Positive 09 - STOP STIGMA

TΕ

ΥΧ

ΟΣ

09

Φ

ΘΙΝ

ΟΠ

ΩΡ

Ο 2

011

ST

OP

ST

IGM

A

STIGMA

09

STOP

Positive|2 3 |Positive

Το περιοδικό εκδίδεται σε τριμηνιαία βάση.

Ιδιοκτησία:Κέντρο Ζωής(μη κερδοσκοπικό σωματείο)Διοχάρους 9, 115 28, Αθήνα,Τηλ: 210-7257617, 210-7294747Fax: 210-7240425Email: [email protected]: www.kentrozois.gr

Πρόεδρος Δ.Σ./ΕκδότηςΠαναγιώτης Βότσης

Αρχισυντάκτης | Creative Direction | DesignΜάνος Λαλόπουλος • [email protected]

Υπεύθυνη ύληςΑρχοντή Σοπίδου • [email protected]

ΦωτογράφοςΆγγελος Καλτσής • [email protected]

Συντακτική ΟμάδαΔημήτρης Βασιλειάδης • [email protected]

Χαρά Βαβούρα • [email protected]

Νίκος Βλαχάκης • [email protected]

Νίκος Δρόσος • [email protected]

Κατερίνα Ζήση • [email protected]

Aristotelis Karantis • [email protected]

Μαρία Καρούμπαλη • [email protected]

Δάφνη Σίμα • [email protected]

Πούλος Ψαλιδάκος • [email protected]

Συνεργάτες τεύχουςΠαναγιώτης Βότσης • [email protected]Λεύκιος • [email protected]Ομάδα Router (φωτογραφία)Μάρω Κουρή (φωτογραφία) • www.marokouri.com

Επιμέλεια κειμένωνΠούλος Ψαλιδάκος • [email protected]

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

14-22 STOP STIGMA

STOP STIGMAγια τη νέα εκστρατεία κατά των διακρίσεων του

Κέντρου Ζωής

ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΕΣΟΥΜΕγράφει o Νίκος Δρόσος

Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΤΕ

γράφει ο Πούλος Ψαλιδάκος

ΠΕΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΛΕΞΗ - ΣΤΙΓΜΑγράφει ο Πούλος Ψαλιδάκος

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

06 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝμια κουβεντα με τον πανο και τον σακηγια το συμφωνο συμβιωσηστου Δημήτρη Βασιλειάδη

08HIV/AIDS: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ TO ΔΕΝ ΞΕΡΩσυνεντευξη του γιατρου βασιλη παπαριζουτων Αρχοντή Σοπίδου & Πούλου Ψαλιδάκου

INDEX: ΣΤΗΛΕΣ04 EDITORIAL ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΤΑΜΠΕΛΑΣ

05 ΘΕΤΙΚΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΡΙΑ ΑΠΟ ΣΟΥΔΑΝτου Παναγιώτη Βότση

12 ΜΑΥΡΑ ΓΥΑΛΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟτης Κατερίνας Ζήση

13 ΠΕΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑΟI ΔΥΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

26 MULTI CULTIΤΕχΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

31 ΟΜΟΙΩΣ ΟΜΟΙΩ ΑΕΙ ΚΡΑΖΕΙτης A.Τ.Α. (Αδελφή Του Ανελέητου)

32 ΜΕ ΟΡΟΘΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ του Παναγιώτη Βότση

34 ΚΑΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙHIV/AIDS ΣΤΟΝ ΤΥΠΟτου Νίκου Δρόσου

36 ΚΛΙΚ!ΦΩΤΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΖΩΗΣ

ΘΕΜΑΤΑ

10 ΤΙ ΕΠΑΓΓΕΛΕΣΑΙ; ΤΙΠΟΤΑτης Ιωάννας Μπαλάφα

24 ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑτης Άννας Καβούρη

28 ISTANBUL - ΟΧΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗτης Αρχοντής Σοπίδου.

30 Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣδιήγημα του Λεύκιου

ΠΩΣ ΜΠΟΡεΙΤε ΝΑ βΟΗθΗΣεΤεTΟ ΚεΝΤΡΟ ΖΩΗΣ

Το διατίθεται δωρεάν στα γραφεία του Κέντρου Ζωής στη διεύθυνση Διοχάρους 9, 115 28 Αθήνα.

Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής, καθώς και να σας αποστέλλουμε ενημέρωση για τις δρα-στηριότητές μας, μπορείτε να γίνετε μέλος του Κέντρου Ζωής ενισχύοντας τη δράση του.

Τρόποι Πληρωμής:• Κάνοντας κατάθεση στην Alpha Bank στον λογαριασμό 111 00 2002001060, ενημερώνο-ντάς μας στο τηλ. 210 7294747 προκειμένου να σας στείλουμε την απόδειξη.• Συμπληρώνοντας με τα στοιχεία σας μια ταχυδρομική επιταγή που θα προμηθευτείτε από τα ΕΛΤΑ και ταχυδρομώντας την στην παραπάνω διεύθυνση.Συνδρομή – Ενίσχυση για ένα χρόνο: 20€

Ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας

How yoU cAN SUpporTTHe ceNTre for LIfe

Our magazine is available free of charge at the Centre for Life, Dioharous 9, 11 528 Athens.If you wish to become a subscriber, as well as receive information regarding our activities, you can become a member of the Centre for Life thus, contributing to our action.

Options of payment:• By making a deposit at Alpha Bank Account Number 111 00 2002001060, and notifying us, tel. 210 7294747, in order to have the receipt sent to you.• By filling out a postal money order and sending it by mail to the above address.Annual subscription – membership: 20€.

Thank you for your support

12 | ΜΑΥΡΑ ΓΥΑΛΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ

ΤΕΥχΟΣ 09 | ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2011| STOP STIGMA

08 | HIV/AIDS: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ

κέντρο ημέραςdrop-in centre

πρόγραμμα συντροφικότηταςbuddy program

εκπαιδευτικά σεμινάριαtraining seminars for volunteers

ενημέρωση πληθυσμούeducational outreach

για να στείλετε μια δωρεάΚέντρο Ζωής. ALPHA BANK

Αρ. Λογαριασμού: 111-002002001060

to send a donationThe Centre for Life. ALPHA BANK

Account No: 111-002002001060

19 | Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΤΕ

STIGMSTOP

ΚΕΝΤΡΟΖΩΗΣ

❛Ξέρεις ότι κανέ-νας δεν μπορεί να σε υποβάλει σε εξέταση για HIV χωρίς την σ υ γ κ α τ ά θ ε σ ή σου ;❜



Γεννήθηκα πριν 30 χρόνια στο Σουδάν, αλλά έφυγα από την χώρα μου πολύ μι-κρή –σχεδόν στα 15, ούτε καν τελείω-σα το σχολείο –νομίζοντας ότι εδώ στην

Ελλάδα υπάρχει καλύτερο μέλλον. Άκουγα πολύ καλά λόγια για την Ελλάδα από κάτι θείες μου που ζούσαν εδώ. Έλεγαν ότι είναι ωραία χώρα, και όταν ερχόντουσαν μας έφερναν ρούχα και λε-φτά, και ήθελα από μικρή να το ζήσω αυτό. Ήθε-λα να έρθω εδώ, να είμαι ανεξάρτητη, να φτιάξω ένα ωραίο σπίτι και να βοηθήσω τα αδέλφια μου να σπουδάσουν, πράγματα που όντως τα έχω κάνει. Στην χώρα μου δεν ζούσα σε χωριό, ζού-σα σε πόλη. Όχι ότι πεινούσαμε αλλά υπήρχε με-γάλο πρόβλημα στην οικογένεια, διότι ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός και τον έβλεπα που χτυπού-σε την μάνα μου και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Μας χτυπούσε όλους –είμαστε 7 αδέλφια –και ήθε-λα πολύ να ξεφύγω από αυτόν. Δεν ήθελα να τον βλέπω, τον μισούσα, βέβαια τώρα δεν τον μισώ, έχει άλλωστε πεθάνει, μπορώ να πω ότι τον έχω συγχωρήσει.

Στην Ελλάδα ήρθα το 1996. Η χώρα είναι πολύ ωραία, οι άνθρωποι καλοί, και ποτέ μα ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω νιώσει αυτό που λένε ρατσι-σμό, ούτε για το χρώμα μου ούτε για την χώρα μου. Δεν έχω νιώσει τίποτα από όλα αυτά που ακούω

να λένε δίπλα μου. Μόνο στο θέμα του AIDS πι-στεύω, ότι υπάρχει ρατσισμός και πολύ προκατά-ληψη, όχι μονάχα εδώ, αλλά και στην χώρα μου και παντού. Το 1999 είχα μια μικρή σε διάρκεια σχέση, και μια μέρα υπήρξε ένα ατύχημα με το προφυλα-κτικό. Γενικά πρόσεχα πάρα πολύ αυτό το πράγ-μα, επειδή στην χώρα μου έχουμε πολλούς ασθε-νείς και από μικρή το φοβόμουνα πάρα πολύ. Ήξε-ρα τα πάντα για το AIDS, είχαμε μάθει και για αυτό στο σχολείο, έτσι μετά από αυτό το ατύχημα θέ-λησα να κάνω το τεστ. Ήταν η πρώτη ρατσιστική συμπεριφορά που αντιμετώπισα, την περίοδο που το έμαθα. Τότε δούλευα εσωτερική σε μια γιαγιά, και όταν ήταν να πάρω τα αποτελέσματα ο γιατρός αντί να πάρει εμένα να τα πει, πήρε τον εργοδότη μου –τον γιό της κυρίας –και τα είπε σε εκείνον. Να σου πω αν ήταν τώρα θα τον είχα καταγγείλει. Γιατί τώρα γνωρίζω και την γλώσσα, γνωρίζω και πολλά

ΓΙΩΡΓΟΣ &ΕΛΕΝΗ

του Παναγιώτη Βότση

θεΤΙΚΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗΜΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΔΑΝ

του Παναγιώτη Βότση

πράγματα και ξέρω πως δεν είχε κανένα δικαίωμα να το πει σε άλλους. Δεν το ήξερα τότε, ήμουν και μικρή και φοβισμένη. Εντάξει οι εργοδότες μου δεν μου φέρθηκαν άσχημα, δεν μου είπαν φύγε και τέ-τοια, ίσα ίσα μου είπαν κάτσε θα σε βοηθήσουμε, θα βρούμε και γιατρούς –διότι ήταν και πολύ πλού-σιοι –αλλά εγώ ψυχολογικά δεν ένιωθα καλά τότε, δεν ήθελα να με λυπούνται και έφυγα.

Πίστευα ότι όλοι βλέπουν αυτό που έχω, και νόμιζα ότι δεν θα με βλέπουν από εδώ και πέρα με καλό μάτι.

Όπως σας είπα ήξερα κάποια πράγμα-τα για τον ιό, και σαν οροθετική πια, ό,τι έβρισκα να γράφουν για αυτό, το διάβαζα. Εκτός από τον σύντροφο μου που είναι και αυτός οροθετικός, και εκτός από εσάς στο Κέντρο Ζωής, δεν το ξέρει κα-νείς άλλος από τους δικούς μου και τους φίλους μου. Γιατί βλέπω όταν μιλάμε για αυτό –χωρίς να τους έχω πει για τίποτα μένα –ότι έχουν αρνητική στάση, πράγμα που με ανάγκασε να κόψω ακόμα και σχέσεις με άτομα που έχουν τόσο πολύ αρνη-τική στάση στο θέμα αυτό.

Πριν μάθω ότι ήμουν οροθετική ήθελα πάρα πολύ να κάνω ένα παιδί. Μετά άλλαξα, ούτε καν το σκεφτόμουν, γιατί φοβόμουν μην βγει το παιδάκι οροθετικό. Να όμως που έτυχε και έμεινα έγκυος. Επειδή διάβασα πολλά για τον HIV, ότι μια γυναίκα οροθετική που κάνει θεραπεία και έχει μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο, μπορεί να κάνει ένα παι-δί με την κατάλληλη αγωγή, σκέφτηκα να το κρα-τήσω. Αν και τα οικονομικά μου δεν ήταν και πολύ καλά, ήθελα όμως πάρα πολύ να το κρατήσω. Στην αρχή δεν συμφωνούσε η γιατρός μου επει-δή ο σύντροφος μου δεν κάνει θεραπεία. Εκείνος είναι αρνητικός στη θεραπεία δεν θέλει να ακού-σει καν για φάρμακα. Έχουμε κάνει πολλές συζη-τήσεις, ότι κάποια στιγμή θα τον χτυπήσει ο ιός, αλλά δεν θέλει να ακούσει τίποτα. Μόλις με ενημέ-ρωσε η γιατρός, εγώ είπα θα το ρισκάρω, θα γεν-νήσω το παιδί μου. Είμαι εντάξει στην υγεία μου, παίρνω τα χάπια μου, έχω μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο, το παιδί θα πάρει στην αρχή θεραπεία –ένα σιρόπι μου είπαν –εγώ ήμουν πολύ προσεχτι-κή σε ό,τι μου έλεγαν –δεν παρέλειψα καμιά δόση φαρμάκων, τα έπαιρνα όλα ακριβώς στην ώρα μου –από εκεί και πέρα ο Θεός βοηθός. Τα έδω-σα όλα στο Θεό. Φυσικά φοβόμουνα μην γίνει κα-μιά στραβή και το παιδάκι βγει οροθετικό, και έτρε-μα σε αυτήν την σκέψη. Σε αυτή την φάση με βοή-θησε πάρα πολύ η ψυχολόγος του Κέντρου Ζωής η Αλεξάνδρα, και δεν έχω λόγια να την ευχαριστή-σω, πόσο πολύ με βοήθησε η θεραπεία που έκα-

Μια αφρικανή οροθετική έγκυος αντιμετώπισε τεράστιο πρόβλημα

να βρει γυναικολόγο να την ξεγεννήσει. Από το ένα νοσοκομείο την

στέλνουν μπαλάκι στο άλλο, με αποτέλεσμα η γυναίκα να αναγκα-

στεί να γεννήσει φυσιολογικά, που σημαίνει ότι υπάρχει και μεγάλος

κίνδυνος το μωράκι να διαγνωστεί οροθετικό. Πρόκειται για εγκλη-

ματική αδιαφορία εκ μέρους των γιατρών. Το ίδιο αντιμετώπισε πριν

ένα χρόνο και η Μαρία από το Σουδάν, όπου ακριβώς στο παρά

πέντε βρέθηκε τελικά ένας …εφημερεύων γιατρός να την ξεγεννή-

σει. Δυστυχώς η ίδια εγκληματική αδιαφορία, προβλέπεται να επα-

ναλαμβάνεται και στο μέλλον με άλλες εγκύους οροθετικές γυναίκες.

[ED

ITO

RIA

L] ❛

να μαζί της (στο σημείο αυτό δεν μπορεί να κρύ-ψει την συγκίνηση της και βουρκώνει), είναι απί-στευτο!

Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να κάνω τις γυναικολογικές εξετάσεις στο νοσοκο-μείο που γέννησα, έβλεπα από τους γιατρούς άλλη αντιμετώπιση. Μόλις άνοιγαν τον φάκελο μου και έβλεπαν HIV, άλλαζαν συμπεριφορά. Ακό-μα και όταν έκανα το καρδιογράφημα του μωρού, και ο γιατρός είδε στον φάκελο μου HIV, είπε στην νοσοκόμα να φορέσει αμέσως γάντια. Κάθε φορά

❝ Έτυχε η γιατρός που με πα-

ρακολουθούσε να λείπει και να

μην βρίσκεται άλλος γιατρός να

αναλάβει να με ξεγεννήσει. Με

άφησε ξεκρέμαστη 5 μέρες πριν

γεννήσω.Τελικά όμως αυτή βρή-

κε ένα γιατρό που δέχτηκε να με

αναλάβει, ο οποίος ήταν εντελώς

απαράδεκτος. Με αντιμετώπισε

όπως και όλοι τους εκεί μέσα σαν

σκουπίδι. Ένα σκουπίδι που το

σιχαίνεσαι, έτσι ένιωσα. ❞

► Είναι περίεργες οι προκαταλήψεις που σχετίζονται με τις ασθέ-νειες. Το είχε καταλάβει η Susan Sontag όταν έγραφε το «η Νόσος ως μεταφορά», βασισμένο στην προσωπική της ιστορία με τον καρκίνο το 1981. Τις φορτίζουμε τόσο σημειολογικά. Ο καρκίνος για παράδειγμα. Κάποιοι τον αποκαλούν επάρατη νόσο. Το ακού-με συχνά. Επάρατος, καταραμένος, αναθεματισμένος δηλαδή. Κά-ποιοι δεν τολμούν να πουν καν την λέξη, μήπως προκαλέσουν την τύχη τους.

«Στα πρόσφατα χρόνια, όμως, το βάρος του καρκίνου έχει εξα-λειφθεί μπροστά στην εμφάνιση μιας ασθένειας της οποίας η δύναμη του στιγματισμού και η ικανότητα της να δημιουργεί κατεστραμμένες ταυτότητες, είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερες.»

Με αυτά τα λόγια, η Sontag καταλήγει στο ει-σαγωγικό κεφάλαιο της νοητής συνέχειας του πρώτου της κειμένου. Η ασθένεια στην οποία αναφέρεται είναι φυσικά το AIDS. Το 1991 και δέκα χρόνια μετα την πρωτοέμφανιση του, η Sontag ξεκινώντας από την βάση της βιωματι-κής εργασίας της σε σχέση με την ασθένεια και τις μεταφορές που ντύνεται - ή την ντύνουν - και τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της δια-δικασίας που αυξάνει τα βάσανα εκείνων που την έχουν, γράφει το AIDS και οι μεταφορές του: ένα κείμενο τόσο καλογραμμένο και εύστο-χο που μας αρέσει πολύ στο POSITIVE και συ-χνά αναφερόμαστε σε αυτό, όπως κάνει και ο Πούλος Ψαλιδάκος στο κομμάτι του «Η κοινή γνώμη και πώς να την κατακτήσετε»

► Δύο δεκαετίες έχουν περάσει από τότε και στο πρόσφατο «μόλις» - τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε δηλαδή -ένα τοπικό κανάλι της Κρήτης «αποκάλυψε το φοβερό λαβρά-κι» πως ανάμεσα στους κρατούμενους τοπι-κών φυλακών υπήρχε κάποιος οροθετικός. ΣΟΚ! To ΣΟΚ φυσικά ήταν όλο δικό μας. Θα σας πω λοιπόν με δικά μου λόγια τις απόψεις που παρέθετε η δημοσιογράφος και θα το κάνω με την μορφή διαλόγου. Ας πούμε λοιπόν ότι πιάνουμε μια φανταστική κουβέντα με την δη-μοσιογράφο που έκανε την «ανακάλυψη» και ας της αναγνωρίσουμε πως το έκανε με όλες τις καλές προθέσεις. Κατι που μας θυμίζει βέβαια για ακόμη μία φορά πως ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος από ένα κάρο από αυτές ... (καλές προθέ-σεις εννοώ). Ο διάλογος λοιπόν:

_ Πω, πω. Για φαντάσου! υπάρχουν οροθετικοί κρα-τούμενοι; Και να τον αφήνουν ελεύθερο;

_ Στην φυλακή είναι κυρία μου. Αλλά για άλλο λόγο. _ Αλλά να μην το ξέρει κανείς; Να τον βάλουν σε κά-ποια πτέρυγα με τους ιδίους του. Τι φταίνε οι άλλοι κρατούμενοι...;

_ Τι ακριβώς φοβάστε κυρία μου;

_ Να μην ενημερωθούν οι υπόλοιποι; Μην κολλή-σουν τίποτα; Μην πιουν καταλάθως από το ίδιο ποτήρι νερό; Έχουν και οικογένειες!

ΣΟΚ ξανά!Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Κάτι τέτοια κουλά διαβάσαμε λοιπόν και μας θύμησε πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν πως ο ιός του HIV , μπορεί να μετα-δοθεί από ένα ποτήρι νερό. Τελικά όσες φορές και να τα επαναλά-βεις, δεν μαθαίνουμε. Και το αστείο είναι πως η ενημέρωση από κάποια ΜΜΕ εξαντλείται στο να κράξεις πως κάποιος είναι ορο-θετικός και όχι στο πώς μεταδίδεται και πώς δεν μεταδίδεται

ο ιός. Δεν αγγίζουμε καν το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία. Σιγά και μην το βάλουν ποτέ. Όχι το κόλλημα είναι κόλλημα. Και για να το λύσουμε, αν δεν γνωρίζουμε , ας γυρίσουμε για άλλη μια φορά στις τελευ-ταίες σελίδες αυτού του περιοδικού. (μπας και...)

Και τέλος παίρνω πίσω αυτό που είπα για τις καλές προ-θέσεις. Ο δρομος για την κόλαση είναι χτισμένος πάνω στην άγνοια. Κάτι που μου θυμίζει το παλιό μότο «η άγνοια σκοτώνει». Χέρι χέρι πάνε η βλακεία , η αδιαφορία , κ.α..

► Στο τεύχος αυτό λοιπόν μιλάμε για το Στίγμα και όπως διάβαζα τις προτάσεις της συντακτικής ομάδας για το θέμα, θυμήθηκα μια ιστορία.

Ένα φιλικό μου πρόσωπο λοιπόν, ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ, – σε μια περίεργη επιτελεστική μανία - είχε κατε-βάσει όλα τα ρούχα της ντουλάπας του και με νύχια, δό-ντια, μαχαίρια και ψαλίδια αφαίρεσε όλες τις ετικέττες από τα ρούχα. Δεν ξέρω γιατί το έκανε, απλά το θαύμασα.Κρα-τήστε αυτό το point για λίγο.

Θα εξετάσουμε λοιπόν το στίγμα που σχετίστηκε με το HIV/AIDS. Θα διαβάσετε κείμενα για τις διακρίσεις που υφίστανται οι άνθρωποι που ζουν με τον HIV/AIDS. Κά-ποιους θα σας αγγίξουν , κάποιοι θα τα προσπεράσετε. Ελεύθεροι είμαστε να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Όταν όμως αναλογιστούμε τα βάσανα που περνάνε αυτοί οι άνθρω-ποι, με απολύσεις από την εργασία τους, απορρίψεις από γιατρούς (βλ. την στρογγυλή τράπεζα του Νίκου Δρόσου

και το κομμάτι για το δικαίωμα στην μητρότητα της Άννας Καβούρη), ίσως αναλογιστούμε επίσης την δουλειά που έχουμε να κάνουμε σε ένα πολλαπλό θεσμικό επίπεδο έτσι ώστε να εξαλείψουμε τον στιγ-ματισμό από την κοινωνία. Μπορούμε να κάνουμε μια αρχή οι ίδιοι, ξηλώνοντας τις ταμπέλες από τον «γιακά» της οροθετικότητας γιατί το να είσαι οροθετικός , δεν σημαίνει τίποτα απολύτως άλλο για κάποιον πέρα από το ό,τι υπήρξε κάποια στιγμή στην ζωή του άτυχος ή άτυχη. POINT MADE! •

που πήγαινα για τις εξετάσεις στο μαιευτήριο, γύρ-ναγα σπίτι με κατάθλιψη. Το χειρότερο ήταν όταν πλησίασε ο καιρός να γεννήσω. Έτυχε η γιατρός που με παρακολουθούσε να λείπει και να μην βρί-σκεται άλλος γιατρός να αναλάβει να με ξεγεννή-σει. Με άφησε ξεκρέμαστη 5 μέρες πριν γεννήσω. Και παρόλο που το Κέντρο Ζωής αναλάμβανε όλα τα έξοδα και προθυμοποιήθηκε να πληρώσει για-τρό, δεν δεχόταν κανείς. Τελικά η γιατρός που με παρακολουθούσε 9 μήνες, αυτή που με άφησε ξε-κρέμαστη, βρήκε ένα γιατρό που δέχτηκε να με αναλάβει, ο οποίος ήταν εντελώς απαράδεκτος. Με αντιμετώπισε όπως και όλοι τους εκεί μέσα σαν σκουπίδι. Ένα σκουπίδι που το σιχαίνεσαι, έτσι ένιωσα. Επειδή γέννησα με καισαρική και είχα αιμορραγία, ακόμα και αυτοί που καθάριζαν όλο μου φώναζαν ‘‘σήκω, σήκω’’, και δεν με βοηθού-σαν σε τίποτα οι νοσηλευτές. Κανένας δεν με άγ-

❝ όταν ήταν να πάρω τα αποτε-

λέσματα ο γιατρός αντί να πάρει

εμένα να τα πει, πήρε τον εργοδό-

τη μου και τα είπε σε εκείνον ❞

Προκαταλήψεις, στιγματισμός, κοινωνικός αποκλεισμός. Με ένα ψαλιδάκι και μια αποφασιστική κίνηση αφαιρούμε οποιαδήποτε ταμπέλα μας κολλάνε

ιστορία μιας ταμπέλας


Η στήλη ΘΕΤΙΚΟΙ στη ΖΩΗ ασχολείται με την παρου-σίαση ιστοριών ανθρώπων που ζουν με το hiv/aids. Αν έχεις κι εσύ μια ιστορία για να καταθέσεις, επικονώ-νησε με τον Παναγιώτη Βότση στο email: [email protected] ή στα τηλέφωνα του Κέντρου Ζωής.

γιζε. Εγώ δεν μπο-ρούσα λόγω αι-μορραγίας να ση-κωθώ, και στις φί-λες μου που δεν ήξεραν για μένα και το ιό, δεν θα μπορούσα να τους πω να βάλουν γά-ντια να με καθαρί-σουν. Άσε που δεν ήθελα να έρχεται κανείς στο νοσοκο-μείο, διότι το φοβό-μουνα ότι θα τους έλεγαν τι έχω, και αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος και βια-ζόμουν να φύγω από το νοσοκο-μείο. Την παγωμά-ρα την ένιωθα από όλους μέσα στο νοσοκομείο. Ακό-μα και από αυτή

που μας έφερνε το τσάι το πρωί, το έβλεπα ότι δυσκολευότανε. Ήταν πολύ άσχημη εμπειρία. Ευ-χάριστη μεν που έκανα ένα παιδί, αλλά συνάμα και άσχημη. Η πιο άσχημη εμπειρία που είχα στην ζωή μου. Αντί να χαρώ ένιωσα τόσο θλίψη, τόσο

το σύμφωνο συμβίωσης και πάλι στο

προσκήνιο. Ελπίζουμε να έχει γίνει

πραγματικότητα όταν θα διαβάζετε αυ-

τές τις γραμμές και να έχετε ενημερωθεί

επαρκώς. Αν όχι, αυτό που συζητιέται

είναι ότι επαναφέρεται με αναβάθμιση

ισχύος (σε σύγκριση με το γάμο, μόνο

η υιοθεσία δε θα επιτρέπεται) και επέκταση και στα ομόφυλα ζευγάρια. Συ-

ζητήσαμε με το Σάκη και τον Πάνο, ζευγάρι για επτά χρόνια εκ των οποίων

συζούν τα τελευταία πεντέμισι, για το σύμφωνο και τα σχετικά ζητήματα.

…τι να πω, ήμουν τελείως down. Άρχισα να συνέρ-χομαι όταν γύρισα σπίτι.

Το παιδάκι θέλησε ο Θεός να είναι καλά, το πήγα στο νοσοκομείο Παίδων, έκανε την πρώτη, την δεύτερη, και την τρίτη εξέταση, και είναι καλά. Δεν έχει τίποτα, είναι υγιέστατο. Ούτε μια μέρα δεν έχει παρουσιάσει πυρετό, ακόμα και όταν έκανε τα εμβόλια του. Είναι ένα πολύ πολύ όμορφο και καλό μωρό! Πολύ καλό παιδί! Είναι τώρα 9 μηνών. Εγώ πρόσεξα πάρα πολύ, έκανα ό,τι μου είπε η γιατρός, στην γέννα όμως πρέπει να προσέξουν και αυτοί. Οι οροθετικές έγκυοι, θα έχουν σίγου-ρα να αντιμετωπίσουν πολλά δυσάρεστα συναι-σθήματα, και από τους γιατρούς και από τον εαυ-τό τους. Έτσι όπως τα ένιωσα και εγώ, γιατί πάντα θα υπάρχει μέσα σου ένας φόβος, και δεν θα εί-σαι ποτέ σίγουρη μέχρι τέλους, τι παιδί θα φέρεις όσον κι αν προσέξεις.

