9ο Γ.Ε.Λ. ΠΑΤΡΑΣ

ΕΘΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

ΠΑΝΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

PROJECT A ΛΥΚΕΙΟΥ Α3

ΕΘΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΟΜΑΔΕΣ:

➢ ΑΚΡΙΒΗ ΒΑΓΓΕΛΗ , ΝΤΑΙΑΝΑ ΣΚΟΖΑ ,ΓΙΟΥΛΑ ΓΚΙΟΥΣΤΟ ,ΜΑΡΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ,ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΤΟΥ ,ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

➢ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΩΔΟΡΟΣ,ΔΙΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ,ΓΚΟΥΡΒΕΛΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ,ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

➢ ΒΙΔΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΜΑΡΙΟΣ ,ΔΕΠΟΥΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ,ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

➢ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ,ΤΣΟΥΜΑΝΔΡΑ ΜΑΡΙΑ ,ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ,ΒΑΚΑΛΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,ΓΚΟΥΛΑΛΑ ΜΗΧΑΛΗΣ

➢ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,ΣΠΥΡΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ,ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΚΑΖΑΖΑΚΗΣ,

ΤΣΟΥΡΟΥΛΑΣ ΘΕΩΔΟΡΟΣ

ΥΠΕΥΘΗΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ:

➢ ΜΑΝΙΑΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

➢ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΤΟΝ ΕΘΙΣΜΟ

➢ ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΤΖΟΓΟ

➢ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

➢ ΑΛΚΟΟΛ : ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΗ

➢ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

➢ ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΤΟΝ ΕΘΙΣΜΟ

Ο εθισμός είναι μία κατάσταση που προκαλείται όταν ένα άτομο καταναλώνει μία

ουσία (π.χ. αλκοόλ, κοκαΐνη, νικοτίνη) ή ασκεί μία δραστηριότητα (π.χ. τυχερά

παιχνίδια, sex, ψώνια) που μπορεί να είναι ευχάριστη, η συνέχιση της οποίας,

όμως, γίνεται ψυχαναγκαστική και παρεμβαίνει σε συνηθισμένες ευθύνες και

αρμοδιότητες, όπως, για παράδειγμα, η εργασία, οι σχέσεις ή η υγεία. Τα άτομα

που έχουν αναπτύξει έναν εθισμό μπορεί να μη γνωρίζουν ότι η συμπεριφορά τους

είναι εκτός ελέγχου και προκαλεί προβλήματα για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Η εθιστική συμπεριφορά χαρακτηρίζεται από εξασθένιση του συμπεριφορικού

ελέγχου με συνέπεια το άτομο να παρουσιάζει μειωμένη αναγνώρισης σημαντικών

προβλημάτων στις συμπεριφορές και τις διαπροσωπικές σχέσεις με τους γύρω του.

Οι τύποι εθισμού κυμαίνονται από καθημερινά φάρμακα όπως, π.χ. το αλκοόλ και η

κοκαΐνη, σε συμπεριφορές, όπως, π.χ. το παιχνίδι και η κλοπή. Ορισμένοι τύποι

εθισμού προσδιορίζονται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών

Διαταραχών (DSM-IV-TR), ενώ άλλοι είναι πιο αμφιλεγόμενοι και έχουν

αναγνωριστεί από ορισμένους επαγγελματίες εθισμού. Οι τύποι εθισμού που

παρατηρούνται με τη χρήση ναρκωτικών καθορίζονται στο DSM-IV-TR, το οποίο,

όμως, χρησιμοποιεί τους όρους κατάχρησης ουσιών και εξάρτησης από αυτές. Δεν

ισοδυναμεί με τον εθισμό άμεσα, αλλά μάλλον αναφέρεται στην επιβλαβή χρήση

ουσιών. Ο εθισμός είναι ψυχολογικός και συμπεριφορικός. Οι εξάρσεις

χαρακτηρίζονται από λαχτάρα, καταναγκασμό, αδυναμία να σταματήσει το άτομο

να χρησιμοποιεί τη φαρμακευτική αγωγή και δυσλειτουργία του τρόπου ζωής λόγω

χρήσης ναρκωτικών. Οι εθισμοί συμπεριφοράς είναι αυτοί που δεν περιλαμβάνουν

κάποια ουσία. Αυτός ο τύπος εθισμού μπορεί να είναι μία διαταραχή ελέγχου

παρορμήσεως όπως ορίζεται στο DSM-IV-TR, ή ένας εθισμός που αναγνωρίζεται

από έναν εξειδικευμένο εθισμό. Οι συμπεριφοριστικοί εθισμοί εκτός του DSM-IV-TR

είναι αμφιλεγόμενοι και πολλοί επιστήμονες δεν αισθάνονται ότι ικανοποιούν την

απαίτηση να αποτελούν επίσημο εθισμό.

ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΤΖΟΓΟ

ΟΜΑΔΑ: ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,ΣΠΥΡΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ,

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΚΑΖΑΖΑΚΗΣ, ΤΣΟΥΡΟΥΛΑΣ ΘΕΩΔΟΡΟΣ

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΖΟΓΟΥ

Με τον όρο τζόγο εννοούμε την διαδικασία κατά την οποία ένας παίκτης ποντάρει

χρήματα σε ένα παιχνίδι ή οτιδήποτε άλλο πράγμα του οποίου το αποτέλεσμα δεν

είναι σίγουρο. Μπορεί ο τζόγος να είναι συνδεδεμένος με τον εθισμό στα τυχερά

παιχνίδια και τις αρνητικές συνέπειες αυτού στο άτομα, αλλά επί της ουσίας η λέξη

«τζόγος» δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω από το να παίζει κανείς τυχερά παίγνια. Ο

συνηθέστερος τύπος τζόγου που συναντά κανείς είναι τα αθλητικά στοιχήματα και

τα τυχερά παιχνίδια. Σε αυτό το άρθρο συγκεντρώσαμε για εσάς όλες τις

απαραίτητες πληροφορίες για τον τζόγο, από την ιστορία του όρου και την σχετική

νομοθεσία στην Ελλάδα, μέχρι και τις βασικές μορφές του αλλά και τις αρνητικές

επιπτώσεις που έχει η εξάρτηση στα τυχερά παιχνίδια.

Ιστορία του τζόγου

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο τζόγος είναι στην φύση του ανθρώπου,

ο οποίος κυνηγάει πάντοτε την τύχη του και συναρπάζεται από παιχνίδια που του

ζητάνε να ρισκάρει. Αν και δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο, η ιστορία επιβεβαιώνει

κατά κάποιο τρόπο αυτήν την πεποίθηση, αφού οι πρώτες καταγραφές τυχερών

παιχνιδιών έχουν γίνει πριν από χιλιάδες χρόνια. Συγκεκριμένα, τα ζάρια

εμφανίζονται για πρώτη φορά το 2.800-2.500 π.Χ. στην περιοχή που βρίσκεται το

σημερινό Ιράν, ενώ αναφορές για ακόμα ένα παλαιότερο παιχνίδι με ζάρια έχουμε

και σε αρχαία αιγυπτιακά κείμενα που χρονολογούνται περί το 3.000 π.Χ. Για τα

ζάρια έχουν γράψει και πολλοί Έλληνες ιστορικοί, με τους Ρωμαίους να αγαπούν

ιδιαίτερα αυτό το τυχερό παιχνίδι. Ακόμα, ο απόγονος των ζαριών, το γνωστό σε

όλους μας ντόμινο, παίζεται τα τελευταία χίλια χρόνια στην Κίνα, όπου

εμφανίστηκαν και τα πρώτα λαχεία, περίπου την ίδια εποχή. Όπως καταλαβαίνετε,

τα τυχερά παιχνίδια και κατά συνέπεια και ο τζόγος συνάρπαζαν ήδη από πολύ

παλιά τους ανθρώπους, που ήθελαν να προκαλέσουν την τύχη τους για τους

χαμογελάσει.

Ετυμολογία της λέξης «τζόγος»

Η λέξη τζόγος προέρχεται από την βενετική λέξη «zogo» η οποία σημαίνει παιχνίδι

και έχει ρίζες από την λατινική λέξη «gioco», και είναι συνώνυμο της χαρτοπαιξίας.

Βέβαια, όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή ο τζόγος χρησιμοποιείται για να

περιγράψει κάθε δραστηριότητα όπου ένας παίκτης ποντάρει χρήματα σε κάτι που

καθορίζεται από την τύχη, και όχι μόνο για ισττα τυχερά παιχνίδια με κάρτες

Η Νομοθεσία στην Ελλάδα

Στην χώρα μας επιτρέπονται τα τυχερά παιχνίδια και ο τζόγος, όταν αυτά παίζονται

σε χώρους που έχουν νόμιμη άδεια λειτουργίας. Συγκεκριμένα, κάποιος μπορεί να

δοκιμάσει την τύχη του σε ένα από τα 24 νόμιμα διαδικτυακά καζίνο που

λειτουργούν στην Ελλάδα. Ακόμα, για όσους θέλουν να επισκεφτούν κάποιο καζίνο,

στην Ελλάδα υπάρχουν 8 χερσαία καζίνο στην Πάρνηθα, Θεσσαλονίκη, Ρόδο, Σύρο,

Κέρκυρα, Χαλκιδική, στο Ρίο και το Λουτράκι. Τέλος, μπορείτε να επισκεφτείτε την

επίσημη ιστοσελίδα του ΟΠΑΠ ή κάποιο από τα χιλιάδες καταστήματα του στην

χώρα.

ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΘΙΣΜΕΝΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες που μπορεί να έχει στους εφήβους ο

εθισμός στο τζόγο, κρούει η πανευρωπαϊκή έρευνα Εspad, που συμπεραίνει ότι

στην Ελλάδα, ένα ποσοστό που φτάνει το 8,4% δείχνει ότι είναι σε κίνδυνο για

παθολογικό τζόγο.

Όπως αναφέρει σε συνέντευξη του στο Πρακτορείο 104,9 FM και στην εκπομπή

«104,9 Μυστικά Υγείας» ο ψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής, στέλεχος της ανοιχτής

ψυχοθεραπευτικής μονάδας απεξάρτησης «Αθηνά», του Αιγινήτειου Νοσοκομείου,

Ελευθέριος Μέλλος, περίπου ένας στους επτά μαθητές, δηλαδή σχεδόν το 14%

αυτών, τζογάρει τουλάχιστον δύο φορές το μήνα. Συγκεκριμένα, το 26% των

αγοριών και το 2% κοριτσιών, παίζει κάποιο τυχερό παιχνίδι, ενώ ένα ποσοστό 2,9%

έχει ήδη τα κριτήρια παθολογικού τζόγου, διαταραχής τζόγου.

Τζόγος: Εθισμός γένους αρσενικού. Ανήκε για πολλά χρόνια στις διαταραχές των

παρορμήσεων, όπως η πυρομανία και η κλεπτομανία. Πλέον ανήκει στο πλαίσιο

των διαταραχών εθισμού, και οι γιατροί αναρωτιούνται αν η υπερβολική

ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια μπορεί να γίνει ασθένεια. Για το θέμα αυτό

άλλωστε, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναμένεται να πάρει σαφή θέση, μέσα

στο χρόνο που διανύουμε.

Τζόγος: Εθισμός γένους «ανυπεράσπιστου», αφού πλέον χτυπάει εφήβους στο

«δόξα πατρί», και ειδικότερα μέσω διαδικτύου. «Είναι ένας πολύ πονηρός και

ύπουλος αυτός ο τρόπος τζόγου, διότι κανείς δεν χρειάζεται να μετακινηθεί. Είναι

στο σπίτι του, δεν εκτίθεται, ενδεχομένως να χάνει την αίσθηση του χρόνου που

ξοδεύει ή των χρημάτων που παίζει. Άρα εμπλέκει πολύ πιο εύκολα σε μία

εξαρτητική συμπεριφορά».

Όπως αναφέρει ο κ. Μέλλος, το 90% έχει ξεκινήσει το τζόγο πριν από την ηλικία των

50. Επίσης μιλάει για τους παράγοντες που συντελούν στο πρόβλημα, τα ύποπτα

συμπτώματα, αλλά και το ρόλο που μπορεί να παίξει η οικογένεια. Όσον αφορά το

ερώτημα για το αν υπάρχει ριζική θεραπεία, ο ψυχίατρος λέει χαρακτηριστικά ότι

«η υποτροπή είναι ο κανόνας, αλλά σαφώς όλες οι εξαρτήσεις είναι θεραπεύσιμες

διαταραχές».

