ΚΥΡΙΑΚΗ13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ETOΣ 21O • AP. ΦΥΛΛΟΥ 1.022

n 2

Eφημερίδα

της ανεξάρτητης

AριστεράςΠPINΜόνη λύση η έξοδος από ευρώ και ΕΕσελ. 10-11

Oι κρίσιμες ώρες των 300 μεταναστών

σελ. 4, 11, 16

Ο κομμουνισμός είναι αναγκαίος και δυνατός

Άρθρο του Γιώργου Μανιάτησελ. 20

Ο Μουμπάρακ έπεσε ο Παπανδρέου πότε;

Δεν υπακούω, δεν πληρώνω, δεν φοβάμαι!

σελ. 12 -13

Με θαυμασμό και ικανοποίηση πανηγύριζαν και οι Έλληνες την ανατροπή του αιγύπτιου τύραννου Χόσνι Μουμπάρακ, ιδεολογικοπολιτικού συντρόφου του Γιώργου Παπανδρέου

στο πλαίσιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως άλλωστε και ο προη-γουμένως ανατραπείς δικτάτορας της Tυνησίας Mπεν Aλί. Αυτή η πρώτη νίκη του μεγαλειώδους κινήματος του αιγυπτιακού λα-ού είναι αλήθεια ότι προκάλεσε και αισθήματα καλοπροαίρετης ζή-λειας στους έλληνες εργαζόμενους για την απίστευτη μαζικότητα και αποφασιστικότητα των αιγυπτια-κών διαδηλώσεων σε σύγκριση με τις δραματικά υποτονικές συγκε-ντρώσεις των Ελλήνων που δια-μαρτύρονται εναντίον της πολιτι-κής λεηλασίας των λαϊκών εισοδη-μάτων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας που ακολουθεί η «χού-ντα» του Γ. Παπανδρέου σε από-λυτη συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ. Οι αναιμικές αντιστάσεις έχουν αποθρασύνει ολοσχερώς την κυβέρ-νηση Κουίσλινγκ της Αθήνας και τους ξένους δυνάστες, με αποτέλε-σμα προχθές να συμφωνήσουν να πουλήσει ο Γ. Παπανδρέου κατά την πενταετία 2011-2015 δημόσια γη και επιχειρήσεις αξίας ...50 (!!!) δισ. ευρώ για να ξεπληρώσει τμήμα του χρέους. Η ύδρευση, ο ηλε-

κτρισμός, η τηλεφωνία, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι όποιες κρατι-κές τράπεζες έχουν απομείνει, αλλά και παραλιακές εκτάσεις, νησιά και οποιαδήποτε άλλη κρατική γη θα πουληθεί σε ξένους και έλληνες ιδιώτες από την κυβέρνησης Παπανδρέου, τα μέλη της οποίας φυσι-κά θα θησαυρίσουν μέσα από αυτή τη διαδικασία, αν βεβαίως αφε-θούν να ολοκληρώσουν το ολέθριο έργο τους. Με βαθύτατη περιφρόνηση και σαρκασμό οι εκπρόσωποι της τρόικας

δήλωσαν την Παρασκευή το από-γευμα στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν ότι μας επιτρέπουν να... μην πουλήσουμε την Ακρόπολη και τα άλλα αρχαία μνημεία της χώρας! «Κανείς δεν θα ήθελε να διακυβεύ-σει την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας» δήλωσε ειρωνικά ο Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ. Ο Σερβάν Ντε-ρούζ της ΕΕ μάλιστα μας έκανε και πλάκα για την έλλειψη αντιστάσε-

ων δηλώνοντας ότι τον εκπλήσσει η «περιορισμένη κοινωνική ανα-ταραχή σε σύγκριση με το παρελθόν», πράγμα που το ερμήνευσε ως ένδειξη της πλήρους συμφωνίας του ελληνικού λαού με τα εξοντωτι-κά μέτρα της κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ! Στο κενό έπεσε πάντως η προ-σπάθεια των πολιτικών απατεώνων της κυβέρνησης του ΠAΣOK να βρουν συνενόχους στην πολιτική τους. σελ. 2, 3, 23

Η κυβέρνηση Κουίσλινγκ πουλάει την Ελλάδα

στις δυνάμεις κατοχής

Σαρώνει στη νεολαία η ανεργία και η μερική απασχόληση, ενώ επεκτείνονται διαρκώς οι ελαστικές μορφές απασχόλησης. Αυξήθηκαν κατά 50% οι άνεργοι νέοι 15-24 ετών μέσα σε μόλις δύο χρόνια. Οργάνωση των νέων ανέργων. Πρωτοβουλία συζητήσεων γύρω από το θέμα της συγκρότησης μετώπου κατά της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας ανέλαβε η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Της Σοφίας Τσάδαρησελ. 6-7

ΘEMA Οι νέοι στον... Καιάδα

Άσκηση κατά εχθρού λαού!

Σ την Ελλάδα του 2011, αφού πρώτα επέλασαν τα οικο-νομικά τανκς της τρόικας,

τώρα ετοιμάζονται και τα τανκς του στρατού να επιτεθούν κατά του εχθρού λαού!Η «άσκηση» των ελληνικών ενό-πλων δυνάμεων, στο Κιλκίς, όπου στρατιώτες ντυμένοι σαν δια-δηλωτές αντιμετωπίζονταν από στρατιώτες που έπαιζαν το ρό-λο της αστυνομίας, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αυταπατών: Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το ελλη-νικό «βαθύ κράτος», η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, προετοιμά-ζονται για την καταστολή ενδεχό-μενης λαϊκής εξέγερσης στη χώ-ρα μας με τη χρήση του στρατού.Ανεκδιήγητος ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Μπεγλί-της, απαντώντας στους βουλευ-τές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, αρχικά έκανε τον ανήξε-ρο και έπειτα, με ανακοίνωση που εξέδωσε, κάλυπτε πλήρως την άσκηση καταστολής διαδηλώσε-ων από το στρατό. Αυτό που συμβαίνει στην πραγμα-τικότητα, είναι πως δημιουργού-νται με ταχύτητα και με διεθνή υποστήριξη, ειδικές ελεγχόμενες μονάδες εντός του στρατού, οι οποίες θα κληθούν να καταστεί-λουν με τα όπλα τη λαϊκή βούλη-ση. Κάτι που σημαίνει πώς έχουν ήδη οικοδομηθεί «χουντικοί» μη-χανισμοί εκτός κοινοβουλευτικού ελέγχου. Πλευρές αυτής της δο-μής είχαν κινητοποιηθεί κατά τη διάρκεια της νεανικής έκρηξης τον Δεκέμβρη του 2008, αλλά την τελευταία στιγμή αποτράπηκε η χρήση τους.Το λαϊκό κίνημα και η Αριστε-ρά καλούνται να θέσουν επειγό-ντως το ζήτημα των δημοκρατι-κών ελευθεριών στην αιχμή της πάλης τους ενάντια στην «οικονο-μική χούντα» ΠΑΣΟΚ και τρόικας, πριν βρεθούν μπροστά σε απρό-σμενες εξελίξεις. Στα θέματα αυ-τά ολιγωρίες δε συγχωρούνται.

Σ Χ O Λ Ι O

� / ΠPIN ΠOΛITIKH KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Δίκη «Πυρήνων»σελ. 10-11

Μεγαλώνουν οι αντιδράσεις για το «στρατοδικείο» που έχει στήσει η κυβέρνηση για την υπόθεση της «Συνωμοσίας των πυρήνων». Αίτηση εξαίρεσης των δικαστών κατέθεσαν οι κατηγορούμενοι.

Κινητοποίηση γιατρώνσελ. 15

Περισσότεροι από 5.000 γιατροί με συνθήματα «για δωρεάν και ίση υγεία στο λαό, για κάθε μετανάστη και ανασφάλιστο» συμμετείχαν στο μεγάλο συλλαλητήριο της Τετάρτης.

Αστυνομική κατοχή στην Κερατέασελ. 18

Τη μεγαλύτερη συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην κυβέρνηση και την αστυνομική καταστολή πραγματοποίησαν οι κάτοικοι της Κερατέας την Τετάρτη στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Π P I NΙδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες-Έρευνες»

Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία, Kωδικός 2806Χαρ. Τρικούπη 76, 106 80 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, Fax: 210-82.27.947

E-mail:prin@otenet.gr http://www.prin.grTραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων:

118/784133-73 EΘNIKH TPAΠEZA EΛΛAΔAΣIBAN: GR 801101180000011878413373

ΕΚΔΟΤΗΣ: Δημήτρης Δεσύλλας ΔIEYΘYNTHΣ: Γιώργος ΔελαστίκEκτύπωση XEΛIOΣ ΠPEΣ ABEE

Με δικτατορικό ύφος ανακοινώ-θηκε την Παρα-σκευή το απόγευ-μα προς τους υπη-

κόους της χώρας, η απόφαση για γενικό ξεπούλημα των περιουσια-κών στοιχείων της στους πιστωτές της και των εργαζομένων της στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που απο-καλείται «ελαστική αγορά εργασί-ας»! Αυτό είναι το γενικό συμπέρα-σμα από τη συνέντευξη Τύπου της τρόικας και των ανακοινώσεων του υπουργείου Οικονομικών.

Η συνέντευξη Τύπου που με-τατέθηκε από το πρωί της Παρα-σκευής στο απόγευμα της ίδιας ημέρας, τροφοδοτώντας ανόητες και κατευθυνόμενες ερμηνείες πε-ρί «σκληρών διαπραγματεύσεων» της κυβέρνησης με την τρόικα, είχε το χαρακτήρα ενός τελεσιγράφου, μέσα από ψυχρές οικονομικές έν-νοιες: Ή πουλάτε το Δημόσιο και τους εργαζόμενους ή δεν παίρνετε την επόμενη δόση.

Έτσι, οι «σκληρές διαπραγμα-τεύσεις» οδήγησαν σε ένα νέο, τε-τραετές Μνημόνιο, που ανατρέπει το προηγούμενο που έχει υπογρα-φθεί για την τριετία 2010-2012. Τη θέση του παίρνει ένα Μνημόνιο - τέρας, που στην τετραετία 2011- 2015 σκοπό έχει να καταβροχθίσει 50 ολόκληρα δισ. ευρώ από πωλή-σεις δημόσιων επιχειρήσεων μαζί με τους «αναδιαρθρωμένους» ερ-γαζομένους τους, τα περιουσια-κά στοιχεία τους, καθώς και άλλες

πωλήσεις κρατικών ακινήτων. Για να κατανοήσει κανείς καλύτερα το ύψος του ξεπουλήματος, αρκεί να αναφέρουμε ότι, από το πρώ-το πακέτο Μνημονίων, προβλεπό-ταν η πώληση δημόσιας περιουσί-ας ύψους εφτά μόνο δισεκατομμυ-ρίων ευρώ. Σύμφωνα με ενημερω-τικό σημείωμα του υπουργείου Οι-κονομικών, στο πρόγραμμα απο-κρατικοποιήσεων τίθεται ως στό-χος η είσπραξη εσόδων 15 δισ. ευ-ρώ έως το 2012.

Την απόφαση κυβέρνησης και τρόικας ανέλαβε πρωί πρωί της Παρασκευής να την αναλύσει ο επικεφαλής της μόνιμης αντιπρο-σωπείας του Διεθνούς Νομισματι-κού Ταμείου στην Αθήνα, Μπομπ Τράα, ο οποίος, μιλώντας σε συ-νέδριο που συνδιοργάνωσαν η Τράπεζα της Ελλάδας και το Κέ-ντρο Σπουδών για τη Νοτιοαναλ-τική Ευρώπη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (SEESOX), πρότει-νε στην Ελλάδα να ανταλλάξει τα «πάγια» της με χρέος.

Ο εκπρόσωπος της ΕΕ, Σερβάς Ντερούζ και του ΔΝΤ, Πολ Τό-μσεν, είπαν πως οι ιδιωτικοποιή-σεις θα αφορούν εταιρείες του Δη-μοσίου, περιουσιακά τους στοιχεία και κρατική περιουσία. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσαν οι εκπρόσω-ποι της τρόικας, πουλώντας κρατι-κές εταιρείες, θα μειώσουν το χρέ-ος με δύο τρόπους: «Αφενός μέσω των χρημάτων που εισπράττονται και αφετέρου μέσω των ελλειμμά-των που πλέον δεν θα παρουσιά-

ζουν οι εταιρείες αυτές». Ωστό-σο, την ίδια στιγμή που συντηρεί-ται η τρομοκρατία του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού, κυ-βέρνηση και τρόικα ανακοίνωσαν νέο πακέτο σωτηρίας των τραπε-ζιτών, ύψους 30 δισ. ευρώ! Με άλ-λα λόγια, από τα 50 δισ. ευρώ που θα αποκομίσουν τα κρατικά ταμεία μέσω του ξεπουλήματος, ήδη τα 30

δισ. δόθηκαν στους τραπεζίτες, πριν ακόμη εισπραχθούν!!!

Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη, με τις ιδιωτικοποιήσεις «θα μπορέσουν να εφαρμοστούν μέτρα, που δεν θα ήταν δυνατό να εφαρμοστούν σε δημόσιες επιχει-ρήσεις». Και σαν τέτοια εννοούσαν απολύσεις και μειώσεις μισθών.

Ο Τόμσεν, μιλώντας για τις αντι-δράσεις στη χώρα, τις χαρακτήρι-σε «περιορισμένες» κάτι που ερμή-νευσε ως «αποδοχή του προγράμ-ματος από το λαό της χώρας». Μά-λιστα, επιτέθηκε με σφοδρότητα στα «προνόμια» πολλών επαγγελ-μάτων.

Μέσα από τις δαιδαλώδεις οι-

κονομικές διατυπώσεις, πέρα από το νέο στοιχείο της γραμμής «γενι-κό ξεπούλημα», το δεύτερο σημείο που ξεχωρίζει είναι η ακόμη μεγα-λύτερη μείωση των μισθών σε δη-μόσιο και ιδιωτικό τομέα, μέσω του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο και των επιχειρησιακών συμβάσε-ων στον ιδιωτικό. Το τελεσίγραφο ισχύει μέχρι τέλη Ιουνίου.

Το νέο Μνημόνιο - τέρας θα χρειαστεί μια νέα έγκριση από τη Βουλή, η οποία προσδιορίζεται, τε-λικά, για τον Μάιο, ενώ οι εκπρόσω-ποι της τρόικας επέμεναν να εγκρι-θεί «εδώ και τώρα». Μάλλον αυ-τή ήταν η αιτία των «σκληρών δια-πραγματεύσεων». Μία νέα τακτική της κυβέρνησης και της τρόικας, για να περάσουν με τις λιγότερες αντι-δράσεις οι επιλογές του νέου Μνη-μονίου, είναι η «πρόσκληση διαλό-γου» με τα κόμματα της αντιπολίτευ-σης, τα συνδικάτα και τους μαζικούς φορείς. Ως αιτιολογία για αυτή την τακτική, πλασάρεται η ιδέα πως το νέο Μνημόνιο θα ισχύει και μετά το πέρας της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ. Για αυτό ο Γ. Παπακων-σταντίνου κάλεσε στη «μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση».

Φαίνεται ότι έγινε μεγάλη προ-σπάθεια να πειστεί ο Αντ. Σαμα-ράς, μέσω των συναντήσεων με τον Γιουνγκέρ. Η προσπάθεια αυτή ναυάγησε. Η Νέα Δημοκρατία ανα-κοίνωσε ότι «όπως δεν υπέγραψε το πρώτο, έτσι δεν θα υπογράψει και το δεύτερο» Μνημόνιο. Ωστόσο, το πόσο ανούσια επικοινωνιακή είναι

η στάση της, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η τρόικα και η κυβέρ-νηση, με το νέο Μνημόνιο - τέρας, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να αντιγράφουν ακριβώς την «πρότα-ση διεξόδου» της ΝΔ, η οποία πρό-τεινε ιδιωτικοποιήσεις 30 δισ. ευρώ σε δυο χρόνια για την αποπληρω-μή μέρους του χρέους! Χαρακτηρι-στική ήταν η δήλωση του εκπροσώ-που της ΝΔ, Χρ. Σταϊκούρα, αμέ-σως μετά τη συνέντευξη της τρόι-κας, ο οποίος αναρωτιόταν στα κα-νάλια: «Τώρα που η κυβέρνηση υι-οθετεί την πρόταση της ΝΔ, τι θα πει στον ελληνικό λαό;».

Γύρω από το νέο τερατώδες Μνημόνιο αναπτύσσεται και η φι-λολογία για εκλογές τον Μάιο. Η γραμμή κυβέρνησης και τρόικας εναρμονίζεται πλήρως με τις εξε-λίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη γενική κατεύθυνση του προτει-νόμενου «Συμφώνου για την Αντα-γωνιστικότητα», που προωθεί ο γερμανογαλλικός άξονας. Δηλαδή, την πρόταση για προστασία των πι-στωτών των υπερχρεωμένων χω-ρών μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμεί-ου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότη-τας, δηλαδή ενός ευρωπαϊκού, πο-λύ πιο άγριου ΔΝΤ, με όρο τη συ-νταγματική κατοχύρωση της λιτό-τητας και των ιδιωτικοποιήσεων. Όπως εύστοχα γράφθηκε, πρόκει-ται για μια πολιτική «όχι παραγω-γής πρόσθετου εισοδήματος, αλλά κυρίως κατάσχεσης του ήδη υπάρ-χοντος» (Κ. Βεργόπουλος, Ελευθε-ροτυπία 11/2/10).

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση χαρίζει άλλα 30 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες

ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ n ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Κατάσχεση της χώρας από τους πιστωτές!Ιδιωτικοποιήσεις 50 δισ., σκλαβοπάζαρο η αγορά εργασίας

Προκειμένου να κλείσει η συμφωνία για την αγο-ρά των τεσσάρων υπο-βρυχίων, τα οποία αγό-ρασε η (υπερχρεωμένη) Ελλάδα από την (πλεο-νασματική) Γερμανία, δό-θηκαν από την εταιρεία Φέροσταλ μίζες ύψους 55 εκατ. ευρώ, σε πολιτικούς και μεσάζοντες, σύμφωνα με την αποκάλυψη του περιοδικού Σπίγκελ (όχι ότι δεν το εί-χαμε ψυλλιαστεί…). Αφού δε όλοι πήραν τα λεφτά τους, δεν υπήρχε κανείς λόγος να ασχοληθούν (ούτε οι μεν ούτε οι δε) με τα ίδια τα υποβρύχια, όπως για παράδειγ-

μα με τον «Παπανικολή», που έπαιρνε κλίση με την πρώτη φουσκοθαλασ-σιά! Μάλιστα, οι Γερμα-νοί εκνευρίστηκαν όταν ορισμένοι τόλμησαν να τους θέσουν θέμα κάποι-

ων βελτιώσεων στο συγκεκριμένο προϊόν και υποχρέωσαν την ελληνική κυβέρνηση να το παραλάβει, έστω και ελαττωματικό – κάτι που έγινε, τον Νοέμβριο του 2010.«Φυσικά, όταν πρόκειται για χρήματα του ελληνικού λαού, διασφαλίζουμε ότι θα αναδειχτεί η αλήθεια», δήλωσε με τη... γνωστή του αποφασιστικότητα ο κυβερ-

νητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλω-τής, ερωτηθείς σχετικά. Μα φυσικά! Όπως ακριβώς συνέβη και στις περιπτώσεις της Ζίμενς, του Βατοπεδίου, των μεγάλων έρ-γων υποδομής και των δεκάδων άλλων με-γάλων και μικρότερων σκανδάλων διαπλο-κής. Έτσι, αποδεικνύεται ότι η διαφθορά δεν αποτελεί ιδιόμορφο χαρακτηριστικό της «Ψωροκώσταινας», αλλά καρκίνωμα στο σώμα του σύγχρονου καπιταλισμού. Ταυτόχρονα, μέσα από αυτό το νέο σκάν-δαλο, αναδύεται ανάγλυφα και μια από τι σοβαρότερες αιτίες του ελληνικού δημό-σιου χρέους: Η αγορά τεράστιων ποσοτή-των όπλων από Γερμανία, κατά πρώτο λό-

γο και από Γαλλία, κατά δεύτερο. Και δε φτάνει αυτό: Τα παίρνουν και… γέρνουν!Ο έλεγχος για όλες αυτές τις αγορές σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου και του λαού, μαζί με τις μίζες της Ολυμπιάδας και μόνο, θα τίναζε στον αέρα τη νομιμό-τητα του μισού ελληνικού δημόσιου χρέ-ους, ενώ θα έστελνε στη φυλακή το μισό κοινοβούλιο…Αντ’ αυτού, η κύριοι «τζαμπατζήδες» της κυβέρνησης, μας λένε «κοπιάστε να πλη-ρώσετε το λογαριασμό». Και μιας και το θυμηθήκαμε: Πού ήταν ο νυν πρωθυπουρ-γός μας όταν γίνονταν όλα αυτά τα όργια; Μήπως ήταν υπουργός;

Τα παίρνουν και… γέρνουν!

ΠPIN

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠOΛITIKH ΠPIN / �

ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ της κυβέρνησης από τη διογκού-μενη λαϊκή δυσαρέσκεια αντανακλά το νο-μοσχέδιο για κάμερες σε όλους τους δημόσι-ους χώρους και για παρακολούθηση των πά-ντων, το οποίο εγκρίθηκε την Τετάρτη στη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Με πρό-σχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας, η Ελλάδα επιχει-ρεί να γίνει ...Λονδίνο ως προς τις χαφιεδο-κάμερες, ενώ όλες οι επικοινωνίες των πολι-τών (μέσω σταθερής και κινητής τηλεφωνίας και ίντερνετ) θα καταγράφονται και θα απο-θηκεύονται για 12 μήνες σύμφωνα με οδηγία της ΕΕ! Η κυβέρνηση επιχειρεί να τρομοκρα-τήσει το εργατικό και το λαϊκό κίνημα, αλλά και να εγκαταστήσει το Μεγάλο Αδελφό στις ζωές όλων μας, αφού παιδιά, έφηβοι, ενήλι-κες, ηλικιωμένοι, όλοι γίνονται αντικείμενο παρακολούθησης, χωρίς να είναι καν ύπο-πτοι, χωρίς να έχει καν δοθεί ειδική εισαγ-γελική άδεια.

ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ακόμα και της κυβερνητι-κής λειτουργίας προχωρεί η ασύδοτη κυβέρ-νηση του ΠΑΣΟΚ, με την πρωτοφανή απόφα-ση για απ’ ευθείας ανάθεση σε ιδιωτική εται-ρεία της μελέτης και της σύνταξη του νέου νο-μοσχεδίου για την «απελευθέρωση» του υπαί-θριου εμπορίου! Η ανάθεση του νομοθετικού έργου στο ιδιωτικό κεφάλαιο αποτελεί ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο, ατλαντικό και επι-κίνδυνο δόγμα που ξαναγράφει με μια έννοια το ίδιο το Σύνταγμα, αφού μεταφέρει ουσι-αστικά τις νομοθετικές αρμοδιότητες από τη Βουλή σε ανώνυμες εταιρείες. Φανταστείτε πριν λίγα χρόνια η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή να ανέθετε σε θυγατρική της Ζίμενς το νομο-σχέδιο για τις επικοινωνίες και στο Α. Βγενό-πουλο για την εξυγίανση της Ολυμπιακής.

ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΙ να λειτουργήσουν είναι επτά νέοι σταθμοί του Μετρό, αλλά πρόκειται να πα-ραμείνουν κλειστοί για τουλάχιστον ένα χρό-νο γιατί δεν έχει ανανεωθεί η σύμβαση με τη Ζίμενς! Στη γερμανική εταιρεία είχε ανατε-θεί το έργο να τοποθετήσει σε όλα τα βαγό-νια και τις πλατφόρμες το σύστημα αυτόμα-της επικοινωνίας μεταξύ των συρμών και των σταθμών για την ασφαλή κίνηση των συρμών. Η Ζίμενς αρνείται να παραδώσει το έργο κα-θώς το 2008 ξέσπασε το σκάνδαλο των «μαύ-ρων ταμείων» και η κυβέρνηση Καραμανλή πάγωσε τη σύμβαση με την αμαρτωλή εται-ρεία. Αντί η κυβέρνηση να πιέσει τους γερ-μανούς να παραδώσουν εδώ και τώρα τους σταθμούς, ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παμπούκης αρκείται να δηλώνει ότι θα απο-τελούσε «ευχής έργο» αν γινόταν εξωδικαστι-κός συμβιβασμός με τη Ζίμενς για το θέμα της αποζημίωσης, η οποία αν κρίνουμε από τις δι-αθέσεις της κυβέρνησης μάλλον θα έχει την τύχη των... πολεμικών αποζημιώσεων.

ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK

Ο λαός σάρωσε τον Μουμπάρακ

Σ υγκλονιστική είναι η εξέγερση του λαού της Αι-γύπτου εναντίον του ολοκληρωτικού και αμερι-κανόδουλου, προδοτικού της αραβικής υπόθε-σης, καθεστώτος του Χόσνι Μουμπάρακ. Παρά τη λυσσώδη αντίσταση της στρατιωτικής χού-

ντας που προσπαθεί μέχρις εσχάτων να διασώσει όχι μόνο τα κεφάλια των αιμοσταγών στρατηγών της, αλ-λά και τα προνόμια του οικονομικοστρατιωτικού κα-τεστημένου της χώρας, τα ασυγκράτητα κύματα των εκατομμυρίων διαδηλωτών σάρωσαν τελικά την Πα-ρασκευή το λαομίσητο τύραννο – ιδεολογικό και πολι-τικό σύντροφο του... Γιώργου Παπανδρέου στο πλαί-σιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως άλλωστε και ο προηγουμένως ανατραπείς δικτάκτορας της Τυνησί-ας Μπεν Αλί!

Υποχρεώθηκε να βάλει την ουρά κάτω από τα σκέ-λια του ο στρατός της Αιγύπτου, ο οποίος μόλις την Παρασκευή το πρωί επαναβεβαίωσε την υποστήριξή του προς τον Χ. Μουμπάρακ. Έξι ώρες (!) αργότερα όμως αναγκαζόταν να καθαιρέσει από πρόεδρο το δι-κτάτορα, καθώς ο λαός ξεχυνόταν κατά εκατομμύρια στους δρόμους και τις πλατείες του Κα-ΐρου και της Αλεξάνδρειας και του Σου-έζ και όλων σχεδόν των πόλεων της Αι-γύπτου. Και όχι μόνο αυτό. Πλήθη εξε-γερμένων είχαν κυκλώσει το προεδρικό μέγαρο και το κτίριο της ραδιοτηλεό-ρασης στο Κάιρο έτοιμοι να ορμήσουν να τα καταλάβουν, ανέλαβαν προσωρι-νά τον έλεγχο της διώρυγας του Σουέζ, πολιόρκησαν τη θερινή κατοικία του Χ. Μουμπάρακ στην Αλεξάνδρεια. Παράλ-ληλα, ολοένα και περισσότεροι επαγ-γελματικοί κλάδοι κήρυσσαν απεργίες οδηγώντας έτσι τη χώρα ντε φάκτο σε μια κατάσταση γενικής απεργίας, που απλώς δεν είχε ανακοινωθεί επισήμως. Το καθεστώς αμύνθηκε καθαιρώντας τον Χ. Μουμπάρακ από πρόε-δρο και αναθέτοντας την εξουσία σε «ιεραρχική» στρα-τιωτική χούντα της ηγεσίας του στρατεύματος. Ο λαός πανηγύρισε φυσικά την πτώση του τυράννου, αλλά τώ-ρα πρέπει κατ’ αρχάς να συνειδητοποιήσει και στη συ-νέχεια να αντιμετωπίσει τη νέα πολιτική πραγματικότη-τα. Αν οι Αιγύπτιοι ανεχθούν τη χούντα για να οδηγή-σει αυτή τη χώρα σε εκλογές, τότε είναι άκρως αμφί-βολο ακόμη και το αν θα πετύχουν μια μεταπολίτευση καραμανλικού τύπου, όπως αυτή που έγινε στην Ελλά-δα το 1974. Η Αίγυπτος παρουσιάζει το εξής παράδο-ξο: Αφενός βρίσκεται σε ένα επίπεδο λαϊκής εξέγερ-σης που ουδέποτε το ονειρεύτηκε καν η Ελλάδα, αλ-λά αφετέρου από πολιτική σκοπιά παραμένει ακόμη (προσωρινά, ελπίζουμε) στο επίπεδο της «μαρκεζινο-ποίησης», που είχε επιχειρήσει το 1973 ο δικτάκτορας Παπαδόπουλος, αφού το στρατιωτικό καθεστώς είναι εκείνο που ελέγχει για την ώρα τις πολιτικές εξελίξεις.

Υπό το πρίσμα αυτό τα επόμενα 24ωρα είναι πολύ κρί-σιμα για το μέλλον της Αιγύπτου. Αν η απομάκρυνση του Χ. Μουμπάρακ αποδειχθεί ικανή να στείλει το με-γάλο όγκο των διαδηλωτών στα σπίτια τους, οι προο-πτικές πολιτικών αποκρυσταλλωμάτων της μεγαλειώ-δους εξέγερσης του αιγυπτιακού λαού καθίστανται ζο-φερές και αποκαρδιωτικές. Η εξέγερση βρίσκεται και πάλι σε ένα πολύ σημαντικό σημείο καμπής όπου εκ νέου κρίνονται τα πάντα.

Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει ταχθεί υπέρ μιας αστι-κής κυβέρνησης εθνικής ενότητας υπό την ηγεσία κά-ποιου αιγύπτιου αστού σαν τον Μοχάμετ Ελ Μπαρα-ντέι ή οποιονδήποτε άλλον αυτού του τύπου πολιτικό θα ήθελαν οι Αιγύπτιοι, με στόχο να εκδημοκρατήσει σαφώς το εσωτερικό πολιτικό σύστημα της Αιγύπτου, η οποία ουδέποτε γνώρισε τον κοινοβουλευτισμό, αλ-λά πρωτίστως να διαφυλάξει τον εξωτερικό προσανα-τολισμό της χώρας ως υποτελούς στις ΗΠΑ και το Ισ-ραήλ. Στην κυβέρνηση αυτή η Ουάσινγκτον είναι διατε-θειμένη να αποδεχθεί και τη συμμετοχή των Αδελφών Μουσουλμάνων, με στόχο την ενσωμάτωσή τους στο

σύστημα. Καθώς μάλιστα οι αιγύπτι-οι ισλαμιστές αποδείχθηκαν «πολιτι-κή φούσκα» στη διάρκεια της εξέγερ-σης, παντελώς ανίκανοι να ηγεμονεύ-σουν πολιτικά επί των εξεγερμένων μαζών και έτοιμοι να προστρέξουν σε συνομιλίες με το καθεστώς Μουμπά-ρακ, οι εκτιμήσεις περί των δυνατοτή-των πολιτικής ενσωμάτωσής τους ως ένα συντηρητικό και καθυστερημέ-νο κόμμα του συστήματος είναι ιδιαί-τερα αισιόδοξες για τους αιγύπτιους αστούς και τις ΗΠΑ. Αυτή η απογοη-τευτική εξέλιξη ως προς την πολιτική στάση των Αδελφών Μουσουλμάνων

θεωρητικά ευνοεί την αναγκαστικά σχεδόν ανύπαρκτη αιγυπτιακή Αριστερά, η οποία σίγουρα θα ενισχυθεί τόσο και κυρίως εξαιτίας της εξέγερσης όσο και λόγω των οπωσδήποτε ευνοϊκότερων από πλευράς ελευθε-ρίας έκφρασης πολιτικών συνθηκών που θα επικρατή-σουν στην Αίγυπτο. Ούτως ή άλλως συνιστά τεράστια συνεισφορά της αιγυπτιακής (όπως προηγουμένως και της τυνησιακής) εξέγερσης, η εμφανής αποστασιοποί-ηση του κοινωνικού ριζοσπαστισμού στις αραβικές χώ-ρες από τον ισλαμισμό, πράγμα που υποδηλώνει την απογοήτευση του κόσμου και ιδίως των νέων και των μορφωμένων κοινωνικών στρωμάτων από το πολιτικό ισλάμ, στο οποίο είχαν εγκλωβιστεί τα τελευταία δεκα-πέντε τουλάχιστον χρόνια.

Το γεγονός ότι η υποχώρηση της επιρροής του πολι-τικού ισλάμ στις αραβικές χώρες δεν συνοδεύεται από κάποια άνοδο της Αριστεράς είναι σοβαρό πρόβλημα για την Αριστερά της εποχής μας, η οποία ούτε στη Δύ-ση παρουσιάζει σημεία αναγέννησης.

«Ανοίγουν» στο μεγάλο κεφάλαιοn500 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Τ σουνάμι που θα παρασύρει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και επαγγελματίες είναι η φάμπρικα που έχει ανοίξει η τρόικα

και η κυβέρνηση με το «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων». Η υπόθεση ξεπερνά κατά πολύ τα 27 «ευγενή» επαγγέλματα των φαρ-μακοποιών, γιατρών, μηχανικών, δικηγόρων κ.λπ., που προωθήθηκαν κατ’ αρχήν, με το πρώτο κύμα που πέρασε με νομοσχέδιο στη Βουλή. Αγκαλιάζει ένα φάσμα 500 (!) επαγγελμάτων, εκ των οποίων τα 350 θα «ανοίξουν» μέχρι τον Ιούνιο, ενώ έπονται άλλα 350 για μετά.

Σύμφωνα με αποκάλυψη της συνομοσπονδίας επαγγελματοβιο-τεχνών (ΓΣΕΒΕΕ), τα υπουργεία έχουν μαζέψει στοιχεία περίπου 500 επαγγελμάτων, τα οποία, όπως λέει, έχουν τεθεί στο «μικροσκό-πιο» προς «απελευθέρωση» από την ειδική προστασία τους έναντι του σκληρού ανταγωνισμού από το μεγάλο κεφάλαιο.

Το ζήτημα τέθηκε την Παρασκευή στην αρμόδια Επιτροπή Οικο-νομικών Υποθέσεων της Βουλής. Μάλιστα, η κυβέρνηση έκρυβε τη μαύρη «λίστα» από τους ενδιαφερόμενους, μέχρι που εκπρόσωποι της ΝΔ ζήτησαν ενημέρωση. Το υπουργείο Οικονομικών αρνήθηκε να τη δώσει, αλλά έκανε την εξής πρωτοφανή πρόταση: Επικαλούμενο την πιθανότητα να ξεχάσει (!) κάποιους επαγγελματίες, κάλεσε όποιον από τους εκατοντάδες κλάδους θεωρούν ότι θίγονται, να παραδώ-

σουν εντός τεσσάρων μηνών, υπόμνημα «εξαίρεσης», όπως αποκά-λυψε η εφημερίδα Ελευθεροτυπία.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Γιώργος Καββαθάς, εκτίμησε ότι το σχέδιο νόμου «προχωρά σε μια συνολική απορρύθμιση στην άσκη-ση επαγγελμάτων».

Η «απελευθέρωση» διαλύει κάθε προστασία του κοινωνικού ιστού από την αδηφάγο δράση του κεφαλαίου. Έτσι, κάθε τοπική, περιφερειακή, περιβαλλοντική και εργασιακή προστασία καταρ-γείται, με μεγάλο αρνητικό τίμημα για τους ίδιους τους επαγγελ-ματίες, τους εργαζόμενους που απασχολούν, τον κοινωνικό και πε-ριβαλλοντικό περίγυρο.

Σύμφωνα μέ όσαν έχουν γραφθεί, στο νομοσχέδιο προβλέπεται γενική κατάργηση της διοικητικής αδειοδότησης, δηλαδή της έκδο-σης άδειας από την αρμόδια αρχή πριν κάποιος ξεκινήσει τη δρα-στηριότητά του. Επίσης προβλέπει την κατάργηση ακόμη εννιά πε-ριορισμών στην πρόσβαση και άσκηση όλων των επαγγελμάτων. Σε αυτούς περιλαμβάνεται η απαγόρευση διάθεσης προϊόντων από κά-ποια καταστήματα (π.χ. ψωμιού από σουπερμάρκετ), οι υποχρεωτι-κές τιμές (π.χ. στη διαμονή), οι εδαφικοί περιορισμοί (σε σχολές οδή-γησης, κομμωτήρια ή σινεμά).

� / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΚΗ KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Πλώρη για Συνέδριο κομ-μουνιστικής επανεξόρμη-σης έχει βάλει το Νέο Αρι-στερό Ρεύμα. Με ανοι-χτή εκδήλωση τη Δευτέρα,

στην κατάμεστη αίθουσα του Συλλό-γου Υπαλλήλων Τράπεζας της Ελλά-δος, παρουσιάστηκε το Κείμενο Εργασίας του ΝΑΡ για την καπι-ταλιστική κρίση. Το συγκεκριμέ-νο ντοκουμέντο θα οδηγήσει την οργάνωση σε Πανελλαδικό Σώ-μα για την κρίση, που θα διεξα-χθεί στις αρχές Απριλίου. Μέ-χρι το 3ο Συνέδριο, το οποίο θα πραγματοποιηθεί το Φθινόπω-ρο, θα προηγηθεί άλλο ένα προ-παρασκευαστικό Πανελλαδικό Σώμα, με θέμα το επαναστατι-κό υποκείμενο και τον αναγκαίο κομμουνιστικό φορέα, που θα λά-βει χώρα πριν το καλοκαίρι.

Τις ομιλίες άνοιξε ο Αλέκος Αναγνωστάκης που αναφέρθη-κε στις προκλήσεις της εποχής και στον ιστορικό ρόλο που κα-λείται να παίξει η κομμουνιστική Αριστερά. «Με τη σημερινή εκ-δήλωση ανοίγει ένας βαθύς και ειλι-κρινής, προσυνεδριακός διάλογος», τόνισε. Όπως άλλωστε σημείωσε ο Γιάννης Ελαφρός στην ομιλία του, η πορεία προς το Συνέδριο «δεν μπο-ρεί να είναι μια εσωτερική περίκλει-στη συζήτηση, σαν σε συνθήκες πολι-τικού εργαστηρίου», αλλά να «τροφο-δοτείται, να εμπνέεται και να απαντά-ει στις καταστροφικές άμεσες επιπτώ-σεις της καπιταλιστικής κρίσης στη ζωή εργαζόμενων». Το 3ο Συνέδριο περιγράφεται ως διαδικασία θεωρί-ας αλλά και πράξης, πολιτικής γραμ-μής. «Επιμένουμε στην πολιτική γραμ-μή του αντικαπιταλιστικού εργατικού προγράμματος και μετώπου», σημείω-σε ο Γιάννη Ελαφρός, περιγράφοντας τρία πεδία συμβολής του Συνεδρίου: Πρώτον, η προγραμματική και πολι-τική ανασυγκρότηση της κομμουνιστι-κής Αριστεράς στον 21ο αιώνα και η

δημιουργία του πολιτικού κόμματος της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Δεύτερον, ο πόλος της αντικαπιταλι-στικής και επαναστατικής Αριστεράς, με πρώτο βήμα την συνεισφορά στο πολιτικό και θεωρητικό βάθεμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και τρίτον, το νέο ερ-

γατικό κίνημα ρήξης και χειραφέτη-σης, που θα μπορεί να νικήσει. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο ομιλητής, θα είναι ένα «συνέδριο τομής για την ανάδειξη του ΝΑΡ σε σύγχρονη ερ-γατική κομμουνιστική οργάνωση, με αντίστοιχη μετονομασία».

Ο ομιλητής σημείωσε ακόμη ότι οι προβληματισμοί που θέτει το ΝΑΡ απασχολούν για πρώτη φορά με τό-σο έντονο τρόπο ένα ευρύτερο τμή-μα αγωνιστών από όλα τα ρεύματα της Αριστεράς. «Με όσο το δυνατόν περισσότερο απ’ αυτό τον κόσμο θέ-λουμε να συζητήσουμε», σημείωσε ο Γ. Ελαφρός συμπληρώνοντας ότι «με όσες δυνάμεις αναζητούν μια σύγχρο-νη κομμουνιστική προοπτική θα επι-διώξουμε με συγκροτημένο, ανοιχτό και συντροφικό τρόπο, να συζητήσου-με από κοινού και να διαμορφώσου-με τους όρους για ένα σύγχρονο κομ-

μουνιστικό φορέα». Τα βασικά ση-μεία του Κειμένου Εργασίας παρου-σίασε ο Βασίλης Μηνακάκης. Σκο-πός της συλλογικής αυτής επεξεργα-σίας όπως είπε ήταν «μια συγκεκρι-μένη ανάλυση της συγκεκριμένης κα-τάστασης κι όχι απλώς να αναπαρά-

γουμε τις θεμελιακές αρχές της μαρξι-στικής πολιτικής οικονομίας». Ο ομι-λητής εκτίμησε ότι το βάθος της κρί-σης που διανύουμε απορρέει από τους θεμελιώδεις νόμους του καπιτα-λιστικού τρόπου παραγωγής, που ση-ματοδοτούν τον ολοκληρωτικό καπι-ταλισμό της εποχής μας. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι η κρίση αυτή έχει δι-πλή διάσταση: «Αποτελεί μορφή βί-αιης εκδήλωσης των αντιθέσεων του καπιταλισμού αλλά και τρόπο βίαιης εξομάλυνσής τους. Μιας εξομάλυν-σης που θα καταλήξει, ως φαίνεται, στην οικοδόμηση ενός κανιβαλικού καπιταλισμού, αν το ταξικό εργατικό κίνημα και η Αριστερά δεν ορθώσουν αποτελεσματικό αντίπαλο δέος».

Στο σημείο αυτό, ο Β. Μηνακάκης ανέπτυξε την ιστορική αισιοδοξία του ΝΑΡ για την αντεπίθεση των κομμου-νιστικών ιδεών. «Αλλάζει το ιστορικό

πρόσημο της εποχής μας», είπε. «Από μια εποχή στην οποία, ειδικά μετά το 1989, το ιστορικό προβάδισμα ανή-κε στις καπιταλιστικές τάσεις και τις αστικές ιδέες, περνάμε σε μια εποχή όπου το ιστορικό προβάδισμα μπο-ρεί να διεκδικηθεί και να κατακτηθεί

από τις εργατικές, αντικαπιταλι-στικές τάσεις». Παράλληλα, ως «καρδιά» της επαναστατικής πο-λιτικής τακτικής, υπέδειξε την πά-λη για την αντικαπιταλιστική ανα-τροπή της επίθεσης και της αντι-δραστικής τομής.