-Της αναφέρω την περίπτωση της οροθετικής που γέννησε αναγκαστικά φυσιολογικά, επειδή κανένας γιατρός δεν ήθελε να την αναλάβει. Δεν το γνώριζε, δείχνει έκπληκτη και σοκαρισμένη.

Δεν πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κακή ενημέρωση. Πιστεύω απλά ότι αυτό είναι κακία εκ μέρους τους, εγώ το θεωρώ μεγάλη κακία.

Στην Ελλάδα πλέον τα πράγματα είναι πολύ δύ-

❝ Το παιδάκι είναι

υγιέστατο. Εγώ πρό-

σεξα πάρα πολύ,

έκανα ό,τι μου είπε

η γιατρός, στην γέν-

να όμως πρέπει να

προσέξουν και αυτοί.

Οι οροθετικές έγκυ-

οι έχουν να αντιμετω-

πίσουν πολλά δυσά-

ρεστα συναισθήμα-

τα, και από τους για-

τρούς και από τον

εαυτό τους. ❞

ΘΕΤΙΚΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ: H MAΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΔΑΝρισμό. Δεν τελειώνουν όλες οι σχέσεις καλά. Πρέπει ο νόμος να δίνει τη δυνατότητα να διεκδικήσει ο καθένας μέρος της κοινής περιουσίας που αποκτήθηκε στη διάρκεια της σχέσης.Σ: Μια ένωση δυο ανθρώπων δεν είναι μόνο οι χαρές και τα γλέντια. Η ζωή είναι απρόβλεπτη.Η καθημερινότητα αναπλάθει διαρκώς τις συνθήκες. Το ζήτη-μα είναι να θεσμιστεί το να είναι δυο άνθρωποι καθημερινά μαζί και ενώπιον του νόμου.

Σ: Είναι θέμα ισότητας και δικαιωμάτων. Δεν μπορεί να είμα-στε ίσοι πολίτες μόνο ως προς τις υποχρεώσεις, να πληρώ-νουμε φόρους όπως όλοι, αλλά να μην έχουμε τα δικαιώμα-τα όλων.

Πιστεύετε ότι η ελληνική πραγματικότητα είναι ώριμη για το σύμφωνο συμβίωσης; Τα ομοερωτι-κά ζευγάρια το χρειάζονται πραγματικά;

Σ: Θεωρώ ότι έχει αργήσει κιόλας. Θα έπρεπε να πάμε κατευθείαν στο γάμο. Προφανώς, σκέφτονται το πολιτικό κόστος και το βάζουν - αν τελικά το βάλουν - πρώτα κάτω από ένα άλλο όνομα ώστε να συ-νηθίσει πρώτα η μάζα και μετά να προχωρήσουν, ενδεχομένως, στην πλή-ρη ισότητα γάμου.Π: Και όχι μόνο τα ομόφυ-λα ζευγάρια. Και η κοινω-νία είναι έτοιμη. Βλέπου-με στην πολυκατοικία μας που υπάρχουν άτομα με πιο οπισθοδρομικές από-ψεις...Σ: Παραδοσιακά.Π: Ναι, παραδοσιακά. Όμως, μας αποδέχονται φυσιολογικά, χωρίς να μας έχουν δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα.

Επομένως το ζήτημα είναι αμιγώς νομικό.

Σ: Ναι, αλλά είναι και θέμα μηνύματος από την Πολι-τεία ότι όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως φύλου, είναι ισότιμα. Άρα, αν είναι ισό-τιμα για την Πολιτεία, θα πάρει το μήνυμα και η κοι-νωνία.Π: Για την καλύτερη απο-δοχή.Σ: Αυτή τη στιγμή, ο με-γαλύτερος εχθρός μας εί-ναι η άγνοια του κόσμου. Ούτε η Εκκλησία ούτε τί-ποτα. Η άγνοια είναι, για-τί αυτήν εκμεταλλεύονται οι όποιοι κύκλοι και τη χρησιμοποιούν για να περάσουν μηνύματα εκτός πραγματικότητας. Εννοώ ότι ένα μεγάλο ποσοστό μπορεί να νο-μίζει ότι μας ενδιαφέρουν οι γαμπροί, οι νύφες, τα νυφικά και τέτοιες βλακείες.Π: Κι η Εκκλησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει να ανακατεύεται με τα ζητήμα-τα της Πολιτείας.

Ξέρω ότι είστε ενεργοποιημένοι σε διεκδικήσεις. Πώς στέκεστε στο θέμα του κινηματικού παραδειγματισμού μέσω του συμφώ-νου συμβίωσης; Δηλαδή, τα ζευγάρια να το συνάπτουν χωρίς να νιώθουν ότι η σχέση τους έχει σταθερότητα, προκειμένου να το ισχυροποιήσουν κοινωνικά.

Σ: Δε νομίζω ότι θα γίνει αυτό. Πάρε για παράδειγμα τους γάμους στην Τήλο. Δεν έγιναν για να προκαλέσουν τον κόσμο. Τους θεσμούς θέλανε να προκαλέσουν. Να ξεκινήσει μια νομική διαδικασία, να φτάσουμε μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Π: Θα προτιμούσα να γίνει από άτομα που νιώθουν ότι το χρειάζεται η σχέση τους. Δε θα με πείραζε, όμως, να το κάνουν και για την “εκπαίδευση” του κόσμου

και της κοινωνίας.

Σ: Πρόσφατα, ο Γενικός Γραμματέας Ισότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης έλεγε ότι το σύμφωνο έχει κα-θυστερήσει γιατί ψάχνουν μια φόρμουλα ώστε να μη γίνει αντικείμενο κατάχρησης. Αυτό είναι γελοίο. Πώς καθυστε-ρείς να θεσπίσεις ένα ανθρώπινο δικαίωμα; Από το 1981 που θεσμοθετήθηκε ο πολιτικός γάμος, πολλοί τον έχουν καταχραστεί. Και λοιπόν;Π: Και το γάμο, πολιτικό ή θρησκευτικό, πολλοί τον παίρ-νουν αψήφιστα και τον κάνουν στα κουτουρού.

Πιστεύετε ότι πρόκειται για μια δικαίωση του γκέι κινήματος;

Π: Τι να πω; Σε πολλές χώρες ισχύει εδώ και πολλά χρό-νια. Στην Ελλάδα ακόμα συζητάμε τι και πώς εν έτει 2011.Σ: Είναι και το πού θέλουμε να είμαστε ως χώρα. Με το

ένα πόδι στη Δύση και με το άλλο στην Ανατολή. Σε πάρα πολλές χώρες υπάρχει το σύμφωνο, σε πολλές υπάρχει και ο πολιτικός γάμος. Εμείς εί-

μαστε πάντα διχασμέ-νοι. Πρέπει να αποφα-σίσουμε.

Όταν με το καλό θα υπάρχει και το συνάψετε, το φα-ντάζεστε και ως μια επισημοποί-ηση της σχέσης σας; Θα κάνατε κάτι σαν γαμήλιο πάρτι;

Σ: Και λίστα γάμου θα κάνουμε!

Η υιοθεσία δε θα επιτρέπεται. Πώς βλέπετε εσείς την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγά-ρια;

Σ: Θα έπρεπε να υπάρ-χει ως δυνατότητα. Ένα παιδί χρειάζεται μόνο αγάπη.

Π: Ειδικά σήμερα, με τόσα παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί, που έχουν ανάγκη και υπάρ-χουν άνθρωποι που μπορούν να προσφέ-ρουν αγάπη, συναίσθη-μα, αλλά και υλική υπο-στήριξη στο κάτω-κάτω,

θα έπρεπε να γίνει η υιοθεσία και στην Ελλάδα. Αλλά, ας γίνει πρώτα το σύμ-φωνο και μετά κάνουμε το επόμενο βήμα.Σ: Η σεξουαλικότητα των γονέων δεν έχει καμιά σχέση με την ανατροφή ενός παιδιού. Ας πούμε, βλέπεις στρέιτ γονείς να ανεβάζουν το παιδί στο μηχανάκι χωρίς κράνος, να περνάνε κόκκινο, να το βάζουν στο αυτοκίνητο χωρίς ζώνη. Είναι κακοί γονείς.

Π: Κι εμείς που είμαστε γκέι, από στρέιτ ζευγάρια μεγαλώσαμε.

Ναι, Πάνο μου, μεγαλώσαμε. Για να φτάσουμε στο 2011 να συζητάμε ακόμα για την ισότιμη αναγνώρι-ση στο δικαίωμα στη συντροφικότητα και την ευτυ-χία και να μας λέει το κάθε ανδρείκελο ότι φοβάται την κατάχρηση του δικαιώματος. Και το αστείο εί-ναι ότι οι Έλληνίδες/ες ακόμα λουφάζουν στην τρο-μοκρατία της χρεοκοπίας. Τη ζουν, αλλά την τρέ-μουν. O tempora, o mores!

Στα χρόνια που ζείτε μαζί, έχετε κάνει κάποια κοινή μεγάλη αγορά, ή έχετε κοινό πορτοφόλι;

Σάκης: Πολλές: αγορά αυτοκινήτου, ανακαίνι-ση του σπιτιού. Είναι κοινά τα οικονομικά μας.

Είστε, λοιπόν, ένα ζευγάρι “παντρε-μένο”, σε μια σχέση με σταθερότητα, συνέπεια.

Σάκης: Σωστά. Ο ένας ασχολείται με το να πληρώνει τους λογαριασμούς, ο άλλος με το τι θα φάμε και τα σχετικά.Πάνος: Παραδοσιακό ζευγάρι.

Πιστεύετε ότι θα άλλαζε κάτι στην κα-θημερινότητά σας με ένα σύμφωνο συμβίωσης;

Πάνος: Στην καθημερινότητά μας τίποτα απο-λύτως. Πρακτικά ζητήματα θα λυθούν. Για πα-ράδειγμα, αν προκύψει κάποιο πρόβλημα, κάποιος από τους δυο πρέπει να νοσηλευτεί στην εντατική, να μπορεί ο άλλος να είναι δί-πλα του και να έχει το δικαίωμα να πάρει μια ιατρική απόφαση για τη ζωή του συντρόφου του. Και φορολογικά δε μας αναγνωρίζουν μαζί. Δεν έχουμε τις ελαφρύνσεις που έχουν τα ετερόφυλα ζευγάρια.Σάκης: Και ασφαλιστικά, αν εγώ, ας πούμε, αύριο απολυθώ, δε με καλύπτει η ασφάλεια του συντρόφου μου.Πάνος: Είναι και το κληρονομικό. Πεθαίνει ο ένας και πέφτουν σαν κοράκια οι συγγενείς, που δεν εί-χαν καμιά σχέση όσο ζούσε, και διεκδικούν κληρο-νομιά, ενώ δεν έχει κανένα δικαίωμα ο άνθρωπός του, που έχουν μοιραστεί μαζί χρόνια αγάπης και συντροφικότητας. Για να μη σου πω για το χω-

συνέντευξηλουλουδιων* ΄

σκολα. Εγώ έπιασα μετά την γέννα αμέσως δου-λειά ύστερα από δυο μήνες, αλλά ο μπαμπάς του μωρού είναι δυο χρόνια χωρίς δουλειά. Δεν βλέ-πω κανένα μέλλον εδώ, ακόμα και στην χώρα μου είναι καλύτερα τα πράγματα. Σκέφτομαι να φύγω για άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά σκέφτομαι την υγεία μου και δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσω σε μια άλλη χώρα. Τα φάρμακα υπάρχουν και στην χώρα μου, αλλά δίνουν φάρμακα μόνο αν έχεις νοσήσει, και τα φάρμακα αυτά δεν είναι γνήσια, είναι αντί-γραφα και δεν σε πιάνουν πολύ καλά.

Όλη αυτή η αρνητική στάση των ανθρώπων για το AIDS όπως την βίωσα, με έχει αφάνταστα ταλαι-πωρήσει, με έχει διαλύσει, με έχει χαλάσει. Ένιω-θα ότι δεν υπήρχε μέλλον, δεν σκεφτόμουν καθό-λου ότι υπάρχει αύριο για μένα. Ζούσα για την οι-κογένεια μου, και ό,τι έβγαζα από την δουλειά τα έδινα για την οικογένεια μου, για τα αδέλφια μου και το σπίτι μου. Δεν πίστευα ποτέ ότι είχα μέλλον. Τώρα όμως ζω. Με το παιδί μου έχει αλλάξει η ζωή μου, δεν σκέφτομαι πλέον για ποιο λόγο δου-λεύω, γιατί τα κάνω όλα αυτά. Μου έδωσε το κί-νητρο να ζήσω. •

❝ Ο μεγαλύτερος εχθρός

μας είναι η άγνοια του

κόσμου. Ούτε η Εκκλησία

ούτε τίποτα. Η άγνοια είναι,

γιατί αυτήν εκμεταλλεύονται

οι όποιοι κύκλοι και τη

χρησιμοποιούν για να

περάσουν μηνύματα εκτός

πραγματικότητας.

* Στην παρέα του Σάκη και του Πάνου, οι φίλοι και φίλες τους, τους φωνάζουν λουλούδια.

του Δημήτρη Βασιλειάδη

Positive|8 Positive|9

συνεντευξη

Στις 24 Σεπτεμβρίου το Κέντρο Ζωής διοργάνωσε διήμερο σεμινά-

ριο για τους εθελοντές του. Ανάμεσα στις παρουσιάσεις που αφο-

ρούσαν την οροθετικότητα , καλές πρακτικές και τον εθελοντισμό,

ο καθηγητής Βασίλης Παπαρίζος, γιατρός της Μονάδας ΗΙV στο νο-

σοκομείο «Ανδρέας Συγγρός» , μίλησε για τα «τρέχοντα» στον το-

μέα του HIV/AIDS με μια παρουσίαση που μας εντυπωσίασε και για

αυτό... του ζητήσαμε να μιλήσει στους αναγνώστες του περιοδικού.

Positive: Αναφερθήκατε και

στην παρουσίασή σας στα σε-

μινάρια του ΚΖ, στο θέμα των

προσωπικών δεδομένων και

της εμπιστευτικότητας. Να μι-

λήσουμε για το μητρώο του

ΚΕΕΛΠΝΟ ως προς το ιατρικό

απόρρητο;

Παπαρίζος Βασίλης: Απ’ όσο γνωρίζω, το ΚΕΕΛΠΝΟ κρατά ονομαστική κατά-σταση ασθενών βάσει αρχείων που έχουν στείλει άλλα κέντρα. Το δικό

μας- και απ’ όσο γνωρίζω και το ΑΧΕ-ΠΑ- δεν έστειλε ποτέ. Έχει σημασία ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ έχει τηρήσει όλους τους όρους που επιβάλει η αρχή προ-στασίας προσωπικών δεδομένων –με θυρίδες ασφαλείας, με τους κωδι-κούς που χρειάζονται κτλ-, αυτό έχει ελεγχθεί, δεν υπάρχει θέμα: το απόρ-ρητο τηρείται. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτοί οι πίνακες έχουν ανανεωθεί ή όχι , πάντως εδώ και μια επταετία δεν μας έχει ζητηθεί να στείλουμε ονομα-στική κατάσταση. Υπήρξε μια αλλη-λογραφία πριν επτά χρόνια με την οποία ζητούσε καταστάσεις, εμείς εί-παμε ότι δεν δίνουμε και έμεινε εκεί. Αυτό υποτίθεται ότι γινόταν για να βεβαιωθεί ότι ο ασθενής έχει ασφα-λιστική ικανότητα, το ΚΕΕΛΠΝΟ αυτό εγγυάται και θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζει το όνομά του.

HIV/AIDS: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΤΟ «ΔΕΝ ΞΕΡΩ»

Συνέντευξη : Π. Ψαλιδάκος & Α. ΣοπίδουPhoto : Μ. Λαλόπουλος

❝

θα δίνετε τα φάρμακα όπως λέει η εγκύκλιος’’. Είχαμε και το περιστατι-κό ένας ασθενής να είναι ‘’εθελοντι-κά’’ ανασφάλιστος. Έλεγε :’’δεν πλη-ρώνω τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ, διό-τι δεν με συμφέρει’’. Κανέναν μας δεν συμφέρει να μας κάνουν κρατήσεις, θα μας συνέφερε όλους να τα πληρω-νόμαστε, αλλά μας τα κρατούν. Αυτό είναι άλλο. Λίγοι είναι οι πραγματικά ανασφάλιστοι. Τι θα γίνει αύριο, δεν το ξέρω.

Όσο για τους μετανάστες, είναι πιο εύκολο θα έλεγα. Οι αιτούντες άσυ-λο παίρνουν μια ροζ κάρτα, μέχρι να ληφθεί η απόφαση, καλύπτονται. Αν η αίτηση απορριφθεί, ξανακαταθέτει χαρτιά, οπότε πάλι παίρνει την κάρ-τα. Υπάρχουν άτομα που είναι θύματα trafficking, ή π.χ. ήταν κάποιος που πραγματικά πήγαινε, στηνόταν στην ουρά επί ώρες, τον έδιωχναν… εκεί υπάρχει η σχετική νομοθεσία που ορίζει ότι, όταν δεν καλύπτεται στην χώρα από την οποία προέρχεται και για ανθρωπιστικούς λόγους πρέπει να πάρει τα φάρμακα, του τα χορη-γούμε. Υπήρξε περιστατικό με ασθε-νείς από την Αλβανία: δεν μπορούσαν να κάνουν αίτηση για πολιτικό άσυλο, η Αλβανία επισήμως έχει δηλώσει ότι έχει τα φάρμακα όλα και μπορεί να τα διαθέσει, προέκυψε πρόβλημα –δεν ήταν στην δική μας μονάδα- κι αυτό όμως κάπως ξεπεράστηκε, λύθηκε.

Positive: Δίνετε (οι ΜΕΛ) βε-

βαιώσεις για τις Νομαρχίες, για

τα επιδόματα των οροθετικών.

τι σημαίνει αυτό;

Π. Β.: Σημαίνει μια τρομερή γραφει-οκρατία, χρειάζονται εργατο-ώρες δουλειάς για τα αναλυτικά ιστορικά, που θα έπρεπε να σταματήσω το εξω-τερικό ιατρείο για να την κάνω. Από μία άποψη, είναι λογικό. Το παράλο-γο είναι ότι ζητούν από το γιατρό που υπογράφει να βάλει, εκτός από τον κωδικό του ταμείου, τον ΑΜΚΑ, αριθ-μό δελτίου ταυτότητας και ΑΦΜ, δη-λαδή 4 μοναδικοί κωδικοί, για να πι-στοποιηθεί τι; Ότι είναι πραγματικά ο γιατρός που υπογράφει –ο οποίος εί-ναι γιατρός του νοσοκομείου -και δεν πρόκειται για μία χώρα 400 εκατομ-μυρίων κατοίκων, μετρημένα κουκιά είμαστε -έχει και την υπογραφή του Διευθυντή και ο Καθηγητής και υπάρ-χει η στρογγυλή σφραγίδα του νο-σοκομείου και η επιβεβαίωση για το γνήσιο της υπογραφής, έτσι ώστε να ταλαιπωρείται ο κόσμος. Έχουμε δει σε πάρα πολλές περιπτώσεις, παρόλο που είναι σύννομο με όλες τις διαδι-κασίες το πιστοποιητικό, να κόβεται ασθενής, που του έχουμε δώσει εμείς

πιστοποιητικό σταδίου c ( AIDS), έχει υποτροπιάζουσες πνευμονικές λοιμώ-ξεις, και να του δίνουν ποσοστό ανα-πηρίας 25%. Θα έλεγα ότι έχουμε πε-ράσει σε κατάσταση αναλγησίας εξαι-τίας των αυξημένων πιέσεων προς τις Επιτροπές, να έχουμε απορρίψεις που δεν θα έπρεπε να είχαμε. Το κοινωνι-κό πρόβλημα είναι μεγαλύτερο ακό-μα… πέρα από το αν «σύμφωνα με τον νόμο δικαιούται ο ασθενής ή δεν δι-καιούται»… με τα «γραμμάρια» για την αναπηρική σύνταξη να έχει το 67%. Μα είχες δώσει σε έναν άνθρω-

πο 50, 60 ετών αναπηρική σύνταξη, τώρα πώς του λες: “πήγαινε δούλε-ψε, γιατί το λέει ο Νόμος»; Δεν την είχε δώσει την πρώτη φορά ο γείτο-νας, τώρα του την σταματάς και του λες: «δούλεψε». Είχαμε περιστατικό σε 63χρονο, του έκοψαν την αναπη-ρική, ο οποίος πέρα από την hiv λοί-μωξη είχε περάσει και καρκίνο του πνεύμονα, είχε κάνει πνευμονοεκτο-μή. Ορισμένες φορές οι αποφάσεις των Επιτροπών ξεπερνούν τα όρια της λογικής και του νόμου.

Positive: Ποια είναι η σχέση

σας με άλλες ειδικότητες, άλ-

λους γιατρούς, και η συνεργα-

σία σας μαζί τους;

Π. Β.: Υπήρχε κι εξακολουθεί να υπάρχει πρόβλημα, πολλές φορές ση-μαντικό. Έχει οπωσδήποτε να κάνει με το στίγμα αλλά έχει σχέση και με το πόσο σωστά είναι εκπαιδευμένοι οι γιατροί. Η δικαιολογία που έχου-με από έναν γιατρό που παραπέμπει σε εμάς ασθενή, είναι :‘’επειδή έχει AIDS, δεν αναλαμβάνω’’. Σέβομαι και δέχομαι ότι δεν αναλαμβάνει, επειδή δεν ξέρει. Ναι, αλλά δεν είναι αποδε-κτό το ‘’δεν ξέρω’’, τι θα πει; Το AIDS δεν είναι χθες, είναι 30 χρόνια. Δικαι-ούμαι να μην ξέρω ένα νόσημα που εί-ναι τόσο παλιό; Δεν είναι ότι δεν πρό-λαβα να ενημερωθώ, ούτε πια η πλη-ροφόρηση είναι τόσο δύσκολη. Μέσω ιντερνέτ μπορείς να βρεις τα πάντα σε χρόνο ελάχιστο. Θα έπρεπε ο καθένας να μπορεί να αντιμετωπίσει σε επίπε-δο εξωτερικού ιατρείου ή χειρουργεί-

ου το AIDS σαν οποιοδήποτε άλλο νό-σημα. Αν ο ασθενής τους πει ότι έχει ηπατίτιδα Β ή C, δεν θα τον αντιμε-τωπίσουν; Η ηπατίτιδα C ως αναγνω-ρισμένη κλινική οντότητα έχει μικρό-τερη ηλικία από το aids. Ο ιός ανα-καλύφθηκε πιο όψιμα, χώρια που δεν έχει απομονωθεί ακόμη ενώ ο hiv έχει απομονωθεί. Πώς μάθαμε για τη C και δεν ξέρουμε για το AIDS; Απόρροιες του στίγματος είναι αυτά. Ο hiv φέ-ρει έναν αδικαιολόγητο φόβο, αν ο γιατρός διαμορφώνει την επιστημονι-κή του άποψη από τις εφημερίδες, τα κανάλια ή τα σήριαλ. Η ιατρική άπο-ψη όμως διαμορφώνεται από τα ιατρι-κά συγγράμματα, τα οποία καλύπτουν επαρκέστατα την περίπτωση αυτή.

Positive: Αναφερόμαστε πά-

ντα στο πώς μεταδίδεται και

πώς δεν μεταδίδεται μέσα από

το περιοδικό μας. Πείτε μας

πάλι ως γιατρός στην επαγγελ-

ματική επαφή τα μέτρα προφύ-

λαξης.

Π. Β.: Ως γιατρός στην επαγγελματι-κή επαφή δεν παίρνω κανένα άλλο μέτρο εκτός από το να φορέσω γά-ντια όταν θα κάνω εξέταση με παρεμ-βατικές ενέργειες: όταν δηλαδή εί-ναι να πάρω αίμα, να κάνω μια ένε-ση, να πάρω μία βιοψία, μια επέμβα-ση. Όταν είναι να χαιρετήσω, να εξε-τάσω τον ασθενή, να ψηλαφίσω τους λεμφαδένες ή να του δω το στόμα δεν υπάρχει λόγος να φορέσω γάντια. Εί-ναι δεδομένο πια ότι ο ιός δεν μεταδί-δεται με την απλή επαφή, με το φλι-τζάνι, με τη χειραψία, δεν είναι δυνα-τόν να υπάρχουν γιατροί που να μην το γνωρίζουν.

Εν κατακλείδι, για να γυρίσω στους ανασφάλιστους: αύριο το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο και το κράτος δεν απαλλάσσεται από τις ευθύνες του. Οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται, οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για να βγάλεις πρόνοια είναι δύσκολες, αύριο μπορεί να μπουν άλλα φορολο-γικά όρια, ποια επιδόματα θα κοπούν. Μπορεί να κοπεί το επίδομα των ορο-θετικών ασθενών και να έχουμε ακό-μα μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν ξέρω τι θα συμβεί αύριο, αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι κάπως καλά. Δεν μπο-ρούμε να εφησυχάζουμε..

Positive: Τι γίνεται με τις διά-

φορες κατηγορίες ατόμων που

μπορεί να μην έχουν ασφαλι-

στική κάλυψη;

Π. Β.: Εάν εννοούμε: Έλληνας, που μπορεί για παράδειγμα να είναι άνερ-γος, μπορεί να βγάλει βιβλιάριο πρό-νοιας. Είναι πολύ λίγες οι περιπτώ-σεις Ελλήνων που είναι πραγματι-κά ανασφάλιστοι κι αφορούν κυρί-ως ασφαλιζόμενους του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ). Υπάρχουν ορισμένοι ασθενείς που δεν έχουν χρήματα να κλείσουν βι-βλία, διότι δεν έχουν τα χρήματα, ο ΟΑΕΕ έχει κατανόηση, κάνει διακανο-νισμό , αλλά άμα δεν έχει κανείς λε-φτά , ούτε αυτό μπορεί να το κάνει. Με την εγκύκλιο που έβγαλε το Υπ. Υγείας την 18- 08 -11 , καλύπτεται η κατάσταση. Υπήρξε μια λογική αντί-δραση από τη Διοίκηση του νοσοκο-μείου, καθώς αυτό συνεπάγεται κό-στος και τα νοσοκομεία είναι σε πολύ δυσάρεστη θέση, είναι γνωστό αυτό, όμως λύθηκε το πρόβλημα και το νο-σοκομείο μας έδωσε εντολή : ‘’ναι,

❝ Θα έπρεπε ο καθένας

να μπορεί να αντιμετωπί-

σει σε επίπεδο εξωτερι-

κού ιατρείου ή χειρουρ-

γείου το AIDS σαν οποιο-

δήποτε άλλο νόσημα ❞

11 |PositivePositive|10

τι επαγγέλεσαι; Πόσο απελευθερωτικό ακούγεται! Να μην είσαι τίποτα! Να μην

επιθυμείς να είσαι τίποτα συγκεκριμένο! Να μη γουστάρεις τελικά

να παρουσιάζεις τον εαυτό σου ως κάτι που τελειώνει σε –λόγος.

Αρχαιολόγος, ψυχολόγος, παθολόγος και όλα τα συναφή.

ΤΙΠΟΤΑ γράφει η Ιωάννα Μπαλάφα

Ανήκω κι εγώ πανηγυρικά στην κατηγορία

αυτών των –λόγων. Και δεν ντρέπομαι για

αυτό! Παρόλο που αυτό που θέλησα να είμαι,

μια ολόκληρη χώρα μου το ξεφτιλίζει και κατ’ επέκταση με

σηκώνει και με πετάει κάτω κάθε μέρα από τότε που θυ-

μάμαι τον εαυτό μου. Το ίδιο κάνει και στους γύρω μου.

Το ίδιο κάνει και στους αδύναμους. Χμμ…Το ίδιο κάνει

τελικά στους περισσότερους. Γιατί κλειστήκαμε από παι-

διά στην παγίδα του να γίνουμε κάτι; Χωρίς να

έχουμε ιδέα τι είναι αυτό το κάτι; Πρέπει να εί-

σαι άριστος, πρέπει να σπουδάσεις, πρέπει να

εργαστείς, πρέπει να ασφαλιστείς και να κολ-

λήσεις ένσημα, πρέπει να μονιμοποιηθείς στο

δημόσιο (ναι, ο στόχος του δημοσίου παραμέ-

νει κλασσική αξία) κι αφού τα ξεπετάξεις όλα

αυτά, πρέπει να παντρευτείς και να κάνεις παι-

διά πριν τα τριάντα. Γιατί; Γιατί έτσι πρέπει.