Τα είδη παιγνίων Τα παίγνια διακρίνονται σε τεχνικά-ψυχαγωγικά, αυτά δηλαδή που παίζονται για

διασκέδαση χωρίς να χάνει ή να κερδίζει κανείς χρήματα και σε τυχερά.

Τυχερά παίγνια ορίζονται τα παίγνια για το οποία το αποτέλεσμα εξαρτάται

τουλάχιστον εν μέρει από την τύχη και αποδίδουν στον παίκτη οικονομικό όφελος.

Προκειμένου ένα παίγνιο να χαρακτηριστεί ως τυχερό πρέπει να συντρέχουν

σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

Να υφίσταται, έστω και εν μέρει, επιρροή της τύχης στο αποτέλεσμα του παιγνίου.

Να υφίσταται οικονομική διακινδύνευση (wager ή bet), που ως τέτοια νοείται η

επιλογή του παίκτη να αναλάβει τον κίνδυνο επένδυσης στο αποτέλεσμα του

παιγνίου, οποιουδήποτε χρηματικού ποσού ή άλλου περιουσιακού στοιχείου,

ανεξάρτητα από το ύψος της αξίας του στοιχείου αυτού, προκειμένου να επιδιώξει

άμεσα ή έμμεσα οικονομικό όφελος από το αποτέλεσμα διεξαγωγής του παιγνίου.

Στην έννοια της οικονομικής διακινδύνευσης περιλαμβάνεται και η συμμετοχή σε

διεξαγωγή τυχερού παιγνίου που παρέχεται δωρεάν (bonus, free bets κ.λπ.) και

συνδέεται με οικονομική διακινδύνευση χρηματικού ποσού ή άλλου περιουσιακού

στοιχείου, η οποία προηγήθηκε ή/και ακολουθεί.

Τα τυχερά παίγνια στηρίζονται στο νόμο της πιθανοτήτων και καθοριστικό ρόλο στο

αποτέλεσμα παίζει η τύχη. Η τυχαιότητα μπορεί να προκληθεί είτε με τη χρήση

γεννήτριας τυχαίων αριθμών (Random Number Generator - RNG) ή με άλλο

μηχανικό τρόπο, είτε με κλήρωση που πραγματοποιείται με φυσικό τρόπο.

Χαρακτηριστικά τυχερά παίγνια είναι τα λαχεία, τα αριθμολαχεία, το στοίχημα, τα

παίγνια τύπου καζίνο (π.χ. ρουλέτα, πόκερ, μπλακ Τζακ) κλπ.

Τεχνικά-ψυχαγωγικά παίγνια ορίζονται τα παίγνια για το οποία το αποτέλεσμα

εξαρτάται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο από την τεχνική ή πνευματική ικανότητα

του παίκτη και διενεργούνται σε δημόσιο χώρο αποκλειστικά για ψυχαγωγικούς

σκοπούς, χωρίς να επιτρέπεται για το αποτέλεσμα αυτών να συνομολογηθεί

στοίχημα μεταξύ οποιωνδήποτε προσώπων ή να αποδοθεί οποιασδήποτε μορφής

οικονομικό όφελος στον παίκτη. Τα τεχνικά-ψυχαγωγικά παίγνια, απαγορεύεται να

διαθέτουν σύστημα υπολογισμού, καταγραφής και απόδοσης οικονομικού οφέλους

στον παίκτη.

Τέλος, με βάση τον τρόπο που προσφέρονται στους παίκτες, τα παίγνια χωρίζονται

σε δύο βασικές ομάδες, σε εκείνα που διεξάγονται με επίγειο τρόπο (land based),

όπου προϋποτίθεται η φυσική παρουσία του παίκτη, και σε εκείνα που

διενεργούνται εξ αποστάσεως (remote), χωρίς τη φυσική παρουσία του παίκτη, με

τη χρήση του διαδικτύου και των τηλεπικοινωνιακών ή/και ραδιοτηλεοπτικών

συστημάτων.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ

https://www.youtube.com/watch?v=lly2_sEYq5c&authuser=0

https://www.youtube.com/watch?v=LjqGgAPN9y8&authuser=0

https://www.youtube.com/watch?v=05R7DSdiRAY&authuser=0

Η απεξάρτηση από τον τζόγο απαιτεί μεγάλη αυτοπειθαρχία και κίνητρο

από την πλευρά του εξαρτημένου. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι υποστήριξης

ατόμων που έχουν εθιστεί στα τυχερά παιχνίδια. Για όλες τις θεραπείες

απαραίτητη προϋπόθεση είναι το ίδιο το άτομο να παραδεχθεί ότι έχει πρόβλημα.

Το επόμενο βήμα είναι να απευθυνθεί σε εγκεκριμένες και εξειδικευμένες

υπηρεσίες που παρέχουν θεραπεία, υποστηρίζοντας παράλληλα τα άτομα του

στενού περιβάλλοντος τους εξαρτημένου.

Στο ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ, το πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ για τον τζόγο, διαμορφώνεται ένα

εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας ανάλογα με τις ανάγκες του ενδιαφερόμενου και

με το σκεπτικό να μην αποκοπεί από το περιβάλλον του και τις δραστηριότητές του.

Συγκεκριμένα, η ψυχολογική θεραπεία που προσφέρεται περιλαμβάνει:

• ατομική συμβουλευτική-υποστήριξη

• καταγραφή, επεξεργασία και κατανόηση της πορείας που έχει οδηγήσει

στην προβληματική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια

• στρατηγική και μεθόδους για τη μείωση της ενασχόλησης με τον τζόγο

• ανάπτυξη κινήτρων για την αποχή

• εκπαίδευση για την αντιμετώπιση καταστάσεων υψηλού ρίσκου

• εκμάθηση μεθόδων επίλυσης προβλημάτων και διαχείρισης διαπροσωπικών

σχέσεων

• ομάδες ανωνύμων αποθεραπευόμενων τζογαδόρων

• θεραπεία οικογένειας και θεραπείας ζεύγους

Το πρόγραμμα στελεχώνεται από διεπιστημονική ομάδα που αποτελείται από

ψυχολόγους, ψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς, οικογενειακούς θεραπευτές.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Εντέλει συμπεραίνουμε ότι ο τζόγος είναι μια ύπουλη εξάρτηση γιατί δεν έχει

σωματικά συμπτώματα όπως οι άλλες εξαρτίσεις άλλα παρόλα αυτά βλάπτει

σοβαρά τον εξαρτημένο. Λόγω της απώλειας χρημάτων και του ψυχολογικοί

εθισμοί. Για αυτούς τους λογούς πρέπει να αντιμετωπίζεται μια τέτοια εξάρτηση

από ειδικούς. Παρότι το περιστασιακό τζογάρισμα μπορεί να αποτελέσει

διασκέδαση για τους ενήλικες πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή γιατί μπορεί να

μετεξελιχθεί σε εξάρτηση και σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει μέθοδος

απόκτησης χρημάτων.

Πηγες: http://www.wikipedia.com/

http://www.kethea.gr/

http://www.oasis.gr/

http://www.opap.gr/

https://www.healthview.gr/555/pos-mporoyn-na-voithithoyn-atoma-ethismena-sto-tzogo/

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΟΜΑΔΑ: ΒΙΔΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΜΑΡΙΟΣ ,ΔΕΠΟΥΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,

ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Τι είναι τα ναρκωτικά;

Τα ναρκωτικά είναι τοξικές ουσίες φυτικές ή χημικές που προκαλούν στον

οργανισμό διάφορες καταστάσεις: νάρκη, τάση για ύπνο, διέγερση, ένα αίσθημα

ευφορίας, αλλά φέρνουν και εξασθένιση στις φυσιολογικές λειτουργίες του

νευρικού συστήματος και προκαλούν στους χρήστες εθισμό, μια εξάρτηση και στο

τέλος όταν τα στερηθεί ο οργανισμός μας επιφέρουν το στερητικό σύνδρομο.

Διαιρούνται σε ήπια, μαλακά (παράγωγα της ινδικής κάνναβης) και σκληρά

(παράγωγα του οπίου) και είναι μεγάλη απειλή για τη νεολαία. Συνήθως τα

ναρκωτικά χαρακτηρίζονται ως το καταφύγιο των αδυνάτων και των νικημένων.

Αιτίες εθισμού στα ναρκωτικά Γενετικοί

Η χρήση ψυχοδραστικών ναρκωτικών είναι παγκόσμια, με τη μια ή την άλλη μορφή,

και η ιστορία της φτάνει μέχρι πολύ παλιά, στις απαρχές της εμφάνισης του

ανθρώπου και πέρα από αυτήν. Υπάρχουν άφθονα παραδείγματα ζώων που

αναζητούν τις επιδράσεις των ναρκωτικών. Στο εργαστήριο, οι πίθηκοι θα πατήσουν

το μοχλό για την κοκαΐνη, προτιμώντας τον από εκείνον του φαγητού. Οι γάτες

τρελαίνονται από το φυτό κάτνιπ ή νεπέτα η γατόφιλη (Nepeta cataria) και ο

αφρικανικός ελέφαντας θα ταξιδέψει χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να μεθύσει με

τον καρπό ενός συγκειμένου δέντρου, που έχει υποστεί ζύμωση. Τίποτε στη φύση

δεν είναι τυχαίο, όμως δεν έχει ακόμα διατυπωθεί η θεωρία που εξηγεί γιατί

αντιδρούμε στα ναρκωτικά με το συγκεκριμένο τρόπο. Όσον αφορά ξεχωριστές

περιπτώσεις και όχι ολόκληρα είδη, η έρευνα πάνω σε ζώα έχει δείξει ότι μερικές

φορές υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για την χρήση ορισμένων ουσιών. Ολοένα

και περισσότερα στοιχεία συνηγορούν υπέρ του ότι κληρονομικοί παράγοντες

μπορούν να προδιαθέσουν κάποιους ανθρώπους να αναπτύξουν προβλήματα

σχετικά με το αλκοόλ. Τέτοιοι παράγοντες αλληλεπιδρούν με τη διαθεσιμότητα, τον

κοινωνικό περίγυρο και άλλους σημαντικούς παράγοντες.

Διασκέδαση

Οι ουσίες μπορεί να είναι συναρπαστικές για κάποιους, καθώς προσφέρουν ένα

προσιτό και συχνά αξιόπιστο μέσο για την απόκτηση «απολαυστικών» εμπειριών.

Όποιος αμφιβάλλει για αυτό θα πρέπει να θυμηθεί ότι οι περισσότεροι ενήλικες

χρησιμοποιούν ουσίες (αλκοόλ, καπνό, καφέ) και προφανώς δέχονται άκριτα ότι

μια τέτοια χρήση είναι πολύτιμη. Οι χρήστες ουσιών ομολογούν ότι παίρνουν

ουσίες κυρίως επειδή τους αρέσει. Εξ’ ορισμού, οι ουσίες τροποποιούν την ψυχική

κατάσταση του χρήση – επιβραδύνοντας, επιταχύνοντας ή διαστρεβλώνοντας την

αντίληψη - και πολλές αυτοβιογραφικές καταγραφές χρήσης ουσιών τονίζουν τη

γοητεία ακριβώς αυτών των επιδράσεων.

Αυτοκαταστροφική ριψοκίνδυνη συμπεριφορά

Οι προφανείς κίνδυνοι από την κατάχρηση ή την υπερβολική χρήση ουσιών έχουν

οδηγήσει στην υπόθεση ότι μερικές φορές η χρήση παρακινείται από

αυτοκαταστροφικές τάσεις. Η εξάρτηση από το αλκοόλ, για παράδειγμα, έχει

χαρακτηριστεί «χρόνια αυτοκτονία». Έχει παρατηρηθεί συχνά ότι οι χρόνιοι χρήστες

ουσιών εμφανίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και μερικές φορές έχουν έντονα

αισθήματα επιθετικότητας απέναντι στον εαυτό τους.

