6

Αφιέρωμα: 18ο Συνέδριο ΚΚΕ

Αμφιθέατρα

32 νέοι στρατευμένοι “Φημολογία” για μείωση της θητείας

Σε όφελος του λαού ή των ιμπεριαλιστών;

34 νέοι μετανάστεςΑντιμεταναστευτική πολιτική ΕΕ

36 νέες γυναίκεςΓυναικεία επιχειρηματικότητα

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες

38 αθλητισμόςΜε αφορμή το Βοτανικό

Τσιμέντο να γίνει!

40 νέες τεχνολογίεςΝέες τεχνολογίες και λαϊκό κίνημα

42 πολιτισμός Προοδευτικοί καλλιτέχνες

Στην τέχνη του αγώνα...

44 προτάσειςΗ ΚΝΕ στο “Συρμό”

46 διεθνήΕυρωπαϊκές ΚΝ

“Δεν υπάρχει διαρκής ειρήνη στον

καπιταλισμό”

3 μήνας μπαίνει

4 μήνας βγαίνει

6 νέοι της υπαίθρου«Νύχτα και πρωί, ένα με τη γη, χωρίς ανάσα μια, φτάνει πια…»

8 αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης

12 νέοι εργαζόμενοιΑπολύσεις και κρίση: Η κρίση θέλει…αντεπίθεση!

15 κατάρτιση

16 παιδείαΠρόγραμμα ΠΑΣΟΚ για την παιδεία

Πράσινο φως στην πολιτική του κεφαλαίου

18 αμφιθέατραΤι κίνημα χρειάζεται στα ΑΕΙ-ΤΕΙ,

Αρθρο του Βαγγέλη Μαρούπα, μέλους του Γραφείου

του ΚΣ της ΚΝΕ

20 μαθητέςΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ: Μύθοι και αλήθειες

21 18ο ΣυνέδριοΗ βάση της εργατικής-λαϊκής αντεπίθεσης, άρθρο

του Μάκη Μαΐλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

Η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού

OΔΗΓΗΤΗΣ- Oργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕÈ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βεραντζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα,

Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

(ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι

18

Ο “Οδηγητής” κυκλοφορεί ξανά το

Σάββατο 7 Μάρτη

30 ΕΕ vs νεολαίαΚόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Το “καλύψαμε” και συνεχίζουμε!Θέσαμε ένα δύσκολο και μεγάλο στόχο: να συγκεντρώσουμε τα χρήματα

που απαιτούνται για τη στέγαση του αρχείου του Κόμματός μας. Ο στόχος αυτής της οικονομικής εξόρμησης ενίσχυσε το πείσμα και την αποφασιστι-κότητα χιλιάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ σε ολόκληρη τη χώρα, να τα κα-ταφέρουν, να ανταποκριθούν, να υπερνικήσουν υπαρκτές αντικειμενικές δυσκολίες. Μπορούμε να αισθανόμαστε περήφανοι και χαρούμενοι που ανταποκριθήκαμε σε αυτό το καθήκον. Αρκετές μέρες πριν την ολοκλή-ρωση της εξόρμησης, η ΚΝΕ υπερκάλυψε το πανελλαδικό της πλάνο κατά 100,80%.

Η υπερκάλυψη αυτή πρέπει να μας οπλίσει με ακόμα μεγαλύτερη απο-φασιστικότητα για το διάστημα που απομένει, με το κουπόνι στο χέρι να μην αφήσουμε κανένα εργάτη, κανένα νέο άνθρωπο που να μην ενισχύσει το Κόμμα μας. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, και το πιο μικρό ποσό έχει τεράστια αξία. Χωρίς δισταγμό απευθυνόμαστε παντού. Τιμάμε έτσι με τον καλύτερο τρόπο το Κόμμα μας, την 90χρονη ιστορία του, το 18ο Συνέδριό του.

Οικονομική εξόρμησηΔεκέμβρης ‘08 – Γενάρης ‘09

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΟΣΟΣΤΟΠελοπόννησος 129,28 %ΤΕΙ Λεκανοπεδίου 122,76%Αθήνα 121,47%Πειραιάς 112,50%Αττική 112,49%Κεντρική Μακεδονία 111,25%Κρήτη 109,46%ΑΕΙ Αθήνας 106,53%Αιγαίο 92,62%Θεσσαλία 91,08%Ανατολική Μακεδονία – Θράκη 88,08%Β/Δ Ελλάδα 85,65%ΑΕΙ Θεσσαλονίκης 83,67 %Δυτική Μακεδονία 80,21%Θεσσαλονίκη 78,52%ΤΕΙ Θεσσαλονίκης 64,28%Ανατολική - Στερεά Ελλάδα – Εύβοια 39,78%ΟΒ “Ριζοσπάστη” 116,60%ΤΟ Καλλιτεχνών 82,96%ΟΒ “902” 81,61%Οργανώσεις Εξωτερικού 67,36%

100,80% (στοιχεία 3/2/2009)

Κοπή πίτας του “Οδηγητή”

Σύνολο

21

Σάββατο 14 Φλεβάρη στις 6μμ ο “Οδηγητής” κόβει την πίτα του στην αίθουσα εκδηλώσεων της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (Πανεπιστημί-ου και Θεμιστοκλέους 2). Η Συντακτική Επιτροπή και το δυναμικό του Οδηγητή καλούν φίλους, συντρόφους, συνεργάτες και αναγνώστες να βρεθούμε από κοντά, να συζητήσουμε με κρασάκι και μεζέ (κάθε προ-σφορά ευπρόσδεκτη) για τον Οδηγητή… και όχι μόνο!

Υ.Γ. Οι ερωτευμένοι ας μην ανησυχούν αφού ο Ξενοφώντας θα τους κρατήσει συντροφιά τραγουδώντας επιτυχίες του ερωτικού του ρεπερ-τορίου!

Σας περιμένουμε όλους εκεί..

Νέοι της υπαίθρου

3 ϐ μήνας μπαίνειΟδηγητής ϐ Γενάρης 2009

Στην πρώτη γραμμή, για την αντεπίθεση!

Δεκαπέντε μέρες πραγματικού κινήματος ήταν αρκετές για να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων τα παλιά, σκουρια-σμένα ιδεολογήματα που πλα-

σάρονται σαν νέα. 15 μέρες που οι μικρομε-σαίοι αγρότες ήταν στο δρόμο, ήταν αρκετές για να τσαλακώσουν χιλιάδες σελίδες των αστικών και οπορτουνιστικών φυλλάδων κι όλα μαζί τα αφιερώματα των Τεγόπουλων και των Μπομπολαίων για τα “νέα κινήματα”. Δεν είναι και λίγο να βγαίνουν χιλιάδες αγρότες στο δρόμο, να βγαίνουν και νέοι αγρότες που έφαγαν στη μάπα τόσα χρόνια τα παραμύθια για την ΕΕ και βρίσκονται σήμερα φεσωμέ-νοι ως το λαιμό στις τράπεζες. Δεν είναι και λίγο μέσα σ’ αυτόν τον αγώνα να βγαίνουν και συμπεράσματα για το ποια γραμμή χρει-άζεται (και) στο αγροτικό κίνημα, γραμμή σύγκρουσης με την ΕΕ και τα μονοπώλια. Να ξεσκεπάζονται και να απαξιώνονται οι ξεπου-λημένες ηγεσίες και οι “νέοι” αγροτοπατέρες που στηρίζουν, ξεδιάντροπα και προκλητικά, την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελ-ληνικών κυβερνήσεων, που “το ’στριψαν” και πάλι την “κατάλληλη στιγμή”. Οσο να ‘ναι μια πίκρα οι αστοί την έχουν. Συμπάσχουν και οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, που λένε και στον κάμπο. Βλέπουν να πλησιάζει και η κρίση, προβλέ-πουν ότι θα ‘ναι βαθιά και μακρόχρονη κι ο καθένας σπεύδει να συμμαζέψει το δικό του μαγαζί: και δώσ’ του οι απολύσεις, και δώσ’ του τα περί ταξικής ειρήνης που «είναι ανα-γκαία αυτές τις ώρες» (μήπως χθες δεν μας λέγαν τα ίδια για την καπιταλιστική ανάπτυξη απ’ την οποία δήθεν όλοι θα ωφελούμασταν το ίδιο;) και δώσ’ του οι σεντονάρες για το πολιτικό σύστημα που από κάπου μπάζει και πρέπει να το θωρακίσουμε.

Παίρνουν τα μέτρα τους……μην τυχόν και τους πάρει ο λαός κατόπι:

ιδεολογική τρομοκρατία («έρχονται χιλιάδες απολύσεις», «3 χρόνια λιτότητα», «έρχε-ται καταιγίδα», και η Δευτέρα Παρουσία αν εκείνοι χάσουν κάτι απ’ τα κέρδη τους), εκλογολογία και καλπονοθευτικοί νόμοι (η δημοκρατία τους σε νέες δόξες, για το καλό μας πάντα), νέα δωράκια στους καπιταλιστές που τους βαφτίσαν «παραγωγική τάξη» (όσο να ‘ναι είναι πολύ παραγωγικό να ρουφάς τον ιδρώτα της μόνης παραγωγικής τάξης, της εργατικής). «Η πολιτεία των αφεντάδων, το δίκιο των αδικητάδων» σε όλο τους το με-γαλείο, που θα ’λεγε κι ο μπαρμπα-Κώστας ο Βάρναλης.

Αν αυτό δεν είναι… εθνική στρατηγική της αστικής τάξης τότε τι είναι; Αλλά είπαμε: βο-λικό το παραμυθάκι της ακυβερνησίας, της ανικανότητας και της δήθεν έλλειψης στρατη-γικής, για όλους τους επίδοξους διαχειριστές της αστικής εξουσίας. Το κουτόχορτο είναι απαραίτητο συνοδευτικό για όσους πλασά-ρουν σαν αλλαγή την πορεία από τη Σκύλα στη Χάρυβδη, από τους “νεοφιλελεύθερους” στους “σοσιαλδημοκράτες” και τούμπαλιν, από τα “κεντροδεξιά” στα “κεντροαριστερά” σενάρια. Κι άμα πάει να βγει και κανείς από το μαντρί της αστικής διαχείρισης και του ευρωμονόδρομου -καμιά ανησυχία: γι’ αυτό είναι οι φίλοι του συστήματος, οι λογής λογής οπορτουνιστές. Να φανταστείτε είναι τόσο ριζοσπαστικές οι προτάσεις τους και τόσο “εναλλακτικός” ο δρόμος που προτείνουν, που εκεί πχ στο υπουργείο παιδείας έχουν κάνει γύρω στις 10 δηλώσεις για το πόσο καλές και χρήσιμες (και ενσωματώσιμες προ-σθέτουν οι κακεντρεχείς) είναι οι προτάσεις τους για το εξεταστικό. Αφήστε που θέλει ο Ομπάμα να στείλει πακέτο κάτι “τρομοκρά-τες” από Γκουαντάναμο προς Ελλάδα μεριά και οι υπέρμαχοι της “αλλαγής” βγαίνουν και δηλώνουν ότι πρέπει να βάλουμε… όρους. Θέλει ο οπορτουνιστής να κρυφτεί και το σύ-στημα δεν τον αφήνει. Αλλά έτσι παιδιά δεν γίνεται δουλιά…

Επικίνδυνα πράγματα…Τόσες κάμερες έστειλαν τα αστικά ΜΜΕ στα

μπλόκα, τόσα λινκ με τους νέους αγροτοπα-τέρες έβγαλαν, κι ούτε ένα πλάνο από τους εργαζομένους και τους ΕΒΕ, από τη νεολαία που βρέθηκε στο πλευρό της μικρομεσαίας αγροτιάς, κάνοντας και δικό τους αγώνα τον αγώνα ενάντια στο ξεκλήρισμα, ενάντια στα μονοπώλια που συγκεντρώνουν (και) τη γη, κατά τας γραφάς της ΚΑΠ. Περίεργα πράγμα-τα… Εξίσου περίεργο και το πώς όλες αυτές οι ευαίσθητες –για τα δημοκρατικά δικαιώμα-τα- ψυχές δεν βρήκαν μισή λέξη να πουν για την τρομοκρατία, τα ΜΑΤ, το φακέλωμα και τις συλλήψεις συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, έξω από τα Jumbo και κατ’ εντολή της εργοδοσί-ας (έτσι για να μην ξεχνιόμαστε για το ποιον πραγματικά δουλεύει το αστικό κράτος). Πώς και οι αναζητητές των “χαμένων αξιών” της νεολαίας, δεν άκουσαν τίποτα για το νεολαίο συνδικαλιστή που αρνήθηκε την εξαγορά, προσπέρασε και τις απειλές της εργοδοσίας των Jumbo, επέλεξε να κρατήσει αγωνιστική στάση και τη σημαία ψηλά και απολύθηκε για δεύτερη φορά σε διάστημα ενός μήνα; Υπάρχει εξήγηση. Βλέπετε όλοι αυτοί δεν φοράνε κουκούλες, δίνουν τη μάχη πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτοί δεν ξεσπάνε στη βιτρίνα, αλλά οργανώνουν τον αγώνα για το δικαίωμα στη δουλιά, κρατώντας τα όπλα της ταξικής αλληλεγγύης και της ταξικής ενότητας, της αταλάντευτης γραμμής ενάντια στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκφραστές.

Αντεπίθεση…Οσο μεγαλώνει η έγνοια τους για το πώς θα

κρυφτεί η πραγματική διέξοδος για την εργα-τική τάξη, το λαό και τη νεολαία, η κοινωνική συμμαχία εργατών-αγροτών-αυτοαπασχολού-μενων και νεολαίας, το Λαϊκό Μέτωπο για τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, άλλο τόσο μεγαλώνει το πείσμα μας και η μαχητικότητα μας για τη δι-άδοση της, για να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, σε κάθε νέο και νέα.

Με αυτήν την πρόταση, με τον εμπλου-τισμό της με τα διδάγματα από την πρώτη προσπάθεια της ανθρωπότητας να οικοδο-μήσει το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, με την αυτοπεποίθηση που μας δίνει το 18ο Συνέ-δριο του Κόμματος που πραγματοποιείται σε λίγες μέρες, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για τη συγκρό-τηση της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας που θα αμφισβητήσει την εξουσία των μονοπωλίων, θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία, θα οικοδο-μήσει το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

4 ϐ μήνας βγαίνει

«Μας είπαν ότι δε θα έχει πολύ διάβασμα»Οι ίδιοι οι μαθητές του ΕΠΑΛ Περάματος στο οποίο περιόδευσε το μήνα που μας πέρασε ο Γ. Πρωτούλης,

Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, ανέφεραν στον “Ο” ότι επέλεξαν το δρόμο των ΕΠΑΛ

γιατί τους έλεγαν ότι “δεν θα έχουν πολύ διάβασμα”, θα είναι πιο εύκολα για αυτούς που “δεν παίρνουν τα

γράμματα”. Αρκετά από τα αυτά τα παιδιά ήδη εργάζονταν παρ’ όλο που είναι μαθητές, σε διάφορες δουλιές

(όπως καφετέριες κτλ και μάλιστα με μαύρη εργασία) για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους. Το επιχείρημα,

όμως, ότι «δεν θα έχουν πολύ διάβασμα» τι κρύβει από πίσω; Μήπως, το «δεν θα έχεις διάβασμα» που μπο-

ρεί να ακούγεται ωραίο στα αυτιά πολλών μαθητών σημαίνει στην πραγματικότητα: Δεν θα σε μορφώνουμε,

δεν χρειάζεται να κοπιάσεις για να μορφωθείς, να γίνεις κάτοχος της γνώσης του πως κινείται ο κόσμος, θα

δουλεύεις με το κεφάλι κάτω χωρίς να μπορείς να καταλάβεις ότι σου αξίζει κάτι παραπάνω; Μήπως πίσω

από τα πιασάρικα λόγια κρύβεται μια σκληρή ταξική πραγματικότητα που στηρίζουν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ

που μιλάνε για ακόμα περισσότερα παιδιά στα ΕΠΑΛ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που ζητάει αναβάθμιση (αλλά όχι

κατάργηση) της πρόωρης επαγγελματικής εκπαίδευσης;

Τι το ‘θελες το facebook Λεμονιά;

O Μαρκ Ζούκερμπεργκ ιδρυτής του Facebook μιλώντας στο οικονομικό φό-

ρουμ που έγινε στο Νταβός, ανέφερε ότι το Facebook πρόκειται να παραχω-

ρήσει σε μεγάλες εταιρείες τη βάση δεδομένων των χρηστών της ιστοσελίδας

(η οποία αριθμεί 150 εκατομμύρια χρήστες!) προκειμένου οι πολυεθνικές να

διενεργήσουν έρευνες αγοράς, ώστε αυτές να εξειδικεύσουν τις διαφημιστι-

κές τους καμπάνιες, αυξάνοντας έτσι και τα κέρδη τους. Πολύ απλά ο

κ. Ζούγκερμπεργκ συμφώνησε να παραχωρήσει σε εταιρείες

πληροφορίες, όπως την αγαπημένη μουσική των χρηστών

του Facebook, το φύλο τους, τον τόπο διαμονής τους, το

φαγητό που προτιμούν, το αν διαλέγουν για διακοπές

βουνό ή θάλασσα, τους τύπους με τους οποίους κάνουν

παρέα και γενικά οτιδήποτε καταχωρήσει ο χρήστης και

η διαφημιστική το θεωρεί χρήσιμο για να διαμορφώσει

το “καταναλωτικό προφίλ” του. Πώς το ‘παμε; Α, ναι:

απόλυτη ελευθερία στο διαδίκτυο…

Μια ζωήστην ίδια τάξη…

Το 1998 ο Συνασπισμός με απόφαση της Πολιτικής του Γραμμα-τείας ανακοινώνει ότι θα συμμετέχει στο διάλογο του Αρσένη «ως ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης» δηλώνοντας ότι «θα επιδιώξει την ωρίμανση και προώθηση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στις ασκούμενες σήμερα πολιτικές που επιδεινώνουν τις κοινωνικές ανισότητες και διαιωνίζουν αδιέξοδα στην προο-πτική της χώρας»

Το 2004 ο Συνασπισμός δια στόματος του Προέδρου του έλεγε στη Βουλή : «...Και αν ζητάμε την άμεση έναρξη διαλόγου για μια εθνική στρατηγική στην Παιδεία με τους αρμόδιους φορείς και τις πολιτικές δυνάμεις, το ζητάμε για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες (...) Μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν συλλογικά όργανα, όπως το ΕΣΥΠ...».

Το 2009 ο Αλ. Αλαβάνος Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει: «Η πρώτη, αν θέλετε, φάση του διάλογου ανάμεσα στα κόμματα θα γίνει την επόμενη βδομάδα κι εμείς φυσικά θα καταθέσουμε και θα υπερασπίσουμε τις απόψεις που έχουμε και θα ακούσου-με, φυσικά, την κάθε σκέψη και την κάθε πρόταση.»

Τι ΠΑΣΟΚ, τι ΝΔ... κουβέντα να γίνεται! Αλλά κάτι θα ξέρουν κι εκεί στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οπως ότι σε κάθε “διάλογο” (από μηδενική βάση πάντα...) τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχει η ΕΕ και οι αποφάσεις της. Αλλιώς δεν εξηγείται πώς στο μάθημα: “ο διάλογος τους είναι μια απάτη” κόβονται εδώ και δέκα χρόνια!

“Λαχανάκια Βρυξελλών” του ΣΥΝ για τους αγρότες

Η “αλλαγή” είναι εδώ!

Περίσσεψαν για άλλη μια φορά, οι θεατρινισμοί των στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η “συμπαρά-στασή” τους στον αγώνα των αγροτών. Ο ΣΥΝ προτείνει στους αγρότες να παλέψουν για «εθνικό σχεδιασμό» που «ασφαλώς θα παίρνει υπ’ όψιν τις διεθνείς τάσεις και τους περιορισμούς της ΚΑΠ». Ποιοι είναι οι περιορισμοί της ΚΑΠ; Ρωτήστε τους χιλιάδες ξεκληρισμένους αγρότες. Δρα-ματική μείωση της παραγωγής, καταστροφή ολόκληρων καλλιεργειών (πχ καπνός) κα.

Και αφού “στήριξαν” τον αγώνα με τις θέσεις τους είπαν να το κάνουν και με πράξεις. Οπως ο Π. Πεβερέτος, στέλεχος του ΣΥΝ που αφού δέχτηκε σαν βήμα τα ψίχουλα της κυβέρνησης, μάζεψε το μπλόκο από τον Ισθμό μαζί με τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και κατήγγειλε όσους αντέδρασαν στο ξεπούλημα ότι δεν είναι αγρότες (μάλλον θα ήταν “εξωσχολικοί”)! Ενώ ο Κ. Βουκελάτος, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, σε συνεδρίαση του ΔΣ της Ομοσπονδίας ΕΒΕ στην Πάτρα είπε ότι ««το κλείσιμο των δρόμων μου θυμίζει χούντα» και «οι μορφές πάλης που επιλέγουν οι αγρότες είναι φασιστικές». Τελικά, πράγματι: οι άνθρωποι είναι “όμορος χώρος” με το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς μοιράζονται “κοινές αξίες” από τότε που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ξεφούσκωναν τα λάστιχα των αγροτών και τους έστελναν δέκα-δέκα στα αγροτοδικεία...

μήνας βγαίνει ϐ 5Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

ΑΓΓΕΛΙΕΣμικρεσ

ενοικιαζεται

χαριζονται

σε ειδα

πωλειται

Αγρότης μετασκευασμένος σε εποχικό εργάτη

λόγω απόσυρσης. Είναι μαθημένος στη σκληρή

δουλιά αλλά ολίγον τι γκρινιάρης (10 χρόνια μας

πήρε να του πάρουμε το χωράφι). Τεφαρίκι πρά-

μα λέμε. Πληροφορίες: ΕΕ, Αγροτική Τράπεζα,

Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών

Το αφεντικό τρελάθηκε! Εχω οικοπεδάκι μούρ-

λια στον Ελαιώνα, κατάλληλο για γηπεδάκι και

“ήπιες εμπορικές χρήσεις”. Φιλέτο σπέσιαλ με

θέα το Σαρωνικό κομπλέ με Εθνική Λυρική για

πιο chill-out καταστάσεις. Για τους 10 πρώτους

που θα τηλεφωνήσουν δώρο ένα δάσος! Πληρο-

φορίες: ΤΕΔΚΝΑ, ΥΠΕΧΩΔΕ

Αγών, αγροτικός λόγω αθεράπευτης κομματι-

κής καψούρας. Οσο-οσο το δίνω. Πληροφορίες:

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ

Εξω από τα Τζάμπο. Φορούσες καπαρντίνα και

κρατούσες εφημερίδα ανάποδα με δύο τρύπες.

Καλά τα συνεννοήθηκες με το διευθυντή αλλά τα

παιδιά από το συνδικάτο δεν τα περίμενες! Θα τα

ξαναπούμε, στο ίδιο μέρος.

Ι love άσυλο! You?«Υπάρχει μία προϋπόθεση, κύριε Πρωθυπουργέ, για να διαφυλαχθεί το άσυλο στη χώρα μας,

μία βασική πρόθεση. Και είναι η κυβέρνηση που έχουμε να αγαπάει το άσυλο. Να το αγαπάει όχι

λεκτικά, να το νοιώθει στην καρδιά της». Η παραπάνω συγκλονιστική ερωτική εξομολόγηση ανήκει

στον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκο Αλαβάνο. Που βαδίζουμε άραγε; Σε μια κοινωνία σκληρή

χωρίς αγάπη πώς να βρει το δρόμο του το άσυλο; Αχ να γινότανε η 14η Φλεβάρη, η γιορτή των ερω-

τευμένων, να μαλακώσει την καρδιά της κυβέρνησης και να την κάνει να δει το άσυλο με άλλο μάτι.

Τελικά είχαν δίκιο... Love conquers all…

Τι τηλέφωνο έχουν οι κοινωνικές ομάδες;

«Ηδη σήμερα δέχτηκα τηλεφωνήματα-διαμαρτυρίες από άλλες κοινωνικές ομάδες ότι δώσαμε

πολλά χρήματα στους αγρότες και εγώ επειδή πράγματι στηρίζω το αγροτικό κίνημα δεν θέλω

να δημιουργηθούν τέτοιες εντυπώσεις». Ο Χατζηγάκης, του οποίου και η δήλωση, σύμφωνα με

πληροφορίες μας, έχει κάνει το τηλέφωνο σκουλαρίκι. Πρώτα τον πήρε μια κοινωνική ομάδα από το

γραφείο, μετά μια άλλη από το σπίτι, και η τρίτη τον κάλεσε από κινητό. Είναι γνωστό άλλωστε το ότι

κάθε εργαζόμενος σηκώνει ανά πάσα στιγμή το ακουστικό και συνομιλεί με τον υπουργό του. Επίσης

υπάρχει κι ένα άλλο καλό με τον Τοτό…

ΡΗΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΔΡΩΝ

«Είναι απαράδεκτη αυτή η εικόνα. Απαράδεκτη εικόνα για μια χώρα δημοκρατική, για μια ευ-νομούμενη χώρα, να μην μπορούν να μιλήσουν οι αγρότες μιας περιοχής, της Κρήτης ή οποιασ-δήποτε άλλης περιοχής, και να γίνονται τέτοια έκτροπα, με βία, με χημικά, να μην μπορούμε καν να μιλήσουμε ανοιχτά, για να λύσουμε τα προβλήματα αυτού του τόπου. Αυτό θα πρέπει να τελειώσει. Είναι απαράδεκτη η στάση της κυβέρ-νησης απέναντι στους αγρότες της χώρας μας».Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θύμα της καταστολής, ξεσπαθώνει κατά του κράτους της δεξιάς. Βέβαια κι αυτοί είχαν καλούς δασκά-λους (βλ. πάνω).

Μπλόκο Μικροθηβών, 1997. Τα ΜΑΤ κατ’εντολήν της

κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ μόλις έχουν ξεφουσκώσει τα

λάστιχα των τρακτέρ.

Το ΠΑΣΟΚ ποτέ δε θα αντιμετώπιζε

έτσι τους αγρότες!!!!!!

Είδα διάλογο και μπήκα«Θα έπρεπε να υπάρχει, ιδιαίτερα στις συνθήκες κρίσης (σ.σ. συνεννόηση των

κοινωνικών δυνάμεων). Αν θέλουν να κάνουμε παρεμβάσεις που θα ενισχύουν τα πιο αδύναμα τμήματα της κοινωνίας και κυρίως τους άνεργους, τους συνταξιού-χους και τους μισθωτούς, τότε, με οποιονδήποτε είναι σε αυτή την κατεύθυνση, μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε». Ο ξεπουλημένος (Γ. Παναγό-πουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ) διαλόγους ονειρεύεται. Η δήλωση δε αυτή έγινε αμέσως μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας Α. Σπηλιωτόπουλο που είχε ως θέμα το... διάλογο για την παιδεία. Είναι να μην ακούσουν για κοινωνικό διάλογο εκεί στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Πάντως φαίνεται ότι οι κύριοι αυτοί ετοιμάζονται για νέο αίσχος τύπου 2002 όταν μετά από “διάλογο” στήριξαν τον αντεργατικό νόμο Ρέππα διαλύοντας το ασφαλιστικό ενώ λίγο αργότερα προθυμοποιήθηκαν να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια ιδρύοντας την περίφημη “Ακα-δημία” εργατοπατέρων.

6 ϐ νέοι της υπαίθρου

Ο μαζικός και δυναμικός αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών, με τη

συνδρομή χιλιάδων τρακτέρ, συγκλόνισε όλη τη χώρα. Η συντριπτι-

κή πλειοψηφία της φτωχής αγροτιάς αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρό-

βλημα επιβίωσης και αυτό είναι, κατ’ αρχήν, που τους ώθησε στους

δρόμους του αγώνα για να απαιτήσουν άμεσες λύσεις. Με τις κινη-τοποιήσεις τους κατάφεραν να αναδείξουν τα πολλά και οξυμένα προβλήματα, τις πραγματικές αιτίες που τα γεννούν, ότι ο αγώνας τους είναι δίκαιος. Ολο και

περισσότεροι πλέον πείθονται ότι η ρίζα όλων των προβλημάτων της μικρομεσαίας

αγροτιάς βρίσκεται στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, που εφαρμόζουν

όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και στηρίζουν τα άλλα

κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Τα “χρυσά κουτάλια” που έταζαν... Η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης,

που βασίζεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου(ΠΟΕ) και την ενδιάμεση αναθεώρη-ση της ΚΑΠ, που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ολοκλήρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, επιταχύνει την αρνητική πορεία της αγροτικής οικονομίας με οδυνηρές συνέπειες για τους μικρομεσαίους αγρότες, στη διατροφική εξάρ-τηση του λαού μας, αλλά εξασφαλίζει και προ-κλητικά κέρδη στους εμποροβιομήχανους. Στα χρόνια που η Ελλάδα βρίσκεται στην ΕΟΚ-ΕΕ και ειδικότερα με τη νέα ΚΑΠ, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται με γρήγορους ρυθμούς καθώς βασικές καλλιέργειες όπως ο καπνός, τα τεύτ-λα, το βαμβάκι, η σταφίδα αποδεκατίστηκαν ή μειώθηκαν σημαντικά. Η χώρα μας κατακλύ-ζεται από εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα, ακόμα και σε αυτά που έχει πλεόνασμα, με αποτέλεσμα τα ελληνικά προϊόντα να σαπίζουν στα χωράφια ή στις αποθήκες των αγροτών και όταν πωλούνται οι τιμές να είναι εξευτε-λιστικές. Ετσι, το αγροτικό εισόδημα εξα-νεμίζεται (και από την αύξηση του κόστους παραγωγής), η αγροτική απασχόληση μειώ-νεται με τραγικούς ρυθμούς (δεκάδες χιλιάδες θέσεις το χρόνο), ενώ παράλληλα αυξήθηκε η συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχάνων.

Θύμα και η νεολαίαΟλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα

γενικότερα οικονομικά και κοινωνικά προ-βλήματα που προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτι-κή της ΕΕ, όπως η διόγκωση της ακρίβειας, η εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, έχει οδηγήσει σε τραγική κατά-σταση τα λαϊκά στρώματα της υπαίθρου και σε δεινή θέση τους νέους. Είναι αυτή η πολιτική που οδηγεί στην ένταση των ταξικών φραγμών στην παιδεία για τα παιδιά των φτω-χών λαϊκών οικογενειών, ιδίως από την ύπαι-θρο. Με βάση και τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, χωρίς να διευκρινίζεται το ύψος του εισοδήματος, το

ποσοστό των παιδιών με γονέα αγρότη στα ΑΕΙ για το έτος 2005/2006 ήταν μόλις 5%. Το μεγα-λύτερο ποσοστό των νέων παιδιών που εγκατα-λείπουν το σχολείο και δουλεύουν από μικρή ηλικία είναι από αγροτικές περιοχές όπως επίσης και το μεγαλύτερο ποσοστό αιτήσεων για το μισθοφορικό στρατό, αφού τα παιδιά των φτωχών αγροτών, βλέποντας τους γονείς τους να ξεκληρίζονται, αναζητούν διέξοδο επι-βίωσης στη βαρβαρότητα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Ακόμα και τα παιδιά των μικρομεσαίων αγροτών που θέλουν να ασχοληθούν με τη γεωργία, μη μπορώντας να επιβιώσουν από την αντιαγροτική πολιτική που θέλει αγρότες επιχειρηματίες, διώχνονται από τον τόπο τους. Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ: συγκέντρω-ση γης-παραγωγής-εμπορίας σε λίγους και συρρίκνωση των μικρομεσαίων αγροτών. Για ποιους νέους λοιπόν μιλάνε; Μόνο για τους νέους επιχειρηματίες. Αυτοί θέλουν να έχουν ζωή, αυτούς ενισχύουν.

Το κύριο όμως δεν είναι να ενισχυθεί η αρχική εγκατάσταση του νέου αγρότη, αλλά να του εξασφαλιστεί ένα αξιοπρεπές εισόδημα για να μπορεί να ζήσει στον τό-πο που γεννήθηκε. Τέτοιες δυνατότητες δεν δίνει ούτε η ΚΑΠ, ούτε οι αποφάσεις της ΕΕ που έχουν παρθεί στα πλαίσια του ΠΟΕ. Ου-σιαστικά προωθείται μια πολιτική όπου θα μείνουν λίγοι, οι πιο μεγάλοι και σύγχρονοι καπιταλιστές και βέβαια θα δυναμώσουν οι μεγαλοεισαγωγείς που θα φέρνουν φθηνότερα προϊόντα και τρόφιμα από τρίτες χώρες. Αυτές είναι πολιτικές που δυναμώνουν το κεφάλαιο, εντείνουν τη διατροφική εξάρτηση, καταδι-κάζουν σε φτώχεια και ανεργία εκατομμύρια μικρομεσαίους αγρότες.

Μπλόκο στην πολιτική τουςΟι μικρομεσαίοι αγρότες και κυ-

ρίως οι νέοι, αξιοποιώντας την πολύχρονη πείρα τους, μπο-ρούν με τους αγώνες

τους να αντιπαλέψουν την πολιτική που τους ξεκληρίζει. Για να έχουν όμως οι αγώνες τους ουσιαστικά αποτελέσματα πρέπει να γυρίσουν οριστικά την πλάτη στο δικομ-ματισμό που είναι υπεύθυνος για την εξα-θλίωσή τους. Να απαγκιστρωθούν από τη ΝΔ που ως κυβέρνηση κάνει πως αναγνωρίζει το δίκαιο των διεκδικήσεών τους, αλλά αρνείται να τις ικανοποιήσει ανακοινώνοντας μέτρα κοροϊδία, προσφέροντας λίγα ψίχουλα και κα-λώντας τους να σταματήσουν τον αγώνα. Να ξεσκεπάσουν τη δημαγωγία του ΠΑΣΟΚ καθώς οι προτάσεις του κινούνται στο πλαίσιο δια-χείρισης της ΚΑΠ και δεν θίγουν κανένα από τα πολλά και σκληρά αντιαγροτικά μέτρα που ελήφθησαν και εφαρμόζονται από την κυβέρ-νηση. Να αντισταθούν στα κόμματα του ευρω-μονόδρομου, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που προσπα-θούν να καλλιεργήσουν νέες αυταπάτες και μοιρολατρία στους μικρομεσαίους αγρότες, ότι η ΚΑΠ είναι μονόδρομος και μπορεί να γίνει φιλοαγροτική αν αλλάξει ο διαχειριστής.

Συσπειρωμένοι μέσα από τους συλλόγους τους, τις ομοσπονδίες τους και την ΠΑΣΥ, αγωνιστικά μπορούν να διεκδικήσουν λύσεις στα άμεσα και οξυμένα προβλήματα αλλά και ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας που θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού μας, θα σέβε-ται το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία και θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρι-σμούς των μικρομεσαίων αγροτών.

Οι νέες και οι νέοι να πάρουν θέσηΑπαιτείται σήμερα πλατύ κίνημα στήριξης

του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, ώστε να μην αφήνει κανένα ενδεχόμενο υπονόμευ-σης και συκοφάντησης του αγώνα τους και να ρίχνει στο κενό τέτοιες προσπάθειες. Οι νέοι και οι νέες της υπαίθρου, η νεολαία συνολι-κότερα, πρέπει να πάρουν θέση. Πρέπει τα παιδιά των φτωχών αγροτικών οικογενειών να βρεθούν στο πλευρό των γονιών τους, να διεκ-δικήσουν τα δικαιώματά τους. Να πάρουν θέ-ση, σηκώνοντας ακόμα πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα, οι νέοι εργάτες, οι μαθητές και οι φοιτητές, γενικά η νεολαία που ζει και εργάζεται στην ύπαιθρο. Να μαζικοποιήσουν τους αγώνες τους, να ενισχύσουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, ώστε τα ρυάκια να γίνονται ποτάμι με πρωτοπόρα την εργατική τάξη στο μέτωπο για μια Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, όπου αυτό που θα παράγεται θα είναι κτήμα της πλειοψη-φίας και όχι μιας χούφτας πλουτοκρατών.

Σωτήρης Παρίσηςμέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

«Νύχτα και πρωί, ένα με τη γη , χωρίς ανάσα μια, φτάνει πια…»

Ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας

που θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές

δυνατότητες της χώρας και θα στηρίζεται στους

παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών

νέοι της υπαίθρου ϐ 7Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

“Οδηγητής”: Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει η νεολαία που ζει στην ύπαιθρο;Ολυμπία Σακοράφα: Η νεολαία είναι αυτή που πρώτη θα βιώσει την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Τα χωριά μας ερημώνουν, οι νέοι που τε-λειώνουν το σχολείο φεύγουν λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Δουλιές στην ύπαιθρο δεν υπάρχουν, το αγροτικό εισόδημα όλο και μει-ώνεται με σκοπό το 2013 να μην υπάρχει μικρομεσαία αγροτιά. Ακόμα και οι νέοι που μένουν, σίγουρα κάνουν και μια δουλιά στην πόλη. Για παράδειγμα, ένας που θα μείνει στον Αμπελώνα για να ασχοληθεί με την αγροτική παραγωγή, προσπαθεί να δουλέψει και στη Λάρισα με σκοπό να συμπληρώσει το εισόδημα, ακόμα και να καλύψει έξοδα του χωραφιού. Η ύπαιθρος έχει ερημώσει. Είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει προοπτική σήμε-ρα να μείνει κάποιος στον τόπο που γεννήθηκε.

“O”: Πώς είναι η κατάσταση σε μια αγροτική οικογένεια;Ο.Σ.: Μια οικογένεια αγροτική δεν έχει μόνο να πληρώσει τα φροντιστήρια των παιδιών, αλλά ταυτόχρονα έχει να πληρώσει φάρμακα για τα χωράφια, το πότισμα, να συντηρήσει μηχανήματα, να πληρώσει εργάτες αν χρεια-στεί. Βέβαια όλη η οικογένεια δουλεύει στο χωράφι και αυτό είναι αρκετά επίπονο. Η πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια για την αγροτιά, μας σπρώχνει μακριά από την αγροτική παραγωγή αλλά και το χωριό μας.

Στα μπλόκα βέβαια η παρουσία της νεολαίας ήταν ούτως ή άλλως έντονη: ειδικά φέτος, σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, μεγάλο μέρος των αγροτών ήταν νέοι άνθρωποι που προ-σπαθούν να μείνουν στα χωράφια τους, με ζοφερές προοπτικές.

Ενδεικτικά της κατάστασης είναι όσα δήλωσε στην εκπομπή του “902”, “Ράδιο-Οδηγητής” το Σάββατο 24 Γενάρη ο 35χρονος Ρίζος Μαρούδας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, στέλεχος της ΠΑΣΥ, από το μπλόκο της Νίκαιας:

«Η Κομισιόν έχει βγάλει μια έρευνα ότι το 2020 στην Ελλάδα δεν θα υπάρχει νέος αγρότης κάτω των 40 ετών, γιατί δεν θα υπάρχουν οι προοπτικές για να παραμείνει κανείς νέος στην καλλιέργεια, στο χωριό του και στα χωράφια του. Μαζί με όλη την υποβάθμιση που βιώνει η νεολαία στην ύπαιθρο, την πολιτιστική, την αθλητική, σε σχέση με την ψυχαγωγία, τη διασκέδαση και τα μεγάλα αδιέξοδα στην ύπαιθρο σήμερα. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που βρίσκονται εδώ και αγωνίζονται, θέλουν να εξασφαλίσουν ότι η αγροτοκαλλιέργεια θα είναι βιώσιμη και για τα επόμενα χρόνια».

Οσο για το μέλλον των αγροτικών αγώνων:«Κοιτάξτε να δείτε, οι αγώνες θα συνεχιστούν, δε λύνονται τα προβλήματα με έναν αγώνα και με

μια κινητοποίηση. Αυτή η κινητοποίηση σήμερα μπορεί να ανοίξει ένα δρόμο, όμως θα ξαναχρειαστούν αγώνες και αυτό έχει δείξει και η εμπειρία μας ως αγροτικό κίνημα. Αυτή η πολιτική θα υπάρχει όσο θα υπάρχουν πολιτικοί συσχετισμοί και κόμματα που εκφράζουν και στηρίζουν την ΚΑΠ της ΕΕ. Συνεπώς για να ανατραπεί αυτή η πολιτική θα χρειαστούν μακροχρόνιοι αγώνες και αλλαγή των συσχετισμών».

Η νεολαία στο πλευρό της αγροτιάς!

Ολόκληρη τη συνέντευξη και την ανταπόκριση μπο-

ρείτε να τις βρείτε στο site μας: www.odigitis.gr

Κατά τη διάρκεια των μαχητικών αγροτικών κινητοποιήσεων του προ-ηγούμενου διαστήματος, οι εργαζόμενοι και η νεολαία με έμπρακτη συμπαράσταση παραμέρισαν τον “κοινωνικό αυτοματισμό” που επι-στράτευσε η κυβέρνηση, δείχνοντας ότι όπως τα συμφέροντά τους είναι αλληλένδετα με την μικρομεσαία αγροτιά, κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αλληλεγγύης αυτής, αποτελεί ο σύλλογος σπουδαστών του τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής (ΛΠΜ) του ΤΕΙ Ηπείρου που με απόφασή του βρέθηκε στο μπλόκο των αγροτών στο Λούρο Πρέβεζας, την Πέμπτη 29 Γενάρη:

“Αγωνιζόμαστε και τραγουδάμε στο πλευρό των αγροτών”

Οι 40 περίπου φοιτητές έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από το πλή-θος αγροτών και κτηνοτρόφων που ήταν συγκεντρωμένοι εκεί. Στο επίκεντρο της κουβέντας βρέθηκε η ανάγκη οργανωμένης αντεπίθεσης του εργατικού κι εν γένει λαϊκού κινήματος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που με τη νέα ΚΑΠ συρρικνώνει την αγροτι-κή παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα κι επιδεινώνει ανεπανόρθωτα τη θέση του πληθυσμού της περιοχής.

Κόντρα στις φωνές του συμβιβασμού, που προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο πως τα προβλήματά του είναι ανεξάρτητα από το σύνολο της πολιτικής αυτής, ο σύλλογος σπουδαστών του ΛΠΜ καλεί σε ανακοίνω-ση-καταγγελία του κάθε νέο, κάθε εργαζόμενο να βγάλει συμπεράσμα-τα από τις συνέπειες της πολιτικής αυτής και να γυρίσει την πλάτη στις συμβιβασμένες παρατάξεις όπως η ΔΑΠ, η οποία στο ΔΣ του συλλό-γου επέμενε πως οι φοιτητές δεν έχουν κανένα λόγο να βρεθούν στο πλευρό των αγροτών και πως πρέπει να ασχολούνται μόνο με τα ζητήματα του ΤΕΙ.

Η ιδιαίτερη νεανική ζωντάνια κι αγωνιστικότητα των σπουδαστών εκ-φράστηκε πέρα από την κουβέντα πάνω στα προβλήματα των αγροτών και κτηνοτρόφων της περιοχής και στο γλέντι που ακολούθησε μέχρι το πρωί.

Γρηγόρης Αναγνώστου

Νεολαίοι εκφράζουν την αλληλεγ-γύη τους στα μπλόκα των αγροτών

Σπουδαστές της Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου

συμπαρίσταται στα μπλόκα των αγροτων

Στο πλάι των αγροτών ήταν φυσικά τα παιδιά των αγροτικών περιοχών που βιώνουν στο πετσί τους τα αποτελέ-σματα της πολιτικής της ΕΕ στον αγρο-τικό τομέα. Μια από αυτούς τους νέους είναι και η Ολυμπία Σακοράφα, από τον Αμπελώνα Λάρισας, από την οποία πήραν συνέντευξη σύντροφοι από την Ν.Ο Λάρισας της ΚΝΕ:

9

Υπό το βλέμμα του ιμπεριαλισμούΟλη αυτή η καταστροφή και το συνεχιζόμενο

αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού συμ-βαίνει εδώ και χρόνια κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των ιμπεριαλιστών και της “διεθνούς κοινότητας” που σήμερα υποκριτικά κάνουν γε-νικόλογες εκκλήσεις για ανθρωπιστική βοήθεια στους πληγέντες. Ταυτόχρονα, προετοιμάζονται για τη μοιρασιά της λείας από την τραγωδία του παλαιστινιακού λαού. Βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται για σταμάτημα της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη και ίδρυση ανεξάρτητου πα-λαιστινιακού κράτους, αφού κάτι τέτοιο δε θα εξυπηρετούσε καθόλου τους σχεδιασμούς τους στην περιοχή.

