No 202 Mάιος 2015

24
Λαδαδικα-ΦραγκομαχαΛας χθες, ςήμερα και αύριο ςε δύο ιςτορικες γειτονιες ή δική μού αμερική το οδοιπορικο ενος θεςςαΛονικιού οι ομορΦοτερες βιβΛιοθήκες τής ποΛής! ΙΔΕΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΛΗ №202 Mάιος 2015

description

Λαδαδικα-Φραγκομαχαλάς Δυο ιστορικές γειτονιές

Transcript of No 202 Mάιος 2015

Page 1: No 202 Mάιος 2015

1Μάιος 2015

Λαδαδικα-ΦραγκομαχαΛας χθες, ςήμερα και αύριο ςε δύο

ιςτορικες γειτονιες

ή δική μού αμερική το οδοιπορικο ενος

θεςςαΛονικιού

οι ομορΦοτερες βιβΛιοθήκες τής ποΛής!

ΙΔΕΕΣΙΣΤΟΡΙΕΣΤΑΣΕΙΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΙΠΟΛΗ

№202

Mάιος 2015

Page 2: No 202 Mάιος 2015

2 #202

Page 3: No 202 Mάιος 2015

3Μάιος 2015

Entrance info

ΛΕΞΕΙΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΛΑΣ

PARALLAXI MAGAZINEστελόριζο, το 2010. Αν εξαιρέσεις την φτωχοπέραση του πληθυσμού, την εγκατάλει-

ψη των δομών και τη βίαιη μετανάστευση ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού,

κυρίως ενός υγιούς, σκεπτόμενου και άξιου τμήματος, καλά σπουδασμένου και με

ικανότητες, όλοι οι υπόλοιποι που μείναμε πίσω και επιζήσαμε μέχρι σήμερα, στο

άκουσμα του κόκκινου φωτός διαπιστώνουμε πως βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο. Καμία

σοβαρή μεταρρύθμιση δεν έγινε στη χώρα, κανένα εμπόδιο στην υγιή ανάπτυξη δεν

καταπολεμήθηκε, καμιά νοοτροπία πολιτικού ή πολίτη δεν άλλαξε. Απελπισμένοι από

τη γραφειοκρατία, άνθρωποι συνωστίζονται ακόμα σε υπηρεσίες μήνες ατέλειωτους,

χρόνια χωρίς έλεος για μια έγκριση, πανεπιστήμια βουλιάζουν σε κυκεώνες προβλη-

μάτων και παλιομοδίτικων πρακτικών που βασιλεύουν, ξένοι επενδυτές παρακολου-

θούν εμβρόντητοι εξαγγελίες που ποικίλουν από την αποικιοκρατική ενδοτικότητα

στην επαναστατική αφέλεια, συνδικαλιστές υπερασπίζονται νοσηρά προνόμια που δεν

ισχύουν πια πουθενά στον κόσμο, πολίτες αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο σαν τσι-

φλίκι του παππού τους, πολιτικοί που πλακώνονται στη βουλή για το ποιος φταίει πε-

ρισσότερο, μια χώρα που μοιάζει να ζει τη μέρα της μαρμότας χωρίς κάνεις να μπορεί

να βάλει τους δείκτες του ρολογιού επιτέλους παρακάτω. Και λόγια, λόγια, λόγια και

υποσχέσεις από όλους μας. Το κλισέ πως η κρίση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Τρίχες

κατσαρές. Το ένα δυο τρία κόκκινο φως παίζουμε κάθε μέρα. Αλλά κάποιος έχει κολ-

λήσει τα πόδια μας με κόλλα και δεν περπατάμε ρούπι.

H ταν ένα παιχνίδι που

πα ί ζαμε πα ιδ ιά κα ι

τ ο σ κ έ π τ ο μ α ι ό λ ο

και πιο συχνά τελευ-

ταία. Ένας ήταν στραμμένος στον τοίχο

με κλειστά τα μάτια και μετρούσε ως τα

τρία και όταν τα άνοιγε γύριζε πίσω να

δει πόσο προχώρησαν οι υπόλοιποι της

ομάδας προσπαθώντας να τον πλησιά-

σουν. Από το πόσο γρήγορα προχωρού-

σαν εξαρτιόταν και αν θα τον φτάσουν

κάποτε. Πολλές φορές η πρόοδος ήταν

εξαιρετικά αργή. Έχω την εντύπωση τον

τελευταίο καιρό ότι παίζουμε ομαδικά

σαν χώρα, πέντε χρόνια τώρα, το ίδιο

παιχνίδι. Αλλά χωρίς πρόοδο. Κάνεις δεν

κάνει κανένα απολύτως παιχνίδι. Κάθε

φορά που ανοίγει τα μάτια του ο αφέ-

της, η χώρα είναι στη γραμμή της αφετη-

ρίας. Έχουν αλλάξει τέσσερις κυβερνή-

σεις, εκατοντάδες υπουργοί, μνημόνια,

θεσμοί, τρόικες, επιτηρητές, κέρατα και

τρίβολα, και η χώρα παραμένει στο ίδιο

ακριβώς σημείο που ξεκινήσαμε, στο Κα-

ΜΑЇΟΣ 2015 / ΤΕΥΧΟΣ 202 / ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β΄ • ΔΙ-ΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ 15.000 ΤΕΥΧΗ ΚΑΙ 320 ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ • ΜΑΖΙ ΜΑΣ AYTO TO MHNA ΕΓΡΑΨΑΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΑΝ, ΣΚΕ-ΦΤΗΚΑΝ, ΕΦΑΓΑΝ, ΧΟΡΕΨΑΝ, ΑΚΟΥΣΑΝ ΜΟΥ-ΣΙΚΗ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΟΙ: ΕΚΔΟΤΗΣ / ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΛΑΣ • ΑΡΧΙΣΥΝΤΑ-ΚΤΡΙΑ: ΚΥΑ ΤΖΗΜΟΥ • ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙ-ΔΑΣ: ΚΥΑ ΤΖΗΜΟΥ • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝ-ΔΡΕΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΟΥΔΗΣ, ΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ, ΚΩΣΤΗΣ ΖΑΦΕΙΡΑΚΗΣ, ΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΥΗ ΚΑΡΚΙΤΗ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΠΑΡΑΝΗΣ, ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΠΑΣΔΕΚΗ, ΧΡΥΣΑ ΝΑΝΟΥ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΚΗΣ ΣΑΚΙΣΛΟΓΛΟΥ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΛΤΖΙΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΙΡΙΔΗΣ, ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΡΛΙΑΓΚΟΥ • ΛΟΝΔΙΝΟ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΟΡ-ΜΠΑΤΖΙΔΗΣ • ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ: ΝΤΙΝΑ ΠΙΝΟΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΒΑΚΙΡΛΗ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥ-ΛΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΒΡΑΚΑ, ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ, STEREOSIS, ΜΑΡΙΝΑ ΤΟΥΛΑ, ΟΡΧΑΝ ΤΣΟΛΑΚ • ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΜΦΥ-ΛΙΔΟΥ, [email protected] • ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: DOLPHINS // COMMUNICATION DESIGN • ΕΚΤΥ-ΠΩΣΗ, ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: ΧΡΩΜΟΤΥΠ Α.Ε.

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΗΣΠαπαμάρκου 2, 546 23 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΤΗΛ/FAX: 2310 429050 - 2310 429051MONTHLY CITY & CINEMA REVIEW2 Papamarkou str., 546 23 THESSALONIKI, GR,ΤΕL/FAX: +30 2310 429050, +30 2310 429051www.parallaximag.gr • [email protected]

MAKING OF:

Εικόνα εξωφύλλου: Θανάσης Σταθόπουλος

Ένα δυο τρία κόκκινο φως

Page 4: No 202 Mάιος 2015

4 #202

Eπτά φωτεινές πινακίδεςπου θα δείξουν την έξοδο κινδύνου ακόμα και στον πιο φανατικόσπιτόγατο. Τι αξίζει να δεις και νακάνεις για να φτιάξουν οι μέρεςκαι οι νύχτες σου εντός της πόλης.Θα βγεις όπως και δήποτε.

Exit

ΛΕΞΕΙΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ

1. H διεθνής του βιβΛιουΥπό τον τίτλο "Μακρινές Φωνές" (Voces lejanas), η 12η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσα-λονίκης φιλοξενεί στη φετινή διοργάνωση ένα αφιέρωμα στην ποικιλομορφία του ισπανικού, πορτογαλικού και λατινοαμερικάνικου πολιτισμού που εστιάζεται μεν στη λογοτεχνία και τους συγγραφείς της, συνοδεύεται δε από εικαστικές και μουσικές παρεμβάσεις και ολοκληρώνεται με κριτικές και ιστορικές προσεγγίσεις. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει παρουσιάσεις, συζητήσεις, εκθέσεις, προβολές και θεματικά εργαστήρια για εμβληματικούς συγγραφείς, όπως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο Φερνάντο Πεσόα, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και ο Εντουάρντο Γκαλεάνο. Μά-λιστα για τον νομπελίστα συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες από την πρώτη ημέρα λειτουρ-γίας της διοργάνωσης, εγκαινιάζεται έκθεση σκίτσων υπό τον τίτλο «Tα πρόσωπα του Γκάμπο», όπου 69 σκιτσογράφοι από τη Λατινική Αμερική, την Ισπανία, την Ευρώπη και την Ασία αποτίουν φόρο τιμής στον συγγραφέα. Τη σύλληψη της ιδέας και τη διαδρομή της έκθεσης σκίτσων για τον Μάρκες, που θα ταξιδέψει μετά στην Αθήνα, τη Ρώμη και τη Βοστόνη. θα παρουσιάσουν σε ένα εργαστήρι Σκιτσογραφίας δύο από τους εμπνευστές της: η Adriana Mosquera – Nani και ο Omar Figueroa – Turcios. Παρουσιάζεται επίσης στο κοινό φωτογραφικό υλικό από το πρόσφατα εκ-δοθέν λεύκωμα του εικαστικού Δημήτρη Γέρου (Dimitris Yeros, Photographing Gabriel Garcia Marquez, published by Kerber Photo Art). Στην Έκθεση επίσημοι καλεσμένοι θα είναι οι Eusebi Ayensa (Καταλoνία-Ισπανία), Flavia Company (Αργεντινή), Pedro Olalla (Ισπανία), Juan Vicente Piqueras (Ισπανία), Carmen Posadas (Ουρουγουάη) και Damian Tabarovsky (Αργεντινή). Η τρα-γουδίστρια, τραγουδοποιός και καθηγήτρια φωνητικής έκφρασης Martha Moreleon (Μεξικό) που πολλά χρόνια ζει στην Ελλάδα, θα κλείσει το αφιέρωμα στις ιβηροαμερικάνικες τέχνες , με μια μουσική διαδρομή ισπανόφωνης και πορτογαλόφωνης μελοποιημένης ποίησης από αγαπη-μένους ποιητές. Μαζί της ο μουσικός Roman Gomez. Σε όλες τις ισπανόφωνες εκδηλώσεις θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση. Ακόμη η ΔΕΒΘ, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογρά-φου Θεσσαλονίκης, αναδεικνύει την σύνδεση της λογοτεχνίας με την τέχνη του Κινηματογράφου και προβάλλει, στο ίδιο χρονικό διάστημα, μια σειρά σημαντικών ταινιών του διεθνούς κινημα-τογράφου, που βασίζονται σε κείμενα της ισπανόφωνης λογοτεχνίας. Καθημερινά στις 6 το από-γευμα (7-13/5) στην αίθουσα Παύλος Ζάννας με ελεύθερη είσοδο, θα προβληθούν επτά ταινίες.

*7 – 10 Μαΐου 2015 ώρα:Πέμπτη 15:00-21:00, |Παρασκευή και Κυριακή 10:00-21:00, Σάββατο 10:00-22:00 Είσοδος ελεύθερη. Τηλ.: 210-6776540

2. ο all time classic θειος βανιαςΗ Λίλλυ Μελεμέ αναλαμβάνει, αυτή τη φορά, να μας ταξιδέψει στον κόσμο του Θείου Βάνια με έναν αξιοζήλευτο θίασο (Γιάννης Φέρτης, Γιάννης Βόγλης, Στέλιος Μάινας, Έρση Μα-λικένζου, Μαρίνα Ψάλτη, Μελίνα Βαμβακά, Αλεξία Καλτσίκη, Χάρης Χαραλάμπους) σε παραγωγή της Λυκόφως του Γιώργου Λυ-κιαρδόπουλου. Ο "Θείος Βάνιας" (1896-7), γραμμένος την ίδια περίπου εποχή με τον "Γλάρος", αποτελεί ίσως το πιο «τσεχωφικό» από τα έργα του κορυφαίου Ρώσου ποιητή των λεπτότατων αποχρώσεων, και συμπυ-κνώνει εκρηκτικά το υπαρξιακό αδιέξοδο του φαινομένου που ονομάζεται «άνθρωπος», μέσα στον χώρο και τον χρόνο. Οι ήρωες του Θείου Βάνια θέλουν αλλά δεν μπορούν να ξεφύγουν από το τέλμα. Ισορροπούν ανάμε-σα στην ευτυχία και τη δυστυχία, το τραγικό και το γελοίο, την ελπίδα και την απελπισία, το φως και το σκοτάδι, ιδανικοί «πρωταγωνι-στές» στο διαχρονικό τσίρκο της ανθρώπινης υπαρξιακής περιπέτειας. Για τους λίγους που δεν έχουν διαβάσει ή δει το έργο, η ιστορία έχει για κεντρικό πρόσωπο τον Βάνια, αδερ-φό της πρώτης συζύγου του γέρου καθηγητή Σερεμπριάκωφ που φροντίζει το κτήμα του καθηγητή μαζί με τη Σόνια, κόρη του καθη-γητή από τον πρώτο του γάμο και ανιψιά του. Ο Βάνιας είναι απελπισμένα ερωτευμένος με την αδιάφορη για τα αισθήματα των επίδο-ξων εραστών της, Ελένα. Το ίδιο και ο γιατρός Αστρώφ που επισκέπτεται συχνά το κτήμα. Η Σόνια πάλι υποφέρει βουβά από έρωτα για τον γιατρό Αστρώφ. Οταν ο καθηγητής θα συγκεντρώσει όλη την οικογένεια για να ανα-κοινώσει το σχέδιο του να πουλήσει το κτήμα, οι ισορροπίες θα ανατραπούν.*13 – 24/5, θέατρο Αριστοτέλειον, Εθνικής Αμύνης 2, τηλ. 2310 262 051

