του πολέμου και της αντεργατικής λεηλασίας» έγραφε το πανό του ΝΑΡ - νΚΑ. «Καμία εμπλοκή, καμιά συμμε-τοχή, έξω οι βάσεις και οι αμερικανοί», ακούγο-νταν συχνά πυκνά από τους διαδηλωτές. «Ο Μου-μπάρακ ήταν η αρχή Γιωργάκη με ελικόπτερο θα βγεις απ’ τη Βουλή» φώναζαν διαδηλωτές έξω από τη Βουλή, ενώ το πανό του Δικτύου Ελεύθε-ρων Φαντάρων Σπάρτακος έγραφε ότι «Δεν πο-λεμάμε για τα συμφέροντά τους». Με την συμμε-τοχή τους στην πορεία ξεχώρισαν σύλλογοι φοι-τητών αλλά και κινήσεις πόλης με τα συνθήματα για το κλείσιμο της βάσης της Σούδας, για την αλ-ληλεγγύη στους λαούς του αραβικού κόσμου αλ-λά και για τα δικαιώματα σε αξιοπρεπή ζωή, ερ-γασία, υγεία και παιδεία να βρίσκονται επίσης στο προσκήνιο.

Ακλόνητο «όχι» στην ιμπεριαλιστική επέμβασηθηκε τον Απρίλιο του 2005 συμμετέχοντας, με ποσοστό 20%, σε κοινοπραξία με την αυστραλιανή Woodside Energy Ltd (45%) και την ισπανική REPSOL UPF (35%) για έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτα-σμάτων υδρογονανθράκων σε 6 περιοχές της Β. και Δ. Λιβύης, εκτάσεως περίπου 20.000 τ.χλμ. Το Σεπτέμβριο 2008 μεταβί-βασε τα δικαιώματά του στην κοινοπρα-ξία στο γαλλο-βελγικό ενεργειακό όμι-λο GDF. Παραμένει όμως στην χώρα η Ασπροφός ΑΕ, η οποία ανήκει στον επι-χειρηματικό όμιλο Λάτση. Η ΟΤΕ Globe - θυγατρική του ΟΤΕ με project 25 εκ-κατομυρίων ευρώ ενεργοποιείται για την υποβρύχια σύνδεση Ελλάδας - Λιβύ-ης με πόντιση καλωδίου οπτικών ινών. Η INTRACOM LIBYA BRANCH θυγα-τρική του ομίλου Intracom, έχει διεκδι-κήσει επιτυχώς την ανάληψη έργων στο χώρο των τηλεπικοινωνιών. Από τις ση-μαντικότερες επενδύσεις είναι αυτή της ΕΤΕΜ στο μέταλλο μέσω της κοινοπραξί-ας ALAMAR, της οποίας ελέγχει το 90%. Επίσης στη Λιβύη δραστηριοποιούνται οι εταιρείες, ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ στα λιμενικά έρ-γα. Η Olympia που έχει αναλάβει λιμενι-κό έργο δυτικά της Τρίπολης. Η εταιρεία MARITECH η οποία ανέλαβε έργο τοπο-θέτησης καλωδίων οπτικών ινών στα πα-ράλια της Λιβύης και η εταιρεία Sikelis σε διαφορα κατασκευαστικά έργα. Τα Διυ-λιστήρια Χερσονήσου του Αίμου ΑΕΒΕ - Όμιλος Intemaco που συμμετέχει με 66% στην Joint Venture κοινοπραξία με τη λιβυ-κή Faris Al Khallej και δραστηριοποιείται στο χώρο του πετρελαίου. Στη χώρα παρα-μένει και η ΕΤΕΠ, η εταιρεία που συνδέ-θηκε με το κατασκευαστικό «δίδυμο» Αρ-φάνη – Χιώνη και δεν σταμάτησε ουσια-στικά τη λειτουργία της, με το όνομα πλέ-ον Tageco.

Συνολικά η Λιβύη τα τελευταία τριά-ντα χρόνια, είναι ο δεύτερος σημαντικότε-ρος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μετα-ξύ των αραβικών χωρών. Μπορεί το ΠΑ-ΣΟΚ να «κατηγορείται» από τη ΝΔ για ειδικές σχέσεις με το καθεστώς Καντά-φι. Σύμφωνα όμως με την ΕΣΥΕ επί κυ-βερνήσεων της ΝΔ οι ελληνικές εξαγωγές

(υδραυλικά τσιμέντα, σωλήνες, σίδηρο/χά-λυβα, φαρμακευτικά, διατηρημένα φρού-τα) διπλασιάσθηκαν το 2004-2005 φτάνο-ντας τα 160 εκατομύρια. Οι δε εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 25% φτάνοντας τα 824 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το εμπορικό ισοζύγιο είναι μόνιμα ελλειμματικό σε βά-ρος της Ελλάδος, γεγονός που οφείλεται αποκλειστικά στις εισαγωγές αργού πετρε-λαίου. Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, ο όγκος των εμπορικών συναλλα-γών μεταξύ των δύο χωρών κατά το 2008, παρουσίασε αύξηση κατά 52,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος και ανήλθε στα 1,7 δις. Ευρώ. Επομένως τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης –σε αντίθεση με τις αυτιστικές, καλλιεργούμενες αλλά και αυτοφυείς στο χώρο της Αριστεράς προ-σεγγίσεις περί της παραγωγικής ανυπαρ-ξίας δήθεν της χώρας–σ είναι συγκεκρι-μένα και καθόλου ευκαταφρόνητα. Γι’ αυ-τά τα συμφέροντα, αλλά και για την ανα-μενόμενη ιμπεριαλιστική λεία, η κυβέρνη-ση του ΠΑΣΟΚ, με τη σύμφωνη γνώμη της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ έχει ήδη εμπλέξει την Ελλάδα σε έναν άδικο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Παρά το γεγονός μάλιστα πως καμία συμφωνία, καμία διε-θνής συνθήκη δεν υποχρεώνει την Ελλά-δα να συμμετάσχει στον πόλεμο εναντίον της Λιβύης ούτε με άμεση εμπλοκή ελλη-νικών δυνάμεων ούτε με την παροχή διευ-κολύνσεων στους επιτιθέμενους. Η Ελλά-δα λοιπόν, παρά την υποβάθμιση που υφί-σταται λόγω κρίσης, παραμένει και συμπε-ριφέρεται ως ιμπεριαλιστική χώρα που δέ-χεται όμως ταυτόχρονα τις συνέπειες του ασθενικού ειδικού βάρους της στην ιμπερι-αλιστική αλυσίδα. Δεν είναι επομένως τυ-χαίο που έσπευσε να διαθέσει αρχικά πε-ρισσότερα από όσα της ζητούσαν: Τέσσε-ρα μαχητικά τύπου F-16, δύο ελικόπτερα Σούπερ Πούμα και τη χρήση λιμανιών και αεροδρομίων. Για να περιοριστεί τελικά σε ρόλο ανεφοδιαστή, παραχωρώντας τα αεροδρόμια Σούδας, Αράξου , Άκτιου, Αν-δραβίδας το λιμάνι της Σούδας, θαλάσσιο χώρο και συμπληρωματικά, αν χρειαστεί, μια φρεγάτα, ένα ιπτάμενο ραντάρ και ένα ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης.

Η έκβαση των επιχειρήσεων είναι αι-νιγματική. 79 χρόνια πριν ο Ερβιν Ρόμελ, ως διοικητής του ναζιστικού Afrika Korps όσο και οι βρετανοί αντίπαλοί του διαπί-στωναν πολύ γρήγορα πως ο πόλεμος στη λιβυκή έρημο ήταν ένας επιμελητειακός εφιάλτης. Η έκβαση οποιασδήποτε στρα-τιωτικής επιχείρησης δεν εξαρτιόταν μό-νο από τη δύναμη κάθε στρατοπέδου αλ-λά πρωτίστως από την ικανότητά του στον ανεφοδιασμό. Με τα μαχητικά αεροσκά-φη να περιπολούν πάνω από τον κύριο δρόμο που συνδέει τη Βεγγάζη με την Τρί-πολη, οι δυνάμεις του Καντάφι έχουν μη-δαμινή πιθανότητα να καταφέρουν να φτάσουν και κυρίως να πολιορκήσουν την έδρα των αντιπολιτευόμενων στην Ανα-τολική Λιβύη. Το ίδιο πρόβλημα, όμως, αντιμετωπίζουν και οι αντιπολιτευόμενοι. Χωρίς ενισχύσεις και προστατευμένες γραμμές ανεφοδιασμού, είναι σχεδόν αδύνατο να φτάσουν από τη Βεγγάζη στην Τρίπολη για να καταλάβουν την πρωτεύ-ουσα. Σ’ αυτό το σημείο, η Ιστορία και η γεωγραφία δεν είναι με το μέρος κανενός.

Ο Καντάφι μάλλον θα αναγκαστεί να πε-ριοριστεί στην Τρίπολη. Και οι αντάρτες θα υποχρεωθούν να σκεφτούν το μέλλον τους στην περιοχή που εκτείνεται από τη Βεγγάζη. Τη μοίρα αυτής της έκβασης που θα κρατήσει καιρό θα μπορούσε να αλλά-ξει θετικά μια γενικευμένη αντιιμπεριαλι-στική λαϊκή εξέγερση που πρώτα θα πετά-ξει έξω τους ιμπεριαλιστές και τους συμ-μάχους τους και μετά θα λύσει τις διαφο-ρές της με το καταπιεστικό καθεστώς Κα-ντάφι. Άμεσα, μια χερσαία ιμπεριαλιστική επιχείρηση κατοχής με ανείπωτη αιματο-χυσία και απρόβλεπτες συνέπειες δεν εί-ναι έξω από τα τυχοδιωκτικά σχέδια της ανομοιογενούς και αλληλοσπαρασσόμε-νης λυκοσυμμαχίας. Γι αυτό ο πρόεδρος της μακρινής Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες πρότεινε να ιδρυθεί διεθνής διαμεσολαβη-τική Επιτροπή για τη λήξη της επέμβασης και τη διευθέτηση της κατάστασης.

Για όλους αυτούς τους λόγους χρειά-ζεται να αναπτυχθεί ένα παγκόσμιο κίνη-μα καταδίκης και λαϊκής απομόνωσης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

Oι λαοί πρέπεινα καταδικάσουν και να απομονώσουν την εγκληματική ιμπεριαλιστική επέμβαση

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Ζ ούμε στη χώρα των μαγικών λέξεων και των μαγικών εικό-

νων. Μετά τη σωτήρια «αξιοποίη-ση» της δημόσιας περιουσίας, έρχε-ται η «συγχώνευση» που οδηγεί στο «σύγχρονο και εύρωστο» σχολείο, σύμφωνα με την προσφιλή έκφρα-ση του υπουργείου Παιδείας.

Το δημόσιο νοσοκομείο είναι ιδανικό πεδίο για την εφαρμογή της συγχώνευσης. Δεν είναι παράλογο δύο ισχνοί ασθενείς να καταλαμ-βάνουν «δύο» κλίνες; Μπορούν να βολευτούν και σε μία. Επίσης, είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται διώ-ροφα ασθενοφόρα, ώστε να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του ΕΚΑΒ.

Μετά το λουκέτο στο συνοικι-ακό σινεμά, το λουκέτο στην τοπι-κή εφημερίδα, το λουκέτο στα μι-κρά καταστήματα, έρχεται το λου-

κέτο και στα σχολεία. Έρχονται τα σχολεία multiplex, τα σχολεία εμπορικά κέντρα. Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί διαμαρτύρο-νται, αντί να χαίρονται που ακόμα δεν έχουν επιβληθεί δίδακτρα στη δημόσια εκπαίδευση ή που όλοι οι έλληνες δάσκαλοι εξακολουθούν να είναι κάτω των 70 ετών ή που κάθε πρωί και μεσημέρι οι μαθη-τές θα κάνουν μια ωραία βόλτα με αυτοκίνητο. Εξάλλου, η Ελλά-δα διαθέτει το πιο ασφαλές επαρ-χιακό οδικό δίκτυο στην Ευρώπη – πιο ασφαλές δεν γίνεται. Ποτέ στη χώρα μας δεν θα μπορούσε να γυ-

ριστεί μια ταινία σαν το Γλυκό πε-πρωμένο, του οποίου τη μακάβρια υπόθεση δεν θα ήθελα να σας διη-γηθώ μέρα που ’ναι.

Ξεχνούν οι διαμαρτυρόμενοι μαθητές, γονείς κι εκπαιδευτικοί ότι με τη συγχώνευση, θα μειωθούν οι δαπάνες για θέρμανση των σχο-λικών κτιρίων, αφού τα παιδιά θα ζεσταίνονται διά του συνωστισμού – τι πιο οικολογικό;

Oι εμπνευστές της συγχώνευσης λένε ότι η δημιουργία μεγάλων σχο-λικών μονάδων εξασφαλίζει «μείω-ση δαπανών, απαλλαγή από ενοί-κια, αξιοποίηση κτιρίων». Τα άδεια

δημόσια σχολικά κτίρια μπορούν να μετατραπούν σε σούπερ μάρκετ ή γκαράζ, μια που το ΙΧ αυτοκίνη-το είναι απαραίτητο εργαλείο επι-βίωσης σε πόλεις και χωριά.

Μια άλλη λύση είναι τα άχρη-στα σχολικά κτίρια να μετατρα-πούν σε μικρές, αποκεντρωμένες φυλακές, αφού προβλέπεται να παρουσιαστεί μεγάλη ανάγκη για νέα σωφρονιστικά καταστήματα λόγω υπεράριθμων φυλακισμένων για χρέη. Έτσι, θα μπορέσουν να απορροφηθούν, με μετατάξεις, οι πλεονάζοντες καθηγητές, γιατροί, μηχανοδηγοί, εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ κ.ά. Προφανώς η κυβέρνη-ση πιστεύει πως η χώρα μας χρει-άζεται περισσότερους δεσμοφύλα-κες και φοροεισπράκτορες, όχι δα-σκάλους.

AKPOBAΣIEΣ n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

Σκάσε και συγχωνεύσου

Επιτυχία στη Μαθηματική ΕταιρείαΗ Κίνηση για την Αλλα-γή στην ΕΜΕ στις εκλο-γές της Ελληνικής Μα-θηματικής Εταιρείας, που διεξήχθησαν την πε-ρασμένη Κυριακή, κατέ-κτησε 2 έδρες στο 15με-λές ΔΣ. Η κατάκτηση των δύο εδρών, οριοθε-τεί μια νέα αρχή για την ΕΜΕ, που θα προσδιορι-στεί από το άνοιγμά της στα μέλη της χωρίς προα-παιτούμενα, στεγανά και αγκυλώσεις... Ανοιχτή πληροφόρη-ση σε όλους τους συνα-δέλφους μαθηματικούς, άνοιγμα δημόσιου διαλό-γου για τα Μαθηματικά και τη Μαθηματική Παι-δεία με στόχο τη σύνδε-ση κάθε προβλήματος με τα κοινωνικά φαινόμενα

και τις κοινωνικές πρα-κτικές, ώστε μέσα από τη Μαθηματική Εκπαίδευ-ση να διαγραφεί το κοι-νωνικοπολιτικό πλαίσιο που καθορίζει τον κόσμο όπου ζούμε αλλά και να αναπτυχθούν νέες πρα-κτικές, που θα ανατρέ-ψουν τις δυσμενείς επι-πτώσεις στη ζωή μας και στην κοινωνία. Η Κίνη-ση καλεί τους/τις νέους μαθηματικούς να πλαι-σιώσουν την ΕΜΕ γιατί οι καιροί επιβάλλουν συ-στράτευση δυνάμεων και δεσμεύεται πως από αυ-τή τη νέα θέση θα συνεχί-σει τον κοινό αγώνα για μια επιστήμη αδέσμευτη σε μια κοινωνία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανά-γκες.

Πρωτοφανής καταστολή στη ΣύροΜία ακόμα εξόρμηση του Γ. Παπανδρέου, στη Σύρο αυτή τη φορά, την προη-γούμενη Δευτέρα συνο-δεύτηκε από όργιο αστυ-νομικής βίας, ενάντια στους φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους που συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για την εφαρμοζόμενη κυβερνη-τική πολιτική. Το νησί, βρισκόταν ήδη σε ανα-βρασμό, λόγω της γενικό-τερης κυβερνητικής πολι-τικής, των συγχωνεύσεων σχολείων, αλλά και των καθυστερήσεων στις πλη-ρωμές των μισθών των

εργαζόμενων στα ναυπη-γεία του Νεωρίου. Όταν οι συγκεντρωμένοι προ-σπάθησαν να προσεγ-γίσουν το Επιμελητήριο που θα μιλούσε ο πρωθυ-πουργός, αντιμετωπίστη-καν με τη ρήψη μεγάλου όγκου χημικών, τα οποία δεν τους έκαμψαν, αφού παρέμειναν στο χώρο της συγκέντρωσης για πά-νω από δύο ώρες φωνά-ζοντας συνθήματα. Από τη δράση της αστυνομί-ας, μεταφέρθηκε στο νο-σοκομείο της πόλης ένας μαθητής, οποίος είχε υπο-στεί διάσειση.

EIΔHΣEIΣ

Την Κυριακή στις 3-4 μ.μ. θα ανοίξουν από τις κατά τόπους επιτροπές αγώνα οι σταθμοί διοδίων σε όλη τη χώρα.

Η ταινία του Κ. Κολλημένου Οργώνοντας το χρόνο θα προβληθεί την Κυριακή 27/3 (8 μ.μ.) στα γραφεία του συλλόγου βιβλι-ουπαλλήλων (Λόντου 6, Εξάρχεια).

Ο ΟΜΙΚ, διοργανώνει το Σάββα-το 2/4 (11 π.μ.), ημερίδα με θέμα «(Αντι)μιλώντας στις βεβαιότητες: φύλλα, αναπαραστάσεις, υποκειμε-νικότητες». Η ημερίδα θα πραγμα-τοποιηθεί στο νέο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Αθήνας.

Μετά από συσκέψεις που πραγμα-τοποιήθηκαν 21 και 24/3, αποφασί-στηκε παρέμβαση στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στις 22/3, παρέμβαση στις παρελάσεις στις 25/3, αντιπο-λεμικό συλλαλητήριο στις 31/3 και προετοιμασία για ημέρα πανελλα-δικής δράσης ενάντια στις Βάσεις σε Άκτιο - Άραξο - Σούδα.

Μια πρώτη επιτυχία είχαν οι αγώ-νες του Συνδικάτου Εργαζομένων του ΙΓΜΕ. Πέτυχαν την ακύρωση των περικοπών που επέβαλε το πο-λυνομοσχέδιο (Ν.3899/2010) για τις ΔΕΚΟ.

Εκδήλωση με τίτλο «Οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο» πραγματοποιεί η Τοπική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Καλλιθέας - Μοσχάτο - Ταύρου την Πέπμπτη 31 Μάρετη στις 7.30 στο Δημαρχείο Καλλιθέας. Ομιλητές: Ά. Χατζηστεφάνου, Ν. Αλατράς.

Eκδήλωση της Aριστερής Παρέμβα-σης Πολιτών Bύρωνα (Nεαπόλεως 25) την Tετάρτη 30/3, 7.30 μ.μ. για τις εξελίξεις στην υγεία. Mιλούν: K. Kατσιούλας, Ό. Kοσμοπούλου.

Ανακοίνωση εργαζομένων στην Ολυμπία

Οδός και στην Ε65

Τα σωματεία των εργαζομέ-νων σε δύο αυτοκινητόδρο-μους που βρίσκονται υπό κατασκευή (Ολυμπία Οδός και Ε65), εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση απευθυνόμε-νοι σε όλους τους εργαζόμε-νους στην κατασκευή δρό-μων, αλλά και σε εκείνους, που όπως αναφέρουν χαρα-κτηριστικά «πετάχτηκαν ως παλιοσίδερα» στην ανεργία αφού πρώτα είχαν δουλέψει για μεγάλο διάστημα δω-δεκάωρα στην κατασκευή των δρόμων. Τα δύο σωμα-τεία αποφάσισαν να συντο-νίσουν τη δράση τους προ-κειμένου να σταματήσουν οι απολύσεις, να επαναπρο-σληφθούν οι απολυμένοι και να τηρούνται τα μέτρα υγιει-νής και ασφάλειας στα ερ-γοτάξια. Σχετικά με το θέμα της κατασκευής των δρόμων, στην ανακοίνωση τονίζεται ότι η λύση δεν είναι ιδιωτι-κοποίηση και η χρηματοδό-τησή της από τα διόδια. Ανα-φέρεται χαρακτηριστικά ότι «η λύση βρίσκεται στη δημι-ουργία ενιαίου δημόσιου φο-ρέα με εργατικό και ανοικτό κοινωνικό έλεγχο», εξασφα-λίζοντας έτσι τις θέσεις ερ-γασίας, αλλά και μηδενίζο-ντας τα κέρδη των μεγαλο-κατασκευαστών που τροφο-δοτούν «το επαχθές δημόσιο χρέος που φορτώνεται σήμε-ρα στις πλάτες του λαού».

