Πολλαπλές νοημοσύνες, Πολλαπλές νοημοσύνες, Συναισθηματική νοημοσύνη, Συναισθηματική νοημοσύνη,

Μαθησιακές Δυσκολίες, Μαθησιακές Δυσκολίες, Στερεότυπα-Προκαταλήψεις, Στερεότυπα-Προκαταλήψεις,

Διαπολιτισμική ΠαιδαγωγικήΔιαπολιτισμική Παιδαγωγική

συνάντηση 8η

Η θεωρία του Gardner

Καταρρίπτει την ιδέα ότι η νοημοσύνη είναι μία και μοναδική ποιότητα

Καταρρίπτει την ιδέα ότι η νοημοσύνη είναι αποτέλεσμα ενός και μόνο παράγοντα

Καταρρίπτει την ιδέα ότι η νοημοσύνη μετριέται με το IQ

η νοημοσύνη του ανθρώπου συγκροτείται από νοητικές η νοημοσύνη του ανθρώπου συγκροτείται από νοητικές ικανότητες, διακριτές και ανεξάρτητες, οι οποίες δρουν ικανότητες, διακριτές και ανεξάρτητες, οι οποίες δρουν αλληλοσυμπληρωματικά και έτσι μόνο καθιστούν το άτομο αλληλοσυμπληρωματικά και έτσι μόνο καθιστούν το άτομο ικανό να επιλύει προβλήματα και να κατασκευάζει ικανό να επιλύει προβλήματα και να κατασκευάζει προϊόντα. προϊόντα.

Πολλαπλές νοημοσύνες

Πολλαπλές νοημοσύνες

1. Γλωσσική νοημοσύνη (Αφηγήσεις, Μονολογικές παρουσιάσεις,

Απαγγελίες, Έμμετρες αποδόσεις, Γλωσσοδέτες, Ανάγνωση, Συζήτηση, Διαλεκτικές αντιπαραθέσεις, Ημερολογιακές καταγραφές, Γραπτές εργασίες, Περιλήψεις)

2. Λογικομαθηματική νοημοσύνη (Κατηγοριοποιήσεις, Ιεραρχήσεις,

Διερευνήσεις, Αναλύσεις, Συλλογισμοί, Υποθέσεις, Ερμηνείες, Αξιολογήσεις, Συμπερασμοί, Γενικεύσεις, Ποσοτικοποιήσεις, Μαθηματικοί υπολογισμοί: αξίας, μεγέθους, βάρους, απόστασης, χρόνου)

3. Ενδοπροσωπική νοημοσύνη (Έκφραση συναισθημάτων,

Αναπολήσεις, Αναστοχασμοί, Προσωπικές επιλογές, Προσωπικές νοηματοδοτήσεις, Προσωπικοί προγραμματισμοί, Ατομικές εργασίες, Αυτοαξιολόγηση, Αυτορυθμιζόμενη μάθηση)

4. Διαπροσωπική νοημοσύνη(Συλλογικές διαδικασίες, Ομαδικές εργασίες, Αλληλοδιδασκαλία, Διαπροσωπικές διαμεσολαβήσεις, Διαχείριση κρίσεων)

5. Χωρική νοημοσύνη(Γραφικές αναπαραστάσεις, Μοντελοποιήσεις, Εικαστικές αποδόσεις, Εποπτικές αποδόσεις)

6. Νατουραλιστική νοημοσύνη(Παρατήρηση, Αξιοποίηση χαρακτηριστικών περιβάλλοντος, Κατηγοριοποιήσεις)

7. Κιναισθητική νοημοσύνη(Δραματοποιήσεις, Κατασκευές)

8. Μουσική νοημοσύνη(Ρυθμικές εκφράσεις, Μουσικές αποδόσεις: εννοιών, καταστάσεων, Μουσικές επενδύσεις)

http://www.bgfl.org/bgfl/custom/resources_ftp/client_ftp/ks3/ict/multiple_int/index.htm

Συναισθηματική νοημοσύνη

«Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζει κανείς τα δικά του συναισθήματα και αυτά των άλλων και να μπορεί να χειρίζεται αποτελεσματικά τα συναισθήματά του και τις διαπροσωπικές του σχέσεις» (Goleman 1995, καθιέρωσε τον όρο που προϋπήρχε Steinberg 1985, Gardner 1983)

H ΣΝ περιγράφει ικανότητες που είναι μεν διαφορετικές από τη γνωστική νοημοσύνη (Thorndike 1920: 1. Γνώση του εσωτερικού κόσμου του εαυτού και 2. Της κοινωνικής προσαρμοστικότητας), αλλά συμπληρωματικές σ’ αυτήν.

Περικλείει:

αυτογνωσία αυτογνωσία διαχείριση διαχείριση

συναισθημάτωνσυναισθημάτων υποκίνηση του εαυτού υποκίνηση του εαυτού

μαςμας ενσυναίσθηση ενσυναίσθηση διαχείριση σχέσεωνδιαχείριση σχέσεων

Τα συστατικά της Συναισθηματικής Νοημοσύνης

Peter Salovey - John Mayer (1990)Peter Salovey - John Mayer (1990)

Ψυχολόγοι στο Yale που όρισαν τη ΣΝ:

ως ικανότητα να μπορεί κανείς να παρακολουθεί και να ρυθμίζει τα δικά του συναισθήματα, αλλά και αυτά των άλλων και να τα χρησιμοποιεί ως οδηγό για σκέψη και δράση.

Καλό είναι να χαρακτηρίζουμε τα συναισθήματά μας και όχι τους ανθρώπους και τις καταστάσεις (π.χ. «Νιώθω πληγωμένος /η» αντί του «Είσαι αναίσθητος /η»).

