Απάνθισμα © 2015

41
*..μικρός χ ρος μας στόν κόσμο το το, κι με ς δύο κουκκίδες σημαντότητας στό ριο το τετραδίου μας..* ~~~ Η μοναχικότητα της απέραντης και εύφορης κοιλάδας ~~~ κάπου βαθιά στην αστραπ, κρύβεται κάπου η α!άπη ένα μικρό, λεπτό και ανεπαίσθητο σχοινί, έτοιμο !ια να σπάσει μα είναι τόσο δυνατό, από ατσάλινη και εύπλαστη κορδέλα ένα φ"τάκι της #"ς που καθρεπτί#εται η στι!μ πάν" στα χρόνια. $έτρα% κι ο,τι κι αν άστρα&ε, πέρασε σα σίφουνας σαν αι'νιο απαλό αεράκι ο,τι απόμεινε να λάμπει ακόμα σα !αλα(ίας στους καιρούς που περιστρέφεται σ) ένα πανάρχαιο σύννεφο πιάστηκε και περιφέρεται μες τους αι'νες. ες% εκεί περπάτησε η α!άπη πέρασε μέσα από λυ!μούς κι από μπουντρούμι όπου μύρι#ε η πέτρα λούστηκε μ) όλους τους χυμούς, από καρπούς ε("τικούς κι απ) τα αιδοία τ"ν !υναικ'ν πληθ"ρικά κατέφτασε στην πτέρνα !ύρνα!ε μέρες τα χ"ριά, εδ' κι εκεί να βρει φιλιά και !ια παντιέρα είχε στολίσει μία σφαίρα, όπου καρφ'θηκε με βία στην καρδιά και !ια σημαία, μια ροδοκόκκινη !ια έμβλημα, καρδιά που χρυσοκέντητα είχε ρά&ει όλο το αίμα κι αυτό δε θα στο αρνηθεί κανείς% αυτό το μένος, τούτο το πάθος, όλος ετούτος ο καημός που να χ"ρέσει+ αυτ η ορμ που παθιασμένα κυνη!ούσε όλο δαίμονες, εκτροχιάστηκε σε% περπάτησε πολλά αυτ η α!άπη .. πόνεσε, δάκρυσε, μαύρισε, πλάντα(ε κι εν' δεν έμοια#ε καθόλου με λουλούδι σύρθηκε στη βουνοπλα!ιά να (αποστάσει και νότες έρα&ε στα εσ'ρουχα, τουλάχιστον να μοιάσει με τρα!ούδι να μη χαθούν απ) το πεντά!ραμμο που τράβη(ε αυτ η πορεία στα τυφλά, όσο κι αν ντύθηκε στην αμαρτία όσο μακριά κι αν τράβη(ε !ια να χαθεί απ) τον κόσμο κάπου βαθιά στην αστραπ, κρύβεται κάπου η α!άπη - /0-12 2. 3133 412 5 67648 2$6 5 9 :;<= >επιτρέπεται οποιαδποτε αναπαρα!"! του κειμένου με αναφορά στο δημιουρ!ό του?

description

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΚΟΚΚΙΝΟΣΜέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών από το 2007.Απάνθισμα στίχων 2004-2015.(επιτρέπεται οποιαδήποτε αναπαραγωγή του κειμένου με αναφορά στο δημιουργό του)

Transcript of Απάνθισμα © 2015

 
~~~
~~~
να μικρ, λεπτ και ανεπασθητο σχοιν, τοιμο !ια να σπσει
μα εναι τσο δυνατ, απ ατσλινη και επλαστη κορδλα
να φ"τκι της #"ς που καθρεπτ#εται η στι!μ πν" στα χρνια. $τρα%
κι ο,τι κι αν στρα&ε, πρασε σα σφουνας σαν αι'νιο απαλ αερκι
ο,τι απμεινε να λμπει ακμα σα !αλα(ας στους καιρος που περιστρφεται
σ) να πανρχαιο σννεφο πιστηκε και περιφρεται μες τους αι'νες. ες%
εκε περπτησε η α!πη
πρασε μσα απ λυ!μος κι απ μπουντρομι που μρι#ε η πτρα
λοστηκε μ) λους τους χυμος, απ καρπος ε("τικος
κι απ) τα αιδοα τ"ν !υναικ'ν πληθ"ρικ κατφτασε στην πτρνα
!ρνα!ε μρες τα χ"ρι, εδ' κι εκε να βρει φιλι
και !ια παντιρα εχε στολσει μα σφαρα, που καρφ'θηκε με βα στην καρδι
και !ια σημαα, μια ροδοκκκινη !ια μβλημα, καρδι
που χρυσοκντητα εχε ρ&ει λο το αμα
κι αυτ δε θα στο αρνηθε κανες%
αυτ το μνος, τοτο το πθος, λος ετοτος ο καημς που να χ"ρσει+
αυτ η ορμ που παθιασμνα κυνη!οσε λο δαμονες, εκτροχιστηκε
σε% περπτησε πολλ αυτ η α!πη ..
