ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ«Οι ήρωες του 1821»Ομαδική εργασία του Γ1

Γ/σιο Αγίου Πνεύματος

2013

Μάρκος Μπότσαρης(Σούλι1790- Κεφαλόβρυσο 1823)

Στρατηγός και ήρωας της Ελληνικής

Επανάστασης του 1821

Καπετάνιος των Σουλιωτών

Στρατηγία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος

Μέλος της φιλική εταιρίας

29/10/2013 Δρουμαλιά Φωτεινή

ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ

Στις 11 Μαΐου 1771 γεννήθηκε η Λασκαρίνα Πινότση, μεγάλη ηρωίδα και αγωνίστρια του 1821, που έγινε περισσότερο γνωστή ως Μπουμπουλίνα. Γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όταν η μητέρα της, Σκεύω, επισκέφθηκε τον τότε φυλακισμένο και ετοιμοθάνατο άντρα της.

Κάνει δύο γάμους, τον πρώτο με τον Δημήτριο Γιάννουζα και τον δεύτερο με τον Δημήτριο Μπούμπουλη από τον οποίο πήρε και το όνομά της Μπουμπουλίνα. Και οι δύο όμως σύζυγοί της, Σπετσιώτες καπεταναίοι, σκοτώνονται σε ναυμαχίες.

Στην Κωνσταντινούπολη φαίνεται ότι μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819. Μόλις η Μπουμπουλίνα επέστρεψε στις Σπέτσες διέταξε τη ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων», για το οποίο δαπάνησε 25.000 δίστηλα και ήταν εξοπλισμένο με 18 κανόνια, ο «Αγαμέμνων» καθελκύστηκε το 1820 και ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που έλαβε μέρος στην Επανάσταση.

Συμμετείχε στον αποκλεισμό του Ναυπλίου και ανεφοδίασε με δικές της δαπάνες τους υπερασπιστές του Άργους. Σε μια έφοδο των Τούρκων σκοτώθηκε ο γιος της Ιωάννης Γιάννουζας. Στη συνέχεια έλαβε μέρος στον αποκλεισμό της Μονεμβασίας, στην πολιορκία και την άλωση του Ναυπλίου και της Τριπόλεως.

Εκδιώχθηκε από το Ναύπλιο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, όταν πήρε το μέρος του φυλακισμένου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Τον Μάιο του 1825 ο γιος της Γεώργιος Γιάννουζας κλέφτηκε με την Ευγενία Κούτση. Η οικογένεια Κούτση, πήγε στο σπίτι της Μπουμπουλίνας σε αναζήτηση της Ευγενίας. Στη λογομαχία που ακολούθησε, κάποιος πυροβόλησε και χτύπησε στο μέτωπο την Μπουμπουλίνα, που έπεσε νεκρή.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ ΒΑΣΙΑ18/10/2013

Εμμανουήλ Παππάς

Ο Εμμανουήλ Παππάς (1772-1821) ήταν Φιλικός και αγωνιστής 1821, πρωτεργάτης της εξέγερσης στη Χαλκιδική.

Γεννημένος στη Δοβίστα Σερρών (σημερινή ονομασία: Εμμανουήλ Παππάς) το 1772 ήταν γιος κληρικού. Ανέπτυξε, παρά τις περιορισμένες γραμματικές του γνώσεις, μεγάλη εμπορική δραστηριότητα στις Σέρρες και αναδείχτηκε σε μεγαλέμπορο και τραπεζίτη με καταστήματα στη Βιέννη και την Κωνσταντινούπολη.

Ηγήθηκε της επανάστασης στη Μακεδονία, παραχώρησε ολόκληρη την προσωπική του περιουσία για τον αγώνα, οργάνωσε ένοπλο σώμα 4000 μακεδόνων αγωνιστών (οι 1000 αγιορείτες μοναχοί). Λόγω των δυσμενών συνθηκών (απουσία στήριξης, εγγύτητα περιοχής στην Κωνσταντινούπολη που ήταν κέντρο των στρατευμάτων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, απουσία αξιόλογων ορεινών όγκων στην περιοχή για ανταρτοπόλεμο) και παρά τις ηρωικές του προσπάθειες, ηττήθηκε και αναγκάστηκε να φύγει στην Ύδρα για να συνεχίσει εκεί τον Αγώνα.

