Οδός δημιουργικής γραφής - αριθμός 2

οδός δηµιουργικής γραφής


Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Έτσι, βρέθηκα στο υπνοδωμάτιο, δίπλα στο κρεβάτι. Έβαλαν ένα βαρύ φωτιστικό πάνω μου, που με το πέρασμα των χρόνων μου έκανε σημάδι. Έζησα ήσυχα. Αφουγκραζόμουν τη σιωπή της μέρας και τους αναστεναγ-μούς της νύχτας.Φλύαρη που είναι η ησυχία μερικές φορές. Μετά το τρανζίστορ άρχισε να παίζει εκείνο το αγαπημένο βαλς κι η τούρτα αμυγδάλου με τα ενενήντα δύο κεράκια φώτισε αλλιώς το δωμάτιο.Ξεγυμνώνει το στήθος μου κι εκείνο πετρώνει απ’ την επιθυμία. Δάκρυα σταλάζουν από τις ρώγες. Τα ρουφάει αχόρταγα και συνεχίζει. Κάθε ίχνος υφάσματος χάνεται από πάνω μου. Χέρια τρυφερά και συνάμα ατσάλινα επιδίδονται σ’ ένα ανελέητο χάδι.Μπαίνω στο σπίτι τρέχοντας. Κλείνω την πόρτα γρήγορα. Βρέχει πολύ έξω. Κοιτάω το ρολόι του τοίχου. Οι δείκτες του γυρίζουν ασταμάτητα και μου λένε πως ο χρόνος περνά και η ζωή μου χάνεται.Στο ψυγείο κι εγώ. Μαραμένη. Στύβω πορτοκάλια, στύβω κι όνειρα μπας κι απομείνει τίποτα για να λέω και την άλλη μέρα σήκω, ξημέρωσε. Αλλά ίντα θες; Στραγγιστήκανε κι αυτά, τα σουρωτήρια γεμίσανε μούχλα.Ένα ελαφρύ αεράκι κάνει τις φλόγες στο τζάκι να τρεμοπαίξουν. Αλλό- κοτες σκιές χορεύουν στους τοίχους. Μία όμως στέκεται ασάλευτη στο άνοιγμα του παραθύρου. Είναι εκείνος.Κρυώνεις. Πέφτεις πάλι στο κρεβάτι και τυλίγεσαι στο σεντόνι. Το τοπο- θετείς δίπλα σου. Ξαπλώνεις μαζί του. Το χαϊδεύεις ακόμη μια φορά. Είναι μαύρο. Είναι απαλό. Έχει μια τίγρη πάνω του.Σαν άρχισε να σουρουπώνει σηκώθηκε ανέκφραστη, πήρε τη Χριστίνα απ’ το χέρι και φύγανε. Στο σπίτι έβγαλε το νυφικό και το καθάρισε. Είπε της Χριστίνας ότι θα της το χαρίσει γιατί αυτή δεν θα το ξαναφορούσε.Φεγγοβολούσε η στιγμή, έσκαγαν πυροτεχνήματα με ίδια χρώματα και το γέλιο του παππού τράνταζε την ατμόσφαιρα. Ο τσίγκινος ήχος με το γέρικο γέλιο έκαναν συγχορδία, ήταν μια μελωδία ανώτερη κι από νανού-ρισμα.Η πόρτα ανοίγει. Μια γυναίκα κι ένας άντρας πλησιάζουν στο κρεβάτι. Ο Ερρίκος δεν έχει επιλογή, τρέχει και κρύβεται ανάμεσα στα καστανά μαλλιά του κοριτσιού. Μαζεύει τις κεραίες του.

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108

E-MAIL: [email protected]. ocelotos. gr


ΕΚ∆ΟΣΕΙΣοσελότος

ΑΡΙΘΜΟΣ2

ΑΡΙΘ

ΜΟ

Σ2

Αναστασία Αμανατίδου Καλλιόπη Αναστασάκη Λίνα Βαλετοπούλου Γκότση Γεωργία Τίνα Κ. Έλβα Μπιρπανάγου Αλεξάνδρα Πιπλικάτση Μαρίνα Πογιατζιάν Μάχη Τζαβέλλα Γεωργία Τσολάκη

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

διηγηματα

ΑΡΙΘΜΟΣ2

Αναστασία Αμανατίδου Καλλιόπη Αναστασάκη Λίνα Βαλετοπούλου Γεωργία Γκότση Τίνα Κ. Έλβα Μπιρπανάγου Αλεξάνδρα Πιπλικάτση Μαρίνα Πογιατζιάν Μάχη Τζαβέλλα Γεωργία Τσολάκη

ΤιΤλος: Οδός δημιουργικής γραφής (αριθμός 2) ςυγγραφέiς: Αναστασία Αμανατίδου Καλλιόπη Αναστασάκη Λίνα Βαλετοπούλου Γεωργία Γκότση Τίνα Κ. Έλβα Μπιρπανάγου Αλεξάνδρα Πιπλικάτση Μαρίνα Πογιατζιάν Μάχη Τζαβέλλα Γεωργία Τσολάκη ςειρα: Ελληνική Λογοτεχνία [1358]0113/02 Copyright© 2013 Αναστασία Αμανατίδου, Καλλιόπη