πνεσε, δκρυσε, μαρισε, πλντα(ε κι εν' δεν μοια#ε καθλου με λουλοδι
σρθηκε στη βουνοπλα!ι να (αποστσει
και ντες ρα&ε στα εσ'ρουχα, τουλχιστον να μοισει με τρα!οδι
 να μη χαθον απ) το πεντ!ραμμο που τρβη(ε
αυτ η πορεα στα τυφλ, σο κι αν ντθηκε στην αμαρτα
σο μακρι κι αν τρβη(ε !ια να χαθε απ) τον κσμο
κπου βαθι στην αστραπ, κρβεται κπου η α!πη
-/0-12 2. 3133412 5 676482$6 5 9 :;<=
>επιτρπεται οποιαδποτε αναπαρα!"! του κειμνου με αναφορ στο δημιουρ!
του?
 
@46 φιλ, @46 κορμ, @46 χαμ!ελο βαθ στου πρ"ινο το μτι
το μσος και η συμβουλ, στην τσπη ο ε!"ισμς, &"μ
και στα μαλλι !ια κοκαλκι να ανθκι ..
που λο του Aφευ!αν τα φλλα απ) τον α!ρα
πολλο εμες, πολλο κι αυτο, πρα πολλο οι πειρασμο
λα τα πρλαβε η α!πη%
μα ταν φτσεις ν) α!απς, τι να προλβεις λλο+
πσο νομ#εις θ) απορες, πσο να τρχεις να κρυφτες+
κι λο τον κσμο να !υρσεις, θα Aρθεις πλι%
@46 χαρτ, @46 φιλ, $6 φ"ν, $6 #"
!ια να (εσκσεις ο,τι κντησες δε φτνει
 να (ερι#'σεις την αρχ και να θερσεις τη στι!μ
στην κθε ανμνηση τη βολα σου χεις βλει
βλπεις, τα λ!ια της α!πης εναι νειρα
που αποτυπ'νονται σι! σι! στα φλλα σα να χτ#εις μα χ'ρα
πν" στο χρτη της #"ς που τον σχεδα#ες στα χρια σου
προτο προλβει να τον πρει η κατηφρα ..
!ι) αυτ μη σταματς τα νειρα, διεκδκησε το τ'ρα%
κι ο,τι κι αν στρα&ε, πρασε σα σφουνας σαν αι'νιο απαλ αερκι
ο,τι απμεινε να λμπει ακμα σα !αλα(ας στους καιρος που περιστρφεται
σ) να πανρχαιο σννεφο πιστηκε και περιφρεται μες τους αι'νες. ες%
εκε περπτησε η α!πη...
Bοτο το !ρμμα χρ"ματ#" με πινλα
βλπεις δεν μαθα να #"!ραφ#", παρ μονχα κτι κομ&ες τελεες
!εμτες με σι"π, αποσι"πητικ και φλ!μα
σο απμεινε απ) τη φ"ν που ορλια#ε απε!ν"σμνα
παρνοντας χρ'μα απ) την κλμακα του μαρου
!ια να το κν" διφανο, σαν το βερνκι τ"ν νυχι'ν σου
5 η νχτα (βα&ε 5
και φ"τισμνη απ) την κολνια, λλα(ε &η
!υλισε η πλη μου απ) της βροχς τις στλες και τα δκρυα
βλπεις πολλο διαλθηκαν εν μια νυκτ και με μανα ττοια
που η σι"π μετ, αρ!τερα, κατπι
#ητοσε αντλλα!μα της παιδικς ονερ"(ης την παθιασμνη δση
 
!!ι!μα, Cλμμα, -εση, χτυλα, Dρ"τας, Eε!ος, Ηλιοβασλεμα
8αλπ"ρ, Fριδα, 3λνη, Gατρεα, $ουσικ, 4εμα, Hενοδοχεο
1μορφι, 7αρα, 0δινο, 2υνθεια ,Bηλεπθεια, I!ρ, Jαντασ"ση
Kδι, Lθυρος, /κεανς...