Στην πορεία του ταξιδιού από τη Μονή Εσφιγμένου προς το νησί το 1821, εξαντλημένος από τον μακραίωνο αγώνα και τις κακουχίες, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και πέθανε. Προς τιμήν του, ο δήμος στον οποίο ανήκει και ο τόπος καταγωγής του πήρε το όνομά του.

18/10/2013

Εμμανουήλ Παππάς

Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση του 1821 ο Εμμανουήλ Παπάς εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και μετέβη στο Άγιο Όρος, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από ηγουμένους και μοναχούς και ανακηρύχθηκε αρχιστράτηγος της Μακεδονίας. Αφού εγκατέστησε το αρχηγείο του στο Άγιο Όρος, με τους 2.500 άνδρες του ανέλαβε δράση.

Στο μεταξύ στις Σέρρες εκδηλώθηκε επαναστατικό κίνημα με την καθοδήγηση του Μητροπολίτη, το οποίο όμως καταπνίγηκε εν τη γενέσει του, η δε πόλη σώθηκε από θαύμα από την ερήμωση και τη σφαγή. Ενώ όμως η καταστροφή της πόλης αποφεύχθηκε, η εκδικητική μανία των Τούρκων ξέσπασε στην οικογένεια του Εμμανουήλ Παπά. Η σύζυγος του και τα παιδιά του φυλακίστηκαν, η περιουσία του δημεύτηκε και το σπίτι του κάηκε.

Ο ίδιος όμως άκαμπτος συνέχισε χωρίς βοήθεια το σκληρό αγώνα στη Χαλκιδική. Ενώ οι Τούρκοι είχαν αρχίσει γενική επίθεση κατά των Ελλήνων, ο Παπάς έκανε έκκληση βοήθειας προς τον Υψηλάντη αλλά δεν εισακούστηκε. Οι επιτυχίες του στην Κασσάνδρα και η διάθεση όλης της προσωπικής του περιουσίας για τον αγώνα δεν έσωσαν το επαναστατικό κίνημα. Έτσι μετά την εκστρατεία του Αβδούλ Αμπούδ, την καταστροφή της Κασσάνδρας και την υποταγή των Αγιορειτών, ο Παπάς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Άγιο Όρος καταδιωκόμενος από τον Τουρκικό στρατό. Με πλοιάριο αναχώρησε για την Ύδρα, αλλά εξαντλημένος από τις κακουχίες του πολέμου και από τις συγκινήσεις της τραγικής του περιπέτειας, πέθανε από συγκοπή μέσα στο πλοιάριο ακριβώς τη στιγμή που έπλεε τον Καφηρέα. Η σωρός του ήρωα μεταφέρθηκε στην Ύδρα και κηδεύτηκε με τιμές στρατηγού. Το 1843 αναρτήθηκε στο Ελληνικό Βουλευτήριο το όνομα του σαν ενός από τους πρωταγωνιστές της ελληνικής επανάστασης.

ΛΙΑΡΑ ΕΛΕΝΗ18/10/2013

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

Ο Αθανάσιος Διάκος ήταν ένας από τους Έλληνες πρωταγωνιστές ήρωες -οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Επανάστασης του 1821 που έδρασε στην Στερεά Ελλάδα.ﾾ

Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818 και το 1820 έγινε αρματολός στη Λιβαδειά.

Τον Απρίλιο του 1821 σε συνεργασία με άλλους οπλαρχηγούς κατέλαβε το φρούριο της Λιβαδειάς και χρησιμοποιώντας το σαν ορμητήριο, έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες.

Κατέλαβε την γέφυρα της Αλαμάνας και στις 22 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία δολοφονήθηκε με ανασκολοπισμό (λογοτεχνικά αναφέρεται ότι ``σουβλιστηκε`) από τους Τούρκους και κάηκε στις 24 Απριλίου 1821.