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΒΙΒΛΙΟ-ΫΠΑΛΛΗΛΟΥΣ

➨

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

➨

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΙΓΜΕ

➨

Πρωτοβουλία νΚΑ για την ανεργίαΚ άλεσμα απευθύνει η νεολαία

Κομμουνιστική Απελευθέρω-ση, προς τους άνεργους νέους, αλ-λά και προς τους εργαζόμενους με κάθε σχέση εργασίας, προκειμένου να συμμετάσχουν στις δύο συσκέ-ψεις - εκδηλώσεις που διοργανώνει την Τρίτη 29/3, σε Μαρούσι και Ίλι-ον. Θέμα των εκδηλώσεων η ανερ-γία, που πλέον αφορά σχεδόν στο 50% των νέων, αλλά και η διαρκής επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης. Όπως τονίζεται στην προκήρυξη της οργάνωσης, που δι-ακινήθηκε μαζικά το προηγούμενο διάστημα σε χώρους εργασίας και

ψυχαγωγίας της νεολαίας, στόχος της σε αυτόν τον κύκλο εκδηλώσε-ων που οργανώνει είναι να συζητη-θούν όχι μόνο τα αίτια της ανεργίας αλλά και στοιχεία της απάντησης και δράσης της νεολαίας.

«Στόχος μας είναι να ανοίξουμε μια συζήτηση γύρω από τα αιτήμα-τα της πάλης μας, τις μορφές με τις οποίες μπορούμε να οργανωθούμε σε γειτονιές, σωματεία, συλλογικό-τητες. Τη συμμετοχή μας στους αγώ-νες των εργαζόμενων και της νεολαί-ας, όχι σαν μια “διαφορετική” μόνο φωνή αλλά ως κομμάτι της εργαζό-μενης κοινωνικής πλειοψηφείας».

Στο Ίλιον η συζήτηση θα πραγ-ματοποιηθεί στο Καλλιτεχνικό Κα-φενείο του Πολιτιστικού Κέντρου Μ. Μερκούρη (Αγ. Φανουρίου 99) στις 6 μ.μ., ενώ μία ώρα αργότερα (7 μ.μ.) θα ξεκινήσει η συζήτηση στο The Loynge Art Café (Δήμητρος 14) στο Μαρούσι.

Εκδηλώσεις ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε Δράμα, Σέρρες και ΚαλαμάταΤ ην προσεχή Δευτέρα 28/3 (8

μ.μ.) θα πραγματοποιηθεί εκ-δήλωση της ΤΕ Καλαμάτας, στην αίθουσα της Φιλαρμονικής του Δή-μου, με θέμα το «Η παγκόσμια κα-πιταλιστική κρίση, το Μνημόνιο, το ελληνικό χρέος και το ενδεχόμενο επιμήκυνσής του». Ομιλητής θα εί-ναι ο Α. Χάγιος. Εξάλλου, το προ-ηγούμενο Σαββατοκύριακο (19-20/3), πραγματοποιήθηκαν πολι-τικές εκδηλώσεις του Μετώπου, στις πόλεις των Σερρών και της Δράμας, με ομιλητές τον Τ. Κατί-ντσαρο και το Δ. Καζάκη. Τη συ-ζήτηση παρακολούθησαν αγωνι-στές απ’ όλο το φάσμα της Αρι-στεράς, οι οποίοι τοποθετήθηκαν για το περιεχόμενο και τις μορφές του πολιτικού εργατικού κινήμα-τος που έχει ανάγκη η εποχή μας, αλλά και για τη συμβολή της ανα-τρεπτικής αντικαπιταλιστικής Αρι-στεράς, προκειμένου να υπάρξει νικηφόρα έκβαση στην αντιπαρά-θεση με την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου. Επίσης εισηγη-τικά παρουσιάστηκαν αναλυτικά στοιχεία για το δημόσιο χρέος, αποκαλύπτοντας πτυχές του προ-βλήματος που σκόπιμα συγκαλύ-πτονται από την κυρίαρχη πολιτι-κή και με βάση τα οποία προκύ-πτει η ανάγκη ανάδειξης του αι-τήματος για παύση της πληρωμής και διαγραφής του.

KOINΩNIA

EIΔHΣEIΣ

ΑΝΟΙΓΜΑ ΔΙΟΔΙΩΝ

➨

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΛΟ

➨

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

➨

ΣYZHTHΣH ΓIA THN YΓEIA

➨

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΣYNENTEYΞH ΠPIN / 15

– Γιατί βρίσκονται σε κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στη Φίλκεραμ;– Γ.Κ.: Γιατί έχουμε να δουλέψουμε από τα Χριστούγεννα, εδώ και δύο χρόνια εί-μαστε όμηροι με διαθεσιμότητες ... – Κ.Κ.: Είμαστε όμηροι της κατάστασης, η ομηρία μας ξεκίνησε εδώ και δύο χρόνια. Αρχικά μας είχαν πει ότι θα απολυθούν 17 άτομα, ότι θα κλείσει μία μονάδα πα-ραγωγής. Δεν αρκέ-στηκαν σε αυτό. Τα 17 άτομα γίνανε 65. Ενώ το 2008 ήμασταν περίπου 350 εργαζό-μενοι αυτή τη στιγμή είμαστε 235. Έχουμε να παίρνουμε δεδου-λευμένα από τις 15 Δεκέμβρη και μετά από τις αρχές του έτους 2011 μας έχουν σε διαθεσιμότητα, δεν υπάρχει παραγωγική διαδικασία.

Μέσα σ’ αυτό το διάστημα έχει «ξη-λωθεί» μια μονάδα παραγωγής, η οποία εγκαταστάθηκε πριν 8 χρόνια, επιδοτήθηκε, έβγαλε τα χρήματά της και αυτή τη στιγμή την πουλάνε και πάει στο Ιράν. Εκτός από αυτή έχει δημιουργηθεί και μια άλλη μονάδα ο J2 όπως ονομάζεται, ο οποίος φούρνος έχει τοποθετηθεί πριν από δύο χρόνια ακρι-βώς, και δόθηκε μεγάλη έμφαση, με τον τότε υπουργό τον Χρ. Φώλια, το νομάρχη και άλλους παράγοντες της πολιτικής να συμμετέχουν στο εορταστικό πρόγραμμα για την εγκατάσταση αυτής της μονάδας. Λέγανε ότι παρόλο που υπάρχει κρίση η Φίλκεραμ Τζόνσον κάνει επενδύσεις. Μέσα σε δύο μήνες από την ημέρα που εγκαινιάστηκε η μονάδα άρχισε το πρό-βλημα. Άρχισαν να δίνονται διαθεσιμό-τητες, κόψανε κι άλλες μονάδες παρα-γωγής και φτάσαμε στο διά ταύτα, όπου είμαστε απλήρωτοι, είμαστε με 200 ευρώ το 15ήμερο, είμαστε σε διαθεσιμότητα 3 μήνες και δεν έχουμε πάρει ούτε τα λεφτά της διαθεσιμότητας.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν εμείς είμαστε εδώ. Έχουμε κάνει κατάληψη το εργο-στάσιο, γιατί είναι η μοναδική περιουσία από την οποία μπορούμε να διεκδικήσου-με τα δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα, πηγαί-νει για κλείσιμο της παραγωγής. Δεν θα έλεγα εγώ ότι μπορεί να μην υπάρχει η οντότητα Φίλκεραμ. Το όνομα θα επιβι-ώσει. Το θέμα είναι ότι δεν θα υπάρχει εργαζόμενος που να παράγει. Αυτό είναι όλο το ζήτημα.

Εμείς αυτή τη στιγμή έχουμε κάνει κάποιες παρεμβάσεις σε πολιτικά πρό-

σωπα, στο Εργατικό Κέντρο, σε πολλούς φορείς και ετοιμαζόμαστε να κάνουμε κι άλλες παρεμβάσεις σε δήμους και στη ΓΣΕΕ, μέχρι να βρούμε ένα τρόπο να προσεγγίσουμε το υπουργείο Εργασί-ας. Έχουμε κάνει και μια ερώτηση στη Bουλή, με τη Σοφία Καλαντίδου από το ΚΚΕ. Εκεί δόθηκαν απαντήσεις από τον Γ. Κουτρουμάνη, τον υφυπουργό Εργα-

σίας, οι οποίες δεν μας καλύπτουν. Τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι είναι το ερώτημα και τι μέλλει γενέσθαι από δω και πέρα. Είμαστε στην ανεργία και με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας όλοι βρισκό-μαστε σ’ ένα χάος. Eίμαστε εργαζόμενοι χωρίς χρήματα με οικογένειες, με παιδιά, με δάνεια κ.λπ. – Γ.Κ.: Να προσθέσω ότι όταν αρχίσαν τα προβλήματα στην επιχείρηση όσο μπορέ-σαμε βάλαμε ένα χέρι για να σωθεί. Πριν από το Πάσχα πέρσι μας έκοψε ένα νυ-χτερινό επίδομα, το οποίο είχε διεκδικη-θεί και είχε κερδηθεί πριν από 20 χρόνια. Από 25% που είναι το νυχτερινό μας το είχε κάνει 42%. Με αγώνες! Όχι ότι μας το είχε κάνει δώρο! Όμως το πήρε πίσω από μόνος του. Δεν κάναμε καμία κίνηση να του πάμε κόντρα γιατί βλέπαμε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και είπαμε: Αν βοηθιέται ας το κάνουμε κι αυτό. Αυτό ση-μαίνει βέβαια 150 με 200 ευρώ το μήνα για κάθε εργαζόμενο. Δεν είναι και λίγο για έναν μισθωτό ο οποίος παίρνει 1.200-1.300 ευρώ. Στο σύνολο πέρσι ο κάθε εργαζόμε-νος εδώ, με διαθεσιμότητες και περικοπές, έχασε πάνω από 3.000 από τη μισθοδοσία του. Οι αντοχές μας τελειώσανε. Πρέπει να δουλεύουμε για να ζούμε κιόλας!– Η αλήθεια είναι ότι σε παρόμοια κατά-σταση βρίσκονται εργαζόμενοι και σε άλλες

επιχειρήσεις ή σε άλλους κλάδους. Έχει υπάρξει κάποια προσπάθεια συντονισμού με αυτούς τους εργαζόμενους;– Γ.Κ.: Όχι. Προς το παρόν δεν κάναμε κα-μία προσπάθεια. Εμείς νιώθουμε εγκλωβι-σμένοι στο εργοστάσιο μέσα, όπως είπε και ο Κώστας, κρατάμε ένα φούρνο τον οποίο τον πούλησε για τον Ιράν, για να μπορούμε να απειλούμε την κατάσταση για να πλη-

ρωθούμε. Θεωρούμε ότι είναι το τελευταίο μας χαρτί. Από ’κει και πέρα έχουμε σκοπό να βγούμε προς τα έξω. – Κ.Κ.: Όλη αυτή η κατάσταση μας οδή-γησε να έχουμε κάνει κατάληψη το εργο-στάσιο. Δεν μας μένει άλλος δρόμος. Ο δρό-μος είναι δρόμος του αγώνα, δρόμος για το αύριο, δρόμος για τα παιδιά μας. Όταν τα παιδιά μας δεν θα ’χουνε δουλειά θα κοπεί και η δική μας σύνταξη. – Σ’ αυτόν τον αγώνα σας είχατε υποστήριξη από το Εργατικό Κέ-ντρο, την ομοσπονδία ή τη ΓΣΕΕ;– Γ.Κ.: Μέχρι στιγμής μόνο ενημέρωση τους κάνουμε. Κάνουμε ενημέρωση στο ΕΚΘ, κάνουμε ενημέρωση

κάτω στην Αθήνα στην Ομοσπονδία Kε-ραμεικών. Αυτήν υποχρεωτικά την κά-νουμε μήπως και ανοίξει καμιά πόρτα και μας δει κανένας υπουργός και βγάλουμε το πρόβλημά μας προς τα έξω. – Κ.Κ.: Έχω την εντύπωση ότι το Εργα-τικό Κέντρο θα έπρεπε αυτόβουλα να συμμετέχει και να στέλνει ανθρώπους από τη διοίκηση του, να είναι εδώ και να συμπαραστέκεται στους εργαζόμενους. Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι μονάχα στη Φίλκεραμ Τζόνσον, το πρόβλημα είναι γενικότερο. Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν δυσκολίες. Αλλά όταν όμως η μοναδική βιομηχανία στη χώρα και μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες στον κόσμο, όπως ήταν πριν από λίγα χρόνια, έχει αυτού του είδους τα προβλήματα, σημαίνει ότι όλοι τους έπρεπε να πέσουν επάνω μας και να μας στηρίξουν με νύχια και με δόντια. – Γ.Κ.: Εκτός αυτού, Τάσσο, είναι ένα ερ-γοστάσιο που έχει βγάλει χιλιάδες συντα-ξιούχους στη Θεσσαλονίκη. Μη κοιτάμε ότι τώρα είμαστε μόνο 250 εργαζόμενοι. Βγήκανε χιλιάδες άτομα από ’δω στη σύ-νταξη, συντηρούνται χιλιάδες άνεργοι σήμερα, από τη σύνταξη κάποιου συντα-ξιούχου που βγήκε από εδώ. Το βλέπω και έτσι. Είναι κρίμα να κλείσει αυτή η βιομηχανία.

Εδώ και έναν μήνα οι εργαζόμενοι στη Φίλκεραμ Τζόνσον έχουν καταλάβει το εργοστάσιο. Στη συνέντευξη

που παραχώρησαν στο Πριν εξηγούν τους λόγους. Χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες

κατάφεραν με τη μαχητικότητά τους να κρατήσουν την κατάληψη ένα μήνα τώρα. Στο Πριν μίλησαν ο πρόεδρος

Γιώργος Κουθούρης και το μέλος του ΔΣ, Κώστας Κυριαζόπουλος.

Στο δρόμο του αγώναnΣΥΝΕΝΕΤΥΞΗ ΣΤΟΝ ΤΑΣΣΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

4 Δυο χρόνια μόλις μετά τα εγκαίνια άρχισαν τα προβλήματα στην επιχείρηση…

Γ. ΚΟΥΘΟΥΡΗΣ, K. KYPIAZOΠOYΛOΣ, σωματείο Φίλκεραμ Τζόνσον

ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Θερίζει η ανεργία στη Θεσσαλονίκη

– Τι θα διεκδικήσουν από εδώ και πέρα οι ερ-γαζόμενοι; Έχετε κάποιο σχέδιο τι θα απαι-τήσετε σαν σωματείο;– Γ.Κ.: Το μόνο που υπάρχει είναι να μπού-με σε κάποιο πρόγραμμα, γιατί όποιος βγαίνει σήμερα άνεργος στη Θεσσαλονίκη το λιγότερο που θα μείνει άνεργος είναι 2 χρόνια, κι αν είναι τυχερός. Δεν δουλεύει τίποτε. Δεν υπάρχει τίποτε. Ένα ένα τα μα-γαζιά κλείνουν.– Κ.Κ.: Εγώ πιστεύω ότι πέρα από τη διεκ-δίκηση των δεδουλευμένων και πέρα από τις αποζημιώσεις που σίγουρα θα έρθει η ώρα για να τις διεκδικήσουμε και να τις πάρουμε, μπορούμε να δούμε και λίγο πιο μακριά. Μπορεί κάποιοι να έχουν ένα μι-κρό χρονικό διάστημα για να βγουν στη σύ-νταξη. Δεν μπορούμε να μη σκεφτόμαστε αυτούς που είναι μικρότεροι, αυτούς που δεν έχουν μέλλον στην αγορά εργασίας. Πιστεύω ότι πρέπει να ασκηθεί μια πίεση προς όλους τους φορείς, ούτως ώστε τουλά-χιστον αυτοί που είναι κοντά στη συνταξι-οδότηση να μπορέσουν να απασχοληθούν και να αποκτήσουν το δικαίωμα συνταξι-οδότησης και για να μπορέσουν να συντη-ρήσουν τις οικογένειές τους με όλα αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν. – Γ.Κ.: Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 60 άτο-μα από 53-60 χρονών, οι οποίοι όπως κα-ταλαβαίνεις είναι δύσκολο να βρουν δου-λειά. Κάτι πρέπει να γίνει με αυτούς. Να βγουν ενδεχομένως πρόωρα στη σύνταξη; Δε μπορεί τον άλλον για 2 χρόνια να τον πετάξουν. Από 40-50 χρονών έχουμε 87 άτομα. Και για μας, γιατί κι εγώ εκεί ανή-κω, είναι πολύ δύσκολο να βρούμε δουλειά. Σε διάφορες αποθήκες, σε άλλες δουλειές άμα πεις είμαι 42 ή 47 χρονών θα σου πουν «όχι, τι να σε πάρω να σε κάνω;». Από 30 μέχρι 40 έχουμε 72 άτομα και κάτι λίγοι, 8 άτομα, είναι από 20 μέχρι 30. Δηλαδή οι ηλικίες είναι πολύ παράξενες. Οι 20-30 θα βολευτούν κάπου, από ’κει και πάνω, από 30 χρονών και πάνω σε θεωρούν μεγάλος με τα σημερινά δεδομένα.– Κ.Κ.: Μας έχουν αποκόψει. Αυτοί που εί-ναι πάνω από 50 ετών είναι κομμένοι από την αγορά εργασίας. Δεν υπάρχει μέλλον αν δεν υπάρχει παρέμβαση, πολιτική βού-ληση, κοινωνική βούληση, από τους πολιτι-κούς βέβαια και δεν ξέρω σε ποιον άλλον φορέα μπορούμε να απευθυνθούμε.

16 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΔΕΚΑΤΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟn ΕΑΑΚ ΧΑΝΙΑ

Πραγματικά εντυπωσιακό ήταν το 10ο Αντιπολεμικό Διήμερο που διορ-γάνωσε η Ενωτική Πρωτοβουλία, το σχήμα της ΕΑΑΚ στο Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά, την Παρασκευή και το Σάββατο 18-19/3. Η εντυπω-σιακή τεράστια αίθουσα του παλι-ού Τελωνείου, στην παραλία της πό-λης, αποδείχθηκε μικρή για να χωρέ-σει τους σχεδόν 3.000 νέους και ερ-

γαζόμενους που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις! Κλείνοντας την πρώ-τη του δεκαετία το Διήμερο πραγμα-τοποίησε ένα άλμα προς τα εμπρός, καθώς οι επισκέπτες του σχεδόν δι-πλασιάστηκαν σε σχέση με τις προ-ηγούμενες, έτσι κι αλλιώς πετυχημέ-νες, διοργανώσεις του. Αποτέλεσε έτσι ένα δείκτη της ανόδου της ανα-ζήτησης για ανατρεπτικές, αντικαπι-ταλιστικές απαντήσεις και απόψεις. Το Αντιπολεμικό Διήμερο στα Χανιά, μια διοργάνωση που αποτελεί ήδη «θεσμό» για την πόλη, απέδειξε ότι μπορεί να εκφράσει και να υποδε-χθεί αυτή την αναζήτηση, πως μπο-ρεί να συμβάλει στη διαμόρφωση αυτοτελούς αντικαπιταλιστικού ρεύ-ματος όχι μόνο μέσα στο φοιτητικό κίνημα, αλλά ευρύτερα στη νεολαία και στους εργαζόμενους. Ένα πραγ-ματικό παράδειγμα προς μίμηση. Κάτω από τα εντυπωσιακά πανό, που έγραφαν τα δύο κεντρικά συνθήματα των εκδηλώσεων («Καμιά χούντα δεν είναι ανίκητη» και «Φυσάει κόντρα σε ολόκληρη γη»), πραγματοποιήθηκαν δύο πολύ μαζικές συζητήσεις (οι πιο μαζικές από ποτέ) για «τα δημόσια αγαθά στη δίνη της κρίσης» (Ο. Κο-σμοπούλου, Ν. Ρέππα, Π. Λούβρος, Θ. Σουνάπογλου) και για τις «εξεγέρ-σεις στη νέα εποχή» (Α. Χατζηστεφά-νου, Ν. Αλατράς, Γ. Ελαφρός), ενώ στη δεύτερη παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά και αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ Χρεοκρατία.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣτις συναυλίες, οι Ορθολογιστές, η Sugahspank και τα Υπόγεια Ρεύμα-τα την Παρασκευή και μια ρεμπέτικη κομπανία, το Τρίφωνο και οι Active Member το Σάββατο, έδωσαν ρυθ-μό και μελωδία στην οργή για το σή-μερα και στην ελπίδα της ανατρο-πής. Το Αντιπολεμικό Διήμερο έκλει-σε την... τρίτη μέρα, την Κυριακή, με την παραδοσιακή ταβέρνα στο Θέρι-σο («στον αντάρτη») , όπου οι διορ-γανωτές και οι συναγωνιστές τους συζητούν για τις νέες εφορμήσεις. Πάνω από 100 φοιτητές και φοιτή-τριες (έντονη παρουσία φέτος των μικρών ετών), ασχολήθηκαν για δύο μήνες με τη συλλογική προετοιμα-σία, δίνοντας περίπτερα και χώρο σε ζωντανά μαχητικά τμήματα της πόλης: μαθητές, κίνηση πόλης Αρι-στερή Παρέμβαση στους Δρόμους της Πόλης, Στέκι Μεταναστών, στέκι Terraverde κ.λπ.

