Τεύχος 194, Δέφτερη Ανάγνωση 4- 11 Απριλίου 2016

8/18/2019 Τεύχος 194, Δέφτερη Ανάγνωση 4- 11 Απριλίου 2016

1/87

1

Δέφτερη Ανάγνωση

Εναλλακτική Πληροφόρηση

Website: http://2ha-cy.blogspot.com/ Facebook: www.facebook.com/DefteriAnaynosi

Twitter: www.twitter.com/DefteriAnaynos1

Ειδήσεις για τη βδομάδα και σχόλια για τις εξελίξεις

Περιεχόμενα του τεύχους 4 – 11 Απριλίου 2016:

Τεύχος 194

ΤΟΠΙΚΑ

Κάθε 1η Απριλιου, ένα μνημόσυνο για την Ένωση, σελ. 3

Ο Λουρουτζιάτης πάει δικαστήριο τελικά και η Μετατόπιση έμφασης αλλού

δεν έπαιξε μέχρι τώρα παρά τις δημόσιες υποβολές [από υπουργούς και

σύμβουλους εκδόσεων] για το τί έπρεπε να ψάχνει η ανακριτική ομάδΑ..Ένα

χαστούκι για το κύκλωμα διαπλοκής που εκφράζει ο Πολίτης και που τώρα πια

ελπίζει στις παρεμβάσεις του ..Ιωνά..[Τώρα θέλουν να δικάσουν τον Τάσσο

μετά θάνατο για τη σχέση του με τον Μπόμπολα, ή αναζητούν νέο.. Λίλλη;..

Μια παράταξη σε νευρική κρίση], σελ. 7

Όταν «το παρελθόν σε κυνηγά στα δικαστήρια» - Μια δύσκολη περίοδος για

τον κ. Αναστασιάδη: η εμφάνιση στο δικαστήριο για τον Ρίκκο, είναι εμφανώς

εκβιασμός, στο οποίο υπέκυψε αρχικά.. ενω πλανιέται και η δίκη στην Νέα

Υόρκη, όπου εμπλέκεται ο συνεργάτης του, στο δικηγορικό γραφείο, Θ.

Φιλίππου, σελ. 16

Η απεργία των νοσηλευτών: το πρώτο άρωμα νίκης της αντεπίθεσης των

εργαζομένων, σελ. 22

Μια δικαστικη διαμαχη στην Νεα Υορκη που μπορει να εχει κυπριακους

αποηχους: H υπόθεση Λεμπέντεβ-Φιλίππου αγγίζει και το θέμα των

ιδιωτικοποιήσεων; σελ. 28

http://2ha-cy.blogspot.com/http://2ha-cy.blogspot.com/http://2ha-cy.blogspot.com/http://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.twitter.com/DefteriAnaynos1http://www.facebook.com/DefteriAnaynosihttp://2ha-cy.blogspot.com/


2/87

2

Ένα αποκαλυπτικό άρθρο για τις γεωπολιτικές διαστάσεις της δίκης του

Λεμπέντεβ στην Νέα Υόρκη: θα προσπαθήσουν να εκβιάσουν τον

Αναστασιάδη; «Υπό ΚΑΘΕΣΤΩΣ απειλής η Κύπρος – Η Βικτόρια Νούλαντ

προσπαθεί να μπλοκάρει τη σχέση Κύπρου - Ρωσίας», σελ. 36

Η Δημοσιογραφία και η Μαρίνα από την Ορόκλινη, σελ. 45

ΔΙΕΘΝΗ

"ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΕΟ ΜΑΗ του '68 ; Οι δυναμικές των κινητοποιήσεων στους

γαλλικούς δρόμους.. σελ. 48

Ο θεαματικός διαχωρισμός απόψεων και πολιτικής ψήφου: η περίπτωση των

ΗΠΑ όπου η πλειοψηφία υποστηρίζει αριστερές θέσεις για την οικονομία, την

εξωτερική πολιτική ή τις πολιτισμικές διαμάχες για την ταυτότητα, αλλά

εγκλωβιζόταν στο στημένο από τα ΜΜΕ ηγεμονικό θεαματικό "διάλογο" και

ψήφιζε ενάντια στις.. δικές της απόψεις.. σελ. 54

ΚΙΝΗΜΑΤΑ

Καλούμε την ΚΔ να προχωρήσει σε λήψη μέτρων για ένταξη των Ρομά και όχι

σε μέτρα εκδίωξης τους . We call upon the government to take action for the

integration of Roma instead of the eviction, σελ. 57

Σχόλιο της Πρωτοβουλίας για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών επί των

δηλώσεων του Υπουργού Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος,

Νίκου Κουγιάλη, σχετικά με την κήρυξη της κρατικής περιουσίας (δασικής και

χαλίτικης γης) εντός της Προστατευόμενης Περιοχής του Δικτύου Natura

2000 σε Εθνικό Δασικό Πάρκο Ακάμα, σελ. 61

Έναν τζ̆έρασμαν στους Ντουμανήες , σελ. 65

Σποντες , σελ. 67

ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα Δικαιώματα των Ρομά ως Μειονότητα, σελ. 76

Δείγμα των καιρών; Ένα κείμενο που έγινε viral στην φετινή επέτειο… Τα

δεινά που επεσώρευσε η 1η Απριλίου 1955, σελ. 82

ΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΣΙΝ ΛΑΛΟΥΝ, 85

http://acerasanthropophorum.blogspot.com.cy/2016/03/blog-post.htmlhttp://acerasanthropophorum.blogspot.com.cy/2016/03/blog-post.htmlhttp://acerasanthropophorum.blogspot.com.cy/2016/03/blog-post.htmlhttp://thetrim1.blogspot.com/2016/03/blog-post_86.htmlhttp://thetrim1.blogspot.com/2016/03/blog-post_86.htmlhttp://acerasanthropophorum.blogspot.com.cy/2016/03/blog-post.html


3/87

3

ΤΟΠΙΚΑ

Κάθε 1η Απριλίου, ένα μνημόσυνο για την Ένωση

Κάθε 1η τ’ Απρίλη είναι ευκαιρία για την επανάληψη του κυρίαρχου αποστεωμένου και

ξύλινου διθυραμβικού λόγου μιας πετυχημένης εθνικής επανάστασης. Σιγά σιγά

αναπτύσσεται όμως και μια κριτική αποδόμηση ειδικά μέσα από τις σελίδες

κοινωνικής δικτύωσης. Πρόκειται για μια κριτική που φτάνει με αρκετή καθυστέρηση

αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν πέτυχε τον φερόμενο ως κεντρικό

στόχο της, δηλαδή την Ένωση με την Ελλάδα. Η αποτυχία της αυτή κάνει την ΕΟΚΑ

συμπαθή ή και γραφική με μια έννοια διότι, διότι άφησε ως κληρονομιά το αγαθό της Ανεξαρτησίας. Η Ανεξαρτησία μάλιστα παίρνει και μια ύστερη και γλυκιά εκδίκηση

αφού βλέπει τους πιο φανατικούς ενωτικούς να ενδύονται τη σημαία της κυπριακής

Ανεξαρτησίας η οποία μάλιστα έχει σχεδιαστεί από ένα Τουρκοκύπριο.

Η κριτική που αναπτύσσεται σε σχέση με τον αγώνα της ΕΟΚΑ είναι λοιπόν

αργοπορημένη αλλά είναι ακόμα και πολύ αποσπασματική. Ο λόγος είναι απλός. Η

ΕΟΚΑ απέτυχε στην Ένωση αλλά πέτυχε τους παράλληλους στόχους της σε μεγάλο

βαθμό. Το πιο σημαντικό όμως είναι κέρδισε την δυνατότητα να αποτρέπει την

κριτική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πέτυχε κατακτώντας την κρατική εξουσία

και ταυτόχρονα την ηγεμονία στο δημόσιο λόγο. Πρόκειται για ένα συνδυασμό

πειθούς σε όσους πείθονταν αλλά και ένοπλης και όχι μόνο, βίας σε όσους

διαφωνούσαν.

Οι παράλληλοι στόχοι όπως ανάγλυφα εμφανίστηκαν καθαρά το 1958 και μετά, ήταν

η καταστολή της Αριστεράς και των Τουρκοκυπρίων.


4/87

4

Η αποτυχία της αυτή κάνει την ΕΟΚΑ συμπαθή ή και

γραφική με μια έννοια διότι, διότι άφησε ως κληρονομιά το

αγαθό της Ανεξαρτησίας. Η Ανεξαρτησία μάλιστα παίρνει

και μια ύστερη και γλυκιά εκδίκηση αφού βλέπει τους πιοφανατικούς ενωτικούς να ενδύονται τη σημαία της

κυπριακής Ανεξαρτησίας η οποία μάλιστα έχει σχεδιαστεί

από ένα Τουρκοκύπριο.

Μια κριτική που γίνεται συνήθως αφορά στο ένοπλο του αγώνα σε μια εποχή κατά

την οποία η Βρετανική αυτοκρατορία αποσυρόταν από τις κτήσεις της οικοδομώντας

μια μεταποικιακή όπως ονομάστηκε σχέση με τις πρώην αποικίες της. Πράγματι,

βλέποντας το πραγματικό αποτέλεσμα του ένοπλου αγώνα δηλαδή το κυπριακό

κράτος, μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι το ίδιο ή ίσως και καλύτερο αποτέλεσμα θα

μπορούσε να προκύψει μέσα από τη διπλωματία όπως έγινε στην περίπτωση της

Μάλτας για παράδειγμα. Στη περίπτωση της Κύπρου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί

ίσως η στρατηγική της διασκεπτικής. Ωστόσο η κατάρρευση της Βρετανίας ως

αποικιοκρατικής δύναμης ήταν μεν αποτέλεσμα ευρύτερων αλλαγών στο διεθνές

σύστημα, αλλά κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει το ρόλο που διαδραμάτισαν τα

ένοπλα αντιαποικιακά κινήματα στη διαμόρφωση αυτών των αλλαγών. Θεωρητικά θαμπορούσε κάποιος να φανταστεί και στην Κύπρο ένα ένοπλο αγώνα με βαθύτερο

αντιαποικιακό περιεχόμενο και αποτέλεσμα που θα επεδίωκε την ολοκληρωτική ρήξη

με την Βρετανία. Αυτή η διάθεση όμως δεν υπήρχε στο επίπεδο της ηγεσίας του

αγώνα, και είναι γι αυτό που μπορούμε να πούμε ότι αν τουλάχιστον ο αγώνας δεν

ήταν ένοπλος οι ζημιές που θα προέκυπταν και όντως προέκυψαν θα ήταν λιγότερες.

Οι ζημιές όμως έχουν σχέση με την πολιτική βάση του αγώνα δηλαδή το στόχο της

Ένωσης. Για να έχει αυτός ο στόχος πιθανότητες επιτυχίας θα έπρεπε οι

ελληνοτουρκικοί συσχετισμοί να ήταν διαφορετικοί. Η αποτυχία της ελληνικής

εισβολής στο κατάλοιπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1922 δημιούργησε μια

κατάσταση η οποία άφηνε την Κύπρο πολύ μακριά από τις δυνατότητες του όποιου

ελληνικού αλυτρωτισμού αφ’ ενός ενώ από την άλλη, τραγική ειρωνεία, έθρεψε και

την ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού που θα εμφανιζόταν και στην Κύπρο στον

αντίποδα της Ένωσης. Ο οποίος στόχος της Ένωσης υπέθαλψε και αυτός με τη σειρά

του τον τουρκικό εθνικισμό στην Κύπρο ο οποίος πήρε την μορφή του Ταξίμ.


5/87

5

Ο στόχος όμως της Ανεξαρτησίας δεν ήταν μόνο αναγκαίος λόγω της διεθνούς

κατάστασης και ειδικά λόγω των ελληνοτουρκικών συσχετισμών. Δεν ήταν μόνο

αναγκαίος για να οικοδομήσει ένα δικοινοτικό αντιαποικιακό μέτωπο απελευθερωμένο

από τους μητρικούς μεγαλοϊδεατισμούς. Ήταν αναγκαίος έτσι, όπως τον

φαντάστηκαν οι πρώτοι αριστεροί και έτσι όπως τον επιθυμούσε ο Αδάμ Αδάμαντος.

Γιατί αυτός είναι πιο κοντά στα γούστα των Κυπρίων. Αυτά τα γούστα των Κυπρίων

έγινε προσπάθεια να κατασταλούν που συνεχίζεται αν και σε όλο και πιο γραφική

μορφή μέχρι και σήμερα. Σκεφτείτε ότι... δεν ιδρυόταν κυπριακό πανεπιστήμιο ως και

μέσα στη δεκαετία του 90 για να μείνουν προσκολλημένοι οι Κύπριοι στο ελληνικό

πανεπιστήμιο και να μη διαβρωθεί η εθνική τους συνείδηση, όπως ρητά και με ...αγνή

θρασύτητα δηλωνόταν. Για να γίνει το πανεπιστήμιο χρειάστηκε πολύχρονος αγώνας

από τους φίλους του. Μέχρι το 1980 η Εθνική Κύπρου έπρεπε να ονομάζεται μικτή

για να μη θιγεί ο ελληνικός κορμός. Η μετονομασία της δημιούργησε ποταμούς

δακρύων στα μίντια που είχαν και έχουν στην πλειοψηφία τους το ... μητρικό

σύνδρομο. Το αστείο είναι ότι πλέον δεν τίθεται θέμα ένωσης. Αυτό που τίθεται είναι

να διατηρείται μία πλασματική και συγκαταβατική αποδοχή του ...αγνού χαρακτήρα

της στόχευσης για να συνεχίσουν να νέμονται τα ειδικά πλεονεκτήματα της

Ανεξαρτησίας... οι αγωνιστές της Ένωσης.

Στη Ζυρίχη οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ και της ΤΜΤ υποχρεώθηκαν να αναγνωρίσουν ότι

υπήρχαν αντικρουόμενα αυτοδιαθεσικά αιτήματα και κινήματα. Ειδικά η ΕΟΚΑ

υποχρεώθηκε να δεχτεί ότι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης δεν ανήκε αποκλειστικά

στην πλειοψηφούσα εθνότητα, εξ ου και αποδέχτηκε να συνομιλεί με την άλλη

κοινότητα. Η αναγνώριση αυτή γινόταν όμως μέσα στα πλαίσια μιας οθωμανικής θα

μπορούσαμε να πούμε αντίληψης της πολιτικής που χαρακτηρίζει μέχρι και σήμερα

τις πολιτικές ελίτ των δύο κοινοτήτων μέχρι και σήμερα. Μιας πονηρής και συχνά

κουτοπόνηρης αντίληψης που εύκολα ξεχνά όχι μόνο τις προφορικές αλλά και τιςγραπτές συμφωνίες είτε είναι διεθνείς είτε όχι, είτε είναι διακοινοτικές ή

ενδοκοινοτικές, είτε είναι διακομματικές, είτε είναι ενδοκομματικές. Εξ ου και η

συνήθεια των εύκολων δεσμεύσεων.

Στο δικοινοτικό επίπεδο υπάρχει πλέον, στο επίπεδο φυσικά των πολιτικών ελίτ, μια

καλή γνώση της μιας πλευράς από την άλλη η οποία χαρακτηρίζεται φυσικά από

πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης αλλά και μια περίεργη αλληλοαναγνώριση. Για

παράδειγμα πως θα μπορούσε να εξηγήσει κάποιος την προσπάθεια του Τάσσου


6/87

6

Παπαδόπουλου να πετύχει υπόγεια συμφωνία με τον Ντενκτάς στο ζήτημα της

αναστολής των δημοψηφισμάτων των 2004.

Ο στόχος όμως της Ανεξαρτησίας δεν ήταν μόνο αναγκαίος

λόγω της διεθνούς κατάστασης και ειδικά λόγω των

ελληνοτουρκικών συσχετισμών. Δεν ήταν μόνο αναγκαίος

για να οικοδομήσει ένα δικοινοτικό αντιαποικιακό μέτωπο

απελευθερωμένο από τους μητρικούς μεγαλοϊδεατισμούς.

Ήταν αναγκαίος έτσι, όπως τον φαντάστηκαν οι πρώτοι

αριστεροί και έτσι όπως τον επιθυμούσε ο Αδάμ Αδάμαντος.

Γιατί αυτός είναι πιο κοντά στα γούστα των Κυπρίων. Αυτά

τα γούστα των Κυπρίων έγινε προσπάθεια να κατασταλούν

που συνεχίζεται αν και σε όλο και πιο γραφική μορφή μέχρι

και σήμερα. Σκεφτείτε ότι... δεν ιδρυόταν κυπριακό

πανεπιστήμιο ως και μέσα στη δεκαετία του 90 για να

μείνουν προσκολλημένοι οι Κύπριοι στο ελληνικό

πανεπιστήμιο και να μη διαβρωθεί η εθνική τους

συνείδηση, όπως ρητά και με ...αγνή θρασύτητα

δηλωνόταν.

Η κάθε πλευρά αντλεί κέρδη και πολιτική αναγνώριση μέσα από την αντιμετώπιση

της άλλης. Πρόκειται για ένα παιγνίδι – απότοκο και κληρονομιά της ΕΟΚΑ και της

ΤΜΤ από πριν την Ανεξαρτησία. Ένα παιγνίδι που μπλέκεται απότομα με το νέο

πλαίσιο της καθυπόταξης της διεθνούς πολιτικής από τις διεθνείς αγορές και συγχύζει

και τις δύο πλευρές και ως προς τις δυνατότητες τους αλλά και ως προς τους στόχους

οι οποίοι έτσι κι αλλιώς πίσω από μια στερεότυπη μάσκα ήταν πάντα ελαστικές. Η

αγωνία πάντως και των δύο πλευρών είναι έκδηλη αναφορικά με την αναμενόμενη

ανάμιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κυπριακό και την πιθανή ένταξη του στο παζάρι

των Ευρωτουρκικών σχέσεων.


7/87

7

Ο Λουρουτζιάτης πάει δικαστήριο τελικά και η Μετατόπιση

έμφασης αλλού δεν έπαιξε μέχρι τώρα, παρά τις δημόσιες

υποβολές [από υπουργούς και σύμβουλους εκδόσεων] για

το τί έπρεπε να ψάχνει η ανακριτική ομάδα:

Ένα χαστούκι για το κύκλωμα διαπλοκής που εκφράζει ο

Πολίτης και που τώρα πια ελπίζει στις παρεμβάσεις του

..Ιωνά..

[Τώρα θέλουν να δικάσουν τον Τάσσο μετά θάνατο για τη σχέση του

με τον Μπόμπολα, ή αναζητούν νέο.. Λίλλη;.. Μια παράταξη σε

νευρική κρίση]

Η κατάθεση των κατηγοριών για τα σκάνδαλα του ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ φαίνεται να άφησε

μερικούς …μπουκάλα.. Ο Φαίδωνος 1 [που δεν φώναζε έτσι φυσικά όταν

απαλλάσσονταν οι εργολάβοι του ΣΑΠΑ στο θέαμα που τον βοήθησε να γίνει

δήμαρχος] έκανε δηλώσεις [τις οποίες πρόβαλε – πειθήνια; - ο Τσουρούλης στο

Σίγμα] και διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν υπήρχαν και άλλοι στο «κάδρο» των

κατηγορουμένων – και φαινόταν να «φωτογραφίζει» τον Τάσσο: ποιός άλλος ήταν

«ανώτατος αξιωματούχος» και «δικηγόρος » τότε;.. Οι δηλώσεις του αναπαρήγαγαν

1 https://www.youtube.com/watch?v=9cNhH-P0qNo

https://www.youtube.com/watch?v=9cNhH-P0qNohttps://www.youtube.com/watch?v=9cNhH-P0qNohttps://www.youtube.com/watch?v=9cNhH-P0qNohttps://www.youtube.com/watch?v=9cNhH-P0qNo


8/87

8

ουσιαστικά ένα πρωτοσέλιδο του Πολίτη,2 που εστίαζε στη σχέση Τάσσου

Παπαδόπουλου και Μπόμπολα [ότι ο πρώην πρόεδρος τον είχε καλέσει σπίτι του κλπ

– ο Φαίδωνος μετέφερε τη συνάντηση στην Αθήνα.. κοκ..] ..Ήδη, όπως θα δούμε και

πιο κάτω, ο Διονυσίου του Πολίτη [όπως και στην περίπτωση που απειλούσε για να

συγκαλύψει το ότι εμπλέκονταν άμεσα σε τεκμηριωμένη συναλλαγή 50,000 ευρώ

συναλλαγή με την Τράπεζα Κύπρου για τη λογοκρισία απόψεων που ήταν κριτικές για

τραπεζίτες], είχε κάνει και πάλι επίδειξη απειλών.. όταν άρχισαν να τον ειρωνεύονται

για την «ανάγκη του» να υπερασπιστεί τον Ρίκκο..

Τα δυο σενάρια διερεύνησης: οι στημένες δίκες του Ρίκκου – Ιωνά –

Χάσικου που απαλλάσσουν τους ενόχους, και το πρότυπο δίκης του Ρίκκου

που εισηγήθηκε ο κ. Κ. Κληρίδης

Τί περίμεναν και γιατί ενόχλησε και πάλι ο Γενικός Εισαγγελέας τώρα – μέχρι τώρα ο

ενοχλητικός ήταν ο Γενικός Ελεγκτής [και ο Πολίτης πάντα πιστός στη διαπλοκή, τον

είχε στο στόχαστρο και την περασμένη Κυριακή]; Ο Γενικός Εισαγγελέας από τότε

που ανέλαβε φάνηκε να είναι απρόθυμος να προχωρήσει στο σενάριο στησίματος

δικών με στόχο τη μετατόπιση των ευθυνών από τους ένοχους σε άλλους για να

κατασκευάσουν [ο ΔΗΣΥ, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ τους, όπως ο Πολίτης] θεάματα

Μετατόπισης από τα δικά τους προβλήματα/σκάνδαλα. Αυτό το σενάριο ήταν

ξεκάθαρο και στην υπόθεση της Δρομολαξιάς , και σε αυτήν του ΣΑΠΑ. Και στις δυο

περιπτώσεις , οι ένοχοι [που αποκόμισαν τα οφέλη], και οι βασικοί κατηγορούμενοι,

απαλλάχτηκαν – ο Λίλλης στη Δρομολαξιά και οι εργολάβοι στην υπόθεση του ΣΑΠΑ.

Και έχουμε και ηχογραφημένα τεκμήρια πως στήθηκαν οι δίκες με τις αποκαλυπτικές

ατάκες [«...ο Ρίκκος θέλει τον Κιττή..»]. Και στη Δρομολαξιά, είχαμε και μια εμφανώς

στημένη δίκη – όπου ο Λίλλης, αφού απαλλάγηκε πλήρως, μετά μπορούσε να καλεί

όποιον φίλο του ήθελε [τον οποίο χρύσωνε ο Ρίκκος – αν είχε οφειλές στο δημόσιο

του τις χάριζε, βλ. Φαντούσης ..τέτοιο επίπεδο ξεδιάντροπης εξαγοράς.. και μερικοί

σιώπησαν] για να επιβεβαιώνει ό,τι του κατέβαινε και ό,τι βόλευε.. Αυτό ήταν το

καθεστώς του κυπριακού μακαρθισμού, που εξέφρασε ο Ρίκκος – και που φυσικά

στηριζόταν από ένα κύκλωμα στην κυβέρνηση [με τον Χάσικο ως βασικό

πρωταγωνιστή στο στήσιμο και στις παραπλανήσεις] και στα ΜΜΕ. Είναι αυτές

ακριβώς τις τάσεις , και το συγκεκριμένο σενάριο, που φάνηκε να φωτογραφίζει ο Κ.

2 Και ο Πολίτης επανήλθε την Κυριακή 3/4/ με πρωτοσέλιδο για τον Τάσσο και πάλι..Η αναζήτηση

μετατόπισης από τους Λουρουτζιάτη, Κοκότση κλπ, είναι εμφανής..


9/87

9

Κληρίδης στην αντιπαράθεσή του με τον κ. Αναστασιάδη όταν είπε το ιστορικό πια

«μετατρέπετε τους κατηγορούμενους σε κατήγορους».

Ο Γενικός Εισαγγελέας από τότε που ανέλαβε φάνηκε να

είναι απρόθυμος να προχωρήσει στο σενάριο στησίματος

δικών με στόχο τη μετατόπιση των ευθυνών από τους

ένοχους σε άλλους για να κατασκευάσουν [ο ΔΗΣΥ, η

κυβέρνηση και τα ΜΜΕ τους, όπως ο Πολίτης] θεάματα

Μετατόπισης από τα δικά τους προβλήματα/σκάνδαλα.

Αυτό το σενάριο ήταν ξεκάθαρο και στην υπόθεση της

Δρομολαξιάς και σε αυτήν του ΣΑΠΑ.

Ενάντια, και απέναντι, σε αυτό το σενάριο ο κ. Κληρίδης πρόβαλε ένα νέο – και

σαφώς πιο κοντά στην έννοια της δικαιοσύνης και της ισονομίας – μοντέλο με την

δίκη του Ρίκκου. Κατ’ αρχήν έγινε διερεύνηση χωρίς θεαματικές διαρροές. Και

ακολούθως κατατέθηκαν οι κατηγορίες – αλλά τώρα πια δεν έγινε προσπάθεια να

εστιαστεί το θέμα μόνο σε όποιον έπιασε μίζες [δεκασμό], και κατά συνεπεια να

απαλλαγούν οι ένοχοι και οι άμεσα εμπλεκόμενοι [οι οποίοι θα μπορούσαν σαν Λίλλης

ή εργολάβοι να πουν ό,τι τους ζητούσαν οι αστυνομικοί – ένα κύκλωμα που φαινόταν

να ελεγχόταν πλήρως από τον Ρίκκο όσο ήταν επικεφαλής ανακρίσεων]. Αντίθετα, ο

κ. Κληρίδης, πήρε στο δικαστήριο και αυτούς που πλήρωναν – το δικηγορικό γραφείο

Νεοκλέους στη δίκη του Ρικκου. Και σε μια συμβολική κίνηση επισφράγισης ο κ .

Κληρίδης γνωμάτευσε ότι οι εταιρείες που πλήρωναν μίζες δεν έπρεπε να

συμμετέχουν ξανά σε δημόσιους διαγωνισμούς. Αλλά ..μερικοί προσπαθούν να τους

βάλουν από την πίσω πόρτα, προφανώς..

Αν συγκρίνει κάποιος αυτά τα δυο μοντέλα, είναι σαφές ότι το κύκλωμα της

διαπλοκής γύρω από τον Πολίτη και τις ό,ποιες προεκτάσεις του στο Χάσικο, αλλά και

στον Ιωνά [ο οποίος ως επικεφαλής της αστυνομίας σαφώς ελέγχει βασικούς κόμβους

στην ανακριτική διαδικασία], ήθελε να κατασκευαστεί το θέαμα με πρωτοσέλιδα για

διαφθορά, αλλά μετά να μετατοπιστεί η έμφαση σε στόχους που εκείνοι ήθελαν.

Έτσι, στη Δρομολαξιά κατηγορήθηκαν, χωρίς να υπάρχει αδίκημα [χωρίς να υπάρχει

καν κατηγορία ότι πήραν χρήματα] οι Ζαννέτος και Τσουρής, ενώ στην υπόθεση του

ΣΑΠΑ, εμφανώς , ο Ρίκκος υπέβαλε ότι έπρεπε να συλληφθεί ο Σιαηλής ακόμα και


10/87

10

χωρίς επαρκή μαρτυρία [για αυτό άλλωστε και αναγκάστηκε να προσφύγει μέχρι και

το Ανώτατο, όταν η τοπική δικαστής του το υπέδειξε]. Φάνηκε όμως ότι, αυτήν την

φορά, δεν τους έβγαινε – και ενώ ο Χάσικος φάνηκε τελικά να καταλαβαίνει ότι δεν

τον παίρνει και υιοθέτησε πιο ήπια τακτική, ο Πολίτης και ο Ιωνάς με τα δίχτυά του,

φαίνεται να προσπαθούν ακόμα… Κάτι έχασαν.. Και βέβαια έχουν να συγκαλύψουν

ότι αυτό είναι σκάνδαλο της παράταξής τους.. Άσε που μπορεί να ανοίξει και ο

Λουρουτζιάτης ή ο Ρίκκος το στόμα του…

Ένα σκάνδαλο που το κύκλωμα ήθελε να σπρώξει αλλού από την αρχή –

αλλά τελικά ήρθε και έδεσε στο Λουρουτζιάτη..

Ας δούμε τη διαδικασία.. Ο Χάσικος φανηκε ότι στόχευε στο θέμα από καιρο – το πιο

πιθανόν είναι ότι είχε ή έχει σχέσεις με εταιρείες που θέλουν να αναλάβουν την

διαχείριση των σκουπιδιών. Έτσι, συμπεριφέρονται γενικά στο χώρο των

διαπλεκόμενων συμφερόντων πολιτικής και επιχειρήσεων – φημολογείται λ.χ. ότι

ιχθυοτροφείο στο Λιοπέτρι το απέκτησαν μετά από μια έντονη εκστρατεία εναντίον

του από τα ΜΜΕ που ελέγχει η οικογένεια Κουλέρμου. Έτσι, έκανε το 2013 και μια

από εκείνες τις φαιδρές έρευνες [που κατασκευάζει με δικούς του – όπως ήταν εκείνη

για την Δρομολαξιά] και για τα ΧΥΤΥ/ΧΥΤΑ. Είναι εκεινη την έρευνα που

προσπαθούσε να προωθήσει σε μια φάση την περασμένη εβδομάδα. Για να δει κανείς

τις αντιστοιχίες , θα πρέπει να θυμηθούμε ότι στην υπόθεση για την Δρομολαξιά το

ότι ο Χάσικος ήταν άμεσα εμπλεκόμενος, λογοκρίθηκε απόλυτα – η οικογένεια

Κουλέρμου-Χάσικου, είχε κοινά οικονομικά συμφέροντα με τον Λιοτατή και ήταν

επίσης υποψήφια για να πουλήσει δικό της χωράφι στο ταμείο συντάξεων των

εργαζόμενων της ΣΥΤΑ. Αλλά αυτά λογοκρίθηκαν στην αρχή, όταν κατασκευαζόταν

το θέαμα, και μετά ο Λίλλης [που θα μπορούσε να ήταν ο Κουλέρμος] κρίθηκε απλώς

«επιχειρηματίας» από τον δικαστή, που προβλεπόταν πως θα λειτουργούσε, και το

θέαμα κρύφτηκε για να μην διερευνηθεί μετά πώς και ποιοί το έστησαν – όπως

τεκμηριώνεται από τις ηχογραφήσεις κοκ.. Το κύκλωμα λειτουργεί με τα θεάματα και

η έννοια της δικαιοσύνης είναι σαφώς περιττή.. Έτσι, οικοδομήθηκε μια εκστρατεία

ενάντια στο ΑΚΕΛ, στη ΣΥΤΑ.. Και κανένας δεν ασχολήθηκε με το ότι ο Σ. Χάσικος

ανέλαβε πλήρως τον έλεγχο του κτηματολογίου. Παρά τις εμφανείς σχέσεις του με

εταιρείες ακινήτων.. Και για ένα διάστημα μετατοπίστηκε η έμφαση από τα άλλα

σκάνδαλα του προεδρικού, της κυβέρνησης κοκ…


11/87

11

Και ήταν τα ίδια ΜΜΕ που έκαναν επιθέσεις ενάντια και

στον Κ. Κληρίδη με εμφανή ή υπόγειο άξονα τη δίκη του

Ρίκκου – με τον Πολίτη να είναι το κέντρο βάρους,

περισσότερο και από την Αλήθεια. Σε ένα αρχικό στάδιο τηςέρευνας, ο Πολίτης τα είχε με την Ελεγκτική Υπηρεσία γιατί

ανέδειξε [την ίδια περίοδο] το θέμα με τα ελικόπτερα.

Μέρος του προβλήματος, για το κύκλωμα της διαπλοκής,

ήταν ότι ο Γενικός Ελεγκτής είχε αρχίσει [σε συνεργασία και

με την Εισαγγελία] έρευνα για τον κ. Λουρουτζιάτη σε

σχέση με το αποχετευτικό. Και αυτή η κίνηση ενοχλούσε

εμφανώς την κυβερνητική παράταξη που πόνταρε στο

δήμαρχο που είχε εκλέξει για μια σειρά από λόγους –

ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι σχέσεις τους με την

ηγεσία της δεξιάς, αλλά και οι εξυπηρετήσεις που πρόσφερε

[στην κυβερνηση η σε συνδεομενα κομματικα

συμφεροντα] στην Λάρνακα.

Στο θέμα της Κόσιης μετά την αποτυχία να προωθηθεί το θέαμα τα προηγούμενα

χρόνια, φαίνεται ότι ο κ. Χάσικος τα βρήκε τελικά με την εταιρεία του Κοκότση το

2015 [το ότι και οι δυο ανήκουν στο ΔΗΣΥ είναι μια παραμετρος] και έτσι έριξαν την

τιμή [το αν είχε και οικονομικά οφέλη σε ιδιωτικό επίπεδο ο υπουργός εσωτερικών

δεν διευκρινίστηκε και δεν διερευνήθηκε ακόμα] και ο κ. Χάσικος εμφανίστηκε

αποφασισμένος να κλείσει τη συμφωνία το φθινόπωρο του 2015. Εκεί, ήταν μια

«δυσκολη» στιγμή του κ. Χάσικου. Διότι, η μείωση του κόστους θα μπορούσε να

κατανοηθεί και με βάση τα νέα δεδομένα της κρίσης. Αλλά γιατί επέμενε ο κ. Χάσικος

να κλείσει μια συμφωνία, αφού θα μπορούσε να προκηρύξει προσφορές κλπ; Την

αποφασιστική κίνηση σε εκείνο το πλαίσιο την έκανε ο Γενικός Ελεγκτής – παρά τις

κριτικές από τον Χάσικο. Και άρχισε τότε να διαφαίνεται και το μέτωπο των ΜΜΕ που

θα στήριξε την επιθέσεις ενάντια στον κ. Οδυσσέα Μιχαηλίδη – αυτοί, δηλαδή, που

ουσιαστικά δεν ήθελαν να διερευνηθεί το θεμα με την Κοσιη, και μάλλον

προτιμούσαν, αφού ξεκίνησε το θέμα, να μπορούν να το κατευθύνουν όπου εκείνοι

ήθελαν. Και ήταν τα ίδια ΜΜΕ, που έκαναν επιθέσεις ενάντια και στον Κ. Κληρίδη με

εμφανή ή υπόγειο άξονα τη δίκη του Ρίκκου – με τον Πολίτη να είναι το κέντρο


12/87

12

βάρους, περισσότερο και από την Αλήθεια. Σε ένα αρχικό στάδιο της έρευνας, ο

Πολίτης τα είχε με την Ελεγκτική Υπηρεσία γιατί ανέδειξε [την ίδια περίοδο] το θέμα

με τα ελικόπτερα. Μέρος του προβλήματος , για το κύκλωμα της διαπλοκής , ήταν ότι

ο Γενικός Ελεγκτής είχε αρχίσει [σε συνεργασία και με την Εισαγγελία] έρευνα για τον

κ. Λουρουτζιάτη σε σχέση με το αποχετευτικό. Και αυτή η κίνηση ενοχλούσε

εμφανώς την κυβερνητική παράταξη που πόνταρε στο δήμαρχο που είχε εκλέξει για

μια σειρά από λόγους – ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι σχέσεις τους με την

ηγεσία της δεξιάς, αλλά και οι εξυπηρετήσεις που πρόσφερε [στην κυβερνηση η σε

συνδεομενα κομματικα συμφεροντα] στην Λάρνακα.

Στο νέο πλαίσιο που έχει καθορίσει ο Γενικός εισαγγελέας το αποφασιστικό τεκμήριο

φαίνεται να είναι το γραπτό – το οποίο είναι σαφώς πιο αντικειμενικό από τις κωμικές

παραστάσεις των φίλων του Λίλλη ή της γελοίας πια κατάστασης του Βέργα που ότι

του ζητήσουν λέει «ναι».. Έτσι, όταν τελικά βρέθηκαν τα πλαστά τιμολόγια, μπόρεσε

να προχωρήσει η υπόθεση. Και ο Λουρουτζιάτης πιάστηκε σε αυτό το πλαίσιο και από

τις αναφορές στο ημερολόγιο του για συνάντηση με τον Κοκότση..

Η κυβερνητική παράταξη σε σοκ – και το κύκλωμα της διαπλοκής αναζητά

τρόπο μετατόπισης: όταν ο Διονυσίου αντιγράφει τον Χάσικο… ή πώς η

επανάληψη των κλισέ είναι ένα είδος αποκαλυπτικής λανθάνουσας

γλώσσας…

Όταν ανακοινώθηκαν τα ονόματα και ιδιαίτερα το όνομα του Λουρουτζιάτη, το σοκ

στην κυβερνητική παράταξη συγκαλύφθηκε με την σιωπή.. Ξαφνικά, ο Αβέρωφ

φόρεσε άλλο πρόσωπο και ξέχασε ότι ζητούσε παραίτηση δημάρχου στην Πάφο την

εποχή του ΣΑΠΑ.. Και η πλειοψηφία των ΜΜΕ, έριξε το θέμα στα μαλακά. Εν μέρει

και γιατί ο κ. Κληρίδης τηρώντας τον νόμο δεν ενθαρρύνει τις διαρροές, όπως

φαινόταν να κάνει ο Ρίκκος που προτιμούσε δίκες στα πρωτοσέλιδα, παρά στα

δικαστήρια… Εκεί, στα δικαστήρια, προτιμούσε τις στημένες διαδικασίες όπως φάνηκε

και από τις κατηγορίες για δικό του δεκασμό. Μετά το πρώτο σοκ στο κυβερνητικό

μπλοκ άρχισαν οι ..ελπίδες για σενάριο Λίλλη.. Έτσι σε εκείνο το πλαίσιο μέχρι και ο

Χάσικος περίμενε.. τον Γιαννακόπουλο..


13/87

13

Κάτι περίμενε ο κ. Χάσικος αλλά.. δεν βγήκε..

Όμως, τελικά η διαδικασία δεν φάνηκε να πηγαίνει όπως την ήθελαν. Ο

Γιαννακόπουλος επιβεβαίωσε μεν τον Κοκότση, αλλά μέχρι εκεί. Ο Κατρής που ήρθε

μετά ενέπλεξε και τον Μπόμπολα. Οπότε ο Διονυσίου αναπαράγοντας τον άγχος και

την νοσταλγία των στημένων δικών του Ρίκκου, άφησε τις ελπίδες του να

πλανιούνται στον Μπόμπολα..

Ο Διονυσίου του Πολίτη, σε ρόλο Χάσικου [και Ίωνα;] ξέρει τί θα

υποβάλουν οι αστυνομικοί στον Μπόμπολα πριν καν τον δουν;..

Δημοσιογραφία επί παραγγελία με ταρίφα 50,000 ευρώ;

Και αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι ο Πολίτης κατασκεύασε το θέαμα της φόκους,

ενώ ως εφημερίδα πρόβαλε τον Βγενόπουλο σαν ήρωα στο 2009, και την ίδια χρόνια

λογόκρινε απόψεις με ανταλλαγμα διαφημιστικά πακέτα των 50,000 ευρώ, η

σημερινή εστίαση [και ελπίδα] για να τους βγάλει ο Μπόμπολας από τη δύσκοληθέση, μάλλον πηγάζει από συμφέροντα που είτε δεν εκπληρώθηκαν [κάπου κέρδισε ο

Μπόμπολας κάτι που ήθελαν αυτοί] ή είναι τόσο απελπισμένοι που ελπίζουν να τους

πει ο Μπόμπολας ότι εμπλέκεται ο Τάσσος, και όποιος άλλος θέλουν.. για να τον

κάνουν μάρτυρα κατηγορίας.. Ήδη το δίκτυο φημών του ΔΗΣΥ αφήνει να

κυκλοφορήσει το όνομα του Πολάκη Σαρρή.. και προσπαθώντας να στηρίξουν κάτι

σε ότι τους απέμεινε από το 2004, κυκλοφορούν ότι ο Μπόμπολας χρηματοδότησε το

.. «Όχι»…


14/87

14

Η απαλλαγή του Κοκότση είναι σαφώς προκλητική όμως.

Και έχει κανείς την αίσθηση ότι έπαιξε ρόλο και η θέση του

στον ΔΗΣΥ, αλλά και η συμφωνία που είχε κλείσει με τον

Χάσικο. Αυτός και ο Κατρής απαλλάγηκαν πλήρως.

Κρίση και πάλι.. και ανάγκες Μετατόπισης..

Η κυβέρνηση βρίσκεται και πάλι σε κρίση.. Έρχονται εκλογές με τη στήριξη προς το

κυβερνών κόμμα να είναι μαλακή όσον αφορά στην συσπείρωση, ενώ ακόμα πιο

σοβαρά, πλανιούνται σκάνδαλα στον ορίζοντα.. Ενώ η εικόνα του Λουρουτζιάτη σαν

κατηγορούμενου δεν προβλήθηκε ιδιαίτερα στα τηλεοπτικά δελτία, η εικόνα στην

κοινωνία ήταν σαφής – και ο Φιλελεύθερος την Παρασκευή είχε το όνομα του

Λουρουτζιάτη σε περίοπτη θέση.. Όμως , έρχεται και το παρελθόν του κ.

Αναστασιάδη να τον κυνηγά.. Ο Ρίκκος βλέπει πια καθαρά την προοπτική της

φυλακής και κάλεσε τον κ. Αναστασιάδη να μαρτυρήσει υπέρ του.. Όπως αναλύεται

και σε άλλο κείμενο αυτής της έκδοσης, το σκηνικό είναι αδιέξοδο για τον ίδιο τον κ.

Αναστασιάδη. Μοιάζει να είναι ένας πρόεδρος που εκβιάζεται και ότι πει δεν θα

αντιμετωπιστεί ως ειλικρινής δήλωση, αλλά ως τοποθέτηση ταύτισης – και αν μεν

στηρίξει τον Γενικό Εισαγγελέα θα είναι τουλάχιστον στα πλαίσια της νομιμότητας,

αλλά αν ταυτιστεί με κάποιον που τα τεκμήρια δείχνουν να έχει στήσει δίκη με ίδιον

όφελος;.. Και ταυτόχρονα, μπορεί να προκύψει και άλλη κρίση για το προεδρικό

παρελθόν από τη δίκη του Λεμέντεβ στην Νέα Υόρκη στην οποία εμπλέκεται και ο

συνεργάτης του στο δικηγορικό γραφείο, ο κ. Θ. Φιλλίπου… Χρειάζονται μια απόπειρα

μετατόπισης.. Αλλά τώρα τα κυκλώματα του Ιωνά θα καταφέρουν να εκβιάσουν ή

εκμαιεύσουν κάτι, όπως το 2013 [όταν ακόμα πλανιόταν το σκάνδαλο του

συμπέθερου ανάμεσα σε άλλα] ή το 2014 [όταν πλανιόταν διάφορα σκάνδαλα – από

τους διορισμούς στα ΔΣ των τραπεζών μέχρι τον ύποπτο ρόλο και πάλι του κ. Θ.

Φιλίππου με την Ryanair]..

Όμως, τα πράγματα τώρα είναι δύσκολα για την κυβερνητική παράταξη.. Εδώ που

έφτασαν τα πράγματα, αν όντως υπάρχουν τεκμήρια, θα ήταν σκάνδαλο το να μην

κατηγορηθεί ο Μπόμπολας [και να μετατραπεί σε Λίλλη]. Το να μετατραπεί σε

μάρτυρα κατηγορίας [και ενάντια σε νεκρούς όπως τον Τάσσο;] θα ήταν

εξευτελιστικό για τον ίδιο μεν, αλλά και αθλιότητα για την κυπριακή κοινωνία που,

αφού άκουσε πια για 40 εκατομμύρια υπερχρεώσεις, θα πρέπει να δει τον ξανά τον


15/87

15

βασικό ύποπτο/ένοχο, να το παιζει, όπως οι εργολάβοι και να απαλλάσσεται – γιατί

έχει προεκλογικές ανάγκες το κυβερνών κόμμα.. Αυτή ήταν η πρακτική του Ρίκκου

κοκ .

Στο νυν κατηγορητήριο, η μεγάλη πλειοψηφία των εμπλεκομενων κατηγορείται για

αποδοχή δωροδοκίας. Αλλά ο Γιαννακόπουλος κατηγορείται για πληρωμή μιζών. Άρα,

έστω και ένας από αυτούς που πλήρωσαν μίζες, βρίσκεται στο εδώλιο. Αυτή, είναι η

συνεισφορά της πρακτικής του Κ. Κληρίδη.

Η απαλλαγή του Κοκότση είναι σαφώς προκλητική, όμως. Και έχει κανείς την αίσθηση

ότι έπαιξε ρόλο και η θέση του στον ΔΗΣΥ, αλλά και η συμφωνία που είχε κλείσει με

τον Χάσικο. Αυτός και ο Κατρής απαλλάγηκαν πλήρως. Το θετικό με τον Κοκότση [σε

σχέση με το δημοσιο αίσθημα δικαιοσύνης] είναι ότι φέρεται να έχει παραδώσει και

έγγραφο υλικό. Αλλά για το πώς θα στοιχειοθετηθούν οι κατηγορίες για τον

Μπόμπολα το θέμα παραμένει ανοιχτό – οι μαρτυρίες του Κατρή είναι σαφώς

ύποπτες. Μπορεί κάλλιστα να είπε ότι είπε, γιατί του υποσχέθηκαν να τον

απαλλάξουν..

Το αν υπάρχουν γραπτά τεκμήρια ή όχι είναι ίσως το αποφασιστικό στοιχείο εδώ…

Αλλά και για τη δικαιοσύνη ευρύτερα..

Υ.Γ. Η εξαφάνιση του φακέλου των οικονομικών προσφορών από την αποθήκη/

αρχείο του Υπουργείου Εσωτερικών είναι μια παράδοξη διάσταση επίσης. Όπως και

το γεγονός ότι το δίκτυο γύρω από τον Πολίτη [με το οποίο συνεργάστηκε και ο

Αβέρωφ, όταν πήρε τη δήθεν καταγγελία στην εισαγγελία – βασικά μετέφερε άρθρο

του Πολίτη, όπως και κάνει και ο Φαίδωνος με την υπόθεση Τάσσου] εστιάζει στις

προσφορές του 2006 – χωρίς, όμως, να αναφέρει ποιό είναι το ιστορικό των

εταιρειών που εισηγείται ότι θα έπρεπε να είχαν πάρει την προσφορά. Όπως

παρατηρήσαμε σε προηγούμενο άρθρο, μια συνήθης πρακτική, όπως μάθαμε από τα

αποχευτευτικά, ήταν η χαμηλή προσφορά και ακολούθως η υπερχρέωση με μίζες .


16/87

16

Όταν «το παρελθόν σε κυνηγά στα δικαστήρια» - Μια

δύσκολη περίοδος για τον κ. Αναστασιάδη:

η εμφάνιση στο δικαστήριο για τον Ρίκκο, είναι εμφανώς

εκβιασμός, στο οποίο υπέκυψε αρχικά.. ενώ πλανιέται και η

δίκη στην Νέα Υόρκη, όπου εμπλέκεται ο συνεργάτης του,

στο δικηγορικό γραφείο, Θ. Φιλίππου

Η πολιτική ιστορία/βιογραφία του κ. Αναστασιάδη μπορεί να μην ήταν εύκολη [και

σίγουρα, όχι διάφανη], αλλά η επόμενη περίοδος, και ιδιαίτερα αυτός ο μήνας, θα

είναι δύσκολη. Ο κ. Αναστασιάδης, επαγγελματίας δικηγόρος, θα επιστρέψει στα

δικαστήρια – σαν μάρτυρας ή ενδεχόμενα ως εμπλεκόμενος σε φαινόμενα

παρατυπίας. Στα μέσα Απριλίου, θα εμφανιστεί στη δίκη του Ρίκκου Ερωτοκρίτου –

τον έχει καλέσει ως μάρτυρα υπεράσπισης , ο κατηγορούμενος . Μέχρι τον Μάιο στην

Νεα Υορκη, θα υποβληθούν τα στοιχεία και θα ακολουθήσει ο κατάλογος μαρτύρων

για τη δίκη του ρώσου ολιγάρχη Λεμπέντεβ, στην οποία εμπλέκεται το δικηγορικό

του γραφείο. Με το τελευταίο θέμα και τις πιθανές γεωπολιτικές του προεκτάσεις ,

ασχολείται ένα άλλο κείμενο σε αυτήν την έκδοση. Σε αυτό το κείμενο, θα

εστιάσουμε στην υπόθεση του κ. Ερωτοκρίτου.

Το θέμα είναι γνωστό, πια, παρά την προσπάθεια των ΜΜΕ [μέσω των οποίων

χειραγωγούσε ο Ρίκκος όταν είχε εξουσία] να το ρίξουν στα μαλακά: ο Ρ.


17/87

17

Ερωτοκρίτου φαίνεται να συμφώνησε με το δικηγορικό γραφείο Νεοκλέους στην εξής

συναλλαγή – ο μεν Ρίκκος θα άνοιγε εκ μέρους της κυπριακής Γενικής Εισαγγελίας το

θέμα της Providencia με τον τρόπο/πλευρά που ήθελε το δικηγορικό γραφείο, και το

δικηγορικό γραφείο θα ..έκανε απουσίες από μια δίκη, μέσω της οποίας ο Ρίκκος

διεκδικούσε περίπου μισό εκατομμύριο… Ο κ. Αναστασιάδης δεν θα κληθεί για αυτό

το θέμα για το οποίο λογικά δεν ήξερε [και αυτο ελπίζει κάποιος ο οποιος θα ήθελε

κάποιο σεβασμό στον θεσμό της προεδρίας – ιδιαίτερα με φόντο ότι είμαστε σε

σοβαρή διαδικασία διαπραγματεύσεων για το κυπριακό]. Θα κληθεί, όμως, να

αντιμετωπίσει την αντίφαση που διόρισε και να διαψεύσει εμπράκτως τα όσα η

κυβερνητική προπαγάνδα [και οι συνακόλουθοί της στα ΜΜΕ] προσπαθούν να

προωθήσουν: το κυβερνών κόμμα προσπαθεί να αμυνθεί για τους οχετούς διαφθοράς

και διαπλοκής στους οποίους φαίνεται να εμπλέκεται, έστω και αν έλειπε από την

εξουσία για 10 χρόνια, και κυβερνά ξανά μόλις για 2-3, με το επιχείρημα ότι ..δήθεν

κάνει τις έρευνες.. Αυτό, όμως, είναι ξεκάθαρο ψέμα, και φαίνεται κραυγαλέα στην

περίπτωση του Ρίκκου.. Ο Ρίκκος «έτρεχε» επιλεκτικά, όπου τον ήθελαν για να

προωθήσει σκάνδαλα εναντίον άλλων/αντιπάλων της κυβέρνησης. Όταν λ.χ. τον

κάλεσε ο διοικητής της Κεντρικής το 2013, ο Πανίκος Δημητριάδης, για το θέμα των

διαρροών από την Κεντρική [ένα σοβαρό θέμα παρανομίας] ο Ρίκκος, «μπήκε στην

Κεντρική» κατά τα γραφικά πρωτοσέλιδα της εποχής, για να κάνει επίθεση στον

διοικητή που έκανε την καταγγελία.. Και την ίδια περίοδο, βόλευε και τον εαυτό του

με την υπόθεση της Providencia.. Ο Ρίκκος , θα παραμείνει το κλασικό παράδειγμα της

μονομέρειας και της ιδιοτελούς συμπεριφοράς – που χαρακτηρίζει βέβαια και άλλους

στην κυβέρνηση. Και όταν ο Κ. Κληρίδης αποφάσισε να βάλει τέρμα σε εκείνη τη

διαπλοκή στην ίδια την εισαγγελία, το κυβερνών κόμμα, ο ίδιος ο πρόεδρος και οι

εφημερίδες που τους στηρίζουν [Αλήθεια, Πολίτης] έκαναν ότι μπορούσαν να

στηρίξουν τον Ρίκκο και τη διαπλοκή που εκπροσωπεί. Χρειάστηκε να θυμίσουν, στον

κ. Αναστασιάδη, τον ρόλο του, αλλά και τα όρια των συνταγματικών του

καθηκόντων. Το όριο των ηθικών καθηκόντων το εξέφρασε η ιστορική διατύπωση

του κ. Κληρίδη, που έγινε πρωτοσέλιδο την επόμενη: «Ντροπή κύριε Πρόεδρε..»

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Αναστασιάδης δεν επιστρέφει σε κάτι ευχάριστο, ούτε κάτι

στημένο, όπως την χαριτωμένη κουβεντούλα που είχε με τον Πική στην υποτιθέμενη

..έρευνα που έστησε ο Ιωνάς τότε..Τώρα εμφανώς ο Ρίκκος τον εκβιάζει για να πάει

εκεί.. Το θέμα, όπως διέρρευσαν τα όργανα του ΔΗΣΥ, όπως ο Πολιτης, αφορά την

θέση του κ. Κληρίδη ότι ξεκαθάρισε στον πρόεδρο ότι θα έχει την αρμοδιότητα σε


18/87

18

όλο το φάσμα της Γενικής Εισαγγελίας, ενάντια στη διεκδίκηση του κ. Ερωτοκρίτου

ότι του είχαν ανατεθεί ειδικά καθήκοντα..

Το όλο θέμα αποτελεί μια διαδικαστική τελετή ανάμεσα

στον Ρίκκο και τον κ. Αναστασιάδη. Είναι για αυτό που η

κλήση στο δικαστήριο είναι από μόνη της πρόβλημα – ο

Ρίκκος θυμίζει τον Αναστασιάδη ότι εκείνος τον διόρισε…

Δίνει την εικόνα εξάρτησης του προέδρου… Τί θα κάνει ο κ.

Αναστασιάδης; Τα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το γεγονος

ότι δεν θα τον πιστέψει κανείς, ότι και αν πει… Αν πει ότι ο

γενικός εισαγγελέας έλεγε ψέματα, δημιουργεί ένα θεσμικόπρόβλημα – και θέτει το δικαστήριο μπροστά στο δίλημμα

αν θα πιστέψει τον γενικό εισαγγελέας ή τον πρόεδρο

Αν κρίνει κανείς από την απολογία του κ. Ερωτοκρίτου, θα προσπαθήσει να εμφανίσει

τη διαμάχη με τον κ. Κληρίδη ως διαμάχη για τον έλεγχο της εισαγγελίας. Οπότε ο κ.

Αναστασιάδης θα κληθεί να αναγνωρίσει τα λάθη που έκανε με τους

ρουσφετολογικούς του διορισμούς – διότι αυτό ήταν ο διορισμός του Ρίκκου.. Ήξερε

πολύ καλά ο κ. Αναστασιάδης τον Ρίκκο, και ήξερε ότι δεν επρόκειτο να αλλάξει στην

εισαγγελία. Ίσως και να έλπιζε ότι θα ήταν πολιτικά χρήσιμος , για κάνει επιθέσεις

στην αριστερά με δεδομένες τις εμμονές του. Από την άλλη, τον κ. Κληρίδη φαίνεται

ότι τον διόρισε, όχι γιατί τον ήξερε, αλλά αντίθετα μάλλον ως κίνηση καλοπιάσματος

του δικαστικού σώματος – με δεδομένο, όπως φαίνεται και από την μέχρι τώρα

δημόσια εικόνα του, ότι ο κ. Κληρίδης είναι ένας έντιμος νομικός με σαφή αφοσίωση

στο πνεύμα του νόμου. Ενδέχεται ότι ο κ. Αναστασιάδης ήλπιζε ότι απλώς θα

καθόταν στο γραφείο του – και θα πρόσφερε μια αύρα νομιμοποίησης , σε ότι έκανε ο

Ρίκκος προς εξυπηρέτηση των όποιων συμφερόντων. Προφανώς σε αυτό έκανε

λάθος. Και ξαφνικά βρέθηκε με τον Ρίκκο να πιάνεται στα πράσα.. Προσπάθησε ο

Αναστασιάδης να τα γεφυρώσει τότε τον Απρίλιο του 2015, δείχνοντας, δυστυχώς

για τον ίδιο, ότι δεν κατανοούσε το πρόβλημα της διαπλοκής που εκπροσωπούσε ο

Ρίκκος..


19/87

19

Όταν ο Διονυσίου ξοφλά χρέη ή φοβάται αποκαλύψεις; Τέτοια νομική

ευαισθησία όταν έκλεινε τα μάτια στις εξαγορές μαρτύρων σε άλλες δικές;

Θα μπορούσε, βέβαια, να αφήσει τον Ρίκκο να καεί.. Αλλά, όπως σχολιάσαμε από

τότε, ο Ρίκκος κρατά ενδεχομένως διάφορα και για τον Αναστασιάδη και για τα


20/87

20

κυκλώματα διαπλοκής στα ΜΜΕ, όπως τον Πολίτη. Άλλωστε το άγχος του κ.

Διονυσίου να τον συγκαλύψει και να σπρώξει τον κ. Αναστασιάδη να τον

υπερασπιστεί αξίζει να καταγραφεί ως τεκμήριο επίσης. Διότι ο Καλατζής, επίσης του

Πολίτη, λειτούργησε από την αρχή της αποκάλυψης της έρευνας για τον Ρίκκο, τον

περασμένο Απρίλιο, ως είδος εκπρόσωπος δημοσίων σχέσεων του Ρίκκου,

αναγγέλλοντας και την κωμική διάσκεψη του «είμαι ένας φτωχός επαρχιώτης

δικηγόρος.. που προσπαθεί να σώσει τα εκατομμύρια μιας μικρής ορφανής

ρωσίδας..»..αλλά και ο Διονυσίου με περσότερη σοβαροφάνεια, αλλά όπως

αποδείχθηκε τους τελευταίους μήνες, με ανάλογη δυστυχώς τάση διαπλοκής, φάνηκε

να εμπλέκεται επίσης στην υπεράσπιση του κ. Ερωτοκρίτου..

Τί θα κάνει ο κ. Αναστασιάδης; Τα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το γεγονος ότι δεν θα

τον πιστέψει κανείς, ότι και αν πει. Μετά από την πολιτική του πορεία, και ιδιαίτερα

μετά από τα όσα είπε και ξι-είπε για να εκλεγεί, θα είνα κωμικό να τον πιστέψει

κάποιος.. Όλοι ξέρουμε και περιμένουμε να δούμε τί θα αποφασίσει να πει - και όχι τί

πραγματικά έγινε… ειπώθηκε κλπ. Αν δεν υπερασπιστεί κάπως την εκδοχή του

Ρίκκου, κινδυνεύει με άλλες αποκαλύψεις.. Άλλωστε το να τον καλέσει δικαστήριο και

να τον εκθέσει ότι αυτός τον διόρισε, είναι μέρος της αργής εκδίκησης του Ρίκκου..

Και θα μπορούσε να ανοίξει το στόμα του για το πώς στήθηκε το θέαμα της

Δρομολαξιάς [πάει και ο Χάσικος] ή και πώς στήθηκε η υπόθεση του ΣΑΠΑ και ποιοί

παρέμβηκαν για να μην κατηγορηθούν οι εταιρείες κοκ.. Άρα θα δούμε αν ο κ.

Αναστασιάδης θα υποκύψει στον εκβιασμό.. Και αν στηρίξει τον Ρίκκο, θα μας πει ότι

δεν κατάλαβε ο Γενικός Εισαγγελέας ή ότι είπε ψέματα; Αν πει ότι ο γενικός

εισαγγελέας έλεγε ψέματα, δημιουργεί ένα θεσμικό πρόβλημα – και θέτει το

δικαστήριο μπροστά στο δίλημμα αν θα πιστέψει τον γενικό εισαγγελέας ή τον

πρόεδρο. Αυτό θα τον έθιγε και πάλι για το τί είδους επιλογές έκανε [αφού ο

Κληρίδης, έστω και αν ο πρόεδρος δεν τον στήριξε τον Απρίλιο του 2015, είναι ένας

διορισμός τον οποίο θα μπορούσε να επικαλεστεί – στο σενάριο, έστω, ότι μερικοί

διορισμοί που έκανε ήταν πετυχημένοι], αλλά στα μάτια της κοινής γνώμης που έχει

δει τον κ. Κ. Κληρίδη να λειτουργεί, θα ακουστεί σαν ένας απόλυτος εξευτελισμός

του κ. Αναστασιάδη από τον Ρίκκο, αλλά και του ίδιου του θεσμού της προεδρίας..

Στα μάτια της κοινής γνώμης, όμως, είναι σαφέστατο ότι ανάμεσα στον κ.

Αναστασιάδη και τον κ. Κληρίδη, ο δεύτερος είναι έτη Φώτος μπροστά όσο αφορά

στην εμπιστοσύνη ότι λέει την αλήθεια συγκριτικά στο δημόσιο λόγο του. Ο κ.

Αναστασιάδης είναι αιχμάλωτος του «δεσμεύομαι»…


21/87

21

Αν από την άλλη, στηρίξει τον Γενικό Εισαγγελέα, που είναι η πιο λογική θεσμικά

λύση, θα έχει να αντιμετωπίσει την οργή [και τις αποκαλύψεις ενδεχομένως] του

Ρίκκου..

Το χειρότερο είναι ότι το θέμα δεν αφορά άμεσα το αντικείμενο – τη συναλλαγή για

τον οποία, ήδη, κρίθηκε αρχικά ένοχος ο κ. Ερωτοκρίτου. Το όλο θέμα αποτελεί μια

διαδικαστική τελετή ανάμεσα στον Ρίκκο και τον κ. Αναστασιάδη. Είναι για αυτό που

η κλήση στο δικαστήριο είναι από μόνη της πρόβλημα – ο Ρίκκος θυμίζει τον

Αναστασιάδη ότι εκείνος τον διόρισε… Δίνει την εικόνα εξάρτησης του προέδρου…

Η πιο λογική στάση εκ μέρους του προέδρου είναι η ασάφεια.. Να προσπαθήσει ως

δικηγόρος να αποφύγει την ταύτιση… Αλλά.. θα μπορέσει;


22/87

22

Η απεργία των νοσηλευτών: το πρώτο άρωμα νίκης της

αντεπίθεσης των εργαζομένων

Η δημοσιογράφος του ΡΙΚ που περιέγραφε τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων

ανάμεσα στο προεδρικό και τους νοσηλευτές, αφού ανέφερε ότι οι εκπρόσωποι των

νοσηλευτών έδωσαν την αναθεωρημένη τους πρόταση, ξαφνικά υπέβαλε [από

κομματική ή κυβερνητική-εργοδοτική υποχρέωση] ότι οι θέσεις [που τελικά έγιναν

αποδεκτές] ήταν όπως ήθελε η κυβέρνηση από την αρχή.. Ήταν ένα ψέμα, που

χάθηκε στη ροή.. Άλλωστε η ανάγκη μερικών [και όχι μόνο στο κρατικό ίδρυμα] να

προβάλουν την κυβερνητική θέση φαίνεται να είναι έντονη στα ηλεκτρονικά μέσα..

Στο ραδιόφωνο του Πολίτη, ο Καλατζής και η Ντζάνη ακούγονταν σαν εκπρόσωποι

της ΟΕΒ…

Η πρώτη διάσταση της ταξικής αντιπαράθεσης : αναγνώριση ότι η εργατική

τάξη έκανε παραχωρήσεις μέσω παγοποίησης – και όχι κατάργησης. Η

επανδιεκδίκηση των δικαιωμάτων-κεκτημένων…

Η αρχική θέση της κυβέρνησης , ήταν η άρνηση να συζητήσει καν το θέμα της

αναγνώρισης των πτυχίων. Ακολούθως , μετά την πρώτη εβδομάδα, 10 μέρες, και

μετά την συνάντηση Άντρου Κυπριανού και Νίκου Αναστασιάδη, η κυβέρνηση

φάνηκε να μετακινείται ήδη στη συζήτηση του θέματος των πτυχίων – αλλά σε ένα

χρονικό πλαίσιο. Αυτό άλλωστε ήταν και η θέση των νοσηλευτών που επέμεναν ότι

δεν ζητούσαν άμεση απόδοση βαθμίδων και ανάλογων αμοιβών – το θέμα ήταν


23/87

23

κατ’αρχήν η αναγνώριση της υπόσχεσης [και με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία] για

αναβάθμιση των εκπαιδευτικών κριτηρίων [και άρα της απαιτούμενης γνώσης], και η

καταγραφή και διευκρίνηση αυτής της διαδικασίας πριν χαθεί στα ό,ποια σχέδια για

«αυτονόμηση» κλπ.. Με μια έννοια αυτή η διεκδίκηση ήταν ανάλογη της απαίτησης

των εργαζομένων στο λιμάνι, για να περάσει από το υπουργικό τα σχέδιο των

εργασιακών σχέσεων-δικαιωμάτων πριν να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για την

ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών στα λιμανι. Αφορούσε, ευρύτερα, την διαδικασία

αναγνώρισης υποσχέσεων – που εφάπτεται της ευρύτερης θέσης του εργατικού

κινήματος για από-παγοποιηση των παραχωρήσεων που έγιναν από το συνδικαλιστικό

κίνημα όταν οι τράπεζες έσπρωξαν την χώρα στο μνημόνιο το 2012. Και σε αυτό το

πλαίσιο το δεύτερο μέρος της απεργίας εστιάστηκε στην γραπτή δέσμευση της

κυβερνητικής πλευράς σε χρονοδιάγραμμα, καθορισμό της αυτόνομης διαδικασίας της

αναγνώρισης των σπουδών, και μια σειρά διασφαλίσεων για τους εργαζόμενους…

Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε κάποιος να εντάξει τις κινητοποιήσεις και στο

ευρύτερο κλίμα των απειλών των εργαζομένων στην ΑΗΚ για απεργία [που

αναστάλθηκε μετά από παρέμβαση του κ. Αναστασιάδη και υποχωρήσεις της

κυβερνητικής πλευράς – από ότι φαίνεται στο διπλό παιχνίδι που φαινόταν να

προσπαθεί να παίξει ο κ. Λακκοτρύπης ], αλλά και της απεργίας στα λιμάνια – όπου

μια μερίδα έθεσε και το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων γενικά, αλλά το αρχικό ενιαίο

ζήτημα αφορούσε τα εργάσιμα. Και έδωσε και ένα μήνυμα ότι αν και πώς προχωρήσει

η διαδικασία, θα πρέπει να ξέρει ότι θα έχει να κάνει με ένα εργατικό δυναμικό που

έχει και διεκδικεί τα δικαιώματα του..

Όμως , η απεργία των νοσηλευτών ήταν ευρύτερα σημαντική ακριβώς διότι λόγω της

διάρκειας της, και της αρχικής σκληρής στάσης της κυβέρνησης η οποία, όπως σωστά

παρατήρησε ο Καλλινίκου, φάνηκε να θέλει να τσακίσει την απεργία – για να στείλει,

ενδεχομένως, ένα μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους. Ποιός ανόητος σκέφτηκεκάτι τέτοιο δεν είναι του παρόντος. Η ανοησία μπορεί να πήγαζε από την αίσθηση


24/87

24

του έλεγχου στα ΜΜΕ, αλλά ίσως και από γενική υπεροψία κάτω από την πίεση του

κεφαλαίου για εξυπηρετήσεις.. Και έτσι ξέχασαν σε ποιά χώρα γίνονται οι συζητήσεις

και σε ποιό πολιτισμικό-πολιτικό πλαίσιο..

Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων στη Γνώση….

Οπότε η διαμάχη παίχτηκε και θεαματικά στη δημόσια σφαίρα.. Παρά τις αρχικές

διαρροές [οι γνωστές μετατοπίσεις για να δαιμονοποιηθεί η δημόσια υγειά και by

association οι νοσηλευτές – «φακελάκια», «γιατροί – μίζες» κλπ] και τις μετέπειτα

συσκέψεις δημοσιογράφων στο προεδρικό [όπως αποκάλυψε ο Καλλινίκου], η

επίθεση των ΜΜΕ δεν φάνηκε να πιάνει τόπο.. Οι νοσηλευτές φάνηκαν να έχουν μια

γοητεία που άντεχε… Η εικόνα που πρόβαλαν αφορούσε νέους ανθρώπους [και οι

κινητοποιήσεις συμπαράστασης των φοιτητών πρόσθεσαν σαφώς στην εικόνα] αλλά

και το ίδιο το αντικείμενο – έθεσαν στο τραπέζι ένα ζήτημα που αφορά πιεστικά πια

την νέα γενιά: το αντίτιμο της μόρφωσης και των σπουδών τους.. Ήδη το θέμα

πυροδοτεί νεολαιίστικα κινήματα σε Βρετανία και ΗΠΑ [και τα φαινόμενα Κόρμπυν

και Σάντερς δεν είναι τυχαία – στηρίζονται σε σημαντικό βαθμό στην πανεπιστημιακή

νεολαία] αλλά και στη Γαλλία, όπως φαίνεται από τις αντιδράσεις στους δρόμους για

το νέο νομοσχέδιο για απολύσεις..

Η γοητευτική αντίσταση στη σαβούρα των υποβολών και των διαρροών της

πλειοψηφίας των ΜΜΕ: η εργασία ως προσφορά στο κοινό καλό – τη

δημόσια Υγεία..

Η κυβέρνηση προσπάθησε να εκβιάσει με αναφορές στους ασθενείς και ο Αβέρωφ

φόρεσε το πρόσωπο του εκπρόσωπου του κεφαλαίου και δήλωνε περίχαρης ότι τώρα

θα δίνονταν χρήματα στο ιδιωτικό τομέα – μέσω της αγοράς υπηρεσιών. Ο κατά τα

άλλα, υποστηριχτής της αυστηρής λιτότητας, και της μείωσης του ελλείμματος [αυτά

κατάλαβε έστω από όσα σπούδασε], ξαφνικά δεν είχε πρόβλημα με την αγορά

υπηρεσιών που θα στοίχιζαν πολλαπλάσια.. Ο Αβέρωφ γοητεύεται και μόνο από την

ιδέα ότι θα προσφέρει υπηρεσίες σε πλούσιους .. Σε αυτόν ταιριάζει πολύ καλύτερα η

φράση που είπαν για τον Αναστασιάδη στη συζήτηση για την εισήγηση για το

καθολικό κουρεμα στις 15/3/2013: «καλά αυτός μόνο πλούσιους φίλους έχει;»..

Όμως , ο Αβέρωφ κόμπαζε για να προσφέρει υπηρεσίες .. Ήξερε ότι δεν θα μπορούσαν

να αγοράζουν υπηρεσίες κλπ.. Ο αντίλογος των εργαζόμενων ήταν γοητευτικός και

πρότυπο για τα κινήματα του μέλλοντος .. Μπροστά στους εκβιασμούς και τους

ανέραστους εκπροσώπους των εργοδοτών που ξαφνικά ήθελαν να έχουν άποψη για


25/87

25

τη δημόσια υγεία, αντιπαρέβαλαν την εικόνα της νεολαίας και των έξυπνων

συνθημάτων.. Από το ιστορικό σύνθημα που κατέγραφε την κρίση στη δημόσια υγεία

«όπως πάνε θα έρχεστε στα νοσοκομεία για να σας κάνουμε μάκια..», μέχρι το

σκληρά ρεαλιστικό «μαζί μας γεννιέστε, στα χέρια μας πεθαίνετε», άγγιξαν το βαθύ

υπόστρωμα της αλήθειας, για την δημόσια υγεία και την εργασία ως προσφορά..

Και μια ταξική στρατηγική που ήξερε πού πατά και πού πηγαίνει..

Και όταν η κυβέρνηση κωλοβαρούσε να δεσμευτεί τη δεύτερη περίοδο της

αντιπαράθεσης [αφού αποδέχτηκε την αναγνώριση κατ’ αρχήν], και ανακοίνωσαν

κλιμάκωση των μέτρων, φάνηκαν να έχουν την αποφασιστικότητα που αρμόζει στο

δίκαιο της διεκδίκησης .. Και η κλιμάκωση δεν αφορούσε μόνο την μείωση του

προσωπικού ασφαλείας , αλλά και την κινητοποίηση ευρωπαϊκών θεσμών και

οργανώσεων… Η επιτυχημένη πρακτική του οικολογικού κινήματος για

χρησιμοποίηση διεθνών πρακτικών [και πλαισίων – θεσμών], υιοθετήθηκε και εδώ..

Άλλωστε αυτή η πρακτική έχει μεγάλη ιστορία στο ταξικό κίνημα.. Πολλα κοινωνικά

και εργατικά δικαιώματα [όπως και της ίδιας της συγκρότησης συντεχνιών] την

περίοδο 1930 -60 κερδίθηκαν με συνδυασμένο [ή διασταυρωση] εσωτερικό και

εξωτερικό [προς Λονδίνο] αγώνα-κινητοποιήσεων…


26/87

26

Η κυβέρνηση πήγε να το παίξει Αβέρωφ αρχικά.. να αγοράσει υπηρεσίες κλπ. Οπότε

ο Αναστασιαδης κάτι είπε για τελεσίγραφο [ά�

Τεύχος 194, Δέφτερη Ανάγνωση 4- 11 Απριλίου 2016

Documents

Transcript of Τεύχος 194, Δέφτερη Ανάγνωση 4- 11 Απριλίου 2016