Στις ΗΠΑ, οι “ελπίδες” για τη στάση του νέου Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα (ο οποίος παρέμενε σιωπηλός μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων του) γρήγορα διαψεύστηκαν. Η στάση των ΗΠΑ παραμένει η ίδια, ενώ η προσήλωση τους στην “ασφάλεια του Ισραήλ” θεωρείται το ίδιο δεδομένη. Η περιβόητη “αλ-λαγή” περιορίστηκε στις φραστικές εντυπώσεις και στις αναφορές στα βάσανα του πληθυσμού της Γάζας.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού η ιμπεριαλι-στική ΕΕ επιμένοντας στη λογική της να βάζει στην ίδια μοίρα τον παλαιστινιακό λαό -που δέχτηκε μια πρωτοφανούς αγριότητας επίθεση- με τους Ισραηλινούς δημίους του, σπεύδει μέσα από περιοδείες αξιωματούχων στην περιοχή να υπερασπιστεί τα δικά της συμφέροντα. Παράλ-ληλα, έχει ήδη εκφράσει την πρόθεσή της να

στείλει ευρωπαϊκή δύναμη “παρατηρητών” στη Γάζα, στο όνομα της “εγγύησης της ειρήνης”.

Ελληνική εμπλοκήΟι αποκαλύψεις για μεταφορά αμερικάνικου

οπλισμού προς το Ισραήλ μέσω του ελληνι-κού λιμανιού του Αστακού, την περίοδο που βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη οι φονικές επιχει-ρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα συγκλόνισαν τον ελληνικό λαό, αφού πρώτα έκαναν το γύρο του κόσμου προκαλώντας τη διεθνή κατακραυγή.

Η κυβέρνηση με περισσή αμηχανία εξαιτίας της λαϊκής κατακραυγής στην Ελλάδα και δι-εθνώς, προσπάθησε να συγκαλύψει το πε-ριστατικό και να κουκουλώσει τις ευθύνες της, επιχειρώντας να διαψεύσει την έμπρακτη συμμετοχή της στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα, λέγοντας πως «δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα». Κι όμως τους άδειασαν οι… “φίλοι μας οι Αμερι-κάνοι” που έκαναν λόγο για «προγραμματι-σμένη διαδικασία» και «μεταφορά όπλων στις αμερικάνικες στρατιωτικές αποθήκες», μέχρι να αναβάλλουν (κι όχι να ματαιώσουν) την επίμαχη μεταφορά, επικαλούμενοι «λόγους ασφαλείας». Από τη μεριά του, την ξαφνική του “ευαισθησία” έσπευσε να διαφημίσει το ΠΑΣΟΚ, δήθεν ενοχλημένο από την φιλοϊμπε-ριαλιστική στάση της κυβέρνησης, ξεχνώντας, βέβαια, τα δικά του κυβερνητικά χαΐρια, όταν προσέφερε “γη και ύδωρ” στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές που βομβάρδιζαν τη Γιουγκο-σλαβία το 1999, αλλά και τις πάμπολλες άλλες διευκολύνσεις που παρείχε στους ιμπεριαλιστές με κάθε ευκαιρία, στο πλαίσιο των “διεθνών υποχρεώσεων της χώρας”.

Συνένοχοι στο έγκλημαΒέβαια, το περιστατικό με τη μεταφορά

όπλων δεν είναι παρά άλλο ένα επεισόδιο στο σίριαλ της εμπλοκής της Ελλάδας στα σχέδια των ιμπεριαλιστών στο δόγμα της πρόσδεσής της σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Δόγμα το οποίο υπηρε-τούν με ευλάβεια χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις είτε της ΝΔ, είτε του ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχο-ντας βαμμένα τα χέρια της με αίμα, βάζει πλάτη και σ’ αυτό το ιμπεριαλιστικό έγκλημα. Μέχρι και στην εκπαίδευση της Ισραηλινής αεροπορίας έχει βοηθήσει μέσα από τις κοινές αεροπορικές ασκήσεις Ελλάδας και Ισραήλ στους ελληνικούς ουρανούς. Την ίδια ώρα κάνει υποκριτικές εκκλήσεις για ανθρωπιστική

βοήθεια στους πληγέντες, ενώ παράλληλα δη-λώνει έτοιμη να λάβει μέρος στις μελλοντικές… “ανθρωπιστικές” στρατιωτικές αποστολές της ΕΕ στην περιοχή.

Το ΠΑΣΟΚ, συμπαραστέκεται δήθεν στον πα-λαιστινιακό λαό μπροστά στην τραγωδία που βιώνει. Βέβαια δεν παραλείπει, με δηλώσεις του προέδρου του, Γ. Παπανδρέου, να βάζει στο ίδιο τσουβάλι θύτη και θύμα, καταδικά-ζοντας «κάθε πράξη βίας», στα πρότυπα των υποκριτικών διακηρύξεων της ΕΕ. Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ είναι δηλωμένος υπερασπιστής του μονόδρομου του ΝΑΤΟ και της ΕΕ τόσο από τις πράξεις του ως κυβέρνηση, όσο και από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Από τη μεριά του ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλους καημούς. Καταδικάζει, μεν, τη σφαγή στην Πα-λαιστίνη, αλλά τον στεναχωρεί που η ΕΕ «δε στέκεται στο ύψος των περιστάσεων»!!! Αιτία βέβαια γι’ αυτήν την “ασυνέπεια” της ΕΕ δεν είναι ο ίδιος ο ιμπεριαλιστικός της χαρακτήρας, αλλά κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ που δεν την αφή-νουν να γίνει φιλειρηνική... Είναι προφανής η αγωνιώδης προσπάθεια του οπορτουνισμού να αθωώσει στα μάτια του λαού την ΕΕ για την εγκληματική συνενοχή της, αφού την ίδια ώρα που δηλώνει πως συμπαραστέκεται στους λα-ούς που αγωνίζονται, τάσσεται υπέρ και της ΕΕ, αλλά και της δημιουργίας ευρωστρατού, δηλαδή δύναμης κρούσης του ιμπεριαλιστικού σχηματισμού.

Δικαίωση των Παλαιστινίων η μόνη λύση

Παρά την κατάπαυση του πυρός, τα βάσανα του παλαιστινιακού λαού δε σταματάνε. Δεν είναι μόνο οι πληγές των επιδρομών και οι καταστροφές που τους κρατούν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αλλά και η συνεχιζόμενη κατοχή, της πατρίδας τους από το Ισραήλ. Παρά τις διάφορες υποκριτικές εκκλήσεις των ιμπεριαλιστών για “στρογγυλά τραπέζια” και κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους ειρη-νευτικούς διαλόγους, καμία ουσιαστική ειρήνη δεν πρόκειται να υπάρξει, όσο ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού παραμένει αδικαίωτος. Μόνη διέξοδος για την ειρήνη στην περιοχή είναι η δικαίωση του αγώνα των Παλαιστινίων με την ίδρυση ενιαίου ανεξάρτητου και βιώ-σιμου παλαιστινιακού κράτους στα εδάφη του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Το έγκλημα δεν τελείωσε

Είκοσι τρεις ημέρες δι-

ήρκεσε η πρόσφατη

φονική επιδρομή του

Ισραήλ στη Γάζα, μια

από τις μεγαλύτερες

και φονικότερες της πολύχρονης

περιπέτειας του παλαιστινιακού

λαού. Η σύγκρουση έληξε με μο-

νομερή εκατέρωθεν κατάπαυση

του πυρός και πίσω της άφησε πά-

νω από 1.300 νεκρούς και 5.500 τραυματίες, στο μεγαλύτερο μέρος

τους γυναίκες, παιδιά και ηλικιω-μένους. Επιπλέον, η καταστροφή

άφησε εκατοντάδες χιλιάδες κα-

τοίκους της Γάζας χωρίς ηλεκτρικό

ρεύμα και πόσιμο νερό. Σ’ αυτές

τις φριχτές στατιστικές έρχονται

να προστεθούν και οι καταγγελίες

για χρήση εκ μέρους του Ισραήλ

διεθνώς απαγορευμένων ή νέων φονικών όπλων κι εκρηκτικών.

Ηλίας Μπαλτάς

ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ

9

Μπροστά στο συνεχιζόμενο έγκλημα των ιμπεριαλιστών στην Παλαιστίνη, αλλά και στη νέα προκλητική εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ο ελληνικός λαός και το λαϊκό κίνημα δυνάμωσαν και πρέπει να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους. Απ’ άκρη σ’ άκρη η Ελλάδα σείστηκε από τις δεκάδες εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαι-στινιακό λαό και την καταδίκη του αμερικάνι-κου κι ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού και της πολιτικής της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ που θέλουν την Ελλάδα συνένοχη στα ιμπεριαλιστι-κά εγκλήματα.

Να γίνει ο Αστακός λιμάνι του λαούAμεση ήταν η αντίδραση του λαϊκού κινήμα-

τος από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική θη-ριωδία των τελευταίων ημερών με τη μεταφορά αμερικάνικων όπλων προς το Ισραήλ μέσω του λιμανιού του Αστακού. Στις 14 Γενάρη ο λαός της περιοχής έδωσε το πρώτο αντιιμπεριαλιστι-κό “παρών” κι ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, διαδηλώνοντας στον Αστακό και στο λιμάνι – ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε και μίλησε η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, σ. Αλέκα Παπαρήγα, υπογραμμίζοντας ότι «όσο εξαρτάται από εμάς, θα δώσουμε παράδειγμα και σε άλλους λαούς. Να βάλουμε κυριολεκτικά και τα κορμιά μας για να μην ηττηθεί ένας λαός, ο οποίος δεν έχει τη δικιά του πατρίδα».

Στις 18 Γενάρη η νεολαία έδωσε το δικό της αντιιμπεριαλιστικό ραντεβού στο λιμάνι του θανάτου. Χιλιάδες νέοι από κάθε γωνιά της Ελλάδας ανταποκρίθηκαν στο πανελλαδικό κάλεσμα της ΚΝΕ και έφτασαν στο λιμάνι του Αστακού. Στην κινητοποίηση συμμετείχε και η Προοδευτική Κίνηση Κύπριων Φοιτητών.

Πρώτος σταθμός το λιμάνι στο Πλατυγιάλι, το οποίο περικυκλώθηκε από τους διαδηλωτές. Μια ομάδα κατέλαβε το κτήριο του λιμανιού κι ανέβηκε μέχρι την οροφή, απ’ όπου αποκα-θήλωσε τη σημαία της ιμπεριαλιστικής ΕΕ κι ανάρτησε στη θέση της αυτή της Παλαιστίνης, ενώ παράλληλα κρέμασε ένα τεράστιο πανό της ΚΝΕ με το σύνθημα «η μόνη υπερδύναμη εί-ναι οι λαοί». Το λιμάνι δονήθηκε από τα χειρο-κροτήματα και τα δυναμικά αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα των διαδηλωτών.

Οι διαδήλωση συνεχίστηκε στους δρόμους

του Αστακού, όπου ακολούθησε συγκέντρωση με κεντρικό ομιλητή το Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτή του ΚΚΕ σ. Γιάννη Πρω-τούλη, ο οποίος τόνισε ότι «ο αγώνας μας, ο αγώνας των λαών, πρέπει να στραφεί ενάντια σε αυτούς τους φονικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τον Ευρωστρατό. Καμιά αυτα-πάτη δε χωρά». Ακόμα, ο γραμματέας του ΚΣ αναφέρθηκε και στις ευθύνες της κυβέρνησης τόσο με τη νέα της συνενοχή στη μεταφορά των αμερικάνικων όπλων μέσα από ελληνικά λιμάνια, όσο και την κοινή ελληνο-ισραηλινή αεροπορική άσκηση το καλοκαίρι που μας πέρασε και υπογράμμισε πως «είναι προ-σβολή για τους αγώνες του λαού μας, τα λι-

μάνια και τα αεροδρόμια της χώρας μας να διαφημίζονται ως ασφαλείς τόποι για να φορτώνεται ο θάνατος». Στη συγκέντρωση εκ μέρους του ΚΣ της κυπριακής ΕΔΟΝ χαιρέτισε ο σ. Χρήστος Χριστόφιας.

Η νεολαία της Λάρισας απάντησε στο νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα στην Παλαιστίνη με πολύμορφες εκδηλώσεις, όπως πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, αλλά και εκδήλωση ενη-μέρωσης του λαού της πόλης με ταμπλό με φωτογραφίες από την Παλαιστίνη κι αναμμένα κεριά.

Λάρισα

“Οι μάσκες έπεσαν” στην Πάτρα. Τι κι αν στην Παλαιστίνη συντελούνταν μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κα-ταστροφές των τελευταίων χρόνων; Η δημοτική αρχή της πόλης προχώρησε απτόητη στις φιέστες για το “Πατρινό Καρναβάλι”. Η φωτογραφία από πανό της ΚΝΕ που αναρ-τήθηκε κατά τις εναρκτήριες εκδηλώσεις του καρναβαλιού, θυμίζοντας την ιμπεριαλιστική θηριωδία.

Σε κάθε γωνιά της χώραςΤο ΚΚΕ, η ΚΝΕ και μαζικοί φορείς δυνάμω-

σαν την αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης με πορείες, διαμαρτυρίες και πολύμορφες εκδηλώσεις ενημέρωσης και κινητοποίησης του λαού ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό σε κάθε γωνιά της Ελ-λάδας.

Ακόμα, μαζικοί φορείς, όπως το ΠΑΜΕ, η ΟΓΕ, η ΕΕΔΥΕ και η ΕΕΔΔΑ, αλλά και κατά τόπους εργατικά κέντρα με ταξικό προσανα-τολισμό συγκεντρώνουν χρήματα, φάρμακα, κουβέρτες κι άλλα αναγκαία υλικά σε μια προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης και ανα-κούφισης των δοκιμαζόμενων Παλαιστινίων.

Η σημαία της ιμπεριαλιστικής ΕΕ φεύγει και στη θέση της οι διαδηλωτές υψώνουν αυτή της δοκιμαζόμενης Παλαιστίνης, ενώ το μεγάλο πανό της ΚΝΕ καλύπτει το κτήριο του λιμανιού του θανάτου.

Πάτρα

Μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συμμετείχε σε πορεία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που έγινε στο Λονδίνο στις 24 Γενάρη.

Λονδίνο

ΤρίποληΣτην Τρίπολη η ΚΝΕ πραγ-ματοποίησε εκδήλωση αλ-ληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Στην εκδήλωση προβλήθηκε σχετικό DVD κι ακολούθησε ομιλία. Την εκδήλωση έκλεισε συναυλία νεανικών συγκροτημάτων.

ΑντιιμπεριαλιστικάΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ

11

“Ειρηνευτές” όπου προστάξειο ιμπεριαλισμός

Η ιμπεριαλιστική περιπέτεια της Ελλάδας ξεκινά από πολύ παλιά και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η χώρα μας, με την υπογραφή της εκάστοτε κυβέρνησης, έχει συμβάλλει με κάθε τρόπο στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών οι οποίοι συνήθως βαφτίζονται “ειρηνευτικές αποστολές”. Με μικρές ή μεγαλύτερες δυνά-μεις, η Ελλάδα έχει στείλει “ειρηνευτές” σε κάθε γωνιά του κόσμου, από τη διπλανή μας Αλβανία, όπου υπάρχει ελληνική παρουσία από την επέμβαση “της διεθνούς κοινότη-τας” στις ταραχές του 1997, μέχρι τη μακρινή Αφρίκη και την Απω Ανατολή, τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο. Εκεί Ελληνες αξιωματικοί, στρατιώτες και ειδικοί “επο-πτεύουν” την εφαρμογή της ιμπεριαλιστικής “ειρήνης” στο πλευρό είτε του ΝΑΤΟ, είτε της ΕΕ είτε οποιουδήποτε άλλου διεθνούς οργανι-σμού αναλάβει τέτοιες αποστολές.

“Πρεμιέρα” στην ΚορέαΣτα μεταπολεμικά χρόνια, η Ελλάδα έκανε

πρεμιέρα με τη συμμετοχή της στην ιμπερια-λιστική επέμβαση στην Κορέα, στέλνοντας Ελληνες στρατιώτες στο πλευρό των Αμερικά-νων ιμπεριαλιστών που υπερασπίζονταν το καθεστώς της Ν. Κορέας (στην οποία μέχρι

και σήμερα οι ΗΠΑ διατηρούν τεράστιες στρα-τιωτικές δυνάμεις), δήθεν για να τη “σώσουν” από τον “κομμουνιστικό κίνδυνο”. Στην πραγ-ματικότητα, βέβαια, οι εκατοντάδες Ελληνες στρατιώτες που σκοτώθηκαν στην Απω Ανα-τολή από το 1950 μέχρι το 1958, δεν έπεσαν “υπέρ πίστεως και πατρίδος”, αλλά πλήρωσαν το τίμημα του εναγκαλισμού της Ελλάδας με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό που πάσχιζε να αποκτήσει τον οικονομικό έλεγχο του Ει-ρηνικού Ωκεανού.

Βοσνία-Ερζεγοβίνηαπό το 1995 μέχρι σήμερα

Μετά τη διάλυση της πρώην ενιαίας Γιου-γκοσλαβίας, η τότε ελληνική κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ) στη γραμμή της τότε ΕΟΚ σιγοντάρει τις αιματηρές εξελίξεις που ακολούθησαν με τον πόλεμο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Με την υπογραφή της συμφωνίας του Ντέιτον και με την κάλυψη του ΟΗΕ αποφασίστηκε να εγκα-τασταθεί στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ΝΑΤΟϊκή στρατιωτική δύναμη κατοχής, με πρόσχημα τον αφοπλισμό από βαρέα όπλα. Η ελληνική

Κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ: χρόνιαστο ιμπεριαλιστικό

“κουρμπέτι”Μ

ε οργή κι αγανά-

κτηση αντιμετώ-

πισε ο ελληνικός

λαός τις πρόσφατες

αποκαλύψεις της απροκάλυπτης

στήριξης της ελληνικής κυβέρ-

νησης στην αιματοχυσία στην

Παλαιστίνη. Πέρα από τη στήριξη

των σχετικών θέσεων της ιμπερια-

λιστικής ΕΕ που τσουβάλιαζαν θύ-

τη και θύμα, από την κυβέρνηση

και το ΠΑΣΟΚ και την πάγια στάση

τους στο πλευρό των ιμπεριαλιστι-

κών σχεδιασμών, η πατρίδα μας έγινε κόμβος μεταφοράς αμερι-κάνικων όπλων προς το Ισραήλ.

Οσο κι αν προσπάθησε η ελληνι-

κή κυβέρνηση να συμμαζέψει τα

ασυμμάζευτα, το περιστατικό της

μεταφοράς όπλων από τις ΗΠΑ στο

Ισραήλ μέσω του ελληνικού λιμα-νιού του Αστακού δεν προκάλεσε

καμία έκπληξη. Αποτελεί ένα ακό-

μα επεισόδιο στην τραγωδία της

πρόσδεσης της Ελλάδας στο άρμα

του αμερικάνικου κι ευρωπαϊκού

ιμπεριαλισμού εδώ και δεκαετίες.

Από την επίσκεψη του Κώστα Καραμανλή στο στρατόπεδο που εδρεύει η ελληνική δύναμη η οποία συμμετέχει στο ΝΑΤΟϊκό στρατό κατο-χής, όπου και εξήρε το “έργο” της ελληνικής δύναμης στην εμπέδωση της ιμπεριαλιστικής “ειρήνης”.

κυβέρνηση ξεχνά τις διακηρύξεις της που έλεγαν “ούτε ένας φαντάρος στην πρώην Γι-ουγκοσλαβία” και με τη συμπαράσταση της ΝΔ (τότε αντιπολίτευση) στέλνει στην περιοχή εκστρατευτικό σώμα. Το 2004 η ΝΑΤΟϊκή αποστολή ολοκληρώνει το “θεάρεστο” έργο της και αντικαθίσταται από στρατιωτική απο-στολή της ΕΕ, δηλαδή… ευρωστρατού, στην οποία η χώρα μας συμμετέχει μέχρι και σή-μερα.

Στο Κόσσοβο με ΝΑΤΟ και ΕΕΜε το τέλος των βομβαρδισμών, στο Κοσ-

συφοπέδιο οργανώνεται ο ΝΑΤΟϊκός στρατός κατοχής (KFOR) με πρόσχημα τη “διατήρη-ση της ειρήνης”. Η Ελλάδα συμμετέχει στην KFOR από τη σύστασή της μέχρι και σήμερα. Η ελληνική αποστολή σήμερα αριθμεί πάνω από 600 άντρες (στοιχεία Ιούνη 2008). Ακό-μα, η Ελλάδα άμεσα προθυμοποιήθηκε και συμμετέχει στην EULEX, την κατασταλτική δύναμη αστυνομικών, αξιωματικών και δικα-στών που έστειλε πέρσι η ΕΕ.

Φυλάγοντας Θερμοπύλες του…Αφγανιστάν!

Με την πτώση των Ταλιμπάν και την κατά-ληψη της Καμπούλ από τα ΝΑΤΟϊκά στρα-τεύματα αναπτύσσεται στη χώρα διεθνής στρατιωτική δύναμη. Από το 2002 η Ελλάδα συμμετέχει ενεργά στην πολυεθνική δύνα-μη, βοηθώντας στην… “ανασυγκρότηση” της χώρας όπως απαιτούσαν τα συμφέροντα

των διεθνών μονοπωλίων. Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την “παράδοση” των προκατόχων της, κρατά κι αυτή τη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σαν πολύτιμο θησαυρό ανανεώνοντας συνεχώς την υποστήριξή της. Πριν λίγες εβδομάδες, μάλιστα, το Κυβερ-

νητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και

Εδώ και χρόνια, η Ελλάδα, με την υπογραφή της εκάστοτε κυβέρνησης συμμετέχει με κάθε τρόπο στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών…

11

Αμυνας αποφάσισε συνέχιση της ελληνικής παρουσίας στο Αφγανιστάν.

Η Ελλάδα ορμητήριοτου ιμπεριαλισμού

Η ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑ-ΤΟ, την ΕΕ κι άλλους ιμπεριαλιστικούς ορ-γανισμούς, καθιστά τη χώρα μας βάση των ιμπεριαλιστών για τις επιθέσεις τους εναντίον των λαών, ακόμα κι όταν η χώρα μας δεν συμμετέχει με στρατεύματα σε κάποιες επι-χειρήσεις.

Οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα, με κυρι-ότερη αυτή της Σούδας στην Κρήτη, αποτε-λούν “μνημείο” του εναγκαλισμού της ελλη-νικής αστικής τάξης με τον ιμπεριαλισμό και ταυτόχρονα κομβικής σημασίας “ορμητήρια” για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην ευρύτερη περιοχή. Στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα τέθηκαν σε πολεμική ετοιμότητα και προσέφεραν τα μέ-γιστα στις επιχειρήσεις.

Κέντρα και στρατηγείαΠέρα από τις ΝΑΤΟϊκές βάσεις-ορμητήρια

του ιμπεριαλισμού, στη χώρα μας εδρεύουν πολυεθνικά κέντρα και στρατηγεία ως συνει-σφορά της χώρας μας στα σχέδια του ιμπε-ριαλισμού. Σήμερα στη χώρα μας εδρεύει το Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατη-γικών Θαλάσσιων Μεταφορών του ΝΑΤΟ, ενώ στη Θεσσαλονίκη έχει την έδρα του το ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο “χαμηλής ετοιμότη-τας”.

Μάλιστα, λίγους μήνες πριν παρακολουθή-σαμε τα εγκαίνια του Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στην Κρήτη. Πρόκειται για έναν κομβικής σημασίας ΝΑ-

ΤΟϊκό μηχανισμό που σχετίζεται άμεσα με τα νέα επιθετικά δόγματα του ΝΑΤΟ. Το μνημό-νιο λειτουργίας του ψηφίστηκε τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ, όσο κι από το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ. Το “δωράκι” αυτό της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ κόστισε στον ελληνικό λαό 15 εκατομ-μύρια ευρώ, ενώ κάθε χρόνο η συντήρησή του προβλέπεται να είναι γύρω στο 1,5 εκα-τομμύριο ευρώ. Το συγκεκριμένο κέντρο έχει ήδη γίνει θέατρο διάφορων ΝΑΤΟϊκών ασκή-σεων με επίκεντρο την Κρήτη. Επιπλέον, από εκεί απέπλευσε και η ελληνική φρεγάτα που λαμβάνει μέρος στα ιμπεριαλιστικά σχέδια με αφορμή την “καταπολέμηση της πειρατείας” στην Αφρική.

Ακόμα, πρόσφατα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από κοι-νού ψήφισαν στη Βουλή σύμβαση που προ-βλέπει την ίδρυση ΝΑΤΟικού επιτελείου στη Θεσσαλονίκη και την υποχρέωση να φιλοξενούνται εκεί πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα του ΝΑΤΟ.

Ιμπεριαλιστικές “διευκολύνσεις”Δεν είναι, όμως, μόνο οι βάσεις και τα

στρατηγεία του ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα που καθιστούν την χώρα μας “ορμητήριο” σε κάθε νέα ιμπεριαλιστική επίθεση. Οποτε “υπάρξει ανάγκη”, δηλαδή όποτε τα ιμπερια-λιστικά στρατεύματα καλούνται να αιματοκυ-λήσουν κάποιο λαό στην ευρύτερη περιοχή, ολόκληρη η χώρα μετατρέπεται σε βάση για την επίτευξη των σκοπών τους.

Είναι άλλωστε νωπή στις μνήμες μας η στή-ριξη της κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο ιμπερια-λιστικό αιματοκύλισμα της Γιουγκοσλαβί-ας το 1999, παρέχοντας στα ΝΑΤΟϊκά στρα-τεύματα κάθε δυνατή διευκόλυνση από αέρα, στεριά και θάλασσα με τη συγκατάθεση της ΝΔ. Τα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα παρε-

λαύνουν στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ τα ελληνικά λιμάνια παραδίνονται στο ΝΑΤΟ. Ιδιαίτερα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μετατρέπεται σε ΝΑΤΟϊκή βάση.

Μπροστά στο πρωτοφανούς φρίκης έγκλημα που λαμβάνει χώρα στη γειτονιά μας ο ελλη-νικός λαός με μπροστάρη το ΚΚΕ αντιστά-θηκε στη συμμετοχή της Ελλάδας στο πλευρό του ιμπεριαλισμού οργανώνοντας τον αγώνα του ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλι-σμό. Διαδηλώσεις διοργανώνονται σε όλη την Ελλάδα, ενώ σε μια δυναμική κινητοποίηση καταλαμβάνεται το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ακόμα, εφευρετικοί φιλειρηνιστές αλλάζουν τη σήμανση που παράνομα είχε τοποθετήσει στους δρόμους η ελληνική κυβέρνηση για να διευκολύνει τους επιδρομείς ιμπεριαλιστές και έτσι η παρέλαση των ΝΑΤΟϊκών στρα-τευμάτων καταλήγει… στη λαχαναγορά, όπου έρχεται αντιμέτωπη με τα γιουχαΐσματα των εργαζόμενων εκεί.

Επιπλέον, το 2001, οι ΗΠΑ ξεκινούν τον “πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία”, το νέο μπαμπούλα που χρησιμοποίησαν για να στοχοποιήσουν τους λαούς και να δικαιολο-γήσουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όσες γωνιές της γης το επιτάσσανε τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους. Τότε, η ελληνική κυ-βέρνηση παρείχε κάθε διευκόλυνση (π.χ. πα-ράδοση του ελληνικού εναέριου χώρου για τη διέλευση των ΝΑΤΟϊκών αεροπλάνων), ενώ σε πολεμική κινητοποίηση τέθηκαν οι βάσεις της Σούδας και του Ακτιου.

Κίνδυνοι και βάσανα για το λαόΟπως και χτες, έτσι και σήμερα ο ελληνικός

λαός και οι λαοί της περιοχής είναι αυτοί που πληρώνουν το τίμημα της πρόσδεσης της Ελ-λάδας στο ιμπεριαλιστικό άρμα. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που τόσα βάσανα έχει επιφέρει στο λαό μέχρι σήμερα, εγκυμονεί νέους κινδύνους και για το αύριο. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις εγκαταλεί-πουν το αμυντικό δόγμα και υιοθετούν τα νέα επιθετικά δόγματα των ιμπεριαλιστών που θέλουν Ελληνες φαντάρους στις πιο μακρι-νές γωνίες της γης, αλλά και να στρέφονται εναντίον του “εχθρού-λαού” όποτε υπάρ-χει κίνδυνος αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων.

Οι κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ όσο και οι παλιότερες του ΠΑΣΟΚ υπηρέτησαν με πίστη και συνέπεια την εμπλοκή της χώρας μας στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και τη στήριξη κάθε περιπέτειάς τους στα πέρατα της γης. Ακόμα κι αν κάνουν δήθεν πως τσακώνονται, όταν πρόκειται για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ οι διαφορές τους ως δια μαγείας εξαφανί-ζονται κι από κοινού στηρίζουν τις επιδιώξεις τους. Από την άλλη, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σταθερά υποστηρίζει την ίδρυση του “ευρωστρατού”, στα πλαίσια της… “Ευρωπαϊκής ολοκλήρω-σης”, βάζοντας το λαό να επιλέξει ένα δήθεν καλύτερο ιμπεριαλιστή.

Η.Μ.

Το ΚΚΕ σταθερά και με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια αντιπαλεύει την πρόσδεση της Ελλάδας στους ιμπε-ριαλιστικούς οργανισμούς και τους σχεδιασμούς τους και τη λογική που θέλει την Ελλάδα “ασφαλή” στην αγκαλιά των Αμερικάνων κι Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Αναλαμβάνει αντιιμπεριαλιστικές πρωτοβουλίες σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, αναδεικνύοντας ότι συμφέρον του ελληνικού λαού είναι να απαιτήσει να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας σε κάθε ιμπεριαλιστική περιπέτεια, να επιστρέψουν πίσω τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται στο εξωτερικό και τελικά την αποδέσμευση της Ελλάδας από τους ιμπερια-λιστικούς οργανισμούς.

Οποτε “υπάρξει ανάγκη”, δηλαδή όποτε τα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα καλούνται να αιματοκυλήσουν κάποιο λαό στην ευρύτερη περιοχή, ολόκληρη η χώρα μετατρέπεται σε βάση για την επίτευξη των σκοπών τους…

Η κρίση θέλει… αντεπίθεση!

νέοι εργαζόμενοι ϐ 13Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 200912 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Ο φόβος φυλάει τα έρμα...Στόχος των εργοδοτών είναι η τρομοκράτηση

των εργαζομένων. Να δημιουργήσουν φόβο και ανασφάλεια, ώστε να αποφύγουν τις αντι-δράσεις παντός τύπου. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι καλούνται σε συμβούλια (“meetings”) και συ-νελεύσεις όπου τους ζητείται να δείξουν… κατα-νόηση, να ανεχτούν τις μειώσεις των μισθών, τις καθυστερήσεις στις πληρωμές και ταυτόχρονα να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους. Η επι-χείρηση στέλνει e-mail ή αφήνει να διαρρεύσει πως θα ακολουθήσουν απολύσεις και απαιτούν για παράδειγμα να μην απεργήσει κανένας εργαζόμενος γιατί αυτό θα είναι “απώλεια κέρ-δους” για την επιχείρηση και άρα “απώλεια” για όλους τους εργαζομένους της.

Ζητάνε δηλαδή από τους εργαζομένους να συναινέσουν, να σκύψουν το κεφάλι, να κάνουν θυσίες για πολλοστή φορά. Και αυτοί που τα ζητούν όλα αυτά είναι οι καπιταλιστές, η κυ-βέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και συνολικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, οι συνδικα-λιστές της ΔΑΚΕ, της ΠΑΣΚΕ, της Αυτόνομης Παρέμβασης. Είναι άπειρα τα παραδείγματα της σύμφωνης με την εργοδοσία στάσης που έχουν κρατήσει αυτές οι παρατάξεις μπροστά σε απολύσεις, μειώσεις μισθών κ.α. με πρόσχημα την ενίσχυση της επιχείρησης. Είναι σίγουρο ότι το καφάλαιο, χωρίς τη βοήθεια του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, τις ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, δεν θα μπορούσε να πετσοκόβει, με την ίδια ευκολία, τα εργατικά-λαϊκά διακιώματα.

Μήπως τελικά έχουν δίκιο, μήπως πρέπει να χαμηλώσουμε το κεφάλι και να σκεφτούμε (για μία ακόμα φορά) το καλό της επιχείρησης;

Φυσικά και όχι! Η εργατική τάξη και οι καπιτα-λιστές δεν είχαν κι ούτε έχουν κοινά συμφέροντα. Την κρίση τους δεν θα την πληρώσουμε εμείς. Την εργατική τάξη δεν την έκανε συνέταιρο

το κεφάλαιο στα κέρδη του ποτέ. Αντίθετα, έψαχνε και ψάχνει μέσα στα πλαίσια του συστή-ματος, είτε με κυβερνήσεις νεοφιλελεύθερες, είτε με σοσιαλδημοκρατικές, να καρπώνεται όλο και περισσότερο την υπεραξία της, να αυξάνει τα κέρδη του κλέβοντας τον πλούτο που μόνο οι εργαζόμενοι παράγουν. Τα δικαιώματά μας, κεκτημένα χρόνων δέχονται διαρκή επίθεση. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να κερδίσουν πάλι από εμάς. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να είμαστε εμείς αυτοί που θα χάσουμε πάλι.

Καμμία θυσία για το κεφάλαιοΠοια θα πρέπει να είναι η απάντηση της ερ-

γατικής τάξης σε αυτές τις εξελίξεις; Εμείς, οι νέοι εργάτες, μπορούμε να αντιδράσουμε, αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό; Εύκολο δεν είναι, ποτέ δεν ήταν εύκολο ο εργάτης να ορθώσει το ανά-στημά του μπροστά στον εργοδότη του και να διεκδικήσει. Είναι όμως αναγκαίο!

Γιατί οι θυσίες που απαιτεί η ταξική πάλη, ο αγώνας, είναι στην πραγματικότητα πολύ λιγό-τερες από τις θυσίες που τόσα χρόνια κάνουν οι εργαζόμενοι και που σήμερα, μπροστά στην κρίση καλούνται για μια ακόμα φορά να ξανα-κάνουν. Η λογική του συμβιβασμού, της ταξικής ειρήνης και συναίνεσης ήταν πάντα δρόμος αδι-έξοδος για την εργατική τάξη. Ακόμα περισσότε-ρο στις σημερινές συνθήκες δεν αρκεί η άμυνα, μπας και περάσει κι αυτή η “μπόρα”.

Είναι ξεκάθαρο πως η απάντηση χρειάζεται να δοθεί μέσα από τη συλλογική δράση και διεκδί-κηση. Οργάνωση στα συνδικάτα και τα σωμα-τεία, ουσιαστική συμμετοχή για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ανάπτυξη αγώνων για να μη χαθεί τίποτε από τα κεκτημένα, να μη χαθεί ούτε μια θέση εργασίας, να μη βρεθεί στο δρόμο χωρίς δουλιά κανένας νέος άνθρωπος, κανένας οικογενειάρχης. Κυρίως δυνάμωμα του

Η παγκόσμια οικονομική κρίση έρχεται και στην

Ελλάδα!», «Επίκεινται απολύσεις λόγω της οικονομικής

κρίσης στη χώρα μας!», «Προβληματισμός στα κυβερνητι-

κά επιτελεία για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης

και των συνεπειών της στην Ελλάδα!». Η κρίση είναι προ

των πυλών, αναμένεται ότι θα είναι βαθιά και θα οδηγήσει σε ακόμα πιο

έντονη αντιλαϊκή επίθεση ενάντια στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως η επερχόμενη καπιταλιστική

οικονομική κρίση έχει ως αιτία της τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο πα-

ραγωγής και έχει ήδη επιπτώσεις στις ζωές μας. Διαβάζουμε καθημερινά

για εταιρείες που, επικαλούμενες την κρίση, απολύουν εργαζομένους ή

εξαγγέλλουν απολύσεις στο άμεσο μέλλον. Κι αν δεν έχουμε διαβάσει,

σίγουρα έχουμε ακούσει από κάποιο φίλο μας, την κοπέλα του αδερφού

μας, από τον παλιό συμμαθητή που συναντήσαμε τυχαία στο δρόμο για

απολύσεις στο τάδε εργοστάσιο, τη δείνα επιχείρηση. Κάποιες φορές μετο-

νομάζουν τις απολύσεις “λήξη συμβάσεων” ή “εθελούσιες αποχωρήσεις”.

ΛΑΡΚΟ, ΦΡΙΓΚΟΚΛΑΣ, Αστέρας Βουλιαγμένης, Teleperformance, Jumbo,

Βερόπουλος στην Κεφαλλονιά, Ατλάντικ στην Πρέβεζα, ΕΘΝΟΣ, ΣΑΟΣ, Χε-

ρουβείμ, Vodafone στην Πάτρα είναι μόνο ορισμένες από τις επιχειρήσεις

που τον προηγούμενο ενάμιση μήνα έχουν ήδη απολύσει ή ανακοίνωσαν

ότι πρόκειται να απολύσουν εργαζομένους.

«

Επίθεση, λοιπόν, με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ για τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ

Κλιμακώνοντας την πάλη του ενάντια στην ανεργία και για ικανοποιη-

τικές συλλογικές συμβάσεις το συνδικάτο οικοδόμων πραγματοποιεί

κατάληψη των γραφείων του ΟΑΕΔ στον Αλιμο, στις 15/1.

Οι οικοδόμοι πραγματοποιούν, στις 28/1, μαζική πορεία στα γραφεία της ένω-

σης των κατασκευαστών όπου δέχονται επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής.

Ο Συλλόγος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας αποκλείει το πολυκατάστημα “Jumbo” στη

Βάρη με αίτημα την επαναπρόσληψη του συναδέλφου τους. Συντονισμένες και

επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται σε υποκαταστήματα της

πολυεθνικής σε όλη την Ελλάδα από ταξικά συνδικάτα.

Οταν οι απειλές, η εξαγορά και οι εκβιασμοί αποτυγχάνουν αναλαμβάνουν οι εισαγγελείς

και η αστυνομία. Η αλληλεγγύη των εργαζομένων που πραγματοποιούν συγκέντρωση έξω

από το ΑΤ Πετραλώνων όπου κρατούνταν 2 συνάδελφοι τους τσακίζει ξανά τα σχέδια της

εργοδοσίας του “Jumbo”.

Στιγμιότυπο από την μεγάλη εργατοϋπαλληλική συγκέντρωση

του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Σπόρτινγκ στις 22 Γενάρη. Οι κομμου-

νιστές πρωτοστατούν στην πάλη για να μην πληρώσει η εργατική

τάξη την κρίση, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.

ταξικού εργατικού κινήματος, δυνάμωμα της τα-ξικής γραμμής μέσα στο εργατικό κίνημα, γραμ-μή δηλαδή αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια, δι-εκδίκησης του πλούτου που έχει παραχθεί από τους εργαζομένους και καρπώνονται μια χούφτα καπιταλιστές. Καμία υποχώρηση δε χρειάζεται. Αντίθετα, τώρα είναι η ώρα για ακόμα μεγα-λύτερη πίεση και διεκδίκηση. Είναι η ώρα να εγκαταλείψουν οι εργαζόμενοι την άμυνα και να περάσουν στην επίθεση…

Με όπλο την ταξική ενότητα και αλληλεγγύη

Ούτε ένας εργαζόμενος, ούτε σε μια επιχείρη-ση, ούτε ένας “τοπικός” αγώνας, δεν πρέπει σε αυτές τις συνθήκες να μείνει μόνος, να απομο-νωθεί. Το κλειδί και εδώ είναι η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η αλλαγή των αρνητικών συσχετισμών στο εργατικό κίνημα, το τσάκισμα των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ.

Σημαντικό όπλο στα χέρια της εργατικής τά-ξης και των συμμάχων της η αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη του ενός συνδικάτου στο άλλο, των εργαζομένων του ενός κλάδου ή της μιας επιχείρησης στους άλλους, των φοιτητών, των σπουδαστών, των μαθητών και η από κοινού δι-εκδίκηση. Η πάλη γίνεται πιο αποτελεσματική, οι δυνάμεις πολλαπλασιάζονται, η προοπτική του αγώνα γίνεται πιο ορατή.

Ετσι έγινε τον τελευταίο μήνα στις περιπτώσεις των απολύσεων συναδέλφων στα “Jumbo” στην Αθήνα, στη “Φριγκοκλάς” στην Κάτω Αχαγιά κα. Εκεί όπου ταξικά συνδικάτα από άλλους κλάδους (οικοδόμοι, επισιτισμός-τουρισμός κα) στάθηκαν στο πλευρό των απολυμένων και του αγώνα που έκαναν μαζί με τα σωματεία τους, όχι μόνο με ανακοινώσεις και καλέσματα, αλλά και με κινητοποιήσεις, αποκλεισμούς, συγκε-ντρώσεις και πορείες. Αυτή η κοινή δράση, ο προσανατολισμός, η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι που τρομάζουν και το κεφάλαιο και τα τσιράκια του: γι’ αυτό και οι συλλήψεις, η τρομοκρατία, το χτύπημα στις κινητοποιήσεις των εργαζόμε-νων και της νεολαίας έξω από τα καταστήματα των Jumbo. Γι’ αυτό και η τόση λύσσα από την εργοδοσία.

Περνάμε στην επίθεση!Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, ξεχωριστή σημα-

σία έχει η στάση που θα κρατήσει κάθε νέος εργαζόμενος που δέχεται την πίεση και τις απει-λές, πολύ περισσότερο μάλιστα αν αυτός ο νέος είναι μέλος του ΚΚΕ ή της ΚΝΕ. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι εύκολο να αναπτύξεις συνδικαλιστική δράση και να διεκδικήσεις, σή-μερα που οι πλειοψηφίες των συνδικαλιστικών ηγεσιών έχουν επιλέξει το δρόμο της υποταγής ενώ η επίθεση στα δικαιώματά μας γίνεται όλο και πιο έντονη. Δεν είναι εύκολο, ενώ επικρατεί απαξίωση του οργανωμένου αγώνα, που οδηγεί και σε απαξίωση των συλλογικών διεκδικήσεων, ενώ επικρατεί άγνοια και φόβος, να πείσεις και άλλους νέους να παλέψουν οργανωμένα. Είναι τελικά δύσκολο να παλεύεις για το εμείς και όχι το εγώ, σε πείσμα όσων προσπαθεί από παιδιά

να μας μάθει το σύστημα.Στους χώρους δουλιάς η αντιπαράθεση είναι

καθημερινή γι’ αυτό και η στάση καθενός δοκι-μάζεται καθημερινά. Αν ο εργαζόμενος επιλέξει τον εκ πρώτης όψεως “εύκολο” δρόμο, συνεργεί στο “δύσκολο” και καθόλου ευχάριστο μέλλον που του ετοιμάζουν. Αν την ώρα που το αφε-ντικό, ο προϊστάμενος του λέει: «κάτσε υπε-ρωρία», «μείνε απλήρωτος», «μη μιλάς», «μη διεκδικείς», «μην οργανώνεσαι στο σωματείο σου», «μην απεργείς», αυτός υποκύψει, τότε το κόστος δεν θα βαρύνει μόνο αυτόν, τώρα και στο μέλλον, αλλά ταυτόχρονα και όλους τους συναδέλφους του.