Η κατάσταση στο στρατό είναι εκτός ελέγχου. Οι συνάδελφοι από το 387 ΠΑΠ Κύρια Δράμας καταγγέλλουν ότι έχουν να δουν έξοδο εδώ και 58 μέρες. Η μικρή, αλλά σημαντική μονάδα, καθώς

πρόκειται για αποθήκες πυρομα-χικών επανδρώνεται με μόλις 18 άτομα, από τα οποία όμως καλύ-πτονται οι ανάγκες γειτονικών φυλακίων, με αποτέλεσμα μόλις 10 φαντάροι να λιώνουν σε αγγα-ρεία - υπηρεσία - σκοπιά.

Όπως αγανακτισμένοι κατα-μαρτυρούν οι συνάδελφοι «κο-

ντεύει να καταστραφεί η ζωή μας»! Και δεν υπερβάλλουν καθόλου: για να βγουν οι υπηρεσίες και οι σκοπιές κοιμούνται 4 ώρες σπαστά ημερησίως.

Στα εξεταστήρια όμως –όπου οι μό-νιμοι αλλάζουν πυροσωλήνες στις βόμ-βες, η προσοχή τους πρέπει να είναι τε-ταμένη καθώς βοηθούν τους αξιωματι-

κούς και μεταφέρουν - αποθηκεύουν τα πυρομαχικά– ο κίνδυνος δυστυχήματος πολλαπλασιάζεται! Αυτό συμβαίνει κα-θημερινά από τις 8.00 π.μ.-14.00 μ.μ.

Μόνη διέξοδος τα υπηρεσιακά ση-μειώματα που εξασφαλίζουν μια ανά-σα στους σκλάβους φαντάρους για 4-5 ώρες, κάθε 2 ή 3 μέρες. Μετά επιστρέ-φουν πίσω στη μονάδα για να εκτελέ-σουν τα βραδινά νούμερα φύλαξης της. Βλέπετε οι διανυκτερεύσεις έχουν απα-γορευτεί διά ροπάλου.

Καθώς ο διοικητής της μονάδας Ταγ-ματάρχης Ανδρέας Τζένης, εκτός από τα καλά λόγια, αδυνατεί να κάνει το παρα-μικρό και ο διοικητής της 4ης Ταξιαρ-χίας στην Ξάνθη αδιαφορεί. Οι ΕΠΟΠ που μέχρι τώρα έδιναν περισσότερες υπηρεσίες των 6 που προβλέπει σχετική διαταγή του ΓΕΣ, θα σταματήσουν να το κάνουν. Άρα, οι 10 συνάδελφοι φαντά-ροι θα αναλάβουν να καλύπτουν υπη-

ρεσίες και στο ΗΣΑ, το κέντρο ελέγχου καμερών, εξαιτίας της αυξημένης ανά-γκης φρούρησης των αποθηκών πυρο-μαχικών. Εμείς καλούμε το ΓΕΣ να πα-ρέμβει και τους συναδέλφους να βγουν παραπονούμενοι. Αυτή όμως η καταγγε-λία ενισχύει την απαίτηση για ελεύθυερο συνδικαλισμό των στρατιωτών και απο-καλύπτει εξάλλου το τι περιττό βάρος εί-ναι ο στρατός.

Πώς είναι δυνατόν, η ανεργία να ξε-περνά το 1 εκατ., η υπουργός Α. Διαμα-ντοπούλου να κλείνει σχολεία και να αφήνει χωρίς βιβλία τους φοιτητές, ο υπουργός Υγείας Λοβέρδος να αφήνει απλήρωτους τους γιατρούς - νοσηλευ-τές και να κλείνει τα δημόσια νοσοκο-μεία, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κα-ταβάλλει 5 εκατ. ευρώ τη μέρα για τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη;

Τηλ. Επικ. 6932955437 diktiospartakos.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ n ΔΙΚΤΥO ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚOΣ

Δύο μήνες χωρίς έξοδο στη Δράμα

Στην τελική ευθεία, για τις εκλογές του Γε-ωτεχνικού Επιμελητηρίου - ΓΕΩΤΕΕ (γεωπόνοι, δασολόγοι, κτηνίατροι, γεω-λόγοι, ιχθυολόγοι), της 10ης Απριλίου, η Αριστερή Πρωτοβουλία Γεωτεχνικών,

συνεχίζει την παρέμβασή της σε όλη την Ελλάδα, με συσκέψεις και επισκέψεις σε χώρους δουλειάς. Επιδίωξη είναι να αναδειχθούν οι αντιδραστικές αλλαγές στον πρωτογενή τομέα, οι οποίες εντεί-νονται στο περιβάλλον της καπιταλιστικής κρίσης. Να συζητηθούν το περιεχόμενο και οι μορφές, για να μην πληρώσει την κρίση ο κόσμος της εργασί-ας στον πρωτογενή τομέα (μισθωτοί γεωτεχνικοί, φτωχοί αγρότες, εργάτες γης). Για την ανατροπή των αλλαγών αυτών, που ενισχύουν την κερδοφο-ρία των πολυεθνικών τροφίμων και εφοδίων, μεγά-λων εκμεταλλεύσεων, αλλά και των γεωτεχνικών - επιχειρηματιών, ενώ την ίδια στιγμή πλήττουν χι-λιάδες φτωχούς αγρότες, μισθωτούς και άνεργους γεωτεχνικούς, αλλά και τους εργάτες γης.

Βασικά συστατικά των αλλαγών αυτών, είναι η όξυνση της κοινωνικής - ταξικής πόλωσης στον αγροτικό τομέα, με τη συγκέντρωση της γης και του πλούτου στα χέρια λίγων καπιταλιστών του χωρι-ού (μεγαλοαγρότες), η έξοδος χιλιάδων φτωχών αγροτών από την αγροτική δραστηριότητα, η απο-σύνδεση των επιδοτήσεων από την παραγωγή που τις καθιστά «ενισχύσεις προνοιακού τύπου» του αγροτικού εισοδήματος, η ιδιωτικοποίηση του συ-στήματος των γεωργικών ασφαλίσεων και η λει-τουργία του ΕΛΓΑ με ιδιωτικοοικονομικά κριτή-ρια, η μετατροπή των συνεταιρισμών σε «ΑΕ των μεγαλοαγροτών», η σοβαρή συρρίκνωση τομέων της φυτικής και ζωικής παραγωγής, το δυνάμωμα της συμβολαιακής γεωργίας, η επέκταση των ενερ-γειακών καλλιεργειών, που επιβάλλουν την περαι-τέρω υποταγή των φτωχών παραγωγών στις ανά-γκες του κεφαλαίου, ενώ απειλούν με πείνα μεγά-λα κομμάτια του πληθυσμού, ακόμα και αναπτυγ-μένων καπιταλιστικά χωρών. Το παζλ των αντιδρα-στικών αλλαγών, συμπληρώνει η επιδείνωση των προβλημάτων του ελεύθερου, του αγροτικού και

του δομημένου περιβάλλοντος, η καταστροφή των δασών, το χάρισμα τους στην επιχειρηματική δρα-στηριότητα και την πολεοδόμηση και η ληστρική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Ση-μαντικό εργαλείο στην προώθηση των παραπάνω αποτελεί και ο «Καλλικράτης», ως μία ιστορική το-μή στην οργάνωση και λειτουργία του κράτους που θα διευκολύνει την υπαγωγή του ευρύτερου αγρο-τικού χώρου στις καπιταλιστικές ανάγκες.

Η Πρωτοβουλία, αντιμετωπίζει τις εκλογές του Απρίλη, ως ένα σταθμό στις πολιτικές μάχες του τε-λευταίου 12μηνου, που απαιτείται να συνεχιστούν και να γίνουν πιο επικίνδυνες, για την κυρίαρχη πολιτική. Επιδίωξή της είναι και σε αυτή τη μάχη, να εκφραστεί το ρεύμα της πιο ουσιαστικής και μα-χητικής, αμφισβήτησης της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου, στην εργασία, την επιστή-μη, τη μόρφωση και την αγροτική παραγωγή. Από την πλευρά των συμφερόντων του σκληρά πληττό-μενου κομματιού της μισθωτής εργασίας των γε-ωτεχνικών. Δεν σηκώνει τη σημαία της «διαταξι-κής ενότητας των γεωτεχνικών», όπως επιλέγουν οι συνδυασμοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι «ανε-ξάρτητοι - συντεχνιακοί» συνδυασμοί, αλλά και οι συνδυασμοί της διαχειριστικής Αριστεράς.

Στη διακήρυξη που έδωσε στη δημοσιότητα, προβάλει τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα, της μισθωτής διανόησης στον πρωτογενή τομέα, τα οποία αποτελούν ενοποιητικό στοιχείο με το ρεύ-μα εργατικής αμφισβήτησης, ρήξης και ανατροπής, που έχει αναπτυχθεί και σε άλλους εργασιακούς χώρους. Το ΓΕΩΤΕΕ, αντίθετα, ως «σύμβουλος του κράτους και της εκάστοτε κυβέρνησης», απο-τελεί μαζί με το πλέγμα του υποταγμένου και αστι-κοποιημένου συνδικαλισμού, μοχλό προώθησης της κυρίαρχης πολιτικής και υπό αυτή την έννοια μηχανισμό εχθρικό στα εργατικά συμφέροντα των γεωτεχνικών. Τα προηγούμενα χρόνια πρωτοστά-τησε στην «εξειδίκευση», κεντρικών πολιτικών στο χώρο των γεωτεχνικών. Το Ταμείο Επαγγελματι-κής Ασφάλισης Γεωτεχνικών (ΤΕΑΓΕ), αποτέ-λεσε «παράδειγμα», για τη μεταφορά των ασφα-

λιστικών βαρών των εργαζομένων, που προέβλε-παν οι ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις της τελευταί-ας δεκαετίας, από τις πλάτες των εργοδοτών και του κράτους στην πλάτη των εργαζομένων. Το μο-ντέλο του «απασχολήσιμου - διαρκώς καταρτιζόμε-νου» εργαζόμενου, προωθήθηκε στους γεωτεχνι-κούς, μέσω της εταιρείας Τριπτόλεμος, που ίδρυ-σε του Επιμελητήριο, με σκοπό τη διενέργεια σε-μιναρίων. Τελευταία μάλιστα πρωτοστατεί, μαζί με το καθηγητικό κατεστημένο των Γεωπονικών Σχο-λών, αλλά και ενώσεις επιχειρηματιών του κλά-δου, στη συζήτηση για τη ένταξη των γεωπονικών σπουδών στο σύστημα πιστοποίησης επαγγελματι-κών προσόντων (βλ. Ημερίδα Γεωπονική Αθήνας, 20/3/2011), που θα επιφέρει περαιτέρω απαξίωση των πτυχίων και υποβάθμιση των εργασιακών δι-καιωμάτων. Ποτέ δεν στήριξε ουσιαστικά, ακόμα και στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα των γεωτε-χνικών, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, τη σιωπή - συνενοχή του στην επέκταση των συμβάσε-ων έργου στο δημόσιο (βλ. ΟΠΕΚΕΠΕ), αλλά και τους αγώνες των συμβασιούχων, την τελευταία δι-ετία, για την κατάργηση του 24μηνου, του οποίου ζητούσε, όχι την κατάργηση, αλλά την πιο... «ελα-στική εφαρμογή του.»

Η Αριστερή Πρωτοβουλία, εκτιμά ότι «το αίτη-μα της αναβάθμισης του ΓΕΩΤΕΕ μέσα από την αλλαγή των συσχετισμών στο ΔΣ το οποίο παπα-γαλίζουν με θαυμαστή ομοφωνία όλες οι δυνάμεις της διαχειριστικής Αριστεράς, συσκοτίζει πριν απ’ όλα το χαρακτήρα του επιμελητηρίου ως κρατικού θεσμού που σκοπό έχει την προώθηση της κυρίαρ-χης πολιτικής και κρύβει το γεγονός ότι και αυτός ο θεσμός έρχεται να συμβάλει, όσο του αναλογεί, στην προώθησή της. Σίγουρα μερικές φορές η ηγε-σία του ΓΕΩΤΕΕ αδυνατεί να υπερασπιστεί ακό-μα και τα πιο συντεχνιακά συμφέροντα των επιχει-ρηματιών - γεωτεχνικών που αυτή εκφράζει. Ανα-βάθμιση, όμως, του διαχειριστικού ρόλου του ΓΕ-ΩΤΕΕ, ουσιαστικά σημαίνει αναβάθμιση της ικα-νότητάς του να προωθεί και να στηρίζει την κυρί-αρχη πολιτική».

n ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΕΩΤΕΕ

ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΣΜΟΣτο προσκήνιο τα δικαιώματα μισθωτών, ελαστικά απασχολούμενων και άνεργων

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 KOINΩΝΙΑ ΠPIN / 17

Ποιο 6-0 στο Φάληρο; Άλλο είναι το εφιαλτι-κότερο πρόβλημα της ΑΕΚ – τουλάχιστον μέ-χρι την ώρα που γράφο-

νταν αυτές οι αράδες: Η αβεβαιό-τητα για το κατά πόσο η ΠΑΕ θα βρει μέχρι την 31η Μαρτίου 5,3 εκατομμύρια ευρώ, ώστε να εξασφαλίσει τη λεγόμε-νη αδειοδότηση. Εάν δεν τα καταφέρει, τότε –σύμφωνα με τους κανόνες της ΟΥΕ-ΦΑ– η ΑΕΚ θα αποκλειστεί όχι μόνο από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά και από τη Σούπερ Λίγκα. Κοινώς, θα υποβιβαστεί.

Θα βάλουν λεφτά ο Πα-πάς κι ο Νοτιάς; Πόσα; Θα αγοράσει την ΠΑΕ ο Κ. Μα-κρής; Μέχρι να δοθούν απα-ντήσεις, η διοίκηση Αδαμί-δη ζήτησε από τους έλληνες παίκτες της ομάδας να απο-δεχθούν ως «έναντι» το 50% των οφειλομένων (του 2010), ώστε να δοθεί το 70% στους ξέ-νους ποδοσφαιριστές. Οι παίκτες το δέχθηκαν, μολονότι είναι απλή-ρωτοι από την έναρξη της αγωνι-στικής περιόδου... Η διαπραγμα-τευτική τους θέση, άλλωστε, έχει εξασθενίσει απελπιστικά έπει-τα από τη συντριβή στον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Οι ξένοι παί-κτες δεν είναι βέβαιο ότι θα απο-δεχθούν αυτή τη «λύση», ή πως θα πιστέψουν τις διαβεβαιώσεις για το μέλλον.

Είναι πασιφανές ότι ακόμη κι αν η ΑΕΚ λάβει την αδειοδότηση, με τα σημερινά δεδομένα θα δει τα αδιέξοδα να ανακυκλώνονται. Θα μπορούσε κάποιος φίλος της ομά-δας να σιγοτραγουδήσει –ως σχό-λιο– το «Θεέ μου, πώς φθάσαμε ως εδώ;» του Λ. Μαχαιρίτσα, αλλά το

βέβαιο είναι ότι η υπόθεση αυτή εί-ναι εξόχως χαρακτηριστική, όχι μό-νο για την ΑΕΚ, αλλά για τους... πα-τροπαράδοτους κώδικες λειτουργί-ας του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Τον Οκτώβριο του 2004, το συ-νολικό χρέος της ΑΕΚ έπεσε από

τα 170,8 στα 23,3 εκατ. ευρώ. Για να γίνει αυτό, το κράτος χρειάστη-κε να παίξει ...κακό θέατρο. Υπο-τίθεται ότι το Δημόσιο ήταν αντί-δικος της ΑΕΚ, αλλά –ω του θαύ-ματος– δεν εμφανίστηκε στην εκ-δίκαση της τριτανακοπής που αφορούσε στο αίτημα της ΠΑΕ να υπαχθεί στο περιβόητο άρθρο 44 του νόμου 1892/90. Η ΑΕΚ υπά-χθηκε στο «44», εν μέσω πανηγυ-ρισμών. Το Δημόσιο παραιτήθηκε ντε φάκτο από τη διεκδίκηση των 90,5 εκατ. ευρώ που του όφειλε η ΠΑΕ, βοηθώντας την ταυτοχρόνως να μειώσει το συνολικό ποσό των χρεών της κατά 147,5 εκατ. ευρώ!

Τι έγινε στη συνέχεια; Η... έξο-χη διαχείριση των διοικήσεων της ΑΕΚ άρχισε πάλι να φορτώ-νει χρέη στην ομάδα! Πέρσι τέτοι-

ον καιρό ο υφυπουργός Οικονο-μικών Φ. Σαχινίδης κατέθεσε στη Βουλή στοιχεία που έδειχναν ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη των ΠΑΕ και ΚΑΕ προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, από το 1998 έως τις 3 Μαρτίου 2010, ανέρχο-

νταν στα 195, 8 εκατ. ευρώ. Ποια ομάδα ήταν «πρωταθλήτρια»; Η ΠΑΕ ΑΕΚ, με 47,9 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, 5,5 χρόνια αφ’ ότου υπάχθηκε στο «44», η ΠΑΕ ΑΕΚ αντιπροσώπευε το ένα τέ-ταρτο όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών, όλων των αθλητικών επιχειρήσεων της Ελλάδας! Για την ΑΕΚ, λοιπόν, εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι το 2004 θα ήταν προτιμότερη η λύση του υποβιβα-σμού από τη ρότα της «αναγέννη-σης» των... χρεών. Θα είχε «καθα-ρίσει», δίχως να χάσει όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι αλήθεια ότι χρειάζονται κάποια συνειδησιακά άλλοθι οι οπαδοί, για να «καταταγούν» στον... οικονομικό αγώνα της «δικής τους» ΠΑΕ (στη δεκαετία του ‘90 ο Ολυ-

μπιακός, αργότερα τόσοι άλλοι). Ένα από αυτά τα άλλοθι βασίζε-ται στο φόβο πως η ομάδα θα κα-ταστραφεί, εάν δεν υποβοηθηθεί με μετάγγιση δημόσιου χρήματος. Στο αξίωμα «υποβιβασμός = θάνατος». Δεν είναι έτσι - το δείχνει και η διε-

θνής εμπειρία. Παράδειγμα: Τη χρονιά

που η ΑΕΚ (ήλπιζε ότι) «ξε-λάσπωνε» με το «44», η Νά-πολη υποβιβαζόταν στην τρί-τη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, για χρέη 70 εκατ. ευρώ. Η συσπείρωση των οπαδών της την εκτόξευ-σε: Σήμερα η Νάπολη φιγου-ράρει στις πρώτες θέσεις του «Καμπιονάτο» – από την επο-χή του Μαραντόνα είχε να εμφανιστεί τόσο καλή! Έτσι θα ανέκαμπταν και οι «ομοι-οπαθείς» ελληνικές ομάδες, αν «καθάριζαν» –το ταμείο και το... κούτελό τους– με αντίτιμο την τριετή απουσία από την κορυφαία κατηγο-

ρία. Θα ανέβαιναν σαν «τρένα» τις κατώτερες κατηγορίες, έχοντας την πρωτοφανή συμπαράσταση των φί-λων τους και στηριζόμενες στο δε-δομένο ειδικό βάρος τους. Το κυ-ριότερο: Εφεξής οι ίδιοι οι οπαδοί τους θα ήταν έτοιμοι να «κατασπα-ράξουν» οποιαδήποτε διοίκηση θα έπαιζε κορόνα - γράμματα την οι-κονομική υγεία της ομάδας...

Η δραματοποιημένη εξίσωση «υποβιβασμός = θάνατος» δεν πηγάζει μόνο από τον εγωισμό των οπαδών. Δεν την υποδαυλί-ζουν μόνο οι ΠΑΕ, για να ξεσηκώ-νουν τους «πιστούς». Την ενθαρ-ρύνει εμμέσως και η κυβερνητική εξουσία, ώστε να φαντάζει εκ των υστέρων σωτήριες οι «ευεργεσίες» της. Μόνο που αυτό ενίοτε γίνεται αντιληπτό αργά...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟn ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

Όταν η ΑΕΚ τραγουδά Μαχαιρίτσα... Από το άρθρο 44 ως την «αναγέννηση» των χρεών

ΝΕΟ ...ΘΑΥΜΑnΔΥΣΟΣΜΟ ΜΑΤΣ, «ΕΧΕΜΥΘΟΣ» ΟΠΑΠ!

