ΔΠΑΝΑΣΑΗ ΣΟΤ 1821

ΗΡΩΔ

Θεόδσξνο Κνινθνηξώλεο

1770-1843

Ο Γέξνο ηνπ Μνξηά

Ο Θεόδσξνο Κνινθνηξώλεο γελλήζεθε 3 Απξηιηνπ ηνπ 1770 ζην Ρακαβνύλη ηεο Πεινπνλλήζνπ.

Ο παηέξαο ηνπ Θεόδσξνπ Κνινθνηξώλε ήηαλε ν Κσλζηαληήο Κνινθνηξώλεο.

Ο Θεόδσξνο Κνινθνηξώλεο πέζαλε 4 Φεβξνπαξίνπ ηνπ 1843 ζηελ Αζήλα.

Οη Μάρεο ηνπ Κνινθνηξώλε

Ο Θεόδσξνο Κνινθνηξώλεο εηζρώξεζε ζηα ζώκαηα ησλ Κιεθηώλ ηεο Πεινπνλλήζνπ θαη ζηα 15 ηνπ έγηλε θαπεηάληνο.

Έρνληαο απνθηήζεη πείξα θαη ζηε ζάιαζζα σο θνπξζάξνο, ην 1805 πήξε κέξνο ζηηο λαπηηθέο επηρεηξήζεηο ηνπ ξσζηθνύ ζηόινπ θαηά ηνΡσζνηνπξθηθό πόιεκν.

Οδήγεζε ηνλ ειιεληθό ζηξαηό ζε πνιιέο λίθεο.

Μηα από ηηο πην γλσζηέο κάρεο ηνπ ήηαλ απηή ζηα Γεξβελάθηα ηεο Πεινπνλλήζνπ πνπ είρε ζαλ απνηέιεζκα ηελ απειεπζέξσζε ηεο Πεινπνλλήζνπ από ηνπο Σνύξθνπο.

Φπιάθηζε ηνπ Κνινθνηξώλε

Ο Κνινθνηξώλεο θπιαθίζηεθε ην 1833 ζην Ναύπιην κε ηελ θαηεγνξία έζραηεο πξνδνζίαο.

ηηο 25 Μαίνπ ην 1834 καδί κε ηνλ Πιαπνύηα θαηαδηθάζηεθε ζε ζάλαην.

Απνθπιαθίζηεθε ην 1835 κεηα ηελ ελειηθίσζε ηνπ Όζσλα θαη νλνκάζηεθε ζηξαηεγόο ιακβάλνληαο ην αμίσκα ηνπ πκβνύινπ ηεο Δπηθξάηεηαο.

Απόζπαζκα Οκηιίαο ηνπ Κνινθνηξώλε ζηε Πλύθα

Όηαλ απνθαζίζακε λα θάκνκε ηελ Δπαλάζηαζε, δελ εζπινγηζζήθακε, νύηε πόζνη είκεζα, νύηε πσο δελ έρνκε άξκαηα, νύηε όηη νη Σνύξθνη εβαζηνύζαλ ηα θάζηξα θαη ηαο πόιεηο, νύηε θαλέλαο θξόληκνο καο είπε: «Πνύ πάηε εδώ λα πνιεκήζεηε κε ζηηαξνθάξαβα βαηζέια;», αιιά , σο κία βξνρή, έπεζε ζε όινπο καο ε επηζπκία ηεο ειεπζεξίαο καο, θαη όινη, θαη νη θιεξηθνί, θαη νη πξνεζηνί, θαη νη θαπεηαλαίνη, θαη νη πεπαηδεπκέλνη, θαη νη έκπνξνη, κηθξνί θαη κεγάινη, όινη εζπκθσλήζακε εηο απηό ην ζθνπό θαη εθάκακε ηελ Δπαλάζηαζε.

ΑΘΑΝΑΙΟ ΔΙΑΚΟ

Ο Αζαλάζηνο Γηάθνο γελλήζεθε ζηελ Αξηνηίλα Φωθίδαο ή ζηελ Άλω Μνπζνπλίηζα Φωθίδαο ην 1788.