Αν όμως επιλέξει το δύσκολο δρόμο της αντί-στασης, της ανυπακοής, του αγώνα, τότε ο δύ-σκολος μα και ωραίος αυτός αγώνας θα φέρει αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα και έμπνευση. Θα δώσει θάρρος και προοπτική σε νέους και με-γαλύτερους συναδέλφους. Κουράγιο, δικαίωση και υπερηφάνεια στους συντρόφους του. Οπως η στάση του συντρόφου του Νίκου, πρόσφατα απολυμένου για δεύτερη φορά από τα “Jumbo”. Δεν αποτελεί στ’ αλήθεια έμπνευση η αλύγιστη στάση του να μην υποκύψει ούτε στις απειλές για την ασφάλεια τη δική του και της οικογένει-άς του, ούτε στον εκβιασμό, ούτε στο χρηματι-σμό του με 50.000¤; Δεν αποτελεί έμπνευση η στάση της συντρόφισσας Κατερίνας, του συντρό-φου Γιάννη και των συναδέλφων τους που μπή-καν μπροστά στα ΜΑΤ, συγκρούστηκαν με την εργοδοσία, προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας απαιτώντας τα δεδουλευμένα τους, όταν η “κρί-ση χτύπησε” την πόρτα της “Lannet”; Ο αγώνας των ναυτεργατών για τα δεδουλευμένα τους, ή η επιμονή των εργαζομένων στη “Φριγκοκλάς” που συνεχίζουν ακόμα την κινητοποίησή τους; Η αυτοθυσία των εργαζομένων στον Καρυπί-δη στα Γιάννενα που περάσαν ακόμα και τα Χριστούγεννά τους στο εργοστάσιο, μαζί με τις οικογένειές τους και τελικά δικαιώθηκαν;

Τέτοιοι πρωτοπόροι εργάτες, μαχητές επέ-λεξαν την επίθεση και όχι την άμυνα, γι’ αυτό και είναι παράδειγμα και στήριγμα για τους συναδέλφους τους. Οχι άμυνα στην κρίση, όχι “κλείσιμο” προς τα πίσω. Επίθεση, λοιπόν, με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ για τις σύγχρονες ανά-γκες της εργατικής τάξης, της νεολαίας, και των συμμάχων της. Επίθεση για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η κρίση τους άλλωστε αυτό αποδεικνύει: Οσο ο τρόπος παραγωγής θα είναι καπιταλιστικός, κρίσεις θα εμφανίζονται. Μόνο όταν τα μέσα παραγωγής περάσουν στα χέρια της εργατικής τάξης θα πάψουν οι κρίσεις. Και η εργατική τάξη δεν θα μετράει τότε ούτε περικοπές μισθών, ού-τε εθελούσιες αποχωρήσες, ούτε απολύσεις. Θα είναι αυτή που θα έχει... απολύσει το φόβο και την υποταγή, και θα ‘χει περάσει στην αντεπίθε-ση για όλα όσα της ανήκουν!

Τατιάνα Βουρδουμπά,μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

νέοι εργαζόμενοι ϐ 13Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 200912 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Η επερχόμενη καπιταλιστική οικονομική κρίση έχει ως αιτία τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και έχει ήδη επιπτώσεις στις ζωές μας

14 ϐ νέοι εργαζόμενοι κατάρτιση ϐ 15Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

Οχι μεμονωμένο περιστατικό αλλά χαρακτη-ριστικό παράδειγμα της κατάστασης που επι-κρατεί σήμερα στα εργοστάσια, είναι το εργο-στάσιο “Καριπίδης” στη βιομηχανική περιοχή (ΒΙΠΕ) Ιωαννίνων. Πάνω από 70 εργαζόμε-νοι, Ελληνες και μετανάστες παρέμεναν απλήρωτοι για 2 εώς 8 μήνες. Ταυτόχρονα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι εκεί δεν ήταν γραμμένοι σε κάποιο σωματείο και κατά συνέπεια δεν μπορούσαν να βρουν διέ-ξοδο από τα προβλήματά τους.

Σε μια τέτοια κατάσταση ήρθε να απαντήσει η συντονισμένη και σταθερή παρέμβαση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στη ΒΙΠΕ Ιωαννίνων, μέσα από περιοδείες στα εργοστάσια και σταθερή περιφρούρηση της κάθε απεργίας. Ετσι λοιπόν αναδείχτηκε η ανάγκη των εργα-ζομένων να οργανώσουν την πάλη τους στή-νοντας επιτροπή αγώνα στο εργοστάσιο, στην οποία συμμετείχαν Ελληνες και μετα-νάστες, ενώ ταυτόχρονα με τη βοήθεια των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας από τις 19/12, που διήρ-κησε ένα μήνα. Το ζήτημα αυτό δεν κλείστη-κε στο εργοστάσιο αλλά πήρε διαστάσεις και απασχόλησε όλη την τοπική κοινωνία, καθώς έγιναν κινητοποιήσεις στην πόλη, ακόμη και την παραμονή των Χριστουγέννων.

Το ΠΑΜΕ και τα ταξικά σωματεία εξέφρα-σαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον αγώ-να των εργαζομένων δίνοντας και υλική και ηθική υποστήριξη. Ταυτόχρονα διοργάνωσαν εκδηλώσεις για θέματα υγιεινής και ασφάλει-

ας μέσα στο εργοστάσιο αναπτύσσοντας έτσι πλούσια κουβέντα και προβληματισμό.

Παρά την προσπάθεια οπορτουνιστικών δυ-νάμεων (ΣΥΝ-ΝΑΡ) να αποπροσανατολίσουν τον αγώνα των εργατών από τα πραγματικά τους αιτήματα και παρά τις προσπάθειες των τοπικών αρχόντων να σπιλώσουν την προσπά-θειά τους, οι εργαζόμενοι επέλεξαν να αγωνι-στούν σε συμπαράταξη με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που στο επίκεντρο έβαζαν πρώτα από όλα τις ανάγκες τους.

Η επιλογή αυτή τους επιβεβαίωσε, καθώς πέρα από την κατάκτηση όλων των δεδου-λευμένων τους, η θετική πείρα της οργα-νωμένης πάλης αποτελεί παρακαταθήκη για τους μελλοντικούς αγώνες. Ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων οργανώθηκε στο σωματείο του και μπορούν πια να παλεύουν από κα-λύτερη θέση.

Τσιαούσης Κυριάκος

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ

Καθώς το κεφάλαιο λαμβάνει τα μέτρα του εν’ όψει της επερχό-

μενης καπιταλιστικής κρίσης, οι εργαζόμενοι όλο και πιο συχνά

αντικρύζουν το στυγνό πρόσωπο της εργοδοτικής τρομοκρατί-

ας. Σε μια σειρά χώρων δουλιάς οι εργαζόμενοι δε σκύβουν το

κεφάλι, αντιστέκονται και με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές αποσπούν

κατακτήσεις και αποκομίζουν πείρα για τις μάχες που έρχονται. Ορισμένα

χαρακτηριστικά παραδείγματα καταγράφονται στις ανταποκρίσεις που μας

έστειλαν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε Κρήτη και Ιωάννινα.

Διαρκώς έρχονται αντιμέτωποι με την ερ-γοδοτική τρομοκρατία οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι νέοι στην Κρήτη. Ειδικά τα 2 τε-λευταία χρόνια οι επιχειρήσεις έχουν πάρει πολλά μέτρα προκειμένου να καταπνίξουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια από την αντι-λαϊκή πολιτική. Καθημερινά και συγκεκρι-μένα πριν από απεργίες οι ταξικές δυνάμεις έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με αποκλεισμούς σε διάφορες επιχειρήσεις, ειδικά σε μεγά-λα εργοστάσια στην βιομηχανική περιοχή Ηρακλείου. Επιπλέον, πολλοί εργαζόμενοι έχουν καταγγείλει στο ταξικό σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων Ηρακλείου πως τους απείλησαν με απόλυση αν συμμετείχαν σε απεργία του κλάδου τους, αφού φυσικά πρώτα δημιούργησαν κλίμα τρομοκρατίας απολύοντας μερικούς συναδέλφους τους. Ο φόβος τους για τις ταξικές δυνάμεις είναι εμφανής αφού έχουν φτάσει στο σημείο την ημέρα της απεργίας πολλά πολυκαταστήμα-τα όπως ο “Κωτσόβολος”, το “Ζάρα” κτλ, να ανοίγουν μετά τις 11 για να μην παρέμβουν στους εργαζόμενους τα ταξικά συνδικάτα.

ΚΡΗΤΗ

Εντείνεταιη εργοδοτική τρομοκρατία

Ταξική μάχη των εργατώνστο εργοστάσιο “Καριπίδης”

ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Η λύσσα των εργοδοτών να μην σηκώσουν κεφάλι οι εργαζόμενοι εκφράστηκε με την απόλυση 2 νέων εργαζομένων, μελών της ΚΝΕ, από τα καταστήματα “Πλαίσιο” και “Bershka” στο Ηράκλειο επειδή πρω-τοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων στο χώρο δουλιάς τους και συμμετείχαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι απολύσεις προκάλεσαν την άμεση απά-ντηση των ταξικών σωματείων του νομού που προχώρησαν σε καθημερινούς αποκλεισμούς των καταστημάτων και κινητοποιήσεις στην πόλη. Χαρακτηριστική ήταν η στάση τόσο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου όπου έχει την πλειοψηφία η ΠΑΣΚΕ αλλά και της επιθεώρησης εργασίας, που δρώντας ως το μακρύ χέρι της εργοδοσίας σήκωσαν τα χέρια ψηλά!

Τέλος, σκληρή ήταν και η αντίδραση της ερ-γοδοσίας στην προσπάθεια που έκανε το ΠΑ-ΜΕ για τη δημιουργία σωματείου τροφίμων και ποτών στα Χανιά. Την ημέρα της ιδρυτι-κής συνέλευσης, η νέα εργαζόμενη και μέλος του ΚΚΕ που πρωτοστάτησε στη δημιουργία απολύθηκε χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Η απάντηση από πλευράς ταξικών δυνάμεων

ήταν άμεση ενώ το σωματείο παρόλο το μένος της εργο-δοσίας, στήθηκε έχοντας μά-λιστα και μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων.

ΚατερίναΜπακέλα

28/1 Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επι-κεφαλής Γ. Μαυρίκο επισκέπτεται το εργοτάξιο της “ΑΤΤΙΚΑΤ” στα έργα της Εγνατίας οδού. Από τις 23 Γενάρη και για μια σχεδόν εβδομάδα οι εργάτες προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας μέτρα υγιει-νής και ασφάλειας - αφού η έλλειψη τους οδήγησε στο χαμό του 28χρο-νου συναδέλφου τους Κωνσταντίνου Σπανού - καθώς και στην καταβολή των δεδουλευμένων τριών μηνών που τους χρωστούσε η εργοδοσία. Με το ΠΑΜΕ στο πλευρό τους οι περισσότεροι από 300 εργάτες του εργοταξίου έδωσαν ένα νικηφόρο αγώνα συσπειρωμένοι στο ταξικό συνδικάτο οικοδόμων Τρικάλων και αψηφώντας τα καλέσματα της πλειο-ψηφίας του Εργατικού Κέντρου (ΔΑ-ΚΕ) για “κοινωνικό διάλογο”.

9 Γενάρη και οι εργάτες στου Καριπίδη πραγμα-τοποιούν πορεία στους δρόμους των Ιωαννίνων. Στο πλευρό τους το ΠΑΜΕ.

14 ϐ νέοι εργαζόμενοι κατάρτιση ϐ 15Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

Προβλήματα που καίνεΟ “Οδηγητής” βρέθηκε στο ΙΕΚ “Ξυνή” μαζί

με τα μέλη του συλλόγου που διεξήγαγαν τις εκλογές τους. Σε κάθε “πηγαδάκι” οι σπουδα-στές αναδείκνυαν τα προβλήματά τους. Χαρα-κτηριστικά είναι όσα είπε μια σπουδάστρια: «Είμαι απόφοιτη του ΙΕΚ στην αισθητική και ήρθα ξανά για σεμινάριο γιατί δούλευα 8ωρο με 400 ευρώ και χωρίς ένσημα. Το σεμινάριο κοστίζει 850 ευρώ. Πολλές φορές δυσκολευόμουν να βρω δουλιά γιατί οι ερ-γοδότες θεωρούσαν ότι έχω “πολλά χαρτιά” και θα ζητάω πολλά! Το χειρότερο είναι ότι δεν μου κόλλαγαν ένσημα οπότε είναι σαν να μην έχω προϋπηρεσία και δεν μπορώ ού-τε να ανοίξω κάποιο δικό μου χώρο». Μέσα σε λίγα λόγια συμπυκνώνεται η «σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση» που τάζουν οι σχολάρχες. Μια μεγαλύτερη σπουδάστρια είναι στο ΙΕΚ για το -κρατηθείτε- 27ο (!) “χαρ

τί” από ιδιωτικές σχολές, σεμινάρια κλπ. «Με-τά από 16 χρόνια δουλιά παίρνω 650 ευρώ μισθό», μας είπε. Ολες οι συζητήσεις όμως κατέληγαν στο «κάτι πρέπει να κάνουμε, όσο δεν παλεύεις, χάνεις!»

Πιο δυνατοί στον αγώναΟι εκλογές του συλλόγου θα έχουν ολοκλη-

ρωθεί λίγο πριν κυκλοφορήσει το φύλλο του “O”. Οι σπουδαστές των ιδιωτικών σχολών όμως θα συνεχίζουν με νέες δυνάμεις και έχοντας εκλέξει το νέο διοικητικό συμβούλιο του μαζικού τους φορέα, τον αγώνα για:nn Ουσιαστική μείωση των διδάκτρων με ταυ-τόχρονη αναβάθμιση των σπουδών τουςnn Δωρεάν χορήγηση συγγραμμάτωνnn Κάλυψη εξόδων για αναλώσιμαnn Δωρεάν χορήγηση μειωμένου εισιτηρίου συγκοινωνιών (ΠΑΣΟ)nn Πρακτική άσκηση πάνω στο αντικείμενο σπουδών και με κατοχυρωμένα όλα τα εργα-σιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα (4ωρο-5ημερο-20ωρο). Απόκτηση επαγγελματικής

εμπειρίας μέσα στο χρόνο σπου-δών τους

nn Δωρεάν πιστοποίηση με το πέρας των σπουδών

nn Κατοχύρωση των συνδικαλιστικών δικαι-ωμάτων και ελευθεριών σε όλες τις σχολέςnn Γενικές συνελεύσεις σπουδαστών μέσα στα ΙΕΚ, συμμετοχή εκπροσώπου των σπου-δαστών στη διοίκηση του ΟΕΕΚnn Σταθερή δουλιά για όλους με πλήρεις αποδοχέςnn 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό - 56 ευρώ κατώτερο μεροκάματο – 1.120 ευρώ κατώτερη σύνταξηnn Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επιδότηση με 80% του βασικού μισθού και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, μέχρι να βρουν δουλιά

Αμέσως μετά τις εκλογές στο ΙΕΚ Ξυνή εί-χαμε μια σύντομη συνομιλία με το Βασίλη Πριάγγελο, μέλος του απερχόμενου ΔΣ του ΣΥΣΠΙΣ, για το σύλλογο, τη δράση του και τη σημασία των εκλογών:

“Ο”: Ποιους χώρους καλύπτει ο ΣΥΣΠΙΣ;Βασίλης Πριάγγελος: Ο σύλλογος προσπα-θεί να συσπειρώσει γύρω του τα παιδιά που φοιτούν σε ιδιωτικά ΙΕΚ, κολλέγια, κέντρα

ελευθέρων σπουδών κλπ. Γενι-κότερα ο σύλλογος ανα-

πτύσσει δράση όπου πληρώνει για να μάθει ο σπουδαστής.

“Ο”: Αυτές τις μέρες διεξάγονται οι εκλογές του συλλόγου. Πώς ανταποκρίνονται οι σπουδαστές;Β.Π.: Υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση. Οταν μπαί-

νουμε ως σύλλογος στα ΙΕΚ και μιλάμε με τα παιδιά όλοι έχουν να πουν κάτι αρνητικό για την κατάσταση που βιώνουν εκεί. Πολλά παι-διά είναι απογοητευμένα γιατί αυτά που τους τάζανε οι σχολάρχες έχουν μεγάλη διαφορά με την πραγματικότητα. Σιγά-σιγά τα προβλή-ματα συσσωρεύονται. Το θετικό είναι ότι όταν βγαίνουμε και μιλάμε στους σπουδαστές, όταν τους λέμε ποιο είναι το πλαίσιό μας ως σύλλογος, τι θέλουμε μέσα από αυτό, κινητο-ποιούνται και αυτοί, ψηφίζουν, συμμετέχουν στο σύλλογο, γίνονται μέλη του. Στόχος μας μέσα από τις εκλογές είναι να βγει ο σύλλο-γος ενισχυμένος ολόπλευρα. Οποια κατάκτη-ση κερδίζει ο σύλλογος δεν είναι μόνο για τα παιδιά που είναι τώρα σπουδαστές αλλά και για τους επόμενους. Κάθε σπουδαστής έχει και τα δικά του προβλήματα αλλά υπάρχουν γενικότερα που μας ακουμπάνε όλους.

“Ο”: Μεγάλος αριθμός σπουδαστών εργάζεται παράλληλα. Πώς μπορούν οι εργαζόμενοι σπουδαστές να ενταχθούν στη δράση; Β.Π.: Πολλοί από τους σπουδαστές αναγκά-ζονται εξαιτίας των ταξικών φραγμών όπως η βάση του 10 να πάνε σε ΙΕΚ. Λογικό είναι όταν μια οικογένεια δεν μπορεί να ανταπο-κριθεί στα έξοδα και σε αυτά που ζητάει το ΙΕΚ να χρειαστεί ο σπουδαστής να δουλέψει. Γι’ αυτό και συντασσόμαστε με το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα. Προσπαθούμε οι σπουδαστές να συσπειρώνονται και στα σω-ματεία τους. Ακόμα κι όταν κάποιος δουλεύει σε κάτι άσχετο με αυτό που σπουδάζει πρέπει να συσπειρωθεί και να ξέρει τα δικαιώματά του στη δουλιά, να διεκδικεί τις ανάγκες του.

Δημήτρης Τζόκας

Κάθε ψήφος στήριγμα για το συλλογικό αγώνα

Μ ετά τους σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ της Αττικής ήρθε και η σειρά των

σπουδαστών στα ιδιωτικά να διεξάγουν τις αρχαιρεσίες του Συλλόγου

τους. Η μαζική συμμετοχή των σπουδαστών αποτελεί εχέγγυο για την

ενίσχυση της πάλης των σπουδαστών. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία

οι σπουδαστές ανεβάζουν την οργάνωσή τους, συγκροτούν επιτροπές του συλλόγου μέσα στα ΙΕΚ που αποτελούν τα “μάτια και τα αυτιά” του, τους οργανωτές της πάλης στο χώρο τους. Η άνοδος

της οργάνωσης της πάλης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη μαχητικότερη διεκδίκηση όσων έχουν ανάγκη

σήμερα οι σπουδαστές.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΣΠΙΣ

«Στόχος μας μέσα από τις εκλογές είναι να βγει ο σύλλογος ενισχυμένος ολόπλευρα»

16 ϐ παιδεία

Το επίκεντρο της πολιτικής τουςΔεμένo, λοιπόν, πισθάγκωνα στις δεσμεύ-

σεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία αποτελεί πιστή αντιγραφή και επέκταση των κατευθύνσε-ων που έχουν συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με λίγα λόγια, το ΠΑΣΟΚ, συμφω-νεί και υπερθεματίζει σε περαιτέρω:

nn ελαχιστοποίηση των κρατικών δαπανών για την Παιδεία, ένταση των ταξικών φραγ-μών

nn εξασφάλιση της μεγιστοποίησης της κερ-δοφορίας του κεφαλαίου από τις επενδύσεις στο χώρο της εκπαίδευσης

nn χειραγώγηση μέσα από τον καθορισμό του περιεχομένου της εκπαίδευσης, που απευθύνεται στην πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και περιο-ρίζεται σε αποσπασματικές πληροφορίες και ληξιπρόθεσμες δεξιότητες.

Στοχεύουν, δηλαδή, να επιτελεί το εκπαι-δευτικό σύστημα καλύτερα το ρόλο που έχει στο καπιταλισμό, τη διαιώνιση της κυριαρχίας της αστικής τάξης και την αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας.

Ωστόσο, με αυτές του τις προτάσεις, το ΠΑ-ΣΟΚ, φαίνεται να προσπαθεί να “κλέψει” την εύνοια του κεφαλαίου, από τη ΝΔ, προτείνοντας ακόμα πιο δραστικά-αντιδραστι-κά μέτρα.

Οικονομικού στραγγαλισμού, συνέχεια...

«Στόχος του 5% του ΑΕΠ για την παιδεία και του 2% για την έρευνα στο τέλος της τετραετίας»1. Ενα 5% του ΑΕΠ που εδώ και μια δεκαετία υπόσχονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όπου τσουβαλιάζονται μαζί και οι δαπάνες της λαϊ-κής οικογένειας, πολύ μακριά από το αίτημα

για 15% απο τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι φανερό (κι από το πρόσφατο παράδειγ-μα του πακέτου των 28 δις για τις τράπεζες) πως η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων δεν οφείλεται σε τίποτα άλλο παρά σε επι-λογές των κυβερνήσεων, αφού αυτός είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος να οδηγήσουν τα ιδρύματα στην ιδιωτικοποίηση. Στην “παρή-γορη αγκαλιά”, δηλαδή, των επιχειρηματιών, οι οποίοι με τον “οβολό” τους θα μπορούν να καθορίζουν το περιεχόμενο της διδασκαλίας και της έρευνας. Εξάλλου, το ζήτημα της χρη-ματοδότησης δένεται με τον προσανατολισμό αυτής, αν θα καταλήγει για την κάλυψη των αναγκών των φοιτητών (φοιτητική μέριμνα κλπ) κι όχι για να ορθοποδήσει ένας μηχανι-σμός προώθησης των αναδιαρθρώσεων μέσα στα ιδρύματα, όπως είναι σήμερα.

Ανοιχτά σχολικά προγράμματα– Κλειστά στη μόρφωση

«Εθνικό πλαίσιο προγράμματος που θα ανοίγει περιθώρια για δημιουργία και πρω-τοβουλίες σε κάθε σχολείο... προσαρμογή του σχολείου σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο», «ανοιχτό σχολείο σε συνεργασία με γονείς και τοπική κοινωνία».

Η αποδιοργάνωση του σχολικού προ-γράμματος είναι ένας διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ και εφαρμόζεται ήδη σε πολλές χώρες. Κάθε σχολείο ανάλογα με τις επιχειρήσεις που υπάρχουν γύρω, την τοπική παράδοση και άλλα δεδομένα, διαθέτει επιλογές μαθημάτων σχετικές με αυτά, ενώ ένας ελάχιστος, μόνο, βασικός κορμός διδάσκεται σε όλους τους μα-θητές ανεξάρτητα από το που διαμένουν και ποια είναι η χρηματοδότηση του σχολείου. Η “μαθητοκεντρική” αντίληψη οδηγεί ευθεία στην ανισότητα και στην κατηγοριοποίη-ση σχολείων και μαθητών ανάλογα με τη δυνατότητα που έχουν οι γονείς τους να

τους στείλουν στο “καλό” ή το “κακό” σχολείο. Είναι πλήρως αντιεπιστημονική και αντιεκπαιδευτική, γιατί μοιράζει ένα ξεροκόμματο στοιχειωδών “πληροφοριών” στους μαθητές, ενώ στη δι-αφοροποιημένη «ευέλικτη ζώνη» του προγράμματος σερβίρονται πασαλείμματα χαζοχαρούμενων δραστη-ριοτήτων, που μπορεί να απασχολούν ευχάριστα τους μαθητές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν απο-τελούν βασική γενική μόρφωση.

Το ζήτημα για το ΠΑΣΟΚ και αυτήν την πο-λιτική είναι το πως θα καταφέρουν να “ανοί-ξουν τις πόρτες των σχολείων” στις επιχειρή-σεις για να συμβάλλουν στην κερδοφορία τους αλλά και να γαλουχήσουν την νεολαία με τις “αξίες” τις επιχειρηματικότητας. Επι-πρόσθετα όμως, κι οι γονείς θα μπορούν να έχουν ρόλο, όπως μας λένε. Αναρωτιόμαστε: ο “ρόλος” αυτός μπορεί να φτάσει μέχρι και το να διδάσκουν οι ίδιοι οι γονείς τα παιδιά τους όπως γίνεται ευρέως στις ΗΠΑ με τα προγράμ-ματα “home schooling”, επειδή δεν μπορούν να πληρώνουν τα έξοδα της εκπαίδευσης;

Τεχνολογικό Λύκειο – Μια από τα ίδια με ολίγον από “εκσυγχρονισμό”

Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο συμφωνεί με τη στροφή στην κατάρτιση (που είναι άλλωστε και το βα-σικό μέλημα της ΕΕ) και την αντικατάσταση της όποιας –κουτσουρεμένης- μόρφωσης πα-ρέχεται σήμερα από δεξιότητες, αλλά υπερθε-ματίζει στο διπλό ανισότιμο σχολικό δίκτυο. Στο σχολείο, δηλαδή, που έχει ένα ακόμα πιο ισχυρό ταξικό φίλτρο σπρώχνοντας από νωρίς τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών στην κατάρτιση και τη φθηνή, ευέλικτη συ-

νεχώς επανακαταρτίσιμη, εργασία. Μάλιστα, ακόμα κι αν κάποιο λαϊκό παιδί ξεφύγει προς τον άλλο δρόμο, η “κινητικότητα” που υπό-σχονται θα εξασφαλίζει το μονόδρομο προς τα κάτω. Ο μαθητής του Λυκείου θα έχει χρόνο να το ξανασκεφτεί, αφού θα υπάρχει το μέτρο της “οριζόντιας μετακίνησης” και ο “σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολι-σμού” που θα «σώζει τα παιδιά από επιλογές που οδηγούν σε ματαιότητες» (όπως είναι το αίτημα της πρασινορόζ συμβιβασμένης ηγε-σίας της ΟΛΜΕ)! Ματαιότητες τριτοβάθμιων σπουδών που απαιτούν γερή τσέπη!

“Μαζική πρόσβαση”;Μπορεί στα λόγια το ΠΑΣΟΚ να “πουλά”

«μαζική πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκ-παίδευση» αλλά συμφωνεί με τον πολλα-πλασιασμό των εξεταστικών φραγμών που αντικατοπτρίζουν τους ταξικούς φραγμούς μέσα και έξω από το σχολείο και τις σχολές. Προτείνει εξετάσεις σε ορισμένα μαθήματα στη Γ΄ Λυκείου (αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχό-μενο για εξετάσεις και στη Β΄ Λυκείου) που θα οδηγούν σε Εθνικό Απολυτήριο. Με το βαθμό του απολυτηρίου ο απόφοιτος θα φτάνει στην πόρτα του Πανεπιστημίου, στο οποίο, ο ίδιος εκτιμά, ότι υπάρχει πιθανότητα να το δεχτεί

Πράσινο φώς στην πολιτική του κεφαλαίου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

κόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ δεν είχε κυβερνήσει ποτέ αυτή τη χώρα για να μπορούμε να

γνωρίζουμε ότι έχει μεγάλη ευθύνη για την εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδι-

αρθώσεων και των συμφωνιών στην ΕΕ, μελετώντας μόνο το νέο πρόγραμμά του

“δημόσια και δωρεάν υψηλής ποιότητας παιδεία για όλους”, μπορεί κανείς να δει ότι

σε τίποτα δεν διαφέρει με τη ΝΔ στην αντιεκπαιδευτική-αντιλαϊκή πολιτική.

παιδεία ϐ 17Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

Πράσινο φώς στην πολιτική του κεφαλαίου

με βάση τους όρους εισαγωγής που θα θέτει κάθε σχολή.

Στο απολυτήριο αυτό θα περιλαμβάνεται και ένα ποσό από το κράτος το οποίο θα περνά κατευθείαν στη σχολή σαν δίδακτρα φοίτησης, πρόταση με την οποία ξεκαθαρίζει το ΠΑΣΟΚ ότι δεν θα υπάρχει δωρεάν Παιδεία (άραγε άλλα ιδρύματα θα απαιτούν μεγαλύ-τερα ποσά από το χορηγούμενο κρατικό ποσό του απολυτηρίου;).

«Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ θα θέτουν τους όρους εισαγωγής με βάση το Εθνικό Απολυτήριο, οι οποίοι μπορεί να είναι διαφορετικοί από ίδρυμα σε ίδρυμα».

Στο πλαίσιο της “αυτονομίας” και της “αυτοτέλειας” της τριτοβάθμιας εκπαί-δευσης (λες και τα ιδρύματα στον καπιταλι-σμό μπορεί να μην υποτάσσονται στην καπι-ταλιστική ανάπτυξη) όπου κάθε ίδρυμα κρίνει και επιβιώνει με τα δικά του κριτήρια -πάντα κριτήρια ιδιωτικοοικονομικά ωστόσο- κινείται αυτό το τραγικό μέτρο που προτείνει το ΠΑ-ΣΟΚ αλλά και ο συντονιστής του “διαλόγου” της ΝΔ, Γ.Μπαμπινιώτης. Κάτι από Βρετανία σκέφτεται να μας φέρει κι εδώ ο Γ. Παπαν-δρέου, όπου στις αιτήσεις εισαγωγής και τις συνεντεύξεις των σχολών, ο υποψήφιος οφεί-λει να αποδείξει ότι “αγαπά το αντικείμενο” προσκομίζοντας στοιχεία ότι έχει προϋπηρε-σία, ότι φοίτησε σε “καλό” σχολείο, ότι έχει το τρόπο να βρει το αναγκαίο ποσό για να σπουδάσει από την αρχή μέχρι το τέλος κοκ.

Κατηγοριοποίηση ανάμεσα στα ιδρύματα

Το βασικό ζήτημα όμως είναι αλλού... Οτι το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί στις αναδιαρθρώσεις που θα φέρουν κατηγοριοποίηση ανάμεσα στα ιδρύματα, συνεχείς αλλαγές στα προγράμμα-τα σπουδών (ώσπου να ξεχνάς τι σπουδάζεις), διαφορά στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων ανάλογα με το κατά πόσον το έργο που παράγουν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αλλωστε, η πρόταση τους για “ανταποδοτική χρηματοδότηση” που θα κα-θορίζεται από συγκεκριμένη επιτροπή (Αρχή Αξιολόγησης και Πιστοποίησης) δεν είναι κάτι νέο, εφαρμόζεται ήδη. Τα ιδιωτικοοικονομικά της κριτήρια δε, έχουν αποκαλυφθεί, ενώ δεν είναι τυχαίο πως στην υπόλοιπη Ευρωπαική Ενωση, όπου έχει προχωρήσει κατά πολύ αυ-τή η πολιτική, την “Αρχή” αυτή απαρτίζουν οι χορηγοί επιχειρηματίες και άλλα “ευαγή” πρόσωπα που νοιάζονται για το καλό των επενδύσεών τους!

Tο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία αποτελεί πιστή αντιγραφή και επέ-κταση των κατευθύνσεων που έχουν συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο

Παραπομπές:1.Ολα τα αποσπάσματα προέρχονται

από το Πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ «Δημόσια, δωρεάν

και υψηλής ποιότητας Παιδεία για όλους»

http://www.pasok.gr/portal/gr/000F4240/Data/

paideia_programma_full.pdf

2.Εκθεση του ΟΟΣΑ για την εκπαιδευτική πολιτική

στην Ελλάδα, 1995:

http://www.omosp-goneon-athinas.org/omosp-

athinas/nfblog//__HOMEDIR__/www/omosp-

athinas/nfblog/wp-content/uploads/2008/01/

oosa952.doc

Τα κενά της ολόπλευρης μόρφωσης των αποφοίτων, θα μπαλώνονται συνεχώς με προ-γράμματα “δια βίου μάθησης” όπου κράτος και επιχειρήσεις θα συμπράττουν για να απο-κτούν οι εργαζόμενοι πρόσκαιρες δεξιότητες ή και να αλλάζουν συνεχώς δουλιά, ανάλογα με τις εκάστοτε επιλογές του κεφαλαίου.

Ενώ σε αυτούς τους τομείς που επιλέγει να επενδύσει το κεφάλαιο θα αναλώνεται και η έρευνα της χώρας. «Θέλουμε τα πανεπιστήμια να μπορούν να ανταγωνιστούν δημιουργικά για να εξασφαλίσουν οικονομικούς πόρους για προγράμματα έρευνας, να συνεργαστούν με επιχειρήσεις», «υποβοηθούμε τη συ-γκέντρωση και διάθεση επιχειρηματικών κεφαλαίων σε νέες επιχειρηματικές πρωτο-βουλίες έντασης γνώσης». Και εδώ τα σχόλια περιττεύουν… Μοναδικός στόχος: η έρευνα στην υπηρεσία της κερδοφορίας του κεφα-λαίου κι όχι της ικανοποίησης των συνεχώς διευρυμένων κοινωνικών αναγκών.

Καμία αμφιβολία δεν χωράει πιαΚαι για τα δύο αστικά κόμματα, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,

που εναλλάσσονται στη διαχείριση της εξου-σίας, (μαζί και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που προτείνει μικροαλλαγές, συμφωνώντας στην ουσία των αναδιαρθρώσεων) η “γραμμή” είναι κοινή και ακολουθείται κατά γράμμα, όσους “διαλό-γους” κι αν μας πλασάρουν. Αλλωστε, χαρα-κτηριστικό είναι πως η πολιτική μέχρι σήμερα ακολουθεί πιστά τις υποδείξεις του ΟΟΣΑ (διεθνής Οργανισμός για την Οικονομική Συ-νεργασία & Ανάπτυξη) στις οποίες κατέληξε αξιολογώντας την εκπαίδευση στην Ελλάδα2. Από το 1995, όλοι οι Υπουργοί Παιδείας που ακολούθησαν δεν ξέφυγαν ρούπι από αυτή τη «γραμμή».

Δεν είναι λοιπόν νέα μέτρα όπως τα παρουσιάζουν, είναι παλιά μέτρα που συναντούν εμπόδια υπό την πίεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος οι οποίοι, με την συμβολή και του ΚΚΕ, δεν παραμυθιάζονται. Γι’ αυτό και αναγκάζονται να τα ξεπλένουν,

να τα ντύνουν με νέα φρασεολογία και να τα παρουσιάζουν ως νέα και “εκσυγχρονισμένη” πολιτική.

Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, εκπαι-δευτικοί, γονείς και εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκλωβίζονται στους σχεδιασμούς των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Ο μόνος δρόμος γι’ αυτούς είναι να γίνει υπόθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος η ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων τους, η διεκδίκηση αντιιμπερια-λιστικών και αντιμονοπωλιακών αιτημάτων στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των σύγχρονων αναγκών. Ενας αγώνας που θα ανοίγει δρόμο για ένα άλλο σύστημα το οποίο έχοντας ως στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών λαϊκών αναγκών θα παρέχει μια αποκλειστικά δημόσια δωρεάν και υψηλού επιπέδου παιδεία!

Αλεξάνδρα Λυμπέρη

Εφαρμογή του νόμου-πλαίσιοΕφαρμογή του νόμου-πλαίσιου -που δεν

ψήφισε κατά τα άλλα στη Βουλή (!)- προ-τείνει το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του. Ενώ, προχωρά ακόμα παραπέρα στην κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων και διανομή τους μέσω ίντερνετ ή μέσω “ψηφιακού βιβλίου”. Η πρώτη τους έγνοια δεν είναι η τεχνολογική αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής ή η κάλυψη των κενών των βιβλιοθηκών αλλά η υποβάθμιση των σπουδών σε δεξιότητες, σε αφομοίωση σκόρπιων πληροφοριών.

Επίσης, συμφωνεί με τη ΝΔ και προτείνει στα ιδρύματα την «άντληση πρόσθετων πόρων από “άλλες” πηγές» (βλ. μεγαλοε-πιχειρήσεις). Μάλιστα, προχωρά ένα βήμα παραπέρα, στην κατάργηση της όποιας ση-μερινής υποτυπώδους “δωρεάν στέγασης και σίτισης”, ομολογώντας πως «θα προωθήσουν τις συμπράξεις με ιδιωτικούς φορείς για πα-ροχή φθηνής φοιτητικής στέγης σε περισσό-τερους φοιτητές». Το δικαίωμα της δωρεάν φοιτητικής μέριμνας γίνεται μπίζνα για τους επιχειρηματίες...

«Δίνουμε τη δυνατότητα μερικής απασχό-λησης στους φοιτητές που σπουδάζουν και επιτρέπουμε τη δυνατότητα μερικής φοίτη-σης για διευκόλυνσή τους».

Οι φοιτητές, δηλαδή, θα έχουν το “δικαίω-μα” να σερβίρουν ή να βγάζουν φωτοτυπίες για να καταφέρουν να σπουδάσουν, καλύ-πτοντας και εργασιακές θέσεις των σχολών. Για όσα μαθήματα δε, δεν προλαβαίνουν να παρακολουθήσουν λόγω της “απασχόλησης” τους, θα τους χορηγούνται πιστωτικές μονά-δες (αφού σου λέει και να παρακολουθήσεις τα μαθήματα επιστήμονας δεν γίνεσαι)!

Υπόσχονται επίσης, πως θα δίνουν το “δι-καίωμα” στους φοιτητές να παίρνουν “φοιτη-τοδάνεια” ώστε να μπορούν να τους ξεπλη-ρώνουν τη “δημόσια δωρεάν Παιδεία” που έχουν φτιάξει.

Το πραγματικό δικαίωμα του να καλύπτο-νται όλες οι ανάγκες των φοιτητών ώστε να μπορούν απρόσκοπτα να αφοσιώνονται στη μελέτη της επιστήμης τους... πάει περίπατο.

Οτι πει το κεφάλαιο...Αφού φτιάχνουν, λοιπόν επιμελώς, το πρό-

βλημα έρχονται να δώσουν και λύση!

Στιγμιότυπο από παλαιότερη κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων στο οποίο καυτηριάζε-ται ο “γάμος” ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με κουμπαριά του ΣΕΒ!

18 ϐ αμφιθέατρα

«Προς την κατεύθυνση αυτή, πρέπει να συμβάλλου-με όλοι στη συγκρότηση ενός νέου -ή εκ νέου έστω- οργάνου του φοιτητικού Κινήματος, της ΕΦΕΕ, που θα μπορεί να συμβάλει στην πραγματική προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου»(Απόσπασμα από την πρωτολογία του Γ. Παπαν-δρέου στη συζήτηση για την Παιδεία στη Βουλή, 23/1/09)

«...τάσσεται η Ν.Δ. κι εσείς προσωπικά υπέρ της ανασυγκρότησης των οργάνων του φοιτητικού κινή-ματος, που φτάνουν από τους φοιτητικούς συλλό-γους μέχρι την ΕΦΕΕ;»(Απόσπασμα από τη δευτερολογία του Α. Αλα-βάνου στη συζήτηση για την Παιδεία στη Βουλή, 23/1/09)

Το τελευταίο διάστημα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά θυμήθηκαν πως το φοιτη-

τικό και σπουδαστικό κίνημα δεν έχει δομές και τους έπιασε ο πόνος για την ανασυγκρότηση της

ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ. “Λαγός” σ’ αυτή την προσπάθεια ήταν η Αννα Διαμαντοπούλου, υπεύθυνη

Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, που μίλησε για την ανάγκη ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ στο δελτίο ειδήσεων του

MEGΑ (19/01/09).

Ας θυμηθούμε όμως τα εξής:Το τελευταίο πανσπουδαστικό συνέ-

δριο έγινε το 1995 και από τότε με διά-φορες προφάσεις όλες οι άλλες δυνάμεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ, ΣΥΝ) μποϋκοτάρισαν κάθε προσπάθεια σύγκλησης πανσπουδα-στικού συνεδρίου και εκλογή νέου ΚΣ της ΕΦΕΕ. Δεν θα έκαναν κάτι τέτοιο τα κόμ-ματα του ευρωμονόδρομου αν δεν είχαν στο μυαλό τους, ότι μπροστά στην επίθεση που ετοίμαζε το κεφάλαιο και η ΕΕ ενάντια στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, έπρεπε να χτυπηθεί αποφασιστικά και το οργανωμένο φοιτητικό και σπουδαστικό κί-νημα. Ακριβώς, γιατί επιδίωκαν οι πολιτικές που συναποφάσιζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε Σορ-βόνη, Μπολόνια κλπ. να εφαρμοστούν και στη χώρα μας συναντώντας τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις.

Πέρσι, όπως και κάθε χρόνο, μόνο η Παν-σπουδαστική έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να ανασυγκροτηθεί η ΕΦΕΕ, ενώ αδιαμφισβήτητο είναι πως την περίο-δο που ήταν ορισμένο το πανσπουδαστικό συνέδριο μόνο οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της Πανσπουδαστικής ΚΣ εμφανίστηκαν. Κανένας άλλος από αυτούς που ένα χρόνο μετά “κόπτονται” για την ΕΦΕΕ, ούτε από την ΠΑΣΠ, ούτε από τους ελάχιστους που εκλέγονται με την παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙ-ΖΑ, δεν νοιάστηκε τότε να εμφανιστεί.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ είναι, επίσης, κάτι που βολεύει τις άλλες δυνάμεις, που με αυτήν την κατά-σταση καταφέρνουν να μην απολογού-νται για τα “έργα και τις ημέρες” τους στις σχολές. Με το επιχείρημα ότι: «Εμείς είμα-στε ΔΑΠ ΠΑΠΕΙ, δεν ξέρουμε τι κάνει η ΔΑΠ στο Πολυτεχνείο» ή «εμείς είμαστε ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ δεν έχουμε σχέση με την ΠΑΣΠ στο ΑΠΘ» προσπαθούν να εγκλωβίσουν φοιτη-τές, κρύβοντας το γεγονός ότι παρά τους τακτικισμούς που αναγκάζονται να κάνουν όταν πιέζονται, το κύριο μέλημα τους είναι να βγαίνουν αλώβητα τα κόμματα τους από την αγανάκτηση φοιτητών και σπουδαστών αλλά και να εφαρμοστεί στο σύνολο της η πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ μέσα στα ιδρύματα.

Η διάλυση της ΕΦΕΕ εξυπηρετούσε την πολιτική τους

Για τους παραπάνω λόγους όλες οι άλλες δυνάμεις, τα κόμματα των οποίων στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την πολιτική του ευρωμονόδρομου, βάζουν εμπόδια στη σύ-γκληση πανσπουδαστικού συνεδρίου και μάλιστα καλλιεργούν εκφυλιστικά φαινό-μενα και στο επίπεδο των συλλόγων (ανυπαρ-ξία ΔΣ που δεν συνεδριάζουν ποτέ, γενικές συνελεύσεις χωρίς απαρτία που παίρνουν αποφάσεις στο όνομα όλων των φοιτητών κοκ). Αυτή η πρακτική δεν αφορά μόνο το φοιτητικό-σπουδαστικό κίνημα. Συνολικά, όλα αυτά τα χρόνια τα κόμματα του κεφαλαί-ου και του ευρωμονόδρομου βολεύονταν από αυτήν την κατάσταση, εξυπηρετούνταν από την κυριαρχία της γραμμής της ταξικής συναί-νεσης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, από τη διαλυτική κατάσταση του αγροτικού κινήματος και του κινήματος των ΕΒΕ όπως ακριβώς και από τη διαλυτική κατάσταση στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα.