κι στερα το σκτος
πη!αινοερχμουνα στις σκλες σου να βρ" να μικρ κομμτι απ 2υμπνια
 να το πρ" στο Bα(δι κολατσι μου...
κανες δε με λυπθηκε
κι μεινα ρμο, πεταμνο αποπαδι στη βροχ
 να μασουλ" πασατμπο και &ημνα κστανα, να φτν" τ) αποτσφλια τους
 ν) αναμετρ' τα σα οι λλοι χαρονταν στο διβα της #"ς
5 σε μια #" που τους χαρστηκε με περισσ ευκολα 5
κι ε!' να προσπαθ' μ) να τηλφ"νο μου!! να πα#" με τα !ρμματα
!ια ν) αποδε(" της α!πης τα πρ"τεα ...
κομμνα αυτ.. ανκουνε στο παρελθν, σε μουχλιασμνα, κτρινα βιβλα
και σε συρτρια που φυλσσουν &ετικα και σκονισμνα λ!ια αλα#ονεας
κρυμμνα ντεχνα σε ερ"τικς επιστολς, δχ"ς καμι α(α
μικρς ετοτος ο παρδεισος να #εις τον ρ"τα, δε μας χ"ρει
με!λη η κλαση που μας καλπτει ταν χνεται
κι η πιο πικρ ανταμοιβ, η αχαριστα
 να μη σου λνε κτι αυτ τα μτια που α!πησες, ταν τα βλπεις πλι
 να σου #ητνε μνο να πηδ(εις μσα τους, να βυθιστες
σο μπορες, χ"ρς σ"σβιο, σ) αυτν την απληστα
κι εν' !υρσανε τ"ν 6θην'ν κθε κρυφ !"να
και δεν υπρχει κπου να μρος να κρυφτονε
5 τσι κολμπησαν και πν!ηκαν τα μτια μου σ) αυτ την πολιτεα 5
τουλχιστον να μην τα βλπουν οι περοικοι να σπαρταρνε
κι οι καστανδες λλο πια μην τα λυπονται
σαν χ"ριστ τραβ(ανε πορεα...
~~~
που δε θα χ'ρα!ε !ια να !ραφτε σ) να χαρτ
μα εσ το θλησες να πρει αυτ τη φρα η #"
λυπμαι...
σ) πιασε (αφνικ ο πνος να μ) α!!(εις+
 
π"ς κπ"ς τσι τελει'σαμε κι εμες
κι χει πεθνει το Mμα#N O...σε μα νχτα
χ"ρς φιλ, δχ"ς μια σκρπια καληνχτα ....
κοντεει χρνος%
σ) πιασε ο πνος, χεις πθει λλει&η της παρουσας μου και ταραχ+
ανλπιστη ευαισθησα (αφνικ, π"ς η μπρα η σημεριν
!ια να μου !ρφεις .. Mσ) α!απ' πολ ..ακμαN
Mαπλ δε στο Aδειχνα, νοια#μουνα !ια σνα, απλ στο κρυβα να μη το μθεις
απλ σε απφευ!α εντχν"ς !ια να κλαις ...
απλ σ) απκλεια τοιουτοτρπ"ς κι σουν (" απ) τη #" μου
!ια να μη μθεις π"ς πολ σ) εκτμησα
εν' λι"να !ια σνα ...N ..τοιουτοτρπ"ς %
5 εκτμησα τα σα πρσφερες απλχερα σε μνα και στο κθε μας φιλ... σου αρκε+ 5
μα τ'ρα πια ...
παρ απ κοντ και πντοτε σφα!μνοι ...
εσφαλμνοι, πιστεοντας π"ς πντοτε μας φται!ε ο λλος ..
εν' δε βλπαμε τα μοτρα μας ... προς χριν του ε!"ισμο της τσπης μας
του νου, του καινορ!ιου τ#ιν παντελονιο...
~~~
 υπρ(α και πιο !ελαστ παιδ, !εμτο α!πη
ποιος μουν και που π!αινα, τ'ρα που να σου λ"+
ποιος εμαι και που π", δε θυμμαι, που να (ρ"%
το μνο που #ητοσα σ) λη μου τη #"
 να μην !ευτ' το ολτελα, το τποτα, το Mφτα"N
 να μην υπρ(" θμα της !ια μια μπουκι &"μ
 να χ" στην α!κλη μου λατρεα !ια προσκεφλι
 να !εομαι τα κλλη της και τη χαρ μα#
στα πδια της ν) απλ'ν" ο,τι μου Aδ"κε η πλση..
