Ο Ρήγας Βελεστινλής με το Θούριό του ξύπνησε τους κοιμισμένους ραγιάδες , άγγιξε τις ψυχές τους

έσπειρε το σπόρο της

λευτεριάς και τους προέτρεψε να κάνουν την επιλογή τους.

«Θούριος»

τραγούδι από τη χορωδία

Θούριος Ρήγας Φεραίος

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά; Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,

να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους

συγγενείς; Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

Το 1814 τρεις Έλληνες πατριώτες ,ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Εμμανουήλ Ξάνθος , ιδρύουν τη Φιλική Εταιρεία και αναλαμβάνουν να προετοιμάσουν την επανάσταση

πρώτα στις συνειδήσεις.

με κύριο σύνθημα στη σημαία και στην ψυχή :ΗΕΑ ΗΘΑ

δηλαδή«ελευθερία ή

θάνατος»

Ώσπου φτάνει η ευλογημένη ώρα.

Το Μάρτη του 1821υψώνεται στη μονή της Αγίας

Λαύρας το λάβαρο της επανάστασης από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό κάτω από το

οποίο η γενιά του ’21, ψυχολογικά έτοιμη , δίνει ιερό όρκο

« Ποιος θέλει τη σημαία μου, ποιο χέρι την

αξίζει ; Σπαθιά μιλιούνια

μονομιάς και ράσα την

κυκλώνουν »

Ο αγώνας αρχίζει . Η φλόγα της επανάστασης απλώνεται από φρούριο σε φρούριο , από περιοχή

σε περιοχή, από στεριά σε θάλασσα

Κάθε όνομα

κάθε μάχη

κάθε τόπος φέρνει στο νου μας σκηνές απαράμιλλου θάρρους , ηρωισμού

και αυτοθυσίας.

ο Αθανάσιος Διάκος στη γέφυρα της Αλαμάνας με

τα λιγοστά παλικάρια του ηττάται πολεμώντας

και αντιμετωπίζει το μαρτυρικό του θάνατο με θάρρος.

Τραγούδι από χορωδία

«πηδάει η φωτιά»

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος μένει κι αυτός σαν άλλος Λεωνίδας και δίνει άνιση μάχη

στο Χάνι της Γραβιάς.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ,

ο πρωτομάστορας της λευτεριάς , πρωταγωνιστεί

στην άλωση της Τριπολιτσάς

Ατρόμητοι μπουρλοτιέρηδες στη θάλασσα πυρπολούν τουρκικά πλοία , όπως ο Ψαριανός Παπανικολής στη Λέσβο.

Μα ανάμεσα στους άνδρες προβάλλουν δυναμικά και οι γυναίκες, όπως η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

και η Μαντώ Μαυρογένους που εξοπλίζουν πλοία με δικά τους έξοδα και παίρνουν μέρος και οι ίδιες

στον αγώνα.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά γαντζώνει το πυρπολικό του στο

πλοίο του τούρκου ναυάρχου Καρά Αλή και

του βάζει φωτιά.

(πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα)

Ο Κολοκοτρώνης με την ευφυΐα και την τόλμη του στρατηγικού του μυαλού ανακόπτει στα Δερβενάκια την πορεία του Δράμαλη

που προελαύνει στην Πελοπόννησο

ενώ ο Νικηταράς με τον Παπαφλέσσα και τον Πλαπούτα ολοκληρώνουν την

καταστροφή .

Ο πιστός σύντροφος του Υψηλάντη,

ΓεωργάκηςΟλύμπιος, ανατινάζει

το κωδωνοστάσιο της μονής του Σέκου,

για να μην πιαστεί

αιχμάλωτος

Ο Μάρκος Μπότσαρης στο Κεφαλόβρυσο ,παρά τον αρχικά ελαφρύ τραυματισμό του, συνεχίζει να πολεμάει και

καταφέρνει να νικήσει.

Όμως ένα βόλι τον βρίσκει ,γονατίζει και πέφτει καταγής.

ο θυελλώδης Παπαφλέσσας , ο «πυρπολητής των ψυχών» ,για να σταματήσει τη θύελλα του Ιμπραήμ πασά

δίνει στο Μανιάκι άνιση μάχη και πέφτει ηρωικά μαχόμενος , αποσπώντας τον θαυμασμό ακόμα και του εχθρού του.

Ο Μακρυγιάννης στη θέση Μύλους της Αργολίδας με τα καταιγιστικά πυρά του

τον αναγκάζει να υποχωρήσει .

ο Ανδρέας Μιαούλης σε μια πείσμονα

ναυμαχία στο Γέροντα προκαλεί σημαντικές

απώλειες

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης τραυματίζεται θανάσιμα

στην πολιορκία της Ακρόπολης

και λέει στα παλικάρια του πριν ξεψυχήσει «Εγώ πεθαίνω , όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι και να βαστήξετε την

πατρίδα»

Οι Μεσολογγίτες αντιστέκονται ηρωικά στον ασφυκτικό κλοιό των ισχυρών

τουρκικών δυνάμεων

Οι θάνατοι όμως από την πείνα αυξάνονται συνεχώς . Πολλοί αναγκάζονται να τρώνε ακόμα και ποντίκια και χόρτα που φυτρώνουν στη θάλασσα . Ακολουθούν λιμοί, αρρώστιες .

Οι συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων είναι πλέον δυσβάστακτες.

Κι όμως «αν και η πείνα μαύρισε τα μάτια τους και το τουφέκι έγινε βαρύ στο χέρι τους», από κανενός το μυαλό δεν περνά να παραδώσουν τον τόπο

τους.

Δε βλέπουν πια άλλη λύση από την ΕΞΟΔΟ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ

«άκρα του τάφου σιωπή»

Η ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΣΣΑ

ΠΡΟΣΩΠΑ

Μάνθα : Ανδρεοπούλου Δανάη Ανθή, κόρη της :Τερζή Αγγελική Αργυρή ,φίλη της Μάνθας : Αυγέρου Μαρία