Theoria Apantiseis.meros.b

1

• www.arnos.gr … κλικ στη γνώση [email protected]

ΜΑΡΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ

ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ

ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ

ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΜΕΡΟΣ ∆ΕΥΤΕΡΟ

(σχολ. Σελίδες 50-67)

ΜΟΡΦΕΣ ΠΕΙΘΟΥΣ Α) Η πειθώ στη διαφήµιση Β) Η πειθώ στο δικανικό λόγο

Α) Η πειθώ στη διαφήµιση (σχολ. Σελίδες 50-51) ∆ιαφήµιση είναι η δηµιουργία µηνύµατος πρωτότυπου που αναφέρεται σε υλικό ή πνευµατικό προϊόν και η προβολή του από τα µέσα επικοινωνίας, ώστε ο αποδέκτης να παρακινηθεί στην αγορά του συγκεκριµένου προϊόντος. Τα στοιχεία της διαφήµισης είναι:

- ο ποµπός (παραγωγός και διαφηµιστής). - ο µέσο επικοινωνίας (τηλεόραση, τύπος, ραδιόφωνο, πινακίδα)

- Ο δέκτης (οι αγοραστές) - Ο επικοινωνιακός κώδικας (εικόνα, ήχος, γλώσσα)

Μορφές του διαφηµιστικού µηνύµατος:

- αφηγηµατικό (αφήγηση µιας ιστορίας για την επίδειξη του προϊόντος)

2



- µε επεξήγηση της εικόνας - µε µονόλογο- διάλογο που έχει τη µορφή

µαρτυρίας ενός καταναλωτή ή ενός ειδικού - άµεσο χωρίς πολλά λόγια - µε επιχειρήµατα - µε τεχνάσµατα ή ευρήµατα, υπερβολές, χιούµορ, σπάνιες λέξεις.

Προδιαγραφές µιας πετυχηµένης διαφήµισης:

- να προκαλεί στον αγοραστή το ενδιαφέρον και την επιθυµία να αγοράσει το διαφηµιζόµενο προϊόν

- να προσελκύει την προσοχή του δέκτη.

Τεχνικές και µέσα διαφηµιστικής πειθούς: - λανθάνων αξιολογικός χαρακτηρισµός, ο οποίος λειτουργεί δεσµευτικά για το δέκτη (π.χ οι καλές νοικοκυρές χρησιµοποιούν την τάδε χλωρίνη)

- επίκληση στην αυθεντία (σε ένα ειδικό, επιστήµονα ή δηµοφιλές πρόσωπο)

- επίκληση στη λογική ( µε επιχειρήµατα ή σοφιστικά τεχνάσµατα)

- επίκληση στο συναίσθηµα (ευχαρίστηση, ενοχές, φόβο) - συνειρµός ιδεών.

Σχολικό σελίδα 51 ( ποιες είναι…πειθούς) Η γλώσσα της διαφήµισης είναι φορτισµένη. Σκοπεύει να µας προδιαθέσει ευνοϊκά για το προϊόν ή την προσφερόµενη υπηρεσία. Οι κειµενογράφοι διαστρεβλώνουν τη συνηθισµένη σηµασία των