Αυτοί είναι οι στόχοι νέων ανθρώπων το 2011;

Βοήθεια, πνίγομαι! Κουράζομαι να βλέπω τυ-

ποποιημένους στόχους, ίδιες συμπεριφορές και απίστευτη

ταύτιση ονείρων.

Τα παραπάνω λόγια δεν αποτελούν κριτική αλλά κραυγή

απελπισίας! Στην εποχή όπου το να ταξιδέψεις και να γνω-

ρίσεις κόσμο από όλο τον πλανήτη είναι πιο εύκολο από

ποτέ, ακόμη οι άνθρωποι συνεχίζουν να κυνηγούν ό,τι κυ-

νηγούσαν και οι παππούδες μας; Μια δουλίτσα, ένα σπιτά-

κι (έχοντας πάρει ένα σκασμό δάνεια και με τον κίνδυνο να

σε μπουζουριάσουν γιατί ποτέ δεν θα μπορέσεις να τα απο-

πληρώσεις). Ειλικρινά κάνω φιλότιμες προσπάθειες να κα-

ταλάβω. Δεν είναι κακό να θέλεις δουλειά και σπίτι, αντί-

θετα είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το περιτύλιγμα είναι το

πρόβλημα και ο μίζερος τρόπος με τον οποίο μάθαμε να κυ-

νηγούμε αυτούς τους στόχους.

Οι δουλειές έχουν καταντήσει μπρος γκρεμός

κι πίσω ρέμα. Ποιες δουλειές βέβαια; Επικρατεί

σύγχυση ως προς τον ορισμό της έννοιας εργασία

στις δίκαιες και πραγματικές της διαστάσεις. Δεν

κινείται φύλλο! Η αγορά πεθαίνει! Αυτό μας φω-

νάζουν τουλάχιστον. Σε εμάς που αναγκαστήκα-

με ή ακόμη θελήσαμε για πολλούς και διεστραμ-

μένους λόγους να δουλέψουμε για ψυχοπαθολο-

γικές περιπτώσεις εργοδοτών, να είμαστε κανονι-

κοί τους δούλοι προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε

παράλογες εντολές γιατί πείσαμε τους εαυτούς μας ότι μόνο

αυτό μπορούμε να κάνουμε. Και αφού το κάνουν όλοι, κά-

ποιος λόγος θα υπάρχει, άρα πρέπει να το κάνουμε κι εμείς.

Είμαι σιγουρότατη ότι όλοι έχουν να διηγηθούν κωμικοτρα-

γικές καταστάσεις και περιστατικά από την ελληνική εργο-

δοσία. Οι εργαζόμενοι αποκτήσαμε βαθιά ψυχολογικά τραύ-

ματα και δεν το λέω σε καμιά περίπτωση χαριτολογώντας!

Το να έχεις φτύσει αίμα προκειμένου

να καταστείς ένας καταρτισμένος, ας πού-

με, επιστήμονας στον τομέα σου και εντέλει

να ανυπομονείς για τη στιγμή που θα μπεις

σε μια θέση δημοσίου μόνιμα ή προσωρι-

νά προκειμένου να βαράς σφραγίδες, άντε

να βγάζεις και καμιά φωτοτυπία στα με-

γάλα κέφια, πρέπει να σε προσβάλλει βα-

θύτατα σαν άνθρωπο, σα νοήμονα ύπαρξη

και σαν προσωπικότητα. Από την άλλη βέ-

βαια, αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουμε

κατάρτιση, δεν έχει καμία απολύτως σχέση

με την ουσιαστική μόρφωση και προπαντός

με την κοινωνική μόρφωση, που δεν την πι-

στοποιεί κανένα ρημαδόχαρτο, (επίσης εί-

μαι σιγουρότατη ότι τα παραδείγματα εί-

ναι χιλιάδες). Εν πάση περιπτώσει, σπουδές

και δουλειά είναι δυο διαφορετικά πράγμα-

τα, εκ διαμέτρου αντίθετα τώρα πια, οπότε

ας ξεκολλήσουμε λίγο το μυαλουδάκι μας!

Εντέλει, με πτυχία ή χωρίς, σημασία έχει να

ξαναθυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι και

οι τωρινές συνθήκες είναι το αναπόφευκτο

αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας, απόλυ-

τα μη φυσιολογικής κοινωνικής και πολιτι-

στικής κατάστασης, που εξάντλησε τη σκέ-

ψη μας. Ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι

εξευτελιστικό για τον οποιοδήποτε άνθρω-

πο που θέλει να παράγει και να δημιουργεί

πράγματα με γνήσια ομορφιά.

Τι κι αν ο μέσος όρος απόκτησης πρώ-

του παιδιού έχει ανέβει στα 38 χρόνια; Ο

κοινωνικός περίγυρος δεν πτοείται. Αντί-

θετα πιέζει με προκλητικό και αγενέστατο

τρόπο θέλοντας να καθορίσει την πορεία

της ζωής σου, μην μπορώντας να αντιλη-

φθεί καμία αλλαγή, κανένα νέο στόχο, που

ναι, ίσως να μην περιλαμβάνει τη δημιουρ-

γία μιας ακόμα μιζεροποιημένης ελληνικής

οικογένειας

Το κυρίαρχο συναίσθημά μου από τότε

που συμμετέχω στην αγορά εργασίας εί-

ναι πως στην Ελλάδα υπάρχουν στιγμές

που νιώθεις ότι με τις υπάρχουσες ελευθε-

ρίες αυτής της χώρας που είναι σαφώς πε-

ρισσότερες από άλλα κράτη της Ευρώπης,

μπορείς να κατακτήσεις ακόμη και το πιο

τρελό σου όνειρο. Οι ίδιες όμως ελευθερί-

ες μπορούν σε λίγα δευτερόλεπτα να σου

γκρεμίσουν το κάθε όνειρο και να το κατα-

στήσουν μη πραγματοποιήσιμο, γιατί οι χι-

λιάδες ηλίθιοι γύρω μας είναι ανίκανοι να

χειριστούν αυτές τις ελευθερίες.Συχνά σκέ-

φτομαι τη λύση της μετανάστευσης. Κά-

ποιες φορές στα σοβαρά κι άλλες λιγότε-

ρο σοβαρά. Γνωστοί και φίλοι που ζουν και

δουλεύουν χρόνια στο εξωτερικό, βεβαιώ-

νουν ότι ακόμη κι εμείς, η τόσο τυχερή γε-

νιά που μπόρεσε να σπουδάσει, εκεί θα εί-

μαστε μετανάστες. Όχι με τις συνθήκες βέ-

βαια που ζουν οι μετανάστες στην Ελλάδα,

αλλά αντιμετωπίζοντας προβλήματα άλλου

είδους, όπως μια απίστευτα ανταγωνιστι-

κή αγορά εργασίας, που τα καλομαθημένα

ελληνάκια ούτε καν την έχουμε φανταστεί.

Γιατί στη χώρα μας η αγορά δεν είναι αντα-

γωνιστική, είναι απλώς ανύπαρκτη. Γιατί τις

περισσότερες φορές, οι εργοδότες δεν είναι

εργοδότες αλλά κάτι περίεργα ανθρωποειδή

με έλλειψη στοιχειωδών χαρακτηριστικών

κοινωνικής συμπεριφοράς, (όχι, δεν έχω

εντοπίσει ακόμη από ποιον πλανήτη προέρ-

χονται), σχεδόν δουλέμποροι, που γυρνούν

τους εργαζόμενους σε πρωτογονισμούς.

Όμως δεν έχει σημασία. Κάνεις υπο-

μονή γιατί το νοίκι τρέχει και η ΔΕΗ δεν

θα ασχολείται με την περίπτωσή σου! Για

ποιος περνιέσαι τέλος πάντων; Γιατί ν’ αξί-

ζεις καλύτερη μεταχείριση; Μια χώρα λοι-

Πρέπει να είσαι άριστος, πρέπει να σπουδάσεις, πρέπει να εργαστείς, πρέπει να ασφαλιστείς και να κολλήσεις ένσημα, πρέπει να μονιμοποιηθείς στο δημόσιο

❝

❝ Επικρατεί σύγχυ-ση ως προς τον ορισμό της έννοιας εργασία στις δίκαιες και πραγματικές της διαστάσεις. Δεν κι-νείται φύλλο! Η αγορά πεθαίνει! Αυτό μας φω-νάζουν τουλάχιστον.


γράφει η Κατερίνα Ζήση

ΜΑΥΡΑ ΓΥΑΛΙΑστο metroΗ

αλήθεια είναι πως είχα από πάντα μια σχέση ιδιαίτερη με τα γυαλιά μου του ήλιου. Πάντα μαύρα, πά-ντα μεγάλα και πάντα μαζί μου.

Σε τέτοιο σημείο, που φρόντιζα το μικρό τσαντάκι των βραδινών εξόδων μου να εί-ναι αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει μέσα τη θήκη με τα γυαλιά. Σαν τα βαμπίρ κι εγώ… Θεωρούσα ότι το χειρότερο που θα μπορού-σε ποτέ να μου συμβεί μετά από ένα μακρύ βράδυ, θα ήταν να με πετύχει πουθενά έξω το ξημέρωμα κι αναγκαστικά να με στραβώ-σει ο ήλιος με μια απ’ αυτές τις ανελέητες αχτίδες του.

Ακόμα το κάνω. Βγαίνω σπανιότερα τα βρά-δια και γυρίζω συνήθως πολύ πριν το ξημέ-ρωμα, αλλά το χούι παραμένει. Τα γυαλιά βρίσκονται στην τσάντα βράδυ πρωί. Τε-λευταία όμως συνειδητοποίησα κάτι που με ανησύχησε… Έχω έντονη επιθυμία να φορέ-σω τα γυαλιά μου μέσα στους σταθμούς του metro. Δύο υπόγεια κάτω από τη γη, νιώθω πως μου λείπουν τα γυαλιά μου και ψάχνω να τα βρω. Αυτό το σκληρό φως με στραβώ-νει, όπως και το πρώτο φως του ήλιου το πρωί. Αισθάνομαι πως θα με συρρικνώσει και χωρίς τα γυαλιά μου δεν έχω τίποτα να με προστατεύσει. Δεν υπάρχει κανένας τρό-πος να διαχωρίσεις τη θέση σου. Παρασύ-ρεσαι από ένα αδηφάγο πλήθος που σε κοι-τάζει εξονυχιστικά, χωρίς να «βλέπει» στην ουσία τίποτα. Αναγκάζεσαι να στουμπωθείς μαζί με ένα κάρο άλλους ανθρώπους, να σπρώξεις, να πατήσεις και να πατηθείς, να στριμωχτείς, να αγριοκοιτάξεις και να βλα-στημήσεις από μέσα σου το σύμπαν.

Σαν μικρογραφία της κοινωνίας μοιάζει αυτό το σκηνικό και με τρομάζει πάρα πολύ που θέλω τόσο να βάλω τα γυαλιά μου. Να απομονωθώ, να κρυφτώ, να διαχωρι-στώ και να μη βλέπω τίποτα. Ούτε να με βλέπουν. Λες και αρνούμαι να συνα-ναστραφώ στο παραμικρό άτομα που δεν έχω επιλέξει. Λες κι έχω στερέψει σε αποθέματα, σε ανοχές και αντοχές. Ακούγεται εγωιστικό και επικίνδυνο, το ξέρω. Ίσως και παραπλανητικό, μπορεί να μετανιώσω κάποτε και να μου λείψει η επαφή με τους αν-θρώπους. Αλλά προς το παρόν εμ-μένω…. Μαύρα γυαλιά πολύ πολύ σκούρα…. .

πόν, που εξαφανίζει κάθε κίνητρο για φυσιολογική και υγιή εργασία,

που σε κάνει να συνηθίζεις και πολλές φορές να θέλεις να είσαι…τίπο-

τα. Κι αυτό δεν είναι καθόλου απελευθερωτικό. Αντίθετα, σου σκλαβώ-

νει τις ελπίδες, άρα και την μετέπειτα εξέλιξή σου και διατρέχεις σοβαρό

κίνδυνο να νεκρωθεί δια παντός η σκέψη σου. Δεν ξέρω εάν η λεγόμενη

κρίση (με μεγάλα φωτεινά κιτσάτα χρώματα που αναβοσβήνουν) θα αλ-

λάξει έστω και στοιχειωδώς τους σκοπούς και τις σκέψεις μας. Όσο για

τις λύσεις; Στέρεψα από εναλλακτικές, δεν έχω ιδέα! Ζήτω τα πειράμα-

τα και οι αυτοσχεδιασμοί!!! .

ΥΓ 1: Τι;;;;Αν υπάρχουν εξαιρέσεις;;Φυσικά και υπάρχουν. Αν ο κόσμος αλλάζει; Φυσικά και

αλλάζει. Πού, πώς, γιατί, ας το ψάξει ο καθένας μόνος του,

εντός, εκτός, it doesn’t matter!

ΥΓ 2: Μπορείτε επίσης να το ψάξετε και με

παρέα, μέσω μιας μαγικής κατάστασης που τεί-

νει να εξαφανιστεί. Το όνομα αυτής: Διάλογος!!

πεσ στη θεια

Αγαπητή Agony,

Είμαι μια κυρία μέσης ηλικίας (ίσως και κάπως παραπάνω). Αν και εξοι-κειωμένη αρκετά με τις νέες τεχνο-λογίες, αγαπώ ακόμη το χαρτί και την παραδοσιακή αλληλογραφία. Την περα-σμένη εβδομάδα βρέθηκα στο ταχυδρο-μείο της περιοχής μου, για να απο-στείλω μιαν επιστολή.

Και τι βλέπω! Μια μεγάλη ουρά ανα-μονής, που έφτανε έως έξω στο δρό-μο (πράγμα σύνηθες τελευταίως, ιδίως στις αρχές του μηνός, που δίδονται τα προνοιακά επιδόματα –διόλου δεν με εξέπληξε) αλλά επίσης σταθμευ-μένες τέσσερις αστυνομικές μηχανές. Δύο επιβαίνοντες σε κάθε μία, σύνο-λο οκτώ πάνοπλοι αστυνομικοί. Εί-χαν περικυκλώσει δύο ανθρώπινα ναυ-άγια, που τους εκλιπαρούσαν, απ’ όσα παρά την θέλησή μου άκουσα: «Θέλω να καθίσω» και «Έχω AIDS». Και μετά: «Πρέπει να ουρήσω, κάνω αιμοκάθαρ-ση» και «Είμαι σε πρόγραμμα απεξάρ-τησης». Η απάντηση: «Δεν έχεις να πας πουθενά!», διανθισμένη με διάφο-ρα κοσμητικά, που, λόγω της ανατρο-φής μου, δεν τολμώ να αναφέρω.

Το έβαλα στα πόδια ταραγμένη και έντρομη. Η επιστολή κάπου μου έπε-σε στο δρόμο…

‘Το μαζικό ταξίδι των προσαρμοσμέ-νων’ είναι μια φράση από το ποίημα ‘’φυσική επιλογή’’ της Τόνιας Μαρ-

κετάκη (περιοδικό Νέα σκέψη τ.414), της δημι-ουργού που έφυγε ‘’αθόρυβα’’το 1994 .

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έφυγε ηχηρά. Και πριν φύγει είχε πει:

“Κινδυνεύει ο αυτοσεβασμός μας. Τα πολι-τικά δικαιώματα είναι ένα αιώνιο ηθικό ζήτη-μα, που πολύ πιθανόν να καθορίσει τη μοί-ρα του πολιτισμού. Πρέπει να συνεχίσουμε την πορεία μας με συνετή αυτοσυγκράτηση και αγάπη και με την πειθαρχία και την αξι-οπρέπεια που αρμόζουν. Δεν σκοπεύω να προσαρμοστώ ποτέ στο ρατσισμό και στις διακρίσεις. Δε σκοπεύω να προσαρμοστώ ποτέ στην οχλοκρατία. Δε σκοπεύω να συμ-βιβαστώ ποτέ με τις τραγικές συνέπειες των μεθόδων της σωματικής βίας και της στρα-τοκρατίας. Σας καλώ να γίνετε απροσάρμο-στοι απέναντι σε τέτοια φαινόμενα”.

Είμαι σίγουρη ότι το περιστατικό που αναφέρεις είναι αληθινό. Δεν είμαι σίγουρη αν όσοι περί-μεναν στην ουρά και δεν έκαναν έναν κύκλο αν-θρώπινο να σταματήσουν τη θλιβερή σκηνή, εί-ναι προσαρμοσμένοι. Ίσως να είναι αποδέκτες μιας άλλης ψυχικής βίας, που ασκείται σε όλους μας καθημερινά. Το τελευταίο ένδυμα είναι η ντροπή, κι οι ένστολοί μας είναι γυμνοί.

H θεία μας ξεκίνησε να γράφει και αυτή στο POSITIVE. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο παρά να την ακούσουμε. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί της για να ζητήσετε τα φώτα της για το θέμα που σας απα-σχολεί, στείλτε mail στο [email protected]

το γράμμα της θείας

Αγαπητή θεία,

πρόσφατα μετακόμισα από την Αθήνα σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, όπου όλα είναι ήρεμα και οι μέρες κυλούν αργά και νωχελικά δίπλα στο ποτάμι. Οι δικές μου μέρες ήταν επίσης ήρε-μες, μέχρι πρόσφατα που συνέβη ένα περιστατικό που με τάραξε πολύ και θέλω να το μοιραστώ μαζί σου: κάποιο πρωί μου χτύπησε το θυροτηλέφωνο ο γείτονας για να μου πει ότι η δη-μοτική αστυνομία μου παίρνει το αυ-τοκίνητο με γερανό. Εντάξει, το πα-ραδέχομαι, είχα παρκάρει παράνομα, όμως το να βρεις ελεύθερη θέση πάρ-κινγκ στην επαρχία μου είναι ακόμα πιο δύσκολο και από την Αθήνα. Μό-λις λοιπόν μου ανακοίνωσε τα νέα ο γείτονας, έτρεξα να προλάβω το κακό. Φυσικά σε τέτοιες οριακές καταστά-σεις δεν προλαβαίνεις να βάλεις τα ρούχα της προτίμησης σου, έτσι κι εγώ βγήκα στο δρόμο με την πυτζάμα και τις παντόφλες, αναμαλλιασμένος και με τσίμπλες στα μάτια, τρέχοντας και φωνάζοντας από μακρυά στο γερα-νό να μην μου πάρει το αυτοκίνητο. Την ώρα ακριβώς που έφτανα στο αυτο-κίνητο, έστριψε από το διπλανό στε-νό ο άνθρωπος που κάποτε που ράγισε την καρδιά. Ήταν πριν πολλά χρόνια αυτό, με παράτησε ένα πρωί απροειδο-ποίητα και χάθηκε για πάντα. Εγώ τα πέρασα δύσκολα τότε, ορκίστηκα όμως στον εαυτό μου ότι την επόμενη φορά που θα τον ξαναδώ θα είμαι λαμπερός και περιποιημένος για να καταλάβει ότι είμαι εκστατικά ευτυχισμένος και χωρίς αυτόν. Και μετά από χρόνια τον ξαναείδα εκείνο το πρωινό που έτρε-χα αναμαλλιασμένος με τις παντόφλες στο δρόμο ουρλιάζοντας σαν τρελός. Τελικά η δημοτική αστυνομία μου πήρε το αυτοκίνητο, αυτό που με πλήγωσε όμως περισσότερο ήταν που εκείνος με είδε στα μαύρα μου τα χάλια. Αγαπητή θεία, τι μπορώ να κάνω τώρα πια ώστε να καταλάβει ότι είμαι εκστατικά ευ-τυχισμένος και χωρίς αυτόν; Κρέμομαι από τα χείλη σου...

Το θλιμμένο κυκλάμινο

Αν και η ευτυχία είναι ούτως ή άλλως ζήτημα στιγμών κι όχι κατάσταση, η πιο απατηλή έκφρασή της είναι η δι-

αφημισμένη ευτυχία. Λαμπερά ζευγάρια κά-νουν πικετοφορία την αγάπη τους στα tabloid για να ανακοινώσουν χωρισμούς δύο 24ωρα μετά. Το θέμα σου αγαπητό μου κυκλάμινο είναι ότι ακόμη προσδιορίζεσαι από τον λιπο-τάκτη της αγάπης σου. Αξιοποίησε το γεγο-νός ότι μιά αστυνομία δεύτερης διαλογής σε απάλλαξε από το όχημα. Ξεκίνα το περπάτη-μα μαζί με ένα -καλοχτενισμένο και περιιποι-ημένο - σκύλο στους δρόμους της όμορφης πόλης σου. Ένα σωρό γοητευτικοί άνθρωποι θα σε σταματούν για δυό κουβέντες, θα σου χαμογελούν και θα σου ζητούν να τον χαιδέ-ψουν. Κι όταν πολύ σύντομα θα βρεις ανάμε-σά τους τον -ολοκαίνουριο- καλό σου, μπορεί και να συναντηθείς με τον πρώην. Τι αστείο όμως: δεν θα σε νοιάζει πια που θα σε βλέπει και θα λάμπεις.

POST SCRIPTUM: την επόμενη φορά που θα στείλεις γράμμα διάλεξε κάποιο άλλο λουλούδι, να δεις πως θ’ αλλάξει κι η αγωνία σου. Μερικές ιδέες: eriospermum, hippeastrum lapacense, zephyranthes ‘Aquarius’,sernbergia lutea..

Την αγάπη μου

‘Οχι ένα αλλά δύο γράμματα

μας δίνει η θειούλα μας για αυτό

το τεύχος. Θεία , σε ευχαριστούμε

για την σοφία σου!


STIGMSTOP


Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, από τα πε-ριστατικά που γνωστοποιήθηκαν στο Κέντρο Ζωής αναφέρουμε ενδεικτικά τα εξής:

Σε διαγωνισμό προσλήψεων που διενήργησε η Εθνική Τράπεζα στις 19 Οκτωβρίου 2003, ζητήθηκαν από τους επιτυχόντες του διαγω-νισμού μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα εξέτα-σης αίματος για AU αντιγόνο και για σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας. Το πε-ριστατικό καταγγέλθηκε στο Κέντρο Ζωής, το οποίο με την σειρά του προώθησετην καταγ-γελία στον Συνήγορο του Πολίτη και ανέστειλε τον όρο απαίτησης ιατρικής εξέτασης.

To 2009 το Κέντρο Ζωής υπέβαλε αναφορά στον Συνήγορο του Πολίτη, εκπροσωπώντας εξυπηρετούμενο, σύμφωνα με την οποία, για την εγγραφή των επιλεγέντων στις Επαγγελ-ματικές Σχολές και τα Ινστιτούτα Επαγγελμα-τικής Κατάρτισης του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (OTEK) απαιτεί-το προσκόμιση ιατρικών εξετάσεων συμπερι-λαμβανομένων εξετάσεων για HIV/AIDS. Μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, ο ΟΤΕΚ ανέστειλε την απαίτηση ιατρικής εξέτα-σης για HIV/AIDS για το έτος 2009-10.

Το 2009 απολύθηκε οροθετικός, ο οποίος ερ-γαζόταν σε μεγάλη επιχείρηση, μετά από πίε-ση που ασκήθηκε στην εργοδότριά του, από συναδέλφους του, καθώς έγινε γνωστή η κα-τάσταση της υγείας του. Ο απολυμένος οροθε-τικός προσέφυγε στα δικαστήρια και δικαιώθη-κε πρωτόδικα αλλά και στο εφετείο. Αντίθετα, ο Άρειος Πάγος με την απόφαση του έκρινε ότι η απόλυση ήταν έγκυρη, δεδομένου ότι: «η κα-ταγγελία, μη έχουσα γίνει από εμπάθεια, εκδι-κητικότητα ή εχθρική διάθεση προς το πρόσω-πο του, απολύτως δικαιολογούνταν από τα κα-λώς νοούμενα συμφέροντα της εργοδότριας, εφόσον έγινε για την εξασφάλιση της ηρεμίας

των λοιπών εργαζομέ-νων στην επιχείρησή της, καθώς και για την αποκατάσταση της εύρυθ-μης λειτουργίας της επιχειρήσεώς της, οι οποί-ες είχαν διαταραχθεί σοβαρώς, εξαιτίας της ως άνω σοβαρότατης και μεταδοτικής νόσου του Χ, η οποία είχε δημιουργήσει στους λοιπούς εργαζομένους συναδέλφους του τελευταίου ανασφάλεια και φόβο για την υγεία τους». Αναί-ρεσε δε την απόφαση του Εφετείου Αθηνών.

Το 2010 σύμφωνα με καταγγελία που έφτα-σε στο Κέντρο Ζωής, από την Δ/νση Πρόνοι-ας Μυτιλήνης, το Παπάφειο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας διέγραψε ένα οροαρνητικό αγορά-κι 9 ετών του οποίου η μητέρα είναι οροθετι-κή, με τη δικαιολογία ότι το παιδί έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και σύμφωνα με τον Κανο-νισμό Λειτουργίας ,στο ίδρυμα φιλοξενούνται μόνο υγιή παιδιά.

Το 2010 οροθετικός κατήγγειλε στο Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή», ότι του ανακοινώθηκε το γεγονός της οροθετικότητας από εταιρεία παραγωγής τηλεοπτικού παιχνι-διού μαγειρικής, στο οποίο επιλέχθηκε να συμ-μετάσχει.Στους παίκτες διενεργήθηκαν εξετά-σεις, μεταξύ των οποίων και για HIV/AIDS, χω-ρίς όμως να έχει ζητηθεί ρητώς η συγκατάθε-σή τους. Στη συνέχεια η διεύθυνση παραγω-γής του τηλεπαιχνιδιού του έθεσε το «δίλημ-μα» της παραμονής του στο τηλεπαιχνίδι υπό συνθήκες προσωπικής απομόνωσης και ταυ-τόχρονης γνωστοποίησης της οροθετικότητάς του στους υπόλοιπους παράγοντες του τηλε-παιχνιδιού και στους υπόλοιπους παίκτες ή της «οικειοθελούς» αποχώρησής του, την οποία και επέλεξε.

Οι παραβιάσεις δείχνουν ότι ακόμα και σήμερα, 28 χρόνια μετά την πρώτη διάγνωση του HIV στη χώρα μας, επικρατεί φόβος και αμφισβή-

τηση για τους τρό-

πους μετάδο-σης του HIV, που

οδηγεί στις προκα-ταλήψεις και τις διακρί-

σεις απέναντι στα οροθετι-κά άτομα και καταδεικνύει την ανεπάρκεια της χώρας μας στην ενημέρωση και εκπαίδευση του γενικού πληθυσμού.

Οι αποσπασματικές προσπάθειες όπως κα-μπάνιες ενημέρωσης και ομιλίες , δεν αντιμε-τωπίζουν επαρκώς το πρόβλημα, χρειάζεται μια οργανωμένη και συστηματική εκπαίδευση των νέων, των επαγγελματιών στον χώρο της υγείας - καθώς πληθαίνουν τα περιστατικά ια-τρονοσηλετικού προσωπικού που αρνείται τις υπηρεσίες του σε οροθετικά άτομα -, των εκ-παιδευτικών, των δημόσιων λειτουργών κλπ.

Οι προκλήσεις σε σχέση με τα δικαιώματα εί-ναι πολλές, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρ-χουν νόμοι που να προστατεύουν τα δικαιώμα-τα των οροθετικών. Η προστασία τους απορ-ρέει μόνο από τις παγκόσμια παραδεκτές αρ-χές περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαι-ωμάτων και ατομικών ελευθεριών, τις διεθνείς συμβάσεις και διακυρήξεις, το Σύνταγμα και την Ευρωπαική Σύμβαση Δικαιωμάτων του Αν-θρώπου.

Οι καταγγελίες που γίνονται ανώνυμα στο Κέ-ντρο Ζωής και δεν έχουν δει τα φώτα της δημο-σιότητας είναι πλέον δεκάδες. Πολλές είναι και οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων σε όλα τα κοι-νωνικά πλαίσια (εργασία, νοσοκομεία, σχολεία κτλ) οι οποίες δεν λαμβάνουν καν την μορφή καταγγελίας, εξαιτίας του έντονου φόβου στιγ-ματισμού των οροθετικών, ακόμη και αν οι ίδιοι διαβεβαιώνονται ότι θα διαφυλαχθεί η ανωνυ-μία τους. Τέλος, η θέσπιση νόμων δεν είναι η λύση, θα πρέπει πρωταρχικά να γίνει συνείδη-ση στον κόσμο ότι η HIV λοίμωξη έχει πολύ συ-γκεκριμένους τρόπους μετάδοσης και ότι κα-νείς δεν κινδυνεύει μέσω της καθημερινής κοι-νωνικής επαφής. .

