Ιεραποστολή στην Δυτική Ευρώπη.

Post on 02-Jul-2015

1.131 views 7 download

description

Μοναστικά τάγματα. Εκχριστιανισμός λαών Δυτικής Ευρώπης. Άγ. Πατρίκιος . Ιπποτικά τάγματα.

Transcript of Ιεραποστολή στην Δυτική Ευρώπη.

Εκχριστιανσμός της Δυτικής Ευρώπης

•Άγιος Πατρίκιος•Βενεδεκτίνοι - Δομινικανοί -Φραγκισκανοί- Ιησουΐτες

•Ιπποτικά τάγματα

Εκχριστιανισμός λαών Δυτ. Ευρώπης• Κέλτες(Βρετανία- Γαλλία- Ισπανία) και Βησιγότθοι (Γαλλία – Γερμανία)

είχαν εκχριστιανιστεί.• Κέλτες εκχριστιάνισαν τους Αγγλοσάξονες

• Φράγκοι >>> Χλοδοβίκος >>>Χριστιανός (496)

Βουργούνδιοι Λομβαρδοί Σουήβοι

Σκωτία Άγιος Κολούμπα

Ιρλανδία Άγιος Πατρίκιος

Ο άγιος ιεράρχης Πατρίκιος, Ο Απόστολος της Ιρλανδίας (†493)• Ο Άγιος Πατρίκιος γεννήθηκε στην πόλη Γκλέβουμ της Σκωτίας, κοντά στην εκβολή

των ποταμών Σέβερν και Άβον περί το 380 μ.Χ. Καταγόταν από βρεττανορωμαϊκή οικογένεια.

• Όταν ήταν περίπου 15 χρονών απήχθη από Ιρλανδούς πειρατές. Όντας σκαβωμένος εργάστηκε ως βοσκός για έξι χρόνια. Σαν βοσκός προσευχόταν συχνά και έτσι γνώρισε το Θεό. Μετά απ' αυτά τα έξι χρόνια είδε ένα όνειρο που τον πληροφορούσε ότι θα γυρνούσε στην πατρίδα του.

• Περίπου το 435 ο Πατρίκιος επέστρεψε στην Ιρλανδία από την Γαλατία σαν

επίσκοπος.

• Έκανε πολλά ιεραποστολικά ταξίδια, κηρύγματα, διδασκαλίες, βαπτίσεις και ίδρυσε εκκλησίες και μοναστήρια .

• Σύμφωνα με την παράδοση έδιωξε όλους τους δαίμονες και όλα τα φίδια από την Ιρλανδία. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί δηλητηριώδη φίδια στην Ιρλανδία.

• Δίδαξε το μυστήριο της μίας και ομοουσίου Αγίας Τριάδος χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το τριφύλλι, ένα τοπικό φυτό του οποίου τα φύλλα αποτελούνται από τρία κομμάτια αλλά στην ουσία είναι ένα.

Άγιος Βενέδικτος 480-547

Benedictus =ευλογημένος

Ο Βενέδικτος γεννήθηκε στην Ιταλία.

• Φεύγει με συνοδεία τροφού στη Ρώμη για σπουδές στο δίκαιο.

• Στην ηλικία των 20 ετών εγκαταλείπει την οικογένειά του και μονάζει.

• Απαξίωνε τις μάταιες απολαύσεις, και παρόλο που θα μπορούσε ελεύθερα να εκμεταλλευτεί την περιουσία και τα αγαθά της οικογένειάς του, δε βρήκε καμία αξία σε αυτά .

•Η φήμη του λόγω της αγιότητάς του εξαπλώνεται και πλήθος μαθητών συγκεντρώνονται γύρω του.•Ίδρυσε 12 μονές (αβαεία) με 12 μαθητές του στο καθένα.• Το 530 κατέφυγε στο Μόντε Κασίνο. Ιδρύει εκεί μονή και σχολείο, όπως και στα άλλα μοναστήρια.