Αυτή είναι η «αποφασιστικότητα»;

Ενα παραμυθάκι διαδίδουν εσχάτως τα κυβερνητι-κά επιτελεία: «Η κρατι-κή εξουσία προσπαθεί, επιτέλους, να απαλλά-

ξει το ποδόσφαιρο από τη μπόχα και τη διαφθορά. Απόδειξη οι αυ-στηρές προειδοποιήσεις του Γενι-κού Γραμματέα Αθλητισμού Πά-νου Μπιτσαξή προς τις ΠΑΕ, ότι θα κόψει τις επιχορηγήσεις του ΟΠΑΠ». Είπαμε «ΟΠΑΠ»; Ευ-καιρία να εστιάσουμε σε μία πο-λύ νωπή ιστορία που δείχνει πόσο ...φοβερή είναι η «ειλημμένη από-φαση» για «κάθαρση»...

Την περασμένη Κυριακή στη

«Φουτμπόλ Λιγκ ΟΠΑΠ» (πρώην δεύτερη εθνική κατηγορία) έγινε το ματς Ηλιούπολη - Λεβαδεια-κός. Οι γηπεδούχοι προηγήθη-καν 2-0, αλλά τελικά έχασαν 2-4. Έχουμε και λέμε: Ακόμη κι όταν το σκορ ήταν 2-0, ποντάρονταν μεγάλα ποσά στη νίκη του Λεβα-δειακού. Ο ΟΠΑΠ δεν συμπερι-έλαβε το συγκεκριμένο ματς στο κουπόνι του. Το εξοβέλισαν και οι περισσότερες εταιρείες Στοι-χήματος στο Ίντερνετ. Υπέρογκα ποσά παίχτηκαν στον αγώνα αυ-τό: Σε εταιρεία του εξωτερικού ο τζίρος έφθασε τις 870.000 ευρώ, δηλαδή 390.000 παραπάνω από

όσα «έπιασε» το –πολύ πιο εμπο-ρικό– ματς Ολυμπιακός - ΑΕΚ.

Το ελάχιστο που θα έπρεπε να γίνει έπειτα από όλα τούτα τα... θαυματουργά, ήταν να κληθεί αμέσως ο ΟΠΑΠ να εξηγήσει γι-ατί δεν δεχόταν στοιχήματα. Προ-φανώς οι άνθρωποι του Οργανι-σμού κάτι ήξεραν ή «μυρίστηκαν» – δεν ήταν άλλωστε δύσκολο. Ε, ούτε καν κλήθηκε ο ΟΠΑΠ! Τό-ση κυβερνητική ....«αποφασιστι-κότητα» να γίνει «εξυγίανση»; Τόση... Σιγά μη μας πάρουν τα αίματα, ρε παιδιά...

Αντί επιλόγου: προ ημερών η Πειθαρχική Επιτροπή της «Φού-

τμπολ Λιγκ ΟΠΑΠ» απάλλαξε τον πρόεδρο της ΠΑΕ Λεβαδει-ακός Γ. Κομπότη από την κατηγο-ρία ότι αποπειράθηκε να δωρο-δοκήσει τον τερματοφύλακα των Τρικάλων, Χρ. Πουρή.

Η υπόθεση θα εκδικαστεί τον Απρίλιο και σε ποινικό δικαστή-ριο. Ανεξαρτήτως του τι συνέβη και τι θα αποφανθούν οι δικα-στές, αξίζει να μνημονεύσει κα-νείς τη δήλωση που έκανε ο Γ. Κομπότης τον Σεπτέμβριο, όταν έμαθε για την εναντίον του κατη-γορία: «Παιδιά, η υπόθεση είναι πολύ ερασιτεχνική για να την κά-νω εγώ...».

«Δενπληρώνω»σελεωφορείακαιMετρόΜ εγάλη και συντονισμένη κι-

νητοποίηση των τοπικών επιτροπών αγώνα, που στηρίζουν και οι κινήσεις πόλης, θα πραγ-ματοποιηθεί στις 9 Απρίλη, ενά-ντια στο χαράτσι στις δημόσιες συγκοινωνίες. Στις 9 Απρίλη, το πρωί, δεκάδες επιτροπές θα ξεκι-νήσουν να «μην πληρώνουν» στα λεωφορεία της γειτονιάς τους. Θα συνεχίσει να… «μην πληρώ-νουν» σε αντίστοιχο σταθμό Mε-τρό και όλες οι επιτροπές θα κα-ταλήξουμε στο Σύνταγμα, στη 1 μ.μ. Eκεί θα ακολουθήσει μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Συ-ντάγματος.

Οι κινητοποιήσεις αυτές απο-φασίστηκαν μετά από πετυχημένη και μαζική σύσκεψη που πραγμα-τοποιήθηκε από δεκάδες επιτρο-πές αγώνα στις 14/3 στη Νομική, με γνώμονα τη συνέχιση και κλι-μάκωση του κινήματος «Δεν πλη-ρώνω» στις δημόσιες συγκοινω-νίες. Παρά την προσπάθεια ποι-νικοποίησης του κινήματος «Δεν πληρώνω», οι συμμετέχοντες φαί-νεται να μην το βάζουν κάτω, και συνεχίζουν τη δράση τους – κερ-δίζοντας όσο περνάει ο καιρός την αποδοχή και την επιδοκιμα-σία του επιβατικού κοινού.

ΔουλεμπόριοσταγραφείατουΠΑΣΟΚ!Α νεργες, ανασφάλιστες και

χωρίςεπίδομαανεργίας,για-τίδεντουςδίνουνχαρτίότιαπο-λύθηκαν,παραμένουναπότις3Ια-νουαρίουοικαθαρίστριεςπουερ-γάζοντανσταγραφείατουΠΑΣΟΚ.ΣύμφωναμεκαταγγελίεςτηςΠΕ-ΚΟΠ, στα κεντρικά γραφεία τουΠΑΣΟΚ, ανθίζει το δουλεμπόριοτωνεργολάβωνκαθαρισμού.«Τηντελευταίαπενταετίαέχουναλλάξειτέσσεριςεργολάβουςκαιοιαπο-δοχέςτωνσυναδελφισσώνέχουν

εκτοξευτεί στο... αμύθητο ποσότων 230 ευρώ τομήνα!Μάλισταπροτάθηκεσεμιασυναδέλφισσαπουαπολύθηκεότιανδενμιλήσειθαξαναπροσληφθείνακαθαρίζειτιςτουαλέτεςτουκτιρίουμε240ευρώ το μήνα», αναφέρει η ΠΕ-ΚΟΠσεανακοίνωσητης.

ΤονΟκτώβρητου2010οιυπεύ-θυνοιπληροφόρησαντις8εργαζό-μενεςσταγραφείατουΠΑΣΟΚότιοεργολάβοςεξαφανίστηκεκαιδενμπορούννατονβρουν!Συνέχισανόμωςνατιςαπασχολούνανασφά-λιστεςκαιαπλήρωτες!Στις29Δε-κέμβρημετάαπόσυνεχείςδιαμαρ-τυρίεςτιςκάλεσανκαιτουςέδω-σαν1.000ευρώκαιτιςέβαλανναυπογράψουνότι αν βρεθεί ο ερ-γολάβοςοφείλουνναταεπιστρέ-ψουν.Στις3Ιανουαρίουπουπήγανγιαδουλειάοιφρουροίτουκτηρί-ουτουςαπαγόρευσαντηνείσοδοκαιτιςενημέρωσανότιέχουναπο-λυθεί.

Η Β. Χαλκιδική λέει «όχι» στα σχέδια της «Ελληνικός Χρυσός»

Για ένα κομμάτι ψωμί η αφρικανική γη

στις αγρο-πολυεθνικέςΔημοσίευμα του Βρετανι-

κού Γκάρντιαν στις 21 Μάρτη έκανε λόγω για «τη συμφωνία του αιώνα», αναφερόμενο στην ενοικίαση προς 130 ευρώ την εβδομάδα από την Karuturi Global (μία από τις 25 μεγαλύ-τερες παγκοσμίως αγρο-πο-λυεθνικές με έδρα την Ινδία) αγροτικής έκτασης 2.500 τετρ. χλμ. Ο υπεύθυνος παραγωγής της εταιρείας έκανε λόγο για εξαιρετικά εδάφη, σε πολύ καλή τιμή! Η έκταση θα παρά-γει, ρύζι, ζάχαρη, φοινικέλαιο, βαμβάκι κ.ά., προοριζόμενα για τις διεθνείς αγορές. Η Αιθιοπία, το 2010, ήταν από τους μεγαλύτερους αποδέ-κτες ανθρωπιστικής βοήθειας (700.000 τόνοι τροφίμων και 1,6 δισ. ευρώ), τα οποία έλαβε αφού είχε προσφέρει περί τα 3 εκατ. εκτάρια γόνιμης γης σε γεωργικές πολυεθνικές.

Σύμφωνα με την Παγκό-σμια Τράπεζα, οι φθηνές τιμές της αφρικανικής γης έχουν ως αποτέλεσμα 35 εκατ. εκτάρια σε ολόκληρη την ήπειρο να έχουν νοικιαστεί ή πωληθεί σε πολυεθνικές, με το ανάλογο… τίμημα για τους ανθρώπους και το περιβάλλον. Δάση, στα όρια των εκτάσεων αυτών έχουν αποψιλωθεί ή καεί, προ-κειμένου να κατασκευαστούν οι αναγκαίες για τους επενδυ-τές υποδομές. Στην Αιθιοπία, φέτος 15.000 κάτοικοι των περιοχών που πουλήθηκαν ή νοικιάστηκαν, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, ελπίζοντας σε μία κα-λύτερη ποιότητα ζωής, όπως τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση της χώρας. Για τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών οι υπο-σχέσεις για σχολεία, κέντρα υγείας και καθαρό νερό απο-δείχτηκαν απατηλές, αφού το μόνο που έχουν δει, είναι μία αντλία στο κέντρο των νέων τους καταυλισμών... Δεν ήταν λίγοι επίσης, εκείνοι που κα-ταγγέλλουν ότι ξεριζώθηκαν φοβούμενοι ακόμα και για τη ζωή τους σε περίπτωση που αντιστέκονταν στα κυβερνητι-κά σχέδια…

Τα σχέδια της, όμως, έρχονται να ανατραπούν από τους ιθαγενείς. Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής οργανώνο-νται και δίνουν καθημερινά μεγάλο αγώνα για να διατηρήσουν αλώβη-το τον τόπο τους. Έχουν δημιουρ-γηθεί επιτροπές αγώνα στα περισ-σότερα χωριά της Βόρειας αλλά και της Νότιας Χαλκιδικής, που συντο-νίζουν τη δράση τους, διοργανώ-νουν ενημερωτικές εκδηλώσεις και περιφρουρούν με βάρδιες την πε-ριοχή των Σκουριών από τους επί-δοξους χρυσοθήρες. Σύμμαχοι τους στον αγώνα, το Συμβούλιο Περιβάλ-λοντος του ΑΠΘ που εξέδωσε ανα-κοίνωση - καταπέλτη, υπογεγραμμέ-νη από 28 σχολές, ενάντια στα σχέ-δια της εταιρείας, προτρέποντας το υπουργείο Περιβάλλοντος, να μην κάνει δεκτή τη ΜΠΕ.

Την Παρασκευή 11/3 η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός και οι τοπικοί άρ-χοντες, (δήμαρχος, αντιδήμαρχοι και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Α. Λαφαζά-νης) εμφανιζόμενοι ως Πρωτοβου-λία Πολιτών Δ. Αριστοτέλη, πραγμα-τοποίησαν συλλαλητήριο στο Παλαι-οχώρι προπαγανδίζοντας την άπο-ψη τους υπέρ της επένδυσης με πα-νό όπως «Ψευτοοικολογία = Ανερ-γία». Οι προτροπές των τοπικών αρ-χόντων («φτάνει πια με τους ψευτο-οικολόγους»), οδήγησε μικρή μερίδα μεταλλωρύχων να προβούν σε πρά-ξεις που ξύπνησαν αναμνήσεις από τις πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας της Ελλάδας. Έκαψαν πανό, έκοψαν δέντρα, προπηλάκισαν και έδειραν συμπολίτες τους, με αποκορύφωμα το κάψιμο του θρυλικού φυλακίου της Ολυμπιάδας, σύμβολο του αγώ-να των κατοίκων εναντία στην προη-γούμενη εταιρεία TVX GOLD.

Οι ενέργειες αυτές έκαναν τους Χαλκιδικιώτες να συσπειρωθούν ακόμη περισσότερο και σαν μια γροθιά να συναντηθούν όλοι στην Ιερισσό στις 13 του Μάρτη, όπου και εξέδωσαν ψήφισμα.

Η Ελληνικός Χρυσός είναι θυγα-τρική της καναδέζικης European Goldfields με πλειοψηφικό πακέτο συμφερόντων του ομίλου Μπόμπο-λα. Τον Σεπτέμβριο του 2010 κατέ-θεσε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επι-πτώσεων (ΜΠΕ) στην οποία προ-έβλεπε τη διατήρηση των υφιστά-μενων μεταλλείων σε Στρατώνι και

Ολυμπιάδα, αλλά και τη δημιουργία νέου μεταλλείου ανοιχτής εξόρυξης με κρατή-ρα διαμέτρου 705 μ. και βάθος 220 μ., και νέο εργοστάσιο με-ταλλουργίας. Κι όλα αυτά στο παρθένο δάσος των Σκουρι-ών, σε απόσταση 3 χλμ. σε ευθεία από την Μεγ. Παναγία και άλλα χωριά και 8 χλμ. από την Αρ-ναία. Επίσης προ-ανήγειλε τη χρήση άκρως επικίνδυνων δηλητηρίων, κυανί-ου, αρσενικού, θει-

ικού οξέως κ.ά. και τη μετατροπή δύο υπέροχων ρεμάτων, του Καρα-τζά και του Λοτσάνικου, σε λίμνες τελμάτων με δημιουργία φραγμάτων περίπου 145μ.

Να σημειωθεί ότι η εταιρεία εκ-βιάζει ότι θα αποσυρθεί από τα υφι-στάμενα μεταλλεία αν δεν εγκριθεί στο σύνολό της η ΜΠΕ, καθιστώ-ντας έτσι σε ομηρεία τους περίπου 300 εργαζόμενους που δουλεύουν σ’ αυτή και απειλεί ότι δεν θα προ-βεί σε καμιά περιβαλλοντική αποκα-τάσταση, «ξεχνώντας» βέβαια τους τόνους του χρυσούχου αρσενοπυρί-τη που πούλησε στην Κίνα και τα δι-σεκατομμύρια που αποκόμισε.

Στα άμεσα σχέδια της εταιρείας που εξαρτώνται από την τιμή του χρυσού, η οποία διαρκώς ανεβαίνει, είναι η εκμετάλλευση και άλλων πε-ριοχών, μετατρέποντας τη Χαλκιδι-κή σ’ ένα απέραντο ορυχείο και μια περιοχή βαριάς βιομηχανιας, στην οποία δεν θα έχει αξία όχι μόνο η ακίνητη περιουσία των πολιτών αλ-λά και η ίδια τους η ζωή!

T ην Κυριακή 13 Μάρτη 2011 η Χαλκιδική γνώρι-σε το μεγαλύτερο συλ-λαλητήριο στην ιστορία της. Περισσότεροι από

3.000 πολίτες όλων των ηλικιών και πολιτικών πεποιθήσεων συναντήθη-καν στην Ιερισσό, για να διατρανώ-σουν την αντίθεσή τους στα σχέδια της κυβέρνησης, της τοπικής αρχής και της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός για τη δημιουργία μεταλλείου εξόρυ-ξης χρυσού στην περιοχή του Κακ-κάβου. Ο Κάκκαβος είναι το βουνό που τρέφει και ποτίζει γενιές και γε-νιές στη Χαλκιδική. Είναι καλλυμένο με αρχέγονο δάσος, με πλούσια χλω-ρίδα (οξιές, έλατα, καστανιές, πλα-τάνια κ.ά) και πανίδα.

Η ιστορία της Βόρειας Χαλκιδι-κής είναι άμεσα συνυφασμένη με

τα μεταλλεία. Από την ασυλία, όμως, που παρείχαν στους Χαλκιδιώτες επί Τουρκοκρατίας –το «κοινό των Μα-ντεμοχωρίων»– φτάσαμε και λόγω του καπιταλιστικού τρόπου παραγω-γής, στη μονοκρατορία της εκάστο-τε εταιρείας! Η πιο σύγχρονη ιστο-ρία της Χαλκιδικής ξεκινά τον Δεκέμ-βριο του 2003, όταν ο τότε υφυπουρ-γός Οικονομικών και νυν Δήμαρχος του «καλλικρατικού» δήμου Αριστο-τέλη, Χρήστος Πάχτας, μεταβίβα-σε 317.000 στρ. γης μαζί με όλες τις εγκαταστάσεις στην εταιρεία Ελληνι-κός Χρυσός αντί 11 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που η αντικειμενική αξία εκτι-μήθηκε στα 408 εκατ. ευρώ, απαλ-λάσσοντας ταυτόχρονα με ειδική τροπολογία την προηγούμενη εται-ρεία από οποιαδήποτε περιβαλλο-ντική αποκατάσταση.

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΓΙΑ ΑΝΕΛΚΥΣΗ του ναυαγίου του «Sea Diamond» από την Καλντέρα της Σαντο-ρίνης, κατέθεσαν πρόσφατα στο Συμβούλιο της Επικρατεί-ας, φορείς του νησιού, κάτοι-κοι και το Ινστιτούτο Αρχιπέλα-γος. Εξάλλου, στο πλευρό των κατοίκων, όσον αφορά στη νο-μική διερεύνηση του θέματος, βρίσκεται και ομάδα νομικών από το αμερικάνικο πανεπι-στήμιο του Yale, οι οποίοι κατά το πρόσφατο παρελθόν έχουν συνδράμει στην επίλυση περι-βαλλοντικών προβλημάτων ανά τον κόσμο. Μετά από πολύμη-νη διερεύνηση του θέματος, αμερικάνοι επιστήμονες, βρί-σκονται στη χώρα μας, προκει-μένου να καταθέσουν τις επό-μενες ημέρες τις προτάσεις τους, βάσει του ελληνικού, ευ-ρωπαϊκού και διεθνούς δικαί-ου, τεκμηριώνεται η αναγκαι-ότητα της άμεσης ανέλκυσης του ναυαγίου.

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ όσο φορά την κατασκευή υπόγειο πάρκινγκ, στην πλατεία του 1ου νεκροταφείου, έλαβε το κοινοτικό συμβούλιο της 2ης κοινότητας του Δήμου Αθη-ναίων. Οι κάτοικοι με άμεση κινητοποίηση στις 14/3 απέ-τρεψαν την εγκατάσταση του εργολάβου και την έναρξη των εργασιών κατασκευής. Θυμίζουμε ότι ο χώρος (μπρο-στά ακριβώς στην είσοδο του νεκροταφείου), είχε παραχω-ρηθεί από ιδιώτη στο Δήμο με την προϋπόθεση, να μη χρη-σιμοποιηθεί για εμπορική εκ-μετάλλευση. Οι κάτοικοι πραγ-ματοποίησαν συγκέντρωση στην πλατεία την προηγούμε-νη Κυριακή, δηλώνοντας την απόφασή τους για περιφρού-ρηση της πλατείας, μέχρι τη ματαίωση του έργου. Αποφά-σισαν δε την πραγματοποίηση διαμαρτυρίας έξω από το δη-μαρχείο της Αθήνας, τη Δευ-τέρα, προκειμένου το θέμα να συζητηθεί προ ημερησίας διατάξεως στο δημοτικό συμ-βούλιο, το οποίο όμως ανα-βλήθηκε.

Η 4η ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ, στις πόλεις της χώρας, προε-τοιμάζεται για την Κυριακή 8 Μαΐου (12 π.μ.). Οι ποδηλάτες διεκδικούν μέτρα για τη διευ-κόλυνση της κυκλοφορίας των ποδηλάτων στις πόλεις (αλλα-γές στον ΚΟΚ, ποδηλατόδρο-μοι κ.ά.), επέκταση των πεζο-δρόμων και ενίσχυση των δη-μόσιων μέσων μεταφοράς. Οι συλλογικότητες των ποδηλα-τών ανά τη χώρα, «πατάνε πε-τάλι», για την προετοιμασία των πορειών… Οι «Ποδηλάτ-ισσ-ες» την Τετάρτη 30/3 (8 μ.μ.), πραγματοποιούν έκτα-κτη συνάντηση (Επταχάλου 3, Θησείο), για την προετοιμασία της πορείας στην Αθήνα.