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΖΩΗΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ

ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΜΕ HIV/AIDS, ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΑΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ

ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ

ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΚΑΙ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ.

❝ Φέτος, το Κέντρο Ζωής αφιερώνει

όλες τις δράσεις του στην προβολή

των κοινωνικών δικαιωμάτων των ορο-

θετικών με στόχο τη μείωση των προκατα-

λήψεων, του στιγματισμού και των διακρίσεων❞δηλώνει η κοινωνική λειτουργός του Κέντρου Ζωής, Άννα Καβούρη.

FASHION BAZAARτου ΚΕΝΤΡΟΥΖωΗΣ

Διοχάρους 9 - Ιλίσσια(Πίσω από το HILTON)

i τηλέφωνο: 210-7257617www.kentrozois.gr

3 & 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΚΕΝΤΡΟΖΩΗΣγια την υποστήριξη

όσων ζουν με HIV/AIDS

Από τις 10.00 έως τις 19.00

αφιερωμα STOP STIGMA


ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΕΣΟΥΜΕ

ΣΤίγΜΑ: μια έντονη κοινωνική ή προσωπική αρνητική στά-

ση απέναντι σε ένα άτομο λόγω των ιδιαίτερων χαρα-

κτηριστικών του που το διαφοροποιούν από τα άλλα

άτομα της κοινωνίας. Το άτομο που βιώνει το στίγ-

μα θεωρείται ότι διαφέρει από τις κοινωνικές ή πο-

λιτισμικές νόρμες, δηλ. από αυτό που η κοινωνία θεωρεί «φυσιολογικό».

Έψαξα στο internet ποιες ομάδες ατόμων θεωρείται ότι απειλούνται από κοινωνικό αποκλεισμό: Άτο-

μα με ειδικές ανάγκες, πρώην τοξικομανείς, αποφυλακισμένοι, ανήλικοι παραβάτες, ομοφυλόφιλοι, μα-

κροχρόνια άνεργοι, αθίγγανοι, μετανάστες, παλιννοστούντες, οροθετικοί, ακόμη και παχύσαρκοι....

Πραγματικά μας αρέσει να κολλάμε μια ταμπέλα

στον άλλο και να αισθανόμαστε ανώτεροι. Ακό-

μη κι αν ανήκουμε οι ίδιοι σε μια από τις ομά-

δες αυτές και έχουμε βιώσει διακρίσεις, τίποτα

δε μας εμποδίζει να έχουμε πλήθος στερεοτύπων

για τους άλλους. Το στίγμα είναι παρόν σε όλες

τις εκφάνσεις της ζωής μας επειδή έχουμε μεγα-

λώσει σε μια κοινωνία που διαπνέεται από αυτό.

Ειδικότερα οι οροθετικοί βιώνουν πιο έντονα το στίγμα, καθώς η οροθετικότητα συνδέεται με το σεξ που γενικά αποτελεί θέμα τα-

μπού. Και φαντάσου να έχεις μεγαλώσει με ένα σωρό στερεότυπα για το AIDS και να μάθεις ξαφνικά ότι είσαι ο ίδιος οροθετικός! Με

πόσα συναισθήματα ντροπής, ενοχής, θυμού θα ζεις; Και κατά πόσο θα διεκδικείς τα δικαιώματα σου αν πέφτεις θύμα διακρίσεων;

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί, από τη στιγμή που ξέρουμε και αναγνωρίζουμε ότι

υπάρχει το στίγμα, δε γίνεται κάτι να καταπολεμηθεί ουσιαστικά;

Οι δράσεις που απευθύνονται σε ενήλικες θα έχουν σχετικά φτωχά αποτελέσματα γιατί...

πώς θα αλλάξεις αντιλήψεις και στάσεις που είναι βαθιά ριζωμένες στα άτομα; Χρειάζεται να δοθεί έμφαση σε δράσεις με ομάδα-

στόχο τα παιδιά σχολικής ηλικίας, μαθαίνοντας τους να είναι ανοιχτοί απέναντι στο διαφορετικό και να μην βλέπουν τα πράγματα με

παρωπίδες. Παράλληλα, η άγνοια και η ημιμάθεια διογκώνουν τα στερεότυπα. Είναι απαραίτητο να γίνονται προγράμματα υγείας,

ώστε οι άνθρωποι να γνωρίζουν από μικρή ηλικία τι είναι η οροθετικότητα και να μη μεγαλώνουν και φαντάζονται σημεία και τέρατα...

Αυτές τις σκέψεις κάνω, καθώς πηγαίνω να συναντήσω όσους θα συμμετέχουν στη συζήτηση του τεύχους αυτού. Και για

πρώτη φορά οι συμμετέχοντες δεν είναι μόνο συντάκτες του Positive, αλλά και άτομα που έχουν έρ-

θει αντιμέτωποι με το στίγμα και καταθέτουν όχι μόνο τη σκέψη τους αλλά και την εμπειρία τους.

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΝΙΚΟΣ ΔΡΟΣΟΣ: Το κεντρικό σύνθημα του Κέντρου Ζωής είναι “Stop Stigma”, αλλά ποιο είναι στην ουσία αυτό το «στίγ-μα» που θέλουμε να σταματήσουμε;

Β : Προσωπικά το βίωσα πριν 5-6 χρόνια. Πήγα να κάνω μια αίτηση για να εργαστώ ως εξωτερικός υπάλληλος και στη φόρμα αί-τησης υπήρχε ερώτηση για το αν είμαι ορο-θετικός. Έφυγα χωρίς καν να κάνω αίτηση...

ΑΝΝΑ ΚΑΒΟΥΡΗ , Κοιν. Λειτουργός του Κέντρου Ζωής: Ουσιαστικά σου ζή-τησαν πιστοποιητικό οροαρνητικότητας (ότι δεν είσαι οροθετικός) για να σε προσλά-βουν. Αυτό από το 2005 και μετά αποτελεί παράνομη διαδικασία, καθώς τότε ψηφίστη-κε ο νόμος που ορίζει ότι δεν πρέπει να γί-νονται διακρίσεις λόγω αναπηρίας στον το-μέα της εργασίας είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα (ν. 3304).

Β : Όλοι θυμόμαστε το περσινό περιστατι-κό που ένας εργαζόμενος απολύθηκε γιατί ήταν οροθετικός, διεκδίκησε το δίκιο του στα δικαστήρια και, τελικά, το δικαστήριο δικαίω-σε τον εργοδότη...

ΑΝΝΑ ΚΑΒΟΥΡΗ: Ανοίγεις ένα μεγάλο ζήτημα. Έγιναν λανθασμένοι χειρισμοί από πολλές πλευρές και ήταν μια πολύ κακή απόφαση. Για κάποιους λόγους στο δικα-στήριο αυτό, οι δικαστές και οι δικηγόροι δεν έκαναν καμία αναφορά στο συγκεκριμέ-νο νόμο. Δεν πρέπει να μείνουμε εκεί...

Β : Βλέπουμε, όμως, τι ίσχυσε στην πρά-ξη...

Γ : Ειδικά σε ιατρικά θέματα, αν -κούφια η ώρα- τύχει κάτι, θα μας αναλάβουν χειρουρ-γικά;

Β : Όταν έσπασα το πόδι μου με πήγαιναν στο χειρουργείο και τους είπα ότι είμαι ορο-θετικός. Με γύρισαν πίσω και έκαναν μια ώρα να αποφασίσουν αν θα κάνουν επέμ-βαση.

Π : Έχουν αλλάξει ορισμένα πράγματα, αλλά όχι ριζικά. Παλιότερα ήταν πολύ δύσκολο να βρεις γιατρό να σε αναλάβει αν έλεγες ότι είσαι οροθετικός. Η δική μου εμπειρία, μία και μοναδική φορά, ήταν το 1997. Πήγα σε έναν οδοντίατρο για μια επέμβαση και, όταν

του Νίκου Δρόσου

συζήτηση στρογγυλής τραπέζης

ρωτήθηκα αν έχω κάτι να δηλώσω, είπα ευ-θέως ότι είμαι οροθετικός. «Τι είναι αυτό;» με ρώτησαν. Τους εξηγώ ότι είμαι HIV θετι-κός και τότε μου λένε «αλλάζουν τα πράγμα-τα, δε μπορείς να το κάνεις, δεν έχουμε κα-τάλληλο εξοπλισμό για να απολυμάνουμε τα εργαλεία κ.α.». Εγώ φώναζα και διαμαρτυ-ρήθηκα έντονα και τότε βρήκαν άλλη δικαι-ολογία: «Θα χάσεις πολύ αίμα» και κάτι τέ-τοια.

Σ : Γιατί αν δεν είχες τον HIV ιό, θα έχανες λιγότερο αίμα; Τι βλακείες είναι αυτές;

Π : Τέτοια προβλήματα συναντώνται συχνά κυρίως με οδοντιάτρους που πηγαίνει κα-νείς συχνά, αλλά και με άλλους γιατρούς. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι υπάρχουν και για-τροί που δέχονται να μας αναλάβουν.

Σ : Η πρώτη απόρριψη ήταν από έναν οδο-ντίατρο που είχε καταλάβει ότι έχω τον HIV ιό επειδή είχα τριχωτή λευκοπλακία. Μου είπε ότι αν δεν του πάω χαρτί ότι είμαι καλά δε με αναλαμβάνει. Του ομολογώ ότι είμαι οροθετικός και μου απαντά ότι δεν έχει τον απαραίτητο ειδικό εξοπλισμό. «Τι εξοπλι-

Πόσο εύκολο είναι να πει κά-ποιος ότι είναι οροθετικός όταν ξέρει ότι θα έχει αρνητική και πε-ρίεργη αντιμετώπιση από όλους;

❞αφιερωμα STOP STIGMA αφιερωμα STOP STIGMA


γηθεί η μητέρα μου που δούλευε στο Υγειονομικό. Μιλάμε τώρα για αρχές της δεκαετίας του 1990. Πήγε στην υπηρεσία ένας οροθετικός και τον εξυ-πηρέτησαν αμέσως. Όταν έφυγε άνοιξαν παράθυ-ρα, απολύμαναν τα πάντα και πέταξαν το στυλό που υπέγραψε. Και ήταν άνθρωποι που υποτίθε-ται είχαν γνώση...

Σ :Υπάρχουν άτομα που δε ξέρουν καν πώς με-ταδίδεται ο ιός και πιστεύουν ότι με ένα φιλί μπο-ρεί να κολλήσουν.

Β : Επίσης υπάρχει μια σύνδεση με το σεξ και το σεξ είναι και αυτό θέμα ταμπού.

Π : Και παίζουν σημαντικό ρόλο τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με την οροθετικότητα, λ.χ. ομοφυλοφιλία, ναρκωτικά, πορνεία κ.α. Για αυτά δε βγαίνουμε προς τα έξω και στιγματίζουμε και οι ίδιοι εν μέρει τον εαυτό μας.

Δ : Χρειάζεται να δοθεί έμφαση και στην αναγνώ-ριση της ύπαρξης του στίγματος – και δεν αναφέ-ρομαι μόνο στους γιατρούς – που διατρέχει όλη την κοινωνία.

Σ : Η Πολιτεία θα έπρεπε: (α) να ενημερώνει τις υγειονομικές επιτροπές που μας δυσκολεύουν και δηλώνουν άγνοια του νόμου και (β) να κάνει υπο-χρεωτικά σεμινάρια σε όλους τους γιατρούς για το τι είναι ο HIV και να μην παίζει ρόλο το πότε πήρα-νε πτυχίο και τι ίσχυε τότε. Με ρώτησε τις προάλ-λες ένας γιατρός – ενδοκρινολόγος «Έγινε χρόνια ασθένεια το AIDS ή ακόμη;». Απαράδεκτος!

Β :Εγώ θα επιμείνω στο ότι βασική αιτία του στίγ-ματος είναι η άγνοια. Όταν μου λες ότι οι ίδιοι οι γιατροί δε ξέρουν... τι ελπίδα έχει λ.χ. ο οικοδόμος να μην έχει στερεότυπα;

Σ : Τώρα που πέρασα από την Υγειονομική Επι-τροπή μου δίνουν ένα χαρτί για αναπηρία 67% με ισχύ για πέντε έτη γράφοντας πάνω την ασθέ-νεια. Όταν ζήτησα (πηγαίνοντας στην επιτροπή τους σχετικούς νόμους) να μην αναγράφεται η ασθένεια, τότε μου έδωσαν το χαρτί με ισχύ για ένα έτος λέγοντας ότι θέλουν να ψάξουν τους νό-μους. Έπρεπε να έχω φωτογραφίσει με το κινητό το πρώτο χαρτί και να τους τρέχω... Βέβαια υπάρ-χουν και γιατροί που μου έχουν φερθεί καλά, αλλά γενικά νομίζω ότι αναγκάζεσαι να κρύβεσαι. Εί-σαι ο μόνος άρρωστος που δε μπορείς να πεις τι έχεις...

Β : Θα σου πω την πρώτη μου εμπειρία ως ορο-θετικός: Πριν 13 χρόνια πήγαμε για εξέταση στην Υγειονομική Σχολή στην λεωφόρο Αλεξάνδρας. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα έρχεται ο γιατρός και μας λέει «Την κάτσατε! Σε τρία χρόνια θα έχετε πεθάνει!». Αυτή ήταν η αντιμετώπιση του... Και το ειρωνικό; Πριν λίγα χρόνια πέθανε αυτός.

ΝΙΚΟΣ ΔΡΟΣΟΣ: Δεν ήρθε κάποιος ψυχο-λόγος να σας μιλήσει;

ΑΝΝΑ ΚΑΒΟΥΡΗ: Το πώς ανακοινώνεται η οροθετικότητα αποτελεί πρόβλημα ακόμα και σή-μερα. Κανονικά θα έπρεπε να ανακοινώνεται από ψυχολόγο και με την κατάλληλη υποστήριξη τόσο πριν το τεστ όσο και μετά. Ακόμη κι αν βγει αρνητι-κό το τεστ, θα έπρεπε να συζητήσει με έναν ειδικό τους λόγους για τους οποίους πήγε να εξεταστεί και τι θα έπρεπε να προσέξει την επόμενη φορά.

σμό; Κανόνες υγιεινής πρέπει να τηρείς έτσι κι αλ-λιώς» του λέω και τον ρωτώ «Κι αν δεν ήξερα ότι είμαι οροθετικός;». Η απάντηση του: «Τότε δε θα το ήξερα ούτε εγώ, αλλά τώρα το ξέρω και δε σε αναλαμβάνω». «Καλός γιατρός είσαι κι εσύ» του είπα κι έφυγα. Πήγα στον Ερυθρό Σταυρό. Δεν τον είχα ανάγκη.

Β : Πάντως όσους γιατρούς ξέρω που ασχολού-νται με τα θέματα των λοιμώξεων είναι πολύ κα-λοί. Υπάρχει άριστη επικοινωνία, άριστη εξυπηρέ-τηση. Νιώθεις πραγματικά ότι δεν έχεις καμία δι-άκριση.

Π : Δε μας απασχολούν, όμως, μόνο οι γιατροί της μονάδας που γνωρίζουν το θέμα, αλλά και οι υπόλοιποι γιατροί.

ΑΝΝΑ ΚΑΒΟΥΡΗ: Ο γιατρός υποχρεούται να σε αναλάβει εκτός αν συντρέχουν ουσιαστικοί λό-γοι. Δικαιολογίες τύπου «Δε ξέρω το αντικείμενο και δεν έχω ξανασχοληθεί» είναι λόγοι για να κάνει κανείς αναφορά στον Ιατρικό Σύλλογο ή το Συνή-γορο της Υγείας. Και μια έξυπνη κίνηση είναι κάθε φορά που ένας γιατρός αρνείται να εξυπηρετήσει έναν οροθετικό, να ζητηθεί να εξηγήσει εγγράφως τους λόγους της άρνησης του.

ΝΙΚΟΣ ΔΡΟΣΟΣ: Θα επαναφέρω τη συζήτη-ση στο σύνθημα “Stop Stigma”. Με ποιο τρό-πο να το σταματήσουμε; Τι μπορούμε να κά-νουμε;

Δ : Εμείς οι ίδιοι να μιλήσουμε και να απαιτήσου-με κατ’ αρχάς να μας σέβονται... εμάς και τα δικαι-ώματα μας.

Π : Συμφωνώ ότι έχουμε μερίδιο ευθύνης και εμείς. Οι οροθετικοί δεν καταγγέλλουν περιστατι-κά διακρίσεων και αυτά μένουν κρυφά. Επίσης, είναι και το πώς «πλασάρουμε» τον εαυτό μας. Εμένα προσωπικά δε μου έχει δημιουργηθεί άλλο πρόβλημα και το αποδίδω αυτό στο ότι πήγαινα παντού με πολύ θάρρος και όχι με κακομοίρικο ύφος. Όταν είσαι ο ίδιος τρομαγμένος, τρομάζει κι ο άλλος και δεν πετυχαίνεις κάτι.

ΝΙΚΟΣ ΔΡΟΣΟΣ: Δηλαδή η ευθύνη για το στίγμα είναι των ίδιων των οροθετικών που δεν έχουν βγει προς τα έξω να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους;

Δ : Ξεκινάει κι από εμάς γιατί φοβόμαστε οι ίδιοι να το πούμε. Είμαι οκτώ χρόνια οροθετική. Στο πρώτο άτομο που το εκμυστηρεύτηκα είχα ένα κα-κόμοιρο ύφος και η αντίδραση του ήταν να φύγει τρέχοντας. Πέρυσι αποφάσισα ότι δε θα κρύβομαι πλέον. Το έχω ανακοινώσει σε όλο το οικογενεια-κό και κοινωνικό μου περιβάλλον. Δεν έφυγε κα-νένας. Αλλά το είπα ως κάτι φυσιολογικό: Έγινε, προχωράμε και πάμε παρακάτω...

ΑΝΝΑ ΚΑΒΟΥΡΗ: Είναι ένας φαύλος κύκλος, καθώς, όταν το κράτος δεν έχει καταφέρει να κά-νει γνωστό στον κόσμο το τι είναι το AIDS, το πώς μεταδίδεται κ.α. και αποτελεί θέμα ταμπού, οι ορο-θετικοί φοβούνται ότι θα έχουν την ανάλογη αντι-μετώπιση Και για αυτούς αποτελεί θέμα ταμπού. Πόσο εύκολο είναι να πει κάποιος ότι είναι οροθε-τικός όταν ξέρει ότι θα έχει αρνητική και περίεργη αντιμετώπιση από όλους: από το φούρναρη της γειτονιάς ως τον εφοριακό;

Γ : Θα σας πω ένα περιστατικό που μου είχε διη-

Κάθε φορά που ένας

γιατρός αρνεί-ται να εξυπηρε-τήσει έναν ορο-θετικό να ζητη-θεί να εξηγήσει εγγράφως τους λόγους της άρ-νησης του.

❞

❞γράφει ο Πούλος Ψαλιδάκος

ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΤΕ

Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗKAI

αφιερωμα STOP STIGMAαφιερωμα STOP STIGMA


ΤΟ AIDS

+ οι ανεπιθύμητοι «ξένοι»

Η αντιμεταναστευτική ρητορεία στην Ελλάδα και

αλλού

«Το γεγονός ότι η νόσος συσχετίζεται με τους φτωχούς –οι οποίοι είναι, από τη σκο-πιά των προνομιούχων, ξένοι προς αυ-

το AIDS + οι ανήθικοι «άλλοι» ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ REAGAN ΚΑΙ THATCHER

ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’80

Η δεκαετία του 1980 ήταν η εποχή της συντηρητικής επανάκαμ-ψης, στις ΗΠΑ και στη Βρετανία αρχικά. Ο Zygmunt Bauman πε-ριγράφει την εποχή αυτή στις Αμερική ως εξής: «Η άνοδος της θρησκευτικής Δεξιάς συμβαδίζει με το πρώτο κύμα του αντίκτυ-που της παγκοσμιοποίησης στην αμερικανική κοινωνία. Πολλοί Αμερικανοί που έλκονται από τη Θρησκευτική Δεξιά είναι άνθρω-ποι οι οποίοι έχασαν τις καλοπληρωμένες, προστατευόμενες από συνδικάτα δουλειές τους, με υγειονομική περίθαλψη και συντα-

Άμα ζούσε ο Goebbels θα γουργούρι-ζε ευτυχισμένος δίπλα στο γάτο του, πλήρης ικανοποίησης. Υπήρξαμε κα-λοί μαθητές του. Συντηρητικές δυνά-μεις της κοινωνίας -δηλαδή εγώ, ο

γείτονάς μου (υπάλληλος σωφρονιστικού ιδρύ-ματος), ο μανάβης, ο προποτζής, ο γιατρός κι ο πολιτευτής που ψήφισε η θεία μου. Ο καθηγητής του σχολείου μου μαζί με την κυρία διευθύντρια, τα media και κυρίως ο αγαπημένος μου παπα-Παύλος, πνευματικός μου από την ενορία των Αγί-ων Ασωμάτων. Αφομοιώσαμε τέλεια όσα μας δίδα-ξε η ζωή και το έργο του ίωσήφ -Προδρόμου των διαφημιστών. Και τι πρόκληση το AIDS! σαν δια-γωνισμός ταλέντων, o x-factor της γενιάς μας για να επιδείξουμε τα ταλέντα μας: υπεργολάβοι του φόβου, μπαρίστες για κοκτέιλ μισής αλήθειας- μισού ψέματος, χασοδίκηδες στα argumentum ad hominem, πρεζάκια της χαράς του ανήκειν σε μια πλειοψηφία. Ξέραμε κατευθείαν που βρίσκεται το οπλοστάσιο του μανιχαισμού και το εύλογο σχή-μα: άσπρο- μαύρο, πηδάς- κολλάς, οροθετικός-αδελφή, κραιπάλη- τιμωρία.

Το μίσος όμως δεν προδίδει ποτέ την πηγή που το γεννά. Πάντα κτυπά αλλού. Ας πούμε ότι έχω κάτι να σας πουλήσω. Εκθειάζω τις αρετές του και βάζω κι έναν παίδαρο να σας το πει μπας και του μοιάσετε ή τον αποκτήσετε αγοράζοντας το προϊόν μου. Μμμ… Αν όμως θέλω να σας πουλή-σω φόβο; Σκουραίνει το ζήτημα, θα σας χάσω με την αμεσότητα. Καταφεύγω στον τρανσβεστισμό: ντύνω την πραμάτεια μου με άλλο ένδυμα, τη στο-λίζω με μια αγαθή πρόθεση («στείλτε ένα sms να βοηθήσουμε όλοι τα παιδιά της Αφρικής, ας εί-ναι αυτός ο τηλεμαραθώνιος το βάλσαμο που θ’ απαλύνει τον πόνο στις ψυχούλες αυτών των αγ-γέλων»), της φοράω το σοβαρό σακάκι του ει-δήμονα («..ακόμα και οι γιατροί… οι τελευταίες επιστημονικές αποκαλύψεις…, έγκυρη έρευνα του πανεπιστημίου του..») και τη χτενίζω με λίγη κοι-νή γνώμη («…θορυβημένη κι ανάστατη όλη η κοι-νότητα από …»).

Και είπεν ο κύριος Goebbels προς τους μαθητάς του : «Συστατικό μιας επιτυχημένης προπαγάνδας είναι να μπορείς να δώσεις την κεντρική ιδέα απλά και εύκολα και να την επαναλαμβάνεις όσο πιο συχνά μπορείς έτσι ώστε να φτάσεις όσο το δυνατόν περισσό-τερους ανθρώπους. Εάν πείσεις έστω και μικρή μερίδα τους, τότε αυτοί θα αναλάβουν να μεταλαμπαδεύσουν περαιτέρω τις ιδέες σου και τα “επιχειρήματά” σου».

Και ποια παρακαλώ η σχέση του HIV, της πολιτικής εκμε-τάλλευσης, της καταστολής, του φόβου και της παραπλη-ροφόρησης; για να δούμε κάποια παραδείγματα:

ξιοδοτικά προγράμματα και δουλεύουν τώρα για ψίχουλα. Τώρα δουλεύουν και οι γυναί-κες τους, κάποιες φορές μάλιστα αυτές κερ-δίζουν περισσότερα χρήματα από τους ίδιους. Ολόκληρη η αντίληψή τους για το νόημα της ζωής καταρρέει. Η αιτία είναι η παγκοσμιο-ποίηση. Όμως οι Ρεπουμπλικάνοι, με τον τρο-μακτικό προπαγανδιστικό μηχανισμό τους, εί-ναι ικανοί να μετατρέπουν αυτή την αποξένω-ση, που έχει τις ρίζες της σε δομικές αλλαγές στην αμερικανική οικονομία, σε έναν πολιτι-σμικό πόλεμο, δηλαδή σε έναν πόλεμο εναντί-ον των ομοφυλόφιλων, των λεσβιών και των φεμινιστριών, καθώς και εναντίον των φιλε-λευθέρων που τους προστατεύουν».

Είναι η εποχή της εμφάνισης του AIDS. Ο R. Reagan θα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, υπο-στηριζόμενος από συντηρητικά κινήματα, που υιοθετούσαν μια βαθιά αντιδραστική πολιτική ατζέντα, όπως οι «Αναγεννημένοι Χριστιανοί» ή η «Ηθική Πλειοψηφία», και είχαν ως κύριο στόχο τους όλη εκείνη την κουλτούρα της ανο-χής, της κατάφασης της αλλαγής και της προ-όδου, που ονομάζουμε κουλτούρα της δεκαετί-ας του ’60 . Στα ΜΜΕ τηλεοπτικοί ιεροκήρυκες, όπως ο Jerry Falwell έλεγαν ότι «το AIDS είναι η οργή του Θεού για τους ομοφυλόφιλους», ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Pat Buchanan, υποστήριζε ότι το AIDS είναι «η εκδίκηση της φύσης για τους gay».

Αυτή η πουριτανική και μισαλλόδοξη πο-λιτική συνδυαζόταν με μια κουλτούρα του ατομισμού και με μια οικονομική πο-λιτική που είχε κύριο στόχο της την ελα-χιστοποίηση των δημόσιων δαπανών και του κοινωνικού κράτους. Την ίδια εποχή, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η κυβέρνη-ση των συντηρητικών της M. Thatcher, εμπνε-όταν από ανάλογες αρχές. Με το σύνθη-μα «δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα και οικογένειες» η κυβέρνηση Thatcher εξαπέλυσε μια ολομέτωπη επίθεση στο κοινωνικό κράτος και τους θεσμούς του, τα συνδικάτα, τις κάθε λογής συλλογι-κότητες.

Και στις δύο χώρες, τα ιδιωτικά κέντρα υγεί-ας και νοσοκομεία αντέδρασαν αρχικά θετι-κά, καθώς οι συνήθως πλούσιοι νέοι άνδρες, που μπορούσαν να πληρώσουν για τη νοση-λεία τους, ήταν καλοδεχούμενοι. Όσο όμως τα κρούσματα αυξάνονταν και, κατά συνέπεια οι ασφαλιστικές εταιρείες έχαναν χρήματα, άρχι-ζαν να ακούγονται απόψεις για γενικό έλεγ-χο του πληθυσμού, ενώ η κυβέρνηση συνέχιζε

να αγνοεί τις ανάγκες της ενημέρωσης και δί-σταζε, λόγω πουριτανισμού, να μιλήσει για το AIDS, παρ’ όλο που τα μηνύματα από τις ΗΠΑ ήταν ανησυχητικά.