•Έργο του ο «Κανόνας». Γι' αυτό το λόγο, συχνά ο Άγιος Βενέδικτος αποκαλείται ιδρυτής του δυτικού χριστιανικού μοναστικού βίου.

Βενεδικτίνοι μοναχοί

• Οι Βενεδικτίνοι μοναχοί ασχολήθηκαν κυρίως με την μουσική και παιδεία, τη γεωργία και τη κτηνοτροφία

• Όπως και άλλα μοναστικά τάγματα, έτσι και οι Βενεδικτίνοι γνώρισαν άνθηση κατά τον Μεσαίωνα και απόκτησαν εκτός από θρησκευτική, μεγάλη πολιτική και οικονομική δύναμη.

• Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης τα μέλη του τάγματος εκδιώχθηκαν, με φυσικό επακόλουθο το τάγμα να χάσει την επιρροή του.

Άγιος Δομίνικος• Ο Δομίνικος γεννήθηκε το 1170 στην Καστίλη.• Μαζί τον άγιο Φραγκίσκο αποτέλεσαν τους «ωραιότερους αγίους του ΙΓ΄αιώνα». •Από πολύ νέος πούλησε την περιουσία του και την μοίρασε στους φτωχούς γυρίζοντας ο ίδιος ξυπόλυτος.

•Πέθανε το 1221 στη Βολώνια.

• Το 1206 ίδρυσε μοναχικό τάγμα.

• Από αυτό το τάγμα βγήκαν έξοχα φιλοσοφικά πνεύματα όπως ο Θωμάς ο Ακινάτης αλλά .......

• και αμείλικτοι διώκτες των αιρετικών, που χρησιμοποιήθηκαν ως όργανα στην Ιερά Εξέταση.

Pedro Berruguete - Saint Dominic Presiding over an Auto-da-fe

Το τάγμα τον Δομινικανών μοναχών

• Ιδρύθηκε στην Τουλούζη της Γαλλίας το 1214. • Ο ιδρυτής του τάγματος, Άγιος Δομίνικος, καθώς και οι 16

απόστολοι του, είχαν σκοπό να αντιδράσουν στην έξαρση των αιρέσεων, χρησιμοποιώντας το κήρυγμα και την διδασκαλία.

• Όπως οι Φραγκισκανοί, έτσι και οι Δομινικανοί αποτελούσαν επαιτικό τάγμα, με την διαφορά ότι δεν μπορούσαν να κατέχουν ούτε κοινοτική ιδιοκτησία. Από το τάγμα προήλθαν δύο σπουδαίοι ζωγράφοι: ο Fra Angelico (Guido di Pietro) και ο Fra Bartolommeo (Baccio della Porta).

• Οι Δομινικανοί ήταν λιγότερο δημοφιλείς από τους Φραγκισκανούς, αλλά ήταν πολιτικά ισχυρότεροι λόγω της προστασίας που τους παρείχαν οι πάπες και των υπηρεσιών τους προς την Ιερά Εξέταση. Οι Δομινικανοί είχαν αναλάβει τις διώξεις εις βάρος άλλων χριστιανών.

Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, 1182 - 1226

• Γιος πλούσιων εμπόρων.• Ονειρευόταν να γίνει ιππότης και

τροβαδούρος• Ασκούνταν στα όπλα. Μιλούσε

Γαλλικά. Λόγω του πλούτου του ζούσε με αριστοκράτες ζωή πλούσια σε ακολασία, υπεροψία και σπατάλη. Αναζητούσε την εσωτερική γαλήνη.

• Μετά από ένα πλούσιο δείπνο σε πλούσιους φίλους, « παντρεύεται τη φτώχεια».

• Ταξίδι σε Ρώμη. Συνάντηση με ζητιάνο. Επιστροφή στην Ασίζη . Πώληση πατρικής περιουσίας.

• Διακηρύσσει εμπράκτως τη φτώχεια και την ταπεινότητα και είναι γνωστός και σαν ο «φτωχούλης του Θεού» (il Poverello).

Ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, έργο του Ελ Γκρέκο

Ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης (1182-1226), προσφέρει το επανωφόρι του σε ένα φτωχό. Τοιχογραφία του Τζιότο (περί το 1300). Ασίζη, Ναός του Αγίου Φραγκίσκου.