Αναστασάκη, Λίνα Βαλετοπούλου, Γεωργία Γκότση, Τίνα Κ., Έλβα Μπιρπανάγου, Αλεξάνδρα Πιπλικάτση, Μαρίνα Πογιατζιάν, Μάχη Τζαβέλλα, Γεωργία Τσολάκη

ΠρώΤη εκδοςη Αθήνα, Ιανουάριος 2013

ISBN 978-960-564-027-9

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108e-mail: [email protected]

www. ocelotos. gr

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτο-ανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορ-φή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγ-γραφέα.

Το να γράφεις καλά απαιτεί μια ιδιαίτερα δυνατή προσπά-θεια που όμως σε δικαιώνει γιατί η ικανοποίηση από ένα

τελειωμένο έργο είναι κι αυτή ιδιαίτερα δυνατή εμπειρία. Η αναμέτρηση με τη δημιουργικότητα μπορεί να είναι δύσκολη αλλά ταυτόχρονα είναι και απίστευτα διασκεδαστική. Υπάρ-χει βέβαια, μια κοινή και διαδεδομένη πίστη ότι οι περισσό-τεροι από μας εφόσον είμαστε εγγράμματοι κι έχουμε κάποια ευχέρεια λόγου δεν είναι απαραίτητο να μαθητεύσουμε για να γίνουμε καλοί συγγραφείς. Προσπαθώντας όμως κανείς να γράψει το πρώτο του διήγημα ή ακόμα και μυθιστόρημα διαπιστώνει ότι η συγγραφή όπως ακριβώς και η κατασκευή οποιουδήποτε πράγματος έχει το δικό της σύστημα, ένα σύ-νολο προαπαιτούμενων, κατασκευαστικούς κανόνες δηλαδή, που θα πρέπει να μάθει ώστε να μπορεί πειραματιστεί μαζί τους και να τους χρησιμοποιήσει επιδέξια. Το ότι έχουμε δια-βάσει ικανή ποσότητα μυθιστορημάτων δεν προεξοφλεί και την ικανότητά μας να γράψουμε το δικό μας. Όπως ακριβώς δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε μια απλή πολυθρόνα μόνο επειδή έχουμε καθίσει σε πολλές.

Οι δέκα γυναίκες συγγραφείς λοιπόν του βιβλίου αυτού έχουν συναισθανθεί τη χαρά της δημιουργικής εξοικείωσης με τα λογοτεχνικά ρεύματα, της δημιουργικής γνωριμίας με τα μορφολογικά και δομικά μέρη της γλώσσας και έχουν ασκηθεί στη δημιουργική και συστηματική καλλιέργεια της έμπνευ-σης. Τεχνικές αφήγησης, διήγηση και μίμηση, διάλογος, εσω-

Πρόλογος

6 Πρόλόγός™

τερικός μονόλογος, εγκιβωτισμός, εμβόλιμη αφήγηση, προ-ϊδεασμός, αφηγηματικά επίπεδα, αφηγηματικά πρόσωπα, λει-τουργίες του αφηγητή, οπτική γωνία κι εστίαση της αφήγησης, αφηγηματικός χρόνος, επιτάχυνση, επιβράδυνση, περίληψη και αφηγηματικό κενό, χαρακτήρες, πλοκή, αφαίρεση, συμπύκνω-ση, αποκορύφωση, εικόνες, αντικείμενα, καταστάσεις, ατμό-σφαιρα, σύμβολα είναι πράγματα που θα συναντήσει κανείς διαβάζοντας τα διηγήματά τους τα οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι άτεχνα ή αδόκιμα. Πολλά μάλιστα απ’ τα διηγήματα αυτής της έκδοσης είναι αξιοσημείωτα, κείμενα ιδιαίτερης αι-σθητικής που ο αναγνώστης τους θα θυμάται για καιρό.

Το βιβλίο αυτό δεν είναι βέβαια η αρχή (προηγήθηκαν δέκα άλλοι συγγραφείς στον πρώτο τόμο – ένα χρόνο πριν) και σκο-πός είναι να μην είναι οι τελευταίοι. Επειδή λοιπόν πολλά ταλέ-ντα έχουν χαθεί στον κόσμο από την έλλειψη λίγου θάρρους κι επειδή έτσι μένουν στην αφάνεια άγνωστοι άνθρωποι που η συ-στολή τούς εμπόδισε να κάνουν το πρώτο βήμα... Επειδή πολλοί αναγνώστες από την άλλη ψάχνουν τα εχέγγυα ενός γνωστού ή καλά διαφημισμένου ονόματος, εγώ θα ευχηθώ καλή αναγνω-στική απόλαυση σε όσους το τόλμησαν και κρατούν στα χέρια τους την «Οδό δημιουργικής γραφής, αριθμός 2».