Περαιτέρω επιβάρυνση του περιβάλλοντος, των περιοχών που γειτνιάζουν με τη Β΄ Βιομη-χανική Περιοχή του Βόλου (Δήμος Ρήγα Φε-ραίου) αναμένεται να προκαλέσει η μονάδα καύσης SRF (στερεοποιημένο απόβλητο καύ-σιμο) που σχεδιάζεται να κατασκευαστεί από την ENGAL ΑΕ. Σκοπός της επένδυσης είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ισχύος 100 MW, ενώ θα έχει τη δυνατότητα να καίει ετη-σίως έως και 7 εκατ. τόνους SRF (σκουπίδια), ποσότητα που είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την ετήσια παραγωγή απορ-ριμμάτων της χώρας.

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας χορήγησε άδεια (αρ. 1317/10) για τη συγκεκριμένη επένδυση επικαλούμενη το νόμο 3851/10 για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), σύμφωνα με τον

οποίο το SRF βαπτίζεται ...βιομάζα και η «εν λόγω καύση εντάσσεται στις ΑΠΕ». Η συγκε-κριμένη βιομάζα, προέρχεται από μονάδα δια-χωρισμού σύμμεικτων αστικών σκουπιδιών, γε-γονός που συνεπάγεται την ύπαρξη σ’ αυτή επι-κίνδυνων για καύση υλικών. Το ήδη επιβαρυ-μένο περιβάλλον (υπόγεια νερά, έδαφος, ατμό-σφαιρα) από την πολυετή λειτουργία μεγάλων βιομηχανικών μονάδων όπως η Χαλυβουργία,

η 304 ΠΕΒ κ.ά. θα δεχτεί καίριο πλήγμα από τη συγκεκριμένη επένδυση, η οποία θα αξιοποιεί και «καύσιμο» από το εξωτερι-κό. Αυτό θα φτάνει στο λιμάνι της Ελευσίνας, θα αποθηκεύεται προσωρινά στο Θριάσιο, σε έκταση 15 στρ., που παραχωρήθηκε από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία και θα το μεταφέρει στο Βόλο.

Στράτος Βουραζέρης

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ

Όταν το σκουπίδι βαφτίζεται …βιομάζα

18 / ΠPIN O IKOΛOΓIA ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

n ΛAMΠPOΣ ANTAPAΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 EPΓAZOMENOI ΠPIN / 19

Τα δημαρχεία της χώρας αρχίζουν να καταλαμβάνονται το ένα μετά το άλ-λο, με εκατοντάδες οργισμένου εργα-ζόμενους, συμβασιούχους ή απολυ-μένους να αγωνίζονται ενάντια στην

ανέχεια και την πείνα. Είναι μια πρόγευση για το μέλλον της «τοπικής εξουσίας» στην εποχή του Mνημονίου, του ΔΝΤ και του Καλλικρά-τη! Στο δημαρχείο Ηρακλείου συμβολική κα-τάληψη πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι», σε ένδει-ξη διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό μεγάλου αριθμού ηλικιωμένων από το πρόγραμμα, με αποτέλεσμα οι ίδιοι να είναι οι άνεργοι. Στο δημαρχείο Λέσβου, η κατά-ληψη έγινε από 600 μόνιμους εργαζόμενους του Δήμου που δεν πληρώθηκαν το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου, ελλείψει κονδυλίων! Η δημο-τική αρχή αδυνατεί να πλη-ρώσει, γιατί ακόμη δεν έχει εισπράξει τη δόση από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πό-ρους (ΚΑΠ) για τον Μάρτιο, ύψους 1,4 εκατ. ευρώ! Στο δη-μαρχείο Αθήνας, ακόμα κρα-τά η κατάληψη που ξεκίνη-σαν εκατοντάδες συμβασιού-χοι του Δήμου που κινδυνεύ-ουν με απόλυση, καθώς η νέα δημοτική αρχή του Γ. Καμί-νη επιχείρησε στο δημοτικό συμβούλιο να περάσει προκήρυξη για 570 νέ-ες προσλήψεις συμβασιούχων ορισμένου χρό-νου, γεγονός που προδικάζει την απόλυση των νυν συμβασιούχων, ενώ εκκρεμούν οι σχετι-κές δικαστικές αποφάσεις. Υπενθυμίζεται ότι σε κρίσιμους τομείς λειτουργίας του Δή-μου (καθαριότητα, παιδικοί σταθμοί, οδοποι-ία, συντήρηση, παραλαβή αιτήσεων κ.λπ.) υπη-ρετούν 2.500 συμβασιούχοι με μπλοκάκι και χωρίς καμιά νομική κατοχύρωση. Πολλοί από αυτούς συμπληρώνουν ήδη εννέα χρόνια υπη-ρεσίας και τώρα κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο διότι οι προσλήψεις θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ και χωρίς να βαραίνει ουσιαστικά στη

μοριοδότηση η προϋπηρεσία τους. Η λογική της μόνιμης εργασιακής ανασφάλειας και της προσωρινής εργασίας αποθεώνεται από όλους τους δημοτικούς άρχοντες που αξιοποιούν δε-όντως το ελαστικό αντεργατικό νομικό πλαί-σιο των κυβερνήσεων αλλά και την πολιτική του «Καλλικράτη», κάνοντας μάλιστα μπαλά-κι τους εργαζόμενους και τις δικές τους ευθύ-νες στο «έγκλημα».

Ωστόσο, οι συμβασιούχοι στο δήμο Αθήνας ήρθαν στο προσκήνιο εισβάλλοντας στην αί-θουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβου-

λίου, ενώ ταυτόχρονα άλλοι συνάδελφοί τους κατέλαβαν το αμαξοστάσιο στην Ιερά Οδό, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να εξέλθουν τα απορριμματοφόρα για την αποκομιδή των σκουπιδιών. Ο δήμαρχος υποστήριξε ότι δεν θα πάρει πίσω την προκήρυξη και έτσι το επί-μαχο δημοτικό συμβούλιο δεν έγινε ποτέ, αφού οι εργαζόμενοι κατά εκατοντάδες κατέλαβαν το δημαρχείο.

Να σημειωθεί ότι όλες οι δημοτικές παρα-τάξεις είναι υπέρ της μονιμοποίησης των συμ-βασιούχων, αλλά η νέα πλειοψηφία, συνεχίζο-ντας στο δρόμο του Ν. Κακλαμάνη, νίπτει τας χείρας της, και δηλώνει ότι θα προχωρήσει σε

μια ακόμα «γενιά» συμβασιούχων, και εργασι-ακής ομηρίας κι ανασφάλειας.

Η παρέμβαση του προέδρου της ΑΔΕΔΥ, Σπ. Παπασπύρου και η επαφή που ακολούθη-σε με το δήμαρχο παρουσία και των σωματεί-ων εργαζομένων, έγινε προσπάθεια να αποτε-λέσει όχημα εκτόνωσης κι όχι κλιμάκωσης του αγώνα των συμβασιούχων, με το θέμα να εστι-άζεται στο πού και πότε θα γίνει η συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο κι όχι βέβαια στο εάν θα παραμείνουν οι συμβασιούχοι στις θέσεις εργασίας τους ή εάν θα αντικατασταθούν.

Σε ανακοίνωσή της η Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας τονίζει ότι «οι εργα-ζόμενοι του δήμου της Αθήνας με τη σημερινή τους κινητοποί-ηση δίνουν το λαμπρό παρά-δειγμα για τον τρόπο που όλοι οι συμβασιούχοι πανελλαδι-κά πρέπει να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στην εργασία. Απέναντι σε ένα δήμαρχο που εγκαταλείπει το δημοτικό συμ-βούλιο χωρίς να ακούσει τις φωνές αγωνίας των χιλιάδων συμβασιούχων που χάνουν τη δουλειά τους, η κατάληψη του Δημαρχείου της Αθήνας εί-ναι ένα κάλεσμα προς όλους τους συμβασιούχους πανελ-λαδικά να καταλάβουν όλα τα δημαρχεία της χώρας, διεκδι-κώντας τη μονιμοποίηση όλων

των συμβασιούχων». Η Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας κα-

λεί τα σωματεία σε απεργίες διαρκείας για να μην απολυθεί κανένας συμβασιούχος, για μό-νιμη και σταθερή για δουλειά, για υπεράσπιση των κοινωνικών υπηρεσιών από τη διάλυση».

Να σημειωθεί τέλος ότι η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τη δημοτική αρχή ορ-γάνωσε μια εκτεταμένη αστυνομική επιχείρη-ση ενάντια στους εργαζόμενους της καθαριό-τητας, με την παρουσία αστυνομικών δυνάμε-ων και ΜΑΤ σε όλα τα δημοτικά κτίρια από την οδό Λιοσίων μέχρι το Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου.

n ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣΑΠΟΛΥΣΕΙΣΣΤΙΣΑΤΤΙΚΕΣΕΚΔΟΣΕΙΣn ΗεργοδοσίαστονΌμιλο Αττικών Εκδόσεων προχώρησετηνΤετάρτηστηνεκδικητικήκαιπαράνομηαπόλυ-σητριώνεργαζόμενων,ανάμεσάτουςκαιτηςΙωάνναςΚαζάκου,μέλουςτουΝΑΡ,καιεκλεγμένηςεκπροσώπουστοΜεικτόΣυμβούλιοτηςΕΣΠΗΤ,πουπρωτοστάτησεστοναγώναγια

τηναποτροπήτωνμισθολογικώνπε-ρικοπών.Δενείναικαθόλουτυχαίοπουοιτρειςαπολυμένοιήτανανά-μεσαστουςεργαζόμενουςπου,πα-ράτοόργιοεκβιασμώνκαιεργοδοτι-κήςτρομοκρατίας,δενυπέκυψανκαιδενυπέγραψαντο«εταιρικόμνημό-νιο»πουείχεπαρουσιάσειοδιευθύ-νωνσύμβουλοςτουομίλουΘεοχάρηςΦιλιππόπουλος,απαιτώνταςμείωσηαποδοχώνσεόλοτοπροσωπικόαπό10%έως15%.Ηεργοδοσίαστοπρόσωποτωντρι-ώναπολυμένωνεκδικείταιτηνέμπρα-κτηαγωνιστικήκαιαπεργιακήαμφι-σβήτησητων«αυτοκρατορικών»απο-φάσεώντηςαπότουςεργαζόμενους,οιοποίοιαπάντησανμεσυνελεύσεις,στάσειςεργασίαςκαι24ωρεςαπερ-γίες,καιαντιστάθηκανσυλλογικάστηλαίλαπακατάτωνδικαιωμάτωντους,καθυστερώνταςτηνυλοποίησητουεργοδοτικούσχεδίου.Ακόμακαισή-μερα,τρειςμήνεςμετά,πολλοίεργα-ζόμενοιεξακολουθούσαννααντιστέ-κονταικαιναμηνυπογράφουντοατο-μικόπετσόκομματουμισθούτους.Είναιπροφανέςότιηεπιλογήτηςερ-γοδοσίαςνααπαντήσειμετηντρομο-κρατίατωναπολύσεωνπροαναγγέλ-λεινέογύροεπίθεσηςσταεργατικάδικαιώματαστονΌμιλο,σεόλαταμί-ντιακαιγενικότερα.Προετοιμάζειτοέδαφοςγιανέεςμειώσεις,ελαστικέςσχέσειςεργασίαςκαιπαραπέρααπο-λύσεις,επιχειρώνταςπρώτανα«εξα-φανίσει»όσουςαντιστέκονταιενεργά,καιναεπιβάλειτη«σιωπήτωναμνών».Τοσχέδιότουςδενθαπεράσεικαιήδηπροετοιμάζονταιγιατηνερχόμε-νηεβδομάδαμπαράζαπεργιακώνκι-νητοποιήσεων.

ΑΠΟΛΥΕΙΚΑΙΗΓΣΕΕ!n Η ηγεσία της ΓΣΕΕ αντί να οργανώνει τους αγώνες των εργαζομένων προχωρά σε απολύσεις ακόμα και στα δικά της ιδρύματα! Αμέσως μετά την απομάκρυνση του επιστημονικού συμβούλου Γ. Ρωμανιά ανακοινώθηκε η εκδικητική και αντι-συνδικαλιστική απόλυση του Απόστολου Καψάλη, εργαζόμενου στο ΙΝΕ-ΓΣΕΕ! Ο απολυμένος είναι ερευνητής εργασιακών σχέσεων και μέλος της διοίκησης του Σωματείου Eργαζομένων στο ΙΝΕ, και μαζί με άλλους συναδέλφους του στο ΙΝΕ συνδράμουν επί σειρά ετών στην τεκμηρίωση και στην επεξεργασία των θέσεων και των διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος με γνώμονα την υπεράσπιση και την αναβάθμιση της μισθωτής εργασίας. Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης που συγκροτήθηκε απαιτεί την άμεση ανάκληση της απόφασης και την παύση κάθε σε βάρος του δίωξης.

ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΣ

nΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Με 24ωρη πανελλαδική απεργία την Πέ-μπτη και απεργιακές συγκεντρώσεις περιφρού-ρησης έξω από τις κτιριακές εγκαταστάσεις σε Χαλάνδρι, Λυκόβρυση, Κηφισό και Θεσσαλο-

νίκη, απάντησαν οι εργαζόμε-νοι στη Βόνταφον στο νέο κύμα απολύσεων και τρομοκρατικών «αξιολογήσεων» που προωθεί η εργοδοσία. Το σωματείο εργα-ζομένων στην εταιρεία είχε από καιρό κρούσει τον κώδωνα του

κινδύνου για επερχόμενες απολύσεις. Το τελευ-ταίο διάστημα δεκάδες εργαζόμενοι από την Δι-εύθυνση Εξυπηρέτησης Πελατών στη Λυκόβρυ-ση δέχονταν πιέσεις με το γνωστό δίλημμα «πα-ραιτήσου εδώ και τώρα ή απολύεσαι». Πριν από 20 ημέρες άλλοι επτά εργζόμενοι από την Διεύ-

θυνση Operations Development πετάχτηκαν με τον ίδιο τρόπο στην ανεργία. Ταυτόχρονα, όπως καταγγέλλει το σωματείο, συνεχίζονται απολύ-σεις εργαζομένων με πρόσχημα την «κακή από-δοση», ενώ στη διαδικασία της φετινής αξιολόγη-σης, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη πάρα πολλοί ερ-γαζόμενοι καλούνται να αξιολογηθούν με «μερι-κώς ικανοποιητική» ή «κακή απόδοση», ανοίγο-ντας το δρόμο για περισσότερες απολύσεις στο άμεσο μέλλον.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση του σωματείου και αποφασί-στηκε η 24ωρη απεργία με αιτήματα να σταματή-σουν οι απολύσεις και οι πιέσεις της εργοδοσίας για παραίτηση εργαζομένων σε διάφορες διευ-θύνσεις της εταιρείας, να επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι και η διοίκηση της Βόνταφον να εγ-γυηθεί τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς όλων των εργαζομένων.

Στο σχετική απεργιακή προκήρυξή του, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στη Βό-νταφον σημειώνει: «Η οικονομική κρίση και τα σκληρά μέτρα κυβέρνησης - ΔΝΤ -ΕΕ, η διό-γκωση της ανεργίας και η εξάπλωση της φτώχει-ας παντού, δεν αφήνουν περιθώρια για να απο-χωρούμε «οικειοθελώς» ή να αποδεχόμαστε την απόλυση τη δική μας και του διπλανού μας ως αναπόφευκτη. Είναι μονόδρομος να παλέψου-με για να σώσουμε τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς μας, διαφορετικά απειλούμαστε με μα-κροχρόνια ανεργία και εξαθλίωση». Το σωμα-τείο καταλήγει ότι «είναι πολύ πιο ρεαλιστι-κός ο στόχος να σώσουμε τις θέσεις εργασίας με την ενότητα, την αποφασιστικότητα και τον ανένδοτο αγώνα μας, παρά να πιστεύει κανείς ότι με την ατομική επιλογή του τύπου «να πά-ρω την αποζημίωση και να φύγω» θα βρει σύ-ντομα εργασία.

Απολύσεις στη Βόνταφον

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΑΠΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣΠρωταγωνιστούν απλήρωτοι και απολυμένοι εργαζόμενοι

20 / ΠPIN K INHΣH IΔEΩN ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΘΕΩΡΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΤΟΥΣΕΡΣχέσεις δομής και εξουσίαςΟ Ν. Πουλαντζάς μπορεί να θεωρηθεί διανοητικό τεκνό του Αλτουσέρ. Και για αυτόν, όπως και για τον Αλτουσέρ, η πραγματικότητα αποτελείται από διάφορα επίπεδα, τα οποία είναι «σχετικά αυτόνομα» αναμεταξύ τους. Ο Ν. Πουλαντζάς πιστεύει ότι στον Μαρξ υπάρχει διαχωρισμός του οικονομικού απ’ το πολιτικό. Το πολιτικό και το ιδεολογικό επίπεδο δεν είναι απλή έκφραση του οικονομικού αλλά κατέχουν μια σχετική αυτονομία από αυτό. Οι σχέσεις παραγωγής γίνονται αντιληπτές ως μια τεχνική διαδικασία και όχι ως παραγωγή και των κοινωνικών σχέσεων ταυτόχρονα. Για την κριτική θεωρία, όμως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο αφού υπάρχει διαμεσολάβηση. Το οικονομικό και το πολιτικό είναι εκφράσεις της ίδιας ουσίας, του τρόπου ικανοποίησης των αναγκών. Η έννοια της ουσίας όμως απορρίπτεται από τον Ν. Πουλαντζά. Η σκέψη του διατηρεί τις αλτουσεριανές έννοιες της κυρίαρχης δομής και της επιρροής την τελευταία στιγμή από το οικονομικό. Και στον Ν. Πουλαντζά, όπως και στον Αλτουσέρ, έχουμε διαχωρισμό της δομής από την υποκειμενικότητα (structure/agency). Ο ίδιος ο Ν. Πουλαντζάς αναφέρει σε άρθρο του ότι στον Αλτουσέρ η δομή είναι μια έννοια τελείως διαχωρισμένη από αυτήν της Ιστορίας. Αναγνωρίζει όμως ότι στη σκέψη του Αλτουσέρ η σχέση του πολιτικού με το οικονομικό είναι αδιευκρίνιστη. Κατηγορεί μάλιστα τον Αλτουσέρ για υπερπολιτικοποίηση, ότι δηλαδή θεωρεί πιο σημαντικό το ρόλο του πολιτικού, της ταξικής συνείδησης από όσο θα έπρεπε. Ο Ν. Πουλαντζάς θα μπορούσε να πει κάνεις ότι εφαρμόζει την αλτουσεριανή φιλοσοφία στη μελέτη του κράτους και των τάξεων. Για τον Ν. Πουλαντζά, μια τάξη ή ένα τμήμα, από αυτά που αποτελείται η τάξη που κυβερνάει, επιβάλλει την κατεύθυνσή της στο μπλόκ εξουσίας ελέγχοντας έτσι το κράτος. Όμως, η τάξη ή το τμήμα της τάξης που κυβερνάει μπορεί να μην ταυτίζεται με εκείνο που ασκεί την ηγεμονία. Το κράτος εξασφαλίζει την αναπαραγωγή των συνθηκών της παραγωγής και έτσι την αναπαραγωγή των κοινωνικών σχέσεων. Στη θεωρία του Πουλαντζά το κράτος κατέχει μια σχετική αυτονομία ως προς την ταξική πάλη. Θα πρέπει να υπογραμμιστεί όμως ότι το κράτος δεν το αντιλαμβάνεται ως μια έκφραση των κοινωνικών σχέσεων και της σημαντικότερης αυτών, της ταξικής πάλης. Το κράτος στέκεται επάνω από αυτές, έξω από αυτές και τις κατευθύνει. Σ’ αυτήν τη σχέση αλληλοσυσχέτισης, τον καθοριστικό ρόλο έχουν οι σχέσεις παραγωγής και οι ταξικοί συσχετισμοί. Υπάρχει «σχετικός διαχωρισμός» του κράτους από τις σχέσεις παραγωγής. Γράφει ότι: «Το κράτος είναι συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων, που είναι συσχετισμός ανάμεσα σε τάξεις και μερίδες τάξεων».