……... Ήταν τόσο πολύ κουρασμένος που αναγκάστηκε, παρά τις συνήθειές του, ν' ανέβει σ' ένα μουλάρι. …Αφού άφησε πίσω του τους τρεις αδελφούς που τον είχαν συνοδέψει, μπήκε μόνος του στο δάσος, έφτιαξε μια μικρή καλύβα και έμεινε για ένα μεγάλο διάστημα. Στους θρύλους αναφέρεται πως εδώ ακριβώς του παρουσιάστηκε ο Εσταυρωμένος και του χάρισε τα ιερά στίγματα του σώματός του.

Τα στίγματα

Το «fresco» του Τζιότο που απεικονίζει τον θάνατο του Αγίου Φραγκίσκου

To… πρόσωπο του διαβόλου είδε η Ιταλίδα ιστορικός τέχνης Κιάρα Φρουγκόνε σε ένα fresco του Ιταλού ζωγράφου Τζιότο, που κοσμεί τη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.Πρόκειται για το έργο όπου ο Τζιότο απεικονίζει τον θάνατο του Αγίου Φραγκίσκου, σε μια σειρά έργων όπου περιγράφει τον κύκλο της ζωής του.Σύμφωνα με την Κ. Φρουγκόνε, ο Τζιότο είχε χρησιμοποιήσει τις πτυχές του σύννεφου για να δώσει τα χαρακτηριστικά μιας φιγούρας με «γαντζωτή» μύτη, πονηρό χαμόγελο και σκούρα κέρατα.

Φραγκισκανοί μοναχοί

Ο Ναός του Αγ. Φραγκίσκου στην Ασίζη

• Όταν ρώτησε το γιατρό πόσο ακόμα θα ζούσε κι αυτός του απάντησε: "Για λίγο", άνοιξε τα χέρια του και είπε: "Σε καλωσορίζω αδελφέ Θάνατε!" Ύστερα άρχισε να τραγουδά κι έπρεπε να τραγουδούν μαζί του και όλοι οι παρευρισκόμενοι φίλοι του.

•Λίγες μέρες πριν από το τέλος του ζήτησε να τον πάνε στην Πορτιούνκολα, που την αγαπούσε και τη θεωρούσε πατρίδα του. Πέθανε στις 3 Οκτωβρίου του 1226.

•Τη στιγμή που ξεψυχούσε, ήρθε και κάθισε πάνω στη στέγη της καλύβας του ένα μεγάλο σμάρι κορυδαλλών και άρχισε να τραγουδά μελωδικά και δυνατά.

Είπαν για αυτόν

Σχετικά με τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, εμπνευστή και ιδρυτή του τάγματος των Φραγκισκανών,

• ο ιστορικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος γράφει: «έγινε με απόλυτο τρόπο, το γλυκύτατον έαρ που είχε ενσαρκώσει ο Ιησούς, η ανθρώπινα γλυκύτερη μορφή που έχει ως τα σήμερα γεννήσει η Ευρώπη» ενώ..

• ο Φώτης Κόντογλου, παρά την αντιπάθειά του για κάθε τι το δυτικό, τον κατατάσσει «στους πιο αγνούς μαθητές του Ιησού».

Το τάγμα των Φραγκισκανών

• Το 1209 ο Φραγκίσκος, έχοντας στο πλευρό του 19 μαθητές, ζήτησε από τον Πάπα την έγκρισή του για τη δημιουργία του τάγματος

• Δύο από τα βασικότερα στοιχεία του κανόνα των μοναχών ήταν η απόλυτη ένδεια και η στέρηση ατομικής ιδιοκτησίας, χωρίς όμως να απαγορεύεται η κοινοτική.

• Όταν το 1233 ο πάπας Γρηγόριος Θ' ίδρυσε επισήμως την παπική Ιερά Εξέταση, ανέθεσε κατεξοχήν στους Φραγκισκανούς τις διώξεις αιρετικών και εβραίων κυρίως στην Γερμανία.