Tν πξαγκαηηθό ηνπ όλνκα ήηαλ Αζαλάζηνο Νηθόιανο Μαζαβέηαο ή γηα άιινπο Αζαλάζηνο Γξακκαηηθόο.

Σηα ληάηα ηνπ ήηαλ θαιόγεξνο θαη δηάθνο ζηε κνλή Ιωάλλε Πξνδξόκνπ, θαη γη’ απηό έκεηλε ζηελ ηζηνξία κε ην όλνκα “Γηάθνο”.

Σε ειηθία 12 εηώλ Ο παηέξαο ηνπ Νηθόιανο, ηνλ έζηεηιε δόθηκν κνλαρό ζην θνληηλό κνλαζηήξη ηνπ Αγίνπ Ιωάλλνπ Πξνδξόκνπ.

Τν 1808 ζθόηωζε θάπνηνλ Τνύξθν θαη αλαγθάζηεθε λα πεηάμεη ην ξάζν θαη λα πάξεη ηα βνπλά.

Τν 1814 κπήθε ζηελ ππεξεζία ηωλ ζωκαηνθπιάθωλ ηνπ Αιή Παζά.

Τν 1818 αθνινύζεζε ηνλ Οδπζζέα Αληξνύηζν ζην αξκαηνιίθη ηεο Λεηβαδηάο.

Τνλ Απξίιην ηνπ 1821 θαηέιαβε ην θξνύξην ηεο Ληβαδεηάο θαη έδωζε πνιιέο ληθεθόξεο κάρεο.

Σηηο Θεξκνπύιεο ηξαπκαηίζηεθε ζην κπξάηζν πνιεκώληαο ην ζηξαηό ηνπ Οκέξ Βξπώλε, αηρκαιωηίζηεθε θαη νδεγήζεθε ζηε Λακία.

Τνλ Απξίιε ηνπ 1821 νη Τνύξθνη ηνλ ζνύβιηζαλ δωληαλό ,αθνύ ηνλ ζπλέιαβαλ κεηά ηε κάρε ηεο Αιακάλαο.

Ήηαλ 33 ρξόλωλ.

Ο Αζαλάζηνο Γηάθνο ήηαλ έλαο από ηνπο πξωηαγωληζηέο ηεο Δπαλάζηαζεο ηνπ 1821.

Το άγαλμα του ήρωα, στην πλατεία

«Αθανασίου Διάκου» στη Λαμία.

(1757-1798)

Γεννόθηκε ςτο Βελεςτύνο τησ Θεςςαλύασ το 1757. Θεωρεύται εθνομϊρτυρασ και πρόδρομοσ τησ Ελληνικόσ Επανϊςταςησ του 1821.

Διδϊχθηκε ηα πξώηα ηνπ γξάκκαηα από ηνλ

ιερϋα του Βελεςτύνου και κατόπιν πήγε ςτη Ζαγορϊ. ηε ζπλέρεηα ν πατϋρασ του τον ϋςτειλε ςτα Αμπελϊκια για περαιτϋρω μόρφωςη.Όταν επϋςτρεψε, ϋγινε δϊςκαλοσ ςτην κοινότητα Κιςςού Πηλύου.

Ό ή όό σ έ ε ό

η ύ Έ ήηο θνξθέο

Ό γηα λα γιηηώζεη.Δθεί ά ν ηάγκα

ώή ύ

έ

.

O ή s έ ε ώ sΣ ύ s Ό ό

ή ή όΆ Ό s έ

ύ

Έ ς ή ίή ί ιά ,όπσο ν

«Θνύξηνο», ήηαλ πνιύ δεκνθηιή.

Οη Σνύξθνη ηνλ ζπλέιαβαλ ζηε Βηέλλε όπνπ θαη ηνλ ζθόησζαλ.

Ο Θνύξηνο

Ωο πόηε παιηθάξηα, λα δνύκε ζηα ζηελά,

κνλάρνη ζα ιηνληάξηα, ζηαηο ξάραηο ζηα βνπλά;

πειηαίο λα θαηνηθνύκε, λα βιέπσκε θιαδηά,

λα θεύγσκ' απ' ηνλ θόζκν, γηα ηε πηθξή ζθιαβηά;

Να ράλσκελ αδέιθηα, παηξίδα θαη γνλείο,

ηνπο θίινπο, ηα παηδηά καο θη όινπο ηνπο ζπγγελείο;

Καιιηώλαη κίαο ώξαο ειεύζεξε δσή,

παξά ζαξάληα ρξόλνη, ζθιαβηά θαη θπιαθή.

