Εμμανουήλ Ονησιφορίδης, Χριστιάνα Μαρίνου, Σάββας Παπουνίδης, Κωνσταντίνα Νεοφύτου

• Ο Μακρυγιάννης ήταν ένας από τους κορυφαίους αγωνιστές του ’21 και αυτοδίδακτος συγγραφέας. Γεννήθηκε ανάμεσα στο 1795 και 1796 στο συνοικισμό Αβορίτι του Κροκυλείου Δωρίδας και το οικογενειακό του όνομα ήταν Τριανταφύλλου. Ο πατέρας του Δημήτρης φονεύθηκε-υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες- σε συμπλοκή με τους Τούρκους όταν ο Μακρυγιάννης ήταν ενός έτους. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μετά από επιδρομή των Τούρκων, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον Αβορίτι μαζί με την μητέρα του Βασιλική και τα αδέρφια του και να εγκατασταθεί στη Λειβαδιά. Το 1811, η οικογένειά του τον έστειλε στην Φωκίδα στην υπηρεσία του συγγενή Παναγιώτη Λιδωρίκη. Το 1817 άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο.

Βιογραφία

• Το 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Τον Σεπτέμβριο του 1820 έφτασε στην Άρτα. Από την Άρτα έφυγε στις 13 Μαρτίου 1821 και με ενδιάμεσο σταθμό το Μεσολόγγι έφτασε στην Πάτρα με σκοπό να πραγματοποιήσει εμπορικό ταξίδι αλλά και να πληροφορηθεί την όλη κατάσταση στην περιοχή για λογαριασμό των Φιλικών της Άρτας. Στην Πάτρα έγινε αντιληπτός από τις Τουρκικές αρχές και κινώντας υποψίες, βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στο Ρωσικό προξενείο και μετά από ανθρωποκυνηγητό διαφεύγει με μια φελούκα. Επιστρέφοντας όμως στην Άρτα συλλαμβάνεται και φυλακίζεται επειδή ήταν «ένα πρόσωπο του αληπασάδικου περιβάλλοντος που είχε ύποπτες επαφές και μόλις γύρισε από έναν «εξεγερμένο τόπο». Τελικά με τη βοήθεια του Ισμαήλ μπέη Κόνιτσα, Αλβανού αξιωματούχου απελευθερώθηκε.

• Τον Αύγουστο του 1821 έλαβε μέρος με 18 άντρες από την Άρτα, με την ιδιότητα του μπουλουκτζή, και σε συνεργασία με το ένοπλο σώμα του Γώγου Μπακόλα πήρε μέρος στη μάχη του Σταυρού στα Τζουμέρκα. Συμμετείχε στη μάχη του Πέτα όπου τραυματίσθηκε ελαφρά στο πόδι και στην πολιορκία της Άρτας και την εκπόρθησή της. Μετέβη στο Σερνικάκι Σαλώνων, όπου ανάρρωνε μετά από ασθένεια. Επέλεξε να μείνει στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα κυρίως επειδή εντάχθηκε στα τοπικά δίκτυα προυχόντων και ενόπλων που στήριζαν τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Με τον τελευταίο πολέμησε στην κατάληψη της Αθήνας. O Μακρυγιάννης εγκαταλείπει το Κάστρο της Αθήνας και πηγαίνει στη Σαλαμίνα όπου συναντά τον Νικηταρά, ο οποίος τον παροτρύνει να επιστρέψει στην Ρούμελη. Πηγαίνει κατευθείαν στην Βελίτσα όπου συναντά τον Ανδρούτσο ο οποίος θα προσπαθήσει να τον προσεταιριστεί να πάρουν από τον Γκούρα το κάστρο της Ακρόπολης. Το 1823 συνεργαζόμενος με το σώμα του Νικηταρά συμμετείχε σε μια σειρά στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Στερεά Ελλάδα.

• Η οδός δίπλα από το σχολείο μας ονομάστηκε Στρατηγού Μακρυγιάννη γιατί αυτός βοήθησε με τη συμμετοχή του στην Ελληνική Επανάσταση.