Ιγνάτιος Λογιόλα 1491 1556

"Ο φόβος" αναφέρει ο Ιγνάτιος Λογιόλα, στο βιβλίο του Ασκητικά Χρονικά, "δημιουργείται από την προσκόλληση του ανθρώπου σε κάτι και στην πιθανότητα που υπάρχει να το χάσει.

Φοβόμαστε για τη ζωή, την ακεραιότητα και την υγεία, τη δική μας και των προσφιλών μας προσώπων. Φοβόμαστε μη χάσουμε τα υλικά μας αγαθά και τις βολές μας και ακόμα φοβόμαστε για να μη χάσουμε την εξουσία, τη φήμη και το σεβασμό των άλλων για μας."

Βιογραφικά

•Γεννήθηκε το 1491 στην Ισπανία.•Είχε αριστοκρατική καταγωγή και ονειρευόταν να γίνει ιππότης.•Σε μάχη με Γάλλους τραυματίζεται και συλλαμβάνεται αιχμάλωτος.

•Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του μελέτησε θρησκευτικά βιβλία.•Αποτέλεσμα η πνευματική του μεταστροφή.

•Μετά την ανάρρωσή του, το 1522, ο Ιγνάτιος αφιέρωσε το σπαθί του σε μια εικόνα της Παναγίας, στο μοναστήρι των Βενεδικτίνων στη Μονσεράτ.

• Το 1525 άρχισε σπουδές θεολογίας.

• Στη διάρκεια των σπουδών του γνώρισε τους συντρόφους με τους οποίους επρόκειτο να ενώσει για πάντα τη ζωή του.

• Η παρέα αυτή, διαπνεόμενη από την πνευματικότητα του Ιγνάτιου, ασπάστηκε ένα τρόπο ζωής που βασιζόταν στην ευαγγελική πτωχεία και παρθενία, τις πνευματικές συζητήσεις και τον συνεχή εκκλησιασμό, και ήδη από το 1534 αποτέλεσε μια συντροφιά (societas) δεμένη με ανεπίσημο όρκο.

• Το 1540, ο Παύλος Γ' ενέκρινε επίσημα το νέο μοναχικό τάγμα με την ονομασία Συντροφιά του Ιησού

Το έργο και η εξάπλωση των Ιησουϊτών

Ήδη κατά το θάνατο του Ιγνάτιου, το 1556, οι Ιησουΐτες λειτουργούσαν 74 κολέγια σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, το πρόγραμμα των οποίων περιελάμβανε τις ανθρωπιστικές σπουδές, τη φιλολογία, τις νεοεμφανιζόμενες επιστήμες, την τέχνη, κ.ά.,.

Το Τάγμα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην Αντιμεταρρύθμιση και στην εξάπλωση της τέχνης του Μπαρόκ, ενώ Ιησουΐτες υπήρξαν σύμβουλοι και πνευματικοί καθοδηγητές πολλών ευρωπαίων ηγεμόνων.

ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΙΗΣΟΥΙΤΩΝ

Σε ομάδες των δύο θα σκορπίζονταν στα κυριότερα πανεπιστήμια της Ιταλίας. Θα κηρύξουν και θα παροτρύνουν τον κόσμο για τη συχνή προσέλευση στη θεία μετάληψη, στη συχνή εξομολόγηση...

Πριν διασκορπιστούν, ένας από την ομάδα ρωτάει: «Σ’ αυτούς που θα μας ρωτήσουν και θα θέλουν να μάθουν ποιοι είμαστε, τι θα πρέπει να απαντούμε;» Οι άλλοι, επειδή σκέφθηκαν ότι δεν έχουν άλλο αρχηγό από τον Χριστό, απάντησαν, μαζί με τον Ιγνάτιο: «Θα πούμε ότι είμαστε η Συντροφία του Ιησού».

• Κανένας τομέας της γνώσης, της σύγχρονης επιστήμης και τέχνης, της κοινωνικής δράσης δεν είναι κλειστός για το Τάγμα. Πολλοί Ιησουΐτες δαπανούν τη ζωή τους στην έρευνα ή στην εκπαίδευση.