Τι άλλαξε και ξαφνικά οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εμφανί-ζονται ως “σωτήρες του κινήματος”;

Η απάντηση είναι απλή: βλέπουν την καπι-ταλιστική κρίση να πλησιάζει τη χώρα μας. Η πολιτική που ακολουθούν, έρχεται να προσθέ-σει νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων για να σωθεί και να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου (εφαρμογή ακόμα πιο σκληρής λιτότητας, αύξηση της ανεργίας, απολύσεις, εργάσιμη βδομάδα των 3 ημερών στις βιομη-χανικές ζώνες, επίσπευση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς ανάμε-σα τους και στην Παιδεία). Η πολιτική αυτή αναμφίβολα θα προκαλέσει αντιδράσεις και ανάμεσα στους κόλπους του φοιτητι-κού-σπουδαστικού κινήματος. Αλλωστε, δεν μπορούν να μείνουν ανεπηρέαστοι οι φοι-τητές και οι σπουδαστές όταν επιδεινώνεται η κατάσταση της εργατικής λαϊκής οικογένειας, από την οποία προέρχεται και η μεγάλη πλει-οψηφία των παιδιών που σπουδάζουν.

Ο φόβος, λοιπόν, αυτών των αντιδράσε-ων οδηγεί το σύστημα, το κεφάλαιο και τα κόμματά του να πάρουν προληπτικά μέτρα για να περιφρουρήσουν την εξουσία

τους. Επιδιώκουν, όχι μόνο να μην υπάρξουν αντιδράσεις τέτοιες που θα αμφισβητήσουν την εξουσία των μονοπωλίων, αλλά αντίθετα, πλατιές μάζες να επικροτούν “λύσεις” που δεν θα ξεφεύγουν από τα “εφικτά” πλαίσια αυτού του συστήματος, θα χειροκροτούν την πολιτι-κή τους, που -καμουφλαρισμένη ως λύση- έρ-χεται να ενισχύσει προς την κατεύθυνση που εξαρχής δημιούργησε τα προβλήματα, προς την ακόμα μεγαλύτερη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. Θέ-λουν να καταφέρουν να περιορίσουν τις αντι-δράσεις μέσα σε ανώδυνα, για την εξουσία και την πολιτική τους, αιτήματα και δράσεις (άντε, το πολύ να σπάσει και καμία βιτρίνα).

Θέλουν κίνημα στα “μέτρα” τουςΠροβλέποντας, λοιπόν, άνοδο του κινήμα-

τος συνολικά αλλά και στους κόλπους της νεολαίας, αξιολογώντας, ταυτόχρονα, και την ανοδική πορεία της Πανσπουδαστικής στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, ανοίγουν τη σημερινή συζήτηση για την ανάγκη ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ.

Δεν τους ενδιαφέρει, όμως, μια οποιαδήποτε ΕΦΕΕ. Επιδιώκουν μια ΕΦΕΕ και μια ΕΣΕΕ που θα προσέρχεται στα τραπέζια των κοινωνικών διαλόγων για να παζαρεύει το πόσα θα χάνουν οι φοιτητές και οι σπου-δαστές, οι οποίοι θα είναι συμμέτοχοι και συνένοχοι τα επόμενα χρόνια στην εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Θέλουν φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα που να εί-ναι “αγωνιστικό”… μόνο μέχρι το σημείο που θα βάζει πλάτη να κυβερνήσει πάλι το ΠΑΣΟΚ -ενδεχόμενα με τη συνδρομή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (άλλωστε πρόσφατα Αλαβάνος και Παπαν-δρέου τα είπαν σε πολύ καλό κλίμα)- που θα εφαρμόσει τελικά ακριβώς την ίδια πολιτική.

Εχθροί και φίλοι του φοιτητικού-σπου-δαστικού κινήματος

Σήμερα κάθε φοιτητής και κάθε σπουδαστής πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, να μην αφήσει να παίζονται τέτοιου είδους παιχνίδια στην πλάτη του. Οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για να ανοίξουμε πιο επιτακτικά και πιο πλατιά τη συζήτηση με τη νεολαία που σπουδάζει, για το τι κίνημα χρειάζεται σήμε-ρα στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Ενα κίνημα, δηλαδή,

ΠΛΑΤΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ

αμφιθέατρα ϐ 19Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

που όχι απλά θα έχει δομές ή θα είναι περιφρουρημένο στις κινητοποιήσεις του αλλά θα έχει προσανατολισμό συνολικής ρήξης και ανατροπής, προσανατολισμό αντεπίθεσης.

Είναι απαραίτητο για την αποτελεσματικό-τητα του κινήματος να μην αφήνει αλώβητη τη συνολική πολιτική, αλλά αντίθετα σε κάθε στιγμή να έχει ξεκάθαρο το ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι του.

Από τη μια δηλαδή, να έχει στο στόχαστρό του τους πραγματικούς ενόχους της σημερι-νής κατάστασης σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των φοιτητών και σπουδαστών, να αμ-φισβητεί και να συγκρούεται, δηλαδή, με την πολιτική της ΕΕ (η οποία είναι απαραίτητο στήριγμα για το κεφάλαιο και το ελληνικό και το υπόλοιπο ευρωπαϊκό) αλλά και με τα κόμ-ματα που έχουν συνδιαμορφώσει και υπηρε-τούν την υλοποίηση αυτής της πολιτικής στην Ελλάδα.

Από την άλλη, το κίνημα πρέπει να αντι-λαμβάνεται έμπρακτα ότι το συμφέρον της πλειοψηφίας των φοιτητών και των σπουδαστών είναι να συνταχτεί στο πλευ-ρό του ταξικού εργατικού κινήματος. Για-τί, αν μη τι άλλο, η πλειοψηφία των φοιτητών και των σπουδαστών κατάγεται από οικογέ-νειες της εργατικής τάξης, ενώ μια ακόμα μεγαλύτερη πλειοψηφία θα ενταχθεί σ’ αυτήν αφού ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Αλλά κυρίως, γιατί η εργατική τάξη είναι η κινη-τήρια δύναμη της κοινωνίας και χωρίς αυτήν μπροστάρη κανένας αγώνας δεν έχει μέλλον. Ετσι, χρειάζεται ένα κίνημα που δεν θα πε-ριορίζεται στους τέσσερις τοίχους της σχολής αλλά θα συντάσσεται με το εργατικό λαϊκό κίνημα, θα παίρνει θέση και θα παρεμβαίνει σε θέματα όπως για παράδειγμα η απόλυση, ο εκβιασμός και η προσπάθεια εξαγοράς ερ-γαζόμενου-φοιτητή από την εργοδοσία του “Jumbo” ή οι πρόσφατες αγροτικές κινητο-ποιήσεις ή οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στη Μέση Ανατολή και αλλού.

Ενισχύουμε τη γραμμή ρήξηςΣήμερα είναι ανάγκη, περισσότερο από ποτέ

να διαμορφωθεί διακριτός πόλος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με σαφή γραμμή αντιιμπεριαλιστική και αντιμονοπωλιακή.

Να διαμορφωθεί ένας πόλος συσπείρωσης που θα αντιπαλεύει την εκφυλιστική κατά-σταση στο φοιτητικό και στο σπουδαστικό κίνημα, που θα δρα μέσα στα ΔΣ και τις Γενι-κές Συνελεύσεις, χωρίς να εγκλωβίζεται στον εκάστοτε συσχετισμό δύναμης, τον οποίο με δράση θα αντιπαλεύει.

Στη διαμόρφωση αυτού του πόλου θα δώ-σουν τον καλύτερο εαυτό τους τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, τα παιδιά που συσπειρώνονται στα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές που αντιλαμ-βάνονται ότι χρειάζεται να αλλάξει αυτή η κατάσταση σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, θα μπουν μπροστά για να συγκροτήσουν επιτρο-πές αγώνα.

Αυτές οι επιτροπές αγώνα θέλουμε να γί-νουν μορφές οργάνωσης και δράσης με συ-γκεκριμένο προσανατολισμό και αιτήματα, να αποτελέσουν -μαζί με τα ΔΣ που θα υιοθετούν αντίστοιχο πλαίσιο πάλης- τη ραχοκοκκαλιά του πόλου.

Απαραίτητη η αλλαγήτων συσχετισμών

Δεν γίνεται οι φοιτητές και οι σπουδαστές να δείξουν άλλο ανοχή σε αυτή την κατάστα-ση. Δεν πρέπει να ξεγελαστούν στις επικείμε-νες φοιτητικές-σπουδαστικές εκλογές και να ακούσουν τις σειρήνες των ψευτο-επιχειρημά-των ότι δεν έχουν, για παράδειγμα, σχέση οι φοιτητικές παρατάξεις με τα κόμματα! Αλλω-στε, είναι νωπές οι μνήμες:

Από τις δηλώσεις των Καραμανλή, Ρου-σόπουλου, Στυλιανίδη, που έβλεπαν στην πρωτιά της ΔΑΠ την έγκριση της πολιτικής τουςΑπό την προσδοκία του ΠΑΣΟΚ για άνο-δο της ΠΑΣΠ, που θα σημάνει γι’ αυτούς ότι η νεολαία επιζητά απλά την κυβερ-νητική εναλλαγή ως “διέξοδο“ από «την επίθεση της νεοσυντήρησης και της ΝΔ» (Γ.Παπανδρέου, στην Εθνική Συνδιάσκε-ψη της ΠΑΣΠ)Από την αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε ότι στηρίζει την ΑΡ.ΕΝ, προσπαθώντας μά-ταια να μεταφράσει σε υπαρκτά εκλογι-κά ποσοστά τις δημοσκοπικές φούσκες της περσινής χρονιάς

Είναι ανάγκη σε κάθε σύλλογο, σε κάθε τμήμα να γίνει αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της αλλαγής συσχετισμών. Να μην τους δώσει κανένα παιδί λαϊκής οι-κογένειας συγχωροχάρτι. Να μην επιτρέψουν οι φοιτητές, η ψήφος τους να αποτελέσει άλλοθι για κάποιον από τους δυο εταίρους του δικομματισμού αλλά και για τους επίδο-ξους ΣΥΝ-εταίρους τους για την προώθηση της αντιεκπαιδευτικής-αντιλαϊκής πολιτικής. Ταυτόχρονα, να απομονώσουν τις δυνάμεις αυτές που ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβερ-νητικής πολιτικής με τον τυχοδιωκτισμό τους και το χυδαίο αντικομμουνισμό τους (ΕΑΑΚ), που έχει ως ουσιαστικό στόχο να αποτρέψει φοιτητές και σπουδαστές από το να υιοθετή-σουν έναν τέτοιο δρόμο συνολικής ρήξης και ανατροπής.

Πρέπει και από τις εκλογές να βγουν πιο ισχυροί σύλλογοι, κάτι που σημαίνει απο-φασιστική ενίσχυση της μόνης δύναμης που συγκρούεται με την κυρίαρχη πολιτική, δηλαδή, αποφασιστική ενίσχυση της Παν-σπουδαστικής. Να εκλεγούν όσο γίνεται περισσότεροι αντιπρόσωποι από την ΠΚΣ για το επόμενο πανσπουδαστικό συνέδριο, της μόνης δύναμης που όλα αυτά τα χρόνια με συνέπεια παλεύει για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού και του σπουδαστικού κινήματος.

Με όπλο μας τις αποφάσεις του 18ου Συνε-δρίου, εντείνουμε τη δουλιά μας ώστε ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών και σπουδαστών να συνταχτεί με τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για αντεπίθεση. Προ-χωράμε σε συσκέψεις, ανοιχτές εκδη-λώσεις. Δεν αφήνουμε αμφιθέατρο και εργαστήριο που δε θα φτάσουμε με τον “Οδηγητή” και το “Ριζοσπάστη” στο χέρι, απευθυνόμαστε στους φοιτητές και στους σπουδαστές και τους καλούμε να καταδι-κάσουν και με τη δράση τους και με την

ψήφο τους αυτούς που έχουν ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Να ανοίξουν το δρόμο για μια άλλη σελίδα στο φοιτητικό και στο σπουδαστικό κίνημα, που θα το βρει οργανωμένο και πολιτικά περιφρου-ρημένο απέναντι στην επίθεση που δέχε-ται και στην πιο έντονη επίθεση που θα δεχτεί.

Βαγγέλης ΜαρούπαςΜέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Με το ΚΚΕστην αντεπίθεση

Nα διαμορφωθεί διακρι-τός πόλος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με σαφή γραμμή αντιι-μπεριαλιστική και αντι-μονοπωλιακή

20 ϐ μαθητές

Μύθος 1ος: “Η τεχνική εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας”

Είναι χαρακτηριστικά τα αποτελέσματα έρευνας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που αφορούσαν και τους απόφοιτους του έτους 2000 - 2001 του Β’ Κύκλου των ΤΕΕ ως προς την εργασιακή τους κατάσταση το φθινόπωρο του 2007. Στο χρόνο διεξαγωγής της έρευνας εργαζόταν το 73,4% των αποφοίτων (6,5 χρό-νια μετά την αποφοίτηση). Από αυτούς μόνο το 35% εργαζόταν σε θέση σχετική με την ειδικότητα που ακολούθησε στα ΤΕΕ, ενώ το 64,9% έκανε άσχετη δουλιά. Σε αυτά τα 6,5 χρόνια οι απόφοιτοι είχαν αλλάξει 3 - 4 εργα-σίες, ενώ ο μέσος χρόνος που έμειναν άνερ-γοι ήταν 31 μήνες, δηλαδή σχεδόν 2,5 χρόνια. Ανασφάλιστοι δήλωσαν το 8%, σε προσωρινή απασχόληση το 28,3% και σε μερική απασχό-ληση το 13,2%.

Συμπέρασμα: Καμία αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης στον καπιταλισμό δεν μπο-ρεί να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη στα-θερή εργασία. Το επιχείρημα ότι η πρόωρη τεχνική εκπαίδευση μπορεί να δώσει λύση στην ανεργία, που είναι σύμφυτη με το καπι-ταλιστικό σύστημα, είναι μύθος για να παρου-σιαστεί σαν αναγκαιότητα το διπλό ανισότιμο σχολικό δίκτυο.

Μύθος 2ος: “Επαγγελματικά δικαιώματα”

Τα διαφορετικά επίπεδα και οι τίτλοι πι-στοποίησης τάζονται αφιδώς στους μαθητές των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ ως “εισιτήριο” που θα τους εξασφαλίσει εργασία. Η πραγματικότητα εί-ναι πως ο τίτλος του αποφοίτου της δευ-τεροβάθμιας τεχνικής εκπαίδευσης δεν κατοχυρώνει από μόνος του κανένα ου-σιαστικό επαγγελματικό δικαίωμα ή άδεια άσκησης επαγγέλματος. Ετσι, ο μαθητής μα-ζεύει πιστοποιήσεις πάνω στις πιστοποιήσεις μέσα από “προϋπηρεσία” (δηλαδή τσάμπα εργασία), πρόσθετο δίπλωμα ΙΕΚ κτλ. χωρίς πραγματικό αντίκρισμα.

Μύθος 3ος: “Ισότιμη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση”

Η παραπληροφόρηση των αστικών κομμάτων και των ευρολάγνων δυνάμεων που πραγματι-κά οργίζει τους μαθητές των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ είναι ότι έχουν ίση δυνατότητα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οικοδομούν ανισότιμα σχολικά δίκτυα και ύστερα μι-λούν για ισότητα! Ουσιαστικά, οι μαθητές του ΕΠΑΣ δεν μπορούν να κάνουν καν αίτηση για τις πανελλήνιες. Από την άλλη, όπως απο-δεικνύεται και μέσα από τις κατευθύνσεις του προγράμματος σπουδών ακόμα και τις ώρες διδασκαλίας (σε σχέση με το Γενικό Λύκειο) αλλά και τη μοριοδότηση, οι μαθητές των ΕΠΑΛ είναι ξεκάθαρα αδικημένοι μέχρι και στο ότι παρεμποδίζονται στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αλλωστε, σύμφωνα με έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για το 2008 αν και το 61,1% των μαθητών έλεγε πως επιθυμούσε να συνεχίσει τις σπουδές του μόνο το 15,6% τα κατάφερε.

Συμπέρασμα: Το διπλό σχολικό δίκτυο είναι ανισότιμο και αποτελεί ενίσχυση των ταξικών φραγμών από τη φύση του αλλιώς δεν θα το χρειαζόταν το σημερινό σύστη-μα. Τα παιδιά που εκτοπίζονται στην πρόωρη τεχνική εκπαίδευση, προορίζονται εξ ορισμού για να καλύψουν τις ανάγκες του κεφαλαίου για φθηνούς, ευέλικτους και συνεχώς επανα-καταρτίσιμους εργαζόμενους.

Μύθος 4ος: “Τα ΕΠΑΛ συνδυάζουν γενική με τεχνική γνώση”

Ο μύθος αυτός προκύπτει από την αύξηση των ωρών διδασκαλίας στα αποκαλούμε-να μαθήματα “γενικής παιδείας”. Ομως, η σύγχρονη γενική παιδεία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που πλασάρουν. Θέτει ως σκοπό τη σφαιρική μόρφωση κι αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητας του νέου, γι’ αυτό και οφείλει να είναι ενιαία στο περιεχό-μενο. Αντίθετα, με το διπλό ανισότιμο σχολικό δίκτυο καταργούνται και τα δύο, και η γενική και η επαγγελματική παιδεία. Με το σημερι-

νό σύστημα αλλά και τις αναδιαρθρώσεις που προωθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η εκπαίδευση περι-ορίζεται σε παροχή προγραμμάτων εφήμερης κατάρτισης και επανακατάρτισης. Αυτό δεν έχει που καμία σχέση με τις σύγχρονες ανά-γκες της κοινωνίας και της οικονομίας αφού η πρόωρη επιλογή και ειδίκευση είναι ανίκανη να εξασφαλίσει εργαζομένους με στέρεο μορφωτικό υπόβαθρο, ικανούς να προσαρμόζονται στις αλλαγές της τεχνο-λογίας. Η σύγχρονη επαγγελματική ειδίκευ-ση πρέπει να έπεται και να οικοδομείται στα γερά θεμέλια της γενικής μόρφωσης οφείλει να παρέχεται σε όλους τους νέους ως τα 18. Η επιλογή ανάμεσα στην επιστημονική ή την επαγγελματική ειδίκευση πρέπει να γίνεται μετά τα 18 χρόνια.

Απόλυτη σύμπνοια όλων των άλλων κομμάτων

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχοντας συμπράξει στη χάραξη της πολιτικής της ΕΕ για “στροφή στην κατάρτιση” προωθούν όλες αυτές τις αναδιαρθώσεις στην Παιδεία στη χώρα μας, ενώ ο ρόλος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται καθαρά στο θέμα αυτό, αφού οι θέσεις του ενσωματώνονται πλήρως στην ευρωλάγνα πολιτική. Θεωρεί ως απαραίτητη προϋπόθεση της υποτιθέμενης “ελεύθερης πρόσβασης” την ταυτόχρονη “ισχυρή τεχνική εκπαίδευ-ση”. Δηλαδή, ότι μπορεί να υπάρξει “ελεύ-θερη πρόσβαση” μόνο εφ’ όσον ο μεγάλος όγκος των παιδιών των λαϊκών οικογενειών έχει εκδιωχθεί πρώτα προς την πρόωρη τεχνι-κή εκπαίδευση. Οι θέσεις τους συμπλέουν και αλληλοσυμπληρώνονται, αφού στηρί-ζουν την ενίσχυση των στραγγαλιστικών ταξικών φραγμών που έχει ανάγκη ο κα-πιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης.

Μύθοι αλήθειεςΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ

έτος συμπληρώνονται τρία χρόνια από την αντικατάσταση των

ΤΕΕ από τα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ, οπότε και θα υπάρξουν οι πρώτοι

απόφοιτοι απ’ αυτό το κομμάτι του διπλού ανισότιμου σχο-

λικού δικτύου. Σύμφωνα με άρθρο του καθηγητή ΕΠΑΛ και

μέλους του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ, Σάββα Σάββα,

στο τεύχος 33 - 34 των Θεμάτων Παιδείας που κυκλοφορεί, οι θέσεις των

υπόλοιπων κομμάτων για την ύπαρξη και ενίσχυση της πρόωρης τεχνικής

εκπαίδευσης στηρίζονται σε συγκεκριμένους μύθους. Μύθοι οι οποίοι κα-

ταρρίπτονται από την ίδια την πραγματικότητα. Να αναφέρουμε κάποια ενδεικτικά στοιχεία:

Το διπλό σχολικό δίκτυο είναι ανισότιμο και αποτελεί ενί-σχυση των ταξικών φραγμών από τη φύση του αλλιώς δεν θα το χρειαζόταν το σημερινό σύστημα.

Η πρόταση του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται

Κατάργηση του διπλού - παράλληλου σχο-λικού δικτύου. Ενιαίο υποχρεωτικό δωδεκά-χρονο βασικό σχολείο, ένα και μοναδικό για όλους. Βασική εκπαίδευση για όλους την ίδια μέχρι τα 18 ανεξάρτητα από την τσέπη των γο-νιών τους. Κατάργηση των ΙΕΚ- ΚΕΚ και όλων των μορφών εναλλασσόμενης ψευτο-κατάρτι-σης και κάθε πιστοποίησης. Ταυτόχρονη δη-μιουργία δωρεάν δημόσιων επαγγελματικών σχολών μετά το σχολείο, για όσους θέλουν να ακολουθήσουν ένα επάγγελμα που δεν απαιτεί επιστημονική ειδίκευση και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση για όλα τα επαγγέλματα που απαιτούν επιστημονική ειδίκευση.

Α.Λ

Ο Γ. Πρωτούλης, γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, η Ε. Παντελάκη, γραμματέας της ΚΟ Πειραιά και ο Σ. Σάββας, μέλος του Τμήμα-τος Παιδείας της ΚΕ συζήτησαν με καθηγητές και το 15μελές του 1ου ΕΠΑΛ Περάματος την πρόταση του Κόμματος για το ενιαίο 12χρονο βασικό υπο-χρεωτικό σχολείο.

Ολόκληρο το άρθρο στα “Θέματα

Παιδείας” που κυκλοφορούν.

Στις 18-22 Φλεβάρη διεξάγεται το 18ο Συνέδριο του Κόμματός μας. Στόχος των κομμουνιστών και κομμουνιστριών είναι το Συνέδριο αυτό, με εφαλτήριο τη θετική-ανοδική πορεία των προηγούμενων χρόνων να γίνει πραγματικά ένα συ-νέδριο αντεπίθεσης. Επιδιώκουμε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, να γίνουμε καλύτεροι, να οικοδομήσουμε γερές οργανώσεις, να σφυρηλατήσουμε ισχυ-

ρούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε κατάματα τις αδυναμίες μας ώστε το ΚΚΕ να ανταποκριθεί καλύτερα στο ρόλο της πρωτοπο-ρίας, του οργανωτή–εμψυχωτή των εργατικών–λαϊκών αγώνων.Το σύνθημα της αντεπίθεσης απευθύνεται στην εργατική τάξη, στο λαό, στις γυναίκες, στη νεολαία. Καλούμε κάθε αγωνιστή, εργάτη, νεολαίο να μη λείψει από αυτό το κάλεσμα, να αντεπιτεθούμε, να συγκρουστούμε με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, να δημιουργήσου-με τις προϋποθέσεις -από καλύτερες θέσεις σήμερα- για τη συγκρότηση του Αντιμονοπωλια-κού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου, για το σοσιαλισμό.Ενταγμένο στο στόχο της λαϊκής αντεπίθεσης είναι και το δεύτερο θέμα του Συνεδρίου. Ο εμπλουτισμός της αντίληψης του Κόμματος για το σοσιαλισμό, παίρνοντας υπ’ όψιν την εμπειρία της σοσιαλιστικής Οικοδόμησης στην Ευρώπη τον 20ο αιώνα, είναι σημαντικό όπλο στην καθημερινή πάλη. Η επαναστατική δράση προϋποθέτει την επαναστατική θεωρία.Η 90χρονη πορεία του Κόμματός μας, η εμπιστοσύνη με την οποία αγκαλιάζουν το ΚΚΕ όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι μας οπλίζει με πείσμα και δύναμη για να γίνουμε ακόμα πιο ικανοί, να ενισχύσουμε ολόπλευρα το Κόμμα και να επιταχύνουμε τις θετικές εξελίξεις υπέρ της εργατικής τάξης και της επαναστατικής πάλης. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία του 18ου Συνεδρίου, για να κάνουμε πράξη το σύνθημά του: “ΚΚΕ ισχυρό- 18ο Συνέδριο Αντεπίθεσης”.

Συνέδριο

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ18-22 Φλεβάρη

Η βάση της εργατικής-λαϊκής

αντεπίθεσης

Συνέδριο

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Πλατειές εργατικές και

λαϊκές δυνάμεις, ακό-

μη και μη ψηφοφόροι

του, αναγνωρίζουν ότι

η πολιτική του ΚΚΕ επιβεβαιώνεται.

Ομως αυτή η πολιτική δεν διαμορ-

φώθηκε σε μία νύχτα, ούτε βάδισε

σε έναν εύκολο δρόμο μέχρι να δι-

αμορφωθεί. Προχώρησε σταθερά

σε σκληρή διαπάλη με λαθεμένες

αντιλήψεις που κυριαρχούν στην

ελληνική κοινωνία. Εκτισε έτσι την

υποδομή για να μπορεί σήμερα

το Κόμμα μας, αποφασιστικά, να

θέτει το σύνθημα “ΚΚΕ ισχυρό – αντεπίθεση”, σύνθημα του 18ου

Συνεδρίου του. Πιο έντονα η θετι-

κή πορεία του ΚΚΕ διαφάνηκε στα

τέσσερα χρόνια που πέρασαν από

το 17ο Συνέδριο, αλλά είναι κι αυτή

κρίκος της αλυσίδας που καλύπτει

μία 18ετία, από το 13ο Συνέδριο και

τη διάσπαση που ακολούθησε λί-

γους μήνες αργότερα, το 1991, και

κυρίως από το 14ο, που ήταν Συνέ-

δριο ανασυγκρότησης του Κόμμα-

τος.

Στο κατάμεστο γήπεδο του “Σπόρτινγκ” μίλησε η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος σ. Αλέκα Παπαρήγα, στην εκδήλωση των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων της ΚΟΑ. Στο γήπεδο, που αποδείχτηκε πολύ μικρό, συνέρρευσαν μαζικά νέοι αλλά και μεγα-λύτεροι εργαζόμενοι και δεκάδες μετανάστες για να μάθουν την αλήθεια για την οικονομική κρίση και να ακούσουν την πρόταση του Κόμματος για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. «Η αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική γραμμή πά-λης είναι βασικός όρος για την ανασύνταξη του κινήματος. Πίσω από αυτήν υπάρχει ο βάλτος της υποχώρησης, της αδράνειας, της ενσωμάτωσης» σημείωσε η σ. Αλέκα Παπαρήγα.

Δεν υπάρχει επομένως αμφιβολία ότι η ανά-γκη να ανεβεί η ποιοτική δουλιά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, η ανάγκη να ξεπεραστούν οι αδυ-ναμίες που έχουμε, για να ανασυνταχθεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα, συνδέεται και με τη βαθιά αφομοίωση της πείρας της 18ετίας που πέρασε.

Επιβεβαιωμένη πολιτικήστη βάση της επαναστατικήςστρατηγικής

Το ΚΚΕ τεκμηρίωσε στο Πρόγραμμά του (15ο Συνέδριο) ότι η επανάσταση στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική, ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό. Εκτίμησε, δηλαδή, ότι ανάμεσα στην αστική και στην εργατική εξουσία δεν υπάρχει άλ-λη ενδιάμεση. Σε αυτή τη βάση στηρίζεται και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού, αφού καθόλου δεν επαρκεί να μιλάς μόνο για την αναγκαιότητά του. Σε αυτή τη βάση αναπτύσ-σεται η τακτική δημιουργίας του Αντιιμπερι-αλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ) πάλης και η στρατηγική της λαϊκής εξουσίας, δηλαδή της σοσιαλιστικής για το ΚΚΕ, που την επεξεργάστηκαν παρα-πέρα το 16ο και το 17ο Συνέδριο. Το γεγονός ότι το Μέτωπο δεν ξεκινάει υποχρεωτικά ως επαναστατικό, αλλά διαμορφώνεται ως τέτοιο στην πορεία, επιδιώκουμε εμείς να γίνει επα-ναστατικό, σε τίποτα δεν αλλάζει το σοσιαλι-στικό χαρακτήρα της επανάστασης.

Δίχως αυτή τη στρατηγική, δεν θα υπήρχε η επιβεβαιωμένη πολιτική του Κόμματος, ενώ θα ακυρωνόταν η στρατηγική του, αν το ΚΚΕ αποδεχόταν τα περί εξαρτημένης Ελλάδας που δεν βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο. Αυτή η αντίληψη σημαίνει απόρριψη του Με-

τώπου ως τακτικής και της ουσίας του, σημαί-νει πάλη όχι για τη λαϊκή εξουσία, σημαίνει ρεφορμισμό.

Γραμμή που αλλάζειριζικά συνειδήσεις

Η γραμμή για την οικοδόμηση του ΑΑΔΜ δεν υλοποιείται στη λογική της “κοινής δράσης στο πρόβλημα” (με ποιους άραγε;). Οικοδο-μείται με την ισχυροποίηση του επαναστατι-κού ΚΚΕ και στο έδαφος της αντιπαράθεσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου. Δηλαδή, το Μέτωπο διαμορφώνεται στη γραμμή που φέρ-νει το αύριο στο σήμερα, συνδέει την τακτική με τη λαϊκή εξουσία (κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής). Αυτή η γραμμή αλλάζει ριζικά συνειδήσεις και αυτό είναι το ζητούμενο.

Πρέπει ταυτόχρονα να δούμε και κάτι ακό-μα, πολύ ουσιαστικό. Οτι μόνο μία τέτοια πολιτική γραμμή μπορούσε να φέρει απο-τελέσματα: Σακάτεψε τους κοινωνικούς δια-λόγους, έφθειρε την “κοινωνική συναίνεση” γενικότερα και με την ΕΕ, έδωσε φτερά στις πρωτοποριακές δυνάμεις (κομμουνιστές και συνεπείς συνεργαζόμενους), άπλωσε το κύ-ρος του ΚΚΕ, το κατέστησε τον υπολογίσιμο αντίπαλο της αστικής τάξης. Το γεγονός ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να υιοθετεί φρα-σεολογία (μόνο) του ΚΚΕ, για να δημαγωγεί, δείχνει από μία άποψη την πίεση που ασκεί η πολιτική του ΚΚΕ.

Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη σταθερή ιδεολογική επίθεση κατά των κομμάτων του κεφαλαίου (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), χωρίς τον ανειρήνευτο αγώνα κατά του οπορ-τουνισμού, που κύριος (αλλά όχι και μοναδι-κός) εκφραστής του είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Τι κίνημα χρειάζεται…Τα παραπάνω αποτελούν το μεδούλι του τι

κίνημα χρειάζεται, σε ποιο αυλάκι συγκροτεί-ται η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και η συσπείρωση με τους μικρομεσαίους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους. Το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, το συμμαχικό τους κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, είναι πρωτογενείς οντότητες της πελώριας κοινωνικής συμμα-χίας που θα συγκροτήσει και θα στηρίξει το Μέτωπο. Τα λαϊκά προβλήματα δεν λύνο-νται στο έδαφος του καπιταλισμού. Αν λύ-νονταν, δεν θα χρειαζόταν να αντικατασταθεί ο καπιταλισμός από το σοσιαλισμό. Θα είχε θριαμβεύσει η θεωρία του Μπερνστάιν, πατέ-ρα της σοσιαλδημοκρατίας. Αλλά αυτή η θεω-ρία, όπως αποδείχθηκε άπειρες φορές, αποτε-λεί στήριγμα του καπιταλισμού. Ας δούμε τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα όπου Γης.

Μόνο με ένα τέτοιο κίνημα, που συγκρούε-ται με τη γενική πολιτική γραμμή των μονο-πωλίων, μπορείς κατιτί να αποσπάσεις, που όμως κι αυτό μπορεί να χαθεί στην πορεία αν η αντεπίθεση δεν προχωρήσει, για να τα πάρει ο λαός όλα. Ολα, γιατί αυτός τα παρά-γει και του τα κλέβουν οι έχοντες τα μέσα παραγωγής, που και αυτά η εργατική τάξη τα παράγει.

…για την ανατροπήτης εξουσίας των μονοπωλίων

Διάφορες πλευρές επιτίθενται κατά του ΚΚΕ με το “επιχείρημα” ότι δεν προχώρησε το Μέ-τωπο, που το αποδίδουν σε “σεχταρισμό” του Κόμματός μας.

Ετσι επιτίθενται και όταν τα εκλογικά ποσο-στά του ΚΚΕ είναι στάσιμα, όταν οι δημοσκο-πήσεις φέρνουν το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μπροστά! Οταν

Καθώς βαδίζουμε προς τη διεξαγωγή του 18ου Συνεδρίου του Κόμ-ματός μας, η προσπάθεια ώστε οι Θέσεις του Συνεδρίου, τα δυο ντο-κουμέντα της ΚΕ, να συζητηθούν πλατιά μέσα στη νεολαία, όλο και εντείνεται.

Είτε σε αμφιθέατρα, είτε σε γειτονιές, οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές, οι μαθητές ανταποκρινόμενοι μαζικά στο κάλεσμα της ΚΝΕ και του ΚΚΕ συμμετέχουν στις εκδηλώσεις-συζητήσεις για το 18ο Συνέδριο, εμπλου-τίζοντας με τους προβληματισμούς τους, την πείρα και τις σκέψεις τους την προσυνεδριακή διαδικασία.

Η οικονομική κρίση, η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και το σύνθημα της αντεπίθεσης είναι τα θέ-ματα που “πέφτουν” στο τραπέζι για το πρώτο θέμα του Συνεδρίου.

Η συζήτηση φουντώνει στις Θέσεις για το Σοσιαλισμό. Νέοι που δεν έχουν γνωρίσει το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα και πολλές φορές ούτε καν τις ανατροπές, διψάνε να ακούσουν τις Θέσεις του Κόμματος για τη νέα κοινωνία κόντρα στη διαστρέβλωση και τον αντικομμουνισμό που σπέρνουν άφθονα αστοί και οπορτουνιστές. Τα χαρακτηριστικά της νέας κοινωνίας, η προσφορά του σοσιαλισμού του 20ου αιώνα, η οπορτουνιστική μετάλλαξη των ΚΚ στα σοσιαλιστικά κράτη αλλά και ερωτήσεις για το ρόλο του ΚΚ στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα αντανακλούν την αγωνία των νέων για τις συνθήκες εκείνες που θα φέρουν πιο κοντά στο σοσιαλισμό στη χώρα μας.

αυτό αλλάζει, σιωπούν. Επειδή ωστόσο δεν τους πιάνεις πουθενά, το τροπάρι συνεχίζε-ται με το πόσο πιο ψηλά θα πήγαινε το ΚΚΕ, αν δεν είχε γραμμή απομόνωσης! Ψηλά, μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ, για να συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ και να κάνουμε τη “μεγάλη αριστερά”...!

Σε αυτά το ΚΚΕ απάντησε από τη σκοπιά της ταξικής πάλης που την οξύνει, όπως πρέπει να κάνει ένα επαναστατικό κόμμα το οποίο προχωρεί ακριβώς επειδή επεξερ-γάστηκε τη γραμμή του διδαγμένο από την ελληνική και διεθνή πείρα του κομμουνι-στικού κινήματος.

Συσπείρωση δυνάμεων με στόχους πάλης που αντιστρατεύονται την υπόκλιση στα κέρδη. Συσπείρωση με άτομα, μάζες, που δεν συμφωνούμε σε όλα, αλλά βρίσκονται σε γραμμή ταξικής πάλης.

Συσπείρωση, με πόλεμο στις απόψεις περί “ενότητας ή κοινής δράσης της αρι-στεράς”.

Στη σκέψη του Κόμματος είναι καθαρή η σκληρότητα της ταξικής πάλης, οι συνθήκες γαλέρας που κυριαρχούν στα εργοστάσια και σε άλλους χώρους, το τι προσπάθειες χρειάζονται ακόμη και για να γραφτεί στο σωματείο ο εργάτης. Η πάλη δεν διεξάγεται μόνο κατά της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των δύο μαζί, αλλά και κατά της οικονομικής βάσης τους, κατά των μονοπωλίων. Στόχος πρέ-πει να είναι η πάλη για την ανατροπή της εξουσίας τους. Η σημασία της ιδεολογι-κής παρέμβασης είχε και έχει, λοιπόν, πρωτεύουσα θέση. Διότι το θέμα είναι να αλλάξει η εξουσία, να έρθει η εξουσία άλλης τάξης και όχι να εναλλάσσονται στη σημερινή οι αστικές δυνάμεις, μόνη της η καθεμιά ή με τα συμπληρώματά της.

Μάκης ΜαΐληςΜέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

23

Εκδήλωση του Εργατικού Τομέα Πειραιά. Στην κατάμεστη αίθουσα από νέους εργαζόμενους, ο Γ. Πρωτούλης, γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ σημείωσε: «Το σύνθημα της αντεπίθεσης το απευθύνουμε πλατιά στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα παιδιά τους. Τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, τα παιδιά των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, τα παιδιά των ανθρώ-πων του μόχθου με μια κουβέντα. Το απευθύνουμε ως κάλεσμα για να κάνουν και δική τους υπόθεση την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, να συσπειρωθούν μαζί μας στα μέτωπα πάλης, να έρθουν σε συνολική ρήξη με τα κόμματα του κεφαλαίου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, απορρίπτοντας την πολιτική τους που υπηρετεί το κεφάλαιο»

Πλούσια και γόνιμη συζήτησηΕκδηλώσεις της ΚΝΕ για το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Ιδιαίτερα μαζική ήταν η συμμετοχή των φοι-τητών και σπουδαστών στις εκδηλώσεις για τις Θέσεις για το Σοσιαλισμό που έγιναν στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Οι φοιτητές στην πλούσια κουβέντα, ανέδειξαν και τα αντιεπι-στημονικά μυθεύματα που διαδίδονται στα αμφιθέατρα. (φωτογραφία από την εκδή-λωση των Τ.Ο. ΕΜΠ της ΚΝΕ με ομιλητή το Μάκη Μαΐλη)

Αφομοιώνουμε τη στρατηγική του Κόμματος

Ενισχύουμε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά της ΚΝΕ

Συνέδριο

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Τα εύφλεκτα υλικά συσσωρεύονταιΜε την οικονομική κρίση να βρίσκεται προ

των πυλών, με όλα τα στοιχεία να δείχνουν πως θα είναι βαθιά και μακρόχρονη, με το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης να ανησυχεί για τις “απρόβλεπτες” καταστά-σεις και να κηρύττει σε όλους τους τόνους την ταξική ειρήνη και τη συναίνεση, είναι σήμερα, πιο φανερό από χθες, ότι δεν αρκεί ένα κίνημα που να προσπαθεί να σώσει ό,τι σώζεται από τη γενικευμένη επέλαση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Οι ενδοϊ-μπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι ανακατα-τάξεις, το ανελέητο κυνήγι του κέρδους που αποτελεί απόλυτο νόμο του καπιταλισμού, η μαζική καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων με πρώτη την εργατική δύναμη, οι ιμπερια-λιστικές επεμβάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, συσσωρεύουν αντικειμενικά στο δι-άβα τους εύφλεκτα υλικά για το φούντωμα της ταξικής πάλης. Η αστική τάξη παρά τις αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήμα-τος, δουλεύει με στρατηγική, βλέπει σε βάθος χρόνου, σχεδιάζει με ορίζοντα για το πώς θα διαιωνίσει το σύστημα της εκ-μετάλλευσης. Αξιοποιεί την ιδεολογική τρο-μοκρατία, προσπαθεί να δέσει τις συμμαχίες της, να θωρακίσει -προσαρμόζοντας και στις σημερινές ανάγκες- το πολιτικό της σύστημα και την εξουσία της. Χτυπάει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, το κίνημα της νεολαίας και από τα μέσα, με σύμμαχο και αιχμή του δόρατος τον οπορτουνισμό, κολακεύει, αποπροσανα-τολίζει, εγκλωβίζει. Είναι έτοιμη να στηρίξει κάθε σενάριο αστικής διαχείρισης “κε-ντροαριστερό” ή “κεντροδεξιό”, έτοιμη να αξιοποιήσει ακόμα και κινήματα και αγώνες που αμφισβητούν τα πάντα εκτός από το κύριο: την εξουσία της, την εξου-σία του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.

Προϋπόθεση η βαθιά αφομοίωσητης στρατηγικής μας

Οι κινητοποιήσεις, οι αγώνες αυτού του διαστήματος που θα πληθαίνουν, πρέ-πει να συσσωρεύουν επιπλέον πείρα, να βοηθάνε να βγαίνουν συμπεράσματα, να αναδεικνύουν το κύριο: το καθήκον της αντεπίθεσης, καθήκον που σημαίνει την ενίσχυση του ταξικού εργατικού κινήμα-τος, γραμμή ανασύνταξης του εργατικού-λα-ϊκού κινήματος και σύγκρουσης με τα μονο-πώλια και με την πολιτική τους όπως εκφρά-ζεται από τα αστικά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, από τους οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Κίνημα που δεν θα εγκλωβίζεται σε προτάσεις δια-χείρισης, και “αντινεοφιλελεύθερα” σενάρια, σε αιτήματα ή γραμμή ενσωματώσιμη από το σύστημα. Αυτή η γραμμή της ρήξης και ανυπακοής στα κόμματα του ευρωμονό-δρομου, είναι η μόνη που εγγυάται και κατακτήσεις στο σήμερα και το κυριότερο χαράζει τη διέξοδο, την προοπτική της λα-ϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Σε συνθήκες όπου η ταξική πάλη θα γεννάει δυνατότητες αλλά και κίνδυνους ενσωμά-τωσης για το εργατικό και το νεολαιίστι-κο κίνημα, η ΚΝΕ, με την αμέριστη καθοδηγητική βοήθεια του Κόμ-ματος, αναλαμβάνει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στις πλάτες της. Ευθύνη να πρωτοστα-τήσει στην οργάνωση του αγώνα της νεολαίας για τα δικαιώματά της στη μόρφωση και τη δου-λιά, να συμβάλλει στην επεξεργασία στόχων και αιτημάτων πάλης που συσπείρωνουν τους νέους και τις νέες σε αντιιμπερι-αλιστική, αντιμονο-

πωλιακή κατεύθυνση, κατακτώντας καθημε-ρινά τον πρωτοπόρο ρόλο της στην πολιτική ωρίμανση της νεολαίας, προβάλλοντας στη νεολαία την ιδεολογία και την πολιτική, το πρόγραμμα του ΚΚΕ, συμβάλλοντας στην ιδεολογική πάλη στις γραμμές του κινήματος, στο τσάκισμα των αστικών και οπορτουνιστι-κών αντιλήψεων.

Από αυτήν την άποψη οι νέοι κομμουνιστές χρειάζεται να έχουν την ικανότητα να κατανο-ούν σε βάθος τις εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία και πώς αυτές επιδρούν στα διά-φορα τμήματα της νεολαίας, να δίνουν ολο-κληρωμένα την αντιπαράθεση με τις αστικές δυνάμεις και τον οπορτουνισμό. Η μαχητική προβολή της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, η συσπείρωση δυνάμεων σε αντιιμπεριαλι-στική-αντιμονοπωλιακή γραμμή, προϋπο-θέτει τη βαθιά αφομοίωση της στρατηγι-κής μας από τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ.

Απ’ όπου κι αν πιάσει

κανείς τη σημερινή

πραγματικότητα, γίνε-

ται όλο και πιο φανερό

πως η ΚΝΕ δεν μπορεί να ανταπο-

κριθεί στα σύνθετα καθήκοντα που

με επιμονή η ζωή βάζει μπροστά,

χωρίς τη βαθιά αφομοίωση της

στρατηγικής του Κόμματος, ως όρο

για την ισχυροποίηση της ΚΝΕ, ως

βάση για τη μαζική πολιτική δρά-

ση μέσα στο νεολαιίστικο κίνημα,

για το κέρδισμα των νέων, ιδιαίτε-

ρα των πιο φτωχών λαϊκών στρω-

μάτων, με την πολιτική πρόταση

του ΚΚΕ. Είναι επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση των επαναστατικών χαρακτηριστικών της ΚΝΕ, η διαπαιδαγώγηση μέσα από τις γραμμές της μιας νέας γενιάς κομμουνιστών και λαϊκών αγωνι-στών, έτοιμων και αποφασισμένων

να δράσουν για την ενίσχυση του

ταξικού εργατικού κινήματος, τη

συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου

που θα αμφισβητήσει την εξουσία

των μονοπωλίων, θα κατακτήσει τη

λαϊκή εξουσία, θα οικοδομήσει το

σοσιαλισμό.

