Newspaper Eleftheri Fwni

ΜΗΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

Νοέμβριος 2010 - Έτος 2ο - Αρ. Φύλλου 10 - ΤΙΜΗ: 1€ / 20 ΛΕΚ - Άγιοι Σαράντα - Ιδιοκτήτης: ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΡΤΗΣ

Eλεύθερη ΦΩΝΗ

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΟΝΑ ΣΤΗΔΕΡΒΙΤΣΙΑΝΗ (Αύγουστος 2010)

Αγαπητοί φίλοι, για μένα η επίσκεψή μου στα μέρη σας ήταν ένα όνειρο, που έγινε πραγματικότη-τα. Η αποψινή βραδιά εδώ που γίνεται με τον αέρα αυτόν, τα δέντρα, τη φύση και την παρουσία σας την ευγενική, είναι μια ελπίδα στην ελληνική γλώσσα, στην ελληνική γη και στον ελληνικό κόσμο όπου και αν βρίσκεται, ό,τι κι αν περνάει, ό,τι κι αν υποφέρει ή χαίρεται.

Εγώ πάντα συνεργάζομαι με τους ανθρώπους γι’ αυτό που εκείνοι είναι και μετά για την τέχνη τους. Εάν δεν τους εγκρίνω ως ανθρώπους, δε με ενδια-φέρει η τέχνη τους. Ο δάσκαλός μου ποιητής Μιχά-λης Κατσαρός, έλεγε ότι ο καλλιτέχνης διαφέρει από τον άνθρωπο.

Αρχές Νοεμβρίου επισκέφτηκαν την Αθήνα ο Πρόεδρος του «Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ηπειρωτών» και επίτιμος Πρόε-δρος της «Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Ευρώπης», κ. Χρυσόστομος Δήμου όπως επίσης και ο Γενικός Γραμματέας της Πανη-πειρωτικής Ομοσπονδίας Ευρώπης κ. Σπύ-ρος Κωσταδήμας μαζί με την Ταμία της Ομοσπονδίας, κ. Δήμητρα Πέτσα.

Έπειτα από αίτημα επίσημης συνάντη-σης από τον κ. Χρυσόστομο Δήμου με τη «Νεολαία Βορειοηπειρωτών», τη προηγού-μενη Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010, εκπρό-σωποι του Διοικητικού Συμβουλίου της «Νε.Β» συναντήθηκαν μαζί του έχοντας ως βασικό γνώμονα την επίτευξη άμεσης συ-νεργασίας και στήριξης των προσπαθειών του σωματείου.

Η συζήτηση επικεντρώθηκε σε δύο καί-ρια θέματα που μας απασχολούν το τελευ-ταίο χρονικό διάστημα.

Η 28η Οκτωβρίου εορτάστηκε και φέτος στο χωριό Βουλια-ράτι Α. Δρόπολης όπως κάθε χρόνο στα μέρη μας και σε όλη την Ελλάδα. Αν και πέρασαν από τότε 70 ολόκληρα χρόνια, οι κάτοι-κοι και όχι μόνο συγκεντρώθηκαν στους Βουλεράτες για να τιμή-σουν τον αντιφασιστικό αγώνα του ελληνικού λαού όπως εξελί-χθηκε στα βουνά μας και όσους έδωσαν τη ζωή τους για την απε-λευθέρωση του Γένους.

Ο εορτασμός της Ημέρας άρχισε με Θεία Λειτουργία και Δο-ξολογία στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου στο κέντρο του χωριού, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος.

ΓΙΟΡΤΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ Η28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΒ ΜΕ ΤΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΔΗΜΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΓΙΩΡΓΟ ΧΡΟΝΑ“ΑΝ ΔΕ ΣΑΣ ΑΓΑΠΟΎΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ!”

Σελ. [02]

Σελ. [04] Σελ. [09]

ΟΙ ΣΥΜΜΕΤOΧΉ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝΣΤΟN ΕΛΛΉΝΟ - ΙΤΑΛΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

(σπάνιο ντοκουμέντο)

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΑΝ ΟΙ ΔΕΡΟΠΟΛΙΤIΣΣΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ

ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ

ΚΑΡΔΙΚΉ - ΑΓ. ΣΑΡΑΝΤΑ ΣΕ 30 ΛΕΠΤΑ!

Σελ. [06]

Σελ. [03]

Σελ. [03]

newspaper eleftheri fwni.indd 1 24/11/2010 11:23:45 μμ

[ 02 / Νοέμβριος 2010 ] Ελεύθερη ΦΩΝΗ

Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ

από τον Κώστα Νούσια

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

από την Έλενα Καλούδη

Πραγματοποιήθηκε παρέλαση από τους μαθητές και παρευρισκομένους από το κέντρο του χωριού στο νε-κροταφείο, όπου βρίσκονται τα οστά των 60 παλικαριών που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση του Έθνους τους. Ακολούθησε επιμνημό-συνη δέηση για την ανάπαυση των ψυχών των κεκοιμημένων και το προ-σκλητήριο των νεκρών.

Μεταξύ άλλων στο μνημείο των ηρώων κατέθεσαν στεφάνια ο πρέ-σβης της Ελλάδος στα Τίρανα κ. Πά-ζιος, ο Υπουργός Εργασίας κ. Ξέρας, ο Ακόλουθος Άμυνας της Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα κ. Φαραντάτος, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Παντούλας, ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ και βουλευτής κ. Ντούλες, ο ανεξάρτητος βουλευ-τής κ. Τάβος, ο Πρόεδρος της Ομό-νοιας κ. Μπολάνος, η Περιφερειάρ-χις Αργυροκάστρου κ. Τσόμο, ο Αντι-πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Καψάλης, ο έπαρχος Άνω Δρόπολης κ. Κώστας, ο Πρόεδρος του κόμμα-τος ΕΕΜΜ (MEGA) κ. Κίτσιος, εκπρό-σωπος των συγγενών των πεσόντων κ. Δερδεμένη, οι μαθητές και δάσκαλοι του Βουλιαρατιού.

Χαιρέτησε ο Πρέσβης της Ελλά-δος στα Τίρανα κ. Νικόλαος Πάζιος, ο οποίος τόνισε πως η σημερινή μέρα είναι μια μέρα μνήμης και μια μέρα

μέλλοντος, διότι οι άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους εδώ, την έδωσαν για ορισμένους τόπους, για ορισμένα ιδανικά. Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα, ως οδηγός, ως προο-πτική και για μας και για το μέλλον...¬ Η 28η Οκτωβρίου 1940 θα παραμείνει πάντα μία ζωντανή δύναμη και ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Ας κλίνουμε ευλα-βικά το γόνυ ενώπιον όλων εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για να ζή-σουμε εμείς με ελευθερία και ειρήνη. Οι πράξεις τους θα συμβολίζουν αιώ-νια την πάλη του δικαίου με το άδικο, την πάλη για την αρετή και τα ανθρώ-πινα δικαιώματα.

Είναι χρέος και καθήκον μας να θυμόμαστε τις θυσίες των προγό-νων μας. Ας τιμήσουμε την ιερή αυτή επέτειο, κάνοντας πράξη τα οράμα-τά τους. Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης ο Γενικός Πρόξενος της Ελλά-δος στο Αργυρόκαστρο κ. Ριζόπουλος, οι Πρόεδροι της ΠΑΣΥΒΑ Θεσσαλονί-κης κ. Πάπιστας και της ΣΦΕΒΑ κ. Κε-μεντζεντζίδης, έπαρχοι της ΕΕΜ κα-θώς και εκπρόσωποι των υποψηφίων από τα Ιωάννινα.

Η εκδήλωση έκλεισε με καλλιτεχνι-κό πρόγγραμμα από τους μαθητές της Μεσαίας Σχολής Βουλιαρατιού.

ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΕΣ !

Όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις, στις αρχές του 20ου αιώνα, χάραξαν ως πραγματικοί χασάπηδες τα σύνορα των Βαλκανίων, σίγουρα δε φαντά-στηκαν και δε γνώριζαν το μέγεθος της καταστροφής του ιστορικού, γεωγραφικού, οικονομικού, εθνολογικού και χωρίς όρια πολιτιστικού εγκλήματος που διέπρατταν εναντίον των μειονοτήτων. Αν υπολογίσο-με και τα 50 χρόνια της ολοκληρωτικής μας απομόνωσης, τότε το δρά-μα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, είναι άνευ προ-ηγουμένου. Το μεγαλύτερο εγκληματικό κατόρθωμα ήταν η συστημα-τική εξαφάνιση των διανοούμενων που αποτελούσαν τον εγκέφαλο της Ελληνικής Μειονότητας.

Όσο για τα θύματα της κομμουνιστικής θηριωδίας, η οποία επέλα-σε ανενόχλητη και με τη μεγαλύτερη βαρβαρότητα στα μέρη μας για περίπου μισό αιώνα, ακόμα δεν έγινε ένας σωστός απολογισμός.

Όταν άνοιξαν τα σύνορα, οι Βορειοηπειρώτες πήραμε μια βολική ανάσα, η οποία αρχικά μας επέτρεψε να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας.

Τα άγρια όμως κύματα της σκληρής καθημερινότητας δε μας άφη-σαν να προσγειωθούμε, να συγκεντρωθούμε, να συνέλθουμε, να ορ-γανωθούμε.

Σε όλα αυτά τα χρόνια, η αναδιάταξη των δυνάμεών μας για ανα-συγκρότηση και αναδιοργάνωση του χώρου ήταν πρακτικά αδύνατη.

Ως επακόλουθο, ο εθνικός σπαραγμός, οι αλληλοκατηγορίες, οι σκευωρίες, έγιναν πλέον τρόπος ζωής και επικρατούν ακόμα και σήμε-ρα σε όλο τους το μεγαλείο.

Στο λυκόφως της νέας εποχής η μόνη μας πλέον ελπίδα είναι η νεο-λαία μας, η οποία διαφωτίζεται από το λαγαρό φως της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Είναι η νέα γενιά που αποστασιοποιείται από τις ιδε-ολογίες που τοποθετούν τα προσωπικά συμφέροντα πάνω ακόμα και από την ίδια την πατρίδα.

Η ελπίδα μας είναι οι απλοί άνθρωποι του μεροκάματου, που έχουν αποτινάξει από πάνω τους τη σκουριασμένη νοοτροπία της δου-λοπρέπειας και της μίζερης έριδας και καχυποψίας προς τους πάντες και τα πάντα.

Η ελπίδα μας είναι οι δάσκαλοι, οι εργάτες των τεχνών και των γραμμάτων που προσφέρουν στην κοινωνία, που γράφουν με θάρρος την ιστορία του τόπου τους, λέγοντας αλήθειες, χωρίς να πάρουν ιδε-ολογική θέση.

Η ελπίδα μας είναι οι ηγέτες, οι οποίοι έχουν όραμα και ξενυχτούν για τη σωτηρία και την ανάκαμψη της καταπονημένης πατρίδας μας. Εί-ναι οι πρωτομάστορες που κοιτούν την αλήθεια κατάματα, που κάνουν την υπέρβαση, που δεν υποτάσσονται σε κανένα συγκαιρινό πρόσωπο. Είναι οι πρωτομάστορες που θυσιάζουν πρώτα εκείνοι κι έπειτα ζητούν να κάνουν το ίδιο και οι άλλοι.

Μόνον έτσι θα επουλωθούν κάπως οι πληγές του παρελθόντος. Μόνο με θυσίες, με καλή συνεννόηση, με πίστη και αλληλεγγύη θα

έρθει η ποθούμενη ενότητα. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να ατενίσου-με κατάματα και να νικήσουμε όσους μας πόνεσαν, μας εκμεταλλεύτη-καν και εξακολουθούν να μας υποτιμούν και να κερδοσκοπούν εις βά-ρος της πατρίδας.

ΓΙΟΡΤΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ Η 28ηΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

συνέχεια από πρωτοσέλιδο...

ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΟΥ ΗΛΙΟΣ ΑΛΛΟΥ ΔΕ ΛΑΜΠΕΙ

O X I


Ελεύθερη ΦΩΝΗ [ 03 / Νοέμβριος 2010 ]

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣΕΙΔΗΣΕΙΣ


ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Υπόμνημα με πάνω από 200 υπογρα-φές προς όλους τους αρμόδιους φορείς έστειλαν οι επιχειρηματίες της Δρόπολης για τις μεγάλης διάρκειας διακοπές ηλε-κτρικής ενέργειας που πραγματοποιού-νται καθημερινά στην περιοχή Αργυροκά-στρου. Μέσω του υπομνήματος οι επιχει-ρηματίες ζητούν:

• 24 ώρες ηλεκτρική ενέργεια με ισχύ 220 βολτ.

• Να επενδύσει η εταιρία για την ανακαίνιση του δικτύου.

• Να υπάρχει ένα γραφείο στο Αργυ-ρόκαστρο που να εκτιμά τις ζημιές που δη-μιουργούνται από τις συνεχείς και απρο-δοποίητες διακοπές ηλεκτρικής ενέργειας, με σκοπό να αποζημιώνονται οι ιδιοκτή-τες καταναλωτές σύμφωνα το νόμο σε αυ-τές τις περιπτώσεις.

• Να αλλάξει το υπάρχον συμβόλαιο προς ώφελος των καταναλωτών και όχι της ιδιοκτήτριας εταιρίας.

Αν δε ληφθούν σοβαρά υπ’ όψη οι όροι αυτοί, τότε οι επιχειρηματίες θα προβούν σε δραστικές κινητοποιήσεις.

Σε αυτά τα 20 χρόνια έχουν υπάρξει πολλές διακοπές ηλεκτρικής ενέργειας, πολλά προβλήματα και πολλά κατεστρα-μένα μηχανήματα. Σε πάρα πολλές περι-πτώσεις μάλιστα οι βλάβες έχουν διορ-θωθεί με ιδιωτικό κόστος. Παρόλα αυτά όμως οι κάτοικοι πάντα ήταν συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους και σε μια περί-οδο μάλιστα που κανένας άλλος δεν πλή-ρωνε. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία τα κέρδη της εταιρίας στην περιοχή ανέρ-χονται στα 30.000.000 λεκ, αφού η Δρόπο-λη είναι η μόνη σε όλη την Αλβανία που πληρώνει σε ποσοστό 98%.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ Κ.ΔΡΟ-ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Στα Τίρανα μετέβηκαν ο Έπαρχος της Κ. Δρόπολης κ. Μαλιούκης και ο πρόεδρος του Επαρχιακού Συμβουλίου κ. Ντούσης για να εκθέσουν τα παράπονα των κατοί-κων την επαρχίας τους και να περιγράψουν την κατάσταση που επικρατεί στην περι-οχή τους, όσον αφορά τις μεγάλης διάρ-κειας διακοπές ηλεκτρικής ενέργειας που πραγματοποιούνται καθημερινά στην πε-ριοχή Αργυροκάστρου. Στη συνάντηση δεν συμμετείχαν μόνο εκπρόσωποι της Εταιρί-ας Ηλεκτρισμού (CEZ) αλλά και δικηγόροι από το Γραφείο Εξυπηρέτησης του Πολίτη. Οι τόνοι ανέβηκαν, αλλά σαφή απάντηση δεν πήραν.

«Καλημέρα Δρόπολη» είναι ο τίτλος του πρώτου βιβλίου του Λευτέρη Κοντού. Στόχος του είναι μέσω του βιβλίου να μπο-ρέσουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τη γε-νέτειρά μας, τη Δρόπολη. Στις περίπου 300 σελίδες του βιβλίου μπορεί κάποιος να μάθει την ιστορία της Δρόπολης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ποιοί ήταν οι πρώτοι κάτοικοι και ποιά είναι η καταγωγή τους, τί συνέβη στην περιοχή επί Τουρκο-κρατίας και τις προσπάθειες και τα βασα-νιστήρια που πραγματοποίησαν οι Τούρ-κοι για να εξισλαμίσουν τους κατοίκους, το κύμα μετανάστευσης που ακολούθη-σε μετά, τον Αντιστασιακό Απελευθερωτι-κό Αγώνα, τους αγώνες των 2 Παγκοσμίων Πολέμων και τα δεινά που υπέστη η Μειο-νότητα κατά την περίοδο της Δικτατορίας. Εκτός από τα ιστορικά γεγονότα μπορεί κάποιος να βρει και την καταγωγή και την ιστορία του κάθε χωριού της Δρόπολης, τα παλαιότερα, μεγαλύτερα, σημαντικότερα μοναστήρια και ναούς της περιοχής, τους θρύλους και μύθους που διηγούνται ακό-μη και σήμερα οι γεροντότεροι, τα ήθη και έθιμα της γέννησης, του γάμου και του θα-νάτου, τί περιέχει αλλά και τί σημαίνει η παραδοσιακή στολή μας, ακόμη και τοπι-κές λέξεις, φράσεις και παροιμίες με επε-ξήγηση. Οι λάτρεις της δημοτικής μας πα-ράδοσης μπορούν να βρουν πολλές πλη-ροφορίες όσον αφορά τα μέλη των 22 δη-μοτικών ορχηστρών που υπήρχαν στην πε-ριοχή μας από το 1920 ως το 2005, πλη-ροφορίες που γνωρίζει καλά ο συγγραφέ-ας, αφού ασχολείται με αυτόν τον τομέα πάνω από 40 χρόνια.