Μερικά παραδείγματα: Ο Sir A. Sherman, ιδρυτής τη δεκαετία του ’70 μαζί με τη Thatcher του Κέντρου για τις Πολιτικές Σπουδές (Centre for Policy Studies), ο άνθρω-πος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρ-φωση του πολιτικού της προφίλ, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την ανάδειξή της στην πρωθυ-πουργία της Βρετανίας, σε άρθρο του στους Times έγραψε, χρησιμοποιώντας μια γλώσ-σα της προηγούμενης γενιάς, ότι το AIDS είναι ένα πρόβλημα που αφορά «ανεπιθύμητες μει-ονότητες, κυρίως σοδομίτες (sic!) και χρήστες ναρκωτικών, μαζί με γυναίκες που εκουσίως συνδέονται με αυτόν τον σεξουαλικό υπόκο-σμο». Ο Geoffrey Dickens, βουλευτής των Συ-ντηρητικών, υποστήριξε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να τε-θεί εκτός νόμου ξανά. Στη συνέχεια, στο ίδιο πάντα πνεύμα, τη σκυτάλη πήραν τα tabloid της εποχής, που αναρωτιούνταν: «γιατί η κυ-βέρνηση να δαπανά τα χρήματά μας, των φο-ρολογουμένων, για κάτι που προκλήθηκε από μια προσωπική επιλογή;» Και ο δημοσιογρά-φος Christofer Monckton με άρθρο του το 1987 με τον τίτλο «AIDS: Μια βρετανική ματιά» υπο-στήριξε ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να στα-

ματήσουμε το AIDS. Η τακτική, μηνιαία εξέτα-ση του συνόλου του πληθυσμού και η απομό-νωση ισοβίως όλων των φορέων του ιού, κάτι που, όπως υπολογίστηκε τότε, θα σήμαινε την απομόνωση 1,5 – 3 εκατομμυρίων ανθρώπων στις ΗΠΑ και περίπου 30 χιλιάδων στη Βρετα-νία!

Δύο είναι τα κοινά χαρακτηριστικά της πολιτι-κής και των δύο χωρών τη δεκαετία του ’80. Η υποχρηματοδότηση στην έρευνα και την πε-ρίθαλψη σε συνδυασμό με το έλλειμμα στην ενημέρωση. Αυτή ήταν, άλλωστε, η δεκαετία του ’80, νεοσυντηρητική κοινωνικά και νεοφι-λελεύθερη οικονομικά, σήμανε μια επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες της οικογένειας στην προσωπική ζωή με μια παράλληλη εγκαινία-ση της ασυδοσίας στις οικονομικές συναλλα-γές και αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Το AIDS αξιοποιήθηκε κατάλληλα από τους συ-ντηρητικούς πολιτικούς στο διμέτωπο αγώνα τους εναντίον της ανεκτικής αφενός και της αλληλέγγυας κοινωνίας αφετέρου. Οδήγη-σε έτσι σε έναν εκρηκτικό συνδυασμό άγνοι-ας και φόβου συνδυασμένα με την άρνηση και τη σιωπή (o Reagan μίλησε για πρώτη φορά για το AIDS το 1987), που σύντομα κατέληξε σε αυτό που αναγνωρίστηκε ως κρίση του AIDS, όταν έπαψε να αποτελεί πια πρόβλημα μιας στιγματισμένης μειονότητας.

τούς- ενισχύει το συσχετισμό της νόσου με τους ξένους: με έναν εξωτικό, συνήθως πρωτόγονο τρόπο. Έτσι, κατά το κλασικό σενάριο της πανούκλας, το AIDS πιστεύεται ότι ξεκίνησε από τη «μαύρη ήπειρο», ύστε-ρα απλώθηκε στην Αϊτή, ύστερα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη κ.ο.κ. […] Και η ξενόφοβη προπαγάνδα έχει απεικονίσει πάντοτε τους μετανάστες ως φορείς νόσου.» Αυτά έγραφε η Susan Sontag το 1991 στο κλασικό της βιβλίο «Το AIDS και οι μεταφορές του».

Και πραγματικά, υπήρξε από τη δεκαετία του ’80 μέ-χρι σήμερα μια διελκυστίνδα ανάμεσα σε δύο αντί-

θετα μεταξύ τους αλλά εξίσου αβάσιμα στερεότυπα. Ποια είναι η κοιτίδα του AIDS; Η «άγρια» Αφρική ή η «διεφθαρμένη» Δύση; Ο πολιτικός αυταρχισμός, άλ-λωστε, επένδυε πάντοτε στο φόβο του εξωτερικού εχθρού που μας απειλεί, πολλές φορές με ύπου-λο τρόπο. Ο Ζαν Μαρί Λεπέν, πρωτοπόρος της με-ταπολεμικής άκρας Δεξιάς όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε όλη την Ευρώπη, χρησιμοποίησε το AIDS για να υποδαυλίσει το φόβο για τους ξένους, απαιτώντας υποχρεωτικό έλεγχο σε εθνική κλίμακα και απομόνωση για κάθε φορέα του ιού.

Τρεις δεκαετίες μετά, η κατάσταση δε φαίνεται να έχει

Με το σύνθημα «δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα και οικο-γένειες» η κυβέρνη-ση Thatcher εξαπέ-λυσε μια ολομέτωπη επίθεση στο κοινω-νικό κράτος και τους θεσμούς του, τα συν-δικάτα, τις κάθε λο-γής συλλογικότητες.

αφιερωμα STOP STIGMA αφιερωμα STOP STIGMA


πεσ μου μια λεξη

Η λέξη στίγμα παράγεται από το αρχαίο

ρήμα στίζω, που σημαίνει σημαδεύω κά-

ποιον, είτε με ένα οξύ όργανο είτε με καυ-

τηριασμό, κυρίως πάνω στο δέρμα. Η αρ-

χική χρήση του ρήματος αφορούσε στα ζώα, που στιγματί-

ζονταν, σημαδεύονταν δηλαδή με καυτηριασμό, για να φέ-

ρουν τη σφραγίδα του ιδιοκτήτη τους, αλλά και στους δρα-

πέτες δούλους, που στην αρχαιότητα στιγματίζονταν μετά

τη σύλληψή τους, έτσι ώστε να αναγνωρίζονται πια για πά-

ντα ως φυγάδες (μια μομφή και μια μείωση για τον ανυπό-

τακτο δούλο αλλά ταυτόχρονα και μια προειδοποίηση για

τον κίνδυνο που αντιπροσώπευε δυνητικά για τους μελλο-

ντικούς του αφέντες). Και στο Μεσαίωνα, επίσης, στιγμάτι-

ζαν με πυρακτωμένο σίδερο για διαπόμπευση τους «παρεκ-

κλίνοντες», έτσι ώστε να είναι ευδιάκριτη η «μιαρή» συμπε-

ριφορά τους.

Το στίγμα, λοιπόν, συνδέεται ευθέως με το βασανισμό και

με τα σημάδια που αυτός αφήνει πάνω στο σώμα. Όπως το

θέτει ο Μισέλ Φουκώ: «Το βασανιστήριο οφείλει –σε σχέ-

ση με το θύμα- να στιγματίζει: προορισμός του είναι, είτε με

την ουλή που αφήνει πάνω στο σώμα είτε με τη λαμπρότη-

τα με την οποία περιβάλλεται, να καθιστά το θύμα επονείδι-

στο. Το βασανιστήριο, ακόμα κι αν ο ρόλος του είναι η κά-

θαρση, δεν εξαγνίζει: χαράζει γύρω, ή μάλλον, πάνω στο

ίδιο το σώμα του καταδίκου, σημάδια που δεν πρέπει ποτέ

να εξαλειφθούν.»

Από αυτήν την αρχική σημασία, η χρήση της λέξης διευρύν-

θηκε εν συνεχεία, για να δηλώσει μεταφορικά οτιδήποτε

μπορεί να προκαλεί την ντροπή ή την κοινωνική καταδίκη.

Και με αυτή τη σημασία χρησιμοποιείται και στις μέρες μας.

Συγκεκριμένα, με τον όρο «στίγμα» οι κοινωνικές επιστήμες

αναφέρονται σε «ένα χαρακτηριστικό βαθιά απαξιωτικό» –

πάντα σύμφωνα με τα ισχύοντα κοινωνικά κριτήρια-, «χα-

ρακτηριστικό που υποβιβάζει το άτομο από ολοκληρωμένο

και συνηθισμένο άτομο σε μιαρό και ανυπόληπτο», λέει ο

ΣΤΙΓΜΑγράφει ο Πούλος Ψαλιδάκος

Ervin Goffman στο κλασικό σήμερα βιβλίο του

Στίγμα. Τα απαξιωτικά αυτά χαρακτηριστι-

κά είναι μορφές διαφορετικότητας ή παρέκ-

κλισης από τα κανονιστικά πρότυπα που έχει

θέσει η κοινωνία. Η ίδια η λέξη «παρέκκλι-

ση», άλλωστε, δηλώνει την έξοδο από την ευ-

θεία πορεία και υπονοεί ότι υπάρχει ένας κοι-

νωνικά χαραγμένος δρόμος τον οποίον οφεί-

λουν να βαδίζουν όλοι. Οπότε το στίγμα είναι

αποτέλεσμα της παραβίασης ή της απόστασης

από τα κοινωνικά κατασκευασμένα πλαίσια

και όρια.

Εκτός από αυτήν την έννοια του απαξιωτικού

χαρακτηριστικού, η λέξη στίγμα, ωστόσο,

χρησιμοποιείται επίσης για να δηλώσει την

ιδιαίτερη προσωπική υπόσταση και συνεισφο-

ρά ενός ατόμου ή μιας κοινωνικής ομάδας,

ή, συνηθέστερα, την τοποθέτηση κάποιου, τη

στάση του και τη θέση που παίρνει σε ένα συ-

γκεκριμένο ζήτημα . Πράγμα που αποτελεί,

τελικά, και τη μεγάλη πρόκληση για όποιον

επιθυμεί να εκφράζεται ελεύθερα. Το να τολ-

μάς, δηλαδή, να δίνεις το προσωπικό σου

στίγμα, χωρίς να υποκύπτεις στην απειλή του

κοινωνικού στιγματισμού.


1 Ι. Σταματάκου: Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης σ. 918, Ι. Σταματάκου: Λεξικόν της Νέας Ελληνικής Γλώσσης σ. 25932 Μισέλ Φουκώ: Επιτήρηση και τιμωρία εκδ. Κέδρος σ. 50

3 Γ. Μπαμπινιώτη: Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας σ. 16764 E. Goffman: Το στίγμα εκδ. Αλεξάνδρεια σ. 655 Γ. Μπαμπινιώτη: Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας σ. 1676

Γ

αλλάξει πολύ. Στην Ελλάδα τα ακροδεξιά blogs δεν κουράζονται να υπενθυμίζουν ότι η μετα-νάστευση, εκτός από υπεύθυνη για την αύ-ξηση της εγκληματικότητας, είναι και επικίν-δυνη για την εξάπλωση επιδημικών ασθε-νειών, και ειδικότερα του AIDS. Αντιγράφω ενδεικτικά από (αυθεντικά) ελληνικό blog:

« Όπως σημειώνει σε σχετική της ερώτηση προς τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, η βου-λευτής του ΛΑΟΣ Ουρανία Παπαδάκη, σύμφω-να με στοιχεία και πάλι του ΚΕΕΛΠΝΟ, η αύξη-ση αυτή (των νέων κρουσμάτων AIDS) οφείλεται στην... δραστηριότητα των εξ Αφρικής εκδιδομέ-νων γυναικών, οι οποίες έχουν πλημμυρίσει τα στενά και λεωφόρους του κέντρου των Αθηνών, υπό την... προστασία ομοεθνών τους “νταβατζή-δων” οι οποίοι επί της ουσίας δρουν με “πάσο ελευθέρας” από την ελληνική πολιτεία.

Και έχουν προκαλέσει μυριάδες προβλήματα ειδικά στην περιοχή γύρω από τις οδούς 3ης Σεπτεμβρίου, Πατησίων και Αχαρνών, όπου κάνουν πιάτσα. Έχου-με στο παρελθόν αναφερθεί στα περιστατικά βίας που έχουν προκληθεί από την παρουσία τους. Πρόσφατα μάλιστα, η δολοφονία ενός νεαρού – 26χρονου Έλλη-να κοντά στην πλατεία Βικτωρίας – αποδόθηκε από τους κατοίκους της περιοχής στους αφρικανούς μα-φιόζους, οι οποίοι για άγνωστο ακόμη λόγο τον δο-λοφόνησαν.

Άλλοι εικάζουν ότι αυτό συνέβη λόγω καυγά του νε-αρού με κάποιον από αυτούς, ενώ άλλοι το αποδί-δουν σε καυγά με κάποιες από τις αφρικανές πόρνες της περιοχής. Όποια και αν είναι η αλήθεια, δεν είναι όπως φαίνεται μόνο τα μαχαίρια που σκοτώνουν. Το ίδιο κάνει και το σεξ με τις συγκεκριμένες πόρνες, οι οποίες φυσικά εκδίδονται δίχως να τηρείται κανένα εί-δος υγειονομικού ελέγχου τους.»

Η απέχθεια για τους επικίνδυνους ξένους συντροφιά με το φόβο για την επιδημική νόσο που αυτοί μεταφέρουν. Δεν κινδυνεύ-εις μόνο από τα μαχαίρια τους (που φαίνο-νται), είναι σα να λέει, αλλά και από τον πλη-ρωμένο έρωτα που προσφέρουν -ένας κίν-δυνος μη ορατός και, γι’ αυτό, ύπουλος και πιο επικίνδυνος. Και το «ρεπορτάζ» κατα-λήγει με κάποια στατιστικά για τον εξάπλω-ση της νόσου στις χώρες της Αφρικής. Ρα-τσιστικό και ξενόφοβο; Σίγουρα. Και επικίν-δυνο όμως, επίσης, θα πρόσθετα. Αφού με-ταθέτει την προφύλαξη, όχι στην υπεύθυ-νη σεξουαλική συμπεριφορά αλλά … στην αστυνομική προστασία και στις επιχειρή-σεις-σκούπα κατά των μεταναστών.

Παραδόξως, σύμμαχο σε αυτήν την ξενοφο-βική προπαγάνδα βρήκαν στο πρόσωπο του Υπουργού Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος σε τηλεοπτική του συνέντευξη (στη ΝΕΤ) τον περασμένο Ιούλιο υποστήριξε ότι τα κρούσματα του AIDS έχουν αυξηθεί στην πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια λόγω της παρουσίας μεταναστών στο κέντρο και προ-έτρεψε τους Αθηναίους «να μην πηγαίνουν με τις γυναίκες αυτές, ώστε να μην μεταφέ-ρουν τις ασθένειες στα σπίτια τους»! Μια συ-νέχεια των δηλώσεών του για την «υγειονο-μική βόμβα», που αποτελούσε για τον πλη-θυσμό της Αθήνας το κτήριο Υπατία με τους καταληψίες μετανάστες, ένα χρόνο πριν.

ΤΟ AIDS + οι «ιδιόρρυθμοι» της κουλτούρας

Το παράδειγμα του Michael Stripe των REM

Κάθε αντιδραστικό κίνημα χαρακτηρίζεται από μια βαθιά περιφρόνηση για την κουλτούρα και τον πολι-τισμό. Πολύ περισσότερο όταν οι εκπρόσωποί τους, οι άνθρωποι του πολιτισμού, διεκδικούν λόγο στα δη-μόσια πράγματα. Ο Michael Stripe των REM, ένα από τα συγκροτήματα που από τη δε-καετία του ’80 μίλησαν και πήραν θέση για μια σειρά από σημαντικά πολιτικά ζητήμα-

τα, όπως η κατάργηση της θανατικής ποι-νής, ο περιορισμός στις άδειες οπλοφορίας σε ιδιώτες και η προστασία του περιβάλλο-ντος, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το 1992 κυκλοφόρησαν φήμες ότι ήταν ορο-θετικός. Ο ίδιος το απέδωσε στο γεγονός ότι την περίοδο εκείνη φορούσε ένα καπέλο που έγραφε: «White House stop AIDS» και ήταν πολύ αδύνατος. Και σε συνέντευξή του για τις φήμες αυτές κατέληξε: «Νομίζω ότι η υστερία με το AIDS μπορεί να επεκταθεί σε οποιονδήποτε αποτελεί με κάποιον τρόπο δημόσιο πρόσωπο, πολύ περισσότερο αν είναι οικείος με μια queer κουλτούρα, ακόμη κι αν αυτό είναι ένα καπέλο».

ΤΟ AIDS

+ οι επικίνδυνες τάξεις

Οι τερατώδεις φήμες για τις διαδηλώσεις στη Γένοβα

Γένοβα 2001: τα μέσα ενημέρωσης σε ένα τρομοκρατικό κρεσέντο, παρουσίαζαν τους διαδηλωτές εναντίον της παγκοσμιοποί-ησης ως ένα αδίστακτο πλήθος, ικανό για όλα, και ανέφεραν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες προετοίμαζαν σακούλες με μο-λυσμένο από τον ιό του AIDS αίμα, για να τις χρησιμοποιήσουν κατά των αστυνομικών δυνάμεων. Αστείο; Ναι, αν δεν είχε μια αλη-θινά τραγική κατάληξη. Οι κινητοποιήσεις πνίγηκαν σε ένα όργιο καταστολής, με πιο γνωστή συνέπεια τη δολοφονία του νεαρού διαδηλωτή Κάρλο Τζουλιάνι.

ΑΛΗΘΕιΑ: ΛΙΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ

Ο κοινωνικός στιγματισμός έχει πολλαπλές χρήσεις. Αν τον αντιμετωπίζουμε μονάχα ως ένα πολιτισμικό συμβάν, τον αντιμετωπίζου-με κοντόθωρα. Κάποιες φορές μπορεί να γί-νει ένα σημαντικό πολιτικό εργαλείο, καλο-λαδωμένο από απαστράπτουσες γενικότη-τες: « ο θεός, το καλό, το έθνος, τα παιδιά μας». Η άνοδος του ναζισμού μας το δίδαξε αυτό με τον πλέον απεχθή τρόπο. Ο απλός άνθρωπος μπορεί να γίνει συνεργός σε αλη-θινά εγκλήματα στην προσπάθειά του και μόνο να μοιάσει με τον ανύπαρκτο «μέσο». Μηχανισμοί ταύτισης και συνοχής: ‘’θέλω να ανήκω’’, ‘’έτσι κάνουν όλες(Bandwagon), δεν θέλω να αντιπαρατεθώ, τα λογικά επι-χειρήματα απαιτούν από μένα κριτική σκέ-ψη’’. Η Χάνα Άρεντ χαρακτήρισε αυτήν τη στάση ως «κοινοτοπία του κακού». Αναγνώ-στη alert! Το κάνουμε κι εμείς! Μεροληπτού-με πάντα υπέρ του μαύρου πρόβατου.



hIv/AIdS + κοινωνικα δικαιωματα

Για τον αγώνα που δίνουμε ώστε να δημιουργηθεί Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων Κύησης (ΜΕΛΚ) έχουμε αναφερθεί σε

προηγούμενο τεύχος, εν συντομία να σας θυμίσω ότι η εξαιρετική αυτή πρωτοβουλία μας κοινοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο. Η

ΜΕΛΚ στην ουσία μέχρι σήμερα λειτουργεί άτυπα στη ΣT΄ Μ/Γ Κλινική του Μαιευτηρίου «Έλενα Βενιζέλου» με την ευθύνη του ιατρού-μαιευτήρα

Στέφανου Παππά (αποσπασμένου από το ΚΕΕΛΠΝΟ), την κάλυψη του διευθυντή της ΣΤ΄ Μ/Γ Κλινικής Γ. Φαρμακίδη και την υποστήριξη

του ΚΕΕΛΠΝΟ. Κατά συνέπεια, υπάρχει δυσχέρεια στη λειτουργία της κλινικής, αφού στερείται επίσημου διοικητικού οργάνου.

Πιο συγκεκριμένα ο ειδικός εξοπλισμός δεν παρέχεται εύκολα, ενώ είναι έντονες οι αντιδράσεις εκ μέρους των άλλων γιατρών, που δεν επιθυμούν την δημιουργία της

συγκεκριμένης ΜΕΛΚ.

Εδώ και ένα χρόνο, οι κύριοι Φαρμακίδης και Παππάς δίνουν μάχη ώστε η ΜΕΛΚ (Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων Κύησης) να πάρει σάρ-κα και οστά, βομβαρδίζοντας το νοσοκομείο και άλλους φορείς με επιστολές, και, καθώς όλες οι προσπάθειές τους έπεσαν στο κενό, ζήτησαν την συνδρομή της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Κέντρου

Ζωής. Στη συνέχεια, το Κέντρο Ζωής σε συνεργασία με την Επιτροπή Κοινωνι-κού Διαλόγου του ΚΕΕΛΠΝΟ -την οποία συντονίζει ο Γ. Βαλλιανάτος- απέστει-λαν επιστολή με βασικό παραλήπτη το Μαιευτήριο Έλενα Βενιζέλου, η οποία κοινοποιήθηκε και στον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ζητώντας απαντή-σεις στο ερώτημα γιατί καθυστερεί η επίσημη λειτουργία της και απαιτώντας την άμεση διευθέτηση του θέματος. Δυστυχώς δεν πήραμε καμία επίσημη απάντηση.

Έτσι, προχωρήσαμε ακόμη ένα βήμα, παραχωρήσαμε συνέντευξη στην Ελευ-θεροτυπία για το συγκεκριμένο θέμα (27.7.2011), κάτι που είχε ως αποτέλεσμα

να τεθεί ερώτημα στη Βουλή προς τον Υπ. Υγείας, κο Λοβέρδο, από τους Βου-λευτές Θανάση Λεβέντη, Νίκο Τσούκαλη και Γρηγόρη Ψαριανό.

Η απάντηση του κου Λοβέρδου αναμένεται… καθώς η αναμονή είναι μεγάλη και δεν μας χαρακτηρίζει η υπομονή, προχωρήσαμε στο επόμενο βήμα που είναι η σύνταξη

αναφοράς σε συνεργασία με τον Συνήγορο του Πολίτη (4.8.2011), υποστηρίζοντας το δι-καίωμα των οροθετικών γυναικών, καθώς και των γυναικών με οροθετικό σύντροφο, να γεν-

νήσουν με ασφαλή τρόπο για τις ίδιες και το κυοφορούμενο. Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει προω-θήσει την αναφορά μας προς τους αρμόδιους φορείς (Υπ. Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, 1η Υ.ΠΕ. Ατ-

τικής, Γ.Ν.Μ. Έλενα Βενιζέλου), απαιτώντας απαντήσεις και τονίζοντας την συνταγματική υποχρέωση του κρά-τους να μεριμνά για την υγεία των πολιτών (άρθρο 21 παρ.3 Σ) αλλά και την διεθνή δέσμευση της χώρας (Ν. 2101/92

αρ.24 παρ.2) σύμφωνα με την οποία «τα συμβαλλόμενα κράτη επιδιώκουν να εξασφαλίσουν στις μητέρες κατάλλη-λη περίθαλψη πριν και μετά από τον τοκετό».

Τα δεδομέναΗ αλήθεια είναι ότι ο αριθμός των οροθετικών γυναικών που μένουν έγκυες έχει αυξηθεί, όπως επίσης και ο αριθμός των γυναικών που μένουν έγκυες χωρίς να έχουν προβεί στον απαραίτητο προγεννητικό έλεγχο, στις οποίες διαπιστώνεται η οροθετικότητα στην πορεία της εγκυμοσύνης ή και κατά τη στιγμή που θα επισκεφθούν το μαιευτήριο για να γεννήσουν.

Αρκετές φορές μας έχουν γίνει ανεπίσημες καταγγελίες για διακρίσεις σε βάρος ορο-θετικών γυναικών σε μεγάλα Νοσοκομεία, ενώ έχουμε γίνει μάρτυρες σε περιστατικά που παραπέμπονται από τον ένα μαιευτή-ρα στον άλλο με διάφορες δικαιολογίες και προσχήματα. Ενδεικτικά θα ήθελα να σας αναφέρω ότι από τον Ιανουάριο έως και τον Ιούνιο 2011 έχουν επισκεφτεί την Κοινωνι-κή Υπηρεσία του Κέντρου Ζωής 5 περιστα-τικά εγκύων γυναικών με HIV λοίμωξη, η μία εκ των οποίων μέχρι την τελική ημερομηνία γέννησης του μωρού δεν έβρισκε πρόθυμο μαιευτήρα να την αναλάβει.

Τι θα άλλαζε αν…

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας παραθέσω δύο περιστατικά οροθετικών γυναικών που έλα-βαν χώρα το Αύγουστο τα οποία πραγματικά με συγκλόνισαν και με έκαναν να αναρωτηθώ τι θα άλλαζε αν λειτουργούσε σωστά το σύστημα υγεί-ας και πρόνοιας της χώρας μας.

Η κα Χ: Τον Ιανουάριο προσήλθε στην Κοινωνι-κή Υπηρεσία του Κέντρου Ζωής μια έγκυος κυ-ρία από το Καμερούν, η οποία παραπέμφθηκε σε εμάς από Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων μεγά-λου νοσοκομείου της Αττικής. Την στήριξα σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης της συμβουλευτι-κά αλλά και πρακτικά σε σχέση με το αίτημα ασύ-λου της.

Ο τοκετός είχε οριστεί από την μαιευτική κλινική του νοσοκομείου και σύμφωνα με το πρωτόκολ-λο για τις οροθετικές έγκυες, στις 38 εβδομάδες κύησης. Παρόλα αυτά, την Κυριακή 31 Ιουλίου 2011, με ενδείξεις πρόωρου τοκετού (2 εβδομά-δες πριν τον προκαθορισμένο τοκετό) προσήλ-θε στην ανωτέρω Μονάδα. Αφού την εξέτασαν οι μαιευτήρες και διαπίστωσαν ότι έχει μπει σε δι-αδικασία τοκετού, τηλεφώνησαν στο Μαιευτήριο Έλενα Βενιζέλου, μίλησαν με την εφημερεύουσα μαία και παρέπεμψαν εκεί το περιστατικό με την δικαιολογία ότι το νοσοκομείο δεν εφημέρευε και δεν υπήρχε αρκετό προσωπικό και συγκεκριμέ-να εργαλειοδότρια για το χειρουργείο.

Η παραπομπή έγινε χωρίς την συνοδεία ασθε-νοφόρου, η κα Χ. απεγνωσμένα έψαχνε κάποιον γνωστό της με αυτοκίνητο για να την μεταφέρει καθώς απεργούσαν τα ταξί. Έτσι έφτασε στο Ε. Βενιζέλου με αρκετές ώρες καθυστέρηση.

Όταν η κυρία Χ έφτασε στο Μαιευτήριο Έλενα Βενιζέλου, ήδη είχε διαστολή 5εκ., ο επιμελη-τής που την ανέλαβε – ο οποίος μας έδωσε όλες τις πληροφορίες – ξεκίνησε το πρωτόκολλο για τις οροθετικές έγκυες, το οποίο ορίζει ότι 3 ώρες πριν τον τοκετό πρέπει να λάβει προφυλακτική αντιρετροϊκή αγωγή ώστε να μειωθούν οι πιθα-

το δικαίωμα των ΟΡΟ(+) ΓΥΝΑΙΚΩΝστην μητρότητα

νότητες μετάδοσης του ιού στο βρέφος. Έπειτα από 2 ώρες και αφού ο επιμελητής διαπίστωσε ότι η διαστολή ήταν στα 7εκ. την έβαλε εσπευ-σμένα στο χειρουργείο ώστε να προλάβει να επι-χειρήσει καισαρική τομή, παρόλο που δεν είχε παρέλθει το 3ωρο αγωγής. Δυστυχώς δεν πρό-λαβε να κάνει την επέμβαση καθώς το βρέφος γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό.

Το επόμενο πρωί μου τηλεφώνησε η κα Χ ταραγ-μένη και με ρώτησε γιατί δεν γέννησε στο νοσο-κομείο που την παρακολουθούσε και γιατί δεν έγινε καισαρική τομή. Όταν έμαθα όλες τις πλη-ροφορίες που σας ανέφερα την ενημέρωσα για το τι πραγματικά συνέβη καθώς και για το δικαί-ωμά της να προβεί σε αναφορά. Η απάντησή της ήταν ότι θα το σκεφτεί και ότι αν το μωρό είναι οροθετικό θα το δεχτεί ως θέλημα Θεού.

Έπειτα από μερικές εβδομάδες υποβάλλαμε αναφορά στον Συνήγορο του Πολίτη.

Τα λάθη:• Οι μαιευτήρες του Νοσοκομείου όφειλαν να την

αναλάβουν (έστω και αν δεν εφημέρευε το Νο-σοκομείο). Ο λόγος που δεν την ανέλαβαν ήταν ότι το Νοσοκομείο δεν ήταν σε εφημερία και δεν υπήρχε αρκετό προσωπικό και συγκεκριμένα εργαλειοδότρια για το χειρουργείο.

• Αν υπήρχαν ουσιαστικοί λόγοι να την παραπέμ-ψουν, θα έπρεπε να συνομιλή-σουν με τον εφημερεύοντα επι-μελητή του Έλενα Βενιζέλου και όχι με τη μαία. Όπως μας ανέφε-ρε ο επιμελητής, αν δεν ήταν ο ίδιος σε εφημερία ή αν δεν ήταν κενό το μοναδικό κρεβάτι που διατίθεται για οροθετικές γυναί-κες, η κυρία θα γινόταν «μπαλά-κι» μεταξύ νοσοκομείων.