3



λέξεων. Η απλή γλώσσα χρησιµοποιείται για να προσελκύσουν την προσοχή, όπως και η προστακτική. Άλλες πάλι διαφηµίσεις δεν έχουν γλωσσικά µηνύµατα και αφήνουν την οπτική εικόνα του προϊόντος να µιλήσει µόνη της. Η αποµνηµόνευση του µηνύµατος εξυπηρετείται από την επωνυµία, το ρυθµό, την οµοιοκαταληξία, την παρήχηση, τα αποσπάσµατα τραγουδιών και τη συνεχή επανάληψη. Λέξεις- κλειδιά = είναι τα λεκτικά πυροτεχνήµατα που χρησιµοποιούνται. Τα πιο κοινά επίθετα στη διαφήµιση είναι: νέο, εύκολο, πραγµατικό, καθαρό, θαυµάσιο, καταπληκτικό, πλούσιο. Συχνά πολλά επίθετα µαζί αντικαθιστούν τη λογική περιγραφή του προϊόντος. Επιπλέον επινοούνται λέξεις ανάλογα µε την περίσταση που δεν έχουν νόηµα στην καθοµιλουµένη (γευσηθρεπτικό, τοµατογεµάτο, πορτοκαλοδέστατος, τα νοστιµο-κατάψυκτα) Σχολικό σελ. 53 (να αναφέρετε…τεχνική;) Η τεχνική που χρησιµοποιείται λιγότερο σε µια διαφήµιση είναι η επίκληση στη λογική. Συνήθως χρησιµοποιούν συνδυασµό τεχνικών ώστε να κερδίσουν το ενδιαφέρον του καταναλωτή. Οι επιστήµες της Ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας βοηθούν τους διαφηµιστές να βρουν το ευαίσθητο σηµείο του δέκτη και να επιδράσουν κατάλληλα. Οι διαφηµιστές επικαλούνται ένα άθροισµα παραγόντων που επηρεάζουν τους καταναλωτές.

Σχολικό σελίδα 53 (διαβάστε προσεκτικά…στην ερώτηση που ακολουθεί…τρως στο Ελυζέ) Ενώ η διαφήµιση χρησιµοποιεί απλό λεξιλόγιο για να γίνεται κατανοητή, καταφεύγει στο γλωσσικό πληθωρισµό. Παρατηρούνται νεολογισµοί, χρήση ξένων λέξεων, υπαινικτική χρήση της γλώσσας, πολλά επίθετα, συνθήµατα µε ρυθµό, προφορά µελιστάλακτη, λογοπαίγνια. Και οι δυο εξεταζόµενες διαφηµίσεις

4



έχουν γλωσσική λιτότητα που πλησιάζει τη λογοτεχνία. Η διαφήµιση µε τα τσιγάρα περιλαµβάνει απλές λέξεις που όµως επιτυγχάνουν το σκοπό τους. Η διαφήµιση µε το είδος διατροφής µας υπόσχεται πειστικά ότι θα ονειρευτούµε.

Σχολικό σελίδα 56 (το διαφηµιστικό µήνυµα…το απόσπασµα) Τα στοιχεία = οι περισσότερες διαφηµίσεις έχουν καλλιτεχνική ποιότητα, νεανικότητα των προσώπων, προσπάθεια εξιδανίκευσης και ωραιοποίησης. Η σηµασία των στοιχείων = Στην διαφήµιση κυριαρχεί η τελειότητα που λείπει τόσο πολύ από τη ζωή µας. Έτσι οι διαφηµιστές πετυχαίνουν το στόχο. Αφού τα µεγάλα όνειρα συντηρούν τον άνθρωπο, τα σύµβολα αυτών των ονείρων χρησιµοποιούντα για να πετύχουν την αγορά όσων διαφηµίζουν. Η σχέση συµβόλων και προϊόντων = συνήθως µεταξύ των συµβόλων και των διαφηµιζόµενων προϊόντων υπάρχει σχέση, η οποία γίνεται µεγαλύτερη όσο πιο έντιµος είναι ο παραγωγός. Άλλες φορές όµως αυτό δεν ισχύει και τότε η διαφήµιση γίνεται παραπειστική. Συµπέρασµα = είναι πολλοί οι λόγοι για το παραπειστικό της διαφήµισης, όπως οι οικονοµικές δοµές (καπιταλισµός) ή κοινωνικοί ( η διαφήµιση δεν δηµιουργεί µια κοινωνική ασθένεια, αλλά την φέρνει στο φως).