Οποιος ενδιαφέρεται, το βιβλίο διατί-θεται σε συγκεκριμένα περίπτερα στην Αθήνα και στα μικρά καταστήματα των χωριών της Δρόπολης.

ΟΙ ΔΡΟΠΟΛΙΤΙΣΣΕΣ ΝΕΡΑΪΔΕΣ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ

Στην αίθουσα της Όπερας στα Τίρανα έδωσε παράσταση στις 3 Νοεμβρίου το μουσικοχορευτικό συγκρότημα της Δρό-πολης. Αφορμή στάθηκε η βράβευση του «Χορού της νύφης» από το Υπουργείο Πο-λιτισμού στο Εθνικό Λαογραφικό Φεστι-βάλ που πραγματοποιήθηκε στο Αργυρό-καστρο και η προθυμία του Υπουργού Ερ-γασίας κ. Ξέρα να μετατρέψει την τελετή παράδοσης αυτής της διάκρισης σε μια σπάνια παράσταση του συγκροτήματος. Παραβρέθηκαν μεταξύ των άλλων ο Αρ-χιεπίσκοπος Τιράνων, Δυραχίου και Πά-σης Αλβανίας κ. Αναστάσιος, ο Υπουργός Γεωργίας κ. Ρούλι, ο Υπουργός Εργασίας κ. Ξέρας, ο Πρέσβης της Ελλάδος στα Τίρα-να κ. Πάζιος. Στη δίωρη παράσταση το συ-

γκρότημα ανέδειξε τους χορούς της Δρό-πολης, τα τραγούδια της και ειδικά το πο-λυφωνικό τραγούδι και τη σπάνια ενδυμα-σία τους.

ΑΝΩ ΔΡΟΠΟΛΗ – ΕΡΓΑ

Πάνω από 40 εκ. λεκ επενδύθηκαν στην Επαρχία Άνω Δρόπολης αυτό το διάστημα. Με τα χρήματα αυτά ανακαινακαινίζονται οι δρόμοι που οδηγούν στα πιο ορεινά χω-ριά. Το πιο σημαντικό έργο είναι να ανα-καινιστεί όσον το δυνατόν γρηγορότερα το υδραγωγείο στο χωριό Κλεισάρι, ενώ σύμ-φωνα τον Επαρχο κ. Κ. Κώστα έχουν ήδη γίνει οι μελέτες για έργα στην περιοχή, τα οποία θα εγκριθούν στον προϋπολογισμό του επόμενου έτους.

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Διαμαρτυρία πραγματοποίησαν στις 9 Νοεμβρίου οι ιδιοκτήτες των διαμερι-σμάτων της πολυκατοικίας στο Αργυρόκα-στρο, η οποία πριν 2 χρόνια γκρεμίστηκε λόγω των εργασιών που γίνονταν στο δι-πλανό οικόπεδο. Από την πτώση έχασαν τη ζωή τους 3 άτομα και τα σπίτια τους 16 οικογένειες. Μέχρι σήμερα δεν έχουν λά-βει την αποζημίωση που τους έχουν υπο-σχεθεί κα ι οι περισσότεροι από αυτούς εί-ναι στο δρόμο.

ΒΙΟΜΕΤΡΙΚΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ

Πάνω από 46.000 αιτήσεις για βιομε-τρικά διαβατήρια έχουν γίνει μόνο στο Αρ-γυρόκαστρο αυτήν την περίοδο, ενώ σε όλη την Αλβανία ο αριθμός έχει ξεπεράσει το 1,2 εκ. αιτήσεις. Ο λόγος των μαζικών αιτήσεων οφείλεται στην ελεύθερη διακί-νηση των πολιτών σε κράτη-μέλη της Ε.Ε. που αποφασίστηκε για την Αλβανία στις 8 Νοεμβρίου.

ΚΑΡΔΙΚΙ - ΑΓΙΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΣΕ 30 ΛΕΠΤΑ

Ο νέος δρόμος που οδηγεί από το Καρ-δίκι στους Αγίους Σαράντα πέρασε στη δεύτερη και την πιο σημαντική φάση. Η πρώτη φάση κόστισε 600 εκ. λεκ και οι εργασίες διήρκεσαν 2 χρόνια. Για να ολο-κληρωθεί ο δρόμος και να δοθεί στην κυ-κλοφορία αναμένεται ακόμη να γίνει η ασφαλτόστρωση. Ο νέος δρόμος, μήκους 50 χλμ δεν έχει στροφές και όσοι θα επι-λέγουν αυτόν το δρόμο θα είναι στην πόλη των Αγίων Σαράντα σε 30 λεπτά.


Αρχικώς και υπό την προσμονή της Συγκέ-ντρωσης Διαμαρτυρίας της «Νε.Β» την επό-μενη ημέρα, 4 Νοεμβρίου, έξω από την αλ-βανική Πρεσβεία, ο κ. Δήμου θέλησε να ενη-μερωθεί για τα αιτήματά μας, τα οποία προ-κύπτουν από τη Σύμβαση Πλαίσιο την οποία έχει υπογράψει η Αλβανία όσον αφορά το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Έπειτα από εκτενή αναφορά στο περιεχόμενο των αιτημάτων αλλά και των απαιτήσεών μας, ο κ. Δήμου συνεχάρη τη «Νε.Β» για την πρωτοβουλία αυτή, την οποία υποστήριξε και με την παρουσία του την επόμενη ημέρα στη Συγκέντρωση.

Το δεύτερο και ιδιαιτέρως σημαντικό θέμα για το οποίο θέλησε να ενημερωθεί, αφορούσε την επικείμενη απογραφή πληθυ-σμού στην Αλβανία τον Απρίλιο του 2011 και

τον τρόπο συσπείρωσης και ενημέρωσης του πληθυσμού.

Το ενδιαφέρον του ίδιου όπως επίσης και του κ. Κωσταδήμα αλλά και της κ. Πέτσα όσον αφορά τα βορειοηπειρωτικά ζητήμα-τα ήταν έκδηλο για ακόμα μία φορά και δεν αναλώθηκε μόνο σε θεωρητικά και αόριστα ζητήματα αλλά σε άμεση και επίσημη διαβε-βαίωση πως το «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ηπει-ρωτών» όπως επίσης και η «Πανηπειρωτι-κή Ομοσπονδία Ευρώπης» είναι στο πλευρό της «Νεολαίας Βορειοηπειρωτών» με πλήρη υποστήριξη και βοήθεια από μέρους τους.

Με τη σειρά μας να ευχαριστούμε τους παραπάνω φορείς για το ενδιαφέρον τους, ευελπιστώντας η συνεργασία αυτή να επιφέ-ρει σύντομα καρπούς.

NEB



ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΒ ΜΕ ΤΟΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΔΗΜΑ

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ

Έκθεση φωτογραφίας με θέμα τα ευρήματα από τις αρχαιολογικές ανα-σκαφές στην αρχαία πόλη της Αδρια-νούπολης παρουσιάστηκε στο Πανε-πιστήμιο Αργυροκάστρου. Η έκθεση έγινε στα πλαίσια συνεργασίας του Πανεπιστημίου Αργυροκάστρου με την ομάδα των ιταλών αρχαιολόγων από το Πανεπιστήμιο της Μανσερά-τας και όλα όσα έχουν ανακαλυφθεί στην πόλη της Αδριανούπολης στις 5 φάσεις των αρχαιολογικών ανασκα-φών παρουσιάστηκαν στο κοινό σε 100 φωτογραφίες. Αν και έχει γίνει αρ-κετή δουλειά και έχουν βγει στο φως πολλά μνημεία, δεν έχει γίνει κανένα έργο ώστε με τις βροχές του χειμώνα να μην πλημυρίσει το θέατρο.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΙΖΕΣ

Καλλιτεχνική εκδήλωση με χορούς και τραγούδια διοργανώθηκε στην πόλη του Αργυροκάστρου για τον εορ-τασμό της απόφασης για την ελεύθε-ρη διακίνηση των Αλβανών πολιτών σε κράτη-μέλη της Ε.Ε. χωρίς τη θεώρηση Σέγκεν.

Στην εκδήλωση μίλησε η περιφε-ρειάρχις Αργυροκάστρου κ. Μ.Τσόμο, η οποία τόνισε τη σημαντικότητα της απόφασης αυτής για τους Αλβανούς. Στη σκηνή ανέβηκε μεταξύ των άλλων γκρουπ και το μουσικοχορευτικό συ-γκρότημα της Μεσαίας Σχολής Δερβι-τσιάνης.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ NATURAL BODYBUILDING

Την 5η θέση, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, κατέλαβε ο Βορειοηπειρώτης Γράμμος Μπεσίρης, στο Πανευρωπαϊ-κό Πρωτάθλημα Natural Bodybuilding, που διεξήχθη στο Μιλάνο της Ιταλίας το Σάββατο 2 Οκτωβρίου.

Στον κ. Μπεσίρη, που έχει την κατα-γωγή του από το χωριό άγιος Ανδρέας, της επαρχίας Δίβρης Αγίων Σαράντα, εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητή-ρια και του ευχόμαστε να πάει ακόμα πιο ψηλά.

Gazeta-Shqip: Υπό συζήτηση και τα χερσαία σύ-νορα τώρα μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας – Ανα-στάτωση προκαλεί η ύπαρξη απεσταλμένου Ελλη-νικού εγγράφου που ρωτάει αν οι δύο χώρες βρί-σκονται σε… πόλεμο.

Στις αρχές του 2010 με απόφαση του Συνταγ-ματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας, είχε ακυρωθεί η συμφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπί-δας και άλλων θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανί-ας είχε αποφανθεί πως η συμφωνία ήταν εταιρο-βαρής υπέρ της Ελλάδος.

Σύμφωνα με σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευ-μα της Gazeta-Shqip, ακυρώνεται και το αντίστοι-χο πρωτόκολλο για τα χερσαία σύνορα. Το επό-μενο χρονικό διάστημα η αλβανική διπλωματία μέσω μιας αντιπροσωπείας της οποίας θα ηγηθεί ο γενικός γραμματέας του υπουργείου εξωτερικών, Gazmend Turdiu, θα συναντηθεί με την ελληνική πλευρά ώστε να διαπραγματευθεί την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, καθώς και ορισμένα άλλα ζη-τήματα που σχετίζονται με τα χερσαία σύνορα των δύο χωρών.

Αλβανοί διπλωμάτες με πολυετή εμπειρία στις Ελληνοαλβανικές σχέσεις, αλλά και εμπειρογνώ-μονες σε ζητήματα συνόρων, δηλώνουν κατηγορη-

ματικά πως αυτή τη φορά οι διαπραγματεύσεις θα είναι εξαιρετικά δύσκολες. Πέρα αυτού, δηλώνουν πως βάσει του σημερινού πλαισίου αλλά και με το ρόλο που διαδραματίζουν τα ΜΜΕ δεν επιτρέπουν να υπάρξει αισιοδοξία όσον αφορά την εύρεση κοι-νών στόχων.

Η συμφωνία που ακυρώθηκε πριν περίπου ένα χρόνο από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβα-νίας, συνέβη μετά από τη τεράστια προβολή που πήρε το θέμα από τα ΜΜΕ της γειτονικής χώρας, γράφει το σχετικό δημοσίευμα. Πέραν αυτού, αλ-βανοί νομικοί του διεθνές δικαίου αρνούνται να συζητήσουν ξανά το θέμα μιας και αυτό ήδη ακυ-ρώθηκε σαν συμφωνία.

Πηγές του αλβανικού υπουργείου εξωτερικών αναφέρουν πως οι γείτονες δηλώνουν έτοιμοι για την όποια αντιπαράθεση με την ελληνική πλευρά.

Από την άλλη έχει προκαλέσει συναγερμό στην Αλβανία η ύπαρξη (εκτός του αντίγραφου του σχε-δίου) ενός εγγράφου που προσκόμισε η Ελληνική πλευρά και ρωτάει ευθέως: «Η Ελλάδα είναι σε πό-λεμο με την Αλβανία ή όχι;». Την τελευταία πληρο-φορία τη διαρρέουν αλβανοί διπλωμάτες, καθώς και ένας πρώην υπουργός εξωτερικών της Αλβανί-ας. Τέλος αναφέρεται πως η χώρα μας περιμένει …απάντηση.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ


Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ από τo kostasxan.blogspot.com



Αν θα τον συναντήσετε μια φορά, δεν θα αρκε-στείτε με τόσο. Σίγουρα θα εκφράσετε την επιθυ-μία να βρεθείτε και πάλι κοντά του. Να τον γνωρίσε-τε καλύτερα. Να συζητήσετε μ’ αυτόν. Να ενημερω-θείτε για τη σταδιοδρομία του. Για τις επιτυχίες του, αλλά και για τις πολλές δυσκολίες του ως που να φτάσει τα σκαλιά ενός επιτυχημένου επιχειρηματία.

Ο Θύμιος Μαξακούλης, γιος του αείμνηστου Πα-ντελή, πτυχιούχος μηχανολόγος μηχανικός του Πα-νεπιστημίου στην Αγγλία, ένας απλοϊκός νεαρός αλλά πολύ δραστήριος, με μεγάλη εμπειρία στον τομέα του, με αρκετές για την ηλικία του γνώσεις, αλλά και με πάθος για νέες κατακτήσεις, θα σας αφήσει κατάπληκτους για πράγματα που είστε άμε-σα ενδιαφερόμενοι.

Είναι ένα δικό μας παιδί, από τον Παραπόταμο (Μ.Τ.Σ) των Αγ. Σαράντα, ένας Βορειοηπειρώτης που μετά την πτώση της δικτατορίας στην Αλβανία, ακο-λούθησε το δρόμο της προσφυγιάς, όπως και χιλιά-δες άλλοι συμπατριώτες του. Ήρθε εδώ στην αγκα-λιά της μητέρας Πατρίδας, στην Ελλάδα, κυρίως για να γευτεί τον αέρα της λευτεριάς, να μιλήσει ελεύ-θερα τη μητρική του γλώσσα, την ελληνική, να δι-δαχτεί την ιστορία του έθνους του, η οποία σκοπί-μως του στερήθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, τη Β. Ήπειρο, αλλά ήρθε συνάμα και για να μεγαλουρ-γήσει. Και πράγματι μεγαλούργησε με την ακούρα-στη δουλειά του, με τον ιδρώτα του, με την εξυπνά-δα του, μια προσδοκία, ένα όνειρο που τον ωθούσε από πολύ νωρίς..

Και ποιος δεν έχει ακούσει ή γνωρίσει την τα-

ξιδιωτική εταιρεία που φέρει το όνομα: “MAKSA-TRAVEL” με διευθυντή την κόρη του την Ελένη και οι-κονομικό σύμβουλο τη σύζυγό του, την Κατερίνα. Εί-ναι η εταιρεία που ιδρύθηκε από αυτόν και φέρει το όνομά του.

Στα κατά τόπους ταξιδιωτικά γραφεία που έχει ξεσηκώσει, όπως στην πλατεία Καραϊσκάκη στην Αθήνα, στους Αγ. Σαράντα, στο Δέλβινο, στη Χιμάρα, όπως και τουριστικά γραφεία στα Τίρανα, Κορυτσά,

Ελμπασάνι, Δυρράχιο κ.α., δραστηριοποιούνται δε-κάδες εργαζόμενοι, κυρίως συμπατριώτες μας.

Μέχρι στιγμής , μας λέει, διαθέτω 9 μεγάλα λεω-φορεία, από τα οποία μερικά της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας, χωρίς να υπολογίσω εδώ και μερι-κά βοηθητικά μικρού κυβισμού. Και όμως δεν μου ήταν και τόσο εύκολο για να φτάσω εδώ που έφτα-

σα. Εργάστηκα σκληρά για να υλοποιήσω τις προσ-δοκίες μου. Έχυσα πολύ ιδρώτα. Ασχολήθηκα με δι-άφορες δουλειές και κυρίως με πολλές γεωργικές εργασίες, αλλά και αψηφώντας το κρύο και τη βρο-χή στη συγκομιδή της ελιάς όταν πέρασα τα σύνορα και εργάστηκα αρχικά στο Ασπροκλήσι της Ηγουμε-νίτσας. Ο δρόμος των επιτυχιών και της ανάπτυξης είναι πάντα ανηφορικός, αλλά όταν συνδυάζεται με εντιμότητα μετατρέπεται σε ευτυχία. Και όμως, έχω πολύ δρόμο μπροστά μου…!