Η διαχωριστική γραμμή και μέσα στο νεολαιίστικο κίνημα μπαί-νει αντικειμενικά στην πάλη κατά των μονοπωλίων και των πολι-τικών τους εκφραστών, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου

27

Η ΚΝΕ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα σύνθετα καθήκοντα που με επι-μονή η ζωή βάζει μπροστά, χωρίς τη βαθιά αφομοίωση της στρατηγικής του Κόμματος

Η βάση για την αντεπίθεσηΤα παραπάνω καθήκοντα συνδέονται στενά

με την εμβάθυνση και την αφομοίωση της πείρας του Κόμματός μας, ιδιαίτερα της πο-ρείας του από τις αντεπαναστατικές ανατρο-πές στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ως και τις μέρες μας. Τότε που μέσα σε ένα πρωτό-γνωρο πισωγύρισμα του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, όταν η αντεπανάσταση σάρωνε κόμματα, κινήματα, αγωνιστές, όταν οι ιμπεριαλιστές απαιτούσαν “εδώ και τώρα υποταγή”, το Κόμμα μας έδωσε μάχη μέχρις εσχάτων με τον οπορτουνισμό και κατάφερε να σταθεί όρθιο, να διατηρήσει την επανα-στατική του φυσιογνωμία. Μέσα σε συν-θήκες σκληρής ταξικής αναμέτρησης και αρνητικών συσχετισμών, το Κόμμα μας μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική, Πρόγραμμα, καθόρισε το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλι-στικό, διαμόρφωσε το στόχο για τη συ-γκρότηση του ΑΑΔΜ, έκανε βήματα στη δουλιά και την παρέμβασή του με οδηγό τη στρατηγική του, βάζοντας τη σφραγίδα του στους αγώνες της εργατικής τάξης, της νεολαίας. Τα βήματα αυτά, βήματα που πρέπει να σταθεροποιηθούν, αποτελούν τη βάση για την αντεπίθεση.

Αυτά τα διδάγματα καλείται και η ΚΝΕ να αφομοιώσει βαθιά, με έναν τέτοιο πλατύ ορίζοντα να μπορεί να κρίνει και να βγάζει συμπεράσματα για τη δύναμη που πηγάζει από την ενότητα επαναστατικής θεωρίας και πράξης, ώστε πιο αποφασιστικά, με μεγαλύ-τερη αυτοπεποίθηση να προωθεί την πολιτική του Κόμματος στη νεολαία.

Αφομοιώνουμε την αντίληψητου Κόμματος για το σοσιαλισμό

Μαζί με τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης στο λαϊκό κίνημα, μαζί με τις συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, παραμένει ενεργή και η επίδραση που ασκεί η νίκη της αντεπανάστασης στην υποχώρηση της επα-ναστατικής συνείδησης. Ο παράγοντας αυτός ασκεί καταλυτική επίδραση και στη συνείδη-ση της νεολαίας: η ριζοσπαστικοποίηση “βρί-σκει τείχος” και στις ανατροπές, παράλληλα με τον αντικομμουνισμό που δυναμώνει με όλα τα μέσα και τις μορφές από τον ταξικό

αντίπαλο και από τους οπορτουνιστές. Το ντοκουμέντο του Κόμματος για το σο-

σιαλισμό, η προσπάθεια με βάση την πρώ-τη απόπειρα της ανθρωπότητας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, να εμπλουτιστεί η αντίληψή μας για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, δίνει όπλα, απαντήσεις, μας γεμίζει αυτοπεποί-θηση στην προσπάθειά μας για το κέρδι-σμα της νεολαίας με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Δεν είναι τυχαίο το ενδιαφέρον, η αναζήτηση, τα ερωτήματα της νεολαίας για το σοσιαλισμό που αποτυπώθηκαν και στο πλατύ άνοιγμα που έκανε η Οργάνωσή μας το προηγούμενο διάστημα με τις Θέσεις για το Σοσιαλισμό, σε μια σειρά εκδηλώσεις σε χώρους δουλιάς, γειτονιές, σχολές.

Στο βαθμό που οι αποφάσεις του Κόμματος θα αφομοιώνονται από τους νέους κομμουνι-στές, θα γίνεται πιο ξεκάθαρο για ποια κοινω-νία παλεύουμε, θα υπάρχουν αντικειμενικά περισσότερες δυνατότητες για να πείθουμε και για την ανάγκη πάλης στο σήμερα, για τη διέξοδο που προτείνουμε, για την επαναστα-τική ανατροπή της αστικής τάξης. «Το νεο-λαιίστικο κίνημα θα γίνει ορμητικός χείμαρ-ρος στη γενικότερη ταξική πάλη, συστατικό στοιχείο της οικοδόμησης του Μετώπου, στο βαθμό που ενστερνίζεται, με βάση την πείρα, αξίες, ιδανικά για μια νέα οργάνωση της οικονομίας, της κοινωνίας. Στο βαθμό που συσπειρώνεται στον αγώνα για τη Λαϊκή Εξουσία, Οικονομία. Στο βαθμό που έλκεται, άρα και καταβάλλει θυσίες, για την υπόθεση του σοσιαλισμού, της κομμουνιστικής κοι-νωνίας».1

Μαθαίνουμε να κρίνουμε ταξικάΕνίσχυση των επαναστατικών-κομμουνι-

στικών χαρακτηριστικών της ΚΝΕ σημαί-νει κατάκτηση ταξικής αντίληψης για τις εξελίξεις, τα φαινόμενα, το κίνημα. Χρει-άζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια για να γίνεται κατανοητό ότι η νεολαία δεν συ-νιστά ιδιαίτερη τάξη ή στρώμα, αλλά πως «η θέση κάθε νέου και νέας στην κοινωνία, οι δυνατότητές τους προκαθορίζονται από την τάξη που τους γέννησε, από την εξέλιξη της ταξικής διάρθρωσης, και από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης στο κοινωνικό σύστημα»

και πως «το μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας προέρχεται, ανήκει ή προσεγγίζει τη σύγχρο-νη εργατική τάξη» 1. Σε μια περίοδο που η κολακεία της νεολαίας από τους αστούς και τους οπορτουνιστές “χτυπάει κόκκινο”, που τα ιδεολογήματα για τα δήθεν νέα κινήματα δίνουν και παίρνουν, πατώντας και πάνω στη σχετικά χαμηλή κοινωνική πείρα των νέων, είναι κομβικής σημασίας να κατανοείται ότι η νεολαία και το κίνημα της, λόγω της θέσης της, δεν μπορεί να προβάλει αυτοτελή πρότα-ση διεξόδου, αλλά πρέπει να πάρει τη δική της θέση ως αναπόσπαστο τμήμα του ΑΑΔΜ.

Η ταξική αντίληψη και σκοπιά πρέπει να διαπερνά την καθημερινή δουλιά μας: να δυναμώσει η παρέμβαση στους νέους εργα-ζομένους, να οικοδομήσει στους κλάδους, στους χώρους της κατάρτισης, να βελτιωθεί η κοινωνική σύνθεση της Οργάνωσης. Από την ίδια αντίληψη ξεπηδάνε και τα καθήκοντα που αφορούν το τμήμα της νεολαίας που βρί-σκεται στην εκπαίδευση με την οικοδόμηση του διακριτού αγωνιστικού πόλου σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με τα βήματα που πρέπει να γίνουν και στο μαθητικό κίνημα.

Η διαχωριστική γραμμή και μέσα στο νεολαιίστικο κίνημα μπαίνει αντικειμενικά στην πάλη κατά των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκφραστών, των κομμά-των του ευρωμονόδρομου. Πίσω από αυτή έρχεται η ενσωμάτωση, η απογοήτευση, η υποταγή. Ο δρόμος της ρήξης και της ανατρο-πής που η ΚΝΕ και το ΚΚΕ προβάλλουν, είναι ο μόνος δρόμος που έχει πραγματικά δυναμι-κή, που εμπνέει, που μπορεί να συσπειρώσει στον αγώνα για κατακτήσεις στο σήμερα και άνοιγμα της προοπτικής, της πραγματικής δι-εξόδου για το λαό και τη νεολαία.

Διαμορφώνουμε μια νέα γενιάεπαναστατών

Η αφομοίωση των αποφάσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ, η ενότητα πρωτοπόρας θεωρίας και πράξης, λόγων και έργων, η κατάκτηση ταξικής αντίληψης, το δυνάμωμα της ιδεολο-γικής-μορφωτικής δουλιάς στις γραμμές μας και της ιδεολογικής αντιπαράθεσης στις γραμ-μές του κινήματος, η πλούσια εσωοργανωτική ζωή είναι ο δρόμος και για την εκπλήρωση ενός ακόμα εξαιρετικά σοβαρού καθήκο-

ντος της ΚΝΕ: αυτό της διαπαιδαγώγησης και της προετοιμασίας των μελών της για να αποκτήσουν τον τιμημένο τίτλο του μέ-λους του Κόμματος, της προετοιμασίας, με τη βοήθεια του Κόμματος, των αυριανών στελεχών του επαναστατικού κινήματος. Η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, η καλλι-έργεια της επαναστατικής συνείδησης, της διάθεσης για προσφορά που φτάνει ως και την προσωπική θυσία, της αφοβίας μπροστά στον ταξικό αντίπαλο, δεν είναι κάποιο μελ-λοντικό καθήκον. Είναι καθήκον καθημερινό, σύνθετο μέσα σε συνθήκες υποχώρησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, χτυπήματος και λοιδορίας των επαναστατικών αξιών και της συλλογικότητας. Εχουμε ακόμα πολλά βήματα να κάνουμε. Μπορούμε όμως να είμαστε αισιόδοξοι: οι συνδιασκέψεις που η Οργάνωση μας πραγματοποίησε το προη-γούμενο διάστημα, μετέφεραν μια πλούσια πείρα για το τι σημαίνει η δουλιά με αυτούς τους όρους. Το πιο ελπιδοφόρο είναι ότι αναδείχθηκαν τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει στη δουλιά μας στην εργατική νεολαία, στην ενίσχυση των κλαδικών ορ-γανώσεων της ΚΝΕ.

Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, στο λαό και τη νεολαία, που έλκεται από το πραγματι-κά νέο και ριζοσπαστικό που φέρνει η πολιτι-κή πρόταση του ΚΚΕ, με αντεπίθεση και προς τις αδυναμίες μας, γινόμαστε σήμερα πιο ικα-νοί να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα που η ταξική πάλη βάζει, να σταθούμε στο πλευρό του ΚΚΕ για την ανασύνταξη και αντεπίθε-ση του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για τη συγκρότηση της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας που θα αμφισβητήσει την εξουσία των μονο-πωλίων, θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία, θα οικοδομήσει το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

Υποσημείωση:1. “Η δράση του Κόμματος για τα προβλήματα της νεολαίας. Η στήριξη της ΚΝΕ”, Απόφαση της Πα-νελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ

Τάσος ΓαλανόπουλοςΜέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Συνέδριο

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού

Το ΚΚΕ, μπροστά στο

18ο Συνέδριό του,

μελετάει την πείρα

της σοσιαλιστικής

οικοδόμησης, του επαναστατικού

κινήματος στον 20ο αιώνα, επε-

ξεργάζεται και εμπλουτίζει την

αντίληψή του για το σοσιαλισμό.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την

ΚΝΕ, τα στελέχη και τα μέλη της,

να αφομοιώσουν τις επεξεργασίες

του Κόμματος για το σοσιαλισμό

- κομμουνισμό καθώς η πάλη για

το σοσιαλισμό δεν αφορά κάποιο

μακρινό μέλλον, αλλά καθορίζει

τη δράση μας σήμερα.

Η εποχή μας εποχή περάσματος στο σοσιαλισμό

Αλλωστε μερικά χρόνια ύστερα από τις αντεπαναστατικές ανατροπές, εργατικές - λα-ϊκές ριζοσπαστικές δυνάμεις αρχίζουν να κα-τανοούν αυτό που επισήμανε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή. Οτι το καπιταλιστικό σύστημα δεν σηματοδοτεί το τέλος της ιστορίας, ότι οι περίφημες 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ θα φέρουν φτώχεια και δυστυχία στους λαούς και στην εργατική τάξη, ότι ο καπιταλισμός εγκυμονεί νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και δεινά. Με δυο λόγια, ότι η αντεπανάστα-ση και η μεγάλη κοινωνική οπισθοδρό-μηση που συντελέστηκε το ’89 - ’91 δεν ακυρώνει το χαρακτήρα της εποχής, ως εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Με αφορμή την πρόσφατη οικονομική κρίση που πλήττει βασικά κέντρα του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, πολλές αστικές και οπορτουνιστικές εφημερίδες θυμήθηκαν το όνομα του Καρλ Μαρξ, ασφαλώς για να διαστρεβλώσουν και να ευνουχίσουν την επαναστατική διδασκαλία του. Παράλληλα, όλο και πιο συχνά προβάλλονται κάθε λογής οπορτουνιστικές θεωρίες για το “σοσιαλι-σμό με αγορά”, με “πλουραλισμό”, για το “σοσιαλισμό του 21ου αιώνα”. Γι’ αυτό κα-θίσταται επιτακτική ανάγκη η αφομοίωση της αντίληψης του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό, της επιστημονικής μαρξιστικής- λενινιστικής αντίληψης, εμπλουτισμένης με την πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Παρακάτω θα παρουσιάσουμε σύντομα με-ρικές πλευρές που αναδεικνύουν την επικαι-ρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού.

Μόνη διέξοδος και νομοτελειακή προοπτική παραμένει ο σοσιαλισμός

Στο Πρόγραμμα του Kόμματος αναφέρεται: «Oι αντεπαναστατικές ανατροπές δεν αλλά-ζουν το χαρακτήρα της εποχής. O 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας μιας καινούριας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος και μι-ας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων». Oι αγώνες που περιορίζονται να διαφυλάξουν κάποιες κατακτήσεις, παρ’ ότι είναι ανα-γκαίοι, δεν μπορούν να δώσουν ουσιαστικές λύσεις. Mόνη διέξοδος και νομοτελειακή προοπτική παραμένει ο σοσιαλισμός, πα-ρά την ήττα κατά το τέλος του 20ου αιώνα. H αναγκαιότητα του σοσιαλισμού αναδύεται από την όξυνση των αντιθέσεων του σύγχρο-νου καπιταλιστικού κόσμου, του ιμπεριαλι-στικού συστήματος. Aπορρέει από το γεγονός ότι στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού, που χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των μονοπωλίων, έχουν ωριμάσει πλήρως οι υλικές προϋποθέσεις που κάνουν αναγκαίο το πέρασμα σε ένα ανώτερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. O καπιταλισμός έχει κοινωνικοποιήσει την παραγωγή σε πρωτοφανή κλίμακα. Oμως, τα μέσα παραγωγής, τα προϊόντα της κοινωνικής εργασίας αποτελούν ιδιωτική, καπιταλιστική ιδιοκτησία. Aυτή η αντίφαση είναι η μήτρα όλων των φαινομένων της κρίσης των σύγχρο-νων καπιταλιστικών κοινωνιών: Aνεργία και φτώχεια, που παίρνουν εκρηκτικές διαστά-σεις όταν εκδηλώνονται οικονομικές κρίσεις, μεγάλος ημερήσιος εργάσιμος χρόνος παρά τη μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, μη ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών για παιδεία - επαγγελ-

ματική ειδίκευση, για πρόληψη και αποκατά-σταση της υγείας σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, προκλητική καταστροφή του φυσικού περι-βάλλοντος με συνέπειες στη δημόσια υγεία, στην υγεία των εργαζομένων, μη προστασία από φυσικά φαινόμενα παρά τις σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες, καταστροφές από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, εμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπινων οργάνων κλπ.

Η διέξοδος στην ανατροπή του καπιταλισμού

Tαυτόχρονα, η βασική αυτή αντίφαση του καπιταλισμού δείχνει και η διέξοδο: Aντιστοί-χιση των σχέσεων παραγωγής με το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Kατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας σε όλα τα μέσα παραγωγής, αρχίζοντας από τα συ-γκεντρωμένα, κοινωνικοποίησή τους, σχεδι-ασμένη χρησιμοποίησή τους στην κοινωνική παραγωγή με στόχο την ικανοποίηση των κοι-νωνικών αναγκών. Kεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας από την επαναστατική εργατική σοσιαλιστική εξουσία, εργατικός έλεγχος. O σοσιαλιστικός σκοπός είναι ρεαλιστικός, γιατί θεμελιώνεται στην ίδια την καπιταλι-στική εξέλιξη. O καθορισμός του δεν εξαρτά-ται από το συσχετισμό δυνάμεων, δηλαδή από τις συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίσσεται η επαναστατική δράση και οι οποίες μπορούν να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν τις εξελίξεις.

«Οι αντεπαναστατικές ανατροπές δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εποχής. (…) Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώ-

νας της ανασύνταξης των επαναστατικών δυνάμεων, της απόκρουσης της επίθεσης του διεθνούς κεφαλαίου,

της αποφασιστικής αντεπίθεσης. Θα είναι ο αιώνας μιας καινούργιας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατι-

κού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων.» (από το Πρόγραμμα του ΚΚΕ)

Η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλι-σμού και η σοσιαλιστική επανάσταση

H νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης, αρχικά σε μια χώρα ή σε μια ομάδα χω-ρών, προκύπτει από τη λειτουργία του νόμου της ανισόμετρης οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης του καπιταλισμού. Oι προϋποθέσεις για να τεθεί η σοσιαλιστι-κή επανάσταση στην ημερήσια διάταξη δεν ωριμάζουν ταυτόχρονα σε παγκό-σμιο επίπεδο. H ιμπεριαλιστική αλυσίδα θα σπάσει στον πιο αδύναμο κρίκο της. Tο συγκεκριμένο “εθνικό” καθήκον κάθε KK είναι η πραγματοποίηση της σοσιαλι-στικής επανάστασης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη χώρα του, ως ένα μέρος της παγκόσμιας επαναστατικής διαδικασί-ας. Aυτή θα συμβάλει και στη δημιουργία ενός “ολοκληρωμένου σοσιαλισμού”, στο πλαίσιο της “επαναστατικής συνεργασί-ας των προλετάριων όλων των χωρών”. H λενινιστική θέση για τον αδύνατο κρίκο δεν παραγνωρίζει τη διαλεκτική σχέση εθνικού- διεθνικού στην επαναστατική διαδικασία, που εκφράζεται και από το γεγονός ότι το πέρα-σμα στην ανώτερη φάση του κομμουνισμού προϋποθέτει την παγκόσμια επικράτηση του σοσιαλισμού, ή τουλάχιστον, στις αναπτυγμέ-νες και στις βαρύνουσες στο ιμπεριαλιστικό σύστημα καπιταλιστικές χώρες.

O βαθμός ωρίμανσης των υλικών προϋπο-θέσεων για το σοσιαλισμό διαφέρει ανάμεσα στις καπιταλιστικές κοινωνίες ως αποτέλεσμα του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης του κα-πιταλισμού. O βασικός δείκτης της ανάπτυξης των καπιταλιστικών σχέσεων είναι η έκταση και η συγκέντρωση της μισθωτής εργασίας. Στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού η σχετική καπιταλιστική καθυστέρηση μπορεί να τρο-φοδοτήσει απότομη όξυνση των αντιθέσεων, επομένως και την επαναστατική κρίση, αλλά και τη δυνατότητα νίκης. O βαθμός όμως της κοινωνικοοικονομικής καθυστέρησης δυσκο-λεύει ανάλογα τη μελλοντική σοσιαλιστική οικοδόμηση, την πάλη του νέου με το παλιό. H ταχύτητα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης επηρεάζεται από αυτό που κληρονομεί. Σε κάθε περίπτωση όμως, το επίπεδο του καπιταλιστικού παρελθόντος που κληρο-

νομεί η επαναστατική - εργατική εξουσία δεν δικαιολογεί την αμφισβήτηση βασι-κών νομοτελειών της σοσιαλιστικής επα-νάστασης και οικοδόμησης. Aυτές έχουν γενική ισχύ σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, ανεξάρτητα από τις ιστορικά διαμορφωμένες ιδιαιτερότητές τους που οπωσδήποτε υπήρξαν κατά την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμη-σης στον 20ο αιώνα και σίγουρα θα υπάρξουν στη μελλοντική σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μια κομμουνιστική επανάσταση…

Η αστική τάξη γνωρίζει ότι ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος. Γι’ αυτό άλ-λωστε εξαπολύει συκοφαντική εκστρατεία απέναντι στο σοσιαλισμό, οργανώνει το κυ-νήγι κομμουνιστικών συμβόλων σε μία σειρά χώρες της Ευρωπαικής Ενωσης, απαγορεύει τη δράση Κομμουνιστικών Νεολαιών όπως στην Τσεχία, προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία, καταδικάζει τις κομμουνιστικές ιδέες με το περίφημο αντικομμουνιστικό μνημό-νιο στο συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Παράλληλα, αβαντάρει μια σειρά σοσιαλδη-μοκρατικές και οπορτουνιστικές θεωρίες της “μόδας” που προβάλλουν ένα σοσιαλισμό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι όλα αυτά δεν είναι παρά ένα σημάδι που δείχνει ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχουν προϋποθέσεις για να οξυνθεί, και η αστική τάξη κινητοποιεί όλες τις δυνάμεις της για να υπερασπιστεί και να θωρακίσει την αστική δημοκρατία της.

Δεν μπορεί παρά να θυμηθεί κανείς τα λό-για του Καρλ Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μα-νιφέστο το 1848 που παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ: «Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη: το φάντασμα του κομμου-νισμού. Ολες οι δυνάμεις της γερασμένης Ευρώπης ενώθηκαν σε μία ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα: ο πάπας και ο τσάρος, ο Μέτερνιχ και ο Γκιζό, οι γάλλοι ριζοσπάστες και οι γερμανοί αστυ-νομικοί.

Ποιο κόμμα δεν έχει κατηγορηθεί σαν κομ-μουνιστικό από τους αντιπάλους του που

κυβερνούν, ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν στιγμάτισε με τη σειρά του με την κα-τηγορία του κομμουνισμού τους προοδευ-τικούς αντιπολιτευόμενους, καθώς και τους αντιδραστικούς αντιπάλους του;

Δύο πράγματα βγαίνουν από το γεγονός αυτό: Ο κομμουνισμός αναγνωρίζεται πια από όλες τις ευρωπαικές δυνάμεις σαν μια δύναμη. Είναι καιρός πια οι κομμουνιστές να εκθέσουν μπροστά σε όλο τον κόσμο τις αντιλήψεις τους, τους σκοπούς τους, τις επιδιώξεις τους και να αντιπαραθέσουν στο παραμύθι του κομμουνιστικού φαντάσματος ένα Μανιφέστο του ίδιου του κόμματος…». «…Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπρος σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σε αυ-τήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Εχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο».(1)

Υποσημείωση: Κ.Μαρξ, Φ. Ενγκελς, Διαλεχτά Εργα, τ.1, Το

Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος

Επιμέλεια Κειμένου: ΙΕ του ΚΣ της ΚΝΕ

Τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ πρέπει να αφομοιώ-σουν τις επεξεργασίες του Κόμματος για το σοσιαλι-σμό-κομμουνισμό, καθώς η πάλη για το σοσιαλισμό δεν αφορά κάποιο μακρινό μέλλον, αλλά καθορίζει την δράση μας σήμερα.

29

vsνεολαια

ΚOμμα ΕυρωπαϊΚHς αριςτΕρAς

... μεσα απο τα σπλαχνα τησ εε

O “σύντροφος” του ΣΥΡΙΖΑ, Κλάους Λέντερερ, πρόεδρος του «Die Linke» στο Βερολίνο, μιλώντας σε εκδήλω-ση με θέμα “Αλληλεγγύη στο Ισραήλ, να σταματήσουμε την τρομοκρατία της Χαμάς”!!!

«Σήμερα μια αριστερή, εναλλακτική, αντικαπιταλιστική λύση δεν μπο-

ρεί να στηρίζεται στην αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας αλλά και στα

θέματα του περιβάλλοντος και εκείνων των δικαιωμάτων των γυναικών

και των ομοφυλόφιλων» (Φ. Μπερτινότι, πρώτος πρόεδρος του ΚΕΑ)

Ενα ελάχιστο δείγμαΩς τέτοιο κόμμα, το ΚΕΑ πρωτοστάτησε

στην αντικομμουνιστική εκστρατεία και προ-παγάνδα, πολύ νωρίτερα από τη σύνταξη του αντικομμουνιστικού μνημονίου από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Tαυτόχρονα, δεν προβάλλει καμιά αντίσταση στο ότι αρκετά κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη είναι παράνομα, αποκλείονται από εκλογές κλπ. Την ίδια στιγμή, διακηρύσσεται ανοιχτά από το ΚΕΑ η εχθρότητα προς το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε τον 20ό αιώνα στην ΕΣΣΔ και την Ευρώπη και μηδενίζεται η προσφορά του. Ο σοσιαλισμός συκοφαντείται από το οπορ-τουνιστικό ΚΕΑ με τόσο μένος όσο και από τα αστικά κόμματα, ενώ στα υλικά του δια-κηρύσσει τη σχέση του με το χρεοκοπημένο ρεύμα του ευρωκομμουνισμού.

Κραυγαλέα είναι και η προσπάθεια από πλευράς του κόμματος αυτού, να ενσωμα-τώνει τους απεργιακούς και λαϊκούς αγώνες στην πολιτική του ευρωμονόδρομου. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο οι ...αριστεροί του ΚΕΑ να συμμετάσχουν και να μιλήσουν σε εκδήλω-ση στο Βερολίνο (στα μέσα του Γενάρη) με το σύνθημα “Αλληλεγγύη στο Ισραήλ, να σταματήσουμε την τρομοκρατία της Χα-μάς”! Συγκεκριμένα στην κατάπτυστη αυτή εκδήλωση το κόμμα της “Αριστεράς” (“Die Linke”), που είναι σήμερα στην προεδρία του ΚΕΑ (Λόταρ Μπίσκι), εκπροσώπησε ο πρόε-δρος της Οργάνωσης του Βερολίνου, Κλάους Λέντερερ.

Στόχος: Η “ταξική ειρήνη”Διακηρυγμένος στόχος του ΚΕΑ, άλλωστε,

δια στόματος του ίδιου του τότε προέδρου του, Φάουστο Μπερτινότι (ομιλία του στο 1ο Συνέδριο του ΚΕΑ στην Αθήνα στις 1/11/2005), είναι η «επίτευξη του κοινωνικού και δημο-κρατικού συμβιβασμού, μια βάση για την άλλη Ευρώπη». Πρόκειται για την κοινωνική συναίνεση, τον κοινωνικό συμβιβασμό των συγκρουόμενων ταξικών συμφερόντων, την ταξική ειρήνη μεταξύ της εργατικής και της αστικής τάξης. Δηλαδή, για έναν από τους στρατηγικούς στόχους κάθε καπιταλιστή, όλων των αστικών κομμάτων, του αστικού κράτους και κάθε αστικής κυβέρνησης, είτε αυτή είναι νεοφιλελεύθερη, είτε σοσιαλδη-μοκρατική. Πρόκειται για στόχο που έχει και σήμερα η ΕΕ. Απλώς το ΚΕΑ θεωρεί ότι μια εναλλακτική αριστερά, σε συνεργασία με μια “άλλη” σοσιαλδημοκρατία μπορεί αυτόν το στόχο να τον φέρει καλύτερα σε πέρας, απ’ ότι οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις.

Ο ρόλος του ΚΕΑ είναι λοιπόν να ενισχύσει το “πέπλο” που καλύπτει την εκμεταλλευτική φύση του καπιταλιστικού συστήματος, για να στρέψει την πάλη της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μακριά από το αντι-κειμενικό τους συμφέρον, που είναι η κατάρ-γηση της εκμετάλλευσης. Ετσι στο ίδιο μοτί-βο με τον προαναφερθέντα στόχο κινείται και το όραμά τους, που είναι: Μια “συμμετοχική δημοκρατία” «που γεννιέται από την εποι-κοδομητική διαχείριση των συγκρούσε-ων, κοινωνικών καθώς και ιδεολογικών» (από την ίδια ομιλία του Φ. Μπερτινότι στην Αθήνα). Βλέπουμε πως ενώ αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν συγκρούσεις (πράγμα ολοφάνερο

Το Κόμμα Ευρωπαϊκής

Αριστεράς (ΚΕΑ), ιδρύ-

θηκε το 2004 -μέσα

από τα σπλάχνα της

Ευρωπαϊκής Ενωσης- με στόχο

τον αφοπλισμό του εργατικού και

λαϊκού κινήματος, ώστε αυτό να

καταστεί ακίνδυνο για την εξουσία

των μονοπωλίων, να μην αποκτή-

σει ταξικό προσανατολισμό και να

παραιτηθεί από την ανατροπή του

καπιταλισμού και τη σοσιαλιστική-

κομμουνιστική προοπτική. Ο οπορ-

τουνιστικός αυτός πολιτικός σχη-

ματισμός, στον οποίο συμμετέχει ο

ΣΥΝ, επιδιώκει να αποκαταστήσει

στα μάτια των εργαζομένων και των

νέων την “αίγλη” της σοσιαλδημο-

κρατικής διαχείρισης του καπιταλι-

σμού, έναντι της νεοφιλελεύθερης

κι ας πρόκειται στην ουσία για δύο

όψεις του ίδιου εκμεταλλευτικού

και βάρβαρου συστήματος.

στον καθένα), σκόπιμα αυτές δεν αναγνωρί-ζονται ως ταξικές. Τότε θα έπρεπε να αναγνω-ρίσουν την ύπαρξη ασυμφιλίωτων τάξεων, ότι σήμερα την εξουσία κατέχει η αστική τάξη σε βάρος της εργατικής.

Αντίθετα, για το ΚΕΑ αυτές οι συγκρούσεις πρέπει να διαχειρίζονται εποικοδομητικά, με τέτοιο τρόπο δηλαδή, που να μην αποτελέ-σουν απειλή για την εξουσία των μονοπω-λίων, που να οδηγούν στην ταξική ύπνωση της εργατικής τάξης. Με άλλα λόγια, όραμα των αριστερών ευρωπαίων είναι να απο-προσανατολίσουν την εργατική τάξη από την ιστορική της αποστολή, που δεν είναι άλλη από την ανατροπή του καπιταλισμού, την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλε-ταριάτου και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση, αυτή του σοσιαλισμού.

Διαχείριση του καπιταλισμούκαι κοινωνικός μετασχηματισμός

Η απουσία κριτικής στον καπιταλισμό από το ΚΕΑ είναι εκκωφαντική. Αντίθετα εκείνο που καταδικάζεται σε όλους τους τόνους είναι η νεοφιλελεύθερη μορφή διαχείρισης του κα-πιταλισμού. Ετσι, προκειμένου να κρυφτεί η βασική αντίθεση του καπιταλισμού, η αντίθεση ανάμεσα στην κοινωνικοποίηση της εργασίας και στην ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, προτάσσονται διάφορες θεω-ρητικές, αντιεπιστημονικές σοφιστείες, όπως π.χ. ότι η εργατική τάξη δεν είναι μία: υπάρχουν “παραδοσιακές εργατικές τάξεις” και “νέοι εργαζόμενοι”, σαν οι τελευταίοι να μην είναι τμήμα της εργατικής τάξης. Μιλάνε ακόμα για ιστορική αντίθεση δεξιάς - αρι-

1998

31

στεράς, για πολιτική αντίθεση κυβέρνησης -αντιπολίτευσης, για μια «νέα διαίρεση που αναπτύσσεται μεταξύ των ανώτερων και των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων», την οποία αποδίδουν στη νεοφιλελεύθερη δια-χείριση.

«Το δίλημμα νεοφιλελευθερισμός ή καπι-ταλιστικός μετασχηματισμός», είναι η «ιστο-ρική πρόκληση για την αριστερά», είχε πει ο Αλέκος Αλαβάνος με αφορμή το 1ο Συνέδριο του ΚΕΑ (Αθήνα, 2005).

Αυτή είναι η πρότασή τους: μια άλλη δια-χείριση του καπιταλισμού. Αυτό προκύπτει και από τα επίσημα κείμενά τους, όπως είναι και η «Διακήρυξη της Αθήνας» (Οκτώβρης 2005) και η διακήρυξή τους για τις επερχόμε-νες Ευρωεκλογές, ντοκουμέντα που βρίθουν από προτάσεις διαχείρισης που δεν θίγουν την ουσία της καπιταλιστικής οικονομίας. Από προτάσεις δηλαδή που σε τελευταία ανάλυση αποπροσανατολίζουν και δημιουργούν αυτα-πάτες για έναν καπιταλισμό, όπου δήθεν «οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη». Σε αυτή τη βάση κριτικάρονται επιμέρους απο-φάσεις της ΕΕ και όχι συνολικά η στρατηγική της. Ενδεικτικές οι αυταπάτες για «ένα άμεσο επαναπροσανατολισμό του προϋπολογι-σμού και των οικονομικών πολιτικών της ΕΕ» και μια «Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δημοκρατικά ελεγχόμενη» και «στην υπη-ρεσία της απασχόλησης και της ανάπτυξης». Η αριστεροσύνη τους σταματάει εκεί που ξεκινάνε η αγορά και τα καπιταλιστικά κέρ-δη. Η -με τα λόγια του Οσκαρ Λαφοντέν- (σε συνέδριο του ΚΕΑ) «η λύση βρίσκεται σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος που να λειτουργεί παράλληλα με την ελεύθερη αγορά»…

Μέσα από τα “σπλάχνα” της ΕΕΟλα τα παραπάνω δεν είναι τυχαία. Τι άλλο

θα μπορούσε να πρεσβεύει ένα κόμμα που ιδρύθηκε με “φιρμάνι” της ΕΕ, για να λειτουρ-γήσει ως «παράγοντας για την ολοκλήρωση στα πλαίσια της Ενωσης και να συμβάλλει στη δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης», όπως αναφέρεται στον Κανονισμό της Επι-τροπής για τα Ευρωπαϊκά Κόμματα; Το ΚΕΑ από την ίδια του τη φύση δεν αντιτίθεται στον

πυρήνα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της ΕΕ: άλλωστε ο παραπάνω κανονισμός, προϋποθέ-τει ως όρο για την ίδρυσή των Ευρωπαϊκών Κομμάτων, «να σέβονται τις αρχές της ΕΕ και να το δείχνουν στην πράξη». Τα ευρω-παϊκά κόμματα οφείλουν να δίνουν λόγο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για όποια αλλαγή κάνουν στο πρόγραμμα και το καταστατικό τους, ενώ προβλέπεται και έλεγχος “νομιμο-φροσύνης”, ως προς την τήρηση των αρχών της ΕΕ.

Η δε χρηματοδότηση του ΚΕΑ, από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, αφορά αυστηρά στις δράσεις που προβλέπονται από το καταστατι-κό του (και φέρουν την υπογραφή της ΕΕ ότι μπορούν να πραγματοποιηθούν), ενώ η χρή-ση της χρηματοδότησης ελέγχεται από τους αρμόδιους μηχανισμούς της ΕΕ (Κοινοβούλιο και Ελεγκτικό Συνέδριο).

Είναι περισσότερο από προφανές ότι ένα τέτοιο κόμμα ούτε μπορεί ούτε θέλει να παίξει ρόλο αντίστασης στον ιμπερια-λισμό, πόσο μάλλον ανατροπής του, όση αριστερή φρασεολογία κι αν χρησιμοποιήσει. Στην πραγματικότητα, προσφέρει εκτόνωση στη λαϊκή δυσαρέσκεια, που προκαλείται από τις συνεχιζόμενες αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών, χωρίς να τις αντιπαλεύει.

“Πρώτοι και καλύτεροι”στον αντικομμουνισμό

Μάλιστα, το ΚΕΑ την ίδια στιγμή που δεν ασκεί καμία κριτική στο καπιταλιστικό σύ-στημα, υιοθετεί ως θεμελιακή αρχή του την απόρριψη του λεγόμενου “σταλινισμού”. Αυ-τό δεν είναι τυχαίο. Είναι αντίθετα, ενδεικτικό ποιοτικό χαρακτηριστικό του κόμματος αυτού,

ως κόμμα που προσπαθεί να ενσωματώσει τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης στα συμφέ-ροντα των κεφαλαιοκρατών.

Η καταδίκη του “σταλινισμού” είναι τόσο καίριο ζήτημα για το ΚΕΑ, ώστε να αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή ενός κόμματος σ’ αυτό. Ο Φ. Μπερτινότι, στις 8/1/2005 δήλωσε: «Η απόρριψη του στα-λινισμού ανήκει στην πολιτική μας ταυτότη-τα. Χωρίς αυτή την απόρριψη, πολλοί από εμάς δεν θα ήταν σε αυτό το κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, η απόρριψη του σταλινισμού έχει αναγνωριστεί από κάθε κόμμα, το οποίο συμμετείχε στην ίδρυση του ΚΕΑ και είναι ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία του».

Δεν είναι παράδοξο για ένα αυτοαποκαλού-μενο αριστερό κόμμα να ταυτίζεται με την πιο αντιδραστική, αντικομμουνιστική, “ψυχροπο-λεμική” αστική προπαγάνδα, να ασπάζεται και να διαδίδει την πιο βρώμικη λάσπη που έχει δεχθεί η πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Δεν είναι παράδοξο γιατί βασικός σκοπός ύπαρξης αυτού του κόμματος είναι να χτυπηθεί, να σβήσει, να συντριβεί η σοσιαλιστική-κομμουνιστι-κή προοπτική από το “οπτικό πεδίο” της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Ετσι, χτυπούν στη συνείδηση της εργατικής τάξης το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, την πάλη για μια κοινωνία όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνικοποιημένα και η εργατική τάξη θα έχει την εξουσία μέχρι την οριστική εξάλειψη των τάξεων.

Τα παραπάνω ομολογούν και οι υποστηρι-κτές του ΚΕΑ: «Η απόρριψη του σταλινισμού δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το παρελθόν μας, αλλά με το μέλλον μας (...). Αυτό που ριζικά αρνούμαστε, είναι κυρίως η έννοια της εξουσίας, που συσχετίζουμε με τον στα-λινισμό». Αυτό που ριζικά αρνούνται είναι η σοσιαλιστική προοπτική, η ύπαρξη της ταξικής πάλης, η οποία εντείνεται από τη στιγμή που η εργατική τάξη θα κατα-λάβει την εξουσία και θα εντείνονται και οι αντιδράσεις ενάντια στο “ρίζωμα” των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού κλπ.

Εκφυλισμός της έννοιαςτου διεθνισμού

Το ΚΕΑ αποτελεί μια συγκόλληση κομμάτων τα οποία θα πρέπει να είναι υποταγμένα στην εξουσία των μονοπωλίων και τους πολιτικούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς τους οργα-νισμούς. Μια συγκόλληση, και μάλιστα σε ενιαίο κόμμα, με ενιαία δομή, με ιεραρχία, όπου παραβιάζονται οι αρχές της αυτοτέλειας και της ισοτιμίας του κάθε κόμματος, υπό τις επιταγές μάλιστα, της ιμπεριαλιστικής ένω-σης που ονομάζεται ΕΕ. Χαρακτηριστικό της παραβίασης της αυτοτέλειας των κομμάτων είναι, ότι έχουν πραγματοποιηθεί επεμβάσεις από τον καθοδηγητικό πυρήνα του ΚΕΑ σε κόμματα -μέλη του, πέρα από κάθε έννοια αρχής σεβασμού της ανεξαρτησίας και μη επέμβασης στα εσωτερικά των κομμάτων (για παράδειγμα στο ΚΚ Βοημίας-Μοραβίας για το θέμα της “απόρριψης του σταλινισμού”).

Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση το ΚΚΕ επιδιώκει να προωθηθεί «πιο διακριτή μορφή συνεργασίας με Κομμουνιστικά και Εργατι-κά Κόμματα για τον κομμουνιστικό πόλο». Η διακριτή αυτή παρουσία των μαρξιστικών -λενινιστικών κομμάτων θα έχει τη μορφή της κοινής δράσης και της αμοιβαίας υποστή-ριξης. Δεν θα αναιρεί την ευθύνη του κάθε κόμματος απέναντι στην εργατική τάξη και το κίνημα της κάθε χώρας.

Από τα παραπάνω προκύπτει και η εκτίμηση που υπάρχει στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο: «Η δράση του ΚΕΑ επιβεβαι-ώνει την πρόβλεψη του Κόμματος ότι αποτε-λεί μοχλό της επιχείρισης για μετάλλαξη του χαρακτήρα των κομμάτων που διατηρούν τον τίτλο “κομμουνιστικό” ή έχουν κρατήσει στον έναν ή στον άλλο βαθμό, έστω και τυπι-κά, ορισμένα χαρακτηριστικά. Η συρρίκνωση της επιρροής βασικών κομμάτων του ΚΕΑ, που πρωτοστάτησαν στον ευρωκομμουνισμό και σήμερα αποτελούν ναυαρχίδα του οπορ-τουνισμού, αποτελεί εύλογη εξέλιξη της συ-νολικής τους πορείας».

Επιμέλεια: ιΕ του Κς της ΚΝΕ

2006

Τέτοια “Ευρωαριστερά” να τη χαίρονται στο ΣΥΝ! Το 1999 χειροκρότησαν το Σρέντερ και Ντ’ Αλέμα που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία και το 2006 σαν αμετανόητοι οπορτουνιστές πανηγύρισαν τη νίκη του Πρόντι στην Ιταλία. Από τις “νίκες” της “Ευρωαριστεράς” και τα κατορθώματα της κυβέρνησης Πρόντι (που συμμετείχε και ο πρώτος πρόεδρος του ΚΕΑ Φ. Μπερτινότι): η διατήρηση του ιταλικού στρατού στο Ιράκ, η αύξηση των όριων συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων με δημοψήφισμα!

Βασικός σκοπός ύπαρξης του

ΚΕΑ -όπως και των αστικών

κομμάτων- είναι να χτυπηθεί, να

σβήσει, να συντριβεί η σοσιαλι-

στική-κομμουνιστική προοπτική

νέοι στρατευμένοι ϐ 33Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 200932 ϐ νέοι στρατευμένοι

“ΦημολογΙα” γΙα μεΙωση τησ θητεΙασ

όχι στους μισθοφόρους!Ναι στο 9μηνο...

αν έτοιμος από

καιρό, μετά από

μια “βροχή” δη-

μοσιευμάτων

που ξεκίνησε

τον περασμένο

Νοέμβρη, ο

Υπουργός αμυνας Β. Μεϊμαράκης

υποστήριξε πρόσφατα σε δηλώ-

σεις του πως η μείωση της θητείας

είναι πλέον «θέμα πολιτικής από-

φασης». η κυβέρνηση βέβαια, πι-

στή στις ευρωΝατοϊκές επιταγές,

ξεκαθαρίζει πως το αναγκαίο αυτό

μέτρο συνδέεται με τη μετατροπή

του στρατού σε μισθοφορικό, με

την ολοένα και μεγαλύτερη αύξη-

ση του αριθμού των κάθε λογής

μισθοφόρων. Δείχνει έτσι πως όσο

αναγκαία και απαραίτητη είναι η

μείωση της θητείας για τα παιδιά

των λαϊκών οικογενειών που στε-

νάζουν από το οικονομικό βάρος

της θητείας, άλλο τόσο επικίνδυ-

νη και συμφέρουσα μόνο για την

αστική τάξη και τις επιδιώξεις της

είναι η μετατροπή του στρατού σε

μισθοφορικό.