Σχολικό σελίδα 57 (διαβάστε… παραδείγµατα;) Α) Η (Α) είναι αθέµιτη, γιατί υπεισέρχεται στο υποσυνείδητο του ανθρώπου, µε συνέπεια να του στερεί την ελευθερία της σκέψης, πράγµα ανήθικο. Η (Β) είναι αθέµιτη, γιατί προκαλεί φόβο και ανησυχία στο δέκτη µε σκοπό να κινήσει το ενδιαφέρον του. Μάλιστα

5



επιδιώκει τη διατήρηση αυτών των συναισθηµάτων για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα. Η (Γ) αποτελεί αθέµιτη και παραπλανητική µέθοδο εξαπάτησης του κοινού, γιατί αποδίδονται στον παρουσιαστή της πλαστές ιδιότητες. Β ) παρόµοιες τεχνικές αποτελούν η παραπλάνηση του κοινού µε ψευδείς πληροφορίες για ένα προϊόν, η προβολή διακρίσεων σχετικά µε τη φυλή, το φύλο ή άλλες ιδιαιτερότητες, η χρησιµοποίηση του σώµατος του ανθρώπου ως σεξουαλικού αντικειµένου. Σχολικό σελίδα 58 (µε βάση τα παρακάτω….να πεθαίνουν) ∆ιαφήµιση και ιδεολογική εξάρτηση συνήθως συµπορεύονται. Όπου υπάρχει διαφήµιση γίνεται ιδεολογική εξάρτηση και το αντίθετο. Οι πολυεθνικές εταιρείες µε την ελκυστική διαφήµιση και γενικά παρουσίαση αποπροσανατολίζουν τους λαούς των υποανάπτυκτων χωρών από τα ζωτικά τους προβλήµατα να κάνουν αγορές όχι απλώς άχρηστες αλλά βλαπτικές για τους ίδιους. Απαιτείται το διανοητικό πηλίκο τους να ανέβει – και αυτό είναι υποχρέωση της πολιτείας- ώστε να µην παρασύρονται από τέτοιες διαφηµίσεις. Σχολικό σελίδα 58-59 (διαβάστε τα παρακάτω…ένα αναψυκτικό) Πολύ σωστά ο Παγκόσµιος Οργανισµός Υγείας απαγόρευσε τη διαφήµιση του συσκευασµένου γάλατος για τα βρέφη. Ο ισχυρισµός ότι τα εµπορικά συµφέροντα βρίσκονται πάνω από τη δηµόσια Υγεία δεν ευσταθεί. Και αν ο ίδιος ο λαός αδυνατεί να δει το συµφέρον του, πρέπει ο νόµος να το διασφαλίσει. Για το κραγιόν = Η διαφήµιση ως γνωστόν καλλιεργεί τεχνητές ανάγκες, οι οποίες στις υπανάπτυκτες χώρες µεγαλώνουν τη δυστυχία. Η αγορά από την εργάτρια τέτοιων προϊόντων της δίνει το δικαίωµα να ονειρεύεται , γιατί όλοι οι άνθρωποι , αναπτυγµένοι ή µη , δε χρειάζονται απλώς τα βασικά αλλά την πολυτέλεια του περιττού για να αισθανθούν ευτυχισµένοι.

6



Β) Η πειθώ στον δικανικό λόγο

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΩΡΙΑΣ

(Σχολικό σελίδα 62 )