Πίεση/προτιμήσεις συνομηλίκων

Οι πρώτοι πειραματισμοί με τις ουσίες συχνά εντοπίζονται στην εφηβεία. Τότε

αυξάνεται η περιέργεια των νέων για τον κόσμο γύρω τους και συχνά ψάχνουν για

τρόπους αντίδρασης προς τη γονεϊκή εξουσία. Κατά παράδοξο τρόπο οι νέοι, ενώ

από τη μία επαναστατούν, από την άλλη θέλουν και να προσαρμόζονται στην

ομάδα των συνομηλίκων τους. Έτσι συχνά εξωθούνται στο να δοκιμάσουν ουσίες

από το φόβο μήπως «μείνουν στην απέξω». Ενώ η παραπάνω θεωρία ίσως ταιριάζει

με τις απόψεις κάποιων γονέων, που θεωρούν ότι το παιδί τους δε θα είχε

δοκιμάσει διαφορετικά κάτι τόσο επικίνδυνο, η πραγματικότητα είναι συχνά πιο

σύνθετη. Είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν νέοι που δοκιμάζουν ουσίες κάτω από

αυτές τις συνθήκες, όμως κατά κύριο λόγο οι νέοι άνθρωποι επιλέγουν τους φίλους

με τους οποίους θέλουν να κάνουν παρέα. Εάν ένας νέος γίνει συστηματικός

χρήστης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτός ο νέος ή η νέα έχει διαλέξει να ανήκει σε

μια ομάδα συνομηλίκων που μοιράζονται αυτή τη δραστηριότητα.

Περιβάλλον

Η χρήση ουσιών γίνεται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και η οικονομική άνεση

δεν αποτρέπει το πρόβλημα, εάν υπάρχει έλλειψη συναισθηματικής στήριξης και

αρμονικής συνύπαρξης με την οικογένεια. Παρ’ όλα αυτά, σε γενικές γραμμές, τα

πιο σοβαρά προβλήματα ουσιών είναι πιθανό να συνδέονται με την φτώχεια και τη

στέρηση σε κοινωνίες με υψηλά επίπεδα ανεργίας και με μια ολόκληρη σειρά

κοινωνικής και οικονομικής δυσπραγίας. Για τους νέους που ζουν σε τέτοιες

συνθήκες, οι ουσίες μπορεί να επιτελέσουν μια σειρά λειτουργίες: έναν τρόπο να

απωθούνται τα προβλήματα, μια καθημερινή ρουτίνα που οικοδομείται γύρω από

την εξεύρεση χρημάτων για ναρκωτικά για την αγορά τους, καθώς και μια πηγή

εισοδήματος από την πώλησή τους. Αυτός είναι ο λόγος που η «οικονομία των

ναρκωτικών» συχνά επικρατεί εκεί όπου οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί

θεσμοί έχουν αποτύχει στην τοπική κοινότητα.

Συνέπειες των ναρκωτικών Σωματικές

Οι ουσίες που καπνίζονται οδηγούν σε προβλήματα στο αναπνευστικό σύστημα ,σε

χρόνιο καθημερινό βήχα ,σε πιθανή ανάπτυξη καρκίνου στο αναπνευστικό σύστημα

,ταχυκαρδία και βλάβες στο αναπαραγωγικό σύστημα Ενώ η χρήση τους κατά την

εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο έμβρυο

Ψυχοπαθολογικές

Απώλεια της αίσθησης του χώρου και του χρόνου ,έντονο άγχος,κρίσεις πανικοί

,επιθετικότητα,έλλειψη διάθεσης μειωμένη ενεργητικότητα καθώς και εξάρτηση

από κάθε ειδώς ουσία που μπορεί να κάνει χρήση ο καθένας

Οι οικογενειακές και κοινωνικές συνέπειες

Διάλυση της οικογενείας του ,κοινωνική περιθωριοποίηση,οικονομικές δυσκολίες .Η

εξάρτηση από αυτές τις ουσίες ενός μέλους της οικογένειας επηρεάζει όλα τα μέλη ,

αφού οι συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη είναι καθημερινές

Κατηγορίες χρηστών

Υπάρχουν δυο κατηγόριες χρηστών :

α) Οι εξαρτημένοι που ανήκουν στην ανώτερη οικονομική και λόγω του ότι μπορούν

να εξασφαλίζουν εύκολα την δόση τους και δεν καταφεύγουν στο έγκλημα με

σκοπό την απόκτηση χρημάτων ώστε να αγοράσουν την προσωπική τους δόση.

β) Οι εξαρτημένοι οι οποίοι λόγω της κακής οικονομικής τους κατάστασης

,αναγκάζονται να καταφύγουν στο έγκλημα (μικροκλοπές , διακίνηση ,εκπόρνευση).

Ινδική κάνναβη

Η Ινδική κάνναβη, επισήμως γνωστή ως Cannabis sativa forma indica, είναι ένα

ετήσιο φυτό της οικογένειας Cannabaceae. Ένα υποθετικό είδος του γένους

Cannabis, το οποίο τυπικά διαφέρει από την Cannabis sativa.

Κοκαΐνη

Η κοκαΐνη (βενζοϋλομεθυλεκγονίνη) είναι ένα κρυσταλλικό τροπανιοειδές

αλκαλοειδές που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού κόκα. Το όνομα της

προέρχεται από το όνομα του φυτού μαζί με την αλκαλοειδή κατάληξη -ίνη,

σχηματίζοντας την κοκαΐνη. Είναι ένα τονωτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος

και καταπιεστικό όρεξης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα αναστολέα

επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης-ντοπαμίνης, που μεσολαβεί στην

λειτουργικότητα των εν λόγω ως εξωγενή πρόσδεμα-μεταφορέας κατεχολαμινών.

Εξαιτίας του τρόπου που επηρεάζει την μεσομεταιχμιακή οδό ανταμοιβής, η

κοκαΐνη είναι εθιστική.

Μεθαμφεταμίνη (speed) Η μεθαμφεταμίνη, επίσης γνωστή ως μεταμφεταμίνη (INN), δεξτρομεθαμφεταμίνη,

μεθυλαμφεταμίνη, N-μεθυλαμφεταμίνη και δεσοξυεφεδρίνη είναι ένα ψυχοενεργό

διεγερτικό ναρκωτικό. Αυξάνει την εγρήγορση και την ενέργεια, και σε υψηλές

δόσεις, μπορεί να προκαλέσει ευφορία, την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, και την

αύξηση της σεξουαλικής ευχαρίστησης. Η μεθαμφεταμίνη έχει υψηλό δυναμικό για

κατάχρηση, ενεργοποιώντας το ψυχολογικό σύστημα ανταμοιβής, αυξάνοντας τα

επίπεδα της ντοπαμίνης, νορεπινεφρίνης και σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Η

μεθαμφεταμίνη είναι εγκεκριμένη από την FDA στις Ηνωμένες Πολιτείες για την

αντιμετώπιση της ADHD και της εξωγενούς παχυσαρκίας, υπό την κατοχυρωμένη

εμπορική επωνυμία Desoxyn.

Ηρωίνη Η ηρωίνη ή διακετυλομορφίνη (diacetylmorphine (INN)) είναι οπιοειδές ναρκωτικό,

που ανήκει στην κατηγορία των σκληρών ναρκωτικών λόγω του εξαιρετικά υψηλού

σημείου εθισμού που προκαλεί ενώ είναι και κατασταλτικό. Η παπαρούνα του

οπίου είναι και η πηγή των οπιοειδών, που περιλαμβάνουν το όπιο, τη μορφίνη, την

ηρωίνη και κωδεΐνη. Τα οπιοειδή αξιολογήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από

αρχαιοτάτων χρόνων για την ικανότητα τους να ανακουφίζουν τον πόνο και να

προκαλούν αίσθηση ευφορίας. Πήλινες σουμεριακές πλάκες που χρονολογούνται

περίπου στο 4000 π.Χ. αναφέρονται στην παπαρούνα του οπίου ως "το φυτό της

χαράς"

Έκσταση Με τον όρο έκσταση εννοείται στην θρησκειολογία η αίσθηση ή το συναίσθημα της

απόσπασης από την καθημερινή συνείδηση και υπονοεί πιθανώς μία εκτεταμένη

αίσθηση αγαλλίασης, όπως απαντάται τουλάχιστον στον Σαμανισμό. Ο

νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πλωτίνος αντελήφθη αρχικά την έκσταση ως ανάδυση

της συνείδησης πέραν των ορίων της ατομικότητας και μυστική ένωση με την

υπερβατική Οντότητα. Παρόμοιες ιδέες αναπτύχθηκαν από τον Χέγκελ και ειδικά

από τον Φρίντριχ Νίτσε, ο οποίος μετέφερε στη σύγχρονη εποχή τη μυθική μορφή

του Διονύσου, ως συμβόλου της έκστασης.

Κεταμίνη Η κεταμίνη είναι ουσία που χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο στην κτηνιατρική ως

ταχύτατο αναισθητικό-καταπραϋντικό φάρμακο, σε μικρές δόσεις όμως έχεις

ψυχοδηλωτικές και διασχιστικές επιδράσεις. Κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή

σκόνη και η χρήση της ποικίλλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως

και ενδομυϊκώς ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη.

LSD(Lysergic acid diethylamide) To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide), γνωστό

περισσότερο με το ακρωνύμιο LSD, ή LSD-25, ή λυσεργίδη, είναι συνθετική,

δραστική, παραισθησιογόνος ουσία που παράγεται από το λυσεργικό οξύ, το οποίο

με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη (Claviceps purpurea) που

αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική

δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει

επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα δέσμευσης

της δράσης της σεροτονίνης.

Αποτοξίνωση από τα ναρκωτικά Η απεξάρτηση από τις ναρκωτικές ουσίες είναι συνήθως μια μακροχρόνια και

επίπονη προσπάθεια και για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και για το οικογενειακό του

περιβάλλον. Αν και το στάδιο της σωματικής στέρησης μπορεί να καταπολεμηθεί

σχετικά εύκολα και γρήγορα με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, το στάδιο της

«εγκεφαλικής» απεξάρτησης απαιτεί χρόνο και μεγάλη προσπάθεια κυρίως από τον

ίδιο τον ασθενή.

Πηγες: http://www1.aegean.gr/gympeir/narkotika.htm

http://www.kethea-strofi.gr/article.php?id=235

https://thelifemaniacs.gr › ναρκωτικά-και-εφηβεία

https://el.wikipedia.org/wiki/Ινδική_κάνναβη

https://el.wikipedia.org/wiki/Κοκαΐνη

https://el.wikipedia.org/wiki/Μεθαμφεταμίνη

https://el.wikipedia.org/wiki/Ηρωίνη

https://el.wikipedia.org/wiki/Έκσταση

https://el.wikipedia.org/wiki/Κεταμίνη

https://el.wikipedia.org/wiki/Διαιθυλαμίδιο_του_λυσεργικού_οξέος

http://www.klinikilyrakou.gr/nosilia-gr/apotoxinwsh

ΑΛΚΟΟΛ : ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΗ

ΟΜΑΔΑ:ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ,ΤΣΟΥΜΑΝΔΡΑ ΜΑΡΙΑ,

ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ,ΒΑΚΑΛΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,ΓΚΟΥΛΑΛΑ ΜΗΧΑΛΗΣ

ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ

Αλκοολισμός ονομάζεται η παθολογική σχέση που μπορεί να αναπτύξει το άτομο με

το αλκοόλ. Ο συγκεκριμένος όρος υποδηλώνει την πλήρη εξάρτηση του ατόμου στο

αλκοόλ.

Το αλκοόλ είναι ένα φάρμακο.

Κατατάσσεται ως καταθλιπτικό, πράγμα που σημαίνει ότι επιβραδύνει τις ζωτικές

λειτουργίες, με αποτέλεσμα την ομιλία, την ασταθή κίνηση, τις διαταραγμένες

αντιλήψεις και την αδυναμία αντίδρασης γρήγορα.

Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει το μυαλό, είναι καλύτερα

κατανοητό ως φάρμακο που μειώνει την ικανότητα του ατόμου να σκέφτεται λογικά

και να νοθεύει την κρίση του / της.