• Ανάμεσά τους αναδύονται θεολόγοι, φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, ιστορικοί, κριτικοί τέχνης , πολιτειολόγοι ,

ψυχολόγοι ή παιδαγωγοί, όπως επίσης κατηχητές, δάσκαλοι, δημοσιογράφοι, ιεροκήρυκες, καλλιτέχνες

Οι Ναΐτες Ιππότες

• Οι Ναΐτες Ιππότες ή Ιππότες του Ναού ήταν τα μέλη του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού. Τούτο το Τάγμα ιστορικά ήταν το πρώτο που συνδύαζε μοναστική και στρατιωτική δράση.

• Σκοπός της ύπαρξής του ήταν η προστασία των προσκυνητών που ταξίδευαν προς και από το χριστιανικό βασίλειο της Ιερουσαλήμ

• Το Τάγμα των Ιπποτών του Ναού είχε την παπική εύνοια και του δόθηκε πλήρης.αυτονομία

• Σύντομα οι Ναΐτες εξελίχθησαν σε ισχυρότατο διεθνή στρατιωτικό και οικονομικό παράγοντα.

• Ο Ναΐτες δημιούργησαν το πρώτο γνωστό είδος τράπεζας.• Η μεγάλη στρατιωτική ισχύς και ο τεράστιος πλούτος τους έγιναν η αιτία να

θεωρηθούν ως απειλή από τον Γάλλο βασιλιά Φίλιππο τον Ωραίο.• Ο τελευταίος Μεγάλος Μάγιστρος ο Ζακ ντε Μολέ κάηκε στην πυρά στο Παρίσι τον

Μάρτιο του 1314.

Ιωαννίτες Ιππότες

• Είναι Ιπποτικό Τάγμα, που ξεκίνησε ως νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ το 1080 για να παρέχει φροντίδα στους φτωχούς, άρρωστους ή τραυματισμένους προσκυνητές των Αγίων Τόπων.

• Κατά την πρώτη Σταυροφορία, έγινε θρησκευτικό και πολεμικό τάγμα με δική του διοίκηση

αναλαμβάνοντας την προστασία των Αγίων Τόπων.• Οι Ιωαννίτες και οι Ιππότες του Ναού (Ναΐτες), έγιναν τα πιο ισχυρά χριστιανικά τάγματα

της περιοχής και κατάφεραν να διακριθούν σε αρκετές μάχες εναντίον των Μουσουλμάνων.• Το τάγμα διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με περισσότερες από 100 χώρες, έχοντας πολλούς

αντιπροσώπους. Εκδίδει δικά του διαβατήρια, νόμισμα, γραμματόσημα, ακόμα και πινακίδες κυκλοφορίας.

• Οι διπλωματικές δραστηριότητες του Τάγματος είναι συνδεδεμένες με την ανθρωπιστική του αποστολή.

• Ιατρική και κοινωνική υποστήριξη, βοήθεια σε περίπτωση ένοπλων συγκρούσεων και φυσικών καταστροφών, έκτακτες υπηρεσίες και σώμα πρώτων βοηθειών, βοήθεια για τους ηλικιωμένους, τους ανάπηρους και τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη, ενώ παρέχει, επίσης εκπαίδευση παροχής πρώτων βοηθειών και υποστήριξη για πρόσφυγες και εκτοπισμένα άτομα ανεξαρτήτως φυλής, προέλευσης ή θρησκείας, σε 120 χώρες.

• Ιδρύθηκαν με σκοπό την αναμόρφωση της εκκλησιαστικής ζωής γρήγορα όμως υποτάχθηκαν στο πρόσωπο του Πάπα και στην απαίτηση της Ρώμης να επιβάλλει τα λατινικά ως λειτουργική γλώσσα.

• Βοήθησαν όμως στην ανάπτυξη του μορφωτικού επιπέδου των λαών της Δύσης και στην ανάπτυξη των επιστημών