∆ικανικός λέγεται ο λόγος που χρησιµοποιείται στα δικαστήρια από δικαστές , που αποδίδουν δικαιοσύνη βάσει των κανόνων δικαίου και των διαπιστώσεων της δίκης και από δικηγόρους, που προσπαθούν να διαλευκάνουν µια αµφισβητούµενη υπόθεση. ∆ιαφορές των λόγων των δικηγόρων µε εκείνους των δικαστών: Οι πρώτοι προβάλλουν επιχειρήµατα που συµφέρουν τους πελάτες τους , χειρίζονται τα τεκµήρια σε βάρος τους συχνά µε παραπειστική διάθεση, χρησιµοποιούν σχήµατα λόγου µε µεγάλη απήχηση και ο λόγος τους είναι αναλυτικός. Αντίθετα, ο λόγος της δικαστικής απόφασης δεν είναι αναλυτικός, όπως των δικηγόρων, έχει αυστηρή συλλογιστική πορεία και λιτότητα εκφράσεων. Αξιολογεί όλα τα τεκµήρια και το δικαστικό πόρισµα εξάγεται από τη λογική ακολουθία. Αποτελεί «τελεστικό λόγο», λεκτική πράξη µε την οποία απονέµεται δικαιοσύνη. ∆οµή δικαστικής απόφασης : διαθέτει αυστηρή συλλογιστική διάρθρωση και αποτελείται = α) από τη µείζονα πρόταση, η οποία περιέχει τον κανόνα του δικαίου σχετικά µε το εξεταζόµενο θέµα, β) την ελάσσονα πρόταση που αξιολογεί το θέµα υπό το πρίσµα του

7



νοµικού κανόνα και γ) το συµπέρασµα του δικαστικού συλλογισµού που συνάγεται κατά λογική αναγκαιότητα από τις προκείµενες προτάσεις και ονοµάζεται διατακτικό ή πόρισµα.

Σχολικό σελίδα 66 (να διακρίνετε…παραδείγµατα ) Α) Η δικαιολόγηση της παρέκβασης = η δίκη σχετίζεται µε την ελευθερία σκέψης και έκφρασης. Οι κατηγορούµενοι είχαν κατηγορηθεί για εξύβριση του βασιλέα. Με την παρέκβαση κατοχυρώνεται το δικαίωµα της ελεύθερης σκέψης και βέβαια χρησιµοποιούνται τεκµήρια από την ιστορία. Ο συνήγορος ίσως να µην πετύχει το στόχο του και το λάθος του είναι φυσιολογικό. Αυτό όµως δεν απαγορεύει την ελευθερία σκέψης, αφού µάλιστα ο λόγος που την απαγορεύει είναι ανελεύθερος. Β) η ανασκευή της κατηγορίας = στην Τρίτη ενότητα ο συνήγορος αρχίζει την άµεση ανασκευή της κατηγορίας, που έκρινε ότι κάποιες φράσεις της διακήρυξης αντίκεινται στους ισχύοντες νόµους. Από το συνήγορο υποστηρίζεται πως στο «∆ηµοκρατικό Μανιφέστο» οι κατηγορούµενοι δεν σκόπευαν να εξυβρίσουν το βασιλέα , ενώ έχουν το αναφαίρετο δικαίωµα να εκφράζουν σε δύσκολες στιγµές τις πολιτικές τους θέσεις. Γ) η χρήση της γλώσσας = ο συνήγορος επικαλείται λογική και συναίσθηµα. Στην παρέκβαση τίθεται το θέµα της ελευθερίας της σκέψης, ενώ ο λόγος δεν αµφισβητεί κάτι τέτοιο. Κατόπιν οι χαρακτηρισµοί που αποδίδει στους νόµους µπορούν να επηρεάσουν τους ενόρκους συναισθηµατικά. Αργότερα υποστηρίζοντας τη φιλοπατρία των κατηγορουµένων θέλει να αποσείσει κάθε κατηγορία. εις βάρος τους. Στον επίλογο φτάνει στο αποκορύφωµα του συναισθηµατισµού, αφού αναφέρεται σε αγάπη, ειρήνη, δόξα.