Στις προτεραιότητες του ΝΑΡ μπροστά στις συνεδριακές διαδι-κασίες, αλλά και στην καθημε-ρινή πολιτική πρακτική, ξεχωρί-ζουν τρία σημεία: Πρώτον, η οι-κοδόμηση ενός νέου ταξικού ερ-γατικού κινήματος για την ανα-τροπή της αντεργατικής επίθε-σης. Δεύτερον, η ισχυροποίηση του αντικαπιταλιστικού δυναμι-κού, για την αλλαγή των κοινω-νικοπολιτικών συσχετισμών. Και τρίτον, η «ανάγκη των αναγκών», όπως υπογράμμισε ο Β. Μηνακά-

κης: Η δημιουργία φορέα που θα εκ-φράζει τις κομμουνιστικές τάσεις της εποχή μας.

Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρε-τισμό οι Γιάννης Σηφακάκης από το ΣΕΚ, Χρήστος Μπίστης από το ΕΚ-ΚΕ και Παναγιώτης Σωτήρης από την ΑΡΑΝ. Μεταξύ άλλων, παρευρέ-θησαν αντιπροσωπείες της Κομμου-νιστικής Ανανέωσης, της ΚΟ Ανασύ-νταξη και του ΕΕΚ. Ακόμα, την εκ-δήλωση δόθηκε η έκδοση του Κειμέ-νου Εργασίας πάνω στην καπιταλι-στική κρίση, καθώς και πρόσφατη έκ-δοση της οργάνωσης Αθήνας με κεί-μενα των Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν σχετικά με τα κρατικά χρέη (βλ. σελ. 15). Ανάλογες εκδηλώσεις ήδη προ-γραμματίζονται για το προσεχές διά-στημα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας, από τις οργανώσεις του ΝΑΡ και της νΚΑ.

ΝΑΡ n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

3ο Συνέδριο κομμουνιστικής τομήςΠαρουσιάστηκε το Κείμενο Εργασίας για την καπιταλιστική κρίση

«ΜΙΣΗ» ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝn ΚΚΕ ΓΙΑ ΧΡΕΟΣ

Σε συμβολική στάση πληρωμών κάλεσε τους εργαζόμενους η Αλέ-κα Παπαρήγα, με συνέντευξη Τύ-που που παραχώρησε την Τετάρ-τη, για την τελευταία σύνοδο της ΕΕ. Η γ.γ. του ΚΚΕ εκτίμησε ότι «έχουμε κρίση υπερσυσσώρευ-σης κεφαλαίου που διογκώνει την κρίση και όχι κρίση χρέους», κα-λώντας το λαό να «μη σηκώνει ξέ-νες σημαίες», εννοώντας τη συ-ζήτηση περί κουρέματος του χρέ-ους. «Όταν σηκώνεις ξένη σημαία χάνεις, είναι σαν να παραδέχεσαι ότι υπάρχει μια μορφή διαχείρι-σης της κρίσης», είπε χαρακτηρι-στικά. Πάντως, η «στάση πληρω-μών» που πρότεινε δεν αφορού-σε την αποπληρωμή του δημόσι-ου χρέους.

Κατά την ομιλία της υπογράμμι-σε ότι «ο λαός πρέπει να διαγρά-ψει στη συνείδησή του το χρέος». Σε ερώτηση του Πριν αν το χρέος πρέπει να διαγραφεί και «στα χαρ-τιά», η Αλέκα Παπαρήγα απάντη-σε ότι «το αίτημα αυτό δεν μας εί-ναι ξένο, εμείς θέλουμε να διαγρά-ψουμε την αστική τάξη ως τάξη, το χρέος είναι που θα μας πονέσει;». Σημείωσε πάντως ότι «η πάλη για τη διαγραφή του χρέους είναι στε-νά δεμένη με την πάλη για την εξουσία», σημειώνοντας ότι απο-κομμένο από τη λαϊκή εξουσία, το αίτημα συνιστά τεχνοκρατική πρό-ταση πολιτικά αποδυναμωμένη.

Η Αλέκα Παπαρήγα έβαλλε και εναντίον των απόψεων που δίνουν στην πάλη για την έξοδο από την κρίση, χαρακτηριστικά εθνικοα-πελευθερωτικού αγώνα. «Αθω-ώνουν την ελληνική αστική τάξη που έχει συμφέροντα από την επί-θεση», σημείωσε, «ή στην καλύτε-ρη περίπτωση της αποδίδουν εν-δοτισμό». Απαντώντας σε ερώτη-ση για το «Κίνημα» του Μίκη Θε-οδωράκη είπε ότι «απελευθερωτι-κό είναι το κίνημα εκείνο που μι-λάει για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για τον παρα-γωγικό συνεταιρισμό, για τον πα-νεθνικό σχεδιασμό, τον εργατικό έλεγχο, την αποδέσμευση από την

Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ».Ερωτώμενη αν η εκρηκτική κα-

τάσταση στην κοινωνία μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα τύπου Δε-κέμβρη του 2008, η γ.γ. του ΚΚΕ σημείωσε ότι «εμείς δεν έχουμε κανένα τέτοιο σημείο αναφοράς». «Η κουκούλα, το σπάσιμο της βι-τρίνας και η πέτρα δεν είναι κί-νημα. Το πραγματικό κίνημα εί-ναι αυτό που ζητάει η ιδιοκτησία του πλούτου να γίνει λαϊκή ιδιο-κτησία», είπε ενώ έκανε αναφορά και στη γνωστή της δήλωση τον Δεκέμβριο του 2008: «Κάποτε στη Βουλή είπαμε και έχει γράψει πολ-λά γι’ αυτό και το Πριν, ότι σε αυ-τή τη λαϊκή εξέγερση που εμείς θα στηρίξουμε δεν θα σπάσει βιτρίνα. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι ο αντί-παλος δεν θα μας σπάσει τα κεφά-λια. Αλλά ο στόχος δεν θα είναι η βιτρίνα του συστήματος, ο στόχος θα είναι το ίδιο το σύστημα.

Σε «βομβαρδισμό» προτάσε-ων για το μεταναστευτικό προχώ-ρησαν τα κόμματα της Αριστεράς αυτή την εβδομάδα, με αφορμή βέ-βαια τις εξελίξεις της επικαιρότη-τας και την απεργία πείνας των 300 μεταναστών.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ με εκδήλωσή της στη Βου-λή παρουσίασε τη νομοθετική πρωτο-βουλία που θα λάβει τις επόμενες μέ-ρες, θέτοντας ως στόχο τη νομιμοποί-ηση των μεταναστών. Κεντρικό στοι-χείο στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εί-ναι η αποδέσμευση της άδειας πα-ραμονής από τον αριθμό των ενσή-μων των μεταναστών. «Σε μια περίο-δο κρίσης, η δυνατότητα ενσήμων γί-νεται εξαιρετικά δύσκολη», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας. Από το κείμενο της πρότασης πάντως, απουσιάζει οποι-αδήποτε αναφορά στις ιμπεριαλιστι-κές επεμβάσεις, στους πολέμους του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και αλλού ως αιτία του μεταναστευτικού φαινομέ-

νου. Ως εκ τούτου, απουσιάζει και το αίτημα για αποχώρηση των ελληνι-κών στρατευμάτων από τις «ειρηνευ-τικές» αποστολές που σκορπούν θά-νατο και δυστυχία στον πλανήτη, οδη-γώντας χιλιάδες ανθρώπους στο δρό-μο της ξενιτιάς. Άλλωστε, μετά από ερώτηση του Πριν, ο πρόεδρος του Συνασπισμού δήλωσε ότι τον εκφρά-ζουν περισσότερο οι απόψεις του Τό-νι Νέγκρι για το θέμα, ο οποίος τονί-ζει τον «απελευθερωτικό» χαρακτή-ρα της μετανάστευσης. «Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι ταυτισμένη με τις μετακινήσεις», τόνισε.

Το ΚΚΕ επέλεξε μια περισσό-τερο θεσμική παρέμβαση, ζητώντας συνάντηση με τον πρωθυπουργό, την

οποία πραγματοποίησε την Τρίτη. Εκεί κατέθεσε υπόμνημα με εκτιμή-σεις και προτάσεις του κόμματος για το μεταναστευτικό, όπου μεταξύ άλ-λων τονίζεται ότι «μεγαλώνει η απελ-πισία και η δίκαιη αγανάκτηση των ίδιων των μεταναστών, όπως αποδει-κνύεται τραγικά και από τις απεργί-ες πείνας που αυξάνονται, από την απεργία των μεταναστών που ήρθαν από την Κρήτη». Το ΚΚΕ προτείνει τέσσερα άμεσα μέτρα: Παύση συμ-μόρφωσης με το «Δουβλίνο ΙΙ», πα-ροχή ασύλου στα θύματα των ιμπερι-αλιστικών επεμβάσεων, αποσύνδεση της άδειας παραμονής από τα ένσημα και άμεση νομιμοποίηση όσων διαμέ-νουν μόνιμα στη χώρα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την πρώ-τη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό των απεργών πείνας, στηρίζοντας τον αγώνα τους για νομιμοποίηση. Την Πέμπτη αντιπροσωπεία της περιφε-ρειακής κίνησης Αντικαπιταλιστική Ανατροπή, πραγματοποίησε επίσκε-ψη στο κτίριο Υπατία, ενώ την Πα-ρασκευή, οι δυνάμεις της αντικαπι-ταλιστικής Αριστεράς συμμετείχαν στην πορεία αλληλεγγύης. Με ανα-κοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφρά-ζει «την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της στους 300 μετα-νάστες που βρίσκονται σε απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη από την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, διεκ-δικώντας τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις». Παράλληλα, σημειώνει ότι «η ενότη-τα της πάλης ντόπιων και μεταναστών εργατών, η αλληλεγγύη και η έμπρα-κτη υποστήριξη του αγώνα τους είναι ο δρόμος για τη νικηφόρα έκβαση αυ-τή της μάχης».

ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πρωτοβουλίες για το μεταναστευτικόΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη νομιμοποίηση

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠPIN / �

ΈφυγεοΜ.Έβερτ

Α πεβίωσεσεηλικία72ετώνοπρώ-ηνΠρόεδροςτηςΝΔκαιπρώην

ΔήμαρχοςΑθηναίωνΜ.Έβερτ.Ση-μαντικήπροσωπικότητατηςμεταπο-λιτευτικήςδεξιάςοΜ.Έβερτσυνέ-δεσετοόνοματουμετηνπεριβόη-τη«άνοιξη»τηςιδιωτικήςραδιοφωνί-αςκαιτηλεόρασηςμετοδρόμοπουάνοιξεοοπρώτοςδημοτικόςραδιο-σταθμόςστηνΕλλάδαο«9,84».

Πρινασχοληθείμετηνπολιτικήυπήρ-ξεσύμβουλοςεπιχειρήσεωνκαιτρα-πεζών.Το1963ανέλαβετηδιοίκησητηςνεολαίαςτηςΕΡΕ.Το1974εξε-λέγηβουλευτήςκαι το1976διορί-στηκευφυπουργόςΟικονομικώναπότονΚ.Καραμανλή.Στις26Οκτωβρί-ου1991,οΜιλτιάδηςΈβερτδιαφώ-νησεμετοντότεπρωθυπουργόΚων-σταντίνοΜητσοτάκηγιατιςαποκρα-τικοποιήσειςκαιυπέβαλετηνπαραί-τησήτουαπότουπουργείοΠροε-δρίας.

Στις3Νοεμβρίου1993,σεηλικία54ετών,μετάτηνεκλογικήήττατηςΝΔκαιτηνπαραίτησητουΚωνσταντίνουΜητσοτάκη,διεκδίκησετηναρχηγίατουκόμματοςκαικατάφερεναεκλε-γεί,λαμβάνοντας141ψήφους,έναντι37πουέλαβεοανθυποψήφιόςτου,ΙωάννηςΒαρβιτσιώτης.Ηαντιπολι-τευτικήτουθητείασυνδέθηκεμετησύγκρουσητουμετην«ακραίανεο-φιλελεύθερη»πτέρυγατηςΝΔ,πουοδήγησεστηναποχώρησητουΑ.Αν-δριανόπουλου.

ΕκδήλωσηΝΑΡγιατηνΑίγυπτο

Με μεγάλη επιτυχία πραγματο-ποιήθηκε την Παρασκευή το

απόγευμα, και λίγη μόνο ώρα μετά την είδηση της πτώσης του δικτά-τορα X. Μουμπάρακ, η εκδήλωση του Νέου Αριστερού Ρεύματος και της νεολαίας Κομμουνιστική Απε-λευθέρωση με θέμα «Eικόνες απ’ το μέλλον: οι εξεγέρσεις στην Τυ-νησία και την Αίγυπτο».

Οι καλεσμένοι ομιλητές δημοσι-ογράφοι Νασίμ Αλάτρας και Άρης Χατζηστεφάνου, με την ιστορία να εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο, μετέφεραν πολύτιμες πληροφορί-ες για την Αίγυπτο, την κοινωνία της, τις σχέσεις στη διεθνή σκακι-έρα, τον αντίκτυπο στον αραβικό κόσμο, το ρόλο της νεολαίας και των εργατικών αγώνων που είχαν προηγηθεί. Ακόμα παρουσίασαν τους επίδοξους διαχειριστές της κατάστασης και το ρόλο της αντι-πολίτευσης όπως και λεπτομέρει-ες και εικόνες από την ίδια την πλατεία Ταχρίρ που δεν μεταφέ-ρονται από τα μέσα μαζικής ενη-μέρωσης και προσθέτουν χαμένα κομμάτια στο παζλ της ανατροπής των δικτατορικών καθεστώτων της περιοχής.

Η ανταπόκριση όσων παρακο-λούθησαν τις τοποθετήσεις ήταν θερμή και η συζήτηση πλούσια. Ακολούθησε άλλωστε σειρά ερω-τήσεων και τοποθετήσεων που έβαλαν νέα ζητήματα στη συζή-τηση, όπως ο ρόλος της Αριστε-ράς στα γεγονότα, οι σχέσεις του στρατού με το λαό, αλλά και την επίδραση της νέας κατάστασης στο Παλαιστινιακό.

Στο εβραϊκό λόμπι έχει ενα-ποθέσει τις ελπίδες της η ελληνι-κή κυβέρνηση ώστε να αποσπά-σει «ωφέλη» από την αμερικά-νικη κυβέρνηση. Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα έγινε την Τετάρτη στην Αθήνα η πρώτη επίσκεψη της ηγεσίας της «Συνόδου των Προέ-δρων των σημαντικότερων Αμε-ρικανοεβραϊκών Οργανώσεων» (Conference or Presidents of major AmericaJewish Organizations), στην οποία εκπροσωπούνται οι 52 κύριες οργανώσεις της πανίσχυρης και βαθιά αντιδραστικής εβραϊκής κοινότητας των ΗΠΑ. Ο Γ. Πα-πανδρέου, όπως έγραψε ο Α. Έλ-λις σε άρθρο του, διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια διαύλους επικοινω-νίας με το εβραϊκό λόμπι της Αμε-ρικής και συναντάται συχνά με κο-

ρυφαία στελέχη της, κάθε φορά που βρί-σκεται στις ΗΠΑ. Την Τρίτη το εβρα-ϊκό λόμπι βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου συναντήθηκε και με το δήμαρχο Γ. Μπουτάρη που έχει δηλώσει ότι επιθυ-μεί να μετατρέψει τη συμπρωτεύ-ουσα σε «νέα Ιερουσαλήμ»!

Το υπουργείο Εξωτερικών θε-ωρεί εξαιρετική επιτυχία την πρό-σφατη επίσκεψη και πηγές του υποστηρίζουν ότι η «επιρροή τους μπορεί να αξιοποιηθεί για να προ-ωθηθεί η θετική εικόνα της Ελλά-δας πέραν του Ατλαντικού, όχι μό-νο πολιτικά και οικονομικά, αλλά και όσον αφορά στον τουρισμό».

Στην ημερίδα μί-λησαν, εκτός του πρωθυπουργού και ενημέρωσαν τους εκ-προσώπους της Διά-σκεψης για θέματα αρμοδιότητάς τους, οι υπουργοί Εθνικής Αμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος, Προστα-

σίας του Πολίτη, Χρήστος Παπου-τσής και Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλος Γερουλάνος.

Ο Γ. Παπανδρέου, ως αντάλ-λαγμα για την εβραϊκή στήριξη, έχει γίνει εκπρόσωπος του διε-θνούς σιωνισμού στη Μεσόγειο. Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρώ-το του κάλεσμα προς τη νέα αιγυ-πτιακή ηγεσία ήταν πως πρέπει να σεβαστεί τις συμφωνίες που έχει

υπογράψει ο εγκληματίας Χ. Μου-μπάρακ με το Ισραήλ. Ο πρόεδρος της Συνόδου έκανε λόγο για «αυ-ξημένο γεωπολιτικό βάρος της Ελ-λάδας» και ο αντιπρόεδρος μίλη-σε ιδιαίτερα κολακευτικά για την αναβάθμιση της σχέσης της Ελλά-δας - Ισραήλ.

Μετά τις νέες εξελίξεις η Ελ-λάδα από εν δυνάμει σύμμαχος του αραβικού κόσμου «αναβαθ-μίζεται» στην πρώτη ταχύτητα του αμερικανοϊσραηλινού άξο-να και της μαύρης συμμαχίας των «εχθρών του Ισλάμ». Εντάσσεται πλέον στην καρδιά των ιμπεριαλι-στικών σχεδίων των ΗΠΑ στη Με-σόγειο και στη Μέση Ανατολή, βά-ζοντας σε κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή αλλά και την ασφάλεια των πολιτών.

Αντιπρόσωπος του σιωνισμού ο Γ. ΠαπανδρέουnΕΒΡΑÚΚΟ ΛΟΜΠΙ

nΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

«Στρατιωτικό» νόμο φέρνει το Mνημόνιο 4

Το «περιστατικό» κάθε άλλο παρά μεμο-νωμένο είναι. «Απαγορεύουμε για λόγους δη-μόσιας ασφάλειας και διατάραξης της κοινι-κο-οικονομικής ζωής κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία στο οδικό δίκτυο του νομού Σερρών που οδηγεί στον Προμαχώνα» αναφέρει αυτολεξεί η πρωτοφανής χουντική απόφαση της αστυνομικής διεύθυνσης Σερ-ρών για την απαγόρευση της κυκλοφορίας και της συγκέντρωσης - διαδήλωσης των πολιτών με αφορμή τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των αγροτών. Όπως τονίζεται στην ανακοίνω-ση «κάθε απόπειρα συνάθροισης θα αντιμε-τωπίζεται με κάθε νόμιμο μέσο». Η απόφα-ση κατάργησης ενός συνταγματικά κατοχυ-ρωμένου δικαιώματος δεν αποτελεί αυθαιρε-σία ενός «αντιδραστικού» αστυνομικού διευ-θυντή αλλά εμπίπτει στις πολιτικές κατευθυ-ντήριες γραμμές που χαράζει το υπουργείο «Προστασίας» όπως φάνηκε και από την κά-λυψη και υπεράσπιση της φασιστικής απαγό-ρευσης από τον ίδιο το Χ. Παπουτσή.

Στην Κερατέα μπορεί να μην κηρύχτηκε επίσημα «στρατιωτικός νόμος» αλλά από την Τρίτη το μεσημέρι η πόλη βρίσκεται «υπό κατο-χή» από αστυνομικές δυνάμεις. Οι κάτοικοι της περιοχής καταγγέλλουν μια απίστευτη σε αγρι-ότητα αστυνομική βία όταν εκατοντάδες άνδρες των επίλεκτων δυνάμεων καταστολής εισέβα-λαν με προτεταμένα πιστόλια σε δεκάδες κα-τοικίες «υπόπτων», προπηλάκισαν και χτύπη-σαν ηλικιωμένους, με αποτέλεσμα να τραυμα-τιστούν δεκάδες άτομα. Όταν πολίτες μεταξύ των οποίων και ο Δήμαρχος της πόλης έσπευ-σαν να διαμαρτυρηθούν, οι δυνάμεις των ΜΑΤ απάντησαν «με δακρυγόνα και πλαστικές σφαί-ρες» και η επίθεση γενικεύτηκε σε όλη την πόλη που μετατράπηκε σε ένα απέραντο πεδίο χημι-κού πολέμου. Όπως βλέπουμε στο πλαίσιο θω-ράκισης του συστήματος την εποχή της κρίσης ο στρατός μετατρέπεται σε αστυνομία δρώντας εναντίον του «εσωτερικού εχθρού» και η αστυ-νομία μετασχηματίζεται σε στρατό κατοχής.

σύρει), και ως τελική λύση έστειλαν εναντί-ον του εχθρού ειδικά τεθωρακισμένα οχήμα-τα, διαλύοντας οδοφράγματα κ.τ.λ. Πώς και δεν σκέφτηκαν να διαλύσουν και μια εικονική πύλη του Πολυτεχνείου; Το θέμα φέρανε στη Βουλή το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για πρόβα τζενεράλε για την κατα-στολή διαδηλώσεων εντός συνόρων και πως φυσικά καθόλου τυχαία δεν είναι και η χρο-

νική σύμπτωση της άσκησης με την εξέγερση στην Αίγυπτο.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνι-κής Άμυνας Π. Μπεγλίτης και ενώ το θέμα έπαιζε για μέρες στις μι-σές ιστοσελίδες της χώρας δήλωσε …πλήρη άγνοια και πως πληροφο-ρήθηκε για την άσκηση από το Ρι-ζοσπάστη! Ανάμεσα στους εντελώς ψευδείς ισχυρισμούς του υπουργού ήταν πως ζήτησε την άμεση διακο-πή της άσκησης και πως κάλεσε το ΓΕΣ να δώσει εξηγήσεις! Λίγες ώρες αργότερα ο Π. Μπεγλίτης ανακάλεσε εσπευσμένα με ανακοίνωση του όσα δήλωσε στη Βουλή και υποστήριξε ότι πρόκειται για μια «συνήθη άσκη-ση» και έριξε τις ευθύνες στο στρατι-ωτικό επιτελείο για λάθη στην «επι-

χειρησιακή και επικοινωνιακή διαχείριση»! Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής δή-λωσε ότι πρόκειται για «συμβατική υποχρέω-ση» της χώρας να εκπαιδεύει τους στρατιώ-τες σε τέτοιες ασκήσεις στο πλαίσιο του ΝΑ-ΤΟ, του Ευρωστρατού και της στρατιωτικής δύναμης του ΟΗΕ. Η κυβέρνηση υποστήρι-ξε ότι η άσκηση αφορά την καταστολή εξε-γέρσεων του εξωτερικού (π.χ. Αφγανιστάν) και στη χώρα μας δεν υπάρχει ακόμα ανα-γκαιότητα χρήσης του στρατού για την κατα-στολή των κοινωνικών αναταραχών αφήνο-ντας ανοιχτό φυσικά το ενδεχόμενο να υπάρ-ξει αυτή η «αναγκαιότητα» στο μέλλον ειδι-κά λαμβάνοντας υπόψη και τα νέα δεδομέ-να που δημιουργεί η ανατροπή του Χ. Μου-μπάρακ από τον αιγυπτιακό λαό στη γειτο-νική χώρα.

Τ α… τανκς στην κυριολεξία ετοι-μάζει η ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις κοινωνι-κές εκρήξεις τις οποίες φέρνει η απόλυτη επιδείνωση της θέ-

σης των εργαζομένων και το σκηνικό κρίσης των θεσμών καθώς και για να ξορκίσει τους φόβους της για πολιτική παρέμβαση του μα-ζικού κινήματος σε αυτές.

Απαγόρευση της κυκλοφορίας όχι στην Αίγυπτο αλλά στις Σέρρες, υπό αστυνομική κατοχή η Κερατέα, στρατιωτικές ασκήσεις εναντίον εικονικών διαδηλωτών, ηλεκτρο-νικό φακέλωμα και ποινικοποίηση της κοι-νωνικής διαμαρτυρίας και δίκες χωρίς δι-κηγόρους υπεράσπισης είναι τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν το εφιαλτικό μωσα-ϊκό καταστολής πάνω στο οποίο η κυβέρνη-ση ελπίζει πως θα μπορέσει να πατήσει και να εφαρμοστεί το περίφημο «Μνημόνιο 4», η νέα ανελέητη επίθεση σε όλα τα επίπεδα απέναντι στον κόσμο της εργασίας.

Αποτροπιασμό και οργή προκάλεσαν στην ελληνική κοινωνική γνώμη οι σοκαριστι-κές εικόνες που διέρρευσαν από τη στρατι-ωτική άσκηση καταστολής πλήθους στο Κιλ-κις από επίλεκτες δυνάμεις του στρατού. Οι μισοί κομάντος του ΝΑΤΟ και του Ευρω-στρατού της επίλεκτης «αερομεταφερόμε-νης ταξιαρχίας» είχαν «ντυθεί» διαδηλωτές, κρατούσαν σημαίες και φώναζαν συνθήμα-τα και οι άλλοι μισοί επιχειρούσαν να διαλύ-σουν το «αγριεμένο πλήθος». Μετά από το εικονικό ξύλο, οι «ράμπο» πέταξαν άφθονα καπνογόνα στο πλήθος, (που σε πραγματι-κή κατάσταση θα είναι τα επικίνδυνα χημι-κά που το ΠΑΣΟΚ είπε ψέματα ότι θα απο-

� / ΠPIN E IKONOKΛAΣTEΣ KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΘEMAΑνεργία και ημι-εργασία σαρώνουν στη νεολαία

n ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ

Εφιάλτης είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν και η ανεργία είναι το βασικότερο συστατικό της συνταγής τους. ΟΑΕΔ, Γιούροστατ, Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, ΙΟΒΕ, Ελληνική Στατιστική Αρχή. Όλοι συμφωνούν ότι η ανεργία στην Ελλάδα καλπάζει και ότι η ελαστική εργασία είναι πλέον ο κανόνας. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι τα στοιχεία που ακολουθούν είναι τα επίσημα και επομένως δεν αποκαλύπτουν την κατάσταση, η οποία στην πραγματικότητα είναι δυσμενέστερη. Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι είναι αρκετό για μια σειρά από έρευνες κάποιος να έχει δουλέψει μία ή δύο ώρες το προηγούμενο δεκαπενθήμερο για να μη θεωρείται άνεργος! Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Αρχής το ποσοστό ανεργίας τον Νοέμβριο 2010 ανήλθε σε 13,9%, έναντι 10,6% τον Νοέμβριο 2009 και 13,5% τον Οκτώβριο 2010. Το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Νοέμβριο 2010 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.307.054 άτομα (μείωση κατά 246.857 σε σχέση με τον Νοέμβριο του 2008). Οι άνεργοι ανήλθαν σε 692.577 άτομα (αύξηση κατά 307.589 σε σχέση με τον Νοέμβριο του 2008), ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε συνολικά σε 4.320.927 άτομα. Με βάση τα απολογιστικά στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για το 2010 παρατηρείται μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης, αύξηση της μερικής απασχόλησης (κατά 67,5% σε σχέση με το 2009) και εκτίναξη της εκ περιτροπής εργασίας. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του ΙΟΒΕ το 36,5% των επιχειρήσεων σκοπεύει να προχωρήσει σε μειώσεις προσωπικού. Η εργασιακή ανασφάλεια είναι ακόμη πιο έντονη στη νεολαία, αφού σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή τα ποσοστά ανεργίας τον Νοέμβριο του 2010 έφτασαν σε 35,6% για τους νέους 15-24 ετών (σε σχέση με 22,4% τον Νοέμβριο του 2008) και 17,9 για τους νέους 25-34 ετών (σε σχέση με 10,3% τον Νοέμβριο του 2008). Επίσης, από τα στοιχεία της ίδιας έρευνας προκύπτει ότι το 51,9% εργάζεται σε θέσεις προσωρινής και μισθωτής εργασίας. Περισσότερο, όμως, από ότι τα παραπάνω δεδομένα, η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε θέτει με εξαιρετικά αναβαθμισμένο τρόπο τα ζητήματα της ανεργίας, των απολύσεων και της ημιαπασχόλησης - ημιανεργίας στο επίκεντρο. Η συζήτηση στην αντικαπιταλιστική Αριστερά για το περιεχόμενο και τις μορφές παρέμβασης και οργάνωσης είναι πλέον επιτακτική και οφείλει να ανοίξει εξίσου αναβαθμισμένα και αποφασιστικά.

Ειδικά αυτή την περίοδο και μέσα στην όξυνση της επίθεσης υπάρχει ένα πρωτοφανές κύμα απολύσεων και κατακόρυφη αύξηση των ποσο-στών ανεργίας. Κεντρικός πυλώνας

για την αστική στρατηγική, που συνολικά θέ-λει να τσακίσει τις δυνάμεις της εργασίας, αποτελεί η «ρευστοποίηση» - κατάρρευση των ορίων σταθερής εργασίας και ανεργίας. Η περίοδος της κρίσης αξιοποιείται ως ευ-καιρία από τις δυνάμεις του κεφαλαίου για τη δημιουργία μιας τεράστιας ζώνης ημιαπα-σχόλησης - ημιανεργίας ή αλλιώς «εξωτερι-κής ευελιξίας» (μπλοκάκι, τετράωρα, ανα-πληρωτές και ωρομίσθιοι, δόκιμοι, ενοικι-αζόμενοι, έκτακτοι, συμβασιούχοι κ.λπ.). Ταυτόχρονα αυξάνονται συγκεκρι-μένες μορφές ανεργίας που θεωρού-νται «φυσιολογικές», αλλά που στην ουσία δεν είναι: μικρής διάρκειας ανεργία «τριβής» (μετάβαση από μια θέση εργασίας σε κάποια άλλη), επο-χιακή ανεργία. Ωστόσο, ποιοτική δια-φορά σε σχέση με το παρελθόν αποτελεί το γεγονός ότι αυτές οι μορφές επιδιώκεται να γίνουν το κυρίαρχο εργασιακό στάτους στις νέες γενιές εργαζομένων και δεν βιώνουμε απλώς μια έκτακτη κατάσταση.

Οι τάσεις αυτές τροφοδοτούνται από πολ-λές συγκλίνουσες διαδικασίες, όπως η μη ανανέωση των συμβάσεων στο Δημόσιο, το κλείσιμο δημοτικών επιχειρήσεων και η κα-τάργηση δημόσιων οργανισμών, το κλείσιμο ιδιωτικών επιχειρήσεων, οι απολύσεις και ο νέος νόμος που τις διευκολύνει, το ξεκλήρι-σμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, η συντριβή των μεσαίων στρωμάτων, η μετεγκατάστα-ση επιχειρήσεων σε άλλες χώρες, οι τεχνο-

λογικές αλλαγές που αντικαθιστούν ζωντανή με νεκρή εργασία, η μεγαλύτερη παραμονή στην εργασία λόγω των νέων νόμων για την ασφάλιση, των μειωμένων αποδοχών.

Οι θέσεις και η πρακτική του αστικοποι-ημένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ και ΑΔΕ-ΔΥ είναι για μια ακόμη φορά τραγικές. Αντί να προσπαθούν να ενοποιήσουν τη θιγόμε-νη εργατική πλειοψηφία και να οργανώ-σουν μαζικούς αγώνες για την ανατροπή των μέτρων, περιορίζονται σε κινητοποιή-σεις εθιμοτυπικού χαρακτήρα που σπέρ-νουν απογοήτευση και απέχουν παρασάγ-γας από τις ανάγκες του κόσμου της δουλει-άς. Κινούνται για μια ακόμη φορά στη λο-γική της παράκλησης προς την κυβέρνηση

και των κινήτρων προς τους επιχειρηματίες, εκλιπαρώντας τους να προσλάβουν ή να μην απολύσουν εργαζόμενους. Βοηθώντας τους στη βασική στρατηγική τους - της βίαιης και μαζικής υποτίμησης της αξίας της μέσης ερ-γατικής δύναμης. Η λογική τους διαπνέεται από αυτή του «κοινωνικού εταίρου», του συ-νεργάτη και σε καμία περίπτωση του υπε-ρασπιστή των εργατικών αναγκών και κα-τακτήσεων.

Γύρω από το πρόβλημα της ανεργίας εκ-δηλώνεται με ακραίο τρόπο όλη η κοινωνι-κή βαρβαρότητα του σύγχρονου ολοκληρω-τικού καπιταλισμού και της κρίσης του. Τη στιγμή που διογκώνεται η ανεργία, ψαλιδί-

ζεται μέχρις εξαφανίσεως το κοινωνικό δί-χτυ προστασίας των ανέργων. Τη στιγμή που οι εργοδότες επιλέγουν τις απολύσεις για να αυξήσουν τα κέρδη τους, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος των απολύσεων με το νέο νόμο. Τη στιγμή που οι νέοι, απόφοιτοι ΑΕΙ ή μη, αγω-νιούν για το μέλλον τους, το σύστημα τους δηλώνει ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ανεργία, ότι η ανεργία δεν θα μειωθεί («ανά-πτυξη χωρίς νέες θέσεις εργασίας»).

Παράλληλα, το σύστημα, η εργοδοσία, η κυβέρνηση – αυτοί, δηλαδή, που ευθύνονται για το πρόβλημα, προσπαθούν να αξιοποιή-σουν την ανεργία για: Να μειώσουν συνολι-κά τους μισθούς και τα μεροκάματα και των ήδη εργαζόμενων και κυρίως των νεοεισερ-

χόμενων στην αγορά εργασίας (εξ ου και οι προσλήψεις με τα 592 ευρώ ή ο εξαναγκασμός σε μειωμένες απο-δοχές ή/και με μειωμένο ωράριο κά-τω από το φόβο της απόλυσης). Να γενικεύσουν τη ζώνη της ημιεργασί-ας - ημιαπασχόλησης και γενικότερα

της ελαστικής εργασίας, κάνοντάς την κανό-να και όχι εξαίρεση – ιδιαίτερα για τις νέ-ες εργατικές γενιές. Να μεταφέρουν ένα μέ-ρος του κόστους εργασίας και του κόστους ασφάλισης από τον εργοδότη στο κράτος και από αυτό στους εργαζόμενους μέσω της φο-ρολογίας (επιδοτούμενες προσλήψεις). Να αντικαταστήσουν τα επιδόματα ανεργίας με ενισχύσεις που χορηγούνται στους εργοδό-τες, ώστε να προσλάβουν ή να καταρτίσουν ανέργους. Να ισχυροποιήσουν κοινωνικά και πολιτικά τη θέση τους συνολικά απένα-ντι στη μισθωτή εργασία και τη νεολαία. Αυ-τό είναι το νόημα των λεγόμενων «ενεργητι-κών πολιτικών απασχόλησης».

4 Αγώνας ενάντια στις απολύσεις, για 30ωρο-πενθήμερο με σταθερή εργασία

και πλήρεις αποδοχές.

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ

ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

n ΣΟΦΙΑ ΤΣΑΔΑΡΗ

Απελπιστική η κατάσταση των νέων ανέργων, αλλά και όσων εργάζονται με τις νέες βάρβαρες συνθήκες.

Πώς θα απαντήσει η νεολαία και το κίνημά της; Με ποιο περιεχόμενο και ποιες μορφές οργάνωσης; Βασικές πλευρές

της αντικαπιταλιστικής απάντησης θέτουν τα παρακάτω κείμενα, που βασίζονται στη συλλογική συζήτηση

και τις επεξεργασίες των οργανώσεων νέων εργαζομένων της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 E IKONOKΛAΣTEΣ ΠPIN / �

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

Σε εργατικό και τοπικό επίπεδοn ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ

Η τεράστια «ζώνη του λυκόφωτος», που γίνεται κυρίαρχη στη νεολαία και τους μετανάστες και περιλαμβάνει την «επίσημη ανεργία», την ελα-στική, την περιστασιακή και παρτ τάιμ εργα-σία, συγκροτεί μια από τις πλευρές της στρα-τηγικής ήττας που κληρονομεί το εργατικό κί-νημα σε αυτή τη φάση της βίαιης αντεργατι-κής επίθεσης. Μπορεί να άραγε υπάρξει ταξι-κή ανασυγκρότηση και νικηφόρο εργατικό κί-νημα όταν οι ίδιες οι δομές του αποψιλώνο-νται, χάνουν το πιο αγωνιζόμενο κομμάτι τους, περιορίζονται σε συγκροτήσεις (τελικά) «όσων απέμειναν»; Είναι ανάγκη να αποκτήσει μορ-φές και συγκρότηση ο κόσμος της ανεργίας, περιστασιακής ή μη, ο κόσμος της περιπλάνη-σης, που βλέπει την επιβίωση του ολοένα και πιο δύσκολη.

Αυτό, φυσικά, δεν μπορεί να γίνει με τη μορ-φή μιας αυστηρά διαχωρισμένης δομής του ερ-γατικού κινήματος, όπου οι άνεργοι θα οργα-νώνονται ξεχωριστά από τους εργαζόμενους. Οφείλει να γίνει κατ’ αρχήν μέσα στα σωματεία αλλά και με νέες συγκροτήσεις που θα δρουν σε ενότητα και με αυτοτέλεια από αυτά. Σήμε-ρα αυτό δεν είναι δυνατό σε ένα μεγάλο κομ-μάτι των σωματείων που εγγράφουν, βαθιά μέ-σα τους, την ήττα του χρεωκοπημένου, αστι-κοποιημένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ - ΑΔΕ-ΔΥ. Δε μπορεί, επίσης, να γίνει χωρίς τη μαζική ένταξη των μεταναστών, που βιώνουν με τους χειρότερους όρους την αντεργατική επίθεση.

Μια από τις πρώτες, και αρκετά κρίσιμες, ανάγκες είναι η συγκρότηση επιτροπών ανέρ-γων, η καταγραφή τους ανά κλάδο, τουλάχι-στον σε όσα σωματεία υπάρχει η δυνατότητα και το αναγκαίο περιεχόμενο αγώνα, που να ενοποιεί τις ανάγκες και τα αιτήματα του κό-σμου του κλάδου. Από αυτή την άποψη, είναι κατ’ αρχήν σημαντικές οι πρωτοβουλίες που λαμβάνονται σε ταξικά σωματεία, στο πλαίσιο του Συντονισμού των Πρωτοβάθμιων Σωματεί-ων, όπως είναι το Σωματείο Μισθωτών Τεχνι-κών και ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρ-του. Ήδη έχουν συγκροτηθεί (ή συγκροτού-νται) δομές υποδοχής του κόσμου που πετιέ-ται εκτός παραγωγής, ώστε να συμμετέχει (και να μην μπαίνει στο περιθώριο της ταξικής πά-λης), να εντάσσεται οργανικά στη συζήτηση και τη δράση για το πολιτικό σχέδιο και τα αι-τήματα του κλάδου.

Όμως, με τέτοιο διευρυμένο ποσοστό ανερ-γίας, αλλά και ελαστικοποίησης των όρων ζω-ής της νεολαίας και των εργαζομένων, η δρά-ση μέσα από τα σωματεία δεν αρκεί. Μαζί με αυτή, θα πρέπει να σχηματίσουμε τις μορφές που θα συγκροτούν αυτήν την κοινωνική κατη-γορία τοπικά, εκεί που ζει η εργατική νεολαία. Είναι επείγουσα ανάγκη να εμφανιστούν και να μετρήσουν αποτελέσματα επιτροπές δράσης ενάντια στην ανεργία στις γειτονιές. Επιτρο-πές, που θα συνενώνουν την πάλη για επιβίω-ση μαζί με την πάλη για αξιοπρεπή δουλειά και μισθό, την πολιτική συζήτηση για το αναγκαίο περιεχόμενο του εργατικού κινήματος με τις ανάγκες για έναν άλλο πολιτισμό και καλύτε-ρους όρους ζωής. Θα συνενώνουν διαφορετι-κές ταχύτητες και επίπεδα συνείδησης εργαζο-μένων και ανέργων, ντόπιους και μετανάστες και θα προτάσσουν κινηματικές πρωτοβουλίες που θα βγάζουν μπροστά τα συμφέρονται και τις ανάγκες αυτού του κόσμου, όπως υπερά-σπισης θέσεων εργασίας, αλληλεγγύης, σύν-δεσης με το κίνημα του «Δεν πληρώνω» και σε ενότητα με τα εργατικά σωματεία.

Είναι αναγκαία προϋπόθεση για μια νικη-φόρα προοπτική του εργατικού κινήματος, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού ιστού και η αντιστροφή του διαρκούς κατακερματισμού του και των πολλαπλών εμφύλιων στο ίδιο το σώμα του. Αυτός θα πρέπει να είναι και ο ρό-λος τέτοιων επιτροπών ή συνελεύσεων. Μέσα από αυτές θα μπορούν να τροφοδοτούνται και τα ήδη υπάρχοντα ή νέα σωματεία και εργατι-κά σχήματα, θα εμπλουτίζεται το περιεχόμενό τους. Ταυτόχρονα θα μπορεί να εμπλουτίζε-ται και ο ίδιος ο Συντονισμός των πρωτοβάθ-μιων σωματείων σε σύνδεση με αυτές ώστε να τροφοδοτείται συνολικά ένα ρεύμα συνδι-καλισμού της βάσης που τόσο έχει ανάγκη η εποχή μας.

Πρωτοβουλία συζήτησης από τη νΚΑn ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ηνεολαία Κομμουνιστι-κή Απελευθέρωση παίρ-νει την πρωτοβουλία να διεξάγει έναν ενιαίο κύ-κλο εκδηλώσεων - συσκέ-

ψεων για το ζήτημα της ανεργίας (οι δύο πρώτες εκδηλώσεις θα πραγματοποιη-θούν μέχρι τα τέλη Φλεβάρη σε Περιστέ-ρι και Μαρούσι, ημερομηνία και ακριβής τόπος θα ανακοινωθούν σύντομα). Με κε-ντρικό σύνθημα την ανάγκη εξέγερσης για την ανατροπή της χούντας ΠΑΣΟΚ - ΕΕ - ΔΝΤ, με πρωταγωνιστή ένα ανασυγκρο-τημένο πολιτικό λαϊκό κίνημα των εργα-ζομένων, της νεολαίας και των ανέργων, αναδεικνύεται σε ζήτημα πρώτης γραμμής το καθήκον συγκρότησης μαζικών μορφών

οργάνωσης και δράσης των ανέργων αλλά και η πάλη ενάντια στις απολύσεις και την διεύρυνση της ελαστικής εργασίας.

Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέ-ρωση φιλοδοξεί με αυτήν την πρωτοβουλία να ανοίξει η συζήτηση για την αναγκαία όσο ποτέ εμφάνιση νέων μορφών αγω-νιστικής έκφρασης και πάλης των ανέρ-γων και τον αναγκαίο κεντρικό συντονι-σμό τους, την οργανική σχέση που πρέπει να έχουν με τα πρωτοβάθμια σωματεία και το εργατικό κίνημα, τη σύνδεσή τους με το ογκούμενο κίνημα έμπρακτης πολιτικής ανυπακοής αλλά και για το αναγκαίο πρό-γραμμα πάλης και τις αιχμές του.

Στη συζήτηση, την οργάνωση και την προώθηση μιας τέτοιας πρότασης και λο-

γικής πολύτιμη θα είναι η συμβολή και των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού δυναμικού των εργατικών σχημάτων και των κινήσε-ων πόλης, των αγωνιστών της αντικαπιτα-λιστικής Αριστεράς τους οποίους καλού-με σε δημόσια, συντροφική συζήτηση και δράση. Για να γίνουν άμεσα, μετρήσιμα βήματα στην πάλη ενάντια στην ανεργία και τις απολύσεις, για να έρθουν στο προ-σκήνιο οι ανάγκες του, όλο και διευρυνό-μενου, τμήματος της εργατικής τάξης που βρίσκεται στην ζώνη του «κοινωνικού λυ-κόφωτος», ανάμεσα δηλαδή στις ατέλει-ωτες ουρές του ΟΑΕΔ και την επισφαλή εργασία, την απόλυση και την επανακα-τάρτιση.

Η επίδραση της ανεργίας στη συνείδη-ση και τη συμπεριφορά των εργαζομένων και των νέων είναι αντιφατική, καθώς πέ-ρα από τις υλικές επισύρονται και μια σειρά ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις. Στα επακόλου-θα προσμετρούνται η απογοήτευση, η απώ-λεια της ελπίδας, η μείωση της αυτοπεποί-θησης, καθώς επίσης η «συνθηκολόγηση», ο συμβιβασμός. Η ανεργία μπορεί να οδηγεί σε απόψεις και στάσεις συμβιβασμού, συν-διαλλαγής, πρόσδεσης στον εργοδότη, «κοι-νού μετώπου για τη σωτηρία της επι-χείρησης και των θέσεων εργασίας», ρατσισμού. Μπορεί, όμως, και με την επίδραση μιας αντικαπιταλιστικής λο-γικής και παρέμβασης, να οδηγήσει σε ριζοσπαστικές, μαχητικές και χειραφε-τητικές τάσεις. Συνήθως συνυπάρχουν και τα δύο και το τι επικρατεί είναι δι-ακύβευμα, αντικείμενο ταξικής διαπά-λης σε ιδεολογικό, πολιτικό και κινη-ματικό επίπεδο.

Στους πρόσφατους αγώνες η συμ-μετοχή πλειοψηφικών τμημάτων της άνεργης και ημιαπασχολήσιμης νε-ολαίας ήταν εμφανής. Ιδιαίτερα στις μεγάλες διαδηλώσεις όλος αυτός ο κό-σμος κατέβαινε στο δρόμο και σε ένα μεγάλο βαθμό πλαισίωνε τα μπλοκ του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σω-ματείων. Ωστόσο, αυτή η μοναχικά εκ-κινούμενη εμφάνιση που καταλήγει σε μια ανολοκλήρωτη συλλογικότητα, η οποία εκφράζεται μόνο στη διαδή-λωση, δεν αρκεί. Είναι απαραίτητη η εγγραφή αυτού του κομματιού στα σω-ματεία και η οργάνωσή του και με νέ-ες μορφές, σε ενότητα και αυτοτέλεια με τις υπάρχουσες μορφές του εργατι-κού κινήματος.

Η εποχή μας έχει ανάγκη ένα ενιαίο τα-ξικό κίνημα εργαζομένων - ανέργων, στα-θερά - ελαστικά απασχολούμενων, Ελλή-νων - μεταναστών, νέων - μεγαλύτερων, Ελ-λήνων - εργαζομένων στις γειτονικές χώρες και όχι απλώς ένα κίνημα συμπαράστασης στους κάθε φορά πληττόμενους. Ένα κίνημα που θα βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων, των πρωτοβάθμιων σωματεί-ων τους, των ανέργων, των εργατικών συνε-λεύσεων στους χώρους δουλειάς και των ερ-γατικών πρωτοβουλιών και επιτροπών δρά-σης. Μόνο ένα τέτοιο αναγεννημένο εργα-τικό κίνημα μπορεί να απαντήσει στον πρω-τόγνωρο σημερινό κοινωνικό οδοστρωτήρα κατακτώντας πιο βαθύ και ανατρεπτικό πο-λιτικό περιεχόμενο, για την προώθηση του

οποίου οφείλει να παλέψει η αντικαπιταλι-στική Αριστερά.

Απέναντι στην ιδεολογική και πολιτική προπαγάνδα εργοδοτών και κυβέρνησης να υψώσουμε ιδεολογικό μέτωπο. Για την ανερ-γία δεν φταίει η παραγωγικότητα των εργαζο-μένων, δεν φταίει η έλλειψη διά βίου μάθησης, δεν φταίει η ακαμψία των εργασιακών σχέσε-ων. Η ανεργία είναι αποτέλεσμα του τρόπου παραγωγής, που στόχος του είναι το κέρδος και όχι οι ανάγκες του εργαζόμενου κόσμου.

Οι απολύσεις και η ανεργία, η αύξηση του εφεδρικού στρατού, στόχο και αποτέλεσμα έχουν τη βίαιη υποτίμηση της αξίας της εργα-τικής δύναμης. Αυτή, μαζί με την καταστροφή κεφαλαίου που θα προκαλέσει ο ενδοκαπιτα-λιστικός ανταγωνισμός είναι η μοναδική διέ-ξοδος του κεφαλαίου από την κρίση.

Απέναντι στις «προτροπές» για να μοιρα-στούμε τη φτώχια, να δουλέψουμε με λιγότε-ρα περισσότεροι, να συνειδητοποιήσουμε και να φωνάξουμε ότι ενώ υπάρχουν οι υλικές δυ-νατότητες για δουλειά για όλους, σταθερή και με αξιοπρεπείς μισθούς, το μοντέλο που προ-ωθείται από κυβέρνηση και ΕΕ είναι αυτό του ελαστικά εργαζόμενου χωρίς δικαιώματα και ενός στρατού εργαζομένων σε εφεδρεία, που περιμένουν να πάρουν τη θέση όποιου διεκ-δικήσει τα δικαιώματά του ή ακόμα και αρ-

νηθεί να συμμορφωθεί στις νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Να δώσουμε τη μάχη κατά των απολύσεων, της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας με όρους αποφασιστικού πολιτικού εργατικού αγώ-να και βασικές αιχμές: Να βγουν στην ανερ-γία κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ. Είναι κρίση τους και όχι κρίση μας. Για αυτό δε θα πληρώσουμε - να διαγραφεί το χρέος, να απαγορευθούν οι απολύσεις, να περιέλθουν στο δημόσιο με ερ-γατικό έλεγχο οι στρατηγικοί τομείς της οικο-

νομίας. Εδώ και τώρα μείωση του εργά-σιμου χρόνου, χωρίς μείωση των αποδο-χών, 30ωρο - πενθήμερο με σταθερή ερ-γασία και πλήρεις αποδοχές.

Και να εμπλουτίσουμε τις εργατικές διεκδικήσεις απαιτώντας σύνταξη στα 55 ή στα 30 χρόνια δουλειάς, κανονικές προσλήψεις στους συμβασιούχους και απασχολούμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και γενικά κατάργηση της επισφαλούς εργασίας, κατάργηση της ενοικίασης εργαζομένων. Κατάργηση της οδηγίας Μπολκενστάιν της ΕΕ κα-θώς και των πρόσφατων αποφάσεων της για το 65ωρο κ.λπ.

Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρείας που πτωχεύει ή κλείνει. Επί-δομα ανεργίας για όλο το διάστημα που βρίσκονται στην ανεργία, ίσο με τον προτεινόμενο βασικό μισθό των 1.400 ευρώ για όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις (παλιοί ή νεοεισερχόμε-νοι). Για να ζει ο άνεργος με αξιοπρέ-πεια, αλλά και ως αντικίνητρο στην από-λυση. Πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευ-τική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλι-

αρίων χωρίς όρους και προϋποθέσεις - κάλυ-ψη από το κράτος με χρηματοδότηση 100%. Μείωση των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλλη-λη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου. Χορήγη-ση δωρεάν κάρτας απεριόριστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφά-λισης και να βαρύνει το κράτος και τους ερ-γοδότες. Κατάργηση της μαθητείας ως απλή-ρωτης εργασίας.

Αν ο καπιταλισμός της εποχής μας θα έχει τη μισή νεολαία άνεργη τότε πρέπει να τον απολύσουμε εμείς ή, όπως λέει κι ο ποιητής «Την άποψή σας, να τη βράσουμε! Η ανερ-γία, πληγή και παιδεμός του τόπου, θα λεί-ψει μοναχά τη μέρα οπού θα μπείτε εσείς σε ανεργία!».

� / ΠPIN ΠPINHΔON KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Ανακοίνωση με την οποία διαχωρί-ζει τη θέση της από την ασκούμενη κυ-βερνητική πολιτική εξέδωσε η συνδι-καλιστική παράταξη της ΠΑΣΚΕ ιδιω-τικού τομέα, που ανήκει στο ΠΑΣΟΚ. Την ανακοίνωση υπογράφουν 102 συν-δικαλιστικά στελέχη μεταξύ των οποί-ων τα 21 μέλη της Διοίκησης της ΓΣΕΕ με προεξάρχοντα τον κ. Γ. Παναγόπου-λο, 40 πρόεδροι εργατικών κέντρων και οι πρόεδροι μεγάλων ομοσπονδιών και συνδικάτων του ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ. Τα συνδικαλιστικά στελέ-χη της ΠΑΣΚΕ ένα περίπου χρόνο μετά την εφαρμογή του Μνημονίου θυμήθη-

καν να καταδικάσουν την ασκού-μενη κατ’ εφαρμογή του οι-

κονομική πολιτική, η οποία όπως αναφέ-

ρουν «δεν έχει κα-μιά σχέση με τις αρχές, τις ιδέες και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι η πολιτι-κή για την οποία στρατευθήκαμε,

αγωνιστήκαμε , ψηφίσαμε». Ετε-

ροχρονισμένα ανα-κάλυψαν ότι η «συντα-

γή» της τρόικας επέβαλε μέτρα κοινωνικά άδικα που

έσπασαν κυριολεκτικά τους πιο αδύνα-μους κρίκους της κοινωνικής αλυσίδας της μισθωτής εργασίας, «ενώ ακόμη και τώρα οι έχοντες και κατέχοντες εξακο-λουθούν να πίνουν στην υγεία των κο-ρόιδων». Για το λόγο αυτό απευθυνό-μενοι στην κυβέρνηση, την καλούν να αποτινάξει «το στενό κορσέ» του Μνη-μονίου, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελεί τον οδικό χάρ-τη της εσωτερικής της πολιτικής και την προτρέπουν να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους του.

Κάνουν σκληρή κριτική στα κόμματα της Αριστεράς και χαρακτηρίζουν ανε-

δαφική την πρόταση για στάση πληρω-μών, τη δημιουργία μιας διεθνούς επι-τροπής, η οποία θα εξετάσει τη νομιμό-τητα του χρέους και την έξοδο από την ΟΝΕ. Όπως αναφέρουν η πρόταση αυ-τή δεν οδηγεί σε «πτώχευση της πλου-τοκρατίας». Με βάση ποιες μελέτες και αναλύσεις κατέληξαν στην άποψη αυτή οι «μεγαλοσυνδικαλιστές» του ΠΑΣΟΚ δεν μας το λένε.

Η ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ θα μπο-ρούσε να αποτελέσει ένα βαρυσήμαντο πολιτικό γεγονός, το οποίο θα ήταν ικα-νό να σηματοδοτήσει τη ρήξη του ερ-γατικού κινήματος με τις νεοφιλελεύθε-ρες πολιτικές της κυβέρνησης, υπό την προϋπόθεση ότι οι συνδικαλιστές τόσο στη ΓΣΕΕ όσο και στην ΑΔΕΔΥ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα θα είχαν φροντίσει με διακριτό τρόπο να αποστασιοποιηθούν από αυτές.

Δεν το έκαναν. Αντίθετα επέλεξαν να χειραγωγήσουν το κίνημα, ώστε οι αντιδράσεις των εργαζομένων να μην πάρουν διαστάσεις ανατροπής της κυ-βερνητικής πολιτικής. Ο Γ. Παναγό-πουλος μάλιστα έσπευσε να υπογρά-ψει διετή συλλογική σύμβαση με μηδε-νικές αυξήσεις, εκπληρώνοντας με αυ-τό τον τρόπο όρο του Μνημονίου, που επέβαλε τη συναίνεση μεταξύ εργοδο-τών και εργαζομένων προκειμένου να διευκολυνθεί το πέρασμα των αντιλα-ϊκών μέτρων.

Εύλογα διερωτάται κανείς ποιες ήταν οι αντιδράσεις της ΓΣΕΕ όταν η κυβέρνηση μείωνε τους μισθούς και τις συντάξεις, καταργούσε τα δώρα των Χριστουγέννων, του Πάσχα και το επί-δομα αδείας, αύξανε τους ειδικούς φό-ρους κατανάλωσης και τους συντελε-στές του ΦΠΑ, απορρύθμιζε την αγορά εργασίας, καταργούσε τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και μετέ-τρεπε τη σύνταξη σε επίδομα κηδείας;

Ποια ήταν η βοήθεια που προσέφε-ρε στους σιδηροδρομικούς και πώς σή-μερα αντιμετωπίζει τον αγώνα των ερ-

γαζομένων στα μέσα συγκοινωνίας, για να μην περάσουν τα σχέδια της τρόικας και της κυβέρνησης για την ιδιωτικο-ποίησή τους;

Και εάν υποθέσουμε ότι τα περιθώ-ρια παρέμβασης της Συνομοσπονδίας για να προστατέψει τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ήταν πε-ριορισμένα εξαιτίας της κατασυκοφά-ντησης που είχαν υποστεί τα προηγού-μενα χρόνια από την κυβερνητική προ-παγάνδα, τι κάνει για να προστατέψει τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα από τις απολύσεις, τη μείωση των απο-δοχών τους με τη σύναψη επιχειρησι-ακών συμβάσεων, την επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, την περικοπή των αποζημιώσεων;

Ανήμπορη η ηγεσία του συνδικαλι-στικού κινήματος αρκείται στην έκδο-ση ανακοινώσεων και σε δηλώσεις στα ελεγχόμενα πλήρως –από κυβέρνηση και τρόικα– ΜΜΕ. Κατά καιρούς διοργανώ-νει και καμιά απεργία κάτω από την πί-εση των εργαζομένων και μάλιστα κατό-πιν εορτής όπως συμβαίνει και τώρα που κήρυξε πανελλαδική απεργία για τις 23 Φλεβάρη όταν τα στελέχη της τρόικας θα έχουν αποχωρήσει και τα μέτρα που αποφασίστηκαν θα έχουν κλειδώσει.

Δυστυχώς για τον Γ. Παναγόπουλο και τους υπόλοιπους συνδικαλιστές που υπογράφουν την ανακοίνωση της ΠΑ-ΣΚΕ το συνδικαλιστικό κίνημα και λό-γω της δικής τους αβελτηρίας και στά-σης έχει υποστεί οδυνηρή ήττα, οι συ-νέπειες της οποίας είναι βαρύτατες για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες και τους νέους, οι οποίοι βλέπουν πλέον ότι όχι μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις αλλά και οι ίδιες οι ζω-ές θα λεηλατηθούν από τους ξένους δυ-νάστες, τους εγχώριους μεταπράτες και το πολιτικό προσωπικό που τους υπηρε-τεί πιστά.

*Πρώην Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών

Μερικές ανησυχητικές διαπιστώσεις για τα Μέσα. Ο βαθμός λογοκρισίας μεγαλώνει. Ακόμη και αστικές εφημερίδες, που παραδοσι-ακά ήταν υπέρ της πολυφωνίας, σταδιακά αποκλείουν όχι μόνο κάθε διαφορετική φωνή, αλλά και οποιοδήποτε γεγονός δεν συμβαδίζει με τους στόχους της ιδιοκτησίας την εποχή του Μνημονίου. Σοβαρά ζητήματα όπως η επέκταση της λιτότητας ως το 2030 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη δεν βρί-σκουν χώρο στις πρώτες σελίδες του οργανω-μένου συστήματος των εκδοτών.

Οι δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών πα-

ραθύρων και των ραδιοφώνων έχουν μεταλ-λαχθεί σε επιτηρητές του Μνημονίου. Είναι εκείνοι που καθημερινά καταδικάζουν όποι-ον τολμήσει να διατυπώσει μια διαφορετική γνώμη, είναι εκείνοι που μεταχειρίζονται τους υπουργούς της κυβέρνησης με χαρακτηριστι-κή υποτέλεια.

Οι πολίτες αντιδρούν με μια σειρά από τρόπους. Δεν αγοράζουν εφημερίδες, πετυχαί-νοντας ένα σοβαρό πλήγμα στους εκδότες, οι οποίοι, όμως μεταφέρουν το κόστος στους ερ-γαζόμενους, με απολύσεις, μειώσεις μισθών, κατάργηση των κανόνων εργασίας.

Μια μερίδα της κοινωνίας στοχοποιεί τους δημοσιογράφους της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, καθώς εμφανίζονται ως ακραιφ-νείς εκπρόσωποι ενός ιδιαίτερα μισητού κα-θεστώτος, εφόσον δεν φροντίζουν να τηρούν ούτε τα προσχήματα. Δυστυχώς, στα μάτια ορισμένων, μαζί με αυτούς εντάσσονται κι όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι στα Μέσα και θεω-ρούνται εν πολλοίς τμήμα του εχθρού.

Τέλος τα ίδια τα Μέσα είναι στο επίκε-ντρο. Διαφορετικές κοινωνικές ομάδες με άλ-λους στόχους συγκεντρώνονται έξω από τα συ-

γκροτήματα και διαμαρτύρονται είτε για τον εκδικητικό, εναντίον της κοινωνίας, λόγο που εκπέμπουν είτε για ζητήματα ιστορίας. Σταδι-ακά μαζί με το κίνημα « δεν πληρώνω» διαμορ-φώνεται και ένα άλλο, άκρως ετερόκλιτο, που αρνείται να καταναλώσει ψέματα και προπα-γάνδα και κάπως αντιδρά.

Από την άλλη πλευρά, χρηματοδότες, ιδιοκτήτες και τοποτηρητές των ΜΜΕ είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό που θα συμβεί. Προωθούν και υποστηρίζουν μέχρι τέλους το Mνημόνιο γιατί διασφαλίζει τις περιου-σίες τους και μέρος της ισχύς τους και είναι διατεθειμένοι να υποστηρίξουν την οποια-δήποτε ακραία θέση, ακόμα και αυτές που ρέπουν ή είναι φασιστικές, για να πετύχουν το στόχο τους.

Ταυτόχρονα προσπαθούν να απευθυν-θούν στους μεσαίους –και φοβισμένους– εμ-φανιζόμενοι και ως οι φύλακες της τάξης, αλ-λά και ως φορείς καινοτόμων ιδεών. Προσπα-θούν να δημιουργήσουν και μια νέα κουλτού-ρα δουλικότητας, όπου ο εργαζόμενος θα μπο-ρεί να έχει δουλειά και να λαμβάνει σίγουρα λι-γότερα λεφτά, όσο αποδεικνύει έμπρακτα την υποτέλεια του.

AΠO

σπόντα••• Τελικά, ο Χ. Μπουμάρακ έφυγε μέρα και όχι νύχτα, αλλά αυτό δεν μετριάζει καθόλου τη μεγάλη νίκη του λαού της Αιγύπτου • Μόνο κάτι θλιβερά παπαγαλάκια της εγχώριας, τηλεοπτικής και έντυπης ενημέρωσης, δεν έχουν συνέλθει ακόμα από το... σοκ της παραίτησης, και αναζητούν «τι άλλαξε και ανέτρεψε τις προβλέψεις;» • Τόσα ξέρουν, ή μάλλον τόσα επιτρέπεται να ξέρουν, τόσα λένε • Χωρίς να κοκκινίζουν καθόλου από ντροπή...••• Μα ήταν τόσο ανοιχτή και ξεδιάντροπη η στήριξη στον Χ. Μπουμάρακ, που καλά οι Ρώσοι, οι Ευρωπαίοι και οι Ισραηλινοί, μέχρι και η Αμερική μοιράστηκε στα δυο, εξαιτίας των στενών δεσμών της Χίλαρι και των άλλων ...παιδιών με το εβραϊκό λόμπι και όποια τεράστια συμφέροντα πίσω από αυτό κρύβονται, που από εθελούσια τύφλωση κινδύνεψαν να χάσουν τη «μπάλα» • Τουλάχιστον, τώρα, με το στρατό κάτι θα μεθοδεύσουν για την επόμενη μέρα στην Αίγυπτο, αν και εδώ δεν θα πρέπει να επαναλάβουν μοιραία λάθη του παρελθόντος...••• Τα «αφεντικά» τρελάθηκαν, γράφουν τα Νέα του Σαββάτου • Ο λόγος, για την, πράγματι, εξωφρενική απαίτηση της τρόικας να εκποιηθεί δημόσια περιουσία της τάξεως των 50 δισ. ευρώ, στο βωμό της αντιμετώπισης του χρέους••• «Πωλείται για 50 δισ.» γράφει η Ελευθεροτυπία πάνω σε έναν χάρτη • «Η τρόικα απαίτησε και παίρνει ό,τι ήθελε σε επιχειρήσεις, νερά, έδαφος» • Φλασμπάκ • Τριάντα και πλέον χρόνια πίσω • Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είναι ακόμη στην αντιπολίτευση • Βγάζει μια ιστορική πλέον αφίσα • Χάρτης της Ελλάδας και πάνω του, με τα γνωστά γράμματα, η πινακίδα «Πωλείται» • Αυτή που κολλούν σε όλα τα κτίρια που είναι προς πώληση •«Όχι ξεπούλημα στην ΕΟΚ!» γράφει απο κάτω • Υπογραφή Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα • Πού να ήξερε ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι θα ήταν ο γιος του αυτός που θα πούλαγε τη χώρα • Καλά που πέθανε νωρίς... ••• Τώρα είναι ο Τύπος της Δεξιάς και η ΝΔ που αντιστέκονται • «Πωλείται η Ελλάς σε τιμή ευκαιρίας» το χθεσινό πρωτοσέλιδο του Ελεύθερου Τύπου • Πάνω απο φωτογραφία του Γιωργάκη... Τσολάκογλου - Κούισλινγκ • «Δεν θα γίνουμε συνένοχοι» διακηρύσσει στη Βουλή ο Αντ. Σαμαράς • «Όπως απορρίψαμε το Μνημόνιο 1, έτσι θα απορριψουμε και αυτά που προεξοφλούνται με το Μνημόνιο 2» πρόσθεσε • Ήρθαν τα πάνω κάτω... ••• Ποιος ξέρει τι άλλο θα δούμε στα 10-15 χρόνια, που κατά τον κ. Ρουμελιώτη του ΔΝΤ, θα διαρκέσει η περίοδος του «Μνημονίου» στην Ελλάδα, δηλαδή η περίοδος της «γερμανικής κατοχής»

ΔIA-

λογος

Απολογία υποτελών του Μνημονίουn ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΤΣΙΑΣ*

ΠIΣΩ από τις

κάμερες

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΠPINHΔON ΠPIN / �

πους των ΔΑΠ - ΠΑΣΠ. Κι όμως, βρέ-θηκε κάποιος που αρνήθηκε να το υπερ-ψηφίσει και αυτή δεν ήταν άλλη από τη Μαρία Ρεπούση. Η κεντροαριστερή με-ταρρυθμιστική πτέρυγα των πανεπιστη-μιακών καθηγητών έχει παίξει τα τελευ-ταία χρόνια ενεργό ρόλο στην προσπά-θεια ευνουχισμού του εκπαιδευτικού κι-νήματος. Όμως το να φτάσουν επιφα-νείς εκπρόσωποί της να καταψηφίζουν

λεοπτική χούντα», την «προπαγάνδα» και τον «κουστουμάτο ταλιμπανισμό» του Mega-λου δελτίου «ειδήσεων» και ει-δικά των Τρέμη - Πρετεντέρη που τους χαρακτήρισε ...ντόπερμαν της ενημέρω-σης! Απάντηση έστειλαν «οι δημοσιογρά-φοι που δουλεύουμε στο δελτίο ειδήσεων του Μέγκα», για να εκφράσουν την «οργή τους», «για όσα απαράδεκτα και συκο-φαντικά αναφέρονται». Αλήθεια, οι δη-

ότι «οι περισσότεροι από τους συγκεκρι-μένους ανθρώπους ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 2007 και δεν ανήκουν στην κα-τηγορία εκείνων, που είχαν νομιμοποιη-θεί το 2005 και το 2007». Κι ας είχε τότε χαρακτηρίσει, «παράλογο και άδικο», το καθεστώς νομιμοποιήσεων. Την πρόταση του Ν. Σοφιανού υπερψήφισαν Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας, Λαϊκή Συσπεί-ρωση, Ανοιχτή Πόλη κι Επιμένουμε Αθή-να, ενώ η παράταξη Ν. Κακλα-μάνη έριξε λευκό...

Υπουργός ΑνεργίαςΤον τίτλο της... υπουργού

Ανεργίας και Περικοπής Μι-σθών κερδίζει επάξια η κα-τά κόσμον υπουργός Εργασί-ας, Λούκα Κατσέλη. Δεν φτά-νει που κατήργησε τις κλαδι-κές συμβάσεις, έχει και το θρά-σος να δηλώνει ότι «σε ορισμέ-νους κλάδους χρειάζεται μείω-ση μισθών προκειμένου να δι-ασφαλιστούν οι θέσεις εργασί-ας». Μάλιστα έθεσε το δίλημ-μα «ευελιξία και προσαρμο-γή ή λουκέτο», και επανέλα-βε ότι «οι επιχειρησιακές συμ-βάσεις βάζουν τάξη στην αγο-ρά». Τέτοια τάξη που η επίση-μη ανεργία τον Νοέμβριο έφτα-σε το 14%, κάθε μήνα προστί-θενται δεκάδες χιλιάδες άνερ-γοι και οι μισθοί όσων ακόμα εργάζονται δεν θα φτάνουν ού-τε για ένα πιάτο φαγητό...

«Ανανεωτική» και θλιβερή...

Ένα αντίστοιχο ψήφισμα για τους μετανάστες κατατέθηκε και στη γενική συνέλευση του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, το οποίο υπερψηφίστηκε από τον πρόεδρο του τμήματος έως και τους εκπροσώ-

«Ανταρσία» στο ΠΑΜΕΟ επί 14 συνεχή χρόνια αντιπρόεδρος

της ΕΛΜΕ Λάρισας και στέλεχος της ΕΣΑΚ, Γιάννης Μπαμπανίκος μαζί και το έτερο μέλος της παράταξης στο ΔΣ, εκλεγμένη επίσης με το ψηφοδέλτιο της ΕΣΑΚ- ΔΕΕ, Ολγα Τσιανάκα - Νταούκα, υπέβαλαν την παραίτησή τους από το ΔΣ της ΕΛΜΕ, δημοσιοποιώντας τη διαφω-νία τους. Οι εκπαιδευτικοί με ανακοίνω-σή τους τονίζουν πως «η σιωπή είναι συ-νενοχή. Έχουμε την άποψη ότι οι όποιες αντιπαραθέσεις στο συνδικάτο ακόμη και οι πιο οξυμένες διευθετούνται και λύνο-νται με συνδικαλιστικό τρόπο και δεοντο-λογία». Το ΠΑΜΕ απαίτησε την άμεση διεξαγωγή εκλογών στην ΕΛΜΕ απειλώ-ντας, σε διαφορετική περίπτωση, με δι-καστική προσφυγή.

Πλωτή φυλακή στον ΈβροΤο «πλωτό Στρατόπεδο Φύλαξης Λα-

θρομεταναστών» αποτελεί τη νέα κυβερ-νητική εκδοχή καταστολής της μετανά-στευσης και της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή για χιλιάδες απελπισμένους. Πρόκει-ται για ένα πλωτό «κολαστήριο» που θα νοικιάσει η Ελλάδα από την Ολλανδία, για να «φιλοξενεί» πάνω από 1.500 Ασι-άτες και όχι μόνο, μετανάστες που εισέρ-χονται στη χώρα μας από τα σύνορα του Έβρου, εξού και τα σενάρια για αγκυρο-βόλησή του στο λιμάνι της Αλεξανδρού-πολης. Φράκτης στον ποταμό, σαπιοκά-ραβο στη θάλασσα, ληστρική εκμετάλ-λευση, τρομοκρατία και φυλακή στην ξη-ρά είναι η μοίρα για τους κατατρεγμέ-νους των ιμπεριαλιστικών πολέμων και των πολιτικών διώξεων...

Γ. Καμίνης κατά μεταναστώνΜαύρη πλειοψηφία έχει διαμορφω-

θεί στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας. Οι σύμβουλοι του Γ. Καμίνη έφτασαν στο σημείο να καταψηφίσουν την πρό-ταση του επικεφαλής της παράταξης του ΚΚΕ, Ν. Σοφιανού, για την έκδοση ψη-φίσματος συμπαράστασης στους 237 με-τανάστες - απεργούς πείνας. Ο Γ. Καμί-νης, από συνήγορος των... κατατρεγμέ-νων, έγινε κατήγορός τους, δηλώνοντας

Λίγο καιρό μετά την κα-τάρρευση της χούντας το 1974, συναντήθηκαν στο δρόμο δυο παλιοί γνωστοί, δεν θα έλεγα φίλοι. Δημοσι-ογράφοι και οι δυο. Ο ένας, παλιός και έμπειρος, είχε γυρίσει σχετικά πρόσφατα από την εξορία που τον εί-χαν στείλει επειδή εξέδωσε το βιβλίο του Μαριγκέλα για του αντάρτες των πόλεων της Λατινικής Αμερικής. Ο άλ-λος, κατά πολύ νεώτερος, προερχόταν από αριστερή οικογένεια, είχε όμως αναπτύξει δεσμούς με τη χούντα. Ο δεύτερος, αυτός, δείχνει ενθουσιασμό που συναντήθηκαν και καλεί τον πρώτο να βγουν μια μέρα έξω να φάνε και να τα πούνε. Κι η απάντηση του

προσκληθέντος: «Σταύρο, δεν είμαι πολύ γνωστός στην ελληνική κοινωνία ως δημοκράτης ώστε να βγω μαζί σου και να μην κινδυνεύω να χαρακτη-ριστώ». Κόκαλο ο Σταύ-ρος, χαμογελά αμήχανα και φεύγει.

Ο Πέτρος Γαβαλάς, ο πρώτος, παλιός δημοσιογράφος, σοσια-λιστής από τη δεκαετία του 1940, με ακέ-ραια ζωή, δεν χάριζε κάστανα. Ο δεύτερος, Σταύρος Ψυχάρης, είναι τώρα ο κληρονό-μος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λα-μπράκη.

Το περιστατικό το άκουσα από τον πρώ-το και το έφερα στο νου μου γιατί ο δεύ-

τερος εσχάτως, με ιδιαίτερη ένταση, ποζά-ρει στα μέσα που διαθέτει, ως η εθνική μας συνείδηση και μας διδάσκει πως πρέπει να είναι η δημοκρατία. Απέλυσε εν μια νυκτί ουκ ολίγους εργαζόμενους, καθιερώνει κα-θεστώς φόβου και ανασφάλειας στον οργα-νισμό, αποφασίζει και διατάσσει εκ περι-τροπής εργασία στις εφημερίδες της Θεσ-σαλονίκης όπου συμμετέχει, και μας πετά-ει στα μούτρα πως αν δεν ήταν η Μέρκελ να μας επιβάλει την οικονομική της πολι-τική έπρεπε μόνοι μας να την είχαμε επι-βάλει για να «αποκτήσει η Ελλάδα το ευ-ρωπαϊκό της πρόσωπο». Αναρωτιέται μέ-σω των εντύπων του τι είδους είναι η δημο-κρατία που έχουμε, θέτει σαφώς θέμα αλ-λαγών του βασικού πλαισίου λειτουργίας της πολιτείας, είτε με αφορμή το θέμα του

πανεπιστημιακού ασύλου, είτε με το κίνημα ανυπακοής στα διόδια και στα μέσα μετα-φοράς, το οποίο ταυτίζει το με τους χούλι-γκανς που τα ’σπασαν στο Θέατρο Τέχνης. Χειροκροτεί την επιβολή του «στρατιωτι-κού νόμου» στις Σέρρες για τις κινητοποιή-σεις των αγροτών, την αστυνομική κατάλη-ψη της Κερατέας, και ό,τι θυμίζει τις παλι-ές καλές εποχές!

Προφανώς το μεταδικτατορικό πλαίσιο και κυρίως τα δημοκρατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν στη μεταπολίτευση, εί-ναι στενό κουστούμι για τον κυρ Σταύρο. Κι έτσι επειδή ο κυρ Σταύρος δεν αλλάζει πρέ-πει να αλλάξει το κουστούμι. Το μοντέλο το έχει επιλέξει από παλιά. Απλώς τώρα το ξα-ναπροβάρει με νέα ραφή.

σχόλιαστο ημιΦΩΣ

ΘANAΣHΣ ΣKAMNAKHΣ

Παλιά κουστούμια

TEΛEYTAIA

λέξη

μοσιογράφοι του δελτίου συναινούν με το να κόβεται κάθε είδηση που είναι ενά-ντια στους ιδιοκτήτες του σταθμού, να δι-αστρεβλώνεται, συκοφαντείται, στοχο-ποιείται και ξεφτιλίζεται κάθε αγώνας και διεκδίκηση, να διαφημίζει το φιλαν-θρωπικό της έργο; Εάν αυτό πραγματικά πιστεύουν, τότε «δεν ορίζουμε με τον ίδιο τρόπο τη δημοσιογραφία».

ψηφίσματα αλληλεγγύης σε αγωνιζόμε-νους μετανάστες είναι θλιβερή κατά-ντια...

Mega-λη υποταγήΤην αλήθεια, με λόγια απλά, μεστά

και καυστικά είπε ο Στάθης με το «Ναυ-τίλο» του (10/2), καταγγέλλοντας την «τη-

ΤΟΥANΔPEAΠETPOYΛAKHαπότηνKAΘHMEPINH

10 / ΠPIN AΠOΨEIΣ KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

Στην Ελβετία, δυο φορές το χρέος

n ΝΙΚΗΤΑΣ ΓΕΡΑΝΗΣ

Το αμύθητο ποσό των 600 δισ. ευρώ φτά-νουν οι καταθέσεις Ελλήνων σε τράπεζες της Ελβετίας, σύμφωνα με το περιοδικό Σπίγκελ. Την ίδια στιγμή, το ελληνικό δη-μόσιο χρέος, για το οποίο οι αγορές επιβάλ-λουν αδίστακτα το στραγγαλισμό των εργα-ζομένων της χώρας μας είναι μόλις το μι-σό, περίπου 337 δισ. ευρώ, ενώ τα 110 δισ. του δανείου ΕΕ - ΔΝΤ, εξαιτίας του οποί-ου ο ελληνικός λαός έχει μπει κάτω από τη μπότα του Μνημονίου, μοιάζει μικροποσό μπροστά στις ελληνικό χρήμα που βρίσκε-ται στις ελβετικές τράπεζες.

Το χρήμα αυτό στην καλύτερη περίπτω-ση βρίσκεται στην Ελβετία για την αποφυ-γή της φορολόγησης, στη χειρότερη επειδή έχει αποκτηθεί παράνομα ή αποτελεί πο-λιτικό χρήμα. Βέβαια, η εκλεκτή ελληνική πελατεία των ελβετικών τραπεζών δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η κυβερνήσεις Ελλάδας και Ελβετίας κατέληξαν σε συμφωνία, σύμ-φωνα με την οποία οι ελβετικές τράπεζες θα καταβάλουν ένα ποσοστό επί των κατα-θέσεων στο ελληνικό κράτος χωρίς να αρ-θεί το τραπεζικό απόρρητο. Κανείς δεν θα ελεγχθεί, δηλαδή. Κανένας μεγαλοφοροφυ-γάς ή απατεώνας δεν θα πληρώσει φόρους ή πρόστιμα.

Τη ίδια στιγμή ο ελληνικός λαός καλείται να θυσιάσει τα αναγκαία για την επιβίωσή του, τη δουλειά, τη μόρφωση των παιδιών του, γνωρίζοντας πως μό-νο ένα μέρος από αυτά τα αμύθητα πλούτη που κερ-δήθηκαν από την εκμετάλ-λευση, τη διαφθορά και το έγκλημα είναι υπεραρκετό για να εξαφανιστεί διά μι-ας το δημόσιο χρέος. Ένα χρέος το οποίο δημιουργή-θηκε, άλλωστε, όχι επειδή «τα έφαγε» ο λαός, όπως αναίσχυντα υποστηρίζει η κυβέρνηση και οι προπα-γανδιστές του Μνημονί-ου, αλλά για να «διασώ-ζονται» οι τράπεζες και οι πολυεθνικές και να αυξά-νονται τα δισεκατομμύρια των καταθέσεων σε φορο-λογικούς παραδείσους.

Και, πράγματι, τα κέρ-δη των τραπεζών που δι-ασώθηκαν με το αίμα των εργαζομένων της Ευρώπης και της Αμερικής έχουν ξεπεράσει κατά μερικές δεκάδες δισεκα-τομμύρια τα προ κρίσης κέρδη τους. Όπως προέκυψε ύστερα από μελέτη των ισολογι-σμών 25 εκ των μεγαλύτερων χρηματοοικο-νομικών επιχειρήσεων από τη Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, τα κέρδη των εν λόγω εταιρειών το 2007 ανέρχονταν στα 351 δισ. δολάρια. Το 2010, εν μέσω κρίσης, άγριας λιτότητας και ανεργίας, τα κέρδη τους ξεπέρασαν τα 417 δισ. δολάρια. Οι αμοιβές του προσωπι-κού αυτών των εταιρειών έφτασαν το 2010 το αστρονομικό ποσό των 135 δισ. δολαρί-ων. Ο επικεφαλής της Μπανκ οφ Αμέρικα, λόγου χάρη, το 2010 κέρδισε 10 εκατ. δο-λάρια, ανεβάζοντας το εισόδημά του κα-τά 67% – τη στιγμή μάλιστα που η Μπανκ οφ Αμέρικα ανακοίνωσε ζημιές ύψους 2,2 δισ. δολαρίων για τη χρονιά που πέρασε. Ο ομόλογος του της διαβόητης Γκόλντμαν Ζακς τριπλασίασε το μισθό του, ανεβάζο-ντάς τον στα 2 εκατ. δολάρια. Συν ένα μπό-νους 12,6 εκατ. δολαρίων, κέρδισε το 2010 14,6 εκατ. δολάρια. Ποσό που ένας εργαζό-μενος των 800 ευρώ –από τον οποίο απαι-τούν υπακοή στην άδικη αυτή νομιμότητα– θα βγάλει έπειτα από περίπου ...1.400 χρό-νια δουλειάς!

Το αμύθητο ποσό των 600 δισ.

ευρώ φτάνουν οι καταθέσεις

Ελλήνων σε τράπεζεςτης Ελβετίας

Σαν τα ζόμπι που τρέφονται από τις σάρκες των ζωντανών, έτσι και ο βαριά άρρωστος καπιταλισμός ορμά να κατασπαράξει τη ζωντα-νή εργασία, επιχειρώντας μάλιστα

στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, με τις υψηλότερες κοινωνικές κατακτήσεις. Η βαρβαρότητα του συστήματος δεν είναι απότοκο καθυστέρησης ή του παρελθόντος, αλλά το μέλλον που μας …υπόσχονται.

Πραγματικά ανατριχιαστικό το Σύμ-φωνο Ανταγωνιστικότητας που εισηγήθη-κε η Γερμανία (με τη Γαλλία του Σαρκο-ζί σε ρόλο ορντινάντσας) στη Σύνοδο Κο-ρυφής της ΕΕ προ δεκαημέρου. Τι προβλέ-πει το πρόγραμμα Μέρκελ, το οποίο πλα-σάρεται ως απαραίτητη προϋπόθεση για να συναινέσει η Γερμανία των πλεονασμάτων σε συμφωνία για την αντιμετώπιση της κρί-σης χρέους της ευρωζώνης; Κατ’ αρχήν, να περάσει στο Σύνταγμα όλων των χωρών η δέσμευση ότι τα ελλείμματα του δημόσιου τομέα δεν θα υπερβαίνουν ένα συγκεκρι-μένο ελάχιστο ποσοστό (από 3% έως και …0,5%)! Η έννοια της συνταγματικής δέ-σμευσης είναι φανερό ότι μετατρέπει το νεοφιλελευθερισμό των στραγγαλιστικών δημοσιονομικών σε μοναδική διαχείριση. Απαγορεύει οποιαδήποτε φιλολαϊκή πα-ρέκκλιση (αύξηση επιδομάτων κοινωνι-κής πρόνοιας κ.λπ.), εννοείται στo πλαί-σιo του συστήματος. Σε απλά ελληνικά ση-μαίνει Μνημόνιο για πάντα, αιώνια λιτότη-τα και ανεργία. Δεύτερο, θέτει ζήτημα κα-τάργησης της σύνδεσης των μισθών με τον τιμάριθμο. Το μέτρο αυτό δεν αφορά μό-νο τις 3-4 χώρες όπου επιβιώνει ακόμα η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (Βέλγιο, Κύπρος κ.λπ.), αλλά τη γενικότε-ρη αποσύνδεση των μισθών από το κόστος ζωής. Μέχρι και πριν από το Μνημόνιο, οι αυξήσεις στις συλλογικές συμβάσεις έπαιρ-ναν ως ένα βαθμό υπόψη τον πληθωρισμό. Τώρα απαιτείται να καταργηθεί οποιαδή-ποτε σχέση και να συνδεθούν οι μισθοί με την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, δηλαδή ουσιαστικά να μειωθούν, όπως επι-

χειρήθηκε στην κερδοφόρα Νεογάλ, μείω-ση 9% λόγω ανταγωνιστικότητας. Τρίτο, το γερμανογαλλικό σχέδιο απαιτεί την αύξηση των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση σε όλη την ΕΕ, έτσι ώστε όλες οι χώρες να έχουν ελάχιστο όριο τα 67 έτη! Στην Ελλά-δα, ακόμα και μετά τις αλλεπάλληλες αντι-δραστικές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό το όριο ηλικίας είναι τα 65 έτη. Τώρα προβλέ-πεται νέα αναπροσαρμογή. Δουλειά μέχρι τα γεράματα, ανεργία για τους νέους, να μια πραγματικά Γηραιά Ήπειρος. Τέταρ-το, εναρμόνιση του φορολογικού συστήμα-

τος και της φορολογίας των επιχειρήσεων, με στόχο την επέκταση της φορολογίας, αλ-λά και την αντιμετώπιση των διαφορετικών επιπέδων φορολόγησης των επιχειρήσεων που «στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό». Πέ-μπτο, εναρμόνιση των όρων αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων, δηλαδή κανό-νες κοινής κατηγοριοποίησης της εργασί-ας, έτσι ώστε να διευκολύνεται η μετακίνη-ση και εκμετάλλευσή της. Και έκτο, σύστη-μα παρακολούθησης των οικονομικών με-γεθών κάθε χώρας, δηλαδή σύστημα διαρ-κούς ευρωπαϊκής επιτήρησης και παρέμβα-σης σε κάθε κράτος - μέλος, ενάντια σε κά-θε εργατική και λαϊκή διεκδίκηση.

