3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

28η Οκτωβρίου 1940Η επέτειος του ΟΧΙ

Μικρός λαός

Στίχοι: Γιάννης ΡίτσοςΜουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Μικρός λαός και πολεμά, δίχως σπαθιά και βόλια.

Για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι.

Κάτω απ' τη γλώσσα του κρατεί, τους βόγγους και τα ζήτω.[ Κι αν κάνει πως τα τραγουδεί, ραγίζουν τα λιθάρια. ] x2

Μικρός λαός και πολεμά, δίχως σπαθιά και βόλια.

Για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι.

Κάτω απ' τη γλώσσα του κρατεί, τους βόγγους και τα ζήτω.[ Κι αν κάνει πως τα τραγουδεί, ραγίζουν τα λιθάρια. ] x2

Βάζει ο Ντούτσε τη στολή τουΣτίχοι: Γιώργος Θίσβιος

Μουσική: Θεόφραστος Σακελλαρίδης

Α! Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την ψηλή του,

μ' όλα τα φτερά, μ' όλα τα φτερά.Και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει,

βρε, το φουκαρά, βρε, το φουκαρά.

Ωχ! Τον τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά,

και ταράζει τον αφέντη τον μακαρονά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.

Α! Ξεκινάει την άλλη μέρα, μα και πάλι ακούει "Αέρα"

από τον τσολιά, από τον τσολιά.Δρόμο παίρνει και δρομάκι και πηδάει το ποταμάκι,

ξέρει τη δουλειά, ξέρει τη δουλειά.

Ωχ! Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά,

κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάλω.

Α! Στέλνει ο νέος Ναπολέων μεραρχίες πειναλέων

στο βουνό ψηλά, στο βουνό ψηλά.Για να βρουν τον διάβολό τους κι ο στρατός μας αιχμαλώτους

τσούρμο κουβαλά, τσούρμο κουβαλά.

Ωχ! Και οι Κένταυροι οι καημένοι, βρε! τι τρομερό,

νηστικοί, ξελιγωμένοι πέφτουν στο νερό.

Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι, γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.

Α! Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους κι από μας κι απ' τους συμμάχους

τρώνε τη κλωτσιά, τρώνε τη κλωτσιά.Και χωρίς πολλές κουβέντες μπήκαν Έλληνες λεβέντες

μεσ' τη Κορυτσά, μεσ' τη Κορυτσά.

Ωχ! Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί

και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική.

Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο, γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.

Και 'πάθαν οι καημένοι μεγάλη συμφορά,

κι η Ρώμη περιμένει κι εκείνη τη σειρά. Ωχ!

ΟΧΙ

Πήραμε τ' ΑργυρόκαστροΣτίχοι: Πυθαγόρας

Μουσική: Γιώργος Κατσαρός

Λα λα λα λα …Ποτάμι τρέχει ο Λαός στους στολισμένους δρόμους.

[Στα μάτια του οργή και φως ανάπηροι στους ώμους. ] x2

Πήραμε τ' Αργυρόκαστρο και πάμε και πάμε και πάμε παραπέρα.Τύραννοι δε γλιτώνετε αέρα - αέρα , αέρα.

Λα λα λα λα …

Η μάνα κλαίει στη γωνιά κι η κόρη στο μπαλκόνι.[Το δίκιο για τη λευτεριά σαν πέλαγο φουσκώνει. ] x2

Πήραμε τ' Αργυρόκαστρο και πάμε και πάμε και πάμε παραπέρα.

Τύραννοι δε γλιτώνετε αέρα - αέρα , αέρα. Αέρα, αέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί.Κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές, την πρώτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, αδέρφια πήραν οι οχτροί.Κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές, την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί.Κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά την τρίτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί.Κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, μοιράσαν δώρα οι οχτροί.Κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά, την πέμπτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, κρατούσαν δίκιο οι οχτροί.Κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια,κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια,

σαν κάθε μέρα.

Ι ΡΕ Θ Υ Ε Λ Α Ε

Ο ΣτρατιώτηςΣτίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Του ’παν θα βάλεις το χακί, θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή,θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή, και ήρωας θα γίνεις.