Ο Ελληνικός Στρατός του απένειμε τιμητικά το βαθμό του Στρατηγού...18/10/2013

Χρύσα κ Μαρία ΜπομπόταΕιρήνη Καλαμνιώτου

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

Γεννήθηκε στη Μουσουνίτσα Παρνασσίδος το 1788 και πέθανε στην Αλαμάνα το 1821.Το πραγματικό του όνομα είναι Αθ.Γραμματικός , αλλά είχε γίνει διάκος σε μονάστηρι και έτσι του έμεινε ως επώνυμο. Κάποια στιγμή άφησε τη μονή και έγινε κλέφτης. Το 1819,μυήθηκε στην Φιλική Εταιρία. Σε μια μάχη με τους Τούρκους στις 22 Απριλίου του 1821 ο Διάκος με λίγους συντρόφους του πολέμησε ,όμως πιάστηκε αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στην Λαμία.

Εκεί πέθανε με ανασκολοπισμό(σουβλίστηκε).Ήταν ανήμερα του Αγίου Γεωργίου και ο Διάκος ήταν μόλις τριαντατριών ετών.

της ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΚΕΧΑΓΙΑ

18/10/2013

Μαντώ Μαυρογένους

Μαντώ Μαυρογένους ήταν μια ηρωική ελληνίδα. Καταγόταν από ελληνική οικογένεια της Ρουμανίας, η οποία έφυγε κρυφά για την Ιταλία . Με την έναρξη της Επανάστασης πήγε στην Μύκονο και ξεσήκωσε τους κατοίκους εναντίον των Τούρκων.

Με πλοία εξοπλισμένα με δικά της έξοδα, καταδίωξε τους πειρατές που λυμαίνονταν τις Κυκλάδες και αργότερα πολέμησε στο Πήλιο, στη Φθιώτιδα και στη Λιβαδειά. Κάτοχος της γαλλικής γλώσσας, συνέταξε συγκινητική έκκληση προς τις γυναίκες της Γαλλίας, ζητώντας τη συμπαράστασή τους στον πληθυσμό της Ελλάδας.

Μαντώ Μαυρογένους Για τον Αγώνα διέθεσε όλη της την περιουσία. Για

τη δραστηριότητά της, συνολικά, ο Ιωάννης Καποδίστριας της απένειμε -τιμή μοναδική σε γυναίκα- το αξίωμα του επίτιμου αντιστράτηγου και της παραχώρησε κεντρικό σπίτι στο Ναύπλιο.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως, εκτός από τη Γαλλική, μιλούσε άπταιστα την Ιταλική αλλά και την Τουρκική.

Μετά την Επανάσταση, απογοητευμένη από την άτυχη ερωτική περιπέτειά της με το Δημήτριο Υψηλάντη και καταδιωκόμενη από τον Ιωάννη Κωλέττη, ξαναγύρισε στη Μύκονο και έπειτα από λίγα χρόνια πέθανε στην Πάρο πολύ φτωχή και λησμονημένη.

Δήμου Χριστίνα

18/10/2013

Οδυσσέας Ανδρούτσος

1790 - 1825 δολοφονήθηκε με ξυλοδαρμό στην Ακρόπολη των Αθηνών

Ήταν επιφανής αγωνιστής οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821 με αποκορύφωμα την ηρωική Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς (8 Μαίου 1821), όπου μόνο 118 Έλληνες αντιμετώπισαν επιτυχώς 8.000 Οθωμανούς υπό τον Ομέρ Βρυώνη.

Στη μάχη αυτή, «η στρατηγική ιδιοφυΐα του Ανδρούτσου θριάμβευσε. Έτσι δικαιωματικά κατέλαβε τη θέση του αρχηγού των όπλων της Βοιωτίας.

Στις 27 Αυγούστου 1822 η γερουσία του Αρείου Πάγου του αναθέτει τη Διοίκηση της Αθήνας και εισέρχεται θριαμβευτής Φρούραρχος στην Ακρόπολη.