3. ή μεγαΛή ςαιξπήρική τραγωδιαΤο έργο “Βασιλιάς Ληρ” είναι ένα αγωνιώ-δες, οδυνηρό ταξίδι του πνεύματος και του μυαλού, με επίκεντρο τον τραγικό ήρωα, Βα-σιλιά Ληρ, και περιβάλλον τις σκοτεινές δολο-πλοκίες που εξυφαίνονται χάριν της εξουσίας την οποία παραδίδει ο γερασμένος βασιλιάς, στις τρεις κόρες του. Η σαιξπηρική τραγωδία παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Σλοβένου Τομάζ Παντούρ, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, με τον Γιώργο Κιμούλη στον ομώνυμο ρόλο. Μαζί του η Στεφανία Γουλιώτη, ο Γιώργος Γάλλος, η Κόρα Καρβούνη, ο Προμηθέας Αλειφερό-πουλος, η Πηνελόπη Τσιλίκα, ο Αργύρης Πα-νταζάρας και ο Χάρης Τζωρτζάκης.*14-16/5, ώρα: 20:30, Μέγαρο Μουσικής, τηλ. 2310 895 938-9

4. Χοροθεατρο ξαναΜε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος να υπολειτουργεί λόγω απεργιών είναι αμφίβο-λο αν θα μπορέσει να κάνει τις παραστάσεις που έχει αναγγείλει, αλλά ελπίζοντας ότι θα

3

1

6

2

7

Page 5: No 202 Mάιος 2015

5Μάιος 2015 5

καταφέρει να λύσει τα προβλήματά του, να σημειώσουμε ότι εδώ και καιρό στα σχέδιά του ήταν η επαναλειτουργία του ιστορικού χοροθέατρου. Μετά από πολλά χρόνια υπο-λειτουργίας και δυο από την τελευταία από τις σπάνιες παρουσίες του στη σκηνή, το χοροθέατρο ζωντανεύει με την παράσταση «ΤΑΝ» σε χορογραφία – σκηνοθεσία Κώστα Γεράρδου. Η παράσταση “TAN”, είναι ένα ταξίδι, μια ανα-ζήτηση. Παρακολουθεί την αέναη πορεία της φυλής των ανθρώπων μέσα στον χρόνο. Ο πρώτος χτύπος, ο πρώτος ήχος, ο πρώτος χο-ρός. Το σώμα που επικοινωνεί πέρα από την λογική του κόσμου των λέξεων στο παράλογο και στο άγνωστο του κόσμου του χορού. Ο άνθρωπος αντιμέτωπος με το Ακατάληπτο, θέλοντας να έρθει σε επικοινωνία με αυτό, χορεύει αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί. Στις ευρωπαϊκές γλώσσες η λέξη χορός: “danza”, “dance”, “tanz”, προέρχεται από την ρίζα tan, που στα σανσκριτικά σημαίνει τάση και η πα-ράσταση έχει στόχο ακριβώς αυτό: να μας φέρει σε επικοινωνία με αυτή την αρχέγονη τάση δημιουργώντας τις συνθήκες όπου το θέαμα και ο θεατής γίνονται ένα. Ίσως αυτό που σήμερα ονομάζουμε σύγχρονος χορός

και το μέλλον του, να βρίσκεται στις ρίζες μας.*8-20/5, Βασιλικό θέατρο

5. οι μπαντες ςτο μπαρΤο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης ανοί-γει τις πόρτες του στην «άλλη» μουσική και εγκαινιάζει έναν νέο θεματικό κύκλο συναυ-λιών με σκοπό να στεγάσει και να εμπνεύσει πολυφωνικές και δημιουργικές συνηχήσεις των πολλαπλών μουσικών ιδιωμάτων που μας περιβάλλουν. Με στόχο να αποτελεί σημείο αναφοράς για τη μουσική πραγματικότητα της Θεσσαλονί-κης, το Crossover καλεί τους δημιουργούς της πόλης να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, να πειραματιστούν, να προτείνουν και να συνομιλήσουν. Στην πρώτη έκδοση του Crossover ένας ιδιαίτερος χώρος, το μπαρ του Μ2 στον πρώτο όροφο ενός εντυπωσι-ακού φουαγιέ, υποδέχεται και μας συστήνει εκ νέου δυο γνωστά συγκροτήματα της Θεσ-σαλονίκης που επαναενορχηστρώνουν τις μουσικές τους στη συχνότητα των προκλή-σεων που θέτει η πραγματοποίηση ενός live σε έναν χώρο αναπάντεχο. Στις 15 Μαΐου 2015 οι Plastic Flowers με dreampop και electronic επιρροές, και στις 29 Μαΐου 2015

οι 2L8 (Too Late) που συνδυάζουν τη δραμα-τουργία και την κουλτούρα της Ανατολής με τη δυτική τραγουδοποιία.*Μέγαρο Μουσικής, τηλ. 2310895938-9

6. Oι θρυΛικοι men in BlackΟι Stranglers είναι ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα που ανέδειξε ποτέ η Βρετανι-κή rock’n’roll σκηνή, έχοντας συμπληρώσει 40 χρόνια πορείας. Η παρέα των Jean-Jacques Burnel, Dave Greenfield, Jet Black και Baz Warne έρχονται στην Ελλάδα για δυο μεγά-λες συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, γεμάτες από τα τραγούδια που τους έκαναν γνωστούς σε πολλές γενιές μουσικόφιλων, από το 1974 μέχρι σήμερα! Στη Θεσσαλονί-κη, η προπώληση ξεκινάει στα 22 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 25 ευρώ. Στο ταμείο, το βράδυ της συναυλίας, η τιμή θα είναι 28 ευρώ.*22/5, Fix Factory of Sound, 26ης Οκτωβρίου 15, τηλ. 2310 500670 & 2310 504014

7. μπες ςτον κοςμο των κομικΤο 1ο Thessaloniki Comic Convention «The Comic Con» –το πρώτο comic

convention που φιλοξενείται ποτέ στην πόλη θα είναι και το μεγαλύτερο που θα έχει πραγ-ματοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Στό-χος του, να συγκεντρώσει κάτω από την ίδια στέγη όλους τους comics lovers, αλλά και ό,τι έχει να κάνει με τον κόσμο των κόμικς –από περιοδικά και ταινίες μέχρι είδη ένδυσης και παιχνίδια. Στο τριήμερο event θα παρευρε-θούν κορυφαίοι σχεδιαστές από διαφορετικές «σχολές» κόμικς, Έλληνες και ξένοι, όπως ο ιταλός Τζόρτζιο Καβατσάνο, ο σημαντικότε-ρος εν ζωή σχεδιαστής ιστοριών της Disney, ο Γουίλ Σίμπσον, storyboard artist του«Game of Thrones», ο κροάτης Εσάντ Ρίμπιτς σχε-διαστής της σειράς «Secret Wars», που θα κάνει πρεμιέρα τον Μάιο και θα «τρέχει» όλο το 2015 για λογαριασμό της εταιρείας Marvel κ.ά. Οι διάσημοι δημιουργοί, που θα τιμήσουν με την παρουσία τους το 1ο «The Comic Con» της Θεσσαλονίκης, θα πραγματοποιήσουν workshops με συμμετοχή του κοινού, θα υπο-γράψουν δημιουργίες τους και θα σχεδιάσουν αποκλειστικά για τους θαυμαστές τους που θα βρεθούν στην έκθεση.*8-10/5, Αποθήκη Γ’, Λιμάνι, Ώρες λειτουργί-ας: 10.00 - 21.00

Page 6: No 202 Mάιος 2015

6 #202

ΛΕΞΕΙΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΛΑΣ, ΚΥΑ ΤΖΗΜΟΥ, ΒΑΓΓΕΛΙΩ ΧΡΗΣΤΙΔΟΥΕΙΚΟΝΕΣ: ΕΛΕΝΗ ΒΡΑΚΑ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

6

Λαδάδικα - ΦραγκομαχαλάςΔυο από τις πιο παλιές συνοικίες του ιστορικού κέντρου της πόλης μεταλλάσσονται στο πέρασμα του χρόνου και γίνονται ο κεντρικός πυλώνας της νυχτε-ρινής ψυχαγωγίας της πόλης, προσπαθώντας συγχρόνως να διατηρήσουν τον χαρακτήρα τους. Ένα στοίχημα που πρέπει οπωσδήποτε να κερδηθεί.

Η χρυσή μας εφεδρεία

Page 7: No 202 Mάιος 2015

7Μάιος 2015

Λαδάδικα - Φραγκομαχαλάς

7

Μια επείγουσα νέα εκκίνησητου Γιώργου Τούλα Υπάρχει ένα ποτάμι που χωρίζει και ενώνει τα Λαδάδικα από το Φραγκομαχαλά. Η Τσι-μισκή. Αποτελεί ένα νοητό αλλά και πραγ-ματικό σύνορο που ενώνει και χωρίζει τις δυο γειτονιές. Που απομακρύνει και φέρνει κοντά τις διάφορες και τις ομοιότητες τους. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα, για τους κατοίκους αυτής της πόλης, το μεν κομμάτι άνωθεν της Τσιμισκή ήταν συνυφασμένο με το παραδοσιακό εμπόριο της πόλης και μάλιστα με την καθημερινή της ζωή. Βιοτεχνίες, εδώδιμα αποικιακά, κηπευτικά, ξηροκαρπάδικα, είδη οικιακής χρήσης, υφασματάδικα. Η καρδιά της παλιάς αγοράς της πόλης χτυπούσε εκεί. Κραταιές οικογενειακές επιχειρήσεις που πήγαιναν συ-νήθως από γενιά σε γενιά και φυσικά ούτε ίχνος ιδέας για άλλου τύπου αξιοποίηση της γειτονιάς ως διασκεδασότοπου. Στην κάτω της Τσιμισκή πλευρά αντίθετα, εκεί που οι διαδρομές μας ήταν λιγότερες, λόγω του χονδρεμπορίου αλλά και του κακόφημου του πράγματος εξ αιτίας της γειτνίασης με το λι-μάνι, ποιος δεν θυμάται τα πορνεία, την πε-ζοδρομιακή πορνεία ή ακόμα και το θρυλικό ξενοδοχείο Μαρίνα η περιοχή ήταν μάλλον tera incognita. H απόφαση για ανακαίνιση του πιο γραφικού τμήματος της πόλης ήταν η αρχή των νέων ορέξεων που γεννήθηκε σε όσους έψαχναν το Ελ Ντοράντο τους για ένα νέο προορισμό διασκέδασης, καθώς είναι γνωστό πως σε αυτή τη χώρα βαριό-μαστε εύκολα και “καίμε” περιοχές σε χρόνο ελάχιστο. Ή τις λυτρώνουμε. Εξαρτάται πώς το βλέπει κάνεις. Στην περίπτωση των Λαδάδικων το εντυπωσιακό σκηνικό που παραδόθηκε στην πόλη αναπλασμένο και τράβηξε σα μαγνήτης κοινό και μαγαζάτορες δεν άργησε να εξελιχθεί από ένα γραφικό

ονειροδρόμιο που πετούσαμε χαρτοπετσέτες στον αέρα τα μεσημέρια μετά τη δουλειά ακούγοντας μουσικές από τον ελληνικό κι-νηματογράφο του εξήντα, σε ένα εφιαλτικό παρακμιακό τόπο τρομακτικών εκτρόπων και μαγαζιών που ντρεπόσουν ακόμα και να περάσεις από το κατώφλι τους. Και μετά άρχισαν τα λουκέτα. Η ιδέα της επιστροφής της γειτονιάς με μια μεικτή χρήση που θα περιλάμβανε δημιουργικά γραφεία, ομάδες και καλλιτεχνικές σχολές πλάι σε ποιοτικά μπαρ και εστιατόρια που σέβονται την ιστορία και την αισθητική της γειτονιάς που επαναπροσδιορίστηκε, κράτησε λίγο. Σήμερα η τάση μοιάζει πάλι να μπερδεύει τον σεβασμό με την κατάχρηση. Πλάι σε όσους άντεξαν και κράτησαν ένα επίπεδο στη γει-τονιά, τα καλά ξενοδοχεία που επιχείρησαν εκεί και τα ελάχιστα γραφεία που άντεξαν στην κρίση άρχισαν να εμφανίζονται και πάλι έκτροπα. Και καταλήψεις δημόσιου χώρου και ηχορύπανση αλύπητη και κατάλυση των πεζόδρομων σε όλη τη διάρκεια της ημέρας από αρχοντοκυμπάρηδες Σαλονικιούς και έλλειψη αστυνόμευσης και αυθαιρεσία που πια αρχίζει και εκτραχύνεται. Ταυτόχρονα η πρακτική σύνδεση στη βόλτα με τη μαζική Βαλαωρίτου και το θορυβώδες λιμάνι της νύχτας με την ανομία του δημιουργεί ένα εκρηκτικό σκηνικό που κινδυνεύει να ρίξει τα υπέροχα Λαδάδικα που γοητεύουν τους τουρίστες, εγχώριους και αλλοδαπούς, σε νέες περιπέτειες. Στο Φραγκομαχαλά πάλι, στην παλιά ένδοξη επίσης συνοικία, η μετάλλαξη ήταν από την αρχή απότομη. Όσοι διαδέχθηκαν τα πυτζάμαδικα στα πρώτα μπαρ, είχαν μεράκι, στιλ, γούστο και αισθητική. Πλάι τους άνοι-ξαν ομάδες δημιουργικές, σχολές θεάτρου, γκαλερί και μικρά θέατρα. Όλοι ελπίσαμε ότι η μεικτή χρήση θα κάνει το θαύμα της. Όμως

και δω η κατάρα του εύκολου πλουτισμού και της έλλειψης παιδείας έφερε και την παρακμή που ακολούθησε. Η έλλειψη σεβα-σμού στο δημόσιο χώρο κατέλαβε ακόμα και οδοστρώματα, οι μουσικές δεν ξεχώριζαν η μια από την άλλη, ενώ δεν άργησε και η παραβατικότητα που περιείχε εκβιασμούς "προστασίας", συμπλοκές και βία. Η ανάπλαση της περιοχής από το δήμο που εξελίσσεται θα μπορούσε να είναι η αφορμή για αλλαγές, κανονιστικά πλαίσια και νέο ξεκίνημα μιας γειτονιάς όπου ελλοχεύει πάντα ο φόβος της παρακμής. Το νοητό τρί-γωνο που ξεκινά από τα δικαστήρια, αγγίζει τον Βαρδάρη και φτάνει διαγωνίως στην πλατεία Ελευθερίας συμπεριλαμβάνοντας ιστορικά κτίρια, στοές υπέροχα φτιαγμένες, δρόμους κοσμήματα όπως η Εδέσσης, αλλά και δρόμους απόκοσμους όπως η Εμπράρ, θα πρέπει να βρει σύντομα την ισορροπία του. Το οφείλουμε στην ιστορία του, στο παλαιό του κλέος, στα χρήματα που έπεσαν για τις αναπλάσεις του. Η σωστή μείξη της διασκέδασης με άλλες χρήσεις, ένα κανονιστικό πλαίσιο που θα επαναφέρει τα στοιχειώδη χαμένα όρια, ο σεβασμός πρώτα από την πλευρά όσων δραστηριοποιούνται εδώ, η αξιοποίηση άδειων κτιρίων με κίνητρα σε νέους επιχειρηματίες ώστε να τα συντηρήσουν και να ξεκινήσουν εκεί, η προβολή του από την πλευρά του δήμου με σηματοδότηση της ιστορίας και των κτιρίων του θα δημιουργήσουν τις συνθήκες μιας νέας αφετηρίας που έχει μεγάλη ανάγκη το κέντρο της πόλης.