Το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που

πρότειναν Μέρκελ - Σαρκοζί είναι στην πραγματικότητα ένα Σύμφωνο υπερεκμε-τάλλευσης της ευρωπαϊκής εργατικής δύ-ναμης και ενίσχυσης της εξουσίας των πιο ισχυρών τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφα-λαίου (πρώτα και κύρια των γερμανικών πολυεθνικών). Αποκαλύπτει και την ουσία της ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού, που βρίσκεται στο κρυμμένο μυστικό της από-σπασης υπεραξίας και τη βασική κατεύ-θυνση του κεφαλαίου για το ξεπέρασμά της σε βάρος των εργαζομένων, στο όνομα της ανόδου της ανταγωνιστικότητάς του.

Το σχέδιο αυτό προορίζεται να ψηφι-σθεί - συμφωνηθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊ-κής Ένωσης στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 25ης Μαρτίου. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν και πολλά πράγμα-τα από τις αντιδράσεις των άλλων αστικών κυβερνήσεων, οι οποίες είναι αναιμικές γι-ατί συμφωνούν στην ταξική ουσία και πα-ζαρεύουν για τους όρους. Ειδικά η κυβέρ-νηση Γ. Παπανδρέου τα δίνει όλα. «Εμείς έχουμε υλοποιήσει το 90% των μέτρων», δήλωσε ο πρωθυπουργός, «ξεχνώντας» βε-βαίως ότι έλεγε στο λαό ότι τα περισσότε-ρα απ’ αυτά ήταν τάχα προσωρινά μέχρι να περάσει η μπόρα.

Τώρα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοι-μάζει το δημοσιονομικό πλαίσιο 2012-2015, προωθώντας τη δέσμευση της οικο-νομικής πολιτικής (σε συμφωνία με ΕΕ και ΔΝΤ) ακόμα και μετά τη λήξη της θητείας της (2013)! Προωθεί δηλαδή ένα Μνημόνιο για μετά το Μνημόνιο…

Η ελληνική αστική τάξη και ο αντιδρα-στικός συνασπισμός εξουσίας (με πρώ-το βιολί την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) εί-ναι φανερό ότι θα επιδιώξουν να στηρι-χθούν στην κύρια τάση της ΕΕ για το Σύμ-φωνο Ανταγωνιστικότητας για δύο βασικά λόγους: Αφενός για να ολοκληρώσουν με επιτυχία και χωρίς ανατροπή την ιστορικών διαστάσεων υποτίμηση της αξίας της εργα-τικής δύναμης και την υποδούλωση των ερ-γαζομένων. Αφετέρου για να πετύχουν επι-μήκυνση και γενικά ρύθμιση του δημόσιου χρέους, που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί

Να ανατρέψουμε τη διά βίου υποθήκευση της ζωής μας

n ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΕ

Κατάλυση κάθε έννοι-ας αστικού δικαίου αποτε-λεί η πρωτοφανής απόφα-ση της έδρας την περασμένη εβδομάδα να συνεχιστεί η δί-κη για τους «Πυρήνες της Φω-τιάς» ακόμα και χωρίς την πα-ρουσία των κατηγορουμένων ή των δικηγόρων τους. Σε άλ-λη περίπτωση θα είχε ξεσηκω-θεί όλος ο νομικός κόσμος της χώρας, καθώς αν και δεν μπο-ρούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για δικαστικό πραξικόπημα η απόφαση οδηγεί σε παράβαση των κανόνων μια δίκαιης δί-κης, όπως προβλέπουν όλοι οι διεθνείς και εσωτερικοί κανό-νες. Είναι η πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση που διεξάγε-ται δίκη κατηγορουμένων για κακουργήματα χωρίς την πα-ρουσία δικηγόρων. Όπως δή-

λωσε ο συνήγορος υπεράσπι-σης Σ. Φυτράκης σε συνέντευ-ξή του στην εφημερίδα Δρό-μος, η απόφαση του δικαστη-ρίου φανερώνει ότι οδηγούμα-στε σε ένα νέο δικαστικό μο-ντέλο πιο αυστηρό και κατα-σταλτικό.

Ο υπουργός Χάρης Καστα-νίδης μιλώντας στη Βουλή επι-βεβαίωσε ουσιαστικά ότι πρό-κειται για πολιτική απόφαση και πως στόχος είναι να υπάρ-ξει ένα αυστηρό μήνυμα. Εί-ναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώ-

ην Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Από-στολος Κακλαμάνης, τόνισε την Πέμπτη μιλώντας στο κοι-νοβούλιο στη συζήτηση για το νομοσχέδιο που επιτρέπει την εκτεταμένη χρήση καμερών από την αστυνομία σε δημόσι-ους χώρους και την καταγρα-φή των κλήσεων στα κινητά, ότι τα δρακόντεια μέτρα ασφά-λειας στη δίκη για τους «Πυρή-νες της Φωτιάς» παραβιάζουν την αρχή της δημοσιότητας της δίκης. «Δεν έχει νόημα να μι-

λάμε εμείς πώς θα γίνει η κα-ταγραφή της κίνησης κάποιου και την ίδια ώρα ένας πολίτης που θέλει να πάει στα δικαστή-ρια να παρακολουθήσει μια δί-κη, θα βρει την αίθουσα κλει-σμένη από αστυνομικούς. Αυ-τά είναι πράγματα άλλων επο-χών. Δεν ανήκουν σε αυτή την κυβέρνηση, σε εσάς, στο ήθος σας. Οφείλατε να πείτε στην προϊσταμένη της εισαγγελίας ότι η πολιτεία αξιώνει τη δη-μοσιότητα οποιασδήποτε δί-κης». Ο Χ. Καστανίδης απά-ντησε ότι «δεν γνωρίζει να πα-ραβιάζονται δικαιώματα στη δίκη» και για να δικαιολογή-σει τα μέτρα πρόβαλε ως επι-χείρημα το ότι «οι νεαροί βρέ-θηκαν στο δικαστήριο μετά από τρεις βομβιστικές επιθέ-σεις». Ενώ ενδεικτική της στά-

ΔΙΚΗ «ΠΥΡΗΝΩΝ»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

Μαύρη δικαιοσύνη στα χρόνια του Μνημονίου

Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες

μιας άλλης ΕΕ, ανάγκη η απειθαρχία

και η έξοδος από ΟΝΕ/ΕΕ

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 AΠOΨEIΣ ΠPIN / 11

ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ

Ελλάδα, αποθήκη ψυχών

n ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Περίεργες συμπτώσεις κάνει η ιστορία. Το Δουβλίνο γύρω στο 1000 μ.Χ. αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα σκλαβοπάζαρα του τότε γνω-στού κόσμου, υπό το άγρυπνο βλέμμα των Βί-κινγκς. Μία χιλιετία αργότερα, έμελλε να γίνει η πόλη που θα σφραγίσει τη μοίρα των σύγχρονων «σκλάβων», των μεταναστών από τις σπαρασσό-μενες χώρες του πλανήτη. Η συμφωνία που υπο-γράφτηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2003 από τους ηγέτες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η κυβέρ-νηση Κ. Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών το ση-μερινό πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου και υπουργό Δημόσιας Τάξης τον Μιχάλη Χρυσοχο-ΐδη, και έμεινε γνωστή ως «Δουβλίνο ΙΙ» προβλέ-πει την επαναπροώθηση των μεταναστών που αι-τούνται άσυλο, στη χώρα από την οποία εισήλ-θαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρακτικά, αυτό υποδείκνυε την Ελλάδα ως την κατ’ εξοχήν χώ-ρα επαναπροώθησης. Η σύγχρονη βαρβαρότη-τα ως προς τις συνθήκες μεταχείρισης των προ-σφύγων και των μεταναστών έχει λοιπόν πολιτι-κή γενέτειρα το Δουβλίνο και φυσικό αυτουργό την Ελλάδα. Συνέπεια της συμφωνίας αυτής εί-ναι να κρατούνται «όμηροι» στη χώρα μας χιλιά-δες άνθρωποι, που δεν έχουν προορισμό την Ελ-λάδα όμως παραμένουν εδώ εγκλωβισμένοι. Η υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης στο «Δου-βλίνο ΙΙ» αφαίρεσε τη δυνατότητα να επιτρέψει η χώρα μας τη μετάβαση των ανθρώπων αυτών στους πραγματικούς τους προορισμούς.

Ξεπέρασε όμως τα όρια της ανθρώπινης αξι-οπρέπειας η πολιτική απόφα-ση των ευρωπαίων ηγετών να απωθήσουν το πρόβλημα της μετανάστευσης στα «σύνορα» της ΕΕ, μακριά από τις πλού-σιες χώρες του Βορρά. Μια αντιδραστική νομοθεσία ήρ-θε να εφαρμοστεί σ’ ένα βάρ-βαρο κράτος και το αποτέ-λεσμα πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί, όπως η σκόνη κάτω από το χαλί. Στις 21 Ιανουα-ρίου το Ευρωπαϊκό Δικαστή-ριο Δικαιωμάτων του Ανθρώ-που καταδίκασε τη χώρα μας και το Βέλγιο, ύστερα από προσφυγή που έκανε αφγα-νός πολίτης. Η χώρα μας κα-ταδικάστηκε για τις συνθήκες υποδοχής και κράτησης, που δεν πληρούσαν τις ελάχιστες προϋποθέσεις αξιοπρεπούς μεταχείρισης. Το δε Βέλγιο καταδικάστηκε επειδή οι συν-

θήκες που επικρατούσαν στην Ελλάδα ήταν από καιρό γνωστές και παρ’ όλ’ αυτά, οι αρχές της χώ-ρας προχώρησαν στην επαναπροώθηση του Αφ-γανού, βάσει του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ». Με άλλα λόγια, το συγκεκριμένο δικαστήριο έβγαλε «παράνομη» τη συμφωνία!

Και δεν ήταν μόνο αυτή η απόφαση. Τον Σε-πτέμβριο του 2010 η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες χαρακτήρισε την κατάσταση όσων αιτούνται άσυλο στην Ελλάδα «ανθρωπι-στική κρίση» και έκανε έκκληση στην ΕΕ να «πα-γώσει» το «Δουβλίο ΙΙ» μέχρι να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις υποχρεώσεις της. Και η οργάνω-ση Human Rights Watch για το ίδιο θέμα απο-φάνθηκε ότι «η Ελλάδα είναι σοβαρά υπερφορ-τωμένη κατά άδικο τρόπο». Άλλωστε, την από-φαση αυτή, να αναστείλει δηλαδή τις επιστροφές των προσφύγων στην Ελλάδα, πήρε τον ίδιο μήνα η Μεγάλη Βρετανία. Υπέρ της αναθεώρησης της συνθήκης αυτής έχει ταχθεί με το προεκλογικό του πρόγραμμα και ο σημερινός Δήμαρχος Αθη-ναίων, Γιώργος Καμίνης. «Κάνει την Ελλάδα ένα αποθετήριο της παράνομης μετανάστευσης», εί-πε τον Οκτώβριο του 2010, αν και τώρα καταψη-φίσε ψήφισμα αλληλεγγύης για τους μετανάστες - απεργούς πείνας. Κι όμως, η κυβέρνηση προτι-μά να ορθώνει τείχη, παρά να αποσύρει αυτή την επαίσχυντη υπογραφή.

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδικάζει τη συνθήκη που εγκλωβίζει στη χώρα μας μετανάστες

σης του ήταν και η υποτιμητική φράση του ότι «δεν μπορεί να αποκαλεί την πρόεδρο του δι-καστηρίου εξευτελισμένη, κά-θε νεαρός». «Στο Στρασβούρ-γο δεν θα λάβουν υπόψη τους ότι κάποιος αγενής βρίζει, αλ-λά γιατί ένας πολίτης όταν πά-ει σ’ ένα δικαστήριο του ζητά-νε την ταυτότητα και βγάζουν αντίγραφο της» απάντησε ο Απ. Κακλαμάνης.

Μετά τις πιέσεις που υπήρ-ξαν την Πέμπτη προσήλθαν στη δίκη εκπρόσωποι του Δι-κηγορικού Συλλόγου Πειραιά για να δουν από κοντά τις συν-θήκες, κάτω από τις οποίες γίνεται η δίκη ενώ αναμένε-ται ανακοίνωση καταγγελίας από το Σύλλογο. Τέσσερις από τους εννέα κατηγορούμενους υπέβαλαν την ίδια μέρα αίτη-

ση εξαίρεσης σε βάρος των με-λών του δικαστηρίου, τακτικών και αναπληρωματικών, καθώς όπως είπαν υπάρχουν υπόνοι-ες μεροληψίας εκ μέρους τους. Στην αίτηση αναφέρονται δι-κονομικές παρεμβάσεις και εκτροπές σχετικά με τις απο-φάσεις για την παρακράτηση των ταυτοτήτων του ακροατη-ρίου, τη μη μαγνητοφώνηση των πρακτικών, για τον αυτε-πάγγελτο διορισμό συνηγόρων υπεράσπισης και την αποστολή των πρακτικών στην Εισαγγε-λία και το Δικηγορικό Σύλλο-γο Αθηνών.

Τη λήξη της απεργίας πεί-νας ανακοίνωσαν οι τέσσερις προφυλακισμένοι που είχαν προχωρήσει σ’ αυτή την ενέρ-γεια, πραγματοποιώντας και έναν απολογισμό των κινήσε-

ων τους από την έναρξη της δίκης έως τώρα. Οι τέσσερις εκφράζουν την απογοήτευση τους για το γεγονός ότι δεν κα-τέστη δυνατή μια ενιαία στά-ση από όλους τους προφυλα-κισμένους με αποτέλεσμα την προσέλευση στο δικαστήριο των μισών και πλέον κατηγο-ρούμενων, κάνοντας πλέον το μέσο της απεργίας πείνας ατε-λέσφορο. «Είμαστε επαναστά-τες και όχι οσιομάρτυρες» το-νίζουν. Δηλώνουν ωστόσο ξε-κάθαρα ότι θα συνεχίσουν να απέχουν από τις διαδικασίες με τη φράση: «Όσο στη δίκη μας δεν έχουν θέση οι σύντρο-φοι μας, (εξαιτίας του φακελώ-ματος) τότε σίγουρα δεν έχου-με θέση ούτε εμείς».

Σοκαρισμένη είναι ακόμα η κοινή γνώμη μετά την παρά-

λογη απόφαση προφυλάκισης της 27χρονης γερμανίδας Φέ-ης Μάγιερ με μόνο στοιχείο έναν καφέ που ήπιε με κάποι-ον, που η αστυνομία θεωρεί ύποπτο, και το σενάριο ασφα-λίτικης φαντασίας που επινό-ησε η ασφάλεια και διέρρευ-σε στα ΜΜΕ ότι οι γονείς της δήθεν ήταν μέλη της RAF και ο πατέρας της σκοτώθηκε σε ένοπλη σύγκρουση!

Όπως αποδείχτηκε οι γο-νείς της είναι καλά στην υγεία τους και δεν είχαν ποτέ οποι-αδήποτε σχέση με τη RAF, όπως ανακοινώθηκε και επί-σημα από τη γερμανική πλευ-ρά. «Δεν μπορούμε να μιλά-με για γκάφα, ήταν απαραίτη-το συστατικό για την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της» υπενθυμίζει ο δικηγόρος της.

με τη σημερινή κατάσταση. Εάν επιτύχουν το δεύτερο είναι φανερό ότι θα προσπαθή-σουν να το «πουλήσουν» στον ελληνικό λαό ως μεγάλη επιτυχία, αποκρύβοντας ότι βα-σικά γίνεται για «να μη χάσουν οι πιστω-τές τα λεφτά τους» (οι τράπεζες - τοκογλύ-φοι δηλαδή) και πως θα πρόκειται για δι-αδικασία αφαίμαξης των εργαζομένων σε βάθος χρόνου.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το διάστη-μα μέχρι τις 25 Μάρτη αλλά και μετά ανα-δεικνύεται σε ιδιαίτερα κρίσιμο για την απάντηση του κινήματος και της αντικα-πιταλιστικής Αριστεράς στη νέα ολοκλη-ρωτική επίθεση κεφαλαίου και ΕΕ. Ειδι-κά ενόψει της μεγάλης απεργίας στις 23 Φλεβάρη. Αξίζει να σημειώσουμε ορισμέ-νες πλευρές:

Πρώτο, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότη-τας πιστοποιεί ότι πάμε για διά βίου άγρια λιτότητα και υπερεκμετάλλευση. Αυτή εί-ναι η απάντηση του ολοκληρωτικού καπι-ταλισμού της εποχής μας στην κρίση. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυταπά-τες ότι εάν τελειώσει το Μνημόνιο θα πά-ρουμε ανάσα κ.λπ. Άρα τώρα είναι η ώρα να μπει ο κόσμος της εργασίας σύσσωμος στον αγώνα.

Δεύτερο, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικό-τητας αποκαλύπτει την αντιδραστική ουσία της ΕΕ, η οποία πάντα ήταν το στρατηγείο του ευρωπαϊκού κεφαλαίου για τη χάραξη

της αποτελεσματικής γραμμής για τα συμ-φέροντά του. Σήμερα είναι εξαιρετικά ανα-γκαίο να αναπτυχθεί σε όλο το μαζικό κίνη-μα μια ολοκληρωμένη γραμμή ενάντια στην ΕΕ του κεφαλαίου, με στόχους πάλης την απειθαρχία στην πολιτική της και την έξο-δο από την ΟΝΕ, το ευρώ και την ΕΕ, από θέσεις εργατικής και διεθνιστικής αντικα-πιταλιστικής πάλης. Δεν υπάρχουν περι-θώρια για αυταπάτες μιας άλλης ΕΕ, ούτε για κλαψουρίσματα ότι το σχέδιο Μέρκελ - Σαρκοζί είναι «Σύμφωνο - βόμβα στα θε-μέλια της ΕΕ», όπως ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Αυγής την επομένη της Συνόδου. Αυτή είναι η ουσία της ΕΕ, δεν πρόκειται για αναίρεσή της.

Τρίτο, καθώς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το ελληνικό κεφάλαιο και τα παπαγαλάκια τους χρησιμοποιούν το πρόβλημα του χρέ-ους για να ισοπεδώσουν κάθε κοινωνικό δικαίωμα και για να μην ξαναπληρώσου-με τους κλέφτες του κοινωνικού πλούτου, το αίτημα της παύσης πληρωμών - διαγρα-φής του χρέους γίνεται ολοένα και πιο ανα-γκαίο και αποτελεί αφετηρία για την άσκη-ση εργατικής πάλης και πολιτικής.

Τέταρτο, οι τελευταίες εξελίξεις δεν αποτελούν έκφραση μιας νέας εξάρτησης της Ελλάδας (ή των περιφερειακών χω-ρών της ΕΕ), ούτε κάποιας κατοχής ή Ρά-ιχ με όρους Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ούτε θέτουν ζήτημα αγώνα κατά των ξένων και

υπέρ του έθνους - κράτους (όπως για πα-ράδειγμα προτείνει ο Μίκης Θεοδωράκης και η Σπίθα), αλλά σηματοδοτούν τη συ-στράτευση των αστικών τάξεων της Ευρώ-πης (μαζί και της ελληνικής) σε βάρος των λαών τους. Το είπε αφοπλιστικά και ο εκ-πρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγι-ώτης Ρουμελιώτης: Εφόσον συμφωνήσαμε, με βάση τους κοινοτικούς κανόνες να μειώ-σουμε το έλλειμμά μας στο 3%, «η κυβέρνη-ση ανέλαβε να κάνει σειρά από προτάσεις στο ΔΝΤ για το πώς θα μειωθεί το έλλειμ-μα στο 3%» (Ελευθεροτυπία 6/2). Βεβαίως, στη μοιρασιά της λείας της κλεμμένης υπε-ραξίας, κάθε αστική τάξη δεν παίρνει ίδιο μερτικό, ούτε καθορίζει με την ίδια βαρύ-τητα την κατεύθυνση της συμμορίας. Άλλο το βάρος της Γερμανίας, άλλο της Ελλάδας. Τα πιο ισχυρά ευρωπαϊκά κεφάλαια, μέσα στο χαμό της κρίσης, προσπαθούν βεβαίως να επωφεληθούν σε βάρος και των αντα-γωνιστών τους. Αυτό δίνει ιδιαίτερη ένταση στον αγώνα στην Ελλάδα, ο οποίος όμως δεν μπορεί παρά να είναι: αντικυβερνητι-κός, με βασικό αίτημα να πέσει η άθλια κυ-βέρνηση Γ. Παπανδρέου και να ηττηθεί κά-θε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτι-κής. Βαθιά αντικαπιταλιστικός, να απαντά στο μεγάλο δημοκρατικό πρόβλημα που αναδύεται, καθώς καταργούν το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει για το μέλλον του και να αγωνίζεται για τα δικαιώματά του. Για την απόκρουση και ανατροπή της άγρι-ας επίθεσης, από τη σκοπιά της ανατροπής του καπιταλισμού.

Πέμπτο, η πανεργατική πανελλαδική απεργία της 23ης Φλεβάρη αποκτά άλλο νόημα. Η απεργία αυτή πρέπει να πάρει τα χαρακτηριστικά της πολιτικής απεργίας με τη συγκρότηση παλλαϊκού μετώπου, όχι μό-νο ενάντια στις ρυθμίσεις για τους μισθούς ή τα άλλα άμεσα αιτήματα, αλλά ενάντια στο Μνημόνιο, στο Σύμφωνο Ανταγωνι-στικότητας, στην ΕΕ και την κυβέρνηση, στην υποθήκευση της ζωής μας, στο σύνο-λο της επίθεσης της χούντας κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Καθώς έχουν ανοίξει πολλά μέ-τωπα (συγκοινωνίες, υγεία, κίνημα ανυπα-κοής διόδια - εισιτήρια, Κερατέα, μετανά-στες, συγχωνεύσεις σχολείων - εκπαίδευση, δημοκρατικά ζητήματα και ελευθερίες) εί-ναι ανάγκη να συναντηθούν όλες αυτές οι αντιστάσεις με την πρωτοπόρα δυναμική του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματεί-ων και των Εργατικών Επιτροπών Αγώνα.

Ας θυμηθούμε τα λόγια του Μπ. Μπρε-χτ: «Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι, είσαστε χαμένοι. Φίλος σας είναι η αλλα-γή, η αντίφαση σύμμαχός σας. Από το τίπο-τα πρέπει κάτι να κάνετε, αλλά οι δυνατοί πρέπει να γίνουν τίποτε».

12 / ΠPIN H AΛΛH OΨH KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Bλέποντας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι το κίνημα μαζικής ανυπακοής «Δεν Πληρώνω» γιγαντώνεται, έβαλε μπροστά το σχέδιο σπίλωσης και καταστολής. Πρώτα πρώτα ο υπουργός Μεταφορών

Δ. Ρέππας προχώρησε σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς περί «τζαμπατζήδων». Ύστερα επιστράτευσε όλα τα δημοσιογραφικά επιτελεία (αρκετά από τα ΜΜΕ ανήκουν σε εργολάβους) σε ένα πόλεμο φθοράς. Δημοσιεύματα έφτασαν να ταυτίζουν τους βανδαλισμούς χουλιγκάνων σε θέατρο με το κίνημα «Δεν πληρώνω»! Τώρα οι κυβερνητικοί κάνουν λόγο για πολιτικά υποκινούμενες κινήσεις. Σωστά τα λένε! Το κίνημα «Δεν πληρώνω» υποκινείται: από τις υπέρογκες αυξήσεις, κατά 40%, στα εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς – από τη μετατροπή κάθε κοινωνικού αγαθού, όπως οι μεταφορές, η υγεία, η παιδεία σε πανάκριβο εμπόρευμα. Υποκινείται επίσης από το άγριο πετσόκομμα μισθών και συντάξεων που επέβαλε το Μνημόνιο, οδηγώντας μεγάλα τμήματα εργαζομένων σε τέτοια ανέχεια που δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε καν το εισιτήριο του λεωφορείου.Επειδή όμως, όπως φαίνεται, η προσπάθεια απονομιμοποίησης του κινήματος στις συνειδήσεις του κόσμου δεν έπιασε, ο υπουργός άρχισε να κουνά το δάκτυλο επιδεικτικά, απειλώντας αρχικά. Στη συνέχεια την Πέμπτη πέρασε τροπολογία στο ν/σ για τις δημόσιες συγκοινωνίες που πρόκειται να ψηφιαστεί άμεσα, η οποία μετατρέπει σε ποινικό αδίκημα (πλημμέλημα) τη μη ακύρωση εισιτηρίου! Μέχρι σήμερα ίσχυε μόνο επιβολή προστίμου, που αντιστοιχούσε στο 60πλάσιο της αξίας του εισιτηρίου. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει, αλλά εάν δεν πληρωθεί, ο επιβάτης κινδυνεύει με τρίμηνη φυλάκιση. Στην ουσία, με την τροπολογία η κυβέρνηση επιχειρεί να τρομοκρατήσει το κίνημα «Δεν Πληρώνω» αλλά και κάθε επιβάτη, που ατομικά με τη μη καταβολή εισιτηρίου αρνείται να νομιμοποιήσει τις υπέρογκες αυξήσεις. Έτσι θεσπίζει ρυθμίσεις αντίστοιχες με εκείνες του άρθρου 391Π.Κ. «περί δόλιας αποφυγή πληρωμής» που είχε καταργηθεί το 1994. Τότε στο σκεπτικό της κατάργησης του άρθρου αναφέρονταν ότι «δεν είναι σκόπιμη η ποινική πρόβλεψη για την αποφυγή πληρωμής εισιτηρίου», καθώς «υπάρχουν διοικητικές κυρώσεις, ικανές να αποτρέψουν την παράνομη συμπεριφορά του δράστη». Τώρα πλέον η έκθεση αιτιολογεί την ποινικοποίηση της μη καταβολής εισιτηρίου διότι «η λαθρεπιβίβαση θέτει σε σοβαρή διακινδύνευση την οικονομική και λειτουργική βιωσιμότητα του συστήματος των δημοσίων συγκοινωνιών της χώρας»! Άραγε τα εκατοντάδες εκατομμύρια κρατικών επιδοτήσεων που οφείλει ακόμη το κράτος στις δημόσιες συγκοινωνίες ή οι υπερτιμολογήσεις έργων δεν απειλούν «τη βιωσιμότητα του συστήματος των δημοσίων συγκοινωνιών της χώρας»;

n ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

Πέρα όμως από τις διώξεις των «τζαμπατζήδων», η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα παραπέρα στην ποινικοποίηση του αγώνα: Επι-στράτευσε το ΔΣ της ΤΡΑΜ ΑΕ,

η οποία είναι ΔΕΚΟ και άρα έχει διορισμέ-νη διοίκηση από το κράτος, για να καταθέ-σει μηνυτήρια αναφορά προς τον Εισαγγε-λέα Πλημμελειοδικών (η οποία αναρτήθη-κε στις 9/1/2011 στον κυβερνητικό ισότοπο «Διαύγεια στο Κράτος») «κατά ομάδων πο-λιτών που παροτρύνουν το επιβατικό κοινό να μην πληρώνει εισιτήριο»! Ποιες είναι αυ-τές οι «αυτοαποκαλούμενες», κατά τη μηνυ-τήριο αναφορά, «ομάδες πολιτών και επιτρο-πές πολιτών»; Η συγκροτημένη –εδώ και 12 χρόνια– κίνηση της αντικαπιταλιστικής Αρι-στεράς στη Νέα Σμύρνη Μια Πόλη Ανάπο-δα, γνωστή για τους αγώνες της στην πόλη και με εκλεγμένο δημοτικό σύμβουλο, ο Συντονι-σμός Αριστερών Κινήσεων και Αντικαπιταλι-στικών Κινήσεων Πόλης Δωρεάν Μετακίνη-

ση, η Συνέλευση του λόφου Λαμπράκη και η Κίνηση Δεν Πληρώνω Νέας Σμύρνης.

Ποια όμως είναι τα «εγκλήματα» για τα οποία διώκονται οι συλλογικότητες, μεταξύ των οποίων και μια δημοτική κίνηση της Αρι-στεράς; Σύμφωνα με τη μηνυτήριο αναφορά, ότι «παρακινούσαν το επιβατικό κοινό να μην εκδίδει εισιτήρια» ή «να χορηγεί τα εισι-τήρια που δεν έχουν ξεπεράσει το χρονικό δι-άστημα της μιάμισης ώρας»! Και ποια ήταν τα «εγκληματικά μέσα» που χρησιμοποιούσαν; Οι «προσκλήσεις και οι ανακοινώσεις μέσω διαδικτύου», «η επικόλληση σχετικών εντύ-πων στις στάσεις των μέσων» και η «ανάρτη-ση πανό διαμαρτυρίας έξω από τις στάσεις». Τα «πειστήρια» δε που καταθέτει η ΤΡΑΜ ΑΕ είναι… φωτογραφίες με πανό και οι δια-δικτυακές διευθύνσεις των συλλογικοτήτων.

Tο θράσος τους όμως δεν έχει όριο, αφού αναφέρουν ότι θα χρησιμοποιήσουν κάθε νόμιμο μέσο για να «διασφαλίσουν την ελεύ-θερη και αβίαστη πρόσβαση του επιβατικού κοινού»! Άκουσον άκουσον, αυτοί που κά-νουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς απρο-

σπέλαστα, λόγω του πανάκριβου εισιτηρίου και της διάλυσης των δρομολογίων, θα δια-σφαλίσουν την ελεύθεροι πρόσβαση! Κλείνο-ντας η μηνυτήρια αναφορά καλεί τον Εισαγ-γελέα να επιληφθεί γιατί «η παρότρυνση για μη πληρωμή εισιτηρίου και διανομή χρησι-μοποιημένων εισιτηρίων (…) αποτελούν αξι-όποινες πράξεις»!

Κατ’ αρχήν αξίζει να σημειώσουμε ότι εί-ναι πρωτοφανές, στο πλαίσιο ενός υποτίθεται δημοκρατικού καθεστώς, να διώκονται οι πο-λιτικές δράσεις, διαμαρτυρίες και κινητοποι-ήσεις πολιτικών συλλογικοτήτων. Κατά δεύ-τερον είναι εξωφρενικό να διώκονται οι συλ-λογικότητες, όχι για κάποια ενέργεια αλλά για την παρότρυνση σε αυτή, δηλαδή για τον πολιτικό λόγο που εκφράζουν. Άλλωστε η πα-ρότρυνση για μη καταβολή εισιτηρίου, είναι πράξη διαμαρτυρίας, που συμβαίνει σε δημο-σιότητα και εμπίπτει στο συνταγματικά κατο-χυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρα-σης. Τελευταίο και εξαιρετικά σημαντικό, «απ’ τη μηνυτήρια αναφορά δεν στοιχειοθε-τείται ποινικό αδίκημα, που να προβλέπεται

Η αστυνομία εισπράκτορας των εργολάβων στις εθνικές οδούς

M έχρι την προηγούμενη Πέμπτη η ελεύθερη διέλευση στα διό-δια δεν ήταν ποινικό αδίκημα, έτσι όπως προέκυπτε και από τις συμβάσεις παραχώρησης των

δρόμων. Πλέον με τροπολογία που πέρασε το υπουργείο Μεταφορών την Πέμπτη, η κυβέρ-νηση απαντά με αντίποινα στο κίνημα «Δεν Πληρώνω», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την αποφυγή πληρωμής διοδίων, με βάση την αι-τιολογική έκθεση, «αποκλίνουσα συμπεριφο-ρά»! Αποδεικνύεται έτσι ότι η κυβέρνηση ΠΑ-ΣΟΚ είναι ο καλύτερος προστάτης των εται-ρειών και των μεγαλοεργολάβων. Από ’δω και πέρα αστυνομικές δυνάμεις θα μπορούν να εγκατασταθούν στα διόδια και να επιβά-λουν σε όσους σηκώνουν τις μπάρες πρόστιμα 200 ευρώ, θα μπορούν επίσης να αφαιρέσουν το δίπλωμα, την άδεια κυκλοφορίας, τις πινα-κίδες των αυτοκινήτων έως και 20 μέρες.

Μέχρι τώρα η άρνηση πληρωμής εκ μέ-ρους των πολιτών ήταν αστική διαφορά στην οποία το Δημόσιο δεν είχε ανάμει-

ξη. Οι εταιρείες μπορούσαν να ζητήσουν το πρόστιμο μόνο με έκδοση διαταγής πληρω-μής. Κάτι τέτοιο όμως δεν το επιδίωκαν γι-ατί γνώριζαν και οι ίδιες ότι το νομικό πλαί-σιο είναι διάτρητο και αντισυνταγματικό. «Από ’δω και στο εξής όμως, αν περάσει η τροπολογία, οι αστυνομικές δυνάμεις, που πληρώνονται από τον έλληνα φορολογούμε-νο, θα αποτελούν τα μαντρόσκυλα των εται-ρειών, για την είσπραξη των διοδίων!» ανα-φέρει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Αρέστης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και δι-ωκόμενος.

Απέναντι στον πόλεμο που κήρυξε η κυ-βέρνηση ήδη το κίνημα «Δεν πληρώνω διό-δια» εξήγγειλε τις πρώτες αντιδράσεις του. Την Παρασκευή αντιπροσωπεία της Συντο-νιστικής Επιτροπής Φορέων και Κατοίκων Βορειοανατολικής Αττικής συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Ωρωπού. Σε κοινή ανακοίνω-ση η δημοτική αρχή, η Συντονιστική Επιτρο-πή, και διάφοροι φορείς καλούν τους κατοί-κους σε διαμαρτυρία στα διόδια των Αφίδ-

«Δεν πληρώνω» και δεν φοβάμαι!

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 H AΛΛH OΨH ΠPIN / 13

Η αστυνομία εισπράκτορας των εργολάβων στις εθνικές οδούςνων, την Κυριακή στις 11 π.μ. «Αντιδρούμε με αυτό τον τρόπο στην τροπολογία που αντί να λύ-σει το πρόβλημα των διοδίων μετατρέπει την τρο-χαία σε εισπράκτορα των ιδιωτικών εταιρειών» αναφέρουν σε κοινή ανακοίνωση τους. Επίσης, το Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώ-να Ενάντια των Διοδίων εξήγγειλε πανελλαδικές κινητοποιήσεις το Σάββατο και την Κυριακή το μεσημέρι στους σταθμούς των διοδίων. Αλληλέγ-γυοι στο κίνημα «Δεν πληρώνω» δηλώνουν και οι αγωνιζόμενοι αγρότες, που σχεδιάζουν να αντι-καταστήσουν το κλείσιμο των δρόμων με άνοιγ-μα των διοδίων για 20 μέρες – ήδη έχουν σηκω-θεί οι μπάρες στα διόδια Γύρτινου.

Η μετατροπή της μη πληρωμής διοδίων σε αδίκημα του ΚΟΚ είναι προέκταση των φρονη-ματικών και προσχηματικών διώξεων που ασκεί η Νέα Οδός ΑΕ –στην οποία είχε παραχωρηθεί το τμήμα της Εθνικής Οδού με νόμο του κράτους που ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ– σε 9 μέ-λη της Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων και Κα-τοίκων Β. Α. Αττικής Ενάντια στα Διόδια. Οι κα-τηγορίες που τους απαγγέλθηκαν εν μια νυχτί,

σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλος της Συντονι-στικής Επιτροπής Κώστα Παπαδάκη είναι: συ-κοφαντική δυσφήμιση της εταιρείας, φθορά ξέ-νης περιουσίας, παρακώλυση συγκοινωνιών και παράνομη βία. «Στις μηνύσεις δεν υπάρχει κα-νένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Οι αγωνιστές διώ-κονται μόνο επειδή ήταν μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, ήταν παρόντες σε κινητοποιήσεις και θεωρούνται πρωταίτιοι του κινήματος» επεσήμα-νε σε συνέντευξη Τύπου.

«Εκφράζουμε το δίκαιο και το νόμιμο ενάντια στο άδικο και το παράνομο», τόνιζε ο Χρήστος Παναγής εκ των διωκόμενων. «Δεν είναι δυνα-τόν να πληρώνουμε δύο μισθούς ανά αυτοκίνητο κάθε χρόνο σε διόδια, ούτε να πληρώνουμε τους δρόμους προκαταβολικά» αναφέρει.

Αν όμως δεν πληρώνουμε διόδια, πως θα κα-τασκευάζονται οι δρόμοι, αναρωτιούνται κάποι-οι; Από ένα δημόσιο φορέα με κοινωνικό έλεγ-χο και διαφάνεια, που θα χρηματοδοτείται από τα τέλη κυκλοφορίας και το φόρο βενζίνης, από τα χρήματα των προστίμων που έχουν επιβληθεί στις εταιρείες, απαντούν. Άλλωστε η… προσφο-

ρά των κατασκευαστριών εταιρειών, με το παρόν καθεστώς, είναι μηδαμινή. Με τις αποικιοκρατι-κές συμβάσεις που υπογράφονται, οι κατασκευ-αστικοί όμιλοι συμβάλλουν με 5% έως 8,5% στην κατασκευή των έργων, ενώ θα τα εκμεταλλεύο-νται για τουλάχιστον 30 χρόνια. Κύρια χρηματο-δότηση των έργων είναι η είσπραξη διοδίων ή η προείσπραξη τους. Με άλλα λόγια οι εταιρείες ζητούν απ’ το χρήστη του δρόμου να χρηματοδο-τήσει το έργο και μετά εκείνες να απολαμβάνουν ένα καθαρό έσοδο. Αλλά οι εργαζόμενοι χρημα-τοδοτούν τις εταιρείες και εμμέσως, αφού το Δη-μόσιο καταβάλει «ζεστό χρήμα» της τάξης του 30-35% του κόστους τα έργων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο άξονας Κόρινθος - Τρίπολη - Κα-λαμάτα - Σπάρτη, για τον οποίο το κράτος κατέ-βαλε 330 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 37%, του συνο-λικού κατασκευαστικού κόστους.

Ενδεικτική για το μεγάλο φαγοπότι που έχουν στήσει οι κατασκευάστριες εταιρείες με τη συνε-νοχή των κυβερνήσεων είναι η υπόθεση της Ατ-τικής Οδού. «Το έργο κόστισε συνολικά 1,3 δισ. ευρώ και η εταιρεία συμμετείχε με μόλις 75 εκατ.

ευρώ. Τα υπόλοιπα λεφτά δόθηκαν από δανει-σμό με άμεση εγγύηση του Δημοσίου. Δηλαδή αν δεν εισπράττουν διόδια και δεν μπορούν να απο-πληρώσουν, τα δάνεια θα τα πληρώσει ο ελλη-νικός λαός» αναφέρει η Μαρία Γασπαρινάτου, μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Επιτρο-πών Αγώνα κατά των Διοδίων. «Η σύμβαση θα πρέπει να καταγγελθεί και η Αττική Οδός να πε-ριέλθει στο Δημόσιο άμεσα, και όχι το 2024 όπως προβλέπεται. Με εισπράξεις 1 εκατομμύριο την ημέρα από τα διόδια, στα έξι χρόνια λειτουργί-ας τους, γίνεται κατανοητό ότι έχουν αποσβεστεί πλήρως τα κεφάλαια που δόθηκαν και για πάνω από μια δεκαετία η εταιρεία θα έχει μόνο καθα-ρά κέρδη». Άλλωστε όπως σημειώνει και το πό-ρισμα της εισαγγελέας Ε. Τουλουπάκη, «η σύμ-βαση αυτή είναι λεόντειος σε βάρος του Δημοσί-ου» και εναπόκειται πλέον στους «ελεγκτικούς μηχανισμούς του Δημοσίου να παρακολουθή-σουν το ρυθμό εσόδων από τη λειτουργία της Ατ-τική Οδού (δηλαδή πότε θα γίνει απόσβεση του έργου) και να εφαρμόσουν τα προβλεπόμενα απ’ τη σύμβαση, όπως π.χ. τη μείωση διοδίων».

«Δεν πληρώνω» και δεν φοβάμαι!από το νόμο. Γεγονός που πρέπει να οδηγή-σει τον εισαγγελέα να βάλει την υπόθεση στο αρχείο θεωρούμενη ως αβάσιμη», όπως μας ανέφερε ο δικηγόρος Τάκης Τσίτσος. «Αυτό ισχύει και με τα νέα δεδομένα, της προωθού-μενης ποινικοποίησης της μη καταβολής του αντιτίμου, αφού η τροπολογία δεν έχει ανα-δρομική ισχύ» τονίζει.