Διαχωρισμός σκέψεων και συναισθημάτων (π.χ. Συναίσθημα: «Νιώθω φοβισμένος /η», Σκέψη: «Νιώθω ότι φοβάμαι»).

Να αναλάβουμε την ευθύνη των συναισθημάτων μας και της ευτυχίας μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους άλλους να μας κάνουν ευτυχισμένους.

Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να αναγνωρίσουμε τους φόβους και τις επιθυμίες μας.

Να αναγνωρίσουμε και να σεβαστούμε τα συναισθήματα των άλλων.

6. Να προσπαθήσουμε να αποφεύγουμε τον έλεγχο, το να δίνουμε εντολές και να κριτικάρουμε τους άλλους.

7. Να προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε τα συναισθήματά μας.

Πώς να βελτιώσουμε την συναισθηματική μας νοημοσύνη

Μαθησιακές Δυσκολίες

μια ανομοιογενής ομάδα διαταραχών οι οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην πρόσκτηση και χρήση ικανοτήτων ακρόασης, ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικών ικανοτήτων.

Οι διαταραχές αυτές είναι εγγενείς στο άτομο και αποδίδονται σε δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος και μπορεί να υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

Προβλήματα σε συμπεριφορές αυτοελέγχου, κοινωνικής αντίληψης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης μπορεί να συνυπάρχουν με τις Μαθησιακές Δυσκολίες, αλλά δεν συνιστούν από μόνα τους Μαθησιακές Δυσκολίες.

Σύνδρομο ή Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας

οφείλεται σε νευρολογική δυσλειτουργία και είναι κατά βάση κληρονομική. Τα χαρακτηριστικά προβλήματα οφείλονται σε χαμηλά επίπεδα δραστηριότητας

των νευροδιαβιβαστών στο μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου, που ελέγχει τις παρορμήσεις και ρυθμίζει τον τρόπο με τον οποίο κατευθύνουμε την προσοχή μας.

Ελλειμματική προσοχή και διάσπαση της προσοχής Υπερκινητικότητα Παρορμητικότητα

Στρατηγικές παιδαγωγικής προσέγγισης και εκπαιδευτικής παρέμβασης

Ήσυχη γωνιά, μπροστινό θρανίο, οπτική επαφή Περισσότερα διαλείμματα, χρόνος διεκπεραίωσης εργασίας Ενθάρρυνση, επιβεβαίωση επιτυχιών, ενίσχυση υπάκουης και

επιθυμητής συμπεριφοράς Ένταξη σε ομάδες για ανάπτυξη συνεργατικών δεξιοτήτων Ευκαιρίες να κινείται, λιγότερη εργασία, να κρατάει αντικείμενα Παρουσίαση του ίδιου υλικού με πολλαπλά παραδείγματα και

πολυαισθητηριακές μεθόδους Περισσότερος χρόνος στα διαγωνίσματα, προφορικές εξετάσεις,

μαγνητοφωνημένες εργασίες Συνεργασία με γονείς και ειδικούς.

Στερεότυπα & προκαταλήψεις

Κατά το Lipmann ο όρος «στερεότυπο» χρησιμοποιήθηκε «για να περιγράψει τις ιδέες, τις εικόνες, που είναι έτοιμες μέσα στο κεφάλι μας και παρεμποδίζουν τη λειτουργία της κρίσης, γιατί υπάρχει μια εκ των προτέρων διαμορφωμένη κρίση».

Τα στερεότυπα είναι προκατασκευασμένα σχήματα αντίληψης – σκέψης (διανοητικές εικόνες – ιδέες) που παρεμβάλλονται ανάμεσα στην πραγματικότητα και την αντίληψη που πάμε να σχηματίσουμε γι’ αυτή την πραγματικότητα, προκαλώντας απλοποιήσεις και γενικεύσεις που τη διαστρεβλώνουν.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα στερεοτύπων

Τα στερεότυπα είναι: 1) απλοποιητικά: α) ράτσα: άσπρη – μαύρη

β) έθνη: Γερμανοί – Έλληνες

γ) κοινωνικές τάξεις ή επαγγέλματα: καπιταλιστές, εργάτες

δ) πρόσωπα ως σύμβολα πολιτικής ιδεολογίας: Μαρξ, Μάο, Λένιν

2) γενικευτικά : α) ως προς την έκταση: μαύροι, εργάτες, καπιταλιστές

β) ως προς το περιεχόμενο: Αμερικανοί εργατικοί, μαύροι τεμπέληδες, εργάτες τίμιοι

3) αφομοιωτικά:

Επειδή το στερεότυπο είναι απλοποιητικό, γενικευτικό, υπερβολικό, σχηματοποιείται, συγκρατείται, αφομοιώνεται, επομένως εσωτερικεύεται εύκολα.

Προκατάληψη

Οι προκαταλήψεις είναι εθνικές, φυλετικές, θρησκευτικές, ηθικές, ταξικές

Το στερεότυπο είναι μια κατηγορία πεποιθήσεων

Η προκατάληψη είναι ιδιαίτερη ψυχολογική τοποθέτηση του ατόμου ή της ομάδας σε αντικείμενα.

Διαδικασία σχηματισμού στερεοτύπων και προκαταλήψεων

Εκφράζουν και εξυπηρετούν: κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά

συμφέροντα Δημιουργούνται σε σχέση με τις

διαφορετικές κοινωνικές ομάδες επαγγελματικές ομάδες φύλο ηλικία

Και στο πλαίσιο των διαρθρώσεων αυτών των ομάδων: Οικογένεια, σχολείο, δικαστήρια κλπ