H διαλεκτική γίνεται κατα-νοητή από τον Ν. Πουλα-ντζά ως η μέθοδος σύμφω-να με την οποία τοποθετού-με μέσα σε ένα σύνολο σχέ-

σεων μιας κοινωνίας την ηγεμονική μερί-δα και έτσι μπορούμε να εξάγουμε συμπε-ράσματα για τη σχέση του κρατικού μηχα-νισμού με την ταξική πάλη. Η διαλεκτική γίνεται κατανοητή ως η συσχέτιση διακριτών οντοτήτων, κοινωνικών μορφωμάτων αναμεταξύ τους και όχι ως η προσπάθεια κατανόησης του πράγματος στην ουσία του, όχι ως η προσπάθεια κατανόησης του πράγματος καθεαυτό, όπως στην κριτική θεωρία. Ο κόσμος δεν εί-ναι διαλεκτικός, αντιφατικός από τη φύση του, στην ουσία του. Μπο-ρεί στο ώριμο έργο του, δηλαδή στο τελευταίο του βιβλίο Το κρά-τος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός να ομολογεί ότι τονίζει περισσότερο από το προηγούμενο βιβλίο του, το Πολιτική εξουσία και κοινωνι-κές τάξεις, το ρόλο του καταμερι-σμού της εργασίας, αλλά τα μορ-φώματα που μελετάει ο Ν. Πουλα-ντζάς, όπως το κράτος, δεν είναι μορφές έκφρασης της ουσίας, δη-λαδή του τρόπου ικανοποίησης των αναγκών και της μορφή που αυτός παίρνει στον καπιταλισμό, δηλαδή της ταξικής πάλης.

Στον ώριμο Ν. Πουλαντζά, όπως και στο νεαρό, το κράτος θεωρείται αυτόνομο και ουδέτερο, ενώ ταυτό-χρονα εκπροσωπεί το συνασπισμό εξουσίας των κυρίαρχων τάξεων. Στο τελευταίο του κείμενο τονίζε-ται περισσότερο η επιρροή της τα-ξικής πάλης στο πολιτικό επίπεδο, στο κράτος. Το κράτος είναι «συμπύκνω-ση της ισορροπίας δυνάμεων». Είναι υλική συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων. Αυτό το σχετικά αυτόνομο κράτος εμφανί-ζεται υπεράνω της ταξικής πάλης, ενώ ανα-παράγει την κυριαρχία της καπιταλιστικής τάξης. Στο τελευταίο του βιβλίο συναντάμε τη φράση «Το κράτος δεν ανάγεται στο συ-σχετισμό δυνάμεων, παρουσιάζει μια δική του στεγανότητα και αντίσταση» καθώς και τη φράση «το κράτος παρεμβαίνει σε μεγά-λο βαθμό στην αναπαραγωγή του κεφαλαί-ου». Δηλαδή, δεν είναι μέρος αυτής, είναι έξω από αυτήν αλλά ταυτόχρονα επηρεάζε-ται από αυτήν. Σαν να έχουμε δύο πραγμα-τικότητες, μια αυτή του κράτους, του πολι-τικού και μια αυτή της οικονομίας της ταξι-κής πάλης. Το κράτος δεν ανάγεται στο κε-φάλαιο ως κοινωνική σχέση. Χαρακτηριστι-κά λέει πως «δεν θα πρέπει να μιλάμε για ταξική φύση, αλλά για ταξική χρησιμοποί-ηση του κράτους».

Πώς τροποποιείται σύμφωνα με την πουλαντζιανή θεωρία η κρατική πολιτική;

Όταν αλλάζει ο συσχετισμός δυνάμεων μέ-σα στο κράτος προς όφελος των εργατικών μαζών. Οπότε η ταξική πάλη θα πρέπει να έχει πρωταρχικό στόχο την κατάκτηση του κράτους. Αλλαγή από τα πάνω.

Στον Ν. Πουλαντζά ελλοχεύει ο κίν-δυνος να υποκατασταθεί η χειραφετητι-κή κοινωνική δράση από τη θεσμική δρά-ση των αυτόνομων πολιτικών δομών. Αντί

η επανάσταση να γίνει από τη δραστηριό-τητα των μαζών που γίνονται θύματα εκμε-τάλλευσης, θα πρέπει να γίνει από το κρά-τος! Ο δημοκρατικός δρόμος για το σοσι-αλισμό εξαρτάται από τη διατήρηση μιας εκ φύσεως αντιδημοκρατικής μορφής, αυ-τής του κράτους. Βλέπει το κράτος σαν ένα κάστρο που βρίσκεται επάνω από την κοι-νωνία σε μία άλλη διάσταση, που οι διάφο-ρες τάξεις ή μερίδες τάξεων προσπαθούν να κατακτήσουν. Το κράτος στον Ν. Που-λαντζά είναι από τη φύση του ένας ουδέ-τερος μηχανισμός. Δεν είναι μια διαστρε-βλωμένη, παραποιημένη μορφή, μία έκ-φραση του αντεστραμμένου κόσμου, όπως είναι για τους εκπροσώπους της κριτικής θεωρίας, πιο γνωστοί εκπρόσωποι της οποίας στην ανάλυση του κράτους είναι οι Τζόν Χόλογουεϊ, Σάιμον Κλάρκ και Βέρ-νερ Μπόνεφελντ. Ο ταξικός προσανατο-λισμός του κράτους στον Ν. Πουλαντζά εξαρτάται από την τάξη ή τις μερίδες τά-ξεων που θα καταφέρουν να το κατακτή-σουν. Δεν διευκρινίζει όμως πώς αυτή η

προσπάθεια θα συνδυαστεί με την ύπαρξη πιο άμεσων μορφών δημοκρατίας όπως εί-ναι τα εργατικά συμβούλια (αλλαγή «από τα κάτω»). Στη σκέψη του η αυτονομία του πολιτικού μένει απροσδιόριστη.

Για τον Σάιμον Κλάρκ, ο Ν. Πουλα-ντζάς δεν είναι μαρξιστής αλλά αστός δι-ανοούμενος με την έννοια ότι βλέπει την κοινωνία όπως η αστική κοινωνιολογία.

Ο Σ. Κλάρκ τον κατηγορεί ότι δεν αντιλαμβάνεται τη σημαντικότε-ρη προσφορά της μαρξικής σκέ-ψης που είναι η κατανόηση των διαφόρων επίπεδων της κοινωνί-ας ως μορφές έκφρασης της σχέ-σης του κεφαλαίου. Οι παραγωγι-κές σχέσεις δεν επικαθορίζονται από το ιδεολογικό και το πολιτι-κό, όπως θα έλεγαν οι Αλτουσέρ - Πουλαντζάς. Αντίθετα, είναι οι κυρίαρχες, οι πλέον καθοριστικές σε όλη την κοινωνία, γιατί από αυ-τές εξαρτάται η ικανοποίηση των βασικών αναγκών, της υλικής πα-ραγωγής. Η δομή στον Ν. Πουλα-ντζά ανακυκλώνεται από τη στιγμή που δεν είναι εγγενώς αντιφατική και έτσι η δυνατότητα αλλαγής δεν είναι εγγεγραμμένη μέσα στην ου-σία της. Μπορεί να έρθει μόνο με παρεμβάσεις έξω από αυτήν. Οι κοινωνικές σχέσεις διαμορφώνο-νται, όπως και στην κλασική πολι-τική οικονομία, έξω από την παρα-γωγή, στις σχέσεις διανομής.

Θα συμφωνήσω με τον Σ. Κλάρκ ότι ο Ν. Πουλαντζάς δίνει την ψευδαίσθηση ότι είναι μαρξι-στής, επειδή τονίζει τη σημασία των παραγωγικών σχέσεων, της ταξικής πάλης. Ο Ν. Πουλαντζάς έγινε γνωστός γιατί προσπάθησε

να δώσει πιο πρακτικό χαρακτήρα στην αλτουσεριανή σκέψη με το να αναπτύξει μια θεωρία κράτους και τάξης από αυτήν. Ορθά επισημαίνει ο Σ. Κλάρκ ότι η που-λαντζιανή θεωρία τόνισε τον ταξικό χα-ρακτήρα του κράτους αν και αυτός γίνεται αντιληπτός με λάθος τρόπο.

Το σημαντικό είναι όμως να δούμε το κράτος ως μια από τις μορφές που παίρνει το κεφάλαιο. Για τους προαναφερόμενους στοχαστές της κριτικής θεωρίας (που είναι γνωστοί σήμερα ως «ανοιχτοί μαρξιστές») δεν υπάρχει διαχωρισμός του κράτους από την ουσία, από το κεφάλαιο. Η έννοια της σχετικής αυτονομίας απορρίπτεται. Αντίθε-τα, υπάρχει διαμεσολάβηση. Όλες οι μορ-φές όπως το κράτος, η αντιπροσωπευτική μορφή δημοκρατίας, η αξία ως χρήμα γίνο-νται κατανοητές ως τρόποι εμφάνισης της ουσίας. Αν αλλάξουμε άρα τον τρόπο ικα-νοποίησης των αναγκών μας θα αλλάξει και η εμφάνιση. Για αυτό η έκφραση σοσιαλι-στικό κράτος δεν μπορεί να είναι παρά ένα οξύμωρο σχήμα.

Στον N. Πουλαντζά το κράτος θεωρείται ουδέτερο, ενώ ταυτόχρονα εκπροσωπεί το συνασπισμό εξουσίας των κυρίαρχων τάξεων.

Στο τελευταίο του κείμενο τονίζεται περισσότερο η επιρροή της ταξικής πάλης στο πολιτικό επίπεδο, στο κράτος. Το κράτος είναι

«συμπύκνωση της ισορροπίας δυνάμεων». Αυτό το σχετικά αυτόνομο κράτος εμφανίζεται υπεράνω της ταξικής πάλης.

Αντιφάσεις της θεωρίας του N. Πουλαντζά για το κράτος

n ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΡΟΛΛΙΟΣ, vgrollios@gmail.com

4 Στον Ν. Πουλαντζά υποκαθίσταται η χειραφετητική κοινωνική δράση

από τη θεσμική

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 ΠOΛITIΣMOΣ ΠPIN / 21

Σοκαριστική η νέα ταινία του αριστερού βρετανού σκηνοθέτη, Κέν Λόουτς, φέρνει στην επιφάνεια την αυθαιρεσία

των «εταιρειών δολοφόνων» που δρουν ανεξέλεγκτα στο Ιράκ, σκοτώνοντας άμαχους Ιρακινούς,

ενίοτε και δικούς τους μισθοφόρους.

Τι γυρεύεις στη Βαγδάτη, γιε του Λίβερπουλ;nΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΛΙΤΗ

F erry, cross the Mersey – Καραβά-κι, διάσχισε τον ποταμό Μέρσει. Αυτός είναι ο τίτλος του διασημό-τερου ως τώρα τραγουδιού του ήχου του Μέρσισαιντ – της περι-

οχής γύρω από το Λίβερπουλ, την πάλαι ποτέ εργατούπολη της βόρειας Αγγλίας.

Σε ένα φέριμποτ που διασχίζει τον ποταμό Μέρσεϊ ξεκινά ο Ιρλανδέζικος δρόμος - Route irish του Κεν Λόουτς. Οι εκβολές του καταλή-γουν στην ιρλανδική θάλασσα, συνδέοντάς το λιμάνι του Λίβερπουλ με το Μπέλφαστ και το Δουβλίνο. Για κάθε κάτοικο του Λίβερπουλ αυτός είναι ο θαλάσσιος ιρλανδέζικος δρό-μος, ο οποίος έφερνε καραβιές εξαθλιωμέ-νων Ιρλανδών στα μέσα του 19ου αιώνα, πρό-σφυγες που λιμοκτονούσαν από τη «Μεγάλη Πείνα» που σκότωσε πάνω από 1 εκατομμύ-ριο ιρλανδούς και οδήγησε άλλους τό-σους στην ξενιτιά.

Όμως η ταινία του Κέν Λόουτς μι-λάει για έναν άλλο ιρλανδέζικο δρόμο, χιλιάδες χιλιόμετρα νοτιότερα, στην κατεχόμενη Βαγδάτη. Ο Ιρλανδέζικος δρόμος - Route irish, ενώνει το αεροδρόμιο της Βαγδά-της με την πράσινη ζώνη, το σιδηρόφραχτο δι-οικητικό κέντρο που ελέγχεται από τα νατο-ϊκά στρατεύματα και τις ιδιωτικές εταιρείες «συμβούλων ασφαλείας» - πληρωμένων δο-λοφόνων.

Τα 12 χιλιόμετρα του Ιρλανδέζικου δρόμου θεωρούνται η πιο επικίνδυνη διαδρομή του κόσμου, καθώς δεν περνάει σχεδόν μία μέρα

που να μην υπάρξουν θύματα. Οποιοσδήποτε «υψηλά ιστάμενος» - πολιτικός, στρατιωτικός, επιχειρηματίας φτάνει αεροπορικά στη Βα-γδάτη, για πόλεμο και μπίζνες πρέπει αναγκα-στικά να διασχίσει αυτά τα 12 χιλιόμετρα μέ-σα από την πυκνοκατοικημένη πόλη, μέχρι την πράσινη ζώνη. Ως συνοδοί VIP’s, βαριά οπλι-σμένοι και με άδεια να σκοτώνουν, κάνουν χρυσές δουλειές, οι διαβόητες μισθοφορικές εταιρείες, όπως η αμερικάνικη Blackwater και η βρετανικών συμφερόντων ArmorGroup.

Σε μια τέτοια εταιρεία δουλεύει και ο πρω-ταγωνιστής της ταινίας του Κεν Λόουτς, ο Φέρ-γκους, ένας πρώην καταδρομέας των ειδικών δυνάμεων της βρετανικής αεροπορίας - SAS. Ως μισθοφόρος της ίδιας εταιρείας δούλευε και ο κολλητός του Φέργκους, ο Φράνκι, που άφησε την τελευταία του πνοή και τα διαμελι-

σμένα μέλη του σώματός του στον Ιρλανδέζικο Δρόμο σε «ενέδρα τρομοκρατών». Με ένα συ-νεχές μπρος - πίσω στο παρελθόν και στο σή-μερα, μαθαίνουμε την ιστορία των δυο φίλων, γέννημα θρέμμα του Λίβερπουλ.

Ο Φράνκι μετά την κηδεία του φίλου του και το δεκάρικο επικήδειο του στελέχους της εταιρείας, που υμνεί τον νεκρό ώς «σπουδαίο άντρα, στυλοβάτη της ανοικοδόμησης και της ειρήνης», υποψιάζεται ότι κάτι άλλο συμβαί-

νει. Σε ένα έργο με στοιχεία πολιτικού θρίλερ και ερευνητικού ντοκιμαντέρ, πιστό στο είδος του βρετανικού ρεαλισμού που υπηρετεί χρό-νια ο Κεν Λόουτς, ο σκηνοθέτης επιβεβαιώ-νει την αντιπολεμική του στράτευση, ανοίγει το φάκελο των εγκλημάτων των ιδιωτικών εται-ρειών, και μας δείχνει το μπερδεμένο, τραγι-κό, όχι απαραίτητα συμπαθητικό πρόσωπο της αγγλικής εργατικής τάξης. Ο πρωταγωνιστής δεν είναι θετικός ήρωας, είναι ένα «φονιάς εν τη γενέσει του» όπως παραδέχεται ο ίδιος στο τέλος, ένα φτωχόπαιδο που δέχτηκε να βάψει τα χέρια του με αίμα, για 12.000 λίρες, αφορο-λόγητες, το μήνα.

Όταν υποψιάζεται ότι το αίμα με το οποίο είναι βαμμένα τα χέρια του δεν ανήκει μόνο στους ανώνυμους Ιρακινούς «με τα τουρμπά-νια» όπως τους αποκαλούν περιφρονητικά οι

μισθοφόροι, αλλά στον κολλητό του, τότε αρχίζει τις έρευνες, που φτάνουν ως την κορυφή της πυραμίδας.

Αν η ταινία ήταν αμερικάνικη, θα υπήρχε χάπι εντ μέσω κάποιας μορ-

φής απονομής δικαιοσύνης. Στον Κεν Λόουτς η κάθαρση έρχεται με ωμή τραγικότητα, σε ένα τέλος που αποζημιώνει για μιάμισυ ώρα σκληρού, ντοκιμαντερίστικου γυρίσματος.

Μια ταινία όχι ορόσημο στο έργο Κεν Λό-ουτς, αλλά συνεπής με την ως τώρα διαδρομή του. Και οπωσδήποτε μια ταινία, που όπως όλο το έργο του αριστερού βρετανού σκηνοθέτη, δεν είναι το λάδι αλλά η άμμος στα γρανάζια του συστήματος.

4 Ο πρωταγωνιστής δεν είναι θετικός ήρωας και μας δείχνει το τραγικό πρόσωπο

της εργατικής τάξης

ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΠΛΕ ΚΑΙ ΖΑΚ ΣΤΕΦΑΝΟΥΓυάλινο μουσικό θέατροKάθεΠαρασκευήβράδυΑπό Παρασκευή 25 Μαρτίου και κάθε Παρασκευή στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο εμφανίζονται ο Λάκης Παπαδόπουλος (Με τα ψηλά ρεβέρ), οι Μπλε και ο Ζακ Στεφάνου με την μΠάντα - Κοάλα. Μαζί τους σε κλασικές επιτυχίες και πιο σύγχρονα τραγούδια θα είναι και 12 μουσικοί, οι οποίοι θα εναλλάσσονται πάνω στη σκηνή. Ώρα έναρξης: 22:30. Μπαρ (με ποτό): 15 ευρώ, τιμή φιάλης: 140 ευρώ. Πληροφορίες – κρατήσεις: 210 93 15 600.

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣΝτοκιμαντέρ ΕξάνταΝΕΤ,Τετάρτη30ΜάρτηΤην Τετάρτη 30 Μαρτίου, στις 10 μ.μ θα προβληθεί στη ΝΕΤ το δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ του Εξάντα, Το Πείραμα της Αργεντινής. Τον Δεκέμβριο του 2001 στο Μπουένος Άιρες, μεγάλες λαϊκές μάζες κατευθύνονται προς την πλατεία Πλάσα δε Μάγιο. Η Αργεντινή μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί και ο πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Δε Λα Ρούα διαφεύγει από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο, μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρούεται με την αστυνομία, σπάει τράπεζες, λεηλατεί σούπερ μάρκετ και φωνάζει μαζικά «Να φύγουν όλοι!» Η κοινωνική έκρηξη του 2001, ήταν το τέλος ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών, που άφησε πίσω του 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 παράπλευρες απώλειες (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, ή υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια), και περίπου 20.000.000 ανθρώπους (πάνω από το μισό του πληθυσμού) βουτηγμένους στην φτώχεια και τη μιζέρια. Σχεδόν 10 χρόνια μετά, ο Γιώργος Αυγερόπουλος, που είχε εργαστεί στην Αργεντινή το 2001-2002 κατά την περίοδο της κρίσης, επιστρέφει για μια νέα αυτοψία στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνική κατάσταση της χώρας.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ… 31/3 @Ρουφ

Το περιοδικό Μανδραγόρας μας προσκαλεί την Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011, 7.30 μ.μ. στο χώ-ρο Πολιτισμού @ Ρουφ (Κων-σταντινουπόλεως 10 & Ανδρο-νίκου 18) σε μια ενδιαφέρου-σα βραδιά ποίησης με άξονα το πάντα επίκαιρο, μολονότι ξεχα-σμένο στις μέρες μας: Λαός ενω-μένος ποτέ νικημένος. Στο σκε-πτικό των διοργανωτών δεν εί-

ναι να κάνουν μια ακόμη βρα-διά ποιητικών αναγνώσεων. Αλ-λά μια ζωντανή εκδήλωση, στην οποία η διαμαρτυρία, η σάτιρα, η αποστροφή, απέναντι σε ιδιαί-τερα αντίξοες συνθήκες που ζού-με έχει χώρο να ακουστεί. Συμ-μετέχει πλειάδα ποιητών: Τά-σος Γαλάτης, Γιάννης Ζέρβας, Δημήτρης Κακαβελάκης, Μιχά-λης Παπανικολάου, Κωστής Πα-πακόγκος, Σωτήρης Παστάκας, Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Μανώ-λης Φουρτούνης, Δημήτρης Αθη-νάκης, Γιώργος Άλμης, Νίκη Αν-

δρικοπούλου, Χρήστος Γιαν-νακός, Αλέξης Δάρας, Πηνελό-πη Ζαρδούκα, Κατερίνα Ζησά-κη, Γιώργος Κουτούβελας, Ανέ-στης Μελιδώνης, Χάρης Μελι-τάς, Σταύρος Μίχας, Γιώργος Νικολόπουλος, Απόστολος Πα-λιεράκης, Eυτυχία Παναγιώτου, Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, Γι-ώργος Πέππας, Ειρήνη Σουργι-αδάκη, Νίκος Φωτόπουλος, Χα-ρά Χρηστάρα. Και οι μουσικοί: Ηλίας Βαμβακούσης, Παναγιώ-της Μπούσαλης, η Νατάσσα Πα-παδοπούλου-Τζαβέλα.