Από τα παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο ότι μέχρι στιγμής οι μηνύσεις και διώξεις ενα-ντίον των συλλογικοτήτων ένα μόνο στόχο έχουν: την πολιτική τρομοκράτηση, των ίδι-ων αλλά και όποιου πολίτη/συλλογικότητας συμμετέχει ή ενστερνίζεται τις αντιλήψεις και τις πρακτικές του κινήματος «Δεν πληρώνω». Εκ μέρους της κίνησης Μία Πόλη Ανάποδα, ο δημοτικός σύμβουλος Αλέκος Παπασπυρί-δης δήλωσε στο Πριν: «Θα θέλαμε να ζητή-σουμε …συγγνώμη στην ΤΡΑΜ ΑΕ που δι-ανοηθήκαμε να έχουμε διαφορετική γνώ-μη από εκείνη στο ζήτημα των δημόσιων συ-γκοινωνιών. “Συμφωνώντας’’ μαζί τους ότι η έκφραση γνώμης και οι λαϊκοί αγώνες είναι ...ποινικό αδίκημα, θέλουμε να τους βοηθή-σουμε: Κάθε εβδομάδα θα τους κοινοποιού-με τις απόψεις μας για διάφορα θέματα και εκείνοι …ελπίζουμε να προχωρούν σε μηνυ-τήριες αναφορές. Για παράδειγμα χθες προ-παγανδίσαμε ότι θα πρέπει οι απολαβές του προέδρου της ΤΡΑΜ ΑΕ να μην είναι πάνω από τον κατώτερο μισθό, και οι συγκοινωνί-ες να είναι δημόσιες, δωρεάν και ποιοτικές. Συνεπώς καλά θα κάνουν αφού φοβούνται τη σκέψη και το φρόνημα του λαού, να το διώ-κουν γιατί η κοινωνική ανυπακοή είναι εδώ και θα κρατήσει καιρό».

Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι με την ποινι-κοποίηση των αγώνων θα κάμψει το κίνημα «Δεν πληρώνω» μάλλον είναι γελασμένη. Σε ανακοίνωση της η Μια Πόλη Ανάποδα τονί-ζει ότι θα ζητήσει από το δημοτικό συμβού-λιο της Ν. Σμύρνης, τις δημοτικές παρατάξεις, κόμματα, φορείς, σωματεία και συλλόγους να πάρουν θέση και να καταγγείλουν τη φρονη-ματική δίωξη. Ενώ θεωρώντας δίκαιο το αί-τημα να μην πληρώνουμε τα πανάκριβα εισι-τήρια θα συνεχίζει «να συμβάλει στην κλιμά-κωση του αγώνα για την ανατροπή της αύξη-σης στην τιμή του εισιτηρίου των ΜΜΜ, για

δημόσιες /ποιοτικές /δωρεάν μετακινήσεις».Παράλληλα συνεχίζεται με αμείωτη έντα-

ση η καμπάνια Δωρεάν Μετακίνηση από δέ-κα κινήσεις πόλης, οι οποίες …παροτρύνουν: «Δεν ακυρώνουμε εισιτήριο - ακυρώνουμε την πολιτική τους». Η καμπάνια καλεί «τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε μαζικό αγώ-να ενάντια στις αυξήσεις των εισιτηρίων, σε μαζική - συλλογική ανυπακοή απέναντι στην πολιτική που οδηγεί στη φτώχεια και τη διά-λυση των κοινωνικών υπηρεσιών και σε διεκ-δίκηση του δικαιώματός μας για δημόσιες - ποιοτικές - δωρεάν συγκοινωνίες για όλους». Τέλος «απευθύνει πρόσκληση και σε άλλες κινήσεις πόλης για συμμετοχή και σε όσες πρωτοβουλίες προωθούν την πολιτική «Δεν πληρώνω», απευθύνοντας κάλεσμα για κοι-νές δράσεις και παρεμβάσεις».

Πάντως καλό είναι να γνωρίζουν όλοι οι επιβάτες που αποφασίζουν να είναι …ανυπά-κουοι ότι: «Σύμφωνα με το άρθρο 13, η άρνη-ση να δώσει τα στοιχεία σου στον ελεγκτή δεν συνιστά το αδίκημα της απείθειας. Αν τελικά ο επιβάτης υπογράψει την “πράξη βεβαίωσης παράβασης και επιβολής προστίμου’’, ας συ-μπληρώσει και υπογράψει από κάτω “με τη ρητή επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώμα-τος’’» όπως τονίζει η κίνηση Νομικής Αλλη-λεγγύης Δικηγόρων Θεσσαλονίκης. Επίσης «ο ελεγκτής δεν έχει το δικαίωμα να κρατή-σει με οποιονδήποτε τρόπο τον επιβάτη. Αν πράξει κάτι τέτοιο, μπορεί ο επιβάτης να τον μηνύσει για παράνομη παρακράτηση», όπως αναφέρει ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι «η διαδικα-σία της ποινικής δίωξης (σ.σ. για τη μη κατα-βολή εισιτηρίου) ασκείται ύστερα από έγκλη-ση», σύμφωνα με την τροπολογία, δηλαδή δεν είναι τόσο απλή διαδικασία: Απαιτείται να διαβιβαστεί από τον ελεγκτή στη διοίκη-ση του ΟΑΣΑ, η οποία εντός τριών μηνών θα πρέπει να απευθυνθεί στον εισαγγελέα και εκείνος να ασκήσει δίωξη. Πρόκειται δηλα-δή για χρονοβόρα, κοστοβόρα και γραφειο-κρατική διαδικασία, που στόχο έχει να σω-φρονίσει προληπτικά τους «παραβάτες» και κυρίως να διευκολύνει τη δίωξη του κινήμα-τος «Δεν πληρώνω». Είναι στο χέρι του κινή-ματος με ανυποχώρητο αγώνα να αφήσει την

τροπολογία στα χαρτιά, όπως έκανε και άλ-λες φορές με αντιλαϊκούς νόμους .

Πέρα όμως από το νομικό πλαίσιο, το δι-καίωμα των εργαζομένων να μην πληρώ-σουν τις άδικες αυξήσεις στα εισιτήρια και να απαιτήσουν ποιοτικές και δωρεάν συ-γκοινωνίες στοιχειοθετείται και από το κοι-νωνικά αναγκαίο. Δεν μπορεί τη στιγμή που ο κατώτερος μισθός πέφτει κάτω από το όριο της επιβίωσης, όταν η ανεργία καλπάζει, όταν οι μισθοί μειώνονται σε απόλυτους αριθμούς να απαιτείται η καταβολή 450 ευρώ/χρόνο –δηλαδή λίγο χαμηλότερα από έναν κατώτα-το μισθό– για κάρτα απεριορίστων διαδρο-μών, που βγάζουν οπωσδήποτε όσοι εργαζό-μενοι χρησιμοποιούν τις συγκοινωνίες από και προς την εργασία τους ή διαφορετικά ει-σιτήρια ύψους 850 ευρώ/έτος.

Η μεγαλύτερη δε υποκρισία είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, που επισείει τώρα το φόβητρο του νόμου και της τάξης απειλώντας για ακόμη μεγαλύτερες αυξήσεις, είναι μαζί με τις προ-ηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ οι μέγιστοι μπαταχτσήδες: Από τα 4.073.347.409 ευρώ

που θα έπρεπε να είχαν καταβάλει ως κρα-τική χρηματοδότηση στον ΟΑΣΑ από το 2001 μέχρι τις 31/12/2009, έδωσαν μόλις το 1.384.897.744 ευρώ. Για τα υπόλοιπα 3 δισ. οι κυβερνήσεις τους, παρέπεμπαν τον οργανι-σμό σε δανεισμό και όταν έληγαν τα δάνεια έπαιρναν νέα δάνεια για να αποπληρωθούν τα παλιά, επειδή το κράτος που ήταν εγγυη-τής δεν είχε να τα καταβάλει στη λήξη τους. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το σύνολο των τόκων που θα καταβάλει ο ΟΑΣΑ μέχρι το 2018, που λήγουν τα δάνεια, αγγίζει το ύψος του 1.091.230.000 ευρώ. Γιατί να πληρώσουμε εμείς το χρέος που δημιούργησαν αυτοί;

Το τεφτέρι με τα χρωστούμενα από το κράτος όμως δεν λήγει εδώ: αφού διάφο-ρα υπουργεία (Παιδείας κ.ά.) δεν κατέβα-λαν ποτέ περί τα 431.185.208,99 ευρώ που όφειλαν για δωρεάν ή ελεύθερες μετακινή-σεις των δικαιούχων των υπουργείων αυ-τών. Και μετά από όλα μιλάνε για τζαμπα-τζήδες! Σε λίγο θα τους πάρουν με τις πέ-τρες, όπως προφητικά είχε αναφέρει και ο πρωθυπουργός…

Oι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί του υπουργού Mεταφορών, Δημήτρη Pέππα, περί «τζαμπατζήδων» οδήγησαν στη δημοσιογραφική αθλιότητα που ταύτισε το κίνημα με επιθέσεις βανδάλωνσε θέατρο

14 / ΠPIN EΠIKAIPOTHTA KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Δ εκαοχτώ μέρες από τη ζωή τους έδωσαν εκατομμύρια

Αιγύπτιοι για να απαλλαγούν από τον X. Μουμπάρακ. Εκατο-ντάδες έδωσαν τη ζωή τους, ενώ χιλιάδες άνθρωποι τραυματίστη-καν. Όμως αυτές οι θυσίες φαί-νονται «μικρές» μπροστά στο βά-ρος της 30χρονης τυραννίας, αλ-λά κυρίως μπροστά στην αυτοπε-ποίθηση, την περηφάνια που χά-ρισε αυτή η νίκη στο λαό της Αι-γύπτου.

Είναι εκπληκτική η ταχύτητα με την οποία κατέρρευσε το κα-θεστώς του Μουμπάρακ, όπως εκπληκτική είναι η έλλειψη των προειδοποιητικών σημαδιών. Εκ-πληκτική είναι η συμμετοχή του λαού, το πείσμα, η αυτο-οργάνω-ση και η πειθαρχία του. Ο τύραν-

νος έπεσε «από τα κάτω» και ας μην έχει ακόμα γραφτεί το τέλος της τυραννίας και ας αλλάξουν οι μορφές της. Δεν μπορούμε παρά να συμμεριστούμε τη χαρά του αιγυπτιακού λαού και ας μην ξέ-ρουμε πόσο θα κρατήσει.

Αναρωτιέται κανείς τι θα έλεγαν, τι θα έγραφαν, αν ζού-σαν στην Αίγυπτο κάποιοι συ-μπατριώτες μας που εδώ και μή-νες ξιφουλκούν κατά της «ανομί-ας», όπως βαφτίζουν κάθε μορ-φή αντίστασης στην Ελλάδα. Αυ-τές οι 18 μέρες θα ήταν γι’ αυ-τούς η αποθέωση της ανομίας και

της οχλοκρατίας και όχι η πάλη κατά της τυραννίας.

Είναι πολύ πιθανό ότι θα εί-χαν καταγγείλει την κατάληψη όχι μόνο του δημόσιου χώρου, αλλά και του ιδιωτικού, αφού π.χ., το ΚFC (Κentucky Fried Chicken) στην πλατεία Ταχρίρ είχε μετατραπεί –με το έτσι θέ-λω!– σε κλινική για τις πρώτες βοήθειες στους τραυματίες. Για «πλήγμα στον τουρισμό», θα μι-λούσαν, για «διάρρηξη του κοι-νωνικού ιστού», για «αμαύρωση της εικόνας της χώρας στο εξω-τερικό», για «εκδίωξη ή απο-

θάρρυνση των επενδύσεων», για «υποβιβασμό των πανεπιστημί-ων», για «απειλή κατά της εθνι-κής οικονομίας».

Δεν ήταν κοινωνική επανά-σταση αυτό που έγινε στην Αίγυ-πτο, όμως ήταν μια γνήσια –και νικηφόρα– λαϊκή εξέγερση με δημοκρατικό περιεχόμενο, που ο αντίκτυπός της δεν περιορίζε-ται στην περιοχή της Μέσης Ανα-τολής. Ήταν μια απάντηση σε όλους εκείνους που θέλουν να μας πείσουν ότι η ιστορία είναι ένας μονόδρομος που την κατεύ-θυνσή του ορίζουν αποκλειστικά οι «Μεγάλοι», οι ισχυροί της Γης. Αυτές οι 18 μέρες δεν άλλαξαν τον κόσμο, όμως θα αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε το σύγ-χρονο κόσμο.

AKPOBAΣIEΣ n ΓIANNHΣ ΔEPMENTZOΓΛOY

TO TEΛOΣ THΣ AΓOPAΣ

MAPIANNA TZIANTZH

Δεκαοχτώ μέρες μόνο

Κινητοποιήσεις σε ΙΓΜΕ και Δήμο ΒύρωναΣυνεχίζουν τις κινητοποίη-σεις τους οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ με 24ωρη απεργία την Τρίτη και συγκέντρωση στην Αθήνα (11.30 π.μ., ΥΠΕΚΑ Αμπελόκηποι) και παρα-στάσεις διαμαρτυρίας στους Περιφερειάρχες στις έδρες των Παραρτημάτων. Διεκδι-κούν καταβολή χρωστούμε-νων, επαρκή τακτικό προϋ-πολογισμό και προσλήψεις. Οι εργαζόμενοι στο Δήμο Βύρωνα, μετά τη στάση ερ-

γασίας της Πέμπτη, απείχαν από την υπηρεσία καθαριό-τητας χθες και σήμερα, ενώ αύριο έχουν στάση εργα-σίας (7-10 π.μ.) σε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου. Διεκ-δικούν την καταβολή υπερω-ριών του τελευταίου διμήνου του 2010, προσλήψεις μόνι-μου προσωπικού στο δήμο και την ενσωμάτωση όλων νομικών προσώπων και δη-μοτικών επιχειρήσεων στο δήμο.

Βιβλιοπαρουσίαση στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο

Το Μαρξιστικό Βιβλιοπω-λείο (Φειδίου 14-16) διορ-γανώνει την Τρίτη 22 Φλε-βάρη στις 7 μ.μ. παρουσίαση της τελευταίας του έκδοσης «Ο Ρόλος της εργασίας στην Εξανθρώπιση του Πιθήκου. Ο Ένγκελς και η Καταγω-γή της Ανθρώπινης Κοινω-νίας» των συγγραφέων Φρί-ντριχ Ένγκελς και Κρις Χάρ-μαν. Θα μιλήσουν ο Ευτύχης Μπιτσάκης και η Λαοκρατία Λάκκα.

EIΔHΣEIΣ

Στη μνήμη του Θανάση Φώτη, ο Δ.Φ., προσφέρει στο Πριν 100 ευρώ.

Στις 15/2 (7 μ.μ.) θα πραγματοποι-ηθεί (Γρυπάρη 195, Καλλιθέα) διά-λεξη με θέμα: «Ιμμανουέλ Καντ: Η Αντινομία Ελευθερίας και Αναγκαι-ότητας.» Εισηγητής: Δ. Ντούσας.

Η Ελεύθερη Αττική διοργανώνει την Τετάρτη 16/2 (4.30 μ.μ., Συγ-γρού 15-17) ημερίδα με θέμα: «Όχι στον αναγχρονισμό και τη αστυνο-μοκρατία των χωματερών, των με-γάλων εργολάβων».

Συνέλευση του Συλλόγου Αρχιτε-κτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ) την Τε-τάρτη 16/2 (6 μ.μ., Νίκης 4), με θέ-μα την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών.

Την Τετάρτη 16/2 στη Θεσσαλονί-κη (7 μ.μ., Εργατικό Κέντρο, Αρι-στοτέλους 32) και την Πέμπτη 17/2 στην Αθήνα (6.30 μ.μ., ΣΥΤΕ, Σίνα 16), εκδηλώσεις της ΟΚΔΕ, με θέ-μα «Κρίση στην ΕΕ». Ομιλητές: Σ. Σκεύος, Η. Χριστοφορίδης, John Mc Anulty (Ιρλανδία), Juan Parody (Ισπανία).

Την Πέμπτη (17/2, 7:30 μ.μ.) στο Κέντρο Νεοελληνικής Λογοτεχνίας «Γ. Χατζίνης» (Μανζταγριωτάκη 118, Καλλιθέα, 210 9510773), εκδή-λωση με θέμα «Ρήγας Βελεστινλής». Εισηγητής: Δ. Χατζηπαναγιώτου.

Συζητήσεις πραγματοποιούνται το διήμερο 18-19/2, στη Λέσχη (Γραβιάς 10-12, 7.30 μμ). Την Παρασκευή για τις «Αγροτικές εξεγέρσεις στην εποχή της Με-ταρρύθμισης (16ος αιώνας)» και το Σάββατο «Σύλλογοι Γονέων και Αλλαγές στην Εκπαίδευση».

Σαλπάρει ξανά ο Στόλος της Ελευθερίας

Το δεύτερο μισό του Μαί-ου, θα επιχειρήσει, ο Στό-λος της Ελευθερίας, να προ-σεγγίσει εκ νέου το λιμά-νι της Γάζας. Στη συνάντη-ση της Διεθνής Συμμαχίας του Στόλου της Ελευθερί-ας ΙΙ, (Μαδρίτη 4-6/2), στην οποία συμμετείχαν αντιπρο-σωπείες από 17 χώρες (με-ταξύ αυτών και από την Ελ-λάδα), ανακοινώθηκε ότι θα επιδιωχθεί στην απο-στολή του Μάη να συμμετά-σχει διπλάσιος –συγκριτικά με την τελευταία αποστολή– αριθμός πλοίων με περισσό-τερους εθελοντές.

Αλληλεγγύη στον Άρη Σειρηνίδη

Στις 9/3, θα πραγματοποιη-θεί η δίκη του Άρη Σειρη-νίδη, που κατηγορείται για την επίθεση σε κλούβα των ΜΑΤ, το 2009. Όπως ανα-φέρει η Πρωτοβουλία Αλ-ληλεγγύης, η συγκεκριμέ-νη δίωξη καθίσταται παρα-δειγματική της νέας εποχής ολοκληρωτισμού, διότι βα-σίζεται αποκλειστικά και μόνο στο στοιχείο του γε-νετικού υλικού (DNA). Στις 28/2 (7.30 μ.μ) θα πραγμα-τοποιηθεί στην Αθήνα εκ-δήλωση για το θέμα και στις 3/3 (6 μ.μ.) πορεία στο κέντρο της Αθήνας.

ΟΚΔΕ ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

➨

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ

➨

Αντιδράσεις για τις συγχωνεύσειςΜε 48ωρη απεργία 22-23/2 απα-

ντά η ΟΛΜΕ, στην πολιτική της κυβέρνησης στην εκπαίδευση. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε κάνει λόγο για εφιαλτικά σενάρια περιορισμού της δημόσιας χρηματοδότησης των σχολείων, επέκτασης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων σε αυτά και εκτεταμένες συγχωνεύσεις σχολείων με 30άρια τμήματα, καλώντας τους εκπαιδευτικούς σε ξεσηκωμό για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας. Εξάλλου πληθαίνουν σε τοπικό επί-πεδο οι αντιδράσεις ενάντια στις συγ-χωνεύσεις σχολείων.

Την περασμένη εβδομάδα (7/2) το δημοτικό συμβούλιο του Βύρω-να (σχεδιάζεται η κατάργηση τεσ-σάρων σχολείων στο Δήμο) υιοθέ-τησε (κατά πλειοψηφία, πλην συμ-βούλων του ΠΑΣΟΚ) ψήφισμα κατά των συγχωνεύσεων σχολείων, ενώ την Πέμπτη 10/2, πραγματοποιήθη-κε συγκέντρωση για το θέμα μετά από κάλεσμα της τοπικής ΕΛΜΕ. Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε και η Αριστερή Παρέμβαση Πολι-τών Βύρωνα, στην οποία κάνει λό-γο για παράδοση από το ΠΑΣΟΚ, του δημόσιου σχολείου στη ζού-γκλα της αγοράς, ζητώντας αύξηση των δαπανών για την παιδεία, μεί-ωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και κάλυψη των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό, σε κτίρια και σε υποδομές.

«Ανεπιθύμητος στο... κίνημα»Το Σάββατο 5/2 πραγματοποι-

ήθηκε στην Αθήνα σύσκε-ψη της Ανώτατης Συνομοσπονδί-ας Γονέων, με θέμα την οργάνω-ση του αγώνα ενάντια στις συγχω-νεύσεις σχολείων. Για τη σύσκε-ψη είχε βγει ανοικτό κάλεσμα από το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπια-γωγών «Αριστοτέλης», για τη συμ-μετοχή γονέων και εκπαιδευτικών εκλεγμένων και μη σε ΔΣ. Σε αυ-τό το πλαίσιο αποφάσισε να συμ-μετάσχει στη σύσκεψη και ο Μά-ριος Μιχαηλίδης, δάσκαλος, μέ-λος των Παρεμβάσεων, που κατά το παρελθόν είχε διατελέσει μέλος του ΚΚΕ, το οποίο κυριαρχεί στη Συνομοσπονδία. Όπως καταγγέ-λει σε επιστολή που μας έστειλε, παραμονή της σύσκεψης, δέχτη-κε τηλεφώνημα από «εκπρόσωπο του ΚΚΕ», η οποία του ανακοίνω-σε ότι είναι «ανεπιθύμητος στις δι-αδικασίες του ταξικού κινήματος»! Στην επιστολή του, τονίζει ότι είναι απαράδεκτο και υπερβαίνει κάθε όριο δημοκρατικής - κινηματικής λογικής το να οικειοποιούνται τα στελέχη του ΚΚΕ τις μαζικές οργα-νώσεις, στις οποίες πλειοψηφούν. Διερωτάτε επίσης με ποιο δικαίω-μα απαγορεύουν την πρόσβαση σε διαδικασίες μη κομματικών ορ-γάνων; Ο Μ. Μιχαηλίδης καλεί κά-θε τίμιο κομμουνιστή και κομμου-νίστρια να πάρει υπόψη του τη συ-γκεκριμένη πρακτική και να συμ-βάλει με τον τρόπο του στην ορι-στική καταδίκη της.

KOINΩNIA

EIΔHΣEIΣ

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ➨

Εκδήλωση αριστερών οργανώσεων για ΚερατέαΕκδήλωση με αφορμή τον αγώνα των κατοίκων της Κε-ρατέας, ενάντια στο κράτος των εργολάβων και στην ιδι-ωτικοποίηση της διαχείρισης των σκουπιδιών, πραγματο-ποιούν αύριο (7 μ.μ., Σίνα 16), οι οργανώσεις: ΑΚΟΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, ΕΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ, ΚΟΕ, Κόκ-κινο, Κομμουνιστική Ανανέ-

ωση, Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, ΝΑΡ, νΚΑ, νεολαία Συνασπισμού, Ξε-κίνημα, ΟΚΔΕ - Σπάρτα-κος, ΣΕΚ και το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Ομιλητές θα εί-ναι μέλη των επιτροπών - συ-ντονιστικών αγώνα Κερατέ-ας, Γραμματικού, Λευκίμμης και Φυλής.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

➨

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

➨

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΗΓΑ

➨

ΛΕΣΧΗ «ΕΚΤΟΣΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ»

➨

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠPIN / 15

Δυναμική απάντηση στα σχέδια της κυ-βέρνησης και του υπουργείου Υγείας για πλήρη υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας δίνουν με καθημερινούς αγώνες τις τελευταίες μέρες χιλιάδες γιατροί. Συ-

νεχιζόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, κατάληψη του αμφιθεάτρου του υπουργείου Υγείας και κορυ-φαία στιγμή το εντυπωσιακό συλλαλητήριο της Τε-τάρτης, όπου έχοντας στην κορυφή το πανό της κα-τάληψης του υπουργείου Υγείας πορεύτηκαν πάνω από 5.000 γιατροί. Μαζί τους απεργοί των συγκοι-νωνιών, Φαρμακευτικοί Σύλλογοι, Σωματεία Ερ-γαζόμενων στα Δημόσια Νοσοκομεία, άλλες συν-δικαλιστικές ενώσεις υγειονομικών, εκπρόσωποι από ιατρικούς συλλόγους και ενώσεις νο-σοκομειακών γιατρών εκτός Αθήνας, σε μία πρωτοφανή για τα τελευταία χρόνια μετωπική κινητοποίηση.

«Δωρεάν και ίση υγεία στο λαό, για κά-θε μετανάστη και ανασφάλιστο», «Οι για-τροί δεν είναι συντεχνία, παλεύουν για δη-μόσια και δωρεάν υγεία», «Υγεία - Παιδεία - Συγκοινωνία, κάτω η νέα τρομοκρατία», ήταν κάποια από τα συνθήματα που ακου-γόταν έξω από το κοινοβούλιο, όταν μέσα σε αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με συ-νοπτικές διαδικασίες ψήφιζε το περίφημο πολυνομοσχέδιο, που με πρόσχημα το νοι-κοκύρεμα των σπαταλών και τη δημιουρ-γία φορέα πρωτοβάθμιας υγείας, καταλύ-ει ακόμα περισσότερο κάθε έννοια κρά-τους πρόνοιας, δημόσιας υγείας και περί-θαλψης. Κι όλα αυτά σε μία εβδομάδα που σημα-δεύτηκε από απεργίες που καλέστηκαν στα νοσο-κομεία από την ΟΕΝΓΕ και την ΕΙΝΑΠ, εβδομαδι-αία απεργία των γιατρών του ΙΚΑ, απεργίες ιατρι-κών συλλόγων που καλούσαν τα μέλη τους να μη συ-μπράξουν στην απόπειρα δημιουργίας απεργοσπα-στικού μηχανισμού γιατρών από το υπουργείο Υγεί-ας, μπλοκαρίσματα ταμείων νοσοκομείων από τους νοσοκομειακούς γιατρούς ώστε να μην καταβάλε-ται από τους ασθενείς το χαράτσι των 5 ευρώ και κατάληψη του αμφιθεάτρου του υπουργείου Υγείας για τη δημιουργία ενός ζωντανού κέντρου αγώνα.

Με οδηγό τις περικοπές, που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε αγαστή συνεργασία με την tρόικα, επιβάλλει τον τελευταίο χρόνο, το πολυνομοσχέ-διο δεν μπορεί να κρύψει τη μείωση των δαπανών

για την υγεία κατά 60% και τη μεγέθυνση των ελ-λείψεων των δημόσιων νοσοκομείων, αφού για να γίνει μία πρόσληψη, πρέπει να έχουν γίνει πέντε αποχωρήσεις. Παράλληλα τα μέτρα που προωθεί ανοίγουν το δρόμο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέρο-ντα της υγείας. Στον αντίποδα του σχεδίου ξεπου-λήματος της υγείας ήταν τα αιτήματα που προέβα-λε η Κατάληψη του υπουργείου Υγείας. Ξεκινώ-ντας από την απόσυρση του νομοσχεδίου, επεκτει-νόταν σε κατάργηση κάθε είδους πληρωμής στα δημόσια νοσοκομεία από τους ασθενείς και διεκ-δικούσε –ανάμεσα στα άλλα– δωρεάν, δημόσια νο-σοκομειακή περίθαλψη, σύγχρονη, ισότιμη και κα-θολική, με περισσότερα κρεβάτια, νοσηλευτές, μά-

χιμους γιατρούς, διαφάνεια στο σύστημα προμη-θειών, ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα πρωτο-βάθμιας περίθαλψης με γιατρούς - δημόσιους λει-τουργούς, αναγνώριση εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για όλους τους γιατρούς του ΙΚΑ, διασφάλιση πραγματικών ερ-γασιακών δικαιωμάτων για κάθε εργαζόμενο στο χώρο της υγείας.

Η κυβέρνηση απάντησε με τη γνωστή καραμέ-λα των συντεχνιών και της δήθεν ταλαιπωρίας των πολιτών, αποπειράθηκε να δημιουργήσει απεργο-σπαστικό μηχανισμό (που αντιμετώπισαν οι ίδιοι οι γιατροί ανοίγοντας τις πόρτες της κατάληψης του υπουργείου για δωρεάν εξυπηρέτηση των ασφα-λισμένων) και προώθησε βιαστικά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Στο χορό της καταγγελίας των κινη-

τοποιήσεων και πιο επίμονα της κατάληψης σύρθη-καν η Νέα Δημοκρατία και βέβαια το ΛΑΟΣ, αν και καταψήφισαν το νομοσχέδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ στή-ριξε τις κινητοποιήσεις και καταψήφισε το νομο-σχέδιο. Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο, παρε-νέβη αποκλειστικά μέσω του ΠΑΜΕ, αλλά έστρε-ψε τα πυρά του αδιάκριτα ενάντια στους αγωνιζό-μενους γιατρούς, όσους δεν κατάφερε να σύρει στο άρμα του. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση της Αλέ-κας Παπαρήγα στη Βουλή που ξεκαθάρισε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης ήταν εύκολο «γιατί απέ-ναντί σας είχατε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες βα-σικά ενός μόνο κλάδου –γιατί οι άλλες συνδικαλι-στικές ηγεσίες, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ απουσίαζαν– των

γιατρών, οι οποίες όντως παλεύουν συντε-χνιακά και παλεύουν για την επιβίωση και τους καλούς μισθούς ενός μέρους των για-τρών»! Έκλεισε η γραμματέας του ΚΚΕ απροκάλυπτα και συνειδητά τα μάτια μπροστά στις τελευταίες κινητοποιήσεις που έκαναν ελπιδοφόρα βήματα συνένω-σης του υγειονομικού εργασιακού δυναμι-κού με τους εργαζόμενους στις συγκοινω-νίες, την παιδεία και με κινήσεις πολιτών και πρωτοβάθμια σωματεία που στήριξαν τις κινητοποιήσεις και τα καλέσματα των υγειονομικών.

Οι επιθέσεις της κυβέρνησης στον κό-σμο της υγείας, υγειονομικούς και ασθε-νείς, συνεχίζονται. Με το νέο ενιαίο μισθο-λόγιο πλήττονται οι εργαζόμενοι στα δη-μόσια νοσοκομεία, με την αφαίρεση επι-

δομάτων, που μειώνουν το μισθό μέχρι και 540 ευ-ρώ στους ειδικευόμενους γιατρούς. Το ποσό αυ-ξάνεται στις παραπάνω βαθμίδες. Ο Α. Λοβέρδος διατείνεται ότι μετά το νομοσχέδιο έρχεται η ώρα των προεδρικών διαταγμάτων που θα συγκεκριμε-νοποιήσουν ότι έμεινε ασαφές, από τη συγχώνευση νοσοκομείων μέχρι το καθεστώς άδειας λειτουργί-ας φαρμακείου. Οι γιατροί ήδη απαντούν με προ-γραμματισμένα μπλοκαρίσματα ταμείων νοσοκο-μείων την εβδομάδα που έρχεται και έπεται συ-νέχεια. Σε αυτές τις επιθέσεις, που αφορούν τον καθένα και που πλήττουν πλήθος δικαιωμάτων, με αυτό της υγείας κορυφαίο στη λίστα, οι εργα-ζόμενοι δείχνουν αποφασισμένοι για αντεπίθεση, με την εργατική αλληλεγγύη να δημιουργεί μια νέα αισιοδοξία για τους αγώνες που έρχονται.

n ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

ΕΚΔΟΣΗ:ΜΑΡΞ,ΕΝΓΚΕΛΣ,ΛΕΝΙΝΓΙΑΤΟΧΡΕΟΣn ΗΟργάνωσηΑθήναςτουΝΑΡκυκλο-φόρησεβιβλιαράκιμεαποσπάσματααπόταέργατων«κλασικών»,πουανα-φέρονταιστακρατικάελλείμματακαιχρέη.Πρόκειταιγιαμιαπλήρησυλλο-γήαποσπασμάτωνγιατασυγκεκριμέ-ναζητήματααπόκείμενακαιομιλίεςτωνΜαρξ,ΈνγκελςκαιΛένινσεδιάφορες

περιόδους.Τακείμεναπροέρχονταιαπόβιβλίαδιαφορετικώνεκδόσεων.Σήμεραείναιστοκέντροτηςιδεολογι-κήςδιαπάληςητοποθέτησηαπέναντιστοδημόσιοχρέοςκαιταελλείμματακαιόσοποτέεπίκαιρηηαναζήτησηαπα-ντήσεων.Ησημασίατηςσυλλογής,πα-ράτησχετικήαξίαπουέχειμιααποσπα-σματικήπαρουσίασητηςσκέψηςτους,είναιμεγάληγιατίφωτίζειτοπώςείχαντοποθετηθείοιθεμελιωτέςτουκομμου-νιστικούκινήματοςσεαυτάταθέματα.Ηέκδοση,γίνεταιστηνπερίοδοπουανοί-γειησυζήτησηγιατοκείμενοεργασίαςτουΝΑΡγιατηνκαπιταλιστικήκρίσηκαιμπροστάστο3οΣυνέδριο.Σκοπόςτης,όπως,επισημαίνει,δενείναιναεπικαλε-στείτο«αλάθητο»τωνκλασικώναλλάνααποτελέσειέναυσμαγιαναδρούμε,με-λετώνταςτοχθεςκαιτοσήμερα.ΗέκδοσηδιατίθεταιαπότιςοργανώσειςτουΝΑΡκαιαπότέλοςΦλεβάρηκαιθαβρίσκεταιστακεντρικάβιβλιοπωλεία.

ΤΑΠΡΩΤΑΒΗΜΑΤΑΤΟΥΕΛΛΗΝΙΚΟΥΦΑΣΙΣΜΟΥn Με τον καλύτερο τρόπο ξεκίνησαν το «ταξίδι» τους οι φετινέςπολιτικές - πολιτιστικές εκδηλώσεις των Αναιρέσεων στην πόλη τηςΘεσσαλονίκης. Την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Δικηγορικού Συλλόγου παρουσίαση του βιβλίου Πως φίλησα τον Μουσολίνι! Τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού, Τόμος Ι, του Σπύρου Μαρκέτου, επίκουρου καθηγητή του ΑΠΘ. Για το βιβλίο μίλησαν ο Τάσος Κωστόπουλος, δημοσιογραφος του «Ιού» και ο Κώστας Παλούκης, ιστορικός, καθώς και ο ίδιος ο συγγραφέας. Οι εισηγήσεις αναφέρθηκαν στο φασιστικό φαινόμενο, τα κοινωνικά και ταξικά του στηρίγματα, τη χρησιμοποίηση του από τις κυρίαρχες τάξεις ως όπλου για την καταστροφή της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Ιδιαίτερα επισημάνθηκε η εκτίμηση του Σπ. Μαρκέτου, για την ύπαρξη –πέρα των φασιστικών οργανώσεων τύπου Εθνική Ένωσις Ελλάς στη Θεσσαλονίκη– εντός των αστικών παρατάξεων του μεσοπολέμου, Φιλελεύθερων και Λαϊκών, αυταρχικών τάσεων που συγγένευαν με τα φασιστικά κινήματα της Ευρώπης. Ακολούθησε πλούσια συζήτηση. Εκτενή αποσπάσματα από τις εισηγήσεις στον ιστότοπο ΝΑΡ και νΚΑ Θεσσαλονίκηςhttp://nar4.wordpress.com και http://nkathes.wordpress.com.

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

nΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΑΓΩΝΑ

Το Πριν απευθύνθηκε στην Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών με το ερώτημα για το μέλλον των κινητοποιή-

σεων στοχώρο των υγειονομι-κών. «Το στίγ-μα του αγώνα διαρκείας έχει μπει και συνε-χίζει να μπαί-νει όλο και πιο έντονα σε όλον τον υγειονο-μικό χώρο. Το

νομοσχέδιο Λοβέρδου ήταν μια σημαντι-κή στιγμή στην επίθεση που έχει πραγμα-τοποιήσει και συνεχίζει να πραγματοποιεί

η κυβέρνηση στη δημόσια υγεία. Είναι πια κοινός τόπος ότι ο αγώνας για τη δημόσια υγεία δε είναι μια στιγμιαία εμφάνιση στην επικαιρότητα.

Αλλά μια μάχη διαρκείας τόσο για τους υγειονομικούς όσο και για την κοινωνία», απαντά η ΑΡΣΙ.

«Η συγκρότηση ενός πανιατρικού μετώ-που από τους αγωνιζόμενους γιατρούς που εργάζονται σε διαφορετικές υπηρεσίες υγείας (νοσοκομεία, ΙΚΑ, ΟΠΑΔ κ.λπ.) οι οποίοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τις επιμέ-ρους διαφορές και να εκφράσουν το πραγ-ματικό ζήτημα της δημόσιας υγείας ήταν και θα συνεχίσει να είναι η ατμομηχανή των κι-νητοποιήσεων στον χώρο της υγείας με στό-χο τη συγκρότηση Πανυγειονομικού Μετώ-που», συνεχίζει.

Με ποιο τρόπο; «Οι συνελεύσεις σε

όλους τους χώρους της υγείας, οι λαϊκές συ-νελεύσεις υγειονομικών - πολιτών, ο οριζό-ντιος συντονισμός τους στο πολιτικό περι-εχόμενο και στις δράσεις καθώς και ο δι-ακλαδικός πανεργατικός συντονισμός εί-ναι ο δρόμος για τη συνέχιση και κλιμάκω-ση του αγώνα.

Κάθε χώρος, κάθε συνέλευση, κάθε γει-τονιά να γίνει ένας θύλακας αντίστασης και ανυπακοής στις επιταγές της κυβέρνησης του Μνημονίου και του κεφαλαίου, να γίνει ένας θύλακας αντεπίθεσης με απεργίες, κα-ταλήψεις και πολύμορφες δράσεις.

Για ένα κίνημα που ανακαλύπτει την αλ-ληλεγγύη και τις αμεσοδημοκρατικές δια-δικασίες, που ψηλαφά τρόπους να εκφρά-σει τη λαϊκή αγανάκτηση και προσπαθεί να μορφοποιήσει τα αιτήματα του μέλλο-ντος».

ΑΡΣΙ: Μάχη διαρκείας μαζί με το λαό

ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑΠολύ μεγάλη διαδήλωση, κέντρο αγώνα το κατειλημμένο υπουργείο Υγείας

16 / ΠPIN KOINΩΝΙΑ KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

«Σαν γελάδια για σφάξιμο»...«Κανείς δεν λογοδότησε ποτέ». Η διαπίστωση διατυπώθηκε πάλι σε αρκετά ΜΜΕ, καθώς την περασμένη Τρίτη συμπληρώθηκαν τριάντα χρόνια από το θάνατο 21 ανθρώπων στη «Θύρα 7» του σταδίου Καραϊσκάκη. Κι όμως, μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από την «εξαφάνιση» ευθυνών και υπευθύνων. Για να το εντοπίσουμε, θα πρέπει να μεταφερθούμε στο αγγλικό αντίστοιχο της «Θύρας 7», δηλαδή στις 15 Απριλίου 1989, στο γήπεδο «Χίλτσμπορο» του Σέφιλντ, όπου η Νότιγχαμ και η Λίβερπουλ θα αγωνίζονταν για τα ημιτελικά του Κυπέλλου: Eκεί σκοτώθηκαν 96 άνθρωποι. Πού έγκειται το χειρότερο σε σχέση με τα καθ’ ημάς; Στο γεγονός ότι, για να συγκαλυφθούν οι τρομακτικές ευθύνες της αγγλικής αστυνομίας, στα ΜΜΕ ενοχοποιήθηκε ο χουλιγκανισμός, ο οποίος εν προκειμένω ουδεμία σχέση είχε με την τραγωδία! Στο βιβλίο του Το Τελευταίο Παιχνίδι, ο δημοσιογράφος και διευθυντής του περιοδικού New Statesman, Τζέισον Κόουλι, επισημαίνει μεταξύ άλλων πόσο ολέθρια ήταν η επιλογή του αρμόδιου αστυνομικού διευθυντή Ντέιβιντ Ντάκενφιλντ, να ανοίξει μια πόρτα: «Το άνοιγμα της θύρας είχε ως αποτέλεσμα την ορμητική είσοδο μέσα στο γήπεδο των οπαδών της Λίβερπουλ, κατευθείαν μέσα στη σήραγγα που περνούσε κάτω από τη Δυτική Κερκίδα και μέσα στα δύο σημεία ελέγχου των εισιτηρίων. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν ήδη συνωστισμένοι μέσα σε εκείνα τα σημεία ελέγχου εγκλωβίστηκαν ουσιαστικά, σαν γελάδια που τα μεταφέρουν για σφάξιμο. Ψηλοί φράχτες τους εμπόδιζαν να σωθούν πηδώντας μέσα στον αγωνιστικό χώρο ή από το πλάι, μέσω της κερκίδας, στους χώρους ελέγχου των εισιτηρίων που είχαν λιγότερο κόσμο. Οι οπαδοί που βρίσκονταν κοντά ή στη μπροστινή πλευρά των κεντρικών σημείων ελέγχου εισιτηρίων δεν είχαν πού να πάνε...». Κάτι ακόμη: «Ο συνωστισμός έξω από το Χίλτσμπορο επιδεινώθηκε από την κυκλοφοριακή συμφόρηση που προκλήθηκε λόγω των έργων οδοποιίας, αλλά και λόγω της αργοπορημένης άφιξης των λεωφορείων με τους οπαδούς της Λίβερπουλ. Επιπλέον, υπήρχε αυστηρή και καταπιεστική αστυνόμευση έξω από το γήπεδο που περιόριζε την ομαλή ροή των οπαδών (...). Παρά το γεγονός ότι η τραγωδία βρισκόταν σε εξέλιξη πριν από την έναρξη του παιχνιδιού και τόσος κόσμος συνωστιζόταν έξω από τα τουρνικέ των σημείων εισόδου στο γήπεδο, δεν υπήρξε καμία απόφαση για καθυστέρηση της έναρξης. Μια απλή, λογική απόφαση που θα είχε μειώσει την ανυπομονησία εκείνων που αγωνιούσαν να προλάβουν τη σέντρα». Αυτό ακριβώς ήταν και το συμπέρασμα του ακαδημαϊκού Φιλ Σκράτον, που ασχολήθηκε διεξοδικά με το Χίλτσμπορο. «Έπρεπε» όμως να ενοχοποιηθεί ο... όχλος, αφενός για να βγουν λάδι οι αρχές και αφετέρου για να καταδειχθεί η ανάγκη ενός κράτους αποφασισμένου να επιβάλει άτεγκτα «το νόμο και την τάξη»... Η εφημερίδα Sun, μάλιστα, στις 19 Απριλίου 1989 δεν δίστασε να... ανακαλύψει μεθυσμένους οπαδούς που ουρούσαν πάνω σε ετοιμοθάνατους, επιθέσεις χούλιγκαν σε αστυνομικούς που βοηθούσαν τραυματίες και άλλα τα οποία αποδείχθηκαν αισχρά ψέματα όταν ολοκληρώθηκε η σχετική έρευνα. Κι όμως... Το στερεότυπο πως έφταιγαν οι χούλιγκαν εξακολουθεί να πείθει κι ας το έχουν κονιορτοποιήσει τόσα στοιχεία. Ενδεικτικό της ισχύος που διαθέτει η βιομηχανία του φόβου. Το συμπέρασμα προφανώς υπερβαίνει κατά πολύ τα αθλητικά όρια, όπως άλλωστε και ο τραγικός συμβολισμός εκείνου του απογεύματος του ’89: Η άτεγκτη αστυνόμευση έξω από το γήπεδο ήταν ένας από τους βασικούς λόγους του θανάτου 96 ανθρώπων...