..!ι) αυτ κι απο!οητετηκα πολ %
και δες με π"ς κατντησα, σαν ρρ"στο σπουρ!τι
που πτα!ε αμριμνο #ητ'ντας συντα!
 να πρει λ!ο δναμη απ) τους χυμος, τα πθη
το τερν του μισυ νομ#οντας θα βρει
 
παρ!!ειλαν τα στφανα απ χρυσ κριρι
(εχελισε κι η μα!ιον#α απ) το &"μ..
PQRSTTS UVWWXYSP
..αλλ(ανε τα πντα, εν μια ριπ ασμφορου και υπρμετρου αστι!ματισμο
εντς ενς καυ! !εμτου με υπερφαλη #λη..
και χθηκε ολ"σδιλου το κρασ %
ο λι!!ος κατφερε να !νει η αφορμ
 να διαλυθον τα νειρα και οι φιλοδο(ες
ενς >μοναδικο? κορμιο που σχστηκε στα δυο εν μια νυκτ
και μν" εδ' καθρπτη μου ν) αναπολ' τις δ(ες
που χρι#α απλχερα 5 τι ηλθιος% 5 στη στι!μ
τα πντα μου, το εναι μου, τα συναισθματ μου
τα πρτυπ μου, τα φιλι, τα λ!ια μου χαλοσα
τις 'ρες και τις μρες μου ασκπ"ς σπαταλοσα
αφο κατατροπ'θηκαν με φρα και πυ!μ
πατθηκαν, διαλθηκαν και !ναν η αφορμ
 να κλεσει η Mενδιμεση η πρταN..
και παραδ("ς, π"ς πλη!'θηκε η καρδι μου και πονει τσο πολ+%
κανες δεν ενδιαφρθηκε να μθει απλ'ς αν #οσα
αν στου λλου κσμου τα στεν ακροβατοσα
αν τρ"!α, μην ρε&α, μην εχα αν!κη κτι
!υρν'ντας με συνθειες κακς, σαν τον σακτη
μ) να μπουκλι βτκα κι να στριφτ τσι!ρο
μα ετοτο τον καπν ... λλο δε τον φουμρ"%
μου !κρμισε ανασθητα και το στερν σκαλ μου
και πλον δε χ"ρει η λο!ικ μου..
P..και φοβμαι π"ς μνο αυτ η λ(η
θα Zναι ο σντροφς μου στη #".
5τποτα5
και ας λνε π"ς η μορα εναι στα χρια μας..N
 να μη μιλσ" δε !ια εκενο τον Bρ"ικ πλεμο που δχτηκα
κι λοι σα να Aχανε απ παλι κτι μα# μου, με χτυποσαν
που εν' ε!' 5 ο ηλθιος 5 στα μτια σου κολλοσα
 νομ#οντας π"ς πτα!α σε !ν"στο πλαντη..
5 που να A(ερα π"ς φτιχνεστε απ) το διο το καλοπι+ 5
μα φνηκε πσο μοιασα σ) αλτη..
δεν εναι και του χαρακτρος μου ετοτη η !ρπη
που πινει λα τ) αρσενικ να κουβαλον στειλιρι
το θηλυκ να κυνη!ον σο το χουν χτι
 
τα αισθματα να δ'σουμε, βιαστετε, (επουλστε %
 να δ'σουμε και το κορμ μας, μη μας πουν μαλκες
 να δ'σουμε τη δλια μας α(α αμαντι
!ια προκα ο,τι περισσεει !ια το !αμιστρ'να
ο,τι αρπ(ει ο κ'λος μας κι ο ποτσος μας κι αντο
σε κποιο ταπειν και ρημο μπουρδελο(ενοδοχεο %
στην τελικ θα #εις καλτερα, σκοτορες σα δεν χεις
και το κεφλι σου συχο να μη σε (επουλσουν
τουλχιστον τα αισθματα θα τα κρατς δικ σου
και τη φτ"χ καρδι κανες δε θα πλη!'σει
5 αφο την (επουλσανε φτην τσοι και τσοι 5
με ευκολα πρδ"σαν τις δλιες τις αρχς σου
σεμν και ταπειν, ντε και ...χστους %
~~~
χ"ρς ουσα και υπσταση οι ννοιες, χ"ρς ανσα να μετρμε
τους λθος χρνους, τα λθος κεμενα, τα κακ'ς κεμενα που μας στριμ'(αν
5 οπτε αφνουμε ορφαν τα συναισθματα κι οι σκ&εις μας κρατνε συντροφι 5
φτνει% [χι λλο πια %
και η αποθκη τ"ν αισθσε"ν, απθμενη
οι παραισθσεις δια!ρφτηκαν με στχους σε ποιματα
κι οι σκ&εις μλι στ#ουνε στου Dρ"τος τα θματα
!ια να !λυκνουν τις πλη!ς μας
θα !νει ...