Μόνον ένα άγχος, πίπτει την ψυχή μου –τον ακούσαμε να μας λέει, όταν βρεθήκαμε στο γρα-φείο του, στους Αγ. Σαράντα. «Και αυτό σχετίζεται με την απουσία του πατέρα μου. Πόσο θα επιθυμού-σα να βρίσκεται κοντά μας. Να ζούσε και αυτός μαζί μας, απολαμβάνοντας την ευτυχία των παιδιών του. Δυστυχώς όμως ο Θεός τον αγάπησε και τον πήρε πολύ νωρίς».

Η δραστηριότητα του νεαρού επιχειρηματία όμως, δεν περιορίζεται μονάχα στις άνωθεν γραμ-μές. Η ακτίνα δράσης του εκτείνεται καθημερινά με δύο λεωφορεία σε όλα τα Βαλκάνια και την Κε-ντρική Ευρώπη. Αυτό όμως που προέχει, αυτό που τον τιμάει πιο πολύ και χαίρει της εκτίμησης του κό-σμου, είναι η οικονομική και ηθική συμβολή του στα διάφορα κοινωνικά και εθνικά μας θέματα, πρά-ξη που προβάλει την ιδιαίτερη ευαισθησία του Θύ-μιου. Από τέτοιους ανθρώπους έχει ανάγκη η ιδιαί-τερη Πατρίδα μας και ο Ελληνισμός.

Εκ μέρους μας ας του ευχηθούμε υγεία, ευτυχία και περαιτέρω κατακτήσεις.

ΑΡΘΡΟ

από τον Πέτρο Κούρτη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΊΤΗΣΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΣΤΗ ΤΖΑΡΑ ΑΓΊΩΝ ΣΑΡΑΝΤΑ

Έγινε η συγκομιδή ελιάς στο πρότυπο αγρόκτημα της εκκλησίας

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αρ-γυροκάστρου κ. Δημήτριος λειτούρ-γησε σήμερα 14/11/2010, μνήμη του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, στον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης στο χω-ριό Τζάρα των Αγίων Σαράντα. Η νέα εκκλησία είναι προσφορά του ομώνυ-μου μετοχιού της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στα Ιωάννινα και κτίστηκε έξω από το χωριό σε αγροτική έκταση που ανήκει στην εκκλησία. Αναφερόμενος στη σημερινή περικο-πή του Ιερού Ευαγγελίου, ο Σεβασμιό-τατος είπε ότι πρέπει να αγαπούμε το Θεό και τον πλησίον όπως τον εαυ-τό μας.

M A K S A T R A V E L

Ο ΘΥ ΜΙΟΣ Μ Α Ξ Α ΚΟΥΛ Η Σ Οραματίζεται τη δόξα


Ο διάσημος γιατρός Γρηγόρης Κιτσάτης από την Πολύτσανη του Πω-γωνίου ανήκει στα ψηλότερα σκαλιά της πυραμίδας των αγωνιστών που αφιέρωσαν όλη τη ζωή τους στο βωμό της λύτρωσης του Βορει-οηπειρωτικού Ελληνισμού. Η τιμητική του θέση είναι πλάι στα μεγά-λα ονόματα των κορυφαίων αυτών ηγετών της εθνικής μας υπόθεσης, πλάι στους ηγέτες της Αυτόνομης Πολιτείας, στους πολέμαρχους Θύ-μιο Λιώλη και Σπύρο Μίλιο, πλάι στο Βασίλη Σαχίνη και άλλους ένδο-ξους εθνομάρτυρες.

Αλλά δυστυχώς, για τον «αγνότατο και αλτρουιστή Πατριώτη», Γρη-γόρη Κιτσάτη, όπως τον χαρακτηρίζει ο κορυφαίος βορειοηπειρωτικός λόγιος Μιλτιάδης Οικονομίδης, όπου του αφιερώνει και το πρώτο διή-γημα «ΑΝΤΩΝΗ ΤΡΙΒΕΛΗΣ» στο βιβλίο του «Άνθρωποι από τη Βόρειο Ήπειρο», το οποίο κατά βάθος είναι ένα πολιτικό μανιφέστο για το βο-ρειοηπειρωτικό Αγώνα, για αυτόν το μεγάλο εθνομάρτυρα, τον ξακου-στό Κιτσάτη δεν υπάρχει ούτε βοή ούτε ακρόαση. Ίσως και το όνομά του να μη γνωρίζουν οι καθεστωτικοί σημερινοί μας ηγέτες.

«Γεννήθηκα Έλληνας και Έλληνας θα πεθάνω»

Και όταν μιλάμε για τον Γρηγόρη Κιτσάτη αρκεί να επισημάνουμε δύο μόνο τρανταχτά και ίσως πρωτόγνωρα γεγονότα που στιγματίζουν μια σημαντική σελίδα στην ιστορία μας για να κατανοήσουμε το αξι-οθαύμαστο πολιτικό του μέγεθος. Έχει φυλακιστεί και εξοριστεί από τους Αλβανούς και Ιταλούς οκτώ φορές. Και δεύτερον, ήταν στο στό-χαστρο του ανθελληνισμού και εθεωρείτο ο πιο επικίνδυνος παράγο-ντας, όπου για να μπορέσουν να τον απομονώσουν χρησιμοποίησαν και το ποταπό μέσο της πολιτικής εξαγοράς.

Το 1917 όταν η Αλβανία ήταν υπό την κατοχή των Ιταλών τον πλησι-άζουν, μέσω γνωστών και επιφανών πολιτικών προσώπων και του προ-τείνουν για αυτό το σκοπό ένα παχύ πακέτο όπως, «25.000 λιρέτες μη-νιαίο μισθό, τρόφιμα για τους κατοίκους του Πωγωνίου και την γενική διεύθυνση της υγειονομικής υπηρεσίας των Τιράνων».

Και βρόντηξε ο κοντόσωμος αγέρωχος πολυτσανίτης γιατρός σαν αντηχούσε από την κορυφή της Νεμέρτσικας, τον Πάπινγκο, αποδίδο-ντας τα δέοντα κατάμουτρα: « Την πατρίδα μου δεν την πουλάω με κον-σέρβες και λιρέτες. Γεννήθηκα Έλληνας και Έλληνας θα πεθάνω». Αυτός είναι ο μεγάλος ήρωας της Βορείου Ηπείρου, Γρηγόρης Κιτσάτης. Έζησε, αγωνίστηκε, πολέμησε και πέθανε ΕΛΛΗΝΑΣ.

Και εύλογα διερωτόμαστε τώρα γιατί αυτή η εξέχουσα προσωπικό-τητα έχει παραμεληθεί στην «πεύκην της λησμονιάς» από τους νεο-


ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Από τον Εκαβίτη

ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Από τον Αλ. Χαντζή

(συνέχεια από το προηγούμενο φύλλο Οκτωβρίου...)

Περαιτέρω η διαταγή καθόρι-ζε ότι έπρεπε να οργανωθούν ειδι-κά τμήματα αποτελούμενα ως επί το πλείστον από Αλβανούς, πλαι-σιούμενους μόνο από Ιταλούς και επιφορτισμένα με την εξουδετέ-ρωση των μεμονωμένων Ελλήνων σκοπών και με την αποκοπή των τηλεφωνικών γραμμών.

Η προκήρυξη που διάβασε ο πρόεδρος του υπουργικού συμ-βουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτω-βρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλ-λων και τα εξής: «…Οι στρατιώ-τες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβά-

νονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…»

Ο Ιταλός ιστορικός Μάριο Τσέρ-βι γράφει: «Στις ιταλικές μεραρχίες περιλαμβάνονται επίσης αλβανι-κά τμήματα…. Εκπαιδεύτηκαν ακό-μα και Αλβανοί που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις.»

Ο Γερμανός καθηγητής Χ. Ρίχτερ σημειώνει: «…. Η συνολική δύναμη του Ιταλικού Στρατού στην Αλβα-νία δυο ημέρες πριν από την επίθε-ση ανέρχονταν σε 140.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων(…) και των Αλβανών εθελοντών».

Ο Αμερικανός καθηγητής του πανεπιστημίου Χάρτφοντ, Μπ. Φί-σερ, στην ανακοίνωση του κατά το συνέδριο του ΙΜΧΑ ( Ίδρυμα Με-λετών της Χερσονήσου του Αίμου), τον Οκτώβριο του 1990, ανέφερε σχετικά τα εξής: « Ο Μουσολίνι είχε δώσει διαταγές να υπάρχουν δύο αλβανικά τάγματα σε κάθε ιταλική μεραρχία, που χρησιμοποιήθηκαν για την εισβολή στην Ελλάδα, και επί πλέον είχαν σχηματιστεί τρία τάγματα Αλβανών μελανοχιτώνων που είχαν το σύνθημα «Πεθαίνου-με όλοι για τον Ντούτσε.»

Διάφορες μυστικές διαταγές επιχειρήσεων του διοικητή της Μεραρχίας «Τζούλια», στρατη-γού Μάριο Τζιρότι, χρονολογού-μενες από τις 21 Οκτωβρίου 1940 και μετά, οι οποίες έπεσαν αργότε-ρα στα χέρια του Ελληνικού Στρα-τού, αποκαλύπτουν ότι είχε αναθέ-σει εργασίες σε ειδικούς αξιωματι-κούς, συνοδευόμενους από ντό-πιους Αλβανούς, φέροντες ενδυ-μασίες χωρικών…

Κατά την αρχική προέλαση της Μεραρχίας «Τζούλια» στον τομέα της Πίνδου οι επιτιθέμενοι Ιτα-λοί χρησιμοποιούσαν Αλβανούς οι οποίοι γνώριζαν ελληνικά και φώναζαν στους Έλληνες στρατιώ-τες να παραδοθούν, λέγοντας ότι

ο αγώνας τους ήταν πλέον μάται-ος, εφ’ όσον στην Αθήνα είχε γί-νει επανάσταση, η κυβέρνηση Με-ταξά είχε πέσει, η νέα κυβέρνηση είχε συμμαχήσει με τον άξονα κ.α.

Στις 2 Νοεμβρίου 1940 τάγμα Αλβανών επιτέθηκε στο Καλπάκι απεγνωσμένα, χωρίς επιτυχία. Αλ-βανοί αυτόμολοι παρείχαν πληρο-φορίες στον Ελληνικό Στρατό.

Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, διοικητής της 8ης Μεραρχίας η οποία αντιμετώπισε την κύρια προσπάθεια της ιταλικής επίθεσης, γράφει για τη συμμετο-χή αλβανικών δυνάμεων στον το-μέα της Μεραρχίας: «Συμμετείχαν τρία τάγματα μελανοχιτώνων, δυο αλβανικά τάγματα πεζικού (“Γκρά-μος” και “Ντρίνος”, αλβανική ορει-βατική πυροβολαρχία “Ντάϊτι”, τάγμα Αλβανών εθελοντών και σώματα ατάκτων Αλβανών.»

Όπως καταγγέλλει ο υποστρά-τηγος κατά τον Οκτώβριο του 1940 ο Αλβανός υπουργός Δικαιοσύνης συγκροτούσε συμμορίες με σκοπό να δράσουν στο ελληνικό έδαφος.

Ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελ-

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ 1940-1941

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΙΤΣΑΤΗΣΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΏΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΕΏΔΗ ΤΟΥ

ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΏΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

ληνικού Στρατού κατά τον πόλε-μο 1940-1941, σημειώνει: «Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό τάγμα Αλ-βανών.»

Ο Β. Πράσκα στο τμήμα του βι-βλίου του «Εξέλιξη των επιχειρή-σεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940», ανακεφαλαιώνοντας γρά-φει για τη συμμετοχή των Αλβα-νών μονάδων τα εξής: «Φάλαγγα “Σολίνας”, 2ο Τάγμα της 1ης Λεγε-ώνας Αλβανών εθελοντών… …Κε-ντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Με-ραρχίας “Φερράρα”. 1ο Τάγμα Αλ-βανών εθελοντών. Παραλιακό Συ-γκρότημα… Τα τμήματα διαπεραι-ώθηκαν με την κάτωθι σειρά... ...β) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών “Πεσκοσόλιντο” και “Κιαραβάλ-

λε”… Τα αλβανικά τάγματα εθελο-ντών, προπορευόμενα του 3ου Συ-ντάγματος Γρεναδιέρων και κινού-μενα…» …«Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλή-ρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενί-τσας-Βάρφανης)».

Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το Τάγμα « Τομόρ», το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το Τάγμα «Τιμόρ» αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή.

(Συνεχίζεται στο επόμενο φύλλο Δεκεμβρίου)



σύστατους ηγέτες μας. Λέτε να εί-ναι ανιστόρητοι; να μη γνωρίζουν το έπος της βορειοηπειρωτικής επανά-στασης και του συνεχόμενου αγώνα; Εάν είναι έτσι πολύ κρίμα. Αλλά, νο-μίζομε ότι το πρόβλημα εστιάζεται σε πιο βαθείς λόγους. Έχουμε να κάνου-με με πολιτικό υπόβαθρο. Και πρέ-πει να το επισημάνομε με έμφαση ότι, δυστυχώς, παρατηρείται μια με-γάλη διαφορά πολιτικής φιλοσοφίας μεταξύ των τότε και των νυν πολιτι-κών του βορειοηπειρωτικού.

Η πολιτική φιλοσοφία των πολι-τικών εκείνης της εποχής ήταν αλ-τρουιστική προσφορά και συνειδη-τή θυσία για την εθνική υπόθεση. Δεν είχαν ανοιχτό λογαριασμό. Αυτή η φιλοσοφία δεν ταιριάζει όμως στο πνεύμα των σημερινών πολιτικών και ούτε τους βολεύει το παράδειγμά τους. Ίσως να είναι και αυτός ένας λό-γος της στημένης λησμονιάς. Οι τωρι-νοί ηγέτες έχουν ανοίξει λογαριασμό προτού μπουν καλά-καλά στο πολιτι-κό παιχνίδι.

Να μη παραλείψομε και την άλλη πτυχή του θέματος. Υπάρχει και η τοπική διάσταση, υπάρχουν και οι εκλογικές σκοπιμότητες, υπάρχει και το καπνογόνο άλλοθι ότι αυτή είναι υπόθεση των ιστορικών, αυτοί πρέ-πει να ασχοληθούν με αυτό το θέμα σε κάποιον άλλο αιώνα βέβαια. Αυτά είναι όλα προσχήματα. Στην πραγμα-τικότητα η μεγάλη πολιτική διαφο-ρά εστιάζεται στη φιλοσοφία «Εγώ κι’ Εμείς». Οι πρώην ευαγγελίζονταν το «Εμείς». Οι νυν προσκυνούν το «Εγώ». Ο Γρηγόρη Κιτσάτης είναι το κόσμημα του «Εμείς».

Για την περίοδο που αναφερόμα-στε είναι η πιο ένδοξη της ιστορίας μας, η οποία έχει αναδείξει και μεγά-λους εθνικούς ηγέτες. Αυτοί όχι μόνο δεν παραμελούνται στη λησμονιά αλλά πρέπει να είναι πάντα φωτεινό λάβαρο για όλο το διάβα της περαιτέ-ρω πορείας μας και πρωτίστως για το ηγετικό επιτελείο. Ανιστόρητοι ηγέ-τες δεν μπορεί να κατέχονται από αί-σια εθνικά οράματα. Είναι απαραίτη-το και εθνική μας υποχρέωση να κρα-τήσουμε ψηλά αυτό το λάβαρο, αυτό το ιστορικό φως που αποτελεί το πιο πολύτιμο ιστοριοφυλάκειο.