Ο οικονομικός και εμπορικός ομφα-λός της παλιάς πόληςτης Κύας ΤζήμουΛαδάδικα ή Ιστιρά, η παλιά αιγυπτι-ακή αγορά.

Από τον Μεσαίωνα ακόμη η Θεσσαλονίκη, θεωρείται εμπορική πόλη λόγω της γειτνί-ασης με τη θάλασσα. Η κεντρική της αγορά αναπτύσσεται νοτιοδυτικά. Τα Λαδάδικα, υπήρξαν η μοναδική συνοικία της πόλης έξω από τα τείχη μέχρι το 1870. Ο τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή την ονομάζει Varos – I Iskele, δηλαδή προάστιο της απο-βάθρας. Εκεί καΐκια φορτωμένα με λάδια, φρούτα και εδώδιμα-αποικιακά από όλη την Ελλάδα ξεφόρτωναν κάθε μέρα στην πρώτη προβλήτα και γέμιζαν με φαγώσιμα εμπορεύματα τα μικρά διώροφα κτίρια. Δημιουργήθηκε μετά τον 16ο αι. ως αγορά αποικιακών προϊόντων και τόπος αποθηκών για την εξυπηρέτηση του λιμανιού, στη θέση του βυζαντινού λιμανιού, που επιχωματώ-θηκε. Από την διασταύρωση Βενιζέλου με Εγνατία μέχρι το Λιμάνι. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αυτό είναι το κέντρο. Εδώ υπάρχουν στεγασμένοι δρόμοι με μαγαζιά, περάσματα με εργαστήρια, καφενεία και πάνω ακριβώς από το λιμάνι, τα Ιστιρά, η αγορά των δημητριακών. Οι αγορές τότε (όπως και σήμερα) έπαιρναν το όνομά τους από από το είδος των εμπορευμάτων που εμπορεύονταν και συντεχνίες καταλάμβα-ναν ορισμένες θέσεις συγκεντρωμένες. Στα 1668 έχουμε αναφορά για 500 καταστήμα-τα της αιγυπτιακής αγοράς στη θέση που σήμερα γνωρίζουμε ως Λαδάδικα. Η περιοχή ορίζεται από την οδό Κουντουριώτη ως την οδό Ολυμπίου Διαμαντή και από την παλιά οδό Χίου ως την Λήμνου. Οι τριακόσιοι περί-που έμποροι πουλούσαν λινάρι, κινά, ζάχαρη, ρύζι , καφέ και άλλα είδη που εισάγονταν από Αίγυπτο. Στην κεντρική πλατεία (Lonca) υπήρχε ένα τζαμί (Kadi Kemal) και το κέντρο των Συντεχνιών. Από τον 18ο αιώνα εκεί γινόταν η συγκέντρωση των σιτηρών που στέλνοντας στην Πόλη ή αγοράζονταν από

Page 8: No 202 Mάιος 2015

8 #202

ξένους εμπόρους με κατεύθυνση τις δυτικές αγορές. Ο χαρακτήρας της αγοράς παραμέ-νει ενιαίος μέχρι το 1866, τότε που ξεκινά η κατεδάφιση του παραθαλάσσιου τείχους. Τότε η περιοχή στρώνεται με γρανίτη και αρχίζει νέα ανοικοδόμηση των Λαδάδικων και της Φράγκων μετά την πυρκαγιά του 1856, με υλικά το ντόπιο κόκκινο τούβλο και χαρακτηριστικό τις σιδερένιες πόρτες. Τα Λαδάδικα σώζονται από την πυρκαγιά του 17 αλλά η καταστροφή τους ξεκινά με την εφαρμογή του νέου σχεδίου πόλεως. Η πυρκαγιά σταματά στο σημείο που υπάρχει σήμερα η Τράπεζα της Ελλάδας. Το οικοδο-μικό τετράγωνο που σχημάτιζε η παλιά οδός Μ. Αλεξάνδρου (σημερινή Κατούνη) με την Κουντουριώτη ουσιαστικά καταστρέφεται, μετά την πυρκαγιά τότε θυσιάζεται ένα τμήμα του Ιστιρά για την διάνοιξη της Ιώνος Δραγούμη ενώ η διάνοιξη της Σαλαμίνος και της επέκτασης της Τσιμισκή κόβει στη μέση την παλιά αγορά. Έτσι κατεδαφίζονται υποχρεωτικά όλα τα ρυμοτομούμενα μα-γαζιά της παλιάς οδού Χίου και ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος αποκόπτεται από τη φυσική συνέχεια με τον Φραγκομαχαλά και το Λιμάνι. Το κτίριο, στην γωνία Κατούνη

Πλατεία Μοριχόβου από το βιβλίο Η Δύση της Ανατολής. Θεσσαλονίκη 1870-1912.εκδ. ΜΙΕΤ. Το τριώροφο κτίριο στεγάζει σήμερα στο ισόγειό του τον "Ζύθο". Οι δυο όροφοί του κατεδαφίστηκαν μετά από τις μεγάλες ζημιές όυ τπέστησαν στον σεισμό του 1978.

Page 9: No 202 Mάιος 2015

9Μάιος 2015

με Τσιμισκή, με το ντουβάρι να προεξέχει είναι το μοναδικό κατάλοιπο που θυμίζει ότι η γειτονιά κάποτε ήταν ενιαία. Γκρέμισαν τα διπλανά κτίρια και αυτό το κόψανε στην μέση για να περάσει ο δρόμος, αρχές του ‘60. Ευτυχώς η διάνοιξη της Μητροπόλεως με ρυμοτόμηση της ιστορικής Πλατείας Μοριχόβου ματαιώθηκε. Ο παλαιότερος χρο-νολογικά πυρήνας της περιοχής αποτελείται από τους οδούς Ολυμπίου Διαμαντή, Κατού-νη, Αιγύπτου, Ορβήλου, Περιστερίου, Βαϊου, Πίνδου, Δόξης και Λυκούργου. Η ανατολική πλευρά της Κατούνη (νότια της Τσιμισκή) είναι οικιστικά νεότερο (μετά το '17) και διαφοροποιείται ως προς την αρχιτεκτονική και τις χρήσεις με κτίρια τραπεζών και ξενοδοχεία. Εξαίρεση αποτελεί το ανακαι-νισμένο στολίδι που στεγάζει το ξενοδοχείο Μπρίστολ (όπως και στην αρχική του χρήση) το οποίο υπήρξε κατάλυμα της διάσημης κατασκόπου της Θεσσαλονίκης από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο της περιβόητης φροϊλάιν Ντόκτορ και χρονολογείται από το 1860. Η περιοχή αυτή είναι ιστορικής σημασίας και διατηρεί ακόμη μνήμες της αγοράς του 19ου αιώνα αλλά εκεί συμπλέκονται τύποι

και ρυθμοί κτιρίων διαφόρων εποχών. Εκεί συναντάς τα λιτά διώροφα κτίρια της αγοράς αλλά και νεότερα εκλεκτικιστικού ρυθμού του 20ου αιώνα (1925) και είναι ιδιαιτέρως σημαντική για την διατήρηση της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς. Η περιοχή ως τα μέσα της δεκαετίας του ’70 είχε σχεδόν εγκαταλειφθεί, μέχρι το 1985 οπότε και ανακηρύχθηκαν διατηρητέα περίπου 70 κτίσματα σ΄αυτήν.

Φραγκομαχαλάς – Η συνοικία των ΦράγκωνΗ ιστορία του ξεκινά από παλιά, όταν το 1261 μ.Χ., με την κατάργηση της Λατινο-κρατίας, το Βυζάντιο παραχωρεί προνόμια σε Βενετούς και Γενουάτες που μένουν στην πόλη και δημιουργούν μια συνοικία η οποία αργότερα ονομάζεται Φραγκομαχαλάς. Κατά τον 18ο αιώνα, με την εγκατάσταση Δυτι-κοευρωπαίων προξένων, ιεραποστόλων και εμπόρων από τη Δύση, η περιοχή αναπτύσ-σεται ραγδαία με κέντρο τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, την Φραγκοκλησιά, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι.Η περιοχή αποτέλεσε τον οικονομικό

Τσιμισκή, τέλος δεκαετίας του '20. Στο βάθος διακρίνεται το κομμάτι των Λαδάδικων που κατεδαφίστηκε για την διάνοιξή της οδού. Φωτογραφία του Γιώργου Λυκίδη, από το βιβλίο "Η Θεσσαλονίκη μέσα από τον φακό του Γιώργου Λυκίδη", εκδ. Ιανός.

Page 10: No 202 Mάιος 2015

10 #202

ομφαλό της πόλης με πολλές τράπεζες, χρηματιστηριακά γραφεία και γραφεία επιχειρήσεων ευρωπαϊκών συμφερόντων. Επί Τουρκοκρατίας και πριν την μεγάλη πυρ-καγιά του 1917, η περιοχή είναι το κέντρο του εμπορικού κόσμου της Θεσσαλονίκης. Εργαστήρια και εμπορικά καταστήματα, μου-σουλμάνων, Εβραίων και χριστιανών όλων των δογμάτων, στοές, ασφαλιστικά γραφεία, καφενεία, εστιατόρια, ναυτιλιακές εταιρείες και ξενοδοχεία (χάνια) γεμίζουν τη συνοικία προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο εμπορικός κόσμος που έκανε δουλειές στη Θεσσαλο-νίκη. Από τον Φραγκομαχαλά σχεδόν εξο-ρίζονται οι κατοικίες μετά το 1880, για να μετατραπεί αμιγώς σε τόπο εμπορικών και τραπεζικών δραστηριοτήτων. Στα 1920 από τα 66 τραπεζικά καταστήματα της πόλης τα 34 βρίσκονται στην περιοχή Εκεί ιδρύεται το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων που έδωσε στην πλατεία το όνομα που έχει σήμερα: Πλατεία Χρηματιστηρίου. Καποδιστρίου, Βαλαωρίτου, Συγγρού, Πάικου, Βηλαρά, Καθολικών, Λέοντος Σοφού, Φράγκων είναι οι ιστορικοί δρόμοι της συνοικίας.Στην περίοδο της Κατοχής και μετά την εξολόθρευση του εύρωστου εβραϊκού πλη-θυσμού της πόλης που κινεί και τα νήματα ενός μεγάλου τμήματος της οικονομίας της πόλης, ο Φραγκομαχαλάς άρχισε να φθίνει και η ανθρωπογεωγραφία αλλά και η χρήση των κτιρίων της περιοχής να αλλάζει. Με την ανάπτυξη της μεταποίησης, σταδιακά μετα-τράπηκε σε βιοτεχνική περιοχή με πρατήρια ρούχων. Τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση και αποτέ-λεσε την βιοτεχνική όψη της πόλης. Λαϊκός κόσμος γυρνούσε στη γειτονιά, οι εργάτριες έπαιρναν θέση πίσω από τις ραπτομηχανές, οι βιοτέχνες πήγαιναν το πρωί στις τράπεζες και το βράδυ στα ούζα. Αλλά κι αυτός ο χαρακτήρας γρήγορα άρχισε να φθίνει με τη σειρά του. Η κρίση που έπληξε τις βιοτεχνίες τη δεκαετία του 1990 είχε ως αποτέλεσμα τον οικονομικό μαρασμό της περιοχής και

Page 11: No 202 Mάιος 2015

11Μάιος 2015

τη μετατροπή σε τόπο ψυχαγωγίας, με τις εγκαταλειμμένες αποθήκες και τα βιοτε-χνικά κτίρια να μετατρέπονται σε μπαρ και εστιατόρια. Από το 2008 μια σχεδόν έρημη περιοχή με χαμηλά ενοίκια προσέλκυσε το ενδιαφέρον μιας άλλης ομάδας επιχειρη-ματιών. Ο Φραγκομαχαλάς, πλέον εδώ και δεκαετίες είναι ευρύτερα γνωστός ως «περι-οχή της οδού Βαλαωρίτου» και εκεί χτυπά η καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης .

Η αρχιτεκτονική ιστορία της περι-οχής μέσα από τα πιο σημαντικά εναπομείναντα κτίρια.Της Κύας ΤζήμουΑρχοντικό Αλλατίνι, Στοά Μαλακο-πή, Ελευθεροτεκτονική Στοά. Τα κτίρια καταλαμβάνουν το τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Βηλαρά, Βαλαωρίτου και Συγγρού. Το κτίριο που δεσπόζει στην Πλατεία Χρηματιστηρίου και χαρακτηριστικό του το μεγάλο ρολόι που κοσμεί την όψη του, από την δεκαετία του 50 είναι γνωστό ως στοά Μαλακοπή, λόγω της εμπορικής του χρήσης. Η στοά ήταν

γεμάτη ραφεία, αποθήκες νεωτερισμών και υφασματάδικα μέχρι που άδειασε οριστικά εδώ και πάνω από 10 χρόνια. Το οικοδό-μημα, ιδιοκτησία του Εδουάρδου Αλλατίνι (μέλος της γνωστής για την οικονομική της δραστηριότητα εβραϊκής οικογένειας) βρίσκεται στο κέντρο του Φραγκομαχαλά της οθωμανικής Θεσσαλονίκης. Το 1904 στο βόρειο τμήμα του προϋπήρχε ένα μοναδικό κτίριο με μεγάλο κήπο που εκτεινόταν προς το Νότο (αρχοντικό Αλλατίνι). Το 1906 χτίστηκε η στοά, σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι, στο σημείο όπου βρισκόταν ο κήπος, προκειμένου να στεγαστούν διάφορα καταστήματα αλλά και η Τράπεζα της Θεσσαλονίκης. Την Τράπεζα είχαν ιδρύσει οι αδερφοί Αλλατίνι το 1888 και το συγκεκριμένο κεντρικό κατάστημα άνοιξε τις πόρτες του το 1907, όταν ο διευθυντής της τράπεζας Αλφρέντο Μισραχί αγόρασε το νεαναγερθέν κτίριο για λογα-ριασμό της τράπεζας. Λειτούργησε μέχρι το 1940, οπότε και επιτάχτηκε από τους Ναζί.. Ανάμεσα στην Τράπεζα και την αυλή του αρχοντικού είχε αφεθεί ένα διάμεσο πλά-

