ερμης
3
«Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να σε ευλογήσει ή να απευθυνθεί προς εσένα; Προς τα πού να γυρίσω τα μάτια μου, για να σε ευλογήσω; Πάνω; Κάτω; Μέσα ή έξω; Δεν υπάρχει τρόπος, δεν υπάρχει τόπος γύρω από εσένα, ούτε άλλο τίποτα, ούτε κανένα από τα όντα. Όλα υπάρχουν σε εσένα και όλα προέρχονται από εσένα. Δίνεις τα πάντα και δεν παίρνεις τίποτε. Εσύ τα κατέχεις όλα και δεν υπάρχει τίποτα που να μην το έχεις. Πότε να σε υμνήσω; Γιατί ούτε ώρα, ούτε χρόνο είναι δυνατό να καταλάβεις. Και γιατί να σε υμνήσω; Για όσα δημιουργείς ή για όσα δεν δημιούργησες; Για όσα φανέρωσες ή για όσα απέκρυψες; Και για ποιο λόγο θα πρέπει να σε υμνήσω; Σαν κάτι που ανήκει σε εμένα, σαν κάτι ξεχωριστό ή σαν κάτι άλλο; Γιατί εσύ είσαι ότι είμαι, εσύ είσαι ότι κάνω, εσύ είσαι ότι λέω. Είσαι το παν και δεν υπάρχει άλλο πέρα από εσένα. Κι ακόμα είσαι κι εκείνο που δεν υπάρχει. Εσύ είσαι ότι έχει δημιουργηθεί κι ότι δεν δημιουργήθηκε». ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ,Λόγοι, V, 10. ... Είναι Ένα επειδή είναι το απλό και το πρώτο. Είναι το πρωταρχικό [«αρχή»] γιατί από αυτόν πηγάζουν τα πάντα. Από αυτόν η πρώτη «κίνηση» γιατί μέσα του δεν υπάρχει κίνηση, από αυτόν η «ακινησία» γιατί αυτός ο ίδιος δεν την χρειάζεται. Αυτός ούτε κινείται, ούτε ακινητεί. Δεν έχει κανένα τόπο, όπου θα μπορούσε να σταθεί, ούτε κάπου να κινηθεί, γύρω από τί ή προς τί ή μέσα σε τί θα μπορούσε να κινηθεί; Αφού είναι ο πρώτος... ...Ούτε είναι πεπερασμένος. Γιατί από ποιον θα μπορούσε να περιοριστεί; Αλλά ούτε απεριόριστος με το νόημα του μεγέθους, γιατί προς τα πού να επεκταθεί, και τί θα ήθελε έτσι να αποκτήσει, αφού δεν χρειάζεται τίποτε; Αντίθετα αυτός κατέχει την απεραντοσύνη ως δύναμη, γιατί δεν αλλοιώνεται ποτέ και ούτε θα ελαττωθεί, αφού και τα μη ελαττωματικά μόνο χάρη σε αυτόν υπάρχουν» ΠΛΩΤΙΝΟΣ, Το Μεγάλο Βιβλίο, V, 5-10.
description
ερμης τρισμεγιστος ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Transcript of ερμης
«Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να σε ευλογήσει ή να απευθυνθεί προς εσένα; Προς τα πού να γυρίσω τα μάτια μου, για να σε ευλογήσω; Πάνω; Κάτω; Μέσα ή έξω; Δεν υπάρχει τρόπος, δεν υπάρχει τόπος γύρω από εσένα, ούτε άλλο τίποτα, ούτε κανένα από τα όντα. Όλα υπάρχουν σε εσένα και όλα προέρχονται από εσένα. Δίνεις τα πάντα και δεν παίρνεις τίποτε. Εσύ τα κατέχεις όλα και δεν υπάρχει τίποτα που να μην το έχεις. Πότε να σε υμνήσω; Γιατί ούτε ώρα, ούτε χρόνο είναι δυνατό να καταλάβεις. Και γιατί να σε υμνήσω; Για όσα δημιουργείς ή για όσα δεν δημιούργησες; Για όσα φανέρωσες ή για όσα απέκρυψες; Και για ποιο λόγο θα πρέπει να σε υμνήσω; Σαν κάτι που ανήκει σε εμένα, σαν κάτι ξεχωριστό ή σαν κάτι άλλο; Γιατί εσύ είσαι ότι είμαι, εσύ είσαι ότι κάνω, εσύ είσαι ότι λέω. Είσαι το παν και δεν υπάρχει άλλο πέρα από εσένα. Κι ακόμα είσαι κι εκείνο που δεν υπάρχει. Εσύ είσαι ότι έχει δημιουργηθεί κι ότι δεν δημιουργήθηκε». ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ,Λόγοι, V, 10.
... Είναι Ένα επειδή είναι το απλό και το πρώτο. Είναι το πρωταρχικό [«αρχή»] γιατί από αυτόν πηγάζουν τα πάντα. Από αυτόν η πρώτη «κίνηση» γιατί μέσα του δεν υπάρχει κίνηση, από αυτόν η «ακινησία» γιατί αυτός ο ίδιος δεν την χρειάζεται. Αυτός ούτε κινείται, ούτε ακινητεί. Δεν έχει κανένα τόπο, όπου θα μπορούσε να σταθεί, ούτε κάπου να κινηθεί, γύρω από τί ή προς τί ή μέσα σε τί θα μπορούσε να κινηθεί; Αφού είναι ο πρώτος...
...Ούτε είναι πεπερασμένος. Γιατί από ποιον θα μπορούσε να περιοριστεί; Αλλά ούτε απεριόριστος με το νόημα του μεγέθους, γιατί προς τα πού να επεκταθεί, και τί θα ήθελε έτσι να αποκτήσει, αφού δεν χρειάζεται τίποτε; Αντίθετα αυτός κατέχει την απεραντοσύνη ως δύναμη, γιατί δεν αλλοιώνεται ποτέ και ούτε θα ελαττωθεί, αφού και τα μη ελαττωματικά μόνο χάρη σε αυτόν υπάρχουν» ΠΛΩΤΙΝΟΣ, Το Μεγάλο Βιβλίο, V, 5-10.