Αν και κατατάσσεται ως κατασταλτικό, η ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνεται

καθορίζει τον τύπο του αποτελέσματος. Οι περισσότεροι άνθρωποι πίνουν για το

ερεθιστικό αποτέλεσμα, όπως μια μπύρα ή ένα ποτήρι κρασί που "χαλαρώνουν".

Αλλά εάν ένα άτομο καταναλώνει περισσότερα από όσα μπορεί να χειριστεί το

σώμα, τότε βιώνει το κατασταλτικό αποτέλεσμα του αλκοόλ. Αρχίζουν να

αισθάνονται "ηλίθιοι" ή χάνουν τον συντονισμό και τον έλεγχο.

Η υπερβολική δόση αλκοόλ προκαλεί ακόμα πιο σοβαρά καταθλιπτικά

αποτελέσματα (αδυναμία να αισθανθεί πόνο, τοξικότητα όπου το σώμα εμετεί το

δηλητήριο, και τελικά η απώλεια συνείδησης ή, χειρότερα, κώμα ή θάνατος από

σοβαρή τοξική υπερδοσολογία). Αυτές οι αντιδράσεις εξαρτώνται από το πόσο

καταναλώνεται και πόσο γρήγορα.

Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αλκοόλ. Η αιθανόλη, η μόνη αλκοόλη που

χρησιμοποιείται στα ποτά, παράγεται με τη ζύμωση των κόκκων και των φρούτων.

Η ζύμωση είναι μια χημική διαδικασία όπου η ζύμη δρα σε ορισμένα συστατικά του

τροφίμου, δημιουργώντας αλκοόλ.

ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΑΛΚΟΟΛ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΛΟΓΟΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

(γιατί οι νέοι καταφεύγουν στο αλκοολ)

Οι νέοι εθίζονται εύκολα: Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι στην εφηβεία οι νέοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο

να εθιστούν στο αλκοόλ, καθώς σε αυτή την ηλικία η μετάβαση από τη χρήση στην

κατάχρηση και τελικά στην εξάρτηση γίνεται με γρηγορότερους ρυθμούς από ό,τι

στους ενηλίκους.Σοβαροί παράγοντες που συντελούν στη χρήση αλκοόλ κατά την

εφηβεία είναι η επιθυμία να αρέσει ο έφηβος στο αντίθετο φύλο και η τάση του να

μιμείται την ενήλικη συμπεριφορά. Επιπλέον, η ανεκτικότητα της κοινωνίας ως προς

τη χρήση του αλκοόλ και η εύκολη διαθεσιμότητά του δίνουν στους νέους την

αίσθηση ότι το αλκοόλ είναι μια ουσία ακίνδυνη, που απλώς δημιουργεί ευχάριστη

διάθεση.

Ποιοι λόγοι οδηγούν τους νέους στο ποτό

• Αντίδραση σε αυστηρούς ή καταπιεστικούς γονείς.

• Θεωρούν ότι έτσι απελευθερώνονται και διασκεδάζουν καλύτερα.

• Θέλουν να νιώθουν κοινωνικά αποδεκτοί.

• Για να πειραματιστούν σε καινούργιες εμπειρίες.

• Για να χαλαρώσουν.

• Για να προσεγγίσουν πιο εύκολα το άλλο φύλο.

• Για να κατευνάσουν τις ανησυχίες και τους φόβους τους.

• Για να ξεχάσουν κάποιο οικογενειακό ή προσωπικό τους πρόβλημα.

Ένας έφηβος που πίνει χωρίς έλεγχο μπορεί να δεχτεί αδιαμαρτύρητα τη βιαιότητα

ή ακόμα και τη σεξουαλική παρενόχληση από άλλους χωρίς να μπορεί να

αντιδράσει.

Ορισμένοι έφηβοι το βλέπουν ως επίδειξη μαγκιάς, άλλοι πάλι ως κάτι το άγνωστο

που τους κινεί την περιέργεια και θα τους «μεγαλώσει» απότομα και κάποιοι ως

κάτι το απαγορευμένο, που ωστόσο είναι «γλυκό» και τους… ιντριγκάρει.

OI ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ:

ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

Το αλκοόλ στα παιδιά προκαλεί εθισμό, εξάρτηση, αλλαγή συμπεριφοράς,

διαταραχές προσωπικότητας κατά και μετά την χρήση, έλλειψη ορίων, ροπή προς

στη βία, παρορμητισμό και εμπλοκή σε ριψοκίνδυνες καταστάσεις και συμμετοχή

σε παραβατικές πράξεις είτε κατά είτε μετά την χρήση

ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΤΟΜΑ

Η ικανότητα του σώματός σου να επεξεργάζεται το αλκοόλ μειώνεται με την ηλικία.

Αυτό συμβαίνει γιατί το νερό που περιέχεται στο σώμα σου μειώνεται, με

αποτέλεσμα να υπάρχει υψηλότερη συγκέντρωση αλκοολ στο αίμα σου. Σύμφωνα

όμως με έρευνες, η κατανάλωση μιας ή δύο μονάδων αλκοόλ την ημέρα μπορεί να

βοηθήσει στην αποφυγή εμφάνισης της στεφανιαίας νόσου, στους άνδρες άνω των

40 ετών και στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Οι οδηγίες, μάλιστα, της

Βρετανικής κυβέρνησης αναφέρουν ότι οι μεσήλικες γυναίκες ή οι ηλικιωμένοι

άνδρες που δεν πίνουν ή κάνουν περιστασιακή κατανάλωση κι ειδικότερα όσοι

είναι επικίνδυνοι για εμφάνιση καρδιακών παθήσεων «ίσως θα ήθελαν να λάβουν

υπόψη τους την πιθανότητα η χαμηλή υπεύθυνη κατανάλωση αλκοόλ, να έχει

ευεργετικές ωφέλειες στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής». Σύμφωνα με έρευνες,

εκτός των πλεονεκτημάτων για υγιή καρδιά, η υπεύθυνη κατανάλωση στους

ηλικιωμένους, μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης άνοιας και

Αλτσχάιμερ. Παρόλα τα οφέλη της χαμηλής κατανάλωσης αλκοόλ στην τρίτη ηλικία,

οι μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, από την άλλη, μπορεί να προκαλέσουν νευρολογικά

προβλήματα κι απώλεια μνήμης.Ιδιαίτερη προσοχή, απαιτείται και στην περίπτωση

φαρμακευτικής αγωγής.Η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία

σας κι αν πέσετε έχετε περισσότερες πιθανότητες να τραυματιστείτε σοβαρά.

ΚΑΡΔΙΑ

Ειδικά σε ότι αφορά στη σχέση αλκοόλ και καρδιάς, έχει φανεί ότι σε μικρές

ποσότητες μπορεί να έχει οφέλη, ενώ μεγαλύτερες ποσότητες επηρεάζουν αρνητικά

τη λειτουργία της. Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ έχει ενοχοποιηθεί ότι αυξάνει τις

διαταραχές του καρδιακού ρυθμού (αρρυθμίες) και τον κίνδυνο αιφνίδιου

καρδιακού θανάτου.Η κατανάλωση αλκοολ προκαλεί αύξηση των καρδιακών

παλμών,ενώ όσο πίνει κάποιος,τόσο ταχύτερα χτυπάει η καρδιά του.

Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ έχει ενοχοποιηθεί ότι αυξάνει τις διαταραχές του

καρδιακού ρυθμού (αρρυθμίες) και τον κίνδυνο αιφνιδίου καρδιακού θανάτου, ενώ

αντίθετα η μέτρια κατανάλωση μειώνει τον κίνδυνο ακόμα και σε σχέση με εκείνους

που δεν πίνουν καθόλου. Επιπλέον, η μέτρια κατανάλωση έχει ευνοϊκή επίδραση

στην εμφάνιση στεφανιαίας νόσου και μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης

εμφράγματος του μυοκαρδίου.Εκτός, όμως, από τις αρρυθμίες και τον αιφνίδιο

καρδιακό θάνατο, η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται και με

μυοκαρδιοπάθεια, δηλαδή με δυσλειτουργία του καρδιακού μυός, ο οποίος

εξασθενεί και δυσκολεύεται να προωθήσει αποτελεσματικά το αίμα προς τους

ιστούς του σώματος. Η πλήρης διακοπή της λήψης αλκοόλ μπορεί να έχει καλά

αποτελέσματα και να βοηθήσει στη μερική αποκατάσταση των μυοκαρδιακών

βλαβών και τη βελτίωση της λειτουργικότητας της καρδιάς.

ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

ΑΙΜΑ- ΣΤΟΜΑΧΙ-ΣΥΚΩΤΙ

ΑΙΜΑ:Η συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα μας, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες

όπως το φύλο, η ηλικία και η σωματική μας υγεία, ο μεταβολικός μας ρυθμός, η ποσότητα

φυσικά που έχουμε καταναλώσει και μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα ήπιαμε τη

συγκεκριμένη ποσότητα, εάν καταναλώσαμε αλκοόλ με γεμάτο ή άδειο στομάχι και βέβαια

το βάρος και το ύψος μας.

ΣΥΚΩΤΙ: Το συκώτι επιτελεί το 90% του μεταβολισμού, διασπώντας το αλκοόλ και

βγάζοντάς το από το σύστημά μας. Το ανθρώπινο συκώτι μεταβολίζει το αλκοόλ με τον ίδιο

ρυθμό: 29 χιλιοστόλιτρα ανά ώρα.

ΣΤΟΜΑΧΙ:Το αλκοολ είναι ένας ερεθιστικός παράγοντας για την βλεννογόνο του

πεπτικού συστήματος και γι’αυτό άτομα με παθήσεις του πεπτικού συστήματος

πρέπει να αποφεύγουν το αλκοολ.Όταν το αλκοολ που πίνουμε φτάσει στο στομάχι

ένα μεγάλο μέρος απορροφάται σχεδόν αμέσως από την βλεννογόνο του στομαχιού

και εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ

Το αλκοόλ μπορεί να επιφέρει μη αναστρέψιμες βλάβες στο DNA των βλαστικών

κυττάρων, πράγμα που εξηγεί εν μέρει γιατί αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου,

σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που βασίσθηκε στη μελέτη

πειραματόζωων.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι ερευνητές του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας του

Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον καθηγητή Κέταν Πατέλ, που έκαναν τη σχετική

δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», χρησιμοποίησαν ποντίκια για να δείξουν ότι η

κατανάλωση αλκοόλ οδηγεί σε μόνιμη γενετική βλάβη.

Η βλάβη προκαλείται κυρίως από την ακεταλδεΰδη, μια χημική ουσία που

παράγεται κατά την επεξεργασία του αλκοόλ από το σώμα. Η ουσία αυτή

διαπιστώθηκε ότι μπορεί να διασπάσει και να αλλοιώσει τα μόρια του DNA μέσα

στα βλαστοκύτταρα του αίματος. Αυτό οδηγεί σε αναδιάταξη των χρωμοσωμάτων

και σε μόνιμη τροποποίηση των αλληλουχιών του DNA στα βλαστικά κύτταρα.

Με τη σειρά της, η βλάβη των βλαστοκυττάρων μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση

καρκίνου. Η νέα μελέτη βοηθά έτσι να κατανοηθεί γιατί το αλκοόλ αυξάνει τον

κίνδυνο επτά ειδών καρκίνου: στόματος, λαιμού, λάρυγγα, οισοφάγου, μαστού,

ήπατος και εντέρου.

«Μερικοί καρκίνοι αναπτύσσονται εξαιτίας της βλάβης του DNA στα

βλαστοκύτταρα. Μολονότι κάποιες βλάβες συμβαίνουν κατά τύχη, τα ευρήματά μας

δείχνουν ότι η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τέτοιας

βλάβης», δήλωσε Ο Πατέλ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ Η κατάχρηση αλκοόλ αποτελεί ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, με σοβαρές

επιπτώσεις στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία του ατόμου. Βιολογικοί,

κοινωνικοί και πιθανώς γενετικοί παράγοντες αλληλοεπιδρούν, στην εμφάνιση και

στην εξέλιξη του αλκοολισμού, ενώ η αντιμετώπιση του είναι δύσκολη και

πολύπλευρη, τόσο σε υγειονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια

του 28ου Πανελλήνιου Ιατρικού Συνεδρίου και υπό τη διεύθυνση του Σ. Ντουράκη,

της Β' Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου,

πραγματοποιήθηκε διεταιρική συζήτηση, κατά την διάρκεια της οποίας

αναπτύχθηκαν οι κυριότερες πλευρές του προβλήματος του αλκοολισμού.