Page 12: No 202 Mάιος 2015

12 #202

τους 6 μέτρων για να χρησιμοποιείται από κοινού με τα μαγαζιά. Η πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεφε επί 3 μέρες το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της πόλης, έκαψε και σχεδόν ολόκληρο τον Φραγκομαχαλά, όμως το οικοδόμημα του Ποζέλι παρέμεινε άθικτο, αφού τα κτίρια των Τραπεζών της περιοχής έτυχαν ευνοημένης προστασίας από το πυροσβεστικό σώμα της εποχής. Το 1978 το ρολόι στο κέντρο του εμπρόσθιου αετώμα-τος σταμάτησε να λειτουργεί την ώρα του μεγάλου σεισμού της Θεσσαλονίκης, δεί-χνοντας 11:06. Κολλητά στη βόρεια πλευρά της στοάς Μαλακοπή διασώζεται με αρκετές τροποποιήσεις το αρχοντικό Αλλατίνι που κτίστηκε πριν το 1874 και ανήκε αρχικά στη Ρόζα Λατέν Από το 1916 σε ένα τμήμα του ορόφου λειτουργεί το πρώτο υποκατάστημα της Τράπεζας της Ιονικής που διατηρείται και μετά την Πυρκαγιά του 17. Στους υπόλοιπους χώρους λειτουργούν γραφεία, η Τράπεζα Λεβή και Σία, δικηγορικά γραφεία, αργυραμοιβεία κ.τ.λ. Το 1926 οι δυο όψεις του στις οδούς Συγγρού και Βαλαωρίτου τροποποιούνται από τον αρχιτέκτονα Μάξι-μο Ρούμπενς και κλείνει η δίοδος που είχε αφεθεί μεταξύ του κτιρίου και της Τράπεζας Θεσσαλονίκης. Μετά τις μεγάλες ζημιές που υπέστη στον σεισμό του 1978 κατεδαφίζεται τμήμα του ορόφου. Το υπόλοιπο χαρακτη-ρίζεται διατηρητέο με ΦΕΚ του 1981. Σε άμεση γειτνίαση στη γωνία Βηλαρά και Καθολικών βρίσκεται το κτίριο της πρώην ελευθεροτεκτονικής Στοάς που κτίστηκε το 1926 σε σχέδια του Ζακ Μωσσέ. Το ισόγειο προοριζόταν για εμπορική χρήση, ενώ ο όροφος αποκλειστικά για τις ανάγκες της Ελευθεροτεκτονικής στοάς με βιβλιοθήκη, αίθουσα συνδιαλέξεων και παιχνιδιών, ναού, εστιατορίου και γραφείων διοίκησης. Μετά τον σεισμό του 78 κατεδαφίστηκε ο όροφος και σήμερα διασώζεται μόνο το ισόγειο.

Καθολική εκκλησίαΗ οδός Φράγκων αποτελούσε το κέντρο της ευρωπαϊκής (φράγκικης) συνοικίας. Τον 19ο αιώνα γειτνίαζε με την πολύβουη αγορά των Λαδάδικων και φιλοξενούσε το ναό της Αμίαντης Σύλληψης της Θεοτόκου. Η Καθολική Εκκλησία είναι κτισμένη το 1897 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Vitaliano Poselli. Κτίστηκε στο σημείο προηγούμενου ναού, που χρονολογούνταν από το 1867 και κρίθηκε κατεδαφιστέος.Πριν από αυτόν υπήρχε στο σημείο προγενέστερος ναός από το 1742 (στη μνήμη του Αγίου Λουδοβίκου) που κάηκε το 1839. Ο καινούργιος ναός αποπερατώθηκε το 1899 και διατηρείται μέχρι σήμερα παρά τις ζημιές που υπέστη από τους βομβαρδισμούς στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η καθολική παροικία ήταν ιδιαίτερα ισχυρή στην πόλη με προεξάρχουσα την Οικογένεια Σαρνώ.

Διοικητικά δικαστήρια – πρώην Σχο-λή ΔελασάλΣημαντικό στοιχείο της παρουσίας των Καθολικών στην πόλη αποτελούσαν τα

σχολεία τους που έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο στην ιστορία της εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης για πάνω από 150 χρόνια, με αδιάλειπτη παρουσία μέχρι σήμερα. Η Σχολή Δελασάλ ιδρύθηκε το 1888 από τους 5 freres (μέλη της «Κοινότητας των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολών») που έφτασαν στη Θεσσαλονίκη. Αρχηγός τους ήταν ο Frère Ολύμπιος και τα πρώτα μαθήματα ξεκίνησαν στις εγκαταστάσεις της Σχολής Λαζαριστών. Η Γαλλική σχολή αρρένων «S. J. B. De La Salle» (γνωστή ως «ΔΕΛΑΣΑΛ») ή Σχολή των Φρέρηδων είναι από τα πρώτα ιδιωτικά σχολεία της πόλης. Λόγω της αθρό-ας εγγραφής μαθητών, το 1895 η Σχολή μεταφέρθηκε στην οικία Σαρνώ την οποία το Τάγμα αγόρασε μαζί με τα γύρω οικόπεδα της οδού Φράγκων 10 (σημερινή διεύθυνση Φράγκων 2-4). Εκεί χτίστηκε η νέα Σχολή το 1926. Το 1933 μετασχηματίζεται από γαλ-λόφωνο εκπαιδευτικό ίδρυμα σε Ελληνογαλ-λικό Κολέγιο "ΔΕΛΑΣΑΛ" και λειτουργεί από τότε σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας. Με το κολέγιο συστεγάζεται το 1965 η τεχνική Σχολή «Δημόκριτος”, ενώ το 1968 η Γαλλική Σχολή μεταφέρεται σε νέες εγκαταστάσεις στο Ρετζίκι. Τo ακίνητο αγόρασε το 1999 το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. (Ταμείο Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων) προκειμένου να κα-λυφθούν οι επιτακτικές ανάγκες στέγασης των Διοικητικών Δικαστηρίων της πόλης και ανακαινίστηκε υποδειγματικά από τους νέους ιδιοκτήτες.

Οθωμανική Τράπεζα-Κρατικό ΩδείοΚτίστηκε μετά το 1903, στη γωνία Φράγκων με Λέοντος Σοφού, στη θέση που υπήρχε από το 1826 το αρχοντικό μιας από τις πλουσιότερες και σπουδαιότερες οικογέ-νειες της Θεσσαλονίκης, των Άμποτ που κατάγονταν από τη Σκοτία. Eκεί μάλιστα είχε φιλοξενηθεί ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζιτ, το 1858 που είχε επισκεφτεί την πόλη. Λίγα χρόνια αργότερα ο Τζέικ Άμποτ, πλούσιος έμπορος και κτηματίας καταστρέφεται οι-κονομικά, λόγω της σπάταλης ζωής του και πουλάει το αρχοντικό του στην Οθωμανική Τράπεζα, η οποία ιδρύει υποκατάστημα στη Θεσσαλονίκη το 1863.Τον Απρίλιο του 1903 το παλιό κτίριο «έζησε» την πιο τραγική στιγμή του. Κατά τα «Απριλιανά του 1903» Βούλγαροι «γεμιτζή-δες», δηλαδή βαρκάρηδες, το ανατίναξαν αφού κατάφεραν να φτιάξουν δύο σήραγγες που επικοινωνούσαν μεταξύ τους από τα διπλανά κτίρια με αποτέλεσμα να καταστρα-φεί με εξαίρεση ένα τμήμα της πρόσοψης που είχε μερικές φθορές, ενώ υπήρξαν και πολλοί νεκροί.Μετά από τη μεγάλη καταστροφή ο περί-φημος αρχιτέκτονας της εποχής Βιταλιάνο Ποζέλι που είχε συνεργαστεί σε πολλά έργα με τις οθωμανικές αρχές, σχεδίασε το νέο οικοδόμημα διατηρώντας τον κάν-ναβο της πρόσοψης του πρώτου κτιρίου, ενώ τα επόμενα χρόνια έγιναν διάφορες επισκευές και προσθήκες σύμφωνα με

Page 13: No 202 Mάιος 2015

13Μάιος 2015

μελέτες των μηχανικών Πλέυμπερ (1921) και Μοδιάνο (1924). Κατά τη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς του 1917, το κτίριο προστατεύεται από πυροσβεστικές δυνάμεις και διασώζεται με ελάχιστες ζημιές. Μέχρι το 1930 εξακολουθεί να λειτουργεί εκεί το υποκατάστημα της Οθωμανικής Τράπεζας ώσπου το 1949 το κτίριο περιήλθε στο ΙΚΑ και παρέμεινε σε αυτό ως το 1978, οπότε εγκαταλείπεται λόγω των καταστροφών από τον σεισμό. Μάλιστα στην πρόσοψη φαίνεται και σήμερα η επιγραφή «Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων». Έπειτα το 1983, μετά από μικροεπεμβάσεις στο εσωτερικό προκειμένου το κτίριο να μπορέσει να ανταποκριθεί στη νέα του χρήση παραχωρήθηκε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.

Οδός Αγίου ΜηνάΛίγοι γνωρίζουν ότι η οδός που καταλήγει στην Πλατεία Εμπορίου είναι το μοναδικό κατάλοιπο της παλιάς οδού Τσιμισκή. Ο πα-λιός δρόμος της Τσιμσκή ήταν ο νοτιότερος μεγάλος δρόμος της πόλης μέχρι τη διάνοιξη της Προξένου Κορομηλά το 1876 και απείχε λίγα μέτρα από το θαλάσσιο τείχος. Ήταν ο

δρόμος που ένωνε την Πύλη του Γιαλού (ση-μερινή Πλατεία εμπορίου) με την πύλη του Ντεφτερντάρ στον Λευκό Πύργο. Μετά την πυρκαγιά του 1890, ο δρόμος διανοίχθηκε και διαπλατύνθηκε. Το 1906 καταγράφονται στην οδό 32 εργαστήρια, 7 μαγαζιά, 3 ποτοπωλεία, ένα εργοστάσιο ποτοποιίας και ένα χάνι. Η μορφολογία των κτιρίων δεν είναι γνωστή αφού τα περισσότερα ή κάηκαν στην μεγάλη πυρκαγιά ή κατεδαφίζονται μετά για να ακολουθήσουν το αρχιτεκτονικό σχέδιο του Εμπράρ. Μετά το '17 ο δρόμος ευθυγραμμίζεται εκ νέου και η παλιά οδός καταργείται. Στα 1919 η παλιά Τσιμισκή έχει ισοπεδωθεί και το μόνο κομμάτι της που παραμένει άθικτο μετονομάζεται σε Αγίου Μηνά. Από τη εποχή πριν το '17 σώζονται μόνο 3 κτίρια. Τα δύο που βρίσκονται νότια του Ναού του Αγίου Μηνά (το γωνιακό με τη Βενιζέλου, το κτίριο της Πρώην Τράπεζας Αθηνών και το κολλητό του, αυτό που στέ-γαζε μέχρι το 1917 την Τράπεζα Ανατολής) και αυτό στον αριθμό 8, στο τμήμα μετά την Δραγούμη, το κτίριο της στοάς Φόρογλου. Μεταγενέστερα διατηρητέα της οδού (1925) είναι το κτίριο της Ιονικής Τράπεζας (Ελί

Μοδιανό), η στοά Κουτρούμπα (Αγ. Μηνά 6, Δ. Ανδρόνικος), η οικοδομή Χανανέλ Ναάρ (Αγ. Μηνά 4, Ζακ Μωσσέ), η Στοά Τάττη (Αγ. Μηνά 5, Φυλλίδης), Κτίριο Κουκουμπάνη (Πλ. Εμπορίου, Φυλλίδης)

Οδός ΕδέσσηςΕίναι η φυσική συνέχεια της Αγίου Μηνά μετά την Πλατεία Εμπορίου. Στον δρόμο οι γνωστοί επιχειρηματίες Κύρτση και Τουρπάλη κτίζουν εμπορικά κτίρια και χάνια Το κτίριο στον αριθμό 6 της οδού Εδέσσης (οδός Τας Χάνι όπως λεγόταν τότε) είναι το περίφημο Μπενσουσάν Χαν. Μαζί με το διπλανό του κτίριο στον αριθμό 4 έχουν κτιστεί πριν το 1917 και επέζησαν της μεγάλης πυρκαγιάς του 1917 (όπως και όλη η περιοχή των Λαδάδικων). Το αξιόλογο με το εν λόγω κτίριο είναι και ότι απέφυγε τις επακόλουθες κατεδαφίσεις στην περιοχή όπως και τα άλλα κτίρια στην οδό Εδέσσης (Κύρτση Χαν – 1910 στο νούμερο 5, Εμνιέτ Χαν-Μέγαρο Νάτσινα – 1896 στον αριθμό 3 και το κτίριο στον αριθμό 7 που χρονολογεί-ται επίσης πριν από το 1917). Το κτίριο στη γωνία με Κατούνη (Μέγαρο Λαδένη), είναι

το νεότερο του δρόμου, έχει ανακαινιστεί πλήρως με σκοπό να λειτουργήσει σαν ξενοδοχείο και χρονολογείται από το 1930. Τα κτίρια της οδού Εδέσσης συνθέτουν ένα από τα ελάχιστα αρχιτεκτονικά σύνολα που έχουν διατηρηθεί. Συνδυάζοντας στοιχεία μακεδονίτικης και νεοκλασικής αρχιτεκτονι-κής είναι μοναδικά δείγματα της αρχιτεκτονι-κής του κέντρου της πόλης πριν την μεγάλη Πυρκαγιά του '17.