8



Σχολικό σελίδα 66 (να παρατηρήσετε…παραπλανήσω;) Α) η αναλογία µε τον Πιλάτο είναι κυριολεκτική. Οι κατηγορούµενοι όµως δεν µπορούν να ταυτιστούν µε τον Χριστό. Η αλήθεια του είναι σχετική, όπως άλλωστε σε όλες τις αναλογίες. Στο συλλογισµό χρησιµοποιείται η αντιπάθεια των Χριστιανών προς τους Εβραίους και πιέζει ο συνήγορος ψυχολογικά τους ενόρκους, όταν τονίζει πως θα έχουν παρόµοια µε την τύχη του Πιλάτου. Β) επικλήσεις στην αυθεντία υπάρχουν πολλές. Αναφέρεται στους Γερµανούς νοµοµαθείς, στον Λασσάλ, σε Έλληνες πολιτικούς έναντι του συγκεκριµένου νόµου. Επιπλέον κάνει επίκληση στην αυθεντία της Ιστορίας και των ίδιων των κατηγορουµένων, των οποίων οι επιστηµονικές µελέτες και το ήθος ήσαν πασίγνωστα. Οι επικλήσεις στο συναίσθηµα αυξάνονται προς το τέλος του λόγου (ένας λαός φιλότιµος…µέχρι τέλος) Γ) οι επικλήσεις στο ήθος των κατηγορουµένων είναι δυο που αναφέρονται στον Πάζη και τον Παπαναστασίου. Ο Πάζης µπορεί να έχει φιλοπατρία , αλλά η εξύβριση εναντίον του βασιλέα δεν αποκλείεται. Η φιλοπατρία του θα αντέκρουε την κατηγορία, µόνο αν η εξύβριση ισοδυναµούσε µε προδοσία της πατρίδας. Εξάλλου οι επιστηµονικές γνώσεις και η αρετή του Παπαναστασίου δεν είναι τεκµήρια αθωότητας αλλά ελαφρυντικά στοιχεία. Έτσι το συµπέρασµα του συνηγόρου δεν έχει τόσο µεγάλη ορθότητα. Το επιχείρηµα όµως πετυχαίνει το στόχο του , γιατί µε την επίκληση στο συναίσθηµα οι ένορκοι πείστηκαν, αφού µάλιστα δεν διαθέτουν νοµικές γνώσεις.

9



∆) σχολιασµός της φράσης : «πιστεύω ότι…παραπλανήσω;»= Από άποψη πειστικότητας και από πολιτική άποψη το σχόλιο θεωρείται θετικό. Είναι όµως παραπλανητικό, γιατί η εξύβριση παρουσιάζεται τίµια, επειδή αυτή είναι η πεποίθηση του συνηγόρου. Έτσι όµως εξάγονται τα παράλογα συµπεράσµατα πως , αφού εκείνος υπερασπίζει πάντα την αλήθεια, όλοι οι πελάτες του είναι αθώοι. Ε) σύνολο εννοιών όπου εντάσσονται οι κατήγοροι : αυταρχισµός, συντήρηση, κατεστηµένο, ανελευθερία, καθεστώς βίας, αντίδραση, φίµωση της ελεύθερης γνώµης. Σχολικό σελίδα 46 (ο οµιλητής…λόγο) Συλλογιστική πορεία Α. η ελευθερία σκέψης και έκφρασης χρειάζεται να περιοριστεί, αν οδηγεί στην αποσύνθεση. Β. Όµως προς το µέλλον η ανθρωπότητα οδηγείται µε την επανάσταση ή τη µεταρρύθµιση. Γ. η ελευθερία σκέψης αποτελεί φορέα µεταρρύθµισης, γιατί έτσι αποφεύγονται τα έκτροπα των επαναστάσεων. ∆. η µείωση της ελευθερίας της σκέψης οδηγεί στην κοινωνική οπισθοδρόµηση και στη βία. Άρα απαιτείται να µην επέλθει περιορισµός της ελευθερίας σκέψης. Τα είδη των ερωτήσεων: Ρητορικές = χωρίς να δίνεται η απάντηση τους, η οποία εξάγεται εύκολα από τον ακροατή Αντίπαλες ερωτήσεις = πιθανές ερωτήσεις προερχόµενες από τους αντιπάλους για να αντιµετωπίσει τα επιχειρήµατά τους και να δείξει ο συνήγορος πόσο άψογος είναι στο έργο του.