κθε σου σκ&η ποημα κι ε!' μα στα!να
 να πφτει μες τα χρια σου και να την πλθεις ντα
 να !νεται πεντ!ραμμο, να τρα!ουδει σαν πρ'τα
στα!να ε!', βροχ εσ, στχος ε!', τρα!οδι εσ
κορμ ε!', &υχ εσ .... και λα !ναν @46
δο κορμι μες τη βροχ που λο τρα!οδια φτιχνουν
εν' οι &ιχλες πφτουνε πν" στα πρσ"π τους
!ια τη !λυκι α!πη τους μιλον τα σ"θικ τους
κπου χαμνοι στη βροχ, κπου βαθι στις σκ&εις
 
κι εμες οι δυο πλι μα#, να προχ"ρμε απ&ε
στις συνοικες του νειρου που την καρδι κλειδ'σαν
μ) εμς μπορονε μτια μου, πλι να (εκλειδ'σουν
αν αφεθομε ανστε!α μες της βροχς τις στλες
και με το μλι της βροχς να !νουμε &ιχλες
που αντμα πλι στον Dρ"τα θα τρα!ουδνε απ&ε..
Mτα μτια σου ντροπ μπορον να νι'σουν μνο
αν τα κομμτια εν"θον μσα σ) αυτ το π#λ 
στιχκια !ια τον Dρ"τα που πλ!ιασε στο στρ'μα
~~~
~~~
εναι απλ και εκολο να το συλλβεις
το εδες και στα μτια μου
το νι"σες στο σ'μα μου
τα(δευε το βλμμα σου
 να #"!ραφ#εις πνακες
με χρ'μα και μελνι
τι σκφτηκες...
μα να...
ας βρισκα μια πρφαση μια δικαιολο!α
να μικρ κομμτι ελπδας να σου χρι#α !ια το αριο
στο σμερα να μουν ο αρχη!ς μια συ!κυρας
που !νηκε στα μτια σου ο μεσ#οντας
τα μτια σου...
μα επειδ Aκενη την 'ρα που στορ!ικ σ) α!κλιασα
5 δεν (ρ" αν μεταφρ#εται σε α!πη η κνησ μου 5
(υπνσανε οι !ενετσιες ορμς στη θμησ μου
κι η ανμνησ μου πρστα(ε να β!ομε απ) το δ"μτιο%
κακς και σχημες οι αναμνσεις της κλεισορας
5 πισε το χρι μου και πμε να πετ(ουμε 5
κι αν ο ουρανς ετοτος θαρρες δεν σε χ"ρει
 
#"!ρφισε ναν πνακα που σφ#ει απ) τις αν!κες σου%
μνο παρακαλ'...
~~~
κανναν δακρβρεχτο παραπταμο δε !ν"ρ#" απ) το μθημα της -ε"!ραφας
παρ μνο, τι τρχ" και κυλ" μα# του
κι που πει, με κατευθνει
εμαι ρμαιο
ρμαιο σου λ", κποι"ν κακεντρεχ'ν στι!μ'ν
μη με ρ"τς ποιος εναι ο επμενος πλησιστερος σταθμς
!ιατ το μνο που !ν"ρ#" εναι πτε θα (υπνσ"
πτε θα ντυθ', πτε θα φ", πτε θα πρ" τα κλειδι να φ!"
τρ'" μνμες δακρ"ν και πνου
μη με περιμνεις !ια το δεπνο, δε !ν"ρ#" πτε θα !υρσ"
θ) αρ!σ"...
7"ς σε !ν"ρ#"+ 7ες μου% 7ου με (ρεις+
@μαστε !ν"στοι μικρ μου, εμες δυο (νοι μες τον κσμο
κι απ) τα πολλ που !ιναν, (εχσαμε που πμε...