ΘΕΑΜΑΤΑ

ΠΟΙΗΣΗ

22 / ΠPIN Δ ΙΕΘΝΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Τα ιαπωνικά πυρηνικά εργοστάσια είναι αρκετά ισχυρά ώστε άντεξαν τον ισχυρό-τερο σεισμό της τελευταίας χιλιετίας. Αυ-τό είναι υπέροχο! Οι ιαπωνικές επιχειρή-σεις πυρηνική ενέργειας πρέπει να είναι

υπερήφανες». Αυτή ήταν η θρασύτατη δήλωση του Γιονεκούρα Χιρομάσα, προέδρου του Ιαπωνικού Συνδέσμου Επιχειρήσεων μετά την καταστροφή. Και αυτό είναι και το αδίστακτο πρόσωπο του συ-στήματος που επάξια υπερασπίζεται. Εν τω μετα-ξύ τα επίπεδα της ραδιενέργειας σημειώνουν νέα άνοδο στους αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθ-μού Φουκουσίμα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας.

Όμως παρά την προσπάθεια που φαίνεται ότι κατέβαλε η ιαπωνική κυβέρνηση Καν για να κα-λύψει το μέγεθος του κινδύνου από τη ραδιενέρ-γεια, οι εξελίξεις τη φέρνουν σταθερά προ τετε-λεσμένου και η κατάσταση δεν μπορεί πια εύκο-λα να συγκαλυφθεί. Πλέον η κυβέρνηση αναγκά-ζεται να συστήσει στους κατοίκους του Τόκιο να μη χρησιμοποιούν το νερό της βρύσης για τα μωρά μιας και ανιχνεύεται ραδιενεργό ιώδιο. Επιπλέον απαγορεύεται η κατανάλωση γάλακτος και πρά-σινων λαχανικών από τις περιφέρειες Φουκουσί-μα και Ιμπαράκι, ενώ η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, όπως και η Κίνα άρχισαν τις απαγορεύσεις ορισμένων προϊόντων διατροφής από τις τέσσερις περιφέρειες γύρω από το πυρηνι-κό εργοστάσιο. Η Γαλλία από τη μεριά της ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβάλει συστη-ματικούς ελέγχους στις εισαγωγές φρέσκων προϊ-όντων από την Ιαπωνία.

Κι αν ο σεισμός και το τσουνάμι είναι δυνάμεις της φύσης που δεν μπορούν να ελεγχθούν, παρά μόνο να ληφθούν υπόψη, η ανθρώπινη απληστία δεν ανήκει σε αυτή την κατηγοριοποίηση. Το ίδιο το γεγονός, ότι τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργει-ας της Ιαπωνίας ανήκουν αποκλειστικά σε ιδιωτι-κές μεγάλες εταιρείες, φαίνεται ότι αποτελεί και το δεύτερο βασικό αίτιο της καταστροφής, εφόσον βέ-βαια η επιλογή χρήσης πυρηνικής ενέργειας απο-τελεί αυτοτελώς το πρώτο. Γιατί το κυνήγι του κέρ-δους είναι και στην περίπτωση της Φουκουσίμα κύ-ρια πηγή ολιγωριών που κι αυτή τη φορά θέτουν ξε-διάντροπα σε κίνδυνο ολόκληρο τον πλανήτη.

Ειδικοί επιστήμονες πλέον θέτουν οι ίδιοι το ερώτημα: Γιατί οι υπεύθυνοι του εργοστασίου έχα-σαν πολύτιμο χρόνο τις πρώτες ώρες της πυρηνικής κρίσης στο Φουκουσίμα με αποτέλεσμα να φτάσου-με στα σημερινά αποτελέσματα; Οι δύο πηγές από όπου μπορούσε να προέλθει ο κίνδυνος στο εργο-στάσιο που φέρει αντιδραστήρες της αμερικανικής General Electric ήταν οι αντιδραστήρες οι ίδιοι αλ-λά και οι δεξαμενές αποθήκευσης των χρησιμοποι-ημένων ράβδων ραδιενεργών καυσίμων, ουσιαστι-κά μέρος των ραδιενεργών αποβλήτων. Ο Κούνι Γι-όγκο, πρώην σχεδιαστής πολιτικής ατομικής ενέρ-γειας για το Σύνδεσμο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Τόκιο δήλωσε ότι πιστεύει πως οι υπεύθυνοι της Tepco, της ιδιοκτήτριας εταιρείας του πυρηνικού ερ-γοστασίου, δεν αναγνώρισαν αρκετά σύντομα τον κίνδυνο, δίνοντας τους έτσι ένα άλλοθι που δεν τους αντιστοιχεί. Ομολογεί ότι απέτυχαν να ψύξουν τους αντιδραστήρες τη μέρα του σεισμού, όταν λόγω του τσουνάμι οι αντλίες που διοχετεύουν νερό για την ψύξη του αντιδραστήρα αλλά και των δεξαμενών αποθήκευσης καταστράφηκαν. Και ακόμα και με-τά την έκρηξη υδρογόνου την επόμενη μέρα περί-μεναν παραπάνω από τέσσερις ώρες πριν αρχίσουν να ψύχουν τους αντιδραστήρες με θαλασσινό νερό, ενώ δεν έγινε καμία απολύτως προσπάθεια να ψυ-χθούν οι δεξαμενές αποθήκευσης χρησιμοποιημέ-νων ράβδων πυρηνικών καυσίμων που συνεχίζουν μετά τη χρήση τους να εκπέμπουν τεράστιες ποσό-τητες θερμότητας.

Εν τω μεταξύ ακόμα και η κατασκευάστρια

εταιρεία General Electric ψέγει τους Ιάπωνες για το χειρισμό τους, κατηγορώντας τους για μη τήρηση της ακολουθίας διαδικασιών ασφαλείας σε αυτές τις περιπτώσεις. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι η διαδικασία ψύξης και αποθήκευσης των υλι-κών αυτού του τύπου των εργοστασίων που χρησι-μοποιούν και στη συνέχεια αποθηκεύουν σε δεξα-μενές ράβδους πυρηνικών καυσίμων δεν ήταν ήδη αμφισβητούμενη από επιστήμονες που εργάστη-καν και σε αντίστοιχα πυρηνικά εργοστάσια στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση του Φουκουσίμα την ώρα του σεισμού βρισκόταν σε λειτουργία τρεις πυρη-νικοί αντιδραστήρες, δύο είχαν κλείσει για συντή-ρηση αλλά περιείχαν στον πυρήνα τους τις ραδιε-νεργές ράβδους καυσίμων και η εγκατάσταση πε-ριείχε ακόμη επτά δεξαμενές αποθήκευσης χρη-σιμοποιημένων ράβδων που συνεχίζουν την παρα-γωγή θερμότητας και μετά τη χρήση. Η μη έγκαι-ρη ψύξη τους έχει σαν αποτέλεσμα πέρα από τις εκρήξεις και όλο αυτό το ραδιενεργό νέφος που προέρχεται από το βρασμό ακόμα και του θαλασ-σινού νερού που πλέον χρησιμοποιείται. Εν τω με-ταξύ, η εταιρεία καταλήγει στις θυσίες και του ίδι-ου του ανθρώπινου δυναμικού της προκειμένου να περιορίσει την καταστροφή.

Είναι βέβαιο ότι η επιλογή άμεσης χρήσης θα-

λασσινού νερού για την ψύξη αντιδραστήρα και πυρηνικών καταλοίπων θα οδηγούσε στην κατα-στροφή του εργοστασίου που δεν θα μπορούσε να ξαναλειτουργήσει με τεράστιο οικονομικό κόστος για την εταιρεία και έτσι δεν αποτέλεσε την πρώ-τη λύση. Όμως στο όνομα του κέρδους το αποτέ-λεσμα για το λαό της Ιαπωνίας αλλά και ολόκλη-ρο τον πλανήτη είναι πλέον καταστροφικό. Το ερ-γοστάσιο είναι μόνιμη πηγή ραδιενεργού νέφους ενώ πλέον φαίνεται ότι η χρήση θαλασσινού νε-ρού οδηγεί την ραδιενέργεια και στη θάλασσα. Και όλα αυτά ενώ η αστυνομία της Ιαπωνίας ανα-κοίνωσε ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 9.400 αν-θρώπους και οι αγνοούμενοι τους 14.700, εκτιμά δε ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών θα φτάσει τους 18.000, χωρίς κανείς να μπορεί να υπολογίσει τα μελλοντικά θύματα της ραδιενέργειας.

Ο αδηφάγος καπιταλισμός δεν συγκινείται από τις ανθρώπινες απώλειες και βλέπει τη φύ-ση ως καθαρή πηγή κέρδους. Είναι όμως αυτή η ίδια η ανθρωπότητα που οφείλει να διακρίνει, πί-σω από τα εφιαλτικά νέφη του Φουκουσίμα, τον κόσμο που χτίζει και να αναλογιστεί πραγματικά αν θέλει να υπάρξει μέλλον για τον πλανήτη κι αν αυτό είναι εφικτό με τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος.

n ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

ΙΑΠΩΝΙΑ

ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΙ ΚΩΦΕΥΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΑΕγκληματική καθυστέρηση της ρίψης θαλασσινού νερού

ΓΑΛΛΙΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΥΚΙΑΣ

Ήττα Σαρκοζί στις νομαρχιακές εκλογέςΜ ε 55,7% (20 μονάδες πάνω από

το επίπεδό της στις αντίστοιχες εκλογές του 2004), η αποχή καταρ-ρίπτει όλα τα ρεκόρ στη Γαλλία, και αναδεικνύεται σε κύριο νικητή του Α’ γύρου των νομαρχιακών εκλογών της περασμένης Κυριακής που αφορού-

σαν την ανανέωση των μισών νομαρ-χιακών συμβουλίων της χώρας. Ο κύ-ριος χαμένος είναι η κυβερνώσα Δε-ξιά που πέφτει στο 31,7% (από 37,1% το 2004) και κυρίως, στους κόλπους της, του προεδρικού κόμματος UMP που κατακρημνιζόμενο στο 16,9% ακολουθείται σε απόσταση αναπνοής από το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Το τελευταίο ανακτά τους ψηφοφόρους του που δελεάστηκαν από τον Σαρ-κοζί το 2006, και κερδίζει, επιπλέον, 3 ολόκληρες μονάδες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες εκλογές του 2004, φτάνοντας το 15,6%.

Η καθεστωτική Αριστερά επωφε-λείται βεβαίως από την πτώση της κυ-βερνώσας Δεξιάς κερδίζοντας 3 μο-νάδες (49,55%) σε σύγκριση με το 2004, χωρίς να ενισχύεται, ωστόσο, το Σοσιαλιστικό Κόμμα το οποίο χά-νει, μάλιστα, 1 μονάδα (25,22% από 26,21% το 2004) ενώ το Αριστερό Μέ-τωπο (ΓΚΚ, το κόμμα του Μελανσόν και μια ομάδα που αποσχίστηκε από το ΝΑΚ) πιάνει 9% κερδίζοντας 1,2 μονάδες σε σύγκριση με το ποσοστό που είχε πάρει μόνο του το ΓΚΚ το 2004. Ο συνδυασμός «Ευρώπη - Οι-κολογία - Πράσινοι» διπλασιάζει, από τη μεριά του, το ποσοστό των «Πρα-σίνων» του 2004 (8,22% από 4,14%).

Σε επίπεδα ρεκόρ η αποχή στα λαϊκά προάστιαH άκρα Αριστερά δεν μετέχει, κα-

τά παράδοση, σε εθνική κλίμα-κα, στις εκλογές αυτού του τύπου. Η Εργατική Πάλη απείχε, ενώ το ΝΑΚ άφησε τις τοπικές οργανώσεις του να αποφασίσουν κατά περίπτωση. Οι οποίες μετείχαν σε πολύ περιορισμέ-νο αριθμό καντονίων (σε 200 από τα 2.000). Δεν μπορεί, βεβαίως, να βγεί συνολικό εθνικό ποσοστό. Το αποτέ-λεσμα, όμως, στις περιπτώσεις που μετείχε, δεν είναι ενθουσιαστικό: πα-ρά το γεγονός ότι κατά τόπους πιάνει από 5,5% μέχρι 9,6%, στα μισά από τα καντόνια που κατέβασε συνδυα-σμό το ποσοστό του κυμαίνεται ανά-μεσα στο 2% και 4%.

Ένα χρόνο πριν από τις προεδρι-κές εκλογές, μπορούμε να πούμε ότι, ενώ η παραδοσιακή Δεξιά παρουσι-άζει ασυγκράτητη πτώση προς όφε-λος, κυρίως, της Ακροδεξιάς, η Αρι-στερά γενικώς, συμπεριλαμβανόμε-νης και της άκρας Αριστεράς, πάσχει από τη μαζική προσφυγή των λαϊκών στρωμάτων στην αποχή: Eίναι χαρα-κτηριστικό ότι στα λαϊκά προάστια η αποχή κυμάνθηκε ανάμεσα στο 70% και το 80%!

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011 Δ IEΘNH ΠPIN / 23

Τρίζουν τα καθεστώτα Υεμένης και Συρίας μετά τις ογκώδεις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν

την προηγούμενη εβδομάδα. ΗΠΑ και Γαλλία με δηλώσεις κορυφαίων εκπροσώπων τους εμφανίζονται απροετοίμαστες

για ένα εφαρμόσιμο Σχέδιο Β, σε περίπτωση ανατροπής των σημερινών καθεστώτων.

Ανατροπές σε Υεμένη και ΣυρίαnΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ

Στην Υεμένη και στη Συρία εξα-πλώνεται το κύμα των εξεγέρ-σεων του αραβικού κόσμου ενάντια στα φιλοδυτικά αυταρ-χικά καθεστώτα που βρίσκο-

νται στην εξουσία εδώ και δεκαετίες. Η αιματηρή καταστο-λή των διαδηλώσεων και των κινητοποιή-σεων στις δύο χώρες δεν κάμπτει το αγω-νιστικό πνεύμα των εργαζόμενων και των νέων που βρίσκονται στους δρόμους. Αντι-θέτως, τα κινήματα διαμαρτυρίας απο-κτούν διαρκώς νέους υποστηρικτές, προ-καλώντας αμηχανία σε Παρίσι και Ουά-σινγκτον, που πρωτο-στατούν στην επίθε-ση στη Λιβύη, ωστό-σο δεν έχουν προε-τοιμάσει τη διάδοχη κατάσταση σε όλες τις εξεγερμένες χώ-ρες και δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τις ραγδαίες εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή. Όπως επιχει-ρούν να κάνουν με τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη...

Στην περίπτωση της Υεμένης, σημα-ντική συμβολή στην ενίσχυση του κινήμα-τος των αντικαθεστωτικών έχουν φύλαρχοι και στρατιωτικοί. Ολοένα περισσότερα μέ-λη του στρατού στοιχίζονται πίσω από τον πανίσχυρο στρατηγό Αλί Μοχσέν αλ Άχ-μαρ, ο οποίος δήλωσε αλληλέγγυος στους διαδηλωτές και ανέπτυξε δυνάμεις σε διά-φορες πόλεις. Ο Άχμαρ έδωσε μάλιστα δι-αταγή στα τεθωρακισμένα της δικαιοδοσί-ας του να αναπτυχθούν έτσι ώστε να προ-στατεύουν την καθιστική διαμαρτυρία των αντικαθεστωτικών, νεαρών στην πλειοψη-φία τους, που έχει ξεκινήσει από τις 21 Φε-βρουαρίου στο κέντρο της Σάναα, στην πε-ριοχή του πανεπιστημίου.

Μετά την προσχώρηση μέρους του στρα-τού στο κίνημα διαμαρτυρίας, ο επί 32 χρό-νια πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντάλ Σά-λεχ πρότεινε να εγκαταλείψει την εξουσία, αλλά η αντιπολίτευση απέρριψε την πρότα-σή του, απαιτώντας την άμεση αποχώρησή του. «Αυτά είναι εφευρήματα και ο πρόε-δρος δεν έχει άλλη επιλογή από το να φύ-γει», δήλωσε εκπρόσωπος της αντιπολίτευ-σης, προσθέτοντας πως «η αιματοχυσία και η κινητοποίηση του λαού δεν του αφήνουν άλλη επιλογή». Ο Σάλεχ πρότεινε το σχημα-τισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας για την κατάρτιση νέου Συντάγματος, σύνταξη νέου εκλογικού νόμου με αναλογική εκπροσώ-πηση, δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα και βουλευτικές εκλογές που θα ακολουθη-θούν από το σχηματισμό κυβέρνησης. Πρό-τεινε τέλος την εκλογή από το κοινοβούλιο του νέου προέδρου στα τέλη του 2011.

Στο μεταξύ, το κοινοβούλιο είχε προλά-βει να εγκρίνει το νόμο κήρυξης κατάστα-σης έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε στις 18 Μαρτίου, την ημέρα που πραγματοποιή-θηκε η σφοδρή επίθεση των δυνάμεων κα-

ταστολής, προκαλώντας το θάνατο 52 δια-δηλωτών. Από την έναρξη των διαδηλώσε-ων έχουν σκοτωθεί άλλοι 30. «Μία ψήφος υπέρ του νόμου θα ισοδυναμούσε με την έγκριση της σφαγής αθώων», προειδοποι-ούσε ανακοίνωση του κινήματος «Νέοι για

την Αλλαγή». Παρά την επιβολή κατάστα-σης έκτακτης ανάγκης πάντως, χιλιάδες δι-αδηλωτές συνέχισαν να κατακλύζουν το κέ-ντρο της Σάναα. Την προστασία του πλή-θους ανέλαβαν οι πιστές στο στρατηγό αλ Άχμαρ δυνάμεις που αναπτύχθηκαν γύρω από κυβερνητικά κτίρια και το πανεπιστή-μιο και οι οποίες ήταν αντιμέτωπες με τις

πιστές στον Σάλεχ δυνάμεις, που ανήκουν κυρίως στην Προεδρική Φρουρά.

Μάλιστα, στην πόλη Μουκάλα, στο νό-το, σημειώθηκαν οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών των ενόπλων δυ-νάμεων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο άτομα και να τραυματιστούν άλλα τρία. Ο Σάλεχ εκτός από τον αλ Άχμαρ, έχασε και τους πρέσβεις σε Κατάρ, Ομάν, Πακιστάν, Ισπανία. Ο δε Αραβικός Σύνδεσμος κατα-δίκασε «τα εγκλήματα κατά των πολιτών και ζήτησε ειρηνική ικανοποίηση των λαϊ-κών αιτημάτων». Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους, ζήτησαν «τερματισμό της βίας», παρα-δεχόμενες ότι δεν υπάρχει σχέδιο για τη με-τά Σάλεχ εποχή.

Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να προσδι-οριστεί το αποτέλεσμα της πολιτικής ανα-ταραχής στην Υεμένη, δήλωσε ο αμερι-

κανός υπουργός Άμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, από το Κάιρο, προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν σχέδια για μία εποχή χωρίς τον πρόεδρο Σάλεχ. «Είχαμε μία καλή σχέση συνεργασίας με τον πρόεδρο Σάλεχ. Ήταν ένας σημαντικός σύμμαχος στον αγώνα κα-

τά της τρομοκρατί-ας», δήλωσε ο Ρό-μπερτ Γκέιτς. «Όμως σαφώς υπάρχει πολ-λή δυστυχία εντός της Υεμένης. Και νομί-ζω ότι θα συνεχίσου-με βασικά απλώς να παρακολουθούμε την κατάσταση. Δεν έχου-με σχέδια για μία με-τά Σάλεχ εποχή», κα-τέληξε.

Ο γάλλος υπουρ-γός Εξωτερικών, Αλέν Ζιπέ δήλωσε ότι «όπως φαίνεται η αποχώρηση του προ-έδρου Σάλεχ από την εξουσία είναι ανα-πόφευκτη» και εξέ-φρασε την υποστήρι-ξη της Γαλλίας «σε

όσους παλεύουν για τη δημοκρατία». Η πρόθεση Σαρκοζί για διεύρυνση της σφαί-ρας επιρροής της Γαλλίας στην ευρύτερη περιοχή επιβεβαιώθηκε από ανάλογες ανα-κοινώσεις του γαλλικού υπουργείου Εξωτε-ρικών, σχετικά και με τις εξελίξεις στη Συ-ρία. Οι ανακοινώσεις της γαλλικής διπλω-ματίας έγιναν μετά το νέο αιματοκύλισμα που προκάλεσαν οι δυνάμεις ασφαλείας του καθεστώτος Άσαντ τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη στην πόλη Ντεράα.

Η επίθεση των δυνάμεων καταστολής προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον έξι αν-θρώπων. Το κίνημα διαμαρτυρίας στη Συ-ρία ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου, έπειτα από έκκληση που δημοσιεύτηκε μέσω του Facebook, με τίτλο «η συριακή επανάστα-ση εναντίον του Μπασάρ αλ Άσαντ 2011» για την πραγματοποίηση διαδηλώσεων «για μία Συρία χωρίς τυραννία, χωρίς νόμο έκτα-κτης ανάγκης (που ισχύει από το 1963), ού-τε έκτακτα δικαστήρια».