Μετασχηµατισµός του αποσπάσµατος σε µορφή άρθρου.

10



Ποταµοί αιµάτων έχουν χυθεί στο βωµό της ελευθερίας και χιλιάδες άνθρωποι αγωνίζονται για την κατάκτησή της, ενώ κάποιοι άλλοι αναρωτιούνται πού φτάνουν τα όρια της. Οι δεύτεροι προέρχονται κυρίως από τα διάφορα κατεστηµένα µιας κοινωνίας και υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να ισχύσει η ελευθερία της γνώµης, εφόσον µπορεί να υπάρξει λανθασµένη γνώµη µε αποτέλεσµα πιθανή βλάβη του συνόλου. Λησµονούν όµως ότι σήµερα δεν γνωρίζουµε όλη την αλήθεια για πολλούς τοµείς. Έτσι πολλοί πιστεύουν πως η δική τους µόνο σκέψη συµπίπτει µε την αλήθεια, ενώ κάθε άλλη είναι λάθος. Η Ιστορική πορεία του ατόµου αποδεικνύει περίτρανα τη σχετικότητα των ανθρώπινων πραγµάτων. Π.χ για πολλούς αιώνες η δουλεία εθεωρείτο θεµιτή και επιτρεπτή. Ακόµη τόσες µεγάλες φυσιογνωµίες κυνηγήθηκαν και θυσιάστηκαν για τις απόψεις τους και πολύ αργότερα φάνηκε η ορθότητα όσων υποστήριζαν (Γαλιλαίος, Σωκράτης). Βέβαια ίσως ακουστεί η γνώµη ότι πιθανόν η απεριόριστη ελευθερία της γνώµης οδηγήσει στην αναρχία, αλλά ως γνωστόν η πρόοδος έρχεται είτε µέσω της µεταρρύθµισης είτε µέσω της επανάστασης. Για την πρώτη απαιτείται ελευθερία σκέψης, γιατί µόνον έτσι οι αλλαγές έρχονται αναίµακτα εξαιτίας της ωριµότητας των συνειδήσεων. ∆ιαφορετικά η επανάσταση θα φέρει το νέο, αλλά ύστερα από βία, συνωµοσίες και αγριότητες. Εποµένως όσοι επιζητούν ανελευθερία σκέψης σφάλλουν, λένε ψέµατα ή εξωθούν το κράτος στη βία καταργώντας την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων. Σχολικό σελίδα 67 (να αναπτύξετε…της σκέψεως) Βασική αρχή της δηµοκρατίας είναι πως η πλειοψηφία κυβερνά, ενώ η µειοψηφία ασκεί έλεγχο. Συνήθως η πλειοψηφία εκλέγεται και κυβερνά, αφού δώσει στους ψηφοφόρους κάποιες υποσχέσεις που θα τηρήσει. Από τη στιγµή όµως που τα λόγια δεν γίνουν πράξη, έρχεται η µειοψηφία, η αντιπολίτευση, να την ελέγξει, όπως και όταν υποπέσει σε άλλα λάθη, βλαπτικά για το σύνολο. Ο έλεγχος αυτός δεν θα µπορούσε να γίνει, αν δεν υπήρχε απεριόριστη ελευθερία σκέψης και γνώµης. Όταν σε ένα πολίτευµα δεν ακούγεται η αντίθετη άποψη, µοιραία οδηγούµαστε σε αυταρχικά καθεστώτα.