μα π"ς σε λνε+ ε θυμμαι%
3αληνχτα..........
σε κομματκια απ χαρτ που) ταν !ραμμνα δυο ονματα
κι ο ρ"τας σε !υλινα μπουκλια
κλεισμνος πλι στα (εχασμνα αρ'ματα ...
τον χσαμε το δρμο στο χ"ρφι
αλλο τα μτια, αλλο η καρδι
αλλο τα Mθλ"N μας, αλλο η περηφνια
αλλο τα "ραα λουλουδτα πρ"ιν
αλλο τα πδια μας κι αλλο μια #"!ραφι
που απεικον#ει ντεχνα, π"ς θελ μας πρασαν τα χρνια
κι η (εβαμμνη της μπο!ι να μαρτυρ
κπου στο δρμο ετοτο, (εμακρανει κι η καρδι
απ) το υπλοιπο το σ'μα
 
και μσα σ) λα, να και μια MευχN
καλ σου δρμο
κι ας ρ!ε&ες ν) αντιληφθες πσα σου οφελ" ακμα ...
και μετα( μας, μια που μιλει τ'ρα η &υχ
κι χι το στμα το βαρ, οτε οι λ(εις
που μετνοι"ναν στα χελη μας
και μετα( μας, μια που το χρι μας αντλε
λη τη δναμη αυτ να κατα!ρφει
πολλ που χουν μα#"χτε, σα βμβα δπλα θα εκρα!ε
ο,τι εχε μσα μου κρυφτε ... σε μια στι!μ ...
 να δ" π"ς ττε θα μπορσεις να τ) αλλ(εις%
 να μην προφτσει αυτ η στι!μ, ευχσου ...
!ια θα μα#εεις απ) το δρμο κομματκια την &υχ
"ς τις αυλς του 7αραδεσου \
αλλο τα μτια, αλλο η καρδι
αλλο τα Mθλ"N μας, αλλο η περηφνια
αλλο τα "ραα λουλουδτα πρ"ιν
αλλο τα πδια μας κι αλλο μια #"!ραφι
θ) απεικον#ει ντεχνα π"ς πισαμε MKειμ'ναN
~~~
που στη διταση την !κρι#οκτρινη
το νοι!μα ταν μοιο με χρυσοσκλιστη αρμδα
στο φ"ς τ"ν στερι'ν
ε!' να πλησι#" τ) αναπφευκτο
της φσης μου σημδι
5 το καμπανκι >που κοιν'ς ο κσμος λ!ει..? 5
κι εσ εκε, !ια πντα εκε ... να περιμνεις να καπνσει το τσουκλι...
σου Aρχομαι ανυπρβλητη πυ!ολαμπδα μου...
καταρρει και το τελευταο μου δκρυ
 
απορες που παραμνουν λυτες
κι αναπντητες απ) τον χλο κι απ) τον οχετ του ε('κοσμου.
3ατακριτο ο,τι φλησα
που στα χερκια μου τσιμπολο!οσες σπρους
και φυστκια αραχδες
!ια να προλβ" τα μυριδες θρασματα της λησμονις
που καταφθνουν σφαρα...
...!ιατ με φησες+
τσιμπολο!'ντας τα χαρτκια σου που μου φηκες
με !εση μεταμλειας, ουσα ε!κατλει&ης κι αυτ που προκαλε τη στρηση
5 π'ς λ!εται να δεις...%+ 5
~~~
σε Aκενο το παιχνδισμα ... 5 π"ς λ!εται να δεις+5
(ενυχτισμνος, δακρυσμνος και πι"μνος
ε!' θα το αποκαλοσα ... ε!κατλει&η ακοσια
και θα το στλι#α !ιρλντες και κορδλες μαυρισμνες απ) τα χρνια
κι υλες προτσεις ρ"τος της ουτοπας
ε!' θα το κανα δεντρκι Kριστου!νν"ν
 να θυμ#ει σ) σους μενανε εδ' ... τα κβδηλα νειρα
και τις απμακρες πιο κρυφς και ακατρ!αστες
στα βθη της &υχς, αλα#ονεες
και η &υχ, ανα#ητ'ντας τη δικα"ση
5 αφο κανες δε βρθηκε στ) αληθιν να με MπονσειN 5
και η &υχ, ανα#ητ'ντας λτρ"ση
κποια στι!μ απ) το κορμ ετοτο θα ορμσει να (εφ!ει ...