ΠΗΓΕΣ: 1. Η διαδρομή της μνήμης. Τσιμισκή, Αγίας. Σοφίας, ΔιαγώνιοΑς. Αναστασιάδης Γιώργος-. Χεκίμογλου Ευάγγελος, εκδ. University Studio Press.2. Νεώτερα Μνημεία της Θεσσαλονίκης, Δήμος Θεσσαλονίκης, 19853. Η ανάδυση της σύγχρονης Θεσσαλονίκης της Αλέκας Καραδήμου Γερόλυμπου, εκδ. University Studio Press

Page 14: No 202 Mάιος 2015

14 #202

Στα μαγαζιά της περιοχής

15 xρόνια ιστορία…Πιάνοντας την πρόσφατη ιστορία του Φραγκομαχαλά, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι, η ευρύτερη περιοχή της Βαλα-ωρίτου δεν θα υπήρχε όπως είναι εάν, 15 χρόνια πριν, το 2000, δεν είχαν ανοίξει οι «4 Εποχές». Με την ανακαινισμένη του πλέον μορφή το όμορφο καφενείο, που είναι από τα πιο γνωστά της Θεσσαλονίκης και αγαπητό σε ντόπιους και μη, Έλληνες και ξένους επισκέπτες, εκτός από καφέ, μεζέδες και άλλα πιάτα και … οινοπνεύματα, σερβίρει πλέον και cocktails, έχοντας πάρει και τη μορφή ενός κανονικού μπαρ. Για το φετινό καλοκαίρι, μας περιμένουν με φουλ καλοκαιρινή διάθεση, cocktail bar στο πίσω μέρος του ανοιχτού τους χώρου – με 8 τουλάχιστον δικά τους cocktails και πιάτα εποχής – καλοκαιρινά και δροσερά. Και φυσικά, με κάθε είδος ποιοτικής μουσικής, που κάθε τόσο θα είναι ζωντανή. Από τον πρωινό καφέ, μέχρι το χάραμα...4 Εποχές», Θεσσαλονίκης 1, 2310 23569

Πλάι στα δυτικά τείχηΣτο υπέροχο κτίριο της παλιάς γαλλικής σχολής, πλάι στα δυτικά τείχη της πόλης, στο τοπ χάνε, εκεί που διέπρεψε το punto es ήρθε να προστεθεί η νέα γαστρο-

νομική έκπληξη της Θεσσαλονίκης. Με διάθεση χαλαρή και παρεΐστικη, γεύσεις γνήσια ελληνικές, επιλογές πιάτων από θαλασσινά ή κρεατικά, θεϊκές σαλάτες, ποικιλία από τυριά εξαιρετικά, όπως με-λίχλωρο Λήμνου, κοπανιστή Μυκόνου και γραβιέρα Ξάνθης και μην παραλείψετε να γευτείτε τα πιάτα ημέρας από το σεφ Κώ-στα Σαρρή. Το χαρακτηρίζουν και όχι άδι-κα εντευκτήριον, γιατί έχει κάτι από την τιμιότητα και την απλότητα εκείνων των χώρων. Η εμπειρία της παρέλασης των μεζέδων που βρίσκεις εδώ και τα ξεχωρι-στά ούζα και τσίπουρα, σε συνδυασμό με εξαιρετικά ψάρια κυρίως αλιευμένα στις κοντινές θάλασσες και εμπλουτισμένα με συνοδευτικά εκπλήξεις, χόρτα, χούμους και ό,τι άλλο προσθέτει η φαντασία του σεφ και βέβαια το must κουνέλι και η παντσέτα αν είστε φίλοι των κρεατικών. Οι ιδιοκτήτες λένε πως στις Πέντε Πόρ-τες πρωταγωνιστές είναι το τσίπουρο, το ούζο και οι μεζέδες, μα πάνω από όλα οι άνθρωποι. Και δεν έχουν άδικο. Θέλει ρυθμό, μέτρο, ανάσες, μεζέ και κουβέ-ντα ανάμεσα στις γουλιές. Οι μεζέδες αλμυροί, πικάντικοι, ιωδιούχοι, πιπεράτοι παντρεύονται ανάμεσα στο ούζο και το τσίπουρο. *Πέντε Πόρτες, Φράγκων 2 και Ολυμπίου Διαμαντή, τηλ. 2310 532 503.

Στο παραδοσιακό μεζεδοπωλείοΑν είστε λάτρεις της παράδοσης, ένα φιλικό μεζεδοπωλείο σας περιμένει στην οδό Αιγύπτου πάνω στο πλακόστρωτο. Στεγασμένο σε ένα όμορφο διώροφο κτίριο με προσεγμένη αισθητική, στην καρδιά των Λαδάδικων από το 2012, ο Βασιλικός παντρεύει αγνά παραδοσιακά υλικά σε ζεστά πιάτα, δίνοντας τη δική του νότα σε συνταγές από όλη την Ελλάδα. Μια ιδιαίτερη κουζίνα που απο-τελείται από ποικιλία μεζέδων και πιάτα ημέρας με κρεατικά, ψάρια και θαλασσι-νά, μαγειρεμένα πάντα με φρέσκα υλικά. Δεν ξεχνάμε την άφθονη τσικουδιά από

την Κρήτη, αλλά και το τσίπουρο και την πληθώρα κρασιών από ολη την Ελλάδα. Ανοικτό από τις 12 το μεσημέρι έως αργα το βράδυ.*Βασιλικός, Αιγύπτου 3, Λαδάδικα, Τηλ. 2314009474

Στην ατμοσφαιρική pubΓια τους λάτρεις της ροκ, ένα είναι το μέρος που αποτελεί σταθερή αξία στα Λαδάδικα. Το Dizzy Dolls μετράει 20 χρόνια στο νεοκλασικό διώροφο κτίριο στον αριθμό 5 της οδού Αιγύπτου και συνεχίζει να υποδέχεται κάθε βράδυ τους φανατικούς θαμώνες του. Και είναι πολ-λοί και κάθε ηλικίας. Κοινός τους τόπος η λατρεία για την ροκ μουσική και την μπύρα στον ιδιαίτερα διαμορφωμένο του χώρο. Από τα δερμάτινα σκαμπό μέχρι την ατμοσφαιρική παρουσία του ξύλου, το μπαρ θυμίζει τις παλιές ιρλανδέζικες και αγγλικές pub. Και σίγουρα δεν απογοητεύει με την μεγάλη ποικιλία από μπύρες που προσφέρει, με ετικέτες από μικρά ζυθοπωλεία μέχρι τα πιο γνωστά ξένα brands. Ένα από τα παλιότερα ροκ μπαρ της πόλης, σας περιμένει κάθε μέρα και κάθε νύχτα μέχρι πρωίας.*Dizzy Dolls, Αιγύπτου 5, Λαδάδικα, Τηλ. 6944688814

«Στο Σάρωθρον μπορεί να ξανα-ζήσω» Τα Λαδάδικα μοιάζουν μ’ εκείνες τις άφθαρτες γυναίκες, που αντέχουν στο

χρόνο, κουβαλούν την τρέλα της νιότης τους, αλλά δεν ακκίζονται σαν μεγαλώ-νουν, μόνο ξεπερνούν τον εαυτό τους κι απολαμβάνουν τη φυσική φθορά με χάρη. Κι εκεί που λες πως ξεμπέρδεψες με δαύτες, πως «τα έφαγαν τα ψωμιά τους», εκείνες απλώς σηκώνουν με χάρη το φουστάνι τους, φορούν το κόκκινο κραγιόν τους κι απολαμβάνουν μικρές στιγμές ευτυχίας.Σε ένα διατηρητέο κτίριο, από τα πολλά που στέκονται αντρειωμένα στην περιο-χή, κι επίμονα κοντράρουν τον καιρό, βρί-σκεται το Σάρωθρον. Κάποτε στο μαγαζί φτιάχνανε σάρωθρα, σκούπες δηλαδή, και σήμερα κελαηδάνε από το πρωί ίσαμε αργά το βράδυ τραγούδια με στιχάκια αλλοπαρμένα. Κι όσοι μαζεύονται στο μπαράκι «πίνουν από της νιότης τους το φως», «φυτεύουν αναστεναγμούς» και ξημερώνονται με ανθρώπους και ιστορίες πολύ προσωπικά βγαλμένες. Το Σάρωθρον είναι μια κατηγορία από μόνο του. Δε μπαίνει σε καλούπια, δε χωρά πουθενά. Είναι οι άνθρωποι που το ζουν, είναι οι φίλοι που ξεχνιούνται μαζί του, είναι η ιστορία του, είναι το προσωπικό του χνάρι στη νυχτερινή διασκέδαση της πόλης. Μοναδικό, δε μοιάζει με κανένα άλλο. *Σάρωθρον, Kατούνη 17, τηλ. 2310 538282

Γεύση από ΕλλάδαΜε τον χαρακτηριστικό προσδιορισμό εδώδιμα μη αποικιακά και προσαρμο-σμένο στην ελληνική παράδοση. Με την καλύτερη αναζήτηση στην Ελλάδα σε παραγωγούς αλλαντικών, τυριών, βιολο-γικών λαχανικών, κρασιών και τσίπουρων, σε ένα σκηνικό που θυμίζει τα παλιά μπα-κάλικα της γειτονιάς, μενού βασισμένο σε παραδοσιακές συνταγές που κυμαίνεται ανάλογα με την εποχή και βασίζεται σε ότι τοπικοί παραγωγοί παράγουν σε μικρές ποσότητες, θυμίζει τα στέκια που μαζεύονταν οι παρέες στα χρόνια του εξήντα μετά τη δουλειά. Φάβα, μπάτζος, τηγανιά ανάμεικτη, σύκλινο Μάνης, φα-

Page 15: No 202 Mάιος 2015

15Μάιος 2015

σόλια πιάζ, φάβα, πιτάκια με παστουρμά, τηγανιά, χυλοπίτες με γαρίδες. και ό,τι άλλο έφτιαχνε η μαμά πριν η nouvelle cuisine σαρώσει τα πάντα, ενώ από τα ηχεία ακούγονται τα κλασικά τραγούδια της παρέας που έπαιζε παλιά το δεύτερο πρόγραμμα έξι με επτά. Τίποτε καλύτερο. *Πανελλήνιον, Σαλαμίνος 4, τηλ 2310567220

All time classicΟ δρόμος για ένα νέου τύπου μπαρ-εστιατόριο που σέβεται την παράδοση, την αρχιτεκτονική και την ελληνική κουζίνα και την εξελίσσει άνοιξε στη Θεσσαλονίκη πριν από πολλά χρόνια, το 1988 με την άφιξη του Ερμή, που τότε διέθετε και μπάκαλικο. Πανέμορφο παραδοσιακό εστιατόριο σε ένα παλιό διώροφο διατηρητέο. Με σπιτικό φαγητό άπαιχτο, θεαματικό πατάρι που θυμίζει μια Ελλάδα αρχοντική, σκηνικό μεσοπο-λέμου που επιβίωσε των διαρκών αλλα-γών και φυσικά all day cafe και το βράδυ

bar. Και το ατού του πεζόδρομου της Ρογκότη και μιας στοάς από τις ωραιό-τερες στην πόλη. Εδώ οι συνταγές έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο. Ωραία επιλογή κρασιών, τσίπουρων και ετικέτες από εξαιρετικές μπίρες που ταιριάζουν ωραία με τα μαγειρευτά και τους μεζέδες, όπως η πολίτικη λακέρδα, το η παντρεμένη σαρδέλα στη σχάρα, τα παϊδάκια με δενδρολίβανο και πουρέ από φρέσκες

πατάτες, ταλιατέλες με μπρόκολο και κουνουπίδι και πολλά άλλα αγαπημένα πιάτα. Το βράδυ οι μουσικές δυναμώνουν και η ατμόσφαιρα αλλάζει.*Ερμής, Ρογκότη 4, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310-22.49.62, 27.07.83.

H πιο διάσημη pizza της πόληςΓια όλους μας υπάρχει μια γεύση πίτσας που θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία και

αγάπη. Που κάπου τη δοκιμάσαμε και μας έμεινε. Για αυτή τη σπάνια γεύση πάλεψαν και τα κατάφεραν τα τελευταία χρόνια, έξι φίλοι που έστησαν μια όμορφη ιστορία γεύσης που έγινε talk of the town, διαδόθηκε στόμα με στόμα και αποτελεί προορισμό μέρας και νύχτας. Ο Μανώλης Νίκας, ο άνθρωπος που τη γέννησε κέρδισε το στοίχημα με καθαρές ωραίες γεύσεις, τη φρεσκάδα που δίνουν τα λαχανικά, τη ρόκα που τόλμησαν να βάλουν στην κορυφή της, τα φλεξ αυ-θεντικής παρμεζάνας, ακόμα και το λάδι τρούφας, που ανακάλυψαν σε τοπικούς παραγωγούς στη Φλώρινα. Δημιούργη-σαν έναν ολόκληρο νέο κόσμο γεύσης. Με ιδέες που υπάρχουν στην Ιταλική κουζίνα και πινελιές που προστέθηκαν στο υπέροχο κτίριο της Στοάς Μαλακοπή που τη στεγάζει. Ο φούρνος της ανάβει από τις 12 το μεσημέρι και όποτε και να περάσεις κάποιος ζυμώνει το λεπτό ψωμάκι της, σε όλη τη διάρκεια της μέρας, μέχρι αργά τα μεσάνυχτα, κάποιος

Page 16: No 202 Mάιος 2015

16 #202

άλλος στολίζει τα φρέσκα υλικά και οι περισσότεροι, από την μπροστινή πλευρά του πάγκου περιμένουν υπομονετικά για ένα κομμάτι ταρτούφο, μπολονέζ, καπριτσιόζα, διάβολα, κασιατόρε, γκρέκα και όλα τα υπόλοιπα μαγικά ονόματα που κρύβουν γευστικούς θησαυρούς.*Πίτσα Poselli, Βηλαρά 1, τηλ. 2314019687.

Νυχτερινό σκηνικόΗ ιστορία της γειτονιάς του Ladoze είναι μια ιστορία δόξας για τη Θεσσαλονίκη. Μια γειτονιά ένδοξη που στις μέρες μας γνωρίζει ξανά δόξες με άλλο μανδύα. Το μπαρ που δεσπόζει όχι μόνο για τη διαφορετικότητά του αλλά και για την επιλογή του να φιλοξενεί εντός του μια υπέροχη γκαλερί, την Toss. Φτιαγμένο με απίστευτο μεράκι, αξιοποιεί τους τέσσερις στην πραγματικότητα εντελώς διαφορετικούς χώρους και το στενό της Βηλαρά για να δημιουργεί σκηνικά νύχτας. Μουσικές που ακούς μόνο εδώ, κοκτέιλ-δυναμίτες, πάρτι με θέματα που συναντάς μόνο σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, εκθέσεις και projects σαν την Μαρμελάδα, που το κάνουν να βρίσκεται έτη φωτός μπροστά από όσα συμβαίνουν όχι μόνο στη γειτονιά αλλά και στη νύχτα της πόλης.*La doze, Βηλαρά 1, Τηλέφωνο: 2310532986

Η Κεφαλλονιά στην πόληΤο σχέδιο του Γιάννη και του Λάμπρου, φίλων καρδιακών, έγινε εστιατόριο τον Δεκέμβριο του 2009. Ο Γιάννης, Θεσσα-λονικιός, είναι σεφ από κούνια. Καλοφα-γάς που έκανε την κουζίνα τρόπο ζωής. Έφαγε και τις θάλασσες με το κουτάλι, 17 χρόνια στις Κυκλάδες, τον ξέρουν όλοι σε Σαντορίνη, Μύκονο, Πάρο, Νάξο, Σέριφο… Τον Λάμπρο στην Κεφαλλονιά τον ξέρουν όλοι ως τον «Μπενετάτο του Πασά». «Πασάς» ήταν το παρατσούκλι του παππού του, παλιός λοστρόμος που πέθανε στα 100 του. Και η Μάντολα; Ιό-νιο εστιατόριο, μεσογειακό, ο αέρας της μοσχοβολάει τσίπουρο, ψαρομεζέδες, αμέτρητες ελληνικές παραδοσιακές λιχουδιές κι απίθανες γαστρονομικές εκπλήξεις, που νοστιμίζουν ουρανίσκο, ψυχή και σώμα. Σαλάτα σπανάκι με ψητό χαλούμι και αχλάδι, υπέροχη σπαλομπρι-ζόλα, μπρουσκέτες με γάβρο ή σαρδέλα μαρινάτη και αβοκάντο, τηγανιτό ρύζι με κοτόπουλο, ένας κατάλογος με επτανησιακές λιχουδιές και για μετά το επιδόρπιο εδώ λέγεται σεμιφρέντο και είναι ακαταμάχητο.*Mandola, Λαδάδικα, Κατούνη 19, τηλ. 2310523136