Την άνοιξη του 1822 κατηγορήθηκε από τον Ιωάννη Κωλέττη για συνεργασία με τον εχθρό, όμως συνέχισε απτόητος την πολεμική του δράση εναντίον των Τούρκων μέχρι το 1824.

Καρύδας Δημήτρης

Κωνσταντίνος Κανάρης

Ψαρά 1793 ή 1795 – Αθήνα 2 Σεπτεμβρίου 1877

Σημαντική μορφή του ναυτικού αγώνα το 1821

Ναύαρχος, Πολιτικός, 5 φορές πρωθυπουργός Ελλάδος (1844, 1848-49, 1864, 1864-65 και 1877)

Έβαλε μπουρλότο στην ναυαρχίδα το Καρά Αλή (Ιούνιος 1822)

Επιτέθηκε στα μικρασιατικά παράλια χωρίς επιτυχία (1823)

Παντρεύτηκε την Δέσποινα Μανιάτη

Είχε 7 παιδιά και έχασε 5 από αυτά στον πόλεμο

18/10/2013Βέρρου Χριστίνα

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

(3 Απριλίου 1770-4 Φεβρουαρίου 1843)

Έμεινε γνωστός και ως Γέρος του Μοριά. Ο Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας,

Έχοντας αποκτήσει πείρα και στη θάλασσα ως κουρσάρος, το 1805 πήρε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του ρωσικού στόλου κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Τον Ιανουάριο του 1806 και ενώ βρισκόταν στην Πελοπόννησο βγήκε διάταγμα δίωξής του.

Από το 1810 υπηρέτησε στο ελληνικό στρατιωτικό σώμα του αγγλικού στρατού στη Ζάκυνθο και τιμήθηκε με τον βαθμό του ταγματάρχη για τη δράση του εναντίον των Γάλλων. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και άρχισε να προετοιμάζει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο γνωρίζοντας ότι η ημέρα έναρξης ήταν η 25 Μαρτίου

18/10/2013

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Πρωταγωνίστησε σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις του αγώνα, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι, στην άλωση της Τριπολιτσάς, στην καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια όπου διέσωσε τον Αγώνα στην Πελοπόννησο. Οι επιτυχίες αυτές τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου. Στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου πολλές φορές προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στους αντιπάλους, αλλά παρόλα αυτά δεν απέφυγε τη ρήξη. Μετά από ένοπλες συγκρούσεις, ο ίδιος και ο γιος του συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στο Ναύπλιο.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα «Απομνημονεύματά» Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε μια νύχτα του 1843 από εγκεφαλικό επεισόδιο, επιστρέφοντας από γλέντι στα βασιλικά ανάκτορα

Μπιζεριαννίδης Δημήτρης

Ιορδανίδης Στέφανος

18/10/2013

Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας

1822 Συμμετέχει τον Ιούνιο σε επιτροπή για την εφαρμογή της συνθήκης παράδοσης του Ναυπλίου. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς μαζί με τον Κολοκοτρώνη και άλλους οπλαρχηγούς προσπαθούν να αποκλείσουν τον Δράμαλη στην Κορινθία με την κατάληψη επίκαιρων θέσεων και τη συμμετοχή του στη μάχη του Αγιονορίου.

  1823 Η Β΄ Εθνοσυνέλευση τον εκλέγει Υπουργό των Εσωτερικών, θέση στην οποία θα παραμείνει μέχρι τον θάνατό του. Στη διάρκεια της υπουργίας του εντέλλεται από την κυβέρνηση να συντάξει εγκύκλιο επιστολή ‘’προς τους Έλληνας της Δυτικής Εκκλησίας’’ με σκοπό την ευαισθητοποίησή τους στον κοινό αγώνα.

1824  Αρχικά τάχθηκε με την παράταξη του Κολοκοτρώνη και αποδείχθηκε «αμφίρροπος εις τας κομματικάς του πεποιθήσεις κατά τον εμφύλιον πόλεμον».

 Στη Μάχη στο Μανιάκι στις 20 Μαΐου, βρήκε τον θάνατο προβάλλοντας ηρωική αντίσταση κατά του Ιμπραήμ μαζί με τους λίγους άνδρες που του είχαν μείνει.