Εκείνος δεν μιλάει πολύ, του ’ναι μεγάλη η στολή,του 'ναι μεγάλη η στολή, και βάσανο οι αρβύλες.

Το εμβατήριο που του ’μαθα να λέει,είναι φασιστικό και του ’ρχεται να κλαίει,είναι φασιστικό και του ’ρχεται να κλαίει,

το εμβατήριο που του ’μαθα να λέει.

Δεν του ’γραφε ποτέ κανείς, τις νύχτες ξύπναγε νωρίς,τις νύχτες ξύπναγε νωρίς, και μίλαγε για λάθος.Μια μέρα έγινε στουπί, πέταξε πέρα τη στολή,

πέταξε πέρα τη στολή, και έκλαψε μονάχος.

Το εμβατήριο που του ’μαθα να λέει,είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαίει,είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαίει,

το εμβατήριο που του ’μαθα να λέει.

O Μικρός Ήρως Στίχοι – μουσική: Λουκιανός Κηαηδόνης

Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί,για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα,κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:"Νομίζω πως τον κρύβεις στην κουζίνα".

Εσύ να παίζεις με τον θάνατο κρυφτό,

κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,

εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ,

είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει,κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,

θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει".

Μουσική

Πίσω απ' τον τοίχο ο ασύρματος καλεί,είναι απ' τη Μέση Ανατολή, απ' το αρχηγείο.

Θα σου αναθέσουν μια καινούργια αποστολή, μ' ευχές για καλή τύχη απ' το χι-δύο.

Η Κατερίνα σ' αγαπούσε σιωπηλά,αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες.

Χωρίς το Σπίθα ίσως να 'ταν πιο καλά, παρ' όλ' αυτά εσύ τον συγχωρούσες.

Όταν ακούω να μιλάνε γι' Αφρική,για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι,

σκέφτομαι, λέω, πού να ’ξέραν μερικοί, πως σ’ όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει.

Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή,μέσα στις σφαίρες μες στο κρύο, μες την πείνα,

με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη ΧΙ, μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα.

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ,είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει,κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,

θα τους θερίζω και το αίμα τους θα στάζει".

Μουσική

Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό,μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο,

κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ, μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω.

Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός,γι’ αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του,

και μ' ένα χτύπημά σου έπεφτε ο φρουρός, με μια στροφή γύρω απ' τον εαυτό του.

Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά,με κάποιο σφύριγμα που σου 'μαθε τσομπάνος,

κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά, θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος.

Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω,που να μην το 'χει πει κανένας για κανέναν,

εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω, μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα.

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει μικρέ μου ήρωα, Γιώργο Θαλάσση.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςδεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι

για την ειρήνη και για το δίκιο.Θα βγεις στους δρόμους,

θα φωνάξειςτα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές.

Το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρεςμα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου θα’ ναι μια πετριάστα τζάμια των πολεμοκάπηλων.

Κάθε χειρονομία σου θα’ ναι για να γκρεμίζει την αδικία.

Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,ούτε στιγμή να ξεχαστείς.

Τάσος Λειβαδίτης - Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.Μια στιγμή αν ξεχαστείς,αύριο οι άνθρωποι θα χάνονταιστη δίνη του πολέμου,έτσι και σταματήσειςγια μια στιγμή να ονειρευτείςεκατομμύρια ανθρώπινα όνειραθα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές.

Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σουαν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςμπορεί να χρειαστεί και να πεθάνειςγια να ζήσουν οι άλλοι.

Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαιένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςθα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι

μπρος στα ντουφέκια!

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη. Απ' τα κόκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη,

χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Εθνικός Ύμνος

Συμμετείχαν οι μαθητές των

Ε1 & Ε2 Τάξεων

Τραγούδησαν οι τάξεις

Ε΄& Στ΄Διδασκαλία :

Μαρία Ρούμπου, Άννα Τσιρογιάννη

Επιμέλεια διαφανειών:Πέτρος Σταθόπουλος, Ματθαίος Λεγάκης

Μουσική Επιμέλεια:Ματθαίος Λεγάκης