Μικρής κλίμακας διαδηλώσεις με αίτη-μα την εφαρμογή πολιτικών μεταρρυθμίσε-ων διαλύθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλεί-ας στην πρωτεύουσα Δαμασκό. Στη συνέ-χεια το κίνημα διαμαρτυρίας επεκτάθηκε στο νότιο τμήμα της χώρας. Η Ντεράα βρί-σκεται σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από τη Δαμασκό και αποτελεί πλέον θέατρο κα-θημερινών διαδηλώσεων. Τα ξημερώματα της Τετάρτης, άλλοι έξι διαδηλωτές έχουν σκοτωθεί από καθεστωτικά πυρά, στο πλαί-σιο της καταστολής των διαδηλώσεων .

Την περασμένη Κυριακή, στη Ντεράα σημειώθηκαν και επιθέσεις κατά κυβερνη-τικών κτιρίων, με αποτέλεσμα να πυρπολη-θεί το δικαστικό μέγαρο της πόλης και να καταστραφεί όλο το αρχείο των ποινικών εγκληματιών. Παρόμοια τύχη είχαν και άλ-λα κυβερνητικά κτίρια, ενώ επίθεση με πέ-τρες δέχτηκαν η τοπική έδρα του κόμματος Μπάαθ του Άσαντ και τα γραφεία της εται-ρείας τηλεπικοινωνιών Syriatel που ανήκει σε ξάδελφο του προέδρου.

Δημοψήφισμα-ταφόπλακαστηνεξέγερσηnΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Σε μια καλοστημένη επιχείρηση των πολιτικών και οικονομικών ελίτ της Αιγύπτου για να επι-τευχθεί μια «ομαλή μετάβαση» από το καθεστώς Μουμπάρακ εξελίχθηκε το δημοψήφισμα για τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 77,2% όσων ψήφισαν είπαν «Ναι» στις διακοσμητικές αλλαγές που προβλέ-πουν δυο θητείες για τον πρόεδρο και δημιουρ-γία θέσης αντιπροέδρου. Επισήμως στις κάλπες προσήλθε το 60% των εγεγραμμένων ψηφοφό-ρων (ποσοστό όχι ιδιαίτερα μεγάλο σε σύγκρι-ση με το μέγεθος των κινητοποιήσεων των τε-λευταίων εβδομάδων) αν και άλλες πληροφορί-ες αναφέρουν ότι η προσέλευση κινήθηκε κο-ντά στο 40-45%. Οι μόνες δυνάμεις που στήριζαν το συγκεκρι-μένο δημοψήφισμα ήταν το Εθνικό Δημοκρατι-κό Κόμμα του Μουμπάρακ και η οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων. Αν και φαινομενικά πρόκειται για δυο εχθρικά κόμματα, στην πραγ-ματικότητα αποτελούν τους δυο βασικούς πυλώ-νες της συντήρησης, της οπισθοδρόμησης και της προσπάθειας διατήρησης του status quo. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι οι Αδελφοί Μου-σουλμάνοι αρχικά είχαν καταδικάσει τα πρώτα σκιρτήματα της αιγυπτιακής εξέγερσης και μό-νο όταν διαπίστωσαν ότι το επαναστατικό κύμα σάρωνε τα πάντα στο περασμά του προσέφεραν μια υπότυπώδη στήριξη. Οι υπόλοιπες δυνάμεις της αντιπολίτευσης είχαν

καλέσει τους πολίτες να κατα-ψηφίσουν τις συνταγματικές με-ταρρυθμίσεις. Συγκεκριμένα ο Ελ Μπαραντέι και το πιο «κοσμοπο-λίτικο» τμήμα του πολιτικού σκη-νικού θεωρούσαν ότι το χρονικό περιθώριο που δίνεται για τη δι-εξαγωγή εκλογών μέχρι το κα-λοκαίρι είναι ελάχιστο. Σ’ αυτή την περίπτωση, εκτιμούσε ο Ελ Μπαραντέι, οι νεοσύστατες ορ-γανώσεις και πολιτικοί σχηματι-

σμοί δεν έχουν καμία ελπίδα να αντιπαρατεθούν εκλογικά με τους γιγαντιαίους μηχανισμούς του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος και των Αδελ-φών Μουσουλμάνων. Οι τελευταίοι αν και θεωρητι-κά βρίσκονταν ως κόμμα στην παρανομία τα τελευ-ταία χρόνια, είχαν εμμέσως την άδεια του καθεστώ-τος να κατεβαίνουν στις εκλογές με τη μορφή ανε-ξάρτητων υποψηφίων. Την ανησυχία του για εκλο-γικό θρίαμβο των Αδελφών Μουσουλμάνων άρχισε να εκφράζει και πάλι μεγάλο τμήμα του δυτικού Τύ-που. Για άλλη μια φορά όμως η κριτική δεν εστίαζε στα αντιδραστικά πολιτικά χαρακτηριστικά του συ-γκεκριμένου χώρου αλλά εμπνεόταν από τη γνω-στή ισλαμοφοβία, στην οποία τόσο συχνά καταφεύ-γει ο ευρωπαϊκός και αμερικανικός αστικός Τύπος. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Ελ Μπαραντέι κινή-θηκε και ο επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου, Αμρ Μούσα, θεωρώντας προφανώς ότι οι εξελίξεις θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις πολιτικές του βλέψεις. Να σημειωθεί ότι η στήριξη που παρείχε ο Αμρ Μούσα στους βομβαρδισμούς της Λιβύης από δυτικές δυνάμεις προκάλεσε ισχυρό πλήγμα στην εκλογική του βάση, γεγονός που δικαιολογεί και τη στροφή των τελευταίων ημερών και την κρι-τική που ασκεί στους χειρισμούς Ουάσινγκτον και Παρισιού. Οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις αμφι-σβητούσαν την ουσία των προτεινόμενων συνταγ-ματικών μεταρρυθμίσεων βλέποντας πίσω από αυ-τές μια προσπάθεια του στρατού να αφήσει άθι-κτες τις πολιτικές δομές που εξουσίαζαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες υπό τη σκέπη της οικογέ-νειας Μουμπάρακ. Αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων εκατοντάδες νέοι κατέβηκαν και πάλι στην πλατεία Ταχρίρ φωνάζοντας συνθή-ματα εναντίον του παράνομου, όπως το χαρακτή-ριζαν, δημοψηφίσματος.Παρεμβαίνοντας με καθοριστικό τρόπο στις εξελίξεις το Ανώτατο Συμβούλιο των Αιγύπτιων Στρατηγών απείλησε ουσιαστικά τους ψηφοφό-ρους ότι εάν δεν στήριζαν το δημοψήφισμα ο ίδιος ο στρατός θα αναλάμβανε τη σύνταξη νέ-ου Συντάγματος μέχρι να υπάρξουν οι συνθήκες για μια πραγματικά συνταγματική αναθεώρηση. Από την πλευρά τους οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι με ανακοινώσεις τους καλούσαν τους πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες, καθώς η χώρα αντιμε-τωπίζει κινδύνους από τις εξελίξεις σε γειτονι-κές χώρες – αναφερόμενοι προφανώς στις κο-σμικές και λαϊκές επαναστάσεις που σαρώνουν τον αραβικό κόσμο.

Στην Υεμένη φύλαρχοι και στρατιωτικοί περνούν

με το μέρος των εξεγερμένων

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Λιτότητα στην Ευρώπη: Μνημόνιο για όλους τους Ευρωπαίους

Σ την Ελλάδα, πολλοί κάτοικοι έχουν σταματήσει να πληρώ-νουν διόδια και στις 23 Φεβρου-αρίου κάπου 250.000 άνθρω-ποι διαδήλωσαν κατά των μέ-

τρων λιτότητας. Στην Πορτογαλία, στο διαγω-νισμό για τη Γιουροβίζιον, ένα από τα υποψή-φια τραγούδια είχε τον τίτλο Luta E’ Alegria (Ο αγώνας είναι χαρά), αλλά οι κριτές το απέρ-ριψαν και οι συντελεστές αποχώρησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Στη Βρετανία,οι αρ-χές έκλεισαν για λόγους περικοπής δαπανών κάπου 1.000 δημόσιες τουαλέτες, προκαλώ-

πη, από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και τη Βρετανία ως τη Βαυαρία ένα κύμα οργής εξα-πλώνεται λόγω της ανελέητης επίθεσης από

τα κυβερνητικά προγράμμα-τα λιτότητας». Το παραπάνω απόσπασμα είναι από άρθρο του αμερικανού οικονομολό-γου Κον Χέιλιναν στο περιο-δικό CounterPunch, ο οποίος σημειώνει: «Μισθοί, συνθήκες εργασίας και συντάξεις, όλα όσα για τα οποία αγωνίστηκαν τα συνδικάτα επί μισό αιώνα, απειλούνται λόγω της κατάρ-ρευσης του τραπεζικού συ-στήματος μετά από ένα όργιο κερδοσκοπίας επί μια δεκαε-τία. Και η μόνιμη επωδός της ΕΕ είναι ότι οι υψηλοί μισθοί, η πρόωρη συνταξιοδότηση, τα κοινωνικά επιδόματα και η

έλλειψη ανταγωνισμού προκάλεσαν δήθεν τη σημερινή κρίση, την οποία καλούνται να πλη-ρώσουν οι “συνετές” χώρες – Γερμανία, Ολ-λανδία και Φινλανδία. Πρόκειται για ένα πα-ραμύθι των αδελφών Γκριμ για τον 21ο αιώνα, που έχει την ίδια ομοιότητα για τα αίτια της κρίσης, όπως η νονά - νεράιδα της Σταχτο-πούτας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».

«Το σύνθημα των ισχυρών της Ευρώπης είναι ένα: Λιτότητα για όλους τους ευρωπαί-

ους πολίτες» γράφει η γαλλικη Humanite και προσθέτει: «Όταν πριν από ένα χρόνο λέγα-με “Είμαστε όλοι Έλληνες”, ήταν ακόμα μια κραυγή αλληλεγγύης. Τώρα είναι η αλήθεια. Το Σύμφωνο για το ευρώ, μοιάζει με το Μνη-μόνιο που επιβλήθηκε πέρυσι στην Ελλάδα από την ΕΕ και ΔΝΤ. Η κύρια καινοτομία αυ-τού του συμφώνου είναι ένα Μνημόνιο για όλη την Ευρώπη, για τη συγκράτηση των μισθών.

«Η λιτότητα δεν λειτούργησε ποτέ και δεν πρόκειται να λειτουργήσει στο τρέχον πλαί-σιο» λέει ο αμερικανός νομπελίστας οικονο-μολόγος Τζότζεφ Στίγκλιτς. «Δυστυχώς, πολ-λές από τις χώρες στην Ευρώπη και αλλού θε-ωρούν τη λιτότητα μονόδρομο», συμπληρώνει. Όπως σημειώνει μάλιστα το αμερικανικό πε-ριοδικό Nation «στις Ηνωμένες Πολιτείες αλ-λά και στα περισσότερα κόμματα στην Ευρώ-πη, είτε είναι στην κυβέρνηση ή την αντιπολί-τευση – η αδιαμφισβήτητη κυριαρχία της νεο-φιλελεύθερης ιδεολογίας έχει περιορίσει την οικονομική συζήτηση απλά σε κάποιες επι-μέρους διαφωνίες. Οι συντηρητικοί αποφεύ-γουν την αύξηση των φορολογικών συντελε-στών και θέλετε μεγαλύτερες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, ενώ οι λεγόμενοι προο-δευτικοί είναι υπέρ ενός συνδυασμού περι-κοπών των δαπανών και αυξήσεων στους φό-ρους. Πρόκειται για μια ομογενοποίηση του πολιτικού διαλόγου». Οι Τάιμς της Νέας Υόρ-κης προειδοποιούν πάντως ότι εγείρονται δύο μεγάλες αβεβαιότητες – πολιτικές και οικονο-

μικές: «Το πολιτικό ερώτημα είναι για πόσο καιρό οι ψηφοφόροι, για παράδειγμα στην Ελ-λάδα και την Ιρλανδία θα ανεχθούν τη διαρ-κή λιτότητα και ύφεση, με αντάλλαγμα την κά-λυψη των ζημιών στις γερμανικές, γαλλικές ή βρετανικές τράπεζες. Το οικονομικό ερώτημα είναι ποιος θα αγοράσει ελληνικά ή ιρλανδικά ομόλογα αρχής γενομένης από το 2013, όταν πρόκειται να επιστρέψουν στις αγορές;»

Η «θεραπεία» των χωρών της Ευρωπαϊκής περιφέρειας από την κρίση είναι μια «συντα-γή» που προκάλεσε εδώ και πολλές δεκαετί-ες την πτώση του βιοτικού επιπέδου και την κατάρρευση των οικονομιών σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Με απλά λόγια: Λιτότη-τα, λιτότητα και περισσότερη λιτότητα μέχρι να αποπληρωθούν τα χρέη στις τράπεζες. «Η διάσωση των χωρών της Λατινικής Αμερικής απαιτούσε ιδιωτικοποιήσεις, μαζικές περικο-πές στις κοινωνικές υπηρεσίες, μειώσεις μι-σθών και λιτότητα. Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Και όμως! Η ίδια φόρμουλα εφαρμόζετα για την τρέχουσα κρίση του χρέ-ους στην Ευρώπη».

Κανένα σχόλιο…

Θάνατος στη Γάζα

Η εβδομάδα στη Γάζα ξεκίνησε με πόλεμο, αεροπορικές επιδρομές των Ισραηλινών σημειώθηκαν και ο τρόμος συνεχίστηκε με τον τρα-γικό θάνατο εννέα αμάχων Παλαι-στινίων ενώ έπαιζαν ποδόσφαιρο, μετά από χτυπήματα από ισραηλι-νά άρματα μάχης και το πυροβολι-κό. Ο ισραηλινός στρατός απαντού-σε με αυτόν τον τρόπο σε ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν από την ομάδα των Ταξιαρχιών Εθνικής Αντίστα-σης προς εδάφη εποίκων, χωρίς να υπάρξουν όμως θύματα. Οι άντρες της οικογένειας Αλ Χίλου έπαιζαν ποδόσφαιρο το απόγευμα με γείτο-νες στην αλάνα μπροστά στο σπίτι τους, στην οδό Αν Ναζάζ στη συνοι-κία Ας Σαντζάια στα ανατολικά της Πόλης της Γάζας, όταν έπεσε ανάμε-σά τους η οβίδα σπέρνοντας τον θά-νατο: Ο 50χρονος πατέρας Αχμεντ αλ Χίλου, δύο από τους γιους του, ο 11χρονος Μοχάμεντ και ο 16χρο-νος Γιάσερ, μαζί και δύο νεαρά γει-τονόπουλα σκοτώθηκαν, ενώ τέσσε-ρις ακόμη τραυματίστηκαν σοβαρά. Κι ενώ η βία συνεχίζεται και κλιμα-κώνεται στην Παλαιστίνη τα Ηνω-μένα Έθνη, υποκριτικά ανακοίνω-σαν το νέο τους σχέδιο, να διδάσκε-ται στα σχολεία της Γάζας η ιστορία του Ολοκαυτώματος. Μπορεί η Χα-μάς να είναι αντίθετη σε κάθε πα-ρέμβαση στην εκπαιδευτική διαδι-κασία, και ακόμα και η Παλαιστι-νιακή Αρχή να φέρνει αντιρρήσεις,

αλλά η ιστορία εκπλήσσει με την ει-ρωνεία της. Την στιγμή που οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται σε συνε-χή κατοχή και θρηνούν καθημερινά νεκρούς με υπεύθυνο το κράτος του Ισραήλ χρειάζεται να τους διδάξει κανείς τι θα πει ολοκαύτωμα;

Βιαστής ο πρόεδρος του Ισραήλ

Σε επταετή κάθειρξη και βα-ρύ χρηματικό πρόστιμο για βιασμό καταδίκασε το ανώτατο δικαστή-

ριο του Ισραήλ τον πρώην πρόεδρο του Ισραήλ, Μοσέ Κατσάβ. Σε μια υπόθεση που σοκάρει, ο ανώτατος αξιωματούχος του Ισραήλ κρίθηκε ένοχος για βιασμό με θύμα μια υφι-στάμενή του την περίοδο που ήταν υπουργός Τουρισμού τη δεκαετία του 1990 και για σεξουαλική παρε-νόχληση σε βάρος ακόμη δύο γυναι-κών που εργάζονταν στο γραφείο του και κατόπιν στην προεδρία, με-τά την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα το 2000. Η δίκη κράτησε περισσότε-ρο από τέσσερα χρόνια. Το 65χρο-νο τέρας αρνήθηκε τις κατηγορίες

και ήδη ετοιμάζει τη έφεσή του, ενώ υποχρεούται να εμφανιστεί στη φυ-λακή στις 8 Μαΐου. Όπως αποδει-κνύεται, χρειάζεται ιδιαίτερα «προ-σόντα» για να αναδειχτεί κανείς στην ηγεσία του κράτους που τρο-μοκρατεί έναν ολόκληρο λαό...

Ανυπακοή στο Λονδίνο

Η μεγάλη διαδήλωση της 26ης Μαρτίου έχει πολλά πρόσωπα. Μπορεί τα Συνδικάτα να είναι ο κύριος διοργανωτής των δράσεων

ενάντια στις περικοπές που ανακοί-νωσε η κυβέρνηση και που περιλαμ-βάνουν μέχρι και το σύστημα υγεί-ας, αλλά συμμετέχουν όλοι. Το φοι-τητικό κίνημα, το βρετανικό κίνη-μα «UK Uncut» που τους τελευταί-ους μήνες αντιστέκεται και αναδει-κνύει με επιτυχία τη φοροδιαφυγή των μεγάλων εταιρειών, ακτιβιστές κάθε είδους και όλο το φάσμα της Αριστεράς ανακοίνωσαν πολλαπλές δράσεις μεταξύ των οποίων και ότι θα μετατρέψουν την πλατεία Τρα-φάλγκαρ σε πλατεία Ταχρίρ κατα-λαμβάνοντάς την, σε μία μέρα που οι ίδιοι ονομάζουν «Καρναβάλι της πολιτικής ανυπακοής». Μαζί τους και δύο βουλευτές των Εργατικών. Οι ίδιοι οι διοργανωτές το λένε ξε-κάθαρα: Aπό το Γουισκόνσιν μέχρι την Αίγυπτο και το Λονδίνο, φυσά-ει κόντρα.

Ανάσα για Μέρκελ

Οι εκλογές στο κρατίδιο της Σα-ξονίας έφεραν τους Χριστιανοδημο-κράτες της Άνγκελα Μέρκελ πρώ-τους με ποσοστό 32,5% αλλά κατα-γράφοντας πτώση 3,5%. Αν και το Die Linke ήρθε δεύτερο με 23,7%, η κυβέρνηση του κρατιδίου θα σχη-ματιστεί μεταξύ Χριστιανοδημο-κρατών και Σοσιαλδημοκρατών, που ήρθαν τρίτοι με ποσοστό 21,5%. Στο κοινοβούλιο μπήκαν οι Πράσι-νοι, με ποσοστό 7,1% ενώ δεν μπή-κε το ακροδεξιό NPD. Μετά τη νί-κη των Σοσιαλδημοκρατών στο Αμ-βούργο, η Άνγκελα Μέρκελ θα νιώ-θει μια ανακούφιση με το αποτέλε-σμα της Σαξονίας. Με το δεδομέ-νο ότι περνούν τη χειρότερη περί-οδο στις δημοσκοπήσεις, η πτώση του ποσοστού των Χριστιανοδημο-κρατών δεν μπορεί να θεωρηθεί ση-μαντική.

ντας έντονες αντιδράσεις. Ακόμη και στη συ-ντηρητική Βαυαρία, οι εργαζόμενοι είναι ορ-γισμένοι καθώς οι μισθοί έχουν περικοπεί κα-τά 4,5% τα τελευταία χρόνια. Σε όλη την Ευρώ-

ΠEPIσκόπιο

Μπορεί όπως συνηθίζεται εκ των υστέρων οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να ζητούν συγγνώμη και να εκφρά-ζουν την ανησυχία τους για τον αντίκτυπο των φωτογραφιών της ντροπής με τους αμερικανούς στρατιώτες να ποζάρουν πάνω από νεκρούς άμα-

χους, αλλά το γεγονός παραμένει... Ο πόλεμός τους πάει χέρι - χέρι με τη κτηνωδία. Και οι υπεύ-θυνοι ιμπεριαλιστές μόνο με υποκρισία και θρά-σος μπορούν να προσπαθήσουν να καλύψουν αυ-τό το όνειδος...

24 / ΠPIN ΔIEΘNH ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011