Ο αλκοολισμός, από νοσολογικής άποψης, υπάγεται στις παθήσεις που οφείλονται

στη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών. Η αιθυλική αλκοόλη είναι η συνηθέστερη και η

πλέον διαδεδομένη φαρμακευτική � κατασταλτική ουσία του Νευρικού

συστήματος. Επίσης,ο αλκοολισμός δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη την φυσιολογική

συνέχεια της οποιασδήποτε χρήσης αλκοολούχων ποτών. Στους παθογενετικούς

μηχανισμούς ενέχονται γενετικοί και βιολογικοί παράγοντες, ψυχολογικοί

συντελεστές και ιδιαιτερότητες της προσωπικότητας, κοινωνικοί παράμετροι,

προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις, προηγούμενο ψυχιατρικό ιστορικό κ.α.

Η χρήση αιθυλικής αλκοόλης είναι συχνή στον ενήλικο πληθυσμό (77% στην ηλικία

26 � 34 έτη). Η αλκοολική εξάρτηση εκτιμάται στο 3-15% και εξαρτάται από το

φύλο, την κοινωνική κατάσταση, το μορφωτικό επίπεδο κλπ.

Οι περισσότεροι ασθενείς δεν είναι σωματικά εξαρτημένοι. Η συχνότητα σε

γυναίκες αυξάνεται συνεχώς λόγω κοινωνικής ανοχής και εύκολης ανεύρεσης. Οι

γυναίκες είναι πλέον ευαίσθητες λόγω μειωμένου όγκου και μειονεκτικότητας της

αλκοολικής δευδρογενάσης στομάχου.Οι κύριες συνέπειες της κατάχρησης

αιθυλικής αλκοόλης στο μεταβολισμό είναι: υπογλυκαιμία, οξέωση, αβιταμίνωση,

υποκαλιαιμία και υπομαγνησιαιμία.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κλινικής σημειολογίας της κατάχρησης αιθυλικής

αλκοόλης είναι η άρνηση του ασθενούς να παραδεχθεί το πρόβλημα, με

αποτέλεσμα να αποκαλύπτεται αυτό από τις συνέπειες και τις επιπλοκές του.

ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ

(τροποι απεξαρτησης) H συχνή χρήση αλκοόλ προκαλεί ανοχή και εξάρτηση, σωματική και ψυχική. Η

εξάρτηση από αυτή την ουσία είναι γενικά ύπουλη και μακροχρόνια.Αφού

εγκατασταθεί η σωματική εξάρτηση, με τη διακοπή της χρήσης εμφανίζονται

συμπτώματα στέρησης, όπως τρεμούλιασμα των χεριών, της γλώσσας και των

βλεφάρων, ταχυκαρδία, εφίδρωση, άγχος, πονοκέφαλος, αϋπνία κ.α.

Το σύνδρομο στέρησης μπορεί να εξελιχθεί σε Delirium Tremens, που εκδηλώνεται

με ταχυκαρδία, εφίδρωση, οπτικές ή ακουστικές παραισθήσεις. Παρατηρείται

επίσης συχνά παραλήρημα και ψυχοκινητική διέγερση. Συνήθως εμφανίζεται σε

άτομα που πάσχουν από κάποια ταυτόχρονη σωματική ασθένεια, είναι δε δυνατόν

να καταλήξει και στο θάνατο.

Η χρόνια χρήση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει επίσης σε βρογχίτιδα, πνευμονία,

φυματίωση και καρδιοπάθεια. Η εξασθένηση των διανοητικών λειτουργιών δεν

είναι σπάνια.Οι περισσότεροι θάνατοι από χρόνια κατάχρηση αλκοόλ οφείλονται

στην καταστροφή του ήπατος, εφόσον εκεί μεταβολίζεται η μεγαλύτερη ποσότητα

αλκοόλ (κίρρωση ήπατος).

Η θεραπεία ξεκινάει από τον ίδιο τον ασθενή. Η αποδοχή του προβλήματος είναι το

σημαντικότερο βήμα. Είναι μια προσπάθεια επίπονη, μακροχρόνια και με πολλές

στιγμές αδυναμίας. Η θεραπεία αποτοξίνωσης των αλκοολικών γίνεται με

ψυχοθεραπεία και με φάρμακα σε ψυχιατρικές κλινικές.

Παρουσιάζει δυστυχώς τεράστιες δυσκολίες. Οι αλκοολικοί συνήθως αρνούνται ότι

έχουν πρόβλημα εθισμού στο αλκοόλ και δεν ζητούν βοήθεια από ειδικούς,

πιστεύοντας ότι έτσι οι υπόλοιποι τους λυπούνται. Υπάρχουν βεβαίως κρατικά και

δημόσια ιδρύματα όπου άτομα που πάσχουν από αλκοολισμό μπορούν να

μιλήσουν για τα προβλήματά τους και να βοηθηθούν από ειδήμονες.

ΠΗΓΕΣ:

https://el.wikipedia.org

http://www.kentroapexartisis.com

https://poiostigiati.gr

http://www.apolafste.ypefthina.gr/epidraseis-3/to-alkool-stin-triti-ilikia/

https://www.eumedline.eu/post/Alkool-kai-kardia

https://www.itrofi.gr/pota/alkooloyha/article/864/poso-hroniko-diastima-menei-

alkool-ston-organismo-mas

https://www.medlook.net/%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%BF%CE%BF%CE%BB%CE%

B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/2050.html

https://www.typosthes.gr/ygeia-epistimi/147970_alkool-mporei-na-epiferei-mi-

anastrepsimes-blabes-sto-dna

https://www.care.gr/post/5874/oi-synepeies-tis-kataxrisis-tou-alkool

ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

ΟΜΑΔΑ:ΑΚΡΙΒΗ ΒΑΓΓΕΛΗ , ΝΤΑΙΑΝΑ ΣΚΟΖΑ ,ΓΙΟΥΛΑ ΓΚΙΟΥΣΤΟ ,ΜΑΡΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ,ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΤΟΥ ,ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Κάπνισμα ονομάζεται η πρακτική της εισπνοής καπνού προερχόμενου από την

καύση φύλλων του φυτού καπνός. Η καύση γίνεται συνήθως σε τσιγάρο, πούρο

αβανα ή με άλλο τρόπο. Η πρακτική αυτή ήταν συνήθεια των κατοίκων της

Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, πριν ακόμα αυτές ανακαλυφθούν από τους

Ευρωπαίους. Η συνήθεια μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και την Ασία μετά το 1556.

Αργότερα, ανακαλύφθηκε ότι το κάπνισμα είναι βλαβερό για την υγεία. Στα

επόμενα χρόνια, έγινε κατανοητό ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο καθώς και

άλλα προβλήματα υγεία, όπως τον καρκίνο του πνεύμονα, του λάρυγγα, του

οισοφάγου, της ουροδόχου κύστεως στον άνδρα.

Το κάπνισμα είναι η πιο σοβαρή αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας. Οι θάνατοι

από το κάπνισμα είναι τριπλάσιοι από αυτούς των τροχαίων ατυχημάτων και

αποτελούν το 30% όλων των θανάτων, το 85% του καρκίνου του πνεύμονα και το

83% των θανάτων από αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

Τι προκαλεί το κάπνισμα;

Είναι πλέον κοινά παραδεκτό, ότι το κάπνισμα προκαλεί σοβαρότατες βλάβες σε

όλα τα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Η μακροχρόνια χρήση του από

δισεκατομμύρια ανθρώπους έχει δώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τη

επίπτωσή του στην υγεία των καπνιστών.

Προκαλεί κάθε χρόνο σ’ όλο τον κόσμο 5.000.000 θανάτους. Tο 2025 ο αριθμός

αυτός θα φτάσει τα 10.000.000.

Έχει υπολογιστεί ότι οι θάνατοι που προκαλεί το κάπνισμα κάθε χρόνο στις

ανεπτυγμένες χώρες είναι περισσότεροι από όσους προκαλούν μαζί: το AIDS, τα

τροχαία ατυχήματα, οι ανθρωποκτονίες, οι αυτοκτονίες, η κατανάλωση

οινοπνευματωδών ποτών και τα ναρκωτικά.

Τα προϊόντα του τσιγάρου που καίγεται και παράγεται ο καπνός, τον οποίο εισπνέει

ο καπνιστής, μεταφέρουν ανόργανες και οργανικές ουσίες που είναι τοξικές για τον

ανθρώπινο οργανισμό.

Οι ουσίες αυτές ενοχοποιούνται για τις πολλές και ποικίλες επιπτώσεις από το

μακροχρόνιο κάπνισμα, οι κυριότερες από τις οποίες είναι:

• Η βλάβη των αγγείων και της καρδίας

• Η βλάβη του πνεύμονα

• Η καρκινογένεση

Αξίζει να αναφερθεί ότι μετρήσεις του εκπνεόμενου αέρα κατά το πρώτο

δευτερόλεπτο έδειξαν ότι ο καπνιστής έχει δραματική πτώση της αναπνοής του σε

σχέση με το μη καπνιστή και ότι αυτή βελτιώνεται σημαντικά αν γίνει έγκαιρη

διακοπή του καπνίσματος. Τελικά, ο καπνός προσβάλλει όλα τα όργανα με

επίπτωση στη ζωτικότητα και στη λειτουργικότητά τους. Μερικές ακόμη παθήσεις

και αρνητικές συνέπειες για τις οποίες ευθύνεται το κάπνισμα είναι οι εξής:

• Προσβολή του εμβρύου των εγκύων καπνιστών

• Μείωση της σεξουαλικής ικανότητας

• Ελάττωση της αναπαραγωγικότητας

• Γενετική μετάλλαξη

• Τέλος, ο μέσος όρος ζωής των καπνιστών είναι κατά 10 χρόνια συντομότερος

από αυτόν των μη καπνιστών.

Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει τα παιδιά από νωρίς, πριν ακόμη νιώσουν

την «ευχαρίστηση» του καπνίσματος, να γνωρίζουν τις επιπτώσεις από τη

μακροχρόνια χρήση του. Δυστυχώς, με γονείς καπνιστές τα παιδιά έχουν την

εντύπωση ότι το κάπνισμα είναι κάτι φυσικό άρα όχι κακό!

Πώς δρα η νικοτίνη και οι αρνητικές συνέπειες του

τσιγάρου

Η εισπνεόμενη νικοτίνη, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, δεσμεύει τις

παρασυμπαθητικές συνάψεις του εγκεφάλου παρεκτοπίζοντας το φυσιολογικό

νευροδιαβιβαστή, την ακετυλοχολίνη. Αυτό προκαλεί ένα αίσθημα ευφορίας στον

καπνιστή, με ελάττωση του stress μέσω έκλυσης ενδορφινών. Μετά από 40 περίπου

λεπτά η νικοτίνη αποβάλλεται και αφήνει άδειες τις συνάψεις, που εκδηλώνεται με

ανησυχία και άγχος από τον καπνιστή. Η εκ νέου εισπνοή νικοτίνης αίρει το

δυσάρεστο αίσθημα.Αυτή η διαδικασία οδηγεί τον καπνιστή στην εξάρτηση από το

τσιγάρο, που συνδέεται απόλυτα με το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Πώς Δημιουργείται η Εξάρτηση;

Το ξεκίνημα οφείλεται κυρίως σε πιέσεις κοινωνικές (προσωπικό status) και μόδας

και σταδιακά εγκαθίσταται μια εξάρτηση συμπεριφοράς και ψυχολογική, καθώς και

φυσική ή φαρμακολογική.

Το τσιγάρο είναι η λύση σε καταστάσεις stress, προβολής του «εγώ», ή πολύ απλά

μια συνήθεια.Για τους περισσότερους, είναι μια αίσθηση ευχαρίστησης,

χαλάρωσης, πνευματικής διέγερσης και έτσι αυξάνουν τη χρήση.