Ση ζ' σθειεί αλ δήζεηο θαη λα 'ζαη ζηε ζθιαβηά;

ζηνράζνπ πσο ζε ςαίλνπλ, θαζ' ώξαλ ζηελ θσηηά.

Βεδύξεο, δξαγνπκάλνο, αθέληεο θη αλ ζηαζήο

ν ηύξαλλνο αδίθσο ζε θάκλεη λα ραζήο.

Γνπιεύεηο όι' εκέξα, ζε ό,ηη θη αλ ζε πε,

θη απηόο παζρίδεη πάιηλ, ην αίκα ζνπ λα πηε.

Ο νύηδνο, θη ν Μνπξνύδεο, Πεηξάθεο, θαλαβήο

Γθίθαο θαη Μαπξνγέλεο, θαζξέπηεο, εηλ' λα ηδήο.

Ο Θούριοσ του Ρήγα είναι ένα ποίημα που έγραψε ο Ρήγασ για να εμψυχώςει τουσ ςκλαβωμένουσ.

.

Η Μαληώ Μαπξνγέλνπο γελλήζεθε ζηελ Σεξγέζηε ηεο Ιηαιίαο ην 1796.

Πξνεξρόηαλ από εύπνξε θαη κνξθωκέλε νηθνγέλεηα .

πνύδαζε αξραία ειιεληθή θηινζνθία θαη γλώξηδε πνιύ θαιά γαιιηθά.

Σν 1818 όηαλ πέζαλε ν παηέξαο ηεο, ε

Μαληώ κεηαθόκηζε ζηελ Σήλν.

Όηαλ άξρηζε ε

Διιεληθή επαλάζηαζε πήγε ζηελ Μύθνλν θαη πξνζθάιεζε ηνπο εγέηεο λα βνεζήζνπλ ζηελ επαλάζηαζε.

Η πξνζθνξά ηεο ζηελ

Επαλάζηαζε

ηε δηάξθεηα ηεο επαλάζηαζεο πξόζθεξε ηα πινία ηεο ζηνλ λαπηηθό αγώλα,ελώ ζπγρξόλωο μεθαζάξηζε ηελ πεξηνρή από ηνπο πεηξαηέο.

Επίζεο έζηεηιε ζηξαηό ζηηο κάρεο ηεο Πεινπνλλήζνπ, ηνπ Πειίνπ, ηεο Φζηώηηδαο θαη ηεο Λεηβαδηάο.

O Καππνδίζηξηαο ηεο απέλεηκε ηνλ ηίηιν ηνπ αξρηζηξάηεγνπ.

Σν 1840 ε Μαληώ κεηαθόκηζε ζηελ Πάξν θαη ην 1848 πέζαλε θησρή θαη ιεζκνλεκέλε, έρνληαο δώζεη όιε

ηελ πεξηνπζία ηεο γηα ηελ επαλάζηαζε.

ΓΔΩΡΓΙΟ ΚΑΡΑΙΚΑΚΗ

Γελλήζεθε ζηελ Άξηα ηεο Ηπείξνπ ην 1782.

Δίρε πνιύ δύζθνια παηδηθά ρξόληα.

Όηαλ ελειηθηώζεθε έγηλε ζπνπδαίνο αξκαησιόο θαη ζηε ζπλέρεηα έλαο από ηνπο θνξπθαίνπο ζηξαηεγνύο ηεο Δπαλάζηαζεο.

Οδήγεζε ηνλ ειιεληθό ζηξαηό ζε πνιιέο ληθεθόξεο κάρεο θαηά ησλ Σνύξθσλ.

θνηώζεθε ζηηο 23 Απξηιίνπ ηνπ 1827 πνιεκώληαο ηνπο ερζξνύο θνληά ζηελ Αζήλα.

ΛΑΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΤΜΠΟΤΛΙΝΑ

Γελλήζεθε ζηελ Κσλζηαληηλνύπνιε ην 1771.