Προεκλογικά παιχνίδια…

Χρόνια τώρα, όλες οι πτυχές της θητείας, από τον τόπο και το σώμα που θα υπηρετήσεις ως τη διάρκεια της, αποτελούν προεκλογικό “χαρτί” στα χέρια των αστικών κόμματων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παίζουν με την αγωνία και το βραχνά των νέων και των λαϊκών οικογενειών που αντιμετωπίζουν το βαρύ οικονομικό φορ-τίο της θητείας. Αραγε, νομίζουν πως έχουμε ξεχάσει ότι το 2004 ο τότε Υπουργός, Σ. Σπη-λιωτόπουλος, έταζε 11μήνη θητεία από το Γενάρη του 2006 και 6μηνη ως το τέλος του 2008; Εχουμε χορτάσει χρόνια τώρα και από τους δυο πολλά “θα” και εξαγγελίες με σκο-πό να αρπάξουν τις ψήφους των φαντάρων και των οικογενειών τους. Κανένας νέος δεν πρέπει να εξαπατηθεί και να τους χαρίσει την ψήφο του με “αντάλλαγμα” τη μείωση της θητείας, πόσο μάλλον όταν πίσω από αυτή τη θητεία κρύβονται μια σειρά αντι-δραστικές αλλαγές που προωθούνται με το πρόσχημά της.

Στόχος τους ο μισθοφορικός στρατός

Η αστική τάξη και τα κόμματά της στην πραγματικότητα δεν “κόπτονται” για τη δι-άρκεια της θητείας: στόχος τους, ταξική τους επιλογή είναι η δημιουργία ενός στρατού πρόθυμου να υπερασπίσει τα συμφέροντά της, εντός και εκτός συνόρων.

Ηδη το ΥΠΕΘΑ ανακοίνωσε την πρόσληψη 4.000 ΕΠΟΠ, επιπρόσθετα στους 1.300 που προσελήφθησαν πρόσφατα. Σε αυτήν την κατεύθυνση βαδίζει και η φημολογία για κατάργηση της θητείας στο ναυτικό και την αεροπορία, παρά τον πόνο των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που θα χάσουν τα ρουσφέτια των μετατάξεων. Το ναυτικό και η αεροπορία εξάλλου είναι τα σώματα που εμπλέκονται περισσότερο στους ΕυρωΝΑΤΟ-ϊκους σχεδιασμούς γι’ αυτό και τα θέλουν “στεγανοποιημένα” από τη λαϊκή επιρροή.

Με δυο λόγια, θέλουν ένα στρατό μι-σθοφόρων, υποταγμένο στα σχέδια των Ευρωπαίων και ΝΑΤΟϊκών ιμπεριαλιστών, που θα μακελεύει λαούς όπου γης αλλά θα είναι και έτοιμος να καταστείλει τις λα-ϊκές κινητοποιήσεις εντός της χώρας.

Προκλητικό δε, είναι πως παρουσιάζουν και το θεσμό των ΕΠΟΠ σαν “ευκαιρία” και σαν “λύση” στο πρόβλημα της ανεργίας. Είναι

άραγε ευκαιρία οι νέοι των φτωχών λαϊκών οικογενειών να γίνουν κρέας στα κανόνια του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού, σε ιμπεριαλιστι-κές αποστολές και πολέμους; Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από το μισθο-φορικό στρατό: ίσα- ίσα που αυτός φτιάχνεται εναντίον τους.

Αξίζει να σημειώσουμε πως οι “ριζοσπά-στες” του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με αρθογραφία τους στην “Αυγή”, έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ της μετατροπής του στρατού σε μισθοφορικό ενώ το “Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος” δεν βγάζει κουβέντα και κάνει γαργάρα το θέμα του μισθοφορικού στρατού.

Στο πλέγμα των αντιδραστικών αλλαγών που προωθούνται, πρέπει να προσθέσουμε και την πρόθεση του ΥΠΕΘΑ να καταργή-σει τις αναβολές λόγω σπουδών μετά τα 25 χρόνια, τη στιγμή που ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών και σπουδαστών καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους όχι από… χόμπι, αλλά γιατί δουλεύουν παράλληλα για να τα βγάλουν πέρα.

Μείωση της θητείας προς όφελος του λαού

Η μείωση της θητεί-ας μπορεί και πρέπει να εφαρμοστεί προς όφελος του λαού και της νεολαίας με την πρόσληψη πολιτικού προσωπικού και την αξιοποίηση νέων τε-χνολογιών στα στρα-τόπεδα και ταυτόχρονα με την εγκατάλειψη του ευρω-ΝΑΤΟϊκού “αποτρεπτικού” δόγματος που προ-ϋποθέτει την ύπαρξη μισθοφορικού στρατού και την αποστολή Ελ-λήνων στρατιωτών εκτός συνόρων.

Απαιτούμε να καταρ-γηθεί ο μισθοφορικός στρατός και να επιστρέ-ψουν οι 2.500 Ελληνες στρατιώτες που βρίσκο-νται εκτός συνόρων, να

μειωθεί η θητεία, να αυξηθεί στο ύψος του-λάχιστον των 300 ευρώ ο μισθός του φα-ντάρου, να μη φορτώνεται στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών το κόστος της θητείας. Ούτε ευρώ από τη τσέπη του φαντάρου και της οικογένειάς του στη διάρκεια της θητείας.

Παράλληλα, πρέπει να εκδημοκρατιστούν οι Ενοπλες Δυνάμεις, να κατοχυρωθούν οι συν-δικαλιστικές ελευθερίες των στρατευμένων και να αναβαθμιστούν οι εγκαταστάσεις των συνθηκών διαβίωσης στα στρατόπεδα.

Ακόμα, να γίνει ουσιαστική στροφή για πραγματική βασική στρατιωτική εκπαίδευ-ση και ειδίκευση, να υπάρξει μέριμνα και σχεδιασμός για τον ελεύθερο χρόνο και την ψυχαγωγία, τη μόρφωση και τον πολιτισμό σε βάρος της αγγαρείας, του “γόπινγκ”, του καψωνιού.

Κανένας νέος να μη νομιμοποιήσει το μι-σθοφορικό στρατό και τα ιμπεριαλιστικά δόγματα, κανένας νέος να μην τους χαρί-σει την ψήφο του. Μείωση της θητείας σε όφελος της νεολαίας και όχι των ιμπερι-αλιστών.

Κανένας νέος να μη νομι-μοποιήσει το μισθοφορικό στρατό και τα ιμπεριαλιστι-κά δόγματα, κανένας νέος να μην τους χαρίσει την ψή-φο του

Καλή και αγωνιστική θητεία σε όλους όσοι μπαίνουν το Φλεβάρη. Ραντεβού έξω από τις πύλες των στρατοπέδων στις εξορμήσεις της ΚΝΕ.

νέοι στρατευμένοι ϐ 33Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 200932 ϐ νέοι στρατευμένοι

6 ΣΠ, Κόρινθος

Δημοσιεύουμε, όσα “χρωστάμε” από το mail που λάβαμε τον προηγούμενο μήνα από την Κόρινθο, ξεκινώντας από τις συνθήκες διαβίωσης στο στρατόπεδο:

«Κτήρια και εγκαταστάσεις τουλάχιστον πεντηκονταετίας. Υγρασία, μούχλα, βρώμα σε όλα τα κτήρια ακόμα και στα μαγειρεία και τα εστιατόρια. (…) Σε κάθε λόχο (200 φαντάροι) αντιστοιχούν 8 (!) τουαλέτες εκ των οποίων οι 2-3 είναι εκτός λειτουργίας. Τα περισσότερα πρωινά το νερό ερχόταν στο στρατόπεδο μετά τις 8- 8:30 και έτσι η προσωπική υγιεινή κάθε φαντάρου... πήγαινε περίπατο. Στα δικαιολο-γημένα παράπονα για τις άθλιες συνθήκες στις τουαλέτες, η απάντηση της διοίκησης ήταν “Τέτοια ανατροφή έχετε πάρει από το σπίτι σας, τι να κάνουμε…” και μάλιστα προχώρησε και στο...δραστικότατο μέτρο, του “τουαλετοφύλακα” (!) το οποίο προφανώς δεν έλυσε το πρόβλημα.

Σε ολόκληρο τάγμα (600 φαντάροι) αντι-στοιχούσαν όλες κι όλες 40 ντουζιέρες, εξαι-τίας όμως των πεπαλαιωμένων υδραυλικών εγκαταστάσεων, οι ντουζιέρες με ζεστό νερό δεν ξεπερνούσαν τις 8! Ετσι, αρκετές φορές πολλοί φαντάροι, κάτω από την πίεση του συ-νεχούς “τρεξίματος” αναγκάζονται να κάνουν μπάνιο με κρύο νερό.

Το πρωινό ήταν ανεπαρκέστατο, σε κά-θε φαντάρο αντιστοιχούσαν 1 βουτυράκι, 1 μαρμελαδίτσα και 2 φέτες ψωμί. Οι μερίδες φαγητού ήταν πολύ μικρές και έτσι αναγκα-στικά πέρναγες μια βόλτα από το ΚΨΜ ή την ψησταριά να καταθέσεις τον οβολό σου για να χορτάσεις.

Η ιδιωτικοποίηση καλά κρατεί και μέσα στο στρατόπεδο. Οι διοικητές λόχων αλλά και του στρατοπέδου (λες και ήταν manager της επι-χείρησης) ανακοίνωσαν στις αναφορές, πως το στρατόπεδο έχει σύμπραξη με την εταιρεία “Laundry System” για το πλύσιμο και σιδέρω-μα των ρούχων. Επίσης οι φαντάροι έβαζαν το χέρι στην τσέπη για να πίνουν νερό, αφού το νερό από τις βρύσες δεν ήταν πόσιμο και ιδι-ωτική εταιρεία εκμεταλλευόταν τα διάσπαρτα στο στρατόπεδο αυτόματα μηχανήματα.»

Οσον αφορά περιστατικά παραβίασης των δικαιωμάτων των φαντάρων, η επιστολή συ-νεχίζει:

«Λοχίας “ανακάλυψε” δυο φαντάρους που διέπραξαν το τρομερό παράπτωμα να μιλάνε μεταξύ τους! Τότε για τιμωρία ο λοχίας διέτα-ξε όλο το λόχο να τρέξει για 1 χιλιόμετρο προς τα εστιατόρια στις 3 το μεσημέρι και ύστερα από εξαντλητικό πρόγραμμα στην πρωινή εκπαίδευση. Μάλιστα για “παραδειγματισμό” ο λοχίας έβαλε τους φαντάρους να κάνουν και 2 κύκλους γύρω από τα εστιατόρια υπό συνεχείς φωνές και ατάκες του στυλ “αφού δεν παίρνετε από λόγια θα παίξουμε έτσι”. Το καψώνι αυτό δεν έμεινε αναπάντητο. Στην αναφορά οι φαντάροι κατήγγειλαν το καψώνι και στην κυριολεξία κατά δεκάδες

σφυροκόπησαν το λοχία (στο άκουσμα των καταγγελιών του πέφτανε στυλό και τετράδια και από την τρομάρα του μπέρδευε τα λόγια του) και απαίτησαν μαζικά το σεβασμό στην προσωπικότητά τους. Το αποτέλεσμα ήταν να μπει ο λοχίας στη θέση του και να μην τους ξαναενοχλήσει.

Την ίδια τύχη είχε και ο Επιλοχίας του 1ου Λόχου που κατά τη βραδινή αναφορά, επειδή δυο φαντάροι μιλούσαν μεταξύ τους, πίστε-ψε ότι θα τρομοκρατήσει τους φαντάρους με το αμίμητο “Πέστε όλοι κάτω για κάμψεις ψάρια”. Αρκετοί όμως δεν έπεσαν και κατήγ-γειλαν στα ίσα και επιτόπου το καψώνι, λέγο-ντας πως κάμψεις δεν προβλέπονται κατά τη βραδινή αναφορά και πως το καψώνι απαγο-ρεύεται από τον στρατιωτικό κανονισμό (ΣΚ) 20-1. Φαίνεται όμως πως η αποφασιστική και αγωνιστική στάση των φαντάρων να υπερα-σπιστούν την αξιοπρέπειά τους εξόργισε ακό-μα περισσότερο τον υπαξιωματικό που άρχισε να γκαρίζει και να προσβάλει τους φαντάρους με φράσεις του στυλ “Θα σου τρίψω το ΣΚ στη μούρη, οσοι δεν πέφτουν είναι κυρίες” κ.α… Τζάμπα σάλιο. Το επόμενο πρωί φαντά-ρος βγήκε παραπονούμενος στην αναφορά καταγγέλλοντας το καψώνι και απαιτώντας την άμεση και παραδειγματική τιμωρία του υπαξιωματικού. Το ζήτημα έφτασε στο διοι-κητή του τάγματος και το αποτέλεσμα ήταν να καταδικαστεί το καψώνι ως «απαράδεκτη ενέργεια και μη προβλεπόμενη από το ΣΚ» και να τιμωρηθεί ο επιλοχίας αυστηρά. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τέτοιες συμπε-ριφορές από αξιωματικούς καταδικάστηκαν στη συνείδηση των φαντάρων. Οι φαντάροι συνειδητοποίησαν πως εκτός από το δρόμο της τυφλής υπακοής υπάρχει και ο δρόμος του αγώνα και της διεκδίκησης ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης στα στρατόπεδα, οτι όταν ένας φαντάρος γνωρίζει τα δικαιώματά του και δεν “πέφτει” βγαίνει κερδισμένος.»

ΚΕΕΜ, Σπάρτη

Φαίνεται πως εκεί στο 1ο τάγμα, και συγκε-κριμένα στον 3ο λόχο, κάποιοι αξιωματικοί νομίζουν ότι έχουν το ελεύθερο να “καμπα-νιάζουν” και να “καψωνάρουν” τους φαντά-ρους, δήθεν στο όνομα της πειθαρχίας. Ετσι ανάμεσα στα άλλα, φαντάρος έφαγε “κα-μπάνα” επειδή ζήτησε γιατρό (!), ενώ ανθυ-πολοχαγός έβαλε φαντάρο να “παίρνει” και γελούσε. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οι φαντάροι πρέπει να ορθώσουν τα ανάστημά τους, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους και βάζοντας στη θέση τους όσους νομίζουν ότι οι φαντάροι δεν έχουν αξιοπρέπεια.

ΕΛΔΥΚΣε στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, η Δι-

οίκηση ανάρτησε αφίσες με σύνθη-μα “Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις - Δύναμη αποτροπής σε όλο τον κόσμο”. Φαντάροι βγήκαν διαμαρ-

τυρόμενοι και απαίτησαν να κατέβουν οι συγκε-κριμένες αφίσες, πράγμα που έγινε. Το περιστα-τικό αποδεικνύει πως οι φαντάροι μπορούν και πρέπει να αντιταχθούν στην επιδίωξη για μετα-τροπή του στρατού σε δύναμη επέμβασης σε όλο τον κόσμο υποταγμένης στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

508 Μ/Κ Τάγμα Προκαλύψεως, Ρίζια Εβρου

Δυο φορές μέσα σε μια βδομάδα προσπά-θησαν ο ίδιος αξιωματικός πύλης και ο επό-πτης να παρακρατήσουν από φαντάρο στην είσοδο του στρατοπέδου το “Ριζοσπάστη” και να απαγορεύσουν το κατακτημένο με αγώνες και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης ανάγνωσης πολιτικής εφημε-ρίδας. Η στάση τους δεν έμεινε αναπάντητη... Στη “σέντρα”, μπροστά σε 200 φαντάρους ο στρατιώτης βγήκε παραπονούμενος, “ανα-γκάζοντας” με την αποφασιστικότητά του το διοικητή να παραδεχτεί πως “ο κάθε φαντά-ρος έχει το δικαίωμα να διαβάζει ό,τι θέλει”. Για μια ακόμα φορά η πάλη και ο αγώνας απέναντι σε απαγορεύσεις που έχουν στόχο να κάνουν τους φαντάρους να ξεχάσουν βα-σικά δικαιώματά τους μέσα και έξω από τα στρατόπεδα φέρνει αποτελέσματα.

Μήνα το μήνα, οι καταγγελίες που φτάνουν “στον τάκο” αλλά

και στο “Εγερτήριο” του “902” πληθαίνουν, με αποτέλεσμα

πολλές φορές να αργεί η δημοσίευση τους στον “Ο”. Γι’ αυτό

και ο “τάκος” θα φιλοξενείται προσωρινά και στην ενότητα

“Από μήνα σε μήνα” στο www.odigitis.gr

Το συγκεκριμένο έγγραφο από το Κέντρο βιο-λογικών ερευνών του Στρατού πιστοποίει πως το νερό στα μαγειρεία και τα εστιατόρια του στρατο-πέδου “Πιπίδη” και στα μαγειρεία του φυλακίου Αγίου Ισίδωρου στη Χίο περιέχουν αρσενικό! Παρομοίως, μαθαίνουμε πως και στο ρυμουλκό “Ηρακλής” το νερό περιέχει βαρέα μέταλλα λόγω των πεπαλαιωμένων σωληνώσεων (επ’ ευκαιρίας το πλοίο έχει και δυο τρύπες). Μέχρι τις “απο-καλύψεις” βέβαια οι φαντάροι έπιναν μολυσμένο νερό ενώ και το φαγητό τους μαγειρευόταν με το ίδιο νερό! Τέτοιες συνθήκες στρατωνισμού επιφυλάσσει η κυβέρνηση για τους φαντάρους τη στιγμή που ξοδεύει δισεκατομμύρια για τους ΕυρωΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς.

νέοι μετανάστες ϐ 35Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 200934 ϐ νέοι μετανάστες

ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΕ

Η επίθεση του κεφαλαίου με διάφορους τρό-

πους σε βάρος των μεταναστών έχει αδιαμ-

φισβήτητα ενταθεί το τελευταίο διάστημα,

κάτι που εκφράζεται σε μια σειρά από νέες

οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ. Οι αποφάσεις αυτές ακο-

λουθούνται από τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της

ΕΕ, συνεπώς από ΝΔ, όπως και από το ΠΑΣΟΚ τα προη-

γούμενα χρόνια, στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια επίθεση

βαθιά ταξική που στόχο έχει ολόκληρη την εργατική τάξη

και όχι για μια “ρατσιστική πολιτική” όπως ισχυρίζονται

κάποιοι.

ΕΕ και κόμματα του ευρωμονόδρομου ρίχνουν νερό στο μύλο των κερδών του κεφαλαίου επιδιώκοντας να συρρικνώσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων

Μέσα στο επόμενο διάστημα με γοργούς ρυθμούς θα ολοκληρωθεί η αντιμεταναστευ-τική πολιτική της ΕΕ. Σε αυτά τα πλαίσια το φθινόπωρο του 2008 είχαμε αρνητικές εξελί-ξεις όπως η συζήτηση και η τελική φάση που κατέληξε το “Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο” στο Συμβού-λιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Μέσα σ’ όλα τα άλλα αυτό το Σύμφωνο αποτυπώνει την έντονη προσπάθεια της ΕΕ να ενισχύσει τον κατασταλτικό μηχανισμό σε βάρος των αλλοδαπών. Μ’ αυτή τη λογική προχωρά σε μια σειρά ενέργειες, όπως η φυλάκιση των “παράνομων” αλλοδαπών, η υπονόμευση του πολιτικού ασύλου αλλά και η ενίσχυση των σωμάτων που θα ελέγχουν τα σύνορα, βελτι-ώνοντας τις λεγόμενες “τεχνικές αποτροπής” εισόδου των μεταναστών και των προσφύγων στα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Στην πυρά οι μετανάστεςχωρίς άδεια παραμονής

Πιο συγκεκριμένα, για την αντιμετώπιση της “παράνομης”, όπως λένε, μετανάστευ-σης, όσοι εισέρχονται σε χώρες της ΕΕ και θεωρούνται “παράνομοι”, θα κρατούνται μέχρι 18 μήνες, με απαγόρευση μέχρι και την παραμονή τους στο κράτος-μέλος της ΕΕ που τους απέλασε, για τουλάχιστον 5 χρόνια. Ο αντιδραστικός κατήφορος που έχει πάρει η ΕΕ αλλά και τα αστικά κόμματα της χώρας μας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν έχει τελειωμό. Πόσο χυδαίο είναι να χωρίζουν τους μετανάστες σε “νόμιμους” και “παράνομους”; Που εί-ναι η παρανομία; Οτι στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη φτώχεια, τους ιμπερια-λιστικούς πολέμους κλπ, αποχωρίζονται την οικογένειά τους, την πατρίδα τους για να πάνε σε μια ξένη χώρα για ένα κομμάτι ψωμί; Και το “καλωσόρισμα” να είναι η φυλάκιση, οι ποινές, οι αυστηρές κυρώσεις, επειδή τους θέλουν τρομοκρατημένους και “ομήρους” στις ορέξεις του κεφαλαίου.

Ενίσχυση τουκατασταλτικού μηχανισμού

Χαρακτηριστικός είναι και ο ρόλος διάφο-ρων μηχανισμών για την εξυπηρέτηση και των παραπάνω αντιδραστικών σχεδίων. Με αφορ-μή τη θωράκιση των συνόρων, η κατά τ’ άλλα “δημοκρατική” ΕΕ αξιοποιεί όλα τα αναγκαία μέσα του Frontex ώστε να διευκολυνθεί η σταδιακή μετεξέλιξη όπως αυτή της Europol. Να θυμίσουμε πως ο Frontex δημιουργήθη-κε το 2005 ως ένα ακόμα βήμα ενίσχυσης του κατασταλτικού μηχανισμού της ΕΕ και αποτελεί στρατιωτικό-αστυνομικό σώμα με υπερκρατικές εξουσίες. Ο Frontex δρα στα σύνορα της ΕΕ κάνοντας επιχειρήσεις κα-τά των μεταναστών ενώ συμβάλει ενεργά στην παραπέρα δημιουργία μιας Ευρώπης-φρούριο. Ο χαρακτήρας αυτού του σώματος φαίνεται από το γεγονός πως έχει την ευθύ-νη συντονισμού επιχειρήσεων αλλά και της αυθαίρετης κρίσης για το ποια περίπτωση ορίζεται “επείγουσα και εξαιρετική” ώστε να “απαιτεί” ανάμειξη ομάδων ταχείας επέμβασης μετά από απόφαση του Διοικη-τικού Συμβουλίου του Frontex κι έπειτα από πρόταση του Εκτελεστικού Διευθυντή του Οργανισμού! Ακόμα, τα κράτη-μέλη υποχρε-ούνται να συνεισφέρουν συνοροφύλακες που συμμετέχουν στις ομάδες και οπλοφορούν με την υποχρέωση να δράσουν “σεβόμενοι την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα”! Ο Θανάσης Παφί-λης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, είχε θέσει τα εξής ερωτήματα παρεμβαίνοντας σε σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (27 Απρίλη 2007 στο Στρα-σβούργο): «Αλήθεια, για να αντιμετωπιστούν οι εξαθλιωμένοι μετανάστες ή για να διασω-θούν αυτοί που πνίγονται στις θάλασσες, προσπαθώντας να βρουν μια καλύτερη ζωή, απαιτούνται ομάδες ταχείας επέμβασης, άρι-στα εξοπλισμένες, που θα έχουν δικαίωμα να κάνουν συλλήψεις, που θα οπλοφορούν, που θα έχουν δικαίωμα χρήσης των όπλων

στο όνομα της αυτοάμυνας, που θα χρησιμο-ποιούν βία, που θα είναι επίλεκτες, που θα έχουν προηγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό και που θα δρουν σαν στρατιωτική δύναμη;» Ενώ είχε τονίσει πως: «η έκθεση αποκαλύπτει τον ίδιο το χαρακτήρα της πολιτικής σας, που είναι επιθετικός: φτιάχνετε ομάδες ταχείας επέμβασης για εξωτερικές επεμ-βάσεις και ομάδες ταχείας επέμβασης, οι οποίες να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε κρίση υπάρχει, ακόμη και να στραφούν κατά των ίδιων των λαών».

Οδηγίες στην υπηρεσίατου κεφαλαίου

Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού συμφώνου για τη μετανάστευση το Δεκέμβρη που μας πέρα-σε ψηφίστηκαν δύο οδηγίες: για την “μπλε κάρτα” και για την ενιαία άδεια εργασίας και παραμονής. Δύο οδηγίες που έρχονται να επιβεβαιώσουν γι’ ακόμα μια φορά το βαθιά αντεργατικό και αντιμεταναστευτι-κό πρόσωπο της ΕΕ και αποτελούν ακόμη μια απάντηση σε όσους συνεταίρους της ΕΕ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μας ζαλίζουν τ’ αυτιά για μια τάχα “ανθρωποκεντρική” και “ευαίσθητη” ΕΕ. » Επιλεκτική και ελεγχόμενη

μετανάστευσηΕνα ακόμα βήμα για την κατάργηση των

συλλογικών συμβάσεων και τη συμπίεση προς τα κάτω των μισθών συνολικά της ερ-γατικής τάξης αποτελεί η λεγόμενη “μπλε κάρτα”. Πρόκειται για προκλητική οδηγία με επαχθείς όρους, καθώς δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να παρακάμπτει την κλαδική σύμβαση και αφήνει τις κυβερνήσεις της ΕΕ να ανοιγοκλείνουν τη “στρόφιγγα” της με-

τανάστευσης, ανάλογα κάθε φορά με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Μια επιπλέον πλευρά είναι πως η “μπλε κάρτα” αφορά εργαζομένους υψηλής ειδίκευ-σης οι οποίοι θα εισέρχονται σε κράτη-μέλη της ΕΕ μόνο εφ’ όσον έχουν εξασφαλίσει συμβόλαιο εργασίας. Η κάρτα αυτή θα ισχύ-ει 3 χρόνια, ενώ θα υπάρχει και δυνατότητα ανανέωσης 2 ακόμα ετών. Ακόμη η “μπλε κάρτα” δεν θα χορηγείται σε αιτούντες άσυλο ή σε υπηκόους τρίτων χωρών που βρίσκονται στην ΕΕ ως εποχικοί εργάτες. Με λίγα λόγια η ΕΕ θέλει μόνο όσους μετανάστες μπορούν να συμβάλλουν στην κερδοφορία του κε-φαλαίου, ενώ ταυτόχρονα κλέβει “εγκεφά-λους”, ανθρώπους με υψηλή ειδίκευση, από τρίτες χώρες.

» Απόλυση = απέλασηΗ δεύτερη οδηγία για την ενιαία άδεια δι-

αμονής και εργασίας ουσιαστικά ταυτίζει τη διαμονή σε ένα κράτος-μέλος της ΕΕ με την εξασφάλιση άδειας εργασίας. Δηλαδή μόνο όποιος έχει εξασφαλισμένη δουλιά θα ει-σέρχεται “νόμιμα” στην ΕΕ. Αυτό σημαίνει πως οι μετανάστες θα αφήνονται ακόμα μια φορά έρμαια στο έλεος των εργοδοτών, των εκβιασμών και των απειλών από αυτούς, ενώ η απόλυσή τους θα σημαίνει αυτόματα και απέλαση από τη χώρα.

Είναι φανερό πως το χτύπημα που δέχονται οι μετανάστες δεν αφορά μόνο αυτούς αλλά συνολικά την εργατική τάξη. ΕΕ και κόμματα του ευρωμονόδρομου ρίχνουν νερό στο μύ-λο των κερδών του κεφαλαίου επιδιώκοντας να συρρικνώσουν τα δικαιώματα των εργα-ζομένων, γι’ αυτό και είναι η απάντηση είναι υπόθεση του εργατικού-ταξικού κινήματος.

νέοι μετανάστες ϐ 35Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 200934 ϐ νέοι μετανάστες

Με όπλο τηνταξική αλληλεγγύη& ενότητασυνεχίζουμε

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έδωσαν κοινό αγώνα με το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο κομμάτι της

εργατικής τάξης

Μετά από παρέμβαση του Κόμματος στο Τμήμα

Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, πολλοί παραπά-

νω μετανάστες παίρνουν την “κόκκινη κάρτα” και

πολιτικό άσυλο.

«Η ανάπτυξη και ισχυροποίηση του ταξικού κινήματος, η άνοδος της ορ-γάνωσης της εργατικής τάξης, η πρόοδος στην ενότητά της είναι αδιανόητα δίχως τη συστηματική κομματική δουλιά στους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι ζουν στο πετσί τους την πιο άγρια ταξική εκμετάλλευση. Αναπόσπαστο στοιχείο του προγραμματισμού της κομματικής δουλιάς πρέπει να είναι η συμ-μετοχή των μεταναστών στα σωματεία, στο συνδικαλιστικό κίνημα, η υπερά-σπισή τους στο χώρο δουλιάς από την εργοδοτική ασυδοσία, είτε δουλεύουν στις πόλεις, είτε ως εργάτες γης».

(Από τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο του Κόμματος)

Το Κόμμα μας αλλά και η ΚΝΕ, όπως αποτυπώνεται και στο παραπάνω από-σπασμα, δίνει μεγάλο βάρος και σημασία στη δουλιά και την οργάνωση των νέων μεταναστών. Η πλούσια πείρα και δράση που απέκτησε και ανέπτυξε το Κόμμα και η Οργάνωση όλο το προηγούμενο διάστημα, συμμετέχοντας και συμ-βάλλοντας σε μια σειρά από ταξικούς αγώνες των μεταναστών εργαζόμενων, είναι πολύ σημαντική παρακαταθήκη αλλά και “οδηγός” για τη δράση μας από ‘δω και πέρα.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βρέθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα σε χώρους δουλι-άς, σε σχολεία, σε γειτονιές αλλά και στέκια μεταναστών. Εδωσαν κοινό αγώνα μαζί με το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης για όλα όσα τους απασχολούν: για τη νομιμοποίηση, για ίσα δικαιώματα ντόπιων και αλλοδαπών εργατών, για τις συνθήκες δουλιάς, για τις συνθήκες διαβίωσης, κλπ. Αρχή και τέλος αυτής της πραγματικά πλούσιας δράσης είναι η ακλόνητη προσήλωση του Κόμματος στο γεγονός πως ποτέ δεν σταμάτησε να βλέπει την εργατική τάξη ενιαία, δίχως κανένα διαχωρισμό ανάλογα με τη γλώσσα, το χρώ-μα, την καταγωγή, τη θρησκεία, κλπ. Η ταξική εκμετάλλευση είναι ο κοινός παρονομαστής για όλους τους εργαζομένους, η οποία μάλιστα στους μετανάστες εκφράζεται σε πιο οξυμένη μορφή.

Ο κοινός αγώνας, λοιπόν, Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων είναι η μόνη λύση αλλά και απάντηση στη συντονισμένη επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών κομμάτων τους (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ). Ανάγκη όμως σήμερα είναι να αποδυ-ναμωθούν και οι δυνάμεις εκείνες που είτε καλλιεργούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία είτε αντιμετωπίζουν τους μετανάστες με υποκριτική συμπάθεια και αταξικό “ανθρωπισμό”, ενώ παράλληλα στηρίζουν την αντιμεταναστευτική πο-λιτική της ΕΕ, αποπροσανατολίζοντας έτσι από τη ρίζα του προβλήματος που δεν είναι άλλη από την ταξική εκμετάλλευση. Η επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη, που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα και εν όψει οικονομικής κρίσης με κάθε λογής επιχειρήματα, με σκοπό τη διαχείριση του καπιταλιστι-κού συστήματος αλλά και τη διάσπαση της εργατικής τάξης, πρέπει να τη βρει ενωμένη σαν μια γροθιά και συσπειρωμένη στο ταξικό συνδικαλιστικό κί-νημα. Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το δίκιο των μεταναστών, γιατί είναι κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας μας.

Αννα Ψυχογυιού

Στις φραουλοκαλλιέργειες της Μανωλάδας Ηλεί-ας, χιλιάδες μετανάστες εργάτες γης ξεσηκώνο-νται, απεργώντας ενάντια στις πραγματικά άθλιες συνθήκες δουλιάς και τα πενιχρά μεροκάματα. Μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, παρ’ όλες τις επιθέσεις και την τρομοκρατία της ερ-γοδοσίας, βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στο πλάι του δίκαιου αγώνα τους και μάλιστα από πολύ πριν πάρει τέτοιες διαστάσεις το θέμα. Οταν όλοι οι άλλοι σφύριζαν αδιάφορα, μέλη του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ έκαναν εξορμήσεις ανα-δεικνύοντας τα τεράστια προβλήματα των εργα-τών γης. Μπροστά στην αποφασιστικότητα των απεργών αλλά και την αλληλεγγύη των υπόλοι-πων εργατών, οι μεγαλοαγρότες αναγκάζονται να υποχωρήσουν, αυξάνοντας τα μεροκάματα.

Οι μετανάστες εργάτες στη βιοτεχνία “Lady Fashion”, μετά από πολυήμερες κινητοποιήσεις σπάνε την τρομο-κρατία της εργοδοσίας και κατακτούν το δικαίωμα στη δουλιά και τα δεδουλευμένα πολλών μηνών. Στο πλάι τους το ΠΑΜΕ και δεκάδες ταξικά σωματεία.

Το 8ο τριήμερο πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων του 5ου-6ου διαμερίσματος της ΚΟΑ του ΚΚΕ ανοίγει τις πύλες του για να δεχτεί εκατοντάδες μετανάστες και κοι-νότητες που έρχονται σ’ επαφή με την πολιτική πρόταση του Κόμματος, αποτέλεσμα συστηματικής δουλιάς του προ-ηγούμενου διαστήματος.

Εκατοντάδες μετανάστες επισκέπτονται το Φεστιβάλ ΚΚΕ-

ΚΝΕ, πολλοί απ’ τους οποίους γράφονται στο σωματείο

τους.

Η Αχτίδα 5ου-6ου διαμερίσματος της ΚΟΑ του ΚΚΕ, όπως και το ΠΑΜΕ διοργανώνουν μαθήματα ελληνικής γλώσσας για μετανάστες στα οποία η συμμετοχή είναι μαζική.

36 ϐ νέες γυναίκες

Φύκια...για μεταξωτέςκορδέλες

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ίγουρα όλο και κάτι θα ’χετε ακούσει για τα πολυδια-

φημισμένα προγράμματα με σκοπό την ενίσχυση της

“γυναικείας επιχειρηματικότητας” που προωθεί η ΕΕ

και τα οποία στηρίζουν τα αστικά κόμματα στη χώρα

μας. Προγράμματα που σκοπό έχουν να καλλιεργήσουν

αυταπάτες στις νέες κοπέλες, ότι δηλαδή μπροστά σε

όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν (ανεργία, μερική απασχόληση,

ανύπαρκτες παροχές μητρότητας, κλπ.) μια από τις “λύσεις” που δίνει

το σύστημα είναι να γίνουν… “επιχειρηματίες”. Κατά πόσο όμως αυτά τα

προγράμματα είναι η διέξοδος που αναζητά η νέα κοπέλα της λαϊκής οικο-

γένειας στα προβλήματα που αντιμετωπίζει και που διογκώνονται καθημε-

ρινά και πόσο πατούν πάνω στις ανάγκες της; Ο “Ο” μίλησε για ορισμένα

από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι, με τη

Σόνια Πόθα που διατηρεί μαγαζί με ρούχα στο Περιστέρι.

Μέσα στη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς και της ανταγωνιστικότητας η “γυ-ναικεία επιχειρηματικότη-

τα” μοιάζει ανέκδοτο.

Απ’ τη μια η ένταση της ανταγωνιστικότητας

Μέσα στη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς και της ανταγωνιστικότητας η “γυναικεία επι-χειρηματικότητα” μοιάζει ανέκδοτο. Διότι η ένταση της ανταγωνιστικότητας που τόσο πασχίζουν να περάσουν και μας παίρνουν τ’ αυτιά οι μπλε και πράσινες κυβερνήσεις, δεν είναι τίποτε άλλο παρά περισσότερα κέρδη για τους καπιταλιστές. Αυτό σημαίνει με-γαλύτερη εκμετάλλευση, φτώχεια, ακρίβεια, απολύσεις, ανασφάλεια για τις γυναίκες και για τους εργαζομένους συνολικότερα. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια έχει αυξη-θεί ο αριθμός γυναικών μικροεπιχειρηματίων στις πόλεις ενώ αντίθετα μειώθηκε ο μέσος όρος ζωής αυτών των επιχειρήσεων. Και δεν φτάνει που κλείνουν τα μικρομάγαζά τους, μένουν και καταχρεωμένες στις τράπεζες. Με λίγα λόγια πως θα αντέξει μια γυναίκα που θα ανοίξει ένα μαγαζί δίπλα στα μονοπώλια και τα μεγαθήρια που έχουν φυτρώσει σε κάθε γωνιά; Η “ισότητα στην επιχειρηματική δραστηριότητα” που κλίνουν σε όλες πτώσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ισότητα στο λουκέτο που μπαίνει λόγω του σκληρού ανταγωνισμού με τα μονοπώλια, γιατί η αντιλαϊκή πολιτική εκφράζεται με την ίδια επιθετικότητα και στους μικρομεσαίους ΕΒΕ (Επαγγελματίες Βιοτέχνες Εμποροι).

Απ’ την άλλη η ανεργία Πολλές φορές τα προγράμματα για τη “γυ-

ναικεία επιχειρηματικότητα” πλασάρονται σαν η μόνη και πιο σίγουρη λύση για την ανεργία. Ξεχνούν μάλλον πως οι ΕΒΕ δεν έχουν σταθερό εισόδημα κάθε μήνα και μάλι-στα υπάρχουν φορές που δουλεύουν ίσα-ίσα για να βγάλουν τα έξοδά τους όπως θα δούμε και στη συνέχεια. Η περίπτωση να κλείσουν το μικρομάγαζό τους και να βρεθούν από τη μια μέρα στην άλλη άνεργες είναι πολύ μεγάλη. Με τέτοιους τρόπους προσπαθούν να “καταπολεμήσουν” την ανεργία προσπα-θώντας επίμονα να συγκαλύψουν το γεγονός πως η ανεργία είναι σύμφυτη με τον καπιτα-λισμό. Μάλιστα από αυτά τα περίφημα προ-γράμματα της ΕΕ ελάχιστοι είναι αυτοί που επωφελούνται με λίγα ψίχουλα. Το μεγάλο κομμάτι στην πίτα το παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Οι δυσκολίες καλά κρατούνΑντε λοιπόν και μια γυναίκα παίρνει την

απόφαση να ανοίξει μαγαζί. Τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει είναι θηριώδη, χώρια βέβαια ο αμείλικτος ανταγωνισμός με το μεγάλο κεφάλαιο όπως αναφέραμε και πα-ραπάνω. Το ότι τα χρήματα δεν περισσεύουν δεν τις αφήνει το περιθώριο να προσλάβουν κάποιον υπάλληλο όπως μας λέει η Σόνια Πό-

θα που αποφάσισε να ανοίξει κατάστημα με είδη ρουχισμού ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο: «Τα περισσότερα καταστήματα λειτουργούν χωρίς προσωπικό γιατί δεν έχεις την οικο-νομική δυνατότητα να προσλάβεις κάποιον. Ετσι αναγκάζεσαι να δουλεύεις 9-10 ώρες τη μέρα ενώ την εορταστική περίοδο 12-14 ώρες τη μέρα»! Μια τέτοια γυναίκα δεν δικαιού-

ται ούτε τα στοιχειώδη. Ας σκεφτούμε το πιο απλό: ποιος θα της κρατήσει το μαγαζί αν αποφασίσει να κάνει παιδί; Με λίγα λόγια η άδεια λοχείας είναι κάτι ανύπαρκτο.

Οι μικρές επιχειρήσεις ουσιαστικά δου-λεύουν για να βγάλουν τα λειτουργικά τους έξοδα, μας λέει η Σόνια, ενώ τα μέτρα που παίρνονται είναι ενάντια στις μικρές επιχειρήσεις: «Τις επιχειρήσεις που είναι ενταγμένες στο χρηματιστήριο δεν τις φο-ρολογούν. Ενώ μέχρι τώρα είχαμε το αφο-ρολόγητο μέχρι 10.000 ευρώ (τζίρος) τώρα καταργείται, την ίδια στιγμή που μειώνουν

το συντελεστή φορολογίας στα μεγάλα κα-ταστήματα». Οσο για τα χρήματα με τα οποία επιδοτούν τους νέους “επιχειρηματίες” το “Ειδικό Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Παρέμ-βασης” σε διάφορους νομούς της χώρας του ΟΑΕΔ δίνει το “υπέρογκο” ποσό των 12.000 ευρώ, την ίδια στιγμή που για να βάλεις μόνο φώτα στο μαγαζί κοστίζει γύρω στις 2.000 ευρώ, όπως μας είπε η Σόνια.

Ταυτόχρονα, γίνεται μια συντονισμένη προ-σπάθεια κατάργησης της Κυριακής αργίας. Χαρακτηριστικά όσα μας λέει η Σόνια: «Tο δημοτικό συμβούλιο των Λιοσίων (στο οποίο συμμετέχει και ο ΣΥΝ) έβγαλε τα Ανω Λιό-σια “τουριστική περιοχή”. Τα επιχειρήματά τους είναι πως επειδή η περιοχή χτυπήθηκε από τους σεισμούς, ανοίγοντας τα μαγαζιά Κυριακή θα βοήσει την ενίσχυση της αγο-ράς. Στην ουσία όμως δεν θα ενισχυθούν οι μικρές επιχειρήσεις αλλά οι μεγάλες». Τα έξοδα είναι πάρα πολύ μεγάλα ενώ τα έσοδα πολύ μικρά γι’ αυτό όπως μας είπε η Σόνια θα αναγκαστεί να κλείσει το μαγαζί. «Στις μέ-ρες μας όσο παραμένει ανοιχτό ένα μαγαζί τόσο μεγαλώνουν τα χρέη. Αναγκαζόμαστε να βάλουμε λουκέτα γιατί η πολιτική που εφαρμόζεται είναι πολιτική που στηρίζει τα μονοπώλια και σπρώχνει στο γκρεμό τα μικρομάγαζα».

νέες γυναίκες ϐ 37Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

Η “ισότητα στην επιχειρη-ματική δραστηριότητα” που κλίνουν σε όλες πτώσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτα

άλλο παρά ισότητα στο λου-κέτο που μπαίνει λόγω του σκληρού ανταγωνισμού με

τα μονοπώλια

nn Η φορολογία των ΕΒΕ να γίνεται με βάση τα βιβλία και τα στοιχεία τους. Κατάργηση των εξωλογιστικών προσδιορισμών της φορολογικής βάσης. Κατάργηση της περαίωσης και της συ-νάφειας. Ατομικό αφορολόγητο όριο τα 15.000 ευρώ και οικογενειακό 30.000, προσαυξημένα κατά 5.000 για κάθε παιδί.nn Φορολογικές ελαφρύνσεις για τα πέντε πρώτα χρόνια της λειτουργίας τους. Κατάργηση των δημοτικών φόρων.nn Δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Πλήρης σύνταξη με τη συμπλήρωση 30 χρόνων ασφάλισης, ανεξαρτήτως ηλικίας. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Κατώτερη σύνταξη 1.050 ευρώ. Η ασφαλιστική εισφορά να βαρύνει κατά τα 2/3 το κράτος και κατά το 1/3 τον ασφαλισμένο.nn Κατάργηση του κλάδου υγείας του ΟΑΕΕ και κάθε εισφοράς των αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας.nn Κατάργηση όλων των νόμων και των ρυθμίσεων που επιτρέπουν την καταλήστευση από τις τράπεζες (πανωτόκια, ανατοκισμός κλπ.). Τα επιτόκια δανεισμού να μην υπερβαίνουν το ύψος του πληθωρισμού. Ειδικό χρηματοδοτικό καθεστώς για υποδομές και εκσυγχρονισμό των ΕΒΕ. nn Να μην απελευθερωθεί το ωράριο να μην καταργηθεί η Κυριακή αργία. Συνεχές-υποχρεωτι-κό ωράριο καταστημάτων έως 48 ώρες την εβδομάδα με τρία απογεύματα κλειστά.nn Αύξηση της φορολογίας των πολυκαταστημάτων, κατάργηση των κάθε λογής προνομίων που τους έχουν δώσει οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.nn Φθηνά τιμολόγια για την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες.