Ευριπίδης Θοδωρής 18/10/2013

Γεώργιος Καραϊσκάκης Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ή Καραΐσκος ήταν Έλληνας

επαναστάτης, αρχικά υπήρξε σπουδαίος αρματολός και στη συνέχεια κατέστη στρατηγός της Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε το 1782 σε μια σπηλιά

Ήταν φιλόνικος, βλάσφημος και βωμολόχος χαρακτήρας. Παντρεύτηκε τη Γκόλφω με την οποία απέκτησε και την πρωτότοκη θυγατέρα του Πηνελόπη

Ο Καραϊσκάκης διατάχθηκε από την Κυβέρνηση να εκστρατεύσει στην Ανατολική Στερεά επικεφαλής 300 μισθοφόρων

για τον θάνατο του λένε: Θάνατος στη μάχη ή δολοφονία από ελληνικό χέρι;

Δρουμαλιά Ανδρεάνα

18/10/2013

Γ. ΚαραϊσκάκηςΤο επίθετό του είναι χαϊδευτικό υποκοριστικό του

Καραΐσκος που έφερε ο πατέρας του.

Γεννήθηκε σε μια σπηλιά πλησίον του χωριού Μαυρομμάτι Καρδίτσης ή σύμφωνα με άλλες πηγές σε ένα μοναστήρι στη Σκουληκαριά Άρταςτo 1782

Από την παιδική του ηλικία ήδη, κάνει τα πρώτα βήματά του ως Κλέφτης.

Νεαρός έπεσε στα χέρια του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Η πιο σκοτεινή περίοδος της ιστορίας του Καραϊσκάκη θεωρείται η παραμονή του στην αυλή του Αλή Πασά.

Το 1824 συγκρούστηκε με τον Μαυροκορδάτο, δικάστηκε και καταδικάστηκε για προδοσία.

Στις 23 Φεβρουαρίου 1827 ο Καραϊσκάκης επιστρέφει στην Ελευσίνα αφού είχε ελευθερώσει όλη την Στερεά Ελλάδα, εκτός του Μεσολογγίου, της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου.

18/10/2013

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

18/10/2013

Στις αρχές του Απριλίου του 1827 προσήλθαν στο στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στο Κερατσίνι, διορισμένοι από την Κυβέρνηση, ο "στόλαρχος πασών των ναυτικών δυνάμεων" Κόχραν μαζί με τον Τσωρτς, "διευθυντή χερσαίων δυνάμεων" προκειμένου να συνδράμουν τον Αγώνα. Με τους δύο αυτούς ξένους ο Καραϊσκάκης βαθμιαία περιήλθε σε έριδες, τόσο για την τακτική του πολέμου, όσο και κατά την οργάνωση για την κατά μέτωπο επίθεση.

Αυτό οδήγησε τον Αρχιστράτηγο να επεμβαίνει προσωπικά μέχρι αυτοθυσίας σε όλες τις συμπλοκές, ακόμη και τις μικρότερες, ένα ακόμη μοιραίο σφάλμα των περιστάσεων εκείνων.

Γενική επίθεση θα εκδηλωνόταν τη νύχτα της 22ας προς την 23η Απριλίου 1827. Το απόγευμα της 22ας Απριλίου ακούστηκαν πυροβολισμοί από ένα Κρητικό οχύρωμα.Οι εχθροπραξίες γενικεύτηκαν. Ο Καραϊσκάκης, παρότι άρρωστος βαριά, έφτασε στον τόπο της συμπλοκής. Εκεί μια σφαίρα τον τραυμάτισε θανάσιμα στο υπογάστριο.

Ο ήρωας μεταφέρθηκε στο στρατόπεδό του στο Κερατσίνι και αφού μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, υπαγόρευσε τη διαθήκη του που ιδιόχειρα υπέγραψε. Η τελευταία κουβέντα που είπε στους συμπολεμιστές του, κατά τον Στρατηγό Μακρυγιάννη που τον επισκέφθηκε, ήταν "Εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα".

Βενετίδης Δημοκράτης