 να δομε ττε τι θα βρουν να πουν και με τι λ!ια θα το εκφρσουν
αυτο οι MλοιN οι MπολλοN που Mμ) α!απσανεN%
 
και το κορμ, εν' θ) αποσυντθεται σε μα κσα πολυ!"νικ
5 ευρχ"ρη Aμα θες, μιας και λι!νς% 5
και το κορμ, Mαπ α!πη θα AναιN σ"ς πονε μερικο
... θα κλ&ουν
θα Aναι απ πκρα σπαρα!μ, θες απ πεσμα, ντροπ θυμ
θα Aναι απ κρατο κλμα, θες απ) τη δλια του την περηφνια
θες απ) το χρι που δε βρθηκε κοντ να το κρατσει
εν' βουτοσε στο κεν...+
~~~
πει καιρς που τ'ρα βρχει κθε μρα
 να δεις τις στλες π"ς διασπ'νται στα πλακκια που βαδ#αμε
βαδ#αμε σκυφτο και σι"πηλο
υλοι νθρ"ποι, αδειανο
να χδι, μια α!καλι να φιλ
μες στον πολπαθο ρ"τ μας ...
σα να μην μασταν εμες, οι τελευταοι μιας στι!μς
που ερ"τικ σ) να κορμ εχαμε εν'σει%
5 π'ς εχες νι'σει+ 5
 νι'θ" απστευτη ορ!, θλ&η κι αν!κη και θυμ
 νι'θ" αμτρητα P!ιατP να μ) χουν #'σει
π"ς θλ" κπου να μιλσ", να (εσπσ"
 νι'θ" ε!κατλει&η μ) απστευτο λυ!μ
κι αντιλαμβνομαι π"ς λα χουν τελει'σει ...
πει καιρς που βρχει τ'ρα κι απ) τα μτια μου
5 αυτ τα μτια αν θυμμαι εχες λατρ&ει 5
βλπεις, τα πστευα λα ο τρελς, πολλ τα λ!ια ...
και ο,τι κου!α και μ) !!ι#ε εχα κλ&ει
5 πολλς θυσες !ια να κλ&" κομματκι5κομματκι την καρδι σου 5
 
μα απαντοσα, π"ς εσνα εχα διαλ(ει ...
ευχαριστ' λοιπν, που χρτασα με κλματα
κι απ) την αν!κη ν) αποδε(" τις α(ες μου%
λυπμαι μνο 5 και κοτα με κατματα 5
αν κπου σφαλα ... και σου #ητ' συ!ν'μη
θλ" να φ!" απ Aδ" με καθαρ συνεδηση
και !ια τα λθη μου συ!ν'μη να #ητσ"
απ τον φλο, τον εχθρ τη !υνακα μου
,τι κι αν πλ!"σα, #ητ' να το ε(α!νσ"
βλπεις, εκε που θα ανταμ"θομε πλι
μνο !αλνη θα υπρχει και τα αισθματα
δε θα μπορες να διασκεδ#εις με τα χρματα
θα Aσαι να ρκος απ) τη μρα που θα φ!" ...
σημδι δεχνει ο καιρς κι εναι ευκαιρα να διακ&ει αυτ η α!πη
αυτ η πολπαθη, η α!ν, αυτ που εχαμε ορκιστε
π"ς θα κρατοσε μια #", μες απ) τα λθη
λλο να μη μακρη!ορ'
~~~
!ια σνα που α!πησες μνο τον εαυτ σου
5 αφο αριστεουν οι Mπρι!κπισσεςN και παρνουν τα πρ"τεα 5
!ια σνα που μ) α!πησες π"ς και τον εχθρ σου
!ια σνα φλη μου καλ, ναι, σε σνανε μιλ"%
π"ς σα χρνια κουβαλ" στην καμπορα μου
διπλσια φ"λι#ουν τα κρυμμνα συναισθματα
αισθματα που αναμει!νονται με βσανα και πκρες
που αναμει!νουν τη χαρ με την ελπδα, δες με%
 
και να Aμαι ε!' περφανος !ια ετοτα εδ' τουλχιστον
που απ) σα κι αν δειν επρασα, δες, β!κα παλικρι
και την ελπδα ε!' ποτ δεν φησα στο διβα μου
5 αφο λλ"στε !ια μιαν ελπδα #ομε... 5
 να (ρεις, π"ς κουβαλ' στα χρια μου δο #"ς
μια να κρατ' !ια πρτη μου, να λ" π"ς κτι μου Aμεινε
και μια που σου τη χρισα, να την κρατς παντιρα
ε!' που !ια σημαα κρτα!α την αντρικ τιμ μου
ε!' που μνον λπι#α, προδθηκα και φτα"
και βρθηκα με μπλικα κουσορια μα#"μνα
δο #"ς, λοιπν που λες, που η καθεμι τραβοσε
μια ανε(ρτητη 5 κοιν πορεα προς το πειρο
ε!' που μ) λους τα Aβαλα, καλπτοντας το MλθοςN σου
ανακαλπτ" μα τρπα που με τρ'!ει
σαν λκος !αστρεντερικ, τα σ"θικ μου σβνουν
και οι χαρς που θα Aρθουνε, !ια κοτα, κοτα λ!ο%
σαν ταπειν ιπτμενα πουλι θα λαβ"θονε
στο σκρτημα το ερ"τικ, σα βρουν φ"λι να #εσταθονε
θα λες M 5 τι λει ο τρελς+ τρελς θα εναι...%N
λοιπν, !ια δετε τον τρελ σας φλο
πσο μεινε μονχος και μοιρολο!ε
σα μη αναστρ&ιμο φινλε χει η #" του
και &χνει απε!ν"σμνα μι) α!καλι !ια ν) ακουμπσει
~~~
(ρεις, απ αυτ που χουν μορφο τλος
εκενα που νομ#εις π"ς τελικ μια πρτα θOανο(ει και η πρι!κπισσα του
παραμυθιο θα εμφανιστε
εκενα που οι νθρ"ποι δεν χ"ρ#ονται και οι δρμοι τους συμπορεονται στον καιρ
και παραμνουν οι &υχς τους α!καλιασμνες στην αι"νιτητα
5(ρεις, μου ρθε πλι η αν!κη να κλ&"
5 τποτα σημαντικ ] 
το νι"σα σαν αν!κη να αποφορτιστ' απ) λες τις κατη!ορες του κσμου
π"ς κι εσ αποκοιμισουν κποτε στην α!καλι μου, σκουπ#οντας κθε τσο τα
μτια σου
και σε παρη!οροσα, σο κλαι!ες απαρη!ρητη !οερ με ν"χελικος σπασμος
 
μνο, που στην παροσα φση, που να σφου!!σ" τα δκρυ μου+
5(ρεις, σκφτηκα να !ερ", να πρ" α!καλι μου !ια παρη!ρια τα με!λα
ανεκπλρ"τα λ!ια σου
Mμα#N τι με!λη κουβντα% M!ια πνταN+ τι εναι αυτ το παραμθι μαμολα+
5μπορδες κατσαρς και κουραφ(αλα 5
την α!πη βλε !ια προσναμμα κι λα τ) λλα κντα κορν#ες, να βλπεις τις λ(εις
που αντικρ#αμε στο διβα μας
που καθρεπτ#ουν τη χαμνη μας αθ"τητα στο διηνεκς μλλον\
κι αφο κανες δεν εχε πια το θρρος να αντικρσει την αδυναμα του χαρακτρος
του
θε'ρησα καλτερο ν) αποχ"ρσ" πριν μθ" το MτλοςN
~~~
υναμ στε τν νταση% 6 τ τ λυπημνο τρα!οδι θ τ π τσο σι"πηλ κα πικραμνα... τσι μαθα ν λ" τ τρα!οδια μου. 1 στχοι ταν πντα μνοι, πομον"μνοι σ μα φυλακ συναισθημτ"ν πο δημονο σαν ν (εφ!ουν. 1
στχοι ο δικο μου τρα!οδιστοι% βρ καν νταπκριση μτε στ μτια της. κενη μικρ νυχτεριν μουσικ μσα στν ρημο σταθμ κμα ναμνει πιβτες στ τα(δι της. 3ι με ς, λοι, μ νεκπλρ"τους ρ"τες π ν"ρς ποστατσαμε π) τ τα(δι. τοτη μουσικ δ βρ κε κμα ρχστρα ν τν
~~~
 
~~~
$σα στν ρημο σταθμ, π νε κα ρχονται τ τρα να   κι π) τ βα!νια κατεβανουν ο !πες πο δν ντ(ανε ποτ τ χ"ρισμ μ τ φτερ τος τ σπασμνα