Η φαρμακολογική εξάρτηση, που οφείλεται στον εθισμό της νικοτίνης, εγκαθίσταται

μετά από αρκετό χρόνο και «επιβάλει» κατανάλωση μιας ποσότητας μέσα στη

μέρα, για να μην εμφανισθούν συμπτώματα έλλειψης.

Ποιός είναι ο Μηχανισμός της Εξάρτησης; Με την πρώτη ρουφηξιά η νικοτίνη φθάνει απότομα σαν flash σε 7-10 στον

εγκέφαλο και σιγά- σιγά δημιουργεί εξάρτηση.

Δρα στους χοληνεργικούς υποδοχείς και τους διεγείρει μέσω έκκρισης ντοπαμίνης,

προσφέροντας αίσθηση ευχαρίστησης, καλής διάθεσης, και ικανότητας

συγκέντρωσης.

Η έλλειψη ντοπαμίνης δημιουργεί ανάγκη νικοτίνης.

Ο αριθμός των υποδοχέων ευαίσθητων στη νικοτίνη, αυξάνει ανάλογα με τον

βαθμό καπνίσματος και φυσικά αυτός ο μηχανισμός είναι ο ίδιος σε όλες τις

εξαρτησιογόνες ουσίες.

Ποιοι Παράγοντες Επηρεάζουν την Εξάρτηση;

Ατομικοί και περιβαλλοντολογικοί, όπως η προσωπικότητα, ο τρόπος ζωής, το

κοινωνικό περιβάλλον, οι γονείς καπνιστές, το άγχος και η πίεση της

καθημερινότητας.

Επίσης ευθύνονται και γενετικοί παράγοντες που επιδρούν στον μεταβολισμό και τη

βιοδιαθεσιμότητα της νικοτίνης.

Τα άτομα που τη μεταβολίζουν αργά, έχουν μικρότερο κίνδυνο για καρκίνο του

πνεύμονα, καπνίζουν λιγότερο και είναι πιο εύκολο να κόψουν το κάπνισμα.

Αντικαπνιστικοί Νόμοι

Άρθρο 3

1. Εκτός από όσες απαγορευτικές ή περιοριστικές διατάξεις ισχύουν και

εφαρμόζονται ήδη, απαγορεύεται πλήρως, το κάπνισμα και η κατανάλωση

προϊόντων καπνού στους ακόλουθους χώρους:

(α) σε όλους τους δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, κλειστούς ή στεγασμένους, που

χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας, εξαιρουμένων των χώρων που

χρησιμοποιούνται για την παρασκευή προϊόντων καπνού,

(β) σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ιδίως τα καταστήματα

παρασκευής και προσφοράς φαγητών, ποτών, γλυκισμάτων, κάθε είδους

παρασκευασμάτων γάλακτος, μικτών καταστημάτων και κέντρων διασκέδασης κατά

την έννοια των διατάξεων της υπ’ αριθ. Υ1γ/Γ.Π./οικ.47829/2017 Υγειονομικής

Διάταξης (Β΄ 2161),εξαιρουμένων των εξωτερικών τους χώρων, σε περίπτωση που

είναι περιμετρικά ανοικτοί σε δύο πλευρές τουλάχιστον. Ως «εσωτερικός χώρος»,

για την εφαρμογή του παρόντος, νοείται και το αίθριο ή ο χώρος με συρόμενη ή

αποσπώμενη οροφή, όπως και κάθε χώρος, με σκέπαστρο και ταυτόχρονα

κλεισμένος με οποιονδήποτε τρόπο περιμετρικά.

(γ) στους παντός είδους κλειστούς χώρους αναμονής,

(δ) στα αεροδρόμια, εξαιρουμένων των χώρων που ειδικά θα προσδιοριστούν για

τους καπνιστές,

(ε) στους σταθμούς μεταφορικών μέσων και επιβατικών σταθμών λιμένων,

(στ) στα παντός είδους κυλικεία,

(ζ) στα παντός είδους μέσα μαζικής μεταφοράς συμπεριλαμβανομένων των

επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκινήτων, με μετρητή (ταξί) και αγοραίων,

(η) στα πάσης φύσεως αυτοκίνητα, ιδιωτικής και δημοσίας χρήσης, όταν επιβαίνουν

ανήλικοι κάτω των 12 ετών.

Για την ως άνω παράβαση επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο ποσού χιλίων

πεντακοσίων (1.500) ευρώ στον επιβαίνοντα που καπνίζει ανεξάρτητα αν είναι

οδηγός, ενώ διπλασιάζεται το πρόστιμο στο ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ,

αν αυτός που καπνίζει οδηγεί αυτοκίνητο δημοσίας χρήσης. Επιπλέον στους

οδηγούς των οχημάτων αυτών επιβάλλεται η αφαίρεση της άδειας ικανότητος

οδήγησης για διάστημα ενός (1) μηνός για κάθε παράβαση έστω και αν δεν

διέπραξαν οι ίδιοι την παράβαση, αλλά πρόσωπο που επιβαίνει στο αυτοκίνητο.

ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ Το κάπνισμα είναι κακό για την υγεία, αλλά το να βρίσκεσαι κοντά σε έναν καπνιστή

είναι χειρότερο. Ο καπνός μπορεί επιδρά αρνητικά στην υγεία σας ακόμα και αν

κάποιος άλλος καπνίζει γύρω σας. Ο παθητικός καπνός εμφανίζεται όταν κάποιος

καπνίζει ή χρησιμοποιεί καπνά.

Οι καπνιστές αντιμετωπίζουν πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά η εισπνοή

παθητικού καπνού αποτελεί απειλή για την υγεία των μη καπνιστών. Όταν ο μη

καπνιστής εισπνέει τον καπνό, μπορεί να προκληθούν πολλές ασθένειες.

Μπορεί να επηρεάσει τόσο τους ενήλικες όσο και τα παιδιά. Εδώ είναι μερικές

βλαβερές συνέπειες του παθητικού καπνού σε ενήλικες και παιδιά.

Κίνδυνοι για τους ενήλικες Οι ενήλικες είναι πιο επιρρεπείς σε παθητικό κάπνισμα επειδή είναι πιθανό να

περάσουν περισσότερο χρόνο με τους καπνιστές. Οι ενήλικες μπορούν να

αλληλεπιδρούν με τους καπνιστές στον χώρο εργασίας τους, στην κοινωνική

συνάντηση ή οπουδήποτε γύρω τους. Ορισμένες επιβλαβείς επιπτώσεις μπορεί να

περιλαμβάνουν:

Αναπνευστικές ασθένειες Ο κίνδυνος ανάπτυξης αναπνευστικών παθήσεων μπορεί να αυξηθεί σε ενήλικες

που εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα τακτικά. Οι ενήλικες που πάσχουν ήδη από

άσθμα ή εμφανίζουν συμπτώματα θα πρέπει να αποφεύγουν οποιαδήποτε πιθανή

έκθεση σε παθητικό κάπνισμα.

Καρδιαγγειακές παθήσεις Οι άνθρωποι που καπνίζουν ή όσοι είναι γύρω τους, διατρέχουν μεγαλύτερο

κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Μπορεί επίσης να οδηγηθούν σε σταθερή

υψηλή αρτηριακή πίεση, η οποία συνδέεται με καρδιαγγειακά επεισόδια.

Καρκίνος του πνεύμονα Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μια κοινή ασθένεια στους καπνιστές. Υπάρχουν,

ωστόσο, πιθανότητες να εκδηλωθεί και σε άτομα που εκτίθενται συχνά στο

παθητικό κάπνισμα.

Κίνδυνοι για τα παιδιά Οι γονείς που καπνίζουν διαταράσσουν την υγεία των παιδιών τους. Καθώς τα

παιδιά βρίσκονται στην ανάπτυξη και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι υπό

διαμόρφωση, είναι πιο ευάλωτα στις βλαβερές συνέπειες του παθητικού καπνού

από τους ενήλικες. Ορισμένες από τις συνέπειες για την υγεία μπορεί να

περιλαμβάνουν:

Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος Τα παιδιά μπορούν να εύκολα να εκδηλώσουν αναπνευστικές λοιμώξεις, λόγω της

παθητικής έκθεσης στο κάπνισμα. Η πνευμονία και η βρογχίτιδα είναι οι πιο συχνές

λοιμώξεις που μπορεί να υποστούν.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ.

Συχνότητα του καπνίσματος

Ο Π.Ο.Υ. υπολογίζει ότι στην Ευρώπη περίπου 215 εκ. κατοίκων καπνίζουν, από τα

οποία τα 130 εκατ. είναι άνδρες. Το ποσοστό καπνιστών στους άνδρες είναι κατά

μέσο όρο 34% στη Δυτική Ευρώπη και 47% στην Ανατολική, ενώ στις γυναίκες, 25%

στη Δυτική Ευρώπη και 20% στην Ανατολική (WHO 2007).

Η Ελλάδα παρουσιάζει την υψηλότερη αναλογία καπνιστών μεταξύ των

δυτικοευρωπαϊκών χωρών (37,6%). Κατά την τελευταία δεκαετία παρατηρείται

μείωση του ποσοστού, αλλά παρόλα αυτά, παραμένει το υψηλότερο μεταξύ των

χωρών της Δυτικής Ευρώπης.

Παρά τη διαφαινόμενη μείωση των καπνιστών, ο μέσος ετήσιος αριθμός τσιγάρων

κατ’ άτομο παρουσιάζει αύξηση. Στη δεκαετία 1991 - 2001 αυξήθηκε κατά 29,7%

και έφτασε τα 3.089,4 τσιγάρα και τελικά, το 2004 τα 3.199,8 τσιγάρα. Η Ελλάδα

έχει τον υψηλότερο αριθμό καταναλισκόμενων τσιγάρων κατ’ άτομο στη Δυτική

Ευρώπη. Μετά το 2000, ο μέσος ετήσιος κατά κεφαλή αριθμός τσιγάρων στην

Ελλάδα είναι διπλάσιος από ότι στη Γερμανία, Γαλλία και Μ. Βρετανία και

πενταπλάσιος από ότι στη Νορβηγία.

.Διαφορές μεταξύ των φύλων: Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα στα

οποία στηρίζονται τα στοιχεία του Π.Ο.Υ. το 2000, το ποσοστό καπνιστών μεταξύ

των ανδρών έφτανε στην Ελλάδα το 46,8%, ενώ μεταξύ των γυναικών το 29% (WHO

2008). Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Αττική το 2002, σε άτομα ηλικίας

άνω των 18 ετών, το ποσοστό καπνιστών βρέθηκε στους άνδρες, 51% και στις

γυναίκες 39% (Pitsavos et al. 2003).

Σε σύγκριση με τις άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα φαίνεται να έχει το

υψηλότερο ποσοστό καπνιστών, όχι μόνο στους άνδρες αλλά και στις γυναίκες.

Δεδομένου ότι στις γυναίκες η έναρξη του καπνίσματος άρχισε αργότερα και είναι

ακόμη σε εξέλιξη, το ποσοστό των καπνιστριών αφενός ποικίλλει στις διάφορες

ηλικίες και αφετέρου παρουσιάζει ακόμη τάσεις αύξησης.

Διαφορές κατά ηλικία: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat (διάγραμμα 3), η

συχνότητα του καπνίσματος στην Ελλάδα, παρουσιάζει τα υψηλότερα ποσοστά στις

ηλικίες 35 - 44 ετών κάτι που επιβεβαιώνεται και από τη μελέτη που

πραγματοποιήθηκε στην Αττική.

Σε άλλη μελέτη, το υψηλότερο ποσοστό παρατηρείται στις ηλικίες 25 - 35 ετών

(Kokkevi et al. 2000). Μεταξύ των νέων, το κάπνισμα, συνολικά στην Ευρώπη,

φαίνεται να φτάνει περίπου το 30%.

Το ποσοστό είναι κατά κανόνα υψηλότερο στα αγόρια, αλλά σε πολλές χώρες της

Δυτικής Ευρώπης έχει εξισωθεί μεταξύ των δύο φύλων. Στη μελέτη ESPAD που

πραγματοποιήθηκε σε σπουδαστές ηλικίας 17 - 18 ετών, σε 7 χώρες, το ποσοστό

καπνιστών στην Ελλάδα, ήταν στους άνδρες 50% και στις γυναίκες 47% (Andersson

et al. 2007), ενώ σε μελέτη που έγινε το 2001 σε φοιτητές 17 - 30 ετών, το ποσοστό

στους άνδρες βρέθηκε 44% και στις γυναίκες 42% (WHO 2008).