«Εργάζομαι ανοιχτά και θα εργά-ζομαι σ’ όλη τη ζωή μου για την απε-λευθέρωση της πατρίδας μου»

Ο βίος και η πολιτεία του Γρηγόρη Κιτσάτη είναι από την αρχή και μέχρι το τέλος ένα ξάστερο φωτεινό εθνικό λάβαρο που συνοψίζεται στη ρήση: «όλα στο βωμό του Ελληνισμού». Ευ-θυγραμμισμένα αμετάκλητα σε αυτό το εθνικό όραμα από το ξεκίνημά του στα παιδικά του χρόνια στο χωριό, μετά στην Μεγάλη σχολή του Γένους στην Κωνσταντινούπολη που διακρί-θηκε για τις εξαίρετες επιδόσεις του

και στην συνέχεια στην Αθήνα, όπου αποφοίτησε την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου και άνοιξε περαιτέ-ρω το διάβα του που συμπίπτει με τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της έναρ-ξης του Πρώτου Παγκοσμίου πολέ-μου και το ξέσπασμα της Βαλκανικής θύελλας.

Κρίσιμες στιγμές για την πατρί-δα την Ελλάδα. Μόλις είχε αφήσει τα έδρανα του Πανεπιστημίου και βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, στον πατέρα του. Χωρίς δεύτερη σκέ-ψη όμως, γυρίζει στην Αθήνα και πη-γαίνει εθελοντής στον ελληνικό στρα-τό. Πολεμάει με αυταπάρνηση στο βόρειο μέτωπο, τραυματίζεται και παρασημοφορείται.

Τα γεγονότα τρέχουν, ο κίνδυ-νος καραδοκεί την ιδιαίτερη πατρί-δα του, τη Βόρειο Ήπειρο, η οποία εξεγερμένη στην επανάσταση κήρυ-ξε το Φεβρουάριο του 1914 την Αυτο-νομία της. Ο Κιτσάτης κατατάσσεται στο στράτευμα του στρατηγού Δημή-τρη Δόλη, συμμετέχει στα πιο κομβι-κά μέτωπα και αναδεικνύεται για τον ηρωισμό του.

Και μετά την μοιραία ήττα δεν παύει ούτε στιγμή να προσφέρει τις υπηρεσίες του για τoν Ελληνισμό. Παραμένει στις επάλξεις και συνεχί-ζει τον αγώνα, σαν κεντρικό πρόσωπο αυτού του αγώνα στο βορειοηπειρω-τικό χώρο. Η ιταλική εισβολή το 1916-1917 και στη Βόρειο Ήπειρο δημιουρ-γεί μια νέα εκρηκτική κατάσταση και νέες προκλήσεις. Όταν οι Ιταλοί εισέ-βαλαν στη Χιμάρα και το Τεπελένι, ο Γρηγόρης Κιτσάτης στις 29 Αυγούστου 1916 οργανώνει στην πλατεία «Κων-σταντίνος ο Ελευθερωτής» της Πολύ-τσανης συλλαλητήριο διαμαρτυρίας και οδύνης με την πλατιά συμμετοχή του λαού του Πωγωνίου και της Ζα-γοριάς για να αποκρούσουν τον ξένο ζυγό και για να στηρίξουν την Ένωση με την Ελλάδα. Κάτω από την απει-λή του ιταλικού κινδύνου αναγκάζε-ται προσωρινά να εγκατασταθεί στα Γιάννινα, σαν έφεδρος αξιωματικός.

Ο Γρηγόρης Κιτσάτης είναι πάντα επί ποδός για την πατρίδα Ελλάδα όπου αυτή τον καλεί. Η Βαλκανική τραγωδία δεν έχει τέλος. Όταν ξέσπα-σε και η μικρασιάτικη κρίση ο Πολι-τσανίτης γιατρός Κιτσάτης πήγε ξανά εθελοντής στο μέτωπο. Μετά την κρί-ση παίρνει προαγωγή και διορίζεται διευθυντής του στρατιωτικού νοσο-κομείου των Ιωαννίνων. Αποστρατεύ-εται το 1923 με το βαθμό του ταγμα-τάρχη.

Όπου όμως και αν βρίσκεται, πά-ντα στην υπηρεσία του Ελληνισμού, η ψυχή του παραμένει βαθιά και αμε-τάκλητα στην Πολύτσανη και το Πω-γώνι. Μετά την αποστράτευση, όπου δεν ήταν τυχαία, γυρίζει μια για πά-ντα στο χωριό του σε μια κομβι-κή στιγμή για την βορειοηπειρωτι-κή μοίρα, όταν η αλβανική μοναρχία

του Αχμέτ Ζώγκου εφαρμόζοντας την ανθελληνική πολιτική της αποφασί-ζει να καταργήσει την ελληνική γλώσ-σα στα σχολεία της Βορείου Ηπείρου. Αυτό το γεγονός προκάλεσε την ιστο-ρική σχολική εξέγερση το 1934. Ο Κι-τσάτης πρωτοστατεί σε αυτόν τον αγώνα μαζί με το Βασίλη Σαχίνη και τους άλλους πρωταγωνιστές. Είναι ο αρχηγός του επαναστατημένου λαού του Πωγωνίου. Καταδιώκεται και φυ-λακίζεται επανειλημμένα από τις αλβανικές αρχές, αλλά αυτός μένει ακλόνητος και αγέρωχος στις επάλ-ξεις μέχρι το αίσιο τέλος.

Ακολουθούν τα δραματικά γεγο-νότα της ιταλικής κατοχής της Αλβα-νίας, τον Απρίλιο του 1939 και η προ-ετοιμασία της επίθεσης κατά της Ελ-λάδας. Ο άκαμπτος στη φασιστική αρβύλα του Ντούτσε Γρηγόρης Κιτσά-της, βρίσκεται ξανά στο στόχαστρο των Ιταλών κατακτητών. Συλλαμβά-νεται για πολλοστή φορά και φυλακί-ζεται το Σεπτέμβριο του 1940. Κατη-γορείται ότι είναι κατάσκοπος της Ελ-λάδας. Η απολογία του στο δικαστή-ριο θα μείνει στους αιώνες των αιώ-νων ένα ιστορικό μνημείο στα χρο-νικά του βορειοηπειρωτικού Ελληνι-σμού. «Δεν είμαι, ούτε υπήρξα ποτέ κατάσκοπος, αλλά εργάζομαι ανοι-χτά και θα εργάζομαι σ’ όλη τη ζωή για την απελευθέρωση της πατρίδας μου». Αυτός είναι ο μεγάλος πατριώ-της Γρηγόρης Κιτσάτης.

ΟΔΗΓΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΟΡΑΜΑ

Ώριμος και πεπειραμένος πολι-τικός, παρακολουθώντας τις εξελί-ξεις του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέ-μου, έβλεπε ξεκάθαρα ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε για τη λύτρωσή μας είναι ο διωγμός των κατακτητών από τον τόπο μας. Με αυτό το σκεπτικό χαιρέτισε τον εθνι-κό-απελευθερωτικό αγώνα και υπο-δέχτηκε με χαρά την απελευθέρω-ση της Πολύτσανης και όλου του Πω-γωνίου από τους αντάρτες της αντί-στασης. Έχω μπροστά μου ολοζώντα-νη την εικόνα της ημέρας που απε-λευθερώθηκε η Πολύτσανη τον Δε-κέμβριο του 1942 από τους αντάρτες. Ήμουν τότε δώδεκα χρονών. Ο Γρηγό-

ρης Κιτσάτης με τη στρατιωτική στο-λή του και το όπλο στον ώμο μαζί με τους αντάρτες κάτω από την φλεγό-μενη ιταλική σημαία χειροκροτούσε τη νίκη.

Για τον πολυδιάστατο γιατρό Κι-τσάτη (που εκτελούσε καθήκοντα και παθολόγου, και μικροχειρούργου, και γυναικολόγου, και φαρμακοποι-ού) πάνω απ’ όλα ήταν ο άνθρωπος και έκανε τα πάντα στην εξυπηρέτη-σή του, μη υπολογίζοντας το χρήμα, σεβόμενος πραγματικά τον όρκο του Ιπποκράτη. Έχει σώσει πολλές ζωές και ιδιαιτέρως την περίοδο της αντί-στασης. Μεταπολεμικά, στις δημοσι-ογραφικές μου αποστολές μ’ έχουν πλησιάσει άνθρωποι άγνωστοι για να μου εκφράσουν την ευγνωμοσύ-νη τους για τον πολυτσανίτη γιατρό Κιτσάτη λέγοντας μου ότι «σε αυτόν χρωστάμε τη ζωή μας». Επί τη ευκαι-ρία θα σταθώ και σε μια χαρακτηρι-στική αλτρουιστική και βαθιά ανθρώ-πινη συμπεριφορά. Είχε οικιακή υπη-ρέτρια ένα ορφανό κορίτσι από το κο-ντινό χωριό, τη Σέλτση. Της συμπερι-φέρθηκε σαν πραγματικός πατέρας, την πάντρεψε με ένα παιδί από άλλο κοντινό χωριό και έκανε όλα τα δυνα-τά για να στήσουν το σπιτικό τους.

Και συνεχίζομε. Την επόμενη χρο-νιά, το καλοκαίρι του 1943, αρρω-σταίνει από την ανίατη αρρώστια του καρκίνου και πηγαίνει στην Αθή-να. Εκεί τον βρήκε η γερμανική κατο-χή. Τον Φεβρουάριο του 1944 απεβί-ωσε. Ονειρευόταν και πίστευε ότι με-ταπολεμικά η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Βόρειος Ήπειρος, θα ενωθεί με την μητέρα Ελλάδα. Ο Θεός τον βοήθησε και τον πήρε κοντά του για να μη δει τα χειρότερα.

Μετά από ένα χρόνο, με την ευκαι-ρία της επετείου του θανάτου του, το Φεβρουάριο του 1945, με πρωτοβου-λία του Αριστείδη Κυρούση, που ήταν πάντα στενός φίλος και συνεργάτης με τον Κιτσάτη στους κοινούς αγώνες, τον μνημόνευσε και στην ομιλία του μεταξύ άλλων υπογράμμισε:

«Ο Γρηγόρης Κιτσάτης ως άνθρω-πος της δράσης και ως επιστήμονας γίνεται πια αντικείμενο της ιστορίας κι’ ως τοιούτος δικαιούται της ευλαβι-κής μνήμης. Με τη δράση του προσέ-φερε πολλά στην κοινότητά μας, την οδήγησε, την ποδηγέτησε, την ενεψύ-χωσε και υπήρξε φως στους διάφο-ρους προσανατολισμούς. Ακόμα πιο πολύ οδηγητής κι’ εμπνευστής σε πο-λιτικές και εθνικές υποθέσεις.

Παράγοντας πολιτικός υπολογίσι-μος του ελληνικού πληθυσμού, που με θάρρος καθοδήγησε κι’ αντιμε-τώπιζε αντρίκια της απειλές του Ζω-γκικού καθεστώτος κι’ εμάχετο στην πρώτη πολιτική γραμμή ενάντια στη καταπίεση αντιμετωπίζοντας όλους τους κινδύνους υπέρ των δικαίων της Ελληνικής Μειονότητας».



ΤΕΧΝΕΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΧΡΟΝΑ

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και αργότερα στη δεκαετία του ’80, οι καλ-λιτέχνες, κυρίως οι τραγουδιστές, ήταν οι πρώτοι που έσπασαν τον πάγο στις Ελληνο-αλβανικές σχέσεις, ενώ μέχρι και σήμερα βελτιώνουν συνεχώς την κατάσταση προσπαθώντας να διορθώ-σουν ό, τι καταστρέφει ο παράφορος εθνικισμός και η κάθε συμφεροντολογι-κή σκοπιμότητα των μικροπολιτικάντη-δων.

Ξεκινώντας από το χώρο που βιώνει η Ελληνική Μειονότητα στις περιοχές των Αγ.Σαράντα και Αργυρόκαστρου και ενδότερα στην Αλβανία, έχουν εμφανι-στεί τα πιο ηχηρά ονόματα του Ελληνι-κού πενταγράμμου, όπως ο Μίκης Θεο-δωράκης, η Μαρινέλλα, η Χάρις Αλεξί-ου, ο Πάριος, ο Νταλάρας και μέχρι ο Ρέ-μος και ο Χατζηγιάννης. Από την πλευρά της Αλβανίας εμφανίστηκαν στην Ελλά-δα αρκετά λαϊκά συγκροτήματα, ορχή-στρες όπως εκείνη της Όπερας και του Μπαλέτου, της Αλβανικής Ραδιοτηλεό-ρασης, το συγκρότημα της Δερόπολης, διάφοροι συγγραφείς, ποιητές και άλ-λοι καλλιτέχνες.

Ο Γιώργος Χρονάς (εξέχουσα προσω-πικότητα στο χώρο των Ελληνικών Γραμ-

μάτων), επισκέφθηκε επίσημα τη Βόρειο Ήπει-ρο, τον Αύγουστο του 2010.

Ήπιος και σεμνός στο χαρακτήρα του, χω-ρίς διθυράμβους και τυμπανοκρουσίες, προ-κάλεσε το θαυμασμό όλων μας. Ωστόσο, οι συ-νήθεις επιτήδειοι του χώρου που αναγνωρίζα-νε τις αξίες του αδράξανε την ευκαιρία. Ομο-λογουμένως τον σεβάστηκαν, τον τίμησαν και έπειτα σπεύσανε για σοβαρές συνεργασίες.

Ο Χρονάς ως άνθρωπος και ως δημιουργός, ανοιχτός και συνεργάσιμος με όλους, αγαπη-τός στις λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές παρέες στις καφετέριες, στα σαλόνια και μέχρι ψηλά

στο βήμα, άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του στη μνήμη του κάθε δημιουργού μας, αλλά εντυ-πωσίασε και το ευρύτερο κοινό.

Ο Γιώργος Χρονάς, στη Δερβιτσιάνη, μίλησε απλά χωρίς χαρτί, με λόγο γλαφυρό.

Θα έλεγε κανείς πως τον άκουγε απ ευθεί-ας από το τρίτο πρόγραμμα της ΕΡΤ όπου και επιμελείται τις κυριακάτικες εκπομπές του. Ο γνωστός ποιητής ως πνευματικός άνθρωπος δι-είσδυσε με μεγάλη μαστοριά στις πληγωμένες ψυχές όλων μας και μας μίλησε με λόγια καρ-διάς στάζοντας βάλσαμο.

Από τον Κώστα Νούσια


Π Ρ Ο Κ Λ Η Η

Ο ελληνογεωργιανός ύλλογος «Ο Καύκασος»

σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας την παρουσίαση της συλλογής ποιημάτων

«Οδός Ελευθερίας» του Κώστα Νούσια το άββατο 4 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 7 μ.μ.

στην αίθουσα εκδηλώσεων του υλλόγου, Πατησίων 81, 1ος όροφος, στην Αθήνα.

Κεντρικοί ομιλητές :

Γιώργος Χρονάς – εκδότης, ποιητής, δημοσιογράφος Μηνάς Λέκκας – ποιητής

τέλλα Λεοντιάδου – ποιήτρια

το Β ΄μέρος θα ακουστούν τραγούδια του ποιητή-μουσικού Κώστα Νούσια, μελοποιημένα από τον ίδιο, έντεχνα τραγούδια του

καθώς και έντεχνα τραγούδια Ελλήνων συνθετών, όπως Χατζηδάκη, Θεοδωράκη, Ζαμπέτα,

με εκτέλεση από το Μουσικό ύνολο ΗΧΩ Αθηνών και ερμηνεία από το Γρηγόρη Κακούρη και τη Ρένα τρούλιου.

Επίσης θα συμμετέχει το χορευτικό συγκρότημα Άρτας Αυλώνας Βορείου Ηπείρου.

Θα ακολουθήσει δεξίωση.


Εγώ διαφωνούσα μαζί του και εξακολουθώ να διαφωνώ, λέγοντας πως αυτός που είναι καλός άνθρωπος, δεν κάνει κακό, δηλαδή δεν βλάπτει ανθρώπους και ζώα, μπορεί να είναι κι ένας καλός συγγραφέας ή ποιητής. Έτσι γνώρισα τον άνθρω-πο που είναι από τα μέρη αυτά, τον Κώστα Νού-σια. Βαθύς γνώστης της ζωής και των ανθρώπων. Ο ίδιος είναι δάσκαλος που μαθαίνει στα παιδιά το πεντάγραμμο, την αρμονία της μουσικής, την τέχνη και το ύφος της. Η μουσική μπορεί να είναι ασαφής και ο καθένας που ακούει μελωδίες, φα-ντάζεται όπως νομίζει, παρεμβαίνει όπως νομίζει, αλλά το να διδάξεις τη μουσική και με λέξεις, εί-ναι αυτό που τοποθετείς στη μουσική.

Όσο κι αγράμματος να είσαι, μπορείς να μά-θεις γράμματα μέσα από τη μουσική και την αρ-μονία της μουσικής.

