• H κουκουβάγια είναι το πιο όμορφο πουλί. Διαβάζει πολύ και καταλαβαίνει όλες τις γλώσσες των ζώων

και των ανθρώπων. Μέσα στα βιβλία της βρίσκει την απάντηση σε κάθε ερώτημα. Γι’ αυτό τα ζώα τη

διάλεξαν για αρχηγό τους. Έπεισε το λιοντάρι να γίνει χορτοφάγο. – Τι ζωή είναι αυτή χωρίς φίλους; του είπε. Όλοι σε λένε αρχηγό γιατί φοβούνται μην

τους φας.

• Κι έτσι όταν ξανάγιναν εκλογές, τα ζώα ψήφισαν για αρχηγό τη σοφή κουκουβάγια.

• Μια μέρα η αρκούδα, αντιπρόσωπος των μεγάλων ζώων, και το ποντίκι αντιπρόσωπος των μικρών ζώων, ήρθαν στο

γραφείο της. Τη ρώτησαν: Τι είναι αυτοί οι θόρυβοι που ακούμε τη νύχτα και οι σκιές που κουνιούνται πίσω απ’ τα δέντρα, από

την άλλη πλευρά του ποταμιού; -Να περιμένουμε να βγει το φεγγάρι και τότε θα δούμε, τους απάντησε η κουκουβάγια.

• Ένα βράδυ η κουκουβάγια κοιμόταν ήσυχη. Ξαφνικά την ξύπνησαν τα ελάφια. Στο φως του φεγγαριού

είχαν δει κυνηγούς στην απέναντι όχθη του ποταμιού που περνούσε από το δάσος τους. –Κυρά-

κουκουβάγια, στην άλλη όχθη του ποταμιού φάνηκαν οι κυνηγοί.

• «Κάτι πρέπει να γίνει αμέσως! Αν οι κυνηγοί περάσουν το ποτάμι, όλα τα ζώα κινδυνεύουμε!»

σκέφτηκε η κουκουβάγια και κάλεσε τον ελέφαντα. Είχε μια έξυπνη ιδέα για να διώξουν μακριά τους

κυνηγούς και του την είπε: - Έχω μιαν ιδέα. Θα σας πω με ποιο τρόπο μπορούμε να διώξουμε τους

κυνηγούς.

• Ο ελέφας ενθουσιασμένος μάζεψε όλους του άλλους πλάι στο ποτάμι. Τους είπε το σχέδιο της

κουκουβάγιας. Αμέσως μπήκαν στη γραμμή και άρχισαν ασκήσεις για να είναι έτοιμοι.

• Και ένα βράδυ φάνηκαν ξανά οι κυνηγοί. Με πέτρες άρχισαν να φτιάχνουν γεφύρι για να περάσουν

απέναντι. Οι ελέφαντες γρήγορα μπήκαν ο ένας πλάι στον άλλο κοντά στο ποτάμι. Γέμισαν την

προβοσκίδα τους με νερό και κατάβρεξαν τους κυνηγούς. Το σχέδιο πέτυχε. Οι κυνηγοί το έβαλαν

στα πόδια.

• Ο ελέφας ήταν νικητής. Ήταν μεγάλος και δυνατός. Γιατί να μην είναι λοιπόν και αρχηγός; Χωρίς να πει σε κανέναν τίποτε άρπαξε την κουκουβάγια με την προβοσκίδα του και την πέταξε απ’ την θέση της.

Κάθισε στο γραφείο της και είπε στα ζώα: - Από δω και μπρος, θα είμαι ο αρχηγός σας! Όμως τα ζώα δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένα. Ο ελέφας ήταν

δυνατός αλλά ήταν αμόρφωτος! Δεν ήξερε να διαβάζει, δεν μπορούσε να δώσει μια συμβουλή.

• Μερικά ζώα σκέφτηκαν να φύγουν. Να πάνε σε άλλο δάσος. Άρχισαν να φτιάχνουν τις βαλίτσες τους.

• Το δάσος σιγά σιγά άδειασε. Οι ελέφαντες μείνανε μόνοι. Άλλοι το έριξαν στον ύπνο και άλλοι στα παιχνίδια. Ξεχάσανε τους κυνηγούς. Το ποτάμι έμεινε χωρίς φύλακες. Οι κυνηγοί άρχισαν να φτιάχνουν το γεφύρι τους για να περάσουν

απέναντι. Η κουκουβάγια που έφευγε τελευταία, από μακριά είδε….

• Τους κυνηγούς να κυκλώνουν τους ελέφαντες. Σκέφτηκε γρήγορα και φώναξε όσα λιοντάρια

βρέθηκαν κοντά της. Γρήγορα γυρίστε πίσω, πρέπει να σώσουμε το δάσος.

• Τα λιοντάρια όρμησαν όλα μαζί. Οι κυνηγοί τα είδαν να έρχονται και τρόμαξαν. Πέταξαν τα όπλα απ’ τα χέρια και δρόμο πίσω στο γεφύρι. Δεν ήξεραν πως

τα λιοντάρια ήταν χορτοφάγα…

• Ο ελέφας τότε κατάλαβε πως δεν έκανε για αρχηγός. Πήγε και κρύφτηκε σε μια σκοτεινή γωνιά του δάσους. Οι άλλοι ελέφαντες, μετανοιωμένοι,

φώναξαν στην κουκουβάγια και στα άλλα ζώα: Ελάτε πίσω.

• Τότε γίνηκε μια μεγάλη γιορτή. Όλα τα ζώα χόρεψαν και τραγούδησαν. Και όλοι συμφωνήσανε πως από την κουκουβάγια δεν υπάρχει καλύτερος αρχηγός.