Στην gallery των νέων εικαστικώνΗ Toss Gallery βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και στεγάζεται στον πρώτο όροφο στην οδό Βηλαρά 1, γωνία με Συγγρού, στην καρδιά του παλιού Φραγκομαχαλά. Δημιουργήθηκε το 2010 από μια ομάδα ανθρώπων που αγαπά κάθε μορφή τέχνης, με στόχο την προβολή και την παρουσίαση των τάσεων της σύγχρονης τέχνης και την προώθηση νέων καλλι-τεχνών και επιμελητών. Οργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις ευρείας κλίμακας δεν έπαψε ποτέ να ανανεώνει τις προτάσεις της στο φιλότεχνο κοινό. Βασικός στόχος της γκαλερί Toss είναι να εκπαιδεύσει τους επισκέπτες της, να δημιουργήσει κοινό, να χτίσει σχέσεις και να ενθαρρύνει νέους εικαστικούς.*Toss gallery, Βηλαρά 1, 6981034496

Το «λιμάνι» στη στοάΈνα λιμάνι στην ολλανδική γλώσσα απο-τελεί και το λιμάνι για τους ψαγμένους της στοάς που περικλείεται από τον πεζόδρομο της Ρογκότη και τη Βενιζέλου. Στο νου φέρνει ένα Αργεντίνικο καφέ και μαζί με το άρωμα του Μπουένος Άιρες που αποπνέει, το σκηνικό συμπληρώνει η σπάνια συλλογή από υπέροχα έπιπλα και φωτιστικά. Από τα ομορφότερα καφέ μπαρ της πόλης Η στοά έξω προσφέρει την απόδραση σε ένα κήπο που γεννή-θηκε στο πουθενά. Προορισμός το haven και για τις μουσικές του: Electro jazz, soul, funk, house, deep house και ό,τι άλλο σε ταξιδεύει ψηλά πάνω από τα υπέροχα κτίρια του δρόμου. Από τα λίγα μέρη στην πόλη που το καλοκαίρι του πάει όσο και ο χειμώνας, καθώς ο πεζό-δρομος είναι σκηνικό από μόνος του. *Haven, Ρογκότη 4, τηλ 2310 261271

H χαρά του παιδιούΤο Cotton Hill άνοιξε πριν από οκτώ χρόνια εκεί που οι παλιοί Θεσσαλονικείς συνήθιζαν από παλιά να ψωνίζουν παιδικά ρούχα σε πιο οικονομικές τιμές. Επένδυσε σε τρεις άξονες. Πρωτοπο-ριακά σχέδια, άνετα έξυπνα ρούχα και κυρίως το χρώμα..Η πρώτη στιγμή της περιπλάνησης στις κρεμάστρες του είναι και η στιγμή που σε κερδίζει. Έχοντας σοφά προβλέψει την ανάγκη της ανακά-λυψης με την πολύ διακριτική συνδρομή για βοήθεια όταν αυτή κριθεί απαραίτητη από τον πελάτη, σε αφήνουν να περιπλα-νηθείς στις εκατοντάδες διαφορετικές επιλογές που διατίθενται σε όλα τα πιθα-νά νούμερα της κάθε ηλικιακής κλίμακας. Από 0 μέχρι την εφηβεία των 16 χρόνων. Ακριβοδίκαια μοιρασμένος ο χώρος για αγόρια και κορίτσια και με μια εξαιρετική ταξινόμηση ανά ηλικία δεν σου αφήνει περιθώρια για λάθος επιλογές ή άσκοπη αναζήτηση.Cotton Hill, Ι. Δραγούμη 37

Page 17: No 202 Mάιος 2015

17Μάιος 2015

Page 18: No 202 Mάιος 2015

#20018

Η δική του ΑμερικήΓια τους ταξιδιώτες το αμερικάνικο όνειρο είναι ένα μεγάλο στοίχημα. Η ευκαιρία που ψάχνεις μια ζωή να ζήσεις και να περιπλανηθείς στην αμερικάνικη ενδοχώρα, να έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με όσα έχουν στοιχειώσει στην προσωπική σου μυθολογία μέσα από ταινίες, τραγούδια, βιβλία. Ο Χρήστος Τερζίδης, γέννημα θρέμμα θεσσαλονικιός τα κατάφερε.

ΛΕΞΕΙΣ - EIKONEΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΕΡΖΙΔΗΣ

Όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας την Αμερική σαν τη χώρα όπου όλα τα όνειρα εκπληρώ-νονται. Όπου ο ουρανός είναι το όριο για την επιτυχία. Έτσι λένε. Ο Χρήστος Τερζίδης ζει τα τελευταία πέντε χρόνια σε αυτή την χώρα ή μάλλον καλύτερα, περνάει μεγάλο κομμάτι του χρόνου του εκεί προσπαθώντας ίσως μία μέρα να μείνει μόνιμα. Και αυτή είναι η δική του εκδοχή για την Αμερική.

Αφετηρία- Η μία μου γιαγιά από τον Πόντο. Η άλλη από τη Σμύρνη. Οι γονείς μου μεγάλωσαν σε διπλανά χωριά έξω από την Πτολεμαίδα και εγώ γεννήθηκα Γερμανία. Αλλά δεν έχω καμία μνήμη. Είμαι Θεσσαλονικιός.

Θεσσαλονίκη μεγάλωσα. Όπως μεγαλώσαν όλα τα παιδιά την δεκαετία του ’70 και ’80. Παίζοντας με καπάκια από άδεια μπουκάλια και έχοντας για μπάλα είτε πατημένα κουτάκια κόκα κόλας ή κάνοντας μπάλλα το αλουμινόχαρτο από το σάντουϊτς που μας έβαζε η μάνα μας για το σχολείο. Τρέμοντας από την αγωνία και την ένταση τις παραμο-νές κάθε αγώνα ΠΑΟΚ- Άρη στο μπάσκετ και γυρνώντας κάθε Σάββατο βράδυ στην Προξένου Κορομηλά...

Η μουσική-Τελικά αυτό που νομίζω ότι καθόρισε την ζωή μου ήταν η μουσική. Όχι, δεν παίζω μουική. Ευτυχώς για τους άλλους δεν είχα

κανένα μουσικό ταλέντο. Αλλά είχα τόσο πάθος για την μουσική που αυτό κυριάρχησε στη ζωή μου. Και αυτό καθόρισε και τα υπόλοιπα. Από τις σχέσεις μου, μέχρι το τι διάβαζα. Άφησα τον Καζαντζάκη στην εφηβεία μου και χάθηκα στους be bop ρυθμούς των Beatnicks και στην αλητεία τους. Και αυτό το στοιχείο ήταν μάλλον που με τράβηξε πέρα από τους ωκεανούς. Μετά από κάποια χρόνια ο τόπος δεν με χωρούσε. Πήρα την κατιούσα για την Αθήνα, με το που μπήκε η χιλιετία, αλλά ούτε εκεί βρήκα ησυχία. Με έτρωγαν όλες αυτές οι εικόνες, οι ήχοι.... Όλα αυτά τα οποία τα ένιωθα για κάποιο λόγο κληρονομιά μου αλλά ποτέ δεν μπόρεσα ούτε καν να τα αγγίξω. Και πάνω

απ’ όλα με έκαιγε ο δρόμος. Να βρεθώ στον δρόμο. Και το ένιωθα άδικο που δεν την είχα αυτή την ευκαιρία. Και έτσι όταν βρήκα την ευκαιρία και κάποιες δικαιολογίες, πέντε πε-ρίπου χρόνια πριν, έκανα την υπέρβαση μου.

Ο δρόμος- Ο δρόμος είναι ένα βρώμικο στενό στο Lower East Side της Νέας Υόρκης το οποίο τελειώνει σε μία πόρτα πίσω από την οποία κρύβεται ένα βρώμικο και βολικό μπαρ. Ένα από αυτά που μπορείς να κρυφτείς για πάντα και να μην σε ξαναβρούνε. Δρόμος είναι η χαλαρότητα του να ξαπλώνεις στην απέραντη παραλία του South Beach στο Miami, με τα θαλασσοπούλια να πετάνε από

Page 19: No 202 Mάιος 2015

πάνω σου. Δρόμος είναι τα διώροφα, πολύ-χρωμα σπίτια στο Richmond, την πρωτεύ-ουσα του Νότου. Είναι τα όπλα που βλέπεις να κυκλοφορούν στις ζώνες των Τεξανών. Το να συναντήσεις κάποια προσωπικότητα τελείως κομμάτια σε κάποιο στενό της Νέας Ορλεάνης. Δρόμος είναι οι φοιτήτριες του Columbus στο Ohio, που είναι σαν να βγή-καν από τον “Ταξιτζή” του Σκορτσέζε. Είναι ο ήχος της κιθάρας του Gary Clark Jr. στο Bright Lights που γεννήθηκε στους δρόμους του Austin. Είναι το ερημωμένο κέντρο του Detroit. Τα Preservation Areas των Ινδιάνων στην South Dakota. Η ερημιά της Indianapolis. Όλα αυτά και δεκάδες χιλιάδες αλλά είναι δρόμος.

Έτσι και αλλιώς όμως ο δρόμος από μόνος του δεν είναι τίποτα. Μία ατέλειωτη ευθεία με τοπία που αλλάζουν αργά. Αυτό είναι. Στην ερημιά της South Dakota. Να οδηγάς ώρες μέσα στο χιόνι χωρίς να συναντήσεις ίχνος ζωής. Οδηγάς και σε κάποια φάση χάνεται ακόμα και ο δρόμος. Και λες μέσα σου «Την έκανα την μαλακία και πήρα λάθος στροφή. Πάω γραμμή Ανταρκτική. Την έχω πουτσίσει αν μείνω από βενζίνη. Θα με βρουν

μετά από εκατομμύρια χρόνια αγέλαστο μέσα στους παγετώνες». Και μετά ξαφνικά βλέπεις ένα σπίτι στο πουθενά. Και σκέφτεσαι «Ρε πούστη μου... Τι να του πω τώρα εγώ αυτου-νού περί οπλοκατοχής και μαλακίες;» Όποιος ζει εκεί είναι σκληρό καρύδι, αλλιώς δεν επιβιώνει. Και εμείς νομίζουμε ότι είμαστε μάγκες.... Δεν δίνει πολλά ο δρόμος από μόνος του. Οι πόλεις και οι άνθρωποι που σε φέρνει ο δρόμος δίνουν.

Μια εικόνα που θυμάμαι- Σταμάτησα μετά από ώρες μοναχικής οδή-γησης στο Sisseton. Δεν γνώριζα τι σήμαινε Preservation Area. Σταμάτησα γιατί ήταν το μοναδικό βενζινάδικο που βρήκα στον δρόμο μου μετά από εκατοντάδες μίλια. Αντίκρυσα ένα καζίνο δίπλα του θαμμένο στα χιόνια. Ο χρόνος κυλούσε στις αίθουσες του με εξαντλητικά αργό ρυθμό. Ελάχιστοι άνθρωποι έσερναν τα πόδια τους στις παχές βρώμικες μοκέτες. Αυτοί οι άνθρωποι που θα μας χαρακτήριζαν ως «χλωμά πρόσω-πα». Γυρίσαν αδιάκριτα τα βλέμματα τους πάνω μας. Δεν νιώσαμε κάποια απειλή. Περισσότερο σαν να ζύγιζαν το μέλλον μας. Σαν να το ήξεραν αλλά έχοντας μία μαγική

ιδιότητα να παραμένουν ανέκφραστοι, για να μην μπορούμε να το διαβάσουμε. Ένας από αυτούς, με σκαμμένο πρόσωπο και απροσδιόριστη ηλικία, πλησίασε την παρέα μου και συστήθηκε ως Σόλομων. Ρώτησε αν χρειαζόμασταν κάτι. «It’s all about hookers and crystal meth here» (Εδώ τα πάντα αφο-ρούν σε πόρνες και κρυσταλική μεθαδόνη) απάντησε στη σιωπηλή απορία μας. Μετά πρόσφερε τον σκούφο του ως αντάλλαγμα για το καπέλο του φίλου μου. Σοκαρίστηκα. Ένιωσα ότι ήταν βρώμικος. Ένιωσα μία αποστροφή.

Η Αμερική είναι... - Η Αμερική είναι πολλά πράγματα. Δεν είναι μόνο να λες ΟΚ στην οπλοκατοχή και στον ρατσισμό. Είναι πολλά καλά και πολλά άσχημα. Χορεύουν άγγελοι και σατανάδες παισμένοι χέρι χέρι. Και αυτό την κάνει γοητευτική. Αμερική είναι τα 99 cents slice of pizza με τα οποία την έχω βγάλει δεκάδες μεσημέρια, δίπλα στα δισεκατομμύρια που χορεύουν. Αμερική είναι να κοιτάω από τον ενδέκατο όροφο του δωματίου μου το Empire State Building και να νιώθω εντάξει με το να κοιμηθώ νηστικός το βράδυ γιατί

θα σώσω κάποια δολλάρια. Γιατί στην δική μου Αμερική, δεν με νοιάζει το στομάχι μου αλλά το πνεύμα μου. Δεν είναι τυχαίο που το “Birdman” και το “Whiplash” γράφτηκαν για τη Νέα Υόρκη. Η δική μου Αμερική δεν είναι ούτε δρόμος, ούτε άπιαστα όνειρα, ούτε ουρανοξύστες, ούτε απέραντες πα-ραλίες, ούτε μία πλούσια ζωή. Η δική μου Αμερική είναι ένα δωμάτιο με ένα κρεβάτι, μία καρέκλα και ένα γραφείο και τους ήχους του Bitches Brew του Miles Davis. Ήχοι που με κυνηγάνε στα στενά της Νέας Υόρκης με άρωμα από σκετή βότκα. Αυτή είναι η δική μου Αμερική.

*Ο Χρήστος Τερζίδης ξεκίνησε με τη δη-μοσιογραφία ασχολούμενος με το μουσικό ρεπορτάζ. Στη συνέχεια πέρασε στο μουσικό μάνατζμεντ και αυτή την στιγμή θεωρείται από τους κορυφαίους στον συγκεκριμένο χώρο. Είναι από τους λίγους Έλληνες που έχουν μόνιμη στήλη στην παγκόσμια έκδοση της Huffington post και αυτόν τον καιρό κυκλοφορεί το τέταρτό του βιβλίο, “Άδεια δωμάτια”, εκδ. Παπαδόπουλος.