Πρωτοφανή γελοιοποίηση υπέστη ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Π.Μπεγλίτης εμφανιζόμενος ως ένα πρό-σωπο υπουργού Απόντος και δηλώνοντας πλήρη άγνοια για τη στρατιωτική άσκη-

ση Καταστολής Πλήθους που δι-εξήχθη από την 71η Αερομεταφε-ρόμενη Ταξιαρχία στο Κιλκίς, δι-ατάζοντας τον τερματισμό 6 μέ-ρες μετά την ολοκλήρωση της, στο πλαίσιο κυβερνητικής επιχείρη-σης τρομοκράτησης του λαού. Σα-φές το μήνυμα που στέλνουν σε όσους αμφισβητούν και αντιμά-

χονται την ακραία αντεργατική πολιτική, μέσω των δηλώσεων του Π. Μπεγλίτη και του ΓΕΣ, της συνέντευξης του απόστρατου συνταγματάρχη Μυλωνάκη στην εκπομπή του Μέγκα Σαββατοκύριακο, και τελι-κά μέσω του σχετικού βίντεο που οι ίδιοι επέτρεψαν να διαρρεύσει. Για να το πού-με απλά και λαϊκά, είναι το εξής: Μαζευ-

τείτε, μην αμφισβητείται το Μνημόνιο και τον κοινωνικό μεσαίωνα που καθημερι-νά ψηφίζουμε γιατί είμαστε αποφασισμέ-νοι να κατεβάσουμε ακόμη και το στρατό στο δρόμο! Αποτελεί συνέχεια της επιβο-λής στρατιωτικού νόμου στις Σέρρες, της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, της κατοχής της Κερατέας από τα ΜΑΤ, που την Πρωτοχρονιά εύχονταν στους δι-αδηλωτές «νέους και περισσότερους Γρη-γορόπουλους». Εξάλλου, το Δεκέμβρη του 2008, η κυβέρνηση της ΝΔ, θέλησε αλλά δεν μπόρεσε να κατεβάσει το στρατό για να καταστείλει την εξέγερση, εξαιτίας των αντιδράσεων φαντάρων και μονίμων.

Ο σύγχρονος κοινοβουλευτικός ολο-κληρωτισμός έχει έτοιμο το νομικό οπλο-στάσιο για να χρησιμοποιήσει στρατιωτι-κές δυνάμεις για την καταστολή κοινωνι-κών κινημάτων: Στο νόμο για τους Επαγ-γελματίες Οπλίτες που ψήφισαν μαζί ΠΑ-ΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ υπάρχει διάταξη που

προβλέπει τη δραστηριοποίηση του στρα-τού σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, με-ταξύ άλλων σε περιπτώσεις καταλήψεων δημοσίων κτιρίων και διασάλευσης της οι-κονομικής ζωής του τόπου. Στην Ε.Ε υπάρ-χει πλούτος νόμων και αποφάσεων συνό-δων, ενώ υπήρχε και ειδική ρύθμιση στο ευρωσύνταγμα.

Στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λισαβό-να, που συμμετείχαν και ψήφισαν οι έλ-ληνες υπουργοί Άμυνας, αποφασίστηκε το Νέο Δόγμα, προβλέποντας παρέμβαση των στρατιωτικών δυνάμεων της Συμμαχί-ας για την καταστολή κοινωνικών εξεγέρ-σεων που προκλήθηκαν από την οικονο-μική κρίση και απειλούν το αστικό καθε-στώς εξουσίας.

Εμείς απευθύνουμε κάλεσμα για την ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό.

Τηλ. επικ. 6932 955437Diktiospartakos.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ n ΔΙΚΤΥO ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚOΣ

Το υπουργείο ψεύδεται

Οαγώνας των 300 μεταναστών φτά-νει στο πιο κρίσιμο σημείο, αφού η απεργία πείνας κλείνει σήμερα 20 ημέρες. Η τελευταία εβδομάδα χα-ρακτηρίστηκε από πολλές εξώστρε-

φες κινήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα να σπά-σει το τείχος αποκλεισμού, που προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να επιβάλλει η κυβέρ-νηση, μέσω των ΜΜΕ. Την Παρασκευή έγινε μαζική πορεία από το Μουσείο στη Βουλή στην οποία συμμετείχαν περίπου 3.000 διαδηλωτές, ενώ τη συναυλία που διοργανώθηκε την Τετάρ-τη στο Μουσείο παρακολούθησαν τουλάχιστον 4.000 άτομα. Την Τρίτη πραγματοποιήθηκε κα-τάληψη της ΓΣΕΕ, σε μια προσπάθεια δημοσι-οποίησης του αγώνα των μεταναστών αλλά και πίεσης προς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να πάρει επιτέλους θέση. Οι απεργοί πείνας είναι εργάτες που δουλεύουν με απάνθρωπες συνθήκες, ανασφάλιστοι και δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν γιατί τα ένσημα που προβλέ-πονται από το νόμο είναι απαγορευτικά ακό-μα και για τους έλληνες εργαζόμενους. Ταυ-τόχρονα το καθεστώς παρανομίας στο οποίο είναι αναγκασμένοι να ζουν μονιμοποιεί την ανασφάλιστη εργασία –κανείς εργοδότης δεν ασφαλίζει «παράνομους» μετανάστες– κάνο-ντας τη νομιμοποίηση μακρινό όνειρο.

Όπως χαρακτηριστικά ανάφεραν οι ίδιοι οι απεργοί στην συνάντηση που πραγματοποιή-θηκε την Πέμπτη με αντιπροσώπους τόσο των δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων, που υποστηρίχτηκαν από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και με μέλη σωματείων (Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, κ.ά.), θεωρούν κομβικής σημασίας για τον αγώνα τους την ταξική αλληλεγγύη των ελλήνων εργαζομένων. Σ’ αυτήν την κατεύθυν-ση πέρα από πλήθος ψηφισμάτων σε διάφο-ρους εργασιακούς χώρους, και την οικονομι-κή στήριξη (ΕΙΝΑΠ, Ιατρικός Σύλλογος Αθή-νας), διοργανώθηκε χθες στο Πολυτεχνείο κοι-

νή σύσκεψη - συνέλευση από σωματεία, φοι-τητικούς συλλόγους, εργατικές συλλογικότη-τες και εργαζόμενους, μαζί με τους μετανά-στες απεργούς πείνας για να διατρανωθεί ο κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών εργα-ζομένων, ενάντια στις πολιτικές που προσπα-θούν να βγάλουν τα εργατικά δικαιώματα στην παρανομία, με στόχο τη δημιουργία Επιτροπής Αλληλεγγύης σε όλους τους μετανάστες απερ-γούς πείνας από σωματεία, συλλόγους και ερ-γαζόμενους.

Παράλληλα πολλά δημοτικά σχήματα, ορ-γανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και συλλογικότητες του αναρχικού χώρου προ-χώρησαν σε διάφορες εκδηλώσεις και παρεμ-βάσεις σε πολλές πόλεις. Αυτό το ογκούμενο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης απο-τέλεσε τεράστια πίεση στην ξεπουλημένη γρα-φειοκρατία της ΓΣΕΕ, που αναγκάστηκε να αλλάξει ρότα και να δηλώσει έστω με μισόλο-γα τη συμπαράστασή της στην απεργία πείνας των μεταναστών.

O υπουργός ΠΡΟΠΟ, Χρήστος Παπου-τσής έκανε λόγο για «εθελοντική» επαναπρο-ώθηση - απέλαση των μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους, ενώ ανέστειλε επ’ αόριστον τη λειτουργία των Επιτροπών Ασύλου που θα ξε-κινούσαν αυτές τις μέρες με την αστεία δικαιο-λογία των ελλείψεων προσωπικού. Ταυτόχρο-να, η κυβέρνηση διακηρύσσει σε όλους τους τό-νους ότι δεν συζητά το ενδεχόμενο νομιμοποί-ησης των μεταναστών. Είχε προηγηθεί και η αντιδραστική, ρατσιστική απόφαση του τετάρ-του τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενάντια στο δικαίωμα ψήφου μικρής μερίδας μεταναστών στις δημοτικές εκλογές – προτάσ-σοντας το «δίκαιο του αίματος».Τουλάχιστον η Δικαιοσύνη δεν κάνει διακρίσεις. Με τις ίδι-ες διαδικασίες - εξπρές που βγαίνουν παράνο-μες οι απεργίες, επιτίθενται και στους μετανά-στες εργάτες.

Κλιμακώνοντας τις προσπάθειες τρομοκρά-τησης, η κυβέρνηση διαρρέει στα ΜΜΕ σενά-ρια εκκένωσης του χώρου που διαμένουν οι με-τανάστες με το πρόσχημα της λήξης της προθε-σμίας που έχει δοθεί από τον ιδιοκτήτη. Για το σκοπό αυτό θα υπάρχει αυξημένη περιφρούρη-ση όλο το Σαββατοκύριακο για να εμποδιστεί οποιαδήποτε προσπάθεια από τις δυνάμεις κα-ταστολής να επιτεθούν στους μετανάστες.

Αναμφίβολα η συγκυρία που εξελίσσεται αυτός ο μεγαλειώδης αγώνας είναι καθοριστι-κή για όλη την κοινωνία. Σ’ αυτή την τρομα-χτική επίθεση στα εργατικά δικαιώματα και στον κοινωνικό μεσαίωνα που προσπαθούν να επιβάλουν στους εργαζόμενους και τη νε-ολαία, οι μετανάστες –το πιο σκληρά εκμεταλ-λευόμενο κομμάτι–βγήκαν στο προσκήνιο και αντιδρούν. Παράλληλα ολοένα και περισσό-τερα κομμάτια της κοινωνίας που προλεταρι-οποιούνται με βίαιο τρόπο αποκτούν συναί-σθηση για το μέλλον που ετοιμάζεται και συ-γκροτούν πρωτόλεια στην αρχή και στη συ-νέχεια πιο συγκροτημένα ταξική συνείδηση. Η προοπτική για τους φοιτητές, τους εργα-ζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τους δημόσι-ους υπαλλήλους, τους κατοίκους της Κερατέ-ας δεν απέχει πολύ από την καθημερινότητα των σύγχρονων κολασμένων.

Είναι φανερό πως η δυνατότητα κοινών δι-εκδικήσεων και αγώνων ντόπιων και ξένων εργαζομένων αποτελεί εφιαλτικό σκηνικό για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το κε-φάλαιο. Έχουν καταλάβει αυτό που «οι από κάτω» σιγά σιγά συνειδητοποιούν, ότι εξεγέρ-σεις ανάλογες με αυτές που συνταράσσουν τις αραβικές χώρες δεν θα αργήσουν να εκδηλω-θούν και στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Οι μά-χες που έρχονται θα είναι σκληρές, αλλά έχουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά τη δυνατό-τητα να είναι νικηφόρες και να μετασχηματι-στούν σε μια συνολική δύναμη ανατροπής.

n ΖΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΕΤΑΝΑΣΤEΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝΣε κρίσιμη φάση η απεργία πείνας, μπαίνει στην 20ή μέρα σήμερα

ΑΡΙΣΤΕΡΟΕΞΤΡΕΜ

n ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 KOINΩΝΙΑ ΠPIN / 17

Στην Ολομέλεια της Βουλής εισάγεται αύριο, το αργό-τερο μεθαύριο, ο νόμος για την «εξυγίανση, αναδιάρ-θρωση και ανάπτυξη» των

αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύ-ουσας. Στο σχέδιο νόμου (ν/σ) που προγραμματίζεται να ψηφισθεί, μέ-σα στην εβδομάδα, επιβεβαιώνο-νται στο ακέραιο οι χειρότερες προ-βλέψεις, για το μέλλον των δημόσι-ων συγκοινωνιών στην Αθήνα, τόσο όσον αφορά στο δικαίωμα στη δημό-σια, ποιοτική και δωρεάν μετακίνη-ση της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλ-λά και των εργασιακών δικαιωμάτων όσων δουλεύουν στις εταιρείες παρο-χής συγκοινωνιακού έργου (ΕΠΣΕ) στην Αθήνα. «Η απόσυρση του Δημο-σίου από την υποχρέωση να καλύπτει στο σύνολό του, το λειτουργικό έλλειμ-μα των αστικών συγκοινωνιών, που προ-βλέπεται από το ν/σ θα οδηγήσει, πο-λύ σύντομα, τις εταιρείες σε οικονομι-κή ασφυξία, φέρνοντας την ιδιωτικο-ποίηση σαν τη μόνη “ρεαλιστική” λύ-ση», τόνισε στο Πριν εργαζόμενος στα μπλε λεωφορεία.

Θεμελιώδης αλλαγή που επιχει-ρείται με το ν/σ, είναι στον τρόπο και το ύψος χρηματοδότησης των αστικών συγκοινωνιών από τον κρατικό προ-ϋπολογισμό. Μέχρι σήμερα με βάση το νόμο 2669/98, το Δημόσιο παρενέ-βαινε στην τιμολογιακή πολιτική των αστικών συγκοινωνιών προκειμένου να κρατείται το κόμιστρο σε… χαμη-λά επίπεδα και στη συνέχεια κάλυ-πτε –θεωρητικώς πάντα– τη διαφορά μεταξύ εσόδων και λειτουργικού κό-στους. Με το ν/σ «ο ΟΑΣΑ λαμβάνει επιδότηση από τον κρατικό προϋπο-λογισμό για την κάλυψη του συνολι-κού ετήσιου λειτουργικού ελλείμμα-τος των εταιρειών του Ομίλου ΟΑΣΑ (…) το οποίο δεν μπορεί να υπερβαί-νει ποσοστό 40% του ετήσιου λειτουρ-γικού κόστους» (άρθρο 6, παρ. 6δ).

Πρακτικά ο στόχος για μη ελλειμμα-τικές συγκοινωνίες, με δεδομένο τον περιορισμό της δημόσιας δαπάνης, σημαίνει ή περιορισμό του λειτουργι-κού κόστους (μείωση μισθών δρομο-λογίων κ.λπ.) ή αύξηση εσόδων (αύ-ξηση εισιτηρίων κ.ά.).

Από το προαναφερόμενο εδά-φιο του ν/σ προκύπτει ότι ο υπολο-γισμός του λειτουργικού ελλείμμα-τος και κατά συνέπεια της επιδότη-σης, θα γίνεται με βάση «δείκτες έρ-γου, κόστους, ποιότητας, στους οποί-ους περιλαμβάνονται υποχρεωτικά ( το ανώτατο επιτρεπτό (;) λειτουργικό κόστος ανά όχημα το χιλιόμετρο […], καθώς και οποιοιδήποτε άλλοι δεί-κτες εφαρμόζονται διεθνώς στα συ-γκοινωνιακά δεδομένα»). Και προ-κειμένου να μην… ξεφύγει κανένας δείκτης, «η τροποποίησή τους ή αντι-κατάστασή τους, αλλά και ο καθορι-σμός της βαρύτητάς τους», θα καθο-ρίζεται με απόφαση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύ-ων (άρθρο 6, παρ. 10). Μέσα στο κλί-μα δραστικής περικοπής των δημόσι-ων δαπανών, εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως θα αξιοποιηθούν οι «βαθ-μοί ελευθερίας», που αφήνουν οι πα-

ραπάνω διατυπώσεις … Στο πλαίσιο περιορισμού του λει-

τουργικού κόστους οι ΕΠΣΕ (ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ σύμφωνα με το ν/σ), αλλά και ο ΟΑΣΑ, θα μπορούν «να αναθέ-τουν σε τρίτους κάθε είδους προμήθει-ες, υπηρεσίες και έργα που εκτελού-

νται από τις εταιρείες αυτές (…) των λογιστικών τους υπηρεσιών, στις οποί-ες συμπεριλαμβάνονται η έκδοση και διαχείριση εισιτηρίων, και οι νομικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες(άρθρο 7, παρ. 4α).» Επίσης τους δίνεται η δυ-νατότητα «να εκμισθώνουν εγκατα-στάσεις σε τρίτους για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας και να πωλούν ακίνητα και τροχαίο υλικό (άρθρο 7, παρ. 4β)», αφήνοντας έτσι παραθυράκι για την επιχειρηματική αξιοποίηση των αμαξοστασίων - φι-λέτων σε Ανθούσα, Ελληνικό, Βοτα-νικό και Πειραιά, συνολικής έκτασης πάνω από 200 στρέμματα.

Η κυβέρνηση εξάλλου προχω-ρά σε ριζική ανατροπή του εργασια-κού καθεστώτος χιλιάδων εργαζομέ-νων στις αστικές συγκοινωνίες, με με-τατάξεις (άρθρο 8), δημιουργία νέων οργανογραμμάτων και κανονισμών εργασίας (άρθρο 11), αλλά και την

κατάργηση των υφιστάμενων συλλο-γικών συμβάσεων εργασίας (άρθρο 12). Όσο αφορά στις μετατάξεις, το ν/σ χαρακτηρίζει ως «πλεονάζον προ-σωπικό» συνολικά περί τους 1.500 ερ-γαζόμενους, μεταξύ των οποίων 450 εργαζόμενοι στην κίνηση των λεωφο-ρείων (οδηγοί κ.ά.), όταν είναι γνω-στό ότι υπάρχουν σημαντικές ελλεί-ψεις σε οδηγούς (περίπου 1.500), προκειμένου να καλύπτεται επαρ-κώς το λεκανοπέδιο. Οι μετατασσό-μενοι, εθελοντικά ή μη, θα δούνε τις αμοιβές τους να μειώνονται περαιτέ-ρω, μιας και η κατάταξή τους σε μι-σθολογικό κλιμάκιο στη νέα τους θέ-ση θα γίνει με βάση τα χρόνια εργασί-ας στις αστικές συγκοινωνίες (άρθρο 9, παρ. 7β) και όχι τη συνολική τους προϋπηρεσία. Αλλά και αυτοί που θα παραμείνουν πιθανά να τους ζητηθεί να εργαστούν σε αντικείμενο άσχετο με τη μέχρι σήμερα ειδικότητά τους, αφού «ο ΟΑΣΑ αποφασίζει μονομε-ρώς την τοποθέτηση κάθε εργαζόμε-νου στις θέσεις που προκύπτουν συνε-πεία της θέσεως σε ισχύ του οργανο-γράμματος και του κανονισμού εσω-τερικής οργάνωσης και λειτουργίας, χωρίς να δεσμεύεται από την ειδικό-τητα ή το είδος εργασίας που παρείχε μέχρι τότε ο εργαζόμενος στους πα-λαιούς φορείς(άρθρο 11, παρ.3).» Τη λογική «αποφασίζομεν και διατάσσο-μεν», επιλέγει η κυβέρνηση και στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων, καταργώντας τις μέχρι σήμερα ισχύ-ουσες. Θα επιδιώξει τη σύναψη επι-χειρησιακών συμβάσεων, για θέματα που δεν καθορίζονται από το οργα-νόγραμμα ή τον κανονισμό εργασίας, που αποφασίζουν τα ΔΣ των ΕΠΣΕ (άρθρο 12, παρ.3), ενώ στην περίπτω-ση που δεν επιτευχθεί συμφωνία με-ταξύ εργαζομένων και των διοικήσε-ων των ΕΠΣΕ ή του ΟΑΣΑ, η επιχει-ρησιακή σύμβαση επιβάλλεται …διά νόμου (άρθρο 12, παρ. 4).

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝn ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣ

Kαι στο βάθος... ιδιωτικοποίησηΠερικόπτονται δημόσια χρηματοδότηση και εργατικά δικαιώματα

AEI - TEInΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΡΟΜΠΟΝΑΣ

Aπλήρωτοι οι συμβασιούχοι καθηγητές

Σε μεγάλο αναβρασμό βρί-σκεται η πανεπιστημιακή κοινότητα, καθώς οι πο-λιτικές του ΔΝΤ αλλά και το σχέδιο Διαμαντοπού-

λου ήδη δίνουν πρώτα δείγματα γρα-φής. Οι περικοπές των συμβάσε-ων βάσει του ΠΔ 407, οι οποίες κά-λυπταν εκατοντάδες νέους διδάσκο-ντες στα ΑΕΙ, βυθίζουν στην ανα-σφάλεια νέους ερευνητές ενώ προ-κάλεσαν προβλήματα δίχως προη-γούμενο στη λειτουργία των τμημά-των. Επίσης απλήρωτοι για περίπου δυο μήνες έχουν μείνει οι εργαζόμε-νοι ως Συνεργαζόμενο Ερευνητικό Προσωπικό αλλά και οι μόνιμοι και

οι υπάλληλοι του Ανοιχτού Πανεπι-στημίου. Παράλληλα στο «ψυγείο» έχουν μπει εκατοντάδες διορισμοί ή πιστώσεις νεοεκλεγέντων μελών ΔΕΠ στα ΑΕΙ, εγκλωβίζοντας τους σε κατάσταση εργασιακής ομηρίας. Και στα ΤΕΙ όμως η κατάσταση δεν είναι καλύτερη με πιο χαρακτηριστι-κό το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης, όπου οι συμβασιούχοι του δεν έχουν πληρωθεί ούτε μια μέρα από το εξά-μηνο που ολοκληρώθηκε παρά τις δι-αβεβαιώσεις περί του αντιθέτου από τη διοίκηση.

Αυτή η ζοφερή κατάσταση αλλά και η προκλητική αδιαφορία της πλει-οψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ έχει προκα-

λέσει την εμφάνιση μιας σειράς πρω-τοβουλιών αρκετά πρωτότυπων για το πανεπιστημιακό κίνημα. Οι συμβα-σιούχοι 407 στη Θεσσαλία, τα Γιάννε-να, το Αιγαίο ήδη έχουν δημιουργή-σει πρωτοβουλίες και πραγματοποί-ησαν μαζική παράσταση διαμαρτυ-ρίας την περασμένη Παρασκευή στο κτίριο του υπουργείου Παιδείας. Ενώ και τα μέλη ΣΕΠ του Ανοιχτού Πανε-πιστημίου με απόφαση της ΓΣ συνέ-λευσης ζητούν εξηγήσεις από διοίκη-ση και υπουργείο, καθιστώντας σα-φές πως είναι έτοιμοι για δυναμικό-τερες κινητοποιήσεις.

Ιδιαίτερα μαζική είναι η Πρωτο-βουλία Μελών ΔΕΠ Υπό Διορισμό,

η οποία προκάλεσε σοβαρή συζήτη-ση για το ζήτημα της καθυστέρησης των διορισμών. Μετά από ερωτήσεις εκ μέρους του ΚΚΕ και του ΣΥΝ στη Βουλή, επιστολή διαμαρτυρίας προς το υπουργείο αλλά και αναπάντητες οχλήσεις προς το ΠΑΣΟΚ, το ΥΠΕ-ΠΘ ενέκρινε τις πιστώσεις για τους πρώτους 300 αποφεύγοντας όμως να απαντήσει σαφώς για τους υπόλοι-πους. Πρόκειται βέβαια για αδυνα-μία σχεδιασμού που προφανώς προ-καλείται από την ευρύτερη βούληση του υπουργείου για προώθηση σημα-ντικών αλλαγών με άξονα την αντα-ποδοτικότητα, τις περικοπές και την αυτονόμηση της χρηματοδότησης.

ΚινητοποιήσειςσταμέσαΣ υνεχίστηκαν οι στάσεις εργα-

σίας την προηγούμενη εβδο-μάδα στα μέσα μεταφοράς της Αθήνας. Την Παρασκευή οι ερ-γαζόμενοι στα λεωφορεία πραγ-ματοποίησαν μηχανοκίνητη πο-ρεία, στο κέντρο της Αθήνας, με τη συμμετοχή πάνω από χιλίων μηχανών, αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά τις αγωνιστικές δια-θέσεις, που υπάρχουν στους ερ-γαζόμενους στις συγκοινωνί-ες, για αποφασιστική σύγκρου-ση με την κυβερνητική πολιτική. Αυτή ακριβώς τη διάθεση, φαίνε-ται ότι φοβάται η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, στο συνδικάτο της ΕΘΕΛ. Από κοινού ΠΑΣΚΕ και ΔΑ-ΚΕ πρότειναν πλαίσιο αποκλιμά-κωσης των κινητοποιήσεων μέχρι την ψήφιση του ν/σ. Eπέμειναν σε παύση των κινητοποιήσεων μέχρι την ημέρα ψήφισης του ν/σ, για την οποία πρότειναν 24ωρη απερ-γία όπως και για την επομένη αυ-τής οπότε και θα γίνει γενική συ-νέλευση του Συνδικάτου. Η πρότα-ση των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, υπερψη-φίστηκε οριακά από τους εργα-ζόμενους στην ΕΘΕΛ, έναντι της αγωνιστικής πρότασης της Ενω-τικής Αγωνιστικής Συνεργασίας, για 24ωρη απεργία την προηγού-μενη Τετάρτη, αλλά και για νέα συ-νέλευση αύριο, προκειμένου να υπάρξει απεργιακή κλιμάκωση με την έναρξη της συζήτησης του ν/σ στην Ολομέλεια της Βουλής.

ΞεσηκωμόςστηΦλώριναγιατοτρένοΕ να καλό –πλην όμως αρνητι-

κόγια τηνκοινωνικήπλειοψη-φία– παράδειγμα για το τι σημαί-νει «ανταγωνιστικότητα» στις ΔΕ-ΚΟ,είχαμετηνπροηγούμενηεβδο-μάδα:Τονπεριορισμότωνσιδηρο-δρομικώνδρομολογίωνΦλώρινας-Θεσσαλονίκης,απόπέντεημερησί-ωςσεδύοκαιμεαμαξοστοιχίεςμι-κρότερηςδυναμικότητας,επειδήηγραμμήδενείναικερδοφόρα,σύμ-φωναμετονπρόεδροτηςΤΡΑΙΝΟ-ΣΕ.ΗαντίδρασητωνκατοίκωντηςΦλώριναςήτανεάμεση.ΤηνΤετάρ-

τηπροχώρησανσεαποκλεισμότηςΕφορίαςτηςπόληςκαισεσυμβο-λικήκατάληψητηςΕΡΤΦλώρινας,ενώημέρακορυφώθηκεμεσυγκέ-ντρωσηεκατοντάδωνπολιτώνστηνκεντρικήπλατείατηςπόλης.Οικά-τοικοιστοψήφισμαπουέχεισυγκε-ντρώσειπάνωαπό6χιλιάδεςυπο-γραφέςτονίζουνότι«τοτρένοείναιδικαίωμακαιόχιπολυτέλεια»,ζητώ-νταςπλήρηδρομολόγιαγιατηνεξυ-πηρέτησητους,στηγραμμήΦλώ-ρινα-Θεσσαλονίκης,όπωςεπίσηςκαιτηνανάκλησητηςαύξησηςτηςτιμήςτωνεισιτηρίωνκαιτηςκατάρ-γησηςτηςέκπτωσηςσταμετ’επι-στροφήεισιτήρια.Αξίζεινασημειω-θείότιηγραμμήΦλώρινας-Θεσσα-λονίκης,εκσυγχρονίστηκεπροολί-γων ετών με εθνικούς και κοινοτι-κούςπόρους(80εκατ.ευρώ),ενώησημασίατηςγιατουςκατοίκουςτηςπόλης τηςΔυτ.Μακεδονίας, προ-κύπτειαπότογεγονόςότιμόνοτο2010,διακινήθηκαναπότοσταθμότηςΦλώριναςπερισσότεροιαπό150χιλιάδεςεπιβάτες.

Δεν περνά η νέα «χούντα» στην Κερατέα

Μειώστε τα όρια

έκθεσης στην ακτινοβολίαΔιεθνής επιστημονική έρευ-

να (δημοσιευμένη στο περιο-δικό Reviews on Environmental Health, 2010) με τη συμμετοχή και eλλήνων ερευνητών (καθ. Λ. Μαργαρίτης, υποψ. Διδακ. Α. Φραγκοπούλου), από το Ερ-γαστήριο Ηλεκτρομαγνητικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκτιμά ότι είναι επιτα-κτική η ανάγκη για μείωση των ορίων έκθεσης στην ηλεκτρομα-γνητική ακτινοβολία. Τα όρια που ετέθησαν, από τη «Διεθνή Επιτροπή Προστασίας από τις Μη Ιονίζουσες Ακτινοβολίες», το 1998, είναι σήμερα τελείως ανεπαρκή. Ο ορισμός τους προη-γήθηκε της εκρηκτικής αύξησης, σε καθημερινή βάση, της χρήση πλήθους ασύρματων συσκευών. Επισημαίνεται μάλιστα ότι τα συγκεκριμένα όρια δεν λαμβά-νουν υπόψη «ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού», όπως είναι τα έμβρυα, τα μικρά παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Ο άνθρωπος σήμε-ρα εκτίθεται σε ηλεκτρομαγνητι-κή ακτινοβολία που εκπέμπεται από πλήθος συσκευών που χρη-σιμοποιεί καθημερινά, αλλά και δικτύων (κινητά και ασύρματα τηλέφωνα, κεραιοσυστήματα, ηλεκτρονικοί υπολογιστές με ασύρματη σύνδεση στο διαδί-κτυο, φούρνοι μικροκυμάτων, δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ.). Οι ερευνητές διατυπώνουν την άποψη πως ο ισχύον δείκτης SAR (Ρυθμός Ει-δικής Απορρόφησης), είναι ανε-παρκής για την πρόβλεψη των επιπτώσεων της μακροχρόνιας επίδρασης της ηλεκτρομαγνητι-κής ακτινοβολίας στη λειτουρ-γία των βιολογικών συστημάτων (αναπαραγωγικό και ανοσοποι-ητικό σύστημα κ.λπ.).

ού. Ήταν όλη η Κερατέα (ακόμα και κόσμος που δεν συμμετείχε μέχρι τώρα), αλλά και περισσότε-ρος κόσμος σε σχέση με παλιότε-ρα από τις γειτονικές πόλεις. Ανέ-δειξε τις δυνατότητες επέκτασης του αγώνα σε όλα τα Μεσόγεια.

Η τρομοκρατία της κυβέρνη-σης λειτούργησε ανάποδα διευρύ-νοντας το αγωνιστικό μπλοκ. Η συ-γκέντρωση κορυφώθηκε με τη με-γάλη διαδήλωση, περίπου 3 χιλιο-μέτρων, όλων των συγκεντρωμέ-νων προς το μπλόκο και την ανα-κατάληψη του χώρου από τα ΜΑΤ.

Διαμορφώνονται όροι πραγμα-τικής δυνατότητας οι αγωνιστές της Κερατέας να νικήσουν και να σηματοδοτήσουν ένα μεγάλο πλήγ-μα στη χούντα που θέλουν να επι-βάλουν η κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ και κεφάλαιο.

Αυτό θα κριθεί στη συνέχεια του αγώνα και στο πόσο θα διευ-ρύνει τη δράση του: από το κράτη-μα του μπλόκου μέχρι την ανάπτυ-ξη πρωτοβουλιών, που θα το φέρ-νουν σε επαφή και συντονισμό με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια.

Ζητούμενο είναι ο συντονι-σμός με τις άλλες επιτροπές ενά-ντια στους ΧΥΤΑ και τους εργαζό-μενους στη Φυλή και τους ΟΤΑ. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλει η συζήτηση που διοργανώνουν οι πολιτικές οργανώσεις αύριο Δευ-τέρα 14 Φλεβάρη, στην αίθουσα υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδας (Σί-να 16), η ανάληψη πρωτοβουλί-ας για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες με τους απερ-γούς εργαζόμενους και το νεολαι-ίστικο κίνημα και η μαζική εμφάνι-ση της Κερατέας στην Αθήνα, τό-σο στην πανεργατική απεργία όσο και με ένα παλλαϊκό απογευματινό συλλαλητήριο.

τρού (πρώην δημάρχου Κερατέας) και τον προπηλακισμό των άλλων. Αυτό πυροδότησε την οργή της πό-λης, που βγήκε μαζικά στους δρό-μους για να ακολουθήσει η επίθε-ση των ΜΑΤ προς όλους, πνίγο-ντας την Κερατέα στα χημικά (ακό-μα και μέσα σε αυλές και μπαλκό-νια σπιτιών), ξυλοκοπώντας άγρια

ακόμα και γυναί-κες - ηλικιωμένους, επιβάλλοντας ουσι-αστικά στρατιωτικό νόμο. Αυτά τα γε-γονότα «δεν κατά-φερε» να καταγρά-ψει κανένα κανάλι, αλλά μόνο η κάμε-ρα ενός μαθητή!

Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις καταστο-λής, με μεγάλα μη-χανήματα έσπασαν το μπλόκο στη Λαυ-ρίου, προσπαθώ-ντας να σπάσουν το ηθικό των αγω-νιστών, να εμποδί-σουν την καθημε-

ρινή συγκέντρωση του κόσμου και να διευκολύνουν ενδεχομένως, τη διέλευση στις επόμενες μέρες των συνεργείων για την έναρξη των έρ-γων που έχουν καθυστερήσει επι-κίνδυνα, γι’ αυτούς.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώ-να απάντησε κηρύσσοντας τη Λαυ-ρεωτική σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αποφάσισε να είναι τα πάντα κλειστά (μαγαζιά, σχολεία, υπηρεσίες) την επόμενη μέρα (οι μαθητές είχαν ήδη αποφασίσει την αποχή από τα μαθήματα) και κάλε-σε όλο το λαό και τους γύρω δή-μους σε μια μεγάλη διαδήλωση.

Μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκαν για άλλη μια φορά, από την πρώ-τη στιγμή στις κινητοποιήσεις και προσπάθησαν με προτάσεις να συ-νεισφέρουν στην αντεπίθεση του κινήματος.

Το συλλαλητήριο που έγινε την Τετάρτη το βράδυ στην κεντρική πλατεία της Κερατέας ήταν το με-γαλύτερο που έχει γίνει ποτέ στην πόλη, με 5.000-6.000 χιλιάδες λα-

Ε δώ και δύο μήνες η κυβέρνηση αδυνα-τεί να «τιθασεύσει» τον λαό της Κερατέ-ας. Ο αγώνας αυτός

έχει ξεφτιλίσει κυβέρνηση - δυνά-μεις καταστολής και δεν έχει επι-τρέψει να ξεκινήσουν τα έργα κα-τασκευής του καταστροφικού ΧΥ-ΤΑ. Την προηγούμενη Τρίτη, η κυ-βέρνηση επιχείρησε να ξεπεράσει το αδιέξοδο κλιμακώνοντας την κα-ταστολή, μεταφέροντας τη χούντα που είχε ως τώρα επιβάλει στους δρόμους, μέσα στην πόλη και στα σπίτια.

Ξεκίνησαν εισβολές σε σπίτια με ομάδες ακόμα και 20 κουκου-λοφόρων ασφαλιτών. Χωρίς επί-δειξη εντάλματος, έκαναν έρευ-νες κατ’ οίκον και προχώρησαν σε

προσαγωγές πολιτών. Τα πειστή-ρια των «εγκληματιών» που πήραν (άδεια μπουκάλια μπύρας και κρα-σιού, μαχαίρι κουζίνας, μία κάμερα και κασέτες) ήταν τόσο... σοβαρά που υποχρεώθηκαν πολλές ώρες αργότερα και αφού είχαν σπείρει το κλίμα τρομοκρατίας που ήθε-λαν, να αφήσουν όλους τους προ-σαχθέντες ελεύθερους.

Στην άμεση αντίδραση των γει-τόνων που αντιστάθηκαν με γυμνά χέρια για να αποτρέψουν την προ-σαγωγή, έβγαλαν πιστόλι και τους σημάδεψαν! Η πενταμελής αντι-προσωπεία –νυν και πρώην δη-μάρχων και μελών της Συντονιστι-κής Επιτροπής– στο αστυνομικό τμήμα, αντί για εξηγήσεις δέχτηκε επίθεση των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του Σταύρου Ια-

Η ΔΕΛΤΑ ΑΠΕΙΛΕΙ τη Γκρινπίς. Η εταιρεία γάλακτος κινήθηκε δι-καστικά την προηγούμενη εβδομά-δα, κατά της Μη Κυβερνητικής Ορ-γάνωσης ζητώντας την απόσυρση του Οδηγού Καταναλωτών για τα μεταλλαγμένα στα ζωϊκά προϊόντα. Το δικαστήριο (8/2) αποφάσισε την προσωρινή διαγραφή του ονόματος της εταιρείας από τον οδηγό μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθε-σης στις 11/3. Πρόκειται για έκδοση της οργάνωσης, η οποία στηρίζεται σε στοιχεία των ίδιων των εταιρει-ών μεταποίησης ζωϊκών προϊόντων, οι οποίες προσκομίζουν αναλύσεις. Απ’ αυτές προκύπτει η χρήση ή όχι μεταλλαγμένων στις ζωοτροφές. Στην τελευταία έκδοση (Ά εξάμη-νο ’11) του οδηγού, η γαλακτοβιο-μηχανία, λαμβάνει χαμηλή βαθμο-λογία γιατί, αν και όπως προκύπτει από τις αναλύσεις που προσκόμισε, δεν χρησιμοποιούνται μεταλλαγμέ-να στις ζωοτροφές, δεν έχει φανεί συνεπής στη δέσμευσή της, ότι από το Μάιο του 2010, θα υπήρχε σχετι-κή σήμανση στη συσκευασία του τε-λικού της προϊόντος.

ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ ΤΟ ΕΞΑΣΘΕ-ΝΕΣ χρώμιο. Αυτή την εκτίμη-ση επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Υπηρεσίας Έρευ-νας για τον Καρκίνο, Δρ. Kurt Straif, σύμφωνα με την ανακοί-νωση (7/2) του υπουργείου Πε-ριβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ) σχετικά με την ημερίδα που πραγματο-ποίησε για το θέμα στις 15/1. Συμφωνία υπήρξε εξάλλου και στην εκτίμηση ότι τα όρια που έχουν τεθεί διεθνώς για το ολι-κό χρώμιο «δεν είναι βέβαιο ότι εγγυώνται την προστασία της δημόσιας υγείας». Σχετικά με το όριο στο εξασθενές χρώμιο, η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας της Καλιφόρνιας, προτείνει τα 0,02 μγρ/lt. Παρ’ όλα αυτά η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, δεν δεσμεύτηκε για την άμεση λήψη μέτρων στη Βορει-οανατολική Αττική και Βοιωτία, που αντιμετωπίζουν σοβαρότα-το πρόβλημα.

«ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΑ ΤΟΠΙΑ», είναι ο τίτλος της ημερίδας που συνδιοργανώνουν, την Παρα-σκευή 18/2, το Δίκτυο Οικολογι-κών Οργανώσεων Αιγαίου, η Συ-μπαράταξη Βοιωτών για το Πε-ριβάλλον και το Περιοδικό Οι-κολογείν. Στην ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί στην Ένωση Ελλήνων Χημικών (3 -9 μ.μ., Κά-νιγγος 27, Αθήνα), θα υπάρξουν εισηγήσεις για το αστικό, περια-στικό και αγροτικό τοπίο, δίνο-ντας ιδιαίτερη έμφαση στους κινδύνους - απειλές που αυτά αντιμετωπίζουν σήμερα.

Την ανησυχία της εκφράζει η Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον, σχετικά με την επέ-λαση των βιομηχανικού τύπου αιολικών πάρκων, αλλά και των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων στο Νομό Βοιωτίας, μετά την εφαρμογή του νέου θε-σμικού πλαισίου, για την αδειοδότηση των εγκα-ταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Σε ανακοίνωσή της η Συμπαράταξη κρούει τον κώδωνα του κινδύ-νου για το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αφού μόνο το τε-λευταίο δίμηνο του 2010, αδειοδοτήθηκαν εγκαταστάσεις φω-τοβολταϊκών στη Βοιωτία, συνολικής ισχύος 116 MW και αιο-λικών 161 MW. Άμεσα δρομολογείται η εγκατάσταση αιολικού πάρκου στον Κιθαιρώνα και σύντομα στο μοναδικό διεθνώς μνη-μείο της Μονής του Οσίου Λουκά. Η Συμπαράταξη δηλώνει ότι θα χρησιμοποιήσει «κάθε μέσο για να αντιστρέψει την πορεία

προς μια καταστροφή που θα είναι ανεπανόρθω-τη». Αντίθετα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, με ανακοίνωσή της, την Τρίτη, επιχαίρει για τη δι-είσδυση των ΑΠΕ στην Ελλάδα, εκτιμώντας ότι η ισχύς των ΑΠΕ στη χώρα θα αυξηθεί το 2011 κατά 300MW από αιολικά και κατά 200 MW από φω-τοβολταϊκά. Χαρακτηριστική είναι και η ταχύτη-

τα με την οποία αδειοδοτούνται οι εγκαταστάσεις από τη Ρυθ-μιστική Αρχή. Μέσα στο 2010 υπερδιπλασιάστηκε η αδειοδοτη-μένη ισχύς (από 8.360 MW σε 18.819 MW). Τονίζουμε εδώ ότι οι ΑΠΕ, δεν είναι ντε φάκτο φιλικές προς το περιβάλλον, αφού οι εγκαταστάσεις τους είναι βιομηχανικές (ειδικά για τα αιολι-κά πάρκα), απαιτώντας και αναλόγου μεγέθους υποδομές για τη λειτουργίας τους (δρόμοι, δίκτυα κ.λπ.).

Στράτος Βουραζέρης

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ

Ενεργειακή χαβούζα η Βοιωτία

18 / ΠPIN O IKOΛOΓIA KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

n ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ

Η οικολογική σελίδα του Πριν απέκτησε τη δική της

ηλεκτρονική διεύθυνση για την αποστολή άρθρων,

ανακοινώσεων και καταγγελιών οικολογικού

ενδιαφέροντος:

ecology.prin@gmail.com

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 EPΓAZOMENOI ΠPIN / 19

nΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΣΕΛΕΠΗΣ*

Σκληρός αγώνας στην Ολυμπία Οδό ενάντια στις απολύσεις

και την εργοδοτική τρομοκρατία

Νέα48ωρηστηνΙντρακόμΤ ο Σωματείο Εργαζομένων του

Ομίλου Ιντρακόμ μετάαπό νέασυνέλευσητωνμελώντουπραγμα-τοποίησε άλλη μια 48ωρη απεργίατηνΤετάρτη-Πέμπτη,καθώςηεργο-δοσίαεμμένειστις100τρομοκρατι-κέςαπολύσειςκαιστημείωσητωνμι-σθώνμέσααπόατομικέςσυμβάσεις.Μάλιστα,κάλεσετουςεργαζόμενουςσετμήματηςΤέλεκομναυπογράψουνσυμβάσειςμεμείωσημισθών15%.Οιαπεργοί διεκδικούν την επαναπρό-

σληψηόλωντωναπολυμένωνσυνα-δέλφωντουςκαιναμηνγίνουνάλλεςαπολύσειςκαιναμηνπροχωρήσειημείωσημισθών.Τοσωματείοδηλώνειαποφασισμένογιακλιμάκωσητωνκι-νητοποιήσεωνκαικαλείτοεργατικόκίνηματηςχώραςνασυνεχίσειτησυ-μπαράστασήτου,στοναγώνατωνερ-γαζομένωνστηνΙντρακόμ.