Περπατήσαμε σε δρόμους της Αθήνας, φάγαμε σε εστιατόρια, ήπιαμε καφέ και πριν από λίγο και-ρό μου έφερε τα ποιήματά του με σχέδια, με σκέ-ψεις, με αισθήματα για την πατρίδα του, την κα-ταγωγή του.

Παρότι ζει στην Αθήνα και βιοπορίζεται, το μυαλό του είναι συνέχεια στα μέρη σας. Το βι-βλίο του «Οδός Ελευθερίας», μέσα από τον τίτλο του έχει το βαθύ νόημα και σχετίζεται άμεσα με την ψυχή του ανθρώπου που πάντα θέλει να είναι ελεύθερη και γεμάτη από τα μέρη σας. Ο ποιητής αναφέρεται επανειλημμένα στην πατρίδα του. Όλα τα τοπωνύμια, όλοι οι τόποι, το Αργυρόκα-στρο, οι Άγιοι Σαράντα, η Δρόπολη, εδώ που βρι-σκόμαστε στα όμορφα αυτά τα τοπία, στα γύρω μέρη όλα, στα βουνά, στα λαγκάδια, ζώα, άνθρω-

ποι, παρελαύνουν μέσα από τους στίχους του. Είμαι ευχαριστημένος και γοητευμένος από τη

γνωριμία του και από τη φιλοξενία σας, που με αρχαίο τρόπο από την πρώτη μέρα που ήρθαμε εδώ, εσείς μας προσφέρετε μέχρι και την υπέρο-χη αυτή βραδιά. Θέλω να πιστεύω πως δεν είναι παρά μια νέα αρχή για να μπορέσουμε να τα λέμε και το χειμώνα και το καλοκαίρι που η μέρα διαρ-κεί περισσότερο. Σήμερα προτού έρθουμε εδώ μί-λησα με την εκδότρια της Ελευθεροτυπίας τη Μά-νια Θεοδοπούλου, η οποία μου έκανε τιμή πριν από 20 μήνες να μου αναθέσει το βιβλίο «Κάθε Σάββατο» στην Ελευθεροτυπία τη Σαββατιάτι-κη και της είπα ότι βρίσκομαι σ’ έναν τόπο σχε-δόν παλαιοελληνικό. Μπροστά μου, της λέω, εδώ στο ξενοδοχείο που κάθομαι, παιδιά παίζουν πο-δόσφαιρο και φωνάζουν και πίσω μου ένας σκύ-λος δεμένος γαυγίζει και κλαίει. Μ’ άρεσε πολύ η εικόνα και εύχομαι όλα αυτά που ζω μαζί σας και τις επόμενες μέρες να τα περάσω σε άρθρο μου στη Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία και στη Βιβλιο-θήκη που μου κάνανε την τιμή να διευθύνω. Έχο-ντας την εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα εδώ και 31 χρόνια από την εποχή του Μάνου Χατζιδάκι, του οποίου ήμουνα φίλος και συνεργάτης, φιλο-ξένησα ανθρώπους σας από δω, όπως έχω φιλο-ξενήσει τον Κώστα Νούσια και τον Τηλέμαχο Κώ-τσια, που βρίσκεται απόψε μαζί μας.

Σας ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά και να εί-στε πάντα δυνατοί!

Πάντα σας αγαπάμε. Αν δε σας αγαπούν κά-ποιοι άλλοι, εμείς πάντα θα σας αγαπάμε.

ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΧΡΟΝΑΟΜΙΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΟΝΑ ΣΤΗ ΔΕΡΒΙΤΣΙΑΝΗ


αναδημοσίευση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ



ΑΡΘΡΟ

Από τον Δημήτρη Πατρινό

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ FORUMΑΘΗΝΑ 4-8.10.2010Πρώτο Συνέδριον: Εισήγηση του:Καθ. Δρ. Δημητρίου ΠΑΤΡΙΝΟΥ

Όπως γνωρίζουμε οι Έλληνες κατά την διάρκεια της Προκλασσικής, της Κλασσικής και της Ελληνι-στικής Περιόδου της Ιστορίας ανεκάλυψαν και κα-τασκεύασαν όλα τα όργανα-εργαλεία τα οποία κατά κανόνα σήμερα θεωρείται ότι συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός πολιτισμού. Υπήρξαν θαλασσοκρά-τορες, με όλη τη σημασία της λέξης, κι αυτό τους βοήθησε τα μέγιστα να συγκεντρώσουν πλούτο, να αντλήσουν γνώση και εμπειρίες από άλλους λαούς, να προμηθευτούν πρώτες ύλες και, εντέλει, να εξα-πλωθούν ιδρύοντας αποικίες σε όλη τη Μεσόγειο κι ακόμη παραπέρα.

Έτσι δημιούργησαν τον απαράμιλλο πολιτισμό τους, ο οποίος δεν ξεπεράστηκε ποτέ κι από κανέ-ναν, αντιθέτως υπήρξε πηγή και έμπνευση για την ανθρωπότητα ακόμη και σήμερα. Ξέρουμε ήδη αρ-κετά για τις φιλοσοφικές αναζητήσεις των αρχαίων Ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων και των Βυζαντι-νών, για τα καλλιτεχνικά τους δημιουργήματα, για την ιστορία τους, εντρυφώντας στα κείμενα τους ή παρακολουθώντας τις αρχαιολογικές έρευνες. Υπάρχει, όμως, μια πλευρά του πολιτισμού τους λι-γότερο γνωστή, αυτή της τεχνικής και τεχνολογικής εξέλιξης τους. Κι εδώ τα επιτεύγματα ήταν λαμπρά και δείχνουν ότι κάποιοι κανόνες φυσικής, γεωμε-τρίας, μαθηματικών, χημείας, μηχανικής, στατικής και πολλών άλλων επιστημών δεν ήταν άγνωστοι και αποτέλεσαν τη βάση και τον οδηγό για κατα-σκευές, όργανα και εργαλεία που είχαν άμεση συ-νάφεια με την καθημερινότητα τους.

Τέτοιες εντυπωσιακές για την εποχή τους εφευ-ρέσεις είχαν να κάνουν με πολεμικές επιχειρήσεις, με τη ζωή και τη δόμηση ολόκληρης της πόλης και κάθε κτιρίου ξεχωριστά, με τις καθημερινές εργασί-ες τους, όπως τις γεωργικές, τις κτηνοτροφικές και άλλες, με τη διαχείριση υδάτων, με τη ναυσιπλοΐα και τη ναυπηγική, τη μίξη μετάλλων, την ψυχαγω-γία, εν γένει με την εξυπηρέτηση και τη διευκόλυν-ση του καθημερινού ανθρώπινου Βίου.

Οι εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ στην Αθήνα, με αφορμή το απρόσμενο ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού για μια σειρά βιβλία που εξέδωσαν με συναφή θέ-ματα, ζήτησαν τη συνεργασία διαφόρων επιστημό-νων και ειδικών για την αναπαράσταση ή την κατα-σκευή μηχανισμών και οργάνων των αρχαίων Ελλή-νων.

Σε στενή συνεργασία με τον συγγραφέα Χρήστο Δ. Λάζο και άλλους ειδικούς οργανώθηκαν ήδη αρ-κετές εκθέσεις Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας με όργανα, πίνακες, διαφάνειες, προβολές και διαλέ-ξεις, στις οποίες ανταποκρίθηκε πολύς κόσμος.

(Ο κατάλογος που συνοδεύει τις εκθέσεις σκοπό έχουν να δώσουν εν συντομία τα απαραίτητα κατα-τοπιστικά στοιχεία, ώστε ο θεατής να μπορεί να πα-ρακολουθήσει και να κατανοήσει το αντικείμενο).

Εκτός από τις εκδόσεις και τις εκθέσεις ΑΙΟΛΟΣ και μια άλλη ειδική Έκθεση «Αρχαίας Ελληνικής Τε-χνολογίας» διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1997 (Πρώτο Διεθνές Συνέδριο Αρχ. Ελλ. Τεχνολογί-ας), από το «Ίδρυμα Μελέτης της Αρχαίας Ελλ. Τε-χνολογίας», και το «Τεχνολογικό Μουσείο Θεσσαλο-νίκης, από 4-7 Σεπτεμβρίου 1997. (Στην έκθεση συμ-μετείχαν 226 Έλληνες και 13 ξένοι επιστήμονες με 79 εισηγήσεις, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο συνέ-δριο). Το ανώτερω Ίδρυμα Μελέτης έχει οργανώσει πολλές άλλες εκθέσεις μέχρι σήμερα, με τη συνερ-γασία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και του Τεχνολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης).

Τα εκθέματα βρίσκονταν κατά ομάδες, ανάλογα με τη χρήση που είχαν στη λειτουργική τους μορφή κατά την αρχαιότητα. Να σημειωθεί ότι όλα τα ομοι-ώματα-αναπαραστάσεις είναι λειτουργικά, άσχε-τα με την κλίμακά τους σε σχέση με το «πρωτότυ-πο», όλοι δε οι κατασκευαστές έχουν στηριχθεί για την όσο το δυνατόν ακριβέστερη απόδοση του κάθε οργάνου είτε σε αρχαιολογικές, ιστορικές ή άλλες σχετικές μελέτες, είτε σε φιλολογικές πηγές, όπου συνήθως περιγράφεται το όργανο. Επίσης, τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τους είναι παρόμοια ή ίδια, όσο επιτρέπεται κάτι τέτοιο από τεχνικής πλευράς, με αυτά του «πρωτοτύπου».

Πιστεύουμε ότι τα εκθέμματα ανοίγουν ένα πα-ράθυρο σε μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας 4.000 χρονών.

Αναλυτικότερα παρουσιάστηκαν, διαφορά όρ-γανα υδραυλικής και πολεμικής τεχνολογίας μηχα-νικά εργαλεία, γεωργικά, μεταλλουργικά, κτιρίων, μουσικά, ναυτικά, αρχιτεκτονικής και έργα συράγ-γων. Ιδιαιτέρως πρέπει να τονιστεί η αρχιτεκτονική και δομική γραμμή πολλών αριστουργημάτων αρ-χιτεκτονικής, την οποία σήμερον και στο παρελθόν ακολούθησαν πολλά κτίρια, κυβερνητικά, μουσεία, πανεπιστήμια κ.ά. αποπνέουν την λιτότητα, την σο-βαρότητα, την αρμονία και τις άλλες αξίες του αρ-χαίου ελληνικού πολιτισμού.

β. Σχέσεις μεταξύ αρχαίας Τεχνολογίας, Επιστή-μης και Φιλοσοφίας. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η αρχαία Ελληνική Τεχνολογία είναι ένα φανταστικό σύμπλεγμα, το οποίον δεν έχει αναλυθεί μέχρι σή-μερα επαρκώς και έχει δημιουργήσει αντιτιθέμενες απόψεις. Βεβαίως και τη Φιλοσοφία και αυτό είναι ένας αποφασιστικός παράγων, για την κοινωνία, δι-ότι βοηθά στην οικονομική ανάπτυξη και πρόοδο.

Όμως δεν πρέπει να γενικοποιούμε, εξετάζο-ντες από την ιδική μας ειδική σκοπιά της ανθρώπι-νης ιστορίας, την αρχαία τεχνολογία. Διότι πράγμα-τα που φαίνονται αυτονόητα σήμερα δεν ήσαν αυ-τονόητα στην αρχαία Τεχνολογία. Το θέμα της αρ-χαίας ελληνικής τεχνολογίας εγείρεται, εν σχέσει με την τεράστια και μοναδική συνεισφορά των Ελλή-νων στις τέχνες, την φιλοσοφία, τις επιστήμες κ.λπ. Υπάρχει μια γενική τάση μεταξύ ιστορικών της επι-στήμης και τεχνολογίας να υποεκτιμούν την αυθε-ντικότητα και αποτελεσματικότητα της αρχαίας Τε-χνολογίας.

Γενικώς όμως οι ίδιοι συγγραφείς επαινούν και θαυμάζουν την εφευρετικότητα των αρχαίων μηχα-νικών, όπως τον Αρχιμήδη, τον Κτεσίβιο, τον Φίλω-να, τον Ήρωα κ.ά. Σύγχρονοι φιλόσοφοι διακρίνουν την προ-βιομηχανική και την σύγχρονη τεχνολογία, υπό την έννοια ότι η προβιομηχανική ήταν η τεχνο-λογία των βαρέων παραδοσιακών υλικών, που βα-σιζόταν στην εμπειρία και τους παραδοσιακούς κα-νόνες, ενώ η σύγχρονη τεχνολογία αποτελεί ένα σύ-στημα, ορθολογικών κανόνων, βασιζομένων στην επιστήμη. Όμως οι εφευρέσεις του Αρχιμήδους και άλλων τεχνολόγων (μηχανικών) της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου αποδεικνύουν μια θετική σχέση επιστήμης και τεχνολογίας.

Το τιθέμενο ερώτημα είναι γιατί οι Έλληνες δεν ανέπτυξαν μία τεχνολογία παρόμοια με την σύγ-χρονη, η οποία εδράζεται κυρίως στην δημιουργία μηχανών – υποκατάστασης της εργασίας; Γιατί η βι-ομηχανική επανάσταση καθυστέρησε σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια; Είναι ερωτήσεις πολλών επιστημό-νων και πολλές εξηγήσεις έχουν δοθεί. Όμως για το θέμα αυτό και τις αιτίες του, που αφορούν την ελληνική τεχνολογία, οι αιτιάσεις αυτές αυτοαναι-ρούνται. Διότι θεωρούν ότι οι οκτώ ή περισσότε-ροι αιώνες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού απο-τελούν μία περίοδο, περισσότερο ή λιγότερο, κατά

την οποίαν κυριαρχούσαν παρόμοια κοινωνικοοικο-νομικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά.

Όμως πρέπει να δούμε την ελληνική τεχνολο-γία όχι χωρισμένη, αλλά εν σχέσει με την επιστή-μη, την οικονομία, τον πολιτισμό, δηλαδή με τα ιδα-νικά-κανόνες του ανθρώπου, τις αξίες των αρχαί-ων Ελλήνων και τις σχέσεις τους με την επιστήμη, την εργασία και την τεχνική. Είναι εύκολο να δείξου-με τις εσωτερικές σχέσεις αυτών των παραγόντων, όταν εκθέσουμε τρεις διαφορετικές περιόδους της αρχαίας ιστορίας, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, την Προ-κλασσική, την Κλασσική και την Ελληνιστι-κή περίοδο.

Σε κάθε περίοδο η τεχνολογία παρουσιάζει δι-αφορετικές σχέσεις με τους άλλους παράγοντες. Υπό αυτήν την έννοια η Ελληνική Τεχνολογία πρέ-πει να αξιολογηθεί εν σχέσει με την κάθε μία ιστο-ρική περίοδο, για να εκτιμηθεί η μοναδική και τε-ράστια συμβολή της στον παγκόσμιο πολιτισμό και την πρόοδο.

Ειδικώς μετά τον έκτον αιώνα π.Χ. διακρίνουμε μία εξειδικευμένη εισαγωγή της επιστημονικής σκέ-ψης στους τομείς της τεχνολογίας. Π.χ. η περίπτωση της Γεωμετρίας, η οποία προσφέρει τις υπηρεσίες της στην Μηχανική, στην Οπτική, στην Γεωγραφία και στην Αστρονομία.

Η τεχνολογία με τη σειρά της προσφέρει τις υπη-ρεσίες της στην επιστήμη με τη δημιουργία μιας σειράς οργάνων μέτρησης. Αυτή ήταν η καρποφόρα και αμοιβαία ευεργετική σχέση μεταξύ Επιστήμης και Τεχνολογίας και πάλιν επιστήμης, στον αρχαίο ελληνικό κόσμο (με την εξαίρεση ίσως της Αθηνα-ϊκής Χρυσής Περιόδου, όπου η Τεχνολογία υπηρε-τούσε την κοινωνία, χωρίς περαιτέρω διευρύνσεις). Κατά την περίοδο αυτή έχουμε την χαρακτηριστική περίπτωση του Πλάτωνος, ο οποίος θεωρείται ότι ήταν αντι-τεχνολόγος. Η περίπτωση της αντίθεσής του προς τον Αρχύτα αποδεικνύεται όμως ότι ήταν περισσότερον επιστημονικής και όχι κοινωνικής φύ-σεως, σύμφωνα με τις μελέτες – έρευνες του Καθη-γητού Θ. ΤΑΣΙΟΥ.

