ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΕΠΑΛ ΠΛΑΤΑΝΙΑ

Σεβαστοί Πατέρες,Αξιότιμοι Πολιτικοί Άρχοντες,Κυρίες και Κύριοι,Αγαπητοί μαθητὲς καὶ μαθήτριες

H 28 Οκτωβρίου 1940, μια μνήμη, ένα χρέος, μια επέτειος, που θυμίζειτην άμυνα στην Ιταλογερμανική, φασιστική επιδρομή. Ο Β΄ ΠαγκόσμιοςΠόλεμος άρχισε, όπως είναι γνωστό, το Σεπτέμβριο του 1939. Έτσι τοπρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στηνΕλλάδα, επέδωσε στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά τοτελεσίγραφο με το οποίο ο Μουσολίνι, ο ηγέτης της Ιταλίας, ζητούσε τηνκατοχή ορισμένων ελληνικών περιοχών. Αν η Ελλάδα δε δεχόταν, τότε θατις καταλάμβανε με τα όπλα. Κι ήταν ακριβώς αυτή την ιστορική στιγμήπου ο Έλληνας πρωθυπουργός απάντησε το «ΟΧΙ», γνωρίζοντας πωςμεγαλύτερο αγαθό από το αγαθό της ελευθερίας δεν υπάρχει. Τηνίδια απάντηση έδωσαν στην πράξη, όλοι οι Έλληνες μαζί καθώςξεχύθηκαν στους δρόμους και ζητούσαν όλοι, ο καθένας με τον τρόποτου, να προσφέρει σ’ αυτόν τον πόλεμο. Ο Μουσολίνι με 100 000στρατιώτες που είχε συγκεντρωμένους στην Αλβανία, πίστευε πως θακαταχτούσε την Ελλάδα με τόση ευκολία αλλά δεν τα κατάφερε και έτσιζήτησε τη βοήθεια του σύμμαχού του Χίτλερ. Έτσι τον Απρίλιο του 1941η ναζιστική Γερμανία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Και στη δεύτερη αυτήεισβολή οι Έλληνες απάντησαν και πάλι «ΟΧΙ». . Μόνοι τουςαντιμετώπισαν δύο μεγάλες δυνάμεις και λίγες μέρες αργότεραυπέκυψαν με ψηλό και περήφανο μέτωπο. Έτσι άρχισαν τα μαύραχρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ελλάδας. Για τέσσερα σχεδόνχρόνια οι Έλληνες υπέφεραν από την πείνα τις στερήσεις αλλά και απότα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Πολύ σύντομα όμως οι Έλληνεςξαναβρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν εναντίον του εισβολέα.Οργάνωσαν αντάρτικες ομάδες στα βουνά, τύπωναν παράνομεςεφημερίδες ενώ πολλοί διέφυγαν στην Αίγυπτο όπου δημιουργήθηκεένας νέος ελληνικός στρατός, που πολέμησε μαζί με τους άλλουςσυμμάχους μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας. Το «ΟΧΙ» είναι τομέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας τωνΕλλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα γιατί θα συμβολίζειαιώνια την πάλη του δίκαιου με το άδικο, την πάλη για την αρετήκαι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνειπάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορίατου ελληνικού έθνους. Είναι χρέος και καθήκον μας ναθυμόμαστε τις θυσίες των προγόνων μας. Ειδικά σε τούτο εδώ τοτόπο, εδώ στο λόφο του Πάνω Πλατανιά που βρίσκεται η εκκλησία τουΑγίου Δημητρίου, για την περίοδο της γερμανικής κατοχής όταν οιΓερμανοί κατέλαβαν την Κρήτη, λόγω της στρατηγικής θέσης που έχει τοχωριό, εγκατέστησαν σε αυτό πεζικό και πυροβολικό. Επίταξαν τακαλύτερα σπίτια για τους αξιωματικούς, έκτισαν στρατώνες και

καταυλισμούς για τους στρατιώτες σε διάφορα σημεία, καθώς καιφυλάκια με πυροβόλα και κανόνια μεγάλου βεληνεκούς, φοβούμενοιαπόβαση από τη θάλασσα. Για την φύλαξη των πυρομαχικών και άλλωνεφοδίων κατασκεύασαν υπόγεια τούνελ σε διάφορες θέσεις.Σπουδαιότερο από τα οποία είναι αυτό που βρίσκεται σκαμμένο κάτωαπό την εκκλησία που βρισκόμαστε, το οποίο αξιοποιήθηκε πρόσφατακαι είναι επισκέψιμο. Στην κορυφή του λόφου υπάρχει το πολυβολείοτων Γερμανών που πρέπει να ανακαινιστεί και αυτό . Τα μνημεία τουΠάνω Πλατανιά πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλους άλλα κυρίως στιςεπόμενες γενιές και τους μαθητές των σχολείων στους μαθητές μας που ηΕλλάδα στηρίζει το μέλλον της. Καλό είναι να διδαχτούν από το τόπο καιτην ιστορία του ότι πρέπει να αντιστέκονται και να διεκδικούν. Μήνυμαπου στις μέρες μας δυστυχώς είναι επίκαιρο όσο ποτέ. …Γιατί μπορεί ναμένουμε προς το παρόν βουβοί στην άνευ όρων παράδοση της χώραςμας στους ξενόφερτους κατακτητές , αλλά επιβάλλεται να ξυπνήσει μέσαμας ο Λεωνίδας και πιο λακωνικός από ποτέ να ξαναέκλεισε το ”ΜΟΛΩΝΛΑΒΕ” σε τρία γράμματα: "ΟΧΙ"Τελειώνοντας θα ζητήσω το χειροκρότημα σας να μην απευθυνθεί στηνομιλούντα και το σχολειό που εκπροσωπεί. Θα ζητήσω το χειροκρότημανα είναι για τους εκτελεσθέντες στο Πλατάνια από τους Γερμανούςσύμφωνα με το βιβλίο ΄Η αντίσταση στο νόμο Χανίων του ΛευτέρηΗλιάκη που εκδόθηκε το 2003.

Πρώτα θα αναφέρω τον Προγούλη Γρήγορη, εφημέριο του Πλατανιά απότα πρώτα θύματα των χιτλερικών, εκτελέστηκε δυο τρείς μέρες μετά τηνκατάληψη του χωρίου από τους Γερμανούς. Στο ίδιο βιβλίοαναγράφονται εκτελεσθέντες στον Πλατανιά οι : Αποστολίδης Στέφανος,Βαρουξάκης Ιωσήφ, Καλαφάτης Θρασύβουλος, Κουτρούλης Γεώργιος,Πατσουράκης Εμμανουήλ. Πρωιμάκης Κωστής, ΤσιγκουνάκηςΣτυλιανός.

Από όλα τα προαναφερθέντα συνειδητοποιούμε ότι όλες οι μεγάλες νίκεςστον τόπο μας επιτεύχθηκαν με την αντίσταση αλλά και με την ενότητατου λαού. Έτσι και σήμερα όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να επιτύχουμεμια ακόμα μεγάλη νίκη μπροστά στην σταδιακή απαλλοτρίωση τωνβαθιά ριζωμένων αξιών και παραδόσεων του τόπου μας.

Επιμέλεια: Μαραγκουδάκη Μαρία