19Μάρτιος 2015

Page 20: No 202 Mάιος 2015

20 #20220

Εδώ διαβά-ζουμε

Στη νέα μονάδα της Κεντρικής Βιβλι-οθήκης του Α.Π.Θ.Θα σας ξενίσει η ιδέα να κατεβείτε κάτω απ΄την επιφάνεια της γης, αλλά ο προο-ρισμός σας είναι πραγματικά μαγικός. Το κυκλικό αίθριο θα σας βάλει ήδη στην ατμό-σφαιρα ενός αρχιτεκτονικού κοσμήματος της πόλης, που λίγοι έχουν επισκεφθεί. Δεν είναι ανάγκη να είστε φοιτητές για να πάτε. Είναι ανοικτό για όλους το Πανεπιστήμιο και έχει πραγματικά χώρους υπέροχους. Η εξωστρέ-φεια είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία πρέπει να παλέψει ακόμη, ένα Πανεπιστήμιο για το οποίο η πόλη είναι υπερήφανη, παρά τα προβλήματά του που έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια.. Το νέο κτίριο της κεντρι-κής βιβλιοθήκης του Α.Π.Θ. εγκαινιάστηκε το 2000 και οριοθετείται βορειανατολικά του κτιρίου, σαν συνέχεια της παλιάς βιβλιοθή-κης που λειτουργεί από το 1974 (έργο των Κ. Παπαϊωάννου -Κ. Φινέ),. Σχεδιάστηκε από τον καθηγητή αρχιτεκτονικού και αστικού σχεδιασμού του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, κ. Αναστάσιο Κωτσιόπουλο και τις αρχιτέκτονες Μόρφω Παπανικολάου και Ρένα Σακελλαρίδου (με συνεργάτιδα την κ. Αλεξ. Οικονομίδου) και έχει τιμηθεί στο σχετικό διαγωνισμό του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής με το πρώτο βραβείο “Αρχιτεκτονική 2000” ως το καλύτερο δημόσιο κτίριο της πενταετίας 1995-1999. Το κτίριο έχει συνολική επι-

ΛΕΞΕΙΣ: ΚΥΑ ΤΖΗΜΟΥ | ΕΙΚΟΝΕΣ: ΕΛΕΝΗ ΒΡΑΚΑ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΕΤΣΟΥ

φάνεια 4.500 τ.μ. και οργανώνεται σε τρία επίπεδα, γύρω από ένα κυλινδρικό αίθριο και αποτελείται από κλειστό βιβλιοστάσιο, διπλού ύψους χώρο αναγνωστηρίου και ανοικτό βιβλιοστάσιο σε πατάρι. Κύρια υλικά της εξωτερικής του όψης είναι το τούβλο, το σκληρό μπετόν και το γυαλί, σε μια υποδειγ-ματική συνύπαρξη. Εκείνο που σε γοητεύει σαν βρεθείς μέσα είναι το παιχνίδισμα με το φως, που στην αρχή θα σου αποσπάσει την προσοχή από το διάβασμα. Μετά απλώς θα αφεθείς στην υποβλητική επιρροή του. Το τεχνητό φως κάνει ένα συνεχές παιχνίδισμα με το φυσικό που εισέρχεται από τα καλά μελετημένα ανοίγματα, με έναν τρόπο μο-ναδικό. Ο εκπληκτικός φωτισμός οφείλεται σε ένα από τα πιο ξεχωριστά στοιχεία που συνεισφέρουν στην μοντέρνα κατασκευή. Ένα γυάλινο “ιστίο”, όπως χαρακτηρίζεται από τους αρχιτέκτονες, μια μεγάλη τριγω-νική επιφάνεια ουσιαστικά που φωτίζει το αναγνωστήριο και καταλήγει στο κεντρικό κυλινδρικό αίθριο. *Κεντρική βιβλιοθήκη Α.Π.Θ., τηλ. 2310 995390, 995388, 995354 Ωράριο: Επιστη-μονικό αναγνωστήριο: Δευ-Παρ: 08:00-20:00. Φοιτητικό αναγνωστήριο: Δευ-Παρ: 08:00-02:00, Σάβ- Κυρ: 08:00-24.00

Βιβλιοθήκη ΕΜΣΗ πιο παλιά από τις βιβλιοθήκες της πόλης ανήκει σε έναν θεσμό της πόλης με μεγάλη

ιστορία. Έχει την ατμόσφαιρα των βιβλιοθη-κών μιας άλλης εποχής. Πριν το διαδίκτυο. Τότε που οι βιβλιοθήκες ήταν ο μοναδικός τόπος για να βρεις πληροφορίες και βιβλία. Τότε που το άυλο της γνώσης δεν υπήρχε στον ορίζοντα. Η γνώση ήταν αποκλειστικά συνδεδεμένη με την μυρωδιά του χαρτιού, το βάρος ενός δερματόδετου τόμου, την ησυχία του αναγνωστηρίου, την ανάγνωση ανάμεσα σε ανθρώπους άγνωστους αλλά οι-κείους μέσα σε ένα χώρο που δημιουργούσε δεσμούς από μόνος του. Η όμορφη αίθουσα της βιβλιοθήκης βρίσκεται στον τρίτο όροφο του κτιρίου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στην οδό Εθνικής Αμύνης 4, που αποπερατώθηκε το 1951, για να στεγαστούν σ’ αυτό οι υπηρεσίες της Εταιρείας. Η σύστα-ση της Βιβλιοθήκης, προβλεπόταν ήδη από το Καταστατικό του 1939. Πρώτος πυρήνας της βιβλιοθήκης υπήρξε το βιβλιακό υλικό που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της δε-καετίας του 1940 από δωρεές Μακεδόνων της Αθήνας, των Θεσσαλονικέων μελών της Εταιρείας και φυσικά από αγορές. Το επιβλη-τικό και φωτεινό αναγνωστήριο της βιβλιο-θήκης των μόλις 170 τ.μ., διαθέτει 56 θέσεις αναγνωστών και στα τελευταία χρόνια αρχι-τεκτονικές μικρές επεμβάσεις το κατέστησαν λειτουργικότερο για τους βιβλιοθηκονόμους και τους αναγνώστες. Στα μέσα της δεκαετί-ας του 1990 η βιβλιοθήκη μηχανοργανώθη-κε, απέκτησε δίκτυο υπολογιστών, συνδέθηκε

με το ίντερνετ και επεκτάθηκε σε νέους χώρους και βιβλιοστάσια. Σήμερα διαθέτει περίπου 70.000 τόμους βιβλίων, περιοδικών, χειρογράφων, εφημερίδων και χαρτών, αλλά και πολλές παλαιότυπες και σπάνιες εκδό-σεις. Ο συνδετικός κρίκος του υλικού της είναι ότι αναφέρεται στον βόρειο ελληνικό χώρο, κυρίως αυτόν της Μακεδονίας και των σχέσεών της με τον βαλκανικό χώρο, την ιστορία, την αρχαιολογία, τη φιλολογία, τις τέχνες και τη λαογραφία, αρκεί να ανα-φέρονται άμεσα ή έμμεσα στη Μακεδονία. Δυστυχώς το ωράριό της είναι ένα από τα αδύναμα σημεία της και είναι απαγορευτικό για τους εργαζόμενους. *Ε.Μ.Σ., Εθνικής Αμύνης 4, τηλ. 2310 271 195 Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρα-σκευή 8:30 -14:30

Βιβλιοθήκη «Bissell» - ΑνατόλιαΔεν υπάρχει περίπτωση να περάσεις τυχαία από μπροστά της για να την επισκεφτείς, μια που βρίσκεται στο Πανόραμα στις εγκατα-στάσεις του Κολεγίου Ανατόλια. Αξίζει τον κόπο πάντως να το κάνεις μια τουλάχιστον φορά. Η νεόκτιστη βιβλιοθήκη είναι ένα από τα πιο αξιόλογα δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής που ενσωματώνει βασικές αρχές του σύγχρονου design σε μία απλή, λιτή κατασκευή.Το τριώροφο κτίριο που κατασκευάστηκε το 2002, σχεδιάστηκε από την αρχιτεκτονική

Ίσως σε μερικά χρόνια από τώρα να αποτελούν μουσειακές εγκαταστάσεις. Χώροι συνδεδεμένοι με τη μυρωδιά του χαρτιού, με την ησυχία, με τη γνώ-ση. Κάθε χρόνο χάνουν ένα αριθμό από τους πάλαι ποτέ φανατικούς θα-μώνες τους, υποκύπτουν στην ψηφιακή εποχή και προσθέτουν ηλεκτρονικά βιβλία στο υλικό τους. Και όμως η ατμόσφαιρα των αιθουσών τους είναι αδύνατον να μη σε αγγίξει όσο κολλημένος στην οθόνη σου και να είσαι. Διαλέξαμε 5 βιβιλιοθήκες της πόλης. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τις επισκεφθείς. Το σίγουρο είναι ότι θα ξαναπάς.

Page 21: No 202 Mάιος 2015

21Μάιος 2015 21

ομάδα “ Πέτρος Μακρίδης και συνεργάτες” και καλύπτει επιφάνεια 4.400 τ.μ.. Το κυρί-αρχο στοιχείο είναι η εκμετάλλευση με τον καλύτερο τρόπο του φυσικού φωτός, που ευνοείται από την ανοιχτωσιά του περιβάλ-λοντα χώρου και εισάγεται στο κέντρο του κτιρίου μέσω ενός αίθριου. Η χωροθέτηση του κτιρίου κοντά στο δάσος του Campus είναι ιδανική. Η πανέμορφη αλέα με τις ελιές που σε οδηγεί στην κεντρική είσοδο του κτιρίου, απομακρύνοντας σε από τους υπό-λοιπους θορυβώδεις χώρους του campus, σε βάζει στο κλίμα της ησυχίας που περιμένεις να “ακούσεις” σε μια βιβλιοθήκη. Η ξύλινη πεζογέφυρα που διασχίζεις για να φτάσεις στην κύρια είσοδο εδράζεται πάνω σε μια ρηχή τεχνητή λίμνη ("τάφρο") με σαφείς συνειρμούς. Η βιβλιοθήκη είναι εξ ορισμού εξάλλου ένα κάστρο. Όπου απομονώνεσαι ασφαλής από εξωτερικές επιδράσεις. Ήσυχος και απερίσπαστος. Το μοντέρνο κτίριο είναι φιλικό προς το περιβάλλον, με ενεργειακό σχεδιασμό με την εφαρμογή αρχών βιοκλι-ματικής αρχιτεκτονικής. Γύρω από τη βασική κατασκευή διαμορφώθηκε ένα ελαφρύ κέ-λυφος που συμβάλλει στην εξασφάλιση των καλύτερων συνθηκών θερμομόνωσης και ηχομόνωσης. Κατασκευάστηκε με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα και περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο, όροφο και ένα υπέροχο δώμα, όπου κυριαρχεί μια με-γάλη, γραμμική, στεγασμένη με υαλοστάσια σχισμή – skylight. Στο υπόγειο διαμορφώθη-καν χώροι διδασκαλίας, κέντρο εκπαίδευσης, αίθουσες προβολών – multimedia, γραφεία καθηγητών, μηχανοστάσιο, υποσταθμός ΔΕΗ και δεξαμενή νερού. Το ισόγειο και ο όροφος διαμορφώθηκαν σε μια ενιαία αίθουσα με τρεις ενότητες χρήσεων: χώρους μελέτης με πρόσβαση στους πάνω από 137.000 ηλεκτρονικούς τίτλους βιβλίων, εκατοντάδες τίτλους πολυμέσων που περιλαμβάνουν DVDs, CD-ROMS και video, βιβλιοστάσια που φιλοξενούν πάνω από 25.500 τόμους και γραφεία καθηγητών. Οι όψεις επενδύ-θηκαν με πωρόλιθο, εξασφαλίζοντας ένα αεριζόμενο εξωτερικό διπλό κέλυφος που

ελαχιστοποιεί τις ενεργειακές απώλειες του κτιρίου και ρυθμίζει τη θερμική άνεση των χρηστών στο εσωτερικό του. H βόρεια πρόσοψη με την καμπύλη γυάλινη προεξοχή, εξασφαλίζει υπέροχη θέα προς τη γειτονική δασική έκταση και την πόλη. Όλοι οι χώροι της βιβλιοθήκης είναι προσπελάσιμοι από άτομα μειωμένης κινητικότητας. Το έργο βραβεύτηκε το 2005 με το βραβείο «ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ» από την Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, ως υλοποιημένο έργο υψηλής ποιότητας και για τη βέλτιστη συνεργασία αρχιτέκτονα-κατασκευαστή. Το όνομά της το οφείλει στον πρώην Προέδρο των Εφόρων του Αμερικανικού Κολεγίου Ανατόλια, κ. George Bissell, του οποίου η δωρεά μαζί με αυτήν του Ιδρύματος Σταύ-ρου Νιάρχου έκαναν δυνατή την κατασκευή της.*Βιβλιοθήκη Bissel, Αμερικανικό Κολέγιο Θεσσαλονίκης (ACT), Οδός Σεβενίδη, Πυλαία Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310 398 390, Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Πέμπτη: 10:00-20:00, Παρασκευή: 10:00-18:00, Σάββατο: 11:00-14:00.

