Στο σχολείο μας την Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014 διοργανώθηκε γιορτή για τους απόφοιτους μαθητές μας.Ήταν ένα ζεστό, όμορφο απόγευμα.

Ή παρουσία των γονιών, των μαθητών και των εκπαιδευτικών γέμισε το χώρο του σχολείου. Μία εκδήλωση που γέννησε στην ψυχή μας όμορφα συναισθήματα καθώς θυμηθήκαμε όσα ζήσαμε τα τελευταία τρία χρόνια.

Ακολουθεί ενδεικτική παρουσίαση όσων ειπώθηκαν και συνέβησαν στη γιορτή μας.

Απόσπασμα ομιλίας κ. Γ. Λυμπέρη (Διευθυντής)

Βραδιές σαν την σημερινή μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας. Στο μέλλον, πολλές φορές, θα ανατρέξετε με νοσταλγία στα σχολικά σας χρόνια, όπως κάνουμε και εμείς, για να ζωντανέψετε μνήμες και στιγμές που ζήσατε με τους συμμαθητές σας και τους καθηγητές σας. Βραδιές σαν την σημερινή αποκτούν ιδιαίτερη σημασία και προκαλούν σε όλους μας, μαθητές - γονείς - καθηγητές, μια γλυκόπικρη συναισθηματική φόρτιση.

Σήμερα, το Ταξίδι στο Γυμνάσιο φτάνει στο τέλος του. Στην τρίχρονη διαδρομή του πλουτίσατε τις γνώσεις σας, αποκτήσατε εφόδια για το μέλλον, δημιουργήσατε φιλίες και συναισθηματικούς θεσμούς, μοιραστήκατε προβληματισμούς και όνειρα, θέσατε στόχους, ανακαλύψατε αρχές και ιδανικά.

Σήμερα επιβραβεύεστε για τους κόπους και τις δυσκολίες που κατο-ρθώσατε να ξεπεράσετε στο ταξίδι αυτό...

Ελπίζουμε να αναζητήσετε και να διεκδικήστε το καλύτερο από την ζωή σας. Βασιστείτε στις δυνάμεις σας, πιστέψτε στον εαυτό σας, ανοίξτε τα φτερά σας και τους ορίζοντές σας.

Ομιλίες καθηγητών φιλολόγων (απόσπασμα: «Σκέψεις από το ημερολόγιο μιας καθηγήτριας»)

Σεπτέμβριος 2011. Οι πρώτοι μήνες κουραστικοί και για τις δύο πλευρές, αλλά στο τέλος της χρονιάς είχαμε καταλάβει ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε μαζί το ταξίδι της γνώσης και στην επόμενη τάξη.

Σεπτέμβριος 2012. Αναπτύσσεται μεταξύ μας μια σχέση που βασίζεται στην εκτίμηση και στον αλληλοσεβασμό. Ακούει ο ένας τον άλλον, τον αποδέχεται και τον κλείνει στην καρδιά του. Είμαι σίγουρη πια. Είναι οι αγαπημένοι μου μαθητές. Η κοινή μας πορεία συνεχίζετε ...

Σεπτέμβριος 2013. Μάθημα, αλλά και χαλάρωση με χιουμοριστικά πειράγματα. Εκδρομές, βιώματα, εντονότερα συναισθήματα, όμορφες αναμνήσεις. Οι μέρες κυλάνε γρήγορα. Οι μήνες φεύγουν και ο Ιούνιος έχει ήδη φτάσει.

26 Ιουνίου 2014. Φτάσαμε στο τέλος της σχολικής διαδρομής. Μπορεί να μην είμαστε πια συνοδοιπόροι, αλλά η σκέψη μου θα συνοδεύει τα βήματά σας, θα χαίρομαι όταν ακούω ότι προοδεύετε, ότι κατακτάτε τη γνώση, ότι ασκείστε στην αρετή, ότι συνεχίζετε να πιστεύετε σε αξίες και ιδανικά, ότι ξεχωρίζετε στο ήθος. Τότε, θα καμαρώνω γιατί ήσασταν κάποτε μαθητές μου!!!

Μιχαλιτσιάνου Αικατερίνη

Στους μαθητές μίλησε ο κ. Γιαννίκος Σωκράτης, ο οποίος ήταν φιλόλογός τους για τρία χρόνια. Βαθιά συγκινημένος ευχήθηκε στους μαθητές τους∙καλή πρόοδο, παροτρύνοντάς τους ταυτόχρονα να κατακτήσουν τη γνώση, αλλά να διακριθούν και στο ήθος.

Στο τέλος είπε: «Είσαστε καλά παιδιά και είμαι σίγουρος ότι θα πραγματοποιήσετε τους στόχους σας».

Συμμετοχή μαθητών (αποσπάσματα …)

Αντ. Νικολόπουλος (Γ2): Γνωρίσαμε σταδιακά τους καινούργιους συμμαθητές μας, αναπτύξαμε φιλίες, αφομοιώσαμε τον τρόπο διδασκαλίας καθενός απο τους καθηγητές μας, συμμετείχαμε σε εκδρομές τόσο περιβαλλοντικού όσο και πολιτιστικού περιεχομένου και κάπως έτσι φτάσαμε εδώ. Η ανασφάλεια μετατράπηκε σε αυτοπεποίθηση, ο φόβος σε χαρά και το άγχος σε δημιουργικότητα. Μάθαμε, διασκεδάσαμε, γελάσαμε, και τώρα είμαστε εδώ, έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τον γνώριμο χώρο του γυμνασίου και να βρεθούμε στο λύκειο. Οι καθηγητές μας ήταν πάντοτε δίπλα μας σε ό,τι και εάν μας συνέβαινε. Και στα καλά και στα άσχημα. Μας μετέφεραν γνώσεις, συναισθήματα και ηθικές αξίες ιδιαίτερα χρήσιμες για τη ζωή μας.