Α.Ψ.

Η μεγάλη “αλλαγή” Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται μέσα από αυτά τα

προγράμματα στον αγροτουρισμό και ιδιαίτερα στη δημιουργία γυναικείων συνεταιρισμών. Μιας και τα προβλήματα των νέων γυναικών στην ύπαιθρο είναι ιδιαίτερα οξυμένα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να τα μπαλώσουν όπως κάνουν συνήθως: πατάνε πάνω σε υπαρκτά προβλήματα που βασανίζουν τη λαϊκή οικο-γένεια και μοιράζουν φρούδες ελπίδες. Ετσι λοιπόν η ιστορία με τους γυναικείους συνε-ταιρισμούς ξεκινά από τη δεκαετία του ‘80 με τα τότε επιδοτούμενα προγράμματα της ΕΟΚ για τη δήθεν αλλαγή της θέσης της γυναίκας στην ύπαιθρο. Βέβαια, η απελευθέρωση των αγορών, η εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ έφερε ως αποτέλεσμα τη χρεοκοπία τους. Αργότερα στα τέλη του ’90 ξανακάνουν την εμφάνισή τους αυτή τη φορά, με πρόσχημα την εγκατάλειψη της υπαίθρου. Χαρακτηρι-στικά για το πόσο αυτά βοήθησαν είναι τα παρακάτω στοιχεία που συγκέντρωσαν με-τά από έρευνα οι σύλλογοι της Ομοσπον-δίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) Θεσσαλίας για την περιοχή.

nn Στην αρχή οι συνεταιρισμοί είχαν κάποια μικρή βοήθεια αλλά έπειτα αφέθηκαν στην τύχη τους. Και για μην ξεχνιόμαστε, επειδή έγιναν “επιχειρήσεις” φορολογούνται δυσβά-στακτα.

nn Οι περισσότεροι απ’ τους συνεταιρισμούς έχουν πρόβλημα στέγασης και εξοπλισμού.

nn Οσο για τα επιχειρήματά τους για αύξη-ση της απασχόλησης των γυναικών, η ίδια η ζωή τους διαψεύδει. Ο αριθμός των μελών σ’ αυτούς τους συνεταιρισμούς είναι ιδιαίτερα μικρός ενώ φαίνεται σταδιακά να μειώνεται.

nn Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι πως οι γυναίκες είτε δουλεύουν ωρομίσθιες

είτε βάζουν κι απ’ την τσέπη τους. Πολλές θεωρούν το εισόδημά τους συμπληρωματικό. Στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Λιβαδίου Ελασ-σόνας “Ο ΣΟΦΡΑΣ”, το εισόδημα των γυναι-κών όταν έχουν δουλιά είναι 600-700 ευρώ το μήνα, υπάρχουν όμως και μήνες που δεν έχουν καθόλου εισόδημα. Η χρηματοδότηση που τους προσέφερε ο ΟΑΕΔ και το Υπουρ-γείο Γεωργίας ήταν μόνο για την αρχή. Στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Πορταριάς οι γυναίκες δουλεύουν ωρομίσθιες με 3,5 ευρώ την ώρα, ενώ ο Αγροτουριστικός Συνεταιρισμός Αγχι-άλου “ΑΧΕΛΩ” δεν πήρε καμιά οικονομική βοήθεια. Αντίθετα, οι γυναίκες έβαλαν 400 ευρώ από την τσέπη τους η καθεμία. Στον Αγροτουριστικό Συνεταιρισμό Λίμνης Πλαστή-ρα οι γυναίκες δουλεύουν από τις 8 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα σε όλες τις καιρικές

συνθήκες.

Εμμονές με την επιχειρηματικότηταΕίναι περιττό να πούμε για τη σύμπλευση

των αστικών κομμάτων αλλά και το σιγοντά-ρισμα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τη “γυ-ναικεία επιχειρηματικότητα”, στηρίζοντας ο καθένας με τον τρόπο του αυτά τα προγράμ-ματα κοροϊδίας της νέας γυναίκας. Βέβαια, η γενική πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ, την οποία ακολουθούν και τα αστικά κόμματα της χώρας μας, είναι η απελευθέρωση των αγορών. Ετσι τους “μεγάλους δρόμους” που ανοίγονται μπροστά στις αυτοαπασχολούμε-νες, τους κλείνουν γρήγορα οι μεγαλέμπο-ροι, στους οποίους η ΕΕ έχει εξασφαλίσει και τα προνόμια και τα κίνητρα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχουν κάποιες ψευτοδια-φοροποιήσεις διαχειριστικού χαρακτήρα, μα και για τους αυτοαπασχολούμενους υπάρχει ταύτιση. Από την άλλη μεριά ο ΣΥΝ, προσπα-

θεί να εγκλωβίσει τα μεσαία στρώματα στη λογική μιας δήθεν καλύτερης διαχείρισης των προβλημάτων των αυτοαπασχολού-μενων και των μικρών ΕΒΕ χωρίς να βγάζει άχνα για την εξουσία των μονοπωλίων, ενώ ταυτόχρονα σπέρνει αυταπάτες σχετικά με την ύπαρξη “υγιούς ανταγωνισμού”.

Μονόδρομος ο αγώναςΗ “γυναικεία επιχειρηματικότητα” μπορεί

να ακούγεται ελκυστική σαν όρος αλλά δεν

είναι παρά ένας ελιγμός της κυρίαρχης πολι-τικής για να πετάει από πάνω της τις ευθύνες για όλα τα προβλήματα των νέων γυναικών και της εργατικής τάξης. Οταν η νέα γυναίκα βλέπει να καταστρατηγούνται τα δικαιώματά της και των εργαζομένων συνολικότερα, όταν η θέση της επιδεινώνεται και για “φάρμακο” μας πλασάρουν φούμαρα περί “γυναικείας επιχειρηματικότητας” και δεν συμμαζεύεται, τότε δεν έχουμε άλλο όπλο από την οργάνωση της πάλης, τη μαζικοποίηση των συνδικάτων και των σωματείων για αλλαγή των συσχετι-σμών σε ταξική κατεύθυνση, τη συμμετοχή και δραστηριοποίηση μέσα από την ΟΓΕ. Οι ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων έρχονται σε σύγκρουση με αυτές των μονοπωλίων και μόνο μέσα από την αντιμονοπωλιακή πάλη με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και οικονο-μία μπορεί να οργανωθεί η αντίσταση και να υπάρχουν κατακτήσεις. Και αυτήν την ανά-γκη εξυπηρετεί η συγκρότηση του Αντιιμπερι-αλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

38 ϐ αθλητισμός

ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ…

Είναι ώρες-ώρες που πραγματικά απορεί κανείς πόσο ξετσί-

πωτη μπορεί να γίνει η υποταγή απέναντι στα επιχειρημα-

τικά συμφέροντα. Αφορμή μας αυτή τη φορά το πολύκροτο

θέμα του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και

ΛΑΟΣ κατέθεσαν για άλλη μία φορά τα διαπιστευτήριά τους

στο κεφάλαιο στηρίζοντας απροκάλυπτα τα αποικιοκρατικά σχέδια των

εργολάβων και της ΠΑΕ Παναθηναϊκός στην περιοχή. Απο κοντά και o

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε ένα όργιο κωλοτούμπας που θα ζήλευε και ακροβάτης...

«Υπενθυμίζω ότι περίπου 40 στρέμματα που απαλλοτρίωσε ο Δήμος της Αθήνας και πλήρωσε, τα πλήρωσε παίρνοντας από το Υπουργείο Οικονομικών 31 εκα-τομμύρια ευρώ. Τα έργα της πρώτης φάσης τα οποία θα εκτελέσει το ΥΠΕΧΩΔΕ αλλά θα πληρώσει το Υπουργείο Οικονομικών, είναι επίσης κάποιες δεκάδες εκατομμύρια.Εκτός αν πιστεύει κάποιος ότι στην κοινωνία που ζούμε γίνονται πράγματα δω-ρεάν. Δυστυχώς δωρεάν δεν υπάρχει τίποτα.»(15-01-2009: “Απάντηση Δημάρχου Αθηναίων για τη Διπλή Ανάπλαση σε ερώ-τηση δημοσιογράφου”)Ετσι κυνικά ο δήμος Αθηναίων δικαιολογεί το ξεπούλημα. Πράγματι στην κοινωνία που ζούμε δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν. Γι’ αυτό η καπιταλιστική κοι-νωνία με την οποία ο δήμαρχος Αθηναίων μας ζητά να συμβιβαστούμε θέλει ξερίζωμα συθέμελο.

«Εμείς προτείναμε το γήπεδο του Παναθηναϊκού να γίνει στο Βοτανικό με ένα μεγάλο πάρκο και με ήπιες εμπορικές χρήσεις και ενδεχομένως το μέγαρο το Δημοτικό του Δήμου Αθηναίων».(21/1/2009 Γρηγόρης Ψαριανός, βουλευτής ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στον “Αρρένα 89,2”)Γήπεδο, Δημοτικό “Μέγαρο”, “ήπιες εμπορικές χρήσεις”... η οικολογική-φιλοπεριβαλλοντική πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ! Το “Mall” άραγε δεν είναι αρκετά ήπιο;

Αποψη του χώρου του Ελαιώνα. Εδώ και χρόνια παρατημένος

στην τύχη του από πρασινογάλαζες κυβερνήσεις και δημοτικές

αρχές. Τώρα πλασάρουν την τσιμεντοποίηση σαν λύση.

Ο,τι πείτε κύριε καπιταλιστή μου... Το θέμα του γηπέδου της ΠΑΕ Παναθη-

ναϊκός δεν είναι καινούριο. Εδώ και χρόνια “τρέχουν” τα σχέδια παράδοσης του χώρου στον Ελαιώνα. Το θέμα επανήλθε στην επι-καιρότητα αυτόν το μήνα μετά την προσφυγή 131 πολιτών ενάντια στην ανέγερση εμπορικού κέντρου συμφερόντων του μεγαλοκατασκευ-αστή Μπάμπη Βωβού και την αναστολή των εργασιών που διέταξε κατόπιν το Συμβούλιο της Επικρατείας. Αμεση ήταν η αντίδραση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός αφού το εμπορικό κέντρο (“The Mall”) εντάσσεται στο σχέδιο “Διπλής Ανάπλασης” βάσει του οποίου θα χτιστεί το νέο γήπεδο και έτσι κινδυνεύει η συνέχεια της κατασκευής. Ακολούθησε το θέατρο του παραλόγου με τους εργολάβους να κινδυνο-λογούν για την απώλεια θέσεων εργασίας (τώ-ρα τους έπιασε ο πόνος για τους εργάτες...) και τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου μέσω των παρατάξεών τους στο δήμο Αθήνας να διαγωνίζονται για το ποιος είναι πιο φανατι-κός υποστηρικτής του γηπέδου. Φυσικά όλοι μαζί κάνουν την πάπια για τους όρους με τους οποίους παραχωρείται η έκταση στον Πανα-θηναϊκό. Την ίδια στιγμή τα γεγονότα βοούν από μόνα τους.

1) Από που κι ως που είναι υποχρεωμένος ο δήμος της Αθήνας και το δημόσιο να αγοράζει οικόπεδο (με τα λεφτά που πληρώνει ο λαός μέσα από φόρους και δημοτικά τέλη) προκει-μένου να το παραχωρήσει για... 100 χρόνια σε ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία;

2) Η δημοτική αρχή υποστηρίζει ότι ο δήμος Αθήνας “δεν χάνει” αφού σε αντάλλαγμα για το 220 στρεμμάτων οικόπεδο στον Ελαιώνα θα πάρει το χώρο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας,

έκτασης 16 στρεμμάτων, ο οποίος μάλιστα ήδη ανήκε στο δήμο!

3) Ο δήμαρχος Αθήνας Ν. Κακλαμάνης, η κυβέρνηση και λοιποί παρατρεχάμενοι μιλούν για “διπλή ανάπλαση”, “αναβάθμιση του πρασίνου” κλπ. Την ίδια στιγμή όμως ετοι-μάζονται να χτίσουν... δημαρχείο, μουσείο, πάρκινγκ, μαγαζιά, διασκεδαστήρια κλπ. Επί-σης, “ξεχνούν” βολικότατα ότι οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για τη διαχρονική υποβάθμιση του χώρου του Ελαιώνα αφού τον έχουν παρατήσει κυριολεκτικά στην τύχη του.

Ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο...Είναι προφανές ότι στο θέμα του γηπέδου

εμπλέκονται πολλοί παράγοντες. Η στήριξη των κομμάτων του κεφαλαίου στα μεγαλεπή-βολα σχέδια κερδοφορίας των μονοπωλίων είναι, όπως είπαμε, δεδομένη και επιβεβαι-ωμένη σε πολλές περιπτώσεις (βλέπε Εθνικά Χωροταξικά Σχέδια, παραχωρήσεις παραλιών και ελεύθερων χώρων, αποχαρακτηρισμός δασών κλπ.). Οταν όμως εμπλέκονται και οι μπίζνεσμεν του αθλητισμού το θέμα αποκτά και μια ακόμα διάσταση: τους φιλάθλους. Ετσι, το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης φροντίζει να κάνει ακόμα βαθύτερες υποκλίσεις στους ΠΑΕάρχες αντιμετωπίζοντας τους φιλάθλους των ομάδων σαν δεξαμενή ψήφων. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που χαρι-στικές ρυθμίσεις έχουν απολαύσει και άλλες μεγάλες ΠΑΕ. Δεν πάει καιρός εξάλλου από τότε που:

D Το γήπεδο “Καραϊσκάκης” ξεπουλήθη-κε στην ΠΑΕ Ολυμπιακός του Σ. Κόκκαλη, η οποία απέκτησε τη χρήση και την εκμετάλ-λευσή του για... 49 χρόνια. Στο γήπεδο είχαν

αθλητισμός ϐ 39Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

Μόνο μια λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει τη δημι-ουργία χώρων πρασίνου και άθλησης στους οποίους θα έχουν πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι και οι νέοι

Oι φίλαθλοι των ομάδων δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ

Βασική αρχή του κόμματός μας είναι:

“Από δω παν’ κι οι άλλοι!”

Κινητοποίηση του ΚΚΕ στο Πεδίον του Αρεως. Οι διαδηλωτές κατεβά-

ζουν τα κάγκελα της παράνομης περίφραξης του Κυριακού

Δ.Τ.

ξεκινήσει ήδη εργασίες οι οποίες καθυστέ-ρησαν... όσο χρειάστηκε, για να υπαχθεί η κατασκευή του στα ολυμπιακά έργα με πο-λυνομοσχέδιο που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ άλλων τη νύφη πλήρωσαν τα σωμα-τεία του στίβου που ξεσπιτώθηκαν από το “Καραϊσκάκης”.

D Η ΠΑΕ ΑΕΚ απαλλάχθηκε από τα χρέη της προς μετόχους και δημόσιο σε ποσοστό... 95% μέσω της υπαγωγής της στο “άρθρο 44”. Κάποιες εκτιμήσεις μιλούσαν για “χασούρα” της τάξης των 85 εκατομμυρίων ευρώ για το ελληνικό δημόσιο!

D Χαρίστηκαν στην ΠΑΕ Αρης χρέη 12 εκα-τομμυρίων. Η ΠΑΕ απαλλάχτηκε και από τα χρέη της προς ποδοσφαιριστές!

D Μόλις πριν λίγους μήνες δρομολογήθηκε άλλο ένα ξεπούλημα γηπέδου, αυτή τη φορά στην ΠΑΕ Λάρισα. “Οδηγός” του σχεδίου η διαδικασία που ακολουθήθηκε με το “Καρα-ϊσκάκης”.

D O πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ συναντούσε τον υπουργό Οικονομίας ζητώντας τη ρύθμι-ση (βλέπε διαγραφή) των χρεών που της φόρ-τωσαν οι προηγούμενες διοικήσειςΤα παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά, αφού μόνο από την ίδρυση των ΠΑΕ το 1979 μέχρι τώρα, έχουν μεσολαβήσει αλλεπάλ-ληλα νομοσχέδια “εξυγίανσης” και ειδικές χαριστικές ρυθμίσεις προς πολλές ΠΑΕ. Χαρα-κτηριστικό της ασυδοσίας των επιχειρηματιών του αθλητισμού και της “υψηλής προστασί-ας” που απολαμβάνουν από το δικομματι-σμό είναι και η χρόνια καταπάτηση έκτασης του Πεδίου του Αρεως από τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο του Μίνωα Κυριακού. Την ίδια ώρα, τα ερασιτεχνικά τμήματα ακόμα και μεγάλων ομάδων όπως αυτά της ερασιτεχνικής ΑΕΚ κινδυνεύουν με κλείσιμο, λόγω έλλειψης χώρων.

“Χοντρό” παιχνίδι με γη, κέρδη και συνειδήσεις

Από τα παραπάνω γίνεται ήδη προφανές ότι οι φίλαθλοι των ομάδων δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.

Οι επιχειρηματίες της μπάλας είναι οι ίδιοι που στις επιχειρήσεις τους απολύουν εργαζο-μένους ή τους εκμεταλλεύονται με μισθούς πείνας (κρίση βλέπετε...). Είναι οι ίδιοι που

απαιτούν ακόμα πιο ελαστικές σχέσεις εργα-σίας, διάλυση του ασφαλιστικού, 65ωρα κλπ.

Οι ΠΑΕ είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομα τους: Ανώνυμες Εταιρείες με σκοπό το κέρδος. Το ποδόσφαιρο, ο αθλητισμός είναι το εμπόρευμα που πουλάνε (πανάκριβα μάλι-στα) γεμίζοντας τις τσέπες τους με κέρδη από εισιτήρια, διαφήμιση, τηλεοπτικά δικαιώματα (συχνά κι αυτά ο λαός τα πληρώνει), τζόγο κλπ.

Καπηλευόμενοι την ιστορία και τα σύμ-βολα μεγάλων ποδοσφαιρικών σωματείων, προσπαθούν να αξιοποιήσουν τους οπαδούς των ομάδων για να ενισχύσουν τη θέση τους στους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς, να αποσπάσουν ακόμα μεγαλύτερες κρατικές επιδοτήσεις.

Από την άλλη, με τον αθλητισμό παραδο-μένο στα επιχειρηματικά συμφέροντα, αν για παράδειγμα ένας Αθηναίος φίλαθλος θελήσει να αθληθεί, θα πρέπει ή να πληρώσει 10 ευρώ την ώρα σε κάποιο 5X5 ή να απευθυν-θεί σε κάποιο από τα δεκάδες μισο-άστεγα ερασιτεχνικά σωματεία που στοιβάζονται σε ελάχιστους αθλητικούς χώρους! Τον υπόλοι-πο καιρό μπορεί να κάνει ελεύθερα περίπατο και να αναπνέει... καθαρό αέρα στα 2 τμ. αστικού πρασίνου που του αναλο-γούν...

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: “Τζά-μπα μάγκες” στο Βοτανικό!

Θα αρκούσε ένα απλό τσουβάλιασμα με τα υπό-λοιπα κόμματα αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έκανε... λίγο κράτει όταν λανσαρόταν σαν το κόμμα που υπερασπίζεται το δημόσιο χώρο, στέλνοντας τα στελέχη του να στήνονται μπροστά στις κάμερες στις κι-νητοποιήσεις των κατοίκων. Εν προκειμένω στο θέμα του γηπέδου ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν “και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύ-

λαξ” στηρίζοντας τη μια μέρα την προσφυγή ενάντια στο εμπορικό κέντρο και την επόμενη ζητώντας στη Βουλή την άμεση έναρξη των εργασιών (Αλ. Αλαβάνος, 26/1) ή κάνοντας συναντήσεις με το Βαρδινογιάννη (Αλ. Τσί-πρας, 30/1). Τελικά, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε ότι λέει “ναι” στο γήπεδο αλλά “όχι” στο εμπορικό κέντρο, “ναι” στους Βαρδινογιάννη/Βγενόπουλο αλλά “όχι” στο Βωβό. Κι όμως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είχε το θράσος να εγκαλεί από πάνω το ΚΚΕ χαρακτηρίζοντάς το ως κόμμα ακίνδυνο (μάλλον επειδή έχει ξεκάθαρες θέ-σεις...) ενώ μοστράρει την “κόντρα” με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός ως παράσημο της δικης του “επικινδυνότητας”. Στην πραγματικότητα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνος μόνο για τους σαλτιμπάγκους τους οποίους απειλεί... να αφήσει άνεργους.

Για του λόγου το αληθές δείτε τι έγραφε η “Αυγή” στις 27/1/2009: «Δεν έχουμε λόγους να είμαστε αρνητικοί στη γενναία πρωτο-βουλία του ιδρύματος Νιάρχου να χρηματο-δοτήσει δυο τόσο σημαντικά έργα σε αυτή εδώ την ανυπόφορη πόλη...». Τα 2 έργα στα οποία αναφέρεται η εφημερίδα του Συνασπι-σμού είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Λυρική Σκηνή τα οποία θα χτιστούν στο χώρο του πρώην ιπποδρόμου (έκτασης 220 στρεμμά-των) στην Καλλιθέα από το ίδρυμα Νιάρχου, κατόπιν συμφωνίας με την κυβέρνηση της ΝΔ και της δημοτικής αρχής υπό τον Ασκούνη (ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ). Ετσι λοιπόν ο οπορτουνισμός (ξανα)δίνει την ευλογία του στην παράδοση των ελεύθερων χώρων και του πολιτισμού στο κεφάλαιο και τους “εθνικούς ευεργέτες”. Για άλλη μια φορά φανερώνεται σε όλο της το μεγαλείο η υποκρισία και η αφερεγγυότητα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πράγμα απολύτως λογικό αφού σαν κόμμα είναι ήξεις/αφήξεις με την εξουσία και την κερδοφορία των μονοπωλί-ων. Οταν δε αρχίζουν και οι δημοσκοπήσεις να παίρ-νουν τον κατήφορο...

Ούτε ένα στρέμμα στο κεφάλαιο!Οσο η γη είναι εμπόρευμα, η χρήση της θα

καθορίζεται από τις επιδιώξεις κερδοφορίας των μονοπωλίων. Είναι το ίδιο φαινόμενο όταν αγρότες ξεριζώνονται από τη γη τους και στα χωράφια τους φυτρώνουν ξενοδοχεία και rooms to let ή όταν στα καμένα “αναδασώνο-νται” συγκροτήματα πολυκατοικιών. Αντίστοι-χα τα κόμματα του κεφαλαίου ενδιαφέρονται για τη δημιουργία ελεύθερων χώρων πρασί-νου μόνο όταν είναι να αναβαθμιστεί η αξία των γύρω οικοπέδων κι όχι όπου κι όποτε το έχει ανάγκη ο λαός.

Μόνο μια λαϊκή εξουσία μπορεί να εξα-σφαλίσει τη δημιουργία χώρων πρασίνου και χώρων άθλησης στους οποίους θα έχουν πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι και οι νέοι με κατάλληλες υποδομές, προσωπικό, γυμνα-στές κοκ. Με ένα σύστημα μαζικού λαϊκού ερασιτεχνικού αθλητισμού χωρίς τον ασφυ-κτικό εναγκαλισμό των μονοπωλίων.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ και η παράταξη που στηρίζει στο δήμο Αθήνας “Συμπαράταξη για την Αθήνα” τάχθηκαν εξαρχής ενάντια στην εκχώρηση του Ελαιώνα στους μεγα-λοεργολάβους και τις Ανώνυμες Εταιρείες (ποδοσφαιρικές και μη). Το ΚΚΕ παραμένει συνεπές στις θέσεις του ότι κανένα γήπεδο, καμία αθλητική εγκατάσταση δεν πρέπει να ανήκει σε επιχειρηματίες. Ο λαός της Αθήνας ανεξαρτήτως ομαδικών προτιμήσεων πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, ώστε ούτε ένα στρέμμα του Ελαιώνα να μην εκχωρηθεί στους επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι ζωτική ανάγκη να γίνει χώρος πρασί-νου, δημόσιων αθλητικών και πολιτιστικών υποδομών που δεν θα επιβαρύνουν το πε-ριβάλλον.

Εμένα μου λες...

Βολική υπερπροβολήΑς δούμε, για παράδειγμα τι έγραψε η

“Αυγή” στις 11/1/2009: «ο δικτυακός τρόπος οργάνωσης επιτρέπει σε άτομα, ομάδες και οργανώσεις να συμμετάσχουν χωρίς αυστηρές προυποθέσεις, αφήνοντας στα ίδια και στις ίδιες να επιλέγουν το βαθμό και το χρόνο εμπλοκής τους. Σέβεται με άλλα λόγια την αυ-τονομία τους. Επιπλέον μειώνει τους πόρους και το γραφειοκρατικό χρόνο που χρειάζο-νται, φέρνοντας τα άτομα, τις ομάδες και τις οργανώσεις πιο κοντά στην απόφαση και τη δράση, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο να τις επανοικειοποιηθούν».

Δεν πρόκειται, βέβαια, για μια “αφελή” υπερ-προβολή του ρόλου των νέων τεχνολογιών. Αντίθετα, αποτελεί συνειδητή προσπάθεια να στρέψει το νεολαιίστικο κίνημα σε ακίνδυνους για το σύστημα δρόμους, μακριά από το εργα-τικό κίνημα.

Ας θυμηθούμε, ακόμα, τη “διαδήλωση των bloggers” την περίοδο των καταστροφικών πυρκαγιών το καλοκαίρι του 2007. Εκεί οι δι-οργανωτές κάλεσαν τον κόσμο να κατέβει στο δρόμο φορώντας μαύρα, απαγορεύοντας πα-ράλληλα τα “πολιτικά συνθήματα”. Οι ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο απυρό-βλητο! Γι’ αυτό άλλωστε σύσσωμος ο αστικός τύπος είχε τη διαδήλωση στο πρωτοσέλιδο την ίδια στιγμή που απέκρυπτε τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που αποκάλυπταν τις πραγματι-κές αιτίες της καταστροφής, που δεν ήταν οι αλεπούδες όπως έλεγαν οι οπορτουνιστές ή μόνο περιβαλλοντικοί λόγοι, αλλά η ατομική

ιδιοκτησία πάνω στη γη, οι επιχειρήσεις στα καμένα, το κέρδος.

Η σοσιαλδημοκρατία και η απάτη της συμμετοχικής δημοκρατίας

Για το “εκπληκτικά νέο που φέρνουν οι νέες τεχνολογίες” δε μιλάνε μόνο οι οπορτουνιστές. Ας δούμε τι λέει στο Συνέδριο του Global Fo-rum of media Development, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου: «Στην Ευρώπη, συζητούμε πολύ το θέμα του ελλείμματος δη-μοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το πώς θα υπάρξει συμμετοχή του πολίτη. […]. Ομως, σήμερα, υπάρχει μια αχτίδα φωτός για τη νεο-λαία… Είναι η εξέλιξη που υπάρχει στο χώ-ρο της επικοινωνίας… βλέπουμε με το Δια-δίκτυο, τον κυβερνοχώρο, τη δυνατότητα, όχι μόνο ενός μονοδιάστατου μηνύματος προς τις μάζες, αλλά την παραγωγή -πια- του μηνύματος από τον ίδιο τον πολίτη, από την ίδια την κοινωνία […] Να δούμε όλη αυτή τη νέα κουλτούρα συνεργασίας μέσα από το Διαδίκτυο, που θα μπορέσει να είναι μια βασι-κή πρακτική δημοκρατικής λειτουργίας των

κυβερνήσεων, να αξιοποιήσουμε τη δυνατό-τητα της συμμετοχικής δημοκρατίας, μέσα από το Διαδίκτυο, για να λύσουμε πολλά από τα προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζουμε». Το πρόβλημα, δηλαδή, για τον Παπανδρέου (και κάθε Παπανδρέου) είναι ότι στην Ευρωπα-ϊκή Ενωση και τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς δεν υπάρχει «συμμετοχή του πολίτη»! Πίσω από τη «δυνατότητα της συμμε-τοχικής δημοκρατίας, μέσα από το Διαδίκτυο» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συγκαλύπτει ότι η αιτία των σύγχρονων προβλημάτων είναι ο καπιταλι-στικός τρόπος παραγωγής και καλλιεργεί αυτα-πάτες ότι αν οι πολίτες στείλουν «και τις δικές τους σκέψεις» μέσω του διαδικτύου στην ΕΕ και τις κυβερνήσεις, αυτές είναι διατεθειμένες να λύσουν τα προβλήματά τους. Ομως η φτώ-χεια, η ανεργία, η εκμετάλλευση, ο πόλεμος είναι σύμφυτα με το καπιταλιστικό σύστημα και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει όσο η αστική τάξη είναι στην εξουσία.

Αντίστοιχα, η υπεύθυνη παιδείας του ΠΑΣΟΚ, Αννα Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι θα καθιερώ-σει ηλεκτρονικό... διάλογο για την παιδεία, στα πλαίσια της συμμετοχικής δημοκρατίας. Φυσι-κά, η θέση του ΠΑΣΟΚ για την παιδεία παραμένει σταθερά η ιδιωτικοποίησή της στα πλαίσια των αποφάσεων της ΕΕ, όπως ακριβώς και της ΝΔ.

”Καινοτομίες” ΟμπάμαΤελευταία προβλήθηκε, άλλωστε, σαν εξαιρε-

τικά καινοτόμα η προεκλογική εκστρατεία του πρόσφατα εκλεγμένου Αμερικανού προέδρου, επειδή σ’ αυτή χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα

το διαδίκτυο. Το γεγονός αυτό αξιοποιήθηκε ως ένα ακόμα επιχείρημα για να προβληθεί η πολιτική του Ομπάμα ως «άλλης μορφής δι-ακυβέρνηση» (Παπανδρέου) και «νέα ελπίδα για την ανθρωπότητα» (“Αυγή”, 5/11/2008). Τι κι αν ακόμα και οι προεκλογικές θέσεις του Ομπάμα ήταν σαφείς, στο τι πολιτική θα ακο-λουθήσει; Αυτό, άλλωστε επιβεβαιώθηκε κι από τις πρώτες κυβερνητικές πράξεις του Ομπάμα, όπως την ουσιαστική στήριξη της νέας επίθε-σης του Ισραήλ εναντίον του παλαιστινιακού λαού. Τι κι αν έχει ήδη δώσει τα διαπιστευτή-ριά του στο κεφάλαιο, με αντικομμουνιστική μάλιστα αιχμή λέγοντας ότι στοχεύει στην “αναζωογόνηση του αμερικάνικου στρατού” και στη συγκρότηση “συμμαχίας ενάντια στην τρομοκρατία, ανάλογης με αυτή που νίκησε τον κομμουνισμό”!

Η δημοκρατία είναι ταξικήΗ χρήση του διαδικτύου δεν σημαίνει ότι ένα

πολιτικό κόμμα ή ένας μαζικός φορέας οργα-νώνεται δημοκρατικά ή όχι. Αυτό καθορίζεται από τον ταξικό τους προσανατολισμό... Αλλω-στε, εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι οι περισσότερες ιστοσελίδες αναπαράγουν την αστική ιδεολογία και υιοθετούν τις απόψεις των αστικών ΜΜΕ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και αρκετές, μέσα από τις οποίες προβάλλεται τι συμβαίνει στα εργοστάσια, τις εργατικές γειτονιές, στα σχολεία και τα πανεπι-στήμια, στις χώρες που επιτίθεται ο ιμπεριαλι-σμός και οργανώνεται η αντίσταση των λαών.

Η ΚΝΕ αξιοποιεί σταθερά το διαδίκτυο διατη-

40 ϐ νέες τεχνολογίες

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων κινητοποιήσεων, παράλ-

ληλα με την προσπάθεια των εκδοτικών συγκροτημάτων

και της εγχώριας σοιαλδημοκρατίας να μιλήσουν για το

“νέο, αυθόρμητο, ακηδεμόνευτο κίνημα” και να προβάλ-

λουν τη νεολαία σαν “αυτόνομη κοινωνική κατηγορία”, άνοιξε ξανά η

συζήτηση για το ρόλο των νέων τεχνολογιών. Ευρύτατα προβλήθηκε

η άποψη ότι η χρήση των νέων τεχνολογιών ήταν ένα από τα “νεα-

νικά” χαρακτηριστικά των κινητοποιήσεων, ότι τάχα διαμορφώθηκε

ένας νέος τύπος οργάνωσης: ο “διαδικτυακός”. Ετσι, σύμφωνα με τα

κανάλια, οι μαθητικές κινητοποιήσεις “οργανώθηκαν με SMS”, ενώ

“η νεολαία διαδηλώνει πλέον μέσω του internet” και το “κίνημα των

bloggers” διαμορφώνει “ένα νέο τύπο δημοκρατίας”!

Οι νέες τεχνολογίες, χωρίς την κατάργηση της καπι-ταλιστικής ιδιοκτησίας, θα χρησιμοποιούνται για το δυ-νάμωμα της κατασταλτικής δύναμης του αστικού κρά-τους

Οι νέες τεχνολογίεςκαι το λαϊκό κίνημα

νέες τεχνολογίες ϐ 41Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

ρώντας μια εξαιρετικά οργανωμένη και πλούσια σε περιεχόμενο ιστοσελίδα. Ωστόσο, θεωρούμε επικίνδυνη την αυταπάτη ότι τάχα μπορεί να γί-νει το internet ο κύριος χώρος δράσης αφού σε τελευταία ανάλυση αντανακλάται και εκεί η σύγχρονη πραγματικότητα: η κυριαρχία της αστικής τάξης και της ιδεολογίας της. Και για να αλλάξει αυτό, προϋπόθεση είναι να αλλάξει χέρια η εξουσία.

Νέες τεχνολογίες και “κοινωνία των πολιτών”

Στην πραγματικότητα η σκόνη που σήκωσαν με τον τύπο τους οι οπορτουνιστές για το ρόλο του διαδικτύου, δείχνει ότι δανείζονται τις αντι-λήψεις τους για το κίνημα από την γερασμένη διεθνή σοσιαλδημοκρατία, που προβάλλει ότι η χρήση των νέων τεχνολογιών μπορεί να ενισχύσει τη συμμετοχικότητα και τη δημοκρα-τία σε συνθήκες καπιταλιστικής κυριαρχίας. Είναι γνωστό το αστικό ιδεολόγημα για την “Κοινωνία των πολιτών” (ΚτΠ), σύμφωνα με το οποίο το κράτος είναι ένα αταξικό και ουδέτερο μόρφωμα, είναι, όπως λέει o αστός κοινωνιολόγος και θεωρητικός της ΚτΠ Ερνεστ Γκέλνερ, «εγγυητής της ειρήνης και διαιτητής μεταξύ μεγάλων συμφερόντων». Οι θεμελι-ωτές της ΚτΠ αρνούνται το ρόλο του αστικού κράτους ως οργάνου ταξικής κυριαρχίας και συλλογικού καπιταλιστή και πρόβαλλουν την ουτοπική θέση ότι το αστικό κράτος μπορεί να βελτιωθεί μέσω της ΚτΠ. Με σημαία τους τον “καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο”, προ-ωθούν τον εθελοντισμό στις υπηρεσίες κοινω-νικής πρόνοιας, προσπαθούν να πείσουν τρά-πεζες να χορηγούν δάνεια με χαμηλό επιτόκιο και διαφημίζουν μονοπωλιακούς ομίλους που εξασφαλίζουν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας στους εργαζομένους (πράγμα που θεωρούν κοινωνική προσφορά!).

Οι οπαδοί της ΚτΠ ισχυρίζονται ότι οι νέες τεχνολογίες μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση του καπιταλισμού. Μέσα από αυτές μπορεί να διαμορφωθεί “ένας ενδιάμεσος χώ-ρος ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη, ένα πλέγμα διαδράσεων ανάμεσα σε εθελοντικές οργανώσεις ώστε να παίξουν ρόλο “συμπληρω-ματικό ως προς την πολιτική κοινωνία”.

Ετσι, μέσα από τέτοια ιδεολογήματα, η αστική τάξη προσπαθεί να πείσει ότι

ο ιμπεριαλισμός μετατρά-

πηκε σε “παγκόσμιο χωριό”. Οτι εργάτες και αστοί μπορούν να συμμετέχουν εξ ίσου στην καπιταλιστική εξουσία. Θέλει να δημιουργήσει αυταπάτες για δυνατότητα εκδημοκρατισμού και βελτίωσης του καπιταλισμού, ώστε να δι-αιωνίσει την κυριαρχία της.

Μέσο καταστολής και χειραγώγησηςΟι νέες τεχνολογίες, χωρίς την κατάργηση

της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, όχι μόνο δεν οδηγούν σε κάποιο εκδημοκρατισμό της κοινωνικής ζωής, αλλά χρησιμοποιούνται για το δυνάμωμα της κατασταλτικής δύναμης του αστικού κράτους, το ηλεκτρονικό φακέλωμα κλπ. Η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και άλλοι ιμπεριαλι-στικοί οργανισμοί έχουν πολλές φορές επεξεργαστεί την αξιοποίηση κεντρικών συστημάτων ηλεκτρονικής πληροφόρησης και παρακολούθησης, μέσω των οποίων δημοσιοποιούνται προσωπικά δεδομένα σε πλήθος μυστικές και φανερές υπηρεσίες (Συν-θήκη Σένγκεν). Το διαδίκτυο (ή τα ευρυζωνι-κά δίκτυα στο μέλλον) χρησιμοποιούνται για την καλύτερη οργάνωση των μονοπωλίων, την διασύνδεση των επιχειρήσεών τους, την κα-λύτερη πληροφόρησή τους στον ανταγωνισμό στη διεθνή καπιταλιστική αγορά. Ετσι χρησιμο-ποιούνται υπέρμετρα σε παρασιτικές δραστη-ριότητες, όπως η διαφήμιση ή αξιοποιούνται από διάφορους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για τους επιθετικούς τους σχεδιασμούς και την υλοποίησή τους για την χειραγώγηση και την τρομοκράτηση των λαών.

Το “τέλος της εκμετάλλευσης”Στο ίδιο βάθρο περί δήθεν “αταξικότητας της

σημερινής κοινωνίας” στηρίζεται και το αστικό ιδεολόγημα για τη μεταβιομηχανική κοινωνία και το “τέλος” της εργατικής τάξης. Οι απόψεις αυτές ταυτίζουν τη βιομη-χανία με τη μεταποίη-ση και την εργατική

τάξη με ορισμένες παραδοσιακές ειδικότητες χειρωνακτικής εργασίας. Ετσι, θεωρούν ότι στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας, τηλεπικοινωνιακών ή πληροφορια-κών συστημάτων δεν παράγεται υπεραξία, ότι εκεί δεν υπάρχει καπιταλιστική εκμετάλλευση, επειδή οι επιχειρήσεις αυτές παράγουν “άυλο εμπόρευμα, το εμπόρευμα-γνώση”.

Ομως, στα χέρια της αστικής τάξης, οι νέες τεχνολογίες δεν εξαλείφουν την εκμετάλλευση, αντιθέτως χρησιμοποιούνται για την αύξησή της.

Η ίδια η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών φανερώνει την ανάπτυξη της παραγωγικής δύ-ναμης της εργασίας. Ομως, πχ. η διάρκεια της εργάσιμης μέρας μένει στάσιμη ή αυξάνεται με την εφαρμογή μέτρων όπως το 65ωρο. Ετσι, ενώ μειώνεται το μέρος της εργασιμης μέρας στη διάρκεια του οποίου ο εργάτης αναπαρά-γει ένα ισοδύναμο της αξίας της εργατικής του δύναμης, ταυτόχρονα αυξάνεται το μέρος της εργάσιμης ημέρας που το διαθέτει δωρεάν στον κεφαλαιοκράτη. Οι νέες τεχνολογίες χρησιμο-ποιούνται επίσης κι ως ένα τρόπο ελέγχου του εργαζομένου κατά την ώρα εργασίας ώστε να εργάζεται πιο εντατικά. Ακόμα, το κεφάλαιο, με τη μάσκα των “απαιτήσεων της τεχνολογίας” επιβάλλει σκληρότερες εργασιακές σχέσεις, με κύριο χαρακτηριστικό την εργασιακή περιπλά-νηση των εργαζομένων μέσα από τη “δια βίου κατάρτιση”.

Το θέμα είναι ποια τάξη κατέχει τα μέσα παραγωγής!

Το διαδίκτυο και οι νέες τε-χνολογίες ενσωματωμένα στα μέσα παραγωγής, δεν ανατρέπουν τις κεφαλαι-οκρατικές σχέσεις στην οργάνωση της κοινωνικής παραγωγής, δεν μεταβά-λουν τη σχέση μισθωτής ερ-γασίας-κεφαλαίου. Αντίθετα υποδηλώνουν έναν ανώτερο βαθμό αντίθεσης μεταξύ των δυνατοτήτων της κοινω-

νικής εργασίας και της ατομικής ιδιοποίησης του αποτελέσματος, της αντίθεσης κεφαλαί-ου-εργασίας. Δηλαδή ενώ οι δυνατότητες που δίνουν οι νέες τεχνολογίες μπορούν σε μαζικό επίπεδο να απελευθερώσουν τη δημιουργικό-τητα των νέων, να συμβάλλουν στην άνοδο του μορφωτικού, πολιτιστικού επιπέδου, ο περιορι-σμός τους στα πλαίσια της ατομικής ιδιοκτη-σίας στα μέσα παραγωγής υποτάσσει αυτήν τη χρήση στους στόχους της κερδοφορίας και της ιδεολογικής χειραγώγησης, φτάνοντας και σε σημεία στρέβλωσης (βλέπε: διακίνηση πορ-νογραφικού υλικού ή ηλεκτρονικά παιχνίδια προσωμοίωσης βγαλμένα από τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και της CIA).

Μπορούμε να φανταστούμε τι δυναμη απε-λευθέρωσης μπορούν να γίνουν όταν καταργη-θεί η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, όταν τα μέσα παραγωγής και μαζί με αυτά οι νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία. Για να ανατραπεί όμως ο καπιταλισμός χρειάζεται οργανωμένος και ταξικός αγώνας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, αγώνας για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.

Μ.Ι.Οι νέες τεχνολογίεςκαι το λαϊκό κίνημα

Στα χέρια της αστικής τάξης, οι νέες τεχνολογίες δεν εξα-λείφουν την εκμετάλλευση, αντιθέτως χρησιμοποιούνται για το βάθεμα της

42 ϐ πολιτισμός

Τομεακή Οργάνωσηκαλλιτεχνών της ΚΝΕΦίλλιπος Παχνιστής, μέλος της Τ.Ο Καλλιτεχνών

Η Τομεακή Οργάνωση καλλιτεχνών πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει μια σειρά εκ-δηλώσεων αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Πραγματοποιήσαμε μια συναυλία και μια εκδήλωση αφιερωμένη στην αντιστασια-κή παλαιστινιακή ποίηση. Από την αρχή -και αυτό είναι που μας ξε-χωρίζει από τους άλλους πολιτικούς χώ-ρους- βάλαμε ως Οργάνωση το ζήτημα της δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους κυρίαρχου, ανεξάρτητου και βιώσιμου, στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, χωρίς απλά να ζητάμε γενικά κι αόριστα να σταματήσει η επίθεση. Η απόφαση για τη διοργάνωση των εκδηλώσεων αυτών επιβεβαιώθηκε απόλυτα, αφού πάνω από είκοσι συγκροτήματα, αλλά και πολλοί νέοι ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν

στο πλατύ κάλεσμα που απευθύναμε, ενώ σ’ όλο αυτό το διάστημα η Τομεακή Ορ-γάνωση συγκέντρωνε υλικά και φάρμακα που στάλθηκαν στην Παλαιστίνη μαζί με τα έσοδα των δύο εκδηλώσεων, μέσω του ΠΑΜΕ. Γενικά, διαπιστώσαμε πως υπάρχει μια πολύ μεγάλη διάθεση από τους καλλιτέχνες και ιδι-αίτερα από τους νέους για να συνδράμουν σ’ αυτήν την προσπάθεια, να βγάλουν τη φωνή τους προς τα έξω, και να καταγγείλουν με κάθε τρόπο αυτό το έγκλημα που συντελείται τόσα χρόνια.