Τελικώς, υπογραμμίζω εδώ την γνώμην του ΒΙ-ΤΟΥΒΙΟΥ, ότι μια χούφτα Ελλήνων έχουν κληροδο-τήσει στις μελλοντικές γενναίες διάφορες μηχανές, βασισμένες στους «υπολογισμούς» και στους «φυ-σικούς νόμους». Μια γνώμη που αποδεικνύει την ευτυχή σχέση-συνεργασία (γάμο) της επιστήμης και τεχνολογίας, στην αρχαία Ελλάδα, και περαιτέρω την τεράστια συμβολή τους στην παγκόσμια τεχνο-λογική περίοδο και τον παγκόσμιο πολιτισμό. Σήμε-ρα π.Χ. βλέπουμε σε πολλές προσόψεις κυβερνητι-κών κτιρίων, μουσείων, εκκλησιών και γενικώς δη-μοσίων ιδρυμάτων, πανεπιστημίων, και λοιπών με-γάλων οργανισμών να κυριαρχούν ο αρχιτεκτονικός ρυθμός, η τεχνική, η λιτότητα, το σοβαρόν και αξι-οπρεπές, οι αξίες και τα λοιπά ιδεώδη και κανόνες της αρχαίας τεχνολογίας και φιλοσοφίας. Οι ΑΞΙΕΣ αυτές και ΙΔΕΩΔΗ της Αισθητικής του Κάλλους, της Συμμετρίας, της Λιτότητας, του Χρυσού Κανόνος, αλλά και της Δικαιοσύνης, του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος θα πρέπει να κυριαρχούν και στις σκέ-ψεις και ενέργειες των σημερινών επιστημόνων, φι-λοσόφων και πολιτικών, για την εξεύρεση ρεαλιστι-κών λύσεων στα ακανθώδη προβλήματα του σημε-ρινού κόσμου και του πλανήτη μας.

Οι επιστήμονες, λοιπόν, οι φιλόσοφοι και όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, μέσω της μεγαλωσύνης της σοφίας τους και δια του φιλοσοφικού διαλόγου, όπως είπε και ο πρόεδρος του Συμποσίου Κος Ηλί-ας Δεμιρτζόγλου, θα μας δείξουν μεθόδους και τρό-πους για να υπερβούμε τα σημερινά μας προβλήμα-τα της ανθρωπότητας.

Σας ευχαριστώ

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ (ΑΝΑΠΤΥΞΗ) ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ.


Εκατοντάδες αυτοκίνητα εί-χαν σταθμεύσει στον περίγυ-ρο του Ιερού Ναού της Πανα-γίας, στο δήμο της Ηλιούπολης στην Αθήνα. Πρόσωπα χαρού-μενα, πρόσωπα ενθουσιασμέ-να, άνθρωποι ευπαρουσίαστοι όλων των ηλικιών είχαν κατα-κλύσει το εσωτερικό της εκκλη-σίας, όσο και τον καταπράσινο εξωτερικό περίγυρο. Μια λαο-θάλασσα θα έλεγα συνάθροι-σης Βορειοηπειρωτών και Ελ-λαδιτών.

Ο Γιάννης Ρέτζιος, από το χωριό Δίβρη της Β. Ηπείρου με τον Ελλαδίτη Κώστα Γελαδάρη από το Αγρίνιο, μετά το τρίχρο-νο ερωτικό ειδύλλιο των παι-διών τους, αποφάσισαν να τους δώσουν τη γονική ευχή τους, ενώνοντάς τα με τα δεσμά του γάμου.

Στα κάτασπρα σκαλιά της εκκλησίας, ο Δημήτρης, ο γα-μπρός κρατώντας την όμορφη ανθοδέσμη στο χέρι του, αγω-νιά περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή την άφιξη της νύφης, της πανέμορφης και συμπαθη-τικής Ελένης Ρέτζιου.

Και η αγωνία του πλήθους, αλλά κυρίως του γαμπρού σα να σβήνει μέσα στα παρατετα-μένα χειροκροτήματα. Ενώ η νύφη ανεβαίνει τα κάτασπρα σκαλιά, ο Δημήτρης προσπα-θώντας να μειώσει το χρόνο της πολυπόθητης στιγμής, κα-τεβαίνει δυό σκαλιά παρακά-τω. Το παραδοσιακό και δημό-σιο γαμήλιο φιλί των μελλό-νυμφων, σα να ξύπνησε στην ψυχή της Βασιλικής Γελαδά-ρη, της μάνας του γαμπρού και της Όλγας Ρέτζιου, μητέρας της

νύφης, το αίσθημα της ευτυχί-ας, νιώθοντας συνάμα να ξε-τυλίγεται μπροστά τους μια νέα ανοιξιάτικη εποχή. Κρατώ-ντας ως κειμήλιο ευτυχίας τα δάκρυά τους, που σε κείνες τις στιγμές σαν να συνάθροιζαν τη γοητεία τους με των μελλόνυμ-φων, οι δυό συμπεθέρες τους ακολουθούν στο εσωτερικό του Ιερού Ναού όπου οι δεκάδες πι-στοί παρακολούθησαν με κα-τάνυξη το ιερό μυστήριο.

Μετά τη γαμήλια τελετή η φάλαγγα των εκατοντάδων αυτοκινήτων που ακολουθού-σαν τον Κώστα και την Ελένη, κινήθηκε προς το «Αρχοντικό της Φωτεινής», στο δήμο Ηλι-ούπολης της Αθήνας. ΟΙ πρώ-τες νότες της δημοτικής και λα-ϊκής μουσικής μετά τη μεγά-λη και λαμπερή τελετή σα να

ηλέκτρισαν τους προσκεκλημέ-νους. Τόσο η ζωντανή μουσική όσο και τα πλούσια και ποικίλα εδέσματα που στόλιζαν τα τρα-πέζια, δημιούργησαν έντονη ευθυμία και ευφορία που δεν ήταν δύσκολο να την αντικρίσει κανείς σε κάθε προσκεκλημέ-νο. Δίπλες και δίπλες ο χορός, συνεχίστηκε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Εκ μέρους μας, ας εκφρά-σουμε τις πιο θερμές ευχές μας προς τις δύο οικογένειες, του Γιάννη και του Κώστα και κυρί-ως προς στους νεόνυμφους για ένα βίο ανθόσπαρτο και ευτυ-χισμένο.


ΞΕΝΑΓΗΣΗ

Από την Έλενα Καλούδη

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Από τον Πέτρο Κούρτη

Tο Κάστρο του Αργυροκάστρου είναι το πιο μεγαλοπρεπές στη Νότια Αλβα-νία και από τα μεγαλύτερα των Βαλκα-νίων. Είναι κτισμένο πάνω σε ένα βρά-χο και έχει τη μορφή ψαροκόκκαλου (αν και μερικοί υποστηρίζουν ότι μοιάζει με πολεμικό πλοίο) και περιέκλειε μέσα του μια ολόκληρη πόλη. Έχει μήκος 600 μ., το πλάτος του κυμαίνεται μεταξύ 50 ως 100 μ., ενώ η επιφάνειά του ανέρχε-ται στα 2,5 εκτάρια. Βρίσκεται σε υψό-μετρο 360 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 200 μ. από την κοιλά-δα του Δρίνου ποταμού. Είναι το πιο επι-σκέψιμο μέρος της Πόλης και ανήκει στα πολιτιστικά μνημεία πρώτης κατηγορί-ας, γεγονός το οποίο συνετέλεσε ώστε όλη η πόλη του Αργυροκάστρου να εγ-γραφεί στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονιάς της UNESCO και να είναι υπό την προστασία της από τον Ιούλιο του έτους 2005.

Το κάστρο του Αργυροκάστρου έχει κτιστεί σε 3 φάσεις.

Η 1η φάση χρονολογείται τον 4ο αι. π.Χ. και στο Κάστρο υπήρχαν μόνον τεί-χη, τα οποία είχαν προστατευτικό κυρί-

ως ρόλο για τους κατοίκους που έμεναν στον οικισμό που έφερε το όνομα Πυρ-ρόκαστρο και ο οποίος κτίστηκε από το βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου, με σκοπό να προστατεύσει την πόλη της Αντιγό-νειας.

Η 2η φάση περιλαμβάνει τον 12ο-15ο αι. μ.Χ. Το έτος 1204 το κάστρο πήρε τη μορφή ενός φρουρίου και ανήκε πλέον στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Είναι επί-σης η περίοδος του Γκιν Ζενεμπίστα, του Γκιν Μπούε Σπάτα και η κατάκτηση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η 3η και τελευταία φάση ανήκει στην περίοδο του Αλή Πασά του Τεπε-λενλή και περιλαμβάνει τον 18ο αι. Ο Αλή Πασάς ο Τεπελενλής άρχισε να χτί-ζει καινούργια κτίσματα, μία ολόκληρη πτέρυγα που την ονόμασε Ντούλγκα και υδραγωγείο μήκους 12 χλμ. Το έτος 1928 όμως με απόφαση του Δημαρχειακού Συμβουλίου Αργυροκάστρου το υδρα-γωγείο γκρεμίστηκε και το υλικό του, κυ-ρίως οι πέτρες, χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστούν σπίτια, η φυλακή και τα καλ-ντερίμια. Στο Κάστρο μπορείτε να δείτε:

1. Το ντιβάνι του ΠασάΤο ντιβάνι του Πασά το οποίο χτίστη-

κε τον 18ο αι. Ο Αλή Πασάς διόρισε τον Πέτρο τον Κορυτσαίο ως τον αρχιμάστο-ρα του Κάστρου και τον εμπιστεύτηκε να χτίσει όχι μόνο το ντιβάνι του Πασά που έχουμε εμπρός μας αλλά και να ανακαινήσει και να διευρύνει το Κάστρο.

2. Τη γαλαρία ΕισόδουΗ Γαλαρία Εισόδου ανήκει σε μια

από τις κύριες φάσεις οικοδόμησης του Κάστρου. Αξιόλογοι είναι οι τοξωτοί θό-λοι που δεσπόζουν στο πάνω μέρος της Εισόδου. Το 1968 η Γαλαρία αυτή μετε-τράπη σε Μουσείο των Οπλων, όπου εκτίθενται τα τρόπαια του 1ου και 2ου Π.Π. Τα κανόνια που βρίσκονται στη δε-ξιά πλευρά ανήκουν στο Ιταλικό Πυρο-βολικό, ενώ τα κανόνια που βρίσκονται στην αριστερή πλευρά ανήκουν στο Γερ-μανικό Πυροβολικό.

3. Το Εθνικό Μουσείο των ΟπλωνΟι εργασίες για τη δημιουργία του

Μουσείου ξεκίνησαν το 1968 ενώ για πρώτη φορά το Μουσείο άνοιξε τις πόρ-

τες του για το κοινό στις 29 Ιουναρίου 1972. Τα εκθέματα χρονολογούνται από τη Λίθινη Εποχή, την Εποχή του Χαλκού, του Σιδήρου και το Μεσαίωνα και είναι όλα αλβανικής προέλευσης. Στο Μου-σείο εκτίθενται επίσης όπλα λάφυρα από τον 1ο και 2ο Π.Π. Μέσα στο χώρο αυτό στεγάζεται και η Γκαλερί «Γκιν Ζε-νεμπίστα» όπου διοργανώνονται εκθέ-σεις διαφόρων καλλιτεχνών κυρίως ζω-γράφων του Αργυροκάστρου. Το Μου-σείο είναι τοποθετημένο στους χώρους της πρώην φυλακής. Υπήρχαν κελιά με 7 πολύ μικρά παράθυρα (οι κάτοικοι ονομάζουν το χώρο ακόμη και σήμερα «Εφτά παράθυρα»), είναι πάρα πολύ υγρά και κάνει πάρα πολύ κρύο ειδικά το χειμώνα. Η φυλακή αυτή έχει χρησι-μοποιηθεί από τους Ιταλούς, τους Γερ-μανούς αλλά και το Κομμουνιστικό κα-θεστώς σαν χώρος διαφόρων βασανι-στηρίων και εκτελέσεων μέχρι το 1968 που άρχισαν οι εργασίες για το Μου-σείο.

(Συνεχίζεται στο φύλλο Δεκεμβρίου)

ΓΙΑΤΙ ΠΡΈΠΈΙ ΝΑ ΈΠΙΣΚΈΦΤΈΙ ΚΑΝΈΙΣ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ

ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΡΕΤΖΙΟΥ


Ο ήλιος έγερνε τις τελευταίες κουρασμένες χρυσο-κόκκινες ακτίνες του πίσω απ’ το ψηλό βουνό. Η Μα-ρία έβαλε νερό και φαί στις κότες και έκλεισε καλά την πόρτα του κοτετσιού, γιατί κατέβαιναν πεινασμέ-νες αλεπούδες κάτω στο χωριό. Μπήκε στο σπίτι να φτιάξει καφέ για τον άντρα της και για εκείνη. Ήταν χαρούμενοι και αναστατωμένοι και οι δύο, επιτέλους είχε έρθει η πολυπόθητη ειδοποίηση από την Ελλά-δα για να πάνε να ορκιστούν και μετά να πάρουν την ελληνική ταυτότητά τους. Ήταν Έλληνες στην ψυχή, μα περίμεναν όπως και πολλοί συγχωριανοί τους να αναγνωριστούν και από το ελληνικό κράτος. Η Μα-ρία και ο Βασίλης ήταν μεσήλικες, μα υπήρχαν και άλ-λοι γεροντότεροι, που στεναχωριόντουσαν ότι θα φύ-γουν από αυτόν τον κόσμο χωρίς να έχουν πάρει ταυ-τότητα. Το ζευγάρι είχε καταθέσει τα χαρτιά του πριν από πολύ καιρό, θα ’ταν 2-3 χρόνια, άλλοι περίμεναν πολύ περισσότερο. Έστρωσε τον κότσο της που είχε μπλεχτεί στο κοτετσόσυρμα και κοίταξε τρυφερά τον άντρα της.

– Τί λες άντρα μου? Πότε να κατέβουμε Αθήνα; Εγώ λέω να πάω λίγο πιο νωρίς να δω και τα παιδιά μας. Εσύ θα τα καταφέρεις εδώ με τα ζωντανά;

– Τι με πέρασες βρε γυναίκα; ανίκανο; Κάμε εσύ τη δουλειά σου και μη σε νοιάζει. Αλλά μην αργή-σεις και πολύ, μην πηγαίνω να τρώω στα αδέλφια μου και στα δικά σου, ξέρω ότι μ’ αγαπάνε και θα με φροντίζουν, αλλά δε θέλω να τους γίνομαι βά-ρος. Την άλλη φορά που έφυγες τη μια μέρα έτρω-γα αυγά και την άλλη τυρί, ελιές και ντομάτες απ’ το περιβόλι.

Καμμιά φορά ψιλογκρίνιαζε όταν έφευγε η γυ-ναίκα του. Του έλειπε η παρουσία της, το νοιάξιμό της, η αγάπη της. Είχαν συνηθίσει ο ένας τον άλλον, ήταν κοντά 40 χρόνια παντρεμένοι, πάντα ενωμέ-νοι και αγαπημένοι σε χαρές και λύπες.

Η Μαρία θα έφευγε σε δύο μέρες. Την επόμε-νη μέρα ετοίμασε τα πράγματά της, έβαλε και μερι-κές αρμαθιές ξερά σύκα, λίγο τσίπουρο και βότανα σε μια τσάντα για τα παιδιά της. Ζύμωσε και έψησε ψωμί και παξιμάδια, άνοιξε φύλλο και έφτιαξε πί-τες για τον άντρα της, πήρε και δυο-τρία κομμάτια για το ταξίδι. Δεν πολυεμπιστευόταν αυτά που που-λούσαν στα εστιατόρια και στις καντίνες, προτιμού-σε τα δικά της αγνά φαγητά.

Η μέρα του ταξιδιού έφτασε. Ο Βασίλης την αγκάλιασε πριν φύγει και της είπε:

– Να προσέχεις γυναίκα στο δρόμο και εκεί που

θα πας, μη μ’ έχεις εμένα έννοια, κοίτα να χαρείς τα παιδιά μας και να τους δώσεις την αγάπη και τα χαι-ρετίσματά μου.

Μετά αποτραβήχτηκε αμήχανος σα να ντράπη-κε, όπως οι περισσότεροι άντρες της γενιάς του δεν ήταν πολύ εκδηλωτικοί και δεν τα κατάφερναν καλά στα λόγια. Έδειχναν την αγάπη και το νοιάξιμό τους με έργα. Την πήγε με το αγροτικό μέχρι το σταθμό του λεωφορείου. Η Μαρία στο δρόμο του έλεγε τι να προ-σέχει.