• Από το αρχικό νοσοκομείο και σε συνεργασία με το Ε. Βενιζέ-λου, όφειλαν να ξεκινήσουν την προφυλακτική αγωγή και να πα-ραπεμφθεί με συνοδεία ασθενο-φόρου,ώστε να μην χαθεί πο-λύτιμος χρόνος, που δυστυχώς χάθηκε.

Συμπερασματικά, αν το συ-γκεκριμένο βρέφος διαπι-στωθεί ότι είναι οροθετικό -γεγονός που θα γνωρίζουμε μετά από 4-5 μήνες- θα οφείλεται σε ια-τρογενείς παράγοντες.

Η κα Ψ: Στα τέλη Ιουλίου δεχθήκαμε δύο τηλε-φωνήματα το πρώτο από το Γ.Ν.Μ. Έλενα Βενι-ζέλου και το δεύτερο από την Ιατρική Παρέμβα-ση, που ζητούσαν την βοήθειά μας για ανάλογο περιστατικό με την κα Ψ.

Η κα Ψ. κατάγεται από το Κογκό, εγκαταλείφτηκε από αγνώστους σε κωματώδη κατάσταση στην είσοδο του Γ.Ν.Μ. Έλενα Βενιζέλου, διένυε τον 8ο μήνα κύησης. Ο επιμελητής που την ανέλαβε διαπίστωσε ότι είναι οροθετική και ότι το έμβρυο ήταν νεκρό, ενώ παράλληλα είχε ακατάσχετη αι-μορραγία. Την έβαλε εσπευσμένα στο χειρουρ-γείο, όπου χρειάστηκε να την υποβάλλει σε υστε-ρεκτομή. Μετά την έξοδό της από το χειρουρ-γείο παρουσίασε επιπλοκές και έπρεπε επειγό-ντως να διακομιστεί σε μονάδα εντατικής θερα-πείας (ΜΕΘ), όμως καμία ΜΕΘ δεν ήταν πρό-

θυμη να την περιθάλψει. Μετά από προσωπικές επαφές του επιμελητή με υψηλά ιστάμενους βρέ-θηκε ΜΕΘ και έτσι σώθηκε η ζωή της.Υπήρχαν ισχυρές ενδείξεις ότι η κα Ψ. είναι θύμα trafficking και ότι εκδιδόταν σε κατάσταση προ-χωρημένης εγκυμοσύνης. Ήταν περίπου ένα μήνα στη χώρα μας και από την δεύτερη ημέρα εισόδου της είχε νομιμοποιητικά έγγραφα, ενώ στην τσάντα της βρέθηκε κάρτα του τμήματος ηθών. Έτσι, σε συνεργασία με στέλεχος της Ια-τρικής Παρέμβασης –ειδικό σε θέματα trafficking και με τον καλό συνεργάτη του Κέντρου Ζωής και Ψυχολόγο στη Βαβέλ, Γιάννη Γκούμα, προσπα-θήσαμε να την προσεγγίσουμε.

Σε συνάντησή μου με την κα Ψ., αφού είχε συ-νέλθει και νοσηλευόταν πλέον σε Μονάδα Ειδι-κών Λοιμώξεων μεγάλου νοσοκομείου, την ρώ-τησα αν έχει απορίες σε σχέση με την HIV λοί-μωξη. Το ερώτημά της ήταν πόσος χρόνος ζωής της απομένει, καθώς στη χώρα της το AIDS ση-μαίνει θάνατος, έτσι κάναμε μια μεγάλη συζήτη-ση για την οροθετικότητα.

Μας αποκάλυψε ότι στη χώρα της έχει άλλα δύο παιδιά για τα οποία ανησυχεί. Παράλληλα δια-πιστώσαμε ότι οι επισκέψεις από ύποπτα άτο-μα, που αρχικά δεχόταν, είχαν σταματήσει και υποθέσαμε ότι λόγω της κατάστασης της υγεί-ας της οι διακινητές την είχαν εγκαταλείψει. Πα-ρόλα αυτά δεν μας είπε ποτέ τι πραγματικά συμ-βαίνει, ενώ όταν την ρωτούσαμε για τους επισκέ-

πτες της, καθώς και για το πώς έφτασε στο νο-σοκομείο, έπεφτε συνε-χώς σε αντιφάσεις.

Σε επόμενη συνάντη-σή μας, ανέφερε ότι δεν έχει φίλους στη χώρα μας ώστε να φι-λοξενηθεί μετά την έξοδό της από το νο-σοκομείο, έτσι με την υποστήριξη των για-τρών του νοσοκομεί-ου, οι οποίοι δέχθη-καν να την φιλοξενή-σουν για λίγες μέρες μετά το πέρας της θε-ραπείας της, αλλά και των συνεργατών μας στον Ξενώνα Ψυχοκοι-νωνικής Στήριξης ΚΕ-ΕΛΠΝΟ, οι οποίοι πα-

ρόλο που δεν υπήρχε κενό κρεβάτι δημιούργη-σαν χώρο για να την φιλοξενήσουν, καταφέραμε να βρούμε λύση.

Στον Ξενώνα την συνόδευσε ο κος Γιάννης Γκού-μας ο οποίος ανέφερε ότι ήταν ανήσυχη και σκε-πτική, ενώ τα ύποπτα τηλεφωνήματα είχαν κά-νει ξανά την εμφάνισή τους. Την επόμενη ημέρα της εγκατάστασής της στον Ξενώνα η κα Ψ. εξα-φανίστηκε.

Συμπερασματικά: Ενώ το μείζον ζήτημα του trafficking έχει πάρει πλέον μεγάλες διαστάσεις, δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα προστασίας των θυμάτων. Η βοήθεια που προσφέραμε στην κα Ψ. ήταν μέσω προσωπικών επαφών και, δυστυχώς, αποτύχαμε.

γράφει η Άννα Καβούρη,υπεύθυνη της κοινωνικής υπηρεσίας του ΚΕΝΤΡΟΥ ΖΩΗΣ

Αρκετές φορές μας έχουν γί-νει ανεπίσημες καταγγελίες για διακρίσεις σε βάρος ορο-θετικών γυναικών σε μεγά-λα Νοσοκομεία, ενώ έχουμε γίνει μάρτυρες σε περιστα-τικά που παραπέμπονται από τον ένα μαιευτήρα στον άλλο με διάφορες δικαιο-λογίες και προσχήματα

Η προσπάθεια συνεχίζεται...


Από το βιβλιοπωλείον της Εστίας μας, μας ήρθε ένα λογοτεχνικό ‘‘διαμαντάκι’’. Πρόκειται για το μυθιστόρημα του Γιάννη Μακριδάκη ‘‘Ήλιος με Δόντια’’. Ένα αλη-

θινό γεγονός –ο βομβαρδισμός του σουηδικού πλοί-ου Wiril του Ερυθρού Σταυρού από τους Εγγλέζους στην Χίο στις 7 Φεβρουαρίου 1944– ήταν το εφαλ-τήριο για να ξετυλίξει δεξιοτεχνικά ο συγγραφέας μια μυθιστορηματική αφήγηση. Μισός αιώνας ιστορίας και γεγονότων –από το 1912 έως το 1969– παρε-λαύνουν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου: η κατα-στροφή της Σμύρνης, οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες, η ηλεκτροδότηση των δρόμων, η αλλαγή του ημερο-λογίου, οι παιδονόμοι, τα πρώτα τηλέφωνα, ο βα-σιλιάς, το κίνημα του Βενιζέλου, το ΟΧΙ του Μετα-ξά, η κατοχή, ο εμφύλιος, οι Εγγλέζοι, οι κομμουνι-στές, πολιτικές καταστάσεις και άλλα, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που όλα γίνονται για αυτόν χωρίς αυτόν. Ήθη, συνήθειες, νοοτροπίες, κοινωνι-κές και επιστημονικές αλλαγές, πόλεμοι και πολιτι-κές αλλαγές αντιμέτωποι ανθρώπων όμηροι των γε-γονότων. Αυτό το βιβλίο –που διαβάζεται απνευστί –πέτυχε τον σκοπό του και μου άνοιξε την όρεξη να επισκεφτώ την Χίο. Ευχάριστη δεξιοτεχνική αφήγη-ση με πλούσιο λεξιλόγιο. Αν και θα έπρεπε να υπάρ-χει ευρετήριο λέξεων και τοπικών ιδιωματισμών –για ευκολία του αναγνώστη– και αυτό είναι ίσως και το μοναδικό μείον του βιβλίου. Αυτό είναι το πέμπτο βι-βλίο του Γιάννη Μακριδάκη. . Π.Β.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ ΗΛΙΟΣ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ

γράφουν οι Παναγιώτης Βότσης & Μάνος Λαλόπουλος

TEXNH & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ έχει γίνει γνωστός στο πα-νελλήνιο, ως ο αυστηρός κριτής μουσικών –κυρί-ως– talent show. Αν και δεν είναι ευκρινές –πιστεύω σε όλους– ποιο είναι το δικό του ταλέντο, κάτι που

ισχύει άλλωστε και για την πλειοψηφία των κριτών τέτοιων παι-χνιδιών. Στο βιογραφικό του συμπεριλαμβάνονται τα σενάρια τη-λεοπτικών σειρών, που κανείς δεν θέλει να θυμάται, ενώ λανσά-ρεται και ως μουσικός παραγωγός, φροντίζοντας να μας αποδει-κνύει τις μουσικές του γνώσεις –στα διάφορα παιχνίδια που συμ-μετέχει– με ατάκες υψίστης ηλιθιότητας. Τελευταία ξεδιπλώνει και το συγγραφικό του ταλέντο, συγγράφοντας βιβλία όπως το ‘‘Εγώ ήμουνα αντράκι’’ (κακόγουστος τίτλος για βιβλίο) από τις εκδό-σεις Τετράγωνο. Πάντα είχα την απορία ποιοι κομπλεξικοί και στερημένοι άνθρωποι μπορεί να κρύβονται πίσω από την συγ-γραφή ηλιθίων ιστοριών που δημοσιεύονταν σε πορνοπεριοδικά τύπου ‘‘Look’’. Διαβάζοντας τις αφελέστατες αυτές short stories του Νίκου Μουρατίδη, επιτέλους διέκρινα ένα ταλέντο του. Κείμε-να πρωτοφανούς βλακείας και απύθμενου αμοραλισμού. Αφη-γηματικός λόγος στυλ ‘‘το Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη’’ –διότι είναι παρωχημένων αντιλήψεων και ιδεών– και φτωχότατο λεξι-λόγιο, π.χ. όλοι οι ηρωές του περιγράφονται με κοιλιακούς ‘‘φέ-τες’’ (αλήθεια πώς οι εμμονές μερικών ανθρώπων τους φανε-ρώνουν!). ‘‘Λογοτεχνικό’’ (δεν θα το έλεγα) σκουπίδι που δεν θα διάβαζαν ούτε οι ελαφρόμυαλες ελαφρολαϊκές τραγουδίστριες που σνομπάρει ο κύριος Μουρατίδης. Στο τελευταίο του αφή-γημα –που φαίνεται και ως πιο προσωπικό– αναρωτήθηκα σε τι άτομα δίνεται η ευκαιρία να κρίνουνε τα όνειρα για καριέρα, ελα-φρόμυαλων –δικαιολογημένα ίσως λόγω ηλικίας – νεαρών παι-διών. Στο κείμενό μου αυτό ειλικρινά προσπάθησα να μην είμαι αυστηρός όπως και κος Μουρατίδης. Π.Β.

ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ

ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΑΝΤΡΑΚΙ

Εκδόσεις ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ

Στις 30 Νοεμβρίου θα ακούσου-με Αlternative και Ιndie Μου-σική, από τους Nothing Red, Bella Fuz, Vinyl Suicide, και

Black Circus, ενώ την 1 Δεκεμ-βρίου, το φεστιβάλ καλεί ονόμα-τα της Stoner μουσικής σκήνής

όπως οι Stillborn Virtue, Drunk Motherfuckers, Anal Veritas, και

Beyond Perception

30 Νοεμβρίου & 1η Δεκεμβρίου Παγκόσμία ημέρα κατά του AIDS

στο ΚΥΤΤΑΡΟ LIVE

Τα Αινίγματα του Ν’Γκορο, είναι το δεύτε-ρο βιβλίο της Πολύ Χατζημανωλάκη, που μας μεταφέρει στην ανατολική Αφρική και σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό της Κέ-

νυα. Δυο νεαρές γιατροί, η λευκή Ελληνοαγγλίδα Βά-λερι και η Γκλάντυς –η μαύρη με τα κοτσιδάκια που ψάχνει να βρει τις ρίζες της –βρίσκονται στην Αφρική ως μέλη μιας ανθρωπιστικής μη κυβερνητικής ορ-γάνωσης. Η περιπέτεια αρχίζει και ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή (αν είναι εφικτό να μιλάμε για κάτι τέτοιο με την κατάσταση που επικρατεί στην Αφρική) με την καθημερινότητα των παραγκουπό-λεων της Κένυα. Μια από τις πολλές χώρες της Αφρικής που η εξαθλίωση, η πείνα και το AIDS αποτελούν την καθημερινότητα των κατοίκων. Μερικές θλιβερές ιστορίες ρατσισμού, φοβίας και άγνοιας για τους οροθετικούς χωρικούς πε-ριγράφονται στο βιβλίο: Γυναίκες που γεννούν και οι γιατροί τους συμβουλεύουν να θηλάζουν άφοβα τα μωρά τους! Συγγενείς που διώχνουν τις οροθετικές μητέρες και τα παιδιά τους από τα σπίτια τους! Ενώ είναι χιλιάδες τα ορφανά παιδιά που οι γονείς τους πέθαναν από AIDS και αφήνονται στη μοίρα τους, κάνοντας όλο και πιο δύσκολο το έργο των ανθρωπιστικών οργανώ-σεων εκεί. Η συγγραφέας δεν μένει πολύ στο θέμα του AIDS, και παίρνοντας τις ιστορίες απλών κα-θημερινών ανθρώπων, μπερδεύοντας μυθοπλα-σία και αληθινές πλευρές της ζωής, μας φέρνει σε επαφή με τον πλούτο των παραδόσεων της χώ-ρας και την δύναμη της ψυχής των ανθρώπων της. Όμως η εναλλαγή της γραφής της συγγραφέ-ως μια στο παρελθόν και μια στο παρόν, δυσχε-ραίνει την ανάγνωση και κουράζει τον αναγνώστη. Τα συγγραφικά δικαιώματα του βιβλίου παραχω-ρούνται στην οργάνωση Kenyan Orphan Project (KOP) . Π.Β.

ΠΟΛΥ χΑΤΖΗΜΑΝΩΛΑΚΗ TA ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ Ν’ΓΚΟΡΟ

Eκδόσεις ΡΟΕΣ

Επιτέλους ένα βιβλίο όπου ο συγ-γραφέας είναι καλά πληροφορημέ-νος και γνώστης της συναισθηματι-κής, ψυχικής, σεξουαλικής και ιατρι-

κής κατάστασης των οροθετικών! Κάτι που δεν συναντάμε συχνά σε βιβλία που αναφέρονται σε οροθετικούς. Ο Κλέμεντ –ο κεντρικός ήρω-ας του βιβλίου –είναι πασίγνωστος gay ζωγρά-φος αλλά και οροθετικός, του οποίου οι προ-οδευτικές αντιλήψεις έρχονται σε σύγκρου-ση με τις θρησκευτικές αντιλήψεις της εποχής μας. Ένα βιβλίο για τον θρησκευτικό στεί-ρο δογματισμό –κυρίως χριστιανών, μου-σουλμάνων και Εβραίων– και πώς αυτός αντιπαρατίθεται σε μείζονα προβλήμα-τα της σύγχρονης κοινωνίας μας, όπως η σεξουαλικότητα, η ξενοφοβία, η ανισότητα των φύλων, η ευθανασία. Ο εχθρός του κα-λού είναι οι στείρες θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων, και για αυτό δανείζομαι αυτό που είπε ο Πασκάλ: ‘‘Ποτέ οι άνθρωποι δεν κά-νουν κακό τόσο απόλυτα και με τόση χαρά απ’ όταν το κάνουν από θρησκευτική πεποίθηση’’. Λεπτότητα πνεύματος, οξυδέρκεια και συναι-σθηματική δύναμη, χαρακτηρίζουν τον γραπτό λόγο του Βρετανού συγγραφέα Michael Arditti. Το βιβλίο αυτό προτείνεται ανεπιφύλακτα, την στιγμή μάλιστα που πολλοί ξένοι stars από πλήξη και ανία –πχ η Madonna και η ‘‘ενα-σχόληση’’ της με την Καμπάλα –προπαγανδί-ζουν για εντυπωσιασμό και παραμονή στο star system τέτοιες θρησκευτικές ιδέες, όταν μάλι-στα η ζωή τους δεν συμβαδίζει στο ελάχιστο με τις ιδέες αυτές. Ο θρησκευτικός φανατισμός σε περίοδο παγκόσμιας κρίσης βρίσκει πάντα έδαφος να αναπτυχθεί, και αυτό δεν είναι καλό για την ανθρωπότητα. . Π.Β.

MICHAEL ARDITTIΟ ΕχΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ

Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

Στο φεστιβάλ οι εθελοντές του Κέ-ντρου Ζωής θα διανείμουν ενημε-ρωτικό υλικό και προφυλακτικά και παράλληλα θα προβληθεί οπτικοα-κουστικό υλικό για την καταπολέμη-ση του κοινωνικού στίγματος.

Τα groups ξεκινάν να παίζουν από τις 9.15.

Είσοδος : 10 Ευρώ

1ST EXCLUSIVEUNDERGROUND MUSIC FeSTIvAl

S&M σκηνη της Νέας Υόρκης ενώ το 80 όταν γνώρισε την body buider Lisa Lyon δημιούρ-γησε ένα έργο που καδράριζε εξαιρετικά την ανθρώπινη μορφή.

Η επιλογή των 107 φωτογραφιών που έγινε από το ιδιαίτερα εκτενές έργο του καλλιτέχνη που έζη-σε, έδρασε και μεγαλούργησε στις δεκαετίες 70-80ς του προηγούμενου αιώνα, ωστόσο επικε-ντρώνεται περισσότερο στην διάσταση του αρσε-νικού-θυληκού δίπολου και όχι στα εκκεντρικότερα - πιο γνωστά- γυμνά του. Υπό αυτή την έννοια οι εικόνες που είδαμε είναι πιο softcore αλλά εξίσου αξιόλογες μιας και ο Μειπλθορπ είναι δεξιοτέχνης του φακού. Αξίζει να την επισκεφθείτε.. Μ.Λ.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μία μεγάλη έκθεση του Αμερικανού φωτογράφου Robert Mapplethorpe (προφέρεται Μέι-πλθορπ), ανοίγει τις πόρτες της στη Στέ-

γη Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος ωνάση.

Ο Robert Mapplethorpe, που πέθανε από AIDS, είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους και σημαντικούς καλλιτέχνες της Αβάντ Γκαρντ σκηνής της Νέας Υόρκης και άσκησε τεράστια επιρροή με την τέχνη του παγκοσμίως.

Ο καλλιτέχνης που γεννήθηκε το 1946, στο προ-άστιο Queens της Νέας Υόρκης, για το οποίο δήλωσε αργότερα «Ήταν ένα καλό μέρος για να προέρχεσαι, εννοώντας πως ήταν ένα καλό μέρος για να δραπετεύσεις» , πειρα-ματίστηκε στην αρχή της εργασίας του με κο-λάζ και polaroid. Όταν πήρε μια Hasseblad με-σαίου φορμά, άρχισε να φωτογραφίζει τον περί-γυρο του, ονόματα πολύ γνωστά σήμερα όπως η Πάτυ Σμιθ, Αντι Γουόρχολ, Φράνσις Μπέικον, Ντέιβιντ Χόκνεϊ, Τρούμαν Καπότε, κ.α. πολλοί.

Την δεκαετία του 70 ενδιαφέρθηκε για την

ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ROBERT MAPPLETHORPE

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση

1 Νοεμβρίου - 15 Φεβρουαρίου

H eXclusiveHR, εταιρεία Πο-λιτιστικής Διαχείρισης, σε συ-νεργασία με το Κύτταρο Live διοργανώνει το 1st eXclusive Underground Music Festival με στόχο την οικονομική στή-ριξη της Μη Κυβερνητικής Ορ-γάνωσης Κέντρο Ζωής και την ανάδειξη νέων μουσικών σχη-μάτων της alternative, indie και stoner μουσικής σκηνής.


Σ το μεταξύ ταξιδεύεις. Μπαίνεις στο Κapali Carsi, παζαρεύεις, προσπερνάς, σε φωνάζουν στα ελλη-νικά, γυρνάς και σου λεν πως αυτό που θέλεις το έχουν, και θα το πάρεις μπιρ παρά, ακόμη κι αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις. Το ριχτάρι που

πήρες ευκαιρία , το βρίσκεις παρακάτω 20 λίρες πιό φτηνό.

Σε νοιάζει; Όχι. Δεν πήγες στον τόπο των παππούδων σου για παζάρια εσύ.

Στο μεταξύ λες να πας μια βόλτα . Λίγο παραέξω. Και χάνεσαι, και τυχαίνε ι μέρα που’ ναι όλα κλειστά. Ψάχνεις να βρεις πού έχεις αφή-σει τα’ αμάξι . Είχες παρκάρει κοντά στην λαϊ-κή αγορά για να μην δυσκολευτείς να το βρεις, αλλά τώρα η αγορά έκλεισε πια και γυρνάς άσκοπα. Σ’ ένα στενό, πίσω από κλούβες μα-ναβικής και σιδερένια ρολά, βλέπεις μια λά-μπα. Η παρέα ε ίναι κουρασμένη και πεινά. Λες: ’’ένα λεπτό’’ , πάτε προς το φως και μέσα σ’ ένα παράπηγμα από λαμαρίνες και καφασωτά, βρίσκεστε μπροστά στο μα-γέρικο των εμπόρων της λαϊκής. Είναι φί-σκα και στη μέση πάνω σε μπούφους, τέσσε-ρεις μουσικοί με ούτι , β ιολί , σάζι και κ ιθάρα παίζουν του Zeki Müren το Gözler in Doğuyor Geceler ime και το Kiz im seni a l i ye vereyim mi? της Di lek Koc. Η πελατεία και το μαγαζί πλημμυρίζουν ευτυχία από τη νέα άφιξη μόλις καταλαβαίνουν ότ ι ε ίμαστε Υunan. Τραπέζι και καρέκλα πουθενά. Οι πόρτες ανοίγουν, ο μι -κρός του μαγαζιού γυρίζε ι ανάποδα ένα κομ-μένο βαρέλι και τέσσερα καφάσια, τα στρώνει κ ι αρχίζουν να φτάνουν πάνω στο αυτοσχέδιο τραπέζι σταφύλια ροδάκινα, καραβίδες, μπου-ρέκια, πίτες, εσμέ, κεμπάπ και ρακί . Δεν μι-λάμε λέξη τούρκικη, δεν ξέρουν λέξη ελλη-νική κι όμως γίναμε οι άξαφνοι επίτιμοι κα-λεσμένοι. Φεύγοντας σχεδόν με το ζόρι αφή-νουμε πάνω στου βαρελιού το καπάκι τ ις λ ίρες και δεν τ ις θέ-λουν: ήμασταν οι μουσαφιραίοι τους. Είναι Πόλη αυτό -μα όχι μόνο.

Ολοένα συνεχίζε ις να ταξιδεύεις και σε βρήκε η βραδιά να βγαίνε ις από το χαμάμ. Κάποιος σ’ ακολουθεί . Στο μυαλό σου ακούς τον Μαρίνο να σου λέει με ηδονιστ ική αγωνία: ’ ’φίλε πρό-σεχε! ’ ’ . Σε παίρνει από πίσω ο έρωτας, κρατά όμως κι ένα σου-γιά, γ ιατ ί έχει ανάγκη το χαρτζιλ ίκ ι .

Πίνεις καυτό τσάι στον Ιππόδρομο με το “Istanbul. Memories of a City”, του Orhan Pamuk κάτω από τη μα-σχάλη. Πιάνεις κουβέντα με τον Muhammad που πουλά διακο-σμητικά ελικοειδή κρυσταλλάκια στο δρόμο. Σε ρωτά πού έχεις πάει , σου προτείνε ι κ ι άλλες όμορφες γωνιές. Κάποια στιγμή η κουβέντα γυρίζε ι γύρω από την Ελλάδα. ‘ ’Έλα καμιά φορά’’ του λες απερίσκεπτα. Τα τυλιγμένα μέλι μάτια του σχεδόν βουρ-κώνουν. ‘ ’Αχ ε ίναι δύσκολο’’ σου λέει και σταματά. Ντρέπεσαι κ ι απ’ το μυαλό περνούν τελωνεία, λαθρέμποροι κ ι άνθρωποι τσαμπιά πάνω σε βάρκες. Αυτό δεν ε ίναι η Πόλη – ο κόσμος που φτιάξαμε ε ίναι .

Στο μεταξύ ξαναγυρνάς. Δεν θυμάσαι πια πόσες φορές ε ίδες την Πόλη. Καμιά. Πρέπει να μιλήσουμε. Να μου πεις γ ια την δική σου. Μπορώ να σε μάθω από τον τρόπο που θ’ αναφερ-θείς στην αγαπημένη μου. Παρακάτω τσακώνονται γ ια συνω-μοτικά σενάρια, λύκους και μάταια όνειρα. Η Κωνσταντινού-πολη δεν είναι τουρκική και μην πάει το μυαλουδάκι πα-ρακαλώ σε φτηνές πολιτικολογίες. Όποιος την περιδιάβη-κε, όμως ένιωσε την μυρωδιά και τον χτύπο της, ξέρει ότ ι σαν μαγεμένος από τα μύρια χρώματα και πέπλα της, Έλληνας, Τούρκος, της ανήκει για πάντα.

κείμενο : Αρχοντή Σοπίδουφωτογραφικό υλικό : Ομάδα Router

Ο Πετρόπουλος κατηγορεί τον Ιωάννου που επιμένει να

αναφέρεται στην Πόλη ως «Κωνσταντινούπολη», κι όχι

Ισταμπούλ. Πέστην και Nova Roma, ή Gate of Felicity, ή

The Sublime Porte, ή New Jerusalem. Τα ονόματα δεν φτά-

νουν τα χίλια πρόσωπά της. Για τους ταξιδιώτες, δεν έχει

σημασία τ’ όνομα γιατί είναι «η Πόλη». Φτάνει το ουσιαστι-

κό για να καταλάβει κανείς πως δεν μπορεί παρά να σημαί-

νει εκείνη. Κι αλλού υπάρχουν σταυροδρόμια, χωνευτήρια,

κέντρα όπου οι άνθρωποι, το κλίμα, η θάλασσα, η ιστο-

ρία, το εμπόριο πλέκουν τις χάντρες τους στο δίχτυ του

Ίντρα. Δεν είναι όμως μπλέντερ. Είναι χαρμάνι με άριστες

αναλογίες, από παλιό μάστορα και γνώστη. Εκεί τ’ όνομα

του Κόσμου παίρνει νόημα: η Πόλις είναι το κόσμημά του.

* όχι Κωνσταντινούπολη ISTA

NBUL

*

Η πρώτη φορά είναι και η πιο άχρηστη. Είναι η ‘‘καμία’’. Θα πας στην Αγιά Σοφιά, στο Μπλε Τζαμί, στην Βα-σιλική Δεξαμενή, Πλατεία Ταξίμ κι ο οδηγός δεν τε-λειώνει.Μα η Πόλη δεν είναι αυτό.


Kαι πάνω που πήρα μυρωδιά από ενηλικίωση, έψαξα να βρω κι εγώ κάπου να ενταχθώ, να ξέρω πού ανήκω και σε ποια κατηγορία αναφέρομαι στις κοινω-νικές έρευνες. Δηλαδή, όπως όταν ψηφίζεις το ένα ή το άλλο κόμμα και κοι-τάς στις σφυγμομετρήσεις ποιες είναι οι τάσεις και αν είσαι με το ρεύ-μα των πολλών, ή μια δυνατή μειοψηφία που ανθίσταται και φωνάζει, έτσι και ως αδελφή πρέπει να ξέρεις αν είσαι με αυτές που κράζουν ή αυτές που κράζονται. Διότι, καλές μου φίλες, εγώ αυτό κατάλαβα: οι αδελφές δεν εί-ναι αντικείμενα κραξίματος μόνο. Ουχί! Οι αδελφές είναι και υποκείμε-να κραξίματος. Και τι κράζουν; Μα, άλλες αδελφές, φυσικά! Τι να τρέχου-με να βρίσκουμε άλλη κατηγορία, αφού αυτήν την ξέρουμε, την έχουμε φάει στο πετσί μας. Θες knowhow ως προς αυτό; Πάμε μια γύρα μαζί...