Κοινωνικές διαφορές: Σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία από διάφορες

χώρες, το κάπνισμα συνδέεται άμεσα με το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο και την

απασχόληση. Το 2002, στις χώρες της

Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι κοινωνικές ομάδες με το υψηλότερο ποσοστό καπνιστών

ήταν οι άνεργοι (54%) και οι χειρωνάκτες εργάτες (51%) έναντι ενός μέσου όρου

35% (European Commission 2003).

Σε σχέση με το μορφωτικό επίπεδο, το 2003, στη Γαλλία, η απόκλιση του ποσοστού

καπνιστών μεταξύ των αποφοίτων πανεπιστημίου και των αποφοίτων στοιχειώδους

εκπαίδευσης έφτανε το 60% ενώ ανάμεσα στα υψηλότερα και χαμηλότερα

εισοδήματα το 30% (WHO 2007). Αντίστοιχες διαφορές έχουν παρατηρηθεί και σε

άλλες χώρες. Τα στοιχεία αυτά προσδιορίζουν τις ομάδες υψηλού κινδύνου προς τις

οποίες πρέπει να κατευθυνθούν οι προσπάθειες πρόληψης.

Το κάπνισμα στα παιδιά και τους εφήβους

Σύμφωνα με τη μελέτη HBSC του Π.Ο.Υ. σε παιδιά σχολικής ηλικίας, την περίοδο

2001/2 (Currie et al. 2004), η Ελλάδα φαίνεται να παρουσιάζει ένα από τα

χαμηλότερα ποσοστά παιδικού καπνίσματος: Το ποσοστό των παιδιών που

καπνίζουν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα στην ηλικία των 13 ετών, είναι 4,9%

στα αγόρια και 3% στα κορίτσια, ενώ στην ηλικία των 15 ετών, είναι 13,5% και

14,1% αντίστοιχα.

Αντίστοιχα χαμηλά ποσοστά καπνίσματος στις ηλικίες 12 - 17 ετών διαπιστώνει και

άλλη μελέτη, στην οποία το ποσοστό καπνιστών μεταξύ των αγοριών ήταν 8,9% και

μεταξύ των κοριτσιών 9,5% (Kokkevi et al. 2000)

Βιβλιογραφία:

https://www.bestrong.org.gr/el/health/nosmoking/statisticsaboutsmoking/

https://www.y-o.gr/πρόληψη/κάπνισμα/360-8-πράγματα-που-πρέπει-να-ξέρετε-για

το-κάπνισμα/

http://www.iatrikokentro.gr/iatrikoskosmos/el/content/οι-σοβαρές-επιπτώσεις-

του-καπνίσματος/

https://stopkapnisma.gr/η-εξάρτηση-από-το-κάπνισμα/

https://smokefreegreece.gr/passive-smoking/

http://www.e-cardio.gr/default.aspx?pageid=641

https://www.iatronet.gr/ygeia/anapnefstiko/article/48904/pathitiko-kapnisma-

einai-xeirotero-apo-to-energitiko.html

ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ

ΟΜΑΔΑ: ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΩΔΟΡΟΣ,ΔΙΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ,ΓΚΟΥΡΒΕΛΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ,ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Στην εργασία αυτή θα μελετήσουμε το πολυσύχναστο στις μέρες μας φαινιμενο,τον

εθισμό των ανθρώπων στο διαδίκτυο και τις σχέσεις που αναπτύσσονται σε αυτό

μέσω των κοινωνικών δικτυων.Θα εξετάσουμε το τι είναι ακριβώς ο εθισμός στο

διαδίκτυο, τα αίτια του εθισμού σε αυτό και τα συμπτώματα που έχει αυτή η

εξάρτηση.Επίσης θα πληροφορηθούμε μέσω ερευνάς τις ώρες απασχόλησης των

ανθρώπων και σε ποιες ηλικίες εμφανίζεται πιο συχνά.Τελος θα δούμε κάποιους

τρόπους καλής χρήσης του διαδικτύου.

ΟΡΙΣΜΟΣ Ο εθισμός στο διαδίκτυο (internet addiction) μια σχετικά νέα μορφή εξάρτησης,

προτάθηκε ως όρος πρώτη φορά από τον Goldberg (1995) και έγινε δημοφιλής με

την καινοτόμο έρευνα της Young (1996), αναφέρεται στην «καταναγκαστική,

υπερβολική χρήση του διαδικτύου και τον εκνευρισμό ή δυσμική συμπεριφορά που

παρουσιάζεται κατά τη στέρησή της» (Mitchell, 2000). Ο εθισμός στο Διαδίκτυο, αν

και δεν έχει επισήμως αναγνωρισθεί ως κλινική οντότητα παρά μόνο στην Κίνα, Ν.

Κορέα και Ταιβάν, αποτελεί μια κατάσταση που προκαλεί σημαντική έκπτωση στην

κοινωνική και επαγγελματική ή ακαδημαϊκή λειτουργικότητα του ατόμου. Οι ειδικοί

της ψυχικής υγείας όλο και συχνότερα καλούνται να προσεγγίσουν θεραπευτικά

άτομα με προβληματική χρήση του Διαδικτύου. Ήδη στην επόμενη έκδοση του

διαγνωστικού εγχειριδίου της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, DSM-V, θα

συμπεριληφθεί ως χρίουσα περισσότερη έρευνα η οντότητα "Internet Use Gaming

Disorder", ένας όρος που δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε έρευνες ως σήμερα.

Συνηθέστερη ορολογία πέρα από τον εθισμό στο Διαδίκτυο (Internet Addiction

Disorder - IAD) είναι επίσης οι "Pathological Internet Use" (Παθολογική χρήση του

διαδικτύου)», "Problematic Internet Use" (Προβληματική χρήση του διαδικτύου),

"Excessive

\Internet Use" (Υπερβολική χρήση του διαδικτύου) και "Compulsive Internet Use"

(Καταναγκαστική χρήση του διαδικτύου) (Widman & Griffiths, 2006).

ΑΙΤΙΑ Το Διαδίκτυο έχει την ικανότητα να καλύψει συγκεκριμένες ψυχολογικές ανάγκες

ενός ατόμου. Ένα από τα χαρακτηριστικά του μέσου που προκύπτει από τη φύση

του είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει μια «ιδανική κατάσταση εαυτού», όπου το

άτομο μπορεί να εξερευνήσει διάφορες πτυχές της προσωπικότητάς του χωρίς να

έχει περιορισμούς και συνέπειες. Στο Διαδίκτυο δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες

των πράξεων, ο χρήστης μπορεί να μπει και να βγει όποτε θέλει, ενώ μπορεί να

καλύψει την όποια εξωτερική εμφάνιση, αφού δεν υπάρχει οπτική επαφή.

Ταυτόχρονα, ο έφηβος μπορεί να ενσαρκώσει διαφορετικούς ρόλους ή να

υιοθετήσει διαφορετικές ταυτότητες ανάλογα με την εκάστοτε διαδικτυακή

εμπειρία, εξαιτίας της ανωνυμίας, που συνιστά κατεξοχήν χαρακτηριστικό του

Διαδικτύου. Συνήθως, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του εθισμού στο

διαδίκτυο είναι αγόρια και μεγαλώνουν σε δύσκολες καταστάσεις (δυσλειτουργικές

οικογένειες). Πρόσφατες έρευνες στην Ελλάδα κατέδειξαν τη σημασία της γονικής

μέριμνας και φροντίδας στην ανάπτυξη του εθισμού στο Διαδίκτυο (Simooms,

2012). Η βέλτιστη παροχή γονικής μέριμνας χαρακτηρίζεται από φροντίδα και υγιή

προστατευτικότατα, ούτως ώστε το παιδί να κατευθύνεται και να καθοδηγείται με

επάρκεια σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς να παρεμποδίζονται οι προσπάθειές

του για την ανάδειξη προσωπικής ταυτότητας και αυτονόμησης. Αντίθετα,

υπερπροστατευτικό ήτα των γονέων και χαμηλά επίπεδα φροντίδας συνιστούν το

πρότυπο μέριμνας 'affectionless control' (έλεγχος χωρίς στοργή), το οποίο

συνδέθηκε με υψηλότερες βαθμολογίες εθισμού στο Διαδίκτυο.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ 1. Συμπτώματα συνδρόμου απόσυρσης, όπως ψυχοκινητική διέγερση, εκούσια

ή ακούσια κίνηση δακτυλογράφησης των δακτύλων του χεριού, άγχος, έμμονη

σκέψη για το διαδίκτυο και όνειρα για το διαδίκτυο.

2. Κατανάλωση υπερβολικού χρόνου ή και χρήματος σε δραστηριότητες

σχετικές με το διαδίκτυο (λογισμικά, σκληροί δίσκοι κ.λπ.)

3. Έκπτωση λειτουργικότητας του ατόμου σε κοινωνικό, οικογενειακό αλλά και

προσωπικό επίπεδο.

4. Μειωμένη επίδοση στο σχολείο λόγω των πολλών ωρών που περνάει ο

έφηβος στο διαδίκτυο.

5. Σε προχωρημένες περιπτώσεις ο έφηβος δεν κοιμάται, παραμελεί την

προσωπική του υγιεινή, μπορεί να σταματήσει ακόμα και το σχολείο. Ακόμη,

απομονώνεται από την οικογένεια και τους φίλους του, γίνεται επιθετικός, μπορεί

να κλέβει χρήματα από τους γονείς για να παίζει. Τέλος, φτάνει σε σημείο να μην

τρώει ή και το αντίθετο (να παχαίνει πολύ).

ΕΡΕΥΝΑ Η πλειονότητα των έφηβων στην Ελλάδα περνούν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας

τους μπροστά σε συσκευές με οθόνη. Ένας στους επτά έφηβους εμφανίζει

συμπτώματα εξάρτησης από τη χρήση του Ίντερνετ.

. Ένα στα οκτώ αγόρια βρίσκεται σε κίνδυνο προβληματικής ενασχόλησης με τον

τζόγο, ενώ το 4,2% έχουν, ήδη, προβληματική ενασχόληση.

Αυτό προκύπτει από έρευνα του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου

Ψυχικής Υγείας (ΕΠΙΨΥ), που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Η έρευνα διεξήχθη

το 2014 σε πανελλήνιο αντιπροσωπευτικό δείγμα 4.141 εφήβων, υπό την αιγίδα

του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με την επιστημονική ευθύνη της ομότιμης

καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Α. Κοκέτη.

Περισσότεροι από τους μισούς έφηβους στην Ελλάδα, ηλικίας από 11 έως 15 ετών,

(το 54,5%), περνούν κατά μέσο όρο τουλάχιστον πέντε ώρες την ημέρα μπροστά σε

κάποια ηλεκτρονική συσκευή με οθόνη (τηλεόραση, υπολογιστή, κινητό τηλέφωνο

κ.α.), τα αγόρια, μάλιστα, σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό (60,3%) από ό,τι τα

κορίτσια (48,7%).

Οι έφηβοι αφιερώνουν στις οθόνες συνολικά δυόμιση ώρες την ημέρα,

περισσότερο χρόνο τα Σαββατοκύριακα από ό,τι τις καθημερινές. Τουλάχιστον δύο

ώρες την ημέρα παρακολουθούν ταινίες ή βίντεο οι τρεις στους πέντε έφηβους

(60%), ένας στους τρεις παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια (36%) και δύο στους πέντε

(43%) περνούν χρόνο μπροστά στην οθόνη για άλλους λόγους.

Τα αγόρια αναφέρουν παρακολούθηση τηλεόρασης ή βίντεο για τουλάχιστον πέντε

ώρες την ημέρα, σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό (13%) από ό,τι τα κορίτσια

(7,7%). Επιπλέον, τα αγόρια παίζουν σε ηλεκτρονικές κονσόλες τουλάχιστον δύο

ώρες την ημέρα σε σχεδόν διπλάσιο ποσοστό (48%) από ό,τι τα κορίτσια (25%).

Ωστόσο, τα δύο φύλα δεν διαφέρουν σημαντικά στον χρόνο που αφιερώνουν στην

ενασχόληση με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή άλλη συσκευή για ενημέρωση,

κοινωνική δικτύωση κ.λπ.

Ο χρόνος που αφιερώνουν οι 11χρονοι σε ηλεκτρονικές συσκευές με οθόνη είναι

σημαντικά λιγότερος συγκριτικά με τους έφηβους ηλικίας 13 και 15 ετών.

Οι 15χρονοι αναφέρουν ενασχόληση με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή άλλη

συσκευή για ενημέρωση, κοινωνική δικτύωση κ.λπ., τουλάχιστον δύο ώρες την

ημέρα, σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό από τους μαθητές μικρότερης ηλικίας

(57% οι 15χρονοι, 49% οι 13χρονοι και 24% οι 11χρονοι). Οι 13χρονοι αναφέρουν σε

υψηλότερο ποσοστό (44%) ενασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια σε σύγκριση,

τόσο με τους μικρότερους (28%), όσο και με τους μεγαλύτερους έφηβους (36%).

Από το 2006 έως το 2014, από τη μία μειώθηκε σημαντικά ο χρόνος

παρακολούθησης τηλεόρασης ή βίντεο από τους έφηβους (από 73,5% το 2006 σε

60% το 2014), ενώ από την άλλη αυξήθηκε ραγδαία η ενασχόλησή τους με τον

ηλεκτρονικό υπολογιστή ή άλλες ηλεκτρονικές συσκευές (από 13% το 2006 σε 43%

το 2014) και λιγότερο με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (από 28% το 2006 σε 36% το

2014).

Συμπτώματα εξάρτησης από το Ίντερνετ εμφανίζει ένας στους επτά μαθητές ηλικίας

15 ετών (14,1%), σε σχεδόν ίδια ποσοστά τα αγόρια (13,9%) και τα κορίτσια (14,4%).

Το ΕΠΙΨΥ επισημαίνει πως αν και η ενασχόληση με τις ηλεκτρονικές συσκευές,

κυρίως με εκείνες που διαθέτουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, δεν αποτελεί αυτή

καθαυτή συμπεριφορά υψηλού κινδύνου, σύμφωνα με πολλές επιστημονικές

μελέτες, η υπερβολική χρήση συνδέεται με την εμφάνιση διαφόρων προβλημάτων,

όπως σωματικών ενοχλήσεων (κεφαλαλγία, πόνο στη μέση), περιορισμό της

σωματικής άσκησης, αύξηση βάρους και παχυσαρκία, βίαιες ή επιθετικές

συμπεριφορές, χρήση ουσιών, πρώιμη έναρξη καπνίσματος και χρήσης αλκοόλ,

καθώς και πρώιμη έναρξη σεξουαλικής ζωής.

Επίσης, η υπερβολική χρήση αυτών των συσκευών, σε βαθμό που πλησιάζει την

εξάρτηση, έχει συνδεθεί με προβλήματα στην ψυχοκοινωνική υγεία των εφήβων,

όπως επιθετικότητα, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, συμπτώματα κατάθλιψης,

κοινωνική φοβία και δυσκολία στον ύπνο. Εξάλλου, η μεγάλη χρήση υπηρεσιών

κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να λάβει αρνητικές διαστάσεις (π.χ. σεξουαλική

παρενόχληση, «κυβερνο-μπούλινγκ» κ.α.).

ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΛΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ Μεγάλο ρολό κυρίως στους εφήβους παίζει η ονική βοηθεια.Καθε γονιός πρέπει να

ακολουθεί τις παρακάτω συμβουλές.

Αν πάρετε, λοιπόν, την απόφαση να δώσετε στα παιδιά πρόσβαση σε έναν

υπολογιστή, θα πρέπει:

● Να ασχολείστε και εσείς με τους υπολογιστές, αφού είναι ο μόνος τρόπος να

επιβλέπετε τα παιδιά σας, να τα βοηθάτε να επιλέξουν με τι θα ασχοληθούν στο

κομπιούτερ τους και να γνωρίζετε τι ακριβώς κάνουν.

● Να γνωρίσετε τι πραγματικά είναι το Ίντερνετ και να μάθετε να φιλτράρετε τις

«πληροφορίες» του, ώστε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να συνειδητοποιήσουν ότι

όλα όσα βρίσκουν στις σελίδες του δεν είναι αληθινά, αγαθά και ασφαλή, και να

μάθουν να ξεχωρίζουν τον πραγματικό από τον «εικονικό» κόσμο.

● Να μην τους απαγορεύετε εντελώς την πρόσβαση στο Διαδίκτυο από τον

υπολογιστή του σπιτιού, επειδή, αν δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν στο σπίτι,

θα το κάνουν οπουδήποτε αλλού.

● Να μην αντιμετωπίζετε τον υπολογιστή ως ένα μέσο που θα σας βοηθήσει να

κρατάτε τα παιδιά σας απασχολημένα για να μη σας ενοχλούν.

● Να τοποθετήσετε τον υπολογιστή σε ένα σημείο όπου θα μπορείτε, με διακριτικό

τρόπο, να παρακολουθείτε τα παιδιά σας όταν τον χρησιμοποιούν, αλλά και να τους

δίνετε την ευκαιρία να μοιράζονται μαζί σας ό,τι τα ενδιαφέρει, τα προβληματίζει.

● Να επιλέγετε με προσοχή και να γνωρίζετε τα προγράμματα, αλλά και τα

παιχνίδια με τα οποία ασχολούνται. Αν είναι απαραίτητο, ζητήστε τη συμβουλή

κάποιου ειδικού.

● Να τους δώσετε να καταλάβουν ότι η χρήση του υπολογιστή πρέπει να γίνεται με

μέτρο και να μην παραμελούν τις υπόλοιπες δραστηριότητες, το παιχνίδι, τους

φίλους, την ξεκούραση και τα μαθήματά τους. Σύμφωνα με την Αμερικανική

Παιδιατρική Εταιρεία, ο χρόνος που αφιερώνουν καθημερινά τα παιδιά σε

καθιστικές δραστηριότητες (τηλεόραση, ηλεκτρονικός ¬υπολογιστής) δεν πρέπει να

ξεπερνά τις δύο ώρες (μάλιστα, κάποιοι πιο «σκληροπυρηνικοί» συστήνουν να

περιοριστεί σε μία ώρα).

● Να μη χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή και το Διαδίκτυο ως επιβράβευση.

ΦΙΛΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ Ο ερχομός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έφερε αλλαγές στη ζωή των

περισσότερων ανθρώπων και θέσπισε νέους κανόνες που να διέπουν τις κοινωνικές

σχέσεις. Πλέον μπορούμε να επικοινωνήσουμε με μεγαλύτερη ευκολία, να

έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους που η καθημερινότητα μας έχει απομακρύνει,

όπως και να γίνουμε θεατές της προσωπικής ζωής των άλλων. Οι σελίδες

κοινωνικής δικτύωσης έχουν επιβάλλει νέους κανόνες, όπου η φιλία πλέον

εξαρτάται από τις κόκκινες ειδοποιήσεις που δεχόμαστε ή από τα σχόλια

θαυμασμού για την ομορφιά και τις επιτυχίες μας. Πλέον κρινόμαστε από την

αποδοχή μας σε μία προσωπική σελίδα.

Μπορεί, άραγε, να επηρεάσει θετικά την αξία της Φιλίας ένα τόσο δημοφιλές μέσο

και μία σελίδα κοινωνικής δικτύωσης;

Η ανθρώπινη επικοινωνία άλλαξε άρδην, γεγονός. Πλέον με ένα κουμπάκι δέχεσαι ή

απορρίπτεις κάποιον, η ευθύνη απέναντι σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο δεν

υφίσταται όπως στην αληθινή ζωή. Δεν έχεις ένα ανθρώπινο πρόσωπο απέναντί

σου, έχεις ένα προφίλ που μπορείς και να μπλοκάρεις και να γλιτώσεις έτσι από

κάποιον χωρίς κόπο, εξηγήσεις, ευθύνες. Φτιάχνεις προφίλ στα οποία μπορείς να

υποδυθείς όποιον θέλεις, μπορείς να μεταμορφωθείς στον Κάρολο της Αγγλίας και

να σε πιστεύουν, μπορείς να κόψεις και να ράψεις την ευτυχία σου στο βαθμό που

εσύ θέλεις. Μπορείς να μεταφερθείς με το πάτημα ενός κουμπιού σε μαγικά και

εξωτικά μέρη, να ζήσεις όλα αυτά που θέλεις, όπως και όποτε τα θέλεις.

Ο ερχομός αυτής της καινούργιας μορφής επικοινωνίας κατέστησε πλέον δυνατή

την επικοινωνία ανθρώπων από κάθε μεριά του κόσμου και κάθε γωνιά της γης.

Πλέον άνθρωποι που μοιράζονται τις ίδιες ασχολίες, απόψεις, αντιλήψεις βρίσκουν

μία ευκαιρία να έρθουν κοντά και να δημιουργήσουν ένα υπόβαθρο για γόνιμη

ανταλλαγή απόψεων και επικοινωνία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν τη

δυνατότητα σε ανθρώπους να αποκτήσουν θάρρος στην έκφραση της προσωπικής

άποψης, να σχετιστούν με άλλους ανθρώπους και να ενταχθούν σε ομάδες

ανθρώπων με τους οποίους να έχει πολλά κοινά. Η Φιλία πλέον μπορεί να

αποκτήσει μία υποδομή και μέσα σε έναν διαδικτυακό κόσμο, ακριβώς επειδή μέσα

την προσωπική του σελίδα κάποιος μοιράζεται κομμάτια του εαυτού του με άλλους,

στοιχεία της προσωπικότητας του αποτυπώνονται στις φωτογραφίες, τις απόψεις,

τις μουσικές ή πολιτικές προτιμήσεις οι οποίες δημοσιοποιούνται.

Όμως, παρά τη μεγαλύτερη δυνατότητα της επικοινωνίας, οι σχέσεις δε χτίζονται

από κάποια οθόνη. Καμία οθόνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη

επαφή. Πολλές φορές, μάλιστα, στο διαδίκτυο η ζωή ωραιοποιείται και

παρουσιάζεται ως απόλυτα ευτυχισμένη. Οι ίδιοι οι χρήστες εξιδανικεύουν τη ζωή

τους, προβάλλοντας και υπερτονίζοντας τα θετικά και λιγότερα τα αρνητικά

κομμάτια του χαρακτήρα τους. Στην πραγματική ζωή μία φιλία δε θα μπορούσε

ποτέ να διατηρηθεί με αυτό τον τρόπο, ακριβώς επειδή αποκτάς και επίγνωση των

ελαττωμάτων του άλλου και δεν τον ωραιοποιείς. Το διαδίκτυο μπορεί να δώσει την

ευκαιρία να σχετιστείς ευκολότερα με άλλους ανθρώπους, αλλά μπορεί να

λειτουργήσει εξίσου και διαβρωτικά, λόγω του ότι δεν υπάρχει η φυσική και

ανθρώπινη επαφή.

Ο θεσμός τη Φιλίας όταν είναι αληθινός και βιώνεται στην πραγματική ζωή, είναι

κάτι μαγικό. Μπορούμε, λοιπόν, ως τελικό συμπέρασμα να αποφανθούμε ότι

μπορεί το Διαδίκτυο με τη σωστή διαχείριση να βάλει μία υγιή υποδομή για τη

σύναψη και τη διατήρηση μίας φιλικής σχέσης, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει

απόλυτα τη φυσική επαφή και την ανθρώπινη επικοινωνία

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ https://saferinternet4kids.gr/hot-topics-ef/ethismos-ef/

https://www.paidiatros.com/efivos/psyxologia/internet-addiction-prevention

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%C

F%82_%CF%83%CF%84%CE%BF_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA

%CF%84%CF%85%CE%BF

https://www.onmed.gr/ygeia-psyhikh/story/308288/ta-11-sumptomata-ethismou-

ton-paidion-sto-internet

https://www.pcsteps.gr/211607-

%CE%B5%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-

%CF%83%CF%84%CE%BF-

%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-

%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/https:

//www.kethea.gr/chreiazesai-voitheia/diadiktyo/

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ!!!