– Άντρα μου τώρα που θα λείπω να μαζεύεις τα αυγά κάθε μέρα, γιατί η μαύρη κότα πατάει πάνω και τα σπάει άμα είναι αμάζευτα. Όταν γυρίσω με το καλό θα σπείρουμε τα μαρούλια και το σπανάκι. Σου ζύμω-σα ψωμί, όταν τελειώσει αγοράζεις, μάζεψα τα αυγά, σου έφτιαξα και 2 ειδών πίτες, με τυρί και κότα που σου αρέσουν για τις πρώτες μέρες, μετά φτιάχνεις αυγά, έχουν μείνει και μερικές ακόμη ντομάτες πάνω στα φυτά, μάλλον είναι οι τελευταίες. Στο ντουλάπι έχει ελιές και παξιμάδια που σου έφτιαξα να τρως με τον καφέ σου το πρωί.

– Να ’σαι καλά γυναίκα μου, όλα τα σκέφτεσαι! Καλό ταξίδι να ’χεις και καλή αντάμωση!

Η Μαρία τακτοποίησε τα πράγματά της στον απο-θηκευτικό χώρο στο κάτω μέρος του λεωροφείου με τη βοήθεια του άντρα της και του οδηγού. Ανέβηκε στο λεωφορείο και κάθησε στη θέση της, είχε αρκε-τό κόσμο. Ο άντρας της ήταν έξω από το παράθυρο και την κοιτούσε. Η Μαρία του χαμογέλασε με αγά-πη και τον χαιρέτησε με το χέρι. Το λεωφορείο ξεκί-νησε. Έκανε το σταυρό της και προσευχήθηκε να πάνε όλα καλά και για εκείνην και τον άντρα της που θα τον άφηνε τόσες μέρες μόνο. Οι ρόδες κατάπιαν γρήγορα τα χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα. Το τοπίο συνεχιζόταν το ίδιο, εξ άλλου ο ένας τόπος ήταν συνέχεια του άλ-λου, ρυτιδιασμένα βουνά και συστάδες δένδρων διά-σπαρτες στη διαδρομή.

Έκλεισε τα μάτια και σκέφθηκε με αγάπη και νο-σταλγία τα παιδιά της. Πόσο χαιρόταν που θα τα έβλεπε όλα ξανά! Είχαν μεγαλώσει σε δύσκολες επο-χές, μα τώρα είχαν βρει το δρόμο τους. Ήταν όλα τους υπέροχα, δεν μπορούσε να ξεχωρίσει κάποιο, είχαν όλα αρχές, ανθρωπιά και καλοσύνη. Σκέφθηκε το σκο-πό του ταξιδιού της. Είχε πάρει μαζί της το πιο καλό της φόρεμα για την ξεχωριστή ημέρα της ορκωμοσί-ας. Επιτέλους το όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα!

Το βράδυ έφθασε στην Αθήνα. Στο σταθμό την πε-ρίμεναν η κόρη της και ο γαμπρός της και πήγαν όλοι

μαζί στο σπίτι, όπου ήταν μαζεμένα και τα υπόλοιπα παιδιά και τα εγγόνια της, μια χαμογελαστή επιτρο-πή υποδοχής γεμάτη με αγάπη και ανυπομονησία. Αι-σθανόταν σαν αληθινή βασίλισσα όταν ήταν μαζί με όλα τα παιδιά και τα εγγόνια της. Το πρόσωπό της φω-τιζόταν, τα μάτια της έλαμπαν από χαρά και αποτύ-πωναν την ευτυχία της ψυχής της. Χάθηκε μέσα στις σφιχτές αγκαλιές και στα φιλιά τους. Είχε λείψει σε όλους και της είχαν λείψει.

Όταν έπεσαν οι σκιές και το σκοτάδι απλώθηκε στη φύση, εκείνη ήταν ακόμη άγρυπνη από τη χαρά της. Χαρά ανείπωτη για τα παιδιά της, αλλά και για την ταυτότητά της. Πολλοί στο χωριό που ακόμα περί-μεναν ειδοποίηση για να κατέβουν στην Ελλάδα, μα-κάριζαν την τύχη του Χρήστου και της Μαρίας.

Την άλλη μέρα κοίταξαν τα χαρτιά που είχαν έρθει στο όνομά της, θα ορκιζόταν σε πέντε μέρες. Πέντε μέρες γεμάτες προσμονή και αγωνία. Να είναι όλα τα έγγραφα εντάξει, να μη λείπει κάτι και της δημιουρ-γήσουν κάποια δυσκολία τελευταία στιγμή, όλη αυτή η γραφειοκρατία την αναστάτωνε και τη φόβιζε.

Οι μέρες έρχονταν κι έφευγαν βασανιστικά αργές. Το τελευταίο βράδυ έβγαλε το καλό της φόρεμα, το ξανασιδέρωσε, έβαψε τα παπούτσια της κι έκανε την προσευχή της όπως κάθε βράδυ, πριν πέσει για ύπνο.

Το πρωί ο ήλιος τρύπωσε σαν κλέφτης μέσα από τις κουρτίνες και την ξύπνησε νωρίς. Σηκώθηκε κι έφτιαξε τσάι για όλους με βότανα που είχε φέρει απ’ το χωριό. Ο άντρας της είχε έρθει κι εκείνος, θα ορκί-ζονταν κι οι δυο την ίδια μέρα. Εκείνος δε θα έμενε πολύ γιατί τον περίμεναν τα ζωντανά και το περιβόλι πίσω στο χωριό. Όταν συνάντησε τη γυναίκα του, μια λάμψη χαράς κι ευτυχίας πέρασε από το βλέμμα του. Του είχε λείψει, όπως κι εκείνος της είχε λείψει.

Πήγαν μαζί στο υπουργείο. Μαζί τους στην ίδια αί-θουσα ήταν και καμμιά πενηνταριά ακόμη άτομα που είχαν έρθει για τον ίδιο σκοπό. Μετά τον έλεγχο των ονομάτων σήκωσαν όλοι το δεξί τους χέρι και επανα-λάμβαναν τον όρκο όπως τον άκουγαν. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα. Ένα όνειρο ζωής γι-νόταν αλήθεια! Η τελετή τελείωσε γρήγορα, μα στην καρδιά και στο μυαλό τους δεν έσβησε, την ξαναζού-σαν. Αφού τελείωσαν οι διατυπώσεις τους ενημέρω-σαν ότι θα λάβαιναν ειδοποίηση πότε να πάνε να πά-ρουν την ταυτότητά τους από το οικείο αστυνομικό τμήμα. Για τους υπαλλήλους ήταν μια υπόθεση ρου-τίνας. Για όλους αυτούς που περίμεναν καρτερικά για χρόνια, ήταν μια υπόθεση ζωής.


ΔΙΗΓΗΜΑ

Από τη Στέλλα Λεοντιάδου

Από τη ΔΡΑΣΙΣ Κ.Ε.Σ. Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π.

Υπόθεση ΖΩΗΣ...

Διεξήχθη με τεράστια επιτυχία η μεγαλειώδης εκδήλωση που ετοίμασαν οι φοιτητές του Δρά-σις-ΚΕΣ, με θέμα την καταδίκη του ψευδοκράτους. Μαζί τους ως κύριες ομιλήτριες είχαν τις δυο με-γάλες δασκάλες του γένους κα Ελένη Φωκά και κα Χαρά Νικοπούλου που έδωσαν και δίνουν την δίκη τους μάχη στα σχολεία της Θράκης και της κατε-χόμενης Κύπρου όπου το Ελληνικό στοιχείο αμφι-σβητείται.

Η Παιανίας αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χω-ρέσει τις εκατοντάδες κόσμου που κατέκλυσαν το οίκημα. Στην ομιλία της η κυρία Φωκά συγκινημέ-νη ζήτησε από την νεολαία να μελετά και να μα-θαίνει Ελληνική ιστορία, να παραδειγματίζεται από τους αγώνες του Έθνους και προπαντός να σκέφτεται ελεύθερα. Η κυρία Νικοπούλου με τη σειρά της, μας συμβούλεψε να μην επαναπαυόμα-στε και να είμαστε έτοιμοι να χάσουμε τα πάντα, έτσι όταν βρεθούμε στην πρώτη γραμμή για να

υπερασπιστούμε την πατρίδα δεν θα έχουμε τίπο-τα άλλο να χάσουμε και δεν θα μας φανεί σαν θυ-σία.

Οι δυο αυτές ηρωίδες μας απέδειξαν πως ο κα-θένας μας μπορεί να κάνει πολλά από μόνος του και πως όλοι ξεχωριστά έχουμε χρέος να υπερα-σπιστούμε την πατρίδα μας για επιβίωση του Ελ-ληνικού στοιχείου στη Θράκη, στην Κύπρο στην Ύμβρο, στην Τένεδο και σε κάθε απομακρυσμένο χωριό της Βορείου Ηπείρου. Έστω και αν έχουν ξε-χαστεί από το Ελληνικό κράτος, η Πατρίδα είναι Μάνα και έχει μνήμη, θυμάται. Κατόπιν, οι φοι-τητές τραγουδώντας είπαν «Αρνιέμαι, στον Τούρ-κο να δηλώσω υποταγή» και πως «τούτη η γή δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι».

Έπειτα ο κ Αργυρόπουλος, πρόεδρος του συν-δέσμου των Βετεράνων αγωνιστών της ΕΛΔΥΚ του 1974 είπε χαρακτηριστικά πως «Οι Έλληνες έχου-με ιστορία, ενώ οι Τούρκοι έχουν ποινικό μη-

τρώο». Στο τέλος της εκδήλωσης, ο πρόεδρος του κινήματος ευχαρίστησε τις δύο γυναίκες που μας τίμησαν με την παρουσία τους και αφού τις χαρα-κτήρισε Φάρο καθοδηγητή για την νέα γενιά τους ζήτησε να γίνουν επίτιμα μέλη του συλλόγου κάτι το οποίο και δέχτηκαν με ευχαρίστηση.

Καλούμε τον κάθε Εθνικά σκεπτόμενο φοιτη-τή να παρευρεθεί στην πορεία που οργανώνει η ΕΦΕΚ πλάι στο Δράσις-ΚΕΣ και να δυναμώσει το μοναδικό αντιομοσπονδιακό κίνημα στην Αθήνα αλλά ταυτόχρονα με την παρουσία μας να στεί-λουμς και ένα ηχηρό μήνυμα πως οι νέοι της Κύ-πρου δεν ξέχασαν και δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ.

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΙΧΑΖΟΥΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΝΩΝΕΙΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

ΕΚΔΉΛΩΣΉ ΚΑΤΑΔΙΚΉΣ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΥΣ



Από το Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μια ρεαλιστική και πραγματιστική εξωτερι-κή πολιτική, βασισμένη σε υγιείς δομές αλλά πάνω απ’όλα ανεξάρτητη και ενθοκεντρική, πα-ρουσίασε πριν μερικές ημέρες ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης σε μια κατάμεστη αίθου-σα κεντρικού ξενοδοχείου ως περιεχόμενο του νέου βιβλίου του με τίτλο: “Μια νέα εξωτερική πολιτική για την Ελλάδα”. Δίνοντας τη δική του οπτική για την οικονομική πραγματικότητα και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας «υπό τον κίνδυνο να κάνει λάθος», αλλά με την προσθήκη ότι «ο άνθρωπος που δεν τολμά να κάνει λάθος, ποτέ δεν θα πρωτοτυπήσει».

Ανέφερε ότι «ο τρόπος που περιγράφεται η κατάσταση στον οικονομικό και εξωτερικό χώρο αποτελεί μαζική παραπλάνηση» και ότι «δεν πιάσαμε ακόμα πάτο στην οικονομική κρίση». Από το antifono.gr, αλιεύσαμε σε βίντεο ολόκλη-ρη την ομιλία του. Θεωρούμε ότι πρόκειται για ότι πιο ολοκληρωμένο και πατριωτικό έχει γρα-φτεί από την εποχή του αείμνηστου Π.Κονδύλη στα θέματα αυτά. Να σημειώσουμε την επίθεση που έκανε στο περιβόητο ΕΛΙΑΜΕΠ

“κατεβάστε” εδώ το αρχείο ΗΧΟΥ της ομιλίας με δεξί “κλίκ” & save target/link as

Σε ό,τι αφορά το αντικείμενο του βιβλίου του, ο ΒΜαρκεζίνης τάχθηκε σαφώς υπέρ μιας «πο-λυδιάστατης ελληνικής εξωτερικής πολιτικής» -«πολυγαμική» - τη χαρακτήρισε , «διότι έχει το άρωμα της ανηθικότητας που ταιριάζει απόλυτα με την ιδέα της εξωτερικής πολιτικής».

Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει πλέον τη νατοϊκή και αμερικανική εξωτερική πολιτική που ασκεί παρά τις παραλλαγές μετά τον Β’ Πα-γκόσμιο Πόλεμο γιατί μια τέτοια πολιτική δεν

ανταποκρίνεται στις αλλαγές που συντελέστη-καν στον κόσμο μετά το τέλος του Ψυχρού Πο-λέμου. Αφού ανέφερε τη μεγάλη συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ένταξη της χώ-ρας στην ΕΟΚ υπογράμμισε την ιστορική φρά-ση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι η Ελλάδα ανή-κει στους Έλληνες, τονίζοντας την ανάγκη μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και επι-κρίνοντας όσους θεωρούν ότι η Ελλάδα από τη στιγμή που συμμετέχει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί ουσιαστικά να ασκεί εθνική εξωτερική πολιτική.

Επανέφερε την ιδέα της «ρωσοευρωπαϊκής συνεργασίας», την οποία «de facto προωθούν Γερμανοί και Γάλλοι, ώστε καίτοι μικρή χώρα να διαδραματίσουμε ρόλο», ενώ τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών μας με την Κίνα.

Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, δήλωσε ότι η πο-λιτική της Ελλάδας έναντί της το 2010 δεν μπο-ρεί να είναι η ίδια με αυτή που ήταν το 1999. Και τάχθηκε σαφώς κατά της οικονομικής συνεκμε-τάλλευσης του Αιγαίου, αποκαλώντας «παρα-χώρηση» ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επίσης ανέ-φερε ότι η Τουρκία έχει προμηθευτεί 32 από τα 48 γεφυροποιητικά μηχανήματα που υπάρχουν στην Ευρώπη και τα οποία μπορεί να χρησιμο-ποιήσει μόνο στον Έβρο (σ.σ. θέμα που απο-κάλυψε πρώτο η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ το καλοκαίρι του 2009 με τίτλο “Γέφυρες πολέμου στήνει στον Έβρο η Τουρκία”).

Πρόσθεσε ότι η πολιτική απέναντι στην Τουρ-κία που εγκαινιάστηκε το 1999 δεν μπορεί να συνεχίζεται το 2010, υπογράμμισε τη σημασία της ανακήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώ-νης και των μεγάλων κοιτασμάτων υδρογοναν-

θράκων στην περιοχή Καστελόριζου, Κύπρου, Κρήτης, Αιγύπτου. Αναφέρθηκε επίσης στις τε-ράστιες πιέσεις που ασκούνται στον κ. Χριστό-φια για να κλείσει το Κυπριακό θέμα ενώ υπο-γράμμισε ότι σχέδια οικονομικής συνεκμετάλ-λευσης του Αιγαίου συνιστούν παραχωρήσεις και άσκησε κριτική στην ελληνική αμυντική δι-άταξη στον Έβρο.

Αλλωστε, νωρίτερα είχε τονίσει πως «εθνι-κό δικαίωμα που απεμπολείται, μετά τεράστιας δυσκολίας ξανα-ανακτάται».

Υποστήριξε την άσκηση ενεργούς πολιτικής συνεργασίας με τη Ρωσία και του ελληνικού ρό-λου στην Ευρωρωσική συνεργασία. Ξεκαθάρι-σε ότι θέματα όπως η δομή του γραφείου του πρωθυπουργού και του υπουργείου Εξωτερικών πρέπει να αποφασίζονται από Έλληνες και όχι από ξένους διότι δεν τον πείθουν. Επίσης άσκη-σε κριτική στον τρόπο που χρηματοδοτούνται από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών οι μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και στον τρόπο που χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις τα λεγό-μενα μυστικά κονδύλια.

Κλείνοντας τόνισε «Η χώρα μας βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Το κράτος δεν δουλεύει, ο πολιτικός μας κόσμος κουράστηκε. Μπορεί όλοι να φάγαμε, άλλοι φάγαμε όμως ψίχουλα, άλλοι φάγαν’ τον αγλέουρα. Οι Ελλη-νες δεν θέλουν εκδίκηση ή εξεταστικές επιτρο-πές, αλλά δικαιοσύνη, όπου υπάρχουν ποινικά αδικήματα».