Γ. Τσόγκας (Γ3) : Ηρθε λοιπόν η ώρα να τελειώσουμε άλλο ένα κεφάλαιο στο μεγάλο βιβλίο της ζωής. Το γυμνάσιο για κάποιους είχε μεγάλη επιρροή στη κοινωνική και προσωπική ζωή τους, για κάποιους πάλι όχι. Εμένα προσωπικά με άλλαξε. Στο γυμνάσιο ανακάλυψα πολλά πράγματα, όπως την αυτοπεποίθηση...αλλά αυτό που με βοήθησε να ανακαλύψω...ήταν ο εαυτός μου. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα αντιληφθεί μια τόσο μεγάλη αλλαγή πάνω μου.

Ντούρκα Αλεξάνδρα (Γ2) : Σε αυτά τα τρία χρόνια πήρα μέρος στο πρόγραμμα της εφημερίδας με την οποία πλούτισα το λεξιλόγιό μου, πληροφορήθηκα για διάφορα θέματα ψάχνοντας υλικό για το άρθρο μου και άλλοι μπορεί να βρήκαν τη μελλοντική τους εργασία. ‘Αλλο ένα πρόγραμμα με το οποίο ασχολήθηκα είναι το πρόγραμμα Ελληνικής Τοπιογραφίας στο οποίο ζωγραφίζαμε ελληνικά τοπία. Εμαθα διάφορες τεχνικές, δούλεψα πάνω στα έργα μου με διάφορα υλικά και με τις διορθώσεις της υπεύθυνης καθηγήτριας βγήκαν σχετικά καλά. Ακόμα ένα πρόγραμμα ήταν οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί, κατά το οποίο μάθαμε σχετικά πολλούς παραδοσιακούς χορούς αλλά το πιο σημαντικό απ’όλα αυτά που μάθαμε, είναι να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας μέσα από το χορό.Αλλιώς τα περίμενα και αλλιώς ήρθαν! Ανυπομονούσα και περίμενα με λαχτάρα τη στιγμή που θα αποχαιρετούσα το σχολείο, τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου και θα έπαιρνα το δρόμο για το λύκειο. Νόμιζα πως θα πέταγα στα σύννεφα, πως δεν θα μπορούσα να κρύψω τη χαρά μου. Τώρα στέκομαι μπροστά σας αμήχανη. Τελικά το σχολείο αντιστέκεται και δεν λέει να γίνει παρελθόν. Θα το κουβαλώ μαζί μου για πάντα!

Συμμετοχή γονέων (απόσπασμa από την ομιλία της κ. Αγγ. Κοντοπίδη, Γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων)

Τα τρία αυτά χρόνια του γυμνασίου, δώσατε ο καθένας από την πλευρά του, τον προσωπικό του αγώνα. Συνεχίστε έτσι μ’αυτή τη νεανική σας δύναμη να δουλεύετε, ν’αγωνίζεστε, να μαθαίνετε, γιατί η μάθηση δεν σταματά ποτέ. Η γνώση θα αποτελεί το «όπλο» σας από’ δω και πέρα. Βάλτε στόχους και προσπαθήστε να τους κατακτήσετε. Στις δύσκολες συνθήκες που όλοι βιώνουμε τίποτα δεν κατορθώνεται χωρίς κόπο, επιμονή και υπομονή. Οι ευχές μας θα σας συνοδεύουν στη δημιουργική πορεία σας.

Ο κ. Μαρκουλής, γονέας μαθητή μας, μεταξύ άλλων είπε:

«Πιστεύω ότι το σχολείο δεν θα το ξεχάσετε ποτέ, γιατί αυτός είναι ο χώρο σας∙ εδώ αποκτήσατε τις βασικές γνώσεις με τη βοήθεια των καθηγητών σας και γνωρίσατε πολλούς φίλους. Για μένα, τόνισε ο κ. Μαρκουλής, έχει ιδιαίτερη συναισθηματική σημασία το 3ο Γυμνάσιο γιατί τα δυο μου παιδιά υπήρξαν μαθητές του.

Απονομή αναμνηστικής πλακέτας στους πρωτεύσαντες μαθητές της Γ΄ Τάξης ΑΝΤ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ, ΟΡ. ΜΕΜΠΕΛΙΚΑ, ΑΘ. ΤΡΟΥΛΗΝΟΥ από το Σύλλογο Διδασκόντων.

Απονομή σχολικού ενθυμίου σε όλους τους μαθητές από το Σύλλογο Διδασκόντων

και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων

Ο καθένας μας έκλεισε στην καρδιά του όσα έζησε εκείνο το ξεχωριστό καλοκαιρινό απόγευμα, το οποίο τυπικά σηματοδοτούσε το τέλος της σχολικής χρονιάς. Κάθε φορά λοιπόν που η σκέψη μας θα γυρίζει πίσω θα συναντιόμαστε και πάλι, όσα χρόνια και αν περάσουν, στον παλιό γνώριμο χώρο.

Επιμέλεια γιορτής και κειμένου Χριστοφοράτου Ελ. ΠΕ1Μιχαλιτσιάνου Αικ. ΠΕ2

Συγκίνηση, φωτογραφίες, ευχές…

και στη συνέχεια...

Στιγμές από τη σχολική ζωή (προβολή βίντεο)…

συγκίνηση – σχόλια – γέλια !!!

Τραγούδια από την ερασιτεχνική χορωδία του σχολείου (Γ2): ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ… – ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ...