Post on 09-Mar-2016
description
PPaauullCCeellaann ΣΣττρρέέττοο
ΜΜεεττάάφφρραασσηη:: ΙΙωωάάνννναα ΑΑββρρααµµίίδδοουυ
ΕΝΔΥΜΙΩΝ
Εκτοπισμένος στονπερίβολομε το αδιάψευστο ίχνος:
Χόρτο, γραμμένο ξεχωριστά. Οι πέτρες, λευκές,με τις σκιές των καλαμιών:Μη διαβάζεις πιά- κοίτα!Μη κοιτάς πιά -προχώρα!
Προχώρα, η ώρα σουδεν έχει αδελφές, είσαι –είσαι στο σπίτι. Ενας τροχός, βραδύς, κυλά μόνος του, οι ακτίνεςαναρριχώνται, αναρριχώνται πάνω σε μελανό τοπίο, η νύχτα δεν χρειάζεται αστέρια , πουθενά δεν ρωτάνε για σένα.*
πουθενάδεν ρωτάνε για σένα--
Ο τόπος , όπου κείτονταν, έχειόνομα-δεν έχει κανένα. Δεν κείτονταν εκεί. Κάτιυπήρχε ανάμεσά τους.Δεν
[7]
έβλεπαν διαμέσου.
Δεν έβλεπαν, όχιμιλούσαν γιαλέξεις. Καμμίαδεν ξύπνησε, ούπνοςτους τύλιξε. *
Τύλιξε, τύλιξε. Πουθενάδεν ρωτούν-
Εγώ είμαι , εγώ,κοιτόμουν ανάμεσά σας, ήμουνανοιχτός, ήμουνακουστός. Σας ένευα, η ανάσα σαςυπάκουε, εγώείμαι ακόμα, αλλά εσείς-κοιμόσαστε *
είμαι ακόμα--
Χρόνια,
[8]
χρόνια, χρόνια, ένα δάχτυλοψηλαφεί πάνω και κάτω, ψηλαφείολόγυρα:Αρθρώσεις, αισθητές, εδώχάσκει χάσμα βαθύ, εδώεπουλώθηκε και πάλι –ποιός το κάλυψε;*
καλυψεκα-ποιός;
Ηρθε, ήρθε.Ηρθε μια λέξη, ήρθε,ήρθε διασχίζοντας τη νύχτα,ήθελε να φωτίζει, ήθελε να φωτίζει
Τέφρα.Τέφρα, τέφρα.Νύχτα.Νύχτα-και-νύχτα. Πήγαινεπρος το μάτι, το υγρό.*
πήγαινε προς το μάτι,
το υγρό---
[9]
Κυκλώνες.Κυκλώνες, ανέκαθεν,στρόβιλος μορίων, το άλλοεσύτο ξέρεις βέβαια, εμείςτο διαβάσαμε στο βιβλίο, ήτανδοξασία.
Ηταν, ήτανδοξασία. Πώς πιαστήκαμεπώς –μαυτά τα χέρια;
Επίσης ήταν γραμμένο ότι.Πού; Απλ-λώσαμε μια σιωπή επάνω του,γαλουχημένη με δηλητήριο, μεγάλημια πράσινησιωπή, ένα σέπαλο,μια σκέψη για κάτι φυτικό κρεμόταν από αυτό-πράσινη, ναικρεμόταν, ναι,κάτω από μοχθηρόουρανό.
[10]
Για κάτι, ναιφυτικό
Ναι.κυκλώνες, στρό-βιλος μορίων, έμεινεχρόνος, έμεινε,να προσπαθήσουμε με την πέτρα-ήταν φιλόξενη, δενδιέκοπτε την ομιλία. Πόσοτυχεροί ήμασταν:
κοκκώδης,κοκκώδης και ινώδης� μισχώδης,πυκνή,βοτρυώδης και ακτινοειδής, νεφρώδης,επίπεδη καιθρομβώδης, χαλαρή, δια-κλαδιζόμενη-: αυτή, αυτόδεν διέκοπτε, μι-λούσε,μιλούσε ευχαρίστως σε στεγνά μάτια, προτού να τακλείσει.
Μιλούσε, μιλούσε.Ήταν, ήταν
[11]
Δενχαλαρώναμε, στεκόμασταν
στο μέσον, έναπορώδες οίκημα, και ερχόταν.
ερχόταν πάνω μας, έρχόταν διαμέσου, μπάλωνεαθέατο, μπάλωνετην τελευταία μεμβράνη,και ο κόσμος, ένας χιλιοκρύσταλλος,σχηματιζόταν γοργά.*
Σχηματιζόταν, σχηματιζόταν.Μετά--
Νύχτες, ξέπλεκες, κύκλοι,πράσινοι ή γαλάζιοι, κόκκινατετράγωνα: οκόσμος ποντάρει το εσώτερο είναι τουστο παιχνίδι με τις νέες ώρες - Κύκλοι κόκκινοι ή μελανοί, φωτεινάτετράγωνα, καμμίαιπτάμενη σκιά, καμμία
[12]
μετροτράπεζα, κανένας θυμός δεν ανεβαίνει να παίξει μαζί.
Ανεβαίνει καιπαίζει μαζί--
Το σούρουπο, πάνω απότην απολιθωμένη λέπρα,στα δραπετεύοντα χέρια μας,μέσα στην ύστατη απόρριψη ,πάνω από το αλαιξίσφαιροστο ερειπωμένο τείχος:
Ορατά, καιπάλι: τα ρείθρα, οι
χορωδίες τότε, οιψαλμοί. Ω, Ω-σαννά.
Επίσης στέκουν ακόμα ναοί. Ένα αστέριέχει ακόμα φώς .
[13]
Τίποτατίποτα δεν χάθηκε.
Ω-Σαννά.
Το σούρουπο, εδώ,οι διάλογοι, υπόφαιοι,των ιχνών των υπογείων υδάτων.*
(--- υπόφαιοι,των
ιχνών των υπογείων υδάτων--
Εκτοπισμένοςστον περίβολομετο αδιάψευστο ίχνος:
Χόρτο,χόρτο,γραμμένο ξεχωριστά.)
[14]
ΤΟ ΣΤΡΕΤΟ ΤΟΥ PAUL CELANΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΨΗΦΙΑΚΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΑΛΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ
ΤΟΥ 2014
f