Γιώργος Παναγιωτίδης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Αναστασία Αμανατίδου .................................................9

Καλλιόπη Αναστασάκη ............................................... 41

λίνα Βαλετοπούλου ..................................................... 71

γεωργία γκότση ...........................................................101

Τίνα Κ. .............................................................................131

Έλβα Μπιρπανάγου ...................................................163

Αλεξάνδρα Πιπλικάτση .............................................193

Μαρίνα Πογιατζιάν ....................................................225

Μάχη Τζαβέλλα ...........................................................255

γεωργία Τσολάκη ........................................................289




ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Έτσι, βρέθηκα στο υπνοδωμάτιο, δίπλα στο κρεβάτι. Έβαλαν ένα βαρύ φωτιστικό πάνω μου, που με το πέρασμα των χρόνων μου έκανε σημάδι. Έζησα ήσυχα. Αφουγκραζόμουν τη σιωπή της μέρας και τους αναστεναγ-μούς της νύχτας.Φλύαρη που είναι η ησυχία μερικές φορές. Μετά το τρανζίστορ άρχισε να παίζει εκείνο το αγαπημένο βαλς κι η τούρτα αμυγδάλου με τα ενενήντα δύο κεράκια φώτισε αλλιώς το δωμάτιο.Ξεγυμνώνει το στήθος μου κι εκείνο πετρώνει απ’ την επιθυμία. Δάκρυα σταλάζουν από τις ρώγες. Τα ρουφάει αχόρταγα και συνεχίζει. Κάθε ίχνος υφάσματος χάνεται από πάνω μου. Χέρια τρυφερά και συνάμα ατσάλινα επιδίδονται σ’ ένα ανελέητο χάδι.Μπαίνω στο σπίτι τρέχοντας. Κλείνω την πόρτα γρήγορα. Βρέχει πολύ έξω. Κοιτάω το ρολόι του τοίχου. Οι δείκτες του γυρίζουν ασταμάτητα και μου λένε πως ο χρόνος περνά και η ζωή μου χάνεται.Στο ψυγείο κι εγώ. Μαραμένη. Στύβω πορτοκάλια, στύβω κι όνειρα μπας κι απομείνει τίποτα για να λέω και την άλλη μέρα σήκω, ξημέρωσε. Αλλά ίντα θες; Στραγγιστήκανε κι αυτά, τα σουρωτήρια γεμίσανε μούχλα.Ένα ελαφρύ αεράκι κάνει τις φλόγες στο τζάκι να τρεμοπαίξουν. Αλλό- κοτες σκιές χορεύουν στους τοίχους. Μία όμως στέκεται ασάλευτη στο άνοιγμα του παραθύρου. Είναι εκείνος.Κρυώνεις. Πέφτεις πάλι στο κρεβάτι και τυλίγεσαι στο σεντόνι. Το τοπο- θετείς δίπλα σου. Ξαπλώνεις μαζί του. Το χαϊδεύεις ακόμη μια φορά. Είναι μαύρο. Είναι απαλό. Έχει μια τίγρη πάνω του.Σαν άρχισε να σουρουπώνει σηκώθηκε ανέκφραστη, πήρε τη Χριστίνα απ’ το χέρι και φύγανε. Στο σπίτι έβγαλε το νυφικό και το καθάρισε. Είπε της Χριστίνας ότι θα της το χαρίσει γιατί αυτή δεν θα το ξαναφορούσε.Φεγγοβολούσε η στιγμή, έσκαγαν πυροτεχνήματα με ίδια χρώματα και το γέλιο του παππού τράνταζε την ατμόσφαιρα. Ο τσίγκινος ήχος με το γέρικο γέλιο έκαναν συγχορδία, ήταν μια μελωδία ανώτερη κι από νανού-ρισμα.Η πόρτα ανοίγει. Μια γυναίκα κι ένας άντρας πλησιάζουν στο κρεβάτι. Ο Ερρίκος δεν έχει επιλογή, τρέχει και κρύβεται ανάμεσα στα καστανά μαλλιά του κοριτσιού. Μαζεύει τις κεραίες του.

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108

E-MAIL: [email protected]. ocelotos. gr


ΕΚ∆ΟΣΕΙΣοσελότος

ΑΡΙΘΜΟΣ2

ΑΡΙΘ

ΜΟ

Σ2

Αναστασία Αμανατίδου Καλλιόπη Αναστασάκη Λίνα Βαλετοπούλου Γκότση Γεωργία Τίνα Κ. Έλβα Μπιρπανάγου Αλεξάνδρα Πιπλικάτση Μαρίνα Πογιατζιάν Μάχη Τζαβέλλα Γεωργία Τσολάκη

Οδός δημιουργικής γραφής - αριθμός 2

Documents

Transcript of Οδός δημιουργικής γραφής - αριθμός 2