❞

Ξέρω πολύ καλά ότι αφού μου ντυθήκατε, μου στολιστήκατε και μου κάνατε σουλάτσο στα σάιτ γνωριμιών. Τώρα, όμως, οι μουρλοκαμπέρες όλου του φά-

σματος, από την πιο σοβαροπούλου μέχρι την πιο σαχλαμπούχλαινα, θα αναρωτιού-νται τι πρέπει να κάνουν για να εξασφαλί-σουν στο πουλάκι και το κωλαράκι τους πε-ρισσότερο σεξ. Εγώ για αγαμία δε θα μιλή-σω. Και όχι μόνο επειδή το καλλίγραμμο σώμα μου, η ακαταμάχητη γοητεία μου, η πανθομολογούμενη ομορφιά μου και η δροσερή μου νιότη μού εξασφαλίζουν όσο σεξ επιθυμώ, αλλά και γιατί, καλή μου παραπληροφορημένη αδελφούλα, η ποσότητα του σεξ δεν έχει καμιά απολύ-τως σημασία. Αυτές που ανήγαγαν το σεξ σε αυταξία είναι οι κομπλεξάρες που δεν μπορούν να ταιριάξουν με άνθρωπο ούτε καν για να κάτσουν δίπλα-δίπλα στο με-τρό. Σου λέει: αδελφή είναι όποια κάνει σεξ με αδελφές, κλειδαμπαρωμένη στο τέταρτο υπόγειο σε αποθήκη σιτηρών, κάπου στα Οι-νόφυτα, και με απόσταση ασφαλείας 20χλμ από το πλησιέστερο χαλίκι. Ε, πού να ασχο-ληθεί με την ουσιαστική επαφή η εν λόγω αδελφή; Και πάει και η άλλη, η αχόρταγη, βλέποντας την πρώτη να είναι φέτες –εί-ναι ιδέα μου ότι οι «μακριά από γκέι κυ-κλώματα» αδελφές είναι τούμπανο μεν, με βαθύ ντεκολτέ σαν τη Γωγώ Μαστρο-κώστα και το βύζο έξω, δε;- και κουτου-πώνεται στο καταφύγιο. Μετά μαζεύει τα υπάρχοντά της και ξαναγυρίζει στον κόσμο. Κάπου μεταξύ εγκάτων της γης και επιφανεί-ας ξαναφοράει την υπόληψή της και εμφανί-ζεται πιο βασίλισσα από ποτέ. Με απλά λό-για: η ύπαρξη μου ένας πούτσος. Ε, όχι, καλή μου, λάθος σου τα είπανε. Όχι ότι έχω εγώ εμπειρία, καθότι νεοτάτου, απλώς είχα καλή καθηγήτρια οικιακής οικονομίας και μου

τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα: «Δε σε κάνουν κυρία οι πούτσοι και οι κώλοι που παίρνεις. Κυρία σε κάνουν οι πούτσοι και οι κώλοι που αφήνεις.» Σοφοτάτη η μαντάμ, δε βρίσκετε; Ναι, έτσι είναι, φιλενάδα, μην το γελάς. Αν έχεις κριτήρια, επιλέγεις. Κι αν στα κριτήριά σου δεν είναι ότι απορρίπτεις αβλεπεί την ομοφοβικιά που σου το παίζει αντράκι, ε σκατά στα μούτρα σου! Εγώ σε θέλω να είσαι περήφανη για ό,τι ακριβώς πρεσβεύεις, για ό,τι ακριβώς σε εκφράζει, για ό,τι ακριβώς είσαι. Κι αν εγώ ξερνάω με τη Βίσση και αναγουλιά-ζω με τη Βανδή, εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να με στεί-λεις για παγωτό γρανίτα, παρότι το γκομενικό μου επίπεδο είναι υψηλότα-το, αφού χωρίς Βίσση και Βανδή νιώθεις γυμνή και απροστάτευτη. Κι αν θες να σπάσεις και μέση κα-θώς με κράζεις και με λες κουλτουριάρα αδελφή, μαγκιά σου! Κι αν θες να βάλεις και liposan κερά-σι με κόκκινη απόχρωση, εγώ ελπίζω μόνο να ται-ριάζει στα χρώματά σου, διότι κατά τ’άλλα δε μου πέφτει λόγος. Διότι, αγάπη μου, εγώ δεν είμαι αδελφή επειδή είσαι κι εσύ. Εγώ είμαι αδελφή και το ξέρω γιατί γουστάρω αντρι-κή σάρκα. Τι να κάνω που έτσι έμαθα τον εαυ-τό μου; Αυτό ξέρω, αυτό θέλω. Και η αντρική σάρκα που θέλω είναι η γυμνή, όχι η ντυμένη. Είναι η φλογερή που ξέρει να χαίρεται τον έρωτα –και βάζει και καπότα, γιατί αλλιώς χαίρονται οι φαρμακευτικές και οι γιατρέσ-σες- και είναι εκεί ψύχη τε και σώματι –εγώ δε γράφω, εγώ ζωγραφίζω!- χωρίς μα και μου και προκάτ απαιτήσεις. Και να σου πω και ένα μυστικό πριν σε αφήσω να ξανα-

oμοιος ομοιω άει πελάζειλέγανε οι Αρχαίες; OΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ ΑΕΙ ΚΡΑΖΕΙτο κάνάμε εμεις

Ανελέητα Ανελέητη

ντροπιάσεις τον εαυτό σου και το είδος σου; Αν εμένα μου κάνει ένα στιλ εραστή, δεν έχουν τίποτα το κακό όλα τα άλλα. Δεν είναι για κατακραυγή. Απλώς, εμένα δε μου πάνε. Πάρε μια ακραία διαστροφή: πες ότι γουστάρω ψηφοφόρα του ΛΑΟΣ. Ε, πάω εγώ με το μαλάκα και περνάω καλά (μέ-χρι κι εγώ παθαίνω σκοτοδίνη με τα παρα-δείγματά μου). Όλες οι άλλες τι μου φταίνε; Αν περνάω εγώ καλά, ας κάνουν όλες το ίδιο και να φτιάξουμε μια νέα ροζ πολιτεία όλες οι αδελφές μαζί. Έτσι είναι η ζωή, μου το

λένε όλες οι καλές μου οι δασκάλες, από μπαλέτο μέχρι πυρηνική αισθητι-κή: υπάρχουν αυ-τές που ατενίζουν την ευτυχία κι αυ-τές που ατενίζουν τη μιζέρια. Είναι θέμα πού θα στα-θείς. Στάσου, λοι-πόν, εκεί που περ-νάς καλά. Αν κρά-ξεις, θα κραχτείς, όπερ μεθερμηνευό-μενο σημαίνει πως

αν είσαι μέσα στα σκατά θα μυρίσεις, είτε τα έπιασες για να τα ρίξεις, είτε τα έφα-γες στα μούτρα. Κι αν ομοφοβία είναι να έχεις εμπεδώσει ότι οι αδελφές (με το αξι-ακό τους σύστημα και τις επιλογές τους) είναι πλάσματα κατώτερα, στάσου απένα-ντι από τον καθρέφτη σου και δες το είδω-λό σου: είσαι κατώτερη, μωρή; Αν ναι, εί-σαι βουτηγμένη στα σκατά. Αν όχι, φτύ-σου και δες το σκατοπόλεμο γύρω σου. Εσένα δε σε αγγίζει. .

γράφει η Αδελφή του Ανελέητου

❝αδελφη του ανελεητου

Ξόδεψε τη ζωή και την τέχνη του σε μια ανέξοδη λογοτεχνία που υπηρετούσε μόνο την ιδέα του ωραίου. ωραία λόγια, δί-

χως καμιά αμφισβήτηση, δίχως καμιά ανατροπή, δίχως καμιά ανταρσία. Δεν προκάλεσε ποτέ. Σε μια εποχή που όλοι οι παλιοί καλλιτέχνες, οι πάλαι ποτέ αμ-φισβητίες και ταραχοποιοί, κατέθεταν τα όπλα στη βάρκιζα της εξουσίας για λίγη δόξα, λίγη προβολή και πολύ χρήμα, αυ-τός ξεκινούσε από το σημείο που είχαν φτάσει οι άλλοι. Οι «στρατευμένοι».

Βγήκε στα γράμματα πριν λίγα χρόνια με μια ποιητική συλλογή που παρέπαιε ανάμεσα στη βουκολική ποίηση και τον σουρεαλισμό. Δεν έκανε μεγάλη αίσθη-ση – ποιος άλλωστε διαβάζει και, κυρί-ως, αγοράζει ποίηση στις μέρες μας;

Συνέχισε με μια συλλογή διηγημάτων που άρεσε πολύ σε κοινό και κριτικούς. Σ` αυτό το μοτίβο συνέχισε και τις επό-μενες συλλογές του, ώσπου του βγή-καν και κάμποσα μυθιστορήματα, όλα εμπνεόμενα από έναν ακίνδυνο ανθρω-πισμό που συγκινούσε τους κρατούμε-νους και δεν ενοχλούσε καθόλου τους κρατούντες, έναν ανθρωπισμό ακίνδυ-νο. Έγραψε και δυο θεατρικά, ένα σενά-ριο για το σινεμά και μια σειρά από τρα-γούδια που μελοποίησαν ποιοτικοί συν-θέτες και ερμήνευσαν ποιοτικοί τραγου-διστές. Έτσι κατάφερε σε πολύ νεαρή ηλικία να είναι μέσα σ’ όλα.

Ήταν ένας φτασμένος καλλιτέχνης. άπό αυτούς των οποίων η πολιτεία

αναγνωρίζει από νωρίς την προσφορά στα γράμματα και τις τέχνες και τους

ανταμείβει με θέσεις σε επιτροπές και παραεπιτροπές, υπουργεία και

υφυπουργεία και εκείνοι κολακευμένοι, χορτασμένοι μα και πάλι πεινασμένοι,

πάντα έχουν μια καλή κουβέντα να πουν

και μια καλή λέξη να γράψουν για την πολιτεία,

φροντίζοντας πάντα να είναι πολίτικαλι κορέκτ,

μπερδεύοντας τον αυλό με την αυλή,

όντας αυλικοί μάλλον παρά αυλητές.

Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

διηγημα

ένα διήγημα του Λεύκιου

Απόψε γύρισε χαρούμενος από μία συ-νεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοσίου Θεάτρου. Η πρότασή του για το ρεπερτόριο της Κύριας Σκηνής του ερχόμενου χειμώνα υπερψηφίστηκε από όλα τα μέλη του Συμβουλίου. Τον εμπι-στεύονταν. Καλλιτέχνης ήταν.

Μα για άλλο λόγο ήταν τόσο χαρούμενος. Σήμερα κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο, το καλύτερο ίσως από όσα έχει γράψει ως τώρα. Ήταν ένα μικρό βιβλιαράκι, μία συλλογή από τριάντα οκτώ ποιήματα – όσα και τα χρόνια του. Μόλις μπήκε στο διαμέρισμά του, το έβγαλε συγκινημένος από την δερμάτινη τσάντα του όπου το φύλαγε κρυμμένο όλη μέρα, έβαλε λίγο ουίσκι, τη μουσική χαμηλωμένη, άνα-ψε ένα πούρο και κάθισε με λαχτάρα να το διαβάσει. Σα να διάβαζε το βιβλίο κά-ποιου άλλου και όχι δικό του!

Πολύ τού άρεσαν τα ποιήματά του. Πολύ διαφορετικά από τις σαχλαμάρες που συνήθως έγραφε. Στα ποιήματα αυτά δεν υπηρετούσε γενικά κι αόριστα την ιδέα του ωραίου, αλλά συγκεκριμένα την ιδέα του ωραίου άντρα. Λαϊκοί τραγουδιστές, έφηβοι ψάλτες, στρατιώτες, ναύτες, ντε-λίβερι μπόις, μπαρόβιοι και μηχανόβιοι, οικοδόμοι, μετανάστες και ντόπιοι εργά-τες, εγκληματίες και μπάτσοι, σεκιουρι-τάδες, γκαρσόνια, ποδοσφαιριστές, μπα-σκετμπολίστες, μανεκέν, χορευτές του ζεϊμπέκικου και του τσάμικου, πηδούσαν όλοι φιλοτεχνημένοι με μεράκι μέσα από τους στίχους του. Κι όπως γυρνούσε τις σελίδες, νόμιζε ότι γυρνούσε σε μια πινα-κοθήκη με έργα φτιαγμένα με λέξεις αντί χρώματα.

Όμως είχε μια περιέργεια – όχι αγω-νία, αλλά περιέργεια, μεγάλη περιέργεια - πώς θα υποδέχονταν οι κριτικοί και το κοινό το νέο του έργο, τώρα που δεν ξέ-ραν ότι ήτανε δικό του. Το εξέδωσε με ψευδώνυμο. Δε θα `τανε πολίτικαλι κο-ρέκτ ένας «συγγραφέας για όλη την οικο-γένεια», όπως τον είχε χαρακτηρίσει εν-θουσιωδώς ένας ηλίθιος βιβλιοκριτικός, να έβγαζε ποιήματα τέτοια..

❝ Πολύ τού άρεσαν τα ποιήματά του. Πολύδιαφορετικά από τις σαχλαμάρες που συνήθως έγραφε

❝ Αυτές που ανήγαγαν το σεξ σε αυταξία είναι οι κο-μπλεξάρες που δεν μπο-ρούν να ταιριάξουν με άν-θρωπο ούτε καν για να κά-τσουν δίπλα-δίπλα στο μετρό.


● Τριτοκοσμική κοντεύει να γίνει και η κατά-σταση στην Ελλάδα όσον αφορά το θέμα ενη-μέρωσης γύρω από το AIDS. Κάθε λίγο και λι-γάκι όλο και κάποιο θέμα παρουσιάζεται που φανερώνει την πλήρη άγνοια, τόσο των αρ-χών όσο και του έλληνα πολίτη: μετά την τρα-γελαφική απόφαση του Αρείου Πάγου, που δικαίωσε εργοδότη για την απόλυση οροθε-τικού, το Παπάφειο ίδρυμα, που διέγραψε 9χρονο οροαρνητικό αγοράκι επειδή η μάνα του ήταν οροθετική, το Γ.Ν.Μ. Έλενα Βενιζέ-λου, που κωλυσιεργεί στην ίδρυση ΜΕΛΚ (Μο-νάδα Ειδικών Λοιμώξεων Κύησης), με αποτέ-λεσμα να γεννούν φυσιολογικά οι οροθετι-κές μητέρες και να κινδυνεύουν τα μωρά τους (όλα καταγγέλθηκαν στην συνέντευξη τύπου των ΜΗΚΥΟ στο βιβλιοπωλείο Ιανός στις 14 Σεπτεμβρίου)… έρχεται τώρα και η υπόθεση των δικαστικών φυλακών στα Χανιά Κρήτης. Σε αυτή την φυλακή κρατείτο ένας οροθετικός που –όπως δήλωσε και ο διευθυντής των φυ-λακών κος Γιάννης Κλαπάκης –δεν ήξερε ότι ήταν οροθετικός, και μια πανέξυπνη δημοσι-ογράφος ονόματι Ευαγγελία Ξηρουχάκη έφε-ρε το θέμα –χωρίς καν να το μελετήσει –στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό «Νέα Τηλεόραση Κρήτης». Πανικόβλητοι λέει οι συγκρατούμε-νοι και …οι εργαζόμενοι διότι επί 4 μήνες συμ-βίωναν μαζί του! Επιτέλους φαίνεται ότι πα-ραδεχόμαστε πως στις φυλακές υπάρχουν σεξ και ενδοφλέβια ναρκωτικά διότι άλλος λό-γος μετάδοσης δεν συντρέχει. Αλλά πανικό-βλητοι και οι εργαζόμενοι!!!! Φοβερό!!! Βέ-βαια οι συγκρατούμενοί του δήλωσαν πως εί-ναι φοβισμένοι γιατί: ‘‘Έχουμε πιει από τα ίδια ποτήρια, έχουμε κάνει ντους στον ίδιο χώρο, έχουμε οικογένεια και παιδιά’’, και όλο αυτό το οπισθοδρομικό παραλήρημα το αναμόχλευ-σε η φοβερή δημοσιογράφος Ε. Ξηρουχάκη, που πολύ σύντομα προβλέπω να κάνει καριέ-ρα στις ειδήσεις του STAR. Και καταλήγει η γάτα δημοσιογράφος θέτοντας όπως υποστη-ρίζει θέματα κρίσιμα: ‘‘θα γίνει άμεση ενημέ-ρωση των συγγενών, των επισκεπτών τους, αλλά και των εργαζομένων’’! Μήπως θέλεις καλή μου και όλων των κατοίκων του νησιού μιας και αναπνέουν τον ίδιο αέρα; Μερικές φορές με αυτά που ακούω, νομίζω ότι βρίσκο-μαι στο 1981 τότε που πρωτοεμφανίστηκε ο ιός! Τυχαία άραγε η Σπιναλόγκα είναι κοντά στην Κρήτη;

● Από τα Χανιά πάλι –τυχαίο; –και αυτή η είδη-ση: τον Αύγουστο αρνήθηκαν την ΜΕΠ (Μετά την Επαφή Προφύλαξη) σε άνθρωπο που πί-στευε ότι έχει εκτεθεί στο ιό HIV, και που θα του εξασφάλιζε –εφόσον αυτό θα γινόταν το πολύ μέσα σε 72 ώρες –μεγάλες πιθανότητες να μην μολυνθεί από το ιό!

● Στη μονάδα του νοσοκομείου Ανδρέας Συγ-γρός, υπάρχει ένας ‘‘ποντικός’’ τροφαντός και σκανδαλιάρης που ροκανίζει τα περιοδι-κά μας. Εξαφανίζει τα έντυπα και τα περιοδικά του Κέντρου Ζωής από το stand! Θα στήσουμε φάκα και άμα τον συλλάβουμε υπάρχουν πολ-λά ράμματα για την γούνα του!!!

● Γιατρός μονάδος, σκανδαλιάρα (εκ του σκανδάλου) δέχεται τηλεφώνημα από νέο οροθετικό που θέλει να μάθει τα αποτελέσμα-τα των αιματολογικών εξετάσεων του. Αφού τον αφήνει σε αναμονή γιατί μιλάει λέει σε άλλη γραμμή, ο οροθετικός αναγκάζεται να παρακολουθήσει επί ένα τέταρτο την συνο-μιλία της σκανδαλιάρας γιατρού με φίλη της

γράφει ο Παναγιώτης Βότσης

● Η οικονομική κρίση που απλώνει τα πλοκά-μια της παντού –και όλοι ανησυχούν ότι τα χει-ροτέρα έπονται –δεν είναι δυνατόν να μην επη-ρεάσει και τις λειτουργίες του Κέντρου Ζωής. Παρόλη την κρίση και τις περικοπές από πα-ντού, εμείς δεν θέλαμε με τίποτα να διακόψου-με έναν θεσμό χρόνων: της προσφοράς των καλοκαιρινών διακοπών. Έτσι φέτος τον Σε-πτέμβριο περιορίζοντας τις ημέρες των διακο-πών από 7 σε 5, και επιλέγοντας έναν όσο γί-νεται πιο φτηνό προορισμό, πραγματοποιήσα-με τις διακοπές στην Τήνο. Το νησί αυτό –που έχει τους δικούς του επισκέπτες, λόγω της εκ-κλησίας και για αυτόν τον λόγο είναι κάπως παρεξηγημένο –δεν φημίζεται για τον τουρι-σμό του, ενώ έχει πολλές και απίστευτες, φυ-σικές ομορφιές. Δεκάδες απόμερες καταγάλα-νες παραλίες και υπέροχα γραφικά χωριουδά-κια είναι διάσπαρτα έξω από την Χώρα. Σίγου-ρα δε, τα πολλά μουσεία τέχνης και η ιδιαί-τερη αρχιτεκτονική του νησιού κεντρίζουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Οι διακοπές αυ-τές υπήρξαν, απρόσμενα για όλους, από τις καλύτερες που πραγματοποίησε το Κέντρο Ζωής. Τόσο γιατί η δι-αφυγή –από την όλο και πιο μίζερη Αθήνα –ήταν και είναι επιτακτι-κή ανάγκη, όσο και γιατί η γενική οικονομική κατάσταση έχει τσα-κίσει τα νεύρα όλων. Στις διακοπές αυτές αποδείχτηκε ασχέτως των προβλημάτων –υγείας, οικονομικά, εργασιακά ή οικογενειακά –το να περνάς καλά οφείλεται κυρίως στην δύναμη της ψυχής των ανθρώ-πων και την ανάγκη να μοιράζονται με άλλους τις ωραίες στιγμές. Κάτι που 20 χρόνια τώρα έχουμε βάλει σκο-πό στο Κέντρο Ημέρας, να το περνάμε ως τρό-πο ζωής στους ανθρώπους που μας επισκέπτο-νται. Εξ ου και το πρόγραμμα των διακοπών του Κέντρου Ημέρας.

● Τι άλλο θα ακούσουμε! Στην Νότιο Αφρι-κή θεωρούν τους αλμπίνους άτομα με μαγι-κές ιδιότητες και κάθε τόσο άτομα με αλμπινι-σμό πέφτουν θύματα απαγωγής για να πάρουν το δέρμα τους και τα όργανα τους! Τελευταίο θύμα απαγωγής ο 14χρονος αλμπίνος Σιμπιού-σο Νατάβε. Το εξίσου τραγικό είναι ότι κορί-τσια με αλμπινισμό βιάζονται επειδή κάποια θεωρία υποστηρίζει πως μπορούν να θεραπεύ-σουν το AIDS! Παγκοσμίως περίπου ένας στους 17.000 ανθρώπους γεννιέται με αυτή την απο-χρωματιστική ασθένεια.

Δύο επιζώσες αλμπίνο: Η 16χρονη Semeni και η 12χρονη Sida, έξω από την καλύβα τους στην Segerema,Τανζανία. Τον Φεβρουάριο του 2009, πέντε κακοποιοί εισέβαλαν στην καλύβα τους και ακρωτηρίασαν την 14χρονηUnis Luguisha, αδελφή των κοριτσιών - η οποία και πέθανε

Το Κέντρο Ημέρας παραμένει ανοιχτό κάθε Δευτέ-ρα και Τετάρτη απόγευμα 6:00 – 10:00, για τις συ-ναντήσεις μας. Όλες οι υπηρεσίες του Κέντρου Ημέ-ρας παρέχονται δωρεάν. Κάθε Τετάρτη απόγευμα από τις 20.00 και μετά λειτουργεί το info centre για χρή-ση υπολογιστών και internet. O εθελοντής ρεφλεξιο-λόγος μας συνεχίζει να δέχεται τα ραντεβού του, για όσους το ζητήσουν κάθε Τετάρτη. Ενώ και τις δυο ημέρες είναι ανοικτή η δανειστική βιβλιοθήκη. Επίσης πληροφορίες για τις εκδηλώσεις του Κέντρου Ημέρας, ομιλίες γιατρών, ομάδες αυτοστήριξης κ.α. μπορείτε να παίρνετε και από την σελίδα στο site μας.

για το πώς …τηγανίζουν τις μελιτζά-νες και τα κολοκυθάκια!!! Όταν εδέ-ησε ο Κύριος και απάντησε στο τηλέ-φωνο, ο οροθετικός της είπε: ‘‘σας πήρα τηλέφωνο γιατί έχω πολύ άγ-χος για αυτές τις εξετάσεις μου’’. Φανερά ενοχλημένη η σκανδαλιάρα γιατρός που την είχε διακόψει από την ‘’ώρα των συνταγών’’ και με ει-ρωνεία στο τόνο της φωνής της, του είπε: ‘‘αν έχεις άγχος να πάρεις αγ-χολυτικά’’! Σε έξαλλη κατάσταση ο οροθετικός με πήρε τηλέφωνο για να με ρωτήσει αν σε όλα τα νοσοκο-μεία επικρατεί αυτή η κατάσταση. Τι να σας πούμε. Η συγκεκριμένη φαί-νεται έχει εγκαταστήσει στο γρα-φείο της καθεστώς …Μποτσουάνας. Τις καταγγελίες σας όμως πρέπει να τις δημοσιοποιείτε για να παίρνουμε και εμείς θέσεις.

● Άλλο πικάντικο –στο οποίο ήμουν παρών –με την σκανδαλιάρα γιατρό (έχω πολλά παρόμοια και ίσως κα-θιερώσω στήλη με τα …πικάντικα της σκανδαλιάρας). Η σκανδαλιά-ρα (είπαμε, εκ του σκανδάλου) για-τρός, που πολλοί κατά καιρούς δι-αμαρτύρονται ότι δεν την βρίσκουν στο γραφείο της, έχει και αυτήν την ημέρα –ως συνήθως –καθυστερήσει. Έχει πάει 9.30 και έξω από την πόρ-τα του γραφείου της την περιμένει από τις 8 το πρωί μεσήλικας οροθε-τικός, που εκ φύσεως δείχνει λίαν χαριτωμένος και τσαχπίνης. Εκεί-νη την ώρα κάνει την εμφάνιση της η σκανδαλιάρα γιατρός και ακούει με χαριτωμενιά αλλά όχι με κακία: ‘‘Καλημέρα κυρά-Χρυσούλα, πάλι σε πλάκωσε το πάπλωμα!’’ (αναφέρου-με το Χρυσούλα ως ένα τυχαίο όνο-μα, μέχρις ότου χρειαστεί να απο-καλύψουμε το ονοματεπώνυμο της). Φυσικά η γιατρός δεν του απάντη-σε, και γυρνώντας προς εμένα αντί-κρισα το βλέμμα της που ήταν γεμά-το θυμό, έτοιμη λες να εκραγεί. Να ήταν άραγε ο θυμός για εκείνο το …κυρά, ή για το ότι πάλι την πιάσανε στα πράσα;

● Από την Μποτσουάνα σκέφτεται λέει να αρ-χίσει την εκστρατεία της στην Αφρική, ακτιβί-στρια (εδώ γελάμε) γιατρός που τα τακίμιασε με την …εκκλησία! Κακόμοιρη Αφρική τι τρα-βάς εδώ και αιώνες από το ενδιαφέρον της εκ-κλησίας για σένα, και τι άραγε περιμένεις να κερδίσεις από νέο-ανερχόμενες εκκλησιάζου-σες …ακτιβίστριες!

● Άλλο ένα HIV&ΕΓΩ θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, μες στον Νοέμβριο.

To Κέντρο Ζωής, η Θετική Φωνή και η Be Positive συνδιοργανώνουν αυτή τη συνάντηση όπου άνθρωποι που ζουν με HIV/AIDS μπορούν να κουβεντιάσουν ελεύθερα και να ενημερω-θούν για θέματα που τους αφορούν.

Συγκεκριμένα την Τετάρτη, στις 16 του μηνός, οι συμμετέχοντες/ουσες θα έχουν την δυνα-τότητα να συζητήσουν για θέματα όπως : Κοινωνικά δικαιώματα και παροχές, Just Sex , 30 χρόνια AIDS. Το ραντεβού είναι στις 17.30 η ώρα στο ξενοδοχείο DIVANI CARABEL, αίθου-σα HORIZON.

Από την εκδρομή του Κέντρου Ημέρας στην Τήνο

Από την δουλειά της Μάρως Κουρή στην Mwanza, Tanzania, Africa © Maro Kouri


Το Κέντρο Ζωής σήμερα είναι μια οργάνωση, μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα, που στηρίζει τα οροθετικά άτομα. Οι υπηρεσίες που παρέχει είναι: • Δωρεάν κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη.

• Κέντρο Ημέρας: χώρος συνάντησης, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας των ατόμων που ζουν με hiv/aids.

• Info Center: για την εκμάθηση χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών.

• Το πρόγραμμα συντροφικότητας στα νοσοκομεία και στο σπίτι.

• Πρόγραμμα στήριξης σε οροθετικούς/ες κρατουμένους/ες των Φυλακών Κορυ-δαλλού.