11



Σχολικό σελίδα 67 (να υποστηρίξετε… σκοπό σας) Ως αρθρογράφος: Υπάρχει η άποψη ότι η ελευθερία της σκέψης δεν πρέπει να έχει όρια. Αν παρατηρήσουµε όµως γύρω µας, θα δούµε ότι τίποτα δεν είναι απεριόριστο. Το µέτρο εξασφαλίζει την ορθή πορεία και τη σωστή ισορροπία. στα φυσικά και τα ανθρώπινα πράγµατα. Όταν απουσιάζουν τα όρια, κυριαρχεί η αυθαιρεσία. Όµως από την ίδια την έννοια της ελευθερίας αντιλαµβανόµαστε ότι υπάρχει περιορισµός. Ως γνωστόν η ελευθερία του ενός αρχίζει από εκεί που τελειώνει η ελευθερία του άλλου. Αφού περιορισµός υπάρχει και για τα είδη της, θα υπάρχει και για την ελευθερία της σκέψης. Ως κατήγορος : Στα φυσικά και τα ανθρώπινα πράγµατα τίποτα δεν είναι απεριόριστο. Όπως οι εποχές του έτους διαδέχονται η µια την άλλη, έτσι και οι πολιτικές ιδέες αλλάζουν. Η εξέλιξη, η αλλαγή, η πολυφωνία αποδεικνύουν πως τίποτα δεν είναι χωρίς όρια. Γιατί λοιπόν η ελευθερία της σκέψης να είναι απεριόριστη; Τη στιγµή µάλιστα που η σκέψη συχνά είναι κακή και ανήθικη και από αυτήν προέρχονται οι αισχρές πράξεις. Οι προδοσίες, οι ατιµίες, οι φόνοι, οι πόλεµοι πρώτα υπάρχουν στη σκέψη και µετά γίνονται πράξεις. Ας µην αφήσουµε λοιπόν τις κακές σκέψεις να γίνουν πράξεις και για να συµβεί αυτό η ελευθερία της σκέψης δεν πρέπει να είναι απεριόριστη.

12



Σχολικό σελίδα 67 (χρησιµοποιείστε διάφορους τρόπους….µόρφωση) Επίκληση στη λογική = ο κάθε γονέας έχει αυξηµένα δικαιώµατα όσον αφορά την ανατροφή και τη µόρφωση των παιδιών του. Παράλληλα όµως έχει υποχρεώσεις τεράστιες απέναντι τους , δεδοµένου ότι είναι µεγάλος και ώριµος. Αποτελεί εποµένως µεγάλο σφάλµα να διακόπτει τη βασική εκπαίδευση και τις άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες του παιδιού του, σε µια εποχή έντονου ανταγωνισµού, όπου τα προσόντα των νέων για να βρουν µια θέση στην αγορά εργασίας είναι ιδιαίτερα αυξηµένα. Φυσικά το παιδί πρέπει να πειθαρχεί στους γονείς του, αλλά έχει και εκείνο δικαιώµατα, εκ των οποίων τα σηµαντικότερα είναι να αναπτυχθεί σωµατικά και πνευµατικά. Υποχρέωση των γονέων αποτελεί να µεριµνήσουν και για τα δυο, γιατί διαφορετικά εκείνο θα αισθάνεται σαν άτοµο β΄ κατηγορίας. Επίκληση στο συναίσθηµα = ένα παιδί που έχει στερηθεί τα καλά της µόρφωσης εξαιτίας των γονέων του αργότερα θα αισθανθεί παράπονο ,µειονεξία, ενδεχοµένως και µίσος για αυτούς και την κοινωνία µε απρόβλεπτες συνέπειες. Επίκληση στο ήθος = ∆υστυχώς στον εικοστό αιώνα συνέβη και αυτό. Ένα παιδί να στερηθεί τη µόρφωση εξαιτίας των γονέων του, που το υποχρέωσαν να εργαστεί. Αγνόησαν αυτοί οι ανεύθυνοι γονείς πως το παιδί δεν είναι δικό τους, αλλά ανήκει στον εαυτό του και είχαν υποχρέωση να του δώσουν όλα τα εφόδια για το µέλλον.

TEΛΟΣ ∆ΕΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ

Theoria Apantiseis.meros.b

Documents

Transcript of Theoria Apantiseis.meros.b