.

R1. Δέλτα Έβρου

R2. Λίμνη Ισμαρίδα και λιμνοθάλασσες Ροδόπης (παλιότερη ονομασία: Λίμνη Μητρικού και σύμπλεγμα λιμνών)

R3. Λίμνη Βιστονίδα και Πόρτο Λάγος

R4. Δέλτα Νέστου

R5.Λίμνες Βόλβη και Κορώνεια (Λαγκαδά)

R6. Τεχνητή λίμνη Κερκίνη

R7. Δέλτα ποταμών Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα και Αλυκή Κίτρους Πιερίας

R8. Λίμνη Μικρή Πρέσπα

R9. Αμβρακικός κόλπος

R10. Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου

R11. Λιμνοθάλασσα Κοτύχι και δάσος Στροφυλιάς.

Ελληνικοί υγρότοποι που προστατεύονται από τη σύμβαση Ραμσάρ

Αλατότητα Υπόστρωμα Άλλοι φυσικοί παράγοντες ( θερμοκρασία νερού και διαφάνεια νερού)

Οι εκβολές έχουν μεγάλες διακυμάνσεις αλατότητας. (σχήμα, βυθός, άνεμος, εξάτμιση του νερού, μεταβολές της παλίρροιας και της ροής του ποτάμιου νερού, ρεύματα).Tα φυτά όπως και τα ζώα λόγω της εναλλαγής στην αλατότητα του νερού και του εδάφους προσαρμόζουν τη ζωή τους ανάλογα. Υπάρχουν φυτά που ζουν πάνω ή μέσα στο γλυκό νερό. Φυτά που αγαπούν το νερό, που είναι φυτά ανθεκτικά στο αλάτι, ή προσαρμοσμένα να ζουν στην άμμο.

Το αλμυρό νερό επειδή είναι πυκνότερο

πηγαίνει πάντα προς τα κάτω

Ποικιλία οικοτόπωνΟι εκβολές έχουν , μεταβολές της παλίρροιας ,της ροής του ποτάμιου νερού και των ρευμάτων. Παρουσιάζουν ποικιλία οικοτόπων: παραποτάμια δάση, λιμνοθάλασσες, λασποτόπια, αλμυρόβαλτοι, καλαμώνες, έλη γλυκού νερού, κανάλια και ποτάμια, θαμνώνες, αμμονησίδες, ορυζώνες, αγροτικές καλλιέργειες, χορτολίβαδα, όχθες και ακτές συνθέτουν ένα μωσαϊκό βιοτόπων που παρέχει τροφή, χώρο κουρνιάσματος και φωλιάσματος για πάρα πολλά είδη.

καλαμώνες

ψάθες βούρλα Κρίνος της θάλασσας

Βλάστηση στα υγρολίβαδα

βούρλα

Η ενέργεια και η ύλη περνούν από

ένα τροφικό επίπεδο σε ένα άλλο,

μέσα σε μια τροφική αλυσίδα ή ένα

τροφικό πλέγμα.

Το πρώτο επίπεδο καταλαμβάνεται

από πρωτογενείς παραγωγούς

(φυτικοί οργανισμοί που συνθέτουν

οι ίδιοι την τροφή τους) και τα άλλα

επίπεδα από καταναλωτές

(πρωτογενείς-φυτοφάγα ζώα,

δευτερογενείς-σαρκοφάγα ζώα,

τριτογενείς-κορυφαία σαρκοφάγα

Κατά μέσο όρο, μόνο το 10% περίπου της ενέργειας και της οργανικής ύλης ενός τροφικού επιπέδου περνάει στο επόμενο υψηλότερο.

Τα οργανικά θρύμματα αποτελούνται από τη νεκρή οργανική ύλη και τους αποικοδομητές που την διασπούν.

Η περιοχή των δέλτα και των εκβολών των ποταμών Γαλλικού, Αξιού, Λουδία, Αλιάκμονα και της Αλυκής Κίτρους αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προστατευόμενα υγροτοπικά συμπλέγματα της Ελλάδας. Η περιοχή είναι παγκόσμιας ορνιθολογικής σημασίας γιατί εδώ:σταθμεύει κατά τη μετανάστευση τουλάχιστον το 1% του ευρωπαϊκού πληθυσμού του αργυροπελεκάνου, της αβοκέττας και της λιμόζας ενώ επίσης εδώ έχει καταγραφεί η λεπτομύτα που είναι το σπανιότερο είδος της Ευρώπης, Βόρειας Αφρικής και Δυτικής Ασίας (Grimmet & Jones, 1989)φωλιάζει τουλάχιστον το 1% του ευρωπαϊκού πληθυσμού του νυχτοκόρακα ,του κρυπτοτσικνιά, του λευκοτσικνιά του νεροχελίδονου, και του μαυροκέφαλου γλάρου.  Ξεχειμωνιάζει ένα σημαντικό ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού της λαγγόνας. Επιπλέον, η προστατευόμενη περιοχή φιλοξενεί σημαντικούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο πληθυσμούς βαρβάρας που ξεχειμωνιάζουν εδώ και ποσοστό 1% ή μεγαλύτερο του συνολικού ευρωπαϊκού πληθυσμού χουλιαρομύτας, γελογλάρονου, μικροτσικνιά,, θαλασσοσφυριχτή, νανογλάρονου, καλαμοκανά και στρειδοφάγου, Στην περιοχή φωλιάζει ένα από τα 5 -7 ζευγάρια θαλασσαετών που απαράγονται στη χώρα μας.  Λιμόζα | Limosa limosa