Τη διάλεξη οργάνωσε το “Ίδρυμα Αικατερίνη Λασκαρίδη”.

ΜΑΡΚΕΖΊΝΗΣ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΈΑ ΈΞΩΤΈΡΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΈΘΝΟΚΈΝΤΡΙΚΉ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΙΚΉ

αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ



Επανερχόμαστε και πάλι στις ιστορίες του «στρατηγού» Βουζούκα ο οποίος είχε την τύχη να γεννηθεί στο χωριό Βελιάχο-βο, να αγωνιστεί με πραγματικά θηρία, να επιβιώσει, αλλά και να γίνει ισχυρό-τερος και από το ατσάλι, αφού καθώς ξέ-ρουμε, «Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε δυνα-μώνει». Μας ζητήθηκε να τον επαναφέ-ρουμε και θα τον έχουμε τακτικά στην ει-δική στήλη του, αλλά θα πρέπει να γνω-ρίζουμε ότι η μοίρα του «στρατηγού» ήταν να απομείνει φυλακισμένος στο Σπάτς, με τα πιο φωτεινά και σπουδαγ-μένα στο εξωτερικό μυαλά της Αλβανίας και της Βορείου Ηπείρου. Έτσι μπόρεσε να αντλήσει γνώσεις και να αναπτύξει σοφία. Γι αυτό μην εκπλαγείτε που στο εξής, μερικές φορές θα παρουσιάσουμε το «στρατηγό» Βουζούκα ως λαϊκό φιλό-σοφο και ως τροβαδούρο.

Η ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΕΝΓΚΕΛΣ

O Μαρξ ήταν Εβραίος και ζούσε στη Γερμανία. Πήρε από τον Αριστοτέλη, πήρε και από το φιλόσοφο Σωκράτη, πήρε και από το Ευαγγέλιο και έκαμε τον λεγόμενο Μαρξισμό. Κι έγραψε ο Μαρξ: «Η Μάθηση υπερβαίνει τη φύση», « Η ύλη προέχει την ιδέα» δηλαδή όσοι είναι μαρξιστές, δεν πιστεύουνε Θεό! Είναι ανώτεροι από τη φύση. Ο Ενγκελς επέ-μενε ότι η φύση υπερβαίνει τη μάθηση

και ότι η ιδέα προέχει την ύλη. Όχι , του έλεγε ο Μαρξ.

Τότε του είπε ο Ένγκελς, θα κάνουμε τούτο το πείραμα:

Θα πάρουμε δυο παιδιά, μόλις γεννη-θούν από τη μάνα τους και θα τα μεγα-λώσουμε εγώ κι εσύ. Περισσότερα θα σου πω στην πορεία.

Τα πήρανε τα δυο παιδιά, που λες και τα φορούσανε και τα θρέφανε αυτοί δί-καια, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ τους μέχρι που έγιναν δυόμιση χρόνια.

Ύστερα από δυόμιση χρόνια ο Ένγκελς παίρνει μια μπάλα και τους τη ρίχνει:

«Πάρτε την!»Αρρεντεύουν τα δυο παιδιά και τρω-

γόντουσαν μεταξύ τους μέχρι και με δα-γκώματα για να πάρουν τη μπάλα, ο κα-θένα δική του.

Και του λέει ο Ένγκελς:-Τώρα, εμείς δεν τους μιλήσαμε, του

λέει για το ατομικό συμφέρον, ποτέ. Γιατί όμως το ένα παιδί θέλει να πά-

ρει τη μπάλα και το άλλο να την αρπάξει για λόγο του?

Δηλαδή, η φύση υπερβαίνει τη μάθη-ση. Είναι φυσικό του ανθρώπου αυτό!

-Μα, είναι αληθινή ιστορία αυτή που μας λες «στρατηγέ» μου;

-Άσε! Άραξαν όλοι οι κομμουνιστές στην Ελλάδα εκεί στην Ομόνοια, όταν τα άκουσαν αυτά από μένα… Α χα, χα, χα!

Πω, πω,ω ω! λένε, τί γράμματα ξέρει αυτός ο άνθρωπος!

Κατέβηκα στην κόλαση και είδα τον ΕνβέριΒρυκόλακες τον κυνηγούν μ ένα παλιό μαχαίρι.

Εδώ που σ έφερε ο Θεός, λογαριασμό θα δώσειςΤα εγκλήματα που έκανες, εδώ θα τα πληρώσεις.

Για πες, μας τώρα αμαρτωλέ, πώς άρχισες τους φόνους, Σκότωνες και τυράννησες και προξενούσες πόνους.

Απ΄το γαμπρό μου άρχισα, της δόλιας αδελφής μου,Τον πιάσαν τον σκοτώσανε με διαταγή δική μου.

Την Αλβανία έκαμα, μια φυλακή μεγάληΟλημερίς, εδούλευαν, κι ας σήκωναν κεφάλι….

Τους πλούσιους τους έπιασα, τους πήρα τα λεφτά τους,Τους έχωσα στη φυλακή, τους έκαμα κουλιάκους.

Και οι φτωχοί νομίσανε, θα τσέκανα πασάδεςΚαι ήρθαν όλοι πίσω μου, τους έκανα ραγιάδες.

Κοοπερατίβες, τους πήρα τα χωράφια,Ξυπόλητοι και νηστικοί, ανοίγανε χαντάκια.

Εδιάλεγα και μερικούς, έστελνα στα σχολείαΤους έκανα κομμουνιστές, τους είχα εργαλεία.

Σαν Τούρκος όπου ήμουνα, είχα την πονηριά μου,Το διαίρει και βασίλευε, το είχα στην καρδιά μου.

Καθάριζα κομμουνιστές, που είχαν μεγαλίκια,Τις διαταγές μου άκουγαν κι έτρεμαν σαν ποντίκια.

Στην κόλαση που βρίσκεσαι, ποιον έχεις συντροφιά;Το Μουσολίνι, το Χίτλερ και τον Αλή Πασά.

Όλους τους συνεργάτες σου παμπόνηρε Ενβέρη,Εσύ τους εξαφάνισες με το δικό σου χέρι.

Δεν είχα μπέσα στην καρδιά, τους έβλεπα με μίσοςΚαι τους συντρόφους έτρωγα, σαν πεινασμένος λύκος.

Εγώ δεν πίστευα Θεό, ούτε καμιά θρησκεία, Και τα βακούφια γκρέμισα σ’ όλη την Αλβανία. Τον πόλεμο τον ταξικό, άρχισα στα χωριά σας.

Σας έβαλα να βγάζετε, τα μάτια τα δικά σας.Σκοτώνοντας την πέρασα την άθλια ζωή μου

Ποτέ της δεν εχόρταινε η βάρβαρη ψυχή μου.Μήπως με βλέπεις φίλε μου, με χέρια δεμένα;

Έχω σε σας κι άλλους πολλούς, δουλεύουνε για μένα…

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ «ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ» ΒΟΥΖΟΥΚΑ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Από το στρατηγό ΒουζούκαΑπό τον Κώστα Στέργιο

Ο ΧΟΤΖΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

Επιμέλεια: Κώστας Νούσιας


Τι πάθανε τα Φώτα Λένη?

Βρέχει εκεί στο Τεπε-λένι.

Αφού στο Τεπελένι βρέ-χει

Η Δρόπολη γιατί δεν έχει?

Περάσανε δυο χελώνες και γκρεμίσανε τις κο-

λόνες.Σήμερα με φώτα Γιάννη?

Κάποιος θα έχει πεθά-νει.

Αμα κάποιοι πεθανί-σκουν

Τα φώτα που τα βρί-σκουν.

Οι τηλεοράσεις για με-λίσσια Τα ψηγεία είναι περίσ-σια.Τα κεριά έχουν το πρώ-το μέρος Με αυτά έχεις συμφέ-ρον .Ψάρια βάζεις στο τηγάνιΜισοζωντανά τα βγά-νεις.Οι κεσίστες δεν δουλεύ-ουνΤρεις λαλούν και δυο χο-ρεύουν.Λένε πως θα πάνε στην ΕυρώπηΠως δεν τους βαράει το τόπι.


ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΣΤΕΛΛΑΣ ΛΕΟΝΤΙΑΔΟΥ

Η λογοτέχνις Στέλλα Λεοντιάδου βραβεύθηκε στις 20 Νοεμβρίου από το Λογοτε-χνικό Όμιλο ΞΑΣΤΕΡΟΝ και το περιοδικό λόγου, τέχνης και πολιτισμού ΚΕΛΑΙΝΩ στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό διαγωνισμό με θέμα «Άνασσα Πόλη» με:• Αριστείο για τη συλλογή διηγημάτων της «Φτερουγίσματα στο Βόσπορο».• Α΄ Βραβείο για τη συλλογή φωτογραφιών με θέμα «Η ζωή και ο πολιτισμός των

Ελλήνων της Πόλης».• Β΄ Βραβείο ποίησης για το ποίημά της «Φτερουγίσματα στο Βόσπορο».

Τον Απρίλιο, στην εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα ποίησης, είχε βραβευθεί από το Λογοτεχνικό Όμιλο ΞΑΣΤΕΡΟΝ και το περιοδικό ΚΕΛΑΙΝΩ η ποιητική της συλ-λογή «Μνήμες κι Ευωδιές της Πόλης μου» σαν ένα από τα 50 καλύτερα βιβλία της χρο-νιάς.

Στην εκδήλωση, που διοργανώθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιλίου και επι-μελήθηκε άψογα η λογοτέχνις κ. Παναγιώτα Ζαλώνη, πρόεδρος του Λογοτεχνικού Ομίλου ΞΑΣΤΕΡΟΝ, συμμετείχε πλήθος κόσμου για να ακούσει τα έργα των βραβευ-θέντων και να ταξιδέψει νοερά στην Άνασσα Πόλη συνοδεία μουσικών ακουσμάτων

της Μικράς Ασίας.

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑΣ

Ο νόμος της σειράς: Αν περιμένεις σε σειρά και αποφασίσεις να πας στη δίπλα που κινείται πιο γρήγορα, είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή που άφη-σες θα αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα. Ο νόμος του τηλεφώνου: Όταν καλείς, λάθος αριθμό ποτέ δεν είναι απασχολημένο. Ο νόμος της μηχανικής επιδιόρθωσης: Μόλις τα χέρια σου γεμίσουν με γράσο ή άλλο υλικό που λερώνει, θα σε πιάσει φαγούρα στη μύτη ή κά-που άλλου. Ο νόμος του εργαστηρίου: Οποιοδήποτε αντικεί-μενο και αν πέσει, θα κυλήσει προς το λιγότερο προσιτό για εσένα μέρος. Ο νόμος του λεωφορείου: Όταν είσαι στη στάση αρκετή ώρα και αποφασίσεις και ανάψεις τσιγά-ρο, τότε θα έρθει το λεωφορείο. Ο νόμος του τσιγάρου: Μόλις ανάψεις τσιγάρο, θα προκύψει κάτι που πρέπει να κάνεις, μέχρι το τσιγάρο να καεί από μόνο του.

Ο νόμος του άλλοθι: Εάν πεις ψέματα στη δου-λειά, ότι άργησες επειδή π.χ. έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου, την επόμενη μέρα το λάστιχο θα σκάσει πραγματικά. Ο νόμος του αφρόλουτρου: Μόλις βυθιστείς στην μπανιέρα και έχεις χαλαρώσει, θα χτυπήσει το τηλέφωνο. Ο νόμος της συνάντησης: Η πιθανότητα να συνα-ντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνεται όταν είσαι σε κάποιον που δεν θέλεις να σας δουν μαζί. Ο νόμος του αποτελέσματος: Όταν ένα μηχάνη-μα δεν δουλεύει και προσπαθήσεις να το αποδεί-ξεις στον ειδικό που έχει έρθει να το φτιάξει, τότε θα δουλέψει. Ο νόμος του θεάτρου: Τα άτομα που έχουν θέ-σεις όσο πιο μακριά γίνεται από το διάδρομο, φτάνουν πάντα τελευταίοι. Ο νόμος του καφέ: Μόλις φτιάξεις ζεστό καφέ στη δουλειά, το αφεντικό θα σου ζητήσει να κά-νεις μια δουλειά.

Από το Δήμο Τσέκα

ΣΑ Τ ΥΡ ΙΚΑ

ΑΝΑΚΟ ΙΝΩΣΕ Ι Σ

Το Σάββατο 04/12/10 και ώρα 21.00 το χωριό Αλύκου

διοργανώνει χορό με την ορχήστρα του ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΛΚΑΝΗ

στην Πάρνηθα, κέντρο “ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗ”

Λ. Καραμανλή 120www.vkalkanis.gr

ΤΑ ΦΩΤΑ

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010, στο γραφείο της «Νεολαίας Βορειοηπει-ρωτών» Πειραιώς 8, 2ος όροφος, και σε συνεργασία με το κέντρο αιμοδο-σίας του Γεν. Νοσοκομείου Αθηνών “Γ. Γεννηματάς”, πραγματοποιήθηκε η 1η Εθελοντική Αιμοδοσία για τη δημιουρ-γία Τράπεζας Αίματος στο όνομα της «Νεολαίας Βορειοηπειρωτών».

Η πρωτοβουλία αυτή, η οποία λαμ-βάνει χώρα για πρώτη φορά από βορει-οηπειρωτικό σωματείο, στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Από της 9.00 π.μ., άτομα διαφόρων ηλικιών παρευρέθη-σαν στο γραφείο της Νεολαίας με σκο-πό να ενισχύσουν την εν λόγω προσπά-θεια. Σ’ αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλα τα μέλη και τους υποστηρικτές της «Νε.Β» που έδωσαν για ακόμα μία φορά δυναμικό παρόν, αλλά και όλα εκείνα τα μέλη που συ-νέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο ακό-μα και αν δεν μπόρεσαν οι ίδιοι να δώ-σουν αίμα. Σας ευχαριστούμε όλους, μέσα από την καρδιά μας, που αντα-ποκριθήκατε σ’ αυτήν την πρόσκληση, η οποία αποτελεί την απαρχή μίας λα-μπρής συνέχειας εθελοντισμού και ευ-

αισθητοποίησης για

την επίτευξη του κοινού μας στόχου. Η συμβολή όλων σας υπήρξε καθοριστι-κός και απαραίτητος παράγοντας της ενδυνάμωσης της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης που τόσο απεγνωσμένα αποζητά η κοινωνία μας.

Η εθελοντική αιμοδοσία αποτελεί κορυφαία μορφή εθελοντισμού και πρέπει όλοι να κατανοήσουμε τη ζω-τικότητα της υπάρξεώς της. Αποτελεί ενωτικό βήμα ζωής, χρήσιμο και πολύ-τιμο για την ύπαρξή μας.

Το αίμα ούτε παράγεται ούτε αγο-ράζεται…. Μόνο προσφέρεται!

Η δημιουργία της Τράπεζας Αίμα-τος της «Νεολαίας Βορειοηπειρωτών» είναι πλέον γεγονός χάρη σε όλους εσάς. Όποιος επιθυμεί να γίνει αιμοδό-της ανά την Ελλάδα μπορεί να το κάνει σε οποιοδήποτε νοσοκομείο της χώ-ρας, αρκεί να ενημερώνει πως πρόκει-ται για συνεισφορά στην Τράπεζα Αί-ματος της «Νεολαίας Βορειοηπειρω-τών» στο Νοσοκομείο Αθηνών “Γ. Γεν-νηματάς”.

Επίσης οποιοσδήποτε χρεια-στεί αίμα μπορεί να απευθυνθεί στα τηλ.: 697 7189998 - 697 6715959 - 210 5227178.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Γενική Συνέλευση της Ένωσης Καλλιτεχνών Βορείου Ηπείρου ΕΚΑΒΗ, θα πραγματοποιηθεί στις 12 Δεκεμβρίου 2010, ημέρα Κυριακή και ώρα 11π.μ

στα Γραφεία της ΕΚΑΒΗ, Πειραιώς 8, δεύτερος όροφος.Θέματα:

1. Απολογία του Δ.Σ. για τις δραστηριότητες του συλλόγου 2009-2010. 2. Εγγραφή νέων μελλών.

3. Πρόγραμμα και προτάσεις για εκδηλώσεις της νέας χρονιάς. (Δ.Σ.ΕΚΑΒΗ, Αθήνα, 13/11/2010)



ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣΦΕΡΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΑΣ

TE GJITHA MALLRAT TONA JANE NGA TE BASHKIMIT EYROPIANSJELLIM MATERIALET NE AMBIENTIN TUAJ


Newspaper Eleftheri Fwni

Documents

Transcript of Newspaper Eleftheri Fwni