• POSITIVE: περιοδικό ενημέρωσης σε θέματα που αφορούν στο hiv/aids και θέ-ματα γενικού ενδιαφέροντος.

• Internet- Site: νέα για το Κέντρο Ζωής και το hiv/aids

• Πρόγραμμα ενημέρωσης πληθυσμού για πρόληψη και ενάντια στις δι-ακρίσεις με διεξαγωγή ομιλιών, επαφές με εκπαιδευτικά ιδρύματα, χώρους ερ-γασίας, κλπ

• Διοργάνωση εκδηλώσεων με σκοπό την ευρύτερη ευαισθητοποίηση και ενη-μέρωση του πληθυσμού για το έργο του Κέντρου Ζωής καθώς και για την εξεύρε-ση οικονομικών πόρων.

• Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά-διακρατικά δίκτυα

Γίνε εθελοντής του Κέντρου Ζωής

Οι περισσότερες υπηρεσίες του Κέντρου Ζωής παρέχονται από εθελοντές που εκπαιδεύονται σε ειδικά σεμινάρια τα οποία πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Τα σεμινάρια δίνουν την ευκαιρία σοτυς υποψήφιους εθελοντές να ενημερωθούν για το HIV/AIDS από εξειδικευμένους επαγγελματίες, να συμμετέχουν σε ομαδικές συζητήσεις και βιωματικές ασκήσεις και να γνωρίσουν το έργο του Κέντρου Ζωής, τις υπηρεσίες που προσφέρει και τις δραστηριότητές του. Τελειώνοντας το σεμινάριο, οι εθελοντές εντάσσονται σε τομείς εργασιών όπως:

• κέντρο ημέρας • συγγραφή περιοδικού• διοργάνωση εκδηλώσεων• επισκέψεις σε νοσοκομεία, σπίτια• ενημέρωση πληθυσμού

Για περισσότερες πληροφορίες

μπορείτε να απευθυνθείτε στη Μαρία Κoυλεντιανού, κάθε Δευτέρα, Πέμπτη & Παρασκευή 10.00-15.00 και Τετάρτη 16.00-21.00,στα τηλέφωνα 210-7257617, 210-7294747, 210-7233848, fax 210-7240425.

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ είναι μία αναγνωρισμένη, μη κυ-βερνητική, μη κερδοσκοπι-κή οργάνωση, η οποία ιδρύ-

θηκε το 1991 με την πρωτοβουλία μίας ομάδας φίλων - στο μεγαλύτερο μέ-ρος τους αμερικανών - με κυρίαρχη φυσιογνωμία αυτή του Frank Olcvary, εμπνευστή και κινητήριο δύναμη του σωματείου αυτού.

Η ίδρυση του Κέντρου Ζωής έγινε σε μία περίοδο κατά την οποία παρά το γε-γονός ότι η επιδημία του aids ήταν ήδη διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο, η πλει-ονότητα των Ελλήνων ελάχιστα γνώρι-ζε για αυτήν, και οι οροθετικοί (φορείς του ιού hiv που προκαλεί το aids) ζού-σαν σε ένα περιβάλλον απελπισίας, απομόνωσης, φόβου, πόνου και εγκα-τάλειψης.

Η μικρή ομάδα των εθελοντών που αποτελούσε τον πυρήνα του Κέντρου Ζωής στα αρχικά του βήματα, είχε σαν πρωταρχικό στόχο να βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορούσε τα άτομα που είχαν μολυνθεί από τον ιό και τα οποία ζούσαν υπό άσχημες συνθήκες, τις πε-ρισσότερες φορές μάλιστα, εγκαταλε-λειμμένα από τις ίδιες τους τις οικογέ-νειες. Μέσα από μεγάλες προσπάθειες, οι εθελοντές κατόρθωσαν σιγά-σιγά να μπουν στα νοσοκομεία όπου νοσηλεύ-ονταν οι οροθετικοί και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους προσφέροντας τους πάνω από όλα αγάπη και συντρο-φιά.

Με τη πάροδο του χρόνου, η μικρή εκείνη ομάδα των εθελοντών, απέκτη-σε καινούργια μέλη - τα περισσότερα τώρα πια Έλληνες-, μεγάλωσε και είναι πλέον μια μεγάλη οικογένεια από αν-θρώπους που προσφέρουν αφιλοκερ-δώς και με ευσυνειδησία τις υπηρεσίες τους σε όλους αυτούς που άμεσα ή έμμεσα αντιμετωπίζουν το hiv ή/και το aids στη ζωή τους.

Νέο μικροβιοκτόνο, που περιορί-ζει την εξάπλωση του HIV ιού στον οργανισμό, βρήκαν ερευνη-τές από το Πανεπιστήμιο της Γιού-

τα. Δημιούργησαν συνθετικές λεκτίνες, αντί-γραφα των πρωτεϊνικών μορίων λεκτίνης που συναντώνται στη φύση, οι οποίες προσκολλώ-νται στα σάκχαρα που βρίσκονται στην επιφά-νεια του ιού και τον εμποδίζουν να προσβάλλει τα κύτταρα του οργανισμού. Έτσι «ξεγελούν» τον ρετροϊό με τα δικά του όπλα, αφού ο ιός χρησιμοποιεί τα σάκχαρα για να «κρυφτεί» από το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι συνθετικές λε-κτίνες αποτελούνται από πολυμερή και τη συν-θετική ουσία Β2Β και αντιγράφουν τις λεκτίνες που περιέχονται σε φυτά και βακτήρια.

ΠΗΓΗ: δΗμοκρατια 27/9/2011

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν δουλεύουν για την ανάπτυξη ενός μικροτσίπ, όχι με-γαλύτερου από μια πιστωτική

κάρτα, το οποίο θα αξιοποιηθεί για την πα-ρακολούθηση της πορείας των ασθενών με AIDS στην Αφρική. Σύμφωνα με τον Έλ-ληνα ερευνητή κο Νίκο Χρόνη, ο οποίος είναι υπεύθυνος των ερευνών, «το τσιπ θα είναι μιας χρήσεως. Ο ασθενής θα δίνει μια σταγόνα αίμα η οποία θα τοποθετείται πάνω στο τσιπ και θα αναλύεται. Τα αποτελέσματα θα “διαβάζονται” από μια φορητή μονάδα μεγέθους περίπου μιας θήκης γυαλιών και έτσι ο γιατρός θα μπο-ρεί να γνωρίζει την πορεία της εξέλιξης της νό-σου». Το εν λόγω τσιπ χρησιμοποιεί ιδιαίτερα προηγμένη τεχνολογία: μικροηλεκτρομηχανικά συστήματα (microelectromechanical systems), ένα δυναμικό πεδίο εφαρμογών της μηχανικής που συνδυάζει τη Νανοτεχνολογία και, στην περίπτωση του κ. Χρόνη, τη Μικροοπτική και τη Μικρορευστομηχανική. Το αξιοσημείωτο μά-λιστα είναι ότι το κόστος για τη δημιουργία αυ-τού του μικροτσίπ δεν είναι υψηλό, καθώς η τε-χνολογία που το παράγει είναι τέτοια ώστε «είτε ένα μικροσκόπιο είτε 10.000 να προστεθούν στην κάρτα, το κόστος παραμένει ίδιο», όπως εξήγησε ο έλληνας ερευνητής.

ΠΗΓΗ: βΗμα, 18/9/2011

Ομάδα Αμερικάνων και Ευρω-παίων ερευνητών, με επικεφα-λής τον Αντριάνο Μποάσο του Imperial College του Λονδίνου,

δουλεύοντας πάνω στον ιό HIV διαπίστω-σαν ότι είναι ανίκανος να καταστρέψει το ανοσοποιητικό σύστημα, αν αφαιρεθεί η χοληστερόλη από τη μεμβράνη του. Οταν ένα άτομο προσβληθεί από τον ιό HIV, η λεγό-μενη έμφυτη αμυντική αντίδραση ενεργοποι-εί έναν μηχανισμό άμυνας. Ομως, σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, το ανοσοποιητικό σύ-στημα υπερβάλλει στην αντίδρασή του με απο-τέλεσμα να αποδυναμώνεται το επόμενο στά-

διο της ανταπόκρισής του, που είναι η προ-σαρμοστική ανοσολογική απάντηση. Η ομά-δα του Μποάσο, που δημοσίευσε τα αποτε-λέσματα της έρευνάς της στην επιθεώρηση «Αίμα», αφαίρεσε τη χοληστερόλη από τη μεμβράνη που περιβάλλει τον ιό και διαπί-στωσε ότι με τον τρόπο αυτό ο ιός δεν προ-καλεί ενεργοποίηση της έμφυτης αμυντικής αντίδρασης. Η επιστημονική ομάδα προ-χωράει τώρα την έρευνά της για να ανα-ζητήσει τρόπους απενεργοποίησης του ιού και ίσως ανάπτυξης κάποιου εμβολίου

ΠΗΓΗ: ελευθεροτυΠια 21/9/2011

Σύμφωνα με τους ειδικούς του Ανώ-τατου Επιστημονικού Συμβουλίου Ερευνας της Ισπανίας (CSIC) στη Μαδρίτη ένα νέο εμβόλιο για τον ιό

HIV του AIDS μπορεί να μετατρέψει την επι-κίνδυνη ασθένεια, που έχει ήδη σκοτώσει εκατομμύρια άτομα, σε μια «ήπια χρόνια λοί-μωξη», όπως αυτή που προκαλεί ο ιός του έρπητα. Το εμβόλιο MVA-B αποτελεί ου-σιαστικώς παραλλαγή ενός εμβολίου για την ευλογιά στο οποίο προστέθηκαν τέσ-σερα γονίδια του ΗIV, ανίκανα να παρα-γάγουν αντίγραφα, γεγονός που εγγυά-ται την ασφάλειά του. Η επιτυχία του εμ-βολίου βασίζεται στην ικανότητα του αν-θρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος να μαθαίνει πώς να αντιδρά μακροπρό-θεσμα στα ιικά σωματίδια και στα μολυ-σμένα κύτταρα. Οι πρώτες κλινικές δοκι-μές έδειξαν ότι εννέα στους δέκα εθελο-ντές που συμμετείχαν ανέπτυξαν ανοσο-λογική απόκριση στον ιό, ενώ το 85% εξ αυτών συνέχιζε να έχει ανοσία σχεδόν επί ένα έτος. Εάν τα πρώτα αυτά εντυπωσι-ακά αποτελέσματα επιβεβαιωθούν από μεγα-λύτερου εύρους δοκιμές, εκτιμάται ότι ο HIV θα αντιμετωπίζεται ως ένας ιός που θα είναι πολύ λιγότερο μολυσματικός. Σύμφωνα με τον καθηγητή Μαριάνο Εστέμπαν το MVA-B δεν μπορεί να απομακρύνει τον ΗIV από τον οργανισμό, μπορεί όμως να μειώσει σημαντι-κά την ισχύ του. «Εάν ο ιός εισέλθει στο σώμα και προσπαθήσει να αναπτυχθεί σε ένα κύτ-ταρο, το ανοσοποιητικό σύστημα θα είναι έτοιμο να εξουδετερώσει τον ιό και να κατα-στρέψει το μολυσμένο κύτταρο».

ΠΗΓΗ: βΗμα, 29/9/2011

Μια ομάδα από gamers χρησι-μοποίησαν ένα βιντεοπαιχνί-δι που ονομάζεται «Foldit» για να δημιουργήσουν ένα

μοντέλο M-PMV ρετροϊών (επιτρέπουν την αναπαραγωγή του ιού HIV-1) , συμ-βάλλοντας με τον τρόπο αυτό καθορι-στικά στην έρευνα για την αντιμετώπι-

Κ Α Τ Ι Κ Ι Ν Ε Ι Τ Α Ι …Νέα για το hiv/aids που διαβάσαμε στον Τύπο

επιμέλεια: Νίκος Δρόσος

ση του AIDS. Το Foldit, το οποίο μπο-ρεί να παιχτεί από οποιονδήποτε, βάζει τους gamers να διαγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα ξεδιπλώσει τις αλυ-σίδες των αμινοξέων, χρησιμοποιώντας διάφορα εικονικά online εργαλεία.Η ομά-δα αυτή έλυσε σε 3 εβδομάδες ένα πρόβλη-μα που προβλημάτιζε τους επιστήμονες για χρόνια. Μέσω του παιχνιδιού αυτού οι παί-κτες κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα προ-σεγγιστικό μοντέλο της πρωτεάσης (μονομε-ρές ένζυμο που σχετίζεται με την εξάπλωση του AIDS) με αποτέλεσμα οι ερευνητές να κα-θορίσουν την δομή της, γεγονός που θα βοη-θήσει στο σχεδιασμό και τη δημιουργία νέων αντιρετροϊκών φαρμάκων.

ΠΗΓΗ: καθΗμερινΗ τΗς κυριακΗς, 25/9/2011

Γενετικά τροποποιημένες γάτες χρησιμοποιήθηκαν από επιστή-μονες ως «βάση» για την εφαρ-μογή μιας θεραπείας, η οποία τις

κάνει ανθεκτικές στον ιό της ανοσοανε-πάρκειας των αιλουροειδών FIV ( τον αντίστοιχο δηλαδή ιό του AIDS για τις γάτες). Απώτερος στόχος των ειδικών είναι το «πέρασμα» της μεθόδου αυτής και στους ανθρώπους. Οι ερευνητές εισή-γαγαν στις γάτες ένα γονίδιο το οποίο θεω-ρούσαν ότι θα καθιστούσε τον οργανισμό τους ανθεκτικό στον ιό FIV. Παράλληλα, για να είναι σε θέση να παρακολουθούν τις διερ-γασίες που τους ενδιέφεραν, εισήγαγαν ένα δεύτερο γονίδιο το οποίο κωδικοποιεί για τη φθορίζουσα πρωτεΐνη GFP. Όπως περιγρά-φεται στο σχετικό άρθρο, το οποίο δημοσιεύ-θηκε στην επιθεώρηση «Nature Methods», το αντιϊκό γονίδιο που χρησιμοποιήθηκε, προ-έρχεται από τους μακάκους ρέζους. Κωδικο-ποιεί μια πρωτεΐνη, η οποία ανήκει στην κα-τηγορία των λεγόμενων «περιοριστικών πα-ραγόντων» (πρωτεΐνες οι οποίες βοηθούν άλλα ζώα να αναπτύξουν ανθεκτικότητα σε ιούς που προκαλούν σύνδρομο ανοσοανε-πάρκειας). Τα δυο γονίδια εισήχθησαν στα ωοκύτταρα -δηλαδή τα ωάρια- των γατών με ιδιαίτερη επιτυχία: σχεδόν όλα τα μικρά που γεννήθηκαν από τα τροποποιημένα ωοκύττα-ρα έφεραν τόσο το αντιϊκό όσο και το φθορί-ζον γονίδιο. Παρακολουθώντας τα φωσφορι-ζέ κύτταρά τους, οι ερευνητές είδαν ότι η ανα-παραγωγή του FIV στον οργανισμό τους εμ-φανιζόταν μειωμένη. Ως τώρα η ομάδα των αμερικανών και ιαπώνων επιστημόνων έχει «δοκιμάσει» την ανθεκτικότητα στον ιό μόνο σε κύτταρα γάτας στο εργαστήριο. Στο επό-μενο στάδιο όμως οι ερευνητές σχεδιάζουν να εκθέσουν τα πειραματόζωα στον ιό της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών για να δουν πώς θα ανταποκριθούν. «Αν αποδει-χθεί ότι προσφέραμε προστασία σε αυτά τα ζώα, τότε θα έχουμε πολλές πληροφορίες και για την προστασία των ανθρώπων» δήλωσε ο δρ Πέσλα της Κλινικής Μέιγιο, επικεφαλής της μελέτης που διενεργήθηκε σε συνεργα-σία με το Πανεπιστήμιο Γιαμαγκούτσι της Ια-πωνίας.

ΠΗΓΗ: βΗμα, 12/9/2011


3

4

• 12 & 13/9 ARK FESTIVAL στην Τεχνόπολις.

• 14/9 ΤΟ ΑΙDS ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ : Συνέντευξη Τύ-που της Επιτροπής Κοινωνικού Διαλόγου με παρουσιάσεις από τις οργανώσεις Κέντρο Ζωής, Θετική Φωνή, Λεσβίες για την ισότητα, MKO Praksis. Συντονιστής: Γ. Βαλλιανάτος

• 17/9 Ημερίδα Εθελοντισμού στο Θησείο

• 24 & 25/9 Σεμινάριο επιμόρφωσης εθελο-ντών ΚΖ, στα κεντρικά Γραφεία της Γενικής Γραμ-ματείας Νέας Γενιάς

ΗμεΡΟλΟΓιΟ εκδΗλώΣεώΝ ΤΟυ ΚΕΝΤΡΟΥΖΩΗΣΚΛΙΚ!κλικ!

1 - 6 Από το ΑRK FESTIVAL στην Τεχνόπολις.

Άλλη μια πετυχημένη διοργάνωση του ARK Festival. που έγινε SOLD OUT.

Φώτο 1: Οι εθελοντές μας ενημερώνουν τους επισκέπτες του φεστιβάλ

Φώτο 2 - 5 : Φοίβος Δελληβοριάς, Πάνος Μουζουράκης, Burger Project & Λεωνίδας Μπαλάφας στην σκηνή.

7 - 8 Από την ημερίδα εθελοντισμού

Οι εθελοντές του Κέντρου Ζωής παίζουν το παιχνίδι ενημέ-ρωσης για τον HIV με τους επισκέπτες της ημέρας.

3

5

3

1

2

8

7

6

39 |Positive

Είναι ευθύνη όλων μαςΕνημερώσου Προφυλάξου Εξετάσου x

xx

Τί είναι ο hiv;Ο HIV (human immunodeficiency virus) είναι ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας, ο ιός που προκαλεί το aids (σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας).Ο HIV προσβάλει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου το οποίο είναι υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού ενάντια σε διάφορες ασθένειες.

Γνωρίζεις;To AIDS μας αφορά όλους.Μπορεί και εσύ να μολυνθείς από τον ιό hiv που προκαλεί το aids ανεξάρτητα από το φύλο,την ηλικία και τις σεξουαλικές σου συνήθειες.

Πώς μεταδίδεται ο hiv;Με σεξουαλική επαφή - κολπική, πρωκτική , σπανιότατα στοματική - χωρίς χρήση προφυλακτικού με άτομο που ήδη έχει τον ιό. Χρησιμοποιώντας την ίδια σύριγγα, βελόνα ή άλλο εργαλείο για τη χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτι-κών με άτομο που ήδη έχει ιό.Από μητέρα που έχει ήδη τον ιό στο μωρό κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και του θηλασμού, εάν δεν υπάρχει ιατρική παρακολούθηση.

Πώς δεν μεταδίδεται ο hiv;Από κοινωνικές επαφές (αγκαλιά, χειραψία, φιλί)Από την καθημερινή συναναστροφή στο σπίτι, στην εργασία, στο σχολείο, στο θέατρο, κτλ.Από ρούχα, πετσέτες, ποτήρια, πιάτα, μαχαιροπίρουνα.Από την θάλασσσα ή την πισίναΑπό την τουαλέταΑπό τα έντομα

Προφυλάσσεσαι;Επειδή δεν γνωρίζεις ποιος έχει τον ιό και για να είσαι απολύτως σίγουρος/η θα πρέπει να κάνεις το ειδικό τεστ, χρησιμοποίησε προφυλακτικό από Latex σε κάθε σου σεξουαλική επαφή. Θυμήσου το aids δεν κάνει διακρίσεις. Μην ντρέπεσαι, πάρε εσύ την πρωτοβουλία. Η χρήση προφυλακτικού είναι μια πράξη αγάπης.Εάν κάνεις χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών, χρησιμοποίησε πάντα την δική σου σύριγγα ή βελόνα, μην τη μοιράζεσαι με άλλα άτομα.Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ζήτησε πληροφορίες από τον γιατρό σου.

Βοηθάς;Όσοι αντιμετωπίζουν το hiv/aids έχουν ανάγκη από υποστήριξη, πληροφόρηση, συντροφιά. Μπορείς και εσύ να βοηθήσεις. Μπορείς να γίνεις εθελοντής στο Κέντρο Ζωής ή να συμβάλλεις οικονομικά στην προσπάθεια μας.

Αγκαλιάζεις;Μπορείς να αγκαλιάζεις χωρίς φόβο τα άτομα με hiv/aids που ζητούν τη βοήθεια σου. Μην τα απο-μονώνεις, αγωνίσου μαζί τους. Αυτό κάνουμε κι εμείς στο Κέντρο Ζωής.

Ποιοι είμαστε;Το Κέντρο Ζωής ιδρύθηκε το 1991 και είναι μια αναγνωρισμένη, μη κυβερνητική οργάνωση. Προσφέρει υπηρεσίες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα αναγκών των ατόμων που ζουν με hiv/aids, των οικογενειών τους αλλά και του ευρύτερου πληθυσμού.

Το Κέντρο λειτουργεί χάρη στην πολύτιμη και ακούραστη προσφορά των εθελοντών και των υπο-στηρικτών του, μέσα σε πλαίσια σεβασμού προς τον συνάνθρωπο και απόλυτης εχεμύθειας.Οι εθελοντές του Κέντρου εκπαιδεύονται σε ειδικά σεμινάρια τα οποία διοργανώνονται κάθε χρόνο.

Υπηρεσίες - δραστηριότητεςΔωρεάν κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξηΚέντρο ημέρας: χώρος συνάντησης, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας των ατόμων που ζουν με hiv/aids.Πρόγραμμα συντροφικότητας στο σπίτι.Πρόγραμμα στήριξης σε οροθετικούς κρατούμενους των φυλακών Κορυδαλλού.Info centre: για την εκμάθηση χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστώνPositive: περιοδικό ενημερωσης σε θέματα που αφορούν στο HIV/AIDSκαι γενικού ενδιαφέροντος.Διοργάνωση εκδηλώσεων με σκοπό την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του πληθυσμού.Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά - Διακρατικά δίκτυα

κεντρο ελεγχου & προληψησ νοσηματων- κε.ελ.π.νοΑγράφων 3-5, Μαρούσιτηλ: 210 5212000

Υπηρεσίες ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ:• Γραφείο Ψυχοκοινωνικής Στήριξης, Αγράφων 3-5, Μαρούσι, τηλ: 210 5212077-79• Γραφείο Μετακινούμενων Πληθυσμών, 3ης Σεπτεμβρίου 54, τηλ: 210 8899238-239• Συμβουλευτικός Σταθμός για Θέματα AIDS, Νοσοκομείο Α. Συγγρός, Αθήνα, τηλ: 210 7239945

κεντρο ελεγχου & προληψησ νοσηματων- ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟΘεσσαλονίκη τηλ: 2310 229139

ΕΘΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ AIDS

κεντρο αναφορασ AIDS & σεξουαλικωσ μεταδιδομενων νοσηματων, π.γ.ν.α. “ο ευαγγελισμοσ” Υψηλάντου 45 - 47 Αθήνα, τηλ: 210 7201279

εθνικο αεντρο αναφορασ σεξουαλικωσ μεταδιδομενων νοσηματων & AIDS,νοσ/μειο αφρ. & δερμ. νοσηματων α. συγγροσΙ. Δραγούμη 5 Ιλίσια, τηλ: 210 7243579

εθνικο κεντρο αναφορασ ρετροϊωνεργαστηριο υγιεινησ & επιδημιολογιασ & ιατρικησ στατ/κησ ιατρικη σχολη παν/μιου αθηνωνΜ. Ασίας 75 Γουδί, ΤΚ 115 27 τηλ: 210 7462090

εθνικο κεντρο αναφορασ AIDS βορειου ελλαδοσ, εργαστηριο μικροβιολογιασ - ιατρικο τμημα-σχολη επιστημωνυγειασ - αριστοτελειο πανεπιστημιο θεσ/νικησ Τ.Κ. 540 66 Θεσ/νίκη, τηλ: 2310 999081

εθνικο κεντρο αναφορασ AIDS νοτιοδυτικησ ελλαδοσ, περ/κο γενικο νοσ/μειο πατρων αγ. ανδρεασΤσερτίδου 1 26335 Πάτρα, τηλ: 2610 227974-6

τμημα αιμοδοσιασ πανεπιστημιακου νοσοκομειου ιωαννινων, Λεωφ. Πανεπιστημίου, 455 00 Ιωάννινα, τηλ: 26510 99460

εθνικο κεντρο αναφορασ AIDS κρητησ, π.γ.ν. ηρακλειου κρητησ “βενιζελειο – πανανειο”, Λεωφ. Κνωσσού 71021 Ηράκλειο Κρήτης, τηλ: 2810 368482 - 368042

κεντρο αναφορασ AIDS - Ι.Κ.Α. αλεξανδρουπολησ,Λεωφ. Μάκρης 29, 68100 Αλεξανδρούπολη, τηλ: 25510 20403

ΗΠΑΤΙΤΙΔΕΣ: Υπάρχουν Εξωτερικά Ηπατολογικά Ιατρεία σε δη-μόσια νοσοκομεία, σ΄όλη τη χώρα στα οποία μπορείς να απευθυν-θείς και να κλείσεις ραντεβού

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ:

τηλεφωνικη γραμμη AIDS αθηνασ:210 7222222 (9:00πμ-9:00μμ)

γραμμη AIDS θεσσαλονικησ2310 229139, 2310 263363

γραμμη αμεσησ κοινωνικησ βοηθειασ: 197

RAPID TEST (από την mko PRaKsis): Ανώνυμη & δωρεάν εξέταση, χωρίς αιμοληψία, με αποτελέσματα εντός 20 λεπτών. Πληροφορίες: 800 1111 600

ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ;

Tο θα το βρείτε στα παρακάτω σημεία στην Αθήνα και την Κόρινθο και σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα http://kentrozois.gr

ΑΘΗΝΑ ΚΕΝΤΡΟ : aPeRitif (Καλαμιώτου 4 & Ερμού), Magaze (Αιόλου 33), BaBa au Rum (Κλειτίου 6), Joe WeideR (Δραγατσανίου 4) ΓΚΑΖΙ: sodade (Τριπτολέμου 10), S-Cape (Κωνσταντινουπόλεως 82), hoxton (Βουτάδων 42), Blue TRain (Κωνσταντινουπόλεως 84), Kανελλα (Κωνσταντινουπόλεως 70) mayo (Περσεφόνης 33), alexandeR Sauna (Μ.Αλεξάνδρου 134), Fcuk (Κελέου 3), diffeRent (Ιερά οδός 49), Moe (Κελέου 1-5) ΕΞΑΡχΕΙΑ: Cheap aRT (Θεμιστοκλέους & Ανδρέα Μεταξά 25), χαρτεσ (Βαλτετσίου 35 & Ζωοδόχου Πηγής) ΚΟΥΚΑΚΙ: κουκλεσ (Ζαν Μωρέας 32) ΚΥΨΕΛΗ: paRoxySm TaTooS STudio (Λέσβου 5) ΠΑΝΟΡΜΟΥ: ποτοπωλειον (Πανόρμου 113) ΠΑΓΚΡΑΤΙ: poquiTo gRande (Πρατίνου 5), κουρειο παναγιωτη κοπελιαδη (Τιμόθεου 23)

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ : πρωτοπορια (Γραβιάς 3-5), ιανοσ (Σταδίου 24), πολυχρωμοσ πλανητησ (Αντωνιάδου 6), λεμονι (Ηρακλειδών 22), οδοσ πανοσ (Διδότου 39 & Ιπποκράτους)

ΣχΟΛΕΣ : φιλοσοφικη (4ος Όροφος)

ΚΟΡΙΝΘΟΣ : φασολι (Εθνικής Αντιστάσεως 51Α)

Positive|38

HIv/AIDS Σ τ ή ρ ι ξ ε τ η ν κ α μ π ά ν ι α τ ο υ ΚΕΝΤΡΟΥΖΩΗΣ

Μπες στοwww.kentrozois.gr

και κατέβασε τα STOP STIGMA banners

Πόσταρε τα, στο facebook, στο blog σου ή στο site σου

ή πρόσθεσε τα σαν υπογραφή στο email σου

Βοήθησε μας να πολεμήσουμε τις

δ ιακρ ίσε ις που υφίστανται χιλιάδες άνθρωποι που ζουν

με h i v / a i d S στην χώρα μας.

09

STIGMASTOP

Positive 09 - STOP STIGMA

Documents

Transcript of Positive 09 - STOP STIGMA