 

Θαλασσαετός | Haliaeetus albicilla

Καλαμοκανάς | Himantopus himantopus

Αβοκέτα | Recurvirostra avosetta

Βαρβάρα | Tadorna tadornaΛευκοτσικνιάς | Egretta garzetta

Κρυπτοτσικνιάς | Ardeola ralloides

Ο Αξιός είναι κόμβος

οι αργυροπελεκάνοι

Φοινικόπτερα

Αργυροπελεκάνος

(Pelecanus crispus)

Στρειδοφάγος (Haematopus ostralegus

άγρια άλογα του Αξιού

νεροβούβαλα Γαλλικού

λαγόγυρος

βίδρα

Οι καταγραφές που έχουν γίνει ως τώρα έδειξαν την παρουσία 29 ειδών ερπετών (χελώνες, φίδια, σαύρες) και δέκα ειδών αμφιβίων (φρύνοι, βάτραχοι και τρίτωνες). Τα κυριότερα είδη ερπετών είναι η Ονυχοχελώνα Testudo hermanni, η οποία ζει στα λιβάδια, στα θαμνοτόπια και τα ανοιχτά δάση, η Γραικοχελώνα Testudo graeca, η Βαλτοχελώνα του γλυκού νερού Emys orbicularis, η οποία προτιμά κυρίως τα στάσιμα νερά ή τα αργής ροής νερά με ανεπτυγμένη υδρόβια και παρόχθια βλάστηση και η Ποταμοχελώνα Mauremys caspica η οποία βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει γλυκό ή υφάλμυρο νερό και είναι περισσότερο προσαρμοσμένη από την βαλτοχελώνα στα ρυπασμένα νερά. Η σημαντικότερη περιοχή για την ερπετοπανίδα είναι η λιμνοθάλασσα της Αλυκής Κίτρους, όπου εκτός από χελώνες υπάρχουν διάφορα είδη σαυρών, όπως η τρανόσαυρα Lacerta trilineata και φίδια όπως ο λαφιάτης Elaphe quatuorlineata και η οχιά Vipera ammodytes.

Λαφιάτης | Elaphe quatrolineataΦρύνος | Bufo bufo

βάτραχος

μαυροτσιρώνι

κέφαλοι

γλώσσες

χέλι

γριβάδι

μουστάκιας

1. Παραγωγή Αλατιού2. Μυδοκαλλιέργεια3. Γεωργία(βαμβάκι, καλαμπόκι,

και τριφύλλι και κυρίωςρύζι). 4. Εμπλουτισμός των υπόγειων

νερών5. Φίλτρο καθαρισμού(μέσω των

καλαμώνων)6. Άρδευση και ύδρευση7. Προστασία από πλημμύρες8. Ρύθμιση του κλίματος (αποθηκεύοντας και

ελευθερώνοντας θερμότητα) Συμβολή στην κτηνοτροφία9. Συμβολή στην αλιεία10. Καταφύγιο για τα

μεταναστευτικά πουλιά11. Δυνατές τροφικές αλυσίδες 12. Διατήρηση της

βιοποικιλότητα 13. Δυνατότητες στον άνθρωπο

για αναψυχή, εκπαίδευση, έρευνα.

Μυδοκαλλιέργεια

παραγωγή αλατιούορυζώνες

Τα σημαντικότερα προβλήματα της περιοχής είναι:

1. Ρύπανση επιφανειακών και υπόγειων νερών

2. Σκουπίδια, μπάζα και χωματερές

3. Παράνομη δόμηση - Οικιστική, αναπτυξιακή και βιομηχανική πίεση

4. Εντατική κτηνοτροφία - Υπερβόσκηση

5. Παράνομο κυνήγι

6. Αμμοληψίες

Δευτερεύοντα προβλήματα αλλά με δύσκολα αναστρέψιμες επιπτώσεις είναι:

1. Λειψυδρία - Ξηρασία

2. Υφαλμύρωση

3. Καθίζηση εδαφών

4. Εντατικοποίηση παραγωγής (γεωργία, παράκτια υδατοκαλλιέργεια)

5. Διάβρωση ακτών – μείωση φερτών υλών και μείωση παροχής ποταμών

.

Η ρύπανση των νερών στην προστατευόμενη περιοχή οφείλεται κυρίως:

*σε αστικά λύματα (από Βέροια, Έδεσσα, Κοζάνη, Γρεβενά, Κιλκίς, Φλώρινα, πόλεις της ΠΓΔΜ)

*στην υπερβολική χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων *σε βιομηχανικά λύματα (από βιομηχανίες ζάχαρης, ένδυσης,

γαλακτοβιομηχανίες, κονσερβοποιίες κ.α.)* σε λύματα κτηνοτροφικών μονάδων * σε λύματα από αποβλήτα (π.χ. χωματερές) * σε πετρελαιοειδή και συναφείς τοξικές ουσίες και * διασυνοριακούς ρύπους (Αξιός).

Τελικός αποδέκτης των ρυπασμένων αυτών ποταμών αλλά και των αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων της Θεσσαλονίκης είναι ο Θερμαϊκός Κόλπος. Οι κυριότεροι παράγοντες υποβάθμισής του είναι ο εμπλουτισμός με θρεπτικά στοιχεία συνεπώς ο ευτροφισμός

http://www.axiosdelta.gr/el-gr/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1.aspx