Βιβλιοθήκη ΜουσείουκινηματογράφουΣτην αγαπημένη Πρώτη Προβλήτα, στο λιμάνι, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στην καρδιά της νεοσύστατης Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης, λίγο πριν τη λήξη του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2013), πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της Κινηματογραφικής Βιβλιοθήκης που ανακαι-νίστηκε πλήρως με τη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η ειδικού ενδιαφέροντος αυτή μικρή βιβλιοθήκη, που όμως είναι η μεγαλύτερη του είδους στην Ελλάδα, έχει ήδη εξοπλιστεί με 8.000 τίτλους βιβλίων και περιοδικών για το σινεμά και αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την καλλιέργεια της κινηματογραφικής εκπαίδευσης. Ένα μέρος της Κινηματογραφικής Βιβλιοθήκης έχει ήδη ψηφιοποιηθεί, ενώ η ψηφιοποίηση θα συ-νεχιστεί με τη χρηματοδότηση εγκεκριμένου προγράμματος ΕΣΠΑ. Οι 2.000 τίτλοι της

βιβλιοθήκης του Μουσείου Κινηματογράφου, μαζί με τα 6.000 βιβλία και περιοδικά της συλλογής του Studio-Παράλληλο Κύκλωμα, που γεννήθηκαν από την προσωπική βιβλι-οθήκη του ιδρυτή του Φεστιβάλ Παύλου Ζάννα, εμπλουτίστηκαν με προσωπικές δω-ρεές ανθρώπων του κινηματογράφου (όπως αυτή του κριτικού Αντώνη Μοσχοβάκη). Η αίθουσα είναι λιτή και φιλόξενη με το λευκό να κυριαρχεί στους τοίχους, στο δάπεδο και στον εξοπλισμό, σύμφωνα με τον σχεδιασμό των αρχιτεκτόνων Πρόδρομο Νικηφορίδη και Μπερνάρ Κουόμο. Στα πάλλευκα ράφια ξεχωρίζεις αμέσως τους δερματόδετους τόμους των Cahiers du Cinema, του Sight and Sound, του Κινηματογραφικού Αστέρα, της Οθόνης και του Φιλμ, όλων αυτών των ιστορικών περιοδικών που συγκεντρώνουν την κινηματογραφική γνώση. Αν δεν σε ενδιαφέρει το σινεμά δύσκολα θα το απο-φασίσεις να βρεθείς εκεί, αλλά αν το κάνεις η βιβλιοθήκη είναι εκεί για να σε πείσει να ενδιαφερθείς. Πού ξέρεις; Μπορεί να βγεις από κει πιο σινεφίλ από ποτέ. *Μουσείο Κινηματογράφου, Αποθήκη Α, Λιμά-νι, τηλ. Tηλ. 2310 508398. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη 09:00-15:00, Πέμπτη, Παρασκευή 09:00-19:00

Δημοτική βιβλιοθήκη Άνω πόληςΤο κτίσμα της οδού Κρίσπου που φιλοξενεί την βιβλιοθήκη από το 2000, βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πλατείας Ρομφέης, στην Άνω Πόλη και κουβαλά ιστορία 110 χρόνων. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει για να σε μπολιάσει με τη μαγική του ατμόσφαιρα, που κατέχουν εξ ορισμού τα διατηρητέα κτίρια αυτής της πόλης. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1897-1905 από τον στρατιωτικό διοικητή Θεσσαλονίκης Χαφζή Μπέη Καϊμακάμη που διορίστηκε μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο με σκοπό να γίνει η κατοικία του. Το εγκατέλειψε το 1906 και πέρασε στην κα-τοχή της μουφτείας. Από το 1917 διέμεναν εκεί Αμμωνίτες στρατιώτες και Θρακιώτες πρόσφυγες και μετά την πυρκαγιά του '17 φιλοξένησε πυροπαθείς πρόσφυγες. Το

1925 πέρασε στην ιδιοκτησία της Ε.Τ.Ε. Και το 1928 στους Κοσμά και Δαμιανό Λαμπίδη. Σημαντικές επεμβάσεις έχουν αλλοιώσει την αρχική τυπολογία κυρίως με την αντι-κατάσταση των ξύλινων κλιμακοστασίων με νέα από μπετόν. Οι τροποποιήσεις αυτές τοποθετούνται γύρω στο 1959, εποχή που το μνημείο χρησιμοποιείται ως γυμνάσιο, ενώ για ένα χρονικό διάστημα -πριν το 1959- λειτουργούσε ως δημοτικό σχολείο. Υπενοικιάστηκε από το Υπουργείο Παιδείας κάποια στιγμή και από το 1959-1978 λειτούργησε εκεί το 7ο Γυμνάσιο-Λύκειο Αρρένων. Το κτίσμα χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης το 1977 και αγοράστηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Από το 1986-1992 εκπονήθηκαν μελέτες για την αναπαλαί-ωσή του. Οι εργασίες αποκατάστασής του μπήκαν στο πρόγραμμα σε συμφωνία με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997, μεταξύ 1996-1999. Το κτίριο που έγινε γνωστό και ως Βίλα Βαρβάρα τελούσε υπό κατάληψη και λειτούργησε σαν στέκι αναρχοαυτόνο-μων από τις 3 Ιανουαρίου 1994 έως τις 23 Απριλίου 1998, οπότε και εκκενώθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις, αφού παρεμπο-δίζονταν οι εργασίες αποκατάστασής του. Η συλλογή της υποδειγματικής περιφερειακής βιβλιοθήκης ανέρχεται σε περίπου 12.000 τόμους. Από το 2011 λειτουργεί στον 1ο όροφο, η Παιδική Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης. Η Βιβλιοθήκη ανακαινίστηκε τον Σε-πτέμβριο του 2012 και έχει κατασκευαστεί στα πρότυπα βιβλιοθηκών του εξωτερικού, με πολύ χρώμα, διάφορα παιχνιδιάρικα σχή-ματα, σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό και Wi Fi Internet, συνθέτοντας ένα περιβάλλον λειτουργικό, φιλικό προς τα παιδιά και τους νέους. Η ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε από την αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Future library και την οικονομική ενίσχυση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.*Περιφερειακή Βιβλιοθήκη Άνω Πόλης, Κρίσπου 7, τηλ. 2310 219329, Λεωφορείο ΟΑΣΘ Νο 23, Στάση Κουλέ Καφέ. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή 8:00 π.μ - 8:30 μ.μ.

Page 22: No 202 Mάιος 2015

San andreaS: επικινδύνο ρήγμα του Μπραντ Πέιτονμε τους Ντουάιτ Τζόνσον, Κάρλα Κου-τζίνο,Πολ Τζιαμάτι, Κάιλι ΜινόγκTo περίφημο ρήγμα του Σαν Αντρέας είναι μια ρωγμή μήκους 1.300 km, εκεί όπου δύο μεγάλες πλάκες της Γης κινούνται παράλ-ληλα η μία με την άλλη (πλάκα Ειρηνικού και πλάκα Β.Αμερικής) που διατρέχει την κεντρική Καλιφόρνια, περνά από κατοικημέ-νες περιοχές όπως το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες και είναι η αιτία πολλών μεγάλων σεισμών. Σε αυτή την περιοχή θεωρούν οι επιστήμονες πολύ υψηλό τον κίνδυνο ενός σεισμού μεγαλύτερου των 7 Ρίχτερ, μέχρι το έτος 2030. Ο τελευταίος μεγάλος σεισμός που έδωσε το ρήγμα ήταν το 1906 όταν καταστράφηκε ολοσχερώς το San Francisco. Η ταινία καταστροφής του φετινού καλοκαιριού είναι σίγουρο ότι θα τρομοκρατήσει την ανατολική ακτή της Αμερικής που ζει μ΄αυτόν τον φόβο. Στην ταινία όλα ξεκινούν μετά την ενεργοποίηση του θανάσιμου ρήγματος του Αγίου Ανδρέα και τον σεισμό 9 ρίχτερ που ακολουθεί. Ένας διασώστης πιλότος ελικοπτέρου και η εν διαστάσει σύζυγος του αποφασίζουν να ταξιδέψουν από το Λος Άντζελες στο Σαν Φρανσίσκο, για να σώσουν τη μοναχοκόρη τους. Αλλά το επικίνδυνο ταξίδι τους προς τα βόρεια είναι μόνο η αρχή.... (4/6)

Mad Max: ο δρομος τής οργής / Mad Max: Fury rOad του Τζορτζ Μίλερ με τους Τομ Χάρντι, Σαρλίζ ΘέρονΈνα από τα πιο αργοπορημένα κινηματο-γραφικά σίκουελ ever. Τριάντα χρόνια μετά την τρίτη ταινία της σειράς και 36 μετά από την πρώτη, ο Τζορτζ Μίλερ σκηνοθετεί το τέταρτο “Mad Max” του με τον ήρωά του να εξακολουθεί να πιστεύει πως ο καλύτερος

τρόπος να επιβιώσεις είναι να περιπλα-νιέσαι μόνος. Θα αποφασίσει όμως να ακολουθήσει μια ομάδα που προσπαθεί να δραπετεύσει από ένα Οχυρό που το διοικεί ένας διεστραμμένος τύραννος, από τον οποίο και έκλεψαν κάτι αναντικατάστατο. Το κυνηγητό ξεκινά στην (wasteland) Άγονη Γη. Το σκεπτικόν θυμίζει αρκετά την καλύτερη ταινία της σειράς, το Mad Max 2, μια ταινία σταθμό στις ταινίες του είδους. Δύσκολος στόχος για να ξεπεραστεί. Α και να μην το ξεχάσω: ο Μελ Γκίμπσον γέρασε, ζήτω ο Τομ Χάρντι. Δεν χάνεται με τίποτα. (16/5)

POltergeiSt - το πνεύμα τού κακού των ςαμ ραιμι, τζιΛ κενανμε τους Σαμ Ρόκγουελ, Ρόζμαρι Ντεβίτ, Τζάρεντ ΧάριςTo 1982, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ γράφει το σενάριο και αναλαμβάνει την παραγωγή μιας ταινίας που έφτασε στα όσκαρ, χάρις στη σκηνοθετική μαεστρία του Τομπ Χούπερ που είχε ήδη ταράξει τα νερά του είδους του τρόμου με τον "Σχιζοφρενή Δολοφόνο με το πριόνι". Η ταινία έκανε απίστευτο χιτ και ήταν ένα από τα διασκεδαστικότερα φιλμ τρόμου πού είχαμε δει. Ένα ριμέικ ήταν φυσικό να ακολουθήσει, όπως ορίζει η μόδα των τελευταίων χρόνων και πολύ άργησε θα λέγαμε. Στο τιμόνι, ο Σαμ Ράιμι, ένας σκηνοθέτης από τους καλύτερους του είδους. Ο ίδιος και ο Τζιλ Κέναν (Monster House) αναβιώνουν την κλασική ιστορία του πρώτου το 1982.Το σπίτι μιας οικογένειας γίνεται στόχος πνευμάτων. Στην αρχή τα φαντάσματα εμ-φανίζονται φιλικά, μετακινώντας αντικείμενα που τους διασκεδάζουν, αλλά στη συνέχεια τρομοκρατούν την οικογένεια και απαγάγουν την μικρότερη κόρη τους. Tα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να καταφέρουν να την απελευθερώσουν, πριν αυτή εξαφανι-στεί μια για πάντα… (28/5)

ή χωρα τού αύριο / tOMOrrOwland του Μπραντ Μπερντμε τους Μπριτ Ρόμπερτσον, Τζορτζ Κλούνεϊ, Τζούντι ΓκριρΣυνηθίζεται το θέρος να κάνουν πρεμιέρα τα μεγάλα μπλοκμπάστερ και οι ταινίες φαντασίας και καταστροφής. Το είδος της επιστημονικής φαντασίας δεν θα μπορούσε να λείπει από το μενού και εκπροσωπεύεται από μια ταινία που έχει ως κεντρικούς χαρα-κτήρες μία έφηβη και έναν ιδιοφυή εφευρέ-τη που πρέπει να αποκρυπτογραφήσουν τα μυστικά ενός τόπου κάπου στο χωροχρόνο, που υπάρχει μόνο στη δική τους συλλογική μνήμη. Ατού ο ανερχόμενος σκηνοθέτης του τελευταίου "Misssion Impossible" και φυσικά ο Τζορτζ. (28/5)

JuraSSic wOrld (3d)του Κόλιν Τρεβόροφ με τους Κρις Πρατ, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Βίνσεντ Ντ’ ΟνόφριοΕ ναι γιατί δεν το είχαμε δει σε 3D. Η συνεχώς εξελισσόμενη τεχνολογία των κινηματογραφικών εφέ φαίνεται να είναι ο μοναδικός λόγος που 22 χρόνια μετά την πρώτη, τρομακτική επίσκεψη στο πάρκο ψυχαγωγίας, ερχόμαστε να ζήσουμε –με ένα ολόφρεσκο καστ- μοναδικές, επικών διαστά-σεων, σκηνές καταδίωξης με τον τρισδιάστα-το τρόμο να παραμονεύει σε κάθε γωνιά. Η τέταρτη συνέχεια του πιο διάσημου πάρκου δεινοσαύρων έρχεται στις κινηματογραφικές αίθουσες. σε παραγωγή Στίβεν Σπίλμπεργκ, σκηνοθέτη δύο εκ των προηγούμενων, που ακολουθεί μια από τις συνηθισμένες του

τακτικές, ως μέντορας πολλών σκηνοθετών, τοποθετώντας τον πρωτοεμφανιζόμενο Κόλιν Τρεβόροφ στο σκηνοθετικό πηδάλιο. (14/5)

τα ςύννεΦα τού ςιΛς μαρια  / clOudS OF SilS Mariaτου Ολιβιέ Ασαγιάςμε τους Ζιλιέτ Μπινός, Κρίστεν Στιού-αρτ, Κλόε Γκρέις ΜόρετζΣτο απόγειο της διεθνούς της καριέρας, η ηθοποιός Μαρία Έντερς, αναλαμβάνει να παίξει στη θεατρική συνέχεια του ρόλου που την καθιέρωσε, 20 χρόνια πριν, έναν διαφο-ρετικό δευτερεύοντα ρόλο που αρμόζει στην ηλικία της πια. Η Μαρία φτάνει στην απομο-νωμένη περιοχή των Άλπεων, το Σιλς Μαρία, μαζί με τη βοηθό της Βάλενταϊν. Εκεί θα συ-ναντήσει την Τζοάν, τη νέα πρωταγωνίστρια του έργου, μια νεαρή στάρλετ με ροπή προς τα σκάνδαλα, και θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της, τις φοβίες και τις προσδοκίες που είχε στη ζωή της καθώς διαπιστώνει ότι οι δύο ρόλοι, αλλά και οι δύο αυτές γυναίκες είναι απλώς οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ικανός σκηνοθέτης, καλό γυναι-κείο καστ, εξαιρετικά αλπικά τοπία στα ατού της ταινίας που έκανε την πρεμιέρα της στο διαγωνιστικό των φετινών Καννών. (28/5)

μια ύποςχεςή /a PrOMiSe τού πατρις Λεκοντμε τους Ρεμπέκα Χολ, Ρίτσαρντ Μάντεν, Άλαν ΡίκμανΑπό τον “Εραστή της κομμώτριας” στον “Άν-θρωπο του τρένου” και από το τον “Δήμιο του Σαν Πιερ” στο animation “Μπουτίκ για αυτόχειρες, ο Πατρίς Λεκόντ μετά από 14 ταινίες έχει θέση εαυτόν στο Πάνθεον των μεγάλων γάλλων σκηνοθετών. Η “Υπόσχεση” βασίζεται στο βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ “Ταξίδι στο παρελθόν” και ο Λεκόντ επιλέγει να αφήσει τη γλώσσα της καταγωγής αλλά κια την γερμανική των ηρώων του βιβλίου γυρνώντας την ταινιά του στην αγγλική, γλώσσα διεθνή και όυδέτερη”. Η ιστορία μας γυρνάει στη Γερμανία του 1912 και είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ μιας παντρεμένης γυναίκας και ενός νέου. Η υπόσχεση που δί-νεται καθώς χωρίζουν άθελά τους, αθετείται με την επέλαση του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. (7/5)

ΛΕΞΕΙΣ: ΚΥΑ ΤΖΗΜΟΥ

movieland

οι ταινίες του μήνα

22 #201

Page 23: No 202 Mάιος 2015

23Μάιος 2015

Page 24: No 202 Mάιος 2015

24 #202