ε κηθξή ειηθία εγθαηαζηάζεθε κε ηε ρήξα κεηέξα ηεο ζηηο πέηζεο.

Παληξεύηεθε θαη ρήξεςε δύν θνξέο θαη είρε επηά παηδηά.

Μεηά ην ζάλαην ηνπ δεύηεξνπ ζπδύγνπ ηεο θαη ζε ειηθία 40 εηώλ πήξε κέξνο ζηελ επαλάζηαζε.

Γηέζεζε όια ηεο ηα θαξάβηα ζηνλ αγώλα.

Πήξε κέξνο ζηηο πνιηνξθίεο ηνπ Ναππιίνπ θαη ηεο Πύινπ.

H Μπνπκπνπιίλα ζην πινίν «Αγακέκλσλ»

Δίρε ην κεγαιύηεξν θαξάβη ζε όιε ηε δηάξθεηα ηεο επαλάζηαζεο κε ην όλνκα «Αγακέκλσλ».

Ήηαλ ε κόλε γπλαίθα κέινο ηεο Φηιηθήο Δηαηξείαο.

Πέζαλε θησρή,αθνύ είρε δώζεη όιε ηεο ηελ πεξηνπζία ζηνλ αγώλα,ζηηο 22 Μαίνπ 1825 ζηε δηάξθεηα κηαο νηθνγελεηαθήο ηξαγσδίαο.Πξνηνκή ηεο Μπνπκπνπιίλαο

ζην Πεδίν ηνπ Άξεσο, ζηελ Αζήλα

Σο άγαλμά της στηοΣπέτσες

ΠΑΠΑΦΛΔΑ

Γελλήζεθε ζηελ Πνιηαλή Μεζζελίαο.

Σν πξαγκαηηθό ηνπ όλνκα ήηαλ Γξεγόξηνο Γηθαίνο.

Τπήξμε θιεξηθόο, πνιηηηθόο, αγσληζηήο θαη ήξσαο ηεο Δπαλάζηαζεο.

Πξσηνζηάηεζε ζηελ απειεπζέξσζε ηεο Καιακάηαο ζηηο 23 Μαξηίνπ 1821.

θνηώζεθε ζηε κάρε ζην Μαληάθη ζηηο 20 Μαίνπ 1825 πξνβάιινληαο εξσηθή αληίζηαζε ελαληίνλ ηνπ Ικπξαήκ.

ΚΩΝΣΑΝΣΙΝΟ ΚΑΝΑΡΗ

Ο Κωνςταντίνοσ Κανάρησ γεννήθηκε το 1793, ςτην Πάργα ηεο Ηπείροπ. Μεγάλωςε ςτο νηςί Ψαρά που βρίςκεται κοντά ςτο νηςί ηεο Χίου ςτο Αιγαίο Πέλαγοσ. Ο Κωνςταντίνοσ πέθανε ςτισ 2 Σεπτεμβρίου 1877.

Όταν ο Κωνςταντίνοσ ήταν μικρόσ έμεινε ορφανόσ. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κωνςταντίνοσ Νικολάου Σπιλιωτέασ.

Ο Κωνςταντίνοσ Καλάξεο ππήξμε αγωνιςτήσ τησ ελευθερίασ, πνιηηηθόο θαη έλαο από ηνπο κεγαιύηεξνπο

ήξωεο ηεο Επαλάζηαζεο.

Η ΑΝΑΣΙΝΑΞΗ ΣΗ ΣΟΤΡΚΙΚΗ ΝΑΤΑΡΥΙΓΑ

Σνλ Ινύλην ηνπ 1822 έθαςε ηελ ηνπξθηθή λαπαξρίδα ηνπ Καπεηάλ Παζά Καξά Αιή ζην ιηκάλη ηεο Υίνπ, πξνμελώληαο ζηνπο Σνύξθνπο πνιιά ζύκαηα θαη ηεξάζηηεο θαηαζηξνθέο.

Ήηαλ θαη έλαο ζπνπδαίνο πνιηηηθόο.

Τπήξμε πξσζππνπξγόο ηεο Διιάδαο 5 θνξέο.