Γιάννης Τσουμπρής, από το συγκρότημα “Παρελθόντες Χρόνου”Δεχτήκαμε με μεγάλη τιμή να συμμετάσχου-με στη συναυλία αλληλεγγύης που διοργάνω-σε η ΚΝΕ. Είναι το ελάχιστο που μπορούσαμε να δώσουμε… Πάντα οι καλλιτέχνες είχαν τη δική τους συμβολή στους αγώνες. Ετσι και τώρα σε μια τόσο δύσκολη εποχή, είναι ανα-γκαίο όλοι μας ν’ αγωνιστούμε για ν’ αλλάξει αυτός ο κόσμος. Ετσι ώστε κάποτε, να μην υπάρχει λόγος να τραγουδάμε για τόσο ζοφερά γεγονότα… Ρηνιώ Καζάκου, ηθοποιός Αυτό που γίνεται, χρόνια τώρα, στη Γάζα πρέ-πει να ξεσηκώσει όλο τον κόσμο. Ο,τι γίνεται εκεί μας αφορά όλους. Αν δεν φωνάξουμε τώρα εμείς, δεν θα υπάρχει κανένας να φωνάξει για μας όταν έρθει η σειρά μας, όπως έχει πει και ο Μπρέχτ. Ας χαλάσουμε τα σχέδια των Αμερικανών και των συμμάχων τους και ας αγωνιστούμε για ν’ αφήσουν τους λαούς να ζήσουν ειρηνικά και δημιουργικά.

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Στην τέχνη του αγώνα...

Το τελευταίο διάστημα οι εξελίξεις τρέχουν γοργά… Αντεργατι-

κή πολιτική, 65ωρο, οικονομική κρίση, δολοφονικές επιθέσεις

της κρατικής καταστολής… Αποκορύφωμα η σφαγή του παλαι-

στινιακού λαού από την ιμπεριαλιστική επίθεση του Ισραήλ, με

τις πλάτες ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Το ποτήρι ξεχείλισε, και στο πλευρό του λαϊκού κινήματος βρήκε διέξο-

δο και δρόμο η αγανάκτηση εκατοντάδων καλλιτεχνών. Συναυλίες αλλη-

λεγγύης, παραστάσεις αφιερωμένες στους αγωνιζόμενους Παλαιστίνιους,

καλλιτεχνικά δρώμενα, εξορμήσεις, πορείες, συμμετοχή σε απεργίες…

Νέοι καλλιτέχνες συμμετείχαν στους αγώνες και άντλησαν έμπνευση από

αυτούς για τα έργα τους.

Με τη στάση και τη δράση τους πολλοί από αυτούς έδωσαν απάντηση. Ο

καλλιτέχνης οφείλει να είναι πρωτοπόρος και στους αγώνες και στην τέ-

χνη. Οφείλει να αντιστέκεται, να βλέπει την κοινωνική κίνηση, να συμβάλ-

λει τόσο με τη στάση του όσο και με την τέχνη του, ώστε να προχωράει ο

τροχός της Ιστορίας προς τα μπρος μέχρι να φτάσουμε στο «βασίλειο της

ελευθερίας».

Τέτοια παραδείγματα είχαμε πολλά το τελευταίο διάστημα. Εκατοντάδες

καλλιτέχνες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των κομμουνιστών, συσπειρώ-

θηκαν μέσα από τους μαζικούς τους φορείς και προχώρησαν σε πλειάδα

πρωτοβουλιών.

Μερικά παραδείγματα αναφέρουμε κι εδώ…

Σύλλογος Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και ΚινηματογράφουΓιάννης Γιαραμαζίδης, σπουδαστής του Εθνικού Θεάτρου Πιστεύουμε πως όπως όλοι οι εργαζόμενοι, έτσι και οι καλλιτέχνες έχουν χρέος να κα-ταγγείλουν με κάθε τρόπο την εγκληματική σφαγή του παλαιστινιακού λαού.Ο σύλλογός μας, βγήκε μπροστά από την πρώτη στιγμή παίρνοντας ξεκάθαρη θέση στα γεγονότα. Συγκεντρώσαμε φάρμακα για τους

Παλαιστίνιους και αφού συγκροτήσαμε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αιτημάτων και στόχων πάλης, συμμετείχαμε μετά από απόφαση του συλλόγου στις εργατικές κινητοποιή-σεις του ΠΑΜΕ αλλά και στην πορεία των καλλιτεχνών προς την ισραηλινή πρεσβεία ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Πανελ-λήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος και Ακροάμα-τος. Η συμμετοχή ήταν πολύ μεγάλη και ήταν ολοφάνερη η διάθεση των νέων ηθοποιών να δράσουν και να συμβάλλουν με κάθε τρόπο σ’ αυτήν την προσπάθεια.

Συναυλία αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαόαπό το ΠΑΜΕΓιώργος Ανδρέου, τραγουδιστήςΟλοι οι καλλιτέχνες οφείλουμε, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη πο-λιτική μας τοποθέτηση, να μη μένουμε αμέτοχοι μπροστά σε τέτοια ανή-κουστα εγκλήματα ενάντια σε έναν ολόκληρο λαό που εδώ και δεκαετίες βρίσκεται υπό κατοχή.Είναι τιμή μου που μου ζητήθηκε να λάβω μέρος στη μεγάλη αυτή συ-ναυλία αλληλεγγύης, όπως και στο παρελθόν ήταν τιμή μου που συμ-μετείχα σε ανάλογες πρωτοβουλίες μετά την προδοσία του Οτσαλάν ή το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας. Εναν πόλεμο μπορείς να τον ερμηνεύσεις αλλά όχι να τον δικαιολογήσεις. Πόσο μάλλον έναν πόλεμο ανάμεσα σε μια υπερσύγχρονη πολεμική μηχανή υποστηριζόμενη από τους Αμερικάνους ενάντια σ’ έναν άμαχο και ηρωικό λαό που δεν έχει άλλο όπλο από το θάρρος και τον ηρωισμό του.

πολιτισμός ϐ 43Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009

Κίνηση για τη συσπείρωση καλλιτεχνών Στράτος ΣαραντίδηςΗ “Κίνηση για τη Συσπείρωση Καλλιτε-χνών” ιδρύθηκε στις 11 Ιούνη του 2008, με σκοπό να δημιουργηθεί μια συσπείρωση καλ-λιτεχνών, η οποία μέσα από συλλογική δράση θα έχει ως στόχο την ανάπτυξη ενός κινήμα-τος ανατροπής των αιτιών που μας οδηγούν σ’ αυτήν την πρωτοφανή πολιτιστική παρακμή. Η “Κίνηση” δεν έχει συνδικαλιστικό αλλά κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, έρχεται να συσπειρώσει ανθρώπους και δημιουργούς από όλους τους κλάδους πάνω σε ορισμένους άξονες πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής δράσης. Στόχος, η δημιουργία ενός πρω-τοπόρου και ριζοσπαστικού κινήματος ανοιχτού σε όλες τις καλλιτεχνικές τάσεις, που να βρίσκεται σε οργανική σύνδεση με το κίνημα της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Εναντιωνόμαστε αποφασιστικά σε κάθε μορφή εμπορευματοποίησης της Τέχνης, στην επιδρομή του μεγάλου κεφα-λαίου στον πολιτισμό, στην ταπείνωση και τη χειραγώγηση των καλλιτεχνικών δημιουργών και στην αποξένωσή τους από το κοινό. Στη στοχευμένη έλλειψη καλλιτεχνικής παιδεί-ας και σχετικών υποδομών, στο γενικότερο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.Θεωρούμε πως οι καλλιτέχνες είναι ορ-γανικό κομμάτι του λαού. Είμαστε ταξικά αλληλέγγυοι με όλους τους εργαζομένους και μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες και τα ίδια προβλήματα. Ξέρουμε πως η βελτίωση των συνθηκών ζωής και εργασίας των καλλι-τεχνών θα είναι αποτέλεσμα του κοινού αγώ-να με την εργατική τάξη και όλο το λαό.Ετσι δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αμέτο-χοι μπροστά στα μείζονα πολιτικά ζητήματα της επικαιρότητας όπως οι κινητοποιήσεις μας για το 2% του προϋπολογισμού για τον

πολιτισμό, και η παρέμβασή μας για τη δο-λοφονία του δεκαεξάχρονου μαθητή τον περασμένο Δεκέμβρη. Στις κινητοποιήσεις αυτές, πραγματοποιήθηκαν πορείες διαμαρ-τυρίας αλλά και εξορμήσεις κατά τις οποίες μοιράστηκαν σχετικές ανακοινώσεις. Ο κύ-ριος σταθμός όμως ήταν το ιμπεριαλιστικό έγκλημα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Η αντί-δρασή μας υπήρξε άμεση, και αναλάβαμε μια σειρά πολύμορφων πρωτοβουλιών. Οργα-νώσαμε πορεία διαμαρτυρίας προς την αμερι-κάνικη και την ισραηλινή πρεσβεία κατά την οποία μοιράστηκε στον κόσμο η διακήρυξή μας για τη συνεχιζόμενη αυτή γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων. Επίσης, πήραμε την πρωτοβουλία να προτείνουμε στους μαζικούς καλλιτεχνικούς φορείς ολόκλη-ρου του κόσμου να οριστεί η 29η Γενάρη 2009 ως ημέρα δράσης αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Προτείναμε ως πλαίσιο για τις διάφορες κινητοποιήσεις ανά τον κό-σμο τη σχετική μας διακήρυξη, ενώ από τη δική μας πλευρά, οργανώσαμε μαζί με το Σύλλογο Σπουδαστών Δραματικών Σχο-λών και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών στις 29 του Γενάρη μια σειρά μουσικών, χορευτικών και θεατρικών δρώμενων με θέμα το παλαιστινιακό, στην οδό Ερμού κατά τη διάρκεια των οποίων μιλούσαμε με τους περαστικούς που παρακολουθούσαν, δίνοντάς τους τη διακήρυξη και καλώντας τους να την προσυπογράψουν προκειμένου να σταλεί μαζί με τις υπογραφές στις πρε-σβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τον ΟΗΕ.Ολες οι παραπάνω πρωτοβουλίες μας ήταν ιδιαίτερα μαζικές και συνάντησαν την ευρεία αποδοχή του κόσμου. Είναι πολύ σημαντικό το ότι καταφέραμε να οργανώσουμε άμεσα αυτές τις κινήσεις, οι οποίες έδωσαν ένα ξε-κάθαρο πολιτικό στίγμα κι απέδειξαν περίτρα-να ότι οι καλλιτέχνες είναι παρόντες μαζί με την εργατική τάξη και τη νεολαία στον κοινό αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Σας φωνάζω...

σας σφίγγω τα χέρια

φιλώ το χώμα κάτω απ’ τα σαντάλια σας

και σας λέω:

σκοτώνομαι για σας,

σας χαρίζω το φως των ματιών μου, σας δίνω

της καρδιάς μου τη ζέστα γιατί

η τραγωδία που ζω ειναι το μερίδιό μου

απ’ τη δική σας τραγωδία.

Σας φωνάζω...

σας σφίγγω τα χέρια

δεν κιότεψα εδώ μες στην πατρίδα μου

μήτε και μάζεψα τους ώμους.

Ορθώθηκα μπροστά στους άδικους

ορφανός, γυμνός, ξυπόλητος.

όρμηξα μες στο θάνατο,

τα λάβαρά μου δε χαμήλωσα και τα χορτάρια

πάνω στους τάφους των προγόνων μου, τα φύλαξα...

Ταουφίκ Ζαγιάντ, Παλαιστίνιος ποιητής

Μάρκος Ηλιάδης

Εφυγε η Αλέκα Παΐζη…

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕγια το θάνατο της Αλέκας Παΐζη

Η ΚΝΕ εκφράζει τα βαθιά της συλλυπητήρια για το χαμό της με-

γάλης πρωταγωνίστριας του θεάτρου και της ζωής, συντρόφισσας

Αλέκας Παϊζη.Γεννημένη στην Κρήτη, υπηρέτησε το θέατρο για πάνω από 60

χρόνια, ερμηνεύοντας κορυφαίους ρόλους από το 1942 που βγήκε

από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και μέχρι την τελευταία της

πνοή, αφού αυτή την άνοιξη θα μετουσίωνε σκηνικά τον ποιητικό

στοχασμό του Γιάννη Ρίτσου, στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».

Αγωνίστρια από σπουδάστρια και μετά, βρέθηκε μέσα στην Αντί-

σταση την περίοδο της Κατοχής, τυπώνοντας στο σπίτι της τον πρώτο

παράνομο «Ριζοσπάστη». Για τη δράση της συνελήφθη από

τους Γερμανούς και έμεινε εξόριστη τρία χρόνια στο Τρί-

κερι και στο Μακρονήσι υπομένοντας σκληρά βασανι-

στήρια. Το πάθος της για τη ζωή και η αγωνιστική της

στάση σαν άνθρωπος και καλλιτέχνης την καθιστούσε

δραστήρια και δημιουργική, υπηρετώντας τον άνθρω-

πο και την τέχνη.Θα τη θυμόμαστε πάντα να απαγγέλλει στίχους των

μεγάλων μας ποιητών σε σταθμούς μεγάλων λαϊκών

αγώνων. Η θύμηση της φωνής της αυξάνει το πείσμα μας

να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά και αταλάντευτα τον

αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου

από άνθρωπο, όπως έκανε και η ίδια σε όλη της τη ζωή.

«Αντιμεθαύριο θα φυτέψουμε το σπόρο

εκεί που αποκοιμήθηκε»…

44 ϐ προτάσεις

Κολωνού και Οδυσσέως 14 - Μεταξουργείο

Είσοδος: 3 ευρώ

16/2 Δευτέρα21:00, Εκδήλωση για το Γ. Ρίτσο.

19/2 Τσικνοπέμπτη22:30, Γλέντι με τους “Σημεία

των Καιρών”

20/2 Παρασκευή22:30 Η… Μπουάτ στο Συρμό. Πάρτυ από την ΕΔΟΝ

21/2 Σάββατο21.30 Συναυλία ροκ με τους “Αυταπάτες”, τους “Carpe Diem” και τους “Τρίζλα”

22/2 Κυριακή22:00 “Το ξένο σώμα”, Παρά-σταση χορού με αφορμή τα 60 χρόνια του ΝΑΤΟ από την Ομάδα χορού της ΚΝΕ

23/2 Δευτέρα21.30 Εκδήλωση για τα 66 χρό-νια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ,

Προβολή ταινίας “Ο κλοιός”

26/2 Πέμπτη21.30 Προβολή ταινίας, “Κάτω από

τις βόμβες”

27/2 Παρασκευή22.30 Γλέντι Οργάνωσης Σπουδά-ζουσας, πάρτυ μασκέ

28/2 Σάββατο22.00 Συναυλία με τους “Ασπονδοι” και τους “Χαμένα Ονειρα”

“Κοραή 4Προσβάσιμος χώρος”της Αιμιλίας ΒάλβηΣκηνοθεσία: Ελένη ΓεωργοπούλουΔευτέρα και Τρίτη 21.15, τηλ. κρατήσεων: 210-3243581Τιμές εισιτηρίων 15 ευρώ, φοιτητικό 10ευρώ

Οι φίλοι του καλού και ουσιώδους θεά-τρου, ιδιαίτερα όσοι δεν έχουν επισκεφθεί το υπόγειο άντρο βασανιστηρίων της γερμανικής “Γκεστάπο”, στο κτήριο της Κοραή 4, όπου μετά την απελευθέρωση στεγάστηκε το ΕΑΜ και σήμερα η “Εθνική Ασφαλιστική”, ας σπεύσουν να δουν εκεί το έργο “Κοραή 4 - Προσβάσιμος χώρος”. Από αυτόν το συνταρακτικό μνημειακό - μουσειακό χώρο είναι εμπνευσμένο το έργο της Αιμιλίας Βάλβη.

Ενα έργο υπαινικτικής, σύνθετης γραφής (αφηγηματικής και διαλογικής), που αναδει-κνύει την ιστορική και διδακτική αξία του χώ-ρου, “υποκλίνεται” σε όσους φυλακίστηκαν

και βασανίστηκαν σ’ αυτόν. Καθιστά σκηνι-κό του τον ίδιο το χώρο των βασανιστηρίων με τις χαραγμένες μαρτυρίες των φυλακισμέ-νων σ’ αυτόν, καταγγέλλει τις σύγχρονες, συ-χνά έμμεσες, μεθόδους τρομοκράτησης και βασανισμού και υμνεί τον αντιστεκόμενο άνθρωπο, σε κάθε προσπάθεια βιασμού και υποταγής της συνείδησης, της ψυχής και της ζωής του.

Τα πρόσωπα του έργου είναι μια ανακρί-τρια και ένα αγαπημένο ζευγάρι. Το παλικά-ρι εργάζεται, συντηρώντας τη νεαρή, τυφλή γυναίκα του, που σπουδάζει. Η κοπέλα, πλά-σμα που σκέφτεται ελεύθερα, με τα “μάτια” της ψυχής και της συνείδησής της ονειρεύε-ται έναν κόσμο όμορφο, ανθρώπινο. Τέτοια πλάσματα και τέτοια όνειρα είναι επικίνδυνα για την “αόρατη”, “παγκοσμιοποιημένη” εξουσία της εποχής μας. Με κάθε τρόπο πρέπει να υποταχθούν. Η τρομοκράτηση αρχίζει. Πρώτα από τον άνδρα. Εκείνος συμ-βιβάζεται, καταντά “συνένοχος” της εφιαλτι-κής κοινωνικής πραγματικότητας. Η γυναίκα όμως, έγκλειστη σε σκοτεινό μπουντρούμι, με την “όραση” της δυνατής συνείδησής της, μένει ανυπότακτη…

Φλεβάρης ‘09

7/2 Σάββατο 22:30 Γλέντι για τους φαντάρους με τους “Απροβάριστους”

8/2 Κυριακή21:00 “Μικρός λαός και πολεμά…”,

Εκδήλωση για την Παλαιστίνη

9/2 Δευτέρα21.30 Προβολή ταινίας, “Jarhead”

12/2 Πέμπτη21.30 Προβολή ταινίας, “Λεμονιά”

13/2 Παρασκευή22.30 Γλέντι

14/2 Σάββατο21:30 Συναυλία hip hop με τους “Βρώμικα Κόλπα”και τις “3 παραλλαγές”

15/2 Κυριακή11.00 Χοροθεατρική διαδραστική

παράσταση “Ο Γαργαλιστής” του Δ. Μπασλάμ από την ομάδα χορού

της ΚΝΕ21:00 Συναυλία μαθητικών συγκρο-τημάτων με τους “Ηomo sapiens” και τους “Dust and bones”

“Ελα να δεις”Σκηνοθεσία: Ελεμ Κλίμοφ

Λευκορωσία, 1943: Οι Ναζί καταστρέ-

φουν ολοσχερώς 618 χωριά καίγοντας ζωντανούς τους κατοίκους τους, κυρί-ως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. 2,2 εκατομμύρια Λευκορώσοι σκοτώθηκαν

συνολικά κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκο-

σμίου Πολέμου.

Το αριστούργημα του Ελεμ Κλίμοφ είναι

μια συγκλονιστική καταγγελία των χιτλερι-

κών φρικαλεοτήτων. Η ταινία ακολουθεί

ένα δωδεκάχρονο αγόρι, το Φλόρια, που

όταν ξεθάβει ένα χαμένο όπλο αποφασίζει

να καταταχθεί στον Κόκκινο Στρατό ανυπο-

μονώντας να ζήσει σαν στρατιώτης.

Το σενάριο είναι του Αντάμοβιτς που

είχε υπηρετήσει στο Β’ Παγκόσμιο κι είχε

βιώσει την καταστροφική μανία των Ναζί

στη Λευκορωσία. Ο Κλίμοφ άντλησε επί-

σης υλικό από τα παιδικά του χρόνια, όταν

αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη του

με μια βάρκα μαζί με τη μητέρα του και

το βρέφος αδελφό του, κατά τη μάχη του

Στάλινγκραντ. Η ταινία αυτή, μια από τις

σπουδαιότερες αντιπολεμικές δημιουργίες

παγκοσμίως βραβεύτηκε και με το βραβείο

«FIPRESCI» στο Φεστιβάλ της Μόσχας το

1985. Ηταν το κύκνειο άσμα του Κλίμοφ,

αλλά και η προσωπική του μαρτυρία. Ενα

αριστούργημα που καθηλώνει με την ομορ-

φιά των εικόνων του, που λειτουργούν

πολυεπίπεδα, καθιστώντας την ταινία ένα

αξέχαστο επίτευγμα. Οπως έλεγε κι ο ίδιος

ο σκηνοθέτης: «Συμπεριέλαβα στην ταινία

όλα όσα ήξερα. Δεν μετανιώνω που έκανα

αυτήν την ταινία. Είχα δύσκολη προϊστορία

και ιστορία. Εδώ βρίσκεται το μυστικό της

καλής δουλιάς. Να μπορείς να προσφέ-

ρεις στον κόσμο κάτι πραγματικά σοβαρό,

πραγματικά μεστό νοήματος!»

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009 προτάσεις ϐ 45

«Εχομεν την τιμήν να σας παρακαλέσομεν όπως […] μεριμνήσετε δια την συγκέ-ντρωσιν όλων των εθνικοαπελευθερωτικών τραγουδιών της περιφερείας σας […] εάν σας είναι δυνατόν να μας γνωρίσετε και τον τονισμόν αυτών […] επίσης και τα λόγια -ποιήματα».

ΕΛΑΣ / Γενικόν Στρατηγείον / Επιτελείον – Γραφείον ΙΙ / ΑΡΙΘ. 368 – 31/7/1943

Ενας από τους πρώτους που ανταποκρίνεται στη διαταγή του ΕΛΑΣ για τη συγκέ-ντρωση των τραγουδιών της Αντίστασης είναι ο 18χρονος τότε, ΕΠΟΝίτης Δημήτρης Ραβάνης -Ρεντής, που πάνω στο μουσικό μοτίβο της συμφωνίας “1905” του Σοβιετι-κού συνθέτη Ντμίτρι Σοστακόβιτς γράφει το τραγούδι – θρύλο που ακολουθεί:

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμουςΓυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους

Στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοίστο Κόμμα μας πλάι που μας προσκαλεί(Η σάλπιγγα κράζει και μας προσκαλεί)

Συθέμελα ρίχτε παλάτια και θρόνους Βαριές αλυσίδες, πορφύρες και νόμους

Ντροπή στον εργάτη, στο σκλάβο ντροπήΣτο αίμα αν δεν πνίξει μια τέτοια ζωή

Εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστεςτης νέας Ελλάδας να γίνουμε χτίστες

Ντροπή για το νέο στη μάχη αν δε ριχτεί Για τη Λαοκρατία την τίμια ζωή

Παρίσι και Μόσχα βαθιά τιμημέναΑθήνα, Βαρκελώνη που βάφτηκαν μ’ αίμα

Μας στέλνουν μηνύματα στέλνουν κραυγέςΕμπρός επαναστάτες, εμπρός κομμουνιστές!

(Παντού ο λαός μας κι οι νέοι ξυπνάνε)κι εκδίκηση αίμα στο αίμα ζητάνε

για κείνους που πέσαν εκείνοι που ζουνστο αίμα θυμάτων που πάντα θρηνούν.

(Ταϋγετος Πάρνων βουνά τιμημέναΑνδρίτσα, Μονοδένδρι που βάφτηκαν μ’ αίμα

μας δίνουνε θάρρος μας φέρνουν κραυγέςεμπρός επαναστάτες για νίκες λαμπρές!)

Το τραγούδι αυτό μεγάλωσε γενιές ολόκληρες λαϊκών αγωνιστών. Τραγουδήθηκε σε δεκάδες παραλλαγές -μερικές από τις οποίες αναφέρουμε και εδώ- κάποιες φτιαγμέ-νες από τους ίδιους τους αντάρτες (όπως η τελευταία στροφή που τραγουδιόταν από τον ΕΛΑΣ Πελοποννήσου), ενώ μια παραλλαγή του έχει μελοποιήσει ο Μ. Θεοδωρά-κης στα “Τραγούδια του Αγώνα” κατά τη διάρκεια της χούντας (Οταν χτυπήσεις δυό φορές κι ύστερα τρεις και πάλι δυο Αλέξανδρέ μου).

Ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής υπήρξε γνωστός για την παροιμιώδη σεμνότητά του. Τηρώντας την παλιά εντολή του Κόμματος ποτέ δεν αποκάλυψε ότι αυτός έγραψε τους στίχους του τραγουδιού. Απέδειξε ότι ο γνήσιος λαϊκός, πρωτοπόρος, επαναστάτης καλλιτέχνης, ο κομμουνιστής καλλιτέχνης, βρίσκεται μέσα στο λαό και παλεύει μαζί του τον ίδιο αγώνα, χρησιμοποιεί το έργο του ως καθημερινό εργαλείο στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.

Πολλοί καλοθελητές ρωτάνε τάχα με αγωνία, “μα πού είναι οι καλλιτέχνες;” Νάτοι! απαντάμε εμείς… Πολεμάνε και τραγουδάνε, όπως οι ΕΠΟΝΙΤΕΣ. Πόσο σπουδαιότερα παραδείγματα μπορούμε άραγε να προβάλλουμε;

Rembetika 1-3Charles Howard, JSP Records

Πόσο γνώριμος μας είναι ο ήχος του γρα-τζουνίσματος της βελόνας του γραμμοφώνου στους παλιούς λαϊκούς δίσκους! Τόσο, που πολλές φορές τον ταυτίζουμε με τα ίδια τα τραγούδια. Μια μυστήρια, νοσταλγική εμμο-νή... Μέχρι που εμφανίστηκαν τα ρεμπέτικα CD’s του Αγγλου παραγωγού Charles Howard από την εταιρεία “JSP Records” τα οποία μας δείχνουν πώς πραγματικά ακούγονταν αυτές οι φωνές, αυτές οι πενιές!

Ισως τα παραπάνω έχουν μια δόση υπερβο-λής. Ομως, σε σχέση με αυτά που “μας είχαν συνηθίσει” στην αγορά, η δουλιά του Χάου-αρντ είναι η καλύτερη από άποψης ποιότη-τας ήχου. Οι τελευταίες παραγωγές του είναι τρεις πολύ αξιόλογες κασετίνες, που κάθε μια περιέχει πάνω από 80 σπάνια, ψηφιακά επεξεργασμένα και “καθαρισμένα” τρα-γούδια. Πρόκειται για τα:

Rembetika, “Baglamas, Bouzoukis and Bravado” (4 CD, 89 τραγούδια), Rembetika 2, “More of the secret history of Greece’s underground music” (4 CD, 89 τραγούδια) και Rembetika 3, “Vassilis Tsitsanis 1936-1940” (5 CD, 101 τραγούδια).

Οι δύο πρώτες κασετίνες αφορούν το ρε-μπέτικο γενικά, από τις πρώτες ηχογραφήσεις των αρχών του αιώνα, τις σμυρναίικες εστουν-διαντίνες, τις ηχογραφήσεις της Aμερικής, τις πρώτες ηχογραφήσεις στην Ελλάδα, την κλα-σική περίοδο του ρεμπέτικου, μέχρι και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η τρίτη κασετίνα περιέχει τα άπαντα της προπολεμικής δισκο-γραφίας του Βασίλη Τσιτσάνη, από τα πρώτα βήματά του, μέχρι την αποκρυστάλλωση του δικού του, ιδιαίτερου ύφους παιξίματος και σύνθεσης.

Δυστυχώς ο Χάουαρντ, αν και έχει κάνει αξιόλογη δουλιά σε ό,τι αφορά το τεχνικό μέρος της παραγωγής, ολισθαίνει στα πονηρά μονοπάτια της συνήθους προσέγγισης του ρε-μπέτικου, χαρακτηρίζοντάς το “τραγούδι του υποκόσμου”.

Με αφορμή αυτό ας σημειώσουμε πως η άποψη ετούτη είναι διάχυτη σε πολλές σχε-τικές παραγωγές, όπως πχ. στην πρόσφατη εκδήλωση περί “ουσιών” στο Μέγαρο Μουσι-κής... Σε παλιότερες, μαύρες εποχές, η ρετσι-νιά αυτή χρησιμοποιήθηκε για να χτυπήσει το λαϊκό τραγούδι, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται για λόγους εμπορικούς, μα και για προώθηση συγκεκριμένων προτύπων στη νεολαία. Το ρεμπέτικο δεν είναι βέβαια επαναστατικό τραγούδι, όμως, σε καμία περίπτωση δεν είναι “το τραγούδι των περιθωριακών”, “των πορνείων”, ή “των τεκέδων”. Το “χασικλίδικο” βεβαίως υπάρχει, μιας που το ρεμπέτικο αντανακλά τις συνθήκες ζωής λαϊ-κών ανθρώπων, σε μια εποχή όπου η έντονη αστικοποίηση δημιουργεί μια εξαθλιωμένη εργατική τάξη. Τα ναρκωτικά ήταν μια πραγ-ματικότητα, την οποία η άρχουσα τάξη, όπως και σήμερα εξάλλου, διατηρούσε σκόπιμα.

Παρ’ όλο που τα ποσοστά δεν αποδεικνύουν κάτι, αν εξετάσει κανείς πχ τη δισκογραφία πολλών δημιουργών του ρεμπέτικου, στην προ μεταξικής λογοκρισίας εποχή, θα διαπι-στώσει ότι το χασικλίδικο τραγούδι αποτε-λεί μια μικρή συνιστώσα ανάμεσα σε μια πλειάδα τραγουδιών με ευρύτερο κοινωνι-κό προβληματισμό, μάγκικων, ερωτικών, ακόμα και εργατικών, τα οποία μάλιστα υπήρξαν τα πρώτα εργατικά τραγούδια της Ελλάδας! Κι όμως δεν είναι τυχαίο το ότι ποτέ δε διοργανώθηκε καμιά εκδήλωση για το εργατικό ρεμπέτικο. Πάντα οι “ειδήμονες” ασχολούνταν με το χασίσι και την πρέζα…

Τις κασετίνες αυτές τις συνιστούμε ως μια πλήρη εισαγωγή στο ρεμπέτικο. Μα, και για τους “μυημένους”, αποτελεί μια εξαιρετική προσθήκη στις συλλογές σας.

Πάνος Καραγιώργος

Φίλιππος Παχνιστής

46 ϐ διεθνή

Οι συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις αλ-ληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό τόνι-σαν ότι οι λαοί έχουν κάθε δικαίωμα να αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό

Πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεωνΗ συνάντηση της ΠΟΔΝ στο Λίβανο έγινε

σε μια χρονική περίοδο που η συγκεκριμέ-νη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη δονούνταν από λαϊκές κινητοποιήσεις και πολύμορφες εκδηλώσεις καταδίκης της ιμπεριαλιστικής επίθεσης. Η πρώτη μέρα των εκδηλώσεων ξε-κίνησε με συνέντευξη τύπου μπροστά στην έδρα του ΟΗΕ στη Βηρυτό, όπου καθημε-ρινά βρίσκονταν πλήθη διαδηλωτών που κα-τάγγελλαν το βρώμικο ρόλο του οργανισμού στο πλευρό του ιμπεριαλισμού. Ακολούθησε πορεία στην πρεσβεία της Αιγύπτου με αί-τημα το άνοιγμα των συνόρων της χώρας με τη Γάζα.

Αργότερα, οι αντιπροσωπείες επισκέφτηκαν την Τύρο, στο Νότο του Λιβάνου κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ. Εκεί πραγματοποιήθη-κε εκδήλωση αλληλεγγύης στον παλαι-στινιακό λαό με τη συμμετοχή των διεθνών αντιπροσωπειών, αλλά και τοπικών εκπρο-σώπων και Λιβανέζων βουλευτών. Οι συμ-μετέχοντες υπογράμμισαν ότι οι λαοί έχουν κάθε δικαίωμα να αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Η θέση της ΚΝΕ για τη στάση της ΕΕ, η οποία εξισώνει θύτη και θύμα και στηρίζει ουσιαστικά τη συνεχιζόμενη σφα-γή του παλαιστινιακού λαού, ακούστηκε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έτυχε σημαντικής αποδοχής.

Οι αντιπροσωπείες των οργανώσεων, στη συνέχεια έφτασαν στον παλαιστινιακό προ-σφυγικό καταυλισμό της πόλης. Εκεί είχαν

την ευκαιρία να συζητήσουν με τους Παλαι-στίνιους πρόσφυγες και να τονίσουν από κοινού την ένταση του κινήματος αλληλεγ-γύης στον παλαιστινιακό λαό.

Την Κυριακή 11 Γενάρη, τελευταία μέρα της διεθνούς συνάντησης, με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Λιβάνου οργανώθηκε συγκέντρωση έξω από το κτήριο του ΟΗΕ στη Βηρυτό, στην οποία μίλησε ο Καλέντ Χαντάτ, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Λιβάνου. Ο ομιλητής τόνισε ότι οι λαοί έχουν ως μόνο όπλο την αλληλεγγύη τους και πρόσθεσε πως μόνο ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας θα μα-ταιώσει τα σχέδια των ιμπεριαλιστών για τη “Νέα Μέση Ανατολή” και θα φέρει τη νίκη στον παλαιστινιακό λαό.

«Συντονισμένο σχέδιο κατά των Πα-λαιστίνιων»

Στην ανακοίνωση που εξέδωσαν οι οργα-νώσεις, οι οποίες έλαβαν μέρος στη συνάντη-ση τονίζεται πως η πρόσφατη επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα «είναι ένα συντονισμένο σχέδιο Ισραήλ - ΗΠΑ - ΕΕ και αραβικών κυ-βερνήσεων για να σκοτώσουν την παλαιστι-νιακή υπόθεση. Είναι ένας πόλεμος ενάντια στο όνειρο για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος. Είναι ένα πραγματικό ολοκαύτωμα ενάντια σε εκατομμύρια ανθρώπους».

ΠΟΔΝ

Η νεολαία στο πλευρό της Παλαιστίνης

Στον καταυλισμό των Παλαιστί-νιων προσφύγων στην Τύρο

Διήμερη διεθνή συνάντηση με πολύμορφες εκδηλώσεις αλ-

ληλεγγύης στο δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό οργάνω-

σε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) στις 10-11 Γενάρη στο Λίβανο. Τη συνάντηση

φιλοξένησε η Ενωση Δημοκρατικής Νεολαίας Λιβάνου

και συμμετείχαν ακόμα η Επαναστατική Ενωση Νεολαίας Συρίας, η Πα-λαιστινιακή Δημοκρατική Ενωση Νεολαίας και η ΚΝΕ, την οποία στη

συνάντηση αυτή εκπροσώπησε ο σ. Τάσος Γαλανόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της Οργάνωσης.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2009 διεθνή ϐ 47

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν και φέτος οι εκ-

δηλώσεις τιμής στους Γερμανούς επαναστάτες Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ με αφορμή την

επέτειο της δολοφονίας των δύο Γερμανών κομμουνι-

στών ηγετών στις 15 Γενάρη 1919 από τις γερμανικές ακροδεξιές στρατιωτικές ομάδες “Freikorps”, με ανοχή και υποστήριξη

από τη γερμανική Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της εποχής, η οποία

με λύσσα κατέστειλε τις προσπάθειες που γίνονταν για επανάσταση το

Γενάρη του 1919. Στις εκδηλώσεις έλαβε μέρος αντιπροσωπεία του ΚΚΕ

αποτελούμενη από τους σ. Στέφανο Λουκά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος και Ηρακλή Τσαβδαρίδη, στέλεχος του Κόμματος. Την ΚΝΕ

εκπροσώπησε ο σ. Γιάννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΝ

Μ ε κοινή τους ανακοίνωση Κομμου-νιστικές Νεολαίες απ’ όλη την Ευ-ρώπη καταδικάζουν την καινούρια

σφαγή του παλαιστινιακού λαού, αλλά και την υποκριτική στάση της ΕΕ πάνω στο ζή-τημα, καλώντας τους νέους της Ευρώπης να δείξουν ενεργά και έμπρακτα την αλλη-λεγγύη τους στο δοκιμαζόμενο λαό.

«Οι Ευρωπαϊκές ΚΝ καταδικάζουν απε-ρίφραστα την ισραηλινή αεροπορική επί-θεση και την εισβολή στρατευμάτων στη Γάζα, που προκάλεσαν νέα σφαγή του παλαι-στινιακού λαού. Αυτή η άγρια και αιματηρή επίθεση, η οποία έχει προκαλέσει εκατοντά-δες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την πλήρη στήριξη και επικύρωση των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προωθούν το σχέδιο για τη Νέα Μέση Ανατολή, το οποίο φέρνει ακόμα περισσότερα κέρδη για τις πολυεθνικές και θάνατο, αίμα, φτώχεια και πείνα για τους λαούς της περιοχής.

Καταδικάζουμε την υποκριτική στάση της ΕΕ, η οποία μιλά για ίσες αποστάσεις και αμεροληψία. Παρά τις διακηρύξεις, η ΕΕ έχει πρόσφατα αναβαθμίσει τις επίσημες σχέσεις της με το Ισραήλ ανταμείβοντάς το για τη σφαγή στην κατεχόμενη Παλαι-στίνη. Την ίδια στιγμή, εξισώνει την πα-λαιστινιακή αντίσταση, την οποία θεωρεί τρομοκρατία με την κατοχή, τον πόλεμο. Κράτη-μέλη της ΕΕ συνεχίζουν να εφοδιάζουν το Ισραήλ με στρατιωτικό υλικό, το οποίο χρη-σιμοποιείται για τη σφαγή στη Γάζα.

Αυτός ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν αφο-ρά μόνο τον παλαιστινιακό λαό. Αποτελεί ένα ζήτημα που αφορά όλους τους λαούς που παλεύουν για λαϊκή κυριαρχία και αυτοδιά-θεση.

Καλούμε τη νεολαία της Ευρώπης, τους νέ-

ους εργάτες, τους μαθητές και τους φοιτητές να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον πα-λαιστινιακό λαό και να ασκήσουν κάθε πίεση στις κυβερνήσεις των χωρών μας για να κατα-δικαστεί αυτός ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος.

Προωθούμε και καλούμε σε νεανικές πρωτοβουλίες έμπρακτης και ενεργητικής αλληλεγγύης στις χώρες μας για να σταμα-τήσει αμέσως ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Γάζα, να αποχωρήσουν αμέσως τα ισραηλινά στρατεύματα από τα κατεχόμενα εδάφη, να σταματήσει ο αποκλεισμός τους, να εξασφα-λιστεί η κατεδάφιση του τείχους της ντροπής, να εγκαθιδρυθεί ένα ελεύθερο ανεξάρτητο βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος στα σύνο-ρα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολι-κή Ιερουσαλήμ.

Δεν υπάρχει διαρκής ειρήνη στον καπι-ταλισμό, μόνος δρόμος γι’ αυτήν είναι η οικοδόμηση του σοσιαλισμού που θα εξα-σφαλίσει για τη νεολαία και το λαό έναν κόσμο ειρήνης και αλληλεγγύης».

Οι οργανώσεις που συνυπογράφουν την πα-ραπάνω ανακοίνωση είναι οι εξής:Κομμουνιστική Νεολαία ΑυστρίαςΝεολαία COMAC, ΒέλγιοΕνωση Κομμουνιστικής Νεολαίας ΒρετανίαςΚίνημα Νέων Κομμουνιστών ΓαλλίαςΕνωση Κομμουνιστικής Νεολαίας ΓεωργίαςΚομμουνιστική Νεολαία ΕλλάδαςΚολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών ΙσπανίαςΚομμουνιστική Νεολαία ΙσπανίαςΚολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών ΚαταλονίαςΚομμουνιστική Νεολαία ΠορτογαλίαςΕπαναστατική Ενωση Κομμουνιστικής Νεο-λαίας Ρωσίας (μπ.)Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας ΤσεχίαςΝεολαία του Τουρκικού ΚΚ

“Δεν υπάρχει διαρκής ειρήνη στον καπιταλισμό”

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Τίμησαν Λούξεμπουργκ-Λίμπκνεχτ-Λένιν!

Φόρος τιμής στους επαναστάτεςΔεκάδες χιλιάδες εργαζόμενων και νεολαί-

ας ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Γερ-μανικού ΚΚ κι άλλων αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων και παρά το τσουχτερό κρύο συμμετείχαν στη διαδήλωση τιμής στους Λούξεμπουργκ, Λίμπκνεχτ και Λένιν προς το Νεκροταφείο των Σοσιαλιστών.

Στην κατάληξη της διαδήλωσης, η αντιπρο-σωπεία του ΚΚΕ, καθώς και αντιπροσωπείες 50 κομμάτων κατέθεσαν λουλούδια στους τά-φους των κομμουνιστών ηγετών, καθώς και σ’ αυτούς των ηγετών της Γερμανικής Λαοκρατι-κής Δημοκρατίας. Ακόμα, μετά τη διαδήλωση έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μπρούτζινου μνημείου της Ρόζας Λούξεμπουργκ μπρο-στά από τα γραφεία της εφημερίδας “Junge Welt”, που βρίσκονται δίπλα στην πλατεία που φέρει το όνομά της. Ας σημειωθεί ότι το μνημείο της Ρ. Λούξεμπουργκ δεν τοποθετή-θηκε στην ομώνυμη πλατεία, όπου βρισκόταν πριν τις αντεπαναστατικές ανατροπές, αφού οι δημοτικές αρχές της πόλης το απαγόρευσαν.

Συμπόσιο της “Junge Welt”Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων η εφημερίδα

“Junge Welt” διοργάνωσε συμπόσιο με θέμα τις εξελίξεις στην ΕΕ. Εκ μέρους του ΚΚΕ μίλησε ο σ. Στέφανος Λουκάς. Ο ομι-λητής αναφέρθηκε στην εμπειρία του ελλη-νικού λαού από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΟΚ αρχικά κι έπειτα στην ΕΕ και τη διαχρονική και συνεπή πάλη του ΚΚΕ εντός κι εκτός Ελλάδας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Τόνισε χαρακτηριστικά ότι το ΚΚΕ από τότε που είπε για πρώτη φορά “Οχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων” και αργότερα το “Οχι στο Μάαστριχτ”, δε σταμάτησε στιγμή να αντιπαλεύει την ΕΕ και στο λαϊκό κίνημα και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στο Ευρωπαϊ-

κό Κοινοβούλιο. Είπε ανοιχτά στον ελληνικό λαό ότι η Ευρώπη ή θα είναι καπιταλιστική ή σοσιαλιστική, τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Επιπλέον, ο Σ. Λουκάς υπογράμμισε τον υπο-νομευτικό ρόλο του Κόμματος της Ευρωπα-ϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), η θέση του οποίου υπέρ της ΕΕ αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη ενός λαϊκού κινήματος κατά της “ευρωπαϊκής ενοποίησης”.

«Καμία ειρήνη με το ΝΑΤΟ»Στην εκδήλωση που διοργάνωσαν η Σο-

σιαλιστική Εργατική Νεολαία Γερμανίας (SDAJ) και η εφημερίδα “Junge Welt” με θέμα “Καμία ειρήνη με το ΝΑΤΟ” στις 10 Γενάρη μίλησε εκ μέρους της ΚΝΕ ο σ. Γι-άννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ και βουλευτής του ΚΚΕ. Στη συζήτηση, οι νέοι αντιιμπεριαλιστές είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν από πρώτο χέρι για τους αγώνες της ελληνικής νεολαίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό με αφορμή και τις πρόσφατες μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης και τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους αγώνες του λαού και της νεολαίας.

Ραντεβού στις 4 ΑπρίληΤο αντιιμπεριαλιστικό ραντεβού των οργα-

νώσεων ανανεώθηκε για τις 4 Απρίλη, όταν στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Στρα-σβούργο θα “γιορτάζονται” τα 60 χρόνια από την ίδρυση της φονικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι όλο αυτό τον καιρό στη Γερμανία η SDAJ πρω-ταγωνιστεί στις πολύμορφες εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις εναντίον του ΝΑΤΟ.

H.M.