40απολύσειςστηνΑλουμύλΣ ε 40 παράνομες απολύσεις ερ-

γαζομένων από το εργοστάσιό της στην Ξάνθη προχώρησε η εται-ρεία αλουμινίου Αλουμύλ. Με προ-κλητικό τρόπο η εργοδοσία μέσα σ’ ένα μήνα οδήγησε στην ανερ-γία περίπου το 1/3 του προσωπι-κού της θυγατρικής της Αλουνέφ, η οποία από τις 31/12/10 εντάχθη-κε στη μητρική Αλουμύλ. Με γρα-φειοκρατικά τεχνάσματα και κάνο-ντας αυθαίρετη χρήση της νομοθε-σίας, η διοίκηση του εργοστασίου κλιμακώνει την επίθεση κατά των εργαζομένων, που έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια με τη γενικευ-μένη εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας. Οι εργαζόμενοι ήδη ξεκί-νησαν συνδικαλιστικό και δικαστι-κό αγώνα με στόχο την επαναπρό-σληψη των 40 απολυμένων. Σε ένα άλλο εργοστάσιο μετάλλου, τη ΒΕΚ, μαζί με τη θυγατρική της ΜΕΚ, στο Βόλο, η εργοδοσία έθεσε σε διαθε-σιμότητα έως τον ερχόμενο Απρίλη 50 εργαζόμενους.

ΝέοατύχημαστηΔΕΗΗ αφανήςιδιωτικοποίησηπουγίνε-

ταιμέσωτηςγενικευμένηςαπα-σχόλησηςεργολάβωνέφερεακόμαένασοβαρόατύχημαστοΟρυχείοΚαρδιάς,τηςΔΕΗ,στηνΠτολεμαΐ-δα.Οάτυχοςεργαζόμενοςστηνερ-γολαβικήεταιρείαΕΛΙΝσυμμετείχεσεεργασίααλλαγήςιμάνταστονται-νιόδρομο21,όπουκαιτραυματίστη-κεσοβαράστοχέρικινδυνεύονταςμεακρωτηριασμό.ΌπωςκατήγγειλετοΣυνδικάτοΕνέργειαςΕργατικήΑλλη-λεγγύη,«οιεργολάβοιδεντηρούνταστοιχειώδημέτραυγιεινήςκαιασφά-λειας,ούτεδιαθέτουνστοπροσωπι-κότουςτααπαραίτηταατομικάεφό-διαεργασίας.ΜεγάληευθύνηφέρειηΔΕΗ,αφούκαιαπότονόμοθεω-ρείται υπεύθυνη για τα ατυχήματαστιςυπεργολαβίες».Απαιτείδε,στα-μάτηματωνεργολαβιώνκαιυλοποί-ησηόλωντωνεργασιώναπότηνΔΕΗμεεκπαιδευόμενοπροσωπικόκαιαυ-στηρήτήρησητωνμέτρωνυγιεινήςκαιασφάλειας.

ΗΟλυμπία Οδός ήταν ένα σπουδαίο έργο, αναπτυξιακό και ζωτι-κής σημασίας για την Δυτική Ελλάδα, κα-

θώς ξεκινούσε από την Ελευσί-να, περνούσε από Κόρινθο, Πά-τρα, Πύργο και κατέληγε στην Τσακώνα. Οι εταιρείες Βινσί (29,9%), Χόχτιφ (17%), Τζέι εντ Πι Άβαξ (17%), Άκτωρ (17%), ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (17%) και ΑΘΗ-ΝΑ ΑΕ (2,1%), ανέλαβαν το έρ-γο. Πρόκειται για μια συμφωνία που προέβλεπε πως το συνολικό κόστος των 2, 17 δισ. ευρώ θα κα-λυφθεί με 20% από την επιδότη-ση του ελληνικού κράτους μέσω κοινοτικών κονδυλίων, το 32% από την είσπραξη διοδίων, το 41% από τραπεζικά δάνεια και το 7% θα το έβαζαν οι κατασκευ-αστές!!!

Ωστόσο, η ίδια η σύμβαση του 2007 ομολογεί ότι ο αυτοκι-νητόδρομος θα έχει ουσιαστικά αποσβεστεί ως το 2022, και επί 15 χρόνια το Δημόσιο εν γνώσει του τον παραχωρεί στους ιδιώ-τες, οι οποίοι θα έχουν την ευθύ-νη της συντήρησης και θα κατα-θέτουν στα κρατικά ταμεία έως και το 93% των εσόδων από τα διόδια.

Μάλιστα οι τράπεζες, οι ίδιες που έπνιξαν έναν ολόκληρο λαό σε χρέη, υπέγραψαν δάνεια με 2% επιτόκιο και τώρα που το 6% κρίνεται ασύμφορο παγώνουν τη χρηματοδότηση κρίνοντας το έρ-γο επισφαλές!

Ήταν και ένας γενικός γραμ-ματέας δημοσίων έργων στο ΥΠΕΧΩΔΕ ονόματι Κατσιγιάν-νης, δεξί χέρι του Γ. Σουφλιά που τώρα είναι στέλεχος της Ολυμπί-ας Οδού. Ήταν κάποτε και ο Σ. Λαμπρόπουλος, Γενικός Διευθυ-ντής της Εγνατίας Οδού ΑΕ για

μία δεκαετία 1996 2006 και Κύρι-ος Τεχνικός Σύμβουλος στα έργα της Ιόνιας Οδού από το 2007 έως το 2009, που τώρα είναι ο Γενι-κός Γραμματέας Συγχρηματοδο-τούμενων Δημοσίων Έργων του υπουργείου...

Ήταν και μια μικρή χώρα η Ελλάδα που πληρώνει μέχρι 65 εκατ. ευρώ το χιλιόμετρο, όταν η Ισπανία με ίδιο γεωγραφικό ανά-γλυφο πληρώνει 12 φορές λιγότε-ρο. Ήταν κάποτε και μια εταιρεία, η μεγαλύτερη κατα-σκευαστική στον κόσμο, που προ-σέλαβε το μέγι-στο δυνατό αριθ-μό εργαζομένων και έκανε όσο το δυνατό περισσό-τερες βάρδιες. Στη συνέχεια τους ξε-ζούμισε και τους χρησιμοποίησε με τους χειρότερους όρους –μη τήρηση κανόνων υγιεινής και ασφάλειας– και τους απέλυσε σε σύντομο χρο-νικό διάστημα.

Ο σχεδιασμός της ήταν να με-γιστοποιηθεί το κέρδος της εται-ρείας. Μέγιστος αριθμός εργα-ζομένων για το μικρότερο χρονι-κό διάστημα. Βελτιστοποίηση της χρήσης των μηχανημάτων σε βά-ρος των εργαζομένων. Το φτηνό εργατικό μεροκάματο σε αντίθε-ση με την ακριβή χρήση των μη-χανών.

Αυτό που κόστιζε στην εται-ρεία ήταν το στήσιμο του εργοτα-ξίου και η χρήση των μηχανημά-των της και όλα αυτά γιατί το ερ-γατικό κόστος των βαρδιών ήταν δυσανάλογα μικρό σε σχέση με

το κόστος της λειτουργίας και της συντήρησης των μηχανημάτων. Δεν τηρούνταν ούτε ο προβλεπό-μενος χρόνος ασφαλείας μετά τις ανατινάξεις. Η 15λεπτη διακοπή των εργασιών ανάγεται περίπου σε 8 μέρες διακοπής εργασιών το μήνα, χρόνος πολύς για να πάει χαμένος!

Ήταν κάποτε και ένας υπουρ-

γός που αφού πρώτα υπέγραψε μνημόνιο κατοχής με το ΔΝΤ δή-λωσε πως όσοι δεν πληρώνουν διόδια είναι τζαμπατζήδες και δεν θα μπορέσει να γίνει κανέ-να έργο στην Ελλάδα.

Ήταν και η Επιθεώρηση Ερ-γασίας στην Αχαΐα με δύο υπαλ-λήλους και δίχως προϊστάμενο για όλο το νομό, που και να ήθε-λε να κάνει κάτι, δεν είχε ούτε τα μέσα ούτε και το προσωπικό. Αλ-λά και το Εργατικό Κέντρο στην Πάτρα ήταν αδιάφορο για όσα συμβαίνουν, με έναν πρόεδρο, που κάνει τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να μοιάζει με τον... Τσε.

Ήταν κάποτε και ένα σωμα-τείο που στήθηκε από εργαζόμε-

νους που δεν είχαν καμία συνδι-καλιστική πείρα, δεν είχαν κα-μία κομματική κάλυψη και κα-μία συναλλαγή με κανέναν. Έγι-νε όμως το μικρό αγκάθι στο μά-τι της εταιρείας που προσπάθησε να τους συνθλίψει με κάθε τρό-πο γιατί χάλαγε τη σούπα. Ήταν και εργαζόμενοι που στάθηκαν δίπλα στο σωματείο και δεν υπέ-

κυψαν σε εκβι-ασμούς και πιέ-σεις. Ήταν όμως και μια μερίδα εργαζομένων που δελεάστηκε, φο-βήθηκε και στρά-φηκε ενάντια στο σωματείο, γιατί αυτό του ζήτησαν να κάνει μπας και σώσει τη δουλίτσα του.

Τώρα είναι ένα έργο που ου-σιαστικά έχει στα-ματήσει. Είναι 70 απολυμένοι και όσοι δουλεύουν ξέρουν πως το πο-

λύ σε δύο μήνες θα έχουν απο-λυθεί και αυτοί. Ξέρουν πως αν κάποτε επανέλθουν θα τους ζη-τηθεί να προσληφθούν με ατο-μικές συμβάσεις και μεροκάμα-τα πείνας.

Είναι όμως κυρίως όλοι αυ-τοί που «δεν παραδέχτηκαν την ήττα», απήργησαν στις 3 Φλεβά-ρη και βάζουν τον αγώνα για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια πάνω από κάθε εκβιασμό του κράτους, των τραπεζών και των εταιρειών. Γιατί ζωή χωρίς αξιο-πρέπεια είναι ζωή κλεμμένη.

* Πρόεδρος Σωματείου Eργαζομένων στην Βινσί «Η γαλαρία»,

ηλεκτροσυγκολλητής

Μ ε την ανεργία των μεταλλερ-γατών της ναυπηγοεπισκευα-

στικής ζώνη να ανεβαίνει σε δυσθε-ώρητα ύψη και την ανέχεια να χτυ-πάει «κόκκινο», η γενική συνέλευση του Συνδικάτου Εργατών Μετάλλου Πειραιά που πραγματοποιείται αύ-ριο Δευτέρα 14/2 (6 μ.μ. στο Εργατι-κό Κέντρο Πειραιά) αποκτά ένα κρί-σιμο χαρακτήρα για τις προσπάθει-ες των εργαζομένων να φέρουν στο προσκήνιο τα μεγάλα τους προβλή-ματα και να διεκδικήσουν αγωνιστι-κά την ανατροπή της σημερινής κα-τάστασης.

Ο Τάκης Καραγιαννάκης, μέλος του ΔΣ του συνδικάτου, εκλεγμένος με την Εργατική Ενότητα Μεταλ-λεργατών Ζώνης Περάματος, δήλω-σε στο Πριν ότι «καλούμε όλους τους συναδέλφους να απορρίψουν την απογοήτευση, την αδράνεια, τη μι-

ζέρια και την αποχή, σαν στάση απέναντι σε ότι τους ενοχλεί, τους εξαθλιώνει, και καταρρακώνει την αξι-οπρέπεια τους. Όλοι μαζί μπορούμε να σταθούμε όρ-θιοι, να παλέψουμε και να υπερασπιστούμε στις σημερινές δύ-σκολες συνθήκες το δικαίωμά μας για δουλειά, αξιοπρέπεια, ανθρώπι-νη ζωή».

Η Εργατική Ενότητα καλεί σε αγώνες «σε λογική διεξόδου από το τέλμα που μας έχει φέρει η στείρα κομματική τακτική και περιχαράκω-ση του ΠΑΜΕ». Επιδίωξη του συνδι-

κάτου πρέπει να είναι η συ-σπείρωση και άλλων κλά-δων εργαζομένων που χτυ-πιούνται από την ανεργία την κρίση και την αντερ-γατική πολιτική κυβέρνη-σης και τρόικας. «Αποκο-

ρύφωμα αυτών των κινητοποιήσεων να είναι πορεία όλων μας στο Μέγα-ρο Μάξιμο», σημειώνει η Εργατική Ενότητα, η οποία προτείνει συγκε-κριμένα τη μεταφορά της πιάτσας των ανέργων στο κέντρο του Πειραιά (πλατεία Κοραή), σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ζωντανό σημείο συνάντησης και αγώνα των εργαζό-

μενων και ανέργων μέσα στην καρ-διά της πόλης. Προτείνει επίσης ένα συγκεκριμένο κατ’ αρχήν δεκαήμερο πρόγραμμα δράσης, π.χ. μικροφωνι-κή εγκατάσταση, συνέντευξη Τύπου, συλλαλητήρια, συναυλία, συμβολικό ολιγόλεπτο κλείσιμο του κέντρου για προβολή των αιτημάτων των μεταλ-λεργατών κ.ά.

Ημερομηνία έναρξης αυτών των κινητοποιήσεων προτείνεται η 24η Φλεβάρη με συγκέντρωση των ανέρ-γων στο Πέραμα και με μηχανοκίνη-τη πορεία έως την πλατεία Κοραή, που μπορεί να λειτουργήσει ως ση-μείο συνάντησης και κέντρο του αγώ-να. Η Εργατική Ενότητα προτείνει επίσης σύσκεψη με όλους τους ενδι-αφερόμενους φορείς και σωματεία, χωρίς διαχωρισμούς, στο ΕΚΠ την Τρίτη 22 Φλεβάρη, με σκοπό το συ-ντονισμό της δράσης.

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ

Συντονισμένη πάλη κατά ανεργίας

KTYΠΩNTAΣ KAPTA

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

20 / ΠPIN K INHΣH IΔEΩN KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΟριακή στιγμή η δεκαετία που διανύουμεΟι επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης –μιας κρίσης που συνεχώς βυθίζεται σε αδιέξοδα– καθορίζουν πια την καθημερινή μας εμπειρία. Η βίαιη διάλυση των μεσαίων στρωμάτων και η ραγδαία προλεταριοποίησή τους, η συνεχής εξαθλίωση των συνθηκών ζωής της εργατικής τάξης και η απαξίωσή της από την καπιταλιστική ηγεμονία αποτελούν καταστάσεις που διαμορφώνουν μια νέα, αδυσώπητη κοινωνική πραγματικότητα. Από την άλλη, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, έστω ακόμη αποσπασματικές, η συνολική κοινωνική ένταση, που, ή σιγοβράζει, ή εκδηλώνεται συχνά σπασμωδικά, συγκροτούν την απαρχή μιας δυναμικής αμφισβήτησης των κυρίαρχων μηχανισμών της καπιταλιστικής ρύθμισης. Αν συνυπολογίσει κανείς την εκρηκτική κατάσταση στον αραβικό κόσμο, την εκδήλωση των βαθιών ταξικών αντιθέσεών του, στις διάφορες μορφές που αυτές παίρνουν, ανάλογα με την τοπική του ιδιομορφία καθώς και τη διόγκωση των κινημάτων διαμαρτυρίας και αντίστασης στην Ευρώπη, μπορεί να αναρωτηθεί για την ιστορική κρισιμότητα της στιγμής.Ο χρόνος της Ιστορίας είναι ιδιόρρυθμος. Άλλοτε απλώνεται νωχελικά και ράθυμα σε μεγάλες περιόδους κι άλλοτε συμπυκνώνεται σε στιγμές οριακές. Ίσως η δεκαετία που διανύουμε να είναι μια τέτοια στιγμή. Μια περίοδος που η γενικευμένη καπιταλιστική κρίση διαχέεται σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής ζωής, διαβρώνει και μεταστοιχειώνει αξίες, εγκλωβίζει σε αδιέξοδα, διαμορφώνει το πλαίσιο του φόβου που γίνεται πανικός, της ανασφάλειας που ολοκληρώνεται σε απόγνωση. Σ’ αυτές τις συνθήκες, το βάρος της κοινωνικής εμπειρίας επιδρά καταλυτικά στη συνείδηση. Αναδιατάσσει τις όποιες σταθερές της αναφορές. Ρευστοποιεί, με λίγα λόγια τον υποκειμενικό τρόπο αφομοίωσης του κοινωνικού. Εξατομικεύει, κατατεμαχίζοντας και απομονώνοντας, την ανθρώπινη προσωπικότητα. Όχι μόνο σε σχέση με τους άλλους. Διαλύει και αυτονομεί τις διάφορες πλευρές της ενότητας του εαυτού, τις αντιπαραθέτει μεταξύ τους, διασπά την ενότητα του κοινωνικού ανθρώπου και την ανάγει σε ατομικές στιγμές ζωής, δίχως συνέχεια, αποσυνδεδεμένες από την ιστορικότητά τους, χωρίς το παρελθόν, που εγγυάται την προσδοκία του μέλλοντος και χωρίς το μέλλον, που αφομοιώνει και αξιολογεί το παρελθόν. Μια ζωή δίχως προσδοκία, είναι ζωή άνυδρη, ξερή, μονοδιάστατη. Είναι μια ζωή αποξενωμένη.

ΚΡΙΣΗ

ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Την ώρα που ο καπιταλισμός δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές του, η κομμουνιστική Αριστερά έχει να παλέψει

με την αμηχανία του παρελθόντος της και την αβεβαιότητα του παρόντος της.

Η εγκυμονούσα στιγμήn ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

Οι φορείς της καπιταλιστικής κυ-ριαρχίας εκβιάζουν τις συνει-δήσεις των εργαζομένων. Βιά-ζοντας το περιεχόμενο των εν-νοιών. Μεταστρέφουν και έτσι

διαστρέφουν το νόημά τους. Ο βιασμός της γλώσσας είναι η έσχατη επίδειξη της αλαζονι-κής εξουσίας. Η ρευστότητα, η ανασφάλεια, η διάλυση των ιστορικοκοινωνικά διαμορφωμέ-νων εργασιακών σχέσεων μετασχηματίζονται σε ωραιοφανή «ευελιξία». Η βίαιη εξατομίκευ-ση, η αποκοινωνικοποίηση, η θραυσματοποίηση του εαυτού εμφανίζεται ως «ταλέντο». Οι κοι-νωνικοί διαχωρισμοί, οι ποικίλοι αποκλεισμοί, οι ταξικές αντιθέσεις διαλύονται στο σχήμα «ταλαντούχοι - μη ταλαντούχοι». Η μιντια-κή επιβολή, ο συστηματικός έλεγχος της γνώ-σης, ο πιο εξελιγμένος και βίαιος καταμερι-σμός της εργασίας, η μονοδιάστατη εξειδί-κευση, η περίκλειστη ιδιωτική εμπειρία, όλες οι μορφές χειραγώγησης εμφανίζονται, με τρόπο ασύστολο, σαν «ευκαιρίες» σ’ ένα νέο κόσμο «υπό διαμόρφωση». Η ανακαί-νιση αποτελεί το μακιγιάρισμα της φθοράς και η αναπαλαίωση, την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας. Το καπιταλιστικό οικοδόμημα υπόκειται σ’ αυτήν τη διπλή διαδικασία από τους αρχιτέκτονές του. Η «νέα πραγματικό-τητα» δεν είναι τίποτε άλλο από την ακραία εκδήλωση της παλιάς. Οι εσωτερικοί μετα-σχηματισμοί του καπιταλισμού δεν αλλάζουν την ουσία του, ούτε το ιστορικά πεπερασμέ-νο της ύπαρξής του. Οι ιδεολόγοι της καπι-ταλιστικής κυριαρχίας επιχειρούν να διαμορ-φώσουν ένα νέο τύπο ανθρώπου. Έναν άν-θρωπο χωρίς ιδιότητες, χωρίς κοινωνική ζωή, μοιρολάτρη, χωρίς όραμα για το αύριο, δέ-σμιο του συρρικνωμένου εφικτού, έναν πα-θητικό άνθρωπο. Σ’ αυτόν τον τύπο ανθρώ-που, στη μάζα των εργαζομένων, θα αντιπα-ραθέσουν το ριψοκίνδυνο επιχειρηματία, το χρηματοσυλλέκτη τραπεζίτη, τους λογής δια-χειριστές του κεφαλαίου, τους αδίστακτους καιροσκόπους και κερδοσκόπους, τους στυ-λοβάτες του συστήματος, αυτούς που πολι-τικά θεμελιώνουν και δικαιολογούν τη ληστρική εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Ο κομμουνισμός είναι η πιο ισχυρή τάση της κοινωνικής δυναμικής. Δεν είναι η μόνη. Η κρί-ση ενισχύει την ανορθόλογη όψη των πραγμάτων και γεννά τις πιο αντιδραστικές, ιστορικά και πο-λιτικά, προοπτικές. Ο φασισμός είναι το κυρίαρ-χο παράδειγμα. Ο εθνικιστικός παροξυσμός, ο ρατσισμός, η τυφλή μισαλλοδοξία είναι χαρακτη-ριστικά σύμφυτα με την τυπική ορθολογικότητα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Η κοινωνική απαξίωση αναπαράγει τα μοτίβα της δήθεν «κα-θαρότητας». Ο πατριωτισμός μεταπίπτει σε πα-τριδοπληξία. Η συνείδηση του συνανήκειν σε μα-ζοποιημένες, αγελαίες αντιδράσεις. Εύκολα κα-τασκευάζεται ο εχθρός - άλλος.

Οι αντιθέσεις του καπιταλισμού, η κυρίαρ-χη μεταξύ παραγωγικών δυνάμεων και παραγω-γικών σχέσεων, ο συσσωρευμένος παγκόσμιος πλούτος και το ταυτόχρονο βάθεμα της ανισό-τητας, αποτελούν στοιχεία, τα οποία, στην πε-ρίοδο της κρίσης όπου αφομοιώνονται στην πιο ακραία τους μορφή από την κοινωνική εμπει-ρία, συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση της κομμουνιστικής προοπτικής. Δεν αρκεί μό-νο αυτό. Ο υποκειμενικός τρόπος κατανόησης του κοινωνικού είναι δεν είναι ποτέ ταυτόση-μος με τον τρόπο που η κοινωνική πραγματικό-τητα αντανακλάται στη συνείδηση. Είναι πάντο-τε διαμεσολαβημένος από τυχαιότητες, ψευδαι-σθήσεις, στιγμιαίες αντιδράσεις, από τον προ-

σωπικό τόνο του καθένα. Η κοινή αντικειμενι-κή τους βάση, η καπιταλιστική πραγματικότη-τα, δεν αναιρεί το γεγονός ότι το διασπασμένο υποκείμενο αντιμετωπίζει την πραγματικότητα με τρόπο ιδιόμορφα προσωπικό κι αποσπασμα-τικό. Η αντικειμενική κοινωνική θέση δεν ταυ-τίζεται με τον υποκειμενικό τρόπο της ατομικής της κατανόησης.

Ο κομμουνισμός δεν είναι μόνο αντικειμενι-κά δυνατός αλλά και αναγκαίος. Η πλήρης απε-λευθέρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας, η απολαυστική σχέση με την ανθρώπινη δημιουρ-γικότητα προϋποθέτουν την άρση της διάσπα-σης, την αντιμετώπιση της κατατεμαχισμένης

ανθρώπινης εμπειρίας. Προϋποθέτει τη διαλε-κτική της ενότητας του ατομικού με το συλλογι-κό. Όχι τη διάλυση του πρώτου στο δεύτερο αλ-λά τη διαλεκτική του άρση στη συλλογική δρά-ση. Κριτήριο του υποκειμενικού τρόπου κατα-νόησης της αντικειμενικής αναγκαιότητας του κομμουνισμού είναι η στράτευση στην υπόθε-σή του. Η κομμουνιστική οργάνωση οριοθετεί-ται και συνεχώς αξιολογείται από τη δυνατότη-τά της να εγγυάται τη στράτευση στην υπόθεση της ελευθερίας, χωρίς ούτε να παραχαράσσει το περιεχόμενό τους, ώστε να τις υποτάξει –τη στράτευση και την ελευθερία–σε μια μηχανιστι-κή κατασκευή, συνηθισμένη πρακτική της γρα-φειοκρατίας, ούτε να τις διατηρήσει σ’ ένα αφη-ρημένο επίπεδο καθαρής ηθικολογίας. Η δια-φορά της οργάνωσης από το μηχανισμό έγκει-ται στο ότι η πρώτη αναφέρεται σε κάτι που εί-ναι ζωντανό, συνεχώς εξελίσσεται, αναζωογο-νείται από την αίσθηση του πραγματικού, ενώ ο δεύτερος είναι μια κατασκευή, με την ίδια πά-ντοτε λειτουργία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι θεωρίες συγκρότησης της αστικής κοινωνίας και νομιμοποίησης της αιωνιότητάς της –οι βα-σικές θεωρίες του κοινωνικού συμβολαίου– εί-χαν ως επιστημολογικό τους πρότυπο την εικό-να της μηχανής.

Η κομμουνιστική οργάνωση οφείλει ν’ αφου-γκράζεται όλα τα σκιρτήματα του αριστερού ρι-ζοσπαστισμού, όλες τις αντιστάσεις στον αστικό κομφορμισμό, την ποικιλία των αμφισβητήσεων

της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Να το κάνει δί-χως να υποτάσσεται άκριτα στη ροή της αυθορ-μησίας, κατανοώντας πάντοτε ότι το αυθόρμη-το και το συνειδητό δεν είναι δυο αλληλοαπο-κλειόμενοι κόσμοι αλλά αποτελούν μια διαλε-κτικά ιεραρχημένη ενότητα. Οφείλει να κατα-νοεί αλλά και να διαφυλάσσει αυτή την ενότητα. Διαφορετικά, το αυθόρμητο θα ταυτίζεται με το ξέσπασμα της στιγμής και το συνειδητό με την αναστολή της δράσης.

Ο κομμουνισμός είναι αναγκαίος και γιατί στο πρωτογενές του επίπεδο αποτέλεσε τη ρίζα της ανθρώπινης κοινωνίας, την πρώτη υπαρκτι-κή συνθήκη της ανθρώπινης περιπέτειας. Είναι

αναγκαίος και γιατί θα επιβεβαιώσει την ίδια την ιστορία του ανθρώπου. Θα απε-λευθερώσει τη δυναμική της, θα ενοποιήσει τις στιγμές ανθρώπινου πολιτισμού που οδη-γούν στην ανθρώπινη απελευθέρωση. Θα ανθρωποποιήσει, τελικά, τον άνθρωπο.

Η σημερινή ιστορική στιγμή είναι ορια-κή. Όπως θα έλεγε ένας σπουδαίος γερμα-νός θεατρικός συγγραφέας και στοχαστής, ο Λέσινγκ, πρόκειται για μια «εγκυμονούσα στιγμή». Ο καπιταλισμός δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές του, ίσως να βρίσκεται στο όριο της ύπαρξής του. Ίσως να βρίσκεται στα πρώτα βήματα μιας επικίνδυνης σχοι-νοβασίας. Η κομμουνιστική Αριστερά έχει να παλέψει με την αμηχανία του παρελθό-ντος της, και την αβεβαιότητα του παρόντος της. Αμηχανία γιατί το παρελθόν μένει στην ουσία αναξιολόγητο. Εύκολα προσπελάσι-μο. Αυθαίρετα αιτιολογημένο. Ανεξέταστο. Όσοι εύκολα το υπερασπίστηκαν, εύκολα το καταδικάζουν. Όσοι εγκλωβίστηκαν στην ψευδαίσθηση της εξουσίας που αυ-τό παρείχε, δύσκολα απεγκλωβίζονται. Σε κάθε περίπτωση το παρόν μας καθορίζεται από το παρελθόν. Δεν μπορούμε να υποστη-ρίζουμε ότι η ιστορία είναι η αυθεντική πε-ριοχή του ανθρώπου και συγχρόνως να αρ-νούμαστε να δούμε τη δική μας προσωπική και συλλογική ιστορία. Εθελοτυφλούμε με το να λέμε ότι η δική μας οργάνωση θα εί-

ναι διαφορετική, δίχως τα προβλήματα της προ-ηγούμενης. Ότι ο δικός μας σοσιαλισμός θα εί-ναι διαφορετικός από ό,τι ιστορικά παρουσιά-στηκε ως τέτοιος. Ότι, τελικά, εμείς θα είμαστε άλλοι από αυτούς που ήμασταν κάποτε. Ο κομ-μουνιστής δεν μετανοεί ζητώντας άφεση αμαρ-τιών, δεν βαφτίζει το κρέας, ψάρι. Ψάχνει, ανα-στοχάζεται, κρίνει, δεν κρύβει τίποτε, δεν παρα-σύρεται από την ευκολία του προσπεράσματος της ιστορίας του. Η αμηχανία του για το παρελ-θόν συντηρεί την αβεβαιότητα για το παρόν.

Είναι προφανές ότι η σημερινή μορφή της καπιταλιστικής κρίσης επιτάσσει τις δικές της αναγκαιότητες. Απαιτεί, συγκεκριμένες απα-ντήσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. Όποι-ος στο όνομα του γενικού αρνείται, παρακά-μπτει ή θεωρεί επουσιώδες το ειδικό ή είναι αιθεροβάμων ή παραγνωρίζει την ίδια τη φύ-ση της πολιτικής πράξης. Δεν μπορεί, όμως, η τακτική να υπερκαλύπτει τη στρατηγική. Ούτε μπορεί η αναγκαία επίκληση της κοινής δρά-σης, της δράσης «από τα κάτω» να δικαιολογεί τη σημερινή αδυναμία της κομμουνιστικής Αρι-στεράς να επεξεργαστεί το περιεχόμενο του σο-σιαλισμού της εποχής μας, ανατέμνοντας το δι-κό της παρελθόν.

Η κομμουνιστική υπόθεση βρίσκεται στον πυρήνα της επαναστατικής στρατηγικής, εφό-σον πιστεύουμε ότι στόχος της επανάστασης εί-ναι η εργατική εξουσία, σκοπός της, όμως, είναι η ανθρώπινη απελευθέρωση.

4 Ο κομμουνισμός είναι η πιο ισχυρή τάση της κοινωνικής δυναμικής

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 K INHΣH IΔEΩN ΠPIN / 21

O φείλουμε, έστω και κάπως καθυστε-ρημένα, να χαιρε-τίσουμε τη μεγάλη προσφορά των εκ-

δόσεων ΚΨΜ που κάνει την αρχή για την έκδοση του έργου στα ελλη-νικά του σπουδαίου επαναστάτη φι-λόσοφου Ντανιέλ Μπενσαΐντ, αρχί-ζοντας από το τελευταίο πολύτιμο βιβλίο του, Μαρξ τρόπος χρήσης, ει-κονογραφημένο με σχέδια του εξαι-ρετικού σχεδιαστή Σαρμπ.

Πράγματι, αν εξαιρέσουμε τη μπροσούρα Είμαστε οι κληρονό-μοι του Μάη (εκδ. Εργατική Πάλη, 2005) που συνέγραψε με τον Αλαίν Κριβίν και κείμενα που δημοσιεύ-τηκαν σε ορισμένα θεωρητικά πε-ριοδικά (Ουτοπία, Θέσεις) το θεω-ρητικό έργο του Ντ. Μπενσαΐντ πα-ρέμενε, ουσιαστικά, άγνωστο στην Ελλάδα μέχρι τον πρόωρο θάνατό του (πριν ένα χρόνο), ενώ έχει με-ταφραστεί σε πολλές γλώσσες ανά την υφήλιο.

Πιστός στην αρχή ότι η θεωρία και η πράξη είναι αδύνατον να δι-αχωριστούν, όπως έδειξε ο ίδιος ο Κ. Μαρξ όντας ταυτόχρονα αγωνι-στής και θεωρητικός, ο Ντ. Μπεν-σαΐντ, ορμώμενος από την πανδια-τυμπανιζόμενη «επιστροφή του φα-ντάσματος», ιδιαίτερα αισθητή στις συνθήκες της σημερινής κρίσης, μας παρουσιάζει γλαφυρότατα ένα Μαρξ και ένα μαρξισμό απαλλαγμένο, τό-σο από την αρχαία «ορθοδοξη» σκουριά και νεκρική αποστέωση των δευτερο-διε-θνιστικών ή γραφειοκρατικών αναγνώσε-ών του, όσο και από εκείνη των «θρησκευ-τικών» ή «μετα-αναρχικών» –όπως τις χα-ρακτηρίζει– ερμηνειών του, που είναι της μόδας. Ή από εκείνες που επιχειρούν να τον «μουμιοποίησουν» φυλακίζοντάς τον στην «πανεπιστημιακή στρούγκα».

Μας παραδίδει ένα έργο, γραμμένο απλά αλλά χωρίς καμιά παραχώρηση στην «απλούστευση», όπου αναδεικνύει τον κρι-τικό και ανατρεπτικό (και γι’ αυτό ακόμα πιο ζωντανό και επίκαιρο σήμερα) πυρή-να του έργου του Κ. Μαρξ, κάνοντας τον αναγνώστη να ανακαλύψει (ή να ανακαλύ-ψει εκ νέου) με πραγματική απόλαυση τον

κόκκινο μίτο της πορείας του, ως επαναστά-τη, θεωρητικού, πολιτικού, από τα νεανικά του γραπτά ως τα Γκρουντρίσε και το Κε-φάλαιο.

Ο Ντ. Μπενσαΐντ στέκεται διεξοδικά στους κύριους σταθμούς αυτής της πορεί-ας και μας παρέχει με τρόπο λαγαρό, και συχνότατα συναρπαστικό, την επαναστατι-κή ουσία, τις βασικές συνιστώσες και την επικαιρότητα της θεωρίας του κύριου δια-νοητή του αντικαπιταλισμού σε στενή, ορ-γανική σύνδεση με την επαναστατική στρά-τευσή του. Θα διαβάσουμε, μεταξύ άλλων, με αμείωτο ενδιαφέρον, το συναρπαστι-κό «αστυνομικό μυθιστόρημα» του Κεφα-λαίου, σε αναζήτηση του κλεμμένου χρό-νου και της χαμένης αξίας. Θα παρακολου-

θήσουμε τη μεγαλειώδη περιγραφή των μηχανισμών συσσσώρευσης και αναπαραγωγής του κεφαλαίου, των μεταμορφώσεών του και του φετι-χισμού του εμπορεύματος, θα ξαφ-νιαστούμε (όσο κι αν είμαστε εξοι-κειωμένοι από τα διαβάσματα μας) με την εκπληκτική επικαιρότητα της ανάλυσής του για τις κρίσεις, τις οποίες το κεφάλαιο φέρνει μέ-σα του απο γεννησιμιού του. Ταυτό-χρονα, ο συγγραφέας απαντάει καί-ρια στις πλείστες όσες, και ερχόμε-νες από άκρως ποικίλες πλευρές, κατηγορίες εναντίον του Κ. Μαρξ για «ντετερμινισμό», «παραγωγι-σμό», «επιστημονισμό», κ.λπ., ανα-δεικνύοντας πώς ο συγγραφέας του Κεφαλαίου «ανατρέπει την ίδια την ιδέα της επιστήμης» και «κάνει επι-στήμη διαφορετικά».

Συνοδευόμενο με πλουσιότα-τη βιβλιογραφία, για όσους επιθυ-μούν να εμβαθύνουν περαιτέρω, το βιβλίο Μαρξ τρόπος χρήσης, απευ-θύνεται τόσο στο νεαρό αναγνώστη (προσφέροντας μια εξαιρετική ει-σαγωγή στο έργο του Μαρξ), όσο και στον πιό εξοικειωμένο. Εγγρά-φεται δε στο πλαίσιο ενός μαχητι-κού μαρξισμού που επιδιώκει «να αλλάξει τον κόσμο και όχι να τον

ερμηνεύει και να τον καταγγέλλει» απλώς, αποτελώντας μια πολύτιμη «μικρή εργαλειοθήκη για τη σκέψη και τη δράση».

Ενα βιβλίο που, επιπλέον, διαβά-ζεται ευχάριστα και μονορούφι, πράγμα σπάνιο για απαιτητική θεωρητική εργασία. Σε αυτό συμβάλλουν, βεβαίως, τα επιτυχη-μένα σχέδια του Σαρμπ, αλλά και η άρτια μετάφραση του Γιάννη Καυκιά.

Το έργο του επαναστάτη φιλόσοφου Ντανιελ Μπενσαΐντ, Μαρξ τρόπος χρήσης, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ,

συνιστά μια όψη του θεωρητικού έργου του γάλλου διανοητή, που παραμένει εν πολλοίς άγνωστο στην Ελλάδα,

αλλά και μια ευανάγνωστη εισαγωγή στον Καρλ Μαρξ.

Ένας αιχμηρός Μαρξ για αρχάριους και όχι μόνο…

nΓ. Κ. ΠΟΡΦΥΡΗΣ

4 Γραμμένο απλά αλλά χωρίς καμιά παραχώρηση στην «απλούστευση»

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ

ΤΩΝ ΑΝΗΣΥΧΩΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣΕπιτροπή Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που ΑντιστέκεταιΤην προηγούμενη Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου, ως γνωστόν διεξήχθη στις Βρυξέλλες έκτακτη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ. Όχι μόνο. Μια ομάδα νέων ελληνικής καταγωγής που ζουν και εργάζονται στην πρωτεύουσα του Βελγίου και πλαισιώνουν την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται καλούσε την ίδια μέρα σε εκδήλωση - συζήτηση στο Espace Marx με θέμα: «Από την Ελλάδα και την Ιρλανδία στη Λατινική Αμερική: κινήματα και εναλλακτικές στον καπιταλισμό». Ομιλητές οι: Pedro Paez, πρώην υπουργός Οικονομικών του Εκουαδόρ, Henri Houben, από την Attac Βρυξελλών, Pascal Franchet από την CADTM (Γαλλία), Brian Carty από το Σιν Φέιν (Ιρλανδία), Catherine Lebrun από τη Γραμματεία των Solidaires (Γαλλία). Από την Ελλάδα ο Χάρης Γολέμης (Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς») και ο Κώστας Μάρκου που εκπροσώπησε την εφημερίδα μας. Στην πολύ μαζική για τα δεδομένα της πόλης εκδήλωση –πέρασαν πάνω από εκατό, νέα στην πλειοψηφία τους άτομα– ακούστηκαν μερικά αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα. Όπως αυτά που είπε ο Μπράιν Κάρτυ για το βρόμικο ρόλο της ΕΕ στην πανομοιότυπη με τη χώρα μας κατοχική κατάσταση που βιώνουν οι Ιρλανδοί. Ο Φρανσέ, που παρουσίασε την πρωτοβουλία διεθνούς ελέγχου του χρέους της χώρας μας, θέλησε να μάθει περισσότερα για την κατάσταση του κινήματος και της Αριστεράς στην Ελλάδα. Ο Ουμπέν παρουσίασε γραφήματα με αποκαλυπτικά στοιχεία για την ευρωπαϊκή οικονομία – αναδεικνύοντας τον ενιαίο χαρακτήρα της επίθεσης αλλά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Γερμανίας στην κάθετη πτώση του εργατικού μισθού, πρώτα απ’ όλα στο εσωτερικό της. Ο Παές έκανε λόγο για συστημική κρίση που ξεπερνά τα όρια της οικονομίας, και τόνισε ότι ο εκβιασμός που ασκείται εις βάρος χωρών με οξυμένο πρόβλημα χρέους μπορεί να πέσει στο κενό. Με προσοχή άκουσαν όλοι τις ομιλίες των ελλήνων προσκεκλημένων: Τον Χάρη Γολέμη, που ενημέρωσε για τις πρόσφατες εμπειρίες του κινήματος στη χώρα μας και την αυταρχική στροφή της κυβέρνησης, να υπεραμύνεται της κοινής δράσης ανεξάρτητα των θέσεων για την ΕΕ, και τον Κώστα Μάρκου να συνδέει τις εξεγέρσεις στις χώρες του Μαγκρέμπ με την εκρηκτική κατάσταση στον ευρωπαϊκό Νότο – προτείνοντας ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα με άμεσους σταθμούς την έξοδο από το ευρώ, αναδιανομή του πλούτου, κρατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, και τη δημοκρατική οργάνωση του μαζικού κινήματος, θέτοντας επίσης το ζήτημα μιας νέας κομμουνιστικής προοπτικής.

ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ @ Ρουφ

Στη ζωή και το έργο της εμβλη-ματικής φυσιογνωμίας της ρωσικής πρωτοπορίας Βλαντιμίρ Μαγιακό-φσκι είναι αφιερωμένη η βραδιά που θα παρουσιαστεί την Τετάρ-τη 16/2 στις 9 μ.μ. στο Χώρο Πολι-τισμού @ Ρουφ (Κωνσταντινουπό-λεως 10 και Ανδρονίκου 18, σταθ-

μός μετρό Κεραμεικός). Τίτλος της βραδιάς είναι η θρυλική φράση του ποιητή «...και παρακαλώ να λεί-ψουν τα κουτσομπολιά, τ’ απεχθα-νόταν φοβερά ο μακαρίτης».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος, θα μιλήσουν οι: Σόνια Ιλίνσκαγια (ο Μαγιακόφσκι του Μήτσου Αλε-ξανδρόπουλου) και Σοφία Αλε-ξανδρίδου (Κυβοφουτουρισμός). Οι ηθοποιοί Βασιλική Ρούσου και Μελέτης Γεωργιάδης θα δια-

βάσουν ποιήματα, με την επιμέ-λεια της Μαλαίας Βασιλακάκη. Θα ακολουθήσει μια παρέμβαση λόγου, εικόνας και μουσικής που επιμελήθηκε η Νάντια Βαλαβάνη και έχει τίτλο «Γιατί αυτοκτόνη-σε ο Μαγιακόφσκι;». Tραγουδά η Μπενέττα Οικονόμου, παίζει πιά-νο η Κατερίνα Καραμπάτσα, ενώ τα βίντεο αρτ χειρίζονται οι Περι-κλής Αντωνίου και Έλσα Τριβιζά-κη. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

22 / ΠPIN ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΤΡΙΓΜΟΣ ΨΥΧΗΣΞένη ΜητσοβασίληΣ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που πλημμυρίζει από πόνο αλλά λυτρώνεται από αγώνα, μας μεταφέρει η Ξένη Μητσοβασίλη με το νέο της πεζό δημιούργημα, Τριγμός ψυχής. Το βιβλίο περιέχει οκτώ διηγήματα, με τη χαρακτηριστική γραφή της συγγραφέα να βρίσκεται στο πιο ώριμό της σημείο. Ο πόνος του ανθρώπου και των πραμάτων ήταν ο τίτλος της πρώτης ποιητικής συλλογής του Κώστα Καρυωτάκη το 1919 και θα ταίριαζε στο λογοτεχνικό πόνημα της Ξένης Μητσοβασίλη. Βρισκόμαστε βέβαια μακριά από το νεοσυμβολισμό και το λυρισμό των αρχών του 20ού αιώνα, ωστόσο κεντρικό στοιχείο και στον Τριγμό ψυχής είναι η αντίθεση του ατόμου με τις βάρβαρες κοινωνικές συνθήκες που αποξενώνουν και αποκτηνώνουν τον άνθρωπο. Κοινό σημείο στις περισσότερες ιστορίες αποτελεί η φυγή της αφηγήτριας από την αφιλόξενη και εχθρική πόλη, προς το βουνό, τη φύση. Ανατρέχοντας σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν, που έρχεται στην αφήγηση με τη θυμόσοφη μορφή της «βάβως», της γιαγιάς της ηρωίδας, αναζητείται η αιτία για τα δεινά των ανθρώπων, η απάντηση στο «ως πότε αυτό το ζώο που λέγεται άνθρωπος θ’ αγριοπαλεύει άνθρωπος μ’ άνθρωπο μαζί». Η φύση στο λογοτεχνικό κόσμο της Ξένης Μητσοβασίλη δεν είναι αδρανής ούτε υποζύγιο του ανθρώπου. Το αντίθετο, παίρνει ζωή και συμμετέχει στη δράση, θυμίζοντάς μας ένα κλασικό μοτίβο των δημοτικών τραγουδιών: «Το φεγγάρι πάλευε για μιαν ανάσα κι είδα ψυχορράγητα αστέρια να χαροπαλεύουν κι ο ουρανός σαν άνθρωπος μ’ ανθρωπιά πάλευε να τα σώσει», γράφει στην Κόκκινη βροχή. Το χαρακτηριστικότερο στοιχείο στη γραφή της συγγραφέα είναι η γλωσσοπλαστική της δύναμη. Το εκφραστικό της όργανο είναι «εισιτήριο» για μια διαφορετική θέαση του κόσμου που μας περιβάλλει: «Μέρες αργοξεψύχητες», «σαν πουλί περπατοφλετούραγε», «μέσα απ’ τα ουρανοθαλασσοθέμελα ράζει δροσορεμένος ήλιος», «χλαλοή απ’ τον κόσμο της πόλης, βαριοσερνάμενη, φαρμακόηχη». Μαζί με διαλεκτικά στοιχεία από τον τόπο καταγωγής της («εισύ πιδίμ’ γίνηκης δυναμουμένου σα του φουρτουμένου στάχυ») η γλώσσα των διηγημάτων αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά σημεία των ιστοριών της. Το στοιχείο που ξεχωρίζει τη λογοτεχνία της Ξένης Μητσοβασίλη από το «συρμό» της ατομικιστικής γραφής είναι η κοινωνική της ματιά. Άλλοτε άμεσα (όπως το ξεχωριστό διήγημα με αφορμή το χαμό του 11χρονου Άλεξ στη Βέροια) αλλά και έμμεσα, με τη στάση της ηρωίδας («Πολέμα... Πολέμα!»), η οπτική της συγγραφέα έχει ως αφετηρία την ίδια την κοινωνία και φαίνεται να είναι στρατευμένη στην κοινωνική αλλαγή. Γι’ αυτό άλλωστε και η αφηγήτρια προτρέπει: «Και τούτη η τερατούπολη που κείτεται σα γριά συφωριασμένη με λαβωμένο στόμα ν’ ανταριάσει. Να φλογωθούν τα ουρανοθέμελα, ν’ απλωθούν τα πάθια κι οι καημοί μας, να λαμπαδιάσει ο νους, να σκιαχτεί ο Θεός... ν’ αλλαξογνωμιάσει... ν’ αναστηθούν τα ονείρατά μας... να ζήσουμε».

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ

Η Χαρά Χρηστάρα με τη νέα της ποιητική συλλογή Δωρικά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μανδραγόρας,

επιτυγχάνει την απόλυτη οικονομία της έκφρασης, προσδίδει δυναμική στην ποίησή της αλλά και αποδεικνύει

την κατάκτηση της ωριμότητας, μακριά από το ναρκισσισμό της αυτάρκειας.

Ένας άλλος λόγος αντίστασης

n ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ

Στο έργο της Χαράς Χρηστά-ρα, η άρρηκτη σχέση ζωής και ποίησης εμφανίζεται με τον πιο έντονο κατηγορηματι-κό τρόπο όπως η ίδια το πε-

ριγράφει στην τελευταία της συλλο-γή Δωρικά, (εκδ. Μανδραγόρας 2010, σελ. 47): …Ρηξικέλευθα ρήματα/ κα-τασκευάζω/ που πετούν ψηλά/ ως τη σκέψη/ ερμητική η ρυμοτομία τους/ ως την τελεία και παύλα.

Αν πολλά κείμενα (και δεν εννοώ κυρίως τα λογοτεχνικά) μας φαίνο-νται συχνά ψεύτικα, άνευρα, άψυχα και ακίνδυνα, είναι γιατί αποκαλύ-πτουν με τον πιο αναλυτικό τρόπο, το ναρκισσισμό της αυτάρκειας, τις βε-βαιότητες και τις αυταπάτες των συ-ντακτών τους∙ κάτι που δεν αφορά την ποίηση καθώς οικοδομείται με το συ-ναίσθημα, την αρμονία, συχνά τραγι-κή στην καθημερινότητά της, και την οικονομία του λόγου που μπορεί να αποκαλύψει περισσότερα από όσα επιδιώκει ο δημιουργός.

Όσοι αποφεύγουν, απαξιούν, ή φοβούνται (αδίκως) ν’ αναμετρηθούν με την ποίηση, συνήθως χαρακτηρί-ζουν τους ποιητές ως «εστέτ», προσά-πτοντάς τους την κατηγορία του από-μακρου ή αδιάφορου απέναντι στην κοινωνική πραγματικότητα. Κι όμως, στις περισσότερες εξεγέρσεις τα ποι-ήματα και τα τραγούδια ενέπνεαν, δί-ναν κουράγιο, αντιμάχονταν τη βία, λογοκρίνονταν, πέφτανε στην πυρά.

Πόσο καθαρότερα από το στίχο του Σωτήρη Παστάκα: «Mόλις ξε-σπάσει η επανάσταση κατάματα θα σας κοιτάξω. Το υπόσχομαι».Ή της Χαράς Χρηστάρα: «Η νέα εποχή έχει στη φαρέτρα της/ τα βέλη που ζητά η μαχητικότητά μου», ήχησε στα αυτιά μας με περισσότερη από της ποίησης σαφή-νεια, ένας άλλος λόγος αντίστασης;

Και βέβαια η γνώριμη μοναχικότητα «στην παραλία των λέξεων» δεν σημαίνει υποχώρηση, αντιθέτως, σηματοδοτεί τη θέληση, την εμμονή, τη συνέπεια, όπως

στην περίπτωση της Χαράς, να σκιαγρα-φεί μέσα από λόγια κοφτά, διεισδυτικά, εσώτερα, όχι με ρυθμό εξομολόγησης αλ-λά με αυτό το σταθερό βήμα της αποκά-λυψης/θέσης, τη θέση της για την πραγμα-

τική ζωή που μας αρμόζει. Με υπομονή, αξιοποιώντας τη μνήμη,

τη δοκιμασία, το παραπέτασμα της σιω-πής, την απόγνωση: άδεια η κρύπτη όπου φυλάγαμε τα μυστικά μας, ριψοκινδυνεύ-οντας την οριστική συντριβή: «Τα πετρώ-ματα που εξόρυξα/ απ’ τα σπλάχνα με κα-

ταπλακώνουν/ Λόγια ανείπωτα/ με αδρά-χνουν από τα μαλλιά/ ενώ πνίγομαι», συ-νεχίζει συνειδητά να προτάσσει το έργο της, παρά τις απογοητεύσεις, τους φόβους και τις αγωνίες που συνυπάρχουν με την

ανθρώπινη φύση, ως αντίδοτο στους υποταγμένους χρόνους μας.

Ίσως γι’ αυτό η υπαρξιακή ποίηση της Χ. Χρηστάρα να διατηρεί διαρ-κώς ανατροφοδοτούμενη την αέναη πάλη με τους δαίμονες, «στη θύελλα των καιρών».

Με τα Δωρικά αποδεικνύει πα-ράλληλα ότι ο ποιητής, πέρα από την προσωπική του μάχη, παραμένει δι-αθέσιμος, ευαίσθητος, παρών, παρα-κολουθώντας αλλά και διεκδικώντας μια καινούρια αρχή, ευελπιστώντας στην «ανατροπή των δεδομένων», όπως στο ποίημα «Κρύπτη»: «Ανα-ρωτιέμαι για το μέλλον/ για να ομορ-φύνω το παρόν».

H Xαρά Xρηστάρα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Σπούδασε στο Παρίσι κοινωνιολογία, γλωσσολογία, εθνολογία και εθνομουσικολογία, όπου εκπόνησε και το διδακτορικό της στην κοινωνική ανθρωπολογία.

Στα Δωρικά, τη δέκατη τρίτη συλ-λογή της, περιλαμβάνεται και η ενό-τητα «Στον ύπνο της Αφροδίτης», μια αναθεωρημένη εκδοχή της πρώτης της ποιητικής συλλογής του 1990.

Παραλείποντας 11 ποιήματα, ανα-διατάσσοντας και αφαιρώντας στί-χους από άλλα πέντε, η Χ. Χρηστά-ρα επιτυγχάνει την απόλυτη οικονο-μία της έκφρασης, προσδίδει δυναμι-κή στην ποίησή της αλλά και αποδει-κνύει την κατάκτηση της ωριμότητας, που είχε επιτύχει ήδη από το πρώτο της βιβλίο.

Ποιήματα ερωτικά, μιας λιτής ελεγεί-ας, αλλά κι ενός βωβού θρήνου που πα-ραμένει βαθειά ποιητικός «για την αγάπη που μου φεύγει». Ένας λυτρωτικός ερω-τισμός που διαλέγεται το ίδιο εναγώνια με τα πανανθρώπινα αιτήματα για μια συ-νειδητή πορεία ζωής.

4 Ο ποιητής παραμένει διαθέσιμος, ευελπιστώντας στην ανατροπή

των δεδομένων

ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ Ρομάν Γκουπίλ

Ο θρύλος του γαλλικού Μάη του ’68 και δημιουργός του Να πεθαίνεις στα 30, Ρομάν Γκου-πίλ, παρουσιάζει την καινούρ-για του ταινία, Ψηλά τα χέρια, με πρωταγωνίστρια μια μικρή μαθήτρια, τη Μιλάνα και τους φίλους της, για να μιλήσει για τα σύγχρονα καυτά προβλήμα-τα της ξενοφοβίας, της μετανά-στευσης και της άχαρης κυβερ-

νητικής πολιτικής. Και όλα αυ-τά, μέσα από μια ταινία ρεαλι-στική, καυστική αλλά και φτι-αγμένη σαν ένα όμορφο παρα-μύθι.

H Mιλάνα, που κατάγεται από την Tσετσενία, το 2067 μας διηγείται σε φλας μπακ τι της συνέβη 60 χρόνια πριν, όταν ήταν μαθήτρια σε δημοτικό σχο-λείο του Παρισιού.

Μια ταινία με πολλές δια-κρίσεις παγκοσμίως, κυρίως για τον αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο κατάφερε να με-

ταφέρει στο νεαρό κοινό ένα τό-σο καυτό πολιτικό θέμα. Ο σκη-νοθέτης Ρομάν Γκουπίλ αποσπά εξαιρετικές ερμηνείες από τους νεαρούς ηθοποιούς του, οι οποί-οι τρομαγμένοι και ανήσυχοι για το μέλλον των φίλων τους, είναι έτοιμοι να αναλάβουν δράση ενάντια σε νόμους, που ακόμα κι ένα παιδί καταλαβαίνει πως είναι καταστροφικοί.

Η ταινία παίζεται στις αίθου-σες Ααβόρα (Μετρό Αμπελοκή-πων) και Ίλιον (Τροίας 34 και Πατησίων, σταθμός Βικτώρια).

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 Δ IEΘNH ΠPIN / 23

Με ένα διάγγελμα τριάντα δευτερολέπτων, ο διορισμένος αντιπρόεδρος της Αιγύπτου, Ομάρ Σουλεϊμάν,

ανακοίνωσε την παραίτηση του επί τριάντα χρόνια δεσποτικού προέδρου της χώρας, Χόσνι Μουμπάρακ.

Η εξουσία παραδόθηκε στην ηγεσία του στρατού.

Παρελθόν ο X. ΜουμπάρακnΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Ο ... Πρόεδρος Χόσνι Μπου-μπάρακ αποφάσισε να εγκαταλείψει την προε-δρία της δημοκρατίας και εξουσιοδότησε το συμβού-

λιο των ενόπλων δυνάμεων να διευθύνει τα θέματα του κράτους». Με ένα διάγγελμα δι-άρκειας λίγο παρα-πάνω από 30 δευτε-ρόλεπτα που μετα-δόθηκε από την κρα-τική τηλεόραση της Αιγύπτου, τη στιγμή που πολιορκούταν από διαδηλωτές, ο διορισμένος από τον X. Μουμπάρακ και πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρε-σιών της Αιγύπτου, αντιπρόεδρος Ομάρ Σουλεϊμάν ανακοί-νωσε την πτώση του δικτάτορα. Παρά το πέρασμα της εξου-σίας στα χέρια του στρατού, την επόμε-νη στιγμή, εκατοντά-δες χιλιάδες διαδη-λωτές που είχαν ήδη πλημμυρίσει τους δρόμους των aιγυπτιακών πόλεων, από την πλατεία Tαχρίρ, μέχρι το προεδρικό μέγα-ρο και την κρατική τηλεόραση στο Κάιρο, από την Αλεξάνδρεια μέχρι το Σουέζ, ξέ-σπασαν σε ξέφρενους πανηγυρισμούς. Με-τά από τριάντα και πλέον χρόνια καταπίε-σης, μετά από 18 συνεχείς μέρες εξέγερσης, με πάνω από 300 νεκρούς και 1.000 τραυ-ματίες, με καθημερινές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, μετά από πυρπολήσεις κυβερνη-τικών κτιρίων, κομματικών γραφείων και αστυνομικών τμημάτων, μετά και την κατά-λυση από τους εξεγερμένους του κρατικού μηχανισμού καταστολής αλλά και του πα-ρακράτους, μετά από την ουσιαστικά ακινη-τοποίηση του στρατού από το ασίγαστο πά-θος των διαδηλωτών, μετά από συλλήψεις, εξαφανίσεις και βασανισμούς χρόνων αλλά και οικονομικό στραγγαλισμό – ο αιγυπτια-κός λαός μπορεί να πανηγυρίζει την πρώτη του μεγαλειώδη νίκη.

Ο πολιτικός χρόνος είχε συμπυκνωθεί τόσο την τελευταία εβδομάδα που κάθε κί-νηση, είτε των εξεγερμένων, είτε του καθε-στώτος είχε τεράστιο αντίκτυπο. Με το πλή-θος της πλατείας Ταχρίρ να παραμένει ατί-θασο και ανυπάκουο στα καλέσματα για δι-άλογο και να αψηφά την προσπάθεια του καθεστώτος να αναδειχτεί σε μεταρρυθμι-στικό παράγοντας φαίνεται ότι οι εξελίξεις ήταν αναπόφευκτες. Οι κινητοποιήσεις άλ-λωστε σημαδεύτηκαν για πρώτη φορά από την επίσημη συμμετοχή ανεξάρτητων εργα-τικών συνδικάτων, που διοργάνωσαν από την αρχή της εβδομάδας πορείες στο Κά-ιρο αλλά και απεργίες σε όλη την Αίγυπτο. Εργαζόμενοι σε πέντε εταιρείες στη διόρυ-γα και σε εργοστάσια του Σουέζ προχώρη-σαν σε απεργίες, μαζί τους και εργαζόμε-νοι στην καθαριότητα, το δημόσιο τομέα, τη δικαιοσύνη, γιατροί, καλλιτέχνες. Εργο-στάσια στη Helwan και τη Mahalla κήρυ-ξαν απεργίες , ανάμεσά τους και εργαζό-

μενοι στη βιομηχανία σιδήρου, που έβαλαν για πρώτη φορά στο τραπέζι της συζήτησης πέρα από το αίτημα για την άμεση παραί-τηση του προέδρου, και αιτήματα όπως κα-τάσχεση των πόρων και των περιουσιών κά-θε συμβόλου του καθεστώτος, δημιουργία

ανεξάρτητων σωματείων στους εργασια-κούς χώρους μέσα από γενικές συνελεύσεις εργαζομένων, εθνικοποίηση κάθε ιδιωτικο-ποιημένης δημόσιας υπηρεσίας, ακόμα και τη δημιουργία λαϊκής συντακτικής συνέλευ-σης και εκλογή λαϊκών επιτροπών.

Όλα αυτά ενώ η «δημοκρατία την πλα-

τείας Tαχρίρ» παρακολουθούσε και επιτά-χυνε, με την επιμονή και τη διάρκεια του αγώνα της, τις πολιτικές εξελίξεις, παρά τις όποιες προσπάθειες για αποκλιμάκω-ση. Οι αποκαλύψεις άλλωστε των εγκλη-μάτων του καθεστώτος διαδέχονταν η μία την άλλη. Ξεκινώντας με την αποκάλυψη της ανάμειξης του πρώην υπουργού εσωτε-ρικών του καθεστώτος Χαμπίμπ Ελ-Άντλι στην αντι-κοπτική επίθεση της Πρωτοχρο-νιάς, που προκάλεσε το θάνατο εικοσιτεσ-σάρων ατόμων σε εκκλησία στην Αλεξάν-δρεια και φτάνοντας στην αποκάλυψη των βασανιστηρίων από τις ειδικές δυνάμεις του στρατού συλληφθέντων της εξέγερσης, οι μάσκες έπεφταν καθημερινά. Σε αυτό το κλίμα πλήρους απονομιμοποίησης του πο-λιτικού συστήματος η απελευθέρωση του εξαφανισμένου υπεύθυνου μάρκετινγκ της

Google, Γουάελ Γκόνιμ, ο οποίος κρατήθη-κε από τις αρχές επί 12 ημέρες, μετατράπη-κε σε άλλον έναν παράγοντα ώθησης του αντικυβερνητικού κινήματος. Και όλα οδη-γούσαν πλέον στην αναμενόμενη προγραμ-ματισμένη πορεία της «Παρασκευής της

Αποχώρησης».Σε αυτό το πλαί-

σιο, κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση έπε-φτε στο κενό. Οι προ-σπάθειες διαπραγμα-τεύσεων με την αντι-πολίτευση δεν έφε-ραν αποτέλεσμα και η ανακοίνωση για συ-ντακτικές μεταρρυθ-μίσεις αλλά και άρση της κατάστασης έκτα-κτης ανάγκης, που εφαρμόζεται στη χώ-ρα εδώ και 30 χρόνια, εφόσον όμως επα-νέλθει η ηρεμία, δεν έπεισαν. Το διάγγελ-μα του, πρώην πλέον, δικτάτορα Χ. Μου-μπάρακ που έγινε την Πέμπτη είχε ως ακρο-

ατές ένα λαό που θα δεχόταν πια μόνο την παραίτησή του. Μυστικές συνομιλίες ήθελαν τις Ηνωμένες Πολιτείες να τον πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση και τον υπουργό άμυ-νας των ΗΠΑ Robert Gates να συνομιλεί πλέον την Παρασκευή σε τακτική βάση με τον υπουργό άμυνας της Αιγύπτου Mohamed Hussein Tantawi για τη διάδοχη κατάσταση. Ο Tantawi είναι πλέον αυτός που αναλαμ-βάνει τα ηνία της χώρας μετά την αποκαθή-λωση Χ. Μουμπάρακ. Αλλά αυτό μένει να το αποδεχτεί και ο εξεγερμένος λαός.

Η αλλαγή χεριών εξουσίας στην Αίγυπτο προκάλεσε δηλώσεις όλων των ενδιαφερο-μένων στη διεθνή σκακιέρα. Τον τόνο έδω-σε ο Μπαράκ Ομπάμα που δήλωσε ότι «ο Αιγυπτιακός λαός είπε ξεκάθαρα ότι δεν θα αποδεχτεί τίποτε άλλο παρά μία αυθεντική δημοκρατία», ενώ στην αποστροφή του λό-γου του μίλησε για «αναπάντητα ερωτήμα-τα», τονίζοντας πάντως ότι «οι ΗΠΑ θα συ-νεχίσουν να είναι φίλος και σύμμαχος της Αιγύπτου». Την «ιστορική αλλαγή» χαιρέ-τησαν οι ευρωπαίοι ηγέτες , με την Άνγκελα Μέρκελ να κάνει ιδιαίτερο λόγο για το σε-βασμό της Αιγύπτου στη συνθήκη με το Ισ-ραήλ. Το Ισραήλ από τη μεριά του αναγνώ-ρισε ότι ανησυχεί μπροστά στην αβεβαιότη-τα που προκαλεί η αποχώρηση Χ. Μουμπά-ρακ, ενώ στον αντίποδα η Χαμάς χαιρέτησε «την αρχή της νίκης της επανάστασης». Κι ενώ στο εξωτερικό η τράπουλα ακόμα μοι-ράζεται, στο εσωτερικό οι επίδοξοι διαχει-ριστές, όπως ο Έλ Μπαραντέι και ο Αμρε Μούσσα χαιρετίζουν το λαό, κάνουν λόγο για «λευκή επανάσταση» υποτιμώντας τον πολιτικό της λόγο, ενώ κάνουν διδαχές για «την καλύτερη δυνατή χρήση της ελευθε-ρίας που ο λαός κέρδισε». Με το ερώτημα για την επόμενη μέρα και το ρόλο του στρα-τού να παραμένει ανοιχτό, όλοι φαίνεται να έχουν λόγο, όμως ο τελευταίος λόγος παρα-μένει στους δρόμους, εκεί που ο αιγυπτια-κός λαός ανέτρεψε έναν δικτάτορα.

ΕξοργίζουντηνΆγκυραοιδιαμαρτυρίεςστακατεχόμεναnΠΕΤΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, Λευκωσία

Ιδιαίτερα ενοχλημένη εμφανίζεται η Άγκυρα μετά την ογκώδη και μαχητική διαδήλωση των Τουρ-κοκυπρίων στα κατεχόμενα εδάφη της βόρειας Κύπρου. Υπενθυμίζεται ότι στις 28 Ιανουαρίου, 40.000 Τουρκοκύπριοι κατέκλυσαν την πλατεία Ινονού στα κατεχόμενα διαμαρτυρόμενοι κατά της δεινής οικονομικής κατάστασης, στην οποία τους οδηγεί η τουρκική κατοχή. Τηρουμένων των πληθυσμιακών αναλογιών, είναι σαν να διαμαρ-τύρονταν 20 εκατομμύρια στην Αίγυπτο! Ο τούρ-κος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, παρουσι-άστηκε ιδιαίτερα εκνευρισμένος στην κοινοβου-λευτική ομάδα του κόμματός του. Δίνοντας έμφα-ση στα (χωρίς προηγούμενο) περιστατικά όπου διαμαρτυρόμενοι ανέμιζαν σημαίες της Κυπρια-κής Δημοκρατίας δήλωσε ότι «τα συνθήματα που αναγράφονταν στα πανό της διαδήλωσης προκα-λούν ζημιά στα συμφέροντα των Τουρκοκυπρί-ων και διευκολύνουν τους Ελληνοκύπριους». Αυ-τό που εξόργισε περισσότερο την Άγκυρα ήταν η φράση που ακούστηκε, «έξω η Τουρκία από την Κύπρο». Για πρώτη φορά, μετά την εισβολή του ’74, τούρ-κος πρωθυπουργός δηλώνει δημόσια ότι ο τουρ-κικός στρατός βρίσκεται στην Κύπρο για εξυπηρέ-τηση των στρατηγικών στόχων της Άγκυρας. Έως τώρα η τουρκική διπλωματία δήλωνε ότι ο κατο-

χικός στρατός βρίσκεται στο ψευδοκράτος για να προστα-τεύσει τους Τουρκοκύπριους και για να φέρει την ειρήνη στην Κύπρο. Πολλοί διεθνείς αναλυτές και διπλωματικοί κύ-κλοι της κυπριακής κυβέρνη-

σης και αντιπολίτευσης έσπευσαν να ερμηνεύ-σουν λίγο βιαστικά την εν λόγω δήλωση ως μέγα λάθος του Ερντογάν. Και αυτό γιατί εύκολα μπο-ρεί, κατά την ερμηνεία τους, να την εκμεταλλευτεί η διπλωματία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα όμως, το μήνυμα του τούρ-κου πρωθυπουργού αφορούσε στο στρατηγικό στόχο της Τουρκίας που δεν είναι άλλος από την ηγεμονία στην ευρύτερη περιοχή. Στο σημείο αυ-τό αξίζει να σημειωθεί, ότι ο λαϊκός ξεσηκωμός των τουρκοκυπρίων δυσχεραίνει τις προσπάθειες της Τουρκίας να λειτουργήσει ως αντίβαρο απέ-ναντι στα δικτατορικά καθεστώτα ανεβάζοντάς το κύρος στις συνειδήσεις των εξεγερμένων. Κύριος αποδέκτης όμως των επικρίσεων του Ερντογάν είναι οι Κεμαλικοί, οι οποίοι στο πλαίσιο της σύ-γκρουσής τους με του νεο-Οθωμανούς του ισλα-μικού κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, υποστηρίζουν και υποδαυλίζουν τις διαδηλώσεις των τουρκοκυ-πρίων. Είναι γνωστό ότι το ψευδοκράτος αποτε-λεί έως και σήμερα προπύργιο του Κεμαλισμού. Από αυτούς στήθηκε άλλωστε. Προς επίρρωση και η δήλωση του αρχηγού του τουρκοκυπριακού Δημοκρατικού Κόμματος Σερντάρ Ντενκτάς ότι οι «νόμοι» του ψευδοκράτους δεν προνοούν ποινές για τα πανό και ούτε είναι δυνατόν να παραβιαστεί το «Σύνταγμα και οι νόμοι» προκειμένου να ικανο-ποιηθεί η σημερινή κυβέρνηση της Άγκυρας. Η απάντηση στη δήλωση Ντενκτάς ήταν άμεση από τον αρμόδιο για θέματα Κύπρου, υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου Τζεμίλ Τσιτσέκ: «Όταν γίνεται κά-τι καλό, αυτό εμφανίζεται σαν να το έχουν κάνει οι αξιωματούχοι της ΤΔΒΚ (sic). Όταν, όμως, απαι-τούνται θυσίες από το λαό, λένε ότι το ζητεί και το επιβάλλει η Τουρκία. Δεν έχω ξαναδεί πιο πονη-ρούς πολιτικούς».Οι έριδες στο στρατόπεδο της αστικής τάξης δεν υποβαθμίζουν τη σπουδαιότητα της μεγάλης δι-αδήλωσης των 40.000 τουρκοκύπριων. Τα μέ-τρα λιτότητας του τουρκικού κράτους αποτέλε-σαν την αφορμή. Η Τουρκία, χρησιμοποιώντας την πρακτική της «νεοαποικιοκρατικής κρατικής πολιτικής», έστειλε στην Κύπρο όλα αυτά τα χρό-νια εκατοντάδες χιλιάδες έποικους, χωρίς κανείς επίσημα να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό, χαρίζο-ντάς τους τις ελληνοκυπριακές περιουσίες και θρέφοντας τους πάνω από 30.000 στρατιωτικούς και άλλα τόσα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών, μόνο και μόνο για να επεκτείνει τη στρατιωτική της κυριαρχία και την πολιτική της επιρροή. Τώ-ρα, αφυπνισμένο κι αυτό το πληθυσμιακό τμή-μα από την ευρύτερη αλλά τόσο κοντινή αραβι-κή επανάσταση, κι αντιμέτωπο με μια οικονομι-κή πολιτική χρόνιας πείνας ζητά τον απογαλακτι-σμό του από την Άγκυρα.

H μεγαλειώδης νίκη του αιγυπτιακού λαού προκαλεί ανησυχίες

στο Iσραήλ και ανακατατάξεις

στο εσωτερικό

EKTOΣ OPIΩN n ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ

Και η Ευρώπη του κεφαλαίου αντιδρά στο Τέταρτο Ράιχ!

Μ έρκελ και Σαρκοζί σχεδιά-ζουν να μετατρέψουν την Ευρώπη σε μια μεγάλη Γερμανία», έγραφε σε κύ-ριο άρθρο της η βρετανι-

κή Ντέιλι Μέιλ στα μέσα της εβδομάδας και συ-μπλήρωνε: «Όσο για τις χώρες του λεγόμενου Κλαμπ Μεντιτερανέ; Θα γίνουν η νέα …Ανα-τολική Γερμανία της Ευρωζώνης». Στο ίδιο μή-κος κύματος δεκάδες εφημερίδες και ηλεκτρο-νικά μέσα ενημέρωσης. «Μια καταιγίδα σαρώνει την Ευρώπη με αφορμή το γερμανογαλλικό σχέ-διο για την επιβολή σκληρότερων οικονομικών

ρώπης έχουν προκαλέσει κύματα διαμαρτυρίας μεταξύ των ασθενέστερων χωρών, με τις κυβερ-νήσεις να φοβούνται ότι θα απολέσουν την αυ-

τονομία τους».Το διαβόητο Σύμφωνο Αντα-

γωνιστικότητας που παρουσία-σαν η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, προ-σκρούει πλέον στις αντιδράσεις πολλών χωρών - μελών της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης. Από τα έξι σημεία που επεξεργάσθηκε το γερμανικό επιτελείο, τρία έχουν συγκεντρώσει ιδιαίτερα τα πυ-ρά των εταίρων – η κατάργη-ση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής όπου ισχύει, η άνοδος της ηλικίας συνταξιο-δότησης στα 67 και η συνταγμα-τική αλλαγή σε όλες τις χώρες,

ώστε να μην επιτρέπεται ελλείμματα και δημό-σιο χρέος να υπερβαίνουν κάποιο όριο. «Τουλά-χιστον 20 από τις 27 χώρες της ΕΕ είναι αντίθε-τες με το Σύμφωνο Μέρκελ - Σαρκοζί» γράφουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. «Με ασυνήθιστα σφοδρές επικρίσεις, το Βέλγιο, η Ισπανία, το Λουξεμβούρ-γο και η Πορτογαλία εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους στην πρόταση A. Μέρκελ για κατάργηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής» σημειώνει ο Εκόνομιστ. «Η Αυστρία επίσης αντέ-

δρασε έντονα στην πρόταση για αύξηση της ηλι-κίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια».

«Η Ευρώπη δεν χρειάζεται περισσότερη… Γερμανία» έγραψε χαρακτηριστικά το γερμανι-κό περιοδικό Σπίγκελ. Η σοσιαλδημοκρατική Ζι-ντόιτσε Τσάιτουνγκ προσθέτει: «Για πολλές κυ-βερνήσεις, τα σχέδια της Μέρκελ ερμηνεύονται ότι οι Γερμανοί προσπαθούν να επιβάλουν το τι θα κάνουν οι άλλες χώρες. Η απάντηση είναι απλή: Η Μέρκελ θέλει να εκμεταλλευτεί την πα-ρούσα κατάσταση, όπου η Γερμανία ως ευη-μερούσα χώρα μπορεί να επιβάλει τους κανό-νες».

Είναι σαφές πλέον σε όλους ότι το Βερο-λίνο αξιοποιεί την οικονομική και νομισματική ένωση και το κοινό νόμισμα προκειμένου αφε-νός να καθορίζει αυτό την οικονομική πολιτική όλων των κρατών - μελών της ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα και αφετέρου να καθορίζει τέτοια πολιτική που να διασφαλίζει την εδραί-ωση και την ενίσχυση της οικονομικής, άρα και της πολιτικής ηγεμονίας της Γερμανίας στην Ευ-ρώπη. Δεν αρκείται όμως μόνο σε αυτό. Μέσω αυτής της διαδικασίας η Γερμανία διαμορφώ-νει τέτοια οικονομικά και πολιτικά χαρακτηριστι-κά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οδηγούν ευ-θέως στην ολοένα και πιο έντονη γερμανοποίη-ση της Ευρώπης.

Η αντίσταση ακόμη και των πιο συντηρητι-κών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στη μετατροπή της Ευρώπης σε «οικονομικό Νταχάου» της Γερ-

μανίας είναι ενθαρρυντική. Άλλωστε φοβούνται βάσιμα ότι τα μέτρα αυτά θα ανοίξουν τον ίδιο το λάκκο τους, καθώς οι ευρωπαίοι εργαζόμε-νοι δεν θα μείνουν απαθείς. Κοινοτικοί παρατη-ρητές έλεγαν πως, προκειμένου να αποφευχθεί μία απευθείας σύγκρουση με τους εταίρους, ή η παραδοχή μίας ήττας, Βερολίνο και Παρίσι φέ-ρονται να οδεύουν σε έναν συμβιβασμό, όπου το Σύμφωνο στην ουσία θα είναι ένας ελεύθε-ρος συντονισμός μεταξύ των χωρών, δεν θα ορί-ζονται τα 67 έτη ως ανώτατο όριο ηλικίας συντα-ξιοδότησης, δεν θα αποσυνδεθεί η αύξηση των μισθών από τον πληθωρισμό (ΑΤΑ), ενώ δεν θα υπάρξουν δεσμεύσεις για τη φορολογία των επι-χειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτού του συμβιβασμού ,φαίνεται επίσης ότι «θυσιάστηκε» η υποψηφι-ότητα του σκληροπυρηνικού γερμανού διοικη-τή της Μπούντεσμπανκ, Άλεξ Βέμπερ για τη θέ-ση του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τρά-πεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, η θητεία του οποίου λή-γει τον Οκτώβριο. «Πολλές χώρες στην ευρωζώ-νη είχαν αντιρρήσεις για τον Βέμπερ, περιλαμ-βανομένης και της Γαλλίας», γράφει το περιο-δικό Σπίγκελ.

Νέα επίθεση στη Γάζα

Οκτώ πολίτες και μία αποθήκη φαρμάκων στη Γάζα βρέθηκαν στο στόχαστρο του ισρηλινού στρατού που εξαπέλυσε δύο νέες αεροπορι-κές επιθέσεις στη νότια Λωρίδα της Γάζας τη νύχτα της Τρίτης προς Τε-τάρτη. Το Τελ Αβίβ χαρακτήρισε τις επιθέσεις «αντίποινα» για την εκτό-ξευση αυτοσχέδιων ρουκετών, που προηγήθηκε, χωρίς να προκαλέσει απώλειες.

Φαγωμάρα λόγω λιτότητας

Εντείνεται η φαγωμάρα στη βρετα-νική κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Ντέιβιντ Κάμερον, καθώς αυξάνονται οι λαϊκές αντιδράσεις για τα ασφυκτι-κά μέτρα λιτότητας που υιοθετούνται. Δεκάδες μέλη των συγκυβερνώντων Φιλελεύθερων Δημοκρατών με επι-στολή τους διαχωρίζουν τη στάση τους από την κυβερνητική πολιτική. Επιση-μαίνουν τους κινδύνους των περικο-πών για την οικονομία και τις δημόσι-ες υπηρεσίες και ασκούν δριμεία κρι-τική στον ηγέτη τους, Νικ Κλεγκ για τη συγκαταβατικότητα που επιδεικνύει, όσον αφορά το «μαχαίρι» στις παρο-χές και ιδιαίτερα για τις θέσεις του στο ζήτημα των δημόσιων δαπανών και την πρόθεσή του να αυξήσει τα δίδακτρα για τους φοιτητές. Το σχέδιο περικο-πών προβλέπει μείωση στις δημόσιες δαπάνες κατά 80 δισ. στερλίνες (128,7

δισ. δολ.) μέσα σε τέσσερα χρόνια. Αυ-τό σημαίνει ότι θα πρέπει να κλείσουν εκατοντάδες βιβλιοθήκες, αθλητικά κέντρα και υπηρεσίες για τους ηλικιω-μένους, τα παιδιά και τα άτομα με ει-δικές ανάγκες.

Περικοπές και... ανάπτυξη

Η κυβέρνηση της Βραζιλίας υπό την ηγεσία της Ντίλμα Ρουσέφ, ανα-κοίνωσε περικοπές ύψους 50 δισ. ρε-άλ (περίπου 30 δισ. δολ.) στις δαπά-νες του προϋπολογισμού του 2011. Η κυβέρνηση προχωρά στην εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας, παρόλο που η οικονομία της Βραζιλίας ανα-

πτύχθηκε κατά 7% το 2010. Ωστόσο δεν διστάζει να επιβάλει το αντιλαϊ-κό σχέδιο περικοπών, επικαλούμενη την ανάγκη να περιοριστεί ο κίνδυνος επιτάχυνσης του πληθωρισμού και να αποφευχθεί ενδεχόμενη υπερθέρμαν-ση της οικονομίας.

Συρρικνώνουν το σχολείο

Απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις πραγματοποίησαν οι εκπαιδευτικοί στη Γαλλία την Πέ-μπτη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις περικοπές των δημόσιων δαπα-νών για την Παιδεία. Το κυβερνητι-κό σχέδιο προβλέπει μείωση των θέ-

σεων εργασίας των εκπαιδευτικών στα σχολεία κατά 16.000 στην έναρ-ξη της νέας σχολικής χρονιάς, τον ερ-χόμενο Σεπτέμβριο. Ήδη, στη Γαλ-λία, εφαρμόζεται από την κυβέρνη-ση του Ν. Σαρκοζί πολιτική συρρί-κνωσης του δημόσιου τομέα, με απο-τέλεσμα, από το 2007, για κάθε δύο καθηγητές που συνταξιοδοτούνται να προσλαμβάνεται μόνο ένας. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο σε υπο-βαθμισμένες περιοχές, όπου ζουν με-τανάστες, ενώ αναμένεται να εντα-θεί ακόμα περισσότερο, καθώς το υπουργείο εκτιμά ότι ο αριθμός των μαθητών θα αυξηθεί τη νέα σχολι-κή χρονιά κατά 61.900. Οι εκπαι-δευτικοί ανακοίνωσαν ότι σκοπεύ-

ουν να κλιμακώσουν τις κινητοποι-ήσεις τους.

Χωρίς μετρό και η Λισαβόνα

Εβδομάδα απεργιακών κινητοποι-ήσεων ξεκίνησε τη Δευτέρα στη Λι-σαβόνα και στις μεγαλύτερες πόλεις της Πορτογαλίας. Η συμμετοχή στις στάσεις εργασίας στο Μετρό της Λι-σαβόνας έφτασε σχεδόν στο 100%. Μαζική ήταν η συμμετοχή των εργα-ζόμενων και στους σιδηρόδρομους και στις μεταφορές στους ποταμούς. Οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής με-ταφοράς διαμαρτύρονται για τις σχε-διαζόμενες περικοπές στις αποδοχές τους και για τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης του Ζοζέ Σόκρατες. Αύ-ξηση φορολογίας, «πάγωμα» μισθών δημοσίων υπαλλήλων για τρία χρόνια, περικοπές δημοσίων δαπανών, περι-λαμβάνει μεταξύ άλλων, το πορτογα-λικό αντιλαϊκό μενού.

Βαθιά καπιταλιστική κρίση

Παραδέχτηκε ότι δεν «βλέπει» μείωση της ανεργίας ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Μπεν Μπερνάνκι, κατά την κατάθεσή του ενώπιον της Επιτροπής Προϋπο-λογισμού της αμερικανικής Γερουσί-ας. Πρόσθεσε μάλιστα ότι μέχρι η οι-κονομία να επιτρέψει την εντατική και διαρκή δημιουργία θέσεων εργασίας «δεν μπορούμε να πούμε ότι η ανά-καμψη έχει έρθει». Επιπλέον, ο Μπ. Μπερνάνκι χαρακτήρισε το έλλειμμα του προϋπολογισμού «μη βιώσιμο», το-νίζοντας ότι οι προκλήσεις για τη μείω-σή του, μακροπρόθεσμα, είναι «τρομα-κτικές». Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Fed, το χρέος που είναι σήμερα στο 60% του ΑΕΠ θα εκτιναχθεί στο 150% μέχρι το 2030.

κανόνων στις 17 χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ» μετέδιδε η Φωνή της Αμερικής στα μέσα της εβδομάδας. «Τα μέτρα λιτότητας που προ-τείνουν οι δύο ισχυρότερες οικονομίες της Ευ-

ΠEPIσκόπιο

Στην Αλγερία μεταφέρεται το ντόμινο της εξέγερσης στον αραβικό κόσμο. Η αντικυβερνητική διαδήλωση του Σαββάτου απογορεύτηκε από τις αρχές της χώ-ρας που βλέπουν ότι οι διαδηλωτές έχουν πανομοι-ότυπα αιτήματα με τους αιγύπτιους εξεγερμένους —

αλλαγή εξουσίας, ελευθερίες, δουλειά— και φοβού-νται ότι μετά την ανατροπή Χ. Μπουμπάρακ, οι δι-αστάσεις του παλιρροϊκού κύματος μπορεί να τις παρασύρουν. Οι διαδηλωτές αψήφησαν πάντως τις απαγορεύσεις...

24 / ΠPIN